Full text of "Moralia;"

See other formats

ΔΝ οἵ 
τολοῦχο 
ΔΛΘΆΛΕΑΥ 


πος πο 


-- μἀββι αι συ ἐκωσοτσστἌκ ἐς 
πων -αττοπόστνες δὶ βοεοο: τοδῆν 


ψ“ “τὴ σατο πεν πε τ 291::. 


Ὀἰο Ζθα Ὀγ ἰῃ6 ᾿πἰθυηθὶ Αγοηϊνθ 
Ιη 2009 ννῃ {πα]η6, ἴγΟΓῚ 
[)ηἸνθυϑιίγ οἱ Τοιοηΐο 


μ 
ΚΝ 
“ ἐ,] 


᾿ Πἰἰρ:νννννν. Θιοἰνθ. ογα θαι! πιογα!! αοδριμ 


ες λιν 
τὸ τ τνν Ὁ 


ΡΙΠΤΑΒΟΗΙ ΟΗΛΕΒΟΝΕΝΒΙΝ. 


Σ᾽ 


ΜΟΒΑΠΙΑ 


ΒΕΟΟΘΟΝΟΥΙ 


᾿ς ΘΒΕΘΟΒΙΌΚ Ν. ΒΕΒΝΑΒΌΛΚΙΞΒ 


ΎΘΠ ἘΝ: 


ΠΓΙΡΒΙΑΕ 
ΙΝ ΑΕΘΙΒΟΒ Β. 6. ΤΕΒΝΕΒΙ. 


ΜΌΟΟΘΟΧΟΙΙ. 


Ξ 


“ 

ἢ 
δὼ 

᾿ 

ἢ 

Ῥ 


ἜΣ 
ν 
2. 


ΤΙΡΒΙΔῈ: ΤΥΡΙῚΒ Β. α. ΨΕΌΒΝΕΒΕΣ, : 


ΡΞ 
Ξ 
“Ζι 
ΘΟ 
ΡΞ 
[5 
ἘΞ 
Ό2 
ΕΞΙ͂ 
ἘΞ 
ΖΞ 
Ξ 
-Ἴ 
μ- 
Ξ 
τ 


ἱ ἔα. Υς 
Ε 
ν 

ἔνι" 


" 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


τ γουϊδίθιη Ἰϑθοτασθ πἰπηΐβ 386} δἃἰατι 
οαϑύϊιραὶ παπαπδᾶτῃ."ἢ τι λνὶμϑ. 

Αα 68. απ [{4Δ]γτ]οὰβ ἀ6 ΥΥ̓Ιδιηονγίζ- ΜΘ] ] που 
ἴῃ ΕἸΡΠοΙμΘυ 46 ΒΘΥΟΠΠΘΗΒ1, αὰ86 ΗΠ ΘΥΊΉ 65 ΔρΡΘΙ]αἴατ, 
Ἶρ89 Ρ΄Ὸ 88 βουρβιὺ (ΧΧΥ͂ 199 56.) 181} δᾶμπαο γϑβουῖ- 
Ὀθπάστη αὐχὶ, ρυϑθβουθηη οατὰ ᾿8θ0 ΥΘΕΡΟΠΒΙΟ ΤΙ ]}015 
Ἰ0015 8) Ποῦ γο]υμηθη τοϑριοϊδῦ. 

ΕΠῸ8 αἰδβουίαίιο ἴῃ ἄπδβ ρᾶγίθβ οϑὺ αἰγῖβῶ. ΑἰἸύθγα 
ααδθ ῬΥΊΔΥΙδ, οὗ ΙὩΔΙΟΥ οϑὺ, ἴῃ 60 γϑυβαίαῦ αὖ 86 
ΘΥΘΘΟῸΘ ΟΡ 16 Β01Ὶγ6 ἀθιηοηβύγοῦ ἴα τὖ ΠΘΙΏ1Π1 1Π ΘΎΒΘΟΙ 
ΒΘΥΊΩΟΠΙΒ ΡΘΥΙ 8 ὈΥη85 ἀοίογαῦ. [1 αἰύθγα βύγιοὐϊχη οὗ 
αἸβρϑυβιτη ὅθ ΘΟαΊΟΙΡτι5 απ] θυβάδιη αἰββουιῦ οὺ οβύθῃθυθ 
ΟΠ ΌΥ ΤῈΘ ΟἸΊΠΙῶ 489 46 ΘΟαΙΟΙ 5 τϑούω οὐ σϑγϑ α185- 
Ῥαϊθυθιῖμ 8115 ἀθθθυθ, τηϑχίπηθ ΤΎΘΥΙΟ, Οὐϊα8 ΘἸΟΥΔΙ 
Ῥϑυυτη ΠΟΥ ΤΟΥ πιθ αδύγθούαϑϑθ, οἱἀθιηαιθ οὐϊαπὶ πὰ- 
ΤΠΘΥΌΥαπὶ ΡΒ] αὐ βουρία ἱπαϊοϑηξζατη ᾿Ππυθη 1061 
(οαΐπϑ ἰϑηθη ᾿μυθη 15, ΤηϑχΙ ΔΘ 5816, ΥΘΥΘΥα ΠΟῚ 
Τγουῖὰβ ΖυΣ Οἴθ5.}. ἅθν Τθθου]Πθίουθπο 1 1877 56 
Βουίμοια ΜΈΘ]1ον ᾿ ΡΙαίδυοιῃ ἄροὺ ἅϊθ ϑϑθιθϑηβομῃδρέμθῃρ 
ἴτα ΤΊτηϑθυβ᾽ 1878 δαοίου 680) οομύθπαϊθ; οοϊοθιῃ δαΐθιῃ 
ὙΙΠαΟΡΟΠΘΗβΘπῚ ἢ. 148 Διο θυ ραπὶ οἸημππι ααἱ θχΧ- 
βἰίϑηῦ οοαϊουπη ΥΙΩρΡΟΒΙδοοΥ τη 6550 ΠΟ ΥΥ̓ΘΒΒΘΙΥ ρυ1- 
τη 5684 ϑυπᾶθηη Ττθγίθιη (ραρ. ΧΙ οἷα ααϑιῃ αἰχὶ 
ἀἰββου δι! 18) βέδύ589 (56 γϑυθυα ἰϑιηθῃ Πᾶπο 5θηΐθῃ- 
ὑ18}} ῬΥΪΏτι8 ΠΟΘ ΠΟΥ 5 ἴῃ Θαϑοβὺ. ΡΙαἰ. Ῥαγύϊο. ΤΥ Ρ. 26 
Ὅηη0 1868 γτγοία]ῦύ, Τγθυὶαβ δυίοια ΧΙΥ 8 Πη15 ροϑὺ 
Ρτϑϑίθυ βϑηϊθηὐϑηη παϊηθυτ αποαιθ ἴϑ]θαπιὶ ΘΟΘΙΟΙΒ 
Ρτορᾶρσαν Ἕν); ὙΙπᾶοροπθηβοιι δαΐθπι π. 129 οὐ Ῥοίδυϊα- 
ΠΌΤ ΟΟΟΙ665 γ8]4 9 ΠΘΟΘΒΒΆΥΙΟΒ ἃ ΤΏ6 ΟἸΏ15505 6586; ΟαὉΪῃ 
οὔατα 4Ὧ(θ ὁοαϊοθ Ῥαυίδίπο Ὁ ἱπαϊοίαμη ΡῈ. οοἷο ρῥϑρ!ὶ- 


Υ ΡΒΑΕΡΑΤΙΟ. 


πᾶ5 (νἱᾶ. Ῥγδοίαι. ρ. ΧΥΙ--- ΧΧΙ) οπαυναύαμη οὁχσ Ηθυ- 
ΘμοΥ απδύνιου σϑυβῖθαβ᾽) ϑαγγθρύσια ἴπ1586. Οομπίγα 
51 αὐἰᾷ [Δ]δαὰπι 510 ἴθ Ῥυδθίδίομπθ, 1ἃ τηθαϊη ΘΆ80. 

Θυδ6 ἴθυθ οὐηπῖδ, πΠ6 ἄϊστια αὐἱϊᾶθτα βαπὺ απ86 Τ6- 
[6] πον οὐ τοαδυρτιδηύαχ, ρυϑθβϑυθη οατὰ Θὺ αα88 Θ9Ὸ 
ΒΟΥΙΡ51 οὐ αὐὑ890 ΤΎΘΥΙαΒ πούδ οὖ ρϑυυυϊσαύα βιηῦ. Ηοῦ 
ἰδηαύαμα ϑἀποίεπααμη ραΐο, ἃ Τη86 080 Ρ]ΌΥΙΤΠΟΒ ΘΟΘΙΟΘ65 
6Ο]]αύοβ ἔα ΐ556, ἃ ὟΝ 655617 οοὐϊοθιῃ ὙΠΟ Ομθηβθηι ὥγια- 
Ῥοβίϑοογασα οὗ Πἰρβίθηβθιη 80 81Π1160 Ὑθηθυδηᾶο, γὙ8]1- 
405 ὑδμιθη 80 8118 ΠΟῚ 5116 ΤηᾶρῚ 0 ργθίϊο. υοά 5] 
ΤΠ ΘΟΙ]αἰΐομθα σγϑῦϊβ ΘΟΙΠραΥαΥΘ ρούαϊββθαῃ δα 51] 
ῬΌΙΠΘα ρϑοσπῖα ἔπ᾽ββθια δαϊαῦτϑ, ΟἸΉΠ65 ΟΟΘΙΟΘ5 Π6 ΡὈ688- 
511η15 ααἰᾶθιη ϑχοθρυϊβ οαπα Ρα]γΊΒ6 10 οομὐα]βθθιη. 6] 
ΘΧΘΙΏΡΙΌτα ΠΟΘ’ 510. ΥΥ̓Πϑιηουὐζια5Β 80 διηῖοο, φ 8 
Β8π6, ΥἼΠ βδριθαύθαμη ΘΟΏΥ ΟΟ]]α ϊομθια ἱτηρθύγαντῦ. 
Ἐρο ὑδιμθη οἰπιβᾶθημ οΟ]]ἰϊοπΒ μϑυαᾶ ρᾶῦναμη Ῥυθύϊατη 
ΒΟΙγ1. ϑδθρθ δὐϊδπι 81108, α105 1 ῬΟΒΒΘΒΒΙΟΠΘ ΘΟ] ]δ ϊο- 
ΠῚ 6886 501 ΘΌδ μι, 8611, 568 ἔγιιδίσα. ᾧπδθ Θρὸ ἢ. Ι. 
ΠΟΠ 80] 1 ΡΥΟρΡΊΘΣ ΟΘΗΒΟΥΒ ἱπΙαυϊδαύθμι οὔ 1πο]ΘΙηθ- 
ὑϊαγα γϑίθγθμαα ραΐο, 564 οἰϊδιη αὖ 8 ΟσοδβΊοπη6 ΟὈ]αύα 
ΡῬΌΡ]οΘ ργοβύθδι. τὴθ ΘΟ] αὐϊοηθιη ΘΟαΊΟΙ8, ααἱ τ] ΠΟῊ 
ϑιὺ οοἸ]αίτβ, ογαῦϊβϑιπιθ δοσθρύατ ΠΩ. 

Θυοᾶ δ8δυΐθῃ ΒΙοοαγϊδησ πὸπ ΥΙΠαΟΌΟΠΘΏΒΘΙΙ 
πῃ. 129 ΘΟΙΙΙΠΘΠΊΟΥΔΥΙ, 1ἃ ᾿π4θ οὐὔστη οϑὺ αποᾶ ΒίοοδΥ- 
αἰδμὶ οοἸ] δ ϊοπθα ΒδΌθραπι, οΟα1015 ὙἹΠαΟΟΠΘΗΒῚΒ ΠΪ5] 
Ἰοδοῦ αποβάδηη Π1}1] δ]1ὰἃ. Νϑαὰθ αϑαῦϑη Υ ΘΒΒΘΙΥ͂ 
αἰχιῦ 50 Τ1}1Ὶ ΨΙΠαἀΟΌΟΠΘΗΒΙ5 ἢ. 129. οΟ]]αὐ!ομΘη ΘΟμι- 
Ῥᾶγδββθ: 864 οὰὐπὶ ἴῃ ὙΙΠαΟΌΟΏΘΗΒῚ π. 148 σομΐθυθμαο 
οὐσαραύαβ δϑϑϑὺ, ΟΡιῦθυ 56 δἰ θυ απι ΠΟ ΟΠ ΘΏβθηα ἢ. 129 


1) “Ὅρυβ δυχηταμηαπθ Ῥ] θυ Ίβαιιθ αϊπ|8 γο] 118. 1106}}15 
Ῥαυϊβίπσαβ ὑὰ}1ιὖὺ 1966, αἀαθη ὙΥ̓ γυϊο Δ ΟΒ] 8. ταϑυϊΐο ΠΟΠΟΥΘ 
Ῥαββίσαη Ῥγοβθοαύιβ δῦ, βδθρῖαβ πορ]οχιῦ, ΠΡ πθυΒ τῦ Τηξΐθυ- 
Ῥοϊαύαμη ροϑυυ ποιοῦ ϑρουμδῦαβ οϑὺ. Ηργοπμου ἰὼ Ριδοία- 
ὑϊομθ δα Β]αὔαγο! Μοχα]. ο]. 1. Οὗ τπθὰθ Ῥυδοίαῦ. Ρ. ΧΧ, 
481, 91 ἃ. οοὐ. ; 


ῬΒΑΒΒΑΤΊΟ. 81: 


ΒΟ 1110 ἸπβΡΟχῖθ86. δίαπαθ ΤΎΘΥΙ βϑηϊθηὐϊδυη ΘοΙηΡΙΟθα- 
ὕδιη γ] 1556. ᾿Θαοιηοᾶο ὙΥ̓ΘΒ56]Υ αἀποα πο ἔδθοθταῦ ο0η- 
ἐθμαϊδβοὺ Βογύαβϑθ βθηὐθηὐδιη βα8 1) ὙΘΥΡΙ5. ΒΌΡΟΌδαι- 
ΤἹΒ ΘΧΡΥθβϑιύ. 5 ἤδθὸ οϑὺ γϑυϊύΐδθβ. ΒΊ]θα. ὑβιηθῃ 
ὙΥἸΠἸΔ λον 21 τηογιὺ ἰὼ απο ὙΥ̓ΘΒΒΘΙΥ ΟὈΒΘΥΥΘΔΥΘ ΔΌΒ8 
οϑὺ ΤΎθγίαση ΘΟΟΙΟΙβ. οὐϊδπι [α]5Ὲ πὶ ΠΤ ΘΓ τη ἃ ΠΟΘΉΠΘΥΟ 
τη ιιϑύστη ἔαἶβ86, δίααθ ἄὰπὸ οοαϊοθια δγομθύυρατα 86 
ΘΘΠΒΘΥΘ τΪ]Ὲ1 ρυϊναύη βουιρϑιὺ (29 Τϑοθιαῦτ. 1880). 
Ῥοβύθα ὀδηηθῃ (8. 1881) τ δοοιγαύϊα5 οομβίἀθγαΐα 1088 
Υἱν ἀοΟὐΙββθίταυβ ἴῃ ΠἰΌΥῸ ααἱ ᾿πβου!οἱναν ὝὝΥ ᾿θπον δὑπαϊοη 
(ΠῚ 291) ρτυοΐδββιαβ οϑὺ Ποθῃμηθυατα 6588 αἱ ΡὈΥΤΗῸΒ 
σοΟα]οθιη ὙΙΠΟθΟΠπΘηβθμι ἢ. 148 διομθίυραμπι 6586 αἸχθ- 
γἱῦ (84π. 1868), Ττονίαπη δαΐθηα τη816 5101 πᾶπὸ ἰδ αθπὶ 
Ὑἱπάϊοαββθ (Ζαν 65... ἃ. Τρ ου]οῖ, ρ. ΧΤῚ δη. 1877) 
[ἴὰ 188 86 παροὺ. θυ ὑβϑιηθῃ ΟΘΠΒΟΙ ΠΟΠΘΒΟΙΒΒΊΤΗΤΙΒ 
σα 68. οἸηηἶδι αὖ ααἱ ᾿ρΡ86 τϑίογαὺ (νἱᾶ. Ηϑυταθβ Ρ. 208) 
ορέϊμθ βοιδύ, Τυθυῖο αὐϊειθαθυθ ρουβουθαῦ αποα ὨοΘῃ- 
ὨΘΙῸ θγαὺ δὐϊυιρτιθπάθπτη. [1ῃᾳ δαποίδι!ομθ γὙ9γῸ Π6 ρᾶ- 
ἰὴ τηθη 1 νἱαθαύαν, Τυθυῖαμη ἤησὶὺ αα88 ΠΟΘ ΠΘΥΒ 
ὯἋθ Βδὸ 1 ϑβουιρβοιδῦὺ πὸῃ Ὑἱᾶϊθθθ. Εἰβύο; ἰῷ ἰθηηθ} 
ΤΥθυι5 ραγσαΐαν, 0110 πιοᾶο ὙΥ1διηον Ζιιι5, ρυϑθ561- 
ὑΐπηι Οὔτὰ 1π γρυϊύαϊθ τοίη δ, δάμιιο ρϑυβθυθυδυθ υἱ- 
ἀθαίαγ. Εἰρο δαΐθηαι πθαὰ6 απ88 ὟΥ 6586] ροδίθϑ (8η. 1881) 
Βουρβοσαῦ υἱᾶθυθ ροῦαϊ (μη οχ 1110 ὑθιηροῦθ πιθ Μγίϊ- 
ἰθπδ5 οοηθα] ὉΌῚ ΡΘΙ ἸΙοῃρατη ἰθιηριβ πιθ [1015 805- 
ὑϊπτ1) πθαὰθ Ποθμμθυὶ Ῥαγύϊουϊαια ΤΥ ααΐρρθ οὐΐαϑ 
ΟΠ ΠΪδ, ΘΧΘΙΙΡΙΔΥΙθ, Ὑθη]θυηῦ. Νύπο δαΐθιη σουϊύαίθῃ 
ὀορηϊδιη δι θαρυι5 τϑηϊθτ5 ϑιηρ]θοῦου. Ρυοΐθοίϊο τηθη- 
ἀπ πὸὰ ααἱ γογιϑίθπι πϑϑοὶὺ β6α αἂἱϊ θᾶπι απ 60- 
σπογθυῖ βοίθηβ δὺ ρυπᾶθηβ οϑὶδὺ οὖ ἀἰββίπιυ]αῦ.) 


1) Οοάδθχ δυΐθιη Ῥοίθυϊδηαβ ΠΟ δῦ τηϑρτϊ τ] ΊΘΗΪ]: 
Ἰδούϊομθα αὐδϑ ΟΘΉΒΟΥ ΟΟτητηθιηογδγιῦ (γα. ᾿. 204) οαβϑᾶβθῃι 
3,11 αἀὐοαὰθ οοαᾶ. ἀδύθυϊοσθθ ργϑθρθαῦ. [ἢ ποὺ 1106110 το- 
ΘΘΗΒΘΗΟ ΟΡύϊτηϊ οοαα. βαπῦ Αὐποῦβ τηθῖβ οὐ ἩθυΟΠΘΥῚ Ηθ]- 
ἀΘΙ ΡΟΥΘ η515 τ. 168 οι υβᾶάθηι ἔβιη11186. 


ὙΠῚ ΡΕΑΒΒΑΤΊΙΟ, 


1)6 Ῥομὶβ Ἰϑούμοῃϊτιβ οὺ βιηρ ΘΥῖρ8. οὗ ΘΟΠ 1 08 
οοἄ᾽οῖβ Ῥα]αύϊπὶ π. 1710 (νἱά. Ῥχδοίαι. ρ. ΧΙ 84.) οἱ 
ὙΙΠΔΟθΟΠΘΗ515 ἢ. 148 ὙΥΠδηηον σι ἀπ᾽ αύϊομθ5. οὖ θχ- 
ΟἸαιηδίϊοΠ65 βἰπηα]ούδβ (ν14. Η θυ πιθ5 Ρ. 208) ποι Ἰῃ61169Ὸ. 
Οὐδ Θῃΐμ πϑϑοὶῦ 685 ᾿ϑούϊομθϑ δα οορπδύϊομθια οΟα]σατα 
ΒΙ στ Ποαπᾶδτα οὖ δα ΘΟΥΌΠ ΥἹΓὑύθιῃ 5: πο] θτη ἀΘ ἢ Π16}- 
ἄδπι Ὀ]αΥυτητη ΘΟμΐουγθὺ Θύδηι) ὙΘΓῸ 9ΙΔΟΙΠΟΥ ΟΟὐϊσατη 
᾿πααϊβιῦο οοσπιθοαθθ ἢδὺ αα15 ποὸρ νἱαθὺῦ Οὐπὶ δαὔΐθηα 
46. θῶ γ6 δοιδαι. πο οϑὺ γϑίϊοθπαάθγη 1]]δυυσα ΘΟ ΟΠ ΤΩ, 
Ἰπ ]Π}1ὰπὲ 586, οὖ ΘΟΙΠΙ Πα. οὖ 5] .]ΘΥΙ 11, ΔΙ]ΟΥ ΌΤΙ 
Ἰοοούαμη, οδριῦαπι ΘΟ]] δἰ Ἰοπθὰ ῬΘῚ ἃ. Μαγίαιῃ ἴδοΐδηι 
οδύθπαϊβθθ οοδϊοθηι πη Ῥϑ]α πη Θσθιαρὶαν ἀπόγρα- 
φον τηδχὶ πη Ῥδιΐθη ΟΟΘΙΟΙΒ, ΟΠ] Ῥ]ΘΠΙΟΥ ογαὺ, Ὑ1η- 
ἀοθοπ θη 515 [π15886.0. Θύδγθ αὐοᾶ 8 τϑοοση!θΠοη θη Οδ- 
Ρἰθαπι, αα80 ἴπ ὙΙπδορθοπθηβὶ (ρ. 676. --- 0808. 104 
-1098. νἱᾶ. Ῥγδϑίαί. ρ. Χ11. ΧΙ.11) ἀοβιουδηύαγ, δὐ- 
ἐϊποϑύ, οοᾶθχ Ῥϑ]αὔμαβ ᾿ΥΙπδ8 ἴθυί. πῃ οὐΐδιη ἸΘοὐϊο- 
Π] ΒΙΠρΡΌΪ τη ΟΟΙοΙΒ ΙΠΔΟΌΟΠΘΗΒ18 τηὰ]ῦο τη]πο- 
161, 4181 61} 061 ᾽ γύ θη 8 ]ϑηδιη ΘΟ 1015 ΒΔ] ΠῚ 
οΟἸ] ]ομθη. ΒΟΥ ]Ιοοραῦ, ὩῸΠΊΘΥΌΠ ΥϑυθΥὰ 6580 ΠΟΥ͂δ 
ὁο]]αὐϊο ἴ86116 ρϑίθἕθοιυύ. Οὐΐπβ Υϑὶ θχθιηρ]ὰ ααυϑοᾶϑιη 
ΔΡΡοπθπᾶς βαπὺ. Ῥδρ. 6208. 6029. θ06ὅ6. 666, αἱ 
81105 ἸΙοθοϑβ οὐαὶ ὔϑηη, ϑαβάθιη Ἰδοῦηδβ ρΥϑθοθϑὺ ϑἐϊδιῃ Ῥα]8- 
ἐἰπὰ8. Ῥᾶρ. 6808 ἀπὸ δόξης καὶ εἰκασίας οἰΐαπι ῬαΪΑ- 
ὑϊππι8, ποη ἀποδείξεις καὶ εἰκασίας αὖ ποίαν! ΥΥ γύίοη- 
ῬδομῖαβΒ. Ῥαρ. 6646 οὔπω καιρὸς ὦ μῆτερ ὕστερον δ᾽ 
οὐκέτι καιρὸς ὦ μῆτερ Μιποθομθηϑὶ5 οὐ Ῥϑ]δεϊ πα: 
οὔπω καιρὸς ὦ μῆτερ εἶτα ἐπειδὴ παρήκμασεν ἐγκειμέ- 
νης οὐκέτι καιρὸς ᾿η θ᾽ Ρο]αν θυ αὖ οϑθυ! οὐηηθ8. Ῥϑρ'. 6 78 Ὁ 
ἐπίκὼ 180. 8 1100. πονηματίαις Βδοοὺ οὐΐϊδῃ Ῥὰ]. Ο798 
συνβώμοις Ῥα]. ποῃ συμβώμοις. 6848 λέγουσι δὲ τοῦ 
πηγάνου ἅαὺ οἰΐδιη Ῥὰᾷ]. 699. καὶ Ἱπποκράτην παροὺ 
θίϊδιι Ῥα]. 702 ἃ ἀποσβεννύναι" καὶ γὰρ τοῦτο --- εὐθὺς 
Ῥυϑθθοῦ οὐϊδιη Ῥὰ]. Τύίθιη τ. 7136. ἀνευρίσκεται οὐ ἐπι- 
μετρεῖταν 720 ἃ ἔξωϑεν βοώντων 728} ἐξαληλίφρϑαι 1048 


ΡΒΑΒΕΒΑΊΤΊΙΟ. ΙΧ 


ὀχτὼ καὶ συμπεριπολοῦσι ταῖς ὀκτὼ ΒαρρΙθηηθηύαπι ΘχὨϊ- 
θοὺ οὐϊδια Ῥᾷ]. 1)6 αὔθ οΟἸΩπῖρτι ἰοῦ ὟΥ γύίθη- 
Ὀϑομῖαβ δαὺ ἴαϊδα ααὺ π|}}} δαπούαν τ. 

ἘΠ δϑᾶθυ οο]]αύϊομθ Ὑἱᾶϊ οὐημθ8 ἴθυϑθ Ὑ]ΠαἀΟΌΟΠΘῈ- 
518. Ἰθούϊομθβ βίπσαϊανοβ (ν]ᾶ. Ῥυδϑίαῦ. ρ. ΧΤΙΥ͂ 5ᾳ.}) οοια- 
Τ]ΌΠΘΒ 6586 οὑπὶ Ραϊδίϊμο. Τιθούϊομθβ δϑαΐθπι Ῥϑ]δύ]Ω] 
ΒΙπρΌΪαγο5 (υὙἱ, Ῥυδϑίαυ. ρ. ΧΙ,.1) τὸ νύ ποὰ βαπῃῦ, 
ἤδη οδριίῶ δὰ αὐδθ γοίθυαηθαν ἴῃ ὙΙΠΔΟΌΟΠΘΗΒῚ ἀ6- 
βαηῦ; ὑπᾶθ [8.0110 1ηὐθ]]θοιθαν οοαϊοθη Ῥαϊδθπαμα αὖ 
ααἱὶ ϑοσηϊβ ααἱρυβᾶδιη ΊΠαΟΡΟΠΘΗ518 οδγθδὺ ΤΩΔΧΊ,Η] 
6550 τηοηηθηδὶ (οἷ. Ρ. 7069 Ὁ] ἐχπλανησόμεϑα τοοῖθ 
ἀαὺ Ῥα]αὺ. 1078 ἀγνοίαις ΤΟ79 δεόμενον). Νοαὰθ ἰἃ- 
τηθ ἢ. 1. ργϑϑύθγθαπασιῃ δῦ θαπᾶθηῃ οοαϊόθιη, απο θη 
Ἰϑούϊομθϑ ΠΟΘΠ11185 αἸγθυβαβ πϑρϑῦ, 18, γΘβουρύατη 1588 
γἱ θυ! αὖ ᾿πὐογᾶσπιῃ ἃ ΠΙΡΥΑΥΪΟ 11π85 αἀποατθ οοὔθχ 8ᾶ- 
ΗἰθΙδα8. ζαΐϊθθθ ροβϑιὺ. ΟΥ, ρ. 6688 οὗ χωρὶς ατ86 μαθθὺ 
ὙιπᾶοΡ. οπδιὺ Ῥαϊδύϊπαβ ῥγορίθσ ὁμοιοτέλευτον Οαπὶ 
4,1115. ρ. 669ς ἐμὸς Ὑὶπμᾶ. ἐμοσὶ ῬᾺ]. 6710 ἐπιβρηϑὲν 
γιὶμᾷ. ἐπὶ πᾶν ῥηϑὲν ῬΑ]. οὰπὶ 8115. 6824 βασκαντι- 
κὴν Νιπᾶ. βασκανητικὴν Ῥδ]. οὑτὰ 8115, 6998 ἐκέλευ- 
. σὲν Ιπα. ἐχέλευεν ῬΆ]. ὀπτὰ 8115. 701 ἔ περιτρέψης 
γἱμᾶ. περιστρέψῃς ῬΑ]. οὰπι 8118. 729 ἃ ὀψοποιουμέ- 
νοῖς Νιμπᾶ, ὀψοποιουμένης Ῥ8]. οὐτη 8115. 784 ἃ ἕταί- 
ρος ΝΙπμᾷ. ἑτέροις ῬΆ]. οὕτη 8115. 59 ἀθ πδὸ τὸ ρΙυσϑ 
1101 ἀοαπι. Νύμπο ὑϑυθυΐου ὑπηαθ αἸρΥΘβθ8 011. 

Τὴ 1110 110 6110 ὙΥΠ δον ὐζιο ργοροβιύαση ποπ ογδὺ αὖ 
46 σοὐϊοῖθαβ 5101 ῬΥΟΥΒῸΒ Ἰσποῦίβ ἀἰββουθγοὺ (οἵ, ϑὐϊδτα ααϑ6 
κατόπιν ἑορτῆς Ὁ. 204 ἀθ ὁοογροῖθ Ρ]δηθᾶθο βου 0510), 598 
Ῥούϊαβ αὖ 886 ΡὙΎΔΘΟΘ ΒΟ01Υ6 Τη611π5 α8π| Θ0Ὸ αἀθιηοπδύγανυθ- 
γϑτη Θομ θπαθυθῦ, ΠΘα 6 851Π6 8Ή11 αποάϑηῃ ἱπιρθύα γθ}6- 
ΤηΘη ἼΟΥ6 ΡΟΥΘ Ά] τη ἴθοϊύ, 1 απο 1086 ᾿τρ]Π1οἷδθ οοπβίθίαν. 
Θυοᾶ 51 οΧ ᾿ἰβάθιη ουϑθοὶ ΒΕ ΠΟ Π8. ῬΘΥΙ 8.6. ὑθϑυϊ πη] 0118, 
ααϑ8 088 Ργ8Θ 8560 ἴδσὺῦ, ΘρῸ θυ βάθη ἱπηρθυ ἴδηι Ρ1Ὸ- 
Ὀᾶγθσο, πὰ}}]ἃ 58Π6 8118 ἀθιηομδύγαἐϊομθ οραβ οΥϊῦ. 

ϑϑα ρυϊαβασϑηῃ ἀρ ὙΥ̓Πδηηον 1! ουηθη δ ομιθιβ α15- 


Ἶ ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


Ῥαΐαθο, δθαῦαμι τη1}1 γιαθύαν συ αυθηι ΘΔ] τη δι ΟΒΙῚ 
ἴῃ ΠΊΘ ΟΘΏΒΟΥ ᾿πύθμπα!ῦ διηουθυθ οὖ ἀἸββόγθσθ. ΟὈμύθῃ- 
αἰῦ ϑῃΐμη τη6 4881 Ταχύ ΟΥΡῚ8. ΘΧΒΟΥΙΌ51556. ΘΙ ΙΟΏΘΙΩ 
11061}1 ἃ6 ὙΠ βαριθῃύαση οοηγίνιο 80 ἩΘΥΟΒΘΥΟ ρϑιαύϑη 
ἴῶ αὖ τηθὰ8 δυϊαβ ΘΟΠΥΥΙ ὑθχύμβ τηθύθίγροϑβιβ Ηθυ- 
ΟΒΘυΙδηὶ δι. αομίθια ὑϑιηθηῃ ΥΥ Π]διηονὔζια5 14 απο 
ΤῊΪΠ1 ΟΥΏ11 ἀοάθγαὺ ἀθιπομβύγαιθ πϑοθχιῦ, Τηθαχῃ οϑὺ 
γΘΥαΙΏ ᾿ἰηγθϑῦσαγθ δίαθ ἃρΘ 116. θυ αβ 586 [861]6 
ΘοΟρ Οϑοιθα: οΟΙρδ ϑύϊομθ ᾿ηϑυϊυαΐδ: Ο81} ΟΘΗΒΟΥ ΟἿ, 
ΠΘΙΏΪΠΘΙῚ βαβοθρύαγ μη βρο δ: ϑῦ, 80 ΟΔΙ αγΪϑηλ 11 Π1Θ- 
αἰατη Ῥτούμ 5506 σιαθίαγ. 

Τοχύαβ ΘΟΠΥΪΥΙ ΙηΘ8 ΘΧ ΡΔΡΊΠΙΒ ΤΟΌΡΠΘΙΙ ΧΩ 
οομδύδὺ; θη ΗΘΥΟΠΘΥῚ ὑοχύαβ ρᾶρ. ΧΙ Π) οομὐϊηθῦ. Θαδβιη- 
αὔϑιη ῬΔΡΊΠ8Θ ΙΔ] Π]89 ΤΘᾺ ὈΠΘΙΊδπΠ89 βαηῦ, ἤδη Ὀ89Ὶ1- 
Ὧ86 Τ]ΘΥΡΊΠΘΠι ᾿πηθχη ϑαἀηοίαίο Θοπιρ]θῦ; σϑυσχη ὑϑιηθῃ 
Ῥ]αστηδ5 αἰβουθρθηύδβ ἰηγθηὶ. πα δρρᾶτοὺ ΥὙΥ̓]διηο- 
νιύζιατη ᾿πηρααθηίθυ τηθηὐὑαμι 68588β.ὡ. Μϑμηιοβύ, σιν 
80 ἀθρυθῆθηϑδ, οα] αμηηΐα, θα σϑ]]!]οατμα ὕβιηθη αϊοίαμι 
γϑ]ϑὺ 5θῃρθυ: ὉΔΙουηηῖθα, ΟΘ]Ο 62, 1] θη. τοϑύθσ ὑοὰ- 
ἸΟΌΥΒ αὐθ]απθ οἰοβϑὖ. 

Θιβογθρϑηύίαθ δαΐθηαη βαπὺ ἢ860: ρϑρ. (τηθ8, γαυϊϑύαίθ 
ἰοχύαβ ΗθυομοΥἹ Ὀγου δ 8 οααθα ΟὨλ18858) 8ὅ8, 7 ἤμην 
889, 19 αὐτὸς τὸ πρῶτον 28 ἐξέπεμψεν 24 διὰ ταῦτ᾽ 
860, ὅ δυεῖν 11 ξἕωρακώς 12 περὶ τῶν ϑηρίων 11 
ἐστιν, εἰρημένον 561, 8 αἴρας καὶ ὀνωνίδας 10 ἔδει 
πολλῶν καὶ ἵππων 1 ἔστι τις 909, 4 προειστήκει 
11 οὕτω γὰρ ταύτην 10 οὐκ ἔγωγ᾽ 20 περὶ τοὺς κάμ- 
νοντας 904, 10 Αἰολεῖς δὲ καὶ νησιώτας (καὶ τίνας 
γὰρ οὐχί!) 18 ὡς δὴ περιορῶν 14 εἶτ᾽ 21 εὖ γ᾽ 
2 φιλίας εὐθὺς 21 συγκατεκλίϑημεν 906, 8 μει- 
ράκιον ὧν ἔτι 8606, ὃ τό δ᾽ 117 περιβαλὼν ἰδ. 
οἶμαι δ᾽ 22 ποῦ δ᾽ 9607, 12 χατεκλίϑη 508,2 
διαχύσεις, οἷ᾽ς 10 Σκχύϑαις εἰσί 19 ὀστέων 20 εἴ γ᾽ 
εἶπεν εἰδείης (οἵ. Ῥ]αύ. αοΥρ. ». 4ὅ068) 234 νεκρογόνο- 
σαιμὲ 809, 1 ὀστέον 1. ταῦτ᾽ 8. γὰρ ἤδη 18 εἰ 


ΡΒΑΒΒΑΤΙΟ. ΧΙ 


δεῖ 28 πάντα πᾶσιν 510, 10 ὦ ΙΝαυκρατῖτα 17 
ἕως αὐτὸς ἐχπίνει 19 ταῦτ᾽ εἶπεν 22 ὦ Ναυκρατῖτα 
571, 156 πολλά γ᾽ εἶπεν 19 ἀπηγγέλη 21 ἔφη μὴ 
μετακινητοὺς 812, 2 εἰ ἀτρόποις 10 πάντ᾽ 16 ἐλεγ- 
κτικῶς 818, 8 ὅτε ὅμοιον οἰκέτας 10 ἀλλ᾽ ὅμοιον 
ἔφη τῷ ξηραλοιφεῖν τὸ λαλεῖν 5.4. 8. εἴ' ἀπέ τι 

9 χατὰ ταύτας 51ὅ, 4 ἀλογίαν δὲ καὶ πολλὴν 6 οὐ 
μὴν οὐδ᾽ 14 ἀγέννητον 24 μόνον γὰρ ἀνίκητον 
8516, 3 τοσαῦτ 9. ἀλλὰ μὴν ἔξη 19 μετ᾽ αἰδοῦς 
21 προύβαλ᾽ ὁ μέν, ὥς φησι 9:4: 0 τὖ δ. ἀοώ- 
πος 18 τί τοῦτ᾽ ἐστὶν 818, 9 ἔφησε 819, 11 
αὐτοῦ, ὡς ὑπερφυὲς 581, ὅ πίνει Σόλων 18 σὺ δέ 
γ᾽ εἶπεν 18 μ᾽ ὑμεῖς 22 ϑόρυβος ὑμῖν, εἰ ἐγὼ τοῦτ᾽ 
ἐποίουν 8582, 12 μηδ᾽ οἰκίαν 8588, 12 αὐτάς 
ἔφη πυνϑάνομαι λέγειν τοῖς παλαιοῖς ἐνδεῖν. δαιτρόν 
14 εἶθ᾽ ὥσπερ αἴας μερίδος 884, 15 ὁ “Ἰσώπειος 
κύων 21 καὶ τοὺς μιπροὺς νῦν μὲν εἰς μικρὰ κομιδῇ 
985, 4 χαϑάπερ τῷ νόμῳ 20 Μιυτιλάνας 2ὅ. καὶ ὃ 
πὰ διδάξας 886, 12 δεήσει. 19 ταῦτ᾿ ἔφη 22 Ἡσίο- 
δος ὧν 887,9 ἜΜΕΝ ἘΡ ΠΤΗΡΗΕ ἢ τὸ μέγιστον οὐ 
δοκεῖ σον 14 ἔμοιγ᾽ εἶπεν 18 διάλυσις ἡ τροφῆς ἀν- 
αίρεσις 26 διολλυμένη γὰρ 588,27 ὃ βίος καὶ 5889, 
18 τῷ ἡλίῳ, εἶτ᾽ αὐτὰ 185 τοῦτ᾽ ἐστὶ 590,2 δικαιοσύ- 
γὴν τέλειος αὐτάρκη 11 ἐν μυλῶνε 591,4 Μεσσηνίοις 
7 οὐκ ᾿ΔσκπμληπιῷῶΏῷώὠώΟὦ 8 ἀποκείσεταει 9. ταῦτ᾽ ἐκείνων 
12 οἷ τρεφόμενοι καὶ διαιτᾶν 14 πλείονας ἔστιν 28 


τοὔνεκ 892, 9 εἰς τὴν σάρκα τὴν ἄτρυτον 17 βιώ- 
σεται, εἰς αὑτὴν 2ὅ δ᾽ αὐτὸν ἡμῶν 893, δ᾽ ποτ᾽ 


εἰπόντος 18 μᾶλλον δ᾽ ἀκτέον ἐπὶ τοὺς νέους 10 ὅτι, 
τῆς ϑυσίας 19 τὸν αἰγιαλόν, ἡ μὲν σελήνη 2424 οἵ 
προσβάλλειν 894, 1 ἡμῶν δ᾽ ὃ Γόργος 598) 98 
περὶ ϑεῶν 896, 1 ἑστώσης δὲ πάντη (105. πάντῃ) 
9᾽ κάμψαντες ἐν χρῷ παρενήχοντο τῆς γῆς 10 κατά- 
γοντες. παντάπασιν 12 ταῦϑ'᾽ ὁ Γόργος 106 σταδίων 
δρόμον 897,2 οἷ μηδεὶς 9. διαγέγονεν ἀπὸ 14 ἔγωγ᾽ 


ΧΙΠ ΡῬΒΑΒΒΕΑΤΊΟ. 


εἶπον 19 ὀργῆς δὲ καιρῷ καὶ διαβολῆς 24 εἰς τὸν 


Δάφνον ποταμὸν ἔξω φορούμενον, ἐπεσχέϑη 598, 8 
πρὸς τὸ Ῥίον κατὰ τὴν Μολύκρειαν ἐκόμιξε 11 τοὺς 
φονεῖς 22. παρανήχεται τοῖς ἐλαυνομένοις 899.- 


ἁμαρτάνοντες 4 ἀλλ᾽ ἐγὼ μὲν οὐκ ἀκριβῶ τἄλλα, ὃ δὲ 
Πιττακὸς 8 χρησμοῦ γὰρ γενομένου 10 τότ᾽ ἐνταῦϑα 
12 παρϑένον᾽ ὄντων ον 24 περιπλακεὶς 400, 9 
μόνον Ἢ ϑαλάττῃ 1 καὶ μήτε 10 ὡς σὺ προσέτα- 
ξας διαφυλάττων 401, 1 ἢ βούλοιτο 6 ἁπλῶς οὐ- 
δέπω τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ 18 πΟΩα α οὐδε ῶ," αὐτοῖς 16 οἷ- 
κὸν ἐν Δελφοῖς 117 ὥσπερ ϑεοῦ 19 εὖ γ᾽ ἔφη 
402, 8 σαυτόν, καὶ τοῦτο 21 τοῦτ᾽ ἔσχεν. 

γ]Ιάθδπηι8 ΠπΠΠΟ Θ᾽ 5 ΟὈΒΘΥ γϑύϊομθϑ θὺ ΘΠ ]0}88. 

Ῥαρ. 887, 19 6αϊῦ. τηθᾶθ γϑῦρᾶ ἣ τροφῆς ἀναίρεσις 
Ποιβκῖο ἀθθευ: οοπύθπαϊθ, πἰ81] ααοᾶ Ποιδκίθπια ἡ τῆς 
τροφῆς ἀναίρεσις ΒΟΥΊΡΒ15586. ΟὈδογγαῦ δίαιθ πϑθὸ ὑϑυθα 
Ῥοβὺ ἔστιν ὁΟ]]οΟΆ886, αἀ86 116 γϑοῦαϑ δπΐθ ῬΟΒΌΆΪΒ56: 
οομΐτϑ ἃ Π16 1Π718]6 δ ΠΟ] ΠΏ ΟΠ]551:Π) 6586, 

7ρ586 αποαὰθ ᾿ϑοῦου. δυσιτηθηΐδ, απ81 ρΥᾶγδ 1Π8}]18, 
Ἰονῖδ βιπὖὺ [80116 1ηὐ6]]Θ στ; 564 σΠπὶ ΘΟΥῸΠῚ δΟὗΟΥ ΤΠΘΡῊΪ 
θῶ ἰδοϊαῦ, ΠΘΟΘΕΒΔΥΙΠΙΠῚ ΤῊ1}1 υἱαθίαν ρϑαθα ἀἸοθθ. ἀο 
Ῥυησα αὐϊᾶθη 84 Ἰοοιτη ργϑθροβιίαμη ΧΥδπᾶθυ 50Ὁ- 
Ἰπ 6 11001 γο]αϊῦ τροφῆς ἀναίρεσις; ρῬοδῦ Θὰϊῃ ΒΘ 58 
οὐϊδια ΞΡ] Θ πάσχῃ ρῥγοροβαὶϊ οἴκου διάλυσίς ἐστιν ἡ τῆς 
τροφῆς ἀναίρεσις. Ἐσὺ γοῖὸὺ ΒιρΡ]ο πο βουρδὶ πὰπο 
ἴῃ τηοάπηη οἴχου διάλυ[ ΣΙΣ ἡ τροφῆς ἀναίρε) ΣΙ Σ' ἐστιν. 
Τὰ δαἀποίαθοηθ δαύθηι ἰὰγ9 τ16 ΒΡ] υ 55θ᾽ αἸχὶ, ρσδθ- 
ΒΟΥ. ΟἿΠῚ 1Π ΘΟΙΠΠΟΠΘ ΤΩ] ΠΟΤῈ ΠᾺ]]ὰ5 Ἰοοαδ. δα Ρ]Θηδιη 
οὗ δοοαγαύδπι ΟΥ̓ α ΘΟΠΙΘΟ  ΥαΠΔ ΘΠ ΘΥ 1 ΟΠΘΙα 
Ἰοοβ οϑϑϑοῦ. πα οηΐϊη αἰϊὰα ἀϊοομᾶσμη ογαὺ 868 
αὐ1ἃ τη] ἴπὸ ΘΧΘΗΊΡΙΟ οατὰ Ρ] Υηῖ8 ᾿Ιοθαῦ ΥΘΠὶ 
οὔθ οβύθῃαϑιη. Ῥὰρ, 709 ἃ Ἰορτιηΐαν 1 ΟἸΠΠΙθτι8 60- 
ἀϊοῖθυϑ μιᾶθο: εὖ τε Ῥωμαῖοι χρησάμενοι τοῖς λύχνοις, 
ἣν ἔδοσαν οὐκ ἀφῃροῦντο τροφήν, ἀλλὰ χρῆσϑαι ζῶν 
καὶ λάμποντας. Αἀ πᾶθηι ἰοοὰπη ΟΠΠ65 ὀθγύαύϊι οἱ 


ΡΗΛΑΕΒΑΤΙΟ. ΧΙ 


ὉΠ8 σόοθ οὺ Χυ]απμᾶου οὐ ϑίθρμδηνβ οὖ ΔθιγἸδοῖι5. 601- 
τοσχϑυηῦ ζῶντας οὐ ᾿ηβθυπθσαηῦ ὯΘ 510 απίβαὰαθ εἴων, 
564 4118 8118 56θᾶθ. 0105 ΘΙ βκι5. σου θη ἀοβιθγ8- 
ἰαπι εἴων οΟἸ]οοανιὺ ροϑὺ ζῶντας] οαπὶ πο δἀηοίαί!οηθ: 
“ξουύθ οὐ 11πᾶ -ων οχοϊαϊῦ εἴων 1. 6. ἕίΟΙΝτας εἴ]. Ν. 
Οὐ αβηδμ δῦ ἤ0Ὸ ΒΡ] Θηθηἑα μη ΘΙΒΘΥῚ ἸΙοοὺ ΝΌΠΙΘ 
ΠΟΙ ΚΙ 51 Ἰστύαν ἴῃ δα] 06. ΤΠ] ΠΟΥ ΒΟ Ρ5ΘΥ τη ζῶντας 
εἴων Ἐ: ξῶν᾽ (αἴαπο 1δ 5611051), Ποο ταϊπὶ οὐϊ μα! ἀδθ 1} 
ὙΥ Πδιηουζιαβ  Ρ] ΟΣ ΠπΊ, ΘΧΘΙΊ0]8 ΘΡΡΟΠΟΥΘ Ῥοίθυϑηῃ 
ααδθ Ὀτουιθαῦ!β οδααδα οὔ οπάι ραΐο, οἵ, Ρ». 5305. 
δ486. θ02α. 6855. 689. 6988. 6955". ἃ. 701 ἃ. 7068. 
1598 7548, 

ὥρα Αὐθιοα]ι5, Βα ὈΙαπρὶὺ 1116, ταΐητι8 τϑοΐθ οὐ] 
ἀρθαϊθ. Θυδη ΟὈΒουνϑύϊομθη ἢ6 βου ρβιβϑοῦ αα] 61), 
51 ΒΘΙΥΠΟΏΙΒ ΟὙΘΘΟΙ τι88 οὗ βθηϑιι8 ΘΧΘ.ΙΒΙΌΙΟΥ 1Π’ΘΥΙΟΥ- 
απ οἱ ἱποϑβοὺύ. Θυοᾶ πὸπ οϑὺύ. Ουδύθ ἤθΟθθ86 θϑὺ 1ὴ6 
Ὦ16 1ΤῈ5 ΟΥ̓ θ.5. ποίδβ ὑγϑᾶθγθ. ἀο ὈΥΙσ ααϊάθη 
γόοιο δααϊίο αρύϑ νυ θΟΥ Τὴ ΟοΙηροϑιθο ϑοαυϊίϑϑαιθ 
ἰο]]θτθίαν ; 51 βαρ ρ]θίασῃ Γ[αϊϑδοὺ ἡ ΤΗ͂Σ τροφῆς ἀναίρε- 
σις, ἰᾷ αυοᾶ νυ]ὺ ΥΥΠδμονγζιθ8, ογαὺ οὐΐϊϑηι ἀἸοθη- 
ἅσμι ΤΟΥ͂ οἴκου διάλυσις; 564 οὑπὶ οἴκου διάλυσις ἰτὰ- 
αἰδαμη δι, ΒαρΡΡ]Θμάπιη οϑὺ τροφῆς ἀναίρεσις. ΘΙ᾽ΠΠ1δοΥ 
Ῥϑα]ο ροβϑὺ ἅἀθ τῷ ϑϑδᾶθιῃ: ἣν ἀναιροῦσιν αἰρομένης τρο- 
φῆς ΟΥΪ550 δγύίοαϊο. Ποπαθ ἀπομῖϑηι Π16 ἀπ πούϊο 
οἰδοῖξαν (ΝΘΒΥαπσϑαβομϑη6), αὐ ϊοα]αβ οὐ μοὐοϑὺ: 
οἵ, οαϊῦ. τηθ8θ Ὁ. 391,10 ἡ τροφὴ λιμοῦ φάρμακον προς- 
ἄγεται. Ὁ. 586, 28. 2ὅ.. 892, 19. ». ὅ8796 ὡς μόνον 
τοῦτο τῶν ψυχῆς νοσημάτων ἀπόρρητον. 6080. φαρμά- 
κῶν δυνάμεως ὁ ἰατρικώτατος ἄριστος χριτὴς οεὖ. δ 
οδϑὺ Θχθιῃθ]ουτ πὶ αᾶ8 ΘΧ 5010 Ρ]αΐατομο αἰὐα]1. 

Ῥ, 889, 18 ἴῃ δαπούδιίϊομθ βουῖρ8ὶ “ἴογύ. εἶτα τὰ ἔν- 
τεραὰ (γ6] τὰ ἔγκατα). 6 ααϊρὰβ οὔβουναὺ Ποβκίαπι 
δα ΟΟΠΙΘΟΙββθ εἶτα τὰ μὲν ἔγκατα. Μοπιγϊαοαμ δαΐθηι 
τὰ ἔντερα ῬΥΟΡΟΒ 556 56 δῃΐθ ἡλίῳ ΘΟ]]οθα556. Θαδθ 
ΟἸΩΏἾϑ ΒΙΠΟῚΠ]Θ 1 ΤῺ6 1Π ΘαΙΟΠΟΠ6 ΤΏΙΠΟΥΘ ΘΗΔΙΎΔΙΘ ΠΟΙ 


ΧΙΝ ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


Ρούαϊθ5θ αὐἱδ οδϑῦ ααἱη νἱᾶθαῦ  ΘΥΌΙη ὑϑιηθη ῬΥΟΥ̓ΘΒΒΟΥ͂ 
δου βίη ἢᾶ66. ΘαΙηοητ556. νἹαθύαν, αὖ π8ὸ ορρογΐα- 
ηἰδαῖθ τϑὰ5 ϑβϑαδτη οουυθούϊομθηη ῬΙΌΡομθυοὺ ααϑη οὗ 
οὐ ρα5 ὙΥ̓γύίθη 8 1 10018 ΘΟΠΗΤΙΠΔΙΙ οὗ ἃ ῬΥΌμπ- 
ἀϊϑίϊοπμθ ΘΟ ΘΔ οοπίθμαιϊῦ: οδύθυαση ΟΠ 1Π 
ἸΟΟΙΒ ΤΠΘΙΊΟΥΔΥ κοιλίαν ποπ ἔντερα. ϑαρριοὺ Ἰ᾿ἰοιθαγ: 
τὸν νεχρὸν ἀνατεμόντες ἔδειξαν τῷ ἡλίῳ «τὰ περὶ τὴν 
κοιλίαν». εἶτ᾽ αὐτὰ μὲν εἰς τὸν ποταμὸν κατέβαλον οθί. 
ΒΙθαγα ὑθηθδῦθ ΘΙΉ101! 

γιάθϑιηαβ αποϊηοᾶο 105 86. Βᾶρθαὺύ. ἀὸ ῬΥΪ ΠΌΤ 
ααϊάθιη βαμπὺ 1001 ἴῃ αὐἱρὰβ ἔντερα αἰδουύθ ΘΟυΩΙΘΙηο- 
ΤΘΗΟΥ γοὶαὺ βοχί. Ῥγηρῖγ. Ῥγισῃ. Ηγροίΐγρ. ΠΠ ο. 24 
Ῥ. 299 εα. Ἐδθτϊο. οὗ μὲν γὰρ --- τοὺς ἀποϑανόντας γῇ 
καλύπτουσιν, ἀσεβὲς εἶναν νομίζοντες ἡλίῳ δεικνύειν --- 
-- Αἰγύπτιοι δὲ τὰ ἔντερα ἐξελόντες ταριχεύουσιν αὐὖ- 
τούς. Τοϊμᾶθ, αὐοᾶ τἹἱα]σα] τη οϑὺ, τὰ περὶ τὴν κοι- 
λίαν Ὀομὰβ ὈΥΟΐΘΒΒΟΥ ΒΌΡΡ]Θυιῦ 1181] βαβριοδίαβ; αὐοᾶ 
ΒΌΡΡΙ]Θηθηὔτη ἃρουύθ οβίθηαιῦ σΘΉΒΟΥΘΙῚ ἩΠ]]}Όγη ἸΟΟΘΌΤΙΩ 
γϑοῦθ 1η|6]] χῖθβθ. Τὰ περὶ τὴν κοιλίαν αὖ 5011 οδβίθῃ- 
ἀδηύτ,, 111] ΟΡ θ550 ΘΟΙΡΟΥΘ Πτηϑηο Ἰηβθοδηᾶο ρῥαΐο; 
1086 Θχρθυϊμηθηΐαμη 8 50160π ἴϑοϊαῦὺ απ816 αὖ Ῥιδοὶ 
ΘΟδΠ ΠΟ Ό] τὰ τη ]δγθίαι 8 τηο]δτὰ ἔθοθγαῦ (νἱᾷ, Ηου- 
165 ΧΧΥ͂, 227). 81 5βδρϑοιββίτητιθ οὐἸ οὰβ ὙΘΥΘΟΥΌΙΩ 
ΒΟΥ] 5Θη θη 8.1 ΠΟΙ ΠῚ ἀιββθοίιβ 510, ΔῸ 8115. 08 
ααἰάθηη δἄϊγθ ροβδὶῦ ἵνα μὴ πευϑοίαϑ᾽ οἱ ἄλλοι, ααϊάᾷ 
βΒιῦ τὰ περὶ τὴν κοιλίαν Θχαυίγαῦ. ΜΘ πῃ ρίυγα ἀϊοθδιῃ 
ἀθοουαπι ἱπηρθαϊῦ. Φαϑη γἰβϑιβϑοῦ θομὰβ Ρ] αὐτο 5! 

προ δὰ ργοροβιύαμπι αὖ γτϑυουΐαι, ἔογύαββθ ΒΌΡΡΙθη- 
ἄπτῃ οϑὺ ἰδ: τὸν νεκρὸν ἀνατεμί ΟΝΤΤΕΩΣ καὶ τὰ ἔντερα 
ἐξελ ΙΟΝΤΕΣ ἔδειξαν τῷ ἡλίῳ. 

Ῥ, 888, 11 ἐπεὶ τάς γε προπόσεις αὐτὰς ἔφη πυν- 
ϑάνομαν λέγειν τοῖς παλαιοῖς ἔνδεινον (50.. νἱᾶ, ἐν- 
δεῖν δαιτρὸν) ὧς Ὅμηρος ἔφη καὶ μετρητὸν ἑκάστου πί- 
γοντος. 1 1011. Αα Ἰοσῦχη ρϑυϊὺθ θὰ ἔδι8ο τὴ ἐνδεῖν 
δαιτρὸν γγ70 ἔνδεινον ΘΟΠΙΘΟβ86. οθηϑθῦ. 


ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. ΧΥ 


Ησοο ᾿ἰυαϊοίαμη πυπασϑιὴ ῥγού 1556, 51 Ἰοοα μη ὈΘΠΘ 
᾿π θ]]σογοί. Ἐνδεῖν Θηΐτηι ἢ. 1. ᾿ᾷθπι θϑὺ δίαιθ ἐνδεεῖς 
εἶναι; ἐνδεῖν δυΐθγη οὐ ἐνδεὴς ὙοΥ15. Ρ]θυαη 8. ΠΟῚ 
ΒΙσΠοαίΟΥ 1ἃ αποὰ Ρ]θπθ οὖ Ῥυουύβὰβ 864 αποᾶ οὃχ 
Ῥαγΐθ ἰδηύαμι ἀθοϑὺ οὐ αδθῆοϊῦ, δίψα δ αϑηηοαὶ βθηύθῃ- 
ὑϊϑηη Ἰοοτ5 τϑααϊγὺ. ποῦ δυΐζθιη δα ϑᾶμῃ δύ πϑὺ σϑοῦθ 
αὐϊάθιη ἩΘΥΟΠΘΥ βου ρϑιὺ τάς γε προπόσεις ἔφη λιτὰς 
πυνϑάνομαι πίνειν τοὺς παλαιοὺς δαιτρὸν ὡς Ὅμηρος οεἰ,͵ 
ΤΠ 8 γϑούθ 81 Ἰθούοππτη ὑγϑατδαγττη νϑϑύϊσίθ, δίατιθ γϑὺ- 
Ὀογτα οἰ οσδηίαπι βρθοίθθΌ Ατὐρυχηθηξιη πος οϑὺ: Ἴπ 
ῬΥΟΡΙ ἰΙΟΠΙ 8 Ὑ]πῸ 518. τηπ]ῦο ορὰθ δϑῦ; οὕτη ϑαΐθιῃ 
σθαι] ἨΟΙΘΙΊΟΙ8. ὑθιηρ ΟΥ ΡΒ Θογΐϑι τη ηβυσα ὈΙΟΘΙΥΘΟΌΤ, 
ΒΘαῸΪΟΥ ῬΥΟΡΙ μι 0 η65 οθχίστιδβ ϑὺ ὑθησθβ οὖ ταγα5 [αϊ556. 
ϑρα ὙΥΠδπου 15 π16 ααοααθ, αὖ 5016ῦ, τη8186 1π|6]- 
Ἰοχὶτὺ Ἰοστ. 

Αᾶ ν. 8569, 28 πάντα πᾶσιν ηποᾶ δὐποίαν! πάντα 
86]. Ε΄ ἴῃ ϑυγόύθηι ἱπάποθυθ οοπύθπαϊυ: ΒΘ 5 Κ᾽ πι ΘΗΪΠῚ, 
οατη αἀαύϊνιιβ ΟΡ οϑϑοὺ, πᾶσιν ὑγὸ παντάπασιν τϑαυ]- 
ΒΙγ 1556; πάντα πᾶσιν δαΐθηι ΠΟῺ ΘΟΡΊΉΟΥΪΒΒΘ. 35.648 ΟΌΠῚ 
ὙΥγυϊθα ϑομῖι8 οὁχ παντάπασιν οἰἴθοϊθδδοὺ πάντα πᾶσιν, 
ΠΟΙ Ὑἱ 60 οἵ ΒΘ Β 18 απ Οα86, 51] ΡΘα]0 αὐδθηίϊου ἐαϊββοῦ, 
Ἰάθιῃ ποὴ ροὐύμπουϊῦ ᾿ἱπγθηῖγθ. 5.868 οδὐὔΐϊδιη 51 πᾶσιν 5ου!ρϑιῦ 
ἈΠ ργοὸ παντάπασιν᾽ δαπούδδβθιη, ΠοΟ ᾿ρϑαπιὶ ποη ἱπαποουθί 
ἴῃ ΘΥΥΟσ ΟἿὐἱ 8ΠΙΠΙ5 ῬΌΒ1Πὰ5 οϑὺ οὖ ᾿ηνιάϊθθ 81}- 
συδύ!15 σοηὐϊηθῦαγν, 16 8118. 49 1110 ΘΧρΥ ΟΥ̓Δ. 6 βο]ϑῦ. 

Αᾷ ν». 8571, 4 δάποίδυι “δυσγενέστερος ἢ: δυσγενέ- 
στατος᾽ Ὁ] Βιοιβκίαμι οχ δυσμενέστατος ΘοΥΥΘχΙ580 δυσ- 
μενέστατος ΟὈδογγαύ. Ηρ συϑιιπι δϑῦ, δὴ ΠΟῸῚ Πἰς 
ΒοΙπιπι 564 οἰΐϊδιη 8101 ἴῃ ϑάπούδίομθ ροβὺ θιηθηαδίϊο- 
πη ααδῖὴ ἸΘΟὔΟΠΘ ΠῚ ΘΙ ΘΠ ἀϑίου οοΥΥθχθυδῦ ἢΪ51 ὉὈῚ δὶ 
ῬΊδπΘ 5οΙΘ δι ορύϊηϑηη ᾿θούϊομθιη 5 ΟΟᾺ]15 ἴπ1588. ΠΟῚ 
ΘΟ] οοαγι. Οἵ, οχ. σου. δάπούδιομθιη δᾶ ρ. 391,1 ᾿ϑύω- 
μὲν Η: ϑύων ἔτι᾽, οὰτὰ Ηθτοπον ἰρθ ᾿ϑύωμεν Ἔ: ϑύε- 
ται ἕτι᾽ δαποίεαββθυ. [1 Ἰοθο δαΐθηι ρτϑθροβῖύο ορύϊπηα 
Ἰϑοῦϊο οϑὺ ποῃ δυσμενέστατος 5688 δυσγενέστατος. 


ΧΥΙ ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


Ωυ886 ααϊβαιλ]αθ ἐθυτηϊπϑηῦαν Πἰς Ὑϑυθῖβ: ἪΙοΥ 
Ἠδῦ6 ἴθ δὲ ἀογ Εουίρῆδησιηρ οἰπθθ Ὀυθ ΚΙΘΠ]ΘΥΒ 
σοπὰρς 866, 24 ὃ μὲν οὖν Νειλόξενος “᾿Δ4λεξίκακε᾽ εἰ- 
πών ᾿ἀπεστράφη τὴν ὄψιν᾽, 815 οὔ ΝΘΊΟΧΘΠΟΒ 416 Ἰοὐχύθῃ 
Ὑγοχίθ βρεβᾷομθ. ΕἾπΘ 50 βίαι ΑΡμϑδηρισκοιῦ οὐ ογαονὶ 
Κοϑίημθῃ Οοτησαθηίαν. 8564 οὰἱ ᾿παϊοϊαχη τη] θυ θη οὐ 
οὈἐγϑοίαἐίίοπθ Ἰθογαίασα δἰ, 46 ὙΥΠδηηουῦσιο αἸχουῦ 
Ῥοϊϊπ5 Ἔ1η6 50 βίδυκθ Πιϑι ἀθηβοῃδ 1 κοῦ ογοταθνῦ 
Κοίποη Οὐππιηθηΐδτ.ἢ 

Ρ, 8ὅ9. 14 ουμα φγοροηϊῦ ἕρμαιον οὖν, οοπίθηαιῥ 
ΒΟΥ ΘΠ ἁπτη 6586 οὐ {γὰρ καταλαβόντας. ἔφη δού. Θυοᾶ 
᾿ξΑΙθατα οϑὺ; π81 σεῦ οὐ καταλαβόντας βυπὺ μετ᾽ ἤϑους 
Ἰορομᾶδ 86 σόῦθ δ᾽ υϊουθ απϑηὶ γϑ]ασϑ. ἸΏ ΠΟ. 16- 
σθηᾶυβ δϑὺ Ἰοοῦβ ΤΗυογαϊᾶθαβ 8, 87, 2 οὐ σκοποῦντες 
ὅτι τυραννίδα ἔχετε τὴν ἀρχὴν καὶ πρὸς --- ἄκοντας ἀρ- 
χομένους᾽ οὐκ ἐξ ὧν ἂν χαρίξζησϑε βλαπτόμενοι αὐτοί, 
ἀκροῶνται ὑμῶν οοὖ. αὉὶ ἐαδύτα οοΥνϊσυπὺ οἱ οὐκ ἐξ ὧν 
αυὺ οὐδ᾽ ἐξ ὧν οἵ. 8, 9, ὃ. 6, 86, 2 οὐκ ἀπὸ ταὐτο- 
μάτου, ἐκ δὲ ἀνδρῶν οἵπερ ἀεὶ τάδε κινοῦσι ξύγκεινται. 

Ῥϑι]ο ροβὺ ρ. 8ὅ9, 21 βπαρρΙοὺ εἶπεν, (Ζμασις» 
ἔπεμψεν αὐτῷ κελεύσας οθὺ., ΟὈΒΘΙγΘΠΒ μαθ0: Ἢ Βδῦ 
ἰοὺ ἄθν Ζυ 811 416 Αὐβιαβϑαπρ ὈΘυ Κῦ, ΒΟΒΘΤΏ 616 
Δ] ομ6 Ψουθιπᾶσπρ εἶπεν "Ἄμασις, ἔπεμψε. 

ϑροᾶ αὐυομηοᾶο δχοϊαθυῖϊ ΄ἥμασις. 60 αυοᾶ ᾿Ζμασις 
οατη εἶπεν οοπϊππούσηῃ ἔπουϊῦ, πορ Θχρ!ϊοαίαν, παγὰ (8118, 
τσ τα ἴῃ Ποὺ 'ρ80 αἀϊἸδίοσο ᾿πνθηϊιηῦθασ, 851 ἀαγ τα 
ΟΥ̓ΔΙΒΒΙΟΙΪΒ ΤῸΥΥΘ ΠΟ ροΐθβ, απ86 ὑπτη ρτορύου κελεύσας 
ἤστα Ῥτορίου ορροβιύαμηι ὁ δ᾽ ἡμέτερος ἴοι! ροὐθϑὺ, ἴου- 
ἰδ889 ΒΡΡΙΘμαστη οϑὺ ΒΌρΘυαΒ αὐτός, αποᾶ αὖ μοϑύ 
διέλυσεν Βα ροτῆπατη οϑὺ, ἰὼ ροβὺ ἔπεμψεν οὐ δηΐθ αὐτῷ 
ἴδ.0116 ϑχοϊαθυθ φρούτιἑ. θα ῬΥΙΟΥ τϑῦϊο τὶ αὐϊάθη 
ῬΥΟΡΔΌΙΙΟΥ νἱαούαν. 

Αᾷ ν. 800, 19 ἐγὼ δὲ ϑαυμάσαιμ᾽ ἄν, ἔφη, οὐ τύ- 
ραννον ἀλλὰ κυβερνήτην γέροντα ϑεασάμενος τϑοῦθ ΟὉ- 
βουγαῦ πᾶπὸ βϑηΐθηθδη Ποη ππηο. (αὖ οβύθηιῦ ῬδΥΘη- 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΥΠΙ 


ἐμούϊσαπι ἔφη αὐοᾶ παρὸ τϑίθυθη β 690) ἀϊοίαμπι 6586 
508 δηΐθᾶ: 5ΘΗΏΒΌΠΙ 6880 ἢππὸ: ἼΘΙ ΠΔΡῸΘ πὰῖ σοβασύ, 
10} πυαπᾶουίθ τ]0}} ὌΡΘΥ Θἰπθ σΎΘΙ56η ὐθα τη 8ηῈ}.ἢ 

Θυδιὰ ἴ80110 σγϑθοᾶθ οοπϑαθύμαϊ 18 ᾿πβο]υ1ἃ Οὐδ. 
ὉΌΙ αὐἱὰ γϑοίθ οὈβθυυϑῦαν ἴῃ ΘΥΓΟΥΘΤῚ ἸΠἀποθ Θ ροϑδιῦ, 
"10 ἸοΟαΒ. ὑθϑυμτηοηϊο 6586 ρούθϑὺύ. Θυοα σρυτηδηῖοο α]- 
ΟἸδαΥ τϑοΐθ: ἼΟἢ 806 πὺν σοϑασὺ, ἰΟἢ ταπᾶοτίθ πιο, 
ἸῺ πο τϑοίθ γὑϑααιθαν ὙΘΥΌ18 σΥδΘ015 Πὶ5 ἐγὼ δὲ ϑαυ- 
μάσαιμ᾽ ἂν ἔφην. Τ᾿Βουπηθη ΠοΟ οϑῦ: [ἢ οὐὔδύϊομθ σϑὺ- 
Τηϑηἷ68, ὙΟΥρα ΘΟ τυπᾶθυύθ τη]0Πῃ᾽ ϑπβρθηθα βαθὺ ἃ 
ὙΘΥΡῸ ἀϊοοπαὶ; ἴῃ σγϑθοὶβ Ἰἄθιη πὸ δύ, ἤδη ἔφην οϑ5ὺ 
Ῥαγϑηϊῃοίύϊοατη οὐ σουρα ϑαυμάσαιμ᾽ ἂν τοϊηΐτηθ 5ΌΒΡΘΗΒ88, 
506 ΟΥ̓ΔΟΙΟΙΙΒ τϑούδθ ϑαμῦ. ΟΘ 8100 το] 0718 108: 
ἼΟΒ τῦγαθ τοῖο πυπᾶθυῃ, βασίθ 10. Οὐοπίντα ὙΥ118- 
τηοΥγιΐὶ ϑϑηΐθηὐα σ 606. ΘΧΡΥΙΠΉΟΥ ΠπηῸ 1Ππ ΤηΟα 1: 
ἐγὼ δὲ ϑαυμάσαι ἂν ἔφην γε] ἐγὼ δ᾽ εἶπον ὅτε ϑαυμά- 
σαιμ᾽ ἄν ααὖ αὐἰᾶθηη οαπὶ ὙΥ γυξθηθδομῖο ἐγὼ δὲ ϑαυ- 
μάσαν μ᾽ ἂν ἔφην, ατ88 Θιπθηδεαύϊο ααδηην 8. ΡΤΟΡΔΡ1115 
τϑαῦϊσιὺ ρούϊα8β ϑεασάμενον. Οαδγο πᾶθοὸ αἀποαπθ ὙΥ118- 
τηοΥγΙῦ] οοπΙθούσγο ορύηθ οβύθηαϊῦ αυϑηη ῬΑΥῸ ΠῚ ΟΎΘΘΟΘ 
οὗ αὐϑιὴ πα] ΦΘΙΤΏ8Π106 ἀοούμϑ διὺ οἷα ϑαοίου. 

Ῥ. 861, 12 ἀμελήσας λέγειν τε καὶ ξητεῖν ἃ ἁρμότ- 
τει ἐπὶ δεῖπνον βαδίζουσιν γοΥῦθα οοΥντὶσὶῦ τα ἀμελήσας 
ἀστεῖόν τι ζητεῖν καὶ ἁρμόττον ἐπὶ δεῖπνον βαδίζουσιν. 
(Υγθούϊομθηη 6586 θη οοπίθμαϊιῦ απδθ οὐ ἃ ρϑ]ϑθορυδ- 
Ῥμϊα, Θοτητηθηαθίαν οὗ 8. ΒΟΥ ΟΥΙΒ πϑ8τ οὗ 8. ὐοΟΙ ΘΟΥ ΤΠ. 
ῬΒΙΠ]ΟΒΟΡΒΙα, ἀθηϊασθ 80 1ρ88. βϑηθθηΐα. [πϑρῦϑθ ΘῃΪ ΠῚ 
ΘΟΠΙΠΟῚ γουῦδ λέγειν τε καὶ ξητεῖν πυ]]απιατιθ βοπίθῃ- 
ἰϊδτη οἴῆοὶ: ἱξητεῖν Πποὶδοὺ οἷπθ ΕὙασθ, δἷπ ζήτημα 8εῖ- 
ὙΓΟΥΘΠ, 116 685 σΊθῖοἢ ΤΉ 8165 ὑπαύ, ἀδηθῦθῃ Πμαὺ λέγειν 
Κοίπϑῃ Ρ]δὐ τ΄. 

5018, ΤΏ61Π8 ὅ8η8 δἀνουβαίασ. Ασουμηθηΐογτιπι [θβυϊ- 
γιϊαϊ! ἤπθηυ ροπὶὺ Ρ. 1806 ἀλλ᾽ αἴσχιον τὸ δεδοικέναι 
καὶ δυσωπεῖσϑαι ναύτας --- καὶ πανδοκεῖς καταγελῶν- 
τας οὐ τοῦ σφαιρίζοντος καὶ σκιαμαχοῦντος ἀλλὰ τοῦ 

ῬΙαίδτομὶ Μοτδ]ῖα. ὙΟΙ. ΤΥ. Ῥ 


ΧΥΠῚ ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


λέγοντος, ἂν ἅμα (1. 6. ἅμα τῷ λέγειν) διδάσκῃ (8061], 
ὃ λέγων) τι καὶ ξητῇ καὶ μανϑάνῃ καὶ ἀναμιμνήσκηται. 
ῬΙοϊμηὰΒ αἀ86 ΒΟΙΠηα5 αὖ αὐ80 ΠΘΒΟΙΠ]5 ΠΌΘΟΥ ΠΊα5, ἀο- 
ΟΘΙΆτ5 ἸοΊαΥ οὖ ἀἸδβοίγητιβ; ἀπᾶθ διδάσκειν οὗ μανϑάνειν 
Βϑθ  βϑίτηθ δοηπθούαηίαγ,. ΟἿ, οὐϊδη ἡ. 88 ἃ χαὶ ὅσα 
τοιαῦτα --- παρακαλεῖ πρὸς τὸ σκοπεῖν τε καὶ ἀκούειν καὶ 
διαλέγεσϑαν περὶ αὐτῶν. ν». 6188 ἐπὶ τὰς αὐτῆς ἦδο- 
νὰς τρέπεται (56}!. ἡ ψυχή) λόγοις εὐωχουμένη καὶ μα- 
ϑήμασι καὶ ἱστορίαις καὶ τῷ ξητεῖν τι (ἴον. τι καὶ) 
ἀκούειν τῶν περιττῶν. ΡΙαὐ. Ῥτοίδρ. Ὁ. 8498 πῶς οὖν 
οὐ σὲ χρῆν παρακαλεῖν ἐπὶ τὴν τούτων σκέψιν καὶ ἐρω- 
τᾶν καὶ ἀνακοινοῦσϑαι: 

Ρ, 8602, 18 τὸ δὲ συμπόταις ἑαυτὸν ὡς ἔτυχε κατα- 
μιγνύειν οοτγϊσὶῦ οἷς ἔτυχε. 3.64 Π1}1}} οραϑ; ὡς ἔτυχε 
ἢ. 1. Ιἄθτη οδὺ δίαπθ οὐδὲν πολυπραγμονήσαντα. ἀνεξε- 
τάστως. ἰθτηθΥ6. 

Ῥ. 862, 20 καὶ εἰ μὴ πρὸς τὸ πίνειν καὶ ἡδυπαϑεῖν, 
ἀλλὰ πρὸς φιλίαν καὶ ἀγάπησιν ἀλλήλων προτρέπεται Ῥτο- 
Ῥομὶὺ ἀλλὰ πρὸς φιλίαν γε (ἀλλὰ γε πρὸς φιλίαν Ἐ). 

Νοραίγαχη ρῥγορϑμάστα ΘΟΙ οὐ 6χ. ΟὙ. ἰοθοβ ΠΟΒ: 
γι. 6810. ὁ. 18 εἰ καὶ μὴ τοσοῦτον, ἀλλ᾽ ὅσον Νέρων 
ἔδωκεν ἀποδώσοντος. ρ. 866 ἀλλ᾽ εἰ μηδὲν ἄλλο, ταῖς 
ἔχϑραις αἷ φιλίαι συμπλέκουσιν ἡμᾶς. Ρ. 4228. ἀλλ᾽ οὐκ 
ἔμελλον, εἶπεν ὃ Κλεόμβροτος. εἰ μηδὲν ἄλλο, τῶν περὶ 
ταῦτα λιπαρὴς εἶναι καὶ πρόϑυμος ἀκροατής; Ρ. 706} 
κἂν ὃ λογισμὸς ἐλλίπῃ διαμαχόμενος ἀλλὰ τῶν παϑῶν 
ἔνια πολλάκις ἐμποδών ἐστι (εἴ. ν». 108 ὃ). Ρ. 190 6. 
Ῥ. 1086 ὁ ἔδοξέ μοι καὶ τούτους ἀναλαβεῖν, εἰ καὶ δι᾽ 
ἄλλο μηδέν, ἀλλ᾽ ἐνδείξεως ἕνεκα. ν». 1095 ἃ μεμαϑη- 
κόσιν εἰ μηδὲν ἄλλο, γράφειν περὶ Ὁμήρου καὶ Εὐριπί- 
δου. Οἱ ΟἸΠ65 ἴθυθ 1οοὶ οὐΐϊδη ὙΥ̓Π]δυαονιζίο ργϑθβίο 
Θββθηῦ, 51 τῇ ἀληϑείᾳ προσταλαιπωρῆσαι γο]αϊΒδοῖ. 

Ῥ, 864, 18 καϑάπερ οἱ Αἰγύπτιοι --- ---, οὕτω περὶ 
σὲ. ὍΡΙ οὕτω ὙΥ̓ γυξθηθδομὶ οογγθοῦϊο οϑῦ ρτὸ οὕτως ἧ. 
Οοπύγα ΒΘ Βῖ8 Θηιθημαδγθιαῦ οὕτω καὶ δαὺ οὑτωσὶ. 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΙΧ 


ὙΥΠδηπον ὐζίαϑ, αὖ Ρ8. οταὺ, ρυϑϑορίδπάθσῃ ραίαὺ οὕτω 
καὶ. ΜΙ}ΠΟ; νἱαθύαν καὶ Θομ!αποὔϊ Ομ ἢ. 1. γαύῦϊο θῶ 6586, 
αὖ 51 ἰο]]αὐαι 2181} ἀθβιἀθγθίασ. Το πθ. ῬῸῚ ρδ]θοσγᾶ- 
ΡΒῖδηι ΣΗ͂ ποη Θχρ]οδίοαγ; 564. τηὰ]ΐο ἴδοι 5. 1η06]]6 5] 
Ρούοϑὺ χαπομηοᾶο ἢ ᾿ἰτυθρβουϊῦ απϑηὶ αποιϊηοᾶο χαὶ 60η- 
Ἰᾳποίϊο ἴῃ ση ΟΟπγθυϑδ 5. 

Ῥ, 864,22 εὖ γ᾽ ἐξεῦρες, ὡς καὶ αὐτὰ ἔντιμος γένη- 
ται. ὍΘΙ σογγοχιὺ αὔτα ὙΥΠ]ΔΙηονὐζα5. ΝΙΙΔΙ ΓῺ 6Χ 
ῬΡ. 2196 δάνειος ἢ σοφία. 868 γρ]τὴ ἰδαθη ΟΥ̓ δ 
ΟἿΟΙ ΠΟῸῚ ροββὶῦ αὐτὰ ἀποαὰθ οχρ]]οδγοειῦ; 1ἃ απο Θυτα 
ἀρυηοηϑίγϑυθ ΡΌ586 ΠΘΟῸ. 

Ῥγοχίτηδ 1ᾶθπὶ οουτὶοὶῦ ἰἰ8.: οὐ {γὰρ καταλαβόντας 
τόπον; μετὰ τίνας κατακείμεϑα, δεῖ ξητεῖν, μᾶλλον δ᾽ 
ὅπως εὐάρμοστοι τοῖς συγκατακειμένοις ὦμεν, ἀρχὴν καὶ 
λαβὴν φιλίας εὐθὺς ἐν αὐτῷ (αὐτοῖς γ]6.) ξητοῦντες. 
μᾶλλον δ᾽ ἔχοντες, τῷ (τὸ γ]5.) μὴ δυσκολαίνειν ἀλλ᾽ 
ἐπαινεῖν ὅτι τοιούτοις ᾿συγκατεκλίϑημεν. ὐϊα5 Ἰο6] ρϑ1- 
ἴθ Ῥοβίθυ ΟΥ̓ ἢ σϑυγηϑηϊο9 γραία 18: “θἰπθ Ηδπηᾶ- 
806 [ἄν οἷπ ουΐθβ ΒΙΠΥΘΥΠΘΏΙΘΩ 501] ΙΏ8Π ΒΌΘΠΘΗ, 
Οὗθυ ΥἹΘΙΊΘΕΥ πδὺ τηδη 8711, 4855 τηϑὴ τὺ ἀθη ΝΘΟΙ- 
ῬΑ], Ὑ16 516 51π8, χαΐθᾶθη ἰβύ.᾽ 

ἴῃ αὐἱρὺβ τῷ μὴ δυσκολαίνειν οϑύ. ἀρροδιῦθ βϑθαυϊξαν 
δα ἐν αὐτῷ, γ6] 8118 γϑυὶβ αὐτῷ 88 ᾿πδθαιιθηίία βρθοΐϑιθ 
δοιὺ ὙΥ]δμιονγιύσιαβ. 56 α που ἐδηθη ᾿πϑιαϊθαχη δῦ; Π81Ὼ 
αὐτὸς ῬΥΟΠΟΙΊΘΗ, 15] ΤΘΟΘΗ ΙΒΒΙΠΠΟΒ. ΘΧΟΘΡΌΘΙΊΒ, ΠΌΠΟΤΙΒΙη 
8 ᾿ηϑϑαπθηΐα γϑίδεύασ. Τῃ ἰδπΐῶδ ΟὙΘΘΟΙ ΒΘΙΎΠΟΠΪΒ 11ὴ- 
Ῥουία δαῦ τηϑηση ἃ οΥΘΟΪ5 αὐἸάθη Βουιρύου 5. οὗ 
Ῥοϑὺϊβ αβϑύϊμπουθ ἀσθθραῦ δαῦ τ πουθι δυυορσαη θη ὈΥ8Θ 
86 ΤΟΥ͂Θ, ΠΘ 8118 ΟΟΟΘΒΙΟΠΘΙ ΤΩΘΠΔΟΥΊΙΠ ΒΊΟΥ ΘΟΥΤῚ- 
σϑπάογθατῃ ρυϑθοθγού, ἄλλων ἰατρὸς αὐτὸς ἕλκεσιν βρύων. 

Ρ. 806, 11 ἐκ τούτου παρελϑὼν ὑπηρέτης “κελεύει 
σε Περίανδρος᾽ ἔφη “καὶ Θαλῆν παραλαβόντας τοῦτον 
ἐπισκέψασϑαι τὸ κεχομισμένον ἀρτίως αὐτῷ πότερον ἄλ- 
λῶς γέγονεν ἤ τι σημεῖόν ἐστὶ καὶ τέρας. ἴὍὔὅ0] ΟΘΗΒΟΥ 
ΘΟΘΙΥΙΤΩΒ ΡΤ ΟΡδημαδηη οθηϑδοὺ ΒΘΙΒΚῚ θη δ μΘ . 

Ὁ ἕ 


ΧΧ ῬΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


παραλαβόντας ῬΥο παραλαβόντα. “885 ἄϊοδθ᾽ (56. Νοὶ- 
Ἰοχϑη 08) ΖυἈ]]ρ τοῖν ΤΠ8195 ἀπ ΤΙΟΚΙ65 Ζαβδιπτηθῃ- 
σοίχοϊοι θὲ --- Κοηπῦθ ῬϑυδΠαΥῸΒ. γγΘ 61 σΟΥΘΒΒΘΠΘΗ. 
ΠΟΟῚ ῬΘΔ ΒΟ ὔΙσθη; ΝΟΙΙΟΧΘΠΟ5 ἀπιβϑαυῦ 5105. δ ΖῸΓ 
ΞΘΟΠ6. σὰν ποῦ. ΑἸ80 μαὺ Βθῖβκθ 16 σεΠΟΣΒΡΙΔΕΙ ΙΕ 
την ὈΠπγθοιῦ υϑυ]αββθη.ἢ 

Μιγαθ ποπιο ὙΥ̓Πδιηουὑι5} Ωαοχιοᾶο., οορτίοῦ τηϊ- 
ΤΌΙΩ ΥὙΘΙῸ δϑὺ. ΝΙΟΧθμαΒ το ρῖὶθ Αθρυρῦ ἰοσαύτϑ ᾿πᾶθ 
ΔΙῸ ἰπἰδϊο ἀἸδ]οοἹ ἀϑαὰθ δα ἥπριι τὑπᾶ οατῃ Ὠ10616 οὗ 
Τηδ]οΐθ οϑὺ: ρ. 8ὅ9, 6 ἀϊοϊναν ἐβαδίζομεν (1. 6, ἐγώ, ὁ 
Διοκλῆς καὶ ὃ Θαλῆς) οὖν διὰ τῶν χωρίων καϑ' ἣσυ- 
χίαν καὶ μεϑ᾽ ἡμῶν τρίτος ὃ Νιαυχρατίτης Νειλόξενος. 
ὕπε δὶ ἰγθ8 56 ἰαγσουυπὺ (ρ. 862, 24 καὶ λούσασϑαι 
μὲν ὃ Θαλῆς οὐκ ἠϑέλησεν, ἀληλιμμένοι γὰρ ἦμεν (586. 
ῬΙοοΙθ5, ΤῊ 8165, ΝΊ]Οχθμαβ). Ὁ πῷ Ὠἱ ὑγθ5. ουτῃ βἰπί, ὀατα 
ΟἸθοθα] πᾶ Ἰοααππίαν (ρ. 868, 54ᾳ.). Οὐτα δᾷ δπᾶγομϊ!- 
αθ61, ὉΔῚ ΘΘμϑοι]α τύ, Ῥγοοθαογθηῦ ΔΡΡΥοριπαυϑδυθηῦ- 
αὰθ, ΑἸοχΙάΘηλτ5 ΜΊ]65α5, ΤΉγαΒΥ ὈᾺ11 ὑγυϑηηὶ Π]1ὰ5 5ρὰ- 
τἶαβ, ΟΟΟαΥΥῦ 115 (1. 6. Ῥ]ΟΟ]], ΤΉ] οὐ, ΝΊΟΧΘμΟ) ἀπ 8 
Οαπι 51ηὖ, 1Π]Υ ΘΙ 6. ΟὙΎΔΥΘΙΏ, αα8ΠηῚ οἱ Ῥϑυϊδηᾶθυ 1η- 
ὑα]15θϑύ, παυγῦὺ. Ῥοϑὺ ΑἸοχίάθυηὶ ἀϊβοθδϑαση οατη Τ᾽ Π8165 
Θαπη ΟΥ̓ 5. ἀθβουθοραὺ βἰσηΐβ (ρ. 866, ὅ καὶ ὃ Θαλῆς 
πρὸς ἡμᾶς 1.6. ΤΙοΟΙδτα οὐ ΝΙΟχθησμ), ἔδιπα]αβ 86- 
οοδδιὺ ῬΘΙΙΔΠΑΥ ππηξπαη ἀθ Ἱποηβίγο δἤθυθηβ. Οὐτα 
ΤΟΙ ΒΟ Π1ΠΔ Ὑ]Β᾽5θθηῦ, 1 ΘΘΗΘΟΆΪΌΙΩ 1 γΟΙϑααῦ ἈΌῚ ἀπ 8 
βθάθγπηΐ, ποῦ δ᾽ εἶπεν ὃ ἀνὴρ καταλλινάμενος (το! 18 
καταλκλινόμενος) ἐδυσχέρανεν;: ἀποδειχϑείσης δὲ τῆς χώ- 
ρας --- κατέλλινεν ξαυτὸν καὶ ἡμᾶς (1. 6. ῬΙοΟΙθπι οὗ 
ΝΠ οχθηστηλ). οὗ, ». 8617, 1ὅ. 871, 14 ὃ ἹΝειλόξενος ἡσυχῇ 
πρὸς ἐμὲ 1. 6. ῬΙΟΟ]Θ6ΠῚ, ἘΠ ἢ Ἰαχία ὨΙΟΟΙθὴ ΝΙ]ο- 
ΧΘΗΒ ΔΒΕΘΑΙ5856 οἱάοξαν. 

υδθ9 απ ἰΐδ διηύ, Ῥοϑυϊαηᾶθι, ααἱ οὐτὰ ἰπ δηᾶτο- 
Ὠ1046 οβϑθῦ, ϑχοϊριθθαῦ μοβριῦθβ, ρίδηθ βοιθραῦ ααὶ ἰῃ- 
ὑγο ββθηῦ, αἱ ἀθθϑϑθηῦ, απἱ ααϊθαδοῦτα ϑβϑϑθαῦ, συϑαῦ. 
Αὐγή 5115. Ἰθσαύαβ αἱ θαδοιμι Δι θα]αγοῦ ἀπᾶ: τϊηϊδσὶ 


ΡΕΑΒΡΑΤΊΟ, ΧΧῚΙ 


ΥΘΙῸ 58606 ἰηἰγοθυμίαβ οὐ οχϑυπίθθ, αὖ ρδὺ ταῦ, ἀαὈ1- 
ἰδηᾶυπλ πο οϑὺ ααἱπ ΠΟΒΡΙ ΘΒ ϑοοθαθηΐοβ ᾿ηὐπ8 πὰΠ- 
ὑϊανουϊηῦ. [Ιὰ αὐοα ῥῬΤΟΥΒὰΒ ποσαὺ ΥΥΠ]διηονζίαβΒ. 1 
ἰδ; Ῥομϑιηὰβ ῬΘυΙΔΠαΥαμη 181} ὑορυλίαμη ΒΘ 1586, 
αὐϑηηαῦϑι ΘΟῸ ΡΥ ΘΥ]Π ΘῸΠῚ ῬΘΙΏΟΒΒΘ, Γουύαβ56. θὕϊϑι 
1105 ἐγ88, ἄστη δηαἀγΟ 141 ΔρρτορΙ πατδυθηῦ, ἃ [Ὁ Π1Ὲ]18 
τηὐὰβ πυμπύϊαθοβ [ἀ18506θ. Ῥοῃδηηαβ ᾿σιαθν ΠΙΟΟΪθη οὗ 
ΤΠδ]θίθμι 50108 ἃ ἴδχηνο αἰβοσίθ ᾿πυιύαίοβ ἔπ1586. δᾶ 
τη ηβύσαμι Ὑἱβθηάθτη. Ῥοβϑὺ ϑἰ βυη αὶ ᾿πγλ δύο (15 
ογθᾶδὺ ΝΙ]ΟΧΘΗ ΤΩ ΠῸΠ ἴῃ ΟΘΗΘΟΆΪΙΩ ῬΥΟΧΙΤ ΌΤΩ, ὉΌΪ 1η- 
γι αῦαβ ογαῦ, ἰὐγὰ πη 564 ἴῃ ἀοχμθτη, ὉΌῚ ΠῸΠ ογδὺ 1ῃ- 
γιϊαύαβ᾽ Νϑιὴ ἔτι θὰγη 86. ΘΟμ 556. ῬΘΥΒΡΙΟΙΥ γϑὺ- 
Ὁ15 ᾿᾿Ζλεξίκακε᾽ εἰπὼν ἀπεστράφη τὴν ὄψιν. Ττητηο 1ρ]- 
ὑῸ ΟΟΠ ΥΔΙ.ΙΣ ὙΘΥΙῚ οϑῦ, 1105 ἰγθ98 ὑπ ἰηγιαῦοβ 
{1586θ. Οθίθεατα ᾿ρ88 οομὐθχίιβ γϑυρϑ ΘΟΥΌηατι6. 60]]0- 
οαὐϊο πᾶπο βϑῃηύθη θη τϑατὶγηί. 51 αἀαϑιὴ συ]ὺ ὙΥ118- 
τηουγιύζι 5 βθηύθηὐϊα, οβϑϑὺ, γϑυρϑ Θγϑπΐὺ ΘΟ] οοθη δι Π ΠΟ 
ἴῃ τηοάστῃ ἱχελεύει σε παραλαβόντα Θαλῆν᾽ αὐαὐὺ αυϊᾶθτα 
ἱχελεύει σε παραλαβόντα καὶ Θαλῆν τοῦτον. ἘΘοὐΙβπῖΠη9 
Ἰοσιθαν ΘΟΥΥΘχιὺ ΠΘΙβτα5;: 564 ὙΥΠ]διπονύζιτι ταὖ βο]οὺ 
πθαπὰθ Ἰοθαπλ ρυϑθροβιύθιη πθαὰθ ϑθηὐθη δ τη ΠΘΧΌΙΩ 
γϑούθ ρευϑρδχιῦ. 

Ῥ, 800,1 ἦ που τὸν καϑαρμὸν --- κινεῖν διανοῇ: 
ὍΡΙ1Ι ἀοὶοὺ δυἰϊοαϊαη. ὥοα υὑπᾶθ ἰδπάθμι ᾿ἰηἰθ]] ΟΊ Υ 
Ἰαβύγαυ! ομθη, απ 1ἴπ ΠΌΠΙΒΙΔΟΩῚ Οϑ815 ὈβαΤΡΘΌδύαΥ, 
ΤῊ ΔΙΘ Ὁ] βαριθηὐβδιτηο ᾿ποορσητύδηῃη {αἸβθοὺ οὗ, ρ. 5806, 14. 

Ρ, 806, 9 καὶ τοῦ Περιάνδρου πρὸς ταῖς ϑύραις 
ἀπαντήσαντος ἡμῖν οοἰ. ΒΘΡΥΘΒμΘ πα τὴθ αποᾶ ΗΘΥΘΗΘΥΙ 
ξαΊβαια θυιθηἀδύϊοπθιη ταῖς ϑύραις ργο τὰς ϑύρας γτθ06- 
Ῥθυῖμι; ῬΘΥΊΔΠαΥ πὶ ΘΏΪΠΊ, τῖοῦὺῦο ΡΥ] 11105 1 ΘΠ αγΟΠ]- 
ὑ1ᾶθηη ᾿πίγϑυθ Ὑἱαϊύ, ΟὈΥΙΔΙῚ 115 1015858. 

ρα ΠΟΟ ΤῊΪΠΙΠῚΘ ὙΘΥΌΙΩ Θϑύ; πϑῖὰ Ὠθασθαστη ΠΟΒΡ1- 
[65 1πἰγχοϊθυαὺ ἤθατθ Ῥουϊδη θυ, οατη 608 1ηὐγϑηΐθβ υἱ- 
αἀογοὺ, δὰ ἴογθβ δοουγυθ. Ηδθοὺ οτημῖα ΥΥ ΠἸϑιη 21 
πλάσματα ϑαηηὺ; οοπίτα 1086 ΡΙαὐδγομυ5 αἰβουίθ αἰχι 


ΧΧΠ ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. 


ποβρὶδθβ ροβύθϑ ᾿πύγοὶ 5806, ἴθ ΟΔΡ. ἰ᾿πϑθασθηί: 
Ἐπεὶ δ᾽ εἰσήλϑομεν, ἤδη οϑὺ. Β05 ἸΡΊΟΥ ῬΥΟΥΒῸΒ ΔΙΠΡΘΥ 
586 δαθοῦ αυδιῃ οορσταύίοπθ Πησὶὺ Υ Πδηηονὑζια8Β. Ῥουδη- 
θυ οὔτὴ ΔΟΘΙΥΙΠΊ6, αὖ Ρ87 ογϑῦ, 5105 ποβριΐθβ θχϑρθούδ- 
Ῥδὺ (ογθπθβ οθύθυϊ ἴῃ οθπδοαϊο ογϑηῦ), ρα ἴογθϑ θγαῦ: 
ἈΌῚ ἄστη οταὺ βοϊβοιϊαραίαν ἀθ τηοηδβύγο, οὖ ποβριύθβ δᾶ 
ἴΌγ 65 ΟἿΠῚ ρΘιυθηϊβϑδθηῦ Οὐ] 60 ΘΟ]]ΟααΘὈΘηαγ, Ῥοβύ- 
ααϑιι ϑαΐθια Θο]]οααΐαιη ἀθ ταοπβύγο δᾶ ἤπθιη ρϑυἀπούμτηα 
οϑὺ, ὕπια ἰδπᾶθπι ποϑρὶθοβ ἱπὐγαυθυπηῦ. ἘΠ θούθ ΟΊ 
οογοχὶῦὺ Ηογομθυαβ ἰοοῦτη οὐΐπι8 βϑηὐθηθϑιη ΠῸΠ 58.015 
Ῥθη6 δβϑθουίαβ οϑὺ ὙΥΠδιλου ὑΖ118. 

Ῥ. 8660, 18 καὶ πέρας εἶχε τὸ σημεῖον. ὍΡΙ ρῥτδθ- 
ἐογϑπᾶδιη οοπίθηιῦ 6558 Ἰϑουϊομθιη ἔχει. 964 ΥῸ8 ΠΟ 
τα 506 παροὺ. ΕἸπΐ5 ϑσῃὶ ἀἰοιθαι 6550 ἀἰβοθθβαβ, ααὶ 
βἰσυαμη ϑηξθοοϑδιὺ ΑἸοχίάθιη!: Ὁρᾷς γὰρ ἡλίκον καχὸν 
γέγονεν ἡμῖν, ᾿Δ4λεξιδήμου συνδειπνεῖν μὴ ϑελήσαντος. 
ΕἸπθια Ἰσιαν Βδρυῦ 5 σΠΌΤΩ. 

Ῥοθδθν, πώ, τῶν ᾿ἀρδαλίων Μουσῶν. Ἔοτταδ ρῥτορα 
διαϊοοίϊν!, ὙΝΠαταονὕζιο ᾿αᾷϊοθ, οϑὺ ᾿“ρδάλειος, 568 Ἀ. 1. 
μοη ᾿Δρδάλιοι (υϊἀῃ] περ ς Μοῦσαι 568 ᾽Ζ4ρδα- 
λίδες ἀϊοῖαο {1556 61 νυἱαθηῦθσ, αογαπι πθαΐχτιη ΡὑΤῸ- 
αν. Μαβαβ δυΐθια 80 8118 Δρρθ]]αυὶ ᾿“οδαλίδας οὐ 
᾿Δοδαλιώτιδας γ05 ποίϑ οδβὺ; 568 αυοᾶ ΡΙ]αίδτομτΒ αὐο- 
αὰ8 ᾿Δρδαλίδας Θἃ8 γϑραγοεῖε πθαὰθ ᾿Δ“ρδαλέας, ΠοΟ οδὺ 
ῬΙΟΥΒᾺΒ ᾿ποουθαμα; ΠΘαῸΘ ΠΉΪΠ18 ἸΠΟθυθαμη, ἔΟΥτηπ Ὁο- 
ῃᾶπι 8 Ἰθοίγὶ 6580 ᾿Δρδάλειος ποῃ ᾿“Δρδάλιος; ἰᾶᾷ αυοᾶ 
οΧχ οοπβρθοῖα αἰϊαβασθ σΘΠΘ.8. Δα ΙΘΟ γ ΟΥ̓ ἃ ΠΟΙῚ]- 
πἰθαβ. ΡΥΟΡΥΪ5 Ποιλϊπθτη οὖ ἄθογτπι, ΟΘὕΘΥ 8 ΟΥΏΪΒ518, 
ἀογιγαθοσαπι Ὁ] Π6 ῬΘΥΒΡΙΟΙΓΌΥ, 

Αἀϊοούϊγα ἴῃ -τἰος ἀθβιηθηῦδ, Ρ]Θυδα αθ ΟΠληἶΐδ, ϑαπὺ 
Βᾶ8Θ0: ᾿Ἵγαϑώνιος ᾿Ἵγαμεμνόνιος ᾿δώνιος ΔΑἰόλιος ᾿4μα- 
ξόνιος ᾿“μφιόνιος ᾿Ζ“πολλώνιος ᾿Φργανϑώνιος ᾿Φρδάλιος 
᾿Ἄριος “ὐσόνιος ΖΔαρδάνιος Διονύσιος Δολιόνιος Ζώριος 
Ἔλευϑέριος “λικώνιος “Ἑσπέριος Ἐὐρώπιος ᾿Ἐχιόνιος Ζε- 
φύριος Ἰασόνιος Ἰκάριος Ἴλιος ᾿ἸΙνάχιος ᾿Ιόνιος ᾿σμήνιος 


ΩΣ  δ ΜΕῚ 


ΡΕΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΧΙΠ 


Καστόριος Κεχρόπιος Κρόνιος Κυκχλώπ'(ε)γιος “αέρτιος 
Μαιάνδριος Μεμνόν(ελιος Νόμιος ΝΝότιος Ξάνϑιος Ξέ- 
νιος Οἰβάλιος Ὅρκιος Οὐράνιος Οὔριος Παιόνιος Παι- 
᾿ὦνιος Πλουτώνιος Πόντιος Ποσειδώνιος Ταρτάριος 
Τελαμώνιος Τελχίνιος Τερμέριος Τριτώνιος Τρώιος Τυ- 
φώνιος Ὑακίνϑιος Φειδώνιος Φίλιος Φοινίκιος Φρύγιος 
Χαόνιος Χαρώνιος Χϑόνιος γύγιος. 

Μαυϊίο ρίυτθ βαπὺ δαϊθούϊγα ἴῃ -είοὸς Θχθαμία. ϑαπὺ 
δαΐθιη πᾶθ0 ἴογθ: “βάντειος ᾿“Ζγαϑώνειος ᾿4γαμεμνόνειος 
᾿ἀδμήτειος ᾿Αδράστειος ᾿Αδώνειος Αἰάκειος Αἰάντειος 
“«ἰσώπειος ᾿Δ4λεξάνδρειος ᾿Δνακρεόντειος ᾿ἀναξαγόρειος 
᾿Αντιγόνειος ᾿Δἀντισϑένειος ᾿Αντινόειος ᾿Δπέλλειος ᾿᾽Ζπολ- 
λοδώρειος ᾿4ργανθώνειος Ἄρειος ᾿Δριστάρχειος ᾿᾽Ζριστο- 
ξένειος ᾿Δριστοτέλειος ᾿Δριστοφάνειος ᾿Δριστώνειος ᾿Δρχιδά- 
μξιος ᾿4χίλλειος Γηρυόνειος Ζαμοκρίτειος Ζ“αρδάνειος Ζ;η- 
μοσϑένειος Ζιαγόρειος Ζιομήδειος Δρακόντειος “Εἰκτόρειος 
᾿Εμπεδόκλειος ᾿Επικούρειος ᾿Ἐπικτήτειος ᾿Επιμενίδειος 
᾿πιχάρμειος ᾿Εἰρασιστράτειος ᾿Ετεόκλειος Εὐδόξειος Εὐ- 
ριπίδειος Εὐρύτειος Ζηνοδότειος Ζηνώνειος ᾿“Ηράκλειος 
Ηροδότειος Ησιόδειος “Ηφαίστειος Θεμιστόκλειος Θεο- 
φράστειος Θοάντειος Θουκυδίδειος Θυέστειος ᾿Ιπποδά- 
μξιος ᾿Ἱπποχράτειος ᾿Ιππολύτειος ᾿Ισοκράτειος ᾿Ιφικράτειος 
᾿φίτειος Καλλιμάχειος Καστόρειος Κενταύρειος Κιμώ- 
γειος Κλεισϑένειος Κλεομάχειος Κοιράνειος Κρατήτειος 
Κρατίνειος Κυλώνειος Κύρειος “εάρχειος “ύγκειος 
“υκομήδειος “υκούργειος ΜΜελεάγρειος ενάνδρειος 
Μενίππειος Μιϑριδάτειος Μινύειος Νερώνειος Νέσ- 
σειος ἹΝεστόρειος ἹΝικοστράτειος Ξενοφώντειος Ὀδύο- 
σειος Οἰδιπόδειος Ὁμήρειος Ὀρέστειος Παλαμήδειος Π|ὼα- 
τρόχλειος Πελόπειος Περίκλειος Πιττάχκειος Πλατώνειος 
Πλουτάρχειος Πολεμώνειος Πολυκλείτειος Πολυκράτειος 
Πριάπειος Προμήϑειος Προωταγόρειος Πυϑαγόρειος Πυ- 
λάδειος Πυρρώνειος Σειρήνειος Σελεύκειος Σιμωνίδειος 
Σισύφειος Σολομώντειος Σολώνειος Σοφόκλειος Σπαρτά- 
ἄξιος Στεντόρειος Στησιχόρειος Σωκλράτειος Ταντάλειος 


ΧΧΙΥ ῬΡΕΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


Τελχίνειος Τερμέρειος Τερπάνδρειος Τιμώνειος Τυνδά- 
ρειος Ὑπερβόρειος Φερεκράτειος Φιλίππειος Φοινίχειος 
Φοίβειος Χαρώνειος Χειρώνειος Χιλώνειος. 

Ἐπ μῖ5. οπιηῖθυβ 5181} Αἰπα ααοα οογῦαμι αποᾶδϑιηη- 
τηοᾶο 510 ΘΟΠΙΟΘΥΘ Τ1Π1Ὶ ὙἹΩ͂ΘΟΥ ΡΟΒ56 αὐϑήη 8α]ΘΟὔγ8, 
αα88 5Υ1148015 -ἰος ὑθυταηϑηὔθν δη ] α]ΟΥἂ, 8886 Θὺ 1η8618 
Ῥορίϊοθ οὐ γϑυίοσδ; ἴῃ -ξίος διαθθηη ΘΧΙγΘ 68 ῬΟἐΒΒΙΤΊ ΤΩ 
αὰ86 ΘὁΧ ΡὨΠΟΒΟΡΒοσπι βουϊ ρου ἰθσθτα δι ΟΥ̓ ΌΤΩ 
ἀποῦμι ὐυϊῆοιπι πουηϊηϊ 8 αθυιγθη αν. 

Ῥ, 8607, 10 ὃ δὲ Χίλων λακωνίσας τῇ φωνῇ “καὶ 
τύνη᾽ ἔφη ᾿βραδὺς καὶ τρέχεις τὸν ἡμίονον. Ὁ] ϊπηδ 
γοῦρα 8111 8106. Θογγθχθυπιηῖ. δ β᾽εῖαβ οομίθοιῦ καὶ 
τρέχεις χατὰ τὸν ἡμίονον. Υ̓γυϊθηθδομῖαθ ὑγδαϊξδτα 
βουϊρύαγαμι Πἷβ ὙΘΥῸΪ5 ἀσδίοπαϊθ: “τρέχεις τὸν ἡμίονον] 
ΟΌΥΥΪΒ τηα]ατη: οἰθοδηύθυ αἸΟΙ ΤΥ ὉΥῸ Οὐ} 715 οὐ νυν, 
ἠηυϊίαγὶθ ογγομαο φυμίζν; 5190 δαϊίαγε αἰᾳμοηι: Ἠογαΐῦ. 
ϑαὺ. 1, ὅ, 68: Ραδίογομι βαϊίαγοί οἱ Ογοίορα γοσαγοί. 
γε11. Ῥαΐθγο. 2, 88. βαρύ. Νου. 84. --- Ιὰσϑη. ϑαΐ. ΧΙ 
198: γίναίξ Ῥαοσιυΐι5, χιίαοδο, υεῖ, ΝΝοβδίογαω ἰοίμηη. ἘΪ8- 
ἄρῃ οδϑὺ σαίϊο ἴῃ ἀϊοίϊΐομπθ αθ676 αἰἰψιιοηι. ἀγϑθοθ 
ααοαὰθ ἀϊοϊδαν ὀρχεῖσϑαι Νιόβην, ἀγωνίξεσϑαι 511 11118. 
Κα 6115 βου θθπάθμι ραΐαγιῦ καὶ τρέχεις τὸν ἡμιόνου, 
ὙΥΠδιαου ὑζίιβ καὶ τρέχεις ὑπὲρ τὸν ἡμίονον. ἸΤπαυϊϊ- 
Ἰϊατη ΟΟΠΙΘΟὔ ΣΙ ὨΠΙΠΘΥΙΏ ΔιισΘΥΘ. 88Πη6 ἸΙοϑὺ, τυϑ- 
ΤΌΠΙ ἐπέχειν φγδθϑίαί. θα ὙΥ̓Π]διηουγιῦὶ ἰδῖηθπ 60Π- 
Ἰθούπσϑιη ΟἸμηΪαὰ ὈΘΒΒΠηδΠι 6880 1[80110 1πἰθ]]Θσιθαν. 
Νϑιὰ ροβὺ ρᾶποα ρ. 1ὅθα ΟἸ]οὸὰ μᾶθὸ ἀϊοϊῦ: ὀρϑῶς, 
ἔφη. «ἴσωπος ἠμύνατο, μικρὸν ἔμπροσϑεν ἐπι- 
στομισϑεὶς ὑφ᾽ ἡμῶν. εἶτα νῦν ὁρῶν ἑτέρους τὸν 
Μνησιφίλου λόγον ὑφηοπακότας. ὍὌὍΡΙ γοΥῸ18 μικρὸν 
ἔμπροσϑεν δα ποβίγαχῃη ἸοΟαπι ΤΘΒΡΙΟΙῸΥ ααἱ ἴ'ρ56 11]ὰ- 
βίγαῦαυ; ΟΧ 818 ϑῃΐϊηὶ ΟἸΙ]ΟΏΒ. γΘΥΌ5 υἱαθίασ Ἰοοὶ ὁοη- 
ΤΥ ΟΥΘΥΒῚ βοηΐθηξα ἔαἶθ86. πᾶθο: ποι ὑπ δῦ, ΑΘΒ8006, 
αἀθ [4] 1}ῦτπ|5 τοῦτιβ ᾿πᾶϊοαγθ:; 8115. Πᾶ6 6 Θυγᾶθ 581ηὖ, 8115 
Ὠοο πορούπτη τηδηδεπᾶθτη. Οπδθ βρηϊθηξία οὐηηῖθτιβ 


ῬΒΑΒΒΑΤΙΟ. ΧΧΥ 


8.1115 ΘΟμΙ οὔ 115 ΟΡ σοηγθηϊῦ, δα 5οϊδη ὙΥ]]διπο- 
Ὑγ1021, αὔΡΡΘ αὐὑ80 Αθβοραμπι ἃ. Ο]]Οηθ. σοΙρΥΟ αύυτη 
ἔδοιαῦ, ταϊηῖσηθ αὐϑαγαί. 

Ῥ, 8607, 18 ἐκ τούτου παρῆλϑε μὲν ἡ Μέλισσα καὶ 
κατεκλίϑη παρὰ τὸν Περίανδρον, ἡ δ᾽ Εὔμητις ἐχάϑισε 
παρὰ τὸ δεῖπνον (1ἰὰ οοὔθχ Αὐπου8). ὍΌΙ ὙΥ γίίοη- 
Ὀδομῖα5 θχϑρθοίαραῦ ροίϊα5β παρὰ τὸν Κλεόβουλον, ὙΥ118- 
τη ον 215 δαΐθηι οοπίοπαιϊιύ σου παρὰ τὸ δεῖπνον 56η58 
οᾶδϑαι Θ58806: ἼΠΟΘΔ] ᾿ᾶϑϑὺ 5810} π᾿. τ. δ. ποὺ γϑυβίθῃθῃ, 
πα Εατηθίϊθ παὺ πϑὑϊζυ! 0 80} πιοηῦ Ὀ]055 πϑῃγθμᾶ 
ἀ65 δεῖπνον, 5ομάθυη δ} πϑμτοπα ἀθ5 συμπόσιον σο- 
50556η.᾽ Πϑοίθ αὖ τνἱν ἀθυηϑηιβ αυϊάθηη ΡΔΥΌΠῚ ΟΊΘΘΟΘ 
ἀοοῦαβ, πϑιὰ σϑυτηϑηῖοθ αποαὰθ “416 ΜΗ] οὶ ᾽ 1ὅ8ϑὺ 1008] 
5108}. ποὺ νϑυβύθμθπ΄. θαι ἰδιηθη ρα ΟὙδθθο5 ἴῃ 
γοοδῦυ!ο δεῖπνον ὩΟΠ ΒΟΪυμη ἰθιηρου δ 564 οὐΐϊδηη ἰοοὶ 
πού ]ϑηὴ 586} 1551 6. 1Π6586, ἰσβ 018, Ὀ] τ Ίτη8, οὐ Ροθ- 
ὑδυατη, ῬΥΘΘΟΙΡριιΘ ΘΟΙ]ΘΟσΙη, δὲ βουιρύοσταμη οβύθηαπῃηῦ: 
οἵ, Ἐΐγιμο]. Μ. 262, 858: δεῖπνον ὃ καιρὸς τῆς τροφῆς 
καὶ ἣ ἐν τοιῷδε καιρῷ διδομένη τροφή. οἴ, Ῥίοῃ. ἔταρτη. 
2 γ8.40 (64. ΚοΟΚ) παραϑῶ τε δεῖπνον ὕξον αὔρας ἀτ- 
τικῆς. ῬΏΘΥΘΟΥ. ἔτᾶρτη. 184 δεῖπνον παραϑεῖναι. ΑἸαχ. 
ἤν, 241 δείξαντ᾽ ἰδεῖν τὸ δεῖπνον. Απθρῃ. ἔν. 226. 227 
τὸ δεῖπνόν ἐστι μᾶξα κεχαρακωμένη ἀχύροις. ἘΧΘΙΗΡΙα 
ΟἸΔΏΙΌτΙΒ ἸΟΟ15 ῥῬγοβίϑηῦ ὉΌῚ ρ]θγασηαπθ δεῖπνον ἸΆΘΙὴ 
ἔθγϑ σϑϊϑὺ δία οϑῃϑ, ᾿πὐθγάστη αποα ΠΟ5 αἸοίτητιβ τρά- 
πεζαν (ΤΊ508). Ἐοάθια τποᾶο οϑὺ ἰπἰθ]]θσθπᾶπβ ἸΟΘυΒ 
ῬΙαύδιΟΙΙ Ρ. ὅθ098: ὅϑεν αὐτοῖς συμβαίνει μήτε παρὰ 
δεῖπνον συγκλιτῶν μήτε συσκήνων τυγχάνειν προϑύμων 
ΔῚ παρὰ δεῖπνον ἰάθη εδὐὺ δ παρὰ δεῖπνον καϑημένοις 
Ὑ61 κατακλιϑεῖσι. ΘΙΤΩΜΠΙΟΥ ἡ. 614: καὶ παρὰ τὸ δεῖς- 
τύνον. οἵ, οὐϊδια Ρ. 859, 16. 864, 9. 8567, 26. Νοβ οὐΐδυα 
δᾶμπο ἀϊοίτητιθ: ᾿χαϑίζω ᾿ς τὸ φαγί. ὕπᾶθ οὐΐδιη ἃρ- 
Ῥαγοὺ αυϑιη ὙΥ̓Π]διηονζὶ οοπϊθοίασταδθ πρὸ τῶν ποδῶν 
ἐκείνης δαὺ παρὰ τὴν κλίνην ἱπορίδθ 51ηὐ. 

Θυοᾶ 8 ὙΥγίξθηῦθοιὶ αἰἐβοα]ξαίοα αὐὐπθὺ, το 


ΧΧΥῚΙ ΡΕΑΒΕΑΤΊΟ. 


ἤδθο οϑύ. 2.80 ΙΩΌ]ΙΘΥΘ5 δὰ τἀπηἃ [ηὐἰγοϊθγαμῦ, δαῦ 
αἰύογα βύαϊη ροϑὺ δἰύθυϑηι, οὖ Μ6]1588 αὐἱάθχη [1αχύϑ 
Ῥρουϊδηάσγαστη δοοαραϊῦ; ἘΠαμηϑῦϊθ δαΐθιη τηθη880 8ι55θα 
(οὐ κατεκλίϑη οὖ Μο11558, ἰαχία αὐδτη ἀ5581850 Εἰατηθ- 
8 νἱἀϑίαυ). Αὐούου!β ᾿πὐθγογαὺ αὖ Εϊαπηθίϊμη ποη 80- 
ΘΌΡυ 1556 564 ΔΒ5Θ61556. ΟἸΊΠ]ΠΟ αἸσογοῦ; αὁ ἔβϑιηθῃ 1π 
ἴοσο ϑοσυγδῦϊαβ ᾿Πα]Οαγ6 πθο]οχιὺύ. ΝΟΒ ὑϑιηθη τ 8 1[801]] 
πθοούϊο 1πἰ9]]Θσίτητιβ; αποα ἘΠ θὐ8. ῬΥῸρΡΘ δὰ Μρο]ββδτα 
βθαθυῦ, 14 ἀρρατοὺ ἡχαοαδιημηοᾶο οὁχ ρᾶσ. 1ὅὅ6: ἢἣ μὲν 
Εὔμητις ἐξῆλϑε μετὰ τῆς Μελίσσης. Οθἴθγυια οἵ, Αἰμθη. 
Ρ. 17 5αᾳ. Χροῃ. ὅ'γιῃροβ. 1, 8. 

Ρ, 867, 19 διίθ δεδίττεταν βιρρ!οὺ μὲ χοᾶ ἔ86116 
1πὐθ]]θοτδαν, νοῦ 6Χ. συ. Ρ. 0688} μορμολύττεσϑαι καὶ 
διαταράττειν ὉΌῚ 5:16 Υ [8016 διιαϊδαγῦ ὑμᾶς; δίααθ 
ΡΙῸ πέμματα Β0Υ1 ᾿ἰπδϑ1ὺ πέμματα παντοδαπὰ αὕο ο8- 
ΤΟΥ͂Θ ῬοββαμηΒ. ΟἿ, ἡ. 0644. 88ᾶ ρΡ. 2106 τϑοῦθ ἀϊοὶ- 
ἰὰγ πόματα πολυτελῆ. ΙΑ Πἰδο οὐΐοβαθ βυαπὺ οἷα Οὔ- 
ΒΟΥ δοη05 δᾶ ρ. 874, 15. 875, 25 δᾶ αὐθιὰ Ἰοουχα 
αὐ ΘΧΘΙΉΡ]α δὐξα]ὺ ΑἸΥΘΥΒΙ σΘΠΘΥΙΒ βαπῦὺ. ποῦ δαΐθῃ, 
αἸοιῦ Ρ. 8512, 8 ὁ ἄρχων φο]οββθιηδ, 6556 ῬΥΟΡ8Ό116 τϊηΐ 
αποαὰθ νἱἀθῦαν, Τ1ύθμι Ρ. 869, 17 ὑμῶν τη1}1 αποααθ 
πῦης Ῥτοραῦαγ. Οοπίγα Ρ. 870, 14 τηϊπυβ γϑοίθ ἀθἔθη- 
αἰ ϑελήσαντος. αα88 Ἰοούϊο τοοῖθ 58 μαρθυϑῦ, δὶ ργϑθ- 
οοβϑιδδοὺ ἠϑέλησεν. απο ΠΟ οϑὺ, π8π| ργϑθοθϑϑὶὺ ἐϑὲ- 
λήσει. Ναμι ροίογαῦ δαὺ Βία5 ἅθ Απηδβιᾶθ δῦ ΑἸηδ515 
46 Βιαμίθ ποὺ (ἠϑέλησε) ἀΐοουθ, δηύθασϑηα τηοᾶτβ Ὀὶ- 
ὈΘμαῚ οοσυ τι οϑβϑὺν 

Ῥ᾿ 511, 16 καὶ χαίρουσιν οἵ πολλοὶ λόγους ἀνεπιτη- 
δείους περὶ σοφῶν ἀνδρῶν αὐτοί τε πλάττοντες καὶ δεχό- 
μενοι παρ᾽ ἑτέρων ἑτοίμως, οἷα καὶ πρὸς ἡμᾶς εἰς ἀἴγυ- 
πτον ἀπηγγέλη περὶ Χίλωνος, ὡς ἄρα διαλύσαιτο τὴν 
πρὸς Σόλωνα φιλίαν καὶ ξενίαν, ὅτι τοὺς νόμους ὃ Σό- 
λῶν ἔφη μὴ (μὴ 884. ὙΥ̓ γυθοημθδοιῖα5) μετακινητοὺς 
εἶναι. καὶ ἐγώ “ γελοῖος᾽ ἔφην “ὃ λόγος, οὕτω γὰρ δεῖ 
(ἔδει ΤαΘΡμθγ 18) πρῶτον ἀποποιεῖσϑαι τὸν “υκοῦργον 


ῬΗΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΧΥΙΙ; 


αὐτοῖς νόμοις ὕλην μετακινήσαντα τὴν “ακεδαιμονίων ᾿ 
πολιτείαν. Τοίοπαϊν ὙΥΠδιαον ἰὑζίβ Ἰθούϊοποιι ἔφη με- 
τακινητοὺς. ΥΥ γυθθπ 8 081 θιηθηδαῤίοπθαι ἔφη μὴ μετα- 
κινητοὺς ἸΤΩΡΤΟΌΘΗ8. 

ὙΥγυθα δ: οηηθηδαίϊοηθη Ὑθυϑιὴ 6586 οΟδθμαϊαῦ 
ΤΩ] 15 τ ὐ] οθ 5. ΑΟ ῬΥΙΠπηατη ααϊᾶθη γουθϑ ΡΥϑΘΡΎΘΒΒ8, 
λόγους ἀνεπιτηδείους --- πλάττοντες ΝΙΊΙΟΧΘΗΙ, Π151 ρΡΟΠδ- 
τηὰβ ΟἸΠ]Ομθιη ρα ϊδύδμι Ἰθστιτι ᾿τηπλυύα Ὀ}11{ϑὔθιι γα] 46 
ἸΤΩΡΥΟΡΔΥΘ, ΠΟ ΘΧρ]]οϑηὐαγ; οοπίγα ᾿θοθϑ πιτιδα 1165. 8 
Ποχηῖπθ ὥραχύϊαίδ, τ ργοραΐαβ [1550., Υ05 δϑϑϑὺ δὰ οχ- 
Ρ]]οδπάθπτῃ ἔοι] τη. 81 ατ15 Θομΐγα αϊοθπᾶο οομύθη- 
ἀουὺ ΝΙοχθηστη, οὑπὶ αὰδὸ ᾿ἴρ8580 ἀϊοθγοὺ Π.110 τηοᾶο 
οοΙαρτοραγθῦ, ϑϑᾶθῃη αὖ λόγον ἀνεπιτήδειον 516,1 ΠΟΔΥΘ 
γΟΪαἾ556, [8.0110 γτϑαδυραϊαν 60 απαοα 5βθηὐθηθιδηη 5101 
᾿τπηργοραύαμι ορύδίϊιγο ὅτε τοὺς νόμους ὁ Σόλων φαίη 
φαῦὺῦ 8110 τηοᾶο μὐϊπὰβ αἀθἤηϊθῖγο Θχρυιηθσθ αθὈαθυ. 
Ῥρῖμᾶθ ΠῸΠ 5010π| 46 Ξο]0η6 568 οὐϊδηιὶ 46 Τοῦ ρῸ 60ΠΗ- 
ὑγασῖα ὑγααπύαν οἵ. 1. 50]. ο. 25. τ. Τγο. ὁ. 29. Αγ ϑιοῦ, 
ζάϑην. Πολιτ. ὁ. 11. Ττδαϊοπθα δαΐθπι δυσυατηθηΐδ, 
ὙΥΠδτηουγιὑζίο τι ταύ ἢ) 8110 τηοᾶο ᾿πηραρηδγθ ρυββαπῦ. 

Αφοθαϊῦ αποᾷ 51 Ἰϑούϊοπθιη τοὺς νόμους ἔφη μετα- 
πινητοὺς ὙΘΥΔΙΩ Θ880 ΒΕΠΙΒΘΙΗΠΙΒ, ᾿ΠΟΟΠΡΥΘΗ8, οὖ 1η86- 
ααδ}1088 οΟἾπαοτιῦ αα8θ ΟΧχ 60 πϑϑοιϊαῦ αποα ΞΟ]ΟΠ15 
1685 ΠΟ Οὕ1 ἸΘΟΊΡτι5 ΠΙΥΘΌΥΟῚ ΘΟΙΩΡΔΥΘαὔΌΥ 564 οὑπὶ 1115 
αὰ80 δηΐθ Τυγοθστραμη Θιϑηὺ ἰΘΟ65; ὙΘΥᾺΠῚ ὕβϑιηθη 8ηὖθ 
Τυγουγσυτῃ ἀνομία καὶ ἀταξία κατέσχε τὴν Σπάρτην ἰοδ5θ 
1050 ΡΙαΐθγομο ἴθ Ὑι. Τγο. ὁ. 2. Αἰαὰθ ποὺ Ἰρϑῦτα 
ΟἸΊΠΘ5 ϑαούουθβ ϑηθαα1 ἰοϑύαθηναν, οἷ, ἹἩπαογᾶ, 1, 18, 
ΒΝ τ 0717: ΠδΙοῦ; 1. δῦ. ῬΊαΐ. ὙΠ Τγὸ.- 1. 1. 


1) Εγξαμᾶθη ἰϑὺ αϊθ5. σὰ δἴποὺ Ζοιῦ, στὸ ϑρεαγίῳ ἴῃ ἄθη 
Ἐξ βἰαπα, 4186 δυσὶ ἀυθυβ θυ] οηθη δβθύζθ 465 ΤΥ Κατσρ' 
Ζᾳ ὈΘΘΏΤΘ ἀπα ἀδάπτο τηϑομθσ Ζὰ 856 1η ΟΟΘΥ σΘΎγΘ 561} 
Ζὰ Β61η, τϑγοηα Αὐπμθη 4116 Τὰρσθ ποθ Ἐχρουιθηὔθ τηϊὖ 
ΒΘΙΏΘΥ Ὑ οΥαββαηρ' τοί. Ηρητηθθ ΧΧΥ͂ Ρ. 218. 


ΧΧΥΠΙῚ ῬΕΔΕΒΑΤΊΙΟ. 


γνγυϊθηῦδοιὶ ἰσιύαγ οὔ ϑιηθηᾶδῦϊο 856 τϑοὺθ Βαρθϑὺ οὐ 
Ιηὐουρυθύαίϊο 8866: ἵβῖ0 θη, 51 1006 5 ΟῚ ᾿πητητιῦθ- 
165 οϑβϑηῦ, δοϊσοπᾶνβ οϑϑοὺ ΠΥουυρυθ οὑπὶ 10518 16091- 
Ῥα5, ἰοία οοτητηυΐαία, Τιϑοθδθυποπίοσαμθ τὙΘΡῈ]108.᾽ 
ῬΟΙΤῸ μετακινήσαντα ποῖ δὰ “υκοῦργον 8568 δᾶ Βυῦ- 
ἰθούπτη γουὺϊ ἀποποιεῖσϑαν γοίογθηάυταη 6886 1ἄθιῃ στϑοῦθ 
οὈβθυγδυῦ. 

Βοάθμι Ἰοσο οογγϑοῦϊο ἔδενρ οχσ δεῖ ποὰ οϑὺ ὙΥΠ]δηηο- 
ὙΥῖ 2] 56 ΤΆΘΡμοΥῖ. Τύθιῃ τ. 576, 2 τοιαῦτα Ῥ1Ὸ το- 
σαῦτα οἰυδϑᾶρορτη ἈὈΌΘΌΠΘΙΙ οϑὺύ. ΠΏΣ αἱ ἸΘΟΊΟΥ 
Ρ. 876, 2 Ἰοοῦβ εἰ τρόποις χρῷτο τοῖς νόμοις τῆς πα- 
τρίδος, οἷπα5 ᾿ηὐουρυθίδίο πὸπ 6ἱ 508 ὙΥ̓ γυθθῃθομῖο 46- 
Ὀϑίυγ; εδὺ δυΐϑθια πᾶθ0: “81: Ἰθρίθυβ ραύγίδθ ἴω αβ886- 
βοογοῦ, αὖ 118 ὈΥῸ τηοΥ]ρι8 086 5815 αὐἰογοίαγ. ὙὙ114- 
ΤΟΥ 10 αἀθθοαῦα απ8)0ὸ ϑαπαϊξογαγιὺ οὐ τπἰθυροϊαυ 
ΘΧΘΙΏΡ]8: οἷος ὃ τρόπος τοιοῦτος ὁ λόγος οὐ τόπον οὐ 
τρόπον ἀλλάττομεν: αἸϊογαη ὁχ Αθβομῖπθ Ρ. 6ὅ, 1 οὐ 
γὰρ τὸν τρόπον ἀλλὰ τὸν τόπον μόνον μετήλλαξε. ΑἸ16- 
ταῦτα ὁχ ΡΙαὐ. Νον. Ρ. 801 ο τρόπος ἔσϑ᾽ ὁ πείϑων τοῦ 
λέγοντος οὐ λόγος καὶ γὰρ ὁ τρόπος καὶ ὃ λόγος. ἨΗΙ85 
ΘΧΘΙΏΡ115 5Β0ΠΠ16οὺ δα ϑασταη Δ. Ια πι8ὰ8 οϑῦ; ααϑτη- 
αὔθ] Θχθιηρὶα γ6] ἰἰ8 ᾿πίθυροϊαύα Ἰοοο βύθὈ}]1 6 0 τη]- 
ἩΪ6. ΟΟΠΥΘηϊπῦ, Οποα Θσχθιηρὶθα βοθη ἤπὸ ἴδοι 
τη] δηΐθ ἴπ τη60 Ῥ]υΐδυο ἢ Θχθηρ]ο δαποίδυ!: τῷ 
τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ. Ἐδὺ ὁχ Μομποβύ. νβ8. 856 δᾶ. Μεΐπ. 
Ἡλίχκος ἂν ἣν ϑόρυβος εἰ ἐγὼ τοιαῦτα ἐποίουν. 

Ρ, 87ὅ, 4 ᾿Βουπδυγᾶβδκιβ μαὺ 8178, 4 οἷπθ σοῃ Βδῖβκθ 
πα Ἡδυθμν ΘΠ 6116 506110 ψΙΘΩ͂ΘΥ ὙΘΥΔΟΥΌΘΏ, Ὑ7611 ΟΥ̓ 
αἴθθθὴ ΘΌΥΔΟἢ 5θῖη65 ΘΟ Υ βέθ] ]οΥ5 ποῦ Ὀθδομέρίθ 
ἀλογίαν δὲ καὶ πλάνην: 80 ἩθΙΌΒΘΥ, πδομάθτη ἘΠ ὶβκθ 
Ζὰ ἄθτῃ ἀρθυ]θίοσίθη πολλὴν μαι πλάνην ἔρθῃ γγ ]]16Ὲ. 
16 Ὁ ορου]θίθσαπρσ ἰϑὺ ἀΌΥΙΘΘΩΒ. 8 510} δυβυχᾶ, υπᾶ 
ἴῃγθ ψουμοιαϊσαμρ ρΎθι Ὁ 5ο]ύβαιη [68],ἢ 

ΠοοὰβΒ ἄἀθ αὰὸ ἃρὶθαν οϑὺ μῖὸ τῶν -δ᾽ ἄλλων ἡ μὲν 
περὶ ϑεῶν καὶ δαιμόνων ἀπόκρισις ϑράσος ἔχει καὶ κίν- 


ΤΑΝ 


"- Ἣν Ξ νυν απ 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΧΙΣΧ 


δυνον, ἀλογίαν δὲ καὶ πολλὴν (πλάνην οοτν. ἨθτΙοΠοΥ) 
ἣ περὶ τῆς τύχης. ΤδΘ ΠοΟ Ἰο60 5ουρϑὶ 'ἰπ ϑ'υμ 118 
Ρ. ὅ0 μαᾶθὸ: “γαυϊρσαύδιη ορύϊηθ 590 Βᾶρθυθ ἄποο: ρ]θμἶαβ 
αἰχουιῦ ααἰ58: ἀλογίαν δὲ χαὶ ταύτην πολλήν, γ6] καὶ 
πολλήν γε (30. ἀλογίαν) γ6] καὶ ταῦτα πολλήν 1. 6. οὖ 
αὐἰᾶ θη (Υ6] οὐ θη ααϊᾶθπι: οὐ ϑᾶπι: ΘΒΙΠ4 6) ΤΠ ΒΘΎΒΙΗ, 
Ηδηο ὑδιηθη ρϑυθοα]αθ καὶ ταὐϊομθια πυϊσαπι ἴῃ τη Τη 
Ἰηὐθυργθύθϑ ΠΙῸ 1110 ποὴ 16] θχθυπηῦ, απϑιηαιϑηι οὐ- 
οαὐτῦ ρα Τπαογαϊάθιη, οοοαγγιὺ ἀραα Ῥ]αίομθη, 66- 
ἰθῦοϑ. ΟἸΩΠΙΡ5. ἸΟΟῚΒ ὙἹΟ Δ] αα͵Ἱ 115. βαρο]ού. Ορϑιδβ 
᾿σιῦαῦ Ῥγθίϊαση οϑὺ ρϑῖιοα δχϑιηρίω αἴἴουσθ. [}ἢ Ῥ]δί. 
ΑΡΟΪ]. ρ. 180 Ἰοραπίασ μᾶθο ἐμοῦ γὰρ πολλοὶ κατήγοροι 
γεγόνασι πρὸς ὑμᾶς --- καὶ οὐδὲν ὠληϑὲς λέγοντες 1. 6. 
καὶ δὴ κατήγοροι οὐδὲν ἀληϑὲς λέγοντες. οἷ, ν». 22 πολ- 
λαὶ ἀπέχϑειανι γεγόνασι καὶ οἷαι 1. 6. καὶ τοιαῦται ἀπέ- 
χϑειαι οἷαι. ». 288, ἃ δὴ πολλοὺς καὶ ἄλλους καὶ ἀγα- 
ϑοὺς ἄνδρας ἤἥρηκεν 1. 6. καὶ ταῦτα ἀγαϑοὺς ἄνδρας. 
αοτρ. Ρ. 4δδ. ὡς ἐγώ τινας σχεδὸν καὶ συχνοὺς αἰσϑά- 
νομαι. ἸΤπαογᾷ, Υ̓ 97 ἄλλως τε καὶ νησιῶται ναυκρα- 
τόρων καὶ ἀσϑενέστεροι ἑτέρων ὄντες εἰ μὴ περιγένοισϑε 
1. 6. νησιῶται καὶ δὴ νησιῶται ἀσϑενέστεροι --- --- ΥΠ 
68, 1 ἐχϑροὶ καὶ ἔχϑιστονι 1. 6. ἐχϑροὶὲ καὶ δὴ ἐχϑροὶ 
ἔχϑιστοι εἴ. ὙΠ 48, 8 εοὐν.᾽ Θυΐδαβ δἀδ᾽ᾶθιῖθ οι. Η 
282 ἡμεῖς δ᾽ εἰμὲν τοῖοι οὗ ἂν σέϑεν ἀντιάσαιμεν | καὶ 
πολέες. ΤἸΏσο. ΠῚ 82 ἐλπίδα οὐδὲ τὴν ἐλαχίστην εἶχον, 
οἵ, Κύμπου Αὐϑλ νυ}. ατδιηταδί. ΠῚ ὃ δ24. Τὺ ἀϊοαν 
ἐχϑρὸς ἔχϑιστος οὖ οριῥαίϊοο ἐχϑρὸς καὶ ἔχϑιστος, ἴἰὰ 
ἀλογία πολλὴ οὐ θδάθιη ἀλογία καὶ πολλή. Ουδ ἴῃ τ 
ΘΙΠΘΠ Δ. Ὑ61}160 14θ6π| οϑὺ δίατιθ ΠῸΠ 1ηὐθ]]ΘΟ 670. 
Εϊαβάθηη ΥὉ1 ἱπΠ0ἼΟ10 6586 ροβϑυιπῦ οὖ π8θὸ αυο: 
αρυᾶ ῬΙαίαγομαμη, Ρ]αὔομθιη, 8105 β8θριβϑίπηθ ἀλογία 
βιαρδύδηὐγαϊη οὰπὶ πολλὴ δαϊθούϊγο σοπππούτππι οΟΟαγΥΥ]ῦ, 
γοιαὺ Ὑιὺ. ΤῊθ5. ὁ. 84 ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἔχει πολλὴν ἀλο- 
γίαν. Ατίαχ. 6. 18 πολλὴν ἀλογίαν ἔχοντα τῆς αἰτίας 
(ποβίγο ααοαὰθ Ἰοθο ἄθ αἰτίᾳ ἀσίύαν). Μααν, ὁ. 42 καὶ 


ΧΧΧ ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


τὸ πρᾶγμα πολλὴν ἀλογίαν εἶχε. οἵ. ». Τῦ8 ἃ ῬΙ]αἰοπίοδ, 
ΡΙίαγα ϑαπὺ αα8ὸ Αϑύϊα8 δοημσοβϑιῦύ. ΑἸύθύθστη Ὑ]διηο- 
τὶ ἤσηο οϑὺ (πθ θηΐμη ἤὰπὸ ἀϑᾶτῃ ΡΒ] αὐδγΟ ἢ ΠΟῚ 
ΟὈΒΘΙΎΔ558) οβίθμαθγθ: τοὶ πᾶθς ἄπο ἀλογία οὐ πλάνη 
δοραϊαία ᾿πνθηϊϑηύαγ; 1Ὼὰ αὐοᾶ ἴῃ ΡΙαύαγομο αὐϊάθηι 
1ΌΥΘ ἀοβιἀθυδυθυβ. τἱᾶ. Ῥυδθίαθ. ρ. Υ̓ΤΙ. 

Ρ. 817, 11 οὐ γελοιότερον οὖν εἶπε τὸ μὴ δύνασϑαιε 
ταῦτα διαλύειν, οἷόν ἐστιν ὃ μικρὸν ἔμπροσθεν ἡμῖν τοῦ 
δείπνου προύβαλεν --- ; οοἱ. ὍΌΙ βουθθπάπτη οθηβθῦ ταῦτα 
διαλύειν; οἷον ὃ μικρὸν οθί. 

Οὐχ μᾺ]}18, οὐδ τη ϊοηΐβ 510 (ταῦτα ΘῃΪμ Ὑ 18 
ΡΥοχίτηθ ᾿ῃβϑαπθηξθα5 ΘΧρ]οαῦα 7) πθαὰθ βϑηΐθηὐ δ ΘΟΥΤ6- 
ΟὐἸομΙ 5 ὙΠ] ΔΙ ΟΥΤ ΙΖ] Τα ]ΙΟΥ Ποῦ, ΘΌΥ Θ᾽τπι5 αἸβυ ησΘΠΑΙ 
ταῦ ρυϑϑίθουθμ δ δῦ, ααἱθ απ86850 ρυϑϑίθυ θὰ σι 

ΤΡ. ᾿χαὶ μὴν οὐδεὶς ἔφη “σοῦ τοῦτο μᾶλλον οἶδεν 
οὐδὲ ποιεῖ βέλτιον εἰ δ᾽ ἀρνῇ, μάρτυρας ἔχω σικυωνίας.᾽ 
ὁ μὲν οὖν Κλεόδωρος ἐγέλασε καὶ γὰρ ἐχρῆτο μάλιστα 
ταῖς σικυωνίαις τῶν καϑ' αὑτὸν ἰατρῶν. Τ0]1 5ου!θθηάαχα 
Ραΐεῦ Σικυωνίας οὐ ἀοϊηᾶθ μάλιστα ταῖς σικύαις. ᾿καῦτη 
501108. τηϑὴ ΟἸΔΆΡΘΗ, α885 81 ΟἼΘΒΟΥ 6116 α16 {7606Ὁ1- 
Ἰοΐθσπιησ σικυωνίαις 5160} Ὀομδαρίοὺ παὺ, πᾶ σαν σικυω- 
νία 815 ΝοΡδηΐουτα σο συύη ἴῃ θη 1 χὶοὶ5 σοίηγὺ 
νἰγᾷ. ΤοῚ σϑηζθ ὙΥΙὺ πιὶγὰ 78 “ἀατηϊ κουβιδσγυ.ἢ 

Αο ρυμπήσμη αὐϊᾶθηη οοπίογαίαν ὙΥ γυθθη ΘΟ δαπο- 
[αὐϊο π8θο: Ὕοββ. ΜΝ. σικύας --- σικύαις: ααϑ8 ἔογτηδ, 
γοΟΘΌ.}} οοηϑαθία ἴῃ Π80 ῃούϊομθ οπουγοιία]αθ τηθϑαϊ- 
086. --- Αὐ σικυωνία ἴογτῦθ νἱθοβαγη, ΠῸΠ ΠΙΒῚ ΠΟ ἸοθῸ 
ΤῊ ΟὈ]αύπιη οὐ ἃ ϑίθρμαπο ροβιθαση ἢ1|11Ὸ δοίουβ 
ποιηῖπθ0.᾽ Τύα οὐἰΐατη Νοβίθυ. απο δάνειον σοφίαν οδίθῃ- 
ἴα886 γνιαθῦαι ΟἸ1550 δ ύΟΥἽΒ ΠΟΙΏ1ηΘ: αἀ86 ὑδιηθῃ ἸΊΘΥΧ 
ΠᾺ]]1ὰ8 ΡΥΘΟ οβδύ. Νὰμο νἱᾶάρϑιηαβ βίπσυϊα. Νραὰθ 
αὐυοπιοᾶο ρογθαῦ ᾿οοὰβ 1ηὐ6]]6σῸ, ΠΘαῸΘ 51 βου θαῦαν Σι- 
κυωνίας, απομηοᾶο οομδύοί, ἘΠ ἰβιϑϑούπθ ΟἸθοάουυβ ῥγὸ- 
Ρίθυ Αθβορὶ ἀϊούμπμιη μάρτυρας ἔχω Σικυωνίας᾽, 5ὶ Σι- 
κυωνίας γυναῖκας 1η 01] οχιδδοῦ ἡ ΜΊΠΙΠΙΘ ραΐο: Ὡ81 ΠΟῚ 


Υ 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ, ΧΧΧΙ 


οθθαῦαν ἀ6 [θμλ]η18. Ἐ 810, 81 ΘΌΔΙΣΙ ρούαϊῦ οὐ γυ- 
ναῖκας οὐ σικύας; τϑοοῦϊαβ Ἰσιθυγ σικυωνίας 50. ΘΙΠ5, 
σα Ἰὐύοτω τϊπαΐω αὐθηΐθθ. Ουἱ ἰοοαβ βΒογοὺ θϑᾶθῃ 11- 
ἰθγῶ ΟὙΘΠΟῚ αἰθηύιρυιβ, Βισηποαγτο ἀθοαϊὺ οθηβου. ὕθίθ- 
Τα Π86 ἴῃ 16 ΠΟΙΊΘΠ σΎΔΠαΊΠ6 ᾿1ὐύθτα βου αν 8 τη]- 
παίδ ρϑυθτῃ τοίου, ΟἸθοάοτο ποῃ Ἰἰθρθπΐθ 568 δυδιϊθπίθ. 

Οὐ γοῖὸ γὸχ 1π ρᾶγύθ ῥυΐοῦθ οαοαν ὈΙ ]81ὴ 5ΊρΏ1- 
ποσοῦ, ϑϑᾶθιῃ πού ϊα ΟἿΥ ἴῃ ῬΟΒύΘΙΊΟΥΘ 6586 ΠῸΠ ροββϑιῦ 
ΠΟΙ Ῥουβριοῖναγ. Θαα Ἰσιίαγ ἡ ὙΥΠ]δηηονὐζιτιβ Ὦ, 1. ὙΥγί- 
θη ϑοϊ δαἀπούδιοπθμι ἀἰθβουρδιῦ, πῈ}18. γταύϊοπθ δαάϊίδ. 
Οὐτ᾽ ϑμΐτη σικυωνία 5᾽σῃϊἤοαγθ πο ρούθϑὺ οαοαν 1 Ά] δὴ, 
αὐᾶπμο 60 ϑ8θηϑτι σγόθθῖὶ ἀϑιυγραγυθυπὺ Ηϊρροογδίθβ, 
Οδ]θπυβ, 8110 Οὐτγῇ ὙΥ̓ γύθθη δ! δαἀπούαθ!ο ποῖ ΤΘῸΡ6- 
ἐϊύΐομθ 804 ἀθπιομπβύγδίϊουιθ οοϑὺύ. Δ υηι ὑδιηθῃ ἴῃ ρᾶυΐθ 
Ῥοβίθυιουθ σικυωνίαις οὐ πθϑοθϑϑδυῖαη οΥὐαῦ, αὖ ἸΟΟῸ5 
οοπϑύαγου, οὐ ἴ8δο:]θ δὰ :ηἰθ]]θροημάστη οὐτπὰ ῬΤΟΡύΘΙ 
ῬΙΔΘΟΎΘβϑαϊη σικυωνίας πηι ῬΥΟρύΘυ ᾿ρϑϑηη ἸΟΟΘα ΙΟΠΘΙῚ: 
καὶ γὰρ ἐχρῆτο μάλιστα ταῖς σικυωνίαις τῶν καϑ᾽ αὑτὸν 
ἰατρῶν. Αυδηίαμη γϑῸ σὸχ σικύα αἰ Που]ύας5. δα 1η- 
ἰθ11Θσϑπάπτῃ ργϑθθῦ, ὑδηύαμι οὐΐδπι σικυωνία. ϑ'6α 8118 
οϑὺ αἰ πουϊίδαδ; απογηοᾶο σοόθηὶ σιυνύα, ΘΠ ὈΓΟΡΙῚΘ οὐ- 
ΟαΥ Ια] 5ιρηϊποθῦ, οποαγθιξα]αθ τηθάϊοαθ πούϊομθηη 
ΟΘΡΙΒ8586 ρυΐαϑὺ Ουἱᾶ γ0ὶ 5100 ΜΙῺ αὐἱάθιῃ τνἱαθῦαγ 
παϊὰ5 τηυσύϑἐϊομβ ἸσπΟΥ̓δῖ10 σΟΟΘΠ), ΟῸΠῚ ΤΠ] τη 9 ΟΡΟΥΐΘ- 
τοῦ, γϑαα]ᾶ1580 βαβρθοίϑιη Θποαᾶ σικύα,. 8110 ποιηῖΐπθ χο-- 
λοκύνϑη αϊοίδ, Πδη6 5᾽ση  ΠοΑ ]ΟΠ15 αἰγουβιϊαύθηι οθρ θυ, 
αὖ πούπμη τηθαϊοουτηι ᾿ηβίγαχηθηύαπι ᾿πα]σθῦθυ., 1ἃ τη68, 
αὐ]ᾶθηη βϑηὐθηξίδ, Θο ϑχρ]ϊοαῦαν, απο σικύα (ἰ 8. κολο- 
κύνϑη) ῬΥΐπηα, αὖ νἱάθθαν Ῥγὸ οαουγθιία]α, πιθᾶϊοδ, οαϊ 
οὐΐδτη ἀθαθυιῦ ποι, ἔπουϊῦ. Οὐδ ΟΡΙΠΙΟ ΘΟΙΠΙΡΤΟΌΔΙΙ 
οὗ ΘΟΠΠΥΤΔΥΪ ροΐθϑὺ 60 ἀποαὰθ, αποα ἃρπᾶ ποβ οὐΐδιη- 
ὨΌΠΟ ῬαΘΥΪ ᾿υἀ6Πη41 οδθα. ὁπ υγ ᾽ὐ]8 5 τηθάϊοθαβ, αὖ 108 
ἀϊοδιη, 6Χχ οποαιηουῖθιιβ (σικύοις) ἰδοϊππῦ, ταδχίπηθ ἴπ 
σικυῶσιν. ἘΠῖδπι Σικυὼν ρῥυϊτοϊία5 αὐἱάθηῃ σικυὼν βαθΥ], 
Ὁπᾶθ πουηθῃ ἀποαὰπθ σικυωνία (50. σικύα) ἴδ6116. θΧρ!]]- 


ΧΧΧΊΤΙ ΡΕΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


ΟΑΙ ροίοϑῦ: ἔογίαθϑθ οὐϊδιη σικυωνία. οὑπὶ ἴῃ ἢ80 πο- 
{01 1πᾶθ Ὁ δε  1551}115 ὑθιη ρου 8 οοοαγγαῦ, δη0]- 
ααϊπ5 συκύας ὨΟΠΏ]ηΘ Θϑῦ. 

Ρ. 8570, 16 ἐπεὶ δὲ τὰ παρεσκευασμένα τοῖς ποιηταῖς 
ἔπη χαλεπὴν καὶ δύσκολον ἐποίει τὴν κρίσιν διὰ τὸ 
ἐφάμιλλον, ἥ τε δόξα τῶν ἀγωνιστῶν Ὁμήρου καὶ Ἡσιό- 
δου, πολλὴν ἀπορίαν --- παρεῖχεν, ἐτράποντο πρὸς τοι- 
αὐτας ἐρωτήσεις καὶ προύβαλε μὲν (προύβαλ᾽ ὃ μὲν 
Β. Μυθ]]θγα5) ὥς φησι “Ἰέσχης --- ἀπεχρίνατο δ᾽ ἪἩσίο- 
δος. ὍὉΙ ὙΥΠδιπον δα νσοῦρθὼ Ὁμήρου καὶ “Ησιόδου αἱ 
Ἰπϑιυ]οῖα, ἀθ]θηᾶα ραύαῦ οὖ ἀθπᾶθ βαρρ]θπάτπι καὶ πρού- 
βαλεν ὃ μέν, ὡς φασί, “έσχης οοὐ. Νοη ῬΙαϊατοματη ὁ0π- 
ὑθηᾶιὺ 504 Ἰϑοΐογθιη δ] ααθῖη ἔθοιβθθ Ηοιηθυτιτη οὖ Ηθ- 
βοάππι δοποουΐαηΐοβ: 6565 ΡϑδΥ, Π6 5065 ἀπ Ἠθϑιοᾶ, 
ἔαπα Ῥ]αΐαγοη ἅδ᾽ ὙΟΥ, γγὸ ΟΥ᾽ 561η6 Νούϊζ ἴτὴ Οδϑίχηϑ] 
ΠΘυμθη. Εν μαῦὺ βρϑνψου θἰπθῃ 7,650. σϑίιπμαθῃ, αοΥ 
αϊθΘ σοϊδπβσογθ (ἀθϑομιοηθθ σὸὰ Ἠοηθβ Ζυγθικαιηρῦ 
Καῃηΐθ υπᾶ ἄδμθυ 16 6]οβ89 Ὁμήρου καὶ ᾿Ησιόδου ε1π- 
ἔσθ, ὍΙθ56. σὴ θη Θῃγ ]] ἤθη Υουΐθ τη85 τη {1]- 
σθη, ἄδπῃ ἰδὺ βαΐζ απ ϑίηη 'π Οτάππηρ.ἢ 

Ηοο Ἰοθο 8816 [1πὐνοα βϑίπιο ὑδηύαμη ἀθυποηϑίγδυθ 
ΡΟΒ556 τ] νἱᾶθου, ὙΠ] δι ον] ορ᾿ πἰοπθη, σοῦρα Ὁμή- 
ρου καὶ Ἡσιόδου υὖ Ἰπδι(1οῖα, ἀθ]Θπάδι 65509 ῬΥΟΥΘι5. [8]- 
ΒΌ1 6586, Π0 αϊσηϑηι ααϊάθιη οαἶΐτι8 τηθηὐϊο ἢδὺ. Αὸ 
Ρυϊσασμι ααϊᾶθηη σϑυρῶ 1116 διὰ τὸ ἐφάμιλλον τηδχὶπιθ- 
49 ᾿ἰηβθαπθηίία ἥ τε δόξα τῶν ἀγωνιστῶν τϊδὶ ἱπ Ηο- 
ΤαΘυατη οὗ Ἠθβιοάσηη πο ΟΟΠΥΘΗΪΠὗ, ἃ, [5016 δαῦθηῃ 
(αποιι 'ρ89 ὙΥΠ]διλονῦζ ρᾶα]ο ροϑὺ Ρ. 217 ον δον α τα 
τπδρβοάθτα ἀρΡ611αν1}) Ηθβιοάοατπθ ῬΥουΒ5. 8]1θπ8, απ. 
Ποιμᾶθ 1ρ580 ΡῬΙαίαγομαβ Ρ. θΘ71ὅ8 αἰδουίθ αἰχὶῦ: ἐνέοις 
μὲν οὖν ἐπίδοξος ἤμην ἕωλα παραϑήσειν πράγματα, τὰς 
Οἰολύκου τοῦ Θετταλοῦ ταφὰς καὶ τὰς ᾿Δμφιδάμαντος 
τοῦ Χαλκιδέως, ἐν αἷς Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον ἱστοροῦ- 
σιν ἔπεσι διαγωνίσασϑαι. ΟἿ, οὐΐδιι Ἐταρι. ΧΧΧΥ͂Ι. 
ὥπᾶθ οὑτὰ ἴα βἰπῦ, τϑοὐϊβϑιπηθ τὶ ααϊάθηῃ γιάθηΐαν 


ΡΒΑΒΒΕΑΤΊΟ. ΧΧΧΠΙ 


50 ΒαΌΘΥΘ σοῦρα Ὁμήρου χαὶ Ἡσιόδου ἰίααθ ἔθοϊββθ 
ΡΙυύαγομα5 ἢ. 1. Ῥουϊαπάγαμι Ἰοαπθηΐθιη οὖ 8586 ᾿ρϑαμα [ἢ 
ΘΥΙΩΡΟβίϑοῖθ8. Νοαὰθ Ὧ(θ ποὺ ρίαν 8ὴ Ρ]υύθ ΟΠ 8 
Βᾶη0 δούίϑηη 198]5ϑτηατιθ ὑγϑα ΠΟ θη ῬγΟ δυουῦ; ἸΤΏΠΊΟ 
ΘΟΠ ΥΥΘΠ ὈΥΟΌΘθ506 τἱαθῦυῦ οχ ἰοὺ ΥΙΠΡΟΒΙΘΟΟΙΠΙ 
οὐ Ῥσταριη. ΧΧΧΥΙ, ἔογύαβϑθ ργορύθυ. αἰπου!αῦθβ οΧχ ἰθιη- 
ΡΟΥΆΤΩ τϑύϊομθ ογΐδθ. θα ἴπ Ἰοθὺ 4 αὰο ααϑΟΥΙΌΥ 
τηϑιχῖγηθτη αἰ Που]ςαΐθη Ῥυϑθοθηῦ ΠΟ ὙΘΥΡα ὑθιηθυθ 8 
ὙΠ δτα ον ὑσίο ἀθ]θία 5694 αα8 ρβᾷθα]ο ροβὺ Ἰθρυιπθαν ὥς 
φησι “έσχης. ἀθ ααἱθὰβ ἴῃ ργδθβθηύ ϑαυϊάθηη ἐπέχω. 

Ῥ, 879, 117 εἰκότως οὖν σοι γέλωτα παρέσχε Σόλων, 
ὅτι τοῦ Κροίδου τὴν οἰκίαν --- ϑεασάμενος εὐθὺς ἀπε- 
φήνατο τὸν χεχτημένον εὐδαιμόνως οἰκεῖν. ῬΥΟ ὅτε ΒΟΥΙΌΙ 
᾿αϑϑιὺ ὅτε. 

ὥρα ποὴ χηὰσ]ύατα ἱπύθγθδθὺ πὸ αὖ 58οϊδιησβ ααϑηᾶο 
ΞΌΪΟΙ ΤἸθατι Αθθορο τηουθυϊῦ; ΠΟῸ ϑμΐμη οὖ ἴ80116 1η06]- 
Ἰοσιθαν οὐ ρει ϊοϊρίο ϑεασάμενος (Ξε ὅτε ἐθεάσατο) 1η- 
ἀϊοαύαν, 5 οὐσ τηουθυῖθ. Θύδπὶ ϑαΐθηη θ᾽θοϑηβ που 
ογϑῦϊο π8θο ὅτε τὴν οἰκίαν ϑεασάμενος (ΞΞ ὅτε ἐϑεά- 
σατο) --- ἀπεφήνατο, 501085 ΥΥ̓ΠΔΙηοΥγὐσα8 ΠΟ θη. 
Οτγδύϊοηῖβ ποχτὶβ οὗ οοηὐθχύυβ τϑαυϊσιὺ ροῦϊα5 βθηύθη 81 
Ὦδπο: ὍθΙΩ Ἰίστηθα οὐ βρΊπδ, ΟἸδβύγοι, ΟΥῸ ἄοτηο 8688, 
Βοῖοι ὕπα αὐἱᾶθηη βϑηἑθηία πὖ ΡΥ Τηατη ΟΥ̓ΟΘΒῚ ΟΊ 
βατϊηρύμποϑθ οὐμδύϑηη υἱάθγαῦ, ρυοπαπύϊαγθ ἄθθαϊ ἀοιηῖ- 
παγη οἷα Ὀθαίθ οὐ ἔϑιοιῖΐου παριΐατθ; 1ἃ απο ϑο]οῃ 
ΠῸΠ ἴδοι, οὑτὰ Ῥοηδ ἴῃ 'Ρ850 ἀογηϊηο 5ιῦα ρούϊαϑ αὐϑ1η 
486 ᾿ἰαχύδ ᾿ρβατα ϑγϑηὺ βρθϑοίδυθ οαρογοὶ. ἢ Οαοᾶ δαΐθηα 
Ὑγ1δτη. Βα ριαπσὶὺ μαϊτι5 Υϑὶ ὑθβύθμι {1556 ΕΡΏΟΥΙΠΣ ΠΟ 
ἀοοθυὶ οχσ ιν. 850]. 6. 28, μαϊὰ5 ὑθϑύϊμη οἱ πο το] 
106 γοϑυσιαμη, αποα αἰπηῦ, ἴῃ ποὺ οδριὺθ θχϑύδί. 

ΟΡ, 819, 26 αὐυοᾷ ᾿'πᾶ0 80 δῃζιαυ ββι παῖδ ὑθηη ΡΥ 8 
ΘοΙητηδ, ροβὺ ἡγούμενος οταῦ, οὖ στϑιηυηδύοαιη οὗ 56Π- 
ὑθηύίαπη ὑπρδη5 (Ζεῦ ἀλεξίκακε!), τϑούϊβδίπηθ ἀθ]θυῖῦ, 
1Π211158. βθηύθηθιδ, ρϑα]0 δηῦθ ΘΧΡΟΒΙ ΌΤ. 

Ῥ. 8380, ὅ τοῦτον οὖν ἄριστον ὃ Σόλων εἶπεν αὑτῷ 
ῬΙπέατομὶ Μοταα. ὙΟἹ. ΤΥ͂. " 6 


ΧΧΧΙΥ ῬΗΑΒΒΑΤΊΟ. 


δοκεῖν οἶκον: 108 ϑὐοθαθαβ ΕἸΟΥ. 8ὅ,14. οὕτως ὃ Σόλων 
ἄριστον αὑτῷ δοκεῖν οἶκον τ] νοῆι ὁοαϊοθ5. Ὁ οου- 
ἰαπαιὺ Ἰϑούϊομὶβ σαγιθίδύθια, αὐϑηὰ ϑίοθαθαβ ὑγυϑαϊαϊῦ, ΠΟΠ 
6586 ῬΥγδοίθγθμδηη; Πϑηὴ 81 6810 ὈΥϑθορύθυητιβ, ΠΟ ἴδ- 
6110 ΘΧΡΙΙΟΔΥῚ ΘΟ] Π15 ἀἰβουθρδηίίδτα; ϑααθ θοΥτΊθθ1- 
ἄστυ ραίαῦ Ἰοοῦτα ἰὼ: ἔφησεν οὖν ὃ Σόλων ἄριστον 
αὑτῷ δοκεῖν οἶκον. 

Πθ5. δ ὐογ 56 παροὺ. Μϑο οὺ δϊοσθαια ᾿πα]οῖο σθγῶ 
Ἰϑοίΐο δϑὺ αἀυϑῖὰ ὥύορδθιβ βϑυυδυῦ, πὸὰ δῖο βοίπτη 56 
οὐΐϑπι 841101. Θαϑια ᾿θούϊοπθμι θαυ] ἄθιη ἤὰηῸ 1π τηοᾶσπ 
Θχρ Ἰ]οϑηᾶδιη ΟρποΥ. [ΌΥΔυα5. αὐἰάδτη οαπιὶ ἸηΒΘΟΆΘΗ- 
ἔϊπτα βθαὐθηίίδυαμαι ἰπἰὑ18, νἱἀογοῦ: ὁ δὲ Βίας ---, ὃ δὲ 
Θαλῆς --. ὃ δὲ Κλεόβουλος --- οθὗ., ΒοΥΙρΒ1ῦ ἴπ ΤηΒΥΡῚΠΘ 
ΘΧ ΤὈΡΊΟΠΘ βοΟ]ομβ βθηύθηϊδθ σου π8θ0: οὕτως ὃ Σό- 
λων, αὰ88 ροβίθῳ ἴπ ὑθχύσυη ἸΠαύα ὑπγρθαβ αἀθαθυτιπῦ δὐ- 
4.6, αὖ ρϑ1 ογϑῦ, σϑυῦρὰ τοῦτον οὖν καὶ ὃ Σόλων, απδθ 
ὍΠπ8, ΟΠ ἀπε Ὶ τοῖα Θ580 ποι Ροϊογαπῖ, Γασθαγθυαηῦ. 8ὲῚ 
ἐϑῖάθη γουῦδ οοπίγογοσϑο οὕτως ὃ Σόλων 500 ἥπρια γο- 
οορίω ἐυϊδθοηῦ, πὸρ ἀαὈΙΐο ααἷπ ΠᾺ]]8ὴὴ ΒΌΒΡΙΟΙΟΠΘΙΙ 
τηογθυθηῦ. Οδθύθεασα ααδθ ἀθ ἔφη οὖ ἔφησε ἀϊοιϊῦ θχθια- 
ΡΠ15 οοπῆγιηδηᾶδ, ουϑηΐ, 564 πὸη ΘΟΠἢΥΤηθΥ]ὖ. 

Ῥ, 8581, 1 χαὶ ὁ 4ἴσωπος ἀλλ᾽ οὐ δεῖ (ὰ Μαεᾶ- 
γἱσίαβ ργὸ ἀλλ᾽ οὐδὲ) τοῦτ᾽ ἔφη τὸ ποτήριον δημοτικὸν 
εἶναι. ὍΌΙ οοπίθπαϊν βου θοπᾶπμι θ586 ἀλλ᾽ οὐ δοκεῖ, 

Νϑαὰθ θιηθηδίϊοπθιη ΡΥ ροϑαϊβθθῦ ΠΘαΘ. ΒΟΥΓΆΡΌΪΟΒ 
Βαθογθῦ, 51 γϑοὺθ 1πὐθ]]οχιβδοὺ Ἰοοστη ὉΌῚ σϑυρα ἀλλ᾽ οὐ 
δεῖ ἰάθη. να]θηῦ αἴααθ ἀλλ᾽ οὐκ ἔοικε; ἰᾷ ααοᾷ Θπηθη- 
ἀαύιομΒ τϑοθρίαθ δαούου αἀϊβουΐθ ορβουγανῦ: “Ὧθ Ἰοσίοδ 
πθοθϑϑιύαῦθ οὖ ρυοθαριιύαίθ, αὖ πο γτὰγο ἃρυᾶ Τιαὐϊποβ 
ορογίοί. ἜΠο06 Θαπᾶθια ϑτδθοᾶθ Θομϑαθυα 1 18 ᾿πιρ θυ ὑΐϑτη. 

Ῥ, 3581, 14 ὥστε πέρυσι παρὰ λίβυτ᾽ ἀδελφῷ μεϑυ- 
σϑεὶς ἀϑλον λα εετω, κὐὶ στέφανον. Ὁ ϊ᾽ Μαᾶν!σὶ οομπϊθοίαγα 
παρὰ 4Διβουτάδῃ 4ελῳφῷ ἱταργτοθαΐα ποπιθὰ ἃ Υ̓ γύξθῃ- 
ὈΔΟΒῖο ργοροβιύαμη ““έβυς γοϑραϊῦ, ἴρ86. ποιηθῃ ἰηδα!ὶ- 
ὕπμι «“έβος οΘοτατηθμάδῃ8. 


ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. ΧΧΧΥ 


γογθα ἰδιηθῃ ὙϑοὐΒ5: 16 ΒΟΥ11 ρούαϊῦ “Ζίβυι τῷ 
Ζελφῷ 8ὸ 11ὐξουδιατμη Ὑθϑυ 5. ῬΥΌΧΙηθ, Οϑίθγαση Πο- 
ΙΏθη “ίβυς αὖ ποιηθὴ ῬτΟρΡΥΪατη οὐϊδηὶ δρτυα 41105 οο- 
Θαγγϊῦ. οἵ, Θεσσαλός, Ἴων, “Ἱμεραῖος, ᾿Ηλεῖος, Δακεδαι- 
μόνιος, «οκρός, Δίβυς (οἰϊδτα Τιγϑαπαν! ἔταίθυ), Παρ- 
ράσιος, Σάμιος, Φαίαξ, Φοίνιξ εοὺ. νἱᾶ. Ῥαρθ (ΒΘ6μη586161) 
Ῥ. ΧΥΙσ. ἘροΘ ϑϑμᾶθιη ΟὙΘΘΟΙ ΒΘΙΎΠΟΙΠ5 1Π5Ο] 81. 

Ρ, 8582, Τ χανόνων διάϑεσιν καὶ ἀνέγερσιν ἀγνύϑων. 
Ῥγο ἀνέγερσιν ΒΟΥΪΌΙ ᾿αϑϑ81ὺ ἄνερσιν απο Ἰηδαάϊύατα οϑῦ. 
ΜοΙα5 ἔνερσιν ἩοΥογάθῃ. 564 αἀποπίδτη ἀγνύϑες ποι 
ἐνείρονταν τα) 9185 αἀαϑτη ἀναρτῶνται, Ῥγδθίθγθπατι νἱᾶθ- 
ἐὰν ἀνάρτησιν. 

Ρ. 884, 16 ὥσπερ ὃ «Αἰσώπειος κύων, ὃν οὑτοσί 
φησι οοὐ. ὕὍΝΙ οοΥνγϊσθηάσιη ραναῦ ὥσπερ ὁ κύων ὃν 
[.«4Ἰἴσωπος] οὑτοσί φησι οοὐ. ΜΙΠῚ γουθϑ ὁ “ἰσώπειος κύων 
ὨΘΟΘΒΒΘΙΊΘ, ψιἀθηΐαῦ, απ ΟΡΡΟΙΙ ἀθοθϑηῦ 8111 0.186 
ααϑτα ΟἸΘΟΌ.] 1 ἔγαίσι, αὖ βαργϑ αἸοιθαν, πϑυγδυθυϑί. 
Οδέθυυσα ἢ.1. ΟἸΘοΡ τ] α5 οὐ ΟἸ θυ β185 ᾿πίρϑυ 586 σο!]οααπηξαν. 

Ῥ. 884,21 ἦ γὰρ οὐχ ὁρᾷς, εἶπεν, ὦ Χερσία, καὶ 
τοὺς μικροὺς νῦν μὲν εἰς μικρὰ κομιδῇ συστέλλοντας 
ἑαυτούς --. νῦν δέ, εἰ μὴ τὰ πάντων ἔχουσιν ἰδιωτῶν 
ἅμα καὶ βασιλέων, ὑπ᾽ ἐνδείας ἀπολεῖσϑαι νομίξοντας:; 
ὍΡΙ τη υἱὐαροσαὺ αποα μικροὺς ϑαϊθοίίγαϊη απδϑὶ 5110 
οΟΠ ΥΟΥΘΥ 518, σΘΠΌΙΠσγη 510 ὑγϑούθυ θυ, ΟὑΠ 51Ππ6 60Π- 
ἐγουθυύβιθ ἔθιβατη 510. [089 ϑυύίθιη ργὸ φαύλους. αποᾶ 
ἩΘΥΌΠΘΥ βου ρβουθῦ, ϑιιθηαδυῦ πολλούς. 

Αα νυἱξαρουδύϊομθιη τὑοϑρομᾶθο τη6 181] δαποίδβϑθ 
ααϊᾶ ΡῬΥΟΌΘΌ116 5111} αποᾶ δαποίθηθηη μϑΌΘραπι, βισαῦ 
Ῥϑαϊο ροβὺ δᾶ Ρ. 887, 2 Ἰοοῦπι αὐἱ 5116 ΘοΟμ γΟΥ  ύβϑὶῶ 
Ἰαρογὰῦ 1.11] ΟὈβουγαυ. Ιωοοἱ βοηύθηὐα ουἹαθηΐθυ τ- 
ααἰτιῦ μωροὺς αὰο5 βαρτα σοοᾶγιὺ φαύλους οὐ ἀνοήτους. 
ὥϑα οἰάθιι βϑιίθηὐίδθ βϑὺ5 ϑοϊαθῦ μ860 αποατθ ἄλογος 
ἀλόγιστος ἀμαϑὴς ἀπαίδευτος ἄκριτος ἀσύνετος μάταιος 
προπετής σκαιός οοἰΐ. Ἐκ αὐἱρὺβ. ΟἸΩΠΡυ5 Ὁπαχη γθ- 


τυ οδϑὺ, 564 αὐἱᾶ 510 ἱποουύασα; οομΐτα [80110 1πὲ8116- 
οἷ 


ΧΧΧΥῚΙ ΡΒΑΒΒΑΤΊΙΟ. 


οαἰδαν πολλούς τοϊηΐτηθ Ὑϑυστ 6580; Π81η ΠΘΟΘ πολλοὺς 
αὐ 5ὐα]ίοσ. οὐηηΐηο ἀρ ρΏδΥΘ ααϊδαύϑια ρούθϑὺ, πθαὰθ Ὦ. ]. 
46 πολλοῖς αρὶθαγ ααἱ ὀλίγοις ορροπαπύατν; πϑθαὰθ φαύ- 
λους ἱπιρτουδμᾶστη 6586, αὐἱρρθ αὐοᾶ δ Ομθυβίθπι 
ααοαὰθ τϑίοσγαναν, τϑούθ οοηύθηαϊῦ; μ00 Θηῖπι ἔθ βάση ϑϑῦ. 

Ῥ. 88δὅ, 4 56.]ῦϊ1 ἰπδϑιῦ ἰδῶ: (οὐ καὶ σὺ καϑάπερ 
νόμῳ τῷ λόγῳ τρέφων καὶ διαιτῶν καὶ φαρμακεύων τοὺς 
κάμνοντας οὐκ ἴσον ἕχάστῳ, τὸ δὲ προσῆκον ἀπονέμεις. 
ἅπασιν; οὕτα 8ὸ ΟὈΒΘΥγδίϊομθ: ὍμπΘ ἄθῃ Ζυβδὺχ [θ 8} 
ἄορι ϑαῦζθ ἅϊθ Βοζθιομῃπυπσ 815 Βοσυπαπηρσ ἅθ5 Δ ουῖ- 
σθῃ πᾷ τῖτὰ χαΐ συ] θυ ἄρῃ ὅἴπηι Θορα]αῦν. ΔΟΥ νόμῳ 
Ἠδὺ ΗδΙΌμΘΥ ἄθῃ Αὐὐκοὶ Ὀοβϑοι σὺ. Βουηδγᾶδκὶβ τηϑομῦ 
τῷ ἄδτδυβ; ΘΓ Μοἶβ8 8180 ]ομὺ, ἄδ858 ἄθὺ νόμος ΠῸΣ 
ΘἴΠῸΥ ἰϑὺ 0 θυ λόγος: ὨΪΘΙ, 16 ΒΘ ϑαῆρ, Πουυβομῦ 
βὐοϊβομθ Τϑυτηϊπο]ορθ.ἢ 

Αο ρυπησπι αὐἰᾶθηη αα88 τϑραϊα ἀοοθαὺ ᾿ῃέθυγορσδ- 
ἀϊοῆθιη, αα86 οὐ ρϑγίίοαϊα, ϑπαπίϊθίαυ, οϑαβϑαγα πα 108} 
ποι ἀϊοϊθαν. Ταῤουγοσαῦϊο 18, Θητιηὐϊύδ, 1ἄθηη γα]ϑῦ 806 81] 
οὐ ραυίίου]α οἸηῖδϑῶ 510 οὖ βισηαχῃ ᾿πὐθυτορ δύ] 015 41618- 
ἴαμα; οἵ, Βδατη]οη Γύθυβιο, ἀρ. συϊθοι. ῬαυθΚ. Ρ. 280 5ᾳ. 
6] 841115 ὙΘΥΡῚΒ ΘΘΏΒΟΥ ΘΟ 551 Ππιτ8. 1101] ῥγοΐθοιῦ θιηθα- 
ἄδῃᾶο. υογϑβατη ᾿σιῦαν ϑιαθπαδυϊοῦ θα αυοα 6ἱ βΡρ61- 
οδὺ αἰ βουϊύαῦ!θ ἴῃ καὶ οομλππούϊουθ, 1ἃ ϑχϊτηϑη αἸοθηο 
". 1. καὶ Ἰᾶθιη γϑίθυθ δία οὕτω καὶ. 

Θοῖμᾶθ ἄθ τηϑᾶ θιηηθπηδύϊοηθ ὩῸ ααριίο ααϊῃ 8] 
αα86 5ἰθυϊι βθασπηθαῦ γοῦρδα: καὶ τὸν ἑταῖρον ὑμῶν --- 
νόμος τις ἀπέχεσθαι τῶν ἄλλων σιτέων κελεύει Ἰορσαΐ, 
οοπδίθαϊαῦ 586 [θυ παπῦου οὗ ρϑῦαπὶ δοοαγαῦθ [πα ] 08.858. 
σύοϊοδθ ἰοιταν βδρὶθηῦαθ οβύθηθαϊο πὸ οϑὺ 5.1.0 1000. 

Ρ, 885, 2ὅ ἐκεῖνος γάρ ἐστιν ὃ πρῶτος ᾿Επιμενίδῃ 
σπέρματα τῆς τροφῆς ταύτης παρασχὼν καὶ ὃ ζητεῖν 
({[{ 5βουῖρδὶ Ῥγὸ καὶ ξητεῖν δ) διδάξας “ὅσον ἔν μαλάχῃ 
τε καὶ ἀσφοδέλῳ μέγ᾽ ὄνειαρ. Δα ἸΙοοῦχ Πδθ0 οϑὺ οὉ- 
βουναῦίδο: 885 (θυ ΑὙΘΚΘ] ϑαὐουηῦ συ θη) τηϊι85, μδὺ 
ΒΟΥ Δ ΚΊΒ σΌθοηθη. ἀπ πη μἰηῦθυ καὶ σοβίθ!]ῦ: ΑΡῸΥ 


Ἄ 
Ἢ 
Ἢ 


ΡΒΗΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΧΧΥῚΙ 


ΟΟΥ ὅπη ἰδὺ ἄοοι, 4855 Ἡθϑιοᾶ ἀπο ἄρῃ Ηϊηνγγοὶβ δαΐ 
Μαῖνθ υπὰ Αβρβοα!! ἀθη ἘΡΙτ θη θ5 δα 416 Βογθιναηρ 
ΒΘΙΠ05 ἄλιμον σουγδομῦ παὺ: ἀἷθ Ῥοῖᾷθῃ Ῥδυοὶρίθπ 
Κὔμηθη 8150 πἰομὺ γουκηϊρι πογάρῃ.ἢ 

ϑοα ἀϊοαίαν τη], ααδᾶθ080, αὐ]α 510 τηϑρτ ἀἰβουϊτηϊ- 
Ὡἷβ ἱπίου “ρσδϑυϊῦ ἀοουϊΐασθ᾽ οὖ ἱπίθυ ᾿ρυϑορυϊῦ ἀσπτα 
ἀοουϊθ παὸ ἴῃ βϑηῤθηίΐα. ΟἿ, Ἠοπιον. 4 814 οἱ ὃ᾽ 
ἀπελυμαίνοντο καὶ εἰς ἅλα λύματ᾽ ἔβαλλον. 

Ρ, 886,2 οἴει --- τὸν «Ησίοδον ἐννοῆσαΐ τι τοιοῦτον, 
οὐκ ἐπαινέτην ὄντα φειδοῦς ἀεὲ καὶ πρὸς τὰ λιτότατα 
τῶν ὄψων ὡς ἤδιστα παραχαλεῖν ἡμᾶς; ΤΙ 50ΥἹ01 1π5- 
Βιὺ οὐκ, ἐπαινέτην ὄντα φειδοῦς ἀεί, καὶ (νῦν πρὸς τὰ 
λιτότατα οθί. 

Θσυδ, ομθηἀδϑίϊομθ Π1}11] ϑαηϑίυγ; νῦν αποᾶ 1ηϑουυῖῦ 
ΟἽΤ Θχοϊἀθυϊῦ ΠῸΠ Θσχρ!]οαΐαι, οὗ ΟΔΥΘΥΘ ροϑϑατηθϑ. Μρ8 
αὐϊάθτη βϑηϊθηὐϊδ, καὶ ΘΟ]]οοϑπθπι οϑὺ πὸπ ροβὺ ἀεὶ, 
5608 απύθ οὐκ (κοὐκ); οὕτῃ ρυδθου 5515 ϑηΐτῃ ᾿χησὶ ορουἐοῦ. 
ΝᾺ] 4118. τααὐϑθϊομθ ορὰβ οϑβύ. 

Ρ. 886, 6 τὰ δ᾽ ἄλιμα ταῦτα καὶ ἄδιψα φάρμακα 
μᾶλλον ἢ σιτία πυνϑάνομαι καὶ μέλε καὶ τυρόν τινὰ 
βαρβαρικὸν δέχεσθαι καὶ σπέρματα πάμπολλα τῶν οὐκ 
εὐπορίστων. πῶς οὖν οὐκ ἂν τῷ Ἡσιόδῳ τὸ πηδά- 
λιον μὲν (μὲν αᾶᾷ. Ἡθτομον οχ Ηρβίοᾶο, τη8]68 βθοὰῃ- 
ἄστη ὙΥ11.} ὑπὲρ καπνοῖο κείμενον 


“ἔργα βοῶν δ᾽ ἀπόλοιτο καὶ ἡμιόνων ταλαεργῶν᾽ 


εἰ τοσαύτης δεήσει παρασκευῆς: 

Μυία 46 ποὺ Ἰοοο αϊοῖϊῦ ἃ ρυόροβιύο 8116η8.. Ὀπαχη 
τοοῖθ οὐϑουυδυϊῦ, ατιϑιηαθδιη 1ἃ αποασθ ΠΟΙ 5116 87700- 
σηπία, (485 5610 ΑἸύου5 Ὠἰπίου πυνϑάνομαι Ζ. 7 Ὀθπϑμτίθ 
Κοτημηῶ 1646 Οὐπδίγ ποίου Ζουβυῦι), οοιητηδ ροβὺ πυν- 
ϑάνομαν ἀθΙοπάσπι 6580; αποᾶ οοτητηδ ΠῸ]]Δγὰ Ου]α 81 
ἀμ οαϊδαίεια ἀθάϊθβθ ἐθβυϊτηοηϊο ϑαπηὺ ἰΟΟῚ ὙΘΥΒΊΟΙΠΘΒ 
Οἴηπ68. Οπιηΐθ το]ααϑ, οἰΐοβα ϑππὺ. ᾿ΒαϊίοΥ,᾽ ἱπααϊύ, 
ἱΒΟΥΙΌΘΥΘ ἀθρυϊ ἔργα βοῶν τ΄. δίεγυτα ἰδπιθη αὐδηᾶο 


δ ἡ. ὦ. 


ΧΧΧΥΙΠ ῬΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


ΟἸΉΠ65 ΘΟ 065 οαπὶ Ηθβιοᾶο ἔργα βοῶν δ᾽ Ῥγϑορθηῦ, ΟΣ 
δ᾽ οὕτὰ τ΄ ὀοχηγηαΐαγθ ἀθρθηαβ οὖ ἔπσθεθ ΠΡΥΔΥΤΌΤη 
αποᾶ δηααϊδαβ ἐαϊδϑοὺ τ΄, ΟΟΥΤΟΧΙΒ896 δ᾽ οχ Ηδθβίοᾶοϑ 
Οττ μαθοὸ οἵμμῖαὺ 51 ΠοΟ 108. Θϑϑϑῦ, ΟἿΥ 1ᾶθιὰ ΠΙΌΥΘΥΪΤΙ5 
ποῖ ᾿πϑουαῖῦ μὲν οοπϊππούίζοπθηι ροϑὺ πηδάλεον ὁΧχ θοᾶθιηῃ 
Ἡδϑιοᾶοῦ θα οἂν οοπμᾶοιηπαῦαν δὲ οοπίαποῦϊο ἐ δπ ἴῃ 
ογϑίϊομθ ρϑᾶθβίυὶ (μὲν) δὲ σοπίπποίϊοπθθ πὸη βαπὺ ἰπ 
αϑὰ Αὖὐ ροπϑδιαβ ΡΙαὐδγοητιμι, αὖ αἱ Ρτόοϑ8, οὐϑύϊομθ 
Βουιρϑιβδϑῦ, τὲ Ομ ΠΟ 0Π0 ὉδαΠ| [α15856θ. Ὗ0] ποῦ Ρο- 
διύο βουίθογθ ἀθουϊ ἔργα τὲ βοῶν; τἴϑι Θαῖτη βαπὺ γ γθ8, 
ἰπ φγοβῶ αὐἰᾶθηη οὐϑύϊομιθ οο]]οοϑηδ. 

Θ664, οὐϊδη αα8 ἀθ ϑιηηθπδίϊοηῖθτιβ οὐ ἄθ Ἰθούϊοη- 
Ὀὰ5 ἀϊοῖῦ ἐυγθαὐϊδδίτη βαθύ. ἂν Ργοὸ ἐν ΠΟ ΟΠ ΘΟΙΒ56 
Ῥῆαπρκίπιη αὖ ἩΙΌΠΘΥ οοπύθμαϊῦ; ἂν ΒΌΡΡΙΘυῖβθθ ΝΙοζὶ- 
γἹδοῦτη, ἐν Θ᾽ τ 8588 ὙΥγὐτοπ Δ ο ϊατη.ἢ θα τϑϑ ἔβιηθῃ 
108, 56 παραὶ: πῶς οὖν οὐκ ἂν ἐν τῷ Ἡσιόδῳ ΘΟΥΤ. Μο- 
αἰγίδοιβ, πῶς οὖν ἂν τῷ Ἡσιόδω γγγιι,, πῶς οὖν οὐκ 
ἂν τῷ Ἡσιόδῳ ῬΗπρΕΙα5. Οὐϊαβηϑιη οογγθοῦϊο δῦ ἷπ 
ἰοχύπα ΘΊΠ1115 ΘΟΠΓΆΒΙΟ 1ἢ ῬΥΟΧΊΙΤΙΗΊ5. 

Ῥ, 587, 12. ορίϊηϊ οοαϊοθβ ἀδηὺ ἢ τὸ μέγιστον οὐ 
δοκεῖ τὸ μηδ᾽ ὕλως τροφῆς δεῖσϑαι; ὍΌΙ Θσο ροϑὺ δοκεῖ 
δα α1Ἃ1] σον. αποᾶ [860110 Θχοϊᾶθγυθ ρούαϊθύ. ὅπδᾶθ 60]1ο- 
οδύϊο τηθῶ θϑὺ, 81} ΟΘΥΘαῚ ΟἸΊΠΘ5 581 αα]θα 0 ΒΘάθυη 
6]θσὶῦ, θη θϑπᾶθτη απϑηὶ ΘοῸ. ΘΟΥΌΒῚ Ἰοτύαν ἴῃ Αἄ- 
ποίαϊίοπο: ἵσον δἀᾶϊ!αϊ". Τιθοθ πῦπο ααδθ βουϊρϑιὺ ὙΥ118- 
τηουγιύαβ: τ ἄθῃ δ]ύθτθη Αὐιϑσαῦθῃ οὐ γῦ τηδῃ 
ἅϊ6 Βδηἀβο νυ  ] 1 οπθι Τιοβαγίθη ἢ εἰ (οὔθ ἢ) τὸ μ. εὖ 
(οὔθυ οὐ) δοκεῖ, τπὐπᾶ ὙΥ̓γύξψθη 8.0} βομγθιθὺ εἴγε τὸ μέ- 
γιστον σοὶ δοκεῖ, ἃ. Ἡ. ΘΥ πἰτητηῦ ἴπ ὙΥ̓ΔΕΥΠοῖΌ ἩΘΊΌΠΘΥ 
πα ΒΟΥΠΔΥ δ ΚῚ5. 1ΠΥ0. Θοπ͵θοίαγθῃ γΟΥΎΘΡ'.ἢ 

Ἐ᾿ 587, Ωῦ δεινὸν μὲν οὖν; ὦ ἕταῖρε, καὶ τὸ γεῶρ- 
γίας αὐτῇ" διολλυμένη γὰρ αὖϑις ἀπολείπει --- --- ἀλέας 
ἀνθρώπων ἐχόντων. 8 ρΡᾶγιπι σγυᾶθοθ ἀοοίτβ Ῥϑυβρὶ- 
οἰϑὺ υἱὔύϊδ, ααἰρτ5 ὙΥ̓ΠΔηλουγὔχὶ τηϑητιβ -Ἰοσαπλ πηδοπ]ανὶς 
ΘΙηΘηἄδη5 πππὸ ἴῃ πιοᾶάπιη: δεινὸν μὲν οὖν, ὦ ἕταῖρε, 


. 
Ἴ 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΧΧΙΧ 


καὶ τὸ γεωργίας (ἅμ᾽) αὐτῇ διολλυμένηςς» [γὰρ] αὖϑις 
ἀπολείπειζν» γῆν ἡμῖν ἄμορφον καὶ ἀχάϑαρτον. ὕλης 
ἀκάρπου --- ἀνάπλεων. ΦΣυναπόλλυσι --- --- καὶ ὕλην. 
Καὶ τὸ μηδέν εἶσι. ταύτης ἐκποδὼν γενομένης [καταλύ- 
ονται]. καὶ τιμαὶ ϑεῶν --- (τῶνΣ ἀνθρώπων ἐχόντων. 


᾿Ζπολείπειν γουϊ βυθδιθούθια απο ἄθθϑὺ 6586 γεωργίαν 


οβίθπαιν οἰϊατα ῥγοχίπηατα συναπόλλυσι (50. ἡ γεωργία). 
Η. 1. ἔθιαθῃ οὑτα ἴῃ οϑᾶθμι ὈτΌροϑιθίομθ δηθοθαδὺ γε- 
ὠργίας, οὐ ποῦ βαθδιθούαμη ϑχοϊ ταν. 51 νΘ1Ὸ απἰ5 58Ὁ- 
ἰϑοίατη 6580 οοπίθπαουιῦ γῆν. ϑαγουβαίαν ἀπολείπειν, 
Θαϊα5 ἰοοΟ βου θοπᾶστῃ οταὺ ἀπολείπεσθαι. Μιΐο αποὰ 
ΟΥ̓Δ ΙΟΠ15 ΤΘΙ Υὰ ῬϑΥατα αρὺθ οὖ οοτησποᾶθ 1ηὔθι 86 σ16- 
Βροπᾶθπί. Νϑιη πὖῷ 8116 οτηϊίδπι, συναπόλλυσιν. 1181] 
8 5ἰσπϊβουῦ ααδηι ἀπόλλυσι μὲν καὶ ἄλλα (ἴδηι ἀϊοὐδ), 
ἀπόλλυσι δὲ καὶ ταῦτα, δυὐ σὺν τοῖς ἄλλοις ἃ ποιεῖ ἡ 
γεωργία ἀπόλλυσι. Τιοοτπὶ Ὑ8116 ᾿ϑηῤανθυσηῦ; ἸΘΠἸΒ51τη8, 
τη0 1166 τηθϑαϊοῖπδ, θϑὺ π866: δεινὸν μὲν οὖν, ὦ ἑταῖρε, 
καὶ τὸ γεωργίας ἂν εἴη. διολλυμένη γὰρ αὖϑις κξ. Οε- 
ἰθγϑ, ορύϊηθ 86. μαρϑῃηῦ. 

Ουοᾶ δαΐθια ρϑαϊο ροβὺ ΒΟΥ] ᾿αϑϑ1ὺ τῶν ἀνϑρώ- 
πῶν Ῥτὸ ἀνθρώπων. ΤῸ ᾿πι55155ὖ, 51 Ῥ8 10 τ ϑΊοΥ ΟΥΘΘΟΙ 
ΒΘΥΠΊΟΠΙΒ ῬΘΥΙδ8, οἱ ᾿ἱπϑϑϑϑὺύ. οἵ, Καμπου Αὐβ ΠΥ ]10}6 
ατϑιητη. ΠΠ ᾿. ὅ21.0. Αϑδϑὺ Τιϑσχίοομ ΡῬ᾽δίοῃίουτη 1 Ρ.ὄ 177: 
᾿ἰἄνϑρωπος ἰδῦν οαπὶ υύϊοα]ο χαδπι β'πθ δυΐοα]ο Πομιὶ- 
Π65 ὉΠγΘΥθ6 ᾿ἱπαϊοαύ. Ῥγοῦ. 9521 τὴν σοφίαν --- ἄνϑρω- 
πος ταύτῃ ἔσχε. ῬΟΙ. Χ 608ς ἐν ἅπασι τούτοις ὃμο- 
νοητικῶς -ἄνϑρωπος διάκειται" ϑοασπηῦαγ ταὰ]ύα 8118 
ΘΧΘΊΡ]α απ86 ἐούδιῃ ρᾶρ, 178 ᾿πηρ]θπῦ. Οὗ, αποᾶ ρϑα]ο 
Ροϑῦ ἰθρῖθαν οὐδένα λέληϑεν ἀνθρώπων. Ῥ». 990 μηδε- 
μίαν εἰδὼς ἀρετὴν ἄνϑρωπος πολλὰς ὠνόμαζξεν. Ὑπαογά. 
8, 89, 8 πέφυκε γὰρ καὶ ἄλλως ἄνϑρωπος τὸ μὲν ϑερα- 
σεῦον ὑπερφρονεῖν τὸ δὲ μὴ ὑπεῖκον ϑαυμάξειν. ΑΙ 
ΘΧΘΙΏΡΪα δραα ΟἸΉΠ65 ᾿ΠΥΘΠΪ αὐ ΤΥ. 

Ῥ. 888, 18 ταύτην (8ς. τὴν ἐκ τοῦ τρέφεσϑαι ἦἧδο- 
νήν) γὰρ ἐν μέσῳ ϑέμενοι κοινωνοῦσιν ἀλλήλοις δείπνων 


ΧΙ, ΡΕΑΒΒΑΤΙΟ. 


καὶ τραπέζης; ἀφροδισίων δὲ νύχτα καὶ πολὺ προβάλ- 
λονται σκότος. ἡγούμενοι ταύτης τὸ κοινωνεῖν ἀναί- 
ὄχυντον εἶναν καὶ ϑηριῶδες. Ῥγὸ ταύτης τὸ οτποπᾶδν!ῦ 
τὸ τούτων ΒΘΙ5]τῖτιθ. τούτων τὸ ὙΥ̓ΙΔΙονγ ὑζίαβ οὕτα 
Ὦ86 οὐϑθυυϑίϊομθ: ᾿Βιθῖβκ μαῦὺ βίοῃ οἶἴθηθαν πὰ σρϑὺ- 
ΒΟΏΤΙΘΌΘΗ, ἄθπῃ τούτων τὸ ᾿ἰδὺ Ὠϊομῦ ΠῸΥ ἸΘΙΟΠ θυ, 501}- 
ἄθυῃ ὅθ Ῥοββου. Ἐογίαθθθ μοῦ ῥα ἑδούπη οϑί.ἷ) 

Θυδθ ΠῸῚΠ ὍΠῸ ΠΟΙΏΪΏΘ Υἱΐίοϑα ϑαπὺ. ΑΘ ὈΥΤΏΠΙ 
αὐϊάθιη 'ρ86 βΘΙΏΡΘΥ ΙῊΪΥΟΥ αποιηοᾶο ἰδοίατη βιῦ, αὖ 
αποᾶ δηὐαυϊαβ τούτων Ἰθσογθῦασ ἴῃ ταύτης τηὰσἰαύστα 
οϑϑϑού. φυδῖθ ϑἀάποου αὖ οχιβύμτηθη δηὐααϊαβ αὖ 
βουϊρύασιῃ ἔμπ15850 ταύτης τῆς ἡδονῆς τὸ ααὐ αὐἰᾶάθιαη αποᾶ 
Θὐΐδιη ΠΠΟ βουυϑύπμῃ οϑὺ ταύτης τὸ. Ὠ1Ὸ Θηΐτη ἀθ σο- 
ἰαρῥαὐθ αριύαν. Ηπο ἀποϊῦ οὕτὰ ῬυδΘρΥΘΒΒΌΙΩ ταύτην 
(56. τὴν ἡδονήν) ὕατα ἸῃβΘα ΘΙ ἐκείνης (ϑο. τῆς ἡδονῆς). 

Ῥ.959...8 τοῦτο δ᾽ αὐτὸν ἦν αὑτοῦ μὴ δεῖσϑαι" 
σὺν τ ἢ γὰρ ἡμῶν ἕκαστος. “ἡμεῖς μὲν οὖν᾽ ἔφην 
ἐγώ “ταύτας τῇ γαστρὶ συμβολὰς εἰσφέρομεν᾽ εἰ δὲ Σό- 
λων ἤ τις ἄλλος τι κατηγορεῖ, ἀκουσόμεϑα.᾽ ΟὈΒοΥγαῦϊο οϑὺ 
860: Ἥθυομο (πᾷ 50 ἅθ Νβαομᾶσιιοκ) μαὺ ἅδβ Εΐη- 
ἰγθῦθῃ δἷποὺ πθθι ῬΘΥΒῸΠ ὈΘΖΘΙΘμποὺ, τγ611] ἔφην ἐγὼ 
Θἰπσθβοβοῦθῃ ἰϑύ. 

ϑρᾶ 5ῖγθ πονῶ Ῥϑύβομδ, ἱπαποιθαῦ 5100 πο, ἔφην 


1) υδιηαπδῖη, αὖ ἀροτύθ αἴοαη αποα 5θιΐϊο, ΠΟῊ 
ογθᾶο, 81 γουθουύτη ΟΟἸ]οοδἐΐο Ῥϑα]ο ἸηΒΟΙ ΘΗ ΟΣ οϑύ. 
Νϑαυθ γηΘ ΡΒ. ΟΥ̓ΘῚ10116 οϑῦ, αὐοα Ὁ. 208 δαποῦ. 1 οοπίθη- 
ατῦ: “Διο 812, 1ὅ Βαῤίθ Βδίβκο δὴ ἀφιστάναι σοαδομῦ, τγὰβ 
Ὑνγυξθαδο Βουβύθιθθ, υπα 510 μῸ γΘυΒΟ ΠΥ] ΘΌΘη, ἄθμη 
ἀφιστάνειν “{1}} ΝΙοιαα πᾶ ΒΟΒΓΘΙΌΘΗ, ΟΛΘΥ ΘΥΙΘΟΒΊΒΟΗ δ Πη.ἢ 
ἘΘΙΒΚι5. 4101 αὐἀοαὰθ γοὶαῦ 1 «ΤΩ ΔΙ ΟΙθαΒ ΟΡΘυτυ Πριηο- 
βύμοηῖβ (ΠὩοπάτηι ΜΌΟΟΘΟΧΧΙΠ)’ καϑιστάνειν γοΥΌατα ἴῃ οΥ- 
αἴπθη τθοθριῦ. Οδύθγαση ἐῶ γιὐϊα ΠΟ Βαπῦ 68, ΠΟΤ τσ αὶ 
ΘΟ ΠΟΙᾺ ΑἿἸΟῚ ροϑϑιῦ ΡΎΘΟΘ. ΠΘΒΟΙΤΘ. " Καϑιστάνειν Θηΐτα 
οὔ β'υ]1α σΥϑθοιαῦ8. Ῥοβύθυ]ΟΥΒ βαηῦ, συᾶθοῶ 1118, ααἱἰάθχῃ, 
ΑἸῖῶ βαπῦ θοῷ σι, αὐἀδὸ ααἱ οοτηγαῖυυῦ ραγαγα ρυθθοΘ ἀοούαβ 
6556 ἀΙἸοομπ5. 510. 


ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. ΧΙ 


ἐγώ ἴπ μδὸ σομβίγυιοίϊομθ ΒΘΙΊΡΘΥ οϑὺ ρδυθηἐ θυ! τη. 
Εὐίαυτα ἴῃ Θ᾽ βάθη Ρθύβοπδθ ογϑύϊομθ ἔφην ἐγὼ οὐ 51- 
ΤῊ1118, 1ὐογαηύαγ; 1ἃ αὐοὰ 6ΟΧ ΟΘΠΘΥΘ ΒΘΥΙΊΟΠΙ5 αϑἰίαῖο 
γθρθύθμαπτη οϑὺ. [Ι͂ἢ οὐΐτι8 ΟὍΘΠΘΥΪΒ ᾿πιϊούϊομθ τη] 8 
οϑὺ Ρ]αο, ῬΙαύδγ 8, 8111. οὗ, ρ. 6640. 4. 6654. 6688. 
Θ7ὅ}. 7080. 721 ἃ ρδββῖτη. Νϑαὰθ 858Π10 ορϑύδθ ργθ- 
ὑϊατα οὐαὺῦ ἰδ πια]ΐα νοῦ ἴϑοθυθ αὐ αὖ ργοραγοὺῦ 
γουρα ἐκεῖνο δ᾽ οὐ λέγεις ἀκουσόμεϑα οἰυβᾶθτη ρο6γ50- 
8.0, Ὠ100118, 65896θ. Νά ἀρϊουστηααθ μαϊτι5 αἸΔ]οροῚ Ὠ]1ο- 
Ο165 ἰοαυϊθαῦ ῬὈΥΤηΔΘ ῬΘΥΒΟΠ8Θ. ὈΥΟΠΟΙΊΠΘ αὐϊῦαγ, οἵ. 
Ρ. 867, 14 ἐμὲ προσαγορεύσας. ἴῃ. 24 ἐμοὶ δὲ --- ἐπ- 
ἥει πρὸς ἐμαυτὸν. τ. 871, 1 πρὸς ἐμὲ. 10. 22 καὶ ἐγὼ. 
Ρ. 866, 8 τί δ᾽ εἶπον. ἴ0. 11 ἀφεὶς ὃ Θαλῆς με. 10. 1 
ἔδοξε μὲν οὖν μοι. Οὕδθ οὑπὶ ἴα 5βἰπῦ, ἴᾳγθ τηϑσῖθο- 
419 αὐϑο 71 ροἰθϑὺ αὐἱᾶ 510 αποα Θηχθπᾶρίαν. 0 5ΙσΊ8, 
αα80 γοοϑηθαγ ᾿ἰβθρορίοδ, αὐἰρυ8 ἔφην ἐγώ ἰδτηααϑτα 
βϑϑρύστη οϑὺ, ἀθ]θπᾶδ 6886, αὖ ἔφην ἐγὼ τποπ 510 ρᾶυθῃ- 
ὑμούϊοαμα; ραΐαῦ ϑμΐμα, 115 515}18 αδ᾽θθϊβ, ἔρην ἐγώ ποῃ 
6580. ΘΙΏΡΙ1Β ρδγθηὐμοϑίϊοαπι 8664. 6Χ 60 ϑιϑρθηϑὃ 6586 
γουρα ἡμεῖς μὲν οὖν ταύτας --- εἰσφέρομεν. Τὰ αυοᾶ 
ΤῊΪΪΤηΘ 5810 ΘΟΠΥΘΗΙΌ 1 ΠΟΙΏΙΠΘΙ γ6] ΡϑΙ ΟὙΒΘΟΘ 
ἀοούμπη. Θυϊὰ ἰσιὰγ οϑὺῦ θθὰο ᾿ἰβδαρορῖοα, δρυπαϑδϑηῦ, 
ΠΟῚ Θἃ 3810 489 ΟΘΠΏΒΟΥ ἱπα]οαν, 568 απ86 ροβὺ ἕκα- 
στος οὐ δῃΐθ ἡμεῖς 5απύ. 

51 αα15 ὑαπίδιι Ἰσπουϑηὐ]δπι τ ΡΥ ΟὈΔΌ1]Θ 1 6559 ρΡαὐαΐ, 
γἱάθαῦ αὐ δᾷ ρΡ. 800, 19 δἀποίαυι. Τὸ ἐπανόρϑωμά 
σοι μεῖζον ἁμάρτημα ἔχει ἢ ὃ ἐπανορϑοῖς. 

Ῥ. 889, 19 ξῶν γὰρ οὐδεὶς (οὐδεὶς ἃ. ἘΠ ο᾿51κ1τ|5) 
ἀπ᾽ οὐδενὸς τρέφεται ζῶντος, ἀλλὰ ϑανατοῦντες τὰ ἔμ- 
ψυχὰ καὶ τὰ φυόμενα --- μετέχοντα τοῦ ξῆν ἀπολλύντες 
ἀδικοῦμεν. ΟἸδΒογυαὺῦ 860: Ἴοῃ μοῖθ, ῬΙαύαυοῃ Βαῦ 
1650 Βομδαρίσηρ ποῦ σονασὺ, ἀϊθ 48 Κιπα δὴ ἀδγ 
Βγυβὺ ἄογ Μαυίίξονυ π|ιάουϊοσί. ΜΠ|ὺ ἃπάθγυθῃ ὙΥ ουΐθῃ: 
ζῶν ἀατῖ ποὺ Μαβουϊηθπι 561, αἀδτηϊῦ πιο 800} 
οὐδενός 65 ποιᾶθ, βομπᾶθγῃ {τὸν ζῶν ᾿ἰϑὺ σὰ βοβσθίθθῃ. 


ΧΙΠ ΡΒΑΒΕΑΤΙΊΟ. 


Τι ρθη υπᾷ ϑύογρθῃ ἰϑῦ ὰ 16 σοῦ οἴ 60}86] 
σοβαρσὺ.ἢ 

ΝΒ] αὖ 5ο]οὺ ᾿πύθ]]οχῖῦύ. Ν1Π1] ΥὙ61 οϑὺῦ οὑπὶ 1η- 
ἔαιῦθθ τπϑη) θη γηϑ γ]5 Βασθηΐθ, 564 ἀθ ποιηηῖθτι5 8.51- 
ὑὰν, ααἱ Ὡ1110 ᾿ᾳγ6. δῃϊτη8118, ᾿π θυ Ποιαπὺ οὐ θϑαππῦ, ΠΘΙΏΔ0 
ἰδυηθῃ 115 σἰγθηίριβ νϑϑοϊθασ. ὙΠ] διηλου ὗζὶ θιμθπᾶδ- 
ἐϊομθηῃ δ 1Π18}18, ΟδΥΠἰγοσδ, ομγηΐα γοᾶαγσιιαηῦύ. θα αὖ 
δἰΐδιη ἰρϑὶ ὙΠ διηουῦχίο αὐϑηὰ ῬαΘΙ ον οορσιύθὺ οὗ 
ααϑη ρῬϑιαπι ἰθχύστα ᾿πὑθ]]θχουῦ ρθυβαθάθαίαγ, 46]6- 
σαμᾶτι οδϑὺ δὰ ἅἄυσδβ ἄθ ϑ8π οδυύμῖθπι ΟΥ̓ ηθ5, αὖ 
8118, 46 τ θϑᾶθῃι θἰαϑᾶάθηι βουϊρύδ, οτοϊ ΐατη. Ῥ] αὔθ ΠΤ 
ΘΠ) ΘΠΘηδγθ 1116 αὐἰάθηη ἀθβιαογαῦ, σϑυὰπὶ ἐδιλθῃ 
αὖ νἱἀθύυν δαῦ ρᾶταμι δα .Ἰθοὶῦ (απδηηαιϑηα 8105 ἀθ 
γ6. Θϑιάθηι Ὑϑρυθ θη ἄθυθ 50160) δαὺ Ἰϑούστα ρᾶγτιμα ᾿πί6]- 
Ἰοχιύ, Ῥυδθοῖραθ Ἰθσαὺ οὐ ἰπἰθ!]θσαῦ αὐδὸ ΡῬΙαίαΙΟ 5 
οι ρ. 9958: εἰ δὲ λέγεις πεφυκέναι σεαυτὸν ἐπὶ τοιαύ- 
την ἐδωδήν, ὃ βούλει φαγεῖν, πρῶτον αὐτὸς ἀπόκτεινον, 
ἀλλ᾽ αὐτὸς διὰ σεαυτοῦ, μὴ χρησάμενος κοπίδι μηδὲ τυμ- 
πάνῳ τινὶ μηδὲ πελέκει" ἀλλ᾽ ὡς λύκοι καὶ λέοντες αὖ- 
τοὶ ὅσα ἐσθίουσι φονεύουσιν, ἄνελε δήγματι βοῦν ἢ στό- 
ματι σῦν ἢ ἄρνα ἢ λαγωὸν διάρρηξον. καὶ φάγε προῦ- 
πεσὼν ἔτι ζῶντος. εἰ δ᾽ ἀναμένεις νεκρὸν γενέσθαι τὸ 
αἰσϑόμενον (τιδ]ῖπὶ αἰσϑανόμενον),. καὶ δυσωπεῖ σε 
παροῦσα ψυχὴ ἀπολαύειν τῆς σαρκός, τί παρὰ φύσιν 
ἐσθίεις τὸ ἔμψυχον; ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἄψυχον ἄν τις φάγοι καὶ 
νεχρὸν οἷόν ἐστιν, ἀλλ᾽ ἕψουσιν, ὀπτῶσι, μεταβάλλουσι 
διὰ πυρὸς καὶ φαρμάκων, ἀλλοιοῦντες καὶ τρέποντες καὶ 
σβεννύοντες ἡδύσμασι μυρίοις τὸν φόνον, ἵν᾽ ἡ γεῦσις 
ἐξαπατηϑεῖσα προσδέξηται τἀλλότριον (τὸ ἀλλότριον 1101). 

ΑἸτοσαμι υἱύϊαηι ὙΠ] ὐὶ ἢ 60 οϑῦ αποα νἱύδτα 
ΘΎΘΘΟΘ αἸοὶ ραίανγιὺ τὸ ζῶν, αποᾶ πο οϑὺ; υἱῦα σΥᾶθοθ 
αἸοιἑαΥ τὸ ζῆν γ6] ἣ ἕωή πὖ 411ὼ οὔ ἐίδηι. 

Ηοο Ἰοοο 81 ααἰᾶ τηυἰδηάθμη οϑὺ, βουϊρύαμι γυθ]] 1 
ἡμῶν γτο ζῶν. 

Τῃ 115. αὰ80 οομύϊππθο βοασπηΐαν ἀπόλλυται γὰρ ἐξ 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΙΠῚ 


οὗ πέφυκε τὸ μεταβάλλον εἰς ἄλλο καὶ πᾶσαν φϑείρεται 
φϑοράν, ὕπως ἂν ϑατέρου τροφὴ γένοιτο ραῦαμι ῥτὰ- 
ἄθηβ οουγοχὶῦ 50]1οοὺ ὅπως ἂν --- γένηται. ὍοΥ Ορίδ- 
ἔν τοῦ ἂν Ὡ80 ὅπως Κδηη ἀοοι πἀπηηῦρ] οι σοᾶσ!ᾶοὺ 
γγογᾶθη.᾽ ΝΟΙΊΘΙα. ἔδούατη; Ἰοοὶ ϑηΐτη Ῥ]αὐατο ἢ ΠΘαῸΘ 
δα ΒΥ πθασθ δ ΑΘΒΟΠΥ]1 ΒΘ ΙΠΟΠΘ ΘΧΙσΘ ΠῚ 
Βαπῦ. 51 τηοᾶουαμι ἀϑᾶτα δρυᾶ Ῥ]αύδτομτιπι που ββθϑῦ, 
ΟΥΩΠΙ ΘΙηθηἀδύομθ ρϑυπαϊδθοῦ; ῬΧΟΌΘΌ116 ϑηΐτη υἱαθῦαν 
Ῥ]Παύδυομαση ΒΟΥΡΘΙ5506 τῖὖῦ βουιρβϑιύ. Τοιηουϊἐαύθμη 66Η- 
ΒΟΙῚΒ που] οβύθπαθηῦ θσχθυρὶα πᾶθὸ: Ὑἱΐ. Τ,γο. 
ὁ. 15 καὶ τὸ λοιπὸν οὕτως ἔπραττε, τοῖς μὲν ἡλικιώταις 
συνδιημερεύων καὶ συναναπαυόμενος. πρὸς δὲ τὴν νύμ- 
φην κρύφα μετ᾽ εὐλαβείας φοιτῶν --- -- ὅπως ἂν ἐν 
καιρῷ καὶ λανϑάνοντες ἀλλήλοις συμπορεύοιντο. 1. 
Αθιη. ὁ. 82 τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ τὰ κάλλιστα --- τῶν --- ὅπλων 
ἐπέμπετο --- αὐτά τε μαρμαίροντα χαλκῷ νεοσμήκτῳ καὶ 
σιδήρῳ τήν τε ϑέσιν ἔκ τέχνης καὶ συναρμογῆς ὡς ἂν 
μάλιστα συμπεφορημένοις --- ἐοίκον πεποιημένα. ΜΙ. ΟἸτη. 
6. 12 ἐχεῖνος δὲ τότε καὶ πλατυτέρας ἐποίησεν αὐτὰς καὶ 
διάβασιν τοῖς καταστρώμασιν ἔδωκεν. ὡς ἂν ὑπὸ πολ- 
λῶν ὁπλιτῶν μαχιμώτεραι προσφέροιντο τοῖς πολεμίοις. 
οἵ. τ. Ῥορ]. 6. 20 χόπτουσ!ι --- τὰς ---- ϑύρας ἔσωϑεν οἵ 
προϊέναι μέλλοντες. ὅπως (τιδ]ῖη ὅπως ἂν) αἴσϑησις 
ἔξω γένοιτο τοῖς παρερχομένοις. οἵ, Μοτδ]. Ρ. 846 ". 
ΤΠππογά. 7, Θὅ, 2 τὰς γὰρ πρῴρας --- κατεβύρσωσαν, 
ὅπως ἂν ἀπολισϑάνοι καὶ μὴ ἔχοι ἀντιλαβὴν ἡ χεὶρ ἐπι- 
βαλλομένη. ϑὅδπθ πᾶθο θχθῃρὶα τηϊηϊτηθ πουϊῦ. ΟἿ 
Ἰσιύτ 15 ΘΙΩ ΘΛ ἀΔΩΟῚ Ῥταυα859 

ξλτυτ Θ 1... Ἢ «τροφὴ 5011 πόϊῃϊρ' βοῖη: ὅπως τράπεξαι 
καὶ κρατῆρες ὦσι καὶ 4ήμητρι καὶ Κόρῃ ϑύωμεν. 80 
Ἡδγομου, θυ καὶ νοῦ Ζήμητρι αὺ5 οἷ σοιπδομῦ μαὺ (6Υ 
Τησιδϑὺθ τ πἰ τιον ΠΘΏΠ6η) πη ϑύωμεν Π80} 5ΘΙΠΘΥ 
Απραθθ δὰ58 ϑύεται ἔτι, τὶθ ἅ16 α]σαύα τγᾶῦ. ΒθυμδΥ- 
ἀακὶ5 οἱοοῦ 415 παι βομυ  Ποη6 Τιοϑασὺ ϑύων ἔτι 81. 
ϑύονται (165. ϑύονται ἔτι) πῖτα δτ8 ἄθιη Ῥοίαυϊαμτβ 


ΧΙΙΥ ΡΒΑΒΒΑΤΙΟ. 


Ὀοζουρσί᾽ οὐ ἀοὶπᾶθ ᾿ϑύονταν ᾿ἰδὺ 5ΙὁμοῪ (ουγθοῦασ, ἔτε 
βοβοίηῦ Πιορσυδρ θ᾽, ἰαηπἄοιηααθ οουγὶσὶῦ ΘΥΣΙΖΙ, ἵτ8 
ἄθπ ϑαΐζ δογαπᾶοι,, ὁοσ ΘΥΕΤΩ͂Ι. 

Ηδθο αὐοαὰθ δάνειος σοφία ΥΥ̓Π]ΔΙονὐχὶ: πϑτη 51- 
τα Π]Πτηϑ, αὖ αἰαπὺ οὐαπι 6586 ΟΥ̓ δϑὺ σϑύϊοοιπαίϊο 50 ῇ 
ΟὨἾτ. Τιϑιβοπὶ, ααἱ ᾿Βυπαϊα, οὐἰθίοω ἴῃ ῬΙαίατομὶ Μογδ]ῖδ᾽ 
βουρϑιὺ Ηδυμπῖδθ ἃ. 1889, θᾶ δῃϊηθδάγογίαβ Ὑθ] τη 
οδἰΐδια δηϊσησση 80 οταπὶ βὑσᾶϊο οὖ ἴγτὰ δ]ϊθπατα: βοΙΥΘ 
γοὶπη, ἱπασϊὺ ΤϑΥβθη, ἀπᾶθ βαμηρβοσιὺ Βουπδυᾶθκιβ 1Ππᾶ 
ϑύων ἔτι αὐυοᾶ αὖ ΠΡγοΟΥΆτα βουϊρύστδιη ἴῃ ϑηποίθ οι 6 
οΥἸἐΐοα ροβαϊθ. 51 τ σϑύῶ δαοίογιίαίο Πἀθ αϊσπδ, πϑθ6 
βουιρύατα πἰψιθαγ, ποι ἀπ ϊῦο απἰῃ γϑοὺθ 1ἅθπιὶ γἱν ἀοοῦαβ, 
Ἡδιομθυατα βθοαΐαβ, βου ρϑουὶῦ χαὶ Ζήμητροι --- ϑύωμεν. 
ΕῚ ΙΪΠ5, ΟοΥεο τηὰ]ύο ὙΘΥῚ 511}}185 6556 Ρ] αὐ ΔΥΌ ΟΠ ΌΤα 
ΒΟΙΊΡ51550. καὶ Ζήμητρι --- ϑυσίαι. Νούόάαθυϊα ΘΊΥΣΙΑ͂Ι 
οὐ ΘΥΕΙΤΑ͂Ι ἴὰ σοὐϊοῖθαβ 11 ΘΥῚΒ ΠΟΙ] Ὸ5 βου ὑϊ8 να] ᾶθ 
ΒΙτ ἢ ΠἰὐοΥ οχαυαραηύαν; ἔτε αἰὐ οσυδρ μα πϑύαμη οϑὺ οχ 
Ἰμϊδϊο σοοὶβ βθαπθμίβ (ἕτερος). 

ΠΙυαᾶὰ ϑύων ἔτε ϑυϊτηρύσμπι οϑοῦ ὃχ ορύϊηιο ΟΟαΙ66 
Αἴμοο. ϑύονται ἔτι ργϑοϑύου. Ῥϑίαν. ἄδῃὺ οὐϊδτα 8111 οοαᾶ. 

Ρ. 398, 12 οὐκοῦν, ἔφη. λεχτέον εἰς ἅπαντας, ὦ 
Γύργε, μᾶλλον δ᾽ ἀκτέον ἐπὶ (ἀστέον Ἠδαρίϊα5) 
τοὺς νέους τούτους διϑυράμβους ὑπερῳϑεγγόμενον ὃν 
ἥκεις λόγον ἡμῖν κομίζων. ῬρΥΘμοπ 1 τπθ αὐαοᾶ Ηδαρίϊ 
οιπθηἀδοπθια απ86 ΟΘΟΥΙβϑίτηδι, οϑϑϑῦ, ΠΟῚ 801 ΠΟΠ 
ΤΘΟΘρουὰ ἴῃ ἰθχύαμη 564 π0 ἴπ δαποίδιομθ αὐϊάθγῃ 
ΘΟΙΩΙΠΘΙΊΟΥΘΥ ΘΥΙΤΩ. 

ΜΙ ὕϑιηθη ὑθχύαβ ἰγϑαϊδιβ τηα]ύο οουγθοῦϊου. υἱᾶθ- 
ὑυγ, ῬΥδθβουθτα οατη Ηδορὺϊ θη θπαδύϊομθ Ἰοοαβ ΠΟ 6Χ- 
ῬΠΠοούαγ, ργϑθϑύθγαμϑηι 81 αα15 ὟΥ ΙΔ ΟΥΤ 2] ΡΥ Δ Β1Ώ, 
ααδ Ἰοπσθ ἃ ὑγααῖία βουιρύαγα αἰδίαῦ, Ἰοοο ᾿πίουρυθίδ- 
ὑϊομῖα παραθυύ. Εἰδὺ δαύθη π8θὸ: Εγζ]θ ἅ16 Θ6- 
ΒοΒιοΐθ οὐδ ὙἹΘΙΠΠΊΘΩΥ οἱ σθη 10} τη ἰβδύθ ἀἴθθο (ὐοὐοθβ- 
ὑμαῦ ἴῃ ϑαϊομύθ γογρθίχαρθῃ τὑγογάθῃ, πη Ζγδὺ τηϊὺ 
γΟ] ]οΥθη Τὔμπθῃ, 415 ἴὼ ἄρῃ ΟΙ γγδυθθη ἴῃν Ἠδὶα 8ῃ- 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. ΧΙΗΩΥ͂ 


ΖΌΒΟΒΙ σθαι ρῆορύ, θυ ἀ19886 γϑαβομθηᾶθ Οαἰναηρ ΚαγΖ- 


Πο ῬΘῚ τπβ8 οὐαπᾶθη μαΐ. Ουδθ ποὰ ἅπὺ ΠΟΙΪΠ6 “ἢ 


σιθιοϑα οϑὺ, Ῥυϑθοῖραθ υἱψίπηδ, Ρ815: θυ ἄϊοθθ --- Οδἷ- 
ἰυηρ --- οὐαπάθη μαἰ΄. Οαΐθιιϑ8 ΥΘΘΡΟΠαΘΥΘ σγἱαθηα 
Ροία8 γεῦρα ὃν ἤκεις λόγον ἡμῖν κομίζων ἀυδηι τοὺς 
νέους τούτοις διϑυράμβους: δὴ 51 πος οβϑϑοῦ, υϑυθᾶ 
Ῥγίογα ὃν ἥκεις --- κομίζων σοητηαβηῖοθ τρᾶᾶιΐα ΟΠ 
οϑϑϑηὺ. θα απαομηοᾶο γοϑρομᾶθδηῦ δαῦ παθο δαὺ 1116 

Ηδαρῦϊ οιμθμᾶδθϊο τ1}1 ᾿πηρτοραπᾶα νἱἄθίαν οὐἰϊϑῃ) 
ῬΙορίου μᾶλλον. Ηδθο θηΐτη ρϑυύουϊδ, Ο1ΠΔ ῬΥΔΘΟΎΘΒΒΌΠΙ 
γουῦαπα οοττὶσαὺ (ὰπ46 ἐπανορϑωώτικόν νοσαίθγ), ΠΘ66556 
οδὺ ἀστέον αποὰ ροβὺ μᾶλλον ᾿ἱπβθαυϊύαῦ ργόρυῖθ ἀϊοδ- 
ὑὰγ: αὐοα τηϊηΐτηθ ἢὺ, ἢ81 ΠΘ1Ο απϊᾶθπιὶ οθοϊηϊύ. Ἐπ 
Ἠδαρὺϊ οηηθηααύίομθ Ῥδυϊθηᾶθυ Ἰοααϊδαν ἴω: “ἅ10 γβϑὶ 
Ῥούα8 οδπθ οὐϑίϊοπθη απϑιὴ τΪ}1 αὐὐα] 501; αποᾶ οἴῇ- 
Οἷ65, ἀὰμη πΟΥοΟβ ᾿ἰϑύοβ αἸ ΠΥΥΘΙΩθΟΒ ῬΘΥΒΡΙαΘ οὐ δυἱ- 
ἀθηῦου ΘΗΘΥΥ 15. ΡΟΥΪΔΠαΥῚ Ἰοϊδαν ᾿παϊοῖο ααἱ αϊδπγ- 
ΤΘΙΏΡΟΒ Θ05 δπᾶυγαὺ οδηϊύ; αὐοα αὖ 16 510 τη] 1} 
δροϑὺ; Ὡϑηὶ δἰϊπα οϑὺ οϑηθῦθ δα α αἰ γγϑυη 08 ΘηδΥ- 
ΤᾺ 70. ΜΙΠ1Ὶ αὐἱάθη δᾶμτιο Ῥγορϑηΐαν αὰ88 ἴπ ϑγιαρο- 
1158. ΒΟΥΪΡΒῚ πᾶθο: ἭῬγαθ ἀχτέον οτηπῖδ, ᾿πἰθυρυθύστι {8η- 
ὑδυηϊηϑ, ΤηΘ ΧΙ Π16 ἔτι σθηύ. ϑϑηίθηὐαθ {ππδηηθηθατη τηθ0 
1 Ἴοῖο ΠοΟ οϑὺ: λεχτέον εἰς ἅπαντας τοὺς νέους τούτους 
διϑυράμβους, μᾶλλον δ᾽ ἅπαντας ἐπὶ τούτους ἀκτέον --- 
ααϊρὰβ δαϊαποίαπι ὑπερῳφϑεγγόμενον οοἰ. ὙΘΙΌΙ ἀκτέον 
τ] Ομθὰ τηοαθπτηααθ χρυ μαϊύ. ΘΙ Ποα]ύαθ πορ οϑὺ ἴπ 
ἀκτέον, αποα Ἰο60 ΤΟ] Πα αΘΥ6 ορύϊμηατη δϑὺ, 568 1π ὙΘΥΌΙ 
ὑπερφϑεγγόμενον 5᾽στπϊηοδίϊοπο ἀθῆπίθπᾶα. Τηῤθγρυθίδῃ- 
ὕυγ: οἰαῦδ σοῦ ϑητηὐαγθ, αἀ881 δα] ΟΥ̓ 68 ΒΌΥΑῚ οβϑβϑϑηΐ, 
Β0ἃ 860 5151] ΠἼοαῦ]ο 81101 πῸΠ οοσαττ.  Υθαι ὕπερ- 
φϑέγγεσθϑαν --- ὁὑτη δοοιβδίγο ῬΘύβοπδθ δαὺ τοὶ 001- 
Ἰαυοιθαγ. Ῥ]αϊαγομθαιη ᾿. 3964: ὑπερῳϑέγγεσϑαί τινὰ 
εὐεπείᾳ ἰγϑηβίαῦθ αἰοιθαῦ ργὸ φϑεγγόμενον ὑπερβάλλειν 
τινὰ εὐεπείᾳ, πθαὰθ ππὸ ἔδοϊξ, [Γιποίδπθαιμα (Τοχ. 88): 
τὰ ἔργα ὑπερῳϑέγγεται τοὺς λόγους -εΞ τὰ ἔργα φϑέγ- 


ΧΗΩΥΙ ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


γεται ὑπὲρ τοὺς λόγους. φωνὴν ἀφίησι μείξω τῶν λόγων 
οὐ ϑοχί. Ἐπηριν. Ργιτῃ. Ηγρ. 8, 244 πὸ ρογυϊπηθηΐ. 
Εοᾶθια ἰσιθαν τηοᾶο δῖος οὐΐϑια θχρ!οαπάθππι: Ἵημι0 ρο- 
ὑϊὰ5 ἰχγϑᾶπο ΠῸ5 8ϑα πούοβ ᾿ἰδύοβ αἰ γυδηαθοβ, ααᾶθ πο- 
15 δαΐουβ ϑυιαάθηὐιβ ΠΟΌΪΒ ῬΙΟΡΟΠΘΙΒ, ΟαἸΒΠῚ 51 68, 1081 
γ]ΙΒΒΘΙΩΒ, Υ6]: τϑηι 1 ΘΗΘΙΥΘΠο, τὖ ΘαΠι ΤΉ6]1τ|5 Ὀ61- 
ΟἸρΙδτητιβ, αἀϑη 851 ργϑθδϑηΐθβ ἔπ] Β5Θ 185." 

Ρ. 402, 2ὅ 5βΒουϊθοπάσιαη ραΐαὺ σπείσαντες Μούσαις 
καὶ Ποσειδῶνι καὶ ᾿φροδίτῃ (ρτο ᾿ἀμφιτρίτῃ) διαλύω- 
μὲν τὸ συμπόσιον, ἀπο ὙΘΠΘΙΘΙΏ, ἴῃ οὐ. ὕθμρ]0 5γτα- 
Ῥοβίαμῃ Ἰοοῦπι ΠϑθυΪ586. οοπύθπμαϊῦ ΟΘηΒΟΥ, οὐῖυθυθ ΠΟΠ 
Ρούαθοτιῦ ῬΙαΐαγομσβ. Θαδγθ, οαπὶ αἰξίπι, ρα ῦϊο ἀοχη]- 
πᾶ ἀθρθγθύμ, ὈΥΟΠ80118 6586 ᾿Δμφιτρίτῃ ἀθρταγδύατα 
ἔπ ]586 οχΣ ᾿δφροδίτῃ. 

ἘΣ ϑηΪπΠΟοΠ6 π800 Οοπύθμαϊιν δὴ. οαρίϊοϑθ οὐ ἔ8118- 
οἰὐοσ ὃ Οἰμηΐα αα86 αἸοΙῦ πἰδαμίαν ΟοᾶΡ. 2 ὙΘΥΡῚΒ Ϊ5: 
παρεσκευάκει μὲν γὰρ οὐκ ἐν τῇ πόλει τὴν ὑποδοχὴν ὃ 
Περίανδρος. ἀλλ᾽ ἐν τῷ περὶ τὸ “έχαιον ἕστιατορίῳ 
παρὰ τὸ τῆς ᾿Δἀφροδίτης ἱερόν. Ὅπᾶθ ἀϊδοίγητιβ ὀθπδοα- 
Ιὰ'τὰ ᾿αχύϑ ὑθιρίατη αὐϊᾶάθιη ΝΘΠΗΘΥΒ ποη ϑηθη ἱπύγ8 
ἔυα1558θ. Παρὰ φῬγϑθροβιύίο οὕτὰ δοοαβαύϊγο οοπβίγχποϊα 
ΒΙρτιποοῦ 14 αὐοὰ ῬΓΟΡΘ 84, ταχύ, παπαῦϑηι 1. 6. 
1πὐγῶ. ὕΟσπι ᾿σιῦαι ὀΘηϑοα] μι 1 ὕθιρὶο Ὑ ΘΗΘΥΒ ΠΟῚ 
ξαϊδδοῦ, ϑῃσβ οὐατθϊ ρούαϊύ. Αοοθαϊῦ αποᾶ δθάϊατῃ 
ἀοχηΐηθθ πὸπ υἱζίτηω 564. ρούϊιϑ ρῥυϊσηὰ ᾿1ραὐϊο ἀθΌΘΥΙ 
γίἀθίαγ. υοά ἰδίιθῃ ἴδ 51 αἰχιββϑύ, ᾿μφιτρίτῃ ΠΟυηΘῺ, 
αποᾶ ροϑβὺ Μούσαις οὐ Ποσειδῶνε 5θααϊθαγ, πα]}10 τηοᾶο 
οΟχ ᾿δΔφροδίτῃ ἀθρταγαίσθμη ἔαϊθβθ ροβϑβθῦύ. Ηδθὸ οϑβὲ 
ὀαϑᾶ, ΟἹ ποὺ αἰύθγαη τηθηἀδοϊππὶ αἸχουϊδ, (ὐθύθγασα 
οἵ, οαρ. βαρθυῖαβ Ρ. 399, 10 Ὁ] ᾿ἀμφιτρίτη ἀπ οὕτα 
Ποσειδῶνι οοτατηθτηογαῖαγ: Ποσειδῶνι μὲν ταῦρον, ᾽άμ-- 
φιτρίτῃ δὲ --- ζῶσαν καϑεῖναν παρϑένον. 

ΕἸχ 115. οὐῖρυβ ααᾶ8ὸ ΑἸχὶ ἴδ 0110 οογίθαιθ οἔῇοὶ οο- 
σηοϑβοίααθο ροΐοϑὺ ὙΥ̓]διηουγιύζι πὶ σΎαθοθ᾽ ΠΘΒΟΙΓΘ. 

Τοούογθπι δαΐθηα Ὀθημθυο τα γοσαύαμη συο]ὸ τπὖ απ8θ 


ΡΒΑΒΒΕΑΤΊΟ. ΧΗΥΤΙ 


ΘΡῸ ΘΧΡΟΒᾺΪ οὑτὴ ἸΘρουϊῦ οὕτὴ 115 αα86 ὙΥΠδυιονὑζὶτ5 
ἴπ ΕΡΒθιμθυαθ ΒΘΥΟ]ΠΘΗΒ1 Βουϊρϑιῦ αἸΠσϑηῦθυ οὐ ρθῖ- 
Ῥϑύαο οοπΐογαῦ. Ηδὸ Θῃϊτὴ οοτηρδιδίϊοπο ἱπϑυϊαΐα, ρῥυἱ- 
τσ ἸηΐΘ]]θσθῦυῦ Τη6 ΟΠΊΠΪδ; δυσατηθηΐα, ΥὟ ΠἸδηιουγιὑζὶ 
γϑαδυρτ586. οὖ τϑἕθ]]15860 δίαυθθ αποᾶ ογαὺ ἀοθιποπϑίσϑῃ- 
ἄστω, ὙΠ] δμλουγὐζιτιπὶ σα 666 ΠΘΒΟΙΥΘ, ἸΟΘῸΡ] οὐ ϊββίτηθ ἄθ- 
τ] ΟΠ ΤΆ 5586. υοα 51 ποῃ ἴα 510, ααδουθηάθπτηη οϑὺ ααἱᾶ 
αἰϊπα τϑαυϊγαῦαγ, αὖ αὐ ΟὙΘΘΟΘ ὨΘΒΟΙΤΘ ἀριηομηβίγοίατ. 
Εῤ ποὺ ϑῃηΐτη, 51 ἰϑηνὶ οϑί, ΕΠρΙταθγὶ ᾿πϑύδυ ΠΌΡΟΥ 8.6} 
Ῥοϊοϑί. 

Αὐ 88π6 ὙΥ̓Πδιηουσγιύψιτιβ ΟΥμἶδ, α88 6Χχ βἰθιηθηΐο- 
Ταπι Ἰοπουϑύϊομθ οοπίγταω ᾿θσθδ ΟὙΘΘΟΙ ΒΘΥΊΏΟΠΙ5 ΘΟΙΏΙΗΪ- 
βου υἱὐϑ πϑύϑι 6550 οοηϊοπαιϊιῦ δῦ 6Χ 5τι8; 0515 1π|- 
Ῥυυαθηίδ, ααὺ ΟΧ ΟΥΤΟΥΘ Θούστη αἱ [106 ]]1ππὶ ὑΥΡῚ5 
αἀθβουρβουαπῦ. Οσπὶ δαΐθμι θουτπὶ σιύϊουτιπι τηϑρτϑ, 60- 
αι ὉΡΙαῸΘ 510, ϑυγηγηδ, Τοὶ οϑὺ Πηρτιδθ στᾶθοθθ ᾿ἰηϑοϊθϊδ. 

Ιῃ Ῥυϑοίδίιοπθ δὰ Χο]. ΠΠ τυσ]ίῶ υἱδῶ ΘΘΉΒΟΥ5. ΘΟΥ- 
ΥΟΧῚ βυπύθου δ, σὙΘΙΠΤη 108, ΟΠΠΠ0 σθησ58. δ ΘΥΠ ἔϑιηθα 
ΘΧ Τη]ϑΟΎ8, ΘΟΡΙΘ, ὙἹΟΟΥΌΠΙ ὉΠΠΤῚ 501}Π}] ΟΘΟΠΊΤΩΘΙΠΟΥΘΙΘ 
αἸστιααβ δῦ αὖ ὃὁσΣ ποὺ ὍΠῸ οὐηϊῶ ΤΟ] πῶ ΤΟΥ 5116Ππ- 
ὑϊατα γραδυσαϑηῦαγ. ἘΌΥΤηδη υἱψ!οϑδπι προσπίπτειε ῬΥῸ 
προσπίττοι ὑγρορυύϑρῃο αἀθθουὶ οοπίθπαιύ. δύο: απδτη- 
ἼΘΙ ΠΘΙῚΟ ἴβοι]6 οοποθαθὺ ὑγρορυδρμτιι οχ οὐ ἔθοὶββα 
ξἰξ. ῬΥΘΘΒΘΥ τὰ ΟΌΠῚ ο᾽ὰ8 ϑαοίου ἰδπὶ τηὰ]ύα οὐ ἔδιη 51- 
ΤΉ1118, ΘΟΙΠΙΗΙ ΒΟΥ, αὖ [801160 ἀππτη, αποα 1086 Θχοθρουϊ, 
γιϊπτη 5οσχοθηὐ!θ 8115 ΒΡ] θαίατγ. 

ῬοΥ ΗΠ 6116. β8πη0 οϑί ρουρϑύπδ ἴῃ τ οὐϊδίοα ξ61101- 
ἰαῖθ αὐ]. 6] ργϑοβϑύθ ἸΒΒΊΤΩ15. ΟΥἹΘΟΙΒ. ΥῸ5 ΠΟ ΒΘΠΊΡΘΥ 
ὍΘΠΘ ϑυθηϊῦ, Ὁ] ηδ, Τη8]6, ῬϑιοΙοΥδ; ῬΥΌΒΡΟΙΘ ϑ58π0660- 
ααπύ. δοιαμα ἰδηηθη ΘΟΙΤΠῚ Ὑ6] ΘΙΤΟΥΤΌΒ ἀοσοηὺ ργ86- 
βουθη ἰάγθμθθ. θα 115 ααἱ ἐἰθηηθυιύαῦ5 οὐ Ἰδυιύα!β 
Θ]ουίατη ὁοηβοούδηϊθθ ΟΥΆΘ005 ὑθχύτιβ ΟΠ] τη00 ἃσστθ- 
αἸαπύαν, οατὰ ΡΥΟΥβιι8. ᾿πηραγαῦϊ 51ηὖ, γ68 οοῃύγδ, θυθηϊῦ: 
ΘΟΥΤΤα Θηΐτη οὗ ουγαύδ, οὖ σϑοίθ ἰφοίῳ ἀοοατηθηΐο 6586 
Ῥοθϑαμὺ 56 γαύίοπθ ἰηγουβα: 1118 Ἰηστιϑθ ἴῃ ΟαΪτιβ 


ΧΗΥΙΠΙ ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 


ϑιαοίοτοθ ἱπγοϊδηῦ ΟΥ̓αβϑδη ἸΡΊΏΟΥΘΟΙΟΠΘΙΩ, ΠπαθῸ γϑῦτβ 
αἸούπτη βαὺϊβ πούπηη ΘΟη ΠΥ δηΐ. 

ἘΡΙΜΕΤΕΜ αὖ οδίοπαδθυν ὙΥ̓Πδιηουγύζιθτη θἐΐϑηη 
ΠΌΠΟ δρυᾶ 81105 αἀαοααθ βουρύου β οσυᾶθ00 Ὠθβοῖσθ. 568 
Ῥϑαοα, Θχθιη]ω βοῦ5 οδὺ δύνα ]586, ῬΊυσα δηΐη ΠαΪὰ8 
ῬΥδοίδυϊ 5. ὑθυυη 08. Ἰοπσθ Θχοθασπῃῦ. 

Ἐϊαβᾶθυη ἀἰββουίαίϊομβ (νᾶ. Τπᾶθχ 5680]. Οοὐξίπρ. 
ΜΠΟΟΘΟΙ,ΧΧΧΙΨῚ βοᾶθια οδριΐθ οϑᾶθτα ραρίπα (Χ11), 
Θϑᾶθηι ᾿ἰπθῶ Ῥοβύαϑιη ΟΘΏΒΟΙ ΟΎΘΘΟΘ ἀοΟὐΒΒΙΤ5. ὈΒΌΙΩ 
Ἰπσιδθ ἢδοιίατθ ορίαἰναμπι προσπίπτεις ἀθυπομβύγαντῦ, 
οΥϑίϊομθηι βάθη οομὐϊπαδὺ ἴα: ἽΠ ϑχύγϑθιαο οϑρὶΐθ σἱο- 
Ιοπὐϊα5 (οχ προσπίπτει ϑπΐτη ἱπαϊοαύνο ἀπ 11{{θ.]8, 
δἄάιία, οἴθοιῦ προσπίσπτειε ορ αὐ ντιμι) ἀσϑπᾶπτα. τοὺς δὲ 
δώδεκα ἄϑλους ἐνδέχεται μὲν ἀναγαγεῖν οὐκ ἀλλοτρίως 
ἐπὶ τὸν ϑεόν, ὡς καὶ Κλεάνϑης ἐποίησεν. οὐ δεῖν δὲ 
δοκεῖν πάντων εὑρεσίλογον πρεσβεύειν. ἸΟΟ ΥΘΟΘΗΒΙΟ 
Ῥϑύδῦ ἔππαἀδιπθηύαμη, πϑῖὴ αποᾶ 8111 οΟΟΙΟ65 δεῖ, 811] 
δοκεῖ Ῥυϑοροηῦ, ΘΟΙ ΠΥ 65 πανταχοῦ. δρθοτύα, Θηηθπαὐϊο- 
ὯΪ5 βαμὺ ΘΟΠΔΙΏΪη8, --- ---- Οὐγπαΐαβ Θῃΐτη ροβύασϑμι. 
Θ]αποὺ οσχρ]]οϑύϊομθ5 5: ΠΟ] πὶ ρουβθοαΐαθ οϑῦ, Ῥ61- 
ἰουυιῦτι5 ἴρ86 τηγύμο]οροῖ5 ἸπΘ ΡΟ 115, αὰἀ88 δραᾶ ΟἸθδη- 
ποτὰ (οαἱ ἱπέθοττπμη οαραΐ ἀθ06 0) ἱπυθηϊῦ τηα]ῦο Ὀ]Ό͵Θ5, 
ἄθβιητ.᾽ 8δὸ ροβίᾳαϑιη πολλὴν ἄλλην φλυαρίαν κατέχεε 
ΒΟΥΙθοπ ἄστη οθηδοῦ: οὐ δεῖ δὲ δοκεῖν (ἐπὶ πάντων εὑ- 
ρεσιλογεῖν πρὸς βίαν αὐ86 ΥἹΣ σγάθοδ βαθύ. ΟὐΥτίσθῃ- 
ἄπμι ραΐο: οὐ δεῖ δὲ διώκειν πανταχοῦ (δαὺ ἐπὶ πάν- 
των) εὑρεσιλόγον πρεσβύτην (απ πρέσβυν). Νομ οβὺ 
ΟΡα5. ΟἸΠΠ ΡΒ. ἴῃ ὙΘΡτι5 εὑρεσιλόγον 5Θπθτὴ (56. ΟἸθ8η- 
Ὁμθ1.) γϑϑύϊρ!β 566]. 

ϑθα αυδηηγβ ἃ ἀἰββουθαῦϊο τηθ πη 15 βοαύθαὐ (81 οϑη- 
ΒΟΥ ΠΟῸῚ ογθαδὺ 80 ρ]υτα γϑ]ὖ, 1056 ργοροηδῦ τὶ ο- 
Ραῦ ᾳαοᾶ 5101 Θ᾽ πιθηη  ] ΘΥΤΟΥθτι8 ΠΙθυτιπὶ υἱα θαυ), 
Τ Πα] ποη 8, οϑὺ, ἢ6 ααὶ8 αϊοαὺ ΥΥ̓Π]δτηονγιὑχίτιη ᾿πθ ἃ Ὁ 
ΔΠΠ0 1884 ἀβαὰθ δᾶ 8δηῃ. 1888 1η6]185 ρυϑθοθ (] ἀἸΟΙ586. 
ΤΥΔΏ560 ραν δὰ βομο] α σγᾶθοα ἴῃ Ηοιηθτὶ 118 θη 


ΡΒΑΒΒΑΤΙΟ. ΧΗΣ 


ΤΟΥ] η΄ αᾳὑ86 8η. 1888 Ὑδοθηβοὶϊ Εγηθϑία5 Μϑαβ᾽ 
ΟΌΠ β0010 ΥΥ̓ΠΘΠΟΥ210θ. Τῃ αὐἰδαβ 850Π01115 αϊθουθμλ 
υθάα! πη πϑοίπβ ρούρϑιοα βϑπηδυϊύ, τηυϊύδ, π18]60 58η8 
αὖ βᾶπᾶ ἰγϑοίδυἝ, Ὀ] ἃ αὖ ΤΥ ογαῦ Ῥθϑϑ: 6. ΘΟΥΤῈ- 
Ρὶῦ. Ἐχθιηρῖα δ]ασοῦ τοὶ οβύθμαθηθ, αυδηι, 51 ταϊῃὶ 
βρύση οϑϑθύ, Ῥ]ΌΥΠ118 ΘΧΘΙΡ]158 ἸΟΘῸΡ] ϊββίπηθ ἀθιηοη- 
ΒΟΥ ΘΙ. 

Δα 1. Εἰ 892 οϑῦ βομοϊίοῦ ἄθ Ἠθγοα]θ ῬΒ]]ΟΒΟΡΒΟ 
Βοο: τλῆ δ᾽ Ἥρη] φιλόσοφος Ἡρακλῆς καὶ σοφίας οὐρα- 
νίου μύστης, ὃς ὥσπερ κατὰ βάϑη εἰσδεδυκυῖαν ἀχλύος 
τὴν φιλοσοφίαν ἐφώτισεν" τὸν ϑολερὸν τοίνυν ἀέρα καὶ 
πρὸς τὴν ἑκάστου διάνοιαν ἐπαχλύοντα πρῶτος Ηραλλῆς 
ϑείῳ διήρϑρωσε λόγῳ οοἰ. ὉῚ χατὰ βάϑη εἰσδεδυκυῖαν 
ἀροθίαν ΥΥΠ]δηηονσιο:; σϑῦπὶ διηθῃ ΟΟαϊοῖΒ Β Ιθοίϊο 
εἰς τὰ βάϑη εἰσδεδυκυῖαν ταθ]ϊον οβῦ, οϑύθγουτιθι δαύθηῃ 
κατὰ βαϑείας δεδυκυῖαν οὐϊδηη 6] Θσαπίϊογυ. Θαοᾶ ἐδιηθη 
ὙΥΠδιηονγιίζια5 τοῆηχιὺ κατὰ βάϑη εἰσδεδυκυῖαν νἱχ στδθ- 
οατη. Νραιθ 110 ἴᾳὰτ θυ πρὸς δπίθ τὴν ἕχάστου. 
ρα αὐἱᾶ 5101 νϑ]1Ὁὺ αποᾶ ρ81]0 ροβὺ ἰϑσιίαν διήρϑρωσε, 
Πθαὰθ ΘαΙΟΥ πθαὰθ ϑοοῖαθ ΟΥ̓ διηονγ ὑζι5 αἰχθυ πη, 
αὐΒΙΠα8ΠῚ ὙΘΙΡαμι οϑὺ τηϑηϊΐθεῦο οογγταρύσθτη. ἘΠ Π1ΘΠη- 
ἀαπάππι ΖΠΙΗΠΘΡΩ͂ΣΕ 1. 6. διήϑοωσε (ἃ δίανϑρος) 5616- 
παΥγἰὺ, ἃ αποα τηᾶχῖπηθ αὐυϑαγαῦ. 

ἘΠ ΒΙηΟαΙ βαπὺ τατ]ΐα 8118, αα86 απ οοΥτπρύθ βιηὺ 
51Π6 ὉΠ ΒαϑρΊοΙοπΘ Ἰθσαηύαν, γοὶαὺ ρδρ. 40, 8. ὉὈΪ ΘΟΥΥ. 
τῆς (δὲν δεξιᾶς --- γονάτων {δὲν διταΠον Ρ. 94,28. 
Ῥ. 19, 28 50ρΡρ]. ἡσύχασαν (ἄνν 86, 8 οοΥτ. οὐδέν 
φησι 1171, 7 6οΥΥ. τῇ εἰς ἑαυτὸν συνεπιστροφῷῇ 590, 
8 Ἰοσ΄. τὸν ὑποπίπτοντα 5597, 17 16. τῆς μάχης ῬΥῸ 
τῆς τύχης γ0]. ΥἹ ρῥ. 187, 18 16. ἀπολέγειν (Ῥτοὸ 
ἀπολήγειν) πρὸς τοὺς κινδύνους 1859, 4 501. φόνος 
(ρτο φόβος) ἀπειλούμενος 181, 21 οοτν. καὶ τοὺς 
πολεμίους ἐλάσας (ρτο ἐάσας) οἵ, πὶ 299 58:1:.;.1ἴ 
58.015 οϑὺ δηλοῖεν τοῖς ἔνδον ὅ28, 12 16ρ. περισχέ- 
πουσὰν Ῥῖο παρασχέπουσαν, αὖ ϑβθχοθηΐα 811 οἴ δι. 

ῬΙαίδτοιὶ Μοτδ118. ὙΟΙ. ΤΥ. ᾷ 


Τ, ΡῬΒΑΒΜΑΤΊΟ. 


Νίϑαιθ τποηδίγα ἀθθαμὺ νοῦ ἐμεσοβόλησε Ῥτοὸ ἐμεσολά- 
βησε νοὶ. Υ͂ ν. 9ὅ, 29. γλυμμοὶ Ρ. 110,24. συνσπᾶ- 
σϑαι γο]. ΥἾ Ρ. 418,16. ψύχωσε Ῥ. 421, 206. σπον- 
δαίου (σπονδείου Ὁ) ν. 556, 1ὅ. 

568 ααδηύατῃ ἘΠ δὴν ἐπ᾿ ἸθΉΡΗΝν 815. ἃ Ἠοϊηθγθμι 
ΘΟΠΟ1115. αὖ βοοῖϊαβ ᾿ηὐα]ουῦ, 5015. οδύθμθπῦ ΘΧΘΙΉΡ]8 
πϑιδῦι: λας ΠΠ  Β᾽ 96. οὗ δὲ που ἡμέτεραι αποᾶ θϑῦ 
ΒΟΠΟΙΙΟΙ ΒΌΡρΙ ον ἴα: ἀπαλλαττώμεϑα οὖν ὡς ποϑού- 
μενοι ἢ ὡς μηδὲν ἄξιον τῆς προσδοκίας εἰργασμένοι 
(μένωμεν). ΝΒ] οραβ; ροβὺῦ ἢ π|1}}} δ]1υα οχοιαϊῦ 
ασϑιη μὴ αποᾶ οβὺ Βαρρ!θπάσιῃ. 

Β 296 ἰοημθῦθ οουγοχὶν βο Ποῦ ἀπράκτως καϑημέ- 
νοις ῬΥῸ ἀπράπχτοις καϑημένοις. 868 οἵ, ». 68, 8 (Β 184) 
ἐγκαϑημένων ἀπράκτων. ΕἾ 2 ἕκάτερον ϑατέρου χῶρι- 
ζόμενον ἄπρακτον. Βὶ 298 ἄπρακτον ὑποστρέψαι, αὖ 
βϑχοθηΐα 8118, 8]]ΟΥΙΩ ΘΧΘΙΊΡ]8, οταϊδύδιη. [ἴΓπᾶ6 ΘΟΥΥ]- 
σοηᾶάπμη υἱοῦ οὐΐθηι ρᾶαϊο δ Β 292 ἐπανελϑεῖν 
ἀπράχτους χαὶ ὀφθῆναι διὰ τοῦ τοσούτου χρόνου τοῖς 
οἰχείοις ἐπονειδίστουο. 

Γ 511 συνεπάγει δὲ ξαυτὸν ὅπως μὴ ἀγχονισϑῇ: 
1.8, τοοῦύθ οοᾶϊοθβ ρυϑϑίθι. Β, ααἱ ἄδὺ αὐτὸν. ΥΠδιηο- 
γι σα5 οοτγοχιὺ συνεπάγει δὲ αὐτόν, ὅπως ἀγχονισϑῇ. 
Μ|ιῦο αυοᾶ 5πυθϊθούαμι 51π6 Ἀ11ἃ οδιιδα, Ἰάομθα ταύ: 
Βθἃ αὰδ9 οὐἱῤ απᾶθ8οὸ ΙΟΟΪ βἰοαῦ θη ὙΠ] Δηηουν ἐζῖτιϑ 
ὀοΥγοχὶῦ βϑηθθηθία Ουἱᾷ 5101 νυ]ὺ συνεπάγει ὁ αἰἰνα- 
Η1Ὁ Ῥαχϊᾶθιη Μοπϑδαβ ααοοαπι (συν-) οὐ απογϑαα Πὺ 
Ῥαγὶβ ἀγχονισϑῇ ΜΙΣ οϑὺ ογθάθηδυμη. ἂπ ῬδυῚ8 συν- 
ἐπῆγε τὸν κεστὸν, ὕπως ἀγχονισϑῇνΨ 86. ΠΟῺ ὃ Υ61]0, ὃ 
Ῥθη ὑγογαΐο. ΝΒ] οοὺύ. Νϑαὰθ 50Π0]1 9. πθαὰθ Ἠο- 
61 ὑθχύμπι θιηθηάδίου ἸΔΡΘΠ]ΟΧΙΙ. Νδη) ὑπ ροθίϑ, 
αηΐθ ἀἰχιββϑοὺ ἕλχε δ᾽ ἐπιστρέψας μετ᾽ ἐυκνήμιδας ᾿Δχαιούς, 
Ρούαϊθ 8]1α 15. ᾿πύθυυοσανθ ΟΌΥ ῬΔΙῚΒ ΠΟῚ γϑδιϑύογθυ 50 
αὐὐγαμθηθ Μθπθῖαο οθᾶογοῦ; αποᾶ ϑηθῃ Π6 48. ἴη- 
ἰοσγοσοῦ, ἴρ886 Ποιηθετιβ ᾿πηροᾶϊῦ βύαύϊη οὈβθυγαπᾶο: 
ἄγχε δέ μιν πολύκεστος ἱμὰς ἁπαλὴν ὑπὸ δειρήν. δου]- 


ΡΒΑΕΒΑΤΙΟ. 1 


Ὀοπάσμῃ ἰριύαν: συνεπῆγε δ᾽ ἑαυτὸν ὕπως μὴ ἀγχονισϑῆ, 
βΒιοαῦ βομο]αβίδ βου ρϑιῦ. 

Γ' 441 ἐσπείσατο τῷ πολεμίῳ οοττοχὶῦ θιμθπϑαΐου. 
Αὐ δρυᾶ 5οῇῃο]αβίδμη Ὑϑοθηίουθηη 58015 οϑὺ ἔσπεισεν 
τῷ πολεμίῳ, αὰοὸ ἀποὶῦ οοὐϊοαπι κου ρίαγα ἔσπευσεν. 

Ε 888 αἀριύαγ 49 ΒΘ]]ομα: “᾿Ενυὼ δὲ παρὰ τὸ ἐναύ- 
εἰν ---᾿ τινὲς δὲ παρὰ τὸ ἔνω ὅ ἐστι φονεύω᾽ ἔνϑεν καὶ 
αὐτοέντης᾽ παρ᾽ αὐτὸ (1ἰα ὙΠ πΙονγὑχίαβ ργὸ παρ᾽ αὖ- 
τῆς) δὲ καὶ ὃ Ἐνυάλιος. ΝΟΙΊΘι [φούαπη. ΞΟΠο]Ἰαβέδτη 
Θηΐτα ἀϊοθηΐθτα ἔθοϊῦ ᾿Ενυάλιος γοσθιῃ ἃ σϑυρθο ἔνω, ΘΌΠῚ 
Ὁ Ἐνυώ ἄϊοογα γυϑ]]οῦ, ἄθυϊγαυι. ϑευιθοπᾶυχη 1ΘΡῚ ΌΥΣ 
παρ᾽ αὐτῆς δὲ (1. 6. τῆς ᾿Ενυοῦς), 5ἰοαὺ Ξομπο] βία βου  ρϑιῦ. 

Θ 899 οὐ γὰρ καλῶς εἰς τὸν πόλεμον σπευσούμεϑα 
ΒΟΒΟΙΙΟΙ οϑὺ δα ν8. 899 οὐ γὰρ χαλὰ συνοισόμεϑα πτό- 
λεμόνδες. ὍΙ ὙΥΠδηηον ύα5 οοΥτοχιῦ 501Π1οοῦ οὐ γὰρ 
καλὸν εἰς πόλεμον σπευσόμεϑα. Αὐ ἀρᾷ ρῥτοβεθ οἵϑ- 
ἰ]Ο 5. Βου]ρύου 5, πϑᾶάσηη βο ΠΟ] δδύδπι Ὑϑοθη]οσθιη, χα- 
λὸν εἰς πόλεμον 81 ΤΥ ΒΒΙΠῚ8 ΠῸΠ αΙοΙϊαΥ, υἱχ θϑὺ ρυδθ- 
οατη. ΒΕ ἴθ! οὰτὰ δῦ τηθπιουῖα δαὺ Ἰηστι Ἰδ.1Π8. 
ΘΟΣΙΌΟΥΘ αἀθοαϊῦ εἰς καλὸν πόλεμον; 5068 π Πδ8θ6 αυϊ- 
αθ ὙΘΥΌ15 ΗΟΙΏΘΙΊΟΙΒ τοϑρομᾶθηί; αποα ἨοΙΊΘΥῈᾺΒ αἰχὶ 
καλὰ (1. 6. καλῶς) Βαυᾷ τϑοΐθ τϑαδιθαν δαϊθοίϊνο κα- 
λόν. Οτηπῖα βομο]δβϑίδθ σϑῦρᾶ, ρυϑϑίεσ. σπευσούμεϑα 
αὐοα οογταρίαπι οβϑύ, τϑοὺθ 8588. μαρθηῦύ. Οουυϊσθητπ 
νἱἀεύαν Σ[ υνειΣ Ἰπεσούμεϑα ἀὺὐ συμπεσούμεϑα. 

Π 488 οὐδ᾽ ἀπίϑησε πατὴρ} διδασκαλικὸν τὸ καὶ 
τὸν Δία φέρειν τὴν εἱμαρμένην. ὍΡΙ διδασκαλικὸν, ΟυΤη 
διδαχτικὸν ορογίογοῦ, οουγοχιὺ ΥΥΠδτηονζίαε; πϑηὶ δὲ- 
δαχτὸν ργϑϑροηὺ οοᾶϊοθ5. Οὗ Ρ 96 Ὁ] ΒεΚΕΘΥ τϑοΐθ 
διηθπααγιὺ δισταχτικὸν εχ δισταχτὸν. Αἰαὰθ 1π οοἄϊ- 
ΟἸθτι5. αὐτατη Ἰοσθηαθτη 510 ΠΟῚ ΒΟΙΊΡΟΙ ΠΙαπρέ. 

ΠΟ 889 (ὉἹ γ". 181, 29) ᾿ηρθϑυϊύθ βαρρΙουῖῦ, δατα 
ορογίεγοὺ πεντηκόντεροί τὲ μόνον οὐκ ἂν ἦσ(.4Ν, οὐδὲ 
ἊΝ ναυσὶ φορτηγοῖς οοὖ. Νϑιη οοἄϊοθ5 ἀδηὺ πεντηῖ. 
μόνον οὐκ ἂν ἦσαν ναυσὶ φορτ. 

α Ἐ 


111 ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. 


Ψ 2091 (ρ. 418, 20) υὖ νουῦρϑ εἶχον (56. οἵ παλαιοὶ 
ἥρωες) τὰ σώματα εὐφορώτερα νἱχ ᾿πθ]]Θσογοπύαν, οἵ- 
ἔροῖύ ὙΥΠδιλ νυ! σοογγθοῦϊο εὐφορώτερα ρΡγο διαφορώ- 
τερα. αυοᾶ ἰδπιθη, αποηΐδιη 115ᾶθμι 15 50801115 Ὁ. 480, 
28 Ἰοσιίαν (διάφορα ἦν τὰ πάλαι σώματα), ταύαμα 8 
ΟΙΠΪ ΘΟΥΥαρύϊομθ αθραϊῦ 6586. 

10. 764 (ρ. 438, 82) οοττ. ἄημα (ἄδημα οοἂά. ἄσϑμα 
ὙγΠ]δτηονν.). 

Τρ. 884 (ρ. 448,4) ὁοοττ. διχῆ, ποῃ διχῶς αὐ ὙΠ]Άτη. 
ἩϑΙὴ ΘΟΘΊΟ65 ργϑθοθηὺ δίκη. 

Β 8384 (ρ. 499, 21) σμερδαλέον ἐκ τοῦ σμῶ τὸ ἔρδω 
καὶ τοῦ λίαν 1. 6. ὁΣ σμῶ ἔρδω λίαν οἴδβοιῦ σμερδαλέον 
ΒΟ] δία. Ουβ ποη υἱᾶθὺ τ6 δϑατηοηϊίιβ αὐϊάθιη τὸ 1π 
τοῦ ταὰΐϑηδατη 6556, αὖ ομηπΐδ, ρϑηδ δι ρα ὙΥγ18- 
γαοΥγ ὑχί 5 ὑδηιθῃ Ἰοσῦγα 1166 ΟἸΔΥΙΟΥΘΙΩ Οαπὰ καὶ ῬΥῸ τὸ 
βου ρϑιβδϑῦ ῬυουθαΒ. ΟὈΒοῦγαν τ, ΟἿΣ ϑηΐτη δυο]. δᾶ 
ἔρδω ἀοοδὺ ααὖὺ οὐ δπίθ λίαν αρυπᾶδὺϑ 

4 ὃ (φ. ὅ04, 29) οογγσοπᾶάσχῃ νἱἀθίυγ: εὐοικονο- 
μήτως ἄπεστιν (56. Γανυμήδης) τοῦ συνεδρίου, ἵνα μη- 
δὲν ἐναντίον γένηται {καὶ διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν χάριν 
μόνον δόξῃ οἰχτίζεσϑαι. ὙΥΠδτηονζιο βυιϑαθηῦθ ΒΟ οὶα8 
Βουϊρδιῦ ζῶ: γένηται, (εἶδ διὰ τὴν πρὸς αὐτὸν χάριν μό- 
νον δόξειεν (δόξῃ τὺ δείξῃ οοἂᾶ.) οἰχτίξεσϑαι. 

Ἑ 901 (ρ. δ1δ, 18) ὥσπερ ὃ ὀπὸς βαλλόμενος εἰς 
τὸ γάλα ὑγρὸν ὃν ταράσσει. ΝΟ Βομο]δβία 5θα θἱμβ 
διηθηδεαῦου ὙΠδιηουύζιυΒ ῃ866 5ουρϑιῦ αα80 οὐ Ἰοοὶ 
βθηύθηξίαθ γϑραρσπθηὺ οὖ τηϑηὐὶ βᾶπ8θ, Θαυϊᾷ ἔδοϊαῦ ὁπός 
ἴρ86 Ηοχημοχιβ αἰϊχιύ: ὡς δ᾽ ὅτ᾽ ὀπὸς γάλα λευκὸν ἐπει- 
γόμενος συνέπηξεν ὑγρὸν ἐόν. ὅ΄ΙτΆ1}1ὰ αἰχὶῦ Β08ο- 
Ἰδέ: ὃ ὀπὸς βαλλόμενος εἰς τὸ γάλα ὑγρὸν ὃν πάσσει 
((. 6. πήσσει --Ξ πήγνυσι). 8.68 ὙΥΠΔΙ ον ὑχι α8 ὑδιηθη 
Β80 Μαγίθ γοβϑύϊψα!ῦ ταράσσει. απο, ΟἸΒΔΠΊΥΒ ὑαυθἃ8 
ραυϊαῦ, θοηὰ Παρ γϑοθρὶὺ βοοΐαβ. : 

Ῥ, 815, 4 5ομο]αβίδηη [δοϊαηῦ οὖ ϑαϊΐου οὖ βοοὶαβ 
ἢδθο βου θθῃίοθιαῃ: δεξιτερῆς ἕλε χειρὸς] εἰς πλάτος ὡμίδει 


ἔχ» 


 υόα,, μων. 


ΡΒΑΒΒΑΤΊΟ. 1 


Τηθρ ϊδβῖσηθ. ϑυοοδηᾶδ βϑυπὺ ρῥγοχίη σὑϑῦρα οὖ ΟΟΥΤ. 
ἔπος τ᾽ ἔφατ᾽ ἔκ τ᾽ ὀνόμαζε] εἰς πλάτος ὡμίλει. Τὰ ἰαμία 
ΘΎΘΘΟΙ ΒΘΥΠΊΟΠΙΒ ΠΒοΙ ὕω ΠἾΠ1] οϑὺ αποα ΤΑΪΓΘΥ 5. 

Μα16 οουγοχιὺ 1ᾶάθυη ὙΥ̓Π]δμου ὐζιτι8 οἰϊαιη Ὁ. 10, 12. 
51 δ. 8. 251, 232. 457,51. 489, 31, νο]. ΥἹ ν»,.12,.32. 
πὰ 3 δυ(εξ β᾽ 2 9ὅ.,.233)..ὄ 15951...188.6... 227: 3;12. 
2851. 1. 2588, 81. 410, ὅδ. 420, 9, 480, 29. ὕπαπι ο6χ- 
ΘΙ] αΤη ΘΧΡΙΌΙΠΟ Ὁ. 297,1 ὉῸ1 οογγοχιὺ ὅτι ἐπὶ δυοῖν 
(ργο δύο) τὸ τοῖσι", τη816. οὗ ρ. 264, 19 ταῦτα δὲ 
ἐπὶ δύο ἔταξε Ρ. 442,18 γελοῖον γὰρ τὸ ἱπάντων᾽ ἐπὶ 
δύο 510, 10 δύο ἀνίσοις 581, 88 δύο μεγίστων 
ἀγγείων 480, 16 δύο μόνοις. 

πο αἰχουιῦ ἰϑιῆθηῃ ααϊβρῖθὰ Ορὰβ ΥὙΥ Πδιηονζὶ 
ϑθύθυματη, μνῆμα ἐς ἀεί, ουἱ Θομ οὶ 0 τηδχίπιθ ορθ- 
γῶ ἀραουϊῦ, Ἡθγο.]15 ΕΠασρΙαθαθ θαι θ]οπθῖη 6588δ. Ηος 
ἸΟῚῸΥ σϑυυτῃ Θἰαβ ἔργον 6588, οθίθτα πάρεργα. Οπυοᾶ 
ὕβιηθη ΘΡῸ ῬΥΟΥΒΒ ΠΘΡῸ; 811 51 ΗἩΘΙΟΙ]15 τηγύμαμη οχ- 
ΟΘΡΘΙΊΒ, ἴπ ααοὸ δυμῃ τηυ]ύα γϑοΐθ οὖ δχοορ]ύαβθθ οὐ 41- 
ΧΙ586. ΠΡΘΗΐθυ Θοηπίθου, ρϑύρϑαοα αποα δα ἔβθι]86 τϑ- 
ΟΘΠΒΙΟΠΘπῚ δύψποὺ γϑοῦθ θιηθπᾶθυιῦ, ρῖυσα ἀθρυθνυδυ. 
Ῥαῦοδι, ΘΧΘΙΏΡ]8, Ῥοὐϊββι πη 6 θῶ 89 ΟΎΘΘΟΙΪ 5Θ.1η0- 
ὯΪ5. ΠΡ ΘΥ 18πὶ| ῬγοΟθοηὺ 58.018 οδὺ δἰΐα 1856; Ὥϑη Ρ]υγδ 
μ1ὸ Ἰοοὰβ ποη ϑαπηιὑὑ. 

Ῥασ. 80 (0]. Π δᾶ νβ. 148 54.) βουϊρβὶὺ Π8θ0: 
ἯΚΟΒ ΜὙΠ]1 βᾶρϑῃ ἐρωτῶ ὑμᾶς, μέχρι πόσου διατρίβειν 
βούλεσϑε ξῶντες. ἐπειδὴ σωτηρίαν οὐδεμίαν ἔχετε τοῦ 
Ἡρακλέους τεϑνεῶτος. ϑαυμάξζω δὲ καὶ τὸ ἄκαιρον 
πένϑος ὑμῶν, οὐδὲν γὰρ εἴργασται τῷ Ἡρακλεῖ ἐφ᾽ ᾧ 
τις τοῖς παισὶν αὐτοῦ φείσεται. Οὐἰθτιβ γὙΘΥ 15, συϑθ- 
ΟΙΒ 5816, ΘΧΡΟΙΙ γοϊαϊῦ ὰαπαϑιηθηύατη βϑηϊθηί86. τϑι- 


ΤΣ ᾽ -»-7᾿ ΦΙΆ 3 ’ 
50 ΕΠΥΡΙαἸ5. Πουτ ἑρωτῶ --- τίν ἐς χρόνον ζξη- 
“- - ’ ΜΈΡΕΣ 2 ». ς 7 2 2 -" ᾿Σ 
'τεῖτε μηκῦναι βίον; τίν ἐλπίδ ἀλκήν τ΄ εἰσορᾶτε μὴ 


ϑανεῖν; ἢ τὸν παρ᾽ “Διδῃ πατέρα τῶνδε κείμενον πι- 


᾿ 2 
'στεύεϑ᾽ ἥξειν; ὡς ὑπὲρ τὴν ἀξίαν τὸ πένϑος αἴρεσϑ᾽ -- 


, Ἁ Α ἣ “Ὁ ’ ’ ἔ 
-- -- τί δὴ τὸ σεμνὸν σῷ κατείργασται πόσει --- --- ---: 


δ ες ΡΒΑΒΕΑΤΊΟ. 


τῶνδ᾽ ἄρ᾽ εἵνεκα τοὺς Ηραχλείους παῖδας οὐ ϑνήσκειν 
χρεών; 
ὍὌΡΙ τυ] βαμπὺ δἀποίδηδ, 8δὸ ρυϊπιαπι αὐϊάθτῃ δια- 
τρίβειν ζῶντες ααδθ 5815 οὔβουγᾶ βαπὺ 11) ἄκαιρον πέν-- 
ϑος, οὰμα ροθίϑ, ἀϊοαὺ ὑπὲρ ἀξίαν πένϑος [ΠῚ ἐφ᾽ ᾧ 
δαΐϊαβ Ἰοοο ρούία5 ἀϊοθμάστη ογαὺ ἀνθ᾽ οὗ φαὺ οὗ ἕνεκα 
1) τοῖς παισὶν (1}!} φείσεται αὰ86 ἱπαυάῖία, οὐ ἅπαξ 
εἰρημένα 80 ΠοΙμΐῃθ. 5010600 βαπῦ. ΟἿΤ ΟΠ ΘΘΙΤΩΔΗΪΟΘ 
δαὺ αὐἱάθιῃη Ἰαὐϊηθ βουρϑιὺν ΟΡΙΘΥ τηοπθπᾶάσηῃ οϑῦ 
γ8. 164 θϑυσόσθηι ὑγδ]αὐϊοίατα βραχίονός φησ᾽ ῥγο βρα- 
χίονος φήσ᾽ ἃ ΝΥ Πδιπουνῦσιο τϑρϑυϊ πὶ 6888. 

Ῥαρ. 107 δᾶ νϑ. 290 υὉϊ δαϊθοϊγῳ ἀμαρτύρητος, 
ἀφόβητος χρυσοκόλλητος καλλιπύργωτος 5'τη. 8 ῬΟΘΟΙΒ 
ἐγδρὶοῖβ Γαυτηδύα 6856. οοηΐθηᾶιῦ, οὐτα σϑυθαμῃ ἀμαρτυ- 
ρεῖν, ἀφοβεῖν 5ϊπι. ποπ Θχβύθηύ. ϑ'ϑα ἄστη μαρτυρεῖν, 
φοβεῖν, κολλᾶν 5'πι. οχβϑίδηθ, ὃχ 118 ΟαθΥΥΥ ροβϑαμῦ 
μαρτυρητὸς φοβητὸς κολλητός οὐ 6 πᾶπὸ νίϑηι ἀμαρ- 
τύρητος οοἰύ. Πδτη αὐαοᾶ ἅθ ρΡοθϑίϊβ ὑγδροβ οοηΐθηαηῦ 
[α]βασα θοῦ. Τία οϑὺ 768. 

Ιῃ θϑᾶθιη ρᾶρ. οχίγθιηϑ ὙῦῦῸ ΠΘΟΡΎΘΘΟΟ κάμνειν 
ΒΘ  ΠΟΔΥῚ συ]ὺ ΠῸΠ ποιεῖν 508 πράττειν εαὖ ποιεῖσϑαι; 
αα80 ἴαϊδα, βυμῦ. 

Ρ, 1585 δᾶ γ5. ὅ84 ἐξελείπετε ἱγηρουθούπμι οσχρ]οδυὶ 
Ροϑ88. δοπίθμαϊθ ΡῸΓ Ῥθυρῃγαθῖπ. μᾶπο: ᾿ἐχλελοιπότες 
νῦν εἰσίν, ἅπαξ τότ᾽ ἐκλιπόντες, τὸ δὲ ἐκλείπειν ποτὲ 
ϑαυμάξει. Οὐδθ γϑῦρῶ αὐ 5101 γϑ]ϊηῦ ΠΘΠη10 ἴ801]6 
ἄϊχουῖ. Εὖ νὴ τὸν ᾿“πόλλω, ὅ τι δὲ λέγεις οὐ μανϑάνω. 

Ρ. 168 δὰ γβ. 6351 ἄξω λαβών γε δαδογρδὶὺ ἐπειδὴ 
οὐκ (1) μεϑίέεσϑε. 

Ῥ, 219 δὰ ν8. 888 Γοργὼν μαρμαρωπός θΘχρ]ϊοδῦαν 
Ρ6. ἀπολιϑῶσα αυοᾶ ποη οχϑίδί, 

Ρ, 229 δᾶ νϑ8. 960 βου ρβιὺ οὗ δὲ οἰκέται ἀμφίβολόν 
τι ἔπαϑον᾽ ἅμα γὰρ καὶ ἐγέλων καὶ ἐφοβοῦντο. ὕὶ 
γαϊᾶθ ἀπ ῖΐο στὰ ααΐβ Ἰοουθοηοιι ἀμφίβολόν τι ἔπαϑον 
Ἰᾷθηη γϑ]θγθ δὲ διπλοῦν τι ἔπαϑον ᾿ηςο]]ορσαῦ. 


ΡΝΑΒΕΒΑΤΊΟ. ΩΥ͂ 


Θυοᾶ ν8. 1161 οοτγοχὶῦ προσβαλῶν ρτο προσλαβών, 
αὖ αἰσχύνομαι --- προσβαλῶν Θοδ5ϑθύ, ΡΥΟΥΘα5. ἰπθρύαμι 
οϑὺ; οοῃβύσγποῦο ὙΘ1Ὸ ᾿ἰηϑααιύδ. 

Ῥ. 260 8δᾷ γ8. 1221 βουϊρϑιῦ: χρὴ τὴν ἐμὴν προϑυ- 
μίαν εἰς τὴν πρὸς σοῦ ποτὲ πρὸς ἡμᾶς γεγενημένην ἀνα- 
φέρειν αὐ88 αὐὶβ ποη νἱᾶθὺ ρυᾶθοα ΠῸῚ οϑ8θ 

Ῥ. 268 8ᾶ ν85. 1238 δαπούίαυ:: ταλαίπωρε. ϑνητέ, 
ὧν οὐδὲν ὀιξυρώτερον ἄλλο, αὐ8θ πΠῸὴ ὑη0ὺ ΠΟΠΊΪΠΘ 
γιθοϑᾶ δαηῦ. Οὐ ΘΟΠΊΙη8, Ροϑὺ ταλαίπωρε οὐ ὧν 
Ρὶαν. οὗ 480 γϑίουθαυ ὃ ΟὟΥ ἸΟΠΊΙΟΘΊΤΩ ὀιξυρώτερον 5 
μ8θ0 ἕήλῳ ὁμηρικῷ ἴδ βου ρβιβϑοῦ, Ἰρδῖαβ Ροθίβθ υϑθ1- 
ΒᾺΒ τοροίθπᾶνβ οταὺ: οὐ μὲν γάρ τί πού ἐστιν ὀιξυρώ- 
τερον ἀνδρός: 51 δαῦθπι γϑουῦο Ηομιθυῖοα 1Π Βα 1η ἸΙΒΌΤΩ 
Θομγθυῦθυθ σοϊαϊββθῦ, ὀιξυρότερον αυϊᾶθηη ΒΟΥ] θγ6 ἀθα]ῦ, 

01. ΤΡ. 159 ΠΝ βου ρδ1} Νεμεονίκων, 6Χ ἀαῦϊνο 
Βο:Ποϑὺ νεμεονέκοις ααθηι ἴῃ δἀπούδθϊομθ ργοχίγηδ ἀἸοθη- 
ἰθπὶ ΠΡ ΡΥ πὶ ἔθοϊῦ 51η6. 118, βαβριοῖομθ. Ἐγγϑύπτη ἰγ- 
Ῥορυδρ]οατη ! 
᾿ς Κ'ρᾷ ᾿πΠηϊαθ. ΘΧΘΙΏΡΙΟΥΙΩ ΘΟρΡΙ86 ἢΠ15 Ἰπηροηθη Ὁ 8 
οδί. Βογίδβθθ ταῦτα μεταφρασόμεσϑα καὶ αὖτις. 


Ῥερ. ΧΧΠῚ δαᾶ, Γλυκώνειος Ζώνειος Ἡροφίλειος Θεο- 
δώρειος Παχήτειος Φειδώγνειος. 


ΗΟΟ ΝΟΠΌΜΙΝΕ ΟΟΝΤΙΝΈΝΤΌΗΝ 


Συμποσιακῶν προβλημάτων βιβλία Θ 
Οὐδοϑυϊοη στη ΘΟὨΥΙΥΙΙαγη [1ὈΥῚ ΙΧ 
Βιβλίον 4 


ΠΙΠΟΕΝ ἘΤ  ττετσι τς  χπ σ τνςς ἀχτ ἘΠ 


Βιβλίον Β 


Ἂν Πα ον ΡΟ ἘΑΑΣ ΡΥ ΣΕ ΛΟ ς ΠΟ ὙΔΆΤΩΝ Ὁ το ας ΘΝ 


Βιβλίον Τ' 


Βα Βου ΨΕΠου, Ἔρῦρ, ἢ οὐρο τᾶν ΟΡ ἘΚ ΌΕΟΝ 


Βιβλίον 4 


ἘΠ ΟΕΥ ΕΝ χοῦς ον αν ε  τοςφεσορεν νῶν ΕΘΝ 


Βιβλίον ς 
ΠΡΟ ὙΠ μων ΤΣ μτν ἘΡΕΤΣΝΣ Ἄ Σ ΡΣ 
Βιβλίον Ζ 


πο αν ες σνόκνο, - 


Βιβλίον Η 


ἸΡη γνι α σ ττ 


Βιβλίον Θ 


ΠΡΟ ΤΧ ΟΣ ἀν ΤΟΝ ἀκ ἘΞ ἔν ΣΎΝ 


᾽᾿Ερωτικός 
ἈΠ ΟΕ ΠΒ ἐν τ στον το τς 
᾿Ερωτικαὶ διηγήσεις 


ἈΠ δεῖ δ᾽ ΠΑΣΕΒΟΙΘΉΘΗ, τ. τοι Ὅτ 


ΤΟΥ ΧΑΙΡΩΟΝΒΕΒΩΣ 


ΤΑ ΗΘΙΚΑ 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΟΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ 
ΒΙΒΖ14 Θ. 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΠΡΩ͂ΤΟΝ. 


ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ. 


ϑ π᾿. Ὁ 
“μισέω μνάμονα συμπόταν᾽ 
ὦ Σόσσιε Σενεκίων. ἔνιοι πρὸς τοὺς ἐπιστάϑμους 
εἰρῆσϑαι λέγουσι, φορτικοὺς ἐπιδικῶς καὶ ἀναγώγους 
3 -᾿ ’, “ἢ ᾿ Ὁ Ν 2 ’ ΡΝ ς 
ἐν τῷ πίνειν ὄντας᾽ οἱ γὰρ ἐν Σικελίᾳ Ζωριεῖς ὡς 
10 ἔοικε τὸν ἐπίσταϑιμον ᾿μνάμονα᾽ προσηγόρευον. ἔνιοι 
Ἂ Χ ,ὔ ᾿) -» Ὰ ΄ ’ 
δὲ τὴν παροιμίαν οἴονται τοῖς παρὰ πότον λεγομέ- 
νους καὶ πραττομένοις ἀμνηστίαν ἐπάγειν᾽ διὸ τήν τὲ 
λήϑην οἱ πάτριοι λόγοι καὶ τὸν νάρϑηκα τῷ ϑεῷ 
-Ὁ ἵν ἋἋ χ ’ ͵ 
συγχαϑιεροῦσιν,. ὡς ἢ μηδενὸς δέον μνημονεύειν 
ι τῶν ἐν οἴνῳ πλημμεληϑέντων ἢ παντελῶς ἐλαφρᾶς 
καὶ παιδικῆς νουϑεσίας δεομένων. ἐπεὶ δὲ καὶ σοὶ 
δοκεῖ τῶν μὲν ἀτόπων ἡ λήϑη τῷ ὄντι σοφὴ κατ᾽ 
Εὐριπίδην εἶναι" τὸ δ᾽ ὅλως ἀμνημονεῖν τῶν ἐν 
" Α ῇ -" - ’ 7 
οἴνῳ μὴ μόνον τῷ φιλοποιῷ λεγομένῷ μαάχεῦσϑαι 
40 τῆς τραπέζης, ἀλλὰ καὶ τῶν φιλοσόφων τοὺς ἐλ- 
λογιμωτάτους ἀντιμαρτυροῦντας ἔχειν, Πλάτωνα καὶ 
Ξενοφῶντα καὶ ᾿Ζ“ριστοτέλην καὶ Σπεύσιππον, ᾿Ἐπί- 


06 ΒεΙρκ, 8 Ῥ. 184 18 Εὐριπίδην] οἵ, ῬΙαῦ. Ἐτδρτη, 
25. 4 οὐ Ἐϊπτ. ΟΥ. 2818 22 ᾿Επίκουρον] οἵ, ὕδβεοπου. Ρ. 11 


ῬΙαίατ οὶ Μογαϊία. Ὅ0]. ΤΥ. 1 


ῃ» 


2. ΑΩΥΑΔΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ ΡΒΟΟΒΜΙΟΜ. 


Ἑ κουρόν τε καὶ Πρύτανιν καὶ Ἱερώνυμον καὶ Ζίωνα 
τὸν ἐξ ᾿Δκαδημείας. ὡς ἄξιόν τινος σπουδῆς πε- 
ποιημένους ἔργον ἀναγράψασϑαι λόγους παρὰ πότον 
γενομένους" ὠήϑης τε δεῖν ἡμᾶς τῶν σποράδην πολ- 
λάκις ἔν τε Ῥώμῃ μεϑ’ ὑμῶν καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐν τῇ 
᾿Ελλάδι. παρούδης ἅμα τραπέξης καὶ κύλικος, φιλο- 
λογηϑέντων συναγαγεῖν τἀπιτήδεια᾽ πρὸς τοῦτο γε- 
νόμενος τρία μὲν ἤδη σοι πέπομφα τῶν βιβλίων, 
ἑκάστου δέχα προβλήματα περιέχοντος" πέμψω δὲ 
καὶ τὰ λοιπὰ ταχέως. ἂν ταῦτα δόξῃ μὴ παντελῶς 
ἄμουσα μηδ᾽ ἀπροσδιόνυσ᾽ εἶναι. 


οι 


μι 


0 


2 ᾿Δκαδημείας Ἐ ϊο οὐ ᾿ηΐτῶ : ἀκαδημίας ὅ ἔν τε 


« ; ς 2 ΔΙΌ 9 7 ἘΞ Ἀ 2 ͵ 
Ρώμῃ Μ: ἐν ἑτέρῳ μὴ ἴ τἀπιτήδεια ἢ: τὰ ἐπιτήδεια 


τ 


ἵ 


ς 


20 


ΠΡΟΒΠΗΜΆΑ Α. 
Εἰ δεῖ φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. 


ΠΡΟΣ ΤΕ ἜΘ ΙΒ ΘΟ ΕΝ, 


ΣΟΣΣΙΟΣ ΣΕΝΕΚΙΩΝ, ΑΡΙΣΤΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 
ΚΡΑΤΩΝ, 444ΜΟΙ. 


1. Πρῶτον δὲ πάντων τέτακται τὸ περὶ τοῦ 
φιλοσοφεῖν παρὰ πότον. μέμνησαι γὰρ ὅτι. ξητή- 
σεως ᾿4ϑήνησι μετὰ δεῖπνον γενομένης εἰ χρηστέον 
ἐν οἴνῳ φιλοσόφοις λόγοις καὶ τί μέτρον ἔστι χρω- 
μένοις, ᾿“ρίστων παρών “εἰσὶ γάρ᾽ ἔφησε πρὸς τῶν 
ϑεῶν οἱ φιλοσόφοις χώραν ἐπ᾽ οἴνῳ μὴ διδόντες" 
ἐγὼ δ᾽ εἶπον “ἀλλ᾽ οὐ γὰρ εἰσίν, ὦ ἕταϊρ᾽, οἱ καὶ 
πάνυ γὲ σεμνῶς κατειρωνευόμενοι λέγουσι μὴ δεῖν 


ὥσπερ οἰχοδέσποιναν ἐν οἴνω φϑέγγεσϑαι φιλοσο- 619 


φίαν᾽ καὶ τοὺς Πέρσας ὀρϑῶς φασι μὴ ταῖς γαμε- 
ταῖς ἀλλὰ ταῖς παλλακίσι συμμεϑύσκεσϑαι καὶ 
συνορχεῖσϑαι; ταὐτὸ δὴ καὶ ἡμᾶς ἀξιοῦσι ποιεῖν 
εἰς τὰ συμπόσια τὴν μουσικὴν καὶ τὴν ὑποχριτικὴν 
ἐπεισάγοντας φιλοσοφίαν δὲ μὴ κινοῦντας. ὡς οὔτε 
συμπαίζειν ἐκείνην ἐπιτήδειον οὖσαν οὔϑ᾽ ἡμᾶς 
τηνικαῦτα σπουδαστικῶς ἔχοντας" οὐδὲ γὰρ Ἶσο- 
κράτη τὸν σοφιστὴν ὑπομεῖναι δεομένων εἰπεῖν τι 
8 ΠΡΟΣΩΠΑ -- --- 4401] οτὰ. τηθὶ 'ϊο οὖ 1ηΐτϑ 
11 χῶρον ταὶ] ἴῃ. ἐν οἴνωϑ 12 οἱ] οἵ. τ 81 1 Πέρσας] 
Πάρϑους ΝίδοΙοΟΌΙ5 7, 1, 8 
1 ὃ 


4 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝΜ 


παρ᾽ οἶνον ἀλλ᾽ ἢ τοσοῦτον “ἐν οἷς μὲν ἐγὼ δεινόβ, 
οὐχ ὁ νῦν καιρός" ἐν οἷς δ᾽ ὁ νῦν καιρός, οὐκ ἐγὼ 
δεινός." 

ὃ, Καὶ ὁ Κράτων ἀνακραγών “εὖ γ᾽ εἶπε “νὴ 
τὸν Διόνυσον ἐξώμνυτο τὸν λόγον. εἰ τοιαύτας 
ἔμελλε περαίνειν περιόδους, αἷς ἔμελλε Χαρίτων 
ἀνάστατον γενήσεσϑαι συμπόσιον. οὐχ ὅμοιον δ᾽ 
οἶμαι ῥητορικὸν ἐξαιρεῖν συμποσίου λόγον καὶ φιλό- 
σοφον᾽ ἀλλ᾽ ἕτερόν ἔστι τὸ φιλοσοφίας, ἣν τέχνην 
περὶ βίον οὖσαν οὔτε τινὸς παιδιᾶς οὔτε τινὸς 
ἡδονῆς διαγωγὴν ἐχούσης ἀποστατεῖν εἰχὸς ἀλλὰ 
πᾶσι παρεῖναι τὸ μέτρον καὶ τὸν καιρὸν ἐπιφέρου- 
σαν" ἢ μηδὲ σωφροσύνην μηδὲ δικαιοσύνην οἰώμεϑα 
δεῖν εἰς τοὺς πότους δέχεσθαι, κατειρωνευόμενοι τὸ 
σεμνὸν αὐτῶν. εἰ μὲν οὖν, ὥσπερ οἵ τὸν Ὀρέστην 
ἑστιῶντες, ἐν ᾿ ϑεσμοϑετείῳ σιωπῇ τρώγειν καὶ πίνειν 
ἐμέλλομεν. ἦν τι τοῦτο τῆς μόθον οὐκ ἀτυχὲς 
παραμύϑιον" εἰ δὲ πάντων μὲν ὃ Διόνυσος “ύσιός 
ἐστι καὶ Δυαῖος, μάλιστα δὲ τῆς γλώττης ἀφαιρεῖται 


τὰ χαλινὰ καὶ πλείστην ἐλευϑερίαν τῇ φωνῇ δίέδω- : 


σιν. ἀβέλτερον οἶμαι καὶ ἀνόητον ἐν λόγοις πλεο- 
νάξοντα καιρὸν ἀποστερεῖν τῶν ἀρίστων λόγων. καὶ 
ξητεῖν μὲν ἐν ταῖς διατριβαῖς περὶ συμποτικῶν 
καϑηκόντων καὶ τίς ἀρετὴ συμπότου καὶ πῶς οἴνῳ 
χρηστέον, ἐξ αὐτῶν δὲ τῶν συμποσίων ἀναιρεῖν 


1.. 2 ἐν οἷς] οἷς ΟοΠούι5 ἵ τὸ συμπόσιον 8. ἐξαιρεῖν 


ῬπΡΘΥΤ8: ἐξαίρειν 9. ἐστί τι τὸ τῆς φιλοσοφίας ἢ 19 ἐπι- 
φαίνουσαν 1)ΟΘΙΠΠΘΥΊΙΒ 10 ϑεσμοϑετείῳ ᾿ΓΌΥΠΘΌΩΒ: ττλνίραι 
ϑετίῳ 11 ἀτυχὲς Χ: εὐτυχὲς τό “υαῖος Ἐν: λύδιος 


91 οιπρηδανὶ 5: πλεονάξον τὸ ἄκαιρον 


10 


τ9 
φς 


τ 
ἔΐπ 


ΓΠΙΒΒᾺ 1. τῇ 


φιλοσοφίαν ὡς ἕργῳ βεβαιοῦν ἃ διδάσκδι λόγῳ μὴ 
δυναμένην. 
ὃ. Σοῦ δ᾽ εἰπόντος οὐκ ἄξιον εἶναι Κράτωνι 
περὶ τούτων ἀντιλέγειν, ὅρον δέ τινα καὶ χαρακτῆρα 
ὅ τῶν παρὰ πότον φιλοσοφουμένων ζητεῖν ἐκφεύγοντα 
τοῦτο δὴ τὸ παιξζόμενον οὐκ ἀηδῶς πρὸς τοὺς ἐρί- 
ἕοντας καὶ δσοφιστιῶντας 
“νῦν δ᾽ ἔρχεσϑ᾽ ἐπὶ δεῖπνον ἵνα ξυνάγωμεν ἴώρηα.ἢ 
καὶ παρακαλοῦντος ἡμᾶς ἐπὶ τὸν λόγον" ἔφην ἐγὼ 
10 πρῶτον ὅτι μοι δοκεῖ σκεπτέον εἶναι τὸ τῶν παρόν- 
τῶν" “ἂν μὲν γὰρ πλείονας ἔχῃ φιλολόγους τὸ συμ- 
πόσιον. ὡς τὸ ᾿4γάϑωνος Σωκράτας Φαίδρους Παυ- 
σανίας ᾿Ερυξιμάχους,. καὶ τὸ Καλλίου Χαρμίδας 
᾿ἀντισϑένας Ἑομογένας. ἑτέρους τούτοις παραπλη- 
1. σίους. ἀφήσομεν αὐτοὺς ὠύϑῳ φιλοσοφεῖν. οὐχ 
ἧττον ταῖς Μούσαις τὸν Ζ΄ιόνυσον ἢ ταῖς Νύμφαις 
κεραννύντας᾽ ἐχεῖνανι μὲν γὰρ αὐτὸν τοῖς σώμασιν 
ἵλεων καὶ πρᾶον. αὗται δὲ ταῖς ψυχαῖς μειλίχιον 
ὄντως καὶ χαριδώτην ἐπεισάγουσι. καὶ γὰρ ἂν ὀλί-: 
0 γον τινὲς ἰδιῶται παρῶσιν, ὥσπερ ἄφωνα γράμματα 
φωνηέντων ἐν μέσῳ πολλῶν τῶν πεπαιδευμένων 
ἐμπεριλαμβανόμενοι,. φϑογγῆς τινος οὐ παντελῶς 
ἀνάρϑρου καὶ συνέσεως κοινωνήσουσιν. ἂν δὲ πλῆ- 
ὃος ἢ τοιούτων ἀνθρώπων, οἵ παντὸς μὲν ὀρνέου 
ο5 παντὸς δὲ νεύρου καὶ ξύλου μᾶλλον ἢ φιλοσόφου 


δ᾽ τηϑ]τα ἐκφεύγοντας 8. Πομῃ. Β 88: 1 μύϑῳ φι- 
λοσοφεῖν] οοπίγδυϊολη οδὺ ἀπ᾿ εὐθείας φιλοσοφεῖν (Ρ. 614 οΟ). 
ὟΝ 1ὰ6166 μύϑῳ ᾿ποοπρσυαθτη θοῦ 117 ΘΟΥΥ. ΤΌΓΣΠΘΙΒ: χεραν- 
γύντες 18 ἵλεων: ἴλεω 19 χαριδώτην ΟΌΘΟΚΙαΒ: χαριδότην 


0 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΠΙΌΝ 


φωνὴν ὑπομένουσι, τὸ τοῦ Πεισιστράτου χρήσιμον" 
ἐχεῖνος γὰρ ἕν διαφορᾷ τινι πρὸς τοὺς υἱοὺς γενό- 
ἱξνος, ὡς ἤσϑετο τοὺς ἐχϑροὺς χαίροντας, ἐχκλησίαν 

ΒΕ συναγαγὼν ἔφη βούλεσϑαι μὲν αὐτὸς πεῖσαι τοὺς 
παῖδας. ἐπεὶ δὲ δυσκόλως ἔχουσιν, αὐτὸς ἐχξίνοις ὁ 
πείσεσϑαι καὶ ἀκολουϑήσειν. οὕτω δὴ καὶ φιλό- 
σοφος ἀνὴρ ἐν συμπόταις μὴ δεχομένοις τοὺς λό- 
γους αὐτοῦ μεταϑέμενος ἕψεται καὶ ἀγαπήσει τὴν 
᾽ ’ ᾿ 2 ᾽ δ᾽ Ἂς »]} , ᾿ 3 
ἐχείνων διατριβὴν, ἐφ᾽ ὅσον μὴ ἐκβαίνει τὸ εὔσχη- 
μον᾽ εἰδὼς ὅτι ῥητορεύουσι μὲν ἄνθρωποι διὰ λό- τὸ 

- Ἅ Α ΄- Ἁ ,’ 

γου. φιλοσοφοῦσι δὲ καὶ σιωπῶντες καὶ παίζοντες 
καὶ νὴ Δία δκωπτόμενοι καὶ σκώπτοντεςο. “οὐ γὰρ 

614 μόνον ἀδικίας ἐσχάτης ἐστίν᾽ ὥς φησι Πλάτων ἱμὴ 
ὄντα δίκαιον εἶναι δοκεῖν᾽, ἀλλὰ καὶ συνέσεως ἄκρας 
φιλοσοφοῦντα μὴ δοχεῖν φιλοσοφεῖν καὶ παίζοντα 15 
διαπράττεσϑαι τὰ τῶν σπουδαζόντων. ὡς γὰρ αἵ 
παρ᾽ Εὐριπίδῃ μαινάδες ἄνοπλοι καὶ ἀσίδηροι τοῖς 
ϑυρσαφρίοις παίουσαι τοὺς ἐπιτιϑεμένους τραυματί- 

ἡ “- 9 - Γ Ἁ Ἀ 
ζουσιν. οὑτῶ τῶν ἁληϑινῶν φιλοσόφων καὶ τὰ 
σκώμματα καὶ οἱ γέλωτες τοὺς μὴ παντελῶς ἀτρώ- 30 

-Ὕ ς ’ὔ ᾿ , 9 
τους κινοῦσιν ἁμωσγέπως καὶ συνεπιστρέφουσιν. 

4. Ὁΐμαι δὲ διηγήσεων εἷναί τι συμποτικὸν 

ἢ οὶ Χ ᾿ δ ὦ ΄, , νὴ ) :] ἊΨ 

γένος. ὧν τὰς μὲν ἱστορία δίδωσι, τὰς δ᾽ ἐκ τῶν 

Β ἀνὰ χεῖρα πραγμάτων λαβεῖν ἔστι. πολλὰ μὲν εἰς 
φιλοσοφίαν παραδείγματα πολλὰ δ᾽ εἰς εὐσέβειαν. 36 

ἐχούσας, ἀνδρικῶν τὲ πράξεων καὶ μεγαλοϑύμων 

ἐνίας δὲ χρηστῶν καὶ φιλανθρώπων ξῆλον ἐπαγού- 


ὅ αὐτὸς (ονβοίαβ: αὐτὸν 18 Πλάτων] ΒδΡ. ". 861 ἃ 
11 Εὐριπίδῃ] Βαροι, 1786 τη] ἄοπλοι 22 δὲ] δὲ καὶ ἢ 


ΠΙΒΕΗ 1. { 


σας αἷς ἤν τις ἀνυπόπτως χρώμενος διαπαιδαγωγῇ 
τοὺς πίνοντας, οὐ τὰ ἐλάχιστα τῶν κακῶν ἀφαιρήδει 
- ’ δ Ἁ 5 Ἁ [4 4 

τῆς μεϑης. οἱ μὲν οὖν τὰ βούγλωσσα καταμιγνύντες 
εἰς τὸν οἶνον καὶ τοῖς ἀποβρέγμασι τῶν περιστερεώ- 

δνῶν καὶ ἀδιάντων τὰ ἐδάφη ῥαίνοντες. ὡς τούτων 
τινὰ τοῖς ἑστιωμένοις εὐθυμίαν καὶ φιλοφροσύνην 
ἐνδιδόντων. ἀπομιμούμενοι τὴν Ὁμηρικὴν Ἑλένην 

; ἀπομιμούμ ἣν Ὁμηρικὴν Ἑλένη 

ὑποφαρμάττουσαν τὸν ἄκρατον. οὐ συνορῶσιν ὅτι 
κἀκεῖνος ὁ μὖῦϑος ἐχκπεριελθϑὼν ἀπ᾽ Αἰγύπτου μακρὰν 

10 ὁδὸν εἰς λόγους ἐπιεικεῖς καὶ πρέποντας ἐτελεύτησεν" 
ἡ γὰρ Ἑλένη πίνουσιν αὐτοῖς διηγεῖται περὶ τοῦ 
Ὀδυσσέως 


ΕΥ τ’ σις 9.  ὅ ᾿" δι τ 
οἷον τόδ᾽ ἔρεξε καὶ ἔτλη καρτερὸς ἀνήρ, 
αὐτόν μιν πληγῇσιν ἀεικελίῃσι δαμάσσας" 


τὸ τοῦτο γὰρ ἦν ὡς ἔοικε τὸ νηπενϑὲς φάρμακον χαὶ 
ἀνώδυνον, λόγος ἔχων καιρὸν ἁρμόξοντα τοῖς ὑπο- 
κειμένοις πάϑεσι καὶ πράγμασιν. οἱ δὲ χαρίεντες. 
χἂν ἀπ᾽ εὐθείας φιλοσοφῶσι. τηνικαῦτα διὰ τοῦ 
πιϑανοῦ μᾶλλον ἢ βιαστικοῦ τῶν ἀποδείξεων ἄγουσι 

80. τὸν λόγον. ὁρᾷς γὰρ ὅτι καὶ Πλάτων ἐν τῷ Συμ- 
ποσίῳ περὶ τέλους διαλεγόμενος καὶ τοῦ πρώτου 
ἀγαϑοῦ καὶ ὅλως ϑεολογῶν οὐκ ἐντείνει τὴν ἀπό- 
δειξιν οὐδ᾽ ὑποχονίεται. τὴν λαβὴν ὥσπερ εἴωϑεν 
εὔτονον ποιῶν καὶ ἄφυχτον, ἀλλ᾽ ὑγροτέροις λήμ- 

ε. μασι καὶ παραδείγμασι καὶ μυϑολογίαις προσάγεται 
τοὺς ἄνδρας. 


4 περιστερεώνων Ιᾳπϊὰ85: ἀριστερέων τ Ὁμηρικὴν] δ 320 
9 κἀκείνοις ἢ Ὧ9 ΌΤΙ ὁ 1 975 τόδ᾽ Τυγηθθὰβ 


8 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΝ ΑἸΤΌΝΜ 


ὅ. Εἶναι δὲ δεῖ καὶ αὐτὰς τὰς ξητήσεις ὑγρο- 
τέρας καὶ γνώριμα τὰ προβλήματα καὶ τὰς πεύδεις 
ἐπιεικεῖς καὶ μὴ γλίσχρας, ἵνα μὴ πνίγωσι τοὺς 
ἀνοητοτέρους μηδ᾽ ἀποτρέπωσιν. ὥσπερ γὰρ τὰ 
σώματα πινόντων δι᾽ ὀρχήσεως καὶ χορείας νενό- 
μισται σαλεύειν, ἂν δ᾽ ὁπλομαχεῖν ἀναστάντας ἢ 
δισκεύειν ἀναγκάξωμεν αὐτούς. οὐ μόνον ἀτερπὲς 
ἀλλὰ καὶ βλαβερὸν ἔσται τὸ συμπόσιον" οὕτω τὰς 
ψυχὰς αἱ μὲν ἐλαφραὶ ζητήσεις ἐμμελῶς καὶ ὠφελί- 

- εν ὃ γ δέ Ἄ ΄ δ Ν 
μῶὼς κινοῦσιν, “ἐριδαντέων δέ᾽ κατὰ ΖΙημόκριτον “καὶ 
ἱμαντελικτέων᾽ λόγους ἀφετξον, οἱ αὐτούς τὲ κατα- 
τείνουσιν ἐν πράγμασι γλίσχροις καὶ δυσϑεωρήτοις 
τούς τε παρατυγχάνοντας ἀνιῶσι" δεῖ γὰρ ὡς τὸν 
οἶνον χοινὸν εἶναι καὶ τὸν λόγον, οὗ πάντες με- 
ϑέξουσιν. οἱ δὲ τοιαῦτα προβλήματα καϑιέντες 
οὐδὲν ἂν τῆς Αἰσωπείου γεράνου καὶ ἀλώπεκος 
ἐπιεικέστεροι πρὸς κοινωνίαν φανεῖεν. ὧν ἡ μὲν 
ἔτνος τι λιπαρὸν κατὰ λίϑου πλατείας καταχεαμένη 

Ἁ ’ 2 , 9 3 ’ 3 Ἃ "-"- 
τὴν γέρανον ἐδέξατο οὐκ εὐωχουμένην, ἀλλὰ γελοῖα 
πάσχουσαν: ἐξέφευγε γὰρ ὑγρότητι τὸ ἔτνος τὴν 
λεπτότητα τοῦ στόματος αὐτῆς. ἐν μέρει τοίνυν ἡ 
γέρανος αὐτῇ καταγγείλασα δεῖπνον ἐν λαγυνίδι 

» » 2 “ δ χ ῇ Φ 3 
προύϑηκε λεπτὸν ἐχούσῃ καὶ μακρὸν τράχηλον. ὥστ 

5 Ν ἃ ’ ᾿ ΄ δ ΄, ᾿ 5 ͵ 
αὐτὴ μὲν καϑιέναι τὸ στόμα ῥαδίως καὶ ἀπολαύειν. 


ἢ πείσεις Μεᾶνίρτυϑ ὅ σώματα Μ: συμπόσια τῶν 


πινόντων ἴὺ 1 ἀναγκάζομεν Τηθὶ 10 ἐριδανταίων --- 
ἱμαντελικταίων τηϑὶ. οἵ, ταῦ. τηθὰβ ἴῃ ϑέγαθ. Ρ. 8 “ημό- 
κριτον}] Μυ]]δοῖῆ. 1 ῥ. 849 18 Αποησ 8: καταχεαμένην 
19 τὴν γέρανον ἐδέξατ᾽ οὐκ εὐωχουμένην ΒΌΡὈ͵]ΘΥ1 γελοῖα 
ψυ]οορῖα5: γέλωτα Μα]ΐπι γέλωτος ἄξια οἵ. Ῥ.8148ὲ 24 ἢ: αὐτὴν 


10 


1 


20 


ΤΙΒΕᾺ 1. 9 


τὴν δ᾽ ἀλώπεκα μὴ δυναμένην κομίζεσθαι συμβολὰς 
πρεπούσας. οὕτω τοίνυν. ὅταν οὗ φιλόσοφοι παρὰ 
πότον εἰς λεπτὰ καὶ διαλεχτικὰ προβλήματα κατα- 
δύντες ἐνοχλῶσι τοῖς πολλοῖς ἕπεσϑαι μὴ δυνα- 


μένοις, ἐκεῖνον ὃὲ πάλιν ἐπ᾿ ὠδάς τινας καὶ 61ὅ 


διηγήματα φλυαρώδη καὶ λόγους βαναύσους καὶ 
ἀγοραίους ἐμβάλλωσιν ἑαυτούς, οἴχεται τῆς συμποτι- 
χῆς κοινωνίας τὸ τέλος καὶ καϑύβρισται ὃ Ζιόνυσδσος. 
Φ’ τ ΄ ΔῚ 2 ΄ ᾿ , 

ὥσπερ οὖν, Φρυνίχου καὶ Αἰσχύλου τὴν τραγῳδίαν 
εἰς μύϑους καὶ πάϑη προαγόντων. ἐλέχϑη τό “τί 
ταῦτα πρὺς τὸν Ζιόνυσον:᾽ οὕτως ἔμοιγε πολλάκις 
εἰπεῖν παρέστη πρὸς τοὺς ἕλκοντας εἰς τὰ συμπόσια 
τὸν κυριξύοντα “ὦ ἄνθρωπε, τί ταῦτα πρὸς τὸν 
Διόνυσον; ἄδειν μὲν γὰρ ἴσως τὰ καλούμενα δὅκο- 
λιά, κρατῆρος ἐν μέσῳ προκειμένου καὶ στεφάνων 
διανεμομένων. οὺς ὁ ϑεὸς ἐλευϑερῶν ἡμᾶς ἐπιτί- 
ϑησιν, οὐ καλὸν δ᾽ οὐδὲ συμποτικόν. ἐπεί τοι καὶ 
τὰ σκολιά φασιν οὐ γένος ἀσμάτων εἶναι πεποιημέ- 
νῶν ἀσαφῶς, ἀλλ᾽ ὅτι πρῶτον μὲν ἦδον ὠδὴν τοῦ 
ϑεοῦ κοινῶς ἅπαντες μιᾷ φωνῇ παιανίζοντες, δεύ- 
τεῖος ὃ: ἐφεξῆς ἑκάστῳ μυρσίνης ἐτο το 
ἣν αἴσακον οἶμαι διὰ τὸ ἄδειν τὸν δεξάμενον ἐκά- 
λουν᾽ ἐπὶ δὲ τούτῳ λύρας περιφερομένης. ὃ μὲν 
πεπαιδευμένος ἐλάμβανε καὶ ἧἡδὲν ἁρμοξόμενος, τῶν 


δ ἐπ᾿ ὠδὰς ΤατποῦυΒ: ἐπωδὰς 1 ἢ: ἐμβάλωσιν 10. Ἵπατς: 
πρυΒ: ἑαυτοῖς 11 οἵ, Τιοαΐβοι- 1 ». 187. 2 γ. 9818 18 τὸν 
κυρίττοντα Χ 14 ἴσως] ἔϑος ὟΝ. ἐξα οοα. γὰ (ΞΞ νιμαορο- 
ἩΘ1515) 11. 8. 1 ΤηΘ 1. δα βουιρβιῦ ΘΧ ΥΘΡΊΟΩΘ ΥΘΙΌΙ ἐπιτίϑησιν 
860: εὔλογον" λόγοις δὲ γλίσχροις παρὰ πότον κεχρῆσϑαι, 
ῬΓΟΘΦΌΙΙΟΥ 20 ΤΌΣμΘΌιΒ: δευτέραν 


10 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΝΜ 


δ᾽ ἀμούσων οὐ προσιεμένων, σκολιὸν ὠνομάσϑη τὸ 
μὴ κοινὸν αὐτοῦ μηδὲ ῥάδιον. ἄλλοι δέ φασι τὴν 
μυρσίνην οὐ καϑεξῆς βαδίζειν. ἀλλὰ καϑ' ἕκαστον 
ἀπὸ κλίνης ἐπὶ κλίνην διαφέρεσϑαι" τὸν γὰρ πρῶ- 
Ἵ΄ “" , “-“ , ΄ 3 
τον ἄσαντα τῷ πρώτῳ τῆς δευτέρας κλίνης ἀπο- 
στέλλειν, ἐκεῖνον δὲ τῷ πρώτῳ τῆς τρίτης, εἶτα τὸν 
δεύτερον ὁμοίως τῷ δευτέρῳ, καὶ τὸ ποικίλον καὶ 
4 ΄ 
Χ " - ΄ Χ 

πολυκαμπὲς ὡς ἔοικε τῆς περιόδου σκολιὸν ὦνο- 

Ψ 3 
μαᾳσϑη. 


ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ͂ Β. 
Πότερον αὐτὸν δεῖ κχαταλλίνειν τοὺς ἕστιωμένους τὸν 
ὑποδεχόμενον ἢ ἐπ᾽ αὐτοῖς ἐκείνοις ποιεῖσϑαι. 
ἹΓΡΟΣΟΣΤΕΙ ΤΟΥ ΑΖ ΣΕ 


ΤΙΜΩ͂Ν, ΞΈΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤΗΡ ΑὙΤΟΥ͂, 
ΛΑΜΠΡΙΑΣ, 444ΟΙ. 


μ᾿ 


0 


1. Τίμων ὃ ἀδελφὸς ἑστιῶν πλείονας ἕκαστον ιὖ 


ἐχέλευε τῶν εἰσιόντων ὅποι βούλεται παρεμβάλλειν 
καὶ κατακλίνεσθαι. διὰ τὸ καὶ ξένους καὶ πολίτας 

᾿ ,ὕ οι " ΄, τὴν ἀδτρες Χ 
καὶ συνήϑεις καὶ οἰκείους καὶ ὅλως παντοδαποὺς 
τοὺς κεχλημένους εἶναι. πολλῶν οὖν ἤδη παρόν- 


ξέ ΤΕ 5 ᾿ Ἐν 3 δί 5.9: ζει 
τῶν. ἕενος τις ὥσπερ εὐπάρυφος ἕκ κωμῳδίας ἐσϑῆτί 30 


τε περιττῇ καὶ ἀκολουϑίᾳ παίδων ὑποσολοικότερος. 
ἧκεν ἄχρι τῶν ϑυρῶν τοῦ ἀνδρῶνος. καὶ κύκλῳ 
ταῖς ὕψεσιν ἐπελϑὼν τοὺς κατακειμένους οὐκ ἠϑέ- 
λησεν εἰσελθεῖν ἀλλ᾽ ᾧχετ᾽ ἀπιών: καὶ πολλῶν 


4 ἀπὸ Τανηοραβ: ἐπὶ 18 ἀσυνήϑεις ἢ 


»» 


Μ“.-" 


ΤΠ͵ΒΕᾺΗ 1. 1} 


μεταϑεόντων. οὐκ ἔφη τὸν ἄξιον ἑαυτοῦ τόπον δρᾶν 
λειπόμενον. ἐκχεῖνον μὲν οὖν πολλῷ γέλωτι 

“χαίροντας εὐφημοῦντας ἐχπέμπειν δόμων᾽ 
ἐκέλευον οἱ κατακείμενοι" καὶ γὰρ ἦσαν πολλοὶ με- 

ὅ τρίως ὑποπεπωκότες. 

2. Ἐπεὶ δὲ τὰ περὶ τὸ δεῖπνον τέλος εἶχεν, ὃ 
πατὴρ ἐμὲ πορρωτέρω κατακείμενον προσειπών "Τί- 
μων ἔφη “κἀγὼ κριτήν δὲ πεποιήμεϑα διαφερόμενοι" 
πάλαι γὰρ ἀκούει κακῶς ὑπ᾽ ἐμοῦ διὰ τὸν ξένον" 

10 εἰ γὰρ διετάττετο ἀπ’ ἀρχῆς. ὥσπερ ἐκέλευον ἐγώ, 
τὰς κλίσεις, οὐκ ἂν εὐθύνας ὑπείχομεν ἀταξίας ἀνδρὶ 
δεινῷ 

ἱχοσμῆσαι ἵππους τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας.᾽ 
καὶ γὰρ δὴ Παῦλον Αἰμίλιον στρατηγὸν λέγουσιν, 

ιὸ ὅτε Περσέα χαταπολεμήδσας ἐν Μακεδονία πότους 
συνεκρότει, κόσμῳ τε ϑαυμαστῷ περὶ πάντα καὶ τῇ 
λοιπῇ τάξει χρώμενον, εἰπεῖν ὅτι ταὐτοῦ ἀνδρός ἐστι 
καὶ φάλαγγα συστῆσαι φοβερωτάτην καὶ συμπόσιον 
ἥδιστον: ἀμφότερα γὰρ εὐταξίας εἶναι. καὶ τοὺς 
ἀρίστους καὶ τοὺς βασιλικωτάτους ὃ ποιητὴς εἴωϑε 
᾿κοσμήτορας λαῶν᾽ προσαγορεύειν. καὶ τὸν μέγαν 
ϑεὸν ὑμεῖς πού φατὲ τὴν ἀκοσμίαν εὐταξίᾳ μετα- 


ὉΘ 
ἕῳ 


βαλεῖν εἰς κόσμον, οὔτ᾽ ἀφελόντα τῶν ὄντων οὐδὲν 616 


οὔτε προσϑέντα, τῷ δ᾽ ἕκαστον ἐπὶ τὴν προσήκχου- 
ς8ὅ6 σαν χώραν καταστῆσαι τὸ κάλλιστον ἐξ ἀμορφοτά- 
του δχῆμα περὶ τὴν φύσιν ἀπεργασάμενον. ἀλλὰ 


9. οΚ Κοῦῖ 8 Ρ. 428Ὁ. ὅ ο6Ε ΡΙεαῦ. ΒορΡ. Ρ. 812 18 Ἡσίη. 
ΒδθδάΑ 117 ταὐτοῦ: τοῦ αὐτοῦ 21 οἵ. ἤομῃ. ἃ 16 οὗ 81101 


ε 


19 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝ 


ταῦτα μὲν τὰ σεμνότερα καὶ μείζονα παρ᾽ ὑμῶν 
μανϑάνομεν᾽ αὐτοὶ δὲ καὶ τὴν περὶ τὰ δεῖπνα δα- 
Ψ' τ - Ψ Χ “ 3 ᾿ 3 ᾽ 3 
πάνην ὁρῶμεν οὐδὲν ἔχουσαν ἐπιτερπὲς οὐδ᾽ ἕλευ- 
ϑέριον, εἰ μὴ τάξεως μετάσχοι. διὸ καὶ γελοῖόν ἐστι 
τοῖς μὲν ὀψοποιοῖς καὶ τραπεζοκόμοις σφόδρα μέ- 
λειν τί πρῶτον ἢ τί δεύτερον ἢ μέσον ἢ τελευταῖον 
ἐπάξουσι. καὶ νὴ 4έία μύρου τινὰ καὶ στεφάνων καὶ 
ψαλτρίας, ἂν τύχῃ παροῦσα, χώραν καὶ τάξιν εἶναι" 
τοὺς δ᾽ ἐπὶ ταῦτα καλουμένους εἰκῇ καὶ ὡς ἔτυχε 
, , ΑΝ “Ὁ ’, ῬΩΝΣΝ . - ῬΕΙ͂ 
κατακλίναντα χορτάξειν, μήϑ'᾽ ἡλικίᾳ μήτ᾽ ἀρχῇ μήτ 
ἄλλῳ τινὶ τῶν ὁμοίων τὴν ἁρμόττουσαν ἀποδιδόντα 
Υ 2 ὮΣ »" Χ ς ΄ 6, 7 τος 
τάξιν, ἐν ἣ τιμᾶται μὲν ὁ προύχων ἐϑίξεται δ᾽ ὃ 
[4 Ὰ 3 Ῥ Χ 4 
δευτερεύων. γυμνάξεται δ᾽ ὁ τάττων πρὸς διάκρι- 
σιν καὶ στοχασμὸν τοῦ πρέποντος. οὐ γὰρ ἕδρα μὲν 
ἔστι καὶ στάσις τοῦ χρείττονος, χατάκλισις δ᾽ οὐκ 
ἔστιν: οὐδὲ προπίεται ἕτέρῳ πρὸ ἑἕτέρου μᾶλλον 
ὁ ἑστιῶν, περὶ δὲ τὰς κατακλίσεις παρόψεται τὰς 
διαφοράς, εὐθὺς ἐν ἀρχῇ τὴν λεγομένην μίαν Μύ- 
κονον᾽ ἀποφήνας τὸ συμπόσιον. ἡ μὲν οὖν τοῦ 
πατρὸς δικαιολογία τοιαύτη τις ἦν. 
ὃ. Ὁ δ᾽ ἀδελφὸς εἶπεν ὅτι τοῦ Βίαντος οὐκ 
, [4 ΟΥ 3 2 ’ὔ »Ὃ- ’ὔ - 
εἴη σοφώτερος. ὥστ΄, ἐκείνου δυεῖν φίλων ἀπειπα- 
μένου δίαιταν, αὐτὸς ὁμοῦ τοσούτων μὲν οἰκείων 
τοσούτων δ᾽ ἑταίρων γίγνεσθαι κριτής, οὐ περὶ 
χρημάτων ἀλλὰ περὶ πρωτείων ἀποφαινόμενος, ὥσπερ. 
οὐ φιλοφρονήσασϑαι παραχεκληκὼς ἀλλ᾽ ἀνιάσαι 
12 προύχων ὃ: προέχων δὲ] δὲ δευτερεύειν Π΄οΘΠΠ6- 


ΥῈΒ 10 ἑτέρῳ] μὲν ἑτέρῳ ΒΘΠΒΘ]ογαΒ 18 μέαν Μῆύκονον) 
 ΚΟΟΙς, 5... θὴ9 


10 


1ὅ 


20 


2ὅ 


10 


1ὅ 


20 


ΤΙΒΕΙ 1. 13 


τοὺς ἐπιτηδείους. “ἄτοπος μὲν οὖν᾽ ἔφη “καὶ πα- 
ροιμιώδης Μενέλαος. εἴ γε σύμβουλος ἐγένετο μὴ 
παρακεχλημένος᾽ ἀτοπώτερος δ᾽ ὃ ποιῶν ἑαυτὸν ἀνϑ᾽ 
ἑστιάτορος δικαστὴν καὶ κριτὴν τῶν οὐκ ἐπιτρεπόν- 
τῶν οὐδὲ χρινομένων, τίς ἐστι βελτίων τίνος ἢ χεί- 
ρῶν οὐ γὰρ εἰς ἀγῶνα καϑείκασιν ἀλλ᾽ ἐπὶ δεῖ- 
πνον ἥκουσιν. ἀλλ᾽ οὐδ᾽ εὐχερὴς ἡ διάκρισίς ἐστι, 
τῶν μὲν ἡλικίᾳ τῶν δὲ δυνάμει τῶν δὲ χρείᾳ τῶν 
δ᾽ οἰχειότητι διαφερόντων᾽ ἀλλὰ δεῖ, καϑάπερ ὑπό- 
ϑεσιν μελετῶντα συγκριτικήν. τοὺς ᾿Δριστοτέλους 
τόπους ἢ τοὺς Θρασυμάχου ὑπερβάλλοντας ἔχειν 
προχείρους οὐδὲν τῶν χρησίμων διαπραττόμενον 
ἀλλὰ τὴν κενὴν δόξαν ἐκ τῆς ἀγορᾶς καὶ τῶν ϑεά- 
τρῶν εἰς τὰ συμπόσια μετάγοντα, καὶ τὰ μὲν ἄλλα 
πάϑη πειρώμενον ἀνιέναι συνουσίᾳ, τὸν δὲ τύχηι 
ἐπισκευάξοντα. ἴον πολὺ μᾶλλον οἶμαι προῦσ- 
ἤχει τῆς ψυχῆς ἢ τὸν πηλὸν ἀπονιψαμένους τῶν 
ποδῶν ἐλαφρῶς καὶ ἀφελῶς παρὰ πότον ἀλλήλοις 
συμφέρεσθαι. νῦν δὲ τὴν μὲν ἐξ ὀργῆς τινος ἢ 
πραγμάτων ἔχϑραν πειρώμεϑα τῶν κεκλημένων 
ἀφαιρεῖν, τῇ δὲ φιλοτιμίᾳ πάλιν ὑπεκκάομεν καὶ 
ἀναξζωπυροῦμεν. τοὺς μὲν ταπεινοῦντες τοὺς δ᾽ 
ὀγχοῦντες. καίτοι γ΄, εἰ μὲν ἀκολουϑήσουσι τῇ 
κατακλίσει προπόσεις τὲ συνεχέστεραι καὶ παρα- 


2 Μενέλαος] οἵ. ἤοτη. Β 404 ΒβΒαα. 18 ἀνιέναι δοποίξαθβ: 
ἅμα μὲν τύχηι] ἴογτύ. τῦφον οἷον τύχοις (γ6] τύκοις), Ὡδπι 
τύχοι ϑυιτὺ σφῆνες ὑθδίθ Ἡθβυοῦῖο, τύκος δαΐθιη ὩρΡΡ6Ι]]δ αν 
οἰκοδομικὸν ἐργαλεῖον 16 ἴ80. ὁ 10. γὰ ἘΦ. Ἐοτύ. 5ὰρ- 
Ῥἰθπάστῃ ὀγκοῦν γ6] ὀρϑοῦν ὃν 564 γρούθαπι 6 ΗΠ] ΠΟῸΝ 
Ῥοΐθεῦ 1:10. προσήκειν ἢ 


0 


14 ΩΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΊΝΑΙΌΜ 


ϑέσεις ἔτι δ᾽ ὁμιλίαι καὶ προδαγορεύσεις. παντά- 
πασι γενήσεται δσατραπικὸν ἡμῖν ἀντὶ φιλικοῦ τὸ 
Ρ συμπόσιον᾽ εἰ δὲ περὶ τἄλλα τὴν ἰσότητα τοῖς ἀν- 
δράσι φυλάξομεν. τί οὐκ ἐντεῦϑεν ἀρξάμενοι πρῶ- 
τον ἐθϑίζομεν ἀτύφως καὶ ἀφελῶς κατακλίνεσθαι 
μετ᾽ ἀλλήλων. εὐθὺς ἀπὸ τῶν ϑυρῶν ὁρῶντας, ὅτι 
δημοκρατικῶς ἐπὶ τὸ δεῖπνον, καὶ οὐχ ἢ Ὁ ἐξαίρε- 
τον ὡς ὃ ὃ πόλιν. ἐφ᾽ οὗ κατακλιϑεὶς ὃ πλούσιος 
ἐν τῇ κατακλίδσει τοῖς εὐτελεστάτοιο:᾽ 
4. Ἐπεὶ δὲ καὶ ταῦτ᾽ ἐρρήϑη καὶ τὴν κρίσιν 
ἀπήτουν οἱ παρόντες, ἔφην ἐγώ, διαιτητὴς ἡρημένος 
οὐ κριτής, βαδιεῖσϑαι διὰ μέσου. “νέους μὲν γάρ᾽ 
617 εἶπον ᾿ἑστιῶντας καὶ πολίτας καὶ συνήϑεις ἐθιστέον, 
ὥς φησι Τίμων, ἀφελῶς καὶ ἀτύφως κατανέμειν 
αὑτοὺς εἰς ἣν ἂν τύχωσι χώραν, καλὸν εἰς φιλίαν τ5. 
ἐφόδιον τὴν εὐχολίαν λαμβάνοντας" ἐν δὲ ξένοις 
ἢ ἄρχουσιν ἢ πρεσβυτέροις φιλοσοφοῦντες δέδια μὴ 
δοκῶμεν τῇ αὐλείῳ τὸν τῦφον ἀποκλείοντες εἰσάγειν 
τῇ παραϑύρῳ μετὰ πολλῆς ἀδιαφορίας" ἐν ᾧ καὶ 
συνηϑείᾳ τι καὶ νόμῳ δοτέον. ἢ καὶ προπόσεις καὶ 50 
προσαγορεύσεις ἀνέλωμεν, αἷς πρὸς τοὺς ἐπιτυγ- 
χάνοντας οὐδ᾽ ἀκρίτως ἀλλ᾽ ὡς ἐνδέχεται μάλιστα 
χρώμενοι τιμῶμεν 


σι 


»- 


0 


1 δημοκρατικῶς ΤΌΤΒΘΡαΒ: δημόκριτος καὶ] καλοῦνται 
καὶ ὃ 1420. 8--4 γὰ τὑ]]1ὼ 6χ Εἰ. ἀριστοκρατικῶς ϑαρρ]οὺ 
ΤΌΣΗΘΌαΒ; τ] ]11 ἐπὶ τόπον ἐξ αἱρετῶν ΤαΣμΘ 5 8. ὡς 
1.6. ὅ--6 γὰ 4--ὃὁ Ἐ. ὥσπερ ἀκρόπολιν Βυρροῦ πὶ. 5. γὰ 


9 τῇ] τῇ αὐτῇ εὐτελεστάτοις ἀνέξεται 16 αὐτοὺς 
ΤΊ6] 117 ΒαΒΙ]ΘΘη515: φιλοσοφοῦντας 20 τι] τινὶ τηθὶ 
92 οὐκ εἰκῆ οὐδ᾽ ἀκρίτως βαρρ]οὺ ἢ μάλιστα] 844. ἐμω- 


μελέστατα Ὗ 


᾿) 


10 


1ὅ 


20 


ΠΠ8 8} 1. 1 ἐν: 


ἕδρῃ τε κρέασίν τ᾽ ἠδὲ πλείοις δεπάεσσιν᾽ 
ὥς φησιν ὃ τῶν Ἑλλήνων βασιλεύς. τὴν τάξιν ἐν 
πρώτῃ τιμῇ τυϑέμενος. ἐπαινοῦμεν δὲ καὶ τὸν ᾿4λκί- Β 
γψουν, ὅτι τὸν ξένον ἱδρύει παρ᾽ αὑτόν 

“υἱὸν ἀναστήσας. ἀγαπήνορα “αοδάμαντα, 

ὅς οἵ πλησίον ἷξε, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκεϊ. 
τὸ γὰρ εἰς τὴν τοῦ φιλουμένον χώραν καϑίδαι 
τὸν ἱκέτην ἐπιδέξιον ἐμμελῶς καὶ φιλάνϑρωπον. 
ἔστι δὲ καὶ παρὰ τοῖς ϑεοῖς διάκρισις τῶν τοιού- 
τῶν᾽ ὃ μὲν γὰρ Ποσειδῶν, καίπερ ὕστατος εἰς τὴν 
ἐκκλησίαν παραγενόμενος 

ἷξεν ἄρ᾽ ἐν μέσσοισιν. 
ὡς ταύτης αὐτῷ τῆς χώρας προσηχούδσης. ἡ δ᾽ 
᾿Αϑηνᾶ φαίνεται τὸν πλησίον ἀεὶ τοῦ Ζιὸς τόπον 
ἐξαίρετον ἔχουσα" καὶ τοῦτο παρεμφαίνει μὲν ὁ Ὁ 
ποιητὴς δι’ ὧν ἐπὶ τῆς Θέτιδός φησιν 
ἡἣ δ᾽ ἄρα πὰρ 41ιὶ πατρὶ καϑέξετο. εἶξε δ᾽ ᾿4ϑήνη, 
διαρρήδην δ᾽ ὁ Πίνδαρος λέγει 
πῦρ πνέοντος ἅτε κεραυνοῦ 
ἄγχιστα ἡμένη.᾽ἢ 


καίτοι φήσει Τίμων οὐ δεῖν ἀφαιρεῖσϑαι τῶν ἄλλων 
ἑνὶ προσνέμοντα τὴν τιμήν. ὅπερ αὐτὸς ἔοικε ποιεῖν 
μᾶλλον: ἀφαιρεῖται γὰρ ὃ κοινὸν ποιῶν τὸ ἴδιον 
(ἴδιον δὲ τὸ κατ᾽ ἀξίαν ἑκάστου), καὶ ποιεῖ δρόμου 
1 Ηομ. “ 811 4 αὑτόν ὃ αὐτόν ὅ Ποιῃ. ἡ 169 
“Δαοδάμαντα Ἰάθιη: λαομέδοντα 6 1΄6πη1: φιλέεσκεν 


ἢ τῷ 16 ζζε δ΄ ἄρ᾽ Ἰάρτη - “1118. ὦ 100 18:.Πἰδοραο) 
Βοος. 1 ἢ. 432. -. 21] φήσει ὨΌΘΡΠΘΥΒ: φησὶ 


10 ΩΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΝΜ 


καὶ σπουδῆς τὸ πρωτεῖον, ἀρετῇ καὶ συγγενείᾳ καὶ 


ἀρχῇ καὶ τοῖς τοιούτοις ὀφειλόμενον. καὶ τὸ λυ- 
πηρὸς εἶναι τοῖς κεκλημένοις φεύγειν δοκῶν μᾶλλον 
ἐφέλκεται καϑ'᾿ αὑτοῦ" λυπεῖ γὰρ ἀποστερῶν τῆς 
συνήϑους τιμῆς ἕκαστον. ἐμοὶ δ᾽ οὐ λίαν χαλεπὸν 
εἶναι δοκεῖ τὸ περὶ τὴν διάκρισιν. πρῶτον μὲν γὰρ 
ἐφάμιλλοι τοῖς ἀξιώμασι πολλοὶ πρὸς μίαν κλῆσιν 
οὐ ῥαδίως ἀπαντῶσιν" ἔπειτα πλειόνων τόπων ἕν 
δόξῃ γεγονότων, ἀφϑονία τῆς διανομῆς ἔστιν. ἄν 
τις εὐστοχεῖν δύνηται. τὸν μὲν ὅτι πρῶτος. τὸν δ᾽ 
Ο’ ’ Χ νὴ Ο᾽ 2 ς Χ ν}} Ἀ ’ 
ὅτι μέσος. τὸν δ΄ ὅτι παρ᾽ αὑτὸν ἢ μετὰ φίλου 
Χ ν}] 7 μ}]} -Ὁ δ Ἁ τὸ , “-- 
τινὸς ἡ συνήϑους ἢ καϑηγητοῦ. διδοὺς ἑκάστῳ τῶν 
» “-- ’ ὀ -" ΞΟ Ω͂Σ Ν ᾿ 
ἀξιωματικῶν λεγομένων" τοῖς δ᾽ ἄλλοις δωρεὰς καὶ 
[4 μὴ “Ἁ 2 ῇ - “Ὁ 

φιλοφροσύνην ἕλιπον ἂν ἀνάπαυλαν μᾶλλον τῆς τι- 
μῆς. ἂν δὲ δυσδιάκριτοι μὲν αἵ ἀξίαι δύσκολοι δ᾽ οὗ 
ἄνδρες ὦσιν. ὅρα τίνα μηχανὴν ἐπάγω" κατακλίνω 
γὰρ εἰς τὸν ἔνδοξον μάλιστα τόπον, ἂν μὲν ἦ πατήρ. 
τοῦτον ἀράμενος" εἰ δὲ μή, πάππον ἢ πενϑερὸν ἢ 
πατρὸς ἀδελφόν, ἤ τινα τῶν ὁμολογουμένην καὶ 
54. 7 5. Ἐν Ν » ’ - ς Χ- ΘῈ 
ἰδίαν ἐχόντων παρὰ τῷ δεχομένῳ τιμῆς ὑπεροχήν 
2 - ς , ᾿ ῇ -" , 

ἕξ τῶν Ὁμήρου τὸ ϑεώρημα τοῦτο λαμβάνων καϑη- 
κόντων. καὶ γὰρ ἐκχεῖ δήπουθεν ὃ ᾿Δχιλλεὺς τὸν 
Μενέλεων καὶ τὸν ᾿Αντίλοχον περὶ τῶν δευτερείων 
τῆς ἱπποδρομίας δρῶν διαφερομένους καὶ δεδοικὼς 


μὴ πορρωτέρω προέλθϑωσιν ὀργῆς καὶ φιλονεικίας : 


ἑτέρῳ βούλεται τὸ ἔπαϑλον ἀποδιδόναι. λόγῳ μὲν 


2 λυπηρὸς ᾿ν: λυπηρὸν 18 δωρεᾶς καὶ φιλορ νοσύνης 
ΤΌΘ Όυ5 10. ἂν 16 δυσδιάκριτοι] 186. 1 γα Ἐὶ τοι 
11 εὔδοξον γηρῖ 19. 6ηϊ. ὟὟ : ὁμολογουμένων 20 παρα- 
δεχομένῳ τοὶ 22 ἐκεῖ] οἵ. ἤοιη. Ψ' 584 5η6. 


10 


1ὅ 


τῷ 
σι 


Π͵ΒΕᾺΕ 1. 11 


Εὔμηλον οἰκτίρων καὶ τιμῶν, ἔργῳ δὲ τῆς ἐκείνων 
διαφορᾶς τὴν αἰτίαν ἀφαιρῶν. 

ὃ. Ἐμοῦ δὲ τοιαῦτα λέγοντος. ὁ “αμπρίας ἔκ 
παραβύστου καϑήμενος καϑάπερ εἰώϑει μέγα φϑεγ- 
ξάμενος ἠρώτα τοὺς παρόντας. εἰ διδόασιν αὐτῷ 
νουϑετῆσαι ληροῦντα δικαστήν" κελευόντων δὲ πάν- 
τῶν χρῆσϑαι παρρησίᾳ καὶ μὴ φείδεσθαι, “τίς δ᾽ 


ῶι 


ἄν᾽ ἔφη ἱφείσαιτο φιλοσόφου γένεσι καὶ πλούτοις 618 


καὶ ἀρχαῖς ὥσπερ ϑέαν ἐν συμποσίῳ κατανέμοντος 
10 ἢ προεδρίας ψηφισμάτων ἀμφιχτυονικῶν διδόντος. 
ὅπως μηδ᾽ ἐν οἴνῳ τὸν τῦφον ἀποφύγωμεν; οὔτε 
γὰρ πρὸς τὸ ἔνδοξον ἀλλὰ πρὸς τὸ ἡδὺ δεῖ ποιεῖ- 
σϑαι τὰς κατακλίσεις, οὔτε τὴν ἑνὸς ἑκάστου σκοπεῖν 
ἀξίαν. ἀλλὰ τὴν ἕτέρου πρὸς ἕτερον σχέσιν καὶ 

ς ΄ ὧ’ “ - 3 ΄ ’, 
15 ἁρμονίαν. ὥσπερ ἄλλων τινῶν εἰς μίαν κοινωνίαν 

’ 5. ΦΧ Χ ς 3 ΄ Χ ᾿ 
παραλαμβανομένων. οὐδὲ γὰρ ὃ οἰκοδόμος τὸν “4ττι- 
Ἁ ’, »}} Ἁ Ἀ Χ - “- 
κὸν λίϑον ἢ τὸν “ακωνικὸν πρὸ τοῦ βαρβαρικοῦ 
Ἁ Ἁ ν ’ ’ὔ 3 2 ς , -Ὕ 
διὰ τὴν εὐγένειαν τίϑησιν, οὐδ᾽ ὃ ξωγράφος τῷ 
ΙΑ Ῥ Ἁ ς ῳ 9 ’,ὔ 
πολυτελεστάτῳ χρώματι τὴν ἡγουμένην ἀποδίδωσι 
2 3 

50. χώραν, οὐδ΄ ὁ ναυπηγὸς προτάττει τὴν ᾿Ισϑμικὴν 

, μ᾿} Ἁ Ἁ ᾿Ω 9 2 ς μ᾽ »} 
πίτυν ἢ τὴν Κρητικὴν κυπάριττον. ἀλλ΄ ὡς ἂν ἀλ- 
λήλοις ἕκαστα συντεϑέντα καὶ συναρμοσϑέντα μέλλῃ 
τὸ χοινὸν ἔργον ἰσχυρὸν καὶ χαλὸν καὶ χρήσιμον 
παρέχειν. οὕτω κχατανέμουσι. χαὶ τὸν ϑεὸν ὁρᾷς. 
8:6 ὃν ᾿“ἀριστοτέχναν᾽ ἡμῶν ὁ Πίνδαρος προσεῖπεν, οὐ 


10 ἀπὸ ψηφισμάτων ἢ ᾿ 11 τη] ἀποφεύγωμεν 1 
ἄλλων] πολλῶν ὈοΘΏποΥαβ. Εοτὺ. αὐλῶδϑϑ 18 διὰ νυ]οο ΙΒ 
ῶὅ ὑμνῶν ᾿ Πίνδαρος] ΒοΙΡΚ. 1 Ῥ. 888 

ῬΙπέδτοῆὶ ΜΟΥ 8118. ὙΟ]. ΙΥ. 2 


[8 ΩΟΛΈΕΒΊΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


πανταχοῦ τὸ πῦρ ἄνω τάττοντα καὶ χάτω τὴν γῆν, 
ἀλλ᾽ ὡς ἂν αἵ χρεῖαι τῶν σωμάτων ἀπαιτῶσι. 
“τοῦτο μὲν ἐν κόγχαισι ϑαλασσονόμοις βαρυνώτοις, 
ναὶ μὴν κηρύκων τὲ λυιϑορρίνων χελύων τε᾿ 

φησὶν ᾿Εμπεδοκλῆς, δ 
“ἔνϑ’ ὄψει χϑόνα χρωτὸς ὑπέρτατα ναινετάουσαν᾽ 

οὐχ ἣν ἡ φύσις δίδωσι χώραν. ἀλλ᾽ ἣν ἡ πρὸς τὸ 
κοινὸν ἔργον ποϑεῖ σύνταξις, ταύτην ἔχουσαν. παν- 
ταχοῦ μὲν οὖν ἀταξία πονηρόν. ἐν δ᾽ ἀνθρώποις, 
καὶ ταῦτα πίνουσιν, ἐγγενομένη μάλιστα τὴν αὑτῆς 19 
ἀναδείκνυσι μοχϑηρίαν ὕβρει καὶ κακοῖς ἄλλοις 
ἀμυϑήτοις, ἃ προϊδέσϑαν καὶ φυλάξασϑαι τακχτικοῦ 
καὶ ἁρμονικοῦ ἀνδρός ἐστιν. 

06. Ὀρϑῶὼς οὖν ἔφαμεν λέγειν αὐτὸν ἡμεῖς. καί 
τί δὴ φϑονεῖς τῶν τακτικῶν ἡμῖν καὶ ἁρμονιυ- τ 
κῶν; ἐλέγομεν. “οὐδείς᾽ ἔφη ᾿φϑόνος, ἂν μέλλητε 
πείϑεσϑαι μετακινοῦντί μον καὶ μετακοσμοῦντι τὸ 
συμπόσιον, ὥσπερ τῷ ᾿Επαμεινώνδᾳ τὴν φάλαγγα. 
συνεχωροῦμεν οὖν οὕτω ποιεῖν ἅπαντες. ὃ δὲ τοὺς 
παῖδας ἐκ μέσου κελεύσας γενέσϑαι, καταβλέψας : 
ἕκαστον ᾿ἀκούσατ᾽᾽ εἶπεν ᾿ὡς μέλλω συντάττειν ὑμᾶς 
ἀλλήλοις" βούλομαν γὰρ προειπεῖν. δοκεῖ γάρ μοι 
καὶ τὸν Ὅμηρον οὐκ ἀδίκως ὁ Θηβαῖος αἰτιάσασϑαι 
Παμμένης ὡς τῶν ἐρωτικῶν ἄπειρον. ὅτι φῦλα 
φύλοις συνέταξε καὶ φατρίας φατρίαις συνέμιξε, δέον 


τῷ. 
ς 


99 


8 Μυ]]δοῃ. 1 Ρ. 8 γ8.801 4 ναὶ] καὺ Χ χγελύων τε] τε 

ελωνῶν Κανδίθητι 8 καινὸν τηρὶ 16 ἐλέγομεν: ὧν 

ἐλέγομεν 22. οἵ, ΑτηγοῦιΒ: προσειπεν 28 Ὅμηρον] εἴ. 
Β 808 2ῦὺ φρατρίας φρατρίαις 


ΥΜΨΘΨ ΤΟ 


φι 


1ὅ 


20 


ΓΠΙΒΕᾺ 1. 19 


Ε ᾿ βὼν 5 ἡ Ἷ, “Εν... 5. Ἁ 
ἐραστὴν μετ᾽ ἐρωμένου παρεμβάλλειν ἵν᾽ ἢ σύμπνους 
ς , "οὐ “2 2) 7 - 
ἡ φάλαγξ δι᾽ ὅλης ἔμψυχον ἔχουσα δεσμόν. τοιοῦτο 
κἀγὼ βούλομαν ποιῆσαι τὸ συμπόσιον ἡμῶν. οὐ 
πλουσίῳ πλούσιον οὐδὲ νέῳ νέον οὐδ᾽ ἄρχοντι συγ- 
κατακλίνων ἄρχοντα καὶ φίλῳ φίλον" ἀκίνητος γὰρ 
αὕτη καὶ ἀργὴ πρὸς εὐνοίας ἐπίδοσιν καὶ γένεσιν 
ἡ τάξις" ἀλλὰ τῷ δεομένῳ τὸ οἰκεῖον προσαρμόττων 
κελεύω φιλολόγῳ μὲν ὑποκατακλίνεσϑαι φιλομαϑῆ, 
δυσκόλῳ δὲ πρᾶον ἀδολέσχῳ δὲ πρεσβύτῃ φιλήκοον 
νεανίσκον, τῷ δ᾽ ἀλαξόνι τὸν εἴρωνα τῷ δ᾽ ὀργίλῳ 
τὸν σιωπηλόν᾽ ἐὰν δέ που κατίδω πλούσιον μεγαλό- 
δώρον, ἄξω πρὸς αὐτὸν ἐκ γωνίας τινὸς ἀναστήσας 
πένητα χρηστόν, ἵν᾽ ὥσπερ ἐκ πλήρους κύλικος εἰς 
κενὴν ἀπορροή τις γένηται. σοφιστὴν δὲ κωλύω 
συγκατακλίνεσϑαι σοφιστῇ καὶ ποιητὴν ποιητῇ" 
ἱπτωχὸς γὰρ πτωχῷ φϑονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ" 
καίπερ Σωσικλῆς οὗτος καὶ Μόδεστος ἐνταῦϑα συνερεί- 
δοντες ἔπος παρὰ ὃ ὃ ζωπυρίων φλόγα μὲν ἀλλὰ 
κινδυνεύουσι τὰ κάλλιστα. διίστημι δὲ καὶ στραγγα- 
- Ἁ ᾿ς , 3 7 ῳ εἶ 
λιῶντας καὶ φιλολοιδόρους καὶ ὀξυϑύμους ὁ 
παρεντιϑεὶς μέσον, ὥσπερ μάλαγμα τῆς ἀντιτυπίας. 


τινὰ 


ἀλειπτικοὺς δὲ καὶ κυνηγετικοὺς καὶ γεωργικοὺς 619 


συνάγω. τῶν γὰρ ὁμοιοτήτων ἡ μὲν μάχιμος ὥσπερ 
3 ΄ ς δ 2 ᾿ Φ Ὁ -»" - 
ἀλεχτρυόνων, ἡ δ᾽ ἐπιεικὴς ὥσπερ ἡ τῶν κολοιῶν. 


ῷ τοιοῦτο ἢ": τοῦτο 16 Ηδ5. Οὴ 26 φϑονέει] οπ). 
Τη6] 17 καίπερ) ὥσπερ 18 140. 1 γὰ ΤΙ, Βονῦ. βὰρ- 
ῬΙοπάπτη: ἔπος παρ᾽ (αὖ πρὸς) ἔπος ἀναζωπυρεῖν φλόγα 
μεγάλην κινδυνεύουσι τὰ μάλιστα οἵ. Αὐϊδίορῃ. ΝΡ. 1878. 
ΠπΠδῚ. δὰ 1]. ἡ. 88, 41 20 180. 4 γὰ Ε΄. Βογῦ. ΒΡ] πα γη 
πρᾶον 28 συνάγω] συναγαγὼν τη81 ὁΧ συνάγω τῶν αὖ τἱά. 

ο 


90 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝ 


συνάγω δὲ καὶ ποτικοὺς εἰς ταὐτὸ καὶ ἐρωτικούς, 
οὐ μόνον ὅσοις ἔρωτος δῆγμα παιδικῶν πρόσεστιν᾽ 
ὥς φησι Σοφοκλῆς, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐπὶ γυναιξὶ καὶ 
τοὺς ἐπὶ παρϑένοις δακνομένους᾽ τῷ γὰρ αὐτῷ 
ϑαλπόμενοι πυρὶ μᾶλλον ἀλλήλων ἀντιλήψονται, ὃ 
καϑάπερ ὃ κολλώμενος σίδηρος, ἂν μὴ νὴ 4ία ταὐ- 
τοῦ τύχωσιν ἢ τῆς αὐτῆς ἐρῶντες. 


ΠΡΟΒΜΗΜΩΑ͂Γ. 
Διὰ τί τῶν τόπων ὃ καλούμενος ὑπατικὸς ἔσχε τιμήν. 


ΠΡΟΣΠΝΠΑ ΤΟΥ ΤΟΣ 10 
ΤΆ ΑΥ̓ΤΑ. 


1. Ἐκ τούτου περὶ τῶν τόπων ἐνέπεσε ξήτησιο. 
ἄλλοι. γὰρ ἄλλοις ἔντιμοι, Πέρσαις μὲν ὁ μεσαίτατος 
Β ἐφ’ οὗ χατακλίνεται βασιλεύς, Ἥλλησι δ᾽ ὃ πρῶ- τ 
τος, Ῥωμαίοις δ᾽ ὃ τῆς μέσης κλίνης τελευταῖος 
ὃν ὑπατικὸν προσαγορεύουσι᾽ τῶν δὲ περὶ τὸν Πόν- 
τον Ἑλλήνων ἐνίοις. ὥσπερ Ἡρακλεώταις, ἔμπαλιν 
ὁ τῆς μέσης πρῶτος. ἀλλὰ περὶ τοῦ γ᾽ ὑπατικοῦ 
Ο λεγομένου μάλιστα διηποροῦμεν. οὗτος γὰρ ἐπρώ- 30 
τευὲ τῇ τιμῇ καϑ' ἡμᾶς καὶ τὴν αἰτίαν οὔϑ᾽ ὡς ὃ 
πρῶτος οὔϑ᾽ ὡς ὃ μέσος εἶχε νενομισμένην ἔτι" καὶ 


2 δεῖγμα 61] παιδικῶν ἸΏΒΘΙΌΙ οΧχ Ὁ. 7710. οὗ, ΝθοΙς. 
Ρ. 899 ὁ ταὐτοῦ: τοῦ αὐτοῦις 18 ἐκ ἡ 14 ἄλλαι τοὶ 
18 ἐνίοις Βαβι] Θοηβὶβ: ἐν οἷς 


ΤΠΙΒΒᾺ 1. 91 


τῶν συμβεβηκότων αὐτῷ τὰ μὲν οὐκ ἦν ἴδια τούτου 
μόνου. τὰ δ᾽ οὐδεμιᾶς ἄξια σπουδῆς ἐφαίνετο. πλὴν 
τρία γε τῶν λεχϑέντων ἐκίνει. πρῶτον μὲν ὅτι 
τοὺς βασιλεῖς καταλύσαντες οἵ ὕπατοι καὶ πρὸς τὸ 

5 δημοτικώτερον ἅπαντα μεταχοσμήσαντες ἐκ τῆς μέσης 
καὶ βασιλικῆς χώρας ὑπῆγον αὑτοὺς κάτω συγ- 
χωροῦντες. ὡς μηδὲ τοῦτο τῆς ἀρχῆς αὐτῶν καὶ 
ἐξουσίας ἐπαχϑὲς εἴη τοῖς συνοῦσι. δεύτερον δ᾽ 
ὅτι. τῶν δυεῖν κλινῶν ἀποδεδομένων τοῖς παρακε- 
10 χλημένοις. ἡ τρίτη καὶ ταύτης ὃ πρῶτος τύπος μά- 
λιστα τοῦ ἑἕστιῶντός ἐστιν᾽ ἐνταῦϑα γὰρ ὥσπερ 
ἡνίοχος ἢ κυβερνήτης ἐπὶ δεξιὰ πρὸς τὴν ἐπίβλεψιν 
ἐξικνεῖται τῆς ὑπηρεσίας. καὶ τοῦ φιλοφρονεῖσϑαι 
καὶ διαλέγεσθαι τοῖς παροῦσιν οὐκ ἀπήρτηται τῶν 
τι συνέγγιστα τόπων" ὁ μὲν γὰρ ὑπ᾽ αὐτὸν ἢ γυναι- 
κὸς ἢ παίδων ἐστίν. ὁ δ᾽ ὑπὲρ αὐτὸν εἰκότως τῷ 
μάλιστα τιμωμένῳ τῶν κεκλημένων ἀπεδόϑη. ἵν’ 
ἐγγὺς ἢ τοῦ ἑστιῶντος. τρίτον δ᾽ ἔχειν ἴδιον οὗτος 
ὁ τόπος ἐδόκει τὸ πρὸς τὴν πρᾶξιν εὐφυές" οὐ γάρ 
90 ἐστιν ὁ τῶν Ῥωμαίων ὕπατος οἷος ᾿Δρχίας ὃ Θη- 
βαίων πολέμαρχος, ὥστε, γραμμάτων ἢ λόγων αὐτῷ 
μεταξὺ δειπνοῦντι φροντίδος ἀξίων προσπεσόντων, 
ἐπιφϑεγξάμενος “εἰς ἕω τὰ σπουδαῖα᾽ τὴν μὲν ἐπι- 
στολὴν παρῶσαι λαβεῖν δὲ τὴν ϑηρίκλειον᾽ ἀλλὰ 
95 μάλ᾽ ἐμμεμαὼς καὶ περιεσκεμμένος ἔν τοῖς τοιού- 
τοις καιροῖς. οὐ γὰρ μόνον “ὠδῖνα τίκτει νὺξ κυ- 
12 ἐπιδέξια Ἐν; ἐπὶ δεξιὰ καὶ ἐπ᾽ ἀριστερὰ ΕὙἼΏΡΘΥΙᾺΒ 


14 τῶν δὲ συνέγγιστα τόπων ὁ μὲν ὑπ᾽ αὐτὸν οθἰύ. Υ]- 
ΘΟΌΙΙΒ 26 νὺξ κυβερνήτη Χ: κυβ 1Δ0. 8 γὰ 6 Εὶ 


Ὡ 


ἌΝ ΩΟΛΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜ 


βερνήτῃ σοφῷ᾽ κατὰ τὸν Αἰσχύλον, ἀλλὰ καὶ πότου 
πᾶσα καὶ ἀνέσεως ἡδονὴ στρατηγῷ καὶ ἄρχοντι 
φροντίδος ἄξιόν ἐστιν ἵνα τοίνυν ἀκοῦσαί ϑ᾽ ἃ 
δεῖ καὶ προστάξαι καὶ ὑπογράψαι δύνηται. τοῦτον 
ἐξαίρετον ἔχει τὸν τόπον᾽ ἐν ᾧ τῆς δευτέρας κλίνης ὅ 
τῇ τρίτῃ συναπτούσης, ἡ γωνία διάλειμμα ποιοῦσα 
τῇ καμπῇ δίδωσι καὶ γραμματεῖ καὶ ὑπηρέτῃ καὶ 
φύλακι σώματος καὶ ἀγγέλῳ τῶν ἀπὸ στρατοπέδου 
προσελϑεῖν. διαλεχϑῆναν, πυϑέσθϑαι. μήτε τινὸς 
ἐνοχλοῦντος αὐτῷ μήτε τινὸς ἐνοχλουμένου τῶν ι0 
συμποτῶν, ἀλλὰ καὶ χεῖρα καὶ φωνὴν ὑπερδέξιον 
ἔχοντι καὶ ἀκώλυτον. 


0 ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ 4. 
Ποῖόν τινα δεῖ τὸν συμποσίαρχον εἶναι. 
ΤΓΡΟΣΙΤ ΤΘΥΤΕΖΙΙΓΑΘΘΙΟΣ. 1 


ΚΡΑΤΩ͂Ν, ΘΕΩ͂Ν, ΠΛΟΥΤΆΑΡΧΟΣ,, 44101. 


᾿ 


1. Κράτων ὃ γαμβρὸς ἡμῶν καὶ Θέων ὃ ἑταῖρος 
ἔν τινι πότῳ παροινίας ἀρχὴν λαβούσης εἶτα παυ- 

’ 2 ᾽ὔ ᾿ “ , 
σαμένης. λόγον ἐποιήσαντο περὶ τῆς συμποσιαρχίας. 
οἰόμενοί μὲ δεῖν στεφανηφοροῦντα μὴ περιιδεῖν Ἔ Ἔ 30 


1 τὸν Αἰσχύλον Οοοίιδ: τὸ 180. 8 γα 18 Τὰ, οὗ ΑΘβοῇ. 
ΘΌΡΡ]. 1τὸ 2 ἀνέσεως ἡδονὴ στρατηγῷ Ὁ, δχ γϑύογβ οο- 
αϊοθ᾽: ἀνε 180, 9 Κα 12 Εὶ γῷ (γων Νὰ) 8 τοίνυν: 180. ὅ 
γα 98); 6 τρίτῃ ΜΝ: πρώτῃ 240 .Ἶ8ο, ὁ ἀδηὺ γὰ Ῥ (ΞΞ Ρδ]ὰ- 
ὑ1η18) Εοογῦ. ΒΌΡΡ]. παλαιὸν 


Π͵ΙΒΕΗ 1. 2 Ὁ 


ἔϑος ἐχλειφρϑὲν παντάπασιν, ἀλλ᾽ ἀνακαλεῖν καὶ 
καταστῆσαι πάλιν τῆς ἀρχῆς τὴν νενομισμένην ἐπι- 
στασίαν περὶ τὰ συμπόσια καὶ διακόσμησιν. ἐδόκει 
δὲ ταῦτα καὶ τοῖς ἄλλοις, ὥστε ϑόρυβον ἐκ πάντων 

ὅ καὶ παράκλησιν γενέσϑαι. “ἐπεὶ τοίνυν ἔφην ἐγώ 
ἑδοχεῖ ταῦτα πᾶσιν, ἐμαυτὸν αἱροῦμαι συμποσίαρχον 
ὑμῶν καὶ κελεύω τοὺς μὲν ἄλλους. ὡς βούλονται, 
πίνειν ἐν τῷ παρόντι, Κράτωνα δὲ καὶ Θέωνα, 
τοὺς εἰσηγητὰς χαὶ νομοϑέτας τοῦ δόγματος. ἔν 
τοτύνι τύπῳ βραχέως διελθεῖν, ὁποῖον ὄντα δεῖ ἐὸν 
συμποσίαρχον αἱρεῖσθαι, καὶ τί ποιούμενος τέλὸ δ᾽ ὁ 
αἱρεϑεὶς ἄρξει, καὶ πῶς χρήσεται τοῖς κατὰ -δυζι- 
πόσιον" διελέσϑανι δὲ τὸν λόγον αὐτοῖς ἐπιτρέπω. 
ὃ. Μικρὰ μὲν οὖν ἠκκίσαντο παραιτούμενοι" 

ιὸ κελευόντων δὲ πάντων πείϑεσϑαι τῷ ἄρχοντι καὶ 
ποιεῖν τὸ προσταττόμενον, ἔφη πρότερος ὁ Κράτων, 
ὅτι δεῖ τὸν μὲν φυλάκων ἄρχοντα φυλακικώτατον, 
ὥς φησιν ὃ προς εἶναι" τὸν δὲ συμποτῶν συμ- 
ποτικώτατον. “ἔστι δὲ τοιοῦτος, ἂν μήτε τῷ μεϑύειν 
80 δὐάλωτος ἦ μήτε πρὸς τὸ πίνειν ἀπρόϑυμος" ἀλλ᾽ 
ὡς ὁ Κῦρος ἔλεγε πρὸς “ΖΔακεδαιμονίους γράφων, 
ὅτι τά τ᾽ ἄλλα τοῦ ἀδελφοῦ βασιλικώτερος εἴη καὶ 
φέροι καλῶς πολὺν ἄχρατον. ὅ τε γὰρ παροινῶν 
ὑβριστὴς καὶ ἀσχήμων. ὅ τ᾿ αὖ παντάπασι νήφων 
.5 ἀηδὴς καὶ παιδαγωγεῖν μᾶλλον ἢ συμποσιαρχεῖν 


Ὁ χρήσεται ΝΜ: χρῆσϑαι 18 αὐτοῖς} ἐ 180. 4 γὰ 
αὐτοῖς ἐπιτρέπω Μ: ἐπιτρέπων 18 Πλάτων] Ἐθρ. 
Ῥ. 412 ὁ 91 Κῦρος] οἵ. Υιῦ. Αὐΐδχ, ὁ. 6 22 βασιλικώ- 
τατος Τηθὶ 


24 ΟΟΛΔΈΕΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΌΜ 


ἐπιτήδειος. ὃ μὲν οὖν Περικλῆς, ὁσάκις ἡρημένος 
στρατηγὸς ἀναλαμβάνοι τὴν χλαμύδα, πρῶτος εἰώϑει 
Ὦ διαλέγεσϑαι πρὸς αὑτὸν ὥσπερ ὑπομιμνήσκων “ὅρα, 
Περίκλεις᾽ ἐλευϑέρων ἄρχεις. Ελλήνων ἄρχεις, ᾽4ϑη- 
ναίων ἄρχεις. ὃ δὲ συμποσίαρχος ἡμῶν ἐκεῖνα λὲ- 5 
γέτω πρὸς αὑτόν ἱφίλων ἄρχεις". ἵνα μήτ᾽ ἀσχημονεῖν 
ἐπιτρέπῃ μήτε τὰς ἡδονὰς ἀφαιρῇ. δεῖ δὲ καὶ σπου- 
δῆς τὸν ἄρχοντα πινόντων οἰκεῖον εἶναι καὶ παιδιᾶς 
μὴ ἀλλότριον, ἀλλ᾽ εὖ πὼς συγκεκραμένον πρὸς 
ἀμφότερα, σμικρῷ δὲ μᾶλλον, ὥσπερ οἶνον ἀστεῖον, τὸ 
ἀπονεύοντα τῇ φύσει πρὸς τὸ αὐστηρόν" ὃ γὰρ 
οἶνος ἄξει τὸ ἦϑος εἰς τὸ μέτριον μαλακώτερον 
ποιῶν καὶ ἀνυγραίνων. ὥσπερ γὰρ ὁ βενοφῶν 
ἔλεγε τοῦ Κλεάρχου τὸ σκυϑρωπὸν καὶ ἄγροικον 
ΒΕ ἄλλως ἐν ταῖς μάχαις ἡδὺ καὶ φαιδρὸν ἐπιφαίνε- ι1Ὁ 
σϑαι διὰ τὸ ϑαρραλέον: οὕτως ὃ μὴ φύσει πικρὸς 
ἀλλὰ σεμνὸς καὶ αὐστηρός. ἐν τῷ πίνειν ἀνιέμενος 
ἡδίων γίγνεται καὶ προσφιλέστερος. ἔτι τοίνυν 
αὐτῷ δεῖ προσεῖναι τὸ μάλιστα μὲν ἑκάστου τῶν 
συμποτῶν ἐμπείρως ἔχειν, τίνα λαμβάνει μεταβολὴν 30 
ἐν οἴνῳ καὶ πρὸς τί πάϑος ἀκροσφαλής ἐστι καὶ 
Ε πῶς φέρει τὸν ἄκρατον. οὐ γὰρ οἴνου μὲν ἔστι 
πρὸς ὕδωρ ἑτέρου ἕτέρα μῖξις, ἣν οἵ βασιλικοὶ 
γιγνώσκοντες οἰνοχύοι νῦν μὲν πλέον νῦν δ᾽ ἔλατ- 
τον ὑποχέουσιν᾽ ἀνθρώπου δὲ πρὸς οἶνον οὐκ ἔστ᾽ 90 
ἰδία κρᾶσις ἣν τῷ συμποσιάρχω γιγνώσκειν προσ- 
8 αὑτόν ΤΌΤΠΘΡαΒ: αὐτόν 10 ἢ: σμικρῶς 18 Ξέενο- 


φῶν] χρρά, 2,6, 11 28 ἑτέρου Ὑυ]οοθίαβ: ἕτερον ΝΑ] τα 
΄ , .« Ὁ , ἽἹ ᾽ ᾿ »" Ω ͵ 
ἑτέρου μῖξις ἑτέρα 2ὔ ἔστ᾽ ἰδία κρᾶσις: ἔστι διάκρασις 


ΠΙΒΒᾺΕ 1. 90 


ἤήκει καὶ γιγνώσκοντι φυλάττειν. ἵν᾽ ὥσπερ ἁρμονι- 
κὸς τὸν μὲν ἐπιτείνων τῇ πόσει τὸν δ᾽ ἀνιεὶς καὶ 
ὑποφειδόμενος, εἰς ὁμαλότητα καὶ συμφωνίαν ἐκ 
διαφορᾶς καταστήσῃ τὰς φύσεις" ὅπως μὴ κοτύλῃ 
ὅ μηδὲ κυάϑοις τὸ ἴσον, ἀλλὰ καιροῦ τινι μέτρῳ καὶ 
σώματος δυνάμει τὸ οἰκεῖον ἑκάστῳ καὶ πρόσφορον 631 
ἀπονέμηται. εἰ δὲ τοῦτο δύσκολον, ἐκεῖνά γε πάν- 
τῶς ἐξειδέναι τῷ συμποσιάρχῳ προσήκει. τὰ κοινὰ 
περὶ τὰς φύσεις καὶ τὰς ἡλικίας" οἷον πρεσβῦται 
10 τάχιον μεϑύσκονται νέων. σαλευόμενοι δ᾽ ἠρεμούν- 
τῶν. ἔλλυποι δὲ καὶ πεφροντικότες εὐθύμων καὶ 
ἱλαρῶν" ὃ ἕ ἀνέδην καὶ κατακόρως διάγοντες τῶν 
ἀσελγαινόντων᾽ τοιαῦτα γιγνώσκων ἄν τις μᾶλλον 
τοῦ ἀγνοοῦντος εὐσχημοσύνην καὶ ὁμόνοιαν συμ- 
ποσίου πρυτανεύσειξ. καὶ μὴν ὅτι γε δεῖ τὸν συμ- 
ποσίαρχον οἰκείως ἔχειν καὶ φιλικῶς πρὸς ἅπαντας Β 
ὕπουλον δὲ μηδενὶὴὶ μηδ᾽ ἀπεχϑῆ τῶν ἑἕστιωμένων 
εἶναι, παντί που δῆλον" οὔτε γὰρ ἐπιτάττων ἀνε- 
χτὸς οὔτ᾽ ἀπονέμων ἴσος οὔτε προσπαίξων ὅμως 
90 ἀνέγκλητος ἔσται. τοιοῦτον᾽ ἔφη σοι. Θέων. ἐγὼ 
τὸν ἄρχοντα συμποσίου πλάσας ὥσπερ ἐκ κηροῦ 
τοῦ λόγου παραδίδωμι. 
ὃ. Καὶ ὁ Θέων “ἀλλὰ δέχομαι μέν᾽ εἶπεν “οὕτω 
μᾶλλον ἀπειργασμένον τὸν ἄνδρα καὶ συμποτικόν᾽" 


μι 
φι 


τ ἢ τοῦτο ΝΙ: τοῦτό γε γε ἰάθηη: δὺὲ ὀ [10 δὲ ΒΑ] Τ Δ 5115 
11 ἔλλυποι] ἄλυποι τιρθὶ. ἄνυπνοι Χ 12 1140. 4--ὃ γὰ 106 Καὶ 
ἕονῦ. βιρΡΙΘπμαδ, νου] οἵ οὐκ κατακόρως ὃ: κατὰ 180. 
ὅ γα!) διάγοντες ΠΟΘηποΥαβ: ἀπάγοντες 18 ἄν τις ΒΟΥΙΡΒῚ 
Οὕτη ἘΠΏΡΘΥΙΟ: μέν τις 19 ὅμως] ὅλως 20 ἔφην τηθδὶ 
24 μᾶλλον] καλὸν ἢ 


50 ΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΌΜ 


εἰ δὲ χρήσομαι κατὰ πᾶν αὐτῷ καὶ μὴ καταισχυνῶ 
τοὔργον. οὐκ οἶδα᾽ κοσμιώτατον δέ μοι δοκεῖ τοιοῦτος 
ὧν τὸ συμπόσιον διαφυλάξειν ἡμῖν καὶ μὴ περιόψε- 
σϑαι νῦν μὲν ἐκκλησίαν δημοχρατικὴν νῦν δὲ σχολὴν 
σοφιστοῦ γενομένην αὖϑις δὲ κυβευτήριον, εἶτά που 
Ο σκηνὴν καὶ ϑυμέλην. ἢ γὰρ οὐχ ὁρᾶτε τοὺς μὲν δη- 
μαγωγοῦντας καὶ δικαξομένους παρὰ δεῖπνον. τοὺς 
δὲ μελετῶντας καὶ ἀναγιγνώσκοντας αὑτῶν τινα συγ- 
γράμματα, τοὺς δὲ μίμοις καὶ ὀρχησταῖς ἀγωνοϑε- 
τοῦντας;: ᾿Δλκιβιάδης δὲ καὶ Θεόδωρος τελεστήριον 
ἐποίησαν τὸ Πολυτίωνος συμπόσιον, ἀπομιμούμενοι 
δαδουχίας καὶ ἱεροφαντίας. ὧν οὐδὲν οἶμαι τῷ 
ἄρχοντι περιοπτέον: ἀλλὰ καὶ λόγοις καὶ ϑεάμασι 
καὶ παιδιαῖς δώσει τόπον ἐχείνοις μόνοις, ὅσα πρὸς 
τὸ συμποτικὸν τέλος ἐξικνεῖται" τοῦτο δ᾽ ἦν φιλίας 
ἐπίτασιν ἢ γένεσιν δι’ ἡδονῆς ἐνεργάσασϑαι τοῖς 
παροῦσι" διαγωγὴ γάρ ἐστιν ἐν οἴνῳ τὸ συμπόσιον 
εἰς φιλίαν ὑπὸ χάριτος τελευτῶσα. ἐπεὶ δὲ παν- 
ταχοῦ τὸ πλήσμιον καὶ πολλαχοῦ βλαβερὸν τὸ ἄκρα- 
τον, ἡ δὲ μῖξις, οἷς ἂν ἐν καιρῷ καὶ μετὰ μέτρου 
παραγένηται πράγμασιν, ἀφαιρεῖ τἄγαν. ᾧ καὶ 
βλάπτει τὰ ἡδέα καὶ λυπεῖ τὰ ὠφέλιμα" δῆλον ὅτι 
καὶ τοῖς πίνουσιν ὃ ἐπιστάτης μεμιγμένην τινὰ 
παρέξει διαγωγήν. ἀκούων οὖν πολλῶν λεγόντων, 


1 αὐτῷ] δαα. τοιούτῳ αὶ καταισχύνω τη] 2: τὸ ἔργον 
κοσμιώτατον -- περιόψεσϑαιδ: ἴὰο. ὁ γὰ 8 Καὶ τὸν δέ «μοι 
δοκεῖ τοι ἰὰο. ὃ γὰ 60 Ε σων τὸ συμπόσιον 0 Ὗ ἃ Ε ἄξειν ἡμῖν 
καὶ μὴ ὄψεσϑαι ὅ ταϑ] 1 γιγνομένην 18 ἐπεὶ δὲ πανταχοῦ 
πὸ βλάπτειξ: ἐπεὶ δὲ πανταχοῦ πλήσμιον καὶ πολλαχοῦ βλαβ. 


τὸ ἄκρατον, ἡ δὲ μῖξις --- ἀφαιρεῖται ἄνω καὶ βλάπτει 


16 


20 


ΤΙΒΕΒᾺΗ 1. 2,17 


Ο 2 -“ Ν [ῳ Ἁ ἊΣ ’, ε Ξ δ᾽ ς Ἁ 
ὅτι πλοῦς μὲν ὃ παρὰ γῆν περίπατος ὁ παρὰ 
ϑάλατταν ἥδιστός ἔστιν, οὕτω παραβαλεῖ τῇ σπουδῇ 
τὴν παιδιάν. ὅπως οἵ τε παίζοντες ἁμωσγέπως Ἐ 
σπουδῆς τινος ἔχωνται καὶ πάλιν οἱ σπουδάξοντες 
9 “-- Φ’ δ -" 2 , . “ 
5 ἀναϑαρρῶσιν., ὥσπερ οἱ ναυτιῶντες ἐγγύϑεν εἰς γῆν 
τὴν παιδιὰν ἀποβλέποντες. ἔστι γὰρ καὶ γέλωτι 
χρῆσϑαι πρὸς πολλὰ τῶν ὠφελίμων καὶ σπουδὴν 
ἡδεῖαν παρασχεῖν. 
Φις 5....9 2 ΄ Ν Ν 9 Ἁ “ “ 
ὡς ἀν᾽ ἐχινόποδας καὶ ἀνὰ τρηχεῖαν ὄνωνιν 
Ὁ φύονται μαλακῶν ἄνϑεα λευκοΐων. 
ὅσαι δ᾽ ἄνευ σπουδῆς ἐπεισκωμάξουσι τοῖς συμπο- 
σίοις παιδιαί. ταύτας ἐπιμελῶς διακελεύσεται τοῖς 
συμπόταις εὐλαβεῖσϑαι, μὴ λάϑωσιν ὕβριν καὶ 
ἀσέλγειαν καϑάπερ ὑοσχύαμον λαβόντες οἴνῳ τοῖς 
λεγομένοις προστάγμασιν ἐξυβρίζωσι, προστάττοντες Ἐ 
ἄδειν ψελλοῖς ἢ κτενίζεσϑαι φαλακροὶς ἢ ἀσκωλι- 
ἄξειν χωλοῖς. ὥσπερ ᾿4γαπήστορι τῷ ᾿Δκαδημαϊκῷ 
λεπτὸν ἔχοντι καὶ κατεφϑινηκὸς τὸ σχέλος ἐπηρε- 
Ὰ ἐν ῇ Ὰ 3 ᾽ὔ 3 ,Ὑ -Ὁ “ 
ἄξοντες οἷ ξυμπόται πάντας ἐκέλευσαν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ 
20 ποδὸς ἑστῶτας ἐχπιεῖν τὸ ποτήριον ἢ ζημίαν κατα- 
βαλεῖν" τοῦ δὲ προστάσσειν πεοριελϑόντος εἰς αὐτόν, 
3 ᾿ ΙΑ γ4 "Ὁ ς ἋἋ ϑγς ᾿ " 
ἐχέλευσε πάντας οὕτω πιεῖν. ὡς ἂν αὐτὸν ἴδωσι" 
καὶ κεραμίου στενοῦ κομισϑέντος. εἶα τοῦτο τὸν 
ἀσϑενῆ πόδα χκαϑεὶς ἐξέπιε τὸ ποτήριον, οἵ δ᾽ ἄλλοι 


“" 
σι 


2 παραβάλλει τιθὶ ὅ γῆν Π)ΟΘΒΠΘΙᾺΒ 9 ΒΟΙΡΚ. 8 
Ῥ. 6839 18 καὶ ἀσέλγειαν. .8ὃ: 186. 1 γὰ Καὶ 14 ἐμβα- 
λόντες ὩΟΘΠΠΘιτιΒ. προσλαβόντες τοῖς] καὶ τοῖς ἡ. Ῥτδθ- 
ἔβύθπᾶδ, τΐϊηϊ υἱᾶ. ὟὟ οππθπᾶεδίϊο. Μίδ]τη ὡς τοῖς οὖ αθπαθ 
ἐξυβρίξουσι αὐτὰ Ῥ]ΟΥΠ15 Π1ὈΥ15 28 στενοῦ Ατηγούαϑ: κενοῦ. 


28 ΟΥΔΕΒΜΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝ 


πάντες, ὡς ἐφαίνετο πειρωμένοις ἀδύνατον. ἀπέτι- 


β99 σαν τὴν ζημίαν. χαρίεις οὖν ᾿Ζγαπήστωρφ᾽ καὶ ποιη- 


τέον εὐκόλους οὕτω καὶ ἱλαρὰς τὰς ἀμύνας. ἀλλὰ 
μὴν καὶ προστάγμασιν ἐθϑιστέον χρῆσϑαι πρὸς ἧδο- 
ψὴν καὶ ὠφέλειαν. τὰ οἰκεῖα καὶ δυνατὰ καὶ κοσ- 
μοῦντα τὸν δρῶντα προστάσσοντας, ὠδικοῖς ὦσαι, 
ῥητορικοῖς εἰπεῖν, φιλοσόφοις λῦσαί τι τῶν ἀπορου- 
μένων, ποιηταῖς προενέγκασϑαι στίχους. ἡδέως γὰρ 
εἰς τοῦϑ᾽ ἕκαστος ἄγεται καὶ προϑύμως. 
ἵν’ αὐτὸς αὑτοῦ τυγχάνει κράτιστος ὦν. 


ς 


ὁ μὲν οὖν τῶν ᾿Δσσυρίων βασιλεὺς ἄϑλον ὑπὸ 
κήρυκος κατήγγειλε τῷ καινὴν ἡδονὴν ἐξευρόντι" 
συμποσίου δὲ βασιλεὺς ἀστεῖον ἄϑλον ἄν καὶ γέρας 
προϑείη τῷ παιδιὰν ἀνύβριστον εἰσηγησαμένῳ καὶ 
τέρψιν ὠφέλιμον καὶ γέλωτα μὴ μώμου μηδ᾽ ὕβρεων 
ἀλλὰ χάριτος καὶ φιλοφροσύνης ἕταϊρον᾽ ἐν οἷς τὰ 
πλεῖστα ναυαγεῖ συμπόσια μὴ τυχόντα παιδαγωγίας 
ὀρϑῆς. ἔστι δὲ σώφρονος ἀνδρὸς ἔχϑραν φυλάττε- 
σϑαι καὶ ὀργήν, ἔν ἀγορᾷ τὴν ἐκ πλεονεξίας ἕν 
γυμνασίοις καὶ παλαίστραις ἐκ φιλονεικίας ἐν δ᾽ 
ἀρχαῖς καὶ φιλοτιμίαις ἐκ φιλοδοξίας ἐν δὲ δείπνῳ 
καὶ παρὰ πότον ἐκ παιδιᾶς ἐπιτιϑεμένην.᾽ 

8 ἀλλὰ μὴν καὶ Ἔ: 160. 6---7 γὰ 85 10 Νδυοκ. ρῥ. 418 


αὐτοῦ Τη6] τυγχάνει : τυγχάνοι 14 προϑείη γυ!- 
ΟΟὈΙαΒ: προσϑείη 


φι 


10 


ΤΙΒΕΒᾺΕ 1. 29 


ΠΡΟΒΖΔΗΜΩΑ͂ Ε. σ 
Πῶς εἴρηται τό ποιητὴν δ᾽ ἄρα Ἔρως διδάσκει. 
ΤΙΡΟΣΙΤΕΑ -Τ ΤΟΥ ΖΙΕΑ Δ ΟΤΓΟΘΥ. 
ΣΟΣΣΙΟΣ, ΠΛΟΥΤΆΡΧΟΣ, 4.44101. 


ὅ 1. Πῶς εἴρηται τό 
ἱποιητὴν δ᾽ ἄρα 
Ἔρως διδάσκει, κἂν ἄμουσος ἢ τὸ πρίν᾽ 
ἐξητεῖτο παρὰ Σοσσίῳ, Σαπφικῶν τινων ἀσϑέντων, 
ὅπου καὶ τὸν Κύκλωπα ἱμούσαις εὐφώνοις ἰᾶσϑαι 
τὸ φησί ἱτὸν ἔρωτα᾽ Φιλόξενος. ἐλέχϑη μὲν οὖν. ὅτι 
πρὸς πάντα τόλμαν ὃ ἔρως καὶ καινοτομίαν συγχω- 
ρῆσαι δεινός ἐστιν, ὥσπερ καὶ Πλάτων “ἴτην᾽ αὐτὸν 
καί 'ἱπαντὸς ἐπιχειρητήν᾽ ὠνόμασε' καὶ γὰρ λάλον Ὁ 
ποιεῖ τὸν σιωπηλὸν καὶ ϑεραπευτικὸν τὸν αἰσχυν- 
ιό τηλόν. ἐπιμελῆ δὲ καὶ φιλόπονον τὸν ἀμελῆ καὶ 
ῥάϑυμον᾽ ὃ δ᾽ ἄν τις μάλιστα ϑαυμάσειεν, φειδωλὸς 
ἀνήρ τε καὶ μικρολόγος ἐμπεσὼν εἰς ἔρωτα, καϑάπερ εἰς 
πῦρ σίδηρος ἀνεϑεὶς καὶ μαλαχϑείς, ἁπαλὸς καὶ ὑγρὸς 
καὶ ἡδίων" ὥστε τουτὶ τὸ παιξόμενον μὴ πάνυ φαί- 
90 νεσϑαι γελοῖον, ὅτι ἱπράσου φύλλῳ τὸ τῶν ἐρών- 
τῶν δέδεται βαλλάντιον. ἐλέχϑη δὲ χαὶ ὅτι τῷ 


.. 6 ποιητὴν] μουσικὴν τη61 8 σαφιγκῶν 1ᾶ 61 10 
Φιλόξενος] 6 Βοεσῖ. 8 Ρ. 611 11 πρὸς πάντα] ᾿ππροπᾶδ, 
οατη τόλμαν Ἴ2 Πλάτων] Οομν. ρ. 308 ἃ ἴτην Ὗ: 
τὸν 18 παντὸς ἐπιχειρητὴν] ΡΙαύ. Τῆμα. Ὁ. 09 ἃ 11 τε] 
46]. ΕΠ 5 20 φύλλῳ πράσου Τὸ τῶν ἐρ. συνδέδεται 
βαλλάντιον οἴἴοοϊς Οοθδίαβ. οὗ ΚοΟΚ. 8 Ῥ. 446 


90 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΌΝ 


πὸ μεϑύειν τὸ ἐρᾶν ὅμοιόν ἐστὶ ποιεῖ γὰρ ϑερμοὺς 
καὶ ἱλαροὺς καὶ διακεχυμένους" γενόμενοι δὲ τοιοῦ- 
τοι πρὸς τὰς ἐπῳδοὺς καὶ ἐμμέτρους μάλιστα φωνὰς 

Ἐ ἐκφέρονται. καὶ τὸν Αἰσχύλον φασὶ τὰς τραγῳδίας 
πίνοντα ποιεῖν καὶ διαϑερμαινόμενον. ἦν δὲ “αμ- ὅ 
ποίας ὁ ἡμέτερος πάππος ἕν τῷ πίνειν εὑρετικώτα- 
τος αὐτὸς αὑτοῦ καὶ λογιώτατος" εἰώϑει δὲ λέγειν 
ὅτι τῷ λιβανωτῷ παραπλησίως ὑπὸ ϑερμότητος ἀνα- 
ϑυμιᾶται. καὶ μὴν ἥδιστα τοὺς ἐρωμένους δρῶντες 
οὐχ ἧττον ἡδέως ἐγκωμιάζουσιν ἢ ὁρῶσι" καὶ πρὸς 10 
πάντα λάλος ὧν ἔρως λαλίστατός ἔστιν ἐν τοῖς 

π' ἐπαίνοις. αὐτοί τε γὰρ οὕτω πεπεισμένοι τυγχάνουσι 
καὶ βούλονται πεπεῖσϑαι πάντας. ὡς καλῶν κἀ- 
γαϑῶν ἐρῶντες. τοῦτο καὶ τὸν “υδὸν ἐπῆρε Καν- 
δαύλην τῆς ἑαυτοῦ γυναικὸς ἐπισπᾶσϑαι ϑεατὴν εἶδ ιῦ 
τὸ δωμάτιον τὸν ὃ ἢ τὴν οὐ βούλονται γὰρ ὑπ᾽ 
ἄλλων μαρτυρεῖσϑαι" διὸ καὶ γράφοντες ἐγκώμια 
τῶν καλῶν ἐπικοσμοῦσιν αὐτὰ μέλεσι καὶ μέτροις 
καὶ ὠδαῖς,. ὥσπερ εἰκόνας χρυσῷ καλλωπίζοντες, 
ὅπως ἀκούηταί τε μᾶλλον ὑπὸ πολλῶν καὶ μνημο- 30 
νεύηται᾽ καὶ γὰρ ἂν ἵππον καὶ ἀλεχτρυόνα, κἂν 

693 ἄλλο τι τοῖς ἐρωμένοις διδῶσι, καλὸν εἶναι καὶ 
κεκοσμημένον ἐχπρεπῶς βούλονται καὶ περιττῶς τὸ 
δῶρον" μάλιστα δὲ λόγον κόλακα προσφέροντες ἡδὺν 
ἐθέλουσι φαίνεσϑαι καὶ γαῦρον καὶ περιττόν, οἷος 95 
ὁ ποιητικός ἔστιν. 


8 οἵη. Ὁ: συμμέτρους αὐτοῦ τηρὶ 9 ὁρῶντες οἵ 
ἐρῶντες ὃ 18 Ἔ: καὶ ἀγαϑῶν 14 Κανδαύλην: 186. 
θ γα 1 ἢ 1 πτιϑ]μὶ ἐπισπάσαϑαι 16 ἴδ. 4-ὃ γα ΤΗῆ 
τὴν οὐ ϑδυρρ!οπῦ τὸν Γύγην ὃ. τὸν οἰκέτην Χ τὸν οἰκέτην οὗ ὃ 


10 


μι 
σι 


20 


Π͵ΙΒΕΒΕ 1. 91 


2, Ὁ μέντοι Σόσσιος ἐπαινέσας ἐκείνους, εἶπεν 
ὡς οὐ χεῖρον ἄν τις ἐπιχειρήσειεν ὁρμηϑεὶς ἀφ᾽ 
ὧν Θεόφραστος εἴρηκε περὶ μουσικῆς ᾿χαὶ γὰρ 
ἔναγχος᾽ ἔφη ἱτὸ βιβλίον ἀνέγνων. λέγει δὲ Θεό- 
φραστος μουσικῆς ἀρχὰς τρεῖς εἶναι. λύπην, ἡδονήν, 
ἐνθουσιασμόν. ὡς ἕχάστου τῶν ὁ “ αὐτῶν παρα- 
τρέποντος ἐκ τοῦ συνήϑους καὶ παρεγχλίνοντος τὴν 
φωνήν. αἵ τὸ γὰρ λῦπαι τὸ γοερὸν καὶ ϑρηνητικὸν 
ὀλισϑηρὸν εἰς ὠδὴν ἔχουσι" διὸ καὶ τοὺς ῥήτορας Β 
ἐν τοῖς ἐπιλόγοις καὶ τοὺς ὑποχριτὰς ἐν τοῖς ὀδυρ- 
μοῖς ἀτρέμα τῷ μελῳδεῖν προσάγοντας ὁρῶμεν καὶ 
παρεντείνοντας τὴν φωνήν. αἵ τ σφοδραὶ περι- 
χάρειαν τῆς ψυχῆς τῶν μὲν ἐλαφροτέρων τῷ ἤϑει 
καὶ τὸ σῶμα πᾶν ἐπαίρουσι καὶ παρακαλοῦσιν εἰς 
ἔνρυϑμον κίνησιν. ἐξαλλομένων καὶ κροτούντων 
εἴπερ ὀρχεῖσϑαι μὴ δύνανται" 

ἱμανίαι τ᾿ ἀλαλαί τ᾽ ὀρινομένων 

ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ᾽ 
κατὰ Πίνδαρον. οἱ δὲ χαρίεντες ἐν τῷ πάϑει τούτῳ 
γενόμενοι τὴν φωνὴν μόνην εἰς τὸ ἄδειν καὶ φϑέγγε- 
σϑαι μέτρα καὶ μέλη προΐενται. μάλιστα δ᾽ ὁ ἐν- 
ϑουσιασμὸς ἐξίστησι καὶ παρατρέπει τό τε σῶμα καὶ 
τὴν φωνὴν τοῦ συνήϑους καὶ καϑεστηκότος. ὅϑεν 


2 χεῖρον ἄν τις] χειρόμαντις Τα] 0 1π|ῸὸΣ 9 να ΒΕ 
τούτων τῶν παϑημάτων ἃπι τῶν παϑῶν τούτων παρα- 
τρέποντος Χ: παρατρὲ ἴ8ο0. 4 γὰ ΤΕ 7 καὶ παρεγλλέ- 
γοντος Ἐ: ἴδ. 4 Νὰ 1Ὲ ἐγκχλίναντος 14 τὸ σῶμα συν- 


εἑπαΐίρουσ. ἢ 16 δύνανται: δύνωνται 11 ΒοΙρΊΚ. 1 ». 450 

ἀλαλαὶ]) ἄλλαι τὸ] 18 Τανπθθυβ: ἐριαύχενε συγκλόνῳ 
ΠΊΘΙ 20 κινούμενοι ὟὟἯ φϑέγγεσϑαι] φϑέγγονται 1άθτη 
21 μέτρα ΗἸΒΟΠΙσΊα5: μέγα 


92 ΟΥΛΔΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΠΌΝ 


αἵ τε βακχεῖαι δυϑμοῖς χρῶνται καὶ τὸ χρησμῳδεῖν 
ἐμμέτρως παρέχεται τοῖς ἐνθεαξομένοιθ᾽ τῶν τὲ μαι- 
νομένων ὀλίγους ἰδεῖν ἔστιν ἄνευ μέτρου καὶ ὠδῆς 
ληροῦντας. οὕτω δὲ τούτων ἐχόντων, εἰ βούλοιο 
καϑορᾶν ὑπ᾽ αὐγὰς διαπτύξας τὸν ἔρωτα καὶ κατα- ὅ 
μανϑάνειν, οὐκ ἂν ἄλλο πάϑος εὕροις οὔτε λύπας 
δριμυτέρας ἔχον οὔτε σφοδροτέρας περιχαρείας οὔτε 
μείζονας ἐκστάσεις καὶ παραφροσύνας᾽ ἀλλ᾽ ὥσπερ 
τὴν Σοφοκλέους πόλιν ἰδεῖν ἔστιν ἀνδρὸς ἐρωτικοῦ 
ψυχήν “ὁμοῦ μὲν ϑυμιαμάτων γέμουσαν, 10 
ὁμοῦ δὲ παιάνων τε καὶ στεναγμάτων.ἢ 

Ὁ οὐδὲν οὖν ἄτοπον οὐδὲ ϑαυμαστόν. εἰ πάσας. ὅσαι 
μουσικῆς εἰσιν ἀρχαί, περιέχων ὃ ἔρως ἐν αὑτῷ καὶ 
συνειληφώς. λύπην ἡδονὴν ἐνθουσιασμόν, τά τ᾽ 
ἄλλα φιλόφωνός ἐστι χαὶ λάλος εἴς τε ποίησιν 15 
μελῶν καὶ μέτρων, ὡς οὐδὲν ἄλλο πάϑος, ἐπίφορος 
καὶ κατάντης. 


ΠΡΟΒΠΊΠΗΜΩΑ͂ ς. 
Περὶ τῆς ᾿Δλεξάνδρου πολυποσίας. 
ΤΙΡΟΩΣ Δ Ί Π . ΖΙΤΑ ΟΗΟΘΣΙΣ 90 
ΦΙΔΙΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 44ΛΜΟΙ. 
1. “όγος ἦν περὶ ᾿4λεξάνδρου τοῦ βασιλέως, 
π ὡς οὐ πολὺ πίνοντος ἀλλὰ πολὺν χρόνον ἐν τῷ 
1 Βάχχαι Μ 2 ἐν μέτρῳ ἨϊγΒΟΠΙραΒ παρέπεται ὟὟΥ 
9 τὸν Σοφοκλέα ταρθὶ; οἵ, ὅορῃ. Οὐ 4. ἐδεῖν ἔστιν] ΟἸ, 


θη 18 αὑτῷ: αὐτῷ 16 φιλόφωνος ὃ: φιλόπονος οἵ. 
Ῥ. 961}: τὸ φιλόφωνον καὶ λάλον 


ὕ 


10 


μ"" 
σι 


20 


ΌΘ 
5} 


Π͵ΒΕᾺ 1. 99 


πίνειν καὶ διαλέγεσθαι τοῖς φίλοις ἕλκοντος. ἀπε- 
δείκνυε δ᾽ αὐτοὺς φλυαροῦντας Φιλῖνος ἐκ τῶν 
βασιλικῶν ἐφημερίδων. ἐν αἷς συνεχέστατα γέγρα- 
πταν καὶ πλειστάκις ὅτι τήνδε τὴν ἡμέραν ἐκ τοῦ 
πότου καϑεύδων᾽ ἔστι δ᾽ ὅτε “καὶ τὴν ἐφεξῆς" διὸ 
καὶ πρὺς τὰς συνουσίας ἀργότερος ἦν ὀξὺς δὲ καὶ 
ϑυμοειδής" ἅπερ ἐστι σωματικῆς ϑερμότητος. λέγεται 
ὃξ καὶ τοῦ χρωτὸς ἥδιστον ἀποπνεῖν, ὥστε κατα- 
πιμπλάναι τοὺς χιτωνίσκους εὐωδίας ἀρωματιξούσης. 
ὃ δοκεῖ καὶ αὐτὸ ϑερμότητος εἶναι" διὸ χαὶ τῆς 
οἰκουμένης οἵ ξηρότατοι καὶ ϑερμότατοι τόποι τήν 
τὲ χασίαν καὶ τὸν λιβανωτὸν ἐχφέρουσι" πέψει γάρ 
τινι τῶν ὑγρῶν ὃ Θεόφραστός φησιν ἐπιγίγνεσϑαι 
τὴν εὐωδίαν, ὅταν ἐξαιρεϑῇ τὸ βλαβερὸν ὑγρὸν ὑπὸ 
ϑερμότητος. δοχεῖ δὲ καὶ Καλλισϑένης ἐν διαβολῇ 
γενέσθαι πρὸς αὐτόν, ὡς δυσχεραίνων δειπνεῖν διὰ 
τὸν πότον" ἐπεὶ καὶ κύλικα λεγομένην ᾿4λεξάνδρου 


μεγάλην, ἐλθοῦσαν ἐπ’ αὐτόν. ἀπεώσατο φήσας 634 


οὐκ ἐθέλειν ᾿4λεξάνδρου πιὼν ᾿“σκληπιοῦ δεῖσϑαι. 

ταῦτα μὲν οὖν περὶ τῆς ᾿4λεξάνδρου πολυποσίας. 
2, Μιϑριδάτην δὲ τὸν πολεμήσαντα Ῥωμαίοις 

5 . ΟΣ ς τ τ τι ᾽ , Χ , τΥ 

ἐν τοῖς ἀγῶσιν. οὐς ἕπετελει. καὶ πολυφαγίας ἀϑλα 

ϑεῖναι καὶ πολυποσίας φασί" νικῆσαι δ᾽ αὐτὸν ἀμφό- 

τερα, καὶ ὅλως πιεῖν πλεῖστον τῶν καϑ᾽ αὑτὸν ἀν- 


ϑρώπων., διὸ χαὶ Ζιόνυσον ἐπικληϑῆναι. τοῦϑ᾽ 


1. καὶ] οἵη. τη6] 2 Ἔ; φίλινος 14 ὑγρὸν] ρισσὸν 
Τη6], ἀπαθ ἔοτύ. ὑγρὸν καὶ περισσὸν 1ὅ 6. ΤὌΣΠΘΡαΒ: 
κα ἴδο. 4---Ὺὶ γᾷ 9 ἢ 10. ἐν διαβολῇ γε 4--5ὃ νὰ 12 Εὶ 
σὸν ὡς δυσχεραι 8--4 γα 6 αὶ δειπνεῖν διὰ τὸν 6 γὰ Εἰ 
24 τῶν] ΟΥ̓. 1η61 


ῬΙαξατομὶ Μονταϊα. ὙὍο1 ΤΥ. ΠῚ 


94 ΟΟΛΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


ἡμεῖς εἴπομεν ἕν τι τῶν εἰκῆ πεπιστευμένων εἶναι, 
τὸ περὶ τὴν αἰτίαν τῆς ἐπικλήσεως" νηπίου γὰρ 
ὄντος αὐτοῦ κεραυνὸς ἐπέφλεξε τὰ σπάργανα, τοῦ 

Β δὲ σώματος οὐχ ἥψατο, πλὴν ὅσον ἔχνος τι τοῦ 
πυρὸς ἐν τῷ μετώπῳ κχρατουμένῳ ὑπὸ τῆς κόμης δ 
μένειν αὐτῷ παιδί: καὶ ἀνδρὸς ἤδη πάλιν ἐπὶ τὸ 
δωμάτιον ἐμπεσὼν κεραυνὸς αὐτοῦ μὲν κατέπεσε 
καϑεύδοντος. τῆς δὲ φαρέτρας ὑποχρεμαμένης δι- 
εξῆλϑε τὰ βέλη πυρακτώσας. οἱ μὲν οὖν μάντεις 
ἀπεφήναντο πλεῖστον αὐτὸν ἰσχύσειν ἀπὸ τῆς τοξι- τὸ 
κῆς καὶ κούφης στρατιᾶς, οἵ δὲ πολλοὶ Ζ᾽ιόνυσον 
αὐτὸν ἀπὸ τῶν κεραυνοβολιῶν ὁμοιότητι τοῦ πάϑους 
προσηγόρευσαν. 

9. Ἐκ τούτου περὶ τῶν πολὺ πιόντων ἦν λόγος" 
ἐν οἷς καὶ τὸν πύχτην Ἡρακλείδην ἐτίϑεσαν., ὃν ι6 
Ἡρακλοῦν ᾿Αλεξανδρεῖς ὑπεκορίζοντο, κατὰ τοὺς 

Ο πατέρας ἡμῶν γενόμενον. οὗτος ἀπορῶν συμπότου 
παραμένοντος, ἐκάλει τοὺς μὲν ἐπὶ πρόπωμα τοὺς 
δ᾽ ἐπ’ ἄριστον ἄλλους δ᾽ ἐπὶ δεῖπνον. ἐσχάτους 
δέ τινας ἐπὶ κῶμον ἀπαλλαττομένων δὲ τῶν πρώ- 90 
τῶν. δεύτεροι συνῆπτον εἶτ᾽ ἐφεξῆς οἵ τρίτοι καὶ 

“ ὀ 3 - ΦΌΟΝ Ἷῇ - Ὰ 
τέταρτοι κἀκεῖνος οὐδὲν διάλειμμα ποιῶν ἅπασιν 
» Ἁ Ἁ ’ ΄ ’ 
ἐξήρκει καὶ τοὺς τέσσαρας πότους συνδιέφερε. 
4. Τῶν δὲ ΖΙρούσῳ τῷ Τιβερίου Καίσαρος 
΄ ͵ 
υἱῷ συμβιούντων ὃ πάντας ἕν τῷ πίνειν προτρεπό- 90 

ὅ γηϑ] τη κρυπτομένῳ «αὖ κρυπτόμενον 6 μένειν --- 
ἀνδρὸς Ἐπχροιηρίαμη ΤΣ ΠΘΌ1: 4--ὅ Νὰ εἰν αὐτῷ παι 4 νὰ 
ἀνδρὸς ῬΥο μένειν τηλ]πὶ διαμένειν παιδί] 46]. Τύγι- 


ῬΘΥ]5 ἢ ἀπέπεσε ὟΝ. παρέπεσε ΤΩΡ ΟΥαΒ 8 .ὑπερλρεμα- 
μένης ἢ 18 πρόπωμα: πρόπομα 2ῦ παρερχόμενος 


ΠΙΒΒᾺῈ 1. 90 


μἕξνος ἰατρὸς ἑάλω τῶν πικρῶν ἀμυγδαλῶν πέντ᾽ 
ἢ ἕξ ἑκάστοτε προλαμβάνων ἕνεκα τοῦ μὴ μεϑύ- 
σκεσϑαι᾿ κωλυϑεὶς δὲ καὶ παραφυλαχϑεὶς οὐδ᾽ ἐπὶ 
μικρὸν ἀντέσχεν. ἔνιοι μὲν οὖν ὥοντο τὰς ἀμυγδα- 
λέδας δηκτικόν τι καὶ ῥυπτικὸν ἔχειν τῆς σαρκός, 
ὥστε καὶ τῶν προσώπων τὰς ἐφηλίδας ἐξαιρεῖν" 
ὅταν οὖν προληφϑῶσι, τῇ πικρότητι τοὺς πόρους 
ἀμύσσειν καὶ δηγμὸν ἐμποιεῖν. ὑφ᾽ οὗ τὸ ὑγρὸν 
κατασπῶσιν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς διατμιξόμενον. ἡμῖν 
δὲ μᾶλλον ἡ τῆς πικρότητος ἐδόκει δύναμις ἀναξη- 
ραντικὴ καὶ δάπανος ὑγρῶν εἶναι" διὸ τῇ γεύσει 
πάντων ἐστὶ τῶν χυλῶν ὃ πικρὸς ἀηδέστατος" τὰ 
γὰρ φλέβια τῆς γλώττης, ὦ: ὃ Πλάτων φησί, μα- 
λακὰ καὶ νοτερὰ ὄντα, συντείνει παρὰ φύσιν ἡ τῆς 
τὸ ξηρότητος δύναμις. ἐχτηχομένων τῶν ὑγρῶν. κα 
τὰ ἕλκη τοῖς πικροῖς ἀπισχναίνουσι φαρμάκοις. ὡς 
ὁ ποιητής φησιν 


ζι 


1 


[- 


--- 


ἐπὶ δὲ ῥίζαν βάλε πικρὴν 
χερσὶ διατρίψας ὀδυνήφατον, ἥ οἱ ἁπάσας 
30 ἔσχ᾽ ὀδύνας" τὸ μὲν ἕλκος ἐτέρσετο, παύσατο δ᾽ αἷμα: 
τὸ γὰρ τῇ γείΐσει πικρὸν τῇ δυνάμει ξηραντικὸν ὀρ- 
ϑῶς προσηγόρευσε. φαίνεται δὲ καὶ τὰ διαπάσματα 
τῶν γυμνικῶν, οἷς ἀναρπάξουσι τοὺς ἱδρῶτας, πικρὰ 


1 ἀμυγδαλῶν ὃ: ἀμυγδάλων οἵ. ΑἴΠ6π. ». 384 4 ἀμυγδα- 
λέδας] ἀμυγδαλῆς ῥίζας ΠοΘΏΠΘτι5 001]. ῬΊΊπ. 38,144 6 61. 
Ὗ: ἐξαίρειν 18 φλέβια ῬΊ]αίο Τίμα. Ρ. ὅς ἃ: φλεβὰῷ 14 
νοτερὰ Ἰάθηη: μανότερα 1 δύναμις Απομγτηθβ 18 Ποῃῃ. 


“4 846 19 ἁπάσας --- ἐτέρσετο] οτη. τηθὶ 20 παύσαντο 
ΤΊΘ] 28 γυμνικῶν ΒΟΙΡΒῚ οὐ ΒΆΘΗΒΙΟ: γυναικῶν οἵ, 
Ρ. 9840 


ΝΣ 


86 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


τῇ φύσει καὶ στυπτικὰ ὄντα σφοδρότητι τοῦ στρυφ- 

Ἐ νοῦ τὸ πικρόν. “οὕτως οὖν᾽ ἔφην 'τούτων ἐχόντων. 
εἰκότως ἡ τῶν ἀμυγδαλῶν πιχρότης βοηϑεῖ πρὸς 
τὸν ἄκρατον, ἀναξηραίνουσα τοῦ σώματος τὰ ἐν- 
τὸς χαὶ οὐκ ἐῶσα πίμπλασϑαι τὰς φλέβας, ὧν διατά- 
σει φασὶ καὶ ταραχῇ συμβαίνει τὸ μεϑύειν. τεκμήριον 
δὲ τοῦ λόγου μέγα τὸ συμβαῖνον περὶ τὰς ἀλώπε- 
καρ᾽ ἂν γὰρ ἀμυγδάλας πικρὰς φαγοῦσαι μὴ ἐπι- 
πίωσιν, ἀποθνήσκουσι τῶν ὑγρῶν ἀϑρόως ἔκλει- 
πόντων.ἢ 


{ΠΡ} ΠΡΟΒΠΗΜΩ Ζ. 
Διὰ τί μᾶλλον ἀκράτῳ χαίρουσιν οἷ γέροντες. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ 414 ΔΟΓΟΥ. 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 4Λ44ΟΙ. 


1. ᾿Εξητεῖτο περὶ τῶν γερόντων, διὰ τί μᾶλλον 
ἀκρατοτέρῳ τῷ ποτῷ χαίρουσιν. οἱ μὲν οὖν κατε- 
ψυγμένην τὴν ξξιν αὐτῶν καὶ δυσεκϑέρμαντον οὖσαν 
οἰόμενοι διὰ τοῦτο τῇ σφοδρότητι τῆς κράσεως ἐναρ- 
μόττειν, ἐφαίνοντο κοινόν τι καὶ πρόχειρον οὐχ 
ἱκανὸν δὲ πρὸς τὴν αἰτίαν οὐδ᾽ ἀληϑὲς λέγοντες. 

Β καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰσϑήσεων ταὐτὸ συμβέβηκε. 
δυσκίνητοι γάρ εἰσι καὶ δυσμετάβλητοι πρὸς τὰς 

1 τοῦ στρυφνοῦ τὸ πικρόν] τοῦ στρυφνοῦντος πικροῦ 
ἘΧΘΙΏ Ια. ΤΤΗΘΌΙ. Ευῦ. δα α, οὐϊδιὴ κατασβεννύναι τὸ ὑγρόν 
οἵ. ». 9640 ὅ καὶ] οἵ. π|6ὶ 6 συμβαίνειν ὃ 8. 611. 


Ἐχ. ΤΌΣΠΘΟΙ: 8 γὰ ἐπιπίωσι ὅ--6 γὰ 10 ὶ τῶν ὑγρῶν ἀϑρο 
7 γὰ ἘΠ πόντων 19 καινόν τηθὶ 21 ταὐτὸ ἕ: τὸ αὐτὸ 


10 


ΌΘ 


Ὁ 


οι 


10 


20 


ΤΙ ΒΒΕ 1, ΞΝ 


ἀντιλήψεις τῶν ποιοτήτων, ἂν μὴ κατάκχοροι καὶ 
σφοδραὶ προσπέσωσιν" αἰτία δ᾽ ἡ τῆς ἕξεως ἄνεσις" 
ἐχλυομένη γὰρ καὶ ἀτονοῦσα πλήττεσϑαι φιλεῖ. διὸ 
τῇ τε γεύσει μάλιστα τοὺς δηκτικοὺς προσίενται 
χυμούς, ἥ τ᾽ ὄσφρησις αὐτῶν ὅμοια πέπονθε πρὸς 
τὰς ὀσμάς" κινεῖται γὰρ ὑπὸ τῶν ἀκράτων καὶ σφο- 
δρῶν ἤδιον. ἡ δ᾽ ἁφὴ πρὸς τὰ ἕλκη δυσπαϑής" 
τραύματα γὰρ ἐνίοτε λαμβάνοντες οὐ μάλα πονοῦ- 
σιν. ὁμοιότατον δὲ γίγνεται τὸ τῆς ἀκοῆς" οἵ γὰρ 
μουσικοὶ γηρῶντες ὀξύτερον ἁρμόξονται καὶ δκλη- 
ρότερον, οἷον ὑπὸ πληγῆς τῆς συντόνου φωνῆς 
ἐγείροντες τὸ αἰσϑητήριον. ὅ τι γὰρ σιδήρῳ πρὸς 
ἀκμὴν στόμωμα, τοῦτο σώματι πνεῦμα παρέχει πρὸς Ο 
αἴσϑησιν᾽ ἐνδόντος δὲ τούτου καὶ χαλάσαντος, ἀργὸν 
ἀπολείπεται καὶ γεῶδες τὸ αἰσϑητήριον καὶ σφο- 
δροῦ τοῦ νύττοντος. οἷον ὃ ἄχρατός ἐστι. δεόμενον. 


ΠΡΟΒΠΊΗΜΑ͂ Η. 
Διὰ τί τὰ γράμματα πόρρωϑεν οὗ πρεσβύτεροι μᾶλλον 
ἀναγιγνώσκουσιν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ ΖΙΔ4ΠΟΓΟΥ. 
ΠΛΟΥΤΆΑΡΧΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑ͂Σ, 4440]. 
1. Ταῦτα δ᾽ ἡμῶν εἰς τὸ προχείμενον εὑρησι- 
λογούντων. ἐδόκει τὸ τῆς ὄψεως ἀντιπίπτειν. οἵ Ὁ 


2 σφοδραὶ Β: σφόδρα 6 καὶ σφοδρῶν ἤδιον -- -- 
ὁμοιότατον Εχ. 'ΓΌΤΠΘΌΙ: 7 γὰ 9 Εὶ ἥδιον ἡ δὲ ἁφὴ (ἀφῆ Μὰ) 
4 ὰ π0]18 Εὶ τὰ ἕλκη δυσπα 9--1Ὸ γὰ Εὶ τραύματα γὰρ 1---ὃ8 γὰ 
6 Εὶ λαμβάνοντες ὅ νὰ 1 Εὶ ἃ πονοῦσιν ἐ 6--ἴ Νὰ 10 Εὶ τατον 
8 τὸ 11 τῆς ἢ: καὶ τῆς 22 1ἴϑ ΒΟΥΙΙΡ51: εὑρεσιλογούντων 


98 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΝΜ 


γὰρ πρεσβύτεροι πόρρω τὰ γράμματα τῶν ὀμμάτων 

ἀπάγοντες ἀναγιγνώσκουσιν. ἐγγύϑεν δ᾽ οὐ δύναν- 

ται καὶ τοῦτο παραδηλῶν ὃ Αἰσχύλος φησίν 
οὐδὲ ἀπὸ ἘΞ αὐτόν᾽ οὐ γὰρ ἐγγύϑεν 
ἘΞγέρων δὲ γραμματεὺς γενοῦ σαφής. 


ἐκδηλότερον δὲ Σοφοκλῆς ταὐτὸ περὺ τῶν γε- 
ρόντων᾽ 

“βαρεῖα μὲν γὰρ ἐν λόγοισι προσβολὴ 

μόλις δι΄ ὠτὸς ἔρχεται τρυπωμένου., 

πόρρω δὲ λεύσσων, ἐγγύϑεν δὲ πᾶς τυφλός." 


εἴπερ οὖν πρὸς τὴν ἐπίτασιν καὶ σφοδρότητα μᾶλ- 
λον ὑπακούει τὰ τῶν γερόντων αἰσϑητήρια, πῶς 
ἐν τῷ ἀναγιγνώσκειν τὸν ἐγγύϑεν ἀντιφωτισμὸν οὐ 
’ 3 ἡ , 2 δ »" , 
φέρουσιν. ἀλλὰ παράγοντες ἀπωτέρω τὸ βιβλίον 
᾿ἐκχλύουσι τὴν λαμπρότητα τῷ ἀέρι χκαϑάπερ οἶνον 
ὕδατι καταχεραννυμένην; 
2. Ἦσαν μὲν οὖν οἱ πρὸς τοῦτ᾽ ἔλεγον, ὡς ἀπά- 
“-- “ Χ , 3 ᾿ “4 Ἁ 
γουσι τῶν ὄψεων τὸ βιβλίον. οὐ μαλακώτερον τὸ 
φῶς ποιοῦντες, ἀλλ᾽ οἷον ἐπιδραττόμενοι καὶ περι- 
λαμβάνοντες αὐγὴν πλείονα καὶ πληροῦντες ἀέρος 
Ε λαμπροῦ τὴν μεταξὺ τῶν ὀμμάτων καὶ τῶν γραμ- 
μάτων χώραν. ἕτεροι δὲ τοῖς συμβάλλουσι τὰς 
8 Αἰσχύλος] Νἄποκ. ρ. 107 ἀαθι ΤΠ ΪΤΟΥ ΟἿΣ ᾿βδστιθε 510] 
ποΐαϑ ποὴ Θηοίαγουιῦ 4 ἴδ. 6 γὰ 8Εὶ δ. 1 6 γὰ 
10 Τ᾿. Μογῦ. ΒΡ ]θμάαμ οὐ δέλτον εἶδον αὐτός᾽ οὐ γὰρ ἐγ- 
γύϑεν | ἦν μοι" γέρων δὲ γραμματεὺς ἔγνω σ᾽ ἃ φής 
ὃ 6π|. ἢ: ἐρκών ἡ Σοφοκλῆς] οἵ, Ναοῖς, Ρ. 812 ταὐτὸ Ἐ: 
τὸ αὐτὸ δὲ] δ᾽ 8 6π|. Ἠθυθυάθηυβ: βραδεῖα 9 τρυ- 


πωμένου) ον ἀπρέαὶ 12. τὰμ 14 τηδ]ϊ ἀλλ᾽ ἀπάγοντες 
117 ἔλεγον] λέγουσιν ταδὶ 


ΤΙΒΕΝ 1. 99 


αὐγὰς μετεῖχον᾽ ἐπεὶ γὰρ ἀποτείνεται τῶν ὀφϑαλ- 
μῶν ἑκατέρου κῶνος, πρὸς τῷ ὄμματι τὴν κορυφὴν 
ἔχων, ἕδραν δὲ καὶ βάσιν ἣ περιλαμβάνει τὸ δρώ- 
μενον, ἄχρι μέν τινος εἰκός ἐστιν ἰδίᾳ τῶν κώνων 
5 ἑκάτερον φέρεσϑαι᾽ γενόμενοι δ᾽ ἀπωτέρω καὶ συμ- 
πεσόντες ἀλλήλοις ἕν τὸ φῶς ποιοῦσι" διὸ καὶ τῶν 
ὁρωμένων ἕχαστον ἕν οὐ δύο φαίνεται. καίπερ ἀμ- 
φοτέροις ἅμα τοῖς ὄμμασι καταφαινόμενον᾽ αἰτία 
γὰρ ἡ τῶν κώνων σύναψις εἰς ταὐτὸ καὶ σύλλαμ.- 
ιοψις ἐκ δυεῖν μίαν ὄψιν ἀπειργασμένη. τούτων δ᾽ 
οὕτως ἐχόντων. οἵ μὲν ἐγγὺς προσάγοντες τὰ γράμ- 
ματὰ πρεσβῦται, μηδέπω τῶν αὐγῶν συγκεχυμένων. 636 
ἀλλ᾽ ἑκατέρᾳ χωρὶς ἐπιϑιγγάνοντες ἀσϑενέστερον 
ἐπιλαμβάνονται" οἱ δ᾽ ἀπωτέρω προϑέμενοι, μεμιγ- 
ιῦ μένου τοῦ φωτὸς ἤδη καὶ πολλοῦ γεγονότος, μᾶλλον 
ἐξακριβοῦσιν ὥσπερ οἵ ταῖς δυσὶν ὁμοῦ χερσὶ κατ- 
ἕχοντες, ὃ τῇ ἑτέρᾳ μὴ δύνανται. 
9. Ααμπρίας δ᾽ ὃ ἀδελφὸς τὴν Ἱερωνύμου ὁ οὐκ 
ἀνέγνωκεν ὁ“ εὐφυΐαν ἐμπεσών, ὅτι τοῖς προσπίπτου- 
59) σιν ἀπὸ τῶν ὁρατῶν εἴδεσι πρὸς τὴν ὄψιν ὁρῶμεν. 
ἃ πρῶτον μὲν ἀπέρχεται μεγάλα καὶ παχυμερῆ᾽ διὸ Β 
τοὺς γέροντας ἐγγύϑεν ἐπιταράττει βραδύπορον καὶ 
σκληρὰν ἔχοντας τὴν ὅρασιν᾽ ἀνενεχϑέντων δ᾽ εἰς 


8 ἧ Ῥοθμμθ Β 12 αὐγῶν] αὐτῶν τ 18 ἑκατέρᾳ 
(89. τῇ αὐγῇ) Βοσμπθυιθ: ἕκάτερα 1Ἃ4 προτιϑέμενοι 
18 ἀδελφὸς ὃ: ὅ γα 1" 10. 180. ὅ--6 γὰ 10 Ἐ᾿ μόνον 
5. Μδίπη δόξαν καὶ οὐκ ἀνεγνωκὼς ὅμως ἔτυχε δι᾽ εὐφυΐαν 
ἐμπεσών οοἰύ. 19 1δ0. 1 γὰ Ἐ. Ῥοβὺ ἐμπεσὼν πὰ γα 
αοὺ 2---8. ἰΔ0., αα88 ῬΤΟΡΌΘΥ ῬΥΟΧΙ 8 τ ϑ γ᾽. ΠῈ]118). 6558 Ὑἱᾶ. 
20 εἴδεσι ὃ: 4 γα 6 Κ᾿ 


40 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜ 


τὸν ἀέρα καὶ λαβόντων διαστήματα, τὰ μὲν γεώδη 
περιϑραύεται καὶ ἀποπίπτει, τὰ δὲ λεπτὰ προσπελά- 
ξοντα ταῖς ὄψεσιν ἀλύπως καὶ ὁμαλῶς ἐναρμόττει 
τοῖς πόροις, ὥσϑ᾽ ἧττον ταραττομένους μᾶλλον ἀντι- 
λαμβάνεσϑαι. καὶ γὰρ αἱ τῶν ἀνθέων ὀσμαὶ πόρ- 
ρῶϑεν εὐωδέστεραι προσπίπτουσιν ἂν δ᾽ ἐγγύϑεν 
ἄγαν προσάγῃς. οὐχ οὕτω καϑαρὸν οὐδ᾽ ἄκρατον 
ὀδώδασιν. αἴτιον δ᾽ ὅτι πολλὰ τῶν γεωδῶν καὶ 
ϑολερῶν συναποφέρεται τῇ ὀσμῇ καὶ διαφϑείρει τὴν 
εὐωδίαν ἐγγύϑεν λαμβανομένην᾽" ἂν δ᾽ ἄπωϑεν. τὰ 
Ο μὲν ϑολερὰ καὶ γεώδη περιρρεῖ καὶ ὑποπίπτει. τὸ 
δ᾽ εἰλικρινὲς καὶ ϑερμὸν αὐτοῦ ὑπὸ λεπτότητος δια- 
σῴζεται πρὸς τὴν αἴσϑησιν. 

4. Ἡμεῖς δὲ τὴν Πλατωνικὴν φυλάττοντες ἀρ- 
χὴν ἐλέγομεν ὅτι πνεῦμα τῶν ὀμμάτων αὐγοειδὲς 
ἐχπίπτον ἀνακέρναται τῷ περὶ τὰ σώματα φωτὶ καὶ 
λαμβάνει σύμπηξιν. ὥσϑ' ἕν ἐξ ἀμφοῖν σῶμα δι’ 
ὅλου συμπαϑὲς γενέσϑαι. κεράννυται δ᾽ ἕτερον ἑτέρῳ 
συμμετρίας τε λόγῳ καὶ ποσότητος᾽ οὐ γὰρ ἀναιρε- 
ϑῆναι δεῖ ϑάτερον ὑπὸ ϑατέρου κρατηϑέν, ἀλλ᾽ ἀπ᾽ 
ἀμφοῖν ἔς τι μέσον ἁρμονίᾳ καὶ κοινωνίᾳ συναχϑέν- 
τῶν μίαν δύναμιν ἀποτελεσϑῆναι. ὄντος οὖν τοῦ 
τῶν παρηλίκων. εἴτε ῥεῦμα χρὴ προσαγορεύειν τὸ 
διὰ τῆς κόρης φερόμενον εἴτε πνεῦμα φωτοειδὲς 
εἶτ᾽ αὐγήν. ἀσϑενοῦς καὶ ἀδρανοῦς, οὐ γίγνεται 

10 ἄπωϑεν τὰ μὲν] ἀπὸ μὲν τηρὶ 12 αὐτῶν 1. 6. τῶν 


ἀνϑιῶν ΒΘΗΒΘΙΘΟΙΊΒ 14 Πλατωνικὴν] ΤΊμα. Ρ. 456 5644 
16 6η. Ὗἡ : λέγομεν 10 Ἔ; ἀνακιρνᾶται 19 τε λόγῳ 


͵ 


Ἐν: λόγῳ τε 21 ἔς τι Χ: ἔστι Ὁ τούτων τη 61] 95 οὐ 
γίγνεται] ἐγγίνεται ᾿ἰάθτη 


οι 


20 


25 


ΠΙΒΒΗ 1. 41 


χρᾶσις πρὸς αὐτὸ τῷ ἐχτὸς οὐδὲ μῖξις ἀλλὰ φϑορὰ 
καὶ σύγκρισις, ἂν μὴ μακρὰν τὰ γράμματα τῶν ὀμ- 
μάτων ἀπάγοντες ἐκλύωσι τὴν ἄγαν λαμπρότητα τοῦ 
φωτός. ὥστε μὴ πολλὴν μηδ᾽ ἄκρατον ἀλλ᾽ δμοιο- 

5 παϑῆ καὶ σύμμετρον ἀπαντῆσαι πρὸς τὴν ὄψιν. 
ὃ δὴ καὶ τοῦ περὶ τὰ νυχτίνομα τῶν ξῴων παϑή- 
ματος αἴτιόν ἐστιν ἣ γὰρ ὕψις αὐτῶν ὑπὸ τοῦ 
μεϑημερινοῦ φωτὸς ἀδρανὴς οὖσα κατακλύξεται καὶ 
κρατεῖται, μὴ δυναμένη πρὸς πολὺ καὶ ἰσχυρὸν ἀπ᾽ 

10 ἀσϑενοῦς καὶ ὀλίγης ἀρχῆς κεράννυσϑαι" πρὸς δὲ 
τὸ ἀμαυρὸν καὶ λεπτὸν οἷον ἀστέρος φῶς αὐγὴν Ε 
διαρχῆ καὶ σύμμετρον ἐξίησιν. ὥστε κοινωνεῖν καὶ 
συνεργεῖσϑαι τὴν αἴσϑησιν. 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ Θ. 


ιὸ Διὰ τί τῷ ποτίμῳ μᾶλλον ὕδατι ἢ τῷ ϑαλαττίῳ πλύ- 


νεται τὰ ἱμάτια. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ 4ΙΆ4ΠΟΓΟΥ͂. 


ΘΕΩ͂Ν, ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ, ΜΕΣΤΡΙΟΣ ΦΛΩΡΟΣ, 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 44ΜΟΙ. 


30 1. Θέων ὃ γραμματικός, ἑστιωμένων ἡμῶν παρὰ 
Μεστρίῳ Φλώρῳ. πρὸς Θεμιστοκλέα τὸν Στωικὸν 
διηπόρησε, τί δήποτε Χρύσιππος ἔν πολλοῖς τῶν 

1 αὐτὸ τῷ) 6--ἴ γα 8 Ε τὸ 2. σύγκρισις] σύγχυσις Μ. 
σύγκλυσιοὺ 9. δυναμένης -- αὐγῆς (ργτο ἀρχῆς) Μ ἀπ᾽ ἢ 
16 ὕδατι] ἴῃ Ἰθιησηαύθ οἵη. πΊ6] 21 ΜΜεστρίῳ ἩἘ ((Ο0]]. 
δασύ. 68ρΡ. 22. Ὑιὺ. Ομ, ο. 14): μετρέῳ 


42 ΘΟΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΙΌΝ 


παραλόγων καὶ ἀτόπων ἐπιμνησϑείς. οἷόν ἐστι τό 
ἱτάριχος, ἂν ἅλμῃ βρέχηται, γλυχύτερον γίγνεσϑαι᾽ 
καὶ τό 'τῶν ἐρίων τοὺς πόχους ἧττον ὑπακούειν 
τοῖς βίᾳ διασπῶσιν ἢ τοῖς ἀτρέμα διαλύουσι᾽ καὶ 
τό νηστεύσαντας ἀργότερον ἐσϑίειν ἢ προφαγόντας"" ὕ 
οὐδενὺς αὐτῶν αἰτίαν ἀπέδωκεν. ὃ δὲ Θεμιστοκλῆς 
εἰπών, ὅτι ταῦτα Χρύσιππος ἄλλως ἐν παραδείγμα- 
τος λόγῳ προύϑετο, ῥᾳδίως ἡμῶν καὶ ἀλόγως ὑπὸ 
τοῦ εἰκότος ἁλισχομένων καὶ πάλιν ἀπιστούντων 

ΟΣ τῷ παρὰ τὸ εἰκός, ἐπιστρέφων “σοὶ δ᾽᾽ ἔφη “βέλ- τὸ 
τιότε. τί πρᾶγμα περὶ τούτων διαπορεῖν; εἰ γὰρ 
ἡμῖν αἰτίων ξητητικὸς καὶ ϑεωρητικὸς γέγονας. μὴ 
μακρὰν οὕτως ἀποσκήνου τῶν ἰδίων. ἀλλ᾽ εἰπὲ δι᾽ 
ἣν αἰτίαν Ὅμηρος ἐν τῷ ποταμῷ πλύνουσαν οὐκ 
ἐν τῇ ϑαλάττῃ, καίπερ ἐγγὺς οὔσῃ, τὴν Ναυσικάαν ιὅ 
πεποίηκε. καίτοι ϑερμοτέραν γε καὶ διαφανεστέραν 
εἰκὸς καὶ ῥδυπτικωτέραν εἶναι. 

2, Καὶ ὁ Θέων “ἀλλὰ τοῦτό γ᾽ εἶπε τῶν 
γεωδῶν ᾿Αριστοτέλης πάλαι διαλέλυχεν, ὃ προβέ- 
βληκας ἡμῖν. καὶ γὰρ τῇ ϑαλάττῃ τὸ παχὺ καὶ 90 
γεῶδες ἐνδιέσπαρται καὶ τοῦτο ποιεῖ τὴν ἁλυκότητα 
μεμιγμένον. ἧ καὶ μᾶλλον ἡ ϑάλαττα τούς τε νη- 

Β χομένους ἐξαναφέρει καὶ στέγει τὰ βάρη. τοῦ γλυ- 
κέος ἐνδιδόντος διὰ κουφότητα καὶ ἀσϑένειαν᾽ 


8 πλόκους Ἠογνογάθηιθ [10 τῷ] τὸ τ] 18 ἀπο- 
σχηνοῦ Θοαϊΐογο5. τϑοθηὐουθβ Τη8]6 14 “Ὅμηρος] ξ ὅ9 
18 καὶ ΒεΒΙ]ΘΘηΒ15: ἢ τῶν γεωδῶν] 1. 6. 6Χ ὑθιγΘΒΌ 5 


αὐδοβύϊοηλοιι8 19 ᾿Δριστοτέλης] Ρ». 982,. 25 Ὁ 5Β44ᾳ. 984, 10 
80 ΕὙΔΡΊη. 217 ὃ προβέβληκας ὃ: βέβληκας 20 καὶ γὰρ 
1άρτα: 7 γα 9 παχὺ ὟΝ οχ Αὐϊδίοίο!ο: τραχὺ 


σι 


10 


εἰ 


φι 


ΠΙΒΕᾺΒ 1. 45 


ἔστι γὰρ ἄμικτον καὶ καϑαρόν: ὅϑεν ἐνδύεται διὰ 


λεπτότητα καὶ διεξιὸν τοῦ ϑαλαττίου μᾶλλον ἐκτή-. 


κει τὰς κηλῖδας. ἢ οὐ δοκεῖ σοι τοῦτο πιϑανῶς 
λέγειν ᾿Αριστοτέλης;᾽ 

ὃ. ᾿Πιϑανῶς᾽ ἔφην ἐγώ “οὐ μὴν ἀληϑῶς" ὁρῶ 
γὰρ ὅτι καὶ τέφρᾳ καὶ λίϑοις. κἂν μὴ παρῇ δὲ 
ταῦτα. κονιορτῷ πολλάκις παχύνουσι τὸ ὕδωρ. ὡς 
μᾶλλον τῶν γεωδῶν τῇ παχύτητι καταπλύνειν δυ- 
ναμένων τὸν ῥύπον, αὐτοῦ δὲ τοῦ ὕδατος διὰ λεπτό- 
τητα καὶ ἀσϑένειαν οὐχ ὁμοίως τοῦτο δρῶντος. τὸ 
μὲν οὖν παχυμερὲς τῆς ὁ ϑαλάττης οὐ πετουτόποτε 
Ἐβπρὸς τὴν κα ὁ δὲ τὴν δριμύτητα᾽ καὶ γὰρ αὕτη 
τοὺς πόρους ἀναστομοῦσα καὶ ἀνοίγουσα κατασύρει 
τὸν ῥύπον. ἐπεὶ δὲ πᾶν τὸ λιπαρὸν δυσέκπλυτόν 
ἐστι καὶ κηλῖδα ποιεῖ, λιπαρὰ δ᾽ ἡ ϑάλασσα, τοῦτ᾽ 
ἂν αἴτιον εἴη μάλιστα τοῦ μὴ καλῶς πλύνειν. ὅτι 


δ᾽ ἐστὶ λιπαρά. καὶ αὐτὸς εἴρηκεν ᾿Ζοριστοτέλης" οἵ 
θα, 0 ῆ 


τε γὰρ ἅλες λίπος ἔχουσι καὶ τοὺς λύχνους βέλτιον 
παρέχουσι καομένους᾽ αὐτή 8᾽ ἡ ϑάλαττα προσραι- 


30 νομένη ταῖς φλοξὶ συνεκλάμπει. καὶ κάεται μάλιστα 


τῶν ὑδάτων τὸ ϑαλάττιον᾽" ὡς δ᾽ ἐγῴώμαι, διὰ τοῦτο 
καὶ ϑερμότατόν ἐστιν. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ κατ᾽ ἄλλον 
τρόπον᾽ ἐπεὶ τῆς πλύσεως τέλος ἡ ψῦξίς ἐστι καὶ 


1 ἔστι] ἔτι ΤΟΘΏ ΘΙ 8 6 τέφρα καὶ λέίϑοι τιθ] 

8 παχύτητι ἨϊγΒΟΠΙρΡΊΒ: τραχύτητι 11 ἰδο. 7--8ὃ γὰ 
ΠΡ 1. ἢ ΤΕ τ 166 ἢ γα 14. τ Ποεῦ ἸΟΘᾺΗ 
οϑὺ ΒΡ] θμά αι τῶ: οὐδὲν κωλύει] .γὲ τοῦτο ποιε ἕν οὐδ᾽ 
ἧττον] πρὸς τὴν καίϑαρσιν συνεργεῖ Ὑ6] βοηϑεῖ]} διὰ τὴν 
δριμύτητα. οἵ. ΜΘΟΙΟΌΙ {, 18, 3. ὙΘΥΒΙΌΘη 18 πόρους ὃ: 
δ γὰ Ε΄ ἀνοίγουσα Ἰάθια: 6 γὰ 15 Ε [17 ᾿Δριστοτέλης] 
Ρ 999; 19 19 αὕτη τη61 


Ο 


44 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


μάλιστα φαίνεται καϑαρὸν τὸ μάλιστα ξηρὸν γιγνό- 
μενον δεῖ δὴ τὸ πλῦνον ὑγρὸν τῷ δύπῳ ταχέως 
συνεξελϑεῖν, ὥσπερ τῷ νοσήματι τὸν ἐλλέβορον. 
τὸ μὲν οὖν γλυκὺ ῥαδίως ὃ ἥλιος ἐξάγει διὰ κου- 
φότητα, τὸ δ᾽ ἁλμυρὸν ἐνισχόμενον τοῖς πόροις διὰ 
τραχύτητα δυσξήραντόν ἐστι. 

4, Καὶ ὃ Θέων ὑπολαβών “οὐδέν᾽ ἔφη “ὑλέγεις" 
᾿Δριστοτέλης γὰρ ἐν ταὐτῷ βιβλίῳ φησὶ τοὺς ἐν 


᾿ϑαλάττῃ λουσαμένους τάχιον ἀποξηραίνεσϑαι τῶν 


γλυκέσι χρησαμένων. ἂν ἐν ἡλίῳ στῶσι.᾽ “λέγει γάρ᾽ 
εἶπον" ᾿ἀλλ᾽ ἤμην σε μᾶλλον Ὁμήρῳ τἀναντία λέγοντι 
πιστεύσειν. ὃ γὰρ Ὀδυσσεὺς μετὰ τὸ ναυάγιον ἐν- 
τυγχάνει τῇ Ναυσικάᾳ “σμερδαλέος᾽ ὀφϑῆναι. ὑκε- 
κακωμένος ἅλμῃ, καὶ πρὸς τὰς ϑεραπαινίδας φησίν 
“ἀμφίπολοι, στῆϑ᾽ οὕτω ἀπόπροϑεν, ὄφρ᾽ 
[ἂν ἐγὼ αὐτὸς 
ἅλμην ὥμοιιν ἀπολούσομαι "ἢ 
καταβὰς δ᾽ εἰς τὸν ποταμόν 
“ἔχ κεφαλῆς ἔσμηχεν ἁλὸς χνόον.ἢ 


ὑπερφυῶς τοῦ ποιητοῦ τὸ γιγνόμενον συνεωρακότος. 
ὅταν γὰρ ἐκ τῆς ϑαλάττης ἀναδύντες ἐν τῷ ἡλίῳ 
στῶσι. τὸ λεπτότατον καὶ κουφότατον τῆς ὑγρασίας 
ἡ ϑερμότης διεφόρησε' τὸ δ᾽ ἁλμυρὸν αὐτὸ καὶ 


1 μάλιστα] τάχιστα Ἰ)οΘηπθγΒ 2. δὴ Ὗ) : δὲ τῷ ῥύπῳ 
ταχέως] τῶ 6 γὰ 8. Εὶ ὡς 8 ᾿Δριστοτέλης)] ». 985, 950 
ταὐτῷ ᾿: τῷ αὐτῷ, 10 γλυκέσι] γλυκείων τη] 18 Ἠοχα. 
2 ΠΤ ὀφϑῆναι) αὐτῇσι φάνη 1τάθηη 16:18, 318 
οὕτως ΥἈ6] ἂν] οἵη. ἨΟΙΠΘΙῚΒ 19 1ᾶ. ξ 226 


"». 


0 


ΤΠΙΒΕᾺ 1. 4 


τραχὺ καταλειφϑὲν ἐφίσταται καὶ παραμένει τοῖς 
, ς ’ 2 , , μ᾿ Θιαο Ν ’ὔ 

σώμασιν ἁλώδης ἐπίπαγος. μέχρι ἂν αὐτὸ ποτίμῳ 
) » 

καὶ γλυκεῖ κατακλύσωσιν.᾽ἢ 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ !. 025 


δ Διὰ τί τῆς Αἰαντίδος φυλῆς ᾿4ϑήνησιν οὐδέποτε τὸν 
χορὸν ἔκρινον ὕστατον. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ 4Ι4ΖΟΓΟΎ, 


ΦΙΔΛΟΠΆΑΠΠΟΣ, ΜΑΡΚΟΣ, ΜΙΛΩΝ, ΓΛΑΎΚΙΑΣ, 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 444ΜΟΙ. 


ι. 1. Ἐν δὲ τοῖς Σαραπίωνος ἐπινικίοις. ὅτε τῇ 
“εοντίδι φυλῇ τὸν χορὸν διατάξας ἐνίκησεν. ἑστιω- 
μένοις ἡμῖν ἅτε δὴ καὶ φυλέταις οὖσι δημοποιή- 
τοις. οἰκεῖοι λόγοι τῆς ἐν χειρὶ φιλοτιμίας παρῆ- 
σαν. ἔδχε γὰρ ὃ ἀγὼν ἐντονωτάτην ἅμιλλαν. Β 
»} -Ὁ 3 ΄ Ἁ - 

ι ἀγωνοθετοῦντος ἐνδόξως καὶ μεγαλοπρεπῶς Φιλο- 
πάππου τοῦ βασιλέως ταῖς φυλαῖς ὁμοῦ πάσαις χο- 
ρηγοῦντος. ἐτύγχανε. δὲ συνεστιώμενος ἡμῖν καὶ 
τῶν παλαιῶν τὰ μὲν λέγων τὰ δ᾽ ἀκούων διὰ φι- 
λανϑρωπίαν οὐχ ἧττον ἢ φιλομάϑειαν. 

9. 2. Προεβλήϑη δέ τι τοιοῦτον ὑπὸ Μάρκου τοῦ 
γραμματικοῦ. Νεάνϑη τὸν Κυξικηνὸν ἔφη λέγειν 
᾽ ἐἢ Ἀγ. ᾿ ΄ »ν δ᾽ - ᾽ , -“ 
ἕν τοῖς χατὰ πόλιν μυϑικοῖς, ὅτι τῇ Αἰαντίδι φυλῇ 


ῶ αὐτὸν ἢ 11 διδάξας οΘΏποΥαβ, βοα οὗ Αὐμρῃ, 
Ῥ. 4580 21 Νεάνϑη) οἷ. Μυ6]16γ. 8 Ῥ. 10 


(Ἐν 


40 ΟΟΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝΜ 


γέρας ὑπῆρχε τὸ μὴ κχκρίνεσϑαι τὸν αὐτῆς χορὸν 
ἔσχατον᾽ εἰ μὲν οὖν ἔφη πρὸς ἀπόδειξιν ἱστορίας 
Ὁ 


ὁ ἀνα δ“ εἰ δὲ τοῦτό γ᾽ οὐ νοϑεύει, προκχείσϑω τῆς 
3 ’ὔ 3 “Ὕ - ς ’ ," ἈΘΕΣΝ, Ἁ “-᾽ 
αἰτίας ἐν κοινῷ πᾶσιν ἡ ζήτησις. εἰπόντος δὲ τοῦ 


- 


2 


ἑταίρου Μίλωνος ᾿ἂν οὖν ψεῦδος ἢ τὸ λεγόμενον᾽:; 
“οὐδέν᾽ ἔφη “δεινόν᾽ ὁ Φιλόπαππος “εἰ ταὐτὸ πεισό- 
μεϑαὰ Ζημοκρίτῳ τῷ σοφῷ διὰ φιλολογίαν. καὶ 
γὰρ ἐκεῖνος ὡς ἔοικε τρώγων σίκυον, ὡς ἐφάνη 
᾿μελιτώδης ὃ χυμός, ἠρώτησε τὴν διακονοῦσαν, ὃπό- 
ϑὲεν πρίαιτο" τῆς δὲ κῆπόν τινα φραζούσης, ἐκέ- 
λευδεν ἐξαναστὰς ἡγεῖσϑαι καὶ δεικνύναι τὸν τόπον" 
ϑαυμάξοντος δὲ τοῦ γυναίου καὶ πυνϑανομένου τί 
βούλεται, τὴν αἰτίαν᾽ ἔφη “δεῖ μὲ τῆς γλυκύτητος 
εὑρεῖν. εὑρήσω δὲ τοῦ χωρίου γενόμενος ϑεατής" 
ἱχατάκεισο δή τὸ γύναιον εἶπε μειδιῶν. “ἐγὼ γὰρ 
ἀγνοήσασα τὸ σίκυον εἰς ἀγγεῖον ἐθέμην μεμελιτω- 
μένον" ὁ δ᾽ ὥσπερ ἀχϑεσϑείς ᾿ἀπέχναισας᾽ εἶπε 
ἱκαὶ οὐδὲν ἧττον ἐπιϑήσομαι τῷ λόγῳ καὶ ζητήσω 
τὴν αἰτίαν, ὡς ἂν οἰκείου καὶ συγγενοῦς οὔσης τῷ 
σικύω τῆς γλυκύτητος. οὐκοῦν μηδ᾽ ἡμεῖς τὴν 
Νεάνϑους ἐν ἐνίοις εὐχέρειαν ἀποδράσεως ποιησώ- 
μεϑα πρόφασιν᾽ ἐγγυμνάσασϑαι γάρ, εἰ μηδὲν ἄλλο 
χρήσιμον, ὁ λόγος παρέξει.᾽ 

8. Πάντες οὖν ὁμαλῶς ἐρρύησαν πρὸς τὸ τὴν 


1 αὐτῆς Χ: ὅ Νὰ 8 Εὶ ΤῊΣ ΛΌΗ ΠΕΡ ΕΝ Ὁ 40 5 ΠΤ 
πρὸς ἀπόδειξιν ΘοΘΏΘΥα5: πρὸ 8 γὰ ΤῈ ἕξιν 8 Ἶ80. 8--9 
γὰ 4. Ῥοτνύ. ὁ ἀναφέρων (αὖ ὁ ἀναγράψας ὄπ ΜῈΘ]]610) 
ἱκανός, ἐῶ" εἰ δὲ οοὔύ γ᾽ οὐ νοϑεύειϊ: γοῦν νοϑεύει 
7 τῷ] οΥω, 161 21 ποιησώμεϑα ἢ: ποιησόμεϑα 


μ᾿ 


0 


ΤΙΒΕΗ 1. 41 


φυλὴν ἐγκωμιάξειν, εἴ τι καλὸν πρὸς δόξαν αὐτῇ 
ὑπῆρχεν ἀναλεγόμενοι. καὶ γὰρ ὁ Μαραϑὼν εἰς 
μέσον εἵλκετο, δῆμος ὧν ἐχείνης τῆς φυλῆς" καὶ 
τοὺς περὶ Φρμόδιον Αἰαντίδας ἀπέφαινον. ᾿Δφιδναί- Ε 
δους γὲ δὴ τῶν δήμων γεγονότας. Γλαυκίας δ᾽ ὃ 
ῥήτωρ καὶ τὸ δεξιὸν κέρας Αἰαντίδαις τῆς ἐν Μαρα- 
ϑῶνι παρατάξεως ἀποδοϑῆναι. ταῖς Αἰσχύλου εἰς 
τὴν μεϑορίαν ἐλεγείαις πιστούμενος. ἠγωνισμένου 
τὴν μάχην ἐκείνην ἐπιφανῶς" ἔτι δὲ καὶ Καλλίμα- 
τὸ χον ἀπεδείκνυε τὸν πολέμαρχον ἐξ ἐκείνης ὄντα τῆς 
φυλῆς, ὃς αὑτόν τε παρέσχεν ἄριστον ἄνδρα καὶ 
τῆς μάχης μετά γὲ Μιλτιάδην αἰτιώτατος κατέστη. 
σύμψηφος ἐκείνῳ γενόμενος. ἐγὼ δὲ τῷ Γλαυκίᾳ 
προσετίϑην. ὅτι καὶ τὸ ψήφισμα, καϑ' ὃ τοὺς ᾽4ϑη- 
ιὸ ναίους ἐξήγαγε. τῆς ΔΑἰαντίδος φυλῆς πρυτανευού- 
σης γραφείη, καὶ ὅτι περὶ τὴν ἕν Πλαταιαῖς μάχην 
εὐδοκιμήδειεν ἡ φυλὴ μάλιστα" διὸ καὶ ταῖς Σφρα- 
γίτισν Νύμφαις τὴν ἐπινίκιον καὶ πυϑόχρηστον 
ἀπῆγον Αἰαντίδαι ϑυσίαν εἰς Κιϑαιρῶνα. τῆς πό- 
80 λεῶς τὸ ἱερεῖον καὶ τἄλλα παρεχούσης αὐτοῖς. ᾿ἀλλ᾽ 
ὁρᾷςο᾽ ἔφην Ὅτι πολλὰ καὶ ταῖς ἄλλαις φυλαῖς 
ὑπάρχει. καὶ πρώτην γε τὴν ἐμὴν ἴστε δὴ τὴν 6939 
“εοντίδα μηδεμιᾷ δόξης ὑφιεμένην. σκοπεῖτε δὲ 
δή, μὴ πιϑανώτερον λέγεται τὸ παραμύϑιον τοῦ 


1 φυλὴν Χ: φυλακὴν αὐτῆς ΒΘΗΒΘΙΘΙῚΒ 4 611. 
Τιϑομῖουβ: ἀφνιδαίους Ὁ ῥήτωρ] «44. νἱᾶ. ἔφη γν9] εἶπε 
1 εἰς Χ. Ῥονῦ. τοῖς Αἰσχύλου τῶν Μαραϑωνίων ἐλεγείοις 
ἘΠ Βοῖσῖς 5 Ὁ. 510 18 ἐκείνοις τὴ. . 17 οἴω. Χ ὃχ Υἱῦ. 
Αὐιδύ. ο. 19: σφαγέτισι 20 τἄλλα ὅ: τὰ ἄλλα 9. 6. 
Ταγμθρυβ: δόξῃ δὲ} οὐ, πρὶ 


48 ΟΥΔΕΞΤΙΟΝΤΙΝ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ 1888 1. 


ἐπωνύμου τῆς φυλῆς καὶ παραίτησιν εἶναι τὸ γιγνό- 
μενον" οὐ γὰρ εὔκολος ἐνεγκεῖν ἧτταν ὁ Τελαμώ- 
νιος. ἀλλ᾽ οἷος ἀφειδεῖν πάντων ὑπ᾽ ὀργῆς καὶ φι- 
λονεικίας" ἵν᾽ οὖν μὴ χαλεπὸς ἦ μηδ᾽ ἀπαραμύϑητος, 
ἔδοξε τῆς ἥττης ἀφελεῖν τὸ δυσχερέστατον, εἰς τὴν 5 
ἐσχάτην χώραν μηδέποτε τὴν φυλὴν αὐτοῦ κατα- 
βαλόντας. 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟῸΝ 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ. 


ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ. 


1. Τῶν εἰς τὰ δεῖπνα καὶ τὰ συμπόσια παρα- 
5 σχκευαζομένων. ὦ Σόσσιε Σενεκίων. τὰ μὲν ἀναγ- 
καίαν ἔχει τάξιν, ὥσπερ οἶνος καὶ σιτία καὶ ὄψα 
καὶ στρωμναὶ δηλαδὴ καὶ τράπεξαι" τὰ δ᾽ ἐπεισόδια 
γέγονεν ἡδονῆς ἕνεκεν. χρείας μὴ συναγομένης, 
ὥσπερ ἀκροάματα καὶ ϑεάματα καὶ γελωτοποιός τις 
τὸ ἐκ Καλλίου Φίλιππος" οἷς παροῦσι μὲν ἥδονται, 
μὴ παρόντα δ᾽ οὐ πάνυ ποϑοῦσιν οὐδ᾽ αἰτιῶνται 

τὴν συνουσίαν ὡς ἐνδεέστερον ἔχουσαν. οὕτω δὴ Ὁ 
καὶ τῶν λόγων τοὺς μὲν ἐπὶ χρείᾳ τῇ περὶ τὰ 
συμπόσια παραλαμβάνουσιν οἵ μέτριοι, τοὺς δ᾽ 
ιὸ ἄλλους δέχονται ϑεωρίαν πιϑανὴν καὶ τῷ καιρῷ 
μᾶλλον αὐλοῦ καὶ βαρβίτου πρέπουσαν ἔχοντας. ὧν 
καὶ τὸ πρῶτον ἡμῖν βιβλίον εἶχε μεμιγμένα δείγ- 
ματα, τοῦ μὲν προτέρου γένους τὸ περὶ τοῦ φιλο- 
σοφεῖν παρὰ πότον καὶ περὶ τοῦ διανέμειν αὐτὸν 
20 ἢ τοῖς δειπνοῦσιν ἐφιέναι τὰς κλίσεις καὶ τὰ τοι- 
αὕτα᾽ τοῦ δὲ δευτέρου περὶ τοῦ τοὺς ἐρῶντας ποι- 


8 τηϑ]τη ἡδονῆς ἕνεκα κενῆς χρείας μὴ συνεπειγομένης 
14 περιλαμβάνουσιν τι6] 20 καὶ τὰ τοιαῦτα ΒΟΥΙΡΒῚ ΟὈΠΏ 
Ἐηροῦῖο: 4--ὃ νὰ 8 Εὶ αὐτά 21 τὸ περὶ ἢ 

ῬΙαίαΥγ οὶ Μοσδ]δ. ΥὙΟ]. ΤΥ. 4 


δ0 ΟΥΑΒΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ Τ188Ὲ Τ|. 


ητικοὺς εἶναι καὶ περὶ τῆς Αἰαντέδος φυλῆς. Ἔ ἢ καλῶ 
δῆτα καὶ Ἔ ἢ τὰ συμποτικά᾽ τὰ δ᾽ ὃ ὃ τερα κοινῶς 

ΒΕ συμποσιακά. σποράδην δ᾽ ἀναγέγραπται. καὶ οὐ δια- 
κεχριμένως ἀλλ᾽ ὡς ἕκαστον εἰς μνήμην ἦλϑεν. οὐ 
δεῖ δὲ ϑαυμάξειν τοὺς ἀναγιγνώσκοντας. εἴ δοι 
προσφωνοῦντες τινὰ τῶν προρρηϑέντων ὑπὸ σοῦ 
συνηγάγομεν" καὶ γὰρ ἂν αἵ μαϑήσεις ἀναμνήδεις 
μὴ ποιῶσι. πολλάκις εἰς ταὐτὸ τῷ μανϑάνειν τὸ 
ἀναμιμνήσκεσϑανι καϑίστησι. 


1 καὶ] καὶ τὸ ἢ 146. 2 γὰ 9 ἢ 2. 1610] 9. Ὁ γὰ 
8 Εἰ 10. 1δο. 8--4 γὰ ἴ: Ἐ; Ἰοσῦτα ΒΌΡΡΙ νι Ὗ ἴω: τὰ γοῦν 
πρῶτα καλῶ δῆτα καὶ αὐτὸς συμποτιχά" τὰ δὲ δεύτερα 
κοινῶς ΟΘ΄. ΤΑ δ 1 τούτων τὰ μὲν πρῶτα καλῶ ὃ. καὶ αὐτὸς 
ἰδίᾳ συμποτικά, τὰ δὲ δεύτερα κοινῶς οοὐῦ. ὁ τινὰ] ταῦτα, 
τινὰ ὑπὸ Μ: ἢ ὑπὸ 8 ποιῶσι] πάντως ὦσι ὟὟ 9 καϑέ- 
στηνξ ὃ 


ΠΡΟΒΠΜΗΜΆΑ ΖΑ. 


᾿ κι 


] 3 2 - »-»-ὦ»ἦ΄ 
Τίν᾽ ἐστὶν ἃ Ξενοφῶν παρὰ πότον ἥδιον ἐοωτᾶσϑαί φησι 
᾿ ͵ ᾿ς φῆ 


καὶ σκώπτεσϑαι ἢ μή. 
ΠΡΟΣΚΔΙΓΗ ΤΟΥ ΖΞ ΖΦ ΘΓΟΥ. 
5 ΣΌΣΣΙΟΣ ΣΕΝΕΚΙΩΝ, ΠΛΟΥΤΆΡΧΟΣ. 


1. Ζέκα δὲ προβλημάτων εἰς ἕκαστον νενεμη- 
μένων βιβλίον. ἐν τούτῳ πρῶτόν ἐστιν ὃ τρόπον 
τινὰ Ξενοφῶν ὃ Σωκρατικὸς ἡμῖν προβέβληκε. τὸν 
γὰρ Γωβρύαν φησὶ συνδειπνοῦντα τῷ Κύρῳ τά τ᾽ 
ἄλλα ϑαυμάξειν τῶν Περσῶν. καὶ ὅτι τοιαῦτα μὲν 
ἀλλήλους ἐπηρώτων ἃ ἥδιον ἦν ἐρωτηϑῆναι ἢ μή. 
ἔσκωπτον δ᾽ ἃ σχωφϑῆναι κάλλιον ἢ μή" εἰ γὰρ 
ἐπαινοῦντες ἕτερον πολλάκις λυποῦσι καὶ προῦσ- 
ἔστανται., πῶς οὐκ ἄξιον ἦν ἄγασϑαι τὴν εὐτραπελίαν 
ιὸ ἐκείνων χαὶ τὴν σύνεσιν, ὧν καὶ τὰ σκώμματα τοῖς 
σκωπτομένοις ἡδονὴν καὶ χάριν παρεῖχε; δεχόμενος 
οὖν ἡμᾶς ἐν Πάτραις. ἡδέως ἂν ἔφης πυϑέσϑαι 
τὰ τοιαῦτα ἐρωτήματα ποίου γένους εἴη καὶ τίς 
αὐτῶν τύπος᾽ “οὐ γάρ τι μικρόν᾽ ἔφης τῆς ὁμι- 

50 λητικῆς μόριον ἡ περὶ τὰς ἐρωτήσεις καὶ τὰς παι- 
διὰς τοῦ ἐμμελοῦς ἐπιστήμη καὶ τήρησις. 


1 


ΦΦ 


1 ὃ ΒεΕΒ]]6θηβῖ5: ὃν 8 Ξενοφῶν) Ογτορ. ὅ, 2, 18 
10. ὁπι. Μ᾿: παραβέβληκε 11.122 ἃ] οἷα Χ 12 ἔσκωπτον 
ὃν δ. 5 νὰ 10 κάλλιον ἢ μή: καὶ 6 γὰ 12 Εἰ 
18 λυποῦσι: 1 γα ὅ Ρ 5011 17 ἔφης ὟΝ : ἔφυ δυὺ ἔφη 
19 ἔφης 1ᾶάθτη: ἔφησεν 
48 


δ ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝΜ 


680 2. Μέγα μὲν οὖν᾽ ἔφην ἐγώ, “ἀλλ᾽ ὅρα μὴ καὶ 


αὐτὸς ὁ Ξενοφῶν ἔν τε τῷ Σωκρατιχῷ καὶ τοῖς 
Περσικοῖς ἐπιδείκνυσι συμποσίοις τὸ γένος. εἰ δὲ 
δοκεῖ καὶ ἡμᾶς ἐπιϑέσϑαι τινὶ λόγῳ, πρῶτον ἡδέως 
ἐρωτᾶσϑαί μοι δοκοῦσιν ἃ ῥαδίως ἀποκχρίνασϑαι 
δύνανται. ταῦτα δ᾽ ἐστὶν ὧν ἐμπειρίαν ἔχουσιν. 
ἃ γὰρ ἀγνοοῦσιν, ἢ μὴ λέγοντες ἄχϑονται καϑάπερ 
αἰτηϑέντες ὃ δοῦναι μὴ δύνανται, ἢ λέγοντες ἀπὸ 
δόξης καὶ εἰκασίας οὐ βεβαίου διαταράσσονται καὶ 
Β κινδυνεύουσιν. ἂν δὲ μὴ μόνον ἔχῃ τὸ ῥάδιον ἀλλὰ 
καὶ περιττὸν ἡ ἀπόκρισις, ἡδίων ἐστὶ τῷ ἀποκρινο- 
μένῳ" περιτταὶ δ᾽ εἰσὺν αἱ τῶν ἐπισταμένων ἃ μὴ 
πολλοὶ γιγνώσκουσιν μηδ᾽ ἀκηκόασιν. οἷον ἀστρο- 
λογικῶν, διαλεκτικῶν, ἄνπερ ἕξειν ἐν αὐτοῖς ἔχωσιν. 
οὐ γὰρ πράττων μόνον ἕχαστος οὐδὲ διημερεύων, 
ὡς Εὐριπίδης φησίν, ἀλλὰ καὶ διαλεγόμενος 
“ἵν᾽ αὐτὸς αὑτοῦ τυγχάνει κράτιστος ὥν᾽ 

ἡδέως διατίϑεται" καὶ χαίρουσι τοῖς ἐρωτῶσιν ἃ γι- 
γνώσκοντες ἀγνοεῖσθαι καὶ λανϑάνειν οὐ ϑέλουσι. 
διὸ καὶ περὶ χώρας ἀποίκου καὶ ξένης ϑαλάττης 
ἐθῶν τε βαρβαρικῶν καὶ νόμων οἱ πεπλανημένοι 
καὶ πεπλευκότες ἥδιον ἐρωτῶνται. καὶ προϑύμως 
Ο διηγοῦνται καὶ διαγράφουσι κόλπους καὶ τόπους, 
οἰόμενοι καὶ χάριν τινὰ τῶν πόνων ταύτην καὶ 
παραμυϑίαν κομίξεσϑαι. καϑόλου δ᾽ ὅσα μηδενὸς 


ὅ τη8}10ὶ ἀποκρένεσθϑαι 1 ἢ μὴ Ἰαπποίϊα8: οἵ μὴ 
10 κινδυνεύουσιν) ΟΟΥΥ. νἱ, συνδιανεύουσιν 1. 6. ἀμφιγνοοῦ- 
σιν, ἀμφιβάλλουσιν 11 καὶ] καὶ τὸ ἢ 12 οῃῃ. ᾿ὺ: περιτ- 
τοὶ 10 Εὐριπίδης] Ναιθοϊκ Ὁ. 418 


10 


1 


σι 


ΓΒΕ Τ|. δ 


ἐρωτῶντος αὐτοὶ διηγεῖσθαι καὶ λέγειν ἀφ᾽ ἑαυτῶν 
εἰώϑαμεν, ἥδιον ἐρωτώμεϑα. χαρίζεσϑαι τούτοις 
δοκοῦντες, ὧν ἔργον ἦν ἐνοχλουμένων ἀποσχέσϑαι. 
καὶ τοῦτο μὲν ἐν τοῖς πλωτικοῖς μάλιστα φύεται 
τὸ γένος τοῦ νοσήματος" οἵ δὲ κομψύτεροι ταῦτ᾽ 
ἐρωτᾶσϑαι ϑέλουσιν ἃ βουλόμενοι λέγειν αἰδοῦνται 
καὶ φείδονται τῶν παρόντων᾽ οἷον ὅσα τυγχάνουσιν 
αὐτοὶ διαπεπραγμένοι καὶ κατωρϑωκότες. ὀρϑῶς 
γοῦν ὃ Νέστωρ τὴν φιλοτιμίαν τοῦ Ὀδυσσέως ἐπι- 
στάμενος 


δυο ΓΑ ἄρ 


εἴπ᾽ ἄγε μ᾽, ὦ πολύαιν᾽ Ὀδυσεῦ (φησί), μέγα κῦδος 
[4χαιῶν. 

ὅππως τούσδ᾽ ἵππους λάβετον. 

ἄχϑονται γὰρ τοῖς αὑτοὺς ἐπαινοῦσι καὶ τὰς ἑαυτῶν 
εὐτυχίας διεξιοῦσιν, ἂν μὴ κελεύσῃ ἄλλος τις τῶν 
παρόντων καὶ οἷον βιαζόμενοι λέγωσι. ἡδέως γοῦν 
ἐρωτῶνται περὶ πρεσβειῶν καὶ περὶ πολιτειῶν εἰ 
μέγα τι καὶ λαμπρὸν εἰργασμένοι τυγχάνουσιν. ὅϑεν 
ἥκιστα περὶ τούτων οἵ φϑονεροὶ καὶ κακοήϑεις ἐρω- 


0 τῶσι, κἂν ἄλλος τις ἔρηται τὰ τοιαῦτα, διαχρούονται 


καὶ παρατρέπουσι. χώραν τῇ διηγήσει μὴ διδόντες 
μηδὲ βουλόμενοι λόγου τὸν λέγοντα κοσμοῦντος 
ἀφορμὰς προέσϑαι. καὶ ταῦτ᾽ οὖν ἐρωτῶντες χαρί- 


ἕν ὦ 


ὅ τούὕτοτηοϊ 11 Ηοῃι. Καὶ 44 10. ὅ: εἶπ᾽ ἄγ᾽ ἐμ’ 18 ὅπ- 
πως Ἐπ ὅπως δὴ 14 αὐτοὺς ᾿Ιάθτη 16 τη8]}11η τις ἄλλος 16 καὶ 
οἷον βιαξόμενοι Ἔ: 1--5 Ὑὰ9 Ε ξόμενοι. ἡδέως --- μέγα Τυτ- 
πΘΌι5: ὅ- γὰ 9 Εὶ γοῦν ἐρωτῶνται 4--ὅ γὰ 9 Ε πρεσ- 
βείων καὶ ὅ γὰ ΤΕ πολιτειῶν ὃ--4 γὰ ὅ Ε μέγα 19 οἵ] 
ὡς τηρὶ 20 ἄλλος τις ἔρηται Οοθθϑίαϑ: ἄλλο ὁ γα 7 Εὶ ται 
28 χαρίζονται ΜΝ. Μα]τη ἐρωτῶντας ἔστι χαρίζεσθαι 


δ4 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝΜ 


ξεσϑαι τοῖς ἀποχρινομένοις, ἃ τοὺς ἐχϑροὺς καὶ 
δυσμενεῖς αἰσϑάνονται μὴ βουλομένους ἀκούειν.ἢ 
9. ᾿Καὶ μὴν ὅ γ᾽ Ὀδυσσεὺς τῷ ᾿Ζ4λκινόῳ 
σοὶ δ᾽ ἐμὰ κήδεα ϑυμὸς ἐπετράπετο στονόεντα 
εἴρεσϑ᾽, ὄφρ᾽ ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω.᾽ ὁ 
καὶ πρὸς τὸν χορὸν ὁ Οἰδίπους 
δεινὸν μὲν τὸ πάλαι κείμενον ἤδη κακόν. ὦ ξεῖν᾽, 
[ἐπεγείρειν.ἢ 
ὁ δ᾽ Εὐριπίδης τοὐναντίον 
“ὡς ἡδὺ μεμνῆσϑαι πόνων᾽ 
ΕΒ ἢ Ξ οὐ τοῖς ἔτι πλανωμένοις καὶ κακὰ φέρουσι. τῶν τὸ 
οὖν κακῶν φυλακτέον ἐστὶ τὰς ἐρωτήσεις" ἀνιῶν- 
ται γὰρ διηγούμενοι χαταδίκας αὑτῶν ἢ ταφὰς 
παίδων ἤ τινας κατὰ γῆν οὐχ εὐτυχεῖς ἢ κατὰ ϑά- 
λατταν ἐμπορίας. τὸ δὲ πῶς εὐημέρησαν ἐπὶ βή- 
ματος ἢ προσηγορεύϑησαν ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἢ ι5 
τῶν ἄλλων περιπεσόντων χειμῶσιν ἢ λῃσταῖς αὐτοὶ 
διέφυγον τὸν κίνδυνον, ἡδέως ἐρωτῶνται πολλάκις, 
καὶ τρόπον τινὰ τῷ λόγῳ τοῦ πράγματος ἀπολαύ- 
681 οντες ἀπλήστως ἔχουσι τοῦ διηγεῖσθαι καὶ μνημο- 
νεύειν. χαίρουσι δὲ καὶ περὶ φίλων εὐτυχούντων - 
ἐρωτώμενοι καὶ περὶ παίδων προκοπτόντων ἐν μαϑή- 


ῷ 
φ 


8 ᾿Δλκίνῳν 4 ἤομ. ει 132 ἐπετέτραπτο τη 8 1] ἢ ϑορΆῇ. 
Ο Ο 5810 ἐπεγείρειν Χ 6ΘΧχ ΒΟΡΠΟΟΙΘ: 8ὃ-- Νὰ 6 ΚΕ γει- 
ρὲν 9 μεμνῆσϑαι ἕ: 4 Νὰ 8 ; Π181] αἰϊπα Ὠἰδὶ μεμνῆ- 
σϑαιν ΒΌΡΡΙ μασι 586. οὖ 180. οδίοπα!ς οὐ γο θὰ ῬΥΟΧΙΙηἃ 
10 Ἴ1η0: 20 γὰ 86 Ε΄. Ἑονύ. τῷ “σωϑέντι’ μόνον εἴρηκεν 
ἀλλ᾽ οὐ τοῖς ἔτι οοἰΐ. καὶ κακὰ] μαινὰς ΤηΒ]. κἀνίας 
1Ὁ γοβὺ βήματος ΒΡ Ὀ]θΘυ θυ τα ἢ πρεσβεύσαντες εὐτύχησαν 
ΟΜ ΟΡ ΡΟΥΡΙ 21 μαϑήμασιν ἢ ἔ: μαϑήμασι 


ΤΙ ΒΕ 11]. δ 


μασιν ἢ συνηγορίαις ἢ φιλίαις βασιλέων. ἐχϑρῶν 
ὃὲ χαὶ δυσμενῶν ὀνείδη καὶ βλάβας καὶ καταδίκας 
ἐξελεγχϑέντων καὶ σφαλέντων ἥδιον ἐρωτώμενοι καὶ 
προϑυμότερον ἐξαγγέλλουσιν᾽ αὐτοὶ δ᾽ ἀφ᾽ αὑτῶν 
ὅ ὀχνοῦσι φυλαττόμενοι δόξαν ἐπιχαιρεκακίας. ἥδιον 
δὲ χαὶ περὶ κυνῶν ἄνδρα ϑηρευτικὸν ἐρωτᾶν καὶ 
φιλαϑλητὴν περὶ γυμνικῶν ἀγώνων καὶ περὶ καλῶν 
ἐρωτικόν. ὃ δ᾽ εὐσεβὴς καὶ φιλοϑύτης διηγηματικὸς 
ὀνείρων, καὶ ὅσα χρησάμενος ἢ φήμαις ἢ ἱεροῖς ἢ 
10 ϑεῶν εὐμενείᾳ κατώρϑωσεν, ἡδέως ἂν καὶ περὶ τού- 
τῶν ἐρωτῷτο. τοῖς δὲ πρεσβύταις, κἂν μηδὲν ἡ 
διήγησις ἦ προσήκουσα, πάντως οἵ ἐρωτῶντες χαρί- 
ἕξονται καὶ κινοῦσι βουλομένους. 
“ὦ Νέστορ Νηληιάδη, σὺ δ᾽ ἀληϑὲς ἐνίσπες, 
ι'᾽ πῶς ἔϑαν᾽ ᾿᾽Δτρείδης;: ... 
ποῦ [Μενέλαος ἔην;... 
ἢ οὐκ "άργεος ἦεν ᾿4χαιικοῦ;" 
πολλὰ ἐρωτῶν ἅμα καὶ πολλῶν λόγων ἀφορμὰς 
προσιέμενος. οὐχ, ὥσπερ ἔνιοι. συστέλλοντες εἰς 
εοτἀναγκαῖον αὐτὸ καὶ συνελαύνοντες τὰς ἀποχρίδεις 
ἀφαιροῦνται τῆς γεροντικῆς διατριβῆς τὸ ἥδιστον. 
ὅλως δ᾽ οἱ ϑέλοντες εὐφραίνειν μᾶλλον ἢ λυπεῖν 
τοιαύτας ἐρωτήσεις προφέρονται. ὧν ταῖς ἀποκρί- 
δεσιν οὐ ψόγος ἀλλ᾽ ἔπαινος, οὐδὲ μῖσος ἢ νέμεσις 
86 ἀλλ᾽ εὔνοια καὶ χάρις ἕπεται παρὰ τῶν ἀκουσάντων. 
ταῦτα μὲν οὖν τὰ περὶ τὰς ἐρωτήσεις. 
11 ἐρωτῷτο ΠαθΌποταβ: ἐρωτῶνται τηϑὶ. ἐρωτῷτο ἂν ὃ 


14 οτη. γ 3417 1ὅ. 16 ρυποία Δ44. ΠαΘΌπΘσΒ 106 ἦν τηϑὶ 
11 ἦ ἔ: ἢ 19 προιέμενος ἃ 20 τἀναγκαῖον ὃ: τὸ ἀναγκαῖον 


Β 


σ 


50 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΊΨΑΙΙΌΝ 


4. ἹΣκώμματος δὲ τῷ μὴ δυναμένῳ μετ᾽ εὐλα- 
βείας καὶ τέχνης κατὰ καιρὸν ἅπτεσθαι παντάπασιν 
ἀφεκτέον" ὥσπερ γὰρ οἵ ἐν ὀλισϑηρῷ τόπῳ, κἂν ϑέ- 
γωσιν ἐκ παραδρομῆς μόνον, ἀνατρέπουσιν, οὕτως ἐν 
οἴνῳ πρὸς πᾶσαν ἀφορμὴν λόγου μὴ κατὰ σχῆμα γι- 
γνομένην ἐπισφαλῶς ἔχομεν. τοῖς δὲ σκώμμασιν ἔστιν 
ὅτε μᾶλλον ἢ ταῖς λοιδορίαις ἐκκινούμεϑα, τὸ μὲν ὑπ’ 
ὀργῆς πολλάκις ἀβουλήτως δρῶντες γιγνόμενον, τὸ 
δ᾽ ὡς οὐκ ἀναγκαῖον ἀλλ᾽ ἔργον ὕβρεως καὶ κακοη- 
ϑείας προβαλλόμενοι" καὶ καϑόλου διαλέγεσϑαι τοῖς 
πῆ γος μᾶλλον ἢ τοῖς ὃ φλυαροῦσι χαλεπαίνομεν" 
Ὁ δῆλον γὰρ ὅτι δόλος τῷ σχήματι προσέσται τῷ κατὰ 
τὸ σχῶμμα, λοιδόρημα δὲ ὅ “ εἶναι καὶ πεποιημένον 
ἐκ παρασκευῆς. ὃ γὰρ εἰπὼν ταριχοπώλην αὐτόϑεν 
ἐλοιδόρησεν, ὁ δὲ φήσας ἱἹμεμνήμεθϑά δε τῷ βρα- 
χίονι ἀπομυττόμενον᾽ ἔσκωψε. καὶ Κικέρων πρὸς Ὀχτα- 
ούιον, ἐκ Διβύης εἶναι δοκοῦντα λέγοντος δ᾽ αὐτοῦ 
φάσκοντα μὴ ἀκούειν, “καὶ μὴν τετρυπημένον᾽ ἔφη 
“ἔχεις τὸ οὖς. καὶ Μελάνϑιος ὑπὸ τοῦ κωμῳδιοποιοῦ 
καταγελώμενος ἔφη ᾿οὐκ ὀφειλόμενόν μοι ἀποδίδως 
ἔρανον. μᾶλλον οὖν τὰ σκώμματα δάκνει, καϑά- 
περ τὰ παρηγκιστρωμένα βέλη πλείονα χρόνον ἐμμέ- 


να 


νοντα. καὶ λυπεῖ τοὺς σκωφϑέντας ἣ τέρψις τῇ 


8 γὰρ] οὔ. τοὶ 11 180. 6-- γὰ Ε). τοῖς διαλέγεσθαι 
δεινοῖς ὟΝ. τοῖς διαλέγεσϑαι δυναμένοιῦ) 80. 8--- 5011 
Νὰ Ρ. Ῥοχύ. τοῖς ἄλλως φλυαροῦσι 12 δῆλον γὰρ -- τὸ 
σκῶμμα: ὃ Νὰ 7 Εὶ ὅτι δ᾽ ὅλως τὸ 8 γὰ 4 Εἰ ματι προσ- 
ἔσται 4 Νά. 1 ᾿ὶ τὸ σκῶμμα 18 160. 4---ἢὁ γὰ 9 Εἰ. ϑαρ- 
Ῥ]θνουη ὄνειδος δοκεῖ φανερὸν γ6] ὕβρισμα δοκεῖ (αὐ 
λέγομεν) φανερὸν καὶ] βου. νἱᾶ, κοὺ Οὗ, Μϑοσοῦ. ἴ, 8, 
2---θ 22 βέλη ΒΑΒΙ]ΘΘηΒ15: μέλη 28 Β0γ, νἱᾶ, καὶ λυπεῖ! 


ΤΒΒΕΝ ΤΠ]. δ᾽ 


κομψότητι καὶ ἡδύνει τοὺς παρόντας. ἡδόμενοι γὰρ 
ἐπὶ τῷ λεγομένῳ. πιστεύειν δοκοῦσι καὶ συνδια- 
σύρειν τῷ λέγοντι. ὀνειδισμὸς γάρ ἐστι τῆς ἁμαρτίας 
παρεσχηματισμένος τὸ σκῶμμα κατὰ τὸν Θεόφρα- 

δστον᾽ ὅϑεν ἐξ αὑτοῦ τῇ ὑπονοίᾳ προστέϑησιν ὃ 
ἀκούσας τὸ ἐλλεῖπον ὡς εἰδὼς καὶ πιστεύων. ὃ γὰρ 
γελάσας καὶ ἡσϑείς, τοῦ Θεοκρίτου πρὸς τὸν δο- Εὶ 
κοῦντα λωποδυτεῖν ἐρωτῶντα δ᾽ αὐτὸν εἰ ἐπὶ 
δεῖπνον βαδίξει φήσαντος βαδίζειν ἐκεῖ μέντοι 

ιτο καϑεύδειν. βεβαιοῦντι τὴν διαβολὴν ὅμοιός ἐστι. 
διὸ καὶ προδαναπίμπλησι τοὺς παρόντας ὃ σκώπτων 
παρὰ μέλος κακοηϑείας. ὡς ἐφηδομένους καὶ συν- 
υβροίζοντας. ἕν δὲ τῇ καλῇ 4ακεδαίμονι τῶν μαϑη- 
μάτων ἐδόκει. τὸ σκώπτειν ἀλύπως καὶ σκωπτόμενον 

ιὸ φέρειν" εἰ δέ τις ἀπείποι σκωπτόμενος, εὐθὺς ὁ 
σκώπτων ἐπέπαυτο. πῶς οὖν οὐ χαλεπὸν εὑρεῖν 
σκῶμμα τῷ σκωπτομένῳ κεχαρισμένον, ὅπου καὶ τὸ 693 
ὦ λυποῦν τοῦ σκώμματος οὐ τῆς τυχούσης ἐμ- 
πειρίας καὶ δεξιότητός ἐστιν; 

2 . Οὐ μὴν ἀλλὰ πρῶτά μοι δοκεῖ τὰ λυποῦντα 
τοὺς ἐνόχους σκώμματα τοῖς μακρὰν οὖσι τῆς δια- 
βολῆς ἡδονήν τινα καὶ χάριν ποιεῖν" οἷον ὁ Ξενο- 
φῶν τὸν ὑπέραιδσχρον καὶ ὑπέρδασυν ἐκεῖνον ὡς 
τοὺς σκ. ἥπερ τέρψις τῇ κομψότητι καϑηδύνει τοὺς παρόν- 
σδ᾿ ΟἹ. ΚΌΟΙ. 2 γ». 854 {τ 156 ῷ. ρῃγ. Πα ΌΠΘΥ5: πι- 
στεύειν 4--ὅ Νὰ 12 Εὶ διασύρειν 8 ὀνειδισμὸς ΤΌΣΠΘΌΙΒ: 
8 γὰ 6 καὶ σμος 10. τῆς: ἃ γὰ 1-- ἢ 4 Του: 
παρε 4--ὅ γὰ 1 καὶ σκῶμμα 9. τη8}}1πὸ βαδίέζοι 12 611. 
Ἐν: συνυβριξομένους 18 ἕν δὲ] ἴογὺ. ἕν δ᾽ ἐν ααὖὺ ἐν δὲ 


14 ἐδόκει) εὐδοκέμει ὃ 10 ἐπαύετο Οοθροίπϑ 18 λυπεῖν 
Τ61 22 Ξενοφῶν) ΟΥγτορ. 2, 2, 28 


Β 


δ ΟΥΛΈΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΙΥΔΙΌΜ 


παιδικὰ τοῦ Σαμβαύλα δκωπτόμενον εἰσάγει μετὰ 
παιδιᾶς. καὶ Κυητοῦ τοῦ ἡμετέρου (μέμνησαι γὰρ) 
ἐν ἀσϑενείᾳ τὰς χεῖρας ἔχειν ψυχρὰς λέγοντος, 
Αὐφίδιος Μόδεστος “ἀλλὰ μήν᾽ ἔφη ᾿ϑερμὰς ἀπὸ 
τῆς ἐπαρχίας κεχκόμικας αὐτάς" τοῦτο γὰρ ἐκείνῳ 
μὲν γέλωτα καὶ διάχυσιν παρέδχε, κλέπτῃ δ᾽ ἀνϑυ- 
πάτῳ λοιδόρημα καὶ ὄνειδος ἦν. διὸ καὶ Κριτό- 
βουλον ὃ Σωκράτης εὐπροσωπότατον ὄντα προχαλού- 
μἕξνος εἰς σύγχρισιν εὐμορφίας ἔπαιξεν οὐκ ἐχλεύ- 
αξεν. καὶ Σωκράτην πάλιν ᾿Δλκιβιάδης ἔσκωπτεν 
εἰς ξηλοτυπίαν τὴν περὶ ᾿4γάϑωνος. ἥδονται δὲ καὶ 
βασιλεῖς τοῖς λεγομένοις ὡς εἰς πένητας αὐτοὺς καὶ 
ἰδιώτας. ὥσπερ ὑπὸ Φιλίππου σκωφϑεὶς ὁ παρά- 
σιτος εἶπεν “οὐκ ἐγώ σε τρέφω; τὰ γὰρ οὐ προ- 
δόντα φαῦλα λέγοντες ἐμφαίνουσι τὰ προσόντα 
χρηστά. δεῖ δ᾽ ὁμολογουμένως καὶ βεβαίως προσδεῖναί 
τι χρηστόν: εἰ δὲ μή, τὸ λεγόμενον τοὐναντίον 
ἀμφισβητήσιμον ἔχει τὴν ὑπόνοιαν. ὃ γὰρ τῷ πάνυ 
πλουσίῳ τοὺς δανειστὰς ἐπάξειν λέγων, ἢ τὸν ὑδρο- 
πότην χαὶ σώφρονα παροινεῖν καὶ μεϑύειν, ἢ τὸν 
εὐδάπανον καὶ μεγαλοπρεπῆ καὶ χαριστιχὸν κίμβικα 
χαὶ χυμινοπρίστην προσαγορεύων, ἢ τὸν ἐν συν- 
ηγορίαις χαὶ πολιτείαις μέγαν ἀπειλῶν ἐν ἀγορᾷ 
λήψεσϑαι, διάχυσιν καὶ μειδίαμα παρέδχεν. οὕτως 
ὁ Κῦρος ἐν οἷς ἐλείπετο τῶν ἑταίρων. εἰς ταῦτα 
προχαλούμενος ἐγίγνετο προσηνὴς καὶ κεχαρισμένος. 


ῶ Κυητοῦ)] Κυίντου Χ οχ ΜϑΟΙΟΌΙΟ 7, 8, 1ὅ 56 οἴ 
Ῥοΐχιρ. αδοϑίύ. Ῥ]αΐαγο. Ρ. 48 8 Σωκράτης) οἵ. Χρῃ. 
ΞΎΙΌΡ. ὃ. 4, 19 10 Σωκράτην] οἵ, Ῥ]αῦ. ὅγιαρ. Ρ. 3186 
22 κυμινοπρίστην Δ: κύμινον 24 Κῦρος] Χθη. ΟγτορΡ. 1, 4, 4 


1ὅ 


2ῦ 


» 


ὃ 


10 


20 


Π͵ῚΒΕΒᾺΕ Τ 59 


χαὶ τοῦ Ἰσμηνίου τῇ ϑυσίᾳ προσαυλοῦντος, ὡς οὐκ 
ἐχαλλιέρει. παρελόμενος τοὺς αὐλοὺς ὁ μισϑωτὴς Ὁ 
ηὔλησε γελοίως" αἰτιωμένων δὲ τῶν παρόντων, ἐχεῖ- 
νος καλλιερήσας “ἔστιν᾽ ἔφη τὸ κεχαρισμένως αὐλεῖν 
ϑεόϑεν" ὃ δ᾽ Ἰσμηνίας γελάσας “ἀλλ᾽ ἐμοῦ μέν᾽ 
εἶπεν ᾿αὐλοῦντος ἡδόμενοι διέτριβον οἵ ϑεοί. σοῦ δ᾽ 
ἀπαλλαγῆναι σπεύδοντες ἐδέξαντο τὴν ϑυσίαν.᾽ 

6. “Ἔτι τοίνυν οἵ τὰ χρηστὰ τῶν πραγμάτων 
τοῖς λοιδορουμένοις ὀνόμασι μετὰ παιδιᾶς καλοῦν- 
τες. ἂν ἐμμελῶς ποιῶσιν, αὐτῶν μᾶλλον εὐφραί- 
γουσι τῶν ἀπ᾽ εὐϑείας ἐπαινούντων. καὶ γὰρ δάκ- 
ψουσι μᾶλλον οἵ διὰ τῶν εὐφήμων ὀνειδίζοντες. ὡς 
οἵ τοὺς πονηροὺς ᾿Δριστείδας καὶ τοὺς δειλοὺς ᾽4χιλ- 
λεῖς καλοῦντες. καὶ ὃ τοῦ Σοφοχλέους Οἰδίπους Ἔ ἢ 


ἱταύτης Κρέων ὃ πιστὸς οὑξ ἀρχῆς φίλος. 


ἀντίστροφον οὖν ἔοικε γένος εἰρωνείας εἶναι τὸ 
περὶ τοὺς ἐπαίνους" ᾧ 


ε 


καὶ Σωκράτης ἐχρήσατο, 
τοῦ ᾿Δἀντισϑένους τὸ φιλοποιὸν καὶ συναγωγὸν ἀν- 
ϑρώπων εἰς εὔνοιαν μαστροπείαν καὶ συναγωγίαν 
καὶ προαγωγείαν ὀνομάσας. ὃ". Κράτητα δὲ τὸν φιλό- 
σοφον. εἰς πᾶσαν οἰκίαν εἰσιόντα μετὰ τιμῆς καὶ 
φιλοφροσύνης δεχομένων. ᾿ϑυρεπανοίχτην᾽ ἐκάλουν. 


ῶ μισϑωτὴς : μισθωτὸς 8 ἐκεῖνος καλλιερήσας ξΞ 14 
καὶ ὃ] ὃ καὶ τη6] Ῥοβὺ Οἰδίπους Ἰὰο. οεὺ 6-- να 10 Ἐ. 
Ἐουύ. ΒΌΡΡ]. λέγων “ταύτης οδ[ί. 15 ἀρχῆς Χ: 6 νὰ 1Ὲ 
χης 16 εἰρωνείας εἶναι: εἶναι εἰρωνείας 19 καὶ 
συναγωγίαν]) 46]. Τ᾽ 20 προαγωγείαν θη 6 ΧΘη. ΞΥΤΏΡ. 
4. 602: ἀγωγίαν Οδέογαμη ροβὺ ὀνομάσας τηᾶρστιθ, δϑὺ 180. 
40 γὰ ὅ8 Ε΄. Ἐουύ. βχοιατῦ Ἰοοῦβ αὐτάδτη ΧΟΠΟΡΠΟΗὔθτιΒ 


᾿ 


60 ΟΟΛΕΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜ 


ἴ. Ποιεῖ δ᾽ εὔχαρι σκῶμμα καὶ μέμψις ἐμφαί- 
νουδσὰα χάριν, ὡς Ζ]ιογένης περὶ ᾿ἀντισϑένους ἔλεγεν 

ὅς μὲ ῥάκη τ᾽ ἤμπισχε κἀξηνάγκασεν 

πτωχὸν γενέσϑαι κἀκ δόμων ἀνάστατον. 


οὐ γὰρ ἂν ὁμοίως πιϑανὸς ἦν λέγων “ὅς μὲ σοφὸν 
καὶ αὐτάρχη καὶ μακάριον ἐποίησε. καὶ ὁ Δάκων 
ἄκαπνα ξύλα τῷ γυμνασιάρχῳ παρασχόντι προῦσ- 
ποιούμενος ἐγχαλεῖν,. ἔλεγε δι’ ὃν οὐδ᾽ ἀποδα- 
κρῦσαι γέγονεν ἡμῖν. καὶ ὁ τὸν δειπνίζοντα καϑ' 
ἡμέραν ἀνδραποδιστὴν καλῶν καὶ τύραννον, δι᾽ ὃν 
ἐτῶν τοσούτων οὐχ ἑώρακε τὴν ἑαυτοῦ τράπεξαν. 
καὶ ὃ λέγων ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐπιβεβουλευμένος 
ἀφῃρῆσϑαι τὴν σχολὴν καὶ τὸν ὕπνον, πλούσιος 
γεγονὼς ἔκ πένητος. καὶ εἴ τις ἀντιστρέψας αἰτιῷτο 
τοὺς Αἰσχύλου Καβείρους 


688 “ὄξους σπανίζειν δῶμα 


ποιήσαντας. ὥσπερ αὐτοὶ παίξοντες ἠπείλησαν. ἅπτε- 
ται γὰρ ταῦτα μᾶλλον ἔχοντα δριμυτέραν χάριν, 
ὥστε μὴ προσίστασϑαι μηδὲ λυπεῖν τοὺς ἐπαινου- 
μένους. 

8. 'ΖΔεῖ δὲ τὸν ἐμμελῶς σκώμματι χρησόμενον 
εἰδέναι καὶ νοσήματος διαφορὰν πρὸς ἐπιτήδευμα. 
λέγω δὲ φιλαργυρίας καὶ φιλονεικίας πρὸς φιλο- 
μουσίαν καὶ φιλοϑηρίαν᾽ ἐπ᾽ ἐκείνοις μὲν γὰρ ἄχ- 
ϑονται σκωπτόμενοι. πρὸς ταῦτα δ᾽ ἡδέως ἔχουσιν. 

8 Ναῦοῖς Ρ. 914 ῥάκη] κάρη 281] θ τηϑ]ῖτα καὐτάρκη 
9 ἐν ἡμῖν τ] καὶ ὃ Μϑδανϊριαβ: καὶ -16 Νάυοκ. μ. 82 


11 γοθὺ ἠπείλησαν τοροποπάστα ἰοοῦμῦ (6 ἘΠραμϊποηαδ, 
Ῥ. 0586 οθηβοῦὺ ὟΥ 


1ὅ 


20 


Π͵|ΒῈῈΕ Τ|. 01 


οὐκ ἀηδῶς ἘΠ: ΖΙημοσϑένης ὃ Μιτυληναῖος, φιλῳ- 
δοῦ τινος καὶ φιλοκιϑαριστοῦ ϑύραν κόψας. ὑπα- 
κούσαντοο αὐτοῦ καὶ κελεύσαντος εἰσελθεῖν “ἂν 
πρῶτον᾽ ἔφη τὴν κιϑάραν δήσῃς. ἀηδῶς δ᾽ ὃ τοῦ Β 
5. “υσιμάχου παράσιτος. ἐμβαλόντος αὐτοῦ σκορπίον 
ξύλινον εἰς τὸ ἱμάτιον, ἐχταραχϑεὶς καὶ ἀναπηδήσας, 
ὡς ἤσϑετο τὴν παιδιάν. ᾿χἀγώ σε φησίν " ἐχφο- 
βῆσαι βούλομαι, ὦ βασιλεῦ" δός μοι τάλαντον.) 
9. “Εἰσὶ δὲ καὶ περὶ τὰ σωματικὰ τοιαῦται δια- 
τὸ φοραὶ τῶν πολλῶν' οἷον εἰς γρυπότητα καὶ σιμό- 
τητὰ δκωπτόμενοι γελῶσιν. ὡς ὃ Κασάνδρου φίλος 
οὐκ ἠχϑέσϑη τοῦ Θεοφράστου πρὸς αὐτὸν εἰ- 
πόντος ϑαυμάξω δου τοὺς ὀφϑαλμούς. ὅτι οὐκ 
ἄδουσι. τοῦ μυκτῆρος αὐτοῖς ἐνδεδωκότος" καὶ ὁ 
ιό Κῦρος ἐχέλευσε τὸν γρυπὸν σιμὸν ἀγαγέσϑαι γύ- 
ναίον, οὕτω γὰρ ἐφαρμόσειν. εἰς δὲ δυσωδίαν Ὁ 
μυκτῆρος ἢ στόματος ἄχϑονται σχωπτόμενοι" καὶ 
πάλιν εἰς φαλακρότητα πράως φέρουσιν, εἰς δὲ πή- 
ρῶσιν ὀφϑαλμῶν ἀηδῶς. καὶ γὰρ ᾿Αντίγονος αὐτὸς 
90 μέν ἑαυτὸν εἰς τὸν ὀφϑαλμὸν ἔσκωπτε' καί ποτε 
λαβὼν ἀξίωμα μεγάλοις γράμμασι γεγραμμένον ἱταυτὶ 
μέν᾽ ἔφη καὶ τυφλῷ δῆλα. Θεόκριτον δὲ τὸν Χῖον 
ἀπέχτεινεν, ὅτι φήσαντός τινος ἱτοῖς ὀφϑαλμοῖς ἂν 
βασιλέως παραγένῃ, σωϑήσῃ. ᾿ἀλλά μοι εἶπεν ᾿ἀδύ- 
ϑῦνατον λέγεις τοῦτ᾽ αὐτὸ τὴν σωτηρίαν. “έων ὃ Ὁ 
ὅδ. ο΄. ΒαΒΙ]ΘΘΗΒΙΒ: λυσίου 1ὅ σιμὸν ἀγ. γύναιον 8ΔαΙαῚ 
ΘΧ ΟγτοΡ. 8. 2.291 28 φήσαντός τινος -- σωτηρίαν ἕ: φή- 
σαντος τῇ ὀφθαλμοὺς ἂν ὅ γὰ 1 Εὶ ραγένην σωϑῆ ἀλλ᾽ ἅμα 


εἶπεν ἀδυνάτου τὰ ὑπὸ τὴν ὅριαν. ῶὅ Λέων ΒΔΒ1166}818. 
Ξοα ρούϊι5 γἱᾶ. βυρρίθμάσμ: ὁ [δὲ Μέων ὃ] Βυξάντιος 


ΘΟ ΦΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΙΌΜ 


Βυζάντιος, εἰπόντος Πασιάδου πρὸς αὐτὸν, ὀφϑαλμι- 
σϑῆναι δι’ αὐτοῦ τοὺς ὀφϑαλμούς ᾿“ἀσϑένειαν᾽ ἔφη 
σώματος ὀνειδίξεις, νέμεσιν οὐχ ὁρῶν ἐπὶ τῶν 
ὥμων βαστάξοντά σου τὸν υἱόν" εἶχε δὲ κυρτὸν ὃ 
Πασιάδης υἱόν. ἠγανάχτησε δὲ καὶ ᾽άρχιππος. ὁ 
δημαγωγὸς τῶν ᾿4ϑηναίων, ὑπὸ Μελανϑίου σκωφϑεὶς 
εἰς τὸ κυρτόν᾽ ἔφη γὰρ αὐτὸν ὁ Μελάνϑιος οὐ 
προεστάναι τῆς πόλεως ἀλλὰ προκχεκυφέναι. τινὲς 
ὃξ ταῦτα πράως καὶ μετρίως φέρουσιν, ὥσπερ ὃ 
φίλος τοῦ ᾿Αντιγόνου τάλαντον αἰτήσας καὶ μὴ 
Ε λαβὼν ἤτησε προπομποὺς καὶ φύλακας ὕπως᾽ ἔφη 
ἱμὴ ἐπιβουλευϑῶ προστάξας κατ᾽ ὥμου τὸ τάλαν- 
τον φέρειν. οὕτω μὲν περὶ τὰ ἐκτὸς ἔχουσι διὰ 
τὴν ἀνωμαλίαν: ἄλλοι γὰρ ἐπ᾽ ἄλλοις ἄχϑονται. 
᾿Επαμεινώνδας μετὰ τῶν συναρχόντων ἑστιώμενος 
ἐπέπινεν ὄξος. καὶ πυνθανομένων εἰ πρὸς ὑγίξιαν 
ἀγαϑόν. “οὐκ οἶδ᾽ εἶπεν, ὅτι μέντοι πρὸς τὸ μεμνή- 
σϑαι τῆς οἴκοι διαίτης ἀγαϑόν, ἐπίσταμαι. διὸ δεῖ 
καὶ πρὸς τὰς φύσεις καὶ τὰ ἤϑη σκοποῦντα ταῖς 
παιδιαῖς χρῆσϑαι, πειρώμενον ἀλύπως καὶ κεχαρισ- 
μένως ἑκάστοις ὁμιλεῖν. 

10. Ὃ δ᾽ ἔρως τά τ᾽ ἄλλα ποικιλώτατός ἐστι, 
καὶ τοῖς σκώμμασιν οἵ μὲν ἄχϑονται καὶ ἀγανα- 
κτοῦσιν οἵ δὲ χαίρουσι. δεῖ δ᾽ εἰδέναι τὸν καιρόν" 
ὡς γὰρ τὸ πῦρ ἐν ἀρχῇ μὲν ἀποσβέννυσι τὸ πνεῦμα 
διὰ τὴν ἀσϑένειαν αὐξηϑέντι δὲ τροφὴν παρέχει 

σ1δι ΠΧ τδὲ 8 οι. Αιηγούαβ: κεκυφέναιν 12 προῦ- 


τάξας] προσέτι δόξας ὟΝ 18 μὲν] μὲν οὖν ῦ πῦρ] 
πνεῦμα ἢ πνεῦμα) πῦρ 1άθιη 


10 


2ὅ 


σι 


ΤΙΒΕΗ ΤΠ. 09 


καὶ ῥώμην. οὕτω φυόμενος ὃ ἔρως ἔτι καὶ λανθάνων 
δυσχολαίνει καὶ ἀγανακτεῖ πρὸς τοὺς ἀποκαλύπτον- 
τας. ἐκλάμψας δὲ καὶ διαφανεὶς τρέφεται καὶ προσ- 
γελᾷ τοῖς σκώμμασι φυσώμενος. ἥδιστα δὲ σχώ- 
πτονται, παρόντων τῶν ἐρωμένων, εἰς αὐτὸ τὸ ἐρᾶν 
εἰς ἄλλο δ᾽ οὐδέν. ἐὰν δὲ καὶ γυναικῶν ἐρῶντες 
ἰδίων τύχωσιν ἢ νεανίσκων φιλοκάλων ἔρωτα γεν- 654 
ναῖον, παντάπασι γάνυνται καὶ καλλωπίξονται τῷ 
σχώπτεσϑαιν πρὸς αὐτούς. διὸ καὶ ᾿Δρκεσίλαος. ἐν 
τῇ σχολῇ τοιαύτης μεταδόσεως αὐτῷ γενομένης ὑπό 
τινος τῶν ἐρωτικῶν “δοκεῖ μοι μηδὲν ἅπτεσϑαι 
μηδενός" “οὐδὲ σὺ τοίνυν ᾿ἔφη 'τοῦδ᾽ ἅπτῃ;᾽ δείξας 
τινὰ τῶν καλῶν καὶ ὡραίων παρακαϑήμενον.ἢ 

11. “Ἤδη δὲ καὶ τὸ τῶν παρόντων σκεπτέον" 
ἃ γὰρ ἐν φίλοις καὶ συνήϑεσιν ἀκούοντες γελῶσι. 
ταῦτα δυσχεραίνουσιν, ἂν λέγηται πρὸς αὐτοὺς τῆς 
γαμετῆς παρούσης ἢ τοῦ πατρὸς ἢ τοῦ καϑηγητοῦ. 
πλὴν ἂν μή τι κεχαρισμένον ἢ τῶν λεγομένων ἐκεί- 
νοις οἷον ἄν τις σκώπτηται τοῦ φιλοσόφου παρόν- 
90 τος εἰς ἀνυποδησίαν ἢ νυχτογραφίαν., ἢ τοῦ πατρὸς 
ἀκούοντος εἰς μικρολογίαν, ἢ τῆς γυναικὸς παρούσης Β 
εἰς τὸ ἀνέραστον ἑτέρων ἐχείνης δὲ δοῦλον καὶ ϑερα- 
πευτικόν. ὡς ὁ Τιγράνης ὑπὸ τοῦ Κύρου “τί δ΄. ἄν 
σ᾽ ἡ γυνὴ σκευοφοροῦντα ἀκούσῃ! “ἀλλ᾽ οὐκ ἀκού- 
σεται εἶπεν “ὄψεται δ᾽ αὐτὴ παροῦσα. 


10 μεταδόσεως] ὑποθέσεως Μ. ϑέσεως Ἐν. μεταξὺ ϑέ- 
σεως Ὗ 12 οὐδὲ Τυπθῦαβ: ὁ δὲ 18 τὸ λεγόμενον 
1άθυῃ 19 τις Χ: ὃ να 6 "αὶ 21 παρούσης] ΟΠ. ΤηΘῚ 
ῶ8 Τιγράνης] ὕγτορ. 8, 1, 48 


04 ΘΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝ 


12, “Ποιεῖ δ᾽ ἀλυπότερα τὰ σκώμματα καὶ τὸ 
κοινωνεῖν ἁμωσγέπως τοὺς λέγοντας" ὅταν εἰς πενίαν 
λέγῃ πένης ἢ δυσγενὴς εἰς δυσγένειαν ἢ ἐρῶν εἰς 
ἔρωτα᾽ δοκεῖ δ᾽ οὐχ ὕβρει παιδιᾷ δέ τινι γίγνεσϑαι 
μᾶλλον ὑπὸ τῶν ὁμοίων" εἰ δὲ μή, παροξύνει καὶ 
Ο λυπεῖ. τὸν γοῦν ἀπελεύϑερον τοῦ βασιλέως νεό- 
πλουτον ὄντα φορτικῶς δὲ καὶ σοβαρῶς ἐπιπολά- 
ξοντα τοῖς συνδειπνοῦσι φιλοσόφοις, καὶ τέλος ἐρω- 
τῶντα πῶς ἔκ τε τῶν λευκῶν καὶ τῶν μελάνων 
κυάμων ὁμοίως χλωρὸν γίγνεται τὸ ἔτνος, ἀντερω- 

ἦήσας ὁ ᾿4ριδί ὥς ἐκ τῶν λευχῶ ὶ μελά 
τήσας ὃ ᾿Δριδίκης. πῶς ἐκ τῶν λευκῶν καὶ μελάνων 
ἱμάντων φοινικοῖ γίγνονται μώλωπες, ἐποίησεν ἀνα- 
στῆναι περίλυπον γενόμενον. ὃ δὲ Ταρσεὺς ᾿μφίας 
ἐκ κηπουροῦ δοκῶν γεγονέναι, δσκώψας δὲ τὸν φίλον 
τοῦ ἡγεμόνος εἰς δυσγένειαν εἶϑ᾽ ὑπολαβὼν εὐϑύς 
“ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς ἐκ τῶν αὐτῶν σπερμάτων γεγόνα- 
μεν᾽ γέλωτ᾽ ἐποίησε. κομψῶς δὲ καὶ τοῦ Φιλίππου 
τὴν ὀψιμαϑίαν ἅμα καὶ περιεργίαν ὃ ψάλτης ἐπ- 
ἕσχεν᾽ οἰομένου γὰρ αὐτὸν ἐξελέγχειν τοῦ Φιλίππου 
περὶ κρουμάτων καὶ ἁρμονιῶν ἱμὴ γένοιτό σδοι᾽ 
5 5 - - Ω ΟΙ 9 3 -" Ἁ τω 9 
εἶπεν “ὦ βασιλεῦ, κακῶς οὕτως, ἵν᾽ ἐμοῦ σὺ ταῦτ 
εἰδῇς βέλτιον" σκώπτειν γὰρ ἑαυτὸν δοκῶν, ἐκεῖ- 
νον ἀλύπως ἐνουϑέτησεΞς. διὸ καὶ τῶν κωμικῶν 
ἔνιοι τὴν πικρίαν ἀφαιρεῖν δοχοῦσι τῷ σκώπτειν 
δ ῇ ς 2  Ξ ᾽ ᾿ Ν 
ἑαυτούς. ὡς ᾿4ριστοφάνης εἰς τὴν φαλακρότητα καὶ 

2 ὅταν] οἷον ὅταν Ἡ 8 λέγῃ] 50.. νἱᾶ, ψέγῃ 568 οἵ 
Ῥ. 6082} 4 ἔρωτα ᾿: ἐρῶντα ΠῚ ““ριδίκης] οἵ, ΑὐΠθ6η. 
Ῥ. 4208 ἐλ] ἔκ τεῦ καὶ τῶν) 12 ἐξαναστῆναι Ηδ:- 


ὙγΘΓΘΉΤΙΒ 20 περὶ] διαφερομένου περὶ οἷ. ». 8846 
- δῦ φαλακχρότητα)] Ῥδο. 107. 711 


ΠΙΒΕᾺ ΤΠ. ΘΟ 


τὴν ᾿4γάϑωνος ἀπόλειψιν: Κρατῖνος δὲ τὴν πυτί- 
νην εἰς τὴν φιλοινίαν ἐδίδαξεν. 

18. “Οὐχ ἥκιστα δὲ δεῖ προσέχειν καὶ φυλάττειν, 
ὅπως ἐκ τοῦ παρατυχόντος ἔσται τὸ σκῶμμα πρός 


9 , 3 “Α 4. Ἁ ΄ 
ὅτινας ἐρωτήσεις αὐτόϑεν ἢ παιδιὰς γιγνόμενον, 


10 


μ᾿. 
σι 


20 


ἀλλὰ μὴ πόρρωϑεν οἷον ἐκ παρασκευῆς ἐπεισόδιον. 
ὡς γὰρ ὀργὰς καὶ μάχας τὰς ἐκ τῶν συμποσίων 
πραότερον φέρουσιν, ἐὰν δ᾽ ἐπελθών τις ἔξωϑεν 
λοιδορῆται καὶ ταράττῃ, τοῦτον ἐχϑρὸν ἡγοῦνται 
καὶ μισοῦσιν. οὕτω μέτεστι συγγνώμης σκώμματι 
καὶ παρρησίας, ἂν ἐκ τῶν παρόντων ἔχῃ τὴν γένε- 
σιν, ἀφελῶς καὶ ἀπλάστως φυόμενον: ἂν δ᾽ ἢ μὴ 
πρὸς λόγον ἀλλ᾽ ἔξωϑεν, ἐπιβουλῇ καὶ ὕβρει προσ- 
ἐοικεν᾽ οἷον τὸ Τιμαγένους πρὸς τὸν ἄνδρα τῆς 


5 ἐμετικῆς 


ἱκακῶν γὰρ ἄρχεις τήνδε μοῦσαν εἰσάγων" 


καὶ πρὸς ᾿4ϑηνόδωρον τὸν φιλόσοφον, “εἰ φυσικὴ 
ἡ πρὸς τὰ ἔχγονα φιλοστοργία. ἡ γὰρ ἀκαιρία καὶ 
τὸ μὴ πρὸς λόγον ὕβριν ἐμφαίνει καὶ δυσμένειαν. 
οὗτοι μὲν οὖν κατὰ Πλάτωνα κουφοτάτου πράγμα- 
τος. λόγων. βαρυτάτην ξημίαν ἔτισαν' οἱ δὲ τὸν 


1 ἀπόλειψιν" : 4--ἅὁ γα Τ Ε λιψιν ἩΘΒΡΙΟΙ αΡ δὰ Αὐιϑῦ. 
8}. 88: ΗΡ. ᾿Δγάϑων δὲ ποῦ ᾽στιν; 41. ἀπολιπών μ᾽ ἀποί- 
χεται 2 εἰς τὴν φιλοινίαν ὟΝ: 4 -- γὰ Ρ ῃυ]]ὰ ἴῃ Εὦ 
8 δεῖ] ογὰ. τὸ] 138 ἔξωϑεν ἔ: ἐξ ὧν 1ὅ ἐμετικῆς ἸΔμπΟΙϊα8: 
γαμετικῆς 16 Ναυοκ. Ρ. 914 γὰρ ἄρχεις] κατάρχεις 
ΑὐΠΘΗ ΘΒ ΘῈΒ Ῥ. 0106 11 καὶ) παὶ τὸ φυσικὴ Απουγν- 
ΤΩῈ8: μουσικὴ 18 ἔκγονα Ταγμθῦθυβ πρὸς τᾶς (αὖ 165ὰ- 
ὑὰ προστὰς) φιλοστοργίας ΒΘΠΒΘΊΙΘυΒ, 56α οἵ. Ρ. 498 ἃ 56. 
962 ἃ. Ιοουῦβ ΘΡΡΘΥΘοιῦ βου παο γ6] Ἰασθηᾶο ἡ πρὸς τὰ 
ἔχγον᾽ ἀφιλοστοργία 20 Πλάτωνα] Πορν. Ῥ- 778 


ῬΙαΐατοιὶ ΜοτϑΙα. 0]. ΤΥ. 5 


Ἱ 


Ψνω 


606 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


καιρὸν εἰδότες καὶ φυλάττοντες αὐτῷ τῷ Πλάτωνι 
μαρτυροῦσιν. ὅτι τοῦ πεπαιδευμένου καλῶς ἔργον 
ἐστὶ τὸ παίζειν ἐμμελῶς καὶ κεχαρισμένως." 


ὄ ΠΡΟΒΊΙΗΜΩΑ͂ Β. 


Διὰ τί βρωτικώτεροι γίγνονται περὶ τὸ μετόπωρον. ὅ 


ΤΡΡΟΣΩΤΓΆ ΤΟΥ ΠΙΘΈΘΗ. 


ΓΛΑΎΚΙΑΣ, ΞΈΝΟΚΛΗΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 
44ΜΟΙ. 


1. Ἐν Ἐλευσῖνι μετὰ τὰ μυστήρια τῆς πανηγύ- 
ρεῶς ἀκμαζούσης, εἴστιώμεϑα παρὰ Γλαυχία τῷ τὸ 
ῥήτορι. πεπαυμένων δὲ δειπνεῖν τῶν ἄλλων. Ξ:ε- 
νοκλῆς ὃ Ζελφὸς ὥσπερ εἰώϑει τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν 
“αμπρίαν εἰς ἀδδηφαγίαν Βοιώτιον ἐπέσκωπτεν. 
ἐγὼ δ᾽ ἀμυνόμενος ὑπὲρ αὐτοῦ τὸν “Ξενοκλέα τοῖς 
᾿ΕἘπικούρου λόγοις χρώμενον “οὐ γὰρ ἅπαντες" εἶπον ιτὖ 
ὦ βέλτιστε. ποιοῦνται τὴν τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαί- 
ρέσιν ὅρον ἡδονῆς καὶ πέρας᾽ “αμπρίᾳ δὲ καὶ ἀνά- 
γκη. πρὸ τοῦ κήπου κυδαίνοντι τὸν περίπατον καὶ 
τὸ “Μύκειον, ἔργῳ μαρτυρεῖν ᾿Δριστοτέλει᾽' φησὶ 
γὰρ ὁ ἀνὴρ βρωτικώτατον ἕκαστον αὐτὸν αὑτοῦ 90 
περὶ τὸ φϑινόπωρον εἶναι. καὶ τὴν αἰτίαν ἐπείρηκεν᾽" 
ἐγὼ δ᾽ οὐ μνημονεύω. ᾿βέλτιον᾽ εἶπεν ὁ Γλαυκίας" 

1 Πλάτωνι] ἴογτί. ἴῃ Τιθρο. Ρ. 054} 566. 12 Ζελφὸς 
ὙΥ: ἀδελφὸς 14 ὑπὲρ] οἵη. 116] 10 τὴν τοῦ ἀλγ. ὑπε- 


ξαίρεσιν)] νἱά. ὕθδβθμθου, ρ. 12 βοηῦ, ΠῚ 19. ᾿ἀριστοτέλει 
Εγδστη. 281 


9 


10 


". 


20 


ΠΙΒΕᾺ 1 θΊ 


ς 3 " ," 3 7ὔ » τς ῇ 
αὐτοὶ γὰρ ἐπιχειρήσομεν ζητεῖν. ὅταν παυσώμεϑα 
δειπνοῦντες. ὡς οὖν ἀφῃρέϑησαν αἵ τράπεξαι. Γλαυ- 
κίας μὲν καὶ Ξενοχλῆς ἠτιάσαντο τὴν ὀπώραν δια- 
φόρως, ὃ μὲν ὡς τὴν χοιλίαν ὑπεξάγουσαν καὶ τῷ 
κενοῦσϑαι τὸ σῶμα νεαρὰς ὀρέξεις ἀεὶ παραδκευά- 
ζουσαν: ὃ δὲ Ξενοκλῆς ἔλεγεν εὔστομόν τι καὶ 
δηκτικὸν ἔχοντα τῶν ὡραίων τὰ πλεῖστα τὸν στό- 
μαχοὸν ἐπὶ τὴν βρῶσιν ἐκκαλεῖσϑαι παντὸς μᾶλλον 
ὄψου καὶ ἡδύσματος᾽ καὶ γὰρ τοῖς ἀποσίτοις τῶν 
ἀρρώστων ὀπώρας τι προδενεχϑὲν ἀναλαμβάνει τὴν 
2“ ς ΙΧ ΄, 5 δ » 2 » ) 
ὄρεξιν. ὁ δὲ “αμπρίας εἶπεν. ὅτι τὸ οἰκεῖον καὶ 
τὸ σύμφυτον ϑερμὸν ἡμῶν. ᾧ τρέφεσϑαι πεφύκα- 
2 Ν - ’ ’ Ἁ ’ ΞἜ 
μεν. ἐν μὲν τῷ ϑέρει διέσπαρται καὶ γέγονεν ἀσϑε- 
νέστερον καὶ μανόν, ἐν δὲ τῷ φϑίνοντι καιρῷ συν- 
4 Ἵ 


5 ἀγείρεται πάλιν καὶ ἰσχύει, καταχρυπτόμενον ἐντὸς 


διὰ τὴν περίψυξιν καὶ τὴν πύκνωσιν τοῦ σώματος. 
ἐγὼ δ᾽ ὑπὲρ τοῦ μὴ δοκεῖν ἀσύμβολος τοῦ λόγου 
μετασχεῖν εἶπον. ὅτι τοῦ ϑέρους διψητικώτεροι γι- 
γνόμεϑα καὶ πλείονι χρώμεϑα τῷ ὑγρῷ διὰ τὸ καῦμα" 
νῦν οὖν ἡ φύσις ἐν τῇ μεταβολῇ ξητοῦσα τούὐναν- 
τίον. ὥσπερ εἴωϑε, πεινητικωτέρους ποιεῖ. καὶ τὴν 
ξηρὰν τροφὴν τῇ κράσει τοῦ σώματος ἀνταποδίδω- 
᾿ 5 Χ ΝΥΝ Χ , Ζ μ᾿ “7 
σιν. οὐ μὴν οὐδὲ τὰ σιτία φήδαι τις ἂν αἰτίας 
9 - ͵ 9 2 2 ’, Ἁ 7 
ἀμοιρεῖν παντάπασιν, ἀλλ᾽ ἐκ νέων καὶ προσφάτων 


5 γενόμενα καρπῶν οὐ μόνον μάξας καὶ ὕσπρια καὶ 


Ζ“ὕ Χ ’ 3 Ν Ν , , 3 
ἄρτους καὶ πυρούς. ἀλλὰ καὶ κρέα ζώων εὐωχου- 


5. χηϑ!ϊτη ἀπήρϑησαν δυὺ ἐπήρϑησαν 4 ὡς 1,60η1- 
ου8: εἰς 7 δηκτικὸν] δηκτὸν Τηθ] 2ὅ τηδ] τη γιγνόμενα 
260 ἀλλὰ Χ 


ἢ Ἔ 


08 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


μένων τὰ ἐπέτεια τοῖς τὲ χυμοῖς διαφέρειν τῶν 
παλαιῶν καὶ μᾶλλον ἐπάγεσϑαι τοὺς χρωμένους 
καὶ ἀπολαύοντας. 


ΠΡΟΒΠΜΗΜΩΑ͂ [. 


Πότερον ἡ ὄρνις πρότερον ἢ τὸ φὸν ἐγένετο. 5 
ΠΡΟΣΏΜΠΠΖ. ΤΟΥ 2Ζ1ΖΖ2ΟΙΓΘΊ. 


ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΕΞΑΝΖΔ,ΡΟΣ, ΣΎΔΛΜΑΣ, ΦΙΡΜΟΣ, 
ΣΟΣΣΙΟΣ ΣΕΝΕΚΙΩΝ, 44ΜΟΙ. 


1. Ἐξ ἐνυπνίου τινὸς ἀπειχόμην ὠῶν πολὺν 
Ε ἡδοῦ ὃ παρὰ τοῦτο ποιούμενος, ἐν ὠῷ καϑάπερ ἕν τὸ 
Καρὶ διάπειραν λαβεῖν τῆς ὄψεως ἐναργῶς μοι πολ- 
λάκις γενομένης" ὑπόνοιαν μέντοι παρέσχον, ἑστιῶν- 
τος ἡμᾶς Σοσσίου Σενεκίωνος, ἐνέχεσϑαι δόγμασιν 
2 “- μ᾿ - ΑΥ Χ ΝΣ Ω’ ΕΙΣ 
Ορφικοῖς ἡ Πυϑαγορικοῖς, καὶ τὸ ᾧῷόν, ὥσπερ ἔνιοι 
καρδίαν καὶ ἐγκέφαλον. ἀρχὴν ἡγούμενος γενέσεως τ 
Ε' ἀφοσιοῦσϑαι" καὶ προύφερεν ᾿4λέξανδρος ὁ ᾿Επικού- 
ρξιος ἐπὶ γέλωτι τό 
“ἶσόν τοι κυάμους ἔσϑειν κεφαλάς τὲ τοκήων, 


ὡς δὴ κυάμους τὰ ὠὰ διὰ τὴν κύησιν αἰνιττομέ- 
νῶν τῶν ἀνδρῶν, διαφέρειν δὲ μηδὲν οἰομένων τὸ 30 


1. 61. ΒΑΒΙ]ΘΘΗΒΙ8: διαφέρει 9 ἐξυπνίου γ6] ξυπνίου 
ΤΊ6] ἀπειχύμην Ταυσμοραβ: ἀπὲ 2-- γὰ ὅ Εὶ μην 
10 180. 2-8 γὰ ὅ Ἐ. Ῥονῦ. πολὺν ἤδ[η χρόνον ἡδ)]ονῆς 
παρὰ τοῦτο] ἀοίθπαι ρούοϑί. προὔργου ἢ ποιούμενοι 
ΤΊ6] 11 ἐν Καρὶ διάπειραν Ὑ: ἐν καρδίᾳ πεῖραν ΟΥ̓. 
ἸοΟΙ, 1 ΡῈ 7 18 ἐσθίειν (ἑστίευν ἘΠ τη61. ΟΥ, Ο4}11- 
τη ἢ. οα, ομη. ρΡ. 780 


ΤΠΙΒΕ Τ|. 09 


᾿ γι 3: Ἃ -» - » ’ Ἂ 53..Ἢ “ 
ἐσϑίειν ὠὰ τοῦ χρῆσϑαι τοῖς τίκτουσι τὰ ὠὰ ξῴοις. 
2 Χ - , ΄ - , 
ἐγίγνετο δὴ τὸ τῆς αἰτίας ἀπολόγημα τῆς αἰτίας 
αὐτῆς ἀλογώτερον. ᾿Ἐπικουρείῳ λέγειν ἐνύπνιον. 
[κέ 9 , Ἁ Ψ Ο ΄, 

ὅϑεν οὐ παρῃητούμην τὴν δόξαν ἅμα προσπαίζων τι 
τῷ ᾿4λεξάνδρῳ᾽ καὶ γὰρ ἦν χαρίεις καὶ φιλόλογος 
ἐπιεικῶο. 


οι 


2, Ἐκ δὲ τούτου τὸ ἄπορον καὶ πολλὰ πράγματα 680 


τοῖς ξητητικοῖς παρέχον εἰς μέσον εἷλκε πρόβλημα 
περὶ τοῦ ὠοῦ καὶ τῆς ὔὕρνιϑος. ὁπότερον γένοιτο 
1ὸ πρότερον αὐτῶν. καὶ Σύλλας μὲν ὃ ἑταῖρος εἰπὼν 
ὅτε μιχρῷ προβλήματι καϑάπερ ὀργάνῳ μέγα καὶ 
βαρὺ σαλεύομεν τὸ περὶ τῆς τοῦ κόσμου γενέσεως. 
ἀπηγόρευσε. τοῦ δ᾽ ᾿4λεξάνδρου τῆς ζητήσεως ὡς 
Ἁ ᾽ Ἂν [4 " ς 

μηδὲν προσφυὲς φερούσης καταγελάσαντος. ὃ γαμ- 
ιό βρὺς ἡμῶν Φίρμος “ἐμοὶ τοίνυν᾽ ἔφη ᾿χρῆσον ἐν 
τῷ παρόντι τὰς ἀτόμους. εἰ γὰρ τὰ μιχρὰ δεῖ στοι- 
χεῖα τῶν μεγάλων ἀρχὰς ὑποτέϑεσϑαι, πρῶτον εἰχός 
ἐστι τὸ ὠὸν γεγονέναι τῆς ὕρνιϑος᾽ ἔστι γὰρ καὶ 
ἁπλοῦν. ὡς ἐν αἰσϑητοῖς᾽ ποικίλον δὲ καὶ μεμιγμέ- 

» δ.» ΄ ΦΥ δὶ 2 Χ - 
0 νὸν μᾶλλον ἡ ὄρνις. χαϑόλου δ᾽ ἡ μὲν ἀρχὴ πρῶ- 
3 Χ Χ Χ , » 2 2. ,ὔ ᾿ 
τον ἀρχὴ δὲ τὸ σπέρμα, τὸ ὃ ὠὸν σπέρματος μὲν 
πλέον ξῴου δὲ μικρότερον. ὡς γὰρ ἡ προκοπὴ μέ- 
σον εὐφυΐας εἶναι δοκεῖ καὶ ἀρετῆς. οὕτω τὸ ὠὸν 
προχοπή τίς ἐστι τῆς φύσεως ἐπὶ τὸ ἔμψυχον ἀπὸ 
85 τοῦ σπέρματος πορευομένης. ἔτι δ᾽, ὥσπερ ἐν τῷ 
ῇ - , , 3 , Ἁ , 
ξῴῳ πρῶτα γίγνεσϑαι λέγουσιν ἀρτηρίας καὶ φλέ- 
ὅ 61. Β851]6Θη515: φιλολόγος 12 τῆς τοῦ κόσμου Ὗ: 


τοῦ κόσμου τῆς 1101]. τοῦ κόσμου καὶ τῆς ΠΟΘΉΠΘΙΤΙΒ 
106 οιη. Β: τοῖς ἀτόμοις 117 πρότερον ἢ 


Β 


ἿΘ ΟΥΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


βας., οὕτω λόγον ἔχει καὶ τοῦ ξῴου τὸ ὠὺν γεγονέναι 
-; γ χ Ἵ γ Ψ Υ 
πρῶτον. ὡς περιέχον ἐμπεριεχομένου. καὶ γὰρ αἵ 
τέχναι πρῶτον ἀτύπωτα καὶ ἄμορφα πλάττουσιν, 
εἶθ᾽ ὕστερον ἕκαστα τοῖς εἴδεσι διαρϑροῦσιν" ἧἣ Πο- 
λύκλειτος ὃ πλάστης εἶπε χαλεπώτατον εἶναι τοὔρ- 
γον, ὅταν ἐν ὄνυχι ὁ πηλὸς γένηται. διὸ καὶ τῇ 
φύσει τὸ πρῶτον εἰκός ἐστιν ἀτρέμα κινούσῃ τὴν 
ὕλην ἀργοτέραν ὑπακούειν, τύπους ἀμόρφους καὶ 
ἀορίστους ἐκφέρουσαν ὥσπερ τὰ ὠά: μορφουμένων 
δὲ τούτων καὶ διαχαρασσομένων, ὕστερον ἐνδημιουρ- 
γεῖσϑαι τὸ ξῷον. ὡς δὲ κάμπη γίγνεται τὸ πρῶ- 
τον, εἶτ᾽ ἐχπαγεῖσα διὰ ξηρότητα καὶ περιρραγεῖσα 
ΟἹ ἣν 2 3 - Ἁ ’ 
ἕτερον πτερωϑὲν δι᾽ αὐτῆς τὴν καλουμένην ψυχὴν 
Ὁ μεϑίησι. τὸν αὐτὸν τρόπον ἐνταῦϑα προύὔφέσταται 
᾿ 50. τὰ “ - , στ Ν Ν 2 
τὸ ὠὸν οἷον ὕλη τῆς γενέσεως. ἀνάγκη γὰρ ἐν 
πάσῃ μεταβολῇ πρότερον εἶναι τοῦ μεταβάλλοντος 
τὸ ἐξ οὗ μετέβαλε. σκόπει δ᾽ ὅτι σκνῖπες ἐν δέν- 
Χ Ζ 2 ῇ ῇ Α - ν ΄ 
δρῳ καὶ τερηδόνες ἐμφύονται ξύλῳ κατὰ σῆψιν ὑγρό- 
τητος ἢ πέψιν. ὧν οὐδεὶς ἂν ἀξιώσειεν μὴ προῦ- 


ποκεῖσϑαι μηδὲ πρεσβύτερον εἶναι φύδει τὸ γεννῶν. : 


ἡ γὰρ ὕλη λόγον ἔχει πρὸς τὰ γιγνόμενα μητρὸς 
ὥς φησι Πλάτων καὶ τιϑήνης᾽ ὕλη δὲ πᾶν, ἐξ οὗ 
σύστασιν ἔχει τὸ γεννώμενον" ἱτὸ δ᾽ ἐπὶ τούτοις᾽ 
ἔφη γελύσας 

“ ἀείσω ξυνετοῖσι᾽ 


9. 6. ΤΌΣΠΘΌΙΒ: ἐν περιεχομένῳ 4 ἢ] ἢ 01] ὅ ἕ: 
τὸ ἔργον 8 ἀργότερον ἢ 10 ἐκδημιουργεῖσϑαι Ἰάθηι 
18 ἕτερον] ἔντομον ὙὟΥ͂. ἕτερόν τι ῬΟΘΠΠΘΙι8. πτερωτὸν ἐξ 
αὑτῆς ψυχὴν] νύμφην 1, ΘοὨῃΪοΙ8 11 τὸ Ν 22 Πλά- 
των] ΤΊτα, Ὁ. ὅ2ἃ 5. ΟΡ. 91 


1ὅ 


᾿» 95 


“.Ψ 


10 


20 


τϑ 
ὧι 


ἸΙΒΕᾺ ΤΙ. γε: 


τὸν Ὀρφικὸν καὶ ἱερὸν λόγον, ὃς οὐκ ὕρνιϑος μόνον 
τὸ ὠὸν ἀποφαίνει πρεσβύτερον, ἀλλὰ καὶ συλλαβὼν 
ἅπασαν αὐτῷ τὴν ἁπάντων ὁμοῦ πρεσβυγένειαν ἀνα- 
τίϑησι. καὶ τἄλλα μέν “εὔστομα κείσϑω᾽ καϑ᾽ Ἣρό- 
δοτον᾽ ἔστι γὰρ μυστικώτερα᾽ ξῴώων δὲ πολλὰς φύ- 
σεις τοῦ κόσμου περιέχοντος. οὐδὲν ὡς εἰπεῖν γένος 
ἄμοιρόν ἐστι τῆς ἐξ ὠοῦ γενέσεως" ἀλλὰ καὶ πτηνὰ 
γεννᾷ καὶ νηχκτὰ μυρία καὶ χερσαῖα. σαύρας. καὶ 
ἀμφέβια, κροκοδείλους. καὶ δίποδα, τὸν ὄρνιν, καὶ 
ἄποδα, τὸν ὄφιν. καὶ πολύποδα, τὸν ἀττέλεβον᾽ ὅϑεν 
οὐκ ἀπὸ τρόπου τοῖς περὶ τὸν Ζιόνυσον ὀργιασμοῖς 
ὡς μίμημα τοῦ τὰ πάντα γεννῶντος καὶ περιέχον- 
τος ἐν ἑαυτῷ συγκαϑωσίωται.᾽ 

ὃ. Ταῦτα τοῦ Φίρμου διεξιόντος. ὃ Σενεχκίων 


ὅ ἔφη τὴν τελευταίαν τῶν εἰκόνων αὐτῷ πρώτην ἀν- 


τιπίπτειν. ᾿ἔλαϑες γάρ᾽ εἶπεν “ὦ Φίρμε, τὸν κόσμον 
ἀντὶ τῆς παροιμιακῆς ϑύρας ᾿ἐπὶ σεαυτὸν ἀνοίξας" 
ὁ γὰρ κόσμος προὔφέστηκε πάντων τελειότατος ὥν᾽ 
καὶ λόγον ἔχει τοῦ ἀτελοῦς φύσει πρότερον εἶναι 
τὸ τέλειον. ὡς τοῦ πεπηρωμένου τὸ ὁλόκληρον καὶ 
τοῦ μέρους τὸ ὅλον: οὐδὲ γὰρ ἔχει λόγον εἶναι 
μέρος οὗ μέρος ἐστὲ μὴ γεγονότος. ὅϑεν οὐδεὶς 
λέγει τοῦ σπέρματος εἶναι τὸν ἄνϑρωπον οὐδὲ τοῦ 


ὠοῦ τὴν ἀλεχτορίδα, τῆς δ᾽ ἀλεχτορίδος τὸ ὠὸν 657 


ϑ, Ἁ ᾿ ’ - “᾿ “ 7 ς 
εἶναι καὶ τὸ σπέρμα τοῦ ἀνθρώπου λέγομεν, ὡς 
τούτων ἐπιγιγνομένων ἐκείνοις καὶ τὴν γένεσιν ἕν 
4 Ἡρόδοτον) 2, 111 9. ἀμφίβια ΒΕΒ1Π66η815: ἀμφίβια 


καὶ ΤῊ] 10. τηϑ]τηὴ ἀττέλαβον πιο οὖ τηΐτδ 17 οἵ 
Ρ. 1108. Τιβαΐβοῃ. 1 Ρ. 114 10. σαυτὸν 21 οὐδὲν τηθὶ 


᾿"' 


12 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΜΌΝΜ 


ἐχείνοις λαμβανόντων εἶϑ’ ὥσπερ ὄφλημα τῇ φύ- 
ὅει τὴν γένεσιν ἀποδιδόντων. ἐνδεᾶ γάρ ἐστι τοῦ 
οἰκείου: διὸ καὶ βούλεσϑαι ποιεῖν πέφυχεν ἄλλο 
τοιοῦτον. οἷον ἦν ἐξ οὗ ἀπεκρίϑη. καὶ τὸν σπερ- 
ματικὸν λόγον ὁρίζονται γόνον ἐνδεᾶ γενέσεως" ἐν- 
δεὲς δ᾽ οὐδέν ἐστι τοῦ μὴ γενομένου μηδ᾽ ὄντος" 
τὰ δ᾽ ὠὰ καὶ παντάπασι βλέπεται τὴν φύσιν ἔχοντα 
τῆς ἔν τινι ξῴώῳ πήξεως καὶ συστάσεως ὀργάνων 
΄ ον, , Ω 3 Οὐ τα Ψ, 
τε τοιούτων καὶ ἀγγείων δεομένην. ὅϑεν οὐδ΄ στό- 
ρηται γηγενὲς ὠόν: ἀλλὰ καὶ τὸ Τυνδάρειον οἵ 
Ἁ , 3 Ἁ 9 - - ᾿ 
ποιηταὶ λέγουσιν οὐρανοπετὲς ἀναφανῆναι. ξῷα ὃ 
αὐτοτελῆ καὶ ὁλόκληρα μέχρι νῦν ἀναδίδωσιν ἡ γῆ. 
μῦς ἐν Αἰγύπτῳ πολλαχοῦ δ᾽ ὄφεις καὶ βατρά- 
χους καὶ τέττιγας, ἀρχῆς ἔξωϑεν ἑτέρας καὶ δυνά- 
᾿ στα ᾽ δὲ Σ 7 Α Ἁ ὃ ἢ 
μξῶς ἐγγενομένης. ἕν δὲ Σικελίᾳ περὶ τὸν δουλι- 
κὸν πόλεμον. αἵματος πολλοῦ καὶ νεχρῶν ἀτάφων 
ἐν τῇ γῆ κατασαπέντων., πλῆϑος ἀττελέβων ἐξήν- 
ϑησε χαὶ τὸν σῖτον ἔφϑειρον πανταχοῦ σκεδασϑέν- 
τες ἐπὶ τὴν νῆσον. ταῦτα τοίνυν ἔκ γῆς φύεται 
καὶ τρέφεται καὶ τροφῆς περίσσωμα ποιεῖ γόνιμον, 
Σ ᾧ χκαϑ' ἡδονὰς πρὸς ἄλληλα τρέπεται, καὶ συνδυα- 
ξόμενα τῇ μίξει τὰ μὲν ὠοτοκεῖν τὰ δὲ ξῳοτοχεῖν 
’ Ν ῇ , -Ὁ , 3 κέ Ἁ 
πέφυκε. καὶ τούτῳ μάλιστα δῆλόν ἔστιν. ὅτι τὴν 
πρώτην γένεσιν ἐκ γῆς λαβόντα καϑ' ἕτερον τρό- 


πον ἤδη καὶ δι᾿ ἀλλήλων ποιεῖται τὰς τεκνώσεις. : 


΄ ϑι εἷδῇ ΄ τ -»" , Χ - 
καϑόλου δ᾽ ὅμοιόν ἐστι τῷ λέγειν, πρὸ τῆς γυναι- 


9 δεομένης ἢ 11 6. ]οοῦῖαΒ: ἀναφῆναν 20 61. 
ΒΒ] ΘΘη 515: περὶ σῶμα 


ΠΙΒΕᾺΒ ΤΠ]. τ 


ς Ἁ 


κὸς ἡ. μήτρα γέγονεν: ὡς γὰρ ἡ μήτρα πρὸς τὸ 
ὠόν, οὕτω πάλιν τὸ ὠὸν πρὸς τὸν νεοσσὸν πέφυκε, 
, ᾽ 5.» ϑ,α ᾿ ΄ ον Ν 
κυόμενον ἐν αὐτῷ καὶ λοχευόμενον᾽ ὥστε μηδὲν 
διαφέρειν τὸν διαποροῦντα. πῶς ὄὕρνιϑες ἐγένοντο 
5 μὴ γενομένων ὠῶν, τοῦ πυνϑανομένου, πῶς ἄνδρες 
ἐγένοντο καὶ γυναῖχες πρὶν αἰδοῖα γενέσθαι καὶ 
μήτρας. καίτοι τῶν μερῶν τὰ πλεῖστα συνυφίστα- 
ται τοῖς ὅλοις. αἵ δὲ δυνάμεις ἐπιγίγνονται τοῖς 
μέρεσιν αἵ δ᾽ ἐνέργειαι ταῖς δυνάμεσι. τὰ δ᾽ ἀπο- 
10 τελέσματα ταῖς ἐνεργείαις" ἀποτέλεσμα δὲ τῆς γεν- 
νητικῆς τῶν μορίων δυνάμεως τὸ σπέρμα καὶ τὸ 
, 4 " [γ4 -»Ἥ - πὰ "- ’ 
ὠόν: ὥστε τῆς τῶν ὅλων καϑυστερεῖν γενέσεως. 
σκόπει δὲ μή, καϑάπερ οὐ δυνατόν ἐστι πέψιν τρο- 
- 5 Ν μ} ᾿ς - Ο 3 ὡ» 2.κ 
φῆς εἶναι πρὶν ἢ γενέσϑαι ξῷον, οὕτως οὐδ᾽ ὠὸν 
ιὸ οὐδὲ σπέρμα" καὶ γὰρ ταῦτα πέψεσί τισι καὶ μετα- 
βολαῖς ἐπιγενέσϑαι ἔοικεν. καὶ οὐχ οἱόν τε, πρὶν 
ἢ γενέσϑαι ξῷον, ἔχειν ξώου τροφῆς περίττωμα τὴν 
[4 3 Ἁ 3 Ἃ Χ ’ Ἁ 5 ’, 
φύσιν. οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ ὄπερμὰ μὲν ἀμωδγεπὼς 
ἀρχῆς τινος ἀντιποιεῖται, τὸ δ᾽ ὠὸν οὔτ᾽ ἀρχῆς ἔχει 
50 λόγον, οὐ γὰρ ὑφέσταται πρῶτον᾽ οὔϑ'᾽ ὅλου φύσιν. 
ἀτελὲς γάρ ἐστιν. ὅϑεν ἀρχῆς μὲν ἄνευ γεγονέ 
ς γάρ . ὅϑεν ἀρχῆς μὲν ἄνευ γεγονέναι 
ξῷον οὐ λέγομεν, ἀρχὴν δ᾽ εἶναι ξῳογονίας. ὑφ᾽ 
τ᾿ -" τὰς ΓΝ 7 »Ν - 
ἧς πρῶτον ἡ ὕλη μετέβαλε, δυνάμεως κρᾶσίν τινα 
Ἀ » 2 ’ ΄ Ξ ᾿ ᾽ 3... ᾽ 
καὶ μῖξιν ἐνεργασαμένης γόνιμον" τὸ δ᾽ ὠὸν ἐπι- 
, 5 ᾿" τ χ - 
90 γέννημα εἶναι. καϑάπερ τὸ αἷμα καὶ τὸ γάλα. τοῦ 
ξώου μετὰ τροφὴν καὶ πέψιν. οὐ γὰρ ὦπται συν- 
1 πρὸς τὸ ὠόν] πρὸς τὸ ἔμβρυον Ἀ. πρὸς τὸ ξῷον 


Ἧς δῷ 3 


ΠοΘμμθυαβ. πρὸς τὸ ᾧ ἴῃ γαϑασῶ δαθοὺ νὰ 18. δπ|5 Ἀ-: 
ἄλλως γέ πως 24 οἴη. Ὑυϊοοῦϊαβ: ἐπιγένημα 


" 


4 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝ 


7 2. 2 - ΡΊΑ 9 2 2 ΄ ἐξ 
ιστάμενον ὠὸν ἐκ τῆς ἰλύος, ἀλλ᾽ ἔν μόνῳ ξῷῳ 
τοῦτο τὴν σύστασιν ἔχει καὶ γένεσιν. ζῷα δὲ καϑ' 
αὑτὰ μυρία συνίσταται. καὶ τί δεῖ λέγειν τἄλλα: 

“-- Ἂ 2 ’ ς , »} Ἁ δ ν 
πολλῶν γὰρ ἐγχέλεων ἁλισκομένων, οὐδεὶς ἑώρακεν 
Ὰ Χ γι. -Ἃ ᾿ν " " Η 3 Ἀ δι 
οὔτε ϑορὸν οὔτ᾽ φὸν ἔγχελυν ἔχουδσαν᾽ ἀλλὰ κἂν 
τὸ ὕδωρ τις ἐξαρύσῃ καὶ τὴν ἰλὺν ἀναξύσῃ πᾶσαν, 
εἰς τὸν τόπον ὕδατος συρρυέντος ἐγχέλεις ξῳογο- 
νοῦνται. δεῖ οὖν ὕστερον ἀνάγκῃ γεγονέναι τὸ ϑα- 
’ ΄ " , ᾿ Ἐ΄ Χ ᾿ - ’ 
τέρου δεόμενον πρὸς γένεσιν ᾧ δὲ καὶ νῦν ϑατε- 


ρου χωρὶς ἄλλως ὑπάρχει συνίστασϑαι, τοῦτο ! 


προτερεῖν τῇ ἀρχῇ τῆς γενέσεως. περὶ ἐκείνης γὰρ 
ἔστι τῆς πρώτης ὁ λόγος᾽ ἐπεὶ νῦν γε καὶ νεοττιὰς 
συντίϑησι τὰ πτηνὰ πρὸ τῆς φοτοκίας. καὶ σπάρ- 


888 γανα παρασκευάξουσιν αἷ γυναῖκες" ἀλλ᾽ οὐκ ἂν 


εἴποις καὶ νεοττιὰν ὠοῦ γεγονέναι πρότερον καὶ 
σπάργανα παίδων. “οὐ γὰρ γῆ᾽ φησὶν ὃ Πλάτων 
ἱγυναῖχα. γῆν δὲ γυνὴ μιμεῖται᾽ καὶ τῶν ἄλλων 
ϑηλέων ἕκαστον. διὸ πρώτην γένεσιν εἰκός ἐστιν 
ἐκ γῆς τελειότητι καὶ ῥώμῃ τοῦ γεννῶντος αὖτο- 


τελῇ καὶ ἀπροσδεῦ γενέσϑαι. τοιούτων ὀργάνων καὶ : 
ν) 


στεγασμάτων καὶ ἀγγείων μὴ δεομένην. ἃ νῦν ἡ 
φύσις ἐν τοῖς τίκτουσιν ἐργάξεται καί μηχανᾶται 
δι᾿ ἀσϑένειαν.᾽ 


8 δεῖ οὖν ὕστερον) 5017. νἱᾶ. ὕστερον οὖν ἀνάγκη 
14 προπαρασχευάζουσιν ΠΟΘ ΠΘΥΙΒ 6011. χρη. Μϑμῃιου. 2, 
ΟΡ 10 Πλάτων] Μθηθχ. 2888 11 μεμίμηται ῬΙαΐο 
18 ϑηλέων Ἐ ϑήλεων διὸ τὴν πρώτην ἢ 19 καιρῶ μὴ 
τοῦ τηθρὶ 20 ἁπροσδεᾶ“: ἀπροσδεῆ 21 μὴ δεομένην] 
Ὧ6]. Βὶ ἃ νῦν] ἂν οὖν τη] ὲ 


" 


2 


[-.] 


οι 


. 


ΤΙΒΕ Ἱ|. τῦ 


ΠΡΟΒΜΗΜΖΑ 4. 
Εἰ πρεσβύτατον ἡ πάλη τῶν ἀγωνισμάτων. 
ΠΡΟΣΩΠἅ ΤΟΎ 4Ι4ΖΟΓΟΎΥ. 
ΣΩΣΙΚΛΗΣ, ΛΥΣΙΜΑΧΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΙΛΙΝΟΣ. 


1. Σωσικλέα τὸν Κορωνῆϑεν, Πυϑίοις νενικη- 
κότα ποιητάς. εἵἱστιῶμεν τὰ ἐπινίκια. τοῦ δὲ γυμνι- 
κοῦ ἀγῶνος ἐγγὺς ὄντος, ὃ πλεῖστος ἦν λόγος περὶ 
τῶν παλαιστῶν" πολλοὶ γὰρ ἐτύγχανον ἀφιγμένοι 
καὶ ἔνδοξοι. παρὼν οὖν ὃ Δυσίμαχος, εἷς τῶν 
᾿Δμφικτυόνων ἐπιμελητής, ἔναγχος ἔφη γραμματικοῦ 
τινος ἀκοῦσαι τὴν πάλην ἀρχαιοτάτην ἀϑλημάτων 
πάντων ἀποφαίνοντος. ὡς καὶ τοὔνομα μαρτυρεῖν᾽ 
ἐπιεικῶς γὰρ ἀπολαύειν τὰ νεώτερα πράγματα κει- 
μένων ἐν τοῖς παλαιοτέροις ὀνομάτων ὥς που καὶ 
τὸν αὐλόν “ἡρμόσϑαι᾽ λέγουσι καί κρούματα᾽ τὰ αὐ- 
λήματα καλοῦσιν. ἀπὸ τῆς λύρας λαμβάνοντες τὰς 
προσηγορίας. τὸν οὖν τόπον, ἐν ᾧ γυμνάξονται 
πάντες οἱ ἀϑληταί, παλαίστραν καλοῦσι. τῆς πάλης 
τοὔνομα κτησαμένης τὸ πρῶτον᾽ εἶτα καὶ τοῖς αὖϑις 
ἐφευρεϑεῖσιν ἐμπαρασχεῖν. τοῦτ᾽ ἔφην ἐγὼ τὸ μαρ- 
τύριον οὐκ ἰσχυρὸν εἶναι" κεκλῆσϑαι γὰρ ἀπὸ τῆς 
πάλης τὴν παλαίστραν, οὐχ ὅτι πρεσβύτατόν ἐστι 
τῶν ἄλλων, ἀλλ᾽ ὅτι μόνον τῶν τῆς ἀγωνίας εἰδῶν 


11 οι. ἢ: ἀρχαιοτέραν 16 τὰ Ὗ 11 οὖν] γοῦν 
18 τη} τὶ καὶ παλαίστραν 20 ἐμπαρασχούσης ΑΠΟΙΣΤΩΙΒ. 
παρασχεῖν ὟΝ 22 6. ΒΆΒ1]ΘΘη515: τῆς παλαίστρας 


ΞὩ 


τ0 ΟΟΛΑΔΈΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


πηλοῦ καὶ κονίστρας καὶ κηρώματος τυγχάνει δεό- 


Ὁ μενον᾽ οὔτε γὰρ δρόμον οὔτε πυγμὴν ἐν παλαίστραις 


διαπονοῦσιν. ἀλλὰ πάλης καὶ παγχρατίου τὸ περὶ 
τὰς κυλίσεις᾽ ὅτι γὰρ μέμικται τὸ παγκχράτιον ἔκ 
τὲ πυγμῆς καὶ πάλης, δῆλόν ἐστιν. “ἄλλως δὲ πῶς 
ἔφην ἱλόγον ἔχει τεχνικώτατον καὶ πανουργότατον 
τῶν ἀϑλημάτων τὴν πάλην οὖσαν ἅμα καὶ πρεδ- 
βύτατον εἶναι; τὸ γὰρ ἁπλοῦν καὶ ἄτεχνον καὶ βίᾳ 
μᾶλλον ἢ μεϑόδῳ περαινόμενον αἱ χρεῖαι πρῶτον 
ἐκφέρουσιν. ἐμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος. ὃ Σωσικλῆς 
ὀρθῶς ἔφη “λέγεις, καὶ συμβάλλομαί σοι πίστιν 
ἀπὸ τοῦ ὀνόματος" ἡ γὰρ πάλη μοι δοκεῖ τῷ πα- 
λεύειν, ὅπερ ἐστὶ δολοῦν καὶ καταβάλλειν δι᾽ ἀπάτης 
κεκλῆσϑαι. καὶ ὁ Φιλῖνος “ἐμοὶ δ᾽ εἶπεν “ἁπὸ 
τῆς παλαιστῆς᾽ τούτῳ γὰρ μάλιστα τῷ μέρει τοῖν 
χεροῖν ἐνεργοῦσιν οἱ παλαίοντες, ὥσπερ οἱ πυκχτεύ- 
οντὲς αὖ πάλιν τῇ πυγμῇ" διὸ κἀκεῖνο πυγμὴ καὶ 
τοῦτο πάλη προσηγόρευται τοὔργον. οὐ μὴν ἀλλὰ 
καὶ τὸ συμπάσαιν τῶν ποιητῶν καὶ καταπάσαι 'πα- 
λῦναι᾽ λεγόντων, ᾧ μάλιστα χρωμένους τοὺς παλαι- 
στὰς δρῶμεν, ἔστι καὶ ταύτῃ προσάγειν τὴν ἐτυμό- 
τητα τοῦ ὀνόματος. σκόπει δ᾽ ἔτι᾽ εἶπε ᾿μὴ τοῖς 
μὲν δρομεῦσιν ἔργον ἐστὶν ὅτι πλεῖστον ἀπολιπεῖν 
καὶ πορρωτάτω διαστῆναι, τοὺς δὲ πύκτας οὐδὲ 
πάνυ βουλομένους ἐῶσιν οἵ βραβευταὶ συμπλέκε- 
σϑαι᾿ μόνους δὲ τοὺς παλαιστὰς ὁρῶμεν ἀλλήλους 


8 πάλην Ὗ ὅ 6. Βα β:] 6 θη 515: πῶς 12. οἵη. Β881- 
Ἰθθηβ15: παλαίειν 18 δολοῦν ": δόλου 14 φίλινος γιηρὶ 
δῖ οὖ 1ηΐἴγϑ 1 τῆς παλαιστῆς ΤΟσΠΘθιΒ: τοῦ παλαιστοῦ 


18 τοὔργον ἕ: τὸ ἔργον 


τῷ 


ὄ 


ΠΙΒΕΗ, Τ|. {{} 


ἀγχαλιξομένους καὶ περιλαμβάνοντας᾽ καὶ τὰ πλεῖστα 

τῶν ἀγωνισμάτων, ἐμβολαί, παρεμβολαί, συστάσεις, 

παραϑέδεις, συνάγουσιν αὐτοὺς καὶ ἀναμιγνύουσιν 

ἀλλήλοις. διὸ τῷ πλησιάξειν μάλιστα καὶ γίγνεσϑαι 
ὅ πέλας οὐκ ἄδηλόν ἔστι τὴν πάλην ὠνομάσϑαι.᾽ 


ΠΡΟΒΊΗΜΩΑ͂ ΕΚ. 089 


Διὰ τί τῶν ἀϑλημάτων Ὅμηρος πρῶτον ἀεὶ τάττει τὴν 
πυγμὴν εἶτα τὴν πάλην καὶ τελευταῖον τὸν δρόμον. 


ΤΓΡΟΣΌΤΓΑ ΤΟΥ Δ ΖΘ ΘῈ. 
τὸ ΔΜΥΣΙΜΑ͂ΧΟΣ, ΜΕΝΕΚΡΑΤΗΣ, ΤΙΜΩ͂Ν, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. Ῥηϑέντων δὲ τούτων καὶ τὸν Φιλῖνον ἡμῶν 
ἐπαινεσάντων. αὖϑις ὃ Ζυσίμαχος ἔφη 'ἱποῖον οὖν 
φαίη τις ἂν τῶν ἀγωνισμάτων γεγονέναι πρῶτον ἢ 
τὸ στάδιον, ὥσπερ Ὀλυμπίασιν ὃ ὃ ἐνταῦϑα δὲ 

τό παρ᾿ ἡμῖν καϑ'᾿ ἕχαστον ἄϑλημα τοὺς ἀγωνιξο- 
μένους εἰσάγουσιν ἐπὶ παισὶ παλαισταῖς ἄνδρας 
παλαιστὰς καὶ πύκτας ἐπὶ πύκταις ὁμοίως καὶ παγ- 
κρατιαστάς" ἐχεῖ δ᾽. ὅταν οἵ παῖδες διαγωνίσωνται, 
τότε τοὺς ἄνδρας καλοῦσι. σκόπει δὲ μὴ μᾶλλον Β 

90 ἔφη ἱτὴν χατὰ χρόνον τάξιν Ὅμηρος ἀποδείκνυσι" 
πρῶτον γὰρ ἀεὶ πυγμὴ παρ᾽ αὐτῷ, δεύτερον πάλη. 
χαὶ τελευταῖον ὁ δρόμος τῶν γυμνικῶν ἀεὶ τέ- 

14 γῬ8ῖβ αἰβρυύαύομθ Ὁχοι 155888 νἱᾶ, ααϑ 786 ἸΦοιηδ6 
βρῶ ἀοαϊὺ ΤυΘΌΠΘΥᾺΒ 19 ᾿σκόπει δὲ μὴ οϑὺ ΤΊΠΟΠΙΒ5 


οοπὐϊησθηὐ5 ΟΥ̓ ]ΟΠΘΙῚ. ΒΌδΙη, ΟἸΪ8. ῬΥΙΟΙ Ρᾶ 15 οατη δηΐθ- 
οϑαθηθ θα ρουιὐ ὟΥ 


ν΄ 


ὃ ΟΟΛΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


ταχται. ϑαυμάσας οὖν ΜΜενεκράτης ὃ Θεσσαλός “ὦ 
Ἡράκλεις᾽ εἶπεν ὅσα λανθάνει ἡμᾶς" εἰ δέ τινὰ 
τῶν ἐπῶν ἔστι σοι πρόχειρα, μὴ φϑονήσῃς ἀναμνῆσαι." 
καὶ ὃ Τίμων “ἀλλ᾽ ὅτι μέν᾽ εἶπεν “αἴ Πατρόκλου 
ταφαὶ ταύτην ἔχουσι τῶν ἀγωνισμάτων τὴν τάξιν, 
ἅπασιν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἔναυλόν ἐστι. διατηρῶν δὲ 
τὴν τάξιν ὁμαλῶς ὃ ποιητὴς τὸν μὲν ᾿᾽Δ4χιλλέα λέ- 
γοντὰ τῷ Νέστορι πεποίηχξε 
δίδωμι δέ σοι τόδ᾽ ἄεϑλον 

αὕτως" οὐ γὰρ πύξ γε μαχήσεαι οὐδὲ παλαίσεις. 
οὐδέ τ᾿ ἀκοντιστὺν ἐνδύσεαι οὐδὲ πόδεσσι 
ϑεύσεαι" 
τὸν δὲ πρεσβύτην ἐν τῷ ἀποκρίνεσϑαι παραδολε- 
σχοῦντα γεροντικῶς. ὅτι 

ἱπὺξ μὲν ἐνίκησα Κλυτομήδεα. Οἴνοπος υἱόν, 

᾿Δγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον..... 

Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον" 


αὖϑις δὲ τὸν μὲν Ὀδυσσέα τοὺς Φαίακας προκαλού- 
μενον 

“ἢ πύξ ἠδ πάλῃ ἢ καὶ ποσίν." 
τὸν δ᾽ ᾿Δ“λκίνουν ὑποτιμώμενον 


3 Ἁ 


οὐ γὰρ πυγμάχοι εἰμὲν ἀμύμονες οὐδὲ παλαισταί. 

ἀλλὰ ποσὶ χραιπνοῖς ϑέομεν"᾽ 

ὡς οὐ κατὰ τύχην ἐκ τοῦ παρισταμένου τῇ τάξει 

χρώμενος ἄλλοτ᾽ ἄλλως, ἀλλὰ τοῖς εἰϑισμένοις τότε 
9 ἤομη. ζῷ 6020 σοι] τοι ἨΟΙΊΘΙῚ8 0 αὕτως ἰάθη 


11 ἐσδύσεαι ἰᾶο᾽ιῃ 1 10. 0 34. Ἤνοπος Ηοτϊηθσιθ 90 1ά. 
9. 200 22 10. 246 28 κραιπνῶς ἨΟΙΊΘΙῚΙΒ 


τῷ 


δ 


1ὺ 


μι 
σι 


20 


ΌΘ 
σι 


Τ͵ΙΒΕᾺΕΝ Τ|.Ψ 19 


καὶ δρωμένοις κατὰ νόμον ἐπακολουϑῶν᾽" ἐδρᾶτο δ᾽ 
οὕτως, τὴν παλαιὰν ἔτι τάξιν αὐτῶν διαφυλατ- 
τόντων.᾽ 

2. Παυσαμένου δὲ τἀδελφοῦ, τἄλλα μὲν ἔφην 
ἀληϑῶς λέγεσϑαι, τὴν δ᾽ αἰτίαν τῆς τάξεως οὐκ 
ἐπενόουν. ἐδόκει δὲ καὶ τῶν ἄλλων τισὶ μὴ πιϑανὸν 
εἶναι γεγονέναι τὸ πυχτεύειν καὶ παλαίειν πρότερον 
ἐν ἀγῶνι καὶ ἁμίλλῃ τοῦ τροχάξειν, καὶ παρεκάλουν 
ἐξάγειν εἰς τὸ ἀνώτερον. ἔφην δ᾽ ἐκ τοῦ παρα- 
στάντος. ὅτι ταῦτά μοι πάντα μιμήματα δοκεῖ καὶ 
γυμνάσματα τῶν πολεμικῶν εἶναι" καὶ γὰρ ὁπλίτης 
ἐπὶ πᾶσιν εἰσάγεται, μαρτυρούμενος ὅτι τοῦτο τὸ 
τέλος ἐστὶ τῆς σωμασκίας καὶ τῆς ἁμίλλης" καὶ τὸ 
τοῖς νικηφόροις εἰσελαύνουσι τῶν τειχῶν ἐφίεσϑαι 
μέρος διελεῖν καὶ καταβαλεῖν. τοιαύτην ἔχει διά- 
νοιαν. ὡς οὐ μέγα πόλει τειχῶν ὄφελος ἄνδρας 
ἐχούσῃ μάχεσϑαι δυναμένους καὶ νικᾶν. ἐν δὲ 
“ακεδαίμονε τοῖς νενικηκόσι στεφανίτας ἀγῶνας 
ἐξαίρετος ἦν ἐν ταῖς παρατάξεσι χώρα, περὶ αὐτὸν 
τὸν βασιλέα τεταγμένους μάχεσθαι" καὶ τῶν ξῴων 
μόνῳ τῷ ἵππῳ μετουσία στεφάνου καὶ ἀγῶνος ἔστιν, 
ὅτε μόνος καὶ πέφυκε καὶ ἤσκηται μαχομένοις πα- 
θεῖναι καὶ συμπολεμεῖν. “εἰ δὲ δὴ ταῦτα λέγεται 
μὴ κακῶς, ἤδη σκοπῶμεν᾽ ἔφην “ὅτι τῶν μαχομένων 


ὃ πρῶτον ἔργον ἐστὶ τὸ πατάξαι καὶ φυλάξασϑαι. 


δεύτερον δὲ συμπεσόντας ἤδη καὶ γενομένους ἐν 


4 τἀδελφοῦ: τοῦ ἀδελφοῦ 6 ἐπηνόουν νοὶ επήνουν 
61] 717 γεγονέναι 14 οτη. ϑ'α]ιηδβίαβ: ἐλαύνουσι 15 ἔ: 
καταβάλλειν ΠΟΘ ΕΠ Ος ΤΡ 17 ΒΟΡΉ ΟἿ 0 


[0 


80 ΟΟΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΜΌΝ 


χερσὶν ὠϑισμοῖς τὲ χρῆσϑαι καὶ περιτροπαῖς ἀλλή- 


Ἂ 


λων, ᾧ δὴ μάλιστά φασιν ἐν “εύκτροις τοὺς Σπαρ- 
τιάτας ὑπὸ τῶν ἡμετέρων, παλαιστρικῶν ὄντων, 
καταβιασϑῆναι" διὸ καὶ παρ᾽ Αἰσχύλῳ τις τῶν 


640 πολεμικῶν ὀνομάζξεται 


“βοιϑύς. ὁπλιτοπάλας 
καὶ Σοφοκλῆς εἴρηκέ που περὶ τῶν Τρώων ὡς 
ο΄ 'φίλιπποι καὶ κερουλκοί, 

σὺν σάκει δὲ κωδωνοχρότῳ παλαισταί" 
καὶ μὴν ἐπὶ πᾶσί γε τὸ τρίτον ἐστὶ νικωμένους 
φεύγειν ἢ διώκειν νικῶντας. εἰκότως οὖν ἡ πυγμὴ 
προῆγε, δευτέραν δ᾽ εἶχεν ἡ πάλη τάξιν, καὶ τελευ- 
ταίαν ὃ δρόμος" ὅτι πυγμὴ μέν ἐστι μίμημα πληγῆς 
καὶ φυλακῆς, πάλη δὲ συμπλοχῆς χαὶ ὠϑισμοῦ, 
δρόμῳ δὲ μελετῶσι φεύγειν καὶ διώκειν. 


ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ ς. 
Διὰ τί πεύκη καὶ πίτυς καὶ τὰ ὅμοια τούτοις οὐκ 
ἐνοφϑαλμιάζξεται. 
ΠΡΟΣΙΤΩ ΤΟΣ «13. 940. 01. 
ΣΏΩΚΛΜΑ͂ΡΟΣ, ΚΡΑΤΩΝ, ΦΙΛΩΝ. 
1. Σώκλαρος ἑστιῶν ἡμᾶς ἐν κήποις ὑπὸ τοῦ 
Κηφισοῦ ποταμοῦ περιρρεομένοις ἐπεδείκνυτο δένδρα 
παντοδαπῶς πεποικιλμένα τοῖς λεγομένοις ἐνοφϑαλ- 


4 ογη. ὟΥ : καταβιβασϑῆναι 0 οἵ Βουρκ, 3 ῬΡ. 342 ἸΣοφο- 
κλῆς] Νδυοῖϊς, Ρ. 818 12. 6ῃη. Ὗἥ7᾽᾿: προσῆγε 18 1ῃ Ἰοιηπιαΐθ 
γλ} πὶ ἐνοφϑαλμίξεται 28 ἐνὀφθαλμισ εἷς Νὰ ἐν ὁφ- 


15 


20 


ΤΙΒΕΒ ΤΠ. 81 


μισμοῖς" καὶ γὰρ ἐκ σχίνων ἐλαίας ἀναβλαστανούσας 
ἑωρῶμεν καὶ ῥοιὰς ἐκ μυρρίνης᾽ ἦσαν δὲ καὶ δρύες 
3 ’, 9 Ἃ 2 Ψ , -- 
ἀπίους ἀγαϑὰς ἐκφέρουσαι καὶ πλάτανοι μηλεῶν 
δεδεγμέναι καὶ συκαῖ μορεῶν ἐμβολάδας, ἄλλαι τεῦ 
ὅ μίξεις φυτῶν χεχρατημένων ἄχρι καρπογονίας. οὗ 
Χ 5 ΒΥ τὴ Ὰ Ἷ 27. ς ἐπ 
μὲν οὖν ἄλλοι πρὸς τὸν Σώκλαρον ἔπαιξον, ὡς τῶν 
ποιητικῶν σφιγγῶν καὶ χιμαιρῶν τερατωδέστερα 
γένη καὶ ϑρέμματα βόσκοντα᾽ Κράτων δὲ προύβαλεν 
ἡμῖν διαπορῆσαι περὶ τῆς αἰτίας. δι’ ἣν μόνα τῶν 
τὸ φυτῶν τὰ ἐλαιώδη δέχεσϑαι τὰς τοιαύτας ἐπιμιξίας 
οὐ πέφυκεν: οὔτε γὰρ κῶνον οὔτε κυπάριττον ἢ 
πίτυν ἢ πεύκην ἐκτρέφουσάν τι τῶν ἑτερογενῶν 
ὁρᾶσϑαι. 
ὃ, Ὑπολαβὼν δὲ Φίλων ἔφη “λόγος τις ἔστιν, 
ι ὦ Κράτων. παρὰ τοῖς σοφοῖς, βεβαιούμενος ὑπὸ 
τῶν γεωργικῶν. τὸ γὰρ ἔλαιον εἶναί φασι τοῖς 
φυτοῖς πολέμιον καὶ τάχιστ᾽ ἂν ἀπολέσϑαι φυτὸν 
ὃ βούλοιο χριόμενον ἐλαίῳ, καϑάπερ τὰς μελίττας. Ὁ 
τὰ δ᾽ εἰρημένα δένδρα πίονα καὶ πέπειραν ἔχει 
80. τὴν φύσιν. ὥστε πίσσαν ἀποδαχρύειν καὶ ῥητίνην" 
[κ Χ - - - Φ’ ἰψ ’ 2 
ὅταν δὲ πληγῇ. ταῖς διακοπαῖς ὥσπερ δλκωϑὲεντ 
95.α 7, ΦΙΛΟ ᾿ ϑι νντῶν ἢ ᾿ ΒΟΥ, 
ἰχῶρα συνάγει" ἢ τὲ δὰς αὐτῶν ἑλαιηρὰν ἀφίησιν 
ἰχμάδα καὶ περιστίλβει τὸ λιπαρὸν αὐτῇ" διὸ καὶ 
πρὸς τἄλλα γένη δυσμίκτως ἔχει. καϑάπερ αὐτὸ 
85 τοὔλαιον. παυσαμένου δὲ τοῦ Φίλωνος. ὁ μὲν Κρά- 
ΒΩ Ἁ Ἁ - - , κι -" 
τῶν ᾧετο χαὶ τὴν τοῦ φλοιοῦ φύσιν πρὸς τοῦτο 


ϑάλμοις Ἐ 8 μηλεῶν -- μορεῶν : μηλέων --- μορέων 21 
ἑλκωϑέντα Ἠαϊίοπαυδβ: οἴκοϑεν 22 ἰχῶρα Μεαν!ρίαβ: ἐχῶρας 
24 τἄλλα: τὰ ἄλλα οἤ τοὔλαιον ὃ: τὸ ἔλαιον 


ῬΙυΐδτοῆὶ Μοχαὶα. ΥὙΟ]. ΤΥ. 6 


82 ΩΟΛΑΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΌΜ 


συνεργεῖν" λεπτὸν γὰρ ὄντα καὶ ξηρὸν οὐ παρέχειν 
ἕδραν οὐδ᾽ ἐμβίωσιν τοῖς ἐνθεμένοις, ὥσϑ᾽ ὥσπερ 
τὰ φλοιώδη καὶ νοτερὰ καὶ τὰ μαλακὰ τοῖς ὑπὸ 
τὸν φλοιὸν μέρεσι προσδεχομένοις περιπτύσσεσϑαι 
κολλώμενον.ἢ 

ὃ. Αὐτὸς δὲ Σώκλαρος ἔφη καὶ τὸν ταῦτα 
λέγοντα μὴ κακῶς προσεννοεῖν. ὅτι δεῖ τὸ δεχό- 
μενον ἑτέραν φύσιν εὔτρεπτον εἶναι, ἵνα κρατηϑὲν 
ἐξομοιωϑῇ καὶ μεταβάλῃ τὴν ἐν ἑαυτῷ τροφὴν πρὸς 
τὸ ἐμφυτευόμενον. καὶ γὰρ τὴν γῆν προδιαλύομεν 
καὶ μαλάσσομεν. ἵνα κοπεῖσα μεταβάλῃ δι᾿ εὐπάϑειαν 
καὶ ἅψηται τῶν ἐμφυτευομένων" ἡ γὰρ ἀτενὴς καὶ 
σχληρὰ δυσμετάβλητος. ταῦτα δὲ τὰ δένδρα κοῦφα 
τοῖς ξύλοις ὄντα κρᾶσιν οὐ ποιεῖ διὰ τὸ μὴ κρα- 
τεῖσϑαι μηδὲ μεταβάλλειν. ἔτι δ᾽’ εἶπεν “οὐκ ἄδηλον 
ὅτι δεῖ πρὸς τὸ ἐμφυτευόμενον χώρας λόγον ἔχειν 
τὸ δεξόμενον᾽ τὴν δὲ χώραν ἀεὶ ϑήλειαν ἔχειν καὶ 
γόνιμον. ὅϑεν τὰ πολυχαρπότατα τῶν φυτῶν ὃ ὃ 
ἐκλεγόμενοι παραπηγνύουσιν, ὥσπερ γυναιξὶ πολυ- 
γαλαχτούσαις ἕτερα βρέφη προσβάλλοντες. πεύκην 
δὲ καὶ κυπάριττον καὶ τὰ τοιαῦτα πάντα γλίδχρα 


641 καὶ ἀγεννῆ τοῖς καρποῖς ὁρῶμεν. ὥσπερ γὰρ οἵ 


2 ἐντιϑεμένοις δ ἐντεϑειμένοις ὃ ὥσϑ᾽ ὃ 8 καὶ 
νοτερὰ Τχπθριβ: καινοτερὰ (γα); τηϑ]ῖὴ καὶ τὰ νοτερὰ 
4 φλοιὸν ὃ: φλοιὸν ὄντα Οτᾶο γρυθουῖιη οϑῦ: ὥστε ὥσπερ 
τὰ φῖ. καὶ ν. καὶ τὰ μαλ. τοῖς ὑπὸ τὸν φλ. μέρεσι προσ- 
δεχομένοις (80. τὸ ἐντεϑειμένον (οἴ. Ρ». 290) περιπτύσσεται) 
κολλώμενα, οὕτω καὶ τὸν φλ. περιπτ. κολλ. 6 τὸν ἢ γ 
τὸ Χ: τὸν 117 ἀεὶ Πορμηθυιβ: δεῖ ἔχειν] ἔχειν φύσιν Ἡ 
18 4 γᾷ 6 Ῥ προσενλεγόμενοι θῃῃ. Οοροίυβ: ὅ γὰ 14 καὶ 
γαλακχντούσαις 20 βρέφη 5: ἢ γὰ ὃ αὶ 


μ᾿ 


0 


[χη 
φ 


ΤΠΙΒΒᾺΝ ΤΠ. 82 


Ἃ ’ Ν᾿ ΡΣ, ςΎΟΟΥ χ "» 
πολυσαρκίᾳ κεχρημένοι καὶ ὄγκῳ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον 
ἄτεκνοι" τὴν γὰρ τροφὴν εἰς τὸ σῶμα καταναλίσκοντες 
οὐ ποιοῦσιν ἐξ αὐτῆς περίττωμα σπερματικόν: οὕτω 
τὰ τοιαῦτα δένδρα τῆς τροφῆς ἀπολαύοντα, πάσης 
εἰς αὐτὰ δαπανωμένης. εὐσωματεῖ τοῖς μεγέϑεσι καὶ 
αὐξάνεται, καρπὸν δὲ τὰ μὲν οὐ φέρει τὰ δὲ φέρει 
μικρὸν καὶ συντελούμενον βραδέως: ὥστ᾽ οὐ δεῖ 
ϑαυμάξειν. εἰ μὴ φύεται τἀλλότριον. ἐν ᾧ κακῶς 
τρέφεται χαὶ τὸ οἰχεῖον.᾽ 


οι 


10 ΠΡΟΒΠΗΜΕΩΑ͂ ΖΖ. 
Περὶ τῆς ἐχενηίδος. 
ΓΡΟΣΞΙΟΤΙΩ͂ ἘΘῚ ΙΖ ΘΠΕΘΎ;: 
ΧΑΙΡΗΜΟΝΊΙΑΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΆΡΧΟΣ, 4410. 


1. Χαιρημονιανὸς ὁ Τραλλιανός, ἰχϑυδίων ποτὲ 
ι6 παντοδαπῶν παρατεϑέντων. ἕν ἐπιδείξας ἡμῖν ὀξὺ 
-Ὁ ν Ἁ ΄ " , Ἷ 
τῷ κεφαλίῳ καὶ πρόμηκες ἔλεγε τούτῳ προσεοικέναι 
3 4 -" 
τὴν ἐχενηίδα' ϑεάσασϑαι γὰρ πλέων ἐν τῷ Σικε- 
λικῷ καὶ ϑαυμάσαι τὴν δύναμιν, οὐκ ὀλίγην βραδυ- 
τῆτα καὶ διατριβὴν παρὰ τὸν πλοῦν ἀπεργασαμένης 
30. τῆς ἐχενηΐίδος. ἕως ὑπὸ τοῦ πρῳρέως ἑάλω προσεχο- 
μένη τῷ τοίχῳ τῆς νεὼς ἔξωϑεν. ἦσαν μὲν οὖν οἵ 
καταγελῶντες τοῦ Χαιρημονιανοῦ ὡς πλάσμα μυ- 
ϑῶδες παραδεδεγμένου καὶ ἄπιστον. ἦσαν δὲ καὶ 


14 Χαιρήμων Ὠϊο οὐ τηἶτῶ Κα 
Θ᾽ 


Β 


84 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΥΑΙΠΌΝΜ 


Ο οἵ τὰς ἀντιπαϑείας ϑρυλοῦντες. καὶ ἄλλα πολλὰ 
παρόντων ἦν ἀκούειν, ὅτι μαινόμενον ἐλέφαντα 
καταπαύει κριὸς ὀφϑείς, ἔχιδναν δὲ φηγοῦ κλώνιον, 
ἐὰν προσαγάγῃς καὶ ϑίγῃς, ἵστησιν" ἄγριος δὲ ταῦρος 
ἀτρεμεῖ καὶ πραὔνεται συκῇ προσδεϑείς᾽ τὸ δ᾽ ὁ 
ἤλεκτρον πάντα κινεῖ καὶ προσάγεται τὰ κοῦφα, 
πλὴν ὠκίμου καὶ τῶν ἐλαίῳ βρεχομένων" ἡ δὲ σιδη- 
οἴτις λίϑος οὐκ ἄγει τὸν σίδηρον, ἂν σκορόδῳ χρισϑῇ. 
τούτων γὰρ ἐμφανῆ τὴν πεῖραν ἐχόντων. χαλεπὸν 
εἶναι τὴν αἰτίαν, εἰ μὴ καὶ παντελῶς ἀδύνατον, τὸ 
καταμαϑεῖν. 

2. Ἐγὼ δὲ τοῦτο μὲν ἔφην ἀπόδρασιν εἶναι 

Ὁ τῆς ἐρωτήσεως μᾶλλον ἢ τῆς αἰτίας ἀπόδοσιν. ᾿σκοπῶ- 
μὲν δ᾽ εἶπον ὅτι πολλὰ συμπτώματ᾽ ἐνόντα πά- 
ϑεσιν αἰτιῶν λαμβάνει δόξαν οὐκ ὀρϑῶς" ὅμοιον 15 
ὡς εἴ τις οἴοιτο τῇ ἀνθήσει τοῦ ἄγνου πεπαίνε- 
σϑανι τὸν τῆς ἀμπέλου καρπόν, ὅτι δή. τοῦτο τὸ 
λεγόμενον, 

“ἣ τ᾽ ἄγνος ἀνθεῖ χὠ βότρυς πεπαίνεται"" 

ἢ τοῖς ἐπὶ τῶν λύχνων φαινομένοις μύκησι συγ- 30 

χεῖσϑαι καὶ συννεφεῖν τὸ περιέχον᾽ ἢ τὴν γρυπό- 

τηταὰ τῶν ὀνύχων αἴτιον ἀλλὰ μὴ συμβεβηκὸς εἶναι 
τοῦ περὶ σπλάγχνον ἕλκους. ὥσπερ οὖν τούτων 


2 παρόντων ΒΟΙΡΒ1 οὑπὶ Αἰηγοίο: ἰπαϑόντων. ῬοΒΒ85 
οὐϊᾶῃ) παρὰ τῶν παρόντων 8 σκόρδῳ τηοϊΪ 14 ἐνόντα": 
ἔχοντα πάϑεσιν ὃ: 8ὃ--.Α« Νὰ 10 τ σιν, αὖ ἴῃ ΘΧΘΙΏΡ]Ο 
᾿ὩΠ]αΐο πάϑη 5υμῃῦ ἡ ἄνϑησις τῆς ἄγνου οὗ ἡ πέπανσις τοῦ 
βότρυος, οἵ. Ῥ. 86 Ἰη. 1 ἐπακολούϑημα τοῦ πάϑους 17 δὴ 
(δεῖτη 61) τοῦτο] δὴ τουτὶ ᾿) ΘΠ ΘΥτι5; τη] τὴ δήπου 19 Νδυοκ. 
Ρ. 9ϑιόδ τ᾽ Ἐπηρϑῦθ Ὁ. χὠ Χ: καὶ ὁ 20 ἢ ΒΑΒ1]6Θη518 


ΤΙΒΒΗ, Τ|. δῦ 


ἕκαστον ἐπακολούϑημα τοῦ πάϑους ἐστὶν ἐκ τῶν 
αὐτῶν γεννώμενον αἰτιῶν. οὕτως ἔφην ἐγὼ μίαν 
αἰτίαν εἶναι δι’ ἣν βραδέως τε πλεῖ καὶ προσάγεται 
τὴν ἐχενηίδα τὸ πλοῖον" ξηρᾶς μὲν γὰρ οὔσης καὶ 
μὴ σφόδρα βαρείας ὑγρότητι τῆς νεώς. εἰκὸς ὑπολι- 
σϑάνουσαν ὑπὸ κουφότητος τῇ ϑαλάττῃ τὴν τρόπιν 
διαλαβεῖν τὸ κῦμα ξύλῳ καϑαρῷ διαιρούμενον καὶ 
ἀφιστάμενον εὐπετῶς" ὅταν δὲ νοτερὰ σφόδρα καὶ 
διάβροχος οὖσα φυκία τε πολλὰ καὶ βρυώδεις ἐπι- 
1ὸ πάγους προσάγηται, τοῦ τὲ ξύλου τὸν τόμον ἀμ- 
βλύτερον ἴδχει τό τὲ κῦμα τῇ γλισχρότητι προῦσ- 
πίπτον οὐ ῥαδίως ἀπολύεται. διὸ καὶ παραψήχουσι 
τοὺς τοίχους. τὰ βρύα καὶ τὰ φυκία τῶν ξύλων 
ἀποχαϑαίροντες, οἷς εἰκός ἐστι τὴν ἐχενηίδα προσ- 
ι6 τιὐχομένην ὑπὸ τῆς γλισχρότητος αἴτιον τῆς βραδυ- 
τῆτος ἀλλ᾽ οὐκ ἐπακολούϑημα τοῦ τὴν βραδυτῆτα 
ποιοῦντος αἰτίου νομισϑῆναι.᾽ 


οι 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ Η. 
Διὰ τί τοὺς λυκοσπάδας ἵππους ϑυμοειδεῖς εἶναι λέγουσιν. 


20 ΠΡΟΣΩΠΑᾺ ΤΟΎ 41]14ΖΟΓΟΎΥ. 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤῊΡ ΑΥ̓ΤΟΎ, ΑΛΛΜΟΙ͂. 
1. Ἵππους λυκοσπάδας οἱ μὲν ἀπὸ τῶν χαλινῶν 
τῶν λύκων ἔφασαν ὠνομάσϑαι, διὰ τὸ ϑυμοειδὲς 


ὅ μὴ] οἴῃ. τηθὶ ἐπολισϑαίνουσαν 'ὰ ἴ τὸ ὟΥ: καὶ 
τὸ ξύλῳ Ἀ: ὃ γὰ 7 Βὶ λῶ διαιρούμενον καὶ ὃ: διαι 


Π 


1 γὰ ἢ 10 τό τε ξύλον ἢ 12 περιψήχουσι ἰάθη 


10) 


τιν 


80 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝ 


καὶ δυσκάϑεκτον οὕτω σωφρονιζομένους᾽ ὃ δὲ πατὴρ 
642 ἡμῶν ἥκιστα περὶ τὰς ἰσηγορίας αὐτοσχέδιος ὧν 
καὶ κεχρημένος ἀεὶ κρατιστεύουσιν ἵπποις ἔλεγε τοὺς 
ὑπὸ λύκων ἐπιχειρηϑέντας ἐν πώλοις, ἄνπερ ἔκ- 
φύγωσιν, ἀγαϑοὺς μὲν ἀποβαίνειν καὶ ποδώκεις, ὅ 
καλεῖσϑαι δὲ λυκοσπάδας. ταῦτα δὲ πλειόνων αὐτῷ 
μαρτυρούντων. ἀπορίαν αἰτίας παρεῖχε, δι᾿ ἣν τὸ 
σύμπτωμα τοῦτο ϑυμικωτέρους καὶ γοργοτέρους 
ποιεῖ τοὺς ἵππους. καὶ ὃ μὲν πλεῖστος ἦν λόγος 
τῶν παρόντων. ὅτι φόβον τὸ πάϑος οὐ ϑυμὸν ἐν- τὸ 
εργάξεται τοῖς ἵπποις, καὶ γιγνόμενον ψοφοδεεῖς καὶ 
πρὸς ἅπαν εὐπτόητοι τὰς ὁρμὰς ὀξυρρόπους καὶ 
ταχείας ἰσχουσιν, ὥσπερ τὰ λινόπληκτα τῶν ϑηρίων. 
ἐγὼ δὲ σκοπεῖν ἔφην χρῆναι, μὴ τοὐναντίον ἐστὶ 
Β τοῦ δοκοῦντος᾽ οὐ γὰρ γίγνεσθαι δρομικωτέρους ιῦ 
τοὺς πώλους, ὅταν ἐχφύγωσι τὰς βλάβας τῶν ϑηρίων 
ἐπιχειρηϑέντες, ἀλλ᾽ οὐκ ἂν ἐχφυγεῖν. εἰ μὴ φύσει 
ϑυμικοὶ καὶ ταχεῖς ἦσαν' οὔτε γὰρ τὸν Ὀδυσσέα 
γενέσϑαι φρόνιμον ὑπεκδράντα τοῦ Κύκλωπος, ἀλλ᾽. 
ὅτι τοιοῦτος ἦν, ὑπεκδρᾶναι. 20 


2 ἰσηγορίας] προσηγορίας Ἠρυπογάθπιβ. ἔογύ. ἱστορίας 
ΟΕ. ἡ. 642 ἃ. 0640 16 οὐ γὰρ] ὅτι τηθὶ 


10 


1ὅ 


20 


ΠΙΒΕΕ, ΤΙ. 91 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ Θ. 


, ’ ᾿ ’» - ΄ , ; Α 
Διὰ τί τὰ λυκόβρωτα τῶν προβάτων τὸ κρέας μὲν γλυκύ- 


τερον τὸ δ᾽ ἔριον φϑειροποιὸν ἴσχει. 
ΡΟΣ ΤΆ ΕΘῚ' ΖΕ ΕΖ ΕΘ, 
ΠΑΤΡΟΚΜΔΜΕΑ4Σ, ΟἹ ΠΡΟΤΈΡΟΝ. 


1. Μετὰ τοῦτο περὶ τῶν λυκοβρώτων ἐξζητεῖτο 
προβάτων, ἃ λέγεται τὸ μὲν κρέας γλυκύτατον παρ- 
ἔχειν τὸ δ᾽ ἔριον φϑειροποιόν. οὐ φαύλως οὖν Ο 
ἐδόκει Πατροκλέας ὁ γαμβρὺς ἐπιχειρεῖν περὶ τῆς 
γλυκύτητος. ὡς τοῦ ϑηρίου τῷ δήγματι τὴν σάρκα 
τακερὰν ποιοῦντος" καὶ γὰρ εἶναι τὸ πνεῦμα τοῦ 
λύκου περίϑεορμον οὕτω καὶ πυρῶδες, ὥστε τὰ 
σχληρότατα τῶν ὀστῶν ἐν τῇ κοιλίᾳ τήκειν καὶ 
καϑυγραίνειν" διὸ καὶ σήπεσϑαι τὰ λυκόβρωτα τῶν 
ἄλλων τάχιον. περὶ δὲ τῶν ἐρίων διηποροῦμεν. 
μήποτ᾽ οὐ γεννᾷ τοὺς φϑεῖρας ἀλλ᾽ ἐκκαλεῖται. 
τραχύτητός τινος ἀμυκτικῆς ἢ θερμότητος ἰδιότητι 
διακρίνοντα τὴν σάρκα ταύτην δὲ τοῖς ἐρίοις τὴν 
δύναμιν ἐγγίγνεσθαι πρὸς τὸ τοῦ λύκου δῆγμα καὶ 
τὸ πνεῦμα. μεταβάλλοντος ἄχρι τῶν τριχῶν τοῦ 
σφαττομένου. καὶ συνεβάλλετο τῷ λόγῳ πίστιν ἡ 
ἱστορία τῶν γὰρ κυνηγῶν καὶ τῶν μαγείρων ἐπι- 


.στάμεϑα τοὺς μὲν μιᾷ πληγῇ καταβάλλοντας, ὥστ᾽ 


6 οι. Χ: ἐξηγεῖτο 9. 6. ΑΠΥΘηΒΙα5. οὖ ρυ. τὰ. αὖ 
για. γα: πατροκνλίας 19 ἐγγίγνεσϑαι) οὐ γίνεσϑαι ταρὶ 
20 μεταβάλλον τὰ ἄχρι τῶν τριχῶν Π)οοΠηθτιβ. ΜΠ 58 {15 
οϑὺ τὸ σφαττόμενον 


88 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


ἀπνευστὶ τὰ πληγέντα κεῖσϑαι, τοὺς δὲ πολλαῖς 
μόγις καὶ χαλεπῶς ἀναιροῦντας" ὃ δὲ τούτου ϑαυ- 
μασιώτερόν ἐστι, τοὺς μὲν τοιαύτην ἐνιέντας μετὰ 
τοῦ σιδήρου τῷ τιτρωσκομένῳ δύναμιν, ὥστε ταχὺ 
οὐ σιθηρ : 9 ἱνὲνφῷ μὲν, ὦ χυ 
ὔ 9' » δὲ »" , ς ’ 3 , Χ 
σήπεσϑαι καὶ μηδὲ πρὸς μίαν ἡμέραν ἀντέχειν, τοὺς 
δ᾽ ἀποχτείνοντας μὲν οὐ βράδιον ἐκείνων. οὐδὲν 
δὲ τοιοῦτο γιγνόμενον περὶ τὴν δάρχα τῶν σφα- 
γέντων ἀλλ᾽ ἐπὶ χρόνον διαμένουσαν. ὅτι δ᾽ αἵ 
5 Ν δ ᾿ Ν ᾿ ΄ - ΄ 
κατὰ τὰς σφαγὰς καὶ τοὺς ϑανάτους τῶν ξῴων 
μεταβολαὶ μέχρι δερμάτων καὶ τριχῶν καὶ ὀνύχων 
διατείνουσιν, ἀποδηλοῦν εἴωϑε τῷ λέγειν καὶ Ὅμη- 
οος ἐπὶ τῶν δερμάτων καὶ τῶν ἱμάντων, ὅτι φησὶν 
ΔΈ ΣΑΣ ς »" ἊΣ , Ἐν - Ν ᾿ ΄ Χ 
ἱμάς “βοὸς ἶφι χταμένοιο"᾽ τῶν γὰρ μὴ νόσῳ μηδὲ 
7 ’ 2 3 ς Ἁ - ΡΩ Ἁ 
γήρᾳ διαλυομένων ἀλλ ὑπὸ σφαγῆς εὔτονον τὸ 
δέρμα καὶ στιφρὸν γίγνεσϑαι" τὰ δ᾽ ὑπὸ ϑηρίων 
δηχϑέντα καὶ τοὺς ὄνυχας μελαίνεσϑαι καὶ τρι- 
χορροεῖν καὶ τοῖς δέρμασι φλιδᾶν καὶ ῥακοῦσθϑαι. 


1 πνιγέντα Τα] 6 ἕ: ἀποκτείναντας 8 αἵ κατὰ 

Β: καὶ κατὰ 11 ὑποδηλοῦν 5 εἴωϑε τῷ] εἰωϑότα ταρθὶ 
Ὅμηρος] Γ' 810 12 ὅτι φησὶν ἱμὰς} ἀ6]. νἱᾶἅ. αὖ ρ]ο5- 
βθηηϑ, δι τῷ λέγειν 16 στιφρὸν] στριφνὸν τη6]1. στυφρὸν 


ΟἸαυ Κῖτι5. 


-.--------.-.-- 


εἰ 


2 


2 


[--] 


οι 


0 


οι 


ΠΙΒΕΗ, Π. 89 


ΠΡΟΒΜΗΜΩΑ͂ !. 


. 


Πότερον οἱ παλαιοὶ βέλτιον ἐποίουν πρὸς μερίδας ἢ οἵ 


νῦν ἐκ κοινοῦ δειπνοῦντες. 


ΠΡΟΣ ΠΟΘ ΖΙΩ ΟΕΘΊ: 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΓΊΑΣ. 

1. Ὅτε τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν ἦρχον οἴκοι. τὰ 
πλεῖστα τῶν δείπνων δαῖτες ἦσαν. ἐν ταῖς ϑυσίαις 
ἑκάστῳ μερίδος ἀποκληρουμένης" ὃ τισὶ μὲν ἤρεσκε 
ϑαυμαστῶς. οἱ δ᾽ ὡς ἀκοινώνητον καὶ ἀνελεύϑερον 
ψέγοντες ᾧοντο δεῖν ἅμα τῷ καταϑέσϑαι τὸν στέ- 
φανον ἐπὶ τὴν συνήϑη δίαιταν αὖϑις μεϑαρμόσα- 


σϑαι τὰς τραπέζας. “οὐ γὰρ τοῦ φαγεῖν ὃ ᾿4γέας 648 
90 γὰρ φαΎ 74 


ἔφη ἱχάριν οὐδὲ τοῦ πιεῖν, ἀλλὰ τοῦ συμπιεῖν καὶ 
συμφαγεῖν ὡς ἐγώμαι καλοῦμεν ἀλλήλους. ἡ δ᾽ 
“ 
εἰς μερίδας αὕτη κρεοδαισία τὴν κοινωνίαν ἀναι- 
ροῦσα, πολλὰ δεῖπνα ποιεῖ καὶ πολλοὺς δειπνοῦν- 
τας. οὐδένα δὲ σύνδειπνον οὐδενός. ὅταν ὥσπερ 
ΘΆΞΡᾺ Ὁ , “" Χ [νυ 
ἀπὸ κρεοπωλικῆς τραπέξης σταϑμῷ λαβὼν ἕχαστος 
μοῖραν ἑαυτῷ πρόϑηται. καίτοι τίν᾽ ἔχει διαφορὰν 
ἢ κύλικα καταϑέντα τῶν κεκλημένων ἕκάστῳ καὶ 
χοῦν, ἐμπλησάμενον οἴνου, καὶ τράπεξαν ἰδίαν ὥσπερ 
οὗ 4Δημοφωντίδαι τῷ Ὀρέστῃ λέγονται. πίνειν κε- 
λεῦσαν μὴ προσέχοντα τοῖς ἄλλοιφ᾽ ἢ τοῦϑ'᾽ ὕπερ 
νῦν γίγνεται. κρέας προϑέμενον καὶ ἄρτον, ὥσπερ Β 
3 “ἃ 3 , ΟΥ̓ 3 "Ὁ Ὰ Ο’ Ἁ 
ἐκ φάτνης ἰδίας ἕκαστον εὐωχεῖσθαι, πλὴν ὅτι μὴ 
1ὅ. 18 κρεωδαισία οὐ κρεωπωλικῆς Ταθὶ 20 ἢ] 46]. Β. 


ἈΪΏ] ορὰθ καὶ χοῦν] πιδ]]11τὰ χοῦν 21 ἐπικλησάμενον τη] 
καὶ τράπεξαν ἰδίαν) 416]. Θὐθρτηδημ8, 566 ΠΘΟΘΒΒΑΥΊδ, Βαμὗ 


90 ΘΟΛΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΜΌΝΜ 


πρόσκειται σιωπῆς ἡμῖν ἀνάγκη, καϑάπερ τοῖς τὸν 
Ὀρέστην ἕξενίζουσιν; ἀλλὰ καὶ τοῦτ᾽ ἴσως αὐτὸ πρὸς 
τὴν ἁπάντων κοινωνίαν ἐχκαλεῖται τοὺς συνόντας, 
ὅτι καὶ λόγῳ κοινῷ πρὸς ἀλλήλου ώμεϑα καὶ 
γ τ" ἡλοὺς χρῶμ 
ὠδῇ. ψαλτρίας τὲ τερπούσης καὶ αὐλητρίδος ὁμοίως 
ἱμξτέχομεν" καὶ ὃ κρατὴρ οὗτος ὅρον οὐκ ἔχων ἕν 
μέσῳ πρόκειται. πηγὴ φιλοφροσύνης ἄφϑονος καὶ 
μέτρον ἔχουσα τῆς ἀπολαύσεως τὴν ὄρεξιν οὐχ 
ὥσπερ ἡ τοῦ χρέως καὶ τοῦ ἄρτου μερὶς ἀδικωτάτη 
μέτρῳ καλλωπίξεται τῷ ἴσῳ πρὸς ἀνίσους" τὸ γὰρ 
αὐτὸ τῷ μικροῦ δεομένῳ πλέον ἐστὶ τῷ δὲ μείζονος 
4 Ἷ 4“ 

, ἴν2 5᾽ 5, δ δύ τ) ς ΄ » 
ἔλαττον. ὥσπερ οὖν. ὦ ἑταῖρ΄. ὁ κάμνουσι πολλοῖς 
ἴσα φάρμακα μέτροις ἀκριβέσι καὶ σταϑμοῖς δια- 
νέμων παγγέλοιος,. οὕτω τοιοῦτος ἑστιάτωρ οἷος 
ἀνθρώπους οὔτε διψῶντας ὡσαύτως οὔτε πεινῶντας 
εἰς ταὐτὸ συναγαγὼν ἀπὸ τῶν ἴσων θεραπεύειν 
ἅπαντας. ἀριϑμητικῶς οὐ γεωμετρικῶς ὁρίζων τὸ 
δίκαιον καὶ μέτριον. εἰς καπήλου μὲν οὖν φοιτῶμεν 
ἑνὶ χρώμενοι μέτρῳ τῷ δημοσίῳ πάντες" ἐπὶ δεῖπ- 
2 [4 259.) νι , , τι 3 

νον δ᾽ ἕχαστος ἰδίαν ἥκει γαστέρα κομίζων, ἣν οὐ 
τὸ ἴσον ἀλλὰ τὸ ἀρκοῦν ἐμπίπλησι. τὰς δ᾽ Ὁμηρι- 
κὰς ἐκείνας δαῖτας οὐ χρὴ μεταφέρειν ἐκ τῶν στρατι- 
ωὠτικῶν καὶ παρεμβολικῶν ἐνταῦϑα δείπνων, ἀλλὰ 
μᾶλλον τὴν τῶν παλαιῶν φιλανθρωπίαν ξηλοῦν, οὐ 
μόνον ὁμεστίους οὐδ᾽ ὁμωροφίους ἀλλὰ καὶ ὃμο- 
χοίνικας καὶ ὁμοσίτους τῷ πᾶσαν σέβεσϑαι κοινω- 
1 οι. Μ: σιωπῇ ὁ ὁ αὐτὸς Μααν]ραΒ 12 ἑταῖρ᾽ 


ὁ Ἐ: ἑταῖρε οὗ, ». 612 ἢ 18 καὶ μέτριον ἢ 19 δεῖπνον 
Ὑυ]οοΡΙαΒ: δείτνῳ 21 οιη. Τιθομῖοῦβ: ὀμβρικὰς 


10 


1ὅ 


20 


ΠΙΒΕΒ Τ|. 31 


νίαν ἐν τιμῇ τιϑεμένους. τὰ μὲν οὖν Ὁμήρου δεῖπνα 
χαίρειν ἐῶμεν" ὑπολιμώδη γάρ ἐστι καὶ διψαλέα 
καὶ τοὺς ἑστιάρχας βασιλεῖς ἔχοντα τῶν Ἰταλικῶν 
δεινοτέρους καπήλων. ὥστε παρὰ τὰς μάχας, ἐν Ε 
5 χερσὶ τῶν πολεμίων ὄντων. ἀπομνημονεύειν ἀκρι- 
βῶς, πόσον ἕκαστος τῶν δεδειπνηκότων παρ᾽ αὐτοῖς 
πέπωκε. τὰ δὲ Πινδαρικὰ βελτίω δήπουϑεν, ἐν οἷς 
ἥρωες αἰδοίαν ἐμίγνυντ᾽ ἀμφὶ τράπεξαν ϑαμα᾽ 


τῷ κοινωνεῖν ἁπάντων ἀλλήλοις. ἐκεῖνο γὰρ ἦν 
1τὸ οἷον ἀνάμιξις καὶ σύγκρασις ἀληϑῶς, τοῦτο δὲ διαι- 
οεσις καὶ διαβολὴ τῶν φιλτάτων εἶναι δοκούντων. 
ὡς μηδ᾽ ὄψου κοινωνεῖν δυναμένων." 
2, ᾿Ἐπὶ τούτοις εὐδοκιμήσαντι τῷ “4γίᾳ παρ ξυς 
νάν μ’ ἐπιϑέσϑαι. ἔλεγον οὖν οὐ Ἐπ τι πεπον- 
τι ϑέναι πάϑος ᾿4γίαν, εἰ τὴν ἴσην μερίδα λαμβάνων 
δυσχολαίνει. γαστέρα φορῶν τηλικαύτην καὶ γὰρ Εὶ 
αὐτὸς εἶναι τῶν ἀδδηφαγίᾳ χαιρόντων" “ἕν᾽ γάρ 
᾿ξυνῷ ἰχϑύι ἄκανϑαι οὐχ ἔνεισιν ὥς φησιν ὁ Ζ4ημό- 
κριτος. “ἀλλὰ τοῦτ᾽ αὐτό᾽ ἔφην καὶ μάλιστα τὴν μοῖραν 
ὃὺ ὑπὲρ εἱμαρμένην ἡμῖν ἐπήγαγεν. ἰσότητος γάρ. ἣν 
ἱπόλεις τὲ πόλεσι συμμάχοις τὲ συμμάχους 
ἡ Εὐριπίδειος γραῦς φησι ᾿συνδεῖν᾽. οὐδὲν οὕτως 
1 πέπωκε] οἵ. ἤοῃι. 4 816 Πινδαριχά]) ΘΕ ΒΌΓΟΚΙ 
Ῥ.444 8 6π|. ὃ: ἥρως αἰδοῖ  ἀνεμίγνυτο -- ὃ' ἅμα 18 παρώ- 
ξυνάν μ᾽] παρωξύναμεν ΤΟΙ ΕἼ, ἔλεγεν πάρ οὐ Μ 
16 καὶ γὰρ] ἐδόκει γὰρ ΥΥ'΄ 17 εἶναι: εἶπεν εἶναι 18 Ζίη- 


μόκριτος] ΜΌ]]Δ0Ὲ. 1. ρΡ. 8ὅδ 19 ἔφην Τυσπθῦιυβ: ἔφη 


20 ὑπὲρ εἱμαρμένην] ὑπερκρεμαμένην ΜΔανΙΡῚΒ 601]. Ῥ. 1101ἃ 
ϑοα οὗ Ἠοτηθυῖοῶ ὑπὲρ αἶσαν, ὑπὲρ μοῖραν ἣν Χ: ἦν 
21 αν. ῬΠοθη. 587 συμμάχους τε συμμάχοις 161} 


99 οὐδὲν ὟΥ: οὐδὲν οὖν 


02 ΟΥΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΌΜ 


ὡς ἡ περὶ τράπεζαν κοινωνία δεῖται. φύσει κοὐ 
νόμῳ καὶ ἀναγκαίαν οὐ καινὴν οὐδ᾽ ἐπείσακτον 
ς Ν ΥΑ , ’ ς - ’ὔ 5 3 2 -- 
ὑπὸ δόξης ἔχουσα χρείαν᾽ ἱτῷ πλέονα᾽ δ᾽ ἐκ τῶν 
κοινῶν ἐσϑίοντι πολέμιον καϑίσταται᾽ τὸ καϑυ- 


644 στεροῦν καὶ ἀπολειπόμενον, ὥσπερ ἐν ῥοθίῳ ταχυ- 


ναυτούσης τριήρους. οὐ γὰρ φιλικὸν οὐδὲ συμποτι- 
κὸν οἶμαι προοίμιον εὐωχίας ὑφόρασις καὶ ἄρπασ- 
μὸς καὶ χειρῶν ἅμιλλα καὶ διαγκωνιόμός,. ἀλλ᾽ 
ἄτοπα καὶ κυνικὰ καὶ τελευτῶντα πολλάκις εἰς 
λοιδορίας καὶ ὀργὰς οὐ κατ᾽ ἀλλήλων μόνον ἀλλὰ 
καὶ κατὰ τῶν τραπεξοχόμων καὶ κατὰ τῶν ἑστιών- 
τῶν. ὅσον δὲ χρόνον ἡ Μοῖρα καὶ ἡ Ζ“άχεσις ἰσό- 
τητι τὴν περὶ τὰ δεῖπνα καὶ συμπόσια κοινωνίαν 
ἐβράβευον. οὐδὲν ἰδεῖν ἄκοσμον ἦν οὐδ᾽ ἀνελεύ- 
Β ϑερον᾽ ἀλλὰ καὶ τὰ δεῖπνα ᾿δαῖτας᾽ ἐκάλουν καὶ τοὺς 
ἑστιωμένους “δαιτυμόνας᾽ ἑδαιτρούς᾽ δὲ τοὺς τραπε- 
ξζοκόμους ἀπὸ τοῦ διαιρεῖν καὶ διανέμειν. “ακεδαι- 
μόνιοι δὲ κρεοδαίτας εἶχον οὐ τοὺς τυχόντας ἀλλὰ 
τοὺς πρώτους ἄνδρας. ὥστε καὶ “ύσανδρον ὑπ᾽ 
᾿4γησιλάου τοῦ βασιλέως ἐν ᾿Ασίᾳ κρεοδαίτην ἀπο- 
δειχϑῆναι. τότ᾽ οὖν αἱ νεμήσεις ἐξέπεσον, ὅτ᾽ ἐπεισ- 
ἤλθον αἱ πολυτέλειαι τοῖς δείπνοις" οὐ γὰρ ἦν 
οἶμαι πέμματα καὶ κανδύλους καὶ καρυκχείας ἄλλας 
τε παντοδαπὰς ὑποτριμμάτων καὶ ὄψων παραϑέσεις 
διαιρεῖν, ἀλλ᾽ ἐξηττώμενοι τῆς περὶ ταῦτα λιχνείας 
καὶ ἡδυπαϑείας προήκαντο τὴν ἰσομοιρίαν. τεκ- 
μήριον δὲ τοῦ λόγου καὶ νῦν ἔτι τὰς ϑυσίας καὶ 


1 κοὐ: καὶ 2. κἀναγκαίανὶ 8 πλέονα ΠΟ πλείονα 
αἸχουιῦ Ῥγορίου πλέονι ΒΥ Ρ1α 18 4 οἵ. Ἑπν. ῬΏοΘη, ὅ89 
18. 20 κρεωδαΐτην οὗ κρεωδαίτας τη6ὶ 


20 


ΠΙΒΕᾺ 1. 99 


τὰ δημόσια δεῖπνα πρὸς μερίδα γίγνεσθαι διὰ τὴν Ο 
ἀφέλειαν καὶ καϑαριότητα τῆς διαίτης" ὥσϑ᾽ ὃ τὴν 
νέμησιν ἀναλαμβάνων ἅμα συνανασῴζξει τὴν εὐτέ- 
λειαν. ἀλλ᾽ ὅπου τὸ ἴδιον ἔστιν. ἀπόλλυται τὸ 
5 χοινόν; ὅπου μὲν οὖν μὴ ἴσον ἔστιν᾽ οὐ γὰρ οἰκείου 
χτῆσις ἀλλ᾽ ἀφαίρεσις ἀλλοτρίου καὶ πλεονεξία 
᾿ " Ν » ΄, 5 Χ -» κι [ 
περὶ τὸ χοινὸν ἀδικίος ἦρξε καὶ διαφορᾶς, ἣν ὅρῳ 
’ “- ΄, ῇ - " 
καὶ μέτρῳ τοῦ ἰδίου καταπαύοντες οἵ νόμοι τῆς ἴσα 
νεμούσης εἰς τὸ κοινὸν ἀρχῆς καὶ δυνάμεως ἐπώ- 
΄ 3 Ν ἣ , ων» 
τονύυμον γεγόνασιν. ἐπεὶ μηδὲ στέφανον ἀξίου δια- 
νέμειν ἡμῶν ἕκάστῳ τὸν ἑστιῶντα μηδὲ κλισίας καὶ 
΄ Ἔ ἢ δ μι , “ 7ὔ Ὡ 
χώρας ἀλλὰ κἂν ἐρωμένην τις ἢ ψαλτριαν ἥκῃ 
κομίζων. “κοινὰ τὰ φίλων. ἵνα τό “ὁμοῦ πάντα 
΄ Ξὰ ’ Ν " 2 ῇ ᾿ 2 3 ΟΟΝ 
χρήματα᾽ γίγνηται κατὰ τὸν ᾿ἀναξαγόραν. εἰ δ᾽ οὐδὲν 
16 ἡ τούτων ἰδίωσις ἐπιταράττει τὴν κοινωνίαν τῷ τὰ Ὁ 
μέγιστα καὶ πλείστης ἄξια σπουδῆς εἶναι κοινά, 
λόγους, προπόσεις. φιλοφροσύνας. παυσώμεϑα τὰς 
Μοίρας ἀτιμάξοντες καί ἱτὸν τῆς τύχης παῖδα κλῆ- 
σ᾿, ς »} , , ει "ἷ , , 
ρον ὡς Εὐριπίδης φησίν. ὃς οὔτε πλούτῳ νέμων 
90 οὔτε δόξῃ τὸ πρωτεῖον, ἀλλ᾽ ὅπως ἔτυχεν ἄλλως 
ἄλλοτε συμφερόμενος τὸν μὲν πένητα καὶ ταπεινὸν 
ἐπιγαυροῖ καὶ συνεξαίρει γευόμενόν τινος αὐτο- 
νομίας, τὸν δὲ πλούσιον καὶ μέγαν ἐθίζων ἰσότητι 
ἡ δυσκολαίνειν ἀλύπως σωφρονίζει.᾽ 
,. ὅ ἐστίν] δΔἀᾷ. οὐδὲ δίκαιόν ἐστιν Ὲ 12 ἀλλὰ κἂν] 
ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἂν ΘοΘΗΠΘΙᾺΒ ἥκῃ ἰάθη: ἥκει 18 κοινὰ τὰ 
φίλων] οἵ. Τιοαΐβομ. 2 Ρ. 16. Ρ]αῦ. Τϑ. Ῥ. 2070 τὸ ὁμοῦ 
πάντα ΠοΘΒηοΥαΒ: τὰ πάντα. ϑ'6α τηϑ]ϊτη τὸ ὁμοῦ τὰ πάντα 


14 ᾿δἀναξαγόραν] ΜΌΠΘΟΙΙῸΒ 1 Ὁ. 248 18 οὗ Νδυοκ. ρΡ. 618 
20 ἄλλοις 22 συνεξαίρει γευόμενον ἢ: οὐκ ἐξαίρει γενόμενον 


Ἐ ᾿ 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΟΝ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΩΝ 
ΒΙΒΗ͂ΙΟΝ ΤΡΙΤΟΝ. 


ΠΡΟΟΊΜΙΟΝ. 


- 
τὶ 


1. Σιμωνίδης ὁ ποιητής. ὦ Σόσσιε Σενεκίων. 
ἔν τινι πότῳ ξένον ἰδὼν κατακείμενον σιωπῇ καὶ 
μηδενὶ διαλεγόμενον, ᾿ὦ ἄνθϑρωπ᾽᾽ εἶπεν “εἰ μὲν 
ἠλίϑιος εἷ. σοφὸν πρᾶγμα ποιεῖς" εἰ δὲ σοφός. ἠλί- 
ϑιον. ᾿ἀμαϑίην γὰρ ἄμεινον᾽ ὥς φησιν Ἡράκλει- 
τος ἱκρύπτειν, ἔργον δὲ ἐν ἀνέσει καὶ παρ᾽ οἷνον᾽ 


040 ὥστ᾽ ἐφέηκε πολύφρονά πὲρ μάλ᾽ ἀεῖσαι, 


καί 8᾽ ἁπαλὸν γελάσαι καί τ᾽ ὀρχήσασϑαι ἀνῆκε" 
καί τι ἔπος προέηκεν. ὅπερ τ᾽ ἄρρητον ἄμεινον" 


οἰνώσεως ἐνταῦϑα τοῦ ποιητοῦ καὶ μέϑης, ὡς ἐμοὶ 


δοκεῖ, διαφορὰν ὑποδεικνύντος. ὠδὴ μὲν γὰρ καὶ 
γέλως καὶ ὄρχησις οἰνωμένοις μετρίως ἔπεισι" τὸ 
δὲ λαλεῖν καὶ λέγειν, ἃ βέλτιον ἦν σιωπᾶν. παροι- 
νίας ἤδη καὶ μέϑης ἔργον ἐστί. διὸ καὶ Πλάτων 
ἐν οἴνῳ μάλιστα καϑορᾶσϑαι τὰ ἤϑη τῶν πολλῶν 
νομίξει. καὶ Ὅμηρος εἰπών 
οὐδὲ τραπέξῃ 
γνώτην ἀλλήλων 

8 Ἡράκλειτος] Βυπαΐου. ρ. 42 10 οι. ξ 464Ἢ 18 ἢ: 

οἰνουμένοις 160 ἃ βέλτιον Ὗ : ἀβέλτερον 11 Πλάτων] 48 


Τασρο. Ὁ. 060 ὦ 866. 18 ἤϑη ΡΙ]αῦ. ΕὙΔΡΊΩ. 22, 1: πάϑη 
19 Ὅμηρος] φ 9ῦ 


10 


20 


Θι 


10 


μ᾿ 
ι 


Ὁ 


20 


ΟΥΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ ῬΡΕΟΟΕΜΙΠΜ. 905 


δῆλός ἐστιν εἰδὼς τὸ πολύφωνον τοῦ οἴνου χκαὶ 
λόγων πολλῶν γόνιμον. οὐ γὰρ ἔστι τρωγόντων 
σιωπῇ καὶ πινόντων γνῶσις" ἀλλ᾽ ὅτι τὸ πίνειν 
εἰς τὸ λαλεῖν προάγεται. τῷ δὲ λαλεῖν ἐμφαίνεται 
καὶ τῷ ἀπογυμνοῦσϑαι πολλὰ τῶν ἄλλως λανϑα- 
νόντων. παρέχει τινὰ τὸ συμπίνειν καὶ κατανόησιν 
ἀλλήλων" ὥστε μὴ φαύλως ἂν ἐπιτιμῆσαι τῷ Αἰσώπῳ. 
“τί τὰς ϑυρίδας, ὦ μακάριε, ξητεῖς ἐκείνας, δι’ ὧν 
ἄλλος ἄλλου κατόψεται τὴν διάνοιαν; ὃ γὰρ οἶνος 
ἡμᾶς ἀνοίγει καὶ δείκνυσιν οὐκ ἐῶν ἡσυχίαν ἄγειν. 
ἀλλ: ἀφαιρῶν τὸ πλάσμα καὶ τὸν σδχηματισμόν. 
ἀπωτάτω τοῦ νόμου καϑάπερ παιδαγωγοῦ γεγονό- 
των. ΑἸἰσώπῳ μὲν οὖν καὶ Πλάτωνι, καὶ εἴ τις 
ἄλλος ἐξετάσεως τρόπου δεῖται. πρὸς τοῦτο χρήσι- 
μον ὃ ἄκρατος" οἵ δὲ μηδὲν ἀλλήλους βασανίζειν 
δεόμενον μηδὲ καταφωρᾶν ἀλλ᾽ ἢ χρῆσϑαι φιλο- 
φρόνως, τὰ τοιαῦτα προβλήματα καὶ τοὺς λόγους 
ἄγουσι συνιόντες, οἷς ἀποκρύπτεται τὰ φαῦλα τῆς 
ψυχῆς. τὸ δὲ βέλτιστον ἀναϑαρρεῖ καὶ τὸ μουσι- 
κώτατον. ὥσπερ ἐπὶ λειμῶνας οἰχείους καὶ νομὰς 
ὑπὸ φιλολογίας προερχόμενον. ὅϑεν καὶ ἡμεῖς τρί- 
την δεκάδα ταύτην σοι πεποιήμεϑα συμποτικῶν ξη- 
τημάτων. τὸ περὶ τῶν στεφάνων πρῶτον ἔχουσαν. 


1 πολύφωνον": 4 νὰ 12--18 Β' νον νἱᾶ. Ῥυδοίαύ. 
Ρ: ΠΥ ΠῚ ὃ λόγων“: ὅ Νὰ 6 Εἰ ὅ χαὶ τῷ: καὶ τὸ 
6 καὶ] γνῶσιν καὶ ἢ τῶ] τίνω; τῶν 8568. 6 Ὁὲ 212 ἘΝΊΟΙΣ 
οὐ Οὐδ88. ΘοΡ. 6β.ὅ 17τοὺς] τοὺς τοιούτους ῦ 18 εἰσάγουσι 
ΕΤΩΡΘΙΙῸΒ ΘΠ, ΒΕΒΙ]ΘΘΗΒ15: συνιόντας 19 ψυχῆς] τύ- 
χης τηθὶ καὶ τὸ ΘΔ αθ6μῃι:: καὶ τὸν 


Β 


.) 


10 


ΠΡΟΒΠΊΗΜΔΖΆ 4. 
Εἰ χρηστέον ἀνϑινοῖς στεφάνοις παρὰ πότον. 


ΤΡΟΣΡΘΙΙ. ΤΟΥ. ΦΙΖ 2“ ΟἸΕΘΎ. 


ΕΡΑΤΩΝ, ΑΜΜΏΩΝΙΟΣ, ΤΡΥΦΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 
4Λμοῖ. 


1. Ἐγένοντο γάρ ποτε χαὶ περὶ στεφάνων λόγοι" 
τὸ δὲ συμπόσιον ἦν ᾿4ϑήνησιν, ᾿Εράτωνος τοῦ ἁρ- 
μονικοῦ ταῖς Μούσαις τεϑυκότος καὶ πλείονας ἑστιῶν- 
τος. παντοδαπῶν γὰρ μετὰ τὸ δειπνῆσαι στεφάνων 
περιφερομένων. ὃ ᾿Δμμώνιος ἐπέσκωψέ πως ἡμᾶς 
ἀντὶ τοῦ δαφνίνου τοῖς ῥοδίνοις ἀναδησαμένους" 
[νὴ Χ 5 Χ 9 ᾿ ῇ ᾿ 
ὅλως γὰρ εἶναι τοὺς ἀνθινοὺς κορασιώδεις καὶ παι- 
ξούσαις μᾶλλον ἐπιτηδείους παρϑένοις καὶ γυναιξὶν 
ἢ συνουσίαις φιλοσόφων καὶ μουσικῶν ἀνδρῶν. 
ς 7 Χ δ 9 ΄ ᾿ ᾿ Χ 2 -» 
ϑαυμάξω δὲ καὶ ᾿Εράτωνα τουτονὶ τὰς μὲν ἕν τοῖς 
μέλεσι παραχρώσεις βδελυττόμενον καὶ κατηγοροῦντα 

- - 9 ἤ ει »-» 2 Π 
τοῦ καλοῦ ““γάϑωνος, ὃν πρῶτον εἰς τραγῳδίαν φα- 
" Ν » Χ Χ , 
σὶν ἐμβαλεῖν καὶ ὑπομῖξαι τὸ χρωματικὸν, ὅτε τοὺς 
Μυσοὺς ἐδίδασκεν. αὐτὸς δ᾽ ἡμῖν ὁρᾶτε ὡς ποικί- 


λῶν χρωμάτων καὶ ἀνθηρῶν τὸ συμπόσιον ἐμπέ- : 


η Ἁ Ἁ ὃ Χ “- ΒΩ 9 ψΆ ᾿ Ἁ 
πληκὲ. καὶ τὴν διὰ τῶν ὥτων ἀποκλείει τρυφὴν καὶ 
ἡδυπάϑειαν τῇ αὐλείῳ, τὴν κατὰ τὰ ὄμματα καὶ 


156 δ᾽ ἔφη 6πι. Υ : τοῦτον εἰ 19 τοὺς “Μυσοὺς οἵ. 
Νδυοκ, Ρ. 7038 ὁρᾶτε ὡς ἢ: ὡς ὁρᾶτε οἵ. Ῥγαθίαν. ν. ΠΥ͂ΠΙ 
22 τῇ αὐλείῳ τὴν (τῇ αὐλείῳ ΤαΘΌΠοΥ 8) ὃ: ταῦτα τὴν 


"μ 


0 


ΩΟΛΕΒΊΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨ ΑΜ. ΠΒΕΝ 1Π. 91 


τὰς ῥῖνας, ὥσπερ καϑ' ἑτέρας ϑύρας, ἐπεισάγων τῇ 
ψυχῇ καὶ τὸν στέφανον ἡδονῆς ποιῶν οὐχ εὐσε- 
βείας. καίτοι τὸ γὲ μύρον τοῦτο τῆς ἀνϑινῆς ταύ- 
τῆς καὶ μαραινομένης ἐν ταῖς χερσὶ τῶν στεφανη- 
5 πλόχων σπουδαιοτέραν ἀναδίδωσιν εὐωδίαν. ἀλλ᾽ 
οὐχ ἔχει χώραν ἐν συμποσίῳ φιλοσόφων ἀνδρῶν 
ἡδονὴ πρὸς μηδεμίαν συμπεπλεγμένη χρείαν μηδ᾽ 
ἀκολουϑοῦσα φυσικῆς ὀρέξεως ἀρχῇ. καϑάπερ γὰρ 
οἵ μὲν ὑπὸ τῶν κεκλημένων ἀγόμενοι φίλων ἐπὶ 
10 τὸ δεῖπνον ἔϑει φιλανθρώπῳ τυγχάνουσι τῶν αὐτῶν, 
ὥσπερ ᾿Ζριστόδημος ὑπὸ Σωκράτους εἰς ᾿4γάϑωνος 
ἀχϑεὶς ἑστιῶντος" εἰ δέ τις ἀφ᾽ αὑτοῦ βαδίζξοι, 
τούτῳ δεῖ τὴν ϑύραν κεχλεῖσϑαι" οὕτως αἵ μὲν 646 
περὶ τὴν ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡδοναὶ κεκλημέναι ὑπὸ 
τῆς φύσεως ταῖς ὀρέξεσιν ἑπόμεναι τόπον ἔχουσι, 
ταῖς δ᾽ ἄλλαις ἀκλήτοις καὶ σὺν οὐδενὶ λόγῳ φιλη- 
δονίαις ἀπηλλάχϑαι προσήκει. 

ὃ, Πρὸς ταῦϑ᾽ οἱ μὲν ἀήϑεις τοῦ ᾿Φμμωνίου 
νεανίσκοι διαταραχϑέντες ἡσυχῆ παρελύοντο τοὺς 
90 στεφάνους" ἐγὼ δ᾽ εἰδὼς ὅτι γυμνασίας ἕνεκα καὶ 

ξητήσεως καταβέβληκεν ἐν μέσῳ τὸν λόγον ὁ ᾿“μμώ- 
νιος. προσαγορεύσας Τρύφωνα τὸν ἰατρόν “ὦ τᾶν᾽ 
εἶπον “ἢ καταϑέσϑαι δίκαιος εἶ μεϑ' ἡμῶν τουτονὶ 
τὸν χαλὸν ἄνϑεσι φλέγοντα τοῖς ῥοδίνοις στέφανον. 
85 ἢ. λέγειν, ὥσπερ εἴωϑας ἑκάστοτε πρὸς ἡμᾶς. ὅσας Β 


μ᾿ 
σι 


8 γὰο Μ 11 εἰς ΒΕΒ]ΘΘηΒ15: καὶ 10 φιληδονίαις 
Ἐπηροιῖαβ: φιληδονίας ϑ'6α τηλίτη φιληδονίαις παρούσαις 
11 ἀπηλλάχϑαι προσήκει 5011051 οὕτα Θοάθτῃ : ἀπήλλακται 1δο. 2 
5015 γὰ 28 εἶπον ἢ 10. ἢ ΠΘοπῖοαβ: εἶ 24 ἄνϑεσι 
Τα ῦυβ᾽ 6 νὰ ᾿αὶ 


ῬΙαξατομὶ Μοταῖα. ὙΟΪ. ΤΥ. 1 


Ο 


9 


ο8 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


ἔχουσιν οὗ ἀνθινοὶ στέφανοι πρὸς τὸ πίνειν βοη- 
ϑείας. ὑπολαβὼν δ᾽ ὁ Ἐράτων “οὕτω γάρ᾽ εἶπε 
“δέδοκται μη Έμν ον ἡδονὴν τ δέχεσϑαι., 
ἀλλ᾽ εὐφραινομένους δυσκολαίνειν. ἂν μὴ μετά τι- 
νος μισϑοῦ τοῦτο πάσχωμεν᾽ ἢ τὸ μὲν μύρον εἰχό- 
τῶς ὑποδυσωπούμεϑα καὶ τὴν πορφύραν διὰ τὴν 
ἐπίϑετον πολυτέλειαν ὡς δολερὰ εἵματα καὶ χρί- 
σματα κατὰ τὴν τοῦ βαρβάρου φωνήν, αἵ δ᾽ αὐτο- 
φυεῖς χρόαι καὶ ὀσμαὶ τὸ ἀφελὲς ἔχουσι καὶ καϑα- 
οὺν χαὶ οὐδὲν ὀπώρας διαφέρουσι; μὴ γὰρ εὔηϑες 
ἦ τοὺς μὲν χυμοὺς δρέπεσϑαν καὶ ἀπολαύειν τῆς 
φύσεως διδούσης, ὀσμὰς δὲ καὶ χρόας “ὃς ὧραι φέ- 
ρουσι΄, διὰ τὴν ἐπανθοῦσαν ἡδονὴν ταῦτα καὶ χάριν 
ἀτιμάξειν. ἂν μή τι χρειῶδες ἔξωϑεν ἄλλο συνεπι- 
φέρωσιν. ὁ ἕν γὰρ αὐτὸ δοκεῖ τοὐναντίον, εἰ μη- 
δὲν ἡ φύσις. ὡς ὑμεῖς φατεῖ ξ, μάτην πεποίηκε, 
ταῦτα τῆς ἡδονῆς πεποιῆσϑαι χάριν, ἃ μηδὲν ἄλλο 
χρήσιμον ἔχοντα μόνον εὐφραίνειν πέφυκε. σχό- 
πει δ᾽ ὅτι τοῖς φυομένοις καὶ βλαστάνουσι τὰ μὲν 
φύλλα σωτηρίας ἕνεκα τοῦ χαρποῦ καὶ ὅπως ὑπ᾽ 
αὐτῶν τὰ δένδρα ϑαλπόμενα χαὶ ψυχόμενα μετρίως 
φέρῃ τὰς μεταβολὰς γέγονε" τοῦ δ᾽ ἄνθους ὄφελος 
οὐδὲν ἐπιμένοντος, πλὴν εἴ τι χρωμένοις ἡμῖν ἐπι- 
τερπὲς ὀσφρέσϑαι καὶ ἰδεῖν ἡδὺ παρέχει, ϑαυμαστὰς 
1 χρώματα Ταθὶ. χρίματα ΟἸοηα. ΑἸ6χ. ρ. 844 Ῥοίῥ. οἔ 
Ηεοχοῦ, 8, 22 9 τὸ] οὐ τὸ ΤΟΙ 12 ἃς -- φέρουσι} αἵ, 
Ῥ. 100796 ᾿δῦ παν Ῥρ. 14 ὥραν τη] 18 ταῦτα] ταύτας 
ἢ ἀθ] μα στη ὃ 156 160. 4--ὃὁ ὰ, Ἐογῦ. μᾶλλον γὰρ 
10 Ιδο. 8-4 γὰ 2. Βουΐ. φατε δήπου 22 τῶν δ᾽ ἀνθῶν 


--- ἐπιμενόντων ΤΌΣΠΘΡΒ 94 ᾶριη: ὕὅσφρεσϑαι. (Θἴογ 
ἀφιέντα οὗ ἀνοιγόμενα ἀ ΘΙ] γοΥτη αὖ ΠΌΤ δαἀαϊθαπι θη, 


μ᾿ 


0 


10 


1ὅ 


20 


ΤΙΒΕΗ Π|. 99 


μὲν ὀσμὰς ἀφιέντα, ποικιλίαν δ᾽ ἀμιμήτοις χρώμασι 
καὶ βαφαῖς ἀνοιγόμενα. διὸ τῶν μὲν φύλλων ἀπο- 
σπωμένων οἷον ἀλγεῖ καὶ δάκνεται τὰ φυτὰ καὶ 
γίγνεται περὶ αὐτὰ βλάβη τις ἑλκώδης καὶ ψίλωσις 
ἀπρεπής" καὶ οὐ μόνης ὡς ἔοικε κατ᾽ ᾿Εμπεδοχλέἕα 
ἱτῆς δάφνης τῶν φύλλων ἀπὸ πάμπαν ἔχεσϑαι χρή. 
ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων φείδεσϑαι δένδρων ἁπάντων 
καὶ μὴ κοσμεῖν ἑαυτοὺς ταῖς ἐχείνων ἀκοσμίαις, 
βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν τὰ φύλλα συλῶντας αὐτῶν. 
αἱ δὲ τῶν ἀνθέων ἀφαιρέσεις τρυγήσεσιν ἐοίκασι 
καὶ βλάπτουσιν οὐδέν. ἀλλὰ κἂν μὴ λάβῃ τις ἐν 
ὥρᾳ, περιερρύη. μαρανϑέντα. καϑάπερ οὖν οἱ βάρ- 
βαροι τῶν ϑρεμμάτων τοῖς δέρμασιν ἀντὶ τῶν ἐρίων 
ἀμφιέννυνται. οὕτω μοι δοχοῦσιν οἵ μᾶλλον ἔκ τῶν 
φύλλων ἢ τῶν ἀνθέων ὑφαίνοντες τοὺς στεφάνους 
οὐ κατὰ λόγον χρῆσϑαι τοῖς φυτοῖς. ἐγὼ μὲν οὖν 
ταῦτα συμβάλλομαι ταῖς στεφανοπώλισιν᾽ οὐ γάρ 
εἶμι γραμματικός, ὥστ᾽ ἀπομνημονεύειν ποιημάτων, 
ἐν οἷς τοὺς παλαιοὺς ἱερονίκας ἀναγιγνώσκομεν 
ἀνϑινοῖς ἀναδουμένους στεφάνοις" πλὴν ὅτι γε ταῖς 
Μούσαις ὃ τῶν ῥόδων στέφανος ἐπιπεφήμισται, 
μεμνῆσϑαί μοι δοχῶ Σαπφοῦς λεγούσης πρός τινὰ 
τῶν ἀμούσων καὶ ἀμαϑῶν γυναικῶν 


ἑκατϑάνοισα δὲ κείσεαι" 


1 δὲ] τηϑ τη δ᾽ ἐν ὅ Ἐμπεδοκλέα] Μυ]ΔοΗ. 1 Ρ. 18 
γϑ. 460, ααἱ δάφνης γὰρ χλωρῶν φύλλων ἀπὸ πάμπαν ἔγχγεσϑε 
γούβαση οἰΐθοιῦ 10 ἀνθέων" Ππῖο οὐ ᾿ἴπἴτῶ: ἀνθῶν 
20 ἀναδουμένοις τηϑ] αὐϊά θη 24 κατϑανοῖσα ἸΙΌΥῚ οἵ, 
Βουρ. 8 Ρ. 111 


100 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝ 


οὐ γὰρ πεδέχεις ῥόδων 
τῶν ἐκ Πιερίας.ἢ 


εἰ δέ τινα καὶ Τρύφων ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς δίδωσι 
μαρτυρίαν, ἀκουστέον.ἢ 

ὃ. Ἔκ τούτου δεξάμενος ὃ Τρύφων τὸν λόγον 
οὐδενὸς ἔφη τούτων ἀσκέπτους γεγονέναι τοὺς πα- 
λαιούς. ἅτε δὴ πλείστῃ κεχρημένους ἀπὸ φυτῶν 


647 ἰατρικῇ" ἱτεχμήρια δ᾽ ἔστι τιν᾽ ἔτι νῦν. Τύριοι μὲν 


᾿Ζγηνορίδῃ Μάγνητες δὲ Χείρωνι, τοῖς πρώτοις 
ἰατρεῦσαι λεγομένοις, ἀπαρχὰς κομίζουσι" ῥίζαι γάρ 
εἰσι καὶ βοτάναι, δι’ ὧν ἰῶντο τοὺς κάμνοντας. 
ὁ δὲ Διόνυσος οὐ μόνον τῷ τὸν οἶνον εὑρεῖν, ἰσχυ- 
ρότατον φάρμακον καὶ ἥδιστον. ἰατρὸς ἐνομίσϑη 
μέτριος. ἀλλὰ καὶ τῷ τὸν κιττὸν ἀντιταττόμενον 
μάλιστα τῇ δυνάμει πρὸς τὸν οἶνον εἰς τιμὴν προ- 
αγαγεῖν καὶ στεφανοῦσϑαι διδάξαι τοὺς βακχεύον- 
τας ὡς ἧττον ὑπὸ τοῦ οἴνου ἀνιῷντο, τοῦ κιττοῦ 
κατασβεννύντος τὴν μέϑην τῇ ψυχρότητι. δηλοῖ 
Β δὲ καὶ τῶν ὀνομάτων ἔνια τὴν περὶ ταῦτα πολυ- 
πραγμοσύνην τῶν παλαιῶν" τήν τὲ γὰρ καρύαν οὕτως 
ὠνόμασαν. ὅτι πνεῦμα βαρὺ καὶ καρωτικὸν ἀφιεῖσα 
λυπεῖ τοὺς ὑπ’ αὐτῆς παρακεκλιμένους" καὶ τὸν 
νάρκισσον ὡς ἀμβλύνοντα τὰ νεῦρα καὶ βαρύτητας 
ἐμποιοῦντα ναρκώδειο᾽ διὸ καὶ ὃ Σοφοκλῆς αὐτόν 
“ἀρχαῖον μεγάλων ϑεῶν στεφάνωμα᾽ τουτέστι τῶν 


ὦ Πιερίας ϑο,. ΕἾοΥν. 4, 12: πιερέης 8 μὲν γὰρ 
9 ζγήνορι Χ 11 εἰσι καὶ] εἰσιν αἷ ταθὶ 17 ἀνιῶντο 
ὑπὸ τοῦ οἴνου Ἰ) ΘΠ ΠΘΙΒ 22 γη8}11ὴ ὑπ᾽ αὐτῇ 24 Σιο- 


φοκνλῆς] Ο Ο 084 ῶῦ μεγάλαιν ϑεαῖν ἀρχαῖον ΟΡΠΟΟΙΘ6Β 


1ὅ 


20 


Τ1ΒΕᾺ, Π|. 101 


χϑονίων, προσηγόρευκε. φασὶ δὲ καὶ τὸ πήγανον 
ἀπὸ τῆς δυνάμεως ὠνομάσϑαι" πήγνυσι γὰρ ξηρό- 
τητι διὰ θερμότητα τὸ σπέρμα καὶ ὅλως πολέμιόν 
ἐστι ταῖς κυούσαις. οἵ δὲ καὶ τὴν ἀμέϑυστον οἰἱό- 
μενοι τῷ πρὸς τὰς οἰνώσεις βοηϑεῖν αὐτήν τε καὶ 
τὴν ἐπώνυμον αὐτῆς λίϑον οὕτω κεκλῆσθαι δια-Ο 
μαρτάνουσι" κέκληται γὰρ ἀπὸ τῆς χρόας ἑκατέρα" 
οὐ γάρ ἐστιν αὐτῆς τὸ φύλλον ἀκράτῳ, ἀλλ᾽ ἀοίνῳ 
καὶ ὑδαρεῖ τὴν κρᾶσιν οἴνῳ προσεοικός. ἄλλα μέν- 
τὸ τοῦ πάμπολλα λαβεῖν ἔστιν. οἷς παρέσχον τὰς κλή- 
σεις αἷ δυνάμεις" ἀρκεῖ δὲ κἀκεῖνα τὴν τῶν πα- 
λαιῶν ἐπιμέλειαν ὑποδηλῶσαι καὶ πολυπειρίαν, ἀφ᾽ 
ἧς ἐχρήσαντο τοῖς παροίνοις στεφάνοις. μάλιστα 
μὲν γὰρ ὁ ἄκρατος. ὅταν τῆς κεφαλῆς καϑάψηται 
ι χαὶ τονώσῃ τὰ σώματα πρὸς τὰς τῶν αἰσϑήσεων 
ἀρχάς. ἐπιταράσσει τὸν ἄνθρωπον" αἵ δὲ τῶν ἀν- 
ϑέων ἀπορροαὶ πρὸς τοῦτο ϑαυμασίως βοηϑοῦσι 
καὶ ἀποτειχίζουσι τὴν κεφαλὴν ἀπὸ τῆς μέϑης ὡς Ὁ 
ἀκρόπολιν, τῶν μὲν ϑερμῶν μαλακῶς ἀναχαλώντων 
90. τοὺς πόρους καὶ ἀναπνοὴν τῷ οἴνῳ διδόντων. ὅσα 
δ᾽ ἡσυχῆ ψυχρὰ τῷ μετρίως ἐπιψαύειν ἀνακρουομέ- 


σι 


νῶν τὰς ἀναϑυμιάσεις. ὥσπερ ὁ τῶν ἴων καὶ ῥό- 
δῶν στέφανος" στύφει γὰρ ἀμφότερα καὶ συστέλλει 
τῇ ὀσμῇ τὰς καρηβαρίας. τὸ δὲ τῆς κύπρου ἄνϑος 


8 οὐ γὰρ Τυτηθῦυδ: 4-- γα ὅ Ὁ οῃη. ὟὟ: ἄκρατον 5:64 
ΤΑ] 1τῇ ἀκράτῳ τὸ φύλλον 61. ΒΕΒΙ]ΘΘη515: ἀλλανίνω 8 611. 
ΥΥ: προσέοικεν καὶ ἄλλα ὟὟ μέντοι] μὲν τοίνυν ἢ 1 πρὸς 
τὰς - ἀρχὰς] νἱᾶ. ϑγιηῦ. τηθ85 17 ἔ: ἀπόρροιαν 18 61. 
ψυ]οοθῖαΒ: τῆς κεφαλῆς 21 οὗ ΟἸδθια. ΑἸθχ. Ρ. 212 Ῥοῦδ. 
61η. ΒΘ ΒΙ]ΘΘΗ515: μετρίῳ 28 συστέλλει ΒΟΥΤρΡ51 6χ ΟἸθτη. 1. 1.: 
στέλλει 24 τῆς δὲ κύπρου τὸ ἄνϑος Π᾽οΘἤΠΘΥτι5 6ΧχΣ ΘΟ θ᾽ 


102 ΟΥΛΔΈΒΤΙΟΝΌΜ, ΟΟΝΙΥΑΙΜΌΜ 


καὶ ὃ κρόκος χαὶ ἣ βάκκαρις εἰς ὕπνον ἄλυπον 
ὑπάγει τοὺς πεπωκότας᾽ ἔχει γὰρ ἀπορροὴν λείαν 
καὶ προσηνῆ καὶ τὰς περὶ τὸ σῶμα τῶν μεϑυόσχο- 
Ἐ μένων ἀνωμαλίας καὶ τραχύτητας ἡσυχῆ διαχέουσαν, 
ὥστε. γιγνομένης γαλήνης, ἀμβλύνεσϑαι καὶ συν- ὅ 
ἐχπέττεσϑαι τὸ χκραιπαλῶδες. ἐνίων δ᾽ ἀνθέων ὀσμαῖς 
ἄνω σκιδναμέναις περὶ τὸν ἐγκέφαλον, οἵ τὲ πόροι 
τῶν αἰσϑητηρίων ἐκκαϑαίρονται καὶ λεπτύνεται τὰ 
ὑγρὰ πράως ἄνευ πληγῆς καὶ σάλου τῇ ϑερμότητι 
διακρινόμενα, καὶ φύσει ψυχρὸς ὧν ὁ ἐγκέφαλος 1 
ἀναϑάλπεται. διὸ μάλιστα τοὺς ἀνϑινοὺς ἔκ τῶν 
τραχήλων καϑάπτοντες “ὑποϑυμίδας᾽ ἐχάλουν. καὶ 
τοῖς ἀπὸ τούτων μύροις ἔχριον τὰ στήϑη" μαρτυρεῖ 
Ἐ δ᾽ ᾿Δλκαῖος κελεύων καταχέαι τὸ μύρον αὐτοῦ ᾿χατὰ 
τᾶς πόλλα παϑοίδας κεφάλας καὶ τῶ πολίω στήϑεοο᾽. 15 
οὕτω καὶ ἐντεῦϑεν αἵ ὀσμαὶ τοξεύουσιν ὑπὸ 9ερ- 
μότητος εἰς τὸν ἐγκέφαλον ἁρπαζόμεναι ταῖς ὀσφρή- 
σεσιν. οὐ γάρ, ὅτι τῇ καρδίᾳ τὸν ϑυμὸν ἐνστρατο- 
πεδεύειν ὦὥοντο, τοὺς περιδεραίους τῶν στεφάνων 
ὑποϑυμίδας ἐκάλουν (ἐπιϑυμίδας γὰρ αὐτοῖς διά 90 
γε τοῦτο μᾶλλον ἦν καλεῖσϑαι προσῆκον). ἀλλ᾽ ὡς 
λέγω διὰ τὴν ἀποφορὰν καὶ ὑποϑυμίασιν. μὴ ϑαυ- 
μάζωμεν δ᾽ εἰ τοσαύτην αἱ τῶν στεφάνων ἀποφοραὶ 
δύναμιν ἔχουσιν" ἱστοροῦσι γάρ, ὅτι καὶ σκιὰ σμί- 
λακος ἀποχτίννυσιν ἀνθρώπους ἐγκαταδαρϑόντας, 95 


14 ᾿Δλκαῖος] ΒοΙρκ. 8 Ῥ. 166 1ὅ 1ἅθηη: πολλὰ --- κε- 
φαλᾶς --- τῷ πολιῶ (τῶι πολιῶι δα) 11 ἀναρπαζόμεναι 
20 οἵ, ΒΟΡΊ. 8 γ». 162 ἐπιϑυμίδας) ἐπυιϑυμίαις τχθὶ 
21 προσὸν 1ἰάθηη Φὔ ἐγκαταδαρϑέντας 16: 


ΤΙΒΕΝ 11. 109 


ὅταν ὀργᾷ μάλιστα πρὸς τὴν ἄνϑησιν᾽" καὶ τὸ τῆς 048 
μήκωνος ἀπορρέον πνεῦμα μὴ φυλαξαμένοις τοῖς 
τὸν ὀπὸν τρυγῶσι συνέβη καταπεσεῖν. τὴν δ᾽ ἄλυσ- 
σον καλουμένην βοτάνην καὶ λαβόντες εἰς τὴν χεῖρα 
μόνον, οἵ δὲ καὶ προσβλέψαντες, ἀπαλλάττονται 
λυγμοῦ: λέγεται δὲ καὶ ποιμνίοις ἀγαϑὴ καὶ αἰπο- 
λίοις, παραφυτευομένη ταῖς μάνδραις. τὸ δὲ ῥόδον 
ὠνόμασται δήπουθεν. ὅτι ῥεῦμα πολὺ τῆς ὀδωδῆς 
ἀφίησι" διὸ καὶ τάχιστα μαραίνεται. ψυκτικὸν δ᾽ 
10 ἐστὶ δυνάμει τῇ δ᾽ ὕψει πυρωπόν., οὐκ ἀλόγως" 
λεπτὸν γὰρ αὐτῷ περιανϑεῖ τὸ ϑερμὸν ἐπιπολῆς 
ἐξωϑούμενον ὑπὸ τῆς ψυχρότητος. 


Θϑι 


ΠΡΟΒΠΛΗΜΑ͂ 8. Β 


Περὶ τοῦ κιττοῦ πότερον τῇ φύσει ϑερμὸς ἢ ψυχρός 
1ὅ ἐστιν. 


ΠΡΡΘΟΙΣΣ ΟΠ  ΞΘΎΣΑΡΗ  ΟΕΘΕ: 
ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΤΡΥΦΩΝ, ἘΡΑΤΩΝ. 


1. ᾿Επαινεσάντων δ᾽ ἡμῶν τὸν Τρύφωνα, μει- 

διῶν ὃ ᾿Δμμώνιος οὐκ ἄξιον ἔφη ποικίλον οὕτω 

20). χαὶ ἀνθηρὸν λόγον ὥσπερ στέφανον ἀντιλέγοντα 
Ω 


διαλακτίζειν. πλὴν ὅ τε κιττὸς οὐκ οἶδ᾽ ὅπως συγ- 
καταπέπλεχται ψυχρότητι συγκατασβεννύναν λεγό- 


1 αἴσϑησιν ταρὶ 4 καὶ] οἵ ΤΟΘΠΠΟΙᾺΒ ὅ μόνον) 
γῬοβϑὺ προσβλέψαντες οοἸ]οοοαῦ ὙΥ 21 διαλακίζειν ΤΟΣΠΘΡΕΒ 
ὅ τε] ὅτι ἢ 


104 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΌΜ 


μξδνος τὸν ἄκρατον" ἔστι γὰρ ἔμπυρος καὶ ϑερμό- 
τερος. καὶ ὅ γε καρπὸς αὐτοῦ μιγνύμενος εἰς τὸν 
οἶνον μεϑυστικὸν ποιεῖ καὶ ταρακτικὸν τῷ πυροῦ- 
Ο ϑαι' τὸ δὲ κλῆμα λέγουσιν αὐτοῦ σπώμενον ὥσπερ 
τάν πυρὶ ξύλα συνδιαστρέφεσϑαι. χιὼν ὃς πολλά- 5 
κις ἡμέρας συχνὰς ἐπιμένουσα τοῖς ἄλλοις φυτοῖς 
φεύγει τάχιστα τὸν κιττόν᾽ μᾶλλον δ᾽ ὅλως εὐϑὺς 
ἀπόλλυται καὶ περιτήκεται περὶ αὐτὸν ὑπὸ ϑερμό- 
τητος. ὃ δὲ μέγιστόν ἐστιν ὑπὸ Θεοφράστου δ᾽ 
ἱστόρηται. ᾿Δλεξάνδρου κελεύσαντος “Ἑλληνικὰ δέν- το 
δρα τοῖς ἐν Βαβυλῶνι παραδείσοις ἐμβαλεῖν “4ρπα- 
λον, μάλιστα δέ, τῶν τόπων ἐμπύρων ὄντων καὶ 
περιφλεγόντων, τὰ ἀλσώδη καὶ εὐπέταλα καὶ σκιερὰ 
Ὁ χαταμῖξαι τοῖς φυτοῖς, μόνον οὐκ ἐδέξατο τὸν κιττὸν 
ἡ χώρα, καίτοι πολλὰ τοῦ ““ρπάλου πραγματευομέ; τ0 
νου καὶ προσφιλονεικοῦντος᾽ ἀλλ᾽ ἀπώλλυτο καὶ 
κατεξηραίνετο τῷ πυρώδης μὲν αὐτὸς εἶναι, πρὸς 
πυρώδη δὲ μίγνυσθαι γῆν οὐ λαμβάνων κρᾶσιν 
ἀλλ᾽ ἐξιστάμενος. αἵ γὰρ ὑπερβολαὶ φϑείρουσι τὰς 
δυνάμεις" διὸ τῶν ἐναντίων μᾶλλον ὀρέγονται, καὶ 90 
φιλόϑερμόν ἐστι τὸ ψυχρὸν καὶ φιλόψυχρον τὸ ϑερ- 
μόν" ὅϑεν οἱ ὄρειοι καὶ πνευματώδεις καὶ νιφόμενοι 
τόποι τὰ δαδώδη καὶ πισσοτρόφα τῶν φυτῶν. μά- 
λιστα πεύκας καὶ στροβίλους, ἐχφέρουσιν. ἄνευ δὲ 
τούτων, ὦ φίλε Τρύφων. τὰ δύσριγα καὶ ψυχρὰ ες 
Ε φυλλορροεῖ, μιχρότητι τοῦ ϑερμοῦ καὶ ἀσϑενείᾳ 
συστελλομένου καὶ προλείποντος τὸ φυτόν" ἐλαίαν 


ὅ τὰν πυρὶ Θορίποταβ: τὰ πυρὶ 11 βαβυλῶσι τηρὶ 
97 προλιπόντος τηθὶ 


ΠΙΒΒᾺ 1η. 10 


δὲ καὶ δάφνην καὶ κυπάριττον ἀειϑαλῆ διαφυλάσσει 
τὸ λιπαρὸν καὶ τὸ ϑερμὸν ὥσπερ τὸν κιττόν. ὅϑεν 
ὁ φίλτατος Διόνυσος οὐχ ὡς βοηϑὸν ἐπὶ τὴν μέ- 
ϑὴην οὐδ᾽ ὡς πολέμιον τῷ οἴνῳ τὸν κιττὸν ἐπήγα- 
- δ , Ρ 27 ς »] »"Σ 
ὅ γεν᾽ Ὁς γὲ τὸν ἄκρατον ἄντικρυς μεϑυ καί 'μεϑυ- 
»ὝὟἫ 9 3 Χ κ Ἁ 3 ΄ 3 [4 - 
ὠναῖον᾽ αὐτὸς αὑτὸν ὠνόμασεν. ἀλλά μοι δοκεῖ 
καϑάπερ οἱ φίλοινοι. μὴ παρόντος ἀμπελίνου, κρι- 
ϑίνῳ χρῶνται πώματι. καὶ μηλίτας τινάς. οἱ δὲ 
φοινικίνους οἴνους ποιοῦσιν᾽ οὕτω χαὶ ὃ ποϑῶν Ε 
10 χειμῶνος ὥρᾳ τὸν ἀπὸ τῆς ἀμπέλου στέφανον. ὡς 
ἐκείνην ἑώρα γυμνὴν καὶ ἄφυλλον, ἀγαπῆσαι τὴν 
ὁμοιότητα τοῦ κιττοῦ. χαὶ γὰρ τοῦ χλήματος τὸ 
ἑλικῶδες τοῦτο χαὶ σφαλλόμενον ἐν τῇ πορείᾳ καὶ 
τοῦ πετάλου τὸ ὑγρὸν καὶ περικεχυμένον ἀτάκτως. 
ιὸ μάλιστα δ᾽ αὐτὸς ὃ χόρυμβος ὄμφακι πυχνῷ καὶ 
περκάξοντι προσεοικώς, ἐχμεμίμηται τὴν τῆς ἀμπέ- 
λου διάϑεσιν. οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν βοηϑῇ τι πρὸς 
μέϑην ὁ κιττός. ϑερμότητι τοῦτο ποιεῖν φήσομεν 
αὐτὸν ἀνοίγοντα τοὺς πόρους ἢ συνεχπέττοντα μᾶλ- 
χ " μ Χ ’ ᾿ ἐν ὅδ. ΄ 
20 λὸν τὸν ἄχρατον. ἵνα καὶ μένῃ σὴν χάριν, ὦ Τρύ- 
φῶν. ἰατρὸς ὃ ΖΙιόνυσος.᾽ 
2, Πρὸς ταῦϑ' ὃ μὲν Τρύφων ἄφωνος ἦν, ὅπως 
ἀντείποι σκεπτόμενος᾽ ὁ δ᾽ ᾿Εράτων ἕκαστον ἡμῶν 849 
“- ’ 3 7 3 ’ -“ - 7 
τῶν νέων ἀναχαλούμενος ἕκέελευε βοηϑεῖν τῷ Τρύ- 
δὅ φῶνι περὶ τῶν στεφάνων ἢ τοὺς στεφάνους ἀπο- 
τίϑεσϑαι" καὶ ᾿Φμωμώνιος ἔφη παρέχειν ἄδειαν. οὐ 
2 τὸν κιττὸν ΤΟυθῦαβ: ὃ κιττὸς 4 ὡς] εἰς τηρὶ 


8 τινάς] Τη8}}1 1 τινές 9 ὁ] ὁδὲ 580. Βαρομαβ ἢ 10 χει- 
μῶνος ὥρᾳ ΒΑΒ1|ΘΕη515: μιμούμενος ὥρας 2ῦ περὶ" 


106 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΌΝΜ 


γὰρ ἀντερεῖν οἷς ἂν ἡμεῖς εἴπωμεν. οὕτω δὴ καὶ 
τοῦ Τρύφωνος ἐπιχελεύοντος εἰπεῖν ἔφην ὅτι τὸ 
μὲν ἀποδεῖξαι ψυχρὸν εἶναι τὸν κιττὸν οὐκ ἐμὸν 
ἦν ἔργον, ἀλλὰ Τρύφωνος" οὗτος γὰρ αὐτῷ ψύχοντι 
καὶ στύφοντι πολλὰ χρῆται" 'τῶν δ᾽ εἰρημένων᾽ ἔφην ὕ 
τὸ μὲν μεϑύσκειν κιττὸν οἴνῳ μιγνύμενον οὐκ 
Β ἀληϑές ἐστιν ὃ γὰρ ἐμποιεῖ τοῖς πιοῦσι πάϑος 
οὐ μέϑην ἄν τις εἴποι. ταραχὴν δὲ καὶ παραφρο- 
σύνην., οἷον ὑοσκύαμος ἐμποιεῖ καὶ πολλὰ ἄλλα τοι- 
αὗτα κινοῦντα μανικῶς τὴν διάνοιαν. ὃ δὲ τοῦ κλή- 1ὸ 
ἱἕατος σπασμὺς ἄλογός ἐστι" τοιαῦτα γὰρ παρὰ φύσιν 
ἔργα τῶν χατὰ φύσιν δυνάμεων οὐκ ἔστιν: ἀλλὰ 
καὶ τὰ ξύλα διαστρέφεται, τοῦ πυρὸς τὸ ὑγρὸν ὅλ- 
κοντος ἐξ αὐτῶν βίᾳ, κυρτότητας ἴσχοντα καὶ παρα- 
βάσεις" τὸ δὲ συγγενὲς ϑερμὸν αὔξειν καὶ τρέφειν 1 
πέφυκε. σχόπει δὲ μὴ μᾶλλον ἀρρωστία τις καὶ 
ψυχρότης σώματος τὸ πολυχαμπὲς καὶ χαμαιπετὲς 
πέφυκεν, προσχρούσεις πυκνὰς καὶ ἀντικοπὰς λαμ- 
βάνοντος. ὥσπερ ὁδοιπόρου δι᾽ ἀσϑένειαν πολ- 
Ο λάκις ἀποκαϑίξζοντος εἶτα πάλιν ἐρχομένου" διὸ 90 
καὶ περιπλοκῆς δεῖται καὶ στηρίγματος. αὐτὸς ἕαυ- 
τὸν ἀνέχειν καὶ ποδηγεῖν ἀδυνατῶν δι’ ἔνδειαν 
ϑερμότητος. ἧς τὸ ἀνωφερὲς δύναμίς ἐστιν. ἡ δὲ 
χιὼν ἀπορρεῖ καὶ περιτήκεται δι᾽ ὑγρότητα τοῦ 


ῶ εἰπεῖν ἔφην ὅτι τὸ μὲν ἀποδεῖξαι ὃ: εἰπεῖν 4 τὰ 


γὰ (Ῥὴ) τι τὰς μὲν ἀποδείξεις ὅ τὰ πολλὰ " ὃ γὰρ 
ἐμποιεῖ ΒΘΒΙ]ΘΘΗΒ15: τὸ γὰρ ἐμποιῖν 95. ἄλλα Ὁ τοι- 
αὕτα ": ταῦτα 14 παρατάσεις ΜΙδανΡῚ 8 11 σώματος] 


πνεύματος ἣὰ οὗ, »- 11 18 προσκχρούσεις ἢ 6Χ Ὁ. 77: ὅ---θ 
γὰ 11 Πὶ σεις καὶ] ο΄. 1161] 28 6. ΤΌΣΒΘΡΙΒ: ἀνωφελὲς 


ῦ 


10 


μ᾿ 
σι 


20 


ΒΒ ΠΙ. 101 


φύλλου" τὸ γὰρ ὕδωρ σβέννυσιν αὐτῆς καὶ κόπτει 
τὴν χαυνότητα διὰ τὸ μικρῶν εἶναι καὶ πυκνῶν 
ἄϑροισμα πομφολύγων: ὅϑεν οὐχ ἧττον ἐν τοῖς 
περιψύχτοις σφόδρα καὶ νοτεροῖς τόποις ἢ τοῖς 
προσείλοις αἷ χιόνες δέουσι. τὸ δ᾽ ἀειϑαλὲς τοῦτο 
καὶ ὥς φησιν ᾿Εμπεδοκλῆς ᾿ἐμπεδόφυλλον᾽ οὐκ ἔστι 
ϑερμότητος᾽ οὐδὲ γὰρ ψυχρότητος τὸ φυλλορροεῖν. 
ἡ γοῦν μυρρίνη καὶ τὺ ἀδίαντον οὐκ ὄντα τῶν ϑερ- 
ιῶν ἀλλὰ τῶν ψυχρῶν ἀεὶ τέϑηλεν. ἔνιοι μὲν οὖν 
ὁμαλότητι κράσεως οἴονται παραμένειν τὸ φύλλον" 
᾿Εμπεδοχλῆς δὲ πρὸς τούτῳ καὶ πόρων τινὰ συμ- 
μετρίαν αἰτιᾶται, τεταγμένως καὶ ὁμαλῶς τὴν τρο- 
φὴν διιέντων. ὥστ᾽ ἀρκούντως ἐπιρρεῖν. τοῖς δὲ 
φυλλορροοῦσιν οὐκ ἔστι διὰ μανότητα τῶν ἄνω 
καὶ στενότητα τῶν κάτω πόρων. ὅταν οἱ μὲν μὴ 
ἐπιπέμπωσιν οὗ δὲ μὴ φυλάττωσιν ἀλλ᾽ ὀλίγην 
λαβόντες ἄϑρουν ἐκχέωσιν, ὥσπερ ἐν ἀνδήροις 
τισὶν οὐχ ὁμαλοῖς" τὰ δ᾽ ὑδρευόμενα ἀεὶ τὴν τρο- 
φὴν διαρκῆ καὶ σύμμετρον ἀντέχει καὶ παραμένει 
ἀγήρω καὶ χλοερά. ἀλλ᾽ ἐν Βαβυλῶνι φυτευόμενος Ἐ 
ἐξίστατο καὶ ἀπηγόρευεν. εὖ γε ποιῶν ὃ γενναῖος 
οὗτος. ὅτι Βοιωτίου ϑεοῦ πελάτης καὶ παράσιτος 
ὧν οὐκ ἐβούλετο μετοικεῖν ἐν βαρβάροις, οὐδ᾽ ᾽4λέ- 
ξανδρον ἐζήλωσεν ἐξοικειούμενον ἐκείνοις τοῖς ἔϑ- 


2 διὰ τὸ: ἅτε 8. οὐχ ἧττον] οτῃ. τηδὶ 6 Ἐμπεδο- 
κλῆς] Μυ 80. 1 Ρ. 18 νβ. 482 8 γοῦν ἢ: οὖν τὸ ἀδιά- 
λειπτον 761 [11 ᾿Εμπεδοκλῆς] οτα. ΜΏΠΔΟμΙα5 18 ἀρκούν- 
τως) σαρκούντων τῶ ϊΪ 16 μὴ δ ]ΟΟΡΙαΒ ὀλίγην ὙὟ: ὀλίγον 
11 οι. ἢ: ἄϑρουν λαβόντες 18 ἴον. τὰ δ᾽ ὑδρευόμενα 
ἅτ᾽ ἔχοντα ἀεὶ τὴν τροφὴν κἕ 20 καὶ ἀγήρω 


108 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


νεσιν, ἀλλ᾽ ἔφευγε καὶ διεμάχετο πρὸς τὴν ἀποξέ- 
νῶσιν. αἰτία δ᾽ οὐχ ἡ ϑερμότης ἦν, ἀλλὰ μᾶλλον 
ἡ ψυχρότης, οὐχ ὑποφέρουσα τὴν ἐναντίαν κρᾶσιν" 

Ε οὐ γὰρ φϑείρει τὸ οἰχεῖον, ἀλλὰ προσίεται καὶ φέ- 
ρει, καϑάπερ τὸ ϑύμον ἡ ξηρὰ γῆ. καίτοι ϑερμὸν ὅ 
ὄν. τὴν δὲ Βαβυλωνίαν οὕτω φασὶν ἀέρα πνιγώδη 
καὶ βαρὺν περιέχειν, ὥστε πολλοὺς τῶν εὐπόρων, 
ὅταν ἐμπλήσωσιν ἀσκοὺς ὕδατος, ἐπὶ τούτων κα- 
ϑεύδειν ἀναψυχομένους.ἢ 


650 ΠΡΟΒΠΛΗΜΑΓΙ. 10 


Διὰ τί γυναῖκες ἥκιστα μεϑύσκονται τάχιστα δ᾽ οἵ 


γέροντες. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ 4ΔΙΑΔΟΓΟΥ͂ 
ΦΛΩΡΟΣ, ΣΥΔΜΑΣ. 


1. ᾿Εϑαύμαξε δὲ Φλῶρος. εἰ γεγραφὼς ᾿άριστο- τ 

’ Η - ᾿ ’ δ’ ΝΑ Χ Ὁ ΄ 
τέλης ἐν τῷ περὶ μέϑης, ὅτι μάλιστα μὲν οἵ γέρον- 

δ᾽ 2 ἮΝ "᾿ ἐπ Χ ’ ς ’, 
τες ἥκιστα δ᾽ αἵ γυναῖκες ὑπὸ μέϑης ἁλίσκονται. 

Χ ΄, 3 2 ᾳ Χ ᾽ δὴ -“» 
τὴν αἰτίαν οὐκ ἐξειργάσατο, μηδὲν εἰωϑὼς προΐε- 
σϑαι τῶν τοιούτων. εἶτα μέντοι προύβαλεν ἐν μέσῳ 
σχοπεῖν τοῖς παροῦσιν. ἦν δὲ τῶν συνήϑων τὸ 50 
δεῖπνον. ἔφη τοίνυν ὁ Σύλλας ϑατέρῳ ϑάτερον 
ἐμφαίνεσϑαι" κἂν εἰ περὶ τῶν γυναικῶν ὀρϑῶς τὴν 

Β αἰτέαν λάβοιμεν. οὐκ ἔτι πολλοῦ λόγου δεήσεσϑαι 
περὶ τῶν γερόντων᾽ ἐναντίας γὰρ εἶναι μάλιστα τὰς 


4 φέρει] τηλ]1 τρέφει 16 ᾿Δριστοτέλης] ΕὙαρτα, 108 


Τ͵ΙΒΕΒΗ Π|. 109 


, “- 3 6 ᾿ ᾿ ΄ Ἁ ΄ 
φύσεις τῇ 8ϑ᾽ ὑγρότητι καὶ ξηρότητι καὶ τραχύτητι 
καὶ λειότητι καὶ μαλακότητι καὶ σκληρότητι. καὶ 
τοῦτ᾽ ἔφη λαμβάνειν κατὰ τῶν γυναικῶν πρῶτον. 
ὅτι τὴν κρᾶσιν ὑγρὰν ἔχουσιν, ἣ καὶ τὴν ἁπαλότητα 

5 τῆς σαρκὸς ἐμμεμιγμένη παρέχει καὶ τὸ στίλβον ἐπὶ 
λειότητι καὶ τὰς καϑάρσεις᾽ ὅταν οὖν ὁ οἶνος εἰς 
ὑγρότητα πολλὴν ἐμπέσῃ, κρατούμενος ἀποβάλλει 
τὴν βαφὴν καὶ γίγνεται παντάπασιν ἀβαφὴς καὶ 
ὑδατώδης. ἔστι δέ τι καὶ παρ᾽ αὐτοῦ λαβεῖν ᾽4ρι- 

10 στοτέλους᾽ τοὺς γὰρ ἄϑρουν καὶ ἀπνευστὶ πίνον- 
τας. ὅπερ ᾿ἀμυστίξειν᾽ ὠνόμασαν οἱ παλαιοί, φησὶν 
ἥκιστα περιπίπτειν μέϑαις᾽ οὐ γὰρ ἐνδιατρίβειν 
τὸν ἄκρατον αὐτοῖς. ἀλλ᾽ ἐξωϑούμενον ῥύμῃ δια- 

,, Ἁ “Ὁ , 3 “- Ἁ Ἁ 
πορεύεσϑαι διὰ τοῦ σώματος. ἐπιεικῶς δὲ τὰς γυ- 

τ ναῖχας ὁρῶμεν οὕτω πινούσας. εἰκὸς δ᾽ αὐτῶν καὶ 
τὸ σῶμα. διὰ τὸν ἐνδελεχῆ τῶν ὑγρῶν κατασπασμὸν 
ἐπὶ τὰς ἀποκαϑάρσεις πολύπορον γεγονέναι καὶ 
τετμῆσθαι καϑάπερ ἀνδήροις καὶ ὀχετοῖς᾽ εἰς οὺς 
ἐμπίπτοντα τὸν ἄκρατον ὑπάγειν ταχέως καὶ μὴ 

50 προσίστασϑαι τοῖς κυρίοις μέρεσιν, ὧν διαταραττο- 

, ΄ χ ΄ 6 Χ ’ Ο 
μένων συμβαίνει τὸ μεϑύειν. οἱ δὲ γέροντες ὅτι 

, Α 2 » ;} ν 3 , 2) ΄ 
μέν εἰσιν ἐνδεεῖς ἰκμάδος οἰκείας, τοὔνομά μοι δὸο- 
κεῖ φράξειν πρῶτον᾽ οὐ γὰρ ὡς ῥέοντες εἰς γῆν. 
3 9 ς , Ἁ ,ὕ 2 Ζ ᾿ 
ἀλλ᾽ ὡς γεώδεις καὶ γεηροί τινες ἤδη γιγνόμενοι τὴν 

0 ἕξιν οὕτω προσαγορεύονται. δηλοῖ δὲ καὶ τὸ δυσ- 


2 καὶ λειότηττι] ΟἿ. γ161] 8.61. ἢ: λαμβάνει ὅ θη. 
ὟΥ: ἐμμεμιγμένην 8 6. ὃ: ἀναφὴῤξῤῤή 9. “Δριστοτέλους] 
Βγαρτη. 109 18 αὐτοῖς Τατπθριβ: αὐτὸν ὀύμῃ) ῥύ. 
δὴν ἢ 11 ἀποκαϑάρσεις ὃ: ἀπο ὅ--ΕἈ(ἩἽ γὰ 9 Εὶ 


110 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΠΌΜ 


καμπὲς αὐτῶν καὶ σκληρόν, ἔτι δ᾽ ἡ τραχύτης, τὴν 
ξηρότητα τῆς φύσεως. ὅταν οὖν ἐμπίνωσιν. εἰκὸς 
ἀναλαμβάνεσθαι τὸν οἶνον, τοῦ σώματος δπογγώ- 
δους διὰ τὸν αὐχμὸν ὄντος" εἶτ᾽ ἐμμένοντα πληγὰς 
καὶ βαρύτητας ἐμποιεῖν. ὡς γὰρ τὰ ῥεύματα τῶν 
μὲν πυκνῶν ἀποκλύξεται χωρίων καὶ πηλὸν οὐ ποιεῖ 
τοῖς δ᾽ ἀραιοῖς ἀναμίγνυται μᾶλλον, οὕτως ὃ οἶνος 
ἐν τοῖς τῶν γερόντων σώμασιν ἔχει διατριβὴν ἕλκό- 
μενος ὑπὸ τῆς ξηρότητος. ἄνευ δὲ τούτων ἰδεῖν 
ἔστι τὰ συμπτώματα τῆς μέϑης τὴν τῶν γερόντων 
φύσιν ἐξ ἑαυτῆς ἔχουσαν" ἔστι γὰρ συμπτώματα 
μέϑης ἐπιφανέστατα, τρόμοι μὲν ἄρϑρων ψελλισμοὶ 
δὲ γλώσσης, πλεονασμοὶ δὲ λαλιᾶς ὀξύτητες δ᾽ ὀὁρ- 
γῆς, λῆϑαί τε καὶ παραφοραὶ διανοίας" ὧν τὰ πολλὰ 
καὶ περὶ τοὺς ὑγιαίνοντας ὄντα πρεσβύτας ὀλίγης δο- 
πῆς δεῖται καὶ σάλου τοῦ τυχόντος" ὥστε μὴ γένεσιν 
ἰδίων ἀλλὰ κοινῶν ἐπίτασιν συμπτωμάτων γίγνε- 
σϑαι τὴν μέϑην τῷ γέροντι" τεκμήριον δὲ τούτου τὸ 
μηδὲν εἶναι γέροντι νέου μεϑυσϑέντος ὁμοιότερον. 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ Ζ4. 
Πότερον ψυχρότεραι τῇ κράσει τῶν ἀνδρῶν ἢ ϑερμότεραί 
εἰσιν αἵ γυναῖκες. 
ΠΡΟΣΙΑ͂ ΤΟ ΤΣ λον 
4 ΠΟΜΛΩΝΊΙΖΔΗΣ, ΑΘΡΥΙΛΜΑΤΟΣ.. 
1. Ὁ μὲν οὖν Σύλλας ταῦτ᾽ εἶπεν. ὁ δὲ τακτι- 
κὸς ᾿“πολλωνίδης ἔφη τὸν μὲν περὶ τῶν γερόντων 
18 τὸ ὃ: τοῦ 5 Σύλας τηθὶ 


ῦ 


10 


1ὅ 


20 


2ῦ 


ΤΙΒΕᾺ ΠΙ|. ἘΕῚ 


ἀποδέχεσϑαι λόγον" ἐν δὲ ταῖς γυναιξὶν αὐτῷ δο- 
κεῖν παραλελεῖφϑαι τὸ τῆς ψυχρότητος, ἧ ϑερμό- 
τατον ἄκρατον ἀποσβέννυσϑαι καὶ ἀποβάλλειν τὸ 
πλῆττον καὶ πυρῶδες. πιϑανοῦ δὲ καὶ τούτου δὸο- 681 
ὅ κοῦντος. ᾿Αϑρυΐλατος ὁ Θάσιος ἰατρὸς ἐμβαλών 
τινὰ τῇ ζητήσει διατριβὴν εἶναί τινας ἔφησεν, οὗ 
τὰς γυναῖκας οὐ ψυχρὰς ἀλλὰ ϑερμοτέρας τῶν ἀν- 
δρῶν ὑπολαμβάνουσιν, ἕτέρους δὲ μᾶλλον οἵ τὸν 
οἶνον οὐ ϑερμὸν ἀλλὰ καὶ ψυχρὸν ἡγοῦνται. 
ι. 2, Θαυμάσαντος δὲ τοῦ Φλώρου. τὸν μὲν περὶ 
τοῦ οἴνου λόγον᾽ εἶπεν “ἀφίημι τούτῳ᾽ δείξας ἐμέ; 
καὶ γὰρ ἐτυγχάνομεν ὀλίγαις ἡμέραις πρότερον εἰς 
τοῦτο διειλεγμένοι" 'τῶν δὲ γυναικῶν᾽ ἔφη “τὴν 
ϑερμότητα πρῶτον ἀπὸ τῆς ψιλότητος οἴονταν δει- 
κνύναι, κχαταναλιδσκομένου τοῦ περιττώματος ὑπὸ 
τῆς ϑερμότητος. ὃ πλεονάξον εἰς τρίχας τρέπεται" Β 
δεύτερον δὲ τῷ πλήϑει τοῦ αἵματος, ὃ πηγὴ μὲν 
εἶναι τῆς ἐν τῷ σώματι ϑερμότητος, ἔστι δὲ τοσοῦ- 
τον ταῖς γυναιξίν. ὥστ᾽ αὐτὰς καταπιμπράναι καὶ 
0 περιφλέγειν. εἰ μὴ πολλαὶ καὶ ταχεῖαι συμβαίνοιεν 
καϑάρσεις. τρίτον τοῦτο τὸ περὶ τὰς ταφὰς αἵρεῖ 
ϑερμότερα τὰ ϑήλεα τῶν ἀρρένων εἶναι" λέγεται 
γὰρ ὑπὸ τῶν δκευωρουμένων τάδε συντίϑεσϑαι 
παρὰ δέκα νεκροὺς ἀνδρῶν ἕνα γυναικὸς καὶ συν- 
0 ξξάπτειν, δαδῶδές τι καὶ λιπαρὸν αὐτῶν τῆς δαρ- 


μ᾿ 
οι 


2. ἢ] ἢ τοὶ ϑερμότατον] ϑερμὸν ὄντα ΥὟΥ. τηϑ] τη ϑὲρ- 
μὸν ὄντα τὸν ὅ ἀϑρύιτος να. ᾿ουίτος (Ανι5) ἢ 
8 μᾶλλον] ροϑὺ ψυχρὸν οο]]οοεὺ ὟἾ. πάλιν ἘχηρουῖαΒ 18 ἔοι- 
κεν εἶναι 21 αἴρεῖ ϑερμότερα)] αἵ ὅ--Ο γὰ 10 Ἐὶ ρὰ 
28 τάδε Μ: τὰ μὲν 24 δέκα Ιᾳπϊπ85: δὲ καὶ 


112 ΟΟΛΔΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝΜΝ 


κὸς ἐχούσης, ὥσϑ᾽ ὑπέκκαυμα γίγνεσϑαι τῶν ἄλλων. 
ἔτι δ᾽. εἰ ϑερμότε ὶ ὕτερον αἱ δὲ π 
ἷ ομότερον τὸ γονιμώτερον αἱ δὲ παρ- 
Ο ϑένοι τῶν παίδων ὀργῶσι πρότερον καὶ σαλεύονται 
πρὸς τὸ γεννᾶν, οὐδ᾽ αὕτη τις ἀσϑενὴς ἀπόδειξις 
“ι " - ΄ ᾽ Χ , δὰ 
ὃν εἴη τῆς ϑερμότητος. ἔτι δὲ μείζων καὶ πιϑανω- ὕ 
τέρα τὸ πρὸς τὰ κρύη καὶ τοὺς χειμῶνας εὐφόρως 
ἔχειν. ἧττον γὰρ αἵ πλεῖσται ῥδιγοῦσι τῶν ἀνδρῶν 
Ἁ ’ [εἰ ,ὔ 3 , , - 
καὶ παντάπασιν ἱματίων ὀλίγων δέονται. 
ὃ. “53,1λλ: ἀπ’ αὐτῶν οἶμαι τοὐύτων᾽ ὃ Φλῶρος 
5 τὰ - 2 Ἦ 3 ’ ο , 
ἔφη “τῶν ἐπιχειρημάτων ἐλέγχεσϑαι τὸ δόγμα. τὸ 
πρῶτον μὲν γὰρ ἀντέχουσι τῷ ψύχει μᾶλλον, ὅτι 
πολλάκις τὸ ὅμοιον ὑπὸ τοῦ ὁμοίου δυσπαϑέστερόν 
ἐστιν ἔπειτα μέντοι καὶ τὸ σπέρμα μὴ προγεγονέ- 
τ ΄ Ν , 9 2 γέ ΄ 
ναι τὸ γόνιμον διὰ κατάψυξιν, ἀλλ᾽ ὕλην μόνον 
᾿ Χ , - ϑλὲστον - Ἀὠὀ μ᾿», 2 
Ὦ καὶ τροφὴν παρέχειν τῷ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος. ἔπειτα ιὉ 
λήγουσι τίκτουσαι πολὺ πρότερον ἢ γεννῶντες οἵ 
ἄνδρες. κάονται δὲ βέλτιον ὑπὸ πιμελῆς, ὃ δοκεῖ 
ψυχρότερον εἶναι τοῦ σώματος" ἥκιστα γοῦν οἵ νέοι 
καὶ γυμναστικοὶ πιμελώδεις. ἡ δ᾽ ἔμμηνος κάϑαρ- 
σις οὐ πλήϑους ἀλλὰ διαφϑορᾶς καὶ φαυλότητός 30 
ἐστιν αἵματος" τὸ γὰρ ἄπεπτον αὐτοῦ καὶ περιττω- 
ματικὸν οὐκ ἔχον ἵδρυσιν οὐδὲ σύστασιν ἐν τῷ 
σώματι δι᾿ ἀσϑένειαν ἐχπίπτει, παντάπασιν ἀμβλὺ 
καὶ ϑολερὸν ἀρρωστίᾳ τοῦ ϑερμοῦ γιγνόμενον. 
ΒΕ δηλοῖ γοῦν καὶ τὸ ῥιγοῦν καὶ τὸ ὑποφρίττειν ὡς 50 
9. ΌΝ Χ Ἂ ’ Ο ΄ 3 .Ἶ 
ἐπὶ πολὺ τὰς καϑαιρομένας. ὅτε ψυχρόν ἐστι καὶ 
4 αὕτη ἢ: αὐτὴ 18 ΒΡ] μὰ) νἱᾶ. αὖ προγεγο- 


μ ’ 9 } - , ͵ έ 
γνέναι φαίνεται αὖὖ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος εἰκός 18 ψυχρό- 
τατον Τὺ 19 ἔμμονος τηθ] 


δι 


1 


[-- 


ΤΙΈΒΈΒΕ 1Π. 419 


ἄπεπτον τὸ κεκινημένον καὶ ἀποχωροῦν ἐκ τοῦ σώ- 
Ἁ Ἁ ΄ , “Ἁ » δ᾽ 
ματος. τὴν δὲ ψιλότητα τίς ἂν εἴποι. ὅτι ϑερμό- 
τητος οὐχὺ μᾶλλον ψυχρότητός ἐστι τὸ πάϑος. 
ὁρῶν τὰ ϑερμότατα τοῦ σώματος μέρη δασυνόμενα: 
πάντα γὰρ ἐξανϑεῖται τὰ τοιαῦτα τῶ ϑερμῷ. χα- 
Ά ," 9 “- Ἁ »] [4 ἰῳ ᾿ 
ράσσοντι καὶ ἀναστομοῦντι τὴν ἐπιφάνειαν. ἡ δὲ 
λειότης πυκνότητι γέγονεν ὑπὸ ψυχρότητος" ὅτι δ᾽ 
εἰσὶ πυκχνότεραι τῶν ἀνδρῶν. ὦ φίλ᾽ ᾿4ϑρυΐλατε, 
πυϑοῦ παρὰ τῶν ἔτι συναναπαυομένων γυναιξὶν ἢ 
μύρον ἀληλιμμέναις ἢ ἔλαιον. ἀναπίμπλανται γὰρ 
αὐτοῦ τοῦ χρίσματος ἐν τῷ συγκαϑεύδειν. κἂν μὴ 
ϑίγωσι μηδὲ προσάψωνται τῶν γυναικῶν. διὰ ϑὲερ- 
μότητα καὶ μανότητα τοῦ σώματος ἕλκοντος. Ἐξ 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ Ε. 
Εἰ ψυχρότερος τῇ δυνάμει ὃ οἶνος. 
ἘΡΡΟΣΙΣΕΡΖ: ΟΣ ΖΦ. ΘΕΟΥ͂: 
ΑΘΡΥΙΛΑΤΟΣ, ΦΛΩΡΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1, "Οὐ μὴν ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ τῶν γυναικῶν᾽ 
ἔφη καὶ πρὸς τοὐναντίον ἀνδρικῶς ἐπικεχείρηται. 


2 ὅτι Ὁ 8 καὶ οὐχὶ γ6] οὐχὶ δὲ ἃ ὅ ἐξανϑεῖται ἢ: ἐξ- 
ωϑεῖται υοᾶ ᾿ φτοροβυῖ ἐξανϑεῖ ἃρυά ΡΙαύ. ῬΙΘυασηαῈ8 
ὑγϑηβϑιθτν απ οϑῦ 8 611. [,ΘΟΠΙΟΙΒ: λούϊτε 11 αὐτοῦ 
τοῦ) αὐτοὶ τοῦΞϑ 18 γοϑὺ ἕλκοντος ἴῃ Να Ρ π0]]8 οϑὺ 186. 
5604 ἴῃ Καὶ 8-.«ς 110. Βυρρ!οῦ τῶν ἀνδρῶν ἀπὸ πυκνοῦ καὶ 
ψυχροῦ τοῦ τῶν γυναικῶν ὟΥ 18 οὐ μὴν ἀλλὰ - ἐ ἐπικεχει- 
ρηται] ἴᾶθο 6χ ἤμβ ΒΌΡΘΙΙΟΥΙΒ αὐδθβὑ] 0:18 ἴῃ Πυϊυ5 ρυ]η- 
ΟἾΡΙο οοΠ]Ἱοοουνιῦ ὟΥ 19 ἔφη Χ: ἔφην 


ῬΙαπίδτομϊ Μοτϑα. Ὑο]. ΤΥ. 8 


114 ΟΥΛΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΠΌΜ 


ν δ᾽ οἶνον ἐπιϑυμῶ μαϑεῖν. ὁπόϑεν ὑπόνοιαν 


- 


Φ- 


τ 


69 ἡμῖν τοῦ ψυχρὸς εἶναι παρέσχεν. “οἴει γάρ᾽ ἔφην 


3 ῇ 


ἐγώ 'τοῦτον ἡμέτερον εἶναι τὸν λόγον: ᾿ἀλλὰ τίνος 
εἶπεν “ἑτέρου; “μέμνημαι μὲν οὖν᾽ ἔφην ἐγώ “καὶ 
᾿Αριστοτέλους ἐντυχὼν οὐ νεωστὶ λόγῳ περὶ τούτου 
τοῦ προβλήματος ἀλλ᾽ ἱκανῶς πάλαι. διείλεκται 
δὲ χαὶ ᾿Επίκουρος ἐν τῷ Συμποσίῳ πολλοὺς λόγους. 
ὧν τὸ κεφάλαιόν ἐστιν ὡς ἐγῴώμαι τοιόνδε. φησὶ 
γὰρ οὐκ εἶναι ϑερμὸν αὐτοτελῶς τὸν οἶνον, ἀλλ᾽ 
ἔχειν τινὰς ἀτόμους ἐν αὑτῷ ϑερμασίας ἀποτελεστι- 
κὰς ἕτέρας δ᾽ αὖ ψυχρότητος" ὧν τὰς μὲν ἀπο- 
Υ ἱκΆ 2 Ἂ -" ᾿ , οἱ 
βάλλειν. ὅταν εἰς τὸ σῶμα παραγένηται. τὰς δὲ 
προσλαμβάνειν ἐκ τοῦ σώματος. ὡς ἂν ἔχωσι κρά- 
6 » ἋἋ [ - - ν ἶ Χ ΜΙ ,ἅ 
σεὼς ἡμῖν ἢ φύσεως ὁμιλῆσαι, ὡς τοὺς μὲν ἐκϑερμαί- 
νεῦϑαι τοὺς δὲ τοὐναντίον πάδχειν μεϑυσκομένους.ἢ 
2, Ταῦτ᾽ εἶπεν ὁ Φλῶρος “ἄντικρυς εἰς τὸν 
Πύρρωνα διὰ τοῦ Πρωταγόρου φέρει ἡμᾶς" δῆλον 
γὰρ ὅτι καὶ περὶ ἐλαίου καὶ περὶ γάλακτος μέλι- 
τός τε καὶ ὁμοίως τῶν ἄλλων διεξιόντες ἀποδρασό- 
μεϑα τὸ λέγειν περὶ ἑκάστου, ὁποῖον τῇ φύσει ἐστί, 
μίξεσι ταῖς πρὸς ἄλληλα καὶ κράσεσιν ἕκαστον γίγνε- 
σϑαι φάσκοντες. ἀλλὰ σὺ πῶς ἐπιχειρεῖς τὸ ψυχρὸν 
εἶναι τὸν οἶνον; ᾿οὕτως᾽ ἔφην ᾿ὑπὸ δυεῖν τότε προσ- 
1 μαϑεῖν] μαϑεῖν 11 ἘΠ 3018 2 τοῦ] τὸ τηθὶ 
ὅ λόγῳ ΒΒ] Θοηβῖβ: λόγου 1 Ἐπίκουρος ἐν τῷ Συμπο- 
σίῳ] νἱὰά. Τ5θπθυ. Ὁ. 116 18 καὶ ὡς ἂν Βουρδὶῦ ΤΒΘΠΘΙῚΒ 
οαπὶ Ηαπύοπμο οὐ αθίμάθ ἔχουσι οατὰ 8115, απᾶὸ ΘΟΡῸ ΠΟῚ 
Ἰηΐθ]]ορο. ὉὈὺ Ἰοοῦβ ἔθυθασ βαθϊθούπμῃ ἔχωσι ὙΘΙΌΪ οβδὺ αἵ 
ἄτομοι 16 6ιη. Τυσπθρυβ: εἰπὼν. 11 ἡμᾶς] 66]. 


ΠΟΘΏμοσΒ 290 ἐστι τῇ φύσει 22 τ] τῷ αὶ 28 ὑπὸ] 
ὡς ὑπὸ Ὗ 


ῷι 


τ᾿ 


ΤΠΙΒΕΗ ΤΙ. 815 


ηναγκασμένος αὐτοσχεδιάσαι. πρῶτον δ᾽ ὑπῇει μοι 
τὸ γιγνόμενον ὑπὸ τῶν ἰατρῶν᾽ τοῖς γὰρ ἔχκλελυ- 
μένοις καὶ τόνου τινὸς δεομένοις κατὰ τὰς ἀρρω- 
στίας στομάχου ϑερμὸν μὲν οὐδὲν προσφέρουσιν 
οἶνον δὲ διδόντες βοηϑοῦσιν. ὡς δ᾽ αὕτως καὶ τὰς 
ῥύσεις καὶ ἐφιδρώσεις οἴνῳ καταπαύουσιν, ὡς οὐδὲν 
ἧττον ἀλλὰ καὶ μᾶλλον τῆς χιόνος ἵστάντι καὶ χρα- 
τύνοντι τῷ ψύχειν καὶ περιστέλλειν φερομένην τὴν 
ἕξιν. εἰ δὲ καὶ φύσιν καὶ δύναμιν εἶχε ϑερμαντι- 
κήν. ὅμοιον ἦν οἶμαι χιόνι πῦρ χαὶ καρδίᾳ προῦσ- 
φέρειν ἄκρατον. ἔπειτα τὸν μὲν ὕπνον οἱ πλεῖστοι 
περιψύξει γίγνεσϑαι λέγουσι καὶ ψυκτικὰ τὰ πλεῖ- 
στα τῶν ὑπνωτικῶν φαρμάκων ἐστίν. ὡς ὁ μαν- 
δραγόρας καὶ τὸ μηκώνιον᾽ ἀλλὰ ταῦτα μὲν σφό- 
δρα χαὶ βίᾳ πολλῇ συνωθεῖ κχαὶ πήγνυσιν, ὁ δ᾽ 
οἶνος ἠρέμα καταψύχων ἵστησι μεϑ' ἡδονῆς καὶ 
ἀναπαύει τὴν κίνησιν ἐν τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον οὔσης 
πρὸς ἐχεῖνα τῆς διαφορᾶς. ἔτι δὲ τὸ μὲν ϑερμὸν 
γόνιμον" εὔροιαν γὰρ ἡ ὑγρύτης ἴσχει. καὶ τόνον 


40 τὸ πνεῦμα καὶ δύναμιν ὑπὸ τῆς ϑερμότητος ἐξορ- 


9ὅ 


γῶσαν. οἱ δὲ πίνοντες πολὺν ἄκρατον ἀμβλύτεροι 
πρὸς τὰς συνουσίας εἰσὶ καὶ σπείρουσιν οὐδὲν εἰς 
γένεσιν ἰσχυρὸν οὐδὲ χεχρατημένον, ἀλλ᾽ ἐξίτηλοι 
καὶ ἀτελεῖς εἰσιν α πρὸς τὰς γυναῖκας ὁμιλίαι 
αὐτῶν διὰ φαυλότητα καὶ κατάψυξιν τοῦ σπέορμα- 


1 ὑπέξιμι ταὶ 4 στομάχῳ Νὰ οὑπὶ 1η8666. ΘΟΠη- 
ΘΘ.Β 10 καρδίᾳ ΒΘηΒΟΙοτιβ: καρδίᾳ οἶνον 12 τὰ Χ: 
καὶ τὰ 10 καὶ καταπαύει 11 οὔσης] δα. αὐτῷ ὟΥ 
18 ἐκεῖνα Μ: ἐκεῖνο 2 αὐτῶν] 46]. ΠΟΘΒΠΘΙΙΙΒ 


88 


1160 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


τος. καὶ μὴν ὅσα πάσχουσιν ἄνϑρωποι ὑπὸ χρύους, 
πάντα συμβαίνει τοῖς μεϑυσκομένοις. τρόμοι, βαρύ- 
τητες. ὠχριάσεις, σάλοι τοῦ περὶ τὰ γυῖα πνεύμα- 
τος, ἀσάφεια γλώττης. ἔντασις τῶν περὶ τοῖς ἄκροις 
νεύρων καὶ ἀπονάρκησις" τοῖς δὲ πλείστοις εἰς πά- 
ρεσιν αἷ μέϑαι τελευτῶσιν. ὅταν ἐχπλήξῃ παντά- 
πασι καὶ κατασβέσῃ τὸ ϑερμὸν ὃ ἄκρατος. ἰῶνταί 
γ)ἷὲ μὴν τὰς περὶ τὸ σῶμα τῶν μεϑυσκομένων καὶ 
κραιπαλώντων κακώσεις, εὐθὺς μὲν ὡς ἔοικε περι- 
στολῇ καὶ κατακλίδσει συνϑάλποντεος. μεϑ᾽ ἡμέραν 
δὲ λουτρῷ καὶ ἀλείμματι καὶ σιτίοις. ὅσα μὴ ταράτ- 
τοντὰα τὸν ὄγκον ἅμα πράως ἀνακαλεῖται τὸ ϑερμὸν 
ὑπὸ τοῦ οἴνου διεσπασμένον καὶ πεφυγαδευμένον 
ἐχ τοῦ σώματος. ὅλως δ᾽ εἰπεῖν, ἐν τοῖς φαινομέ- 
νοις καὶ ὁμοιότητας ἀδήλους ἐξιχνεύομεν καὶ δυνά- 
μεις. οὐδὲν δὲ περὶ τῆς μέϑης δεῖ διαπορεῖν. ὁποῖόν 
ποτ᾽ ἐστίν. ὡς γὰρ ἔοικε. μάλιστα, ὡς εἰρήκαμεν, 
ἐοίκασι τοῖς πρεσβύταις οἵ μεϑύοντες" διὸ καὶ πρωι- 
αίτατα γηρῶσιν οἱ φίλοινοι" τοὺς δὲ πολλοὺς αὐ- 
τῶν καὶ φαλακρώσεις ἄωροι καὶ πολιαὶ πρὸ ἡλικίας 
ἔχουσι᾽ πάντα δὲ ταῦτα δοκεῖ ϑερμότητος ἐνδείᾳ 
καταλαμβάνειν τὸν ἄνϑρωπον. ἔτι τοίνυν τὸ ὄξος 
οἴνου τινός ἐστι φύσις καὶ δύναμις" οὐδὲν δὲ τῶν 
σβεστηρίων ὄξους πυρὶ μαχιμώτερον, ἀλλὰ μάλιστα 
πάντων ἐπικρατεῖ καὶ συμπιέζξει τὴν φλόγα δι᾽ ὑπερ- 

6 ἐκπήξῃ ἢ 9. κρανπαλούντων ΤηΘῚ 12 ἅμα Ἐ: 
ἀλλὰ 14 οιη. ὟΥ : ὅμως δὲ εἶπον 16 ὁμοιότητας] ποιό- 
τητας Ὗ 17 μάλιστα Νυϊοοῦῖπβ: μάλιστα δὲ Ἐοχύ. μά- 


λιστά γε 18 οἵ] οἵ νέοι ΗΙγΒΟΒΙρΡΊα5. 0011. Ῥ. 680 ἢ. γχο- 
ῬαθΙ ον 28 τινός] τις ἢ 


10 


1ὅ 


20 


10 


ΤΙΒΕΗ, ΠΊ|. ἘΝῚ 


βολὴν ψυχρότητος. καὶ τῶν ἄλλων δὲ καρπῶν τοῖς 
2 ΄ -" ς " , Ἁ 2 
οἰνώδεσι μᾶλλον ὡς ψυκτικοῖς χρωμένους τοὺς ἰα- 


τροὺς ὁρῶμεν ὥσπερ ῥόαις χαὶ μήλοις. αὐτὴν δὲ 6ὅ8 


τὴν τοῦ μέλιτος φύσιν οὐχὶ πρὸς ὄμβριον ὕδωρ καὶ 
χιόνα συμμιγνύοντες οἰνοποιοῦσι. τοῦ ψυχροῦ τὸ 
Ἁ . ᾿ 2 Ἁ 3 ΄ Ο’ 
γλυκὺ διὰ συγγένειαν εἰς τὸ αὐστῆρον. οτὰαν κρᾶ- 
τήσῃ, φϑείροντος; οἱ παλαιοὶ δ᾽ οὐχὶ διὰ τοῦτο 
τῶν ἑρπετῶν τὸν δράκοντα καὶ τῶν φυτῶν τὸν 
Χ 3 ,ὔ -" " » ’ ’ 
κιττὸν ἀνεϑεσαν τῷ ϑεῷ καὶ καϑιερῶσαν., ὡς τινος 
- Ἁ Ἂ 7 - αν ’ δ Χ Ἷ 
ψυχρᾶς καὶ κρυώδους δυνάμεως: ἐὰν δέ, ὅτι τὸ χώ- 
νειον ἐπιπινόμενος ἰᾶσϑαι δοκεῖ πολὺς ἄκρατος, 
οἴωνται τοῦτο ϑερμότητος εἶναν τεκμήριον, ἡμεῖς 
τῇ ΄Ζ » 7, δ’ Χ ν ἀξ τὶ 
αὖὺ φήσομεν ἀναστρέψαντες. ὃτι συγχραϑὲν αὐτῷ 
τοῦτο φάρμαχον ἀνίατόν ἐστι καὶ καϑάπαξ ἀπο- 
κτείνει τοὺς πίνοντας ὥστε μηδὲν μᾶλλον εἶναι 
δοχεῖν τῷ ἀντιπράττειν ϑερμὸν ἢ τῷ συνεργεῖν ψυ- 
χρόν. εἴ γε δὴ ψυχρότητι τὸ κώνειον οὐκ ἄλλῃ 
τινὶ φύσει καὶ δυνάμει μᾶλλον πιϑανόν ἐστιν ἀναι- 
θεῖν τοὺς πιόντας. 


10 δυνάμεως] δυνάμεως ἐνούσης 11 οι. ᾿ὸ οὖ ἴῃ 
γα ασ οι! οταύσπι οϑοὐ: ἰάσασϑαι 18 αὐτῷ ΤΣΘΡυΒ: 
αὐτὸ 117 εἴ γε δὴ Ὗ: εἰ δὲ μὴ 


118 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝΜ 


ΠΡΟΒΖΗΜΩΑ͂ ς. 
Περὶ καιροῦ συνουσίας. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ 4]ΙΔ4ΖΠΟΓΟΥ͂. 
ΝΕΑΝΙΣΚΟΙ, ΖΩΠΥΡΟΣ, ΟΔΥΜΠΙΧΟΣ, ΣΩΚΛΔΑΡΟΣ. 


1. Νεανίσκοι τινὲς οὐ πάλαι τοῖς παλαιοῖς λό- 
',γοις προσπεφοιτηκότες ἐσπάραττον τὸν ᾿Επίκουρον. 


ὡς οὐ καλὸν οὐδ᾽ ἀναγκαῖον ἐμβεβληκότα λόγον. 


περὶ καιροῦ συνουσίας εἰς τὸ Συμπόσιον" μιμνή- 
σκεσϑαι γὰρ ἀφροδισίων ἄνδρα πρεσβύτερον ἐν 
δείπνῳ μειρακίων παρόντων καὶ διαπορεῖν, πότερον 
Ο μετὰ δεῖπνον ἢ πρὸ δείπνου χρηστέον, ἐσχάτης ἀκο- 
λασίας εἶναι. πρὸς ταῦϑ' οἵ μὲν τὸν Ξενοφῶντα 
παρέλαβον ὡς ἀπάγοντα τοὺς συμπότας μετὰ δεῖς 
πνον οὐχὶ πεζοὺς ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἵππων ἐπὶ συνουσίας 
πρὺς τὰς γυναῖκας. Ζώπυρος δ᾽ ὃ ἰατρός, εὖ μάλα 
τοῖς Επικούρου λόγοις ἐνωμιληκώς, οὐκ ἔφη προσ- 
ἔχοντας αὐτοὺς ἀνεγνωκέναι τὸ ᾿Επικούρου Συμπό- 
σιον᾿ οὐ γὰρ ὥσπερ ἐξ ἀρχῆς τινος καὶ καταστά- 
σεως τοῦτο πρόβλημα ποιησάμενον εἶτα λόγους ἐπ᾽ 


αὐτῷ περαίνειν, ἀλλὰ τοὺς νέους ἀνιστάντα μετὰ : 


δεῖπνον εἰς περίπατον ἐπὶ σωφρονισμῷ διαλέγεσϑαι 
καὶ ἀναχρούειν ἀπὸ τῶν ἐπιϑυμιῶν, ὡς ἀεὶ μὲν ἐπι- 
σφαλοῦς εἰς βλάβην τοῦ πράγματος ὄντος, κάκιστα 

6. 10 Ἐπίκουρον) νἱᾶ. Τβθπθυ. Ὁ. 117 14 οὐχὶ πε- 
ξοὺς ἀλλ᾽ Ἔ: οὐχι 4--.ὦ γὰ 8 Ὲ οὗ Χρη. ὅγπρ. ἤῃ. οὖ 
Αοβοι. Ῥβυβ. 19 οἵ μὲν ἐφ᾽ ἵππων οἵ δ᾽ ἐπὶ ναῶν | πεζοί τε 


βάδην 10. συνουσίᾳ Ὁ 22. καὶ ἀνακρούσει Ἐ 28 κά- 
κισταὰ ὃ: μάλιστα 


τῷ 
φ 


ρος 


ΘΑ ΔΕΕΣΣ  ὡγτ1 εἹ 


ΤΙΒΕῊΉ, 11]. 119 


Χ Ν Ἁ Ἁ 3 Ἁ , 9 - 
δὲ τοὺς παρὰ πότον καὶ ἐδωδὴν χρωμένους αὐτῷ 
, Ν ΑΥ 
διατιϑέντος. “εἰ δὲ δὴ καὶ προηγουμένως" εἶπεν 
“ἐξητεῖτο περὶ τούτου, πότερον οὐδ᾽ ὅλως ἐσκέφϑαι 
καλῶς εἶχε τὸν φιλόσοφον περὶ συνουσίας καιροῦ 
εΥ Ὡ’ ἋἋ ’ Ἁ 2 -» Ἁ Ἀ 
ὅ καὶ ὥρας, ἢ βέλτιον μὲν ἕν καιρῷ καὶ μετὰ λο- 
-“" Ἁ - Ψ' Χ Ἁ ᾿ Χ ΕΣ 
γισμοῦ τὰ τοιαῦτα πράττειν. τὸν δὲ καιρὸν ἄλλως 
μὲν ἐπισχοπεῖν οὐκ ἄτοπον ἐν δὲ συμποσίῳ καὶ 
περὶ τράπεξαν αἰσχρόν; ἐμοὶ γὰρ δοκεῖ τοὐναντίον 
ἄν τις ἐγκαλέσαι φιλοσόφῳ. μεϑ᾽ ἡμέραν ἐν τῇ δια- 
10 τριβῇ πολλῶν καὶ παντοδαπῶν ἀνθρώπων παρόν- 
τῶν περὶ τούτου διαλεγομένῳ" κύλικος δὲ προκϑει- 
μένης ἐν συνήϑεσι καὶ φίλοις. ἔνϑα καὶ τὸ παραλέξαι 
υὖϑον ἀμβλὺν ὄντα καὶ ψυχρὸν ἐν οἴνῳ συμφέρει. 
πῶς αἰσχρὸν εἰπεῖν τι καὶ ἀκοῦσαι εἰς συνουσίας 
τι χρῆσιν ὠφελίμως λεγόμενον; ὡς ἔγωγε. νὴ τὸν κύνα, 
ἃ Ὰ 7 “1 ᾽ Α 9 " ΄- ᾿ 
καὶ τοὺς Ζήνωνος ἂν ἐβουλόμην ἔφη ᾿διαμηρισμοὺς 
ἐν συμποσίῳ τινὶ καὶ παιδιᾷ μᾶλλον ἢ σπουδῆς 
τοσαύτης ἐχομένῳ συγγράμματι, τῇ Πολιτείᾳ, κατα- 
τετάχϑαι. 

8 2, Πρὸς τοῦτο πληγέντες οἱ νεανίσκοι σιωπῇ 
’ -- 2 ΡΞ Χ ῇ 9 "4 
κατέχειντο" τῶν δ᾽ ἄλλων τὸν Ζώπυρον ἀξιούντων 
τοὺς περὶ τούτου λόγους ᾿Επικούρου διελθεῖν. ἔφη 
τῶν μὲν κατὰ μέρος οὐκ ἀκριβῶς μνημονεύειν. 
οἴεσϑαι δὲ τὸν ἄνδρα τὰς ἐκ τῆς συνουσίας πλη- 
εὅ γὰς δεδιέναι διὰ τὸν τῶν σωμάτων παλμὸν εἰς ταρα- 

1 παρὰ Τυγποθυβ: περὶ 1 ἄτοπον Ἀ: ἄπορον ἐν] οπι. 
1761] 12 παραλέξαι οδτίογ πα αΥ 6. ὍΘπ6 μπαθοὺ 18 ἀμβλὺν 
, 9 ’ ν " 
ὄντα Τοθἤσιθσαθ: ἀμβλύνοντα ἐν οἴνῳ) Ὅθπη6 πεθοὺ 


10 τοὺς ἢ: τοῦ 61. ϑ'α]τηδβῖθβ: διαμερισμοὺς 9292 Ἔπι- 
κούρου) νἱᾶ. ὕθδθοπου. Ὁ. 117 28 οὐκ Ὑυ]ΟΟΌΙα8 


οὐδ 


120 ΟΥΛΑΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΙΌΜ 


χὴν καὶ σάλον ἐν τῷ τοιούτῳ βαδιξόντων. καϑόλου 
μὲν γὰρ ἐξ ἕδρας τὰ σώματα μεϑιστάναι πλήχτην 
ὄντα καὶ κινητικὸν ταραχῆς τὸν ἄκρατον᾽ ἂν δ᾽ 
οὕτως ἔχοντα τὸν ὄγκον ἡμῶν γαλήνη μὴ παραλάβῃ 
καὶ ὕπνος. ἀλλ᾽ ἕτεραν διὰ τῶν ἀφροδισίων κινή- ὅ 
σεις. ἐχϑλιβομένων καὶ μοχλευομένων τῶν μάλιστα 

604 συνδεῖν χαὶ κολλᾶν τὸ σῶμα πεφυχότων. κίνδυνός 
ἐστιν ἀνέδραστον γίγνεσϑαι τὸν ὄγκον, ὥσπερ ἐκ 
ϑεμελίων γιγνόμενον" οὐδὲ γὰρ εὖ ῥεῖν τηνικαῦτα τὴν 
γονήν. σφηνώσεως διὰ τὴν πλησμονὴν οὔσης, ἀλλᾶτο 
βίᾳ καὶ συμπεφυρμένην ἀποσπᾶσϑαι" διὸ χρῆναι 
φησὶν ὃ ἀνήρ. ὅταν ἡσυχία γένηται περὶ τὸ σῶμα 
καὶ λωφήσωσιν αἷ τῆς τροφῆς ἀναδόσεις καὶ τὰ 
ῥεύματα διεξιούσης καὶ φευγούσης. τὰ τοιαῦτα πράτ- 
τειν. πρὶν ἑτέρας αὖ πάλιν τροφῆς ἐνδεὲς γενέσϑαι 
τὸ σῶμα. συμβάλλοιτο δ᾽ ἄν τις" τῷ ᾿Ἐπικούρῳ 
καὶ τὸν ἰατρικὸν λόγον. ὃ γὰρ μεϑ' ἡμέραν καιρός, 
ἤδη τῆς πέψεως κρίσιν ἐχούσης, ἀσφαλέστερός ἐστιν᾽ 

Β ἡ δὲ μετὰ τὸ δεῖπνον δορμὴ πρὸς τὴν συνουσίαν 
οὐκ ἀκίνδυνος" ἄδηλον γὰρ εἰ, τῆς τροφῆς μὴ κρα- 30 
τηϑείσης. ἀπεψία δέξαιτο τὸν ἐκ τῆς συνουσίας 
ἄραδον χαὶ παλμόν, ὥστε διττὴν τὴν βλάβην γε- 
νέσϑαι. 


«εὐ νοι, ἐδ ἐδιον σρνσας οὐγδάρῳ.. 


ἐν 


μ- 


4 μὴ] οΤη. 281] 6 κἀχμοχλευομένων ὈΒθηθυΒ 8. ΘΠ]. 
ΘοΘμηθσβ: ἀνάδαστον ὄγκον] οἶκον 1:61 ὥσπερ] ὥσπερ 
οἶκον ῬΥΟΌΔΌΠ του Ἡυϊίθηιϑ 9. γιγνόμενον] κινούμενον 
Τατηθρυβ, σειόμενον Τ)᾽αΘΌΠΘΥα5. ΝΊΒ1] ΟΡὰβ εὖ ῥεῖν] 
εὑρεῖνταθὶ 11 οιη. ὟἾ : συμπεφυρμένον 14 πνεύματα "δὰ φευ- 
γούσης] σφυδούσης ἴἸ5Θ ΠΟΥ 1ὅ πρὶν ἢ: ὑφ᾽ 10 Ϊδο. 
δα 5ῬΈΒΟΙ1; ἴσως 17 ἰατρικὸν ΤΌΡΠΘΌΙΒ: πατρικὸν ὁ] οὐ 
τηθῖ 18 δι. ΜΝ: ἀσϑενέστερον 22 Θ᾽. ΠΟΘ μου: ἄραβον 


ἂν ᾿ 


10 


20 


ΤΙΒΕΗ 11. 121 


ὃ. Ὑπολαβὼν δ᾽ Ὀλύμπιχος “ἐμοὶ μέν᾽ ἔφη “τὸ 

τοῦ Πυϑαγορικοῦ Κλεινίου λίαν ἀρέσκει" λέγεται 

δὴ ᾿ , ς , " ὔ » 
γὰρ ἐρωτηϑείς, ὁπηνίκα δεῖ μάλιστα γυναικὶ προσ- 
νέἕναι' Ὅὕταν᾽ φάναν ἱμάλιστα τυγχάνῃς βλαβῆναν 
βουλόμενος. καὶ γὰρ ὃ Ζώπυρος εἴρηκε νῦν, ἔχει 
τινὰ λόγον᾽ καὶ τὸν ἕτερον καιρὸν ἄλλας ἀκαιρίας 
ἔχοντα πρὸς τὸ πρᾶγμα καὶ δυσχερείας ὁρῶ. καϑά- 
περ οὖν Θαλῆς ὃ σοφὸς ὑπὸ τῆς μητρὺς ἐνοχλού- 
ἕξνος γῆμαι κελευούσης. ὑπεξέφυγέ πὼς καὶ πα- 
ρήγαγε λέγων πρὸς ταύτην ἐν ἀρχῇ μέν “οὔπω και- 
ρὸς ὦ μῆτερ. ὕστερον δ᾽ “οὐχέτι καιρὸς ὦ μῆτερ᾽᾽" 
οὕτως ἄρα καὶ πρὸς ἀφροδίσια κράτιστον ἔσται ἔχειν 
ων Φ’ ΄ ' δ. ΧΦ ΞΕ 
ἕχαστον. ὥστε κατακλινόμενον λέγειν “οὔπω καιρός 
ἀνιστάμενον δ᾽ “οὐκέτι καιρός. 

4. “᾿48λητικὰ ταῦτ᾽ εἶπεν ὃ Σώκλαρος “ὦ Ὀλύμ- 
πιχξ. παντάπασιν ἔτι τῆς κοτταβίσεως ὄξοντα καὶ 
τῶν κρεοφαγιῶν ἐχείνων. οὐκ ἕν δέοντι. νέοι τὲ 

Ν 7 ΄ δ 9 Β ϑὰν τὶ ΄ὕ 
γὰρ πάρεισι γεγαμηκότες. ὑφ᾽ ὧν δεῖ “φιλοτήσια 
ἔργα᾽ τελεῖσϑαι καὶ ἡμᾶς οὔπω παντάπασιν ἡ ᾿'4φρο- 
δίτη πέφευγεν, ἀλλὰ καὶ προσευχόμεϑα δήπουϑεν 

; μ 
αὐτῇ λέγοντες ἐν τοῖς τῶν ϑεῶν ὕμνοις 


᾿ἀνάβαλλ᾽ ἄνω τὸ γῆρας. 


ἊΝ 


ὦ καλὰ ᾿φροδίέτα. 


σχοπῶμεν οὖν. εἰ δοχεῖ, πότερον ἐμμελῶς καὶ 


8 προσεῖναι ΤΩ6] 9 ὑπεξέφυγέ πως καὶ ὃ: πῶς ὑπεξέ- 
φυγε, αὐ ἸΙΌΤΘΥῚ ϑαπούα.!ουθη ΘΧ ἸΠΔΥΡῚΠΘ ἴῃ ἰθχύστῃ 
1Πὔατα. ραΐο 10 λέγων Ἐθ: λόγῳ ταύτην ἕ: τὴν 
12. ἔσται] ταϑ]ῖτα ἐστιν 17 κρεοφαγιῶν ἢ: κρεωφαγιῶν 
18 φιλοτήσια] οἵ. Ηοια. Δ 2406 22 ΒΕΙΡΈ.. 8 Ρ. 686 


1259 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝ 


προσηκόντως ὁ ᾿Επίλχουρος ἢ παρὰ πᾶν δίκαιον 
ἀφαιρεῖ τὴν ᾿Φφροδίτην τῆς νυχτός" καίτοι κρά- 
τιστον αὐτῇ ϑεῶν μετεῖναί φησιν ἐρωτικὸς ἀνὴρ 
“Μένανδρος. συνετέϑη γὰρ οἶμαι καλῶς παρακά- 
λυμμὰα τῆς ἡδονῆς τὸ σκότοο προϑεμένους ταῦτα 
πράσσειν, καὶ μὴ διὰ φωτὸς ἐντυγχάνοντας ἐξελαύ- 
νειν τῶν ὀμμάτων τὸ αἰδούμενον καὶ τῷ ἀκολάστῳ 
Ἐ ϑάρσος ἐμποιεῖν καὶ μνήμας ἐναργεῖς, αἷς τὸ ἐνδια- 
τρίβειν αὖϑις ἐκριπίξζει τὰς ἐπιϑυμίας. “ὄψις γὰρ 
ἡμῖν ὀξυτάτη τῶν διὰ τοῦ σώματος ἔρχεται᾽ κατὰ το 
τὸν Πλάτωνα ᾿παϑημάτων᾽, καὶ σφόδρα ταῖς ἐγγὺς 
φαντασίαις τὴν ψυχὴν ἐγείρουδα πρὸς τὰ εἴδωλα 
τῆς ἡδονῆς, καινὴν ἀεὶ ποιεῖ καὶ πρόσφατον ἐπι- 
ϑυμίαν. ἡ δὲ νὺξ τὰ πλεῖστα καὶ μανιωδέστατα 
τῶν ἔργων ἀφαιροῦσα παράγει καὶ κατευνάξει τὴν 
φύσιν. οὐκ ἐξοχέλλουσ᾽ ὑπὸ τῆς ὄψεως εἰς ὕβριν. 
ἄνευ δὲ τούτων, τίν᾽ ἔχει λόγον ἀπὸ δείπνου μὲν 
ἥκοντα γεγανωμένον, ἂν οὕτω τύχῃ, στέφανον κομί- 
ξοντα καὶ μύρῳ κεχρισμένον, ἀποστραφέντα καὶ 
Β' συγκαλυψάμενον καϑεύδειν" ἡμέρας δὲ καὶ διὰ μέσου 530 
τῶν πράξεων ἐκ τῆς γυναικωνίτιδος τὴν γυναῖκα 


ζι 


1 ᾿Επίκουρος]) νἱᾶ. Τβομπου, Ρ. 118 2 καΐτοι] ἧς τὸ 
ΠοΘμμθ8Β κράτιστον --- ϑεῶν) πλεῖστον ϑεῶν αὐτῇ 4φρο- 
δίτης Οοὐθύμβ. πλεῖστον. αὐτῇ ϑεῶν Τ)͵οΘΠμθναβ. οἵ, Κοοκ. 8 
Ῥ. 209 4 συνενέϑη ἧ: ἐνετέϑη 0 ἐξελαύνων ταρὶ 
Φ 6. Αποηγηιβ: αἰδόμενον 8 τὸ ΒΑΒΙ]ΘΘΗΒ15: τὸ μὴ 
9 ἐκριπίξει ΓΟΥΘΌυΒ: ἐκριπτεῖ τὰς ΒαΒΙ]Θοημβῖβ: τῆς 
11 Πλάτωνα) ῬΠπεθάν. ρΡ. 260 ἃ αὶ ργὸ παϑημάτων οϑὺ αἰσϑή- 
σεων σφοδρὰ Ἦ 12 τὴν] εἰς τὴν ᾿΄61ὴ ἐγείρουσαι 
ΤΩΘῚ 18 ποιεῖ Ἰ)͵οΘἤπΘυι5 00]], Ὁ. 108ὅ 8 160 ἐξοκέλλου- 
σαν ΒΘΏΒΘΙΘΙΒ 18 κἂν 20 ἐγκαλυψάμενον ΗΒ ρὶα5 


Τ͵ΙΒΕΝ ΠΙ. 122 


μεταπέμπεσϑαι πρός τι τοιοῦτον ἢ πρωὶ δίκην ἀλεκ- 
τρυόνος συμπλέκεσϑαι; τὴν γὰρ ἑσπέραν, ὦ ἑταῖρε. 
τῶν πόνων ἀνάπαυσιν τὸν δ᾽ ὄρϑρον ἀρχήν" καὶ 
τὴν μὲν ὁ Δύσιος ἐπισχοπεῖ Ζιόνυσος μετὰ τῆς 
5 Τερψιχόρης καὶ Θαλείας, ὃ δὲ πρὸς τὴν ἐργάνην 
᾿4ϑηνᾶν καὶ τὸν ἀγοραῖον Ἑρμῆν ἐπανίστησι. διὸ 
τὴν μὲν ὠδαὶ κατέχουσι καὶ χορεῖαι καὶ ὑμέναιος 
“κῶμοί τ᾽ εἰλαπίναι τε καὶ ἠχήεις ϑρόος αὐλῶν" 


τὸν δὲ χτύποι ῥαιστήρων καὶ τρισμοὶ πριόνων καὶ 
10 στελωνικῶν ἐπορϑρισμοὶ κεκραγμῶν καὶ κηρύγματα θδὔ 
’ ϑΝν , μ᾿} , -»- , 
καλουμένων ἐπὶ δίκας ἢ ϑεραπείας τινῶν βασιλέων 
ἢ ἀρχόντων" ἐν ᾧ καιρῷ φροῦδα τὰ τῆς ἡδονῆς, 


“λήγει δὲ Κύπρις ϑαλίαι τε νέων. 
οὐδέ τι ϑύρσος φύλλα Βακχείου"᾽ 


ιῷ συντείνουσι γὰρ αἵ φροντίδες. ἔπειτα δὲ καὶ ὃ 
ποιητὴς τῶν ἡρώων οὔτε γαμετῇ τινὰ μεϑ᾽ ἡμέραν 
οὔτε παλλακίδι συγκατέκλινε, πλὴν ἢ τὸν Πάριν 
δραπετεύσαντα ποιήσας καταδυόμενον εἰς τοὺς κόλ- 
πους τῆς γυναικός, ὡς οὐκ ἀνδρὸς ἀλλὰ μοιχοῦ 

90 λυσσῶντος οὖσαν τὴν μεϑημερινὴν ἀκρασίαν. καὶ 
ὴν οὐδὲ τὸ σῶμα βλάπτοιτ᾽ ἂν ὑπὸ τῆς συνουσίας 
μᾶλλον, ὡς ᾿Επίκουρος οἴεται, μετὰ τὸ δεῖπνον. ἄν 
γε μὴ μεϑύων τις ἢ ῥηγνύμενος ὑπὸ πλησμονῆς Β 


8 ρῬοϑὺ ἀνάπαυσιν Θχοϊάογιῦ αὖ τνἱᾶ. ἔδ16 αὐὰ ἡμῖν οἵ 
ϑεοὶ δεδώκασιν δε ὺ θαλίας 8. στοῦ φροθίϑθ Ὑβυϑαβ 
τε ΠΌΣΗ ΘΌτΙΒ 9. 61η. ἅθ11: τριμμοὶ 18 Νδιοκ. Ρ. 91 
ϑάλειαί Νὰ. ϑάλλει αἴ ΕΒ 14 οὐδ᾽ ἔτι Μ βακχίου τηθ]. 
ϑύσϑλα τ᾽ ᾿Ιάκχου Ναῦοκιαβ 19 τῆς γυναικὸς} οἵ. Ηοτα. 
Τ' 441 22 ᾿Επίκουρος] νἱᾶ, [βθηθυ. Ρ. 118 


124 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


ἅπτηται καὶ βεβαρημένος" ἀμέλει γὰρ οὕτως ἐπισφα- 
λὲς τὸ πρᾶγμα καὶ βλαβερόν. ἂν δ᾽ ἱκανῶς ἔχων τις 
αὑτοῦ χαὶ μετρίως διακεχυμένος, τοῦ τε σώματος 
αὐτοῦ μαλακοῦ γεγονότος καὶ τῆς ψυχῆς παρεστώ- 
σης. διὰ χρόνου ποιῆται τὴν ἔντευξιν, οὔτε ταραχὴν 
ἀπεργάξεται μεγάλην διὰ τὸν ὄγκον οὔτ᾽ ἄλλο τι ὧν 
ἐπήγαγεν ἢ ψῦξις ἢ μετάϑεσις ἐξ ἕδρας ἀτόμων, ἣ 
φησιν Ἐπίκουρος" ἀλλὰ τῇ φύσει τὸ οἰκεῖον ἀπο- 
δούς. ἑαυτὸν δέ πῶς ἀπογαληνίσας ἀναπληρώόδει, 
νέας ἐπιρροῆς τοῖς κενώμασι γιγνομένης. ἐκεῖνο δὲ 
Ο μᾶλλον ἄξιον εὐλαβείας. τὸ Θδύνεγγυς ὄντα τῶν 
πράξεων ἀφροδισίοις χρῆσϑαι, μήποτ᾽ ἄρα μετέωρον 
τὸ σῶμα καὶ κεκλονημένον αἵ τὲ τῆς ψυχῆς φρον- 
τίδες αἵ τε περὶ τὰς χρείας πραγματεῖαν καὶ κόποι 
παραλαβόντες εὐθὺς ἐχτραχύνωσιν, οὐχ ἱκανὸν ἔν ιτῦ 
μέσῳ διάλειμμα τῆς φύσεως εἰς ἀνάπαυσιν λαβού- 


σι 


μι 


0 


- 
9 


σης. οὐ γὰρ πάντες, ὦ ἑταῖρε, τὴν ᾿Επικούρου σχο- 
λὴν καὶ ῥδαστώνην ὑπὸ λόγου καὶ φιλοσοφίας ἄφϑο- 
νον εἰς ἀεὶ παρεσχευασμένην ἔχουσι᾽ πολλοὶ δ᾽ 
ἕκαστον ἀγῶνες ἐχδέχονται δι᾽ ἡμέρας, γυμνάσια 30 
Ὦ δ᾽ ὡς ἔπος εἰπεῖν ἅπαντας" οἷς οὔτε καλὸν οὔτε 
συμφέρον οὕτω διακείμενον τὸ σῶμα παρέχειν λυσ- 
σώσῃ συνουσίᾳ διακεχυμένον. τὸ δὲ μακάριον καὶ 


1 καὶ ' 4 αὐτῷ ἢ καϑεστώσης Ηθυ θυ άθμαβ 5608 
για. ὥὅγιθ. θὰ 6 [οὔτ᾽ ἄλλο τι ὧν “ἐπή]γαγεν 1 ἘΘΑΒΡ 
15 Ἐὶ ταγένη 8 ἀλλὰ τῇ φύσει τὸ οἰκεῖον ΒΌΡΡΙονὶ ΟἼΤΩ 
Ὗ: ὅ--Ο γὰ 20 » 9 ἀπογαληνίσας ΥΥ: ἀπογαῖ 1---8 
γὰ 18 ἡ 12 μήποτε ἕ: μήτε 11 ᾿Επικούρου] ΠΈΘΒΕΗ 
Ρ. 284 28 διακεχυμένον ΠΟΘΒΠΘΥιΒ: δια 1-8ὃ8 γα 18 Κὶ 
οἵ, ΡΙ]αῦ. ἀ6 Τιορρ. Ρ. 771ὅ6 


10 


ΤΙΒΕΒΗ 1Π. 12ὅ 


ἄφϑαρτον ἔστω μὲν ὃν οἷον αὐτῷ, μὴ φροντίξζον τῶν 
καϑ' ἡμᾶς" ἡμῖν δέ που νόμῳ πόλεως συνεπομένοις 
ἐξευλαβητέον ἐστὶν εἰς ϑέρος ἐμβαλεῖν καὶ κατάρχε- 
σϑαι ϑυσιῶν., ὀλίγον ἔμπροσϑεν διαπεπραγμένοις τι 
τοιοῦτον. ὅϑεν εὖ ἔχει τὸ τὴν νύκτα καὶ τὸν ὕπνον 
ἐν μέσῳ ϑεμένους καὶ ποιήσαντας ἱχανὸν διάλειμμα 
καὶ διάστημα καϑαροὺς αὖϑις ὥσπερ ἐξ ὑπαρχῆς 
καί νέα ἐφ’ ἡμέρῃ φρονέοντας᾽ κατὰ Ζημόκριτον 
ἀνίστασϑαι." 


ΠΡΟΒΖΗΜΩΑ Ζ. 


Διὰ τί γλεῦκος ἥκιστα μεϑύστει. 


ΤΓΡΟΣΚΣΗΣ ΠΟΘΙ ΘΕΘΈ 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤῊΡ ΑΥ̓ΤΟΥ͂, ἉὩΤΊΑΣ, 
ΑΡΙΣΤΑΙΝΕΤΟΣ, 44101 ΝΕΑΝΙΣΚΟΙ͂. 

1. Τοῦ νέου οἴνου ᾿ϑήνησι μὲν ἑνδεκάτῃ μηνὸς 
κατάρχονται. Πιϑοίγια τὴν ἡμέραν καλοῦντες" καὶ 
πάλαι γ᾽ ὡς ἔοικεν εὔχοντο, τοῦ οἴνου πρὶν ἢ 


πιεῖν ἀποσπένδοντες. ἀβλαβῆ καὶ σωτήριον αὐτοῖς 


ῃΘ 
φφς 


τοῦ φαρμάχου τὴν χρῆσιν γενέσϑαι. παρ᾽ ἡμῖν δ᾽ 
ὁ μὲν μὴν καλεῖται Προστατήριος. ἕχτῃ δ᾽ ἱσταμέ- 
νου νομίξεταν ϑύσαντας ἀγαθῷ δαίμονι γεύεσθαι 


1 μὲν ὃν ἕ: μένον αὐτῷ (80. ἙρρΙουτο) Ἐν: αὐτὸ ΕὟ. 
οὔ. βθηθῦβ φροντίζον ΠυΘΌΠοΥαΒ: φροντίζειν 2. συν- 
ἑπομένοις ΠΟΘΠΠΘΥΒ οχ Ρ]αῦ. 46 Τιρο. Ὁ. 9164: εὖ ἕπο- 
μένοις 8 ϑέρος ἐμβαλεῖν] ϑεῶν ἱερὸν (ν61] 9: ἱερὸν) 
προσεμβάλλειν 8 νέα ΒΗ: νέᾳ 111. νέα νέᾳ Μεααγ!ρΊαΒ. 
σΕ Μυ]]80}. 1 γΡ. 858 160 οι. ἀτηγοΐαβ: πιϑοινιὰ 


196 ΩΟΛΕΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


τοῦ οἴνου μετὰ ξέφυρον᾽ οὗτος γὰρ μάλιστα τῶν 
ἀνέμων ἐξίστησι καὶ κινεῖ τὸν οἶνον, καὶ ὃ τοῦτον 

" διαφυγὼν ἤδη δοχεῖ παραμένειν βέβαιος. ἔϑυσεν 
οὖν ὁ πατὴρ ὥσπερ εἰώϑει τὴν ϑυσίαν. καὶ μετὰ 
τὸ δεῖπνον, ἐπαινουμένου τοῦ οἴνου. τοῖς φιλοσο- ὅ 
φοῦσι μειρακίοις μεϑ'᾽ ἡμῶν προύβαλε ξητεῖν λόγον. 
ὡς τὸ γλεῦκος ἥκιστα μεϑύσκει. τοῖς μὲν οὖν πολ- 
λοῖς παράδοξον ἐφάνη καὶ ἄπιστον" ὃ δ᾽ “24γίας ἔφη 
τὸ γλυκὺ πανταχοῦ προσίστασϑαι καὶ πλήσμιον εἶναι" 
διὸ χαὶ γλεύκους οὐκ ἄν τινα πιεῖν ῥᾳδίως ὅσον εἰς 
μέϑην ἱκανόν ἐστιν. ἀπαγορεύειν γὰρ ἀηδίᾳ τὴν 
ὄρεξιν ἄχρι τοῦ μὴ διψῆν προελϑοῦσαν. ὅτι δὲ τοῦ 
γλυκέος διαφέρει τὸ ἡδὺ χαὶ τὸν ποιητὴν ἐπιστά- 
μενον λέγειν 


μι 


0 


66 ἱτυρῷ καὶ μέλιτι γλυκερῷ καὶ ἡδέν οἴνῳ" 1 


τὸν γὰρ οἶνον ἐν ἀρχῇ μὲν εἶναι γλυκύν, γίγνεσϑαι 
δ᾽ ἡδὺν ὅταν εἰς τὸ αὐστηρὸν τῇ πέψει μεταβάλῃ 
παλαιούμενος. 

2, ᾿᾽Δρισταίνετος δ᾽ ὃ Νικαεὺς ἔν τισιν ἐνίοις 
γράμμασιν ἀνεγνωκὼς ἔφη μνημονεύειν, ὅτι γλεῦ- 
κος μιχϑὲν οἴνῳ παύει μέϑην" τῶν δ᾽ ἰατρῶν τινας 
λέγει τοὺς πλέον πιόντας κελεύειν ἐμεῖν, εἶθ᾽. ὅταν 
μέλλωσι καϑεύδειν. ἄρτον εἰς μέλι καταβάψαντας 


ΝΟ 
φΦ 


8 βεβαίως Τὰ ὅ Τυασπθραβ: τοῦ δείπνου ἐπαινου- 
μένου] εἰσαγομένου Ἐ 1 ὡς) πῶς υϊοοῦϊ8 10 61}. 
Β: γλεῦκος 12 οἵη. γα] οΡαΒ: προσελϑοῦσαν 15 Ηοῃ. 
νυν 609 19 ἐνίοις] ἔναγχος ΤΌΤΣΠΘΡΙΙΒ 20 γλεῦκος μιχϑὲν 
ΒΟΥΙΡΒῚ οὐ Ατηγοΐο: γλυκὺς (ρΥἱὰβ υ ἴῃ -τῶϑ. γα) μιχϑεὶς 
ΟΣ Αι ο τ ὈΥ  958 22 ἔλεγεν ΓΟΣΠΘΌι8 ἐμεῖν ἋὟ 
ΟΧ ΜδοΥθῦς ἢ ἢ; 47 


ἀμ δὼ 


10 


1ὅ 


20 


ΤΠΙΒΕᾺΒ 1Π. 197 


ἐμφαγεῖν ἔδοσαν. εἴ τι οὖν αἱ γλυκύτητες ἀμβλύ- 
νουσι τὸν ἄκρατον. εἰχότως ὁ νέος οἶνος οὐ μεϑύ- 
δόκει. πρὶν ἂν ἣ γλυκύτης μεταβάλῃ. 

5. Σφόδρ᾽ οὖν ἀπεδεξάμεϑα τὴν εὑρησιλογίαν 
τῶν νεανίσκων. ὅτι τοῖς ἐμποδὼν οὐκ ἐπιπεσόντες 
ἰδίων εὐπόρησαν ἐπιχειρημάτων. ἐπεὶ τά γε πρό- 

εἶ δι.“ ". Ο [4 2 Ἁ - Ὥ 
χειρα καὶ ῥάδια λαβεῖν ἥ τε βαρύτης ἐστὶ τοῦ γλεύ- 
κους. ὡς ᾿Αριστοτέλης φησίν. ἡ διακόπτουσα τὴν 
κοιλίαν, καὶ τὸ πολὺ συμμένειν πνευματῶδες καὶ 
ς - Ξ Ἐ: " ᾿ 2 ᾿ 3 ,ὕ ΄ 
ὑδατῶδες" ὧν τὸ μὲν εὐθὺς ἐχπίπτει βιαζόμενον. 
τὶ Χ Ἷ Χ ὃ - 3 ῇ " » 
τὸ δὲ πέφυκε τὸ ὑδατῶδες ἀμβλύτερον ποιεῖν τὸν 
οἶνον᾽ παλαίωσις δ᾽ ἐπίτασιν ποιεῖ. ἐχκρινομένου 
τοῦ ὑδατώδους" καὶ γίγνεται μέτρῳ μὲν ἐλάττων 


ς 


ὃ οἶνος δυνάμει δὲ σφοδρότερος. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η. 


Διὰ τί τῶν ἀλροϑωράκων λεγομένων οἵ σφόδρα μεϑύοντες 
ἧττον παρακπινητικοί εἰσιν. 


ΤΙΡΟΣΙΖΦΎΓΟΥ. ἈΕΑΟΕΟΥ,: 
ΠΟ ΕΟ ΒΧΘΣΕ ΟΣ ΠΑ Ρ ΤΟΥ, 


1. ᾿Οὐκοῦν᾽ εἶπεν ὁ πατήρ ᾿ἐπεὶ παρακεκινήκα- 
μὲν τὸν ᾿Αριστοτέλη, καὶ περὶ τῶν ἀκροϑωράκων τι 
καλουμένων ἴδιον ἐπιχειρήσομεν εἰπεῖν" οὐ γὰρ ἵκα- 

1 ἔδοσαν] 50. οἵ ἐατροί υιαξαΐω οοπβέσιοθϊομθ 28. τὸν ὅ 
6 εὐπόρησαν Ἔ: ηὐπόρησαν 7 ἤ τε] ἤτοι τηοῖ 8 .᾿Δριστοτέλης] 


ΒΎαστη. 320 9 συμβαίνειν θαΘΌμΘΥαΒ 11 τὸ ὑδατῶδες] ἀ6]. 
ΗΙγβΟμΙοαΒ 12 ἐπίτασιν ποιξὶ ὙΝ Θ556ΙΥ: ἐπὶ τὰ 6 γα 10 Τὶ 


σ 


128 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΔΌΜ 


νῶς μοι δοχεῖ, καίπερ ὀξύτατος ὧν ἐν τοῖς τοιού- 
τοις ξητήμασι. διηκριβωκέναι τὴν αἰτίαν. φησὶ γὰρ 
οἶμαι τοῦ μὲν νήφοντος εὖ καὶ κατὰ τὰ ὄντα κρί- 
νειν τὸν λογισμόν, τοῦ δ᾽ ἄγαν μεϑύοντος ἐκλελυ- 
μένην κατέχεσϑαι τὴν αἴσϑησιν, τοῦ δ᾽ ἀκροϑώ- 
ρακος ἔτι μὲν ἰσχύειν τὸ φανταστικὸν ἤδη δὲ 
τεταράχϑαι τὸ λογιστικόν" διὸ καὶ κρίνειν καὶ κα- 
κῶς κρίνειν ἐπακολουϑοῦντα ταῖς φαντασίαις. ἀλλὰ 
πῶς᾽ εἶπεν “ὑμῖν δοχεῖ περὶ τούτων: 

9, “Ἐμοὶ μέν᾽ ἔφην “ἐπισκοποῦντι κατ᾽ ἐμαυ- 
τὸν ἀποχρῶν οὗτος ἦν πρὸς τὴν αἰτίαν ὃ λόγοφ᾽ 
εἰ δὲ κελεύεις ἴδιόν τι κινεῖν, ὅρα πρῶτον εἶ τὴν 
εἰρημένην διαφορὰν ἐπὶ τὸ σῶμα μετοιστέον ἐστί. 
τῶν γὰρ ἀκροϑωράκων ἡ διάνοια μόνον τετάρακται, 
τὸ δὲ σῶμα ταῖς δρμαῖς ἐξυπηρετεῖν δύναται. μήπω 
βεβαπτισμένον: ὅταν δὲ κατασεισϑῇ καὶ πιεσϑῇ, 
προδίδωσι τὰς δρμὰς καὶ παρεῖται" μέχρι γὰρ ἔργων 
οὐ πρόεισιν" ἐκεῖνοι δὲ τὸ συνεξαμαρτάνον ἔχοντες 
οὐ τῷ μᾶλλον ἀλογιστεῖν ἀλλὰ τῷ μᾶλλον ἰσχύειν 


ἐλέγχονται. ἀπ’ ἄλλης δ᾽᾽ εἶπον “ἀρχῆς σκοποῦντι : 


τοῦ οἴνου τὴν δύναμιν. οὐδὲν κωλύει ποικίλην 
εἶναι καὶ τῇ ποσότητι συμμεταβάλλουσαν. ὥσπερ 
τὸ πῦρ τὸν κέραμον, ἂν μὲν ἢ μέτριον, συγκρατύ- 
νξδι καὶ πήγνυσιν" ἂν δ᾽ ὑπερβολῇ πλήξῃ, συνέἕτηξε 


καὶ ῥεῖν ἐποίησεν᾽ ἀνάπαλιν δ᾽ ἡ ὥρα τοὺς πυρε-. 


Χ 9 Χ 3 " δ ἀκ 9 ῇ τ, , 
τοὺς ἀρχομένη μὲν ἀνακινεῖ καὶ ἐκκάει, προϊούσης δὲ. 


8 κατὰ Π͵ορΒηοΥ5 001]. ῬΙαύ. ῬμαΘᾶν. Ὁ. 262 Ὁ. οἵ, Αὐιϑύου. 
811, 19. 8170. 8 8 .6ῃ:. 8: ἐπακολουϑοῦντας 18 ἐκείνῃ 
80, τῇ διανοίᾳ Ἐ 19 ἀλλὰ τῷ] ἀλλὰ τὸ τηθὶ 


10 


σι 


10 


1 


20 


ΤΙΒΕΗΝ Π|. 129 


μᾶλλον καϑίστανται καὶ ἀπολήγουσι" τί οὖν κω- 
λύει καὶ τὴν διάνοιαν ὑπὸ τοῦ οἴνου φυσικῶς κι- 
νουμένην, ὅταν ταραχϑῇ καὶ παροξυνϑῇ, πάλιν 
ἀνίεσϑαι καὶ καϑίστασϑαι πλεονάξοντος; ὁ γοῦν 
ἐλλέβορος ἀρχὴν τοῦ χαϑαίρειν ἔχει τὸ ταράττειν 
τὸν ὄγκον" ἀλλ᾽ ἢν ἐλάττων τοῦ μετρίου δοϑῆ. τα- 
ράττει μὲν οὐδὲν δὲ καϑαίρει. καὶ τῶν ὑπνωτικῶν 
ἔνιοι λαβόντες ἐνδοτέρω τοῦ μετρίου ϑορυβωδέστε- 
ρον διατίϑενται, πλέον δὲ λαβόντες ἔνιοι καϑεύ- 
δουσιν. εἰχὺς δέ που καὶ ταύτην τὴν περὶ τὸν 
ἀκροϑώρακα ταραχήν, ὅταν ἀκμὴν λάβῃ, μαραίνε- 
σϑαι. καὶ πρὸς τοῦτο συνεργεῖν τὸν οἶνον πολὺς 


γὰρ εἰσελθὼν τὸ σῶμα συνεξέχαυσε καὶ κατανά- θὅ1 


λωῶσε τὸ μανιῶδες τῆς ψυχῆς. ὥσπερ γὰρ ἡ ϑρηνῳδία 

καὶ ὁ ἐπικήδειος αὐλὸς ἐν ἀρχῇ πάϑος κινεῖ καὶ 
δάχρυον ἐχβάλλει, προάγων δὲ τὴν ψυχὴν εἰς οἶχτον 
Ο Ν » 3 - ΝΠ 09 ’, χ 

οὕτω κατὰ μικρὸν ἐξαιρεῖ καὶ ἀναλίσκει τὸ λυπητι- 

κόν" ὁμοίως ἴδοις ἂν καὶ τὸν οἶνον, ὅταν σφόδρα 

ταράξῃ καὶ παροξύνῃ τὸ ἀκμαῖον καὶ ϑυμοειδές. 
αὖϑις καταδύοντα καὶ καϑιστάντα τὴν διάνοιαν, 
ς ’ , ὩΡν τὰ ς Ὡ 9 

ὡς πορρωτέρω μεϑης προϊοῦσαν ἡσυχάζειν. 


1 καϑίσταται γτηθρὶ 9. ἔνιοι] Ὧ6]. ἢ 18 συνεξε- 
χλυσὲ ὟΝ. συνεξέπαυσε ὩοΘΏπΘΙι5. συνεξέλυσε 14 γὰρ ὟὟ 
10 ἐκκαλεῖ Ετηρουῖτ5 19 καὶ παροξύνῃ Χ: παροξύνει 


20 οι, ἢ: καταδύονται καὶ καϑίστανται 


ῬΙπίασομὶ Μοταϊΐα. ΥὙο]. ΤΥ. 9 


Ξ ὡς 


150 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝΜ 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ Θ. 


ἍἋ “Ἃ 


Περὶ τοῦ “ἣ πέντε πίνειν ἢ τρί᾽ ἢ μὴ τέσσαρα.ἢ 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΎ ΖΔΙΑΔΟΓΟΥ. 
ΑΡΙΣΤΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, Ο ΠΑΤῊΡ ΑΥ̓ΤΟΥ͂. 


1. Ἐμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος. ᾿Αρίστων ἀναβοή- 5 
σας ὥσπερ εἰώϑει ᾿πέφανται᾽ εἶπεν “εἰς τὰ συμ- 
Β πόσια τῷ δικαιοτάτῳ καὶ δημοκρατικωτάτῳ τῶν 
μέτρων κάϑοδος, ὑπὸ δή τινος καιροῦ νήφοντος 
ὥσπερ τυράννου πεφυγαδευμένῳ πολὺν χρόνον. 
καϑάπερ γὰρ οἵ περὶ λύραν κανονικοὺ τῶν λόγων το 
φασὶ τὸν μὲν ἡμιόλιον τὴν διὰ πέντε συμφωνίαν 
παρασχεῖν τὸν δὲ διπλάσιον τὴν διὰ πασῶν, τὴν 
δὲ διὰ τεσσάρων ἀμυδροτάτην οὖσαν ἐν ἐπιτρίτῳ 
συνίστασϑαι" οὕτως οἱ περὶ τὸν Ζιόνυσον ἁρμονι- 
κοὺ τρεῖς κατεῖδον οἴνου συμφωνίας πρὸς ὕδωρ; ι5 
Ο διὰ πέντε καὶ διὰ τριῶν καὶ διὰ τεσσάρων, οὕτω 
μὲν λέγοντες καὶ ἄδοντες 


ὅλ Ὄ 


ἢ πέντε πίνειν ἢ τρί᾽ ἢ μὴ τέσσαρα. 


πέντε γὰρ ὃ ἐν ἡμιολίῳ λόγῳ, τριῶν ὕδατος κε- 
ραννυμένων πρὸς δύ᾽ οἴνου" τρία δ᾽ ἐν διπλασίῳ 
᾿ ΟἹ ’ “" ’ "] Ο 
πρὸς ἕνα μιγνυμένων δυεῖν" τέσσαρα δ΄. εἰς ἕνα 
τριῶν ὕδατος ἐπιχεομένων, οὗτός ἐστιν ἐπίτριτος 


ΌΘ 


0 


ὅ οιη. Χ: ἀριστίων 8. οἵη. [ϑηπούϊιβ: μετρίων 
18 ἢ πέντε Νυϊοορίαβ: πέντε 10. 15.0.9 γα ἃ ἀπ δύο νν, 
τριῶν ΒΑΒΙ]ΘΘη815: 4-ὅ γα 18 Εὶ 10. κεραννυ- 
μένων ΤΟσπΘθαΒ: κεραννύμενον οὐ. 20 τρία δ᾽ Τυχπθ- 
Ῥυ5: ταδ᾽ 21 πρὸς ἕνα μιγνυμένων Ὗ7Π : προσμιγνυμένων 


“ἢ ΨΥ 
Υ 


σι 


10 


ΠΙΆ 1Π|. 191 


λόγος, ἀρχόντων τινῶν ἐν πρυτανείῳ νοῦν ἐχόντων 
ἢ διαλεκτικῶν τὰς ὀφρῦς ἀνεσπαχκότων, ὅταν τὰς 
μεταπτώσεις τῶν λόγων ἀνασχοπῶσι, νηφάλιος καὶ 
ἀδρανὴς κρᾶσις. ἐχείνων δὲ τῶν ἄλλων ἡ μὲν 
δυεῖν πρὸς ἕνα τὸν ταρακτικὸν τοῦτον καὶ ἀκρο- 
ϑώρακα τῆς μέϑης ἐπάγει τόνον 

“κινοῦντα χορδὰς τὰς ἀκινήτους φρενῶν 


οὔτε γὰρ ἐᾷ νήφειν οὔτε καταδύειν παντάπασι τὸ 
ἀνόητον εἰς τὸν ἄκρατον: ἡ δὲ δυεῖν πρὸς τρία 
ἿΩ -Ὕ , ἐν ᾿ Ἁ Ἁ Ἁ 
μουσικωτάτη. πᾶσ᾽ ὑπνοφόρος καὶ λαϑικηδὴς καὶ 
κατὰ τὴν Ησιόδειον ἐκείνην “ἀλεξιάρην παίδων εὐ- 
κηλήτειραν᾽ τῶν ἐν ἡμῖν ἀγερώχων καὶ ἀκόσμων 
παϑῶν διὰ βάϑους ποιοῦσα γαλήνην καὶ ἡσυχίαν. 
2, Πρὸς ταῦτα τῷ ᾿Δρίστωνι ἀντεῖπε μὲν οὐδείς" 


5 δῆλος γὰρ ἦν παίξων᾽ ἐγὼ δ᾽ ἐκέλευσα λαβόντα πο- 


τήριον ὥσπερ λύραν ἐντείνεσϑαι τὴν ἐπαινουμένην 
κρᾶσιν καὶ ἁρμονίαν. καὶ προσελθὼν ὁ παῖς ὑπή- 
ἢ "» ἐν Κὶς δ. 19 , ἣ Φ“ ’ 
χει τὴν ἄκρατον" ὁ δ᾽ ἀνεδύετο, λέγων ἅμα γέξελωτι 
τῶν λογικῶν εἶναι περὶ μουσικὴν οὐ τῶν ὀργανι- 
κῶν. ὃ μέντοι πατὴρ τοσοῦτον ἐπεῖπε τοῖς εἰρημέ- 
Ο’ - 3 - }Ὶ δ » -» Ἁ 
νοις. ὅτι δοχοῦσιν αὐτῷ καὶ οἵ παλαιοὶ τοῦ μὲν 
Διὸς δύο ποιεῖν τιϑήνας, τὴν Ἴτην καὶ τὴν ᾿4δρά- 
στειαν, τῆς δ᾽ Ἥρας μίαν, τὴν Εὔβοιαν" ἀμέλει δὲ 


1 τινῶν Τυτποῦαβ: τριῶν 8. οτη. Ὗ: ἀνασπῶσι 4 κρᾶ- 
σις ΤΌΤΠΘΡαΒ: φάσις ἄλλων] 80. λύγων 1 Νδυοκ. Ρ. 901 


8 τὸ ἀνόητον Χ: τὸν ἀνόητον 10 6π. ΤΌΣΠΘΡαΒ: μουσι- 
κώτατα 11 οὗ, Ηο59. ΟἹ 406,4 14 πρὸς ταῦτα τὰ ᾿Δρίστω- 
νος ΒΘΏΒΘΙΘΙΤΙΒ 22 Ἔ; τιϑηνὰς Ἴτην] Ἴδην Χ εχΧ 


ἈΑΡΟΙ]ΟαΟΙῚ 1, 1, ὁ 
9 5 


2 ΟΟΛΔΈΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝ 


καὶ τοῦ ᾿“πόλλωνος δύο, τὴν ᾿4λήϑειαν καὶ τὴν 
Κορυϑάλειαν" τοῦ δὲ Διονύσου πλείονας, ὅτι δεῖ 
τὸν ϑεὸν τοῦτον ἐν πλείοσι μέτροις νυμφῶν τιϑα- 
σευόμενον καὶ παιδευόμενον ἡμερώτερον ποιεῖν καὶ 
φρονιμώτερον. 


ΠΡΟΒΠΊΗΜΩΑ͂ !. 
Διὰ τί τὰ κρέα σήπεται μᾶλλον ὑπὸ τὴν σελήνην ἢ τὸν 
ἥλιον. 
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ͂ 414ΔΟΓΟΎ, 
ΕΥ̓ΘΥΖΙΉΜΟΣ, ΣΆΤΥΡΟΣ. 

1. Εὐθύδημος ὃ Σουνιεὺς ἑστιῶν ἡμᾶς σῦν 
ἄγριον εὐμεγέϑη παρέϑηκεν. ἐπιϑαυμασάντων δὲ 
τῶν παρόντων. ἄλλον ἔφη πολὺ μείζονα κομιξόμε- 
νον ὑπὸ τῆς σελήνης διαφϑαρῆναι καὶ σφόδρα γε 


περὶ τῆς αἰτίας διαπορεῖν" οὐ γὰρ εἰκὸς εἶναι μὴ τ 
68 τὸν ἥλιον μᾶλλον τὰ κρέα σήπειν ϑερμότερον ὄντα 


Ὡὰ 


τῆς σελήνης. ὃ δὲ Σάτυρος “οὐ τοῦτ᾽ ᾿ ἔφη μάλιστα 
ϑαυμάδσειεν ἄν τις, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ ὑπὸ τῶν κυνη- 
γῶν γιγνόμενον᾽ ὅταν γὰρ ἢ σῦν ἢ ἔλαφον κατα- 
βαλόντες πόρρωϑεν εἰς πόλιν ἀποστέλλωσι, χαλκοῦν 
ἐμπηγνύουσιν ἧλον ὡς βοηϑοῦντα πρὸς τὴν σῆψιν.ἢ 

2, Ὡς οὖν ἐπαυσάμεϑα δειπνοῦντες, καὶ πάλιν 
ὁ Εὐϑύδημος ἐπιμνησϑεὶς τοῦ διαπορηϑέντος ᾿Μο- 

ς 


σχίων᾽ ἔφη ἱ'φησὶν ὃ ἰατρὸς τὴν σῆψιν τῆξιν καὶ 


11 Συουνιεὺς) συνιερεὺς ὟΥ ὁχ Ρ. 7006. 24 ἔφη φησὶν ὃ 
Υ: ἔφη ὁ Νὰ 


10 


10 


20 


ΤΙΒΕΒΗΕ 1Π. 199 


δύσιν σαρκὸς εἰς ὑγρὸν φϑορᾷ μεταβαλούσης. καὶ 
ὅλως ὑγραίνεσϑαι τὰ σηπόμενα᾽ ϑερμασίαν δὲ πᾶ- 
σαν. ἂν μὲν ἢ μαλακὴ καὶ πραεῖα. κινεῖν τὰ ὑγρὰ 
καὶ χωλύειν: ἂν δ᾽ ἢ πυρώδης. τοὐναντίον ἀπισ- 
χναίνειν τὰς σάρκας. ἐκ δὲ τούτων φανερὸν εἶναι 
τὸ ξητούμενον᾽ τὴν γὰρ σελήνην ἠρέμα χλιαίνου- 
σαν ἀνυγραίνειν τὰ σώματα, τὸν δ᾽ ἥλιον ἀναρπά- 
ξειν μᾶλλον ἐκ τῶν σωμάτων τὸ νοτερὸν διὰ τὴν 
πύρωσιν" πρὸς ὃ καὶ τὸν ᾿φρχίλοχον εἰρηκέναι φυ- 
σικῶο 

“ἔλπομαι. πολλοὺς μὲν αὐτῶν Σείριος καϑαυανεῖ 

ὀξὺς ἐλλάμπων"" 


-" 


ε 


ἔτι δὲ σαφέστερον Ὅμηρον ἐπὶ τοῦ Ἥχτορος. ᾧ 
, ’ Χ λ εν9 ΄ 3 7, 
κειμένῳ νεφέλην τινὰ δχιερὰν ὁ ““πόλλων ἕπήγαγξ. 

ς Ν Ἁ ; 2 , 
μὴ πρὶν μενος ἠξλίοιο 
σκήλῃ ἀμφὶ περὶ χρόα ἴνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν" 
τὴν δὲ σελήνην ἀδρανεστέρας ἀφιέναι τὰς αὐγάς Ο 
ἱ'μέλας γὰρ αὐταῖς οὐ πεπαίνεται βότρυς 


Ἁ Ν ὕ τι 
χατὰ τὸν ᾿Ιωῶνα. 

ὃ. “Δεχϑέντων δὲ τούτων. ἐγώ 'τἄλλα μέν᾽ ἔφην 
εἴρηται καλῶς" τῇ δὲ ποσότητι καὶ τῷ μᾶλλον καὶ 
ἧττον τῆς ϑερμασίας κρίνειν τὸ σύμπαν οὐ δεῖ" 
καὶ γὰρ ἥλιον ὁρῶμεν ἧττον ἐν τῷ χειμῶνι ϑάλποντα 

1 φϑορᾷ ': φϑορᾶς 4 κωλύειν] γαλᾶν ὟΥ. διαλύειν 
δι μωλύειν ὃ 11. ΒοΙΡῚΕ 5 Ῥ: 999 156 Ηοτη. Ψ 190 
18 Νδϑτοκ. Ρ. 744 21 καὶ τῷ μᾶλλον --- οὐ δεῖ" καὶ γὰρ 
ὙΥ: καὶ τὸ μᾶλλον κατὰ τὸν τῆς ϑερμασίας καιρὸν τὸ σύμ-- 


παν" οὐ δεῖ γὰρ οἵ. ΜϑδοΙΟΌ. 7, 16, 20 22 σύμπαν] συμ- 
βὰν Μεαάνϊρίυβ ργοθα Ὁ}. 28 ἥττω τὶ ἐν ΗϊγΒΟΒΙσΊτΒ 


194 ΟΥΛΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΜΌΝ 


καὶ μᾶλλον ἐν τῷ ϑέρει σήποντα τὰ σώματα" τοὐ- 
ναντίον δ᾽ ὥφειλε ποιεῖν. εἰ μαλακότητι τῆς ϑερ- 
μασίας αἱ σήψεις ἐγίγνοντο νυνὶ δέ, ὅτε μᾶλλον 
ἐντείνει τὸ καῦμα. ϑᾶσσον διαφϑείρει τὰς σάρκας. 
οὐχοῦν οὐδ᾽ ἡ σελήνη δι’ ἔνδειαν ἀλέας καὶ ἀσϑέ- 
νειαν εἰς σῆψιν ἄγει τὰ νεκρὰ τῶν σωμάτων, ἀλλ᾽ 
ἰδιότητα μᾶλλον αἰτιατέον τοῦ φερομένου ῥεύματος 
ἀπ’ αὐτῆς. ὅτι γὰρ οὐ μίαν ἔχει ποιότητα πᾶν τὸ 
ϑερμόν, αὐτῷ μόνῳ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον διαφέ- 
ρουσαν, ἀλλ᾽ εἰσὶ πάμπολλαι τοῦ πυρὸς δυνάμεις 
οὐδὲν ἀλλήλαις ἐοικυῖαι, δῆλον ἀπὸ τῶν προχειρο- 
τάτων. οὗ μὲν γὰρ χρυσοχόονι διὰ τῆς ἀχυρίνης 
φλογὸς ἐργάξονται τὸν χρυσόν, οἱ δ᾽ ἰατροὶ μάλιστα 
τῇ χληματίνῃ τὰ συνεψόμενα τῶν φαρμάκων ὑπο- 
χλιαίνουσι" πρὸς δὲ τὴν τοῦ ὑέλου μάλαξιν καὶ τύ- 
πῶσιν εὐάρμοστον εἶναι δοκεῖ τὸ μυρίώκινον" τὸ δ᾽ 
ἀπὸ τῆς ἐλαίας τὰ μὲν σώματα ταῖς πυρίαις εὖ δια- 
τίϑησι, τοῖς δὲ βαλανείοις πολέμιόν ἐστι καὶ λυ- 
μαίνεται τὴν πινάκωσιν αὐτῶν καὶ τοὺς ϑεμελίους 
ὑποκαόμενον. ὅϑεν οἱ χαρίεντες ἀγορανόμοι τοὺς 
ἐργολαβοῦντας οὐκ ἐῶσιν ἐλαΐνοις ξύλοις χρῆσϑαι. 
καϑάπερ οὐδ᾽ αἴρας ἐμβαλεῖν εἰς τὴν ὑπόκαυσιν᾽" 
αἴ γὰρ ἀπὸ τούτων ἀναϑυμιάσεις καρηβαρίας καὶ 
σχκοτώματα τοῖς λουομένοις ἐμποιοῦσιν. οὐδὲν οὖν 
ϑαυμαστόν ἐστι καὶ τὴν σελήνην τοῦ ἡλίου διαφέ- 
ρειν, τοῦ μὲν ξηραντικὰ τῆς δὲ χαλαστικὰ καὶ κινη- 
τικὰ τῶν ἐν τοῖς σώμασιν ὑγρῶν ἀφιείσης ῥεύματα. 


4 Ἠϊγβομὶρίαβ: ἐνδιαφϑείρεε 18 φλογὸς] ὡς λόγος γηθῖὶ 
22 ἀρὰς (ἀρᾶς ἘΠ Πι6] ΟἹ τῶν ἐν τοῖς Κ᾿: τοῖς ἐνίοις 


φσι 


1ὅ 


2ῦ 


ΤΙΒΕΗ ΠΙ|. 188 


διὸ τὰ μὲν νήπια παντάπασιν αἱ τίτϑαι δεικνύναι 
πρὸς τὴν σελήνην φυλάττονται" πλήρη γὰρ ὑγρότη- 
τος ὄντα. καϑάπερ τὰ χλωρὰ τῶν ξύλων. σπᾶται 
καὶ διαστρέφεται. τοὺς δὲ κατακοιμηϑέντας ἐν αὐγῇ 
5 σελήνης μόλις ἐξανισταμένους οἷον ἐμπλήκτους ταῖς 
ῃ ,ὕ ἣ ’ ἔν αν ΓΕ Ἄς ᾿ τ ΄ 
αἰσϑήσεσι καὶ ναρκώδεις ὁρῶμεν: ἡ γὰρ ὑγρότης 
ὑπὸ τῆς σελήνης διαχεομένη βαρύνει τὰ σώματα. 
λέγεται δὲ καὶ πρὸς εὐτοκίαν συνεργεῖν. ὅταν ἦ 
διχόμηνος, ἀνέσει τῶν ὑγρῶν μαλακωτέρας παρέ- 
Ἁ 3 -. Ο 5 Ἁ Ἁ ΒΩ 
10 χουσα τὰς ὠδῖνας. ὅϑεν οἶμαι καὶ τὴν ΄ἄρτεμιν 
“οχείαν καὶ Εἰλείϑυιαν, οὐκ οὖσαν ἑτέραν ἢ τὴν θὅ9 
σελήνην. ὠνομάσϑαι. Τιμόϑεος δ᾽ ἄντικρύς φησι 
διὰ κυάνεον πόλον ἄστρων. 
διά τ᾽ ὠκυτόκοιο σελάνας.ἢ 


ι γίγνεται δὲ καὶ περὶ τὰ ἄψυχα τῶν σωμάτων ἐπί- 
δηλος ἡ τῆς σελήνης δύναμις᾽ τῶν τε γὰρ ξύλων 
τὰ τεμνόμενα ταῖς πανσελήνοις ἀποβάλλουσιν οἵ 
τέχτονες ὡς ἁπαλὰ καὶ μυδῶντα ταχέως δι’ ὑγρό- 
τητα᾿ τοὺς δὲ πυροὺς οἵ γεωργοῦντες σπεύδουσι 

0 φϑίνοντος τοῦ μηνὸς ἐκ τῆς ἅλω συναίρειν, ἵνα 
παγέντες τῇ ξηρότητι μᾶλλον πρὸς τὸν χρόνον 
ἀντέχωσιν᾽ οἱ δ᾽ ἀχμῇ τῆς σελήνης διακομιξόμενοι 
κόπτονται μάλιστα διὰ τὴν ὑγρότητα μαλακώτεροι 
γιγνόμενοι. λέγουσι δὲ καὶ τἄλευρον ἐν ταῖς παν- Β 


1 τίτϑαι ΑἸάϊπῶ: τιτϑαὰὶ 2. πρὸς ΒΕΒΙΠΘΘη515 10 Μὸ- 
ΟΙΌ ΙΒ. γσουθῦ απ881 1ΘοΊβϑοὺ καὶ τὴν Ἄρτεμιν οἷον ἀερότεμιν 
“Δοχείαν οοἰΐ. 18 Βοιρκ. 8 γη. 620 21 παγέντες ΝΜ: 
πάντες τὸν χρόνον ὟΥ : ἃ--ὃὃ γὰ 6 Ἐ νον 28 τά- 
χιστα ὟΝ 


130 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


σελήνοις ξυμοῦσϑαι βέλτιον. ἡ γὰρ ξύμωσις ὀλίγον 
ἀποδεῖ σῆψις εἶναι" κἂν ἀπολάβῃ τὸ μέτρον, ἐπὶ 
Ἁ 3 Ἁ ᾿ 3 - Ἁ 4 Ἁ , 
τὴν αὐτὴν φϑορὰν ἀραιοῦσα καὶ λεπτύνουσα τὸ φύ- 
ραμα προήγαγεν. αἵ δὲ σηπόμεναι σάρχες οὐδὲν 
ἄλλο πάσχουσιν, ἢ. τοῦ συνεχτικοῦ πνεύματος μετα- ὅ 
βάλλοντος εἰς ὑγρόν, ἐξαραιοῦνται καὶ ῥέουσι. τοῦτο 
δὲ χαὶ τὸν ἀέρα πάδχοντα ϑεωροῦμεν᾽ δροσοβολεῖ 
. “- ἤ ἤ ῇ δ’ 
γὰρ ταῖς πανσελήνοις μάλιστα διατηχκόμενος, ὥς που 
καὶ ᾿Δλκμὰν ὁ μελοποιὸς αἰνιττόμενος τὴν δρόσον 
ἀέρος ϑυγατέρα καὶ σελήνης 10 
Ο “οἷα (φησῶ 4ιὸς ϑυγάτηρ ἔρσα τρέφει καὶ δίας 
[σελάνας.ἢ 
οὕτω πανταχόϑεν μαρτυρεῖται τὸ τῆς σελήνης φῶς 
ἄγαν ὑγραντικὴν ἔχον καὶ μαλαχτικὴν δύναμιν. ὃ δὲ 
χαλκοῦς ἧλος, εἴ γε διελαυνόμενος, ὥς φασιν, ἀση- 
πτότερα διατηρεῖ τὰ κρέα, φαίνεται μὲν ἔχων τι στυ- 
᾿ ᾿ 6 τω ὦ - Ἁ 2 ὦ Χ ἐξ Ἀ Ὁ - 
πτικὸν ἐν αὑτῷ τῷ γὰρ ἰῷ πρὸς τὰ τοιαῦτα χρῶν- 
ται τῶν φαρμάχων ἰατροί, καὶ τούς γὲ διατρίβοντας 
3 “- ’, ἵν “ 3 " Ν 
ἐν τοῖς χαλκωρυχείοις ἱστοροῦσιν ὠφελεῖσϑαι τὰ 
ὄμματα καὶ βλεφαρίδας ἐχφύειν τοὺς ἀποβεβληκό- 30 
τας᾽ ἡ γὰρ ἀπιοῦσα τῆς χαλκίτιδος ἄχνη καὶ προσ- 
πίπτουσα τοῖς βλεφάροις ἀδήλως ἀναστέλλει τὰ δεύ- 


μ᾿ 


ὅ 


2 ἀποδεῖ σῆψις εἶναι Ἠογνποτάθημβ: ἀποδεὴς εἶναι 
ἀποβάλῃ ταρῖ. Μαϊι ὑπερβάλῃ, 8ὲ πιοάιην δαοοάαί, αὖ ἀθ 
6. Θϑᾶθῃῃ Ὁ. 289 ἢ. αἰχιὺ πλεονάσασα 6 61η. ΒΑβἸδθηβὶβ: 
ἐξαιροῦνται 11 ΒΕΙΡ. 8 Ῥ. δά καὶ δίας Σελάνας οἴθοὶ 
6χ καὶ ἀσελάνας Πἰθτόγατη 14 ἄγαν ὑγραντικὴν ἔχον ᾿ς 
ἄνυγροντι ῶ--ὃ γὰ ὅ Εἰ κὴν 10 τι Μ: καὶ 11 αὑτῷ 
ἘΣ αὐτῷ 18 οἵ ἰατροί Ἰλοχονδ, χαλκωρυχίοις 91 6. 
Ἡ: καὶ πέπτουσα ΜδοΙΟΌϊΒ5 ἸΘοῖβεθ νἱα, κἀμπίπτουσα 


οι 


ΤΠΙΒΕΉΗ 1]. 151 


ματα καὶ περιστύφει τὸ δάχρυον. διὸ καί φασιν Ὁ 
“εὐήνορα᾽ καὶ ννώροπα χαλκόν ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ 
προσαγορεύεσϑαι. ᾿Ζ“ριστοτέλης δὲ καὶ τὰ τραύματά 
φησι τἀπὸ τῶν χαλκῶν ἐπιδορατίδων καὶ μαχαι- 
ρῶν ἧττον εἶναι δυσαλγῆ καὶ ῥᾷον ἰᾶσϑαι τῶν 
ἀπὸ τοῦ σιδήρου διὰ τὸ φαρμακῶδες ἔχειν τι τὸν 
χαλκὸν ἐν ἑαυτῷ καὶ τοῦτο ταῖς πληγαῖς εὐθὺς 
ἐναπολείπειν. ὅτι δὲ καὶ τῷ σήποντι τὸ στῦφον 


᾿ καὶ τὸ ϑεραπεῦον τῷ φϑείροντι τὴν ἐναντίαν ἔχει 


10 


15 


δύναμιν. οὐκ ἄδηλον" εἰ μή τις ἄρα τῇ διελάδει 
ι 3 μη Ἵ 
φαΐέη τὸν ἧλον ἐφ᾽ ἑἕαυτὸν τὰ ὑγρὰ συνάγειν. ἐπι- 
φορᾶς ἀεὶ γιγνομένης πρὸς τὸ πάσχον. διὸ καὶ 
περὶ αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν τόπον οἷόν τινα μώλωπα 
καὶ σπῖλον δρᾶσϑαί φασι" καὶ λόγον ἔχει τὴν ἄλλην Ἑ 
σάρχα διαμένειν ἀπαϑῆ., τῆς φϑορᾶς ἐκεῖ συντρε- 
χούσης. 

2 ποιητοῦ] οἵ. Β ὅ78. ν 19. ὦ 467. ὅ00 8 ζριστο- 


τέλης] Ῥ. 868, 28 8. 4 τἀπὸ : τὰ ἀπὸ ὅ δυσαλδῆ ᾿ὶ 
8 δὲ Χ στῦφον] ἄτυφον τηθὶ 14 ἔχεν Ἔν: ἔχειν 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΤΕΤΑ͂ΡΤΟΝ. 


ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ. 


μῶν 1, Ὦ Σόσσιε Σενεκίων, τοῦ Πολυβίου Σκιπίωνι 
Τ᾿ παραινοῦντος “φρικανῷ μὴ πρότερον ἐξ ἀγορᾶς ἀπελ- 5 
ϑεῖν ἢ φίλον τινὰ ποιήσασϑαι τῶν πολιτῶν᾽ φίλον 
δὲ δεῖ μὴ πικρῶς μηδὲ σοφιστικῶς ἀκούειν ἐκεῖνον 
τὸν ἀμετάπτωτον καὶ βέβαιον, ἀλλὰ κοινῶς τὸν εὔ- 
γουν᾽ ὥσπερ ᾧετο χρῆναι Ζ᾽ικαίαρχος εὔνους μὲν 
000 αὑτῷ παρασκευάξειν ἅπαντας, φίλους δὲ ποιεῖσθαι 
τοὺς ἀγαϑούς. φιλία γὰρ ἐν χρόνῳ πολλῷ καὶ δι᾽ 
ἀρετῆς ἁλώσιμον" εὔνοιαν δὲ καὶ χρεία καὶ ὁμιλία 
καὶ παιδιὰ πολιτικῶν ἀνδρῶν ἐπάγεται, καιρὸν 
λαβοῦσα πειϑοῦς φιλανθρώπου καὶ χάριτος συνερ- 
γόν. ἀλλ᾽ ὅρα τὸ τῆς παραινέσεως, εἰ μὴ μόνον 15 
ἔχει δεξιῶς πρὸς ἀγορὰν ἀλλὰ καὶ πρὸς συμπόσιον" 
ὥστε δεῖν μὴ πρότερον ἀναλύειν ἢ κτήσασϑαί τινὰ 
τῶν συγκατακειμένων καὶ παρόντων εὔνουν ἑαυτῷ 
καὶ φίλον. εἰς ἀγορὰν μὲν γὰρ ἐμβάλλουσι πραγμά- 
τῶν εἵνεκεν καὶ χρειῶν ἑτέρων, εἰς δὲ συμπόσιον 530 
οἵ γε νοῦν ἔχοντες ἀφικνοῦνται κτησόμενοι φίλους 
Β οὐχ ἧττον ἢ τοὺς ὄντας εὐφρανοῦντες. διότι τῶν 


μι 


0 


1 δὲ δεῖ) δὴ δεῖ ὙΥῇ. ἸἘουνῦ. Ὡροᾷοβὶβ οδϑὺ ἴῃ ὅρα ἀοϊοῖο 
ἀλλ᾽ αὖ ᾿Ἰπϑεγτηθάϊα φίλον δὲ --- --- --- συνεργόν Ῥεαγοημοϑίϊοθ 
ΔΟΟΙρΡΙηὐαΥ οἵ, Ῥνα θαυ. ΡΥ] 9. Ζικαίαρχος] ΜΈΘ]]ον, 2 Ρ. 308 


οἷν... 


ΤΙΒΕᾺΕ ΤΥ. 189 


μὲν ἄλλων ξητεῖν ἐχφορὰν κἀνελεύϑερον ἂν εἴη καὶ 
φορτικόν, τὸ δὲ φίλων πλέον ἔχοντας ἀπιέναι καὶ 
Ὁ Ἁ ᾿ 4 9 ᾿ 9 ’ 6 Ιὰ 

ἡδὺ καὶ σξινον ξστι. καὶ τοὐναντίον ὁ τούτου πα- 
ραμελῶν ἄχαριν αὑτῷ καὶ ἀτελῆ τὴν συνουσίαν 
ὅ ποιεῖ καὶ ἄπεισι τῇ γαστρὶ σύνδειπνος οὐ τῇ ψυχῇ 
γεγονώς ὃ γὰρ σύνδειπνος οὐκ ὄψου καὶ οἴνου 
καὶ τραγημάτων μόνον, ἀλλὰ καὶ λόγων κοινωνὸς 
ἥκει καὶ παιδιᾶς καὶ φιλοφροσύνης εἰς εὔνοιαν τε- 
λευτώσης. αἱ μὲν γὰρ παλαιόντων ἐπιβολαὶ καὶ 
ἕλξεις κονιορτοῦ δέονται. ταῖς δὲ φιλικαῖς λαβαῖ. 

ξ 9 ν ταῖς δὲ φιλικαῖς λαβαῖς 
ς 5 ς “ἢ 3 ’ ΄ ΄ ς ΄ 
ὁ οἵνος ἁφὴν ἐνδίδωσι μιγνύμενος λόγῳ λόγος 
γὰρ αὐτῷ τὸ φιλάνϑρωπον καὶ ἠϑοποιὸν ἐπὶ τὴν 
Χ 3 “-- , ᾽ ῇ Ἁ 5. 

ψυχὴν ἐκ τοῦ σώματος ἐποχετεύει καὶ συνδίδωσιν" 
εἰ δὲ μή. πλανώμενος ἐν τῷ σώματι πλησμονῆς οὐ- 
Χ ῇ΄ ’ ἰν Ω ς ’ 
δὲν σπουδαιότερον παρέσχεν. ὅϑεν ὥσπερ ὃ μάρ- 
μαρος. τοῦ διαπύρου σιδήρου τῷ καταψύχειν τὴν 
ἄγαν ὑγρότητα καὶ ῥύσιν ἀφαιρῶν. εὔτονον ποιεῖ 
τὸ μαλασσόμενον αὐτοῦ καὶ τυπούμενον᾽ οὕτως ὁ 
συμποτικὸς λόγος οὐκ ἐᾷ διαφορεῖσϑαι παντάπασιν 
90 ὑπὸ τοῦ οἴνου τοὺς πίνοντας. ἀλλ᾽ ἐφίστησι καὶ 
ποιεῖ τῇ ἀνέσει τὸ ἱλαρὸν καὶ φιλάνθρωπον ἐγκέ- 
ραστον καὶ κεχαρισμένον, ἄν τις ἐμμελῶς ἅπτηται, 
καϑάπερ σφραγῖδι φιλίας εὐτυπώτων καὶ ἁπαλῶν 
διὰ τὸν οἶνον ὄντων. 


ε 


[--Ὁ} 


μ᾿ 
Θι 


1 οι. Χ: κἂν ἐλεύϑερον (ἀνελεύϑερον νὰ ῬῚ 2. 611. 
Ἐπηρθυῖαβ: ἀπεῖναι 4 αὐτῷ τηθὶ 8 ΜΝ: παιδείας 
18 συνενδίδωσινξ 21 ἐπέραστον 28 6ῃ,. ἢ: εὐτυπώ- 
ἴατον 


ΠΡΟΒΠΜΗΜΑ ΖΑ. 
Εἰ ἡ ποικίλη τροφὴ τῆς ἁπλῆς εὐπεπτοτέρα. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ 24. ΔΟΓΟΎ. 
ΦΙΛΩΝ, ΦΙΔΙΝΟΣ, ΜΑΡΚΙΩΝ. 


Ὁ. 1. Τῆς οὖν τετάρτης τῶν συμποτικῶν ξητημά- ὃ 
τῶν δεκάδος ἡμῖν πρῶτον ἔσται τὸ περὶ τῆς ποι- 
κίλης τροφῆς ξητηϑέν. ᾿Ελαφηβολίων γὰρ ὄντων, 
εἰς Ὑάμπολιν ἐπὶ τὴν ἑορτὴν ἀφικνουμένους ἡμᾶς 
εἱστίκ Φίλων ὁ ἰατρὸς ἔκ παραδχευῆς τινος, ὡς 
ἐφαίνετο, νεανικῆς. ἰδὼν δὲ τῶν παιδίων τῶν ἅμα τὸ 
τῷ Φιλίνῳ τὸ νέον ἄρτῳ χρώμενον ἄλλου δὲ μη- 

4 ΄ ΞΞ 4 ο “ἢ Ἶ : 
δενὸς δεόμενον, “ὦ Ἡράκλεις᾽ ἔφη ἱτοῦτ᾽ ἄρ᾽ ἦν 
τὸ λεγόμενον 


“ἐν δὲ λίϑοις ἐμάχοντο. λίέϑον δ᾽ οὐκ ἦν ἀνελέσϑαι"" 


Ἑ χαὶ ἀνεπήδησεν οἰσόμενός τι τῶν χρησίμων ἐκεί- τῦ 
νοις. εἶϑ᾽ ἧκε μετὰ χρόνον συχνὸν ἰσχάδας αὐτοῖς 
τινας καὶ τυρὸν κομίζων. ἐμοῦ δ᾽ εἰπόντος, ὅτι 
τοῦτο συμβαίνει τοῖς τὰ περιττὰ καὶ πολυτελῆ παρα- 
σκευαξομένοις ἀμελεῖν καὶ σπανίξειν τῶν ἀναγκαίων 
καὶ χρησίμων᾽ “οὐ γὰρ ἐμεμνήμην εἶπεν ὃ Φίλων 90 
“ὅτι Σώσαστρον ἡμῖν ὑποτρέφει ὃ Φιλῖνος, ὅν φασι 

8 ῥιάμπολιν (ἰάμπολιν ἘΠ) τηθ] 10 οιη. ἢ: νεανικῶς 
τῶν παιδίων τῶν ὟΥ : τὸ παιδίον 11 Φιλένῳ Ατηγούμε: 
φίλωνι τὸ νέον 'ὰ": τὸν νέον 14 οὗ ᾿Αὐἴμϑῃ, ρ. 4671} 


10 ΟοΟΥἿ. ΒΑ ΒΙ]ΘΘηΒ15: ἀντεπήδησεν 21 Σώστρατον Χ, Σω- 
σίστρατον ἢ. Οἷ, Αἴπθη. ν. 440 ὑποτρέφειν ΤΏΘῚ 


ΤΙ ΒΕ ΤΥ. 141 


μήτε ποτῷ χρησάμενον ἄλλῳ μήτ᾽ ἐδέσματι πλὴν 
γάλακτος διαβιῶσαι πάντα τὸν βίον: ἀλλ᾽ ἐκείνῳ 
μὲν ἐκ μεταβολῆς ἀρχὴν γενέσϑαι τῆς τοιαύτης διαί- Ἐ 
της εἰκός" τὸν δ᾽ ἡμέτερον ἀντιστρόφως τῷ ᾿Ζχιλλεῖ 
τρέφων ὁ Χείρων οὗτος. εὐθὺς ἀπὸ τῆς γενέσεως 
ἀναιμάκτοις καὶ ἀψύχοις τροφαῖς. οὐκ ἂν εἰς μα- 
κρὰν ἀποδείξειεν ἀέρι καὶ δρόσῳ, ὡς λέγουσι. κα- 
ϑάπερ οἱ τέττιγες σιτούμενον. “ἡμεῖς μὲν οὖν᾽ ὃ 
Φιλῖνος εἶπεν “ἠγνοοῦμεν ᾿ΕἙκατομφόνια δειπνήσον- 
ιὸ τὲς. ὥσπερ ἐπ᾽ ᾿Δριστομένους" ἐπεὶ παρῆμεν ἂν ὄψα 
τῶν λιτῶν καὶ ὑγιαινόντων, ὥσπερ ἀλεξιφάρμακα, 
πρὸς οὕτω πολυτελεῖς καὶ φλεγμαινούσας τραπέζας 
περιαψάμενοι, καὶ ταῦτα, σοῦ πολλάκις ἀκηκοότες 001 
ὅτι τῶν ποικίλων τὰ ἁπλᾶ μᾶλλον εὔπεπτ᾽ ἐστὶ καὶ 
ὅ εὐπόριστα. καὶ ὃ Μαρκίων πρὸς τὸν Φίλωνα “δια- 
φϑείρει σου Φιλῖνος᾽ ἔφη 'τὴν παρασκευήν. ἀπο- 
τρέπων καὶ δεδιττόμενος τοὺς δαιτυμόνας᾽ ἀλλ᾽ ἂν 
ἐμοῦ δεηϑῆῇς, ἐγγυήσομαι πρὸς αὐτοὺς ὑπὲρ σοῦ τὴν 
ποικίλην τροφὴν εὐπεπτοτέραν εἶναι τῆς ἁπλῆς, 
0 ὥστε ϑαρροῦντας ἀπολαύειν τῶν παρακειμένων." 
ὁ μὲν οὖν Φίλων ἐδεῖτο τοῦ Μαρκίωνος οὕτω 
ποιεῖν. 
ὃ, ᾿Επεὶ δ᾽ ἡμεῖς παυσάμενοι τοῦ δειπνεῖν προῦσ- 


μι 
ι 


9 


1 πλὴν ἧ: πλὴν ἢ 6 6. ὃ: ἀναιμάτοις καὶ ἀψύ- 
χοις Ὗ: 6--ἴ γὰ 11 Βὸὶ χοις οὐκ ἂν εἰς μακρὰν --- λέ- 
γουσι “: οὐκ ἄκραν ἀπόδειξιν ἔχει ἐν ἀέρι καὶ δρόσῳ λέ- 
γουσι οἷ. Ανϊδίοῦ. 682, 18} 9 ΟΟΥΤ 5: ἑκατονφονιὰ 
Μ: δειπνήσαντες 10 6. Τιθοηΐουβ: ἐπαριστουμένους᾽ ἐπεὶ 
παρ᾽ ἡμῖν ἂν ὄψα Μ: ἄνοψφα 18 σοῦ ὙὟ: οὐ 14 ἐστι 
καὶ ἔ: ἐστιν ἢ (εἰσὶ καὶ ΥΥ) 1ὅ εὐπόριστα] εὐδιαφόρητα 
ἨΒΟΠΙΡῚαΒ 


142 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝΜ 


εκαλούμεϑα τὸν Φιλῖνον ἐπιϑέσϑαι τῇ κατηγορίᾳ τῆς 
ποικίλης τροφῆς. “οὐκ ἐμός᾽ εἶπεν “ὃ μῦϑος᾽ ἀλλ᾽ 
Β οὑτοσὶ Φίλων ἑκάστοτε λέγει πρὸς ἡμᾶς, ὅτι πρῶ- 
τον μὲν τὰ ϑηρία τροφαῖς μονοειδέσι καὶ ἁπλαῖς 
χρώμενα μᾶλλον ὑγιαίνει τῶν ἀνθρώπων" ὅσα δὲ δ 
σιτεύουσι καϑείρξαντες, ἐπισφαλῆ πρὸς τὰς νόσους 
ἐστὲ καὶ ῥαδίως ταῖς ὠμότησιν ἁλίσκεται διὰ τὸ 
μικτήν τινα καὶ συνηδυσμένην τροφὴν προσφέρε- 
σϑαι. δεύτερον, οὐδεὶς γέγονεν οὕτω τῶν ἰατρῶν 
παράτολμος ἔν καινοτομίᾳ καὶ ἀνδρεῖος. ὥστε ποι- τὸ 
κίλην τροφὴν πυρέττοντι προσενεγκεῖν" ἀλλὰ τὴν 
ἁπλῆν καὶ ἄκνισον ὡς ὑπήκοον μάλιστα τῇ πέψει 
Ο προσφέρουσι. δεῖ γὰρ παϑεῖν τὴν τροφὴν καὶ μετα- 
βαλεῖν κρατηϑεῖσαν ὑπὸ τῶν ἐν ἡμῖν δυνάμεων. 
κρατεῖ δὲ καὶ βαφὴ τῶν ἁπλῶν χρωμάτων μᾶλλον, τι 
καὶ μυρεψικοῖς φαρμάκοις τρέπεται τάχιστα τὸ ἀω- 
δέστατον ἔλαιον, καὶ τροφῆς εὐπαϑέστατον ὑπὸ πέ- 
ψεῶς μεταβάλλειν τὸ ἀφελὲς καὶ μονοειδές. αἱ δὲ 
πολλαὶ καὶ ποικίλαι ποιότητες ὑπεναντιώσεις ἔχου- 
σαι καὶ δυσμαχοῦσανι φϑείροντανι πρότερον προῦσ- 90 
πίπτουσαι,. καϑάπερ ἐν πόλει μιγάδων καὶ συγκλύ- 
δων ἀνθρώπων πλῆϑος, οὐ ῥᾳδίως μίαν οὐδ᾽ ὃμο- 
παϑοῦσαν ἴσχουσαι κατάστασιν. ἀλλ᾽ ἕκάστη πρὸς 
τὸ οἰκεῖον ἀντιτείνουσα καὶ δυσσύμβατος οὖσα πρὸς 
τὸ ἀλλόφυλον. ἐμφανὲς δὲ τεκμήριον τὸ περὶ τὸν 96 
Ὁ οἶνον" αἷ γὰρ ἀλλοινίαι λεγόμεναι τάχιστα μεϑύσκου- 


2 ΝΘΌΟΙς, Ῥ. 611 9 δεύτερον δ᾽ ὃ [16 6ῃη. ΤΠ76- 
ὍμπΒ: εὐωδέστατον 18 Ὗ : μεταβάλλει 5868. τηΔ]11 μετα- 
βαλεῖν 20 πικρότερον Μδάν!ριαβ. περιττότερον ΒΥΆΧΠΗΪΤΒ 


ὡ 


ὅ 


10 


18 


20 


ΠῚΒΕᾺΝ ΤΥ. 145 


σιν. ἀπεψίᾳ δ᾽ οἴνου προσέοικεν ἡ μέϑη. διὸ φεύ- 
γουσι τὸν μεμιγμένον οἶνον οἵ πίνοντες. οἵ δὲ μι- 
γνύοντες πειρῶνται λανθάνειν ὡς ἐπιβουλεύοντες" 
ἐκστατικὸν γὰρ ἡ μεταβολὴ καὶ τὸ ἀνώμαλον. ὅϑεν 
που καὶ τὰς πολυχορδίας μετὰ πολλῆς οἵ μουσικοὶ 
κινοῦσιν εὐλαβείας, αἷς οὐδὲν ἄλλο κακὸν ἢ τὸ 
μικτόν ἐστι καὶ ποικίλον. ἐγὼ δ᾽ ἐχεῖνο ἔχω εἰπεῖν. 
ὅτε μᾶλλον ἂν ἘΞ ἐκ λόγων ὑπεναντίων γένοιτ᾽ ἂν 
πίστις καὶ συγκατάϑεσις ἢ πέψις ἐκ διαφόρων ποιο- 
τήτων. εἰ δὲ δὴ δοκῶ παίζειν. ταῦτ᾽ ἐάσας ἐπὶ 
τὰ Φίλωνος ἄνειμι. πολλάκις γὰρ ἀκούομεν αὐτοῦ 
λέγοντος, ὡς. ἐπεὶ ποικίλῃ ποιότητι τροφῆς γίγνε- 
ται τὸ δύσπεπτον, ἤ τε πολυμιγία βλαβερὸν καὶ 
γόνιμον ἀλλοκότων ποιοτήτων, δεῖ τὸ σύμφυλον ἐκ 
πείρας λαβόντα χρῆσϑαι καὶ στέργειν. εἰ δὲ φύσει 
δύσπεπτον οὐδέν, ἀλλὰ πλῆϑός ἐστι τὸ ταράσσον 
καὶ φϑεῖρον. ἔτι μᾶλλον οἶμαι τὰ παντοδαπὰ ταῦτα 
καὶ ποικίλα φευχτέον, οἷς ἀρτίως ἡμᾶς ὃ Φίλωνος 
ὀψοποιὸς ὥσπερ ἀντίτεχνος αὐτοῦ κατεφάρματτεν. 
ἐξαλλάττων τῇ καινότητι καὶ μεταβολῇ τὴν ὄρεξιν 
οὐκ ἀπαγορεύουσαν, ἀλλ᾽ ἀγομένην ἐπ’ ἄλλα καὶ 
παρεχβαίνουσαν ἕν τῷ ποικίλῳ τὸ μέτριον καὶ αὔ- 
ταρκες, ὥσπερ ὁ τῆς Ὑψιπύλης τρόφιμος “ἕνος 


4 τὸ ἢ θ6 αἷς Χ 7 ἐκεῖν᾽ εἰπεῖν ἔχω ΒΘΗΒΘΙΘΙῚ5 
8 120. 8--4 ὑπι8 γὰ ἀαῦ. Ἐοτύ. ἀνοις (ρτοὸ ἂν) 1. 6. ἀνθρώ- 
ποις Βουθθπᾶση 9. ΤΙ ΠΘΌι8: κατάϑεσις [10 δὴ ΕΗ: μὴ 
12 ἐπεὶ : ἐπὶ ποικίλῃ ὃ 18 τε ὃ 14 δεῖ ἰάθτῃ: 
καὶ δεῖ 22 τὸ μέτριον ΤυποῦυΒ: 4 γὰ 6 Ὁ 28 “: ὥσπερ 
ὃ πύλης (ὡς 1--- γὰ Ρ πύλης) οἵ. ν. 98)88 [86. 4 γὰ 16 ΠΕ. 
Βογύ, καϑήμενος Ὑ6] καϑεζόμενος 


144 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜ 


δ 9 3 6 , α 

ἕτερον ἀφ᾽ ἕτερας ἐέμενος 
ἄγρευμ᾽ ἀνθέων ἡδομένᾳ ψυχᾷ, 
Χ Ἔ 2) ΣΝ Δ 9 

τὸ νήπιον ἄπληστος ἑῶν 


ἐπὶ πλεῖστον ἐξανϑίξεται τοῦ λειμῶνος. ἐνταῦϑα 
δὲ χαὶ τοῦ Σωκράτους ἅμα μνημονευτέον, παρα- ὅ 
κελευομένου φυλάττεσϑαι τῶν βρωμάτων. ὅσα τοὺς 
μὴ πεινῶντας ἐσϑίειν ἀναπείϑει. ὡς οὐδὲν ἀλλ᾽ ἢ 
τὸ παντοδαπὸν καὶ ποικίλον εὐλαβεῖσϑαι καὶ δεδιέ- 
θ62 ναι τῶν σιτίων παραινοῦντος. τοῦτο γὰρ πορρῶω- 
τέρω ἐξάγει τῆς χρείας τὴν ἀπόλαυσιν ἐν ϑεάμασιν, τὸ 
ἐν ἀκροάμασιν, ἐν ἀφροδισίοις, ἐν παιδιαῖς ἁπάσαις 
καὶ διατριβαῖς, ἀναλαμβανομένην ὑπὸ τοῦ περιττοῦ 
πολλὰς ἀρχὰς ἔχοντος" ἐν δὲ ταῖς ἁπλαῖς καὶ μονο- 
τρόποις ἡδοναῖς οὐ παρεχβαίνει τὴν φύσιν ἡ ϑέλ- 
ξις. ὅλως δέ μοι δοχεῖ μᾶλλον ἄν τις ὑπομεῖναι τ 
πολυχορδίαν μουσικὸν ἐπαινοῦντα καὶ μυραλοιφίαν 
ἀλείπτην ἢ πολυοψίαν ἰατρόν" αἱ γὰρ ἐχτροπαὶ καὶ. 
μεταβολαὶ τῆς εἰς ὑγίειαν εὐθείας ἐκβιβάζουσι.ἢ 
ὃ. Τοῦ δὲ Φιλίνου ταῦτ᾽ εἰπόντος, ὃ Μαρκίων 
Β ἔφη δοκεῖν αὐτῷ τῇ Σωκράτους ἐνέχεσϑαν κατάρᾳ 90 
μὴ μόνον τοὺς τὸ λυσιτελὲς ἀπὸ τοῦ καλοῦ χωρί- 
ξοντας. ἀλλὰ καὶ τοὺς ἡδονὴν διιστάντας ἀπὸ τῆς 


1. ἀφ᾿ ἑτέρας] 80. χειρός. γὰ ἀεὶ ἐφ ἑτέρας ἱέμενος 
ἀπαθ ΒΟΥΤΡΒΘΥΣΙΠῺ ἐφ᾽ ἑτέρῳ γ6] ἐφ᾽ ἑτέροις αἰρόμενος οἵ. Ῥ. ο. 
2 ἄγρευμ᾽ -- ψυχᾷ ἘΞ οΧ Ὁ. ].: ἄγρευμα ἄν συνηδομεναι ψυ- 
χαὶ 8 τὸ νήπιον Ῥ. Θδάθιη: ῶ--38 γα 14 1ὸ μηπιον 
ἄπληστος ἐών] τηδ]η ἄπληστον ἔχων. Οἵ, Ναποκ. Ῥ. δ9ὅ 
ὅ Σωκράτουρ] Χρηῃ. Οὐρππιχεθαι, 1..8 θυ τοτο σὰ ἘΔ δὰ 
15. ὑγίειαν "' Ἀϊο οὖ Ἰηΐνᾶ: ὑγείαν 6. ᾿: ἐκβιάξουσι 
22 τὴν ἡδονὴν ὃ 


ΠΙΒΕΝ ΤΥ. 140 


ὑγιείας. ὡς ἀντιταττομένην αὐτῇ καὶ πολεμοῦσαν 
οὐχὶ μᾶλλον συνεργοῦσαν: σμικρὰ γάρ᾽ ἔφη “καὶ 
ἄκοντες ὡς βιαιοτάτῳ τῶν ὀργάνων ἀλγηδόνι προῦσ- 
χρώμεϑα' τῶν δ᾽ ἄλλων οὐδεὶς ἂν οὐδὲ βουλόμε- 
ὄνος ἀπώσαιτο τὴν ἡδονήν. ἀλλὰ καὶ τροφαῖς καὶ 
ὕπνοις καὶ περὶ λουτρὰ καὶ ἀλείμματα καὶ κατα- 
κλίσεις ἀεὶ πάρεστι καὶ συνεχδέχεται καὶ συνεκτι- 
ϑηνεῖται τὸν κάμνοντα, πολλῷ τῷ οἰχείῳ καὶ κατὰ 
φύσιν ἐξαμαυροῦσα τἀλλότριον. ποία γὰρ ἀλγηδών, 
1 τίς ἔνδεια, ποῖον δηλητήριον οὕτω ῥαδίως καὶ ἀφε- 
λῶς νόσον ἔλυσεν, ὡς λουτρὸν ἐν καιρῷ γενόμενον 
καὶ οἶνος δοϑεὶς δεομένοις; καὶ τροφὴ παρελθοῦσα 
μεϑ᾽ ἡδονῆς εὐθὺς ἔλυσε τὰ δυσχερῆ πάντα καὶ 
κατέστησεν εἰς τὸ οἰκεῖον τὴν φύσιν, ὥσπερ εὐδίας 
ιῷ χαὶ γαλήνης γενομένης. αἵ δὲ διὰ τῶν ἐπιπόνων 
βοήϑειαι μόγις καὶ κατὰ μικρὸν ἀνύουσι. χαλεπῶς 
ἐχμοχλεύουσαι καὶ προσβιαξόμεναι τὴν φύσιν. οὐχ 
ἂν οὖν ἡμᾶς διαβάλλοι Φιλῖνος, εἰ μὴ τὰ ἱστία 
ἑχάτερα ἐπαράμενοι τὴν ἡδονὴν φεύγοιμεν, ἀλλὰ 
80 πειρώμεϑα τὸ ἡδέως καὶ ὑγιεινῶς ἐμμελέστερον, ἢ 
ὡς ἔνιοι φιλόσοφοι τὸ ἡδέως καὶ καλῶς. συνοικειοῦν. 
εὐθὺς οὖν περὶ τὸ πρῶτον. ὦ Φιλῖνε. τῶν ἐπιχει- 
ρημάτων δοκεῖς μοι διεψεῦσθαι, τὰ ϑηρία τῶν ἀν- 
ϑρώπων ἁπλουστέραις τροφαῖς χρῆσϑαι καὶ μᾶλλον 
95 ὑγιαίνειν ὑποτιϑέμενος. οὐδέτερον γὰρ ἀληϑές ἐστιν" 
ἀλλὰ τῷ μὲν αἱ παρ᾽ Εὐπόλιδος αἶγες ἀντιμαρτυ- 


2. οὐχὶ δὲ μᾶλλον ἢ 9. ἐξαμαυροῦντα τηθὶ 10. Ἐξ τὸ 
ἀλλότριον 18 τὰ ἵστία ἕκάτερα] τὰ ἀκάτια ΤοΘΠΠΘττΒ 00]]. 
Ῥ.10944 20 ἔ: πειρώμεϑα 2Σ26 Εὐπόλιδος]) ΚΟΟΚ. 1 Ρ. 261 


ῬΙαίατοηὶ δοταὶα. ΓΜ οΣ ΤΥ. τ 


Ἐ 


146 ΟΟΛΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


ροῦσιν, ὑμνοῦσαι τὴν τροφὴν ὡς παμμιγῆ καὶ ποι- 

κίλην οὖσαν, οὕτω πῶς λέγουσαι 

ἱβοσκόμεϑ᾽ ὕλης ἀπὸ παντοδαπῆς, ἐλάτης. πρίνου, 
[κομάρου τὲ 

πτόρϑους ἁπαλοὺς ἀποτρώγουσαι. καὶ πρὸς γούέο σι 
[ἔτ᾽ ον 

κύτισόν τ᾽ ἠδὲ σφάκον εὐώδη καὶ σμίλακα τὴν πο- 

ἱ ΠΑ ΓΤ ΤΙΣ 

κότινον, σχῖνον. μελίαν, λεύκην. ἀρίαν, δρῦν, κιττόν, 
[ἐρώκην, 

πρόμαλον. δάμνον, φλόμον, ἀνϑέρικον, κισϑόν, φη- 
[γόν. ϑύμα, ϑύμβραν. 


τὰ γὰρ κατηριϑμημένα μυρίας δήπου διαφορὰς ἔχει 
χυμῶν καὶ ὀδμῶν καὶ δυνάμεων" πλείονα δὲ τῶν 
εἰρημένων παραλέλειπται. τὸ δὲ δεύτερον Ὅμηρος 
ἀϑετεῖ μᾶλλον ἐμπείρως. τὰ λοιμικὰ πάϑη πρῶτον 


ἅπτεσϑαι τῶν ἀλόγων ἀποφαινόμενος. κατηγορεῖ 


δ᾽ αὐτῶν καὶ ἡ βραχύτης τοῦ βίου τὸ ἐπίκηρον 
καὶ νοσῶδες᾽ οὐδὲν γὰρ ὡς εἰπεῖν πολυχρόνιόν ἐστι. 
πλὴν εἰ φαίη τις κόρακα καὶ κορώνην, ἃ δὴ παμ- 
φάγα τ᾽ ὄντα καὶ πάσης ἁπτόμενα τροφῆς ὁρῶμεν. 
καὶ μὴν καὶ τῇ τῶν νοσούντων διαίτῃ καλῶς ἐποίεις 


δ πόρϑους ΠΊΘΙ ἔτ. ἀλλ ἐπ 5 ἢ χὰ Ε τού-- 
τοισι γε ϑαλλὸν ΜΘΙΠΘΚΙ5 1 Χ: κύτισον τ᾽ ἤδεφα 6--ἴ 
Νὰ τὴν Χ 9 σχῖνον ΜδοΙΟΌΙαΒ. 7, ὅ, 9: ἐχῖνον λεύκην 
Κοοκίυβ: πεύκην ΜϑοΟΙΟΌΪα5. ΟἿ]. ΡῬί αὐ, Ἰἰουΐ ἀρίαν 1,ο- 
Ὀσοκίαβ: ἁλίαν ΜδοΟΙΟΡ. οτι. ΠΥ] ῬΙαῦ. 10 ἐρώκην ΚοοκῖίτΒβ: 
ἐρείμην 11 φλῶμον γη0ὁ1 12 ϑύμα ΜδοοῦΒ 1 Ὅμη- 
ρος] 4 80 10 μᾶλλον] μάλα ἃ 20 κορώνην] 8 γὰ 1" 
22 καλῶς] κακῶρ᾽ 


10 


ὅδ 


10 


1ὅ 


20 


ΤΙΒΕᾺ ΤΥ. 141 


τὰ εὔπεπτα καὶ δύσπεπτα τεκμαιρόμενος" καὶ γὰρ 


πόνος καὶ γυμνασία καὶ τὸ διαιρεῖν τὴν τροφὴν εὔ- 6608 


πεέπτὰ μέν ἐστιν, οὐχ ἁρμόξει δὲ τοῖς πυρέττουσι. 
τὴν δὲ μάχην καὶ τὴν διαφορὰν τῆς ποικίλης τρο- 
φῆς ἀλόγως ἐδεδίξιο᾽ εἴτε γὰρ ἐξ ὁμοίων ἀναλαμ- 
βάνει τὸ οἰκεῖον ἡ φύσις εἰς τὸν ὄγκον αὐτόϑεν. 
ἡ ποικίλη τροφὴ πολλὰς μεϑιεῖσα ποιότητας ἐξ ἕαυ- 
τῆς ἑκάστῳ μέρει τὸ πρόσφορον ἀναδίδωσιν" ὥστε 
9 ΒΕ μἐε0 φόσφορ 

’ -- 2 “ 
γίγνεσϑαι τὸ τοῦ ᾿Εμπεδοκλέους 
ὡς γλυχὺ μὲν γλυκὺ μάρπτε, πικρὸν δ᾽ ἐπὶ πικρὸν 

[ὔρουσεν. 

ὀξὺ δ᾽ ἐπ᾽’ ὀξύ, δαλερὸν δαλεροῦ λαβέτω 


Ἐπ δὲ χαὶ ἄλλου Ἔξ ἐπὶ πρόσφορον μένοντος τῇ 
ϑερμότητι ἐν τῷ πνεύματι τοῦ μίγματος σχεδασϑέν- 
τος. τὰ οἰκεῖα τοῖς συγγενέσιν ἕπεται τὸ γὰρ οὕτω 
παμμιγὲς σῶμα καὶ πανηγυρικόν, ὡς τὸ ἡμέτερον, 
ἐκ ποικίλης ὕλης λόγον ἔχει μᾶλλον ἢ ἁπλῆς συν- 
ερανίζεσϑαι καὶ ἀναπληροῦν τὴν χρᾶσιν. εἴτε μὴ 
τοῦτ᾽ ἐστίν. ἀλλ᾽ ἡ καλουμένη πέψις ἀλλοιοῦν πέ- 
φυκὲ χαὶ μεταβάλλειν τὴν τροφήν. ἐν τῷ ποικίλῳ 
τοῦτο συμβήσεται ϑᾶττον καὶ κάλλιον: ἀπαϑὲς γὰρ 


2 διαιρεῖν] βαπαπι νἱά. οἵ, Ρ. 0894 ὅ εἴτε] τ τθερομάθῦ 
εἶτε πῆ. 18 ὁμοίων] ὁμοίων καὶ ἀνομοίων Ν᾿. ἀνομοίων Υ. 
6 εἰς ὟὟ : καὶ εἰς 10 μὲν γλυκὺ ΜδοτοΌΪα8: μὲν ἐπὶ γχυκὺ 
12 ὀξὺ -- λαβέτω (λαβετως αᾺ)] ὀξὺ δ᾽ ἐπ᾽ ὀξὺ ἔβη, ϑερ- 
μὸν δ᾽ ἐποχεύετο ϑερμῷ Μδοιορίαβ. Βοτύ. ὀξὺ δ᾽ ἐπ᾽ ὀξύ, 
ἀτὰρ μαλερὸν μαλεροῦ λά ΠΕ αὔτως 18 ῬΥ͂ΟΥ 180. 4 Εἰ 
ΠᾺ}18 γὰ Ρ, αἸΐθτω ὃ---4 γὰ ὅ Ρ πᾺ}1ἃ ἴα Ε. Εοτί. [οὕτω] 
δὲ καὶ ἄλλου [τυνὸς γ61 τῶν ὁμοίων] ἐπὶ τὸ πρόσφορον μέ- 
ρος ἰόντος, τῇ ϑερμότητι τῇ ἐν τῷ πνεύματι οοἴΐ. 

18 6). Β;: εἴ γε 


10." 


148 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΊΙΥΑΙΌΝ 


ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον, ἡ δ᾽ ἀντίταξις καὶ δια- 
φορὰ μᾶλλον ἐξίστησι τῇ πρὸς τοὐναντίον μίξει 
τὰς ποιότητας ἀπομαραινομένας. εἰ δ᾽ ὅλως τὸ μυι- 
Ο χτὸν ἀϑετεῖς καὶ ποικίλον, ὦ Φιλῖνε, μὴ δειπνίζοντα 
ινηδ᾽ ὀψοποιοῦντα μόνον λοιδόρει Φίλωνα τοῦτον, 6 
ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον. ὅταν μιγνύῃ τὰς βασιλικὰς καὶ 
ἀλεξιφαρμάκους ἐκείνας δυνάμεις, ἅς ᾿ϑεῶν χεῖρας 
ὠνόμαξεν ᾿Ερασίστρατος, διέλεγχε τὴν ἀτοπίαν καὶ 
περιεργίαν, ὁμοῦ μεταλλικὰ καὶ βοτανικὰ καὶ ϑη- 
οιακὰ καὶ τἀπὸ γῆς καὶ ϑαλάττης εἰς ταὐτὸ συγκε- 1τὸ 
ραννύντος" καλὸν γὰρ ταῦτ᾽ ἐάσαντας ἔν πτισάνῃ 
καὶ σικύᾳ καὶ ἐν ὑδρελαίῳ τὴν ἰατρικὴν ἀπολιπεῖν. 
ἀλλὰ νὴ Δία τὸ ποικίλον ἐξάγει καὶ γοητεύει τὴν 
ὄρεξιν οὐ κρατοῦσαν ἑαυτῆς; καὶ γὰρ τὸ καϑάριον, 
ὦ δαιμόνιε. καὶ τὸ εὐστόμαχον καὶ τὸ εὐῶδες καὶ τὸ 
ὅλως τὸ ἥδιον ἐφέλκεται καὶ ποιεῖ βρωτικωτέρους 
Ὁ ἡμᾶς καὶ ποτικωτέρους. τί οὖν οὐχὶ κρίμνον μὲν 
ἡμεῖς ἀντὶ πόλτου μάττομεν ἀντὶ δ᾽ ἀσπαράγου 
γήτεια καὶ σκολύμους παραδκευάξομεν. τὸν δ᾽ ἀν- 
ϑοσμίαν ἀπωσάμενοι τουτονὶ καὶ ἡμερίδην ἀγριώ- 30 
τερον πίνομεν ἔκ πίϑου, κωνώπων χορῷ περιαδό- 
μενον; ὅτι φαίης ἂν οὐ φυγὴν οὐδ᾽ ἀπόδρασιν 
ἡδονῆς εἶναι τὴν ὑγιεινὴν δίαιταν, ἀλλὰ περὶ ἧδο- 
νὰς μετριότητα καὶ τάξιν ὑπηκόῳ χρωμένην ὀρέξει 
τοῦ συμφέροντος. ὡς δὲ λάβρον πνεῦμα κυβερνῆ- 90 
ται πολλαῖς μηχαναῖς ὑποφεύγουσι, παυσάμενον δὲ 
2 Ἔ; τὸ ἐναντίον 8 61. Πιοομίοαβ: δ᾽ ἐλέγχει 


10 ΤανΠΘΌυΒ: συγκεραννύντας τἀπὸ ἣ: τὰ ἀπὸ ταὐτὸ 
Ἐς; τὸ αὐτὸ 14 κιϑάριον Υγη6] 16 εὔστομον ΜΝ 


ΤΙΒΒΗΕ ΤΥ. 149 


καὶ μαρανϑὲν οὐδεὶς πάλιν ἐχριπίσαι καὶ διασεῖσαι 
δυνατός ἐστιν οὕτω πρὸς ὕρεξιν ἐνστῆναι μὲν καὶ Εὶ 
κολάσαι τὸ πλεονάζον αὐτῆς οὐ μέγ᾽ ἔργον, ἤδη 
δὲ χάμνουσαν πρὸ καιροῦ καὶ μαλϑακιξομένην καὶ 
ὅ ἀπολείπουσαν τὸ οἰχεῖον ἐντεῖναι καὶ ἀναξωπυρῆ- 
σαι παγχάλεπον, ὦ ἑταῖρε, καὶ δύσεργον. ὅϑεν ἡ 
ποικίλη τροφὴ βελτίων τῆς ἁπλῆς καὶ τὸ μονοειδὲς 
ἐχούσης πλήσμιον, ὅσῳ ῥᾷον ἱστάναι φερομένην τὴν 
φύσιν ἢ κινεῖν ἀπειποῦδσαν. καὶ μήν, ὅ γε λέγουσί 
τὸ τίνες ὡς πλησμονὴ φευκχτότερον ἐνδείας. οὐκ ἀλη- 
ϑές ἐστιν ἀλλὰ τοὐναντίον" εἴ γε πλησμονὴ μέν. 
ὅταν εἰς φϑοράν τινα τελευτήσῃ καὶ νόσον, ἔβλα- 
ψεν᾽ ἔνδεια δέ, κἂν ἄλλο μηδὲν ἐξεργάσηται κακόν, 
αὐτὴ καϑ' αὑτὴν παρὰ φύσιν ἐστί. καὶ ταῦτα μὲν 
ι ὧς ἀντίχορδα κείσϑω τοῖς ὑπὸ σοῦ πεφιλοσοφημέ- 
νοις. ἐκεῖνο δέ πῶς ὑμᾶς λέληϑε 'τοὺς περὶ ἅλα 
καὶ κύαμον᾽, ὅτι τὸ μὲν ποικίλον ἥδιόν ἐστι. τὸ δ᾽ 
ἥδιον εὐορεκτότερον, ἂν τὴν ὑπερβολὴν καὶ τἄγαν 
ἀφέλῃς" προσφύεται γὰρ ὀργῶντι καὶ δεχομένῳ τῷ 
30 σώματι. τῆς ὕψεως προοδοποιούσης. τὸ δ᾽ ἀνόρεχτον 664 
πλανώμενον καὶ δεμβόμενον ἢ παντάπασιν ἐξέβαλεν 
ἡ φύσις ἢ μόλις ὑπ᾽ ἐνδείας ἔστερξεν. ἐκεῖνό μοι 
μόνον φύλαττε καὶ μέμνησο, τὸ ποικίλον ὡς οὐκ ἐν 
ἀβυρτάκαις καὶ κανδύλοις καὶ καρύκχαις ἐστίν" ἀλλὰ 


11 ἤδιον ὃ 18 εὐορεχτότερον ὃ: εὖὐο 1---ὃ9Ῥὁ Νὰ 108 


τερον τὴν ὑπερβολὴν καὶ τἄγαν ἀφέλῃς ὃ: τὴν ὑπερ 
ὅ--ΉΑ γὰ 10 αὶ αναφέλης. ἴῃ γα 5ραυϊθαγ ἰδ0. 2 110. αὐὰδ8 
Ῥγορίθυ. τηϑυρ. πᾺ]}1ὼ 6556 τνἱᾶ. 17 κύαμον ἧ: κύμινον οἵ. 


Πιραΐβοῃ. ΠΡ. 216 21 πλανώμενον Μ: 8ὅ--ὁΟ Νὰ ΕΒ 22 ἐκεῖνο 
δέ μοι 28 ἐν ἀβυρτάκις Υὰ ἐναβυρτακὶς Εἰ ἐν ἀβυρτάκοις Ρ 


150 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΙΨΑΠΙΙΌΝ 


ταῦτα μὲν περίεργα καὶ σπερμολογικά" ποικιλίαν δὲ 
καὶ Πλάτων παρέχει τοῖς καλοῖς καὶ γενναίοις ἐκεί- 
νοις πολίταις, παρατιϑεὶς βολβούς, ἐλαίας, λάχανα, 
τυρόν, ἑἕψήματα παντοδαπά" πρὸς δὲ τούτοις οὐδὲ 
τραγημάτων ἀμοίρους περιορᾷ δειπνοῦντας. 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ 8. 


Διὰ τί τὰ ὕδνα δοκεῖ τῇ βροντῇ γίγνεσϑαι, καὶ διὰ τί 
Α ἤ 9, Ἁ -“" 
τοὺς καϑεύδοντας οἴονται μὴ κεραυνοῦσθϑαι. 


ΤΡΡΟΣΩΤ ΤΟῪΣ ΠΡ ΘΕΘΙ: 
ΑΓΕΈΜΑΧΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΖΦΩΡΟΘΕΟΣ. 


1. Ὕδνα παμμεγέϑη δειπνοῦσιν ἡμῖν ᾿Ζγέμαχος 
παρέϑηκεν ἐν Ἤλιδι. ϑαυμαζόντων δὲ τῶν παρόν- 
τῶν, ἔφη τις ὑπομειδιάσας ᾿ἄξιά γε τῶν βροντῶν 
τῶν ἔναγχος γενομένων. ὡς δὴ καταγελῶν τῶν λε- 

΄ οἷ Ο Χ ’ ᾽ -"Ὗ», ΓΖ 
γόντων τὰ ὕδνα τὴν γένεσιν ἔκ βροντῆς λαμβάνειν. 
ἦσαν οὖν οἵ φάσκοντες ὑπὸ βροντῆς τὴν γῆν διίσ- 
τασϑαι, καϑάπερ ἥλῳ τῷ ἀέρι χρωμένην, εἶτα ταῖς 
ῥωγμαῖς τεκμαίρεσθαι τοὺς τὰ ὕδνα μετιόντας᾽ ἐκ 
δὲ τούτου δόξαν ἐγγενέσϑαι τοῖς πολλοῖς. ὅτι τὸ 
ὕδνον αἱ βρονταὶ γεννῶσιν οὐ δεικνύουσιν" ὥσπερ 
εἴ τις οἴοιτο τοὺς κοχλίας ποιεῖν τὸν ὄμβρον, ἀλλὰ 

Ἁ 2 3 7 ἐφ “ ’ 3 
μὴ προάγειν μηδ΄ ἀναφαίνειν. ὃ δ᾽ “Ζγέμαχος ἰσχυ- 
οίξετο τῇ ἱστορίᾳ καὶ τὸ ϑαυμαστὸν ἠξίου μὴ ἄπι- 


2 Πλάτων] ἘθΡ. ». 8726 4 οι. ῬΙαΐο: ὀψίματα 
11 ἤλῳ Χ: ἡλίῳ 22. προάγειν] Βυθ᾽θούμστη οβϑὲ τὸν ὄμβρον 


μ᾿ 
οι 


ΤΙΒΈΕΗ, ΤΥ. ι 8.3: 


στον ἡγεῖσθαι. καὶ γὰρ ἄλλα πολλὰ ϑαυμάσια βρον- 
τῆς ἔργα καὶ κεραυνοῦ καὶ τῶν περὶ ταῦτα διοσημιῶν 
εἶναι, χαλεπὰς καταμαϑεῖν ἢ παντελῶς ἀδυνάτους 
τὰς αἰτίας ἔχοντα. “καὶ γὰρ ὁ γελώμενος οὑτοσὶ 
6 καὶ παροιμιώδης᾽ ἔφη ᾿βολβὸς οὐ μικρότητι διαφεύ- 
γει τὸν κεραυνὸν. ἀλλ᾽ ἔχων δύναμιν ἀντιπαϑῆ, 
καϑάπερ ἡ συκῆ καὶ τὸ δέρμα τῆς φώχης ὥς φασι 
καὶ τὸ τῆς ὑαίνης, οἷς τὰ ἄκρα τῶν ἱστίων οἵ ναύ- 
κληροι καταδιφϑεροῦσι. τὰ δ᾽ ἀστραπαῖα τῶν ὑδά- 
τὸ τῶν εὐαλδῇ καλοῦσιν οἱ γεωργοὶ καὶ νομίζουσι. καὶ 
ὅλως εὔηϑές ἐστι ταῦτα ϑαυμάξειν τὸ πάντων ἀπι- 
στότατον ἐν τοῖς πάϑεσι τούτοις καϑορῶντας. ἐκ μὲν 
ὑγρῶν φλόγας, ἐκ δὲ μαλακῶν νεφῶν ψόφους σκλη- 
ροὺς ἀναδιδομένους. ταῦτα δ᾽ εἶπεν “ἀδολεσχῶ. 
παρακαλῶν ὑμᾶς ἐπὶ τὴν ξήτησιν τῆς αἰτίας. ἵνα 
μὴ πικρὸς γένωμαι συμβολὰς τῶν ὕδνων πρασσό- 


μ. 
οι 


μενος.ἢ 

Ῥ ΟΥᾺ Ν 53, 3... .ὉΝ : ΄ Ν - 
2. Αὐτὸν μὲν οὖν ἐγὼ ἔφην τρόπον τινὰ τῷ 
ἤ , ρὶ , Δ 2 3 ς 25 φἈ Ν ᾿ 
λόγῳ δεξιὰν ὀρέγειν τὸν ᾿4γέμαχον᾽ οὐδὲν γὰρ ἔν 
80 γ)γὲ τῷ παρόντι φαίνεσθαι πιϑανώτερον, ἢ ὅτι ταῖς 
βρονταῖς πολλάκις ὕδωρ συνεκπίπτει γόνιμον. αἰτία 
δ᾽ ἡ τῆς ϑερμότητος ἀνάμιξις" τὸ μὲν γὰρ ὀξὺ καὶ 
καϑαρὸν τοῦ πυρὸς ἄπεισιν ἀστραπὴ γενόμενον. τὸ 

δ) Ἃ Χ ᾿ - 2 ᾿ “" , 
δ᾽ ἐμβριϑὲς καὶ πνευματῶδες ἐνειλούμενον τῷ νέφει 
85 καὶ συμμεταβάλλον ἐξαιρεῖ τὴν ψυχρότητα καὶ συν- 
2 ὃ; διοσημείων ὅ παρομοιώδης τηθὶ 8 Διαέίνης 
πᾶάθυῃ τῶν ἱστῶν ΠΘΙΟΠΘΥ 15 18 νεφῶν Τυτπθραβ: 

τς να ἡ 16 πικρὰς φαίνωμαι 20 ἢ ΟἿ. ΤΊΘ] 


δ 61. Βπηρουῖαβ: ἐξαιρεῖ συνεχμπονεῖ ἢ: συνεχπίνει οἵ. 
Χρη, γγ. 1, 2, 16: ἐχπονοῦντες τὸ ὑγρόν 


ἢ Ἰϑ » ΟΥΛΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜ 


ἐχπονεῖ τὸ ὑγρόν᾽ ὥστε μάλιστα τὸ προσηνὲς ἐν- 
δύεσϑαι τοῖς βλαστάνουσι καὶ ταχὺ παχύνειν. ἐπεὶ 
δὲ καὶ κράσεων ἰδιότητα καὶ χυμοῦ διαφορὰν ἔμ- 
ποιεῖ τὰ τοιαῦτα τοῖς ἀρδομένοις᾽ ὥσπερ αἵ τὲ 
δρόσοι γλυκυτέραν ποιοῦσι τοῖς ϑρέμμασι τὴν πόαν, δ 
Ε χαὶ τὰ τὴν ἶριν ἐξανϑοῦντα νέφη, καϑ᾽ ὧν ἂν 
ἐπερείσῃ ξύλων, εὐωδίας ἀναπίμπλησι" καὶ ταύτῃ 
γνωρίζοντες οὗ παρ᾽ ἡμῖν ἰρίσκηπτα καλοῦσι. τὴν 
ἶριν ὑπολαμβάνοντες ἐπισκήπτειν: πολλῷ μᾶλλον 
εἰχός ἐστι τοῖς ἀστραπαίοις καὶ κεραυνίοις ὕδασι τὸ 
καὶ πνεύμασι καὶ ϑερμότησιν εἰς βάϑος ἑἐλαυνομέ- 
ναις τὴν γῆν στρέφεσϑαι καὶ συστροφὰς ἴσχειν τοι- 
αὐτας καὶ χαυνότητας. ὥσπερ ἕν τοῖς σώμασι τὰ 
χοιραδώδη καὶ ἀδενώδη φύματα ϑερμότητέἔς τινὲς 
καὶ ὑγρότητες αἱματώδεις ἐνδημιουργοῦσιν. οὐ γὰρ 15 
ἔοικε φυτῷ τὸ ὕδνον οὐδ᾽ ἄνευ ὕδατος ἔχει τὴν 
60 γένεσιν, ἀλλ᾽ ἄρριξον καὶ ἀβλαστές ἐστι καὶ ἀπο- 
λελυμένον, τῷ καϑ' ἑαυτὸ σύστασιν ἐκ τῆς γῆς ἔχειν 
παϑούσης τι καὶ μεταβαλούσης. “εἰ δέ γε γλίσχρος 
ἔφην ὃ λόγος ὑμῖν δοκεῖ, τοιαῦτά τοι τὰ πλεῖστα 30 
τῶν βρονταῖς καὶ κεραυνοῖς συνεπομένων" διὸ καὶ 


1 τὸ μάλιστα αὖ μάλιστα Ἀ 8 ΗΒ: ἐμποιεῖν 4 ἀρ- 
χομένοις ΤΊΘΙ οὐτῶ Ἱ ἂν ἐπερείσῃ}] πὲρ ἄν ὕσῃ ΝΥ 
9 ἕ; ἱερεῖς αὐτὰ (ἐρίσκηπτα ΒΔΙΤΠ 5108); ἰρίσκηπτα Θπΐτη σο- 
ΟΟΥῚ ἀοθθθαὺ ἸΙρηδ οἷς ἂν ἡ ἴρις ἐπισκήπτῃ πολλῷ ὃ: πολ- 
λῶν δὲ, πᾶτ Πΐηο 1ποϊριὺ ὩΡΟΟΒ18 δὰ ἐπεὶ δὲ καὶ κράσεων 
κξ (ὐἱά. 1τη; “2) 16 γοϑὺ ὑγρότητες αἀαὺ 8 1100. 180. ὑπῸ8 
γὰ αὐδ πα]]1ὼ 8856 γνἱα. Ῥγορῦθυ τῆᾶῦρ. 16 φυτῷ Εχθῃ- 
ῬΊατη ΤΌΤΗΘΌΙ: 8--4 γὰ 1 τῳ 11 ἀβλαστὲς ἰάθια: 6-- 
γὰ 9Ε ἐστι ψυϊοοθίαβ: ἔτι. 18 σύστασιν Ἐκ. ΤυΣΠΘΌΪ: 
τὴν στάσιν 


το 


10 


20 


ΠΒΒᾺ ΤΥ. 158 


μάλιστα τοῖς πάϑεσι τούτοις δόξα ϑειότητος πρόσ- 
ἐστι. 

5. Παρὼν δ᾽ ὃ ῥήτωρ Ζωρόϑεος “ὀρϑῶς᾽ ἔφη 
5." ᾿ 2 ᾿ ΄ δ ᾿ ᾿...5 τι - 
λέγεις" οὐ γὰρ μόνον οἱ πολλοὶ καὶ ἰδιῶται τοῦτο 
πεπόνϑασιν. ἀλλὰ καὶ τῶν φιλοσόφων τινές. ἐγὼ 
γοῦν οἶδα, κεραυνοῦ παρ᾽ ἡμῖν εἰς οἰκίαν ἐμπεσόν- 
τος καὶ πολλὰ ϑαυμαστὰ δράσαντος (οἶνόν τε γὰρ 
ἐκ πίϑων διεφόρησε τοῦ κεράμου μηδὲν παϑόντος. 
2 4 , β ΧΑ ΑΝ 2 Χ 
ἀνθρώπου τε καϑεύδοντος διαπτάμενος οὔτ αὐτὸν 
ἠδίκησεν οὔτε τῆς ἐσθῆτος ἔϑιγε, ξώνην δὲ χαλ- 
κοῦς ἔχουσαν ὑπεξωσμένου διέτηξε τὸ νόμισμα πᾶν 

᾿ ἢ Ε ᾿ ᾿ Ξ 
καὶ συνέχεε") φιλοσόφῳ δὲ παρεπιδημοῦντι Πυϑα- 
γορικῷ προσελθόντα καὶ διαπυνθανόμενον᾽ τὸν δ᾽ 
5 , ᾿ ἜΣς ᾿ 5.ϑ,δ ι Ξ: 
ἀφοσιωσάμενον καὶ κελεύδαντα τὰ καϑ᾽ ἑαυτὸν δρᾶν 
καὶ προσεύχεσϑαι τοῖς ϑεοῖς. ἀκούω δὲ καὶ στρα- 
τιώτου φυλάττοντος ἱερὸν ἐν Ρώμῃ κεραυνὸν ἐγγὺς 
πεσόντα διακαῦσαι τῶν ὑποδημάτων τοὺς ἱμάντας. 
ἄλλο δὲ μηδὲν κακὸν ἐργάσασϑαι᾽ καὶ κυλιχνίων 
ἀργυρῶν ξυλίνοις ἐγκειμένων ἐλύτροις τὸν μὲν ἄρ- 
γυρον συνιζῆσαι τακέντα, τὸ δὲ ξύλον ἄϑικτον καὶ 
ἀπαϑὲς εὑρεθῆναι. καὶ ταῦτα μὲν ἔξεστι πιστεύειν 

᾿ 41 ΄ ᾿ , εἰ ΄ ς 
καὶ μή: πάντων δὲ ϑαυμασιώτατον, ὃ πάντες ὡς 
ἔπος εἰπεῖν ἴσμεν. ὅτι τῶν ὑπὸ κεραυνοῦ διαφϑα- 
ρέντων ἄσηπτα τὰ σώματα διαμένει" πολλοὶ γὰρ 


1 ϑειότης τηθὶ 11 διη. Τυσπθρυβ: ὑπεξωσμένους 
τὸ νόμισμα ἰἄθτη: τονο 8--4 νὰ 7--8 Ε' μὰ 12 δὲ] δὴ 
Ἡδυνογάθημαθ, ΑΌΘϑθΘ μηδ] τὰ αὖ προσελϑόντα (ἴον. 8δαα. 
τινὰ) Ὁ οἷδα ροπαθεαῦ 14 τὰ δρᾶν Τ)οΘΠ ΠΟΥ: 
ὁρᾶν 18 κυλιχνίων ΒΆΒΙ]ΘΘη5815: λυχνίων 19 Θϑ θη: 
ἐγκειμένοις 10. τὸ μὲν Π16] 


1504 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΓΝΑΙΜΔΌΝΜ 


οὔτε κάουσιν οὔτε κατορύττουσιν. ἀλλ᾽ ἐῶσι περι- 
φράξαντες. ὥσϑ᾽ ὁρᾶσϑαι τοὺς νεχροὺς ἀσήπτους 
ἀεί. τὴν Εὐριπίδου Κλυμένην ἐλέγχοντας ἐπὶ τοῦ 
Φαέϑοντος εἰποῦσαν 
φίλος δέ μοι 
“7 3 4 Ζ ’ 9 
ἄλουτος ἐν φάραγξι σήπεται νέκυς. 


ὅϑεν οἶμαι καὶ τὸ ϑεῖον ὠνομάσϑαι τῇ δμοιότητι 
τῆς ὀσμῆς, ἣν τὰ παιόμενα τοῖς κεραυνοῖς ἀφίησιν 
ἐχτριβομένην πυρώδη καὶ δριμεῖαν" ὑφ᾽ ἧς ἐμοὶ 
δοκοῦσι καὶ κύνες καὶ ὄρνιϑες ἀπέχεσϑαι τῶν διο- 
βλήτων σωμάτων. ἐμοὶ γὰρ ἄχρι τούτου τῆς αἰτίας 
ὥσπερ δάφνης παρατετρώχϑω᾽ τὰ δὲ λοιπὰ τοῦτον᾽ 
ἔφη ᾿παρακαλῶμεν, ἐπεὶ καὶ τοῖς ὕδνοις ἐνευημέρη- 
κεν, ἵνα μὴ πάϑωμεν τὸ τοῦ ᾿άἀνδροχκύδους. ἐκεῖνος 
γὰρ ὧν ἐποίησε πάντων ἐναργέστατα καὶ κάλλιστα 
τοὺς περὶ τὴν Σχύλλαν ἰχϑῦς ζωγραφήσας ἔδοξε 
τῷ πάϑει μᾶλλον ἢ τέχνῃ κεχρῆσϑαι" φύσει γὰρ ἦν 
φίλοψος: οὕτω φήσει τις καὶ ἡμᾶς ὑφ᾽ ἡδονῆς 
ἀοεοδεος περὶ τῶν ὕδνων ἀμφισβητήσιμον 
ἐχόντων τὴν γένεσιν, ὡς δρᾷς ἢ ἐν δὲ τούτοις 
ὑποχειμένης τῷ λόγῳ τῆς εὐπειϑείας, καὶ τὴν αἰ- 
τίαν Ὁ προδήλῳ τῷ εἶναι πειϑούσης. 

ὅ Νάυοκ. ρΡ. 612 6 ἄλουτος Μυβρτανίιβ: ἀλλ᾽ οὗτος 
10. φάραξι 16] 12 61. ἢ: παρατετάχϑω 18 παρακαλῶμεν] 
δαα, ἐπιμετρεῖν ᾿ 14 ᾿ἀνδροκύδους] οὗ Αἴμπρη. ὑ. 8418 
1ὅ ΑΠοΟγμπΒ: ἐνεργέστερα καὶ μάλιστα τη 1Ϊ 17 τέχνῃ] 
τῇ τέχνῃ Ἐ 18 6). ἔχ. ΤΌΣΠΘΌΙ: φησί 19 φιλοσοφή- 
σαντας] φιλοσοφῆσαι τὰ ΝΥ 20 Ἰδο. 9. 6 11 Ὁ 22. 1δ0. 
ῶ--8ὃ 8018 γα. Ἐοτυΐ. ΒῈΡΡΙΘμ στη ὡς ὁρᾷς" ἐν δὲ τούτοις 


ὑποκειμένης τῷ λόγῳ τῆς εὐπαϑείας καὶ τὴν αἰτίαν (Βο. τῆς 
εὐπαϑείας) ἐᾶν πρόδηλόν πως εἶναι πειϑούσης 


μέ..." 


ΤΙΒΕΝ ΤΥ. ἰ ΤΑ; 


4, μοῦ δὲ παρακελευομένου καὶ λέγοντος και- 
οὸν εἶναι καϑάπερ ἐν κωμῳδίᾳ μηχανὰς αἴροντας 
καὶ βροντὰς ἐμβάλλοντας παρὰ πότον διαλέγεσϑαι 
περὶ χεραυνῶν, τὰ μὲν ἄλλα παρίεσαν συνομολο- 

5 γοῦντες, περὶ δὲ τῶν ἐν τοῖς καϑεύδουσι μὴ κεραυ- 
νουμένων ἀκοῦσαί τι βουλόμενοι λιπαρεῖς ἦσαν. 
ἐμοὶ δὲ πλέον οὐδὲν ἐγίγνετο τῆς αἰτίας ἁψαμένῳ 
κοινὸν ἐχούδης τὸν λόγον" ὅμως δ᾽ οὖν ἔφην ὡς Εὶ 
τὸ κεραύνιον πῦρ ἀκριβείᾳ καὶ λεπτότητι ϑαυμαστόν 

10 ἐστιν. αὐτόϑεν περὶ τὴν γένεσιν ἐκ χκαϑαρᾶς καὶ 

ἁγνῆς ἔχον οὐσίας, καὶ πᾶν εἴ τι συμμίγνυται νοτε- 
ρὸν ἢ γεῶδες αὐτῷ τῆς περὶ τὴν κίνησιν ὀξύτητος 
ἀποσειομένης καὶ διακαϑαιρούσης. “διόβλητον μὲν 
οὐδέν᾽ ὥς φησι Ζημόκριτος “ἢ ὁ παρ᾽ αἰϑρίης στέ- 
γειν ὃ ἢ σέλας. τὰ μὲν οὖν πυκνὰ τῶν σωμάτων. 
σίδηρος. χαλκός, ἄργυρος. χρυσός, ἀποστέγει καὶ 
φϑείρεται καὶ τήκεται. πάσχοντα τῷ προσμάχεσϑαι 
καὶ ἀντερείδειν᾽ τῶν δ᾽ ἀραιῶν καὶ πολυπόρων καὶ 
χαλώντων ὑπὸ μανότητος ἀψαυστὶ διεχϑεῖ,. καϑά- 

90 πὲρ ἱματίων καὶ ξύλων αὔων" τὰ δὲ χλωρὰ χκάει. θ68 
τῆς ὑγρότητος ἀντιλαμβανομένης καὶ συνεξαπτομέ- 
γης. εἴπερ οὖν τὸ τοὺς καϑεύδοντας μὴ ἀποϑνή- 


μ᾿ 
σι 


1 ἔοτὺ. ἐμοῦ δὲ παρακπελευομένοις λέγοντος ἄκαιρον οθἰί. 
8 ἐμβάλλοντα τηθὶ 4 πάρεισι τά θτὴ 12 περὶ τὴν] τὴν 
Μ. περιττὴν ἃ 14 Ζημόκριτος)] Μυ]ΔΟΉ. 1 τ. 8ῶ88. 80. 
ὅ γὰ 81 16 180. 4--ὁ γὰ 6 Ε. ϑυρρ!εοῦ ὃ μὴ τὸ παρ᾽ 
αἰϑ'. στέγει σέλας Υ. Μα]ῖπι οἷον μὴ τὸ π. αἷ. στέγειν λαμ- 
σσρὸν (ΥὙ6] 511η116 αὐ14) σέλας 16 σίδηρος ΤΣ ΠΘΌα5: ὅ--- ἢ 
γὰ 1Ὲ) χρυσὸς] θη: ὅ Νὰ 6 'ὶ 18 ἀντερείδειν Βδ851- 
Ἰρθηβι5: ὃ--ὃ γα. 17 ᾿ὰὶ τερείδειν 19 6π, Χ: καϑαρι- 
ματίων 


100 ΟΟΛΕΠΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΑΙΠΌΝΜ 


ὄκειν ὑπὸ κεραυνῶν ἀληϑές ἐστιν, ἐνταῦϑα δεῖ ξη- 
τεῖν οὐκ ἀλλαχόϑι τὴν αἰτίαν. μᾶλλον γὰρ ἔρρω- 

Δ) }] 3 ,ὕ Ν ῇ -" 
ται καὶ συνέστηκε καὶ ἀντερείδει τὰ σώματα τῶν 
ἐγρηγορότων, ἅτε δὴ πᾶσι τοῖς μέρεσι πεπληρωμένα 
πνεύματος ὑφ᾽ οὗ καὶ τὰς αἰσϑήσεις ἐπιστρέφον- ὅδ 

δ᾽ 2 3 ’ Ν ΄ Ψ᾿ , 
τος ὥσπερ ἐν ὀργάνῳ καὶ σφίγγοντος εὔτονον γέ- 
Ἁ - κ » - 3 Α 
γονε καὶ συνεχὲς αὑτῷ καὶ πυκνὸν τὸ ζῷον. ἐν δὲ 
Β τοῖς ὕπνοις ἐξανεῖται, καὶ μανὸν καὶ ἀνώμαλον καὶ 
9 Ο , 
ἄτονον καὶ διακεχυμένον. καὶ πόρους ἔσχηκε πολ- 
λούς. τοῦ πνεύματος ἐνδιδόντος καὶ ἀπολείποντος, το 
δι᾽ ὧν φωναί τε καὶ ὀσμαὶ διεκϑέουσι μηδεμίαν 
“ δ -“- ’ὔ Ἁ αὶ 9 »"’ 
αἴσϑησιν ἑαυτῶν παρέχουσαι. τὸ γὰρ ἀντερεῖδον 
καὶ τῷ ἀντερείδειν πάσχον οὐκ ἀπαντᾷ τοῖς προσ- 
φερομένοις, ἥκιστα δὲ τοῖς ὑπὸ λεπτότητος καὶ ὠκύ- 
τητος τοιαύτης ὥσπερ ὃ κεραυνὸς διιπταμένοιφ. τὰ 15 
μὲν γὰρ ἧττον ἰσχυρὰ δυσπαϑείαις ἡ φύσις ἀμύ- 
νεται. σκληρότητας προβαλλομένη καὶ πυκνότητας" 
Τ ὙἈῚ ὙΠ. ς ΄ ’ 2 ΘΈΩΝ ΄ χχ 
ὧν δ᾽ ἄμαχος ἡ δύναμίς ἐστιν, ὑπὸ τούτων ἧττον 
ἀδικεῖται τὰ εἴκοντα τῶν ἀνθισταμένων. “πρόσλαβε 
δὲ τούτοις᾽ ἔφην “οὔτι μικρὰν ἔκπληξιν πρὸς τὰ 30 
τοιαῦτα καὶ φόβον καὶ τάρβος, ὑφ᾽ ὧν πολλοὶ μη- 
Ο δὲν ἄλλο παϑόντες αὐτῷ τῷ δεῖσαι ἀποθανεῖν ἀπέ- 
ϑανον. χαὶ γὰρ τὰ ϑρέμματα διδάσκουσι βροντῆς 
γενομένης οἱ ποιμένες εἰς ταὐτὸ συνϑεῖν καὶ συν- 


8 καὶ μανὸν] τη} τὸ μανὸν ὃν ἀνώμαλον] ἀμαλὸν ν6] 
ἁπαλόν ἐστι Ἀν. Ῥούϊτ8 ἀνειμένον, πδῖ δα ϊθούνγιχη γα α]}1- 
ἴα γ ΟἹ οΡροβιύιμῃ 510 συνεχὲς 156. οῃ. ΤΠ ΡυΒ: διεστα- 
μένοις Μα α διαπταμένοις 19 προσέλαβε ΠΊΘῚ 90 οὔτι 
μικρὰν Ἔ: ἔτι μικρὰν οἵ, οὔτι μικρῷ ». 1844 22. 7η8}117 
ἁανεῖν 


Τ͵ΙΒΕᾺ ΤΥ. 101 


νεύειν. τὰ γὰρ σποράδην ἀπολειφϑέντα διὰ τὸν 

΄ 2 [4 Ἁ ’, 2 ’ 
φόβον ἐχτιτρώσκει. καὶ μυρίους ἤδη τεϑνηκότας 
ἰδεῖν ἔστιν ὑπὸ βροντῆς. οὐδὲν οὔτε πληγῆς ἴχνος 

“ὕ , ε 9 3 ς Ἁ ΄ὔ "Ὁ - 
οὔτε καυσεῶς ἔχοντας. ἀλλ ὑπὸ φόβου τῆς ψυχῆς 
δ ὡς ἔοικεν ὕρνιϑος δίκην ἀποπταμένης τοῦ σώ- 
ματος" 

ἱπολλοὺς γάρ᾽ ὡς ὃ Εὐριπίδης φησί ᾿βροντῆς πνεῦμ᾽ 

[ἄναιμον ὥλεσε᾽. 


καὶ γὰρ ἄλλως τῶν αἰσϑητηρίων ἡ ἀκοὴ παϑητικώ- Ὁ 

10 τατόν ἐστι. καὶ μεγίστας οἵ διὰ ψόφου ϑόρυβοι καὶ 
φόβοι ταραχὰς ἐπιφέρουσιν: ὧν τῷ καϑεύδοντι πρό- 
βλημα τὸ ἀναίσϑητόν ἐστιν. οἵ δ᾽ ἐγρηγορότες καὶ 
ταῖς προπαϑείαις ἀναλίσκονται καί, τοῦ δέους τὸ 
σῶμα συνδέοντος ὡς ἀληϑῶς καὶ συνάγοντος καὶ 

ιό πυχνοῦντος, ἰσχυρὰν ποιοῦσι τὴν πληγὴν τῷ ἀντε- 
ρείδειν.ἢ 


ἙΡΡΟΒ ΦΈΡΩ 1: 
Διὰ τί πλείστους ἐν γάμοις ἐπὶ δεῖπνον καλοῦσιν. 
ΠΡΟΣ 54.959 ΟἿ ΖΦ ΓΑ ΘΙΘΎ.: 
2 ΣΟΣΣΙΟΣ ΣΕΝΕΈΚΙΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΘΕΩ͂Ν. 


1. ὥν τοῖς Δυτοβούλου τοῦ υἱοῦ γάμοις συν- 
εώρταξεν ἡμῖν παρὼν ἐκ Χαιρωνείας ὁ Σόσσιος Σε- 
1 πνεῦμ᾽] τραῦμ᾽ ΤΏΘΟ ΕΧΡΟΒ. ΤΟΥΤῚ τηϑῦῃ. Ρ. 48, 8. 


πλῆγμ᾽ Ἐ. Οα. δομιηταῦπβ, Μδ]τη πῦρ αποα οὑπὶ πρ᾿ ἴ86116 
σοπΐαπαι ρούαϊὐ οἵ, ΝὍΌΟΚ. Ρ. 617 γάρ] δὲ ΤΠ6ο 9 ἄλλους τηθὶ 


108 ΟΟΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΤΌΝ 


νεκίων. καὶ πολλῶν ὃ ἢ ἄλλων τε τῇ τόϑ᾽ ἑορτῇ 
μάλα πρεπόντων παρέδχεν ἀφορμὰς καὶ περὶ τῆς 
αἰτίας. δι’ ἣν πλεῖστοι τῶν ἄλλων ἐπὶ τὰ γαμικὰ 
Ε δεῖπνα παραλαμβάνονται, διηπόρησε. καὶ γὰρ τῶν 
νομοϑετῶν τοὺς τῇ πολυτελείᾳ κατὰ κράτος πολε- 
μήσαντας ὁρίσαι μάλιστα τῶν εἰς τοὺς γάμους κα- 
λουμένων τὸ πλῆϑος. “ὃ γὰρ εἰπών᾽ ἔφη “περὶ τῆς 
αἰτίας αὐτῆς τῶν παλαιῶν φιλοσόφων οὐδέν, ἐμοὶ 
γοῦν κριτῇ. πιϑανὸν εἴρηκεν. “Ἑκαταῖος ὃ ᾿4βδηρίτης" 
λέγει δὲ τοὺς ἀγομένους γυναῖχας πολλοὺς παρακα- 
λεῖν ἐπὶ τὴν ἑστίασιν. ἵνα πολλοὶ συνειδῶσι καὶ 
μαρτυρῶσιν ἐλευϑέροις οὖσι καὶ παρ᾽ ἐλευϑέρων 
γαμοῦσι. τοὐναντίον γὰρ οἵ κωμικοὶ τοὺς πολυτε- 
λῶς καὶ δοβαρῶς λαμπρότητι δείπνων καὶ παρασκευῆς 
Ε γαμοῦντας, ὡς οὐ βεβαίως οὐδὲ ϑαρραλέως ἐπισυν- 
ἄπτουσιν᾽ ὡς ὁ Μένανδρος πρὸς τὸν κελεύοντα ταῖς 
λοπάσι περιφράττειν “ἢ ἕ ωπον δεινῶς ὃ ὃ οὐ πρᾶ- 
γμα νύμφης λέγεις. 

2, “᾽4λλ᾿ ὅπως μή, τὸ ῥᾷστον, ἐγκαλεῖν ἑτέροις 
δοκῶμεν αὐτοὶ μηδὲν λέγοντες, ἀποφαίνομαι πρῶτος 
εἶπεν “ἐγώ. οὐδεμίαν ἑστιάσεως πρόφασιν οὕτως ἔκ- 

1. ΄.ο. 8 γὰ 4 Ῥ᾿ Βονῦ. ὑγδηβρομθημᾶο βαΡΡ]θηάθτη: 


ἄλλων τε πολλῶν λόγων 2 παρέσχεν 5: 8ὃ-- γὰ 9 Ἀ᾿. 
λόγων παρέσχεν αΘΌΠΘΥα8Β τῆς αἰτίας ὃ: τη ὅ γὰ 8 Ε ας 


8 ἄλλων] ἴοτί, ἀνθρώπων οὐτὰ Ἐὸ 1. 6. νῶν 8 αὐτῆς] 
ταύτης δαυὺ εἷς τις ἢ 9 Ἑκαταῖος] Μυθ]1οΥ. 2 Ρ. 896 
οι. Χ: ἀβαρρήτης 14 οοὐν. ἢ: παρασκευῇ 1ὅ ἐπισυν- 


ἄπτουσιν]} ἴογί. ἐπισυνάπτ[Ἕοντας ἐπισκώπτ]ουσιν υἱά. 3.1 - 
ὈΟ]ῶΘ 16 Μένανδρος) οἵ, ΚοοΙκ. 8 ». 280 ΤΠ ΣΌΣ 
180. 8--« γα 4--ὅ Τὰ Ῥ γοβίογϊου 8ὃ--ὃὁ γὰ 8ὁἢΡ 19 ὅπως] 
ὅμως τη 1] τὸ ῥᾷστον Ἐ: 4--ᾧὖ ὰ 9 αὶ' 20 ἀποφαίνομαι 
ἢ; ἀποφαῖνον 


[τ 


Ὁ 


τ0 


μ- 
οι 


ΤΙΒΕΗ ἸΥ. 109 


δηλον εἶναι χαὶ περιβόητον. ὡς τὴν τῶν γαμούν- 
τῶν᾽ καὶ γὰρ ϑύοντας ϑεοῖς καὶ προπέμποντας φί- 
λον καὶ ἕξενίζοντας ἔστι πολλοὺς διαλαϑεῖν τῶν 


ἐπιτηδείων" ἣ δὲ γαμήλιος τράπεξα κατήγορον ἔχει 667 


τὸν ὑμέναιον μέγα βοῶντα καὶ τὴν δᾷδα καὶ τὸν 
αὐλόν, ἅ φησιν Ὅμηρος καὶ τὰς γυναῖκας ἵσταμέ- 
νας ἐπὶ ταῖς ϑύραις ϑαυμάξειν καὶ ϑεᾶσϑαι. διὸ 
μηδενὸς ἀγνοοῦντος τὴν ὑποδοχὴν καὶ τὴν κλῆσιν, 
αἰσχυνόμενοι παραλιπεῖν πάντας τοὺς συνήϑεις καὶ 
οἰκείους καὶ ἁμωσγέπως προσήκοντας αὑτοῖς παρα- 
λαμβάνουσιν. 

5, ᾿Ζ“ποδεξαμένων δ᾽ ἡμῶν. ὑπολαβὼν ὃ Θέων 
ἱκαὶ τοῦτ᾽ ἔφη ᾿κείσϑω᾽ οὐκ ἀπίϑανον γάρ ἐστι" 
κἀκεῖνο πρόσϑες. εἰ βούλει, τὰς τοιαύτας ἑστιάσεις 
μὴ μόνον φιλικὰς ἀλλὰ καὶ συγγενικὰς εἶναι, κατα- 
μιγνυμένης εἰς τὸ γένος ἑτέρας οἰκειότητος. ὃ δὲ 
τούτου μεῖξόν ἐστιν. οἴχων εἰς ταὐτὸ συνιόντων 
δυεῖν. ὅ τε λαμβάνων τοὺς τοῦ διδόντος οἰκείους 
καὶ φίλους ὅ τε διδοὺς τοὺς τοῦ λαμβάνοντος οἰό- 
μενοι δεῖν φιλοφρονεῖσϑαι διπλασιάξουσι τὴν ὑπο- 
δοχήν. ἔτι πολλὰ τῶν γαμικῶν ἢ τὰ πλεῖστα δρᾶ- 
ται διὰ γυναικῶν ὅπου δὲ γυναῖκες πάρεισι. καὶ 
τοὺς ἄνδρας ἀναγκαῖόν ἐστι παραλαμβάνεσϑαι.᾽ 


2 ϑύοντες Υηθὶ 6 Ὅμηρος] ΖΣ 49 10 αὑτοῖς ἢ: 
αὐτοῖς 14 κἀκεῖνο] δ6α. δὲ ἢ 11 : τὸ αὐτὸ [18 δυσίν 
τηϑὶ 21 ἔτι ΤΌΣΠΘΡαυΞ: ἐπεὶ 22 δὲ Αποηγστῆθξβ: δὴ 


100 ΟΥΛΕΞΊΤΙΟΝΌΜΝ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Ζ. 
Εἰ ἡ ϑάλασσα τῆς γῆς εὐοψοτέρα. 
ΡΟΣ ΤΠ ΘΙ ΠΥ ΖΙ ΓΘ: 


ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΟΣ, ΣΥΜΙΖΆΧΟΣ,, ΠΟΜΤΨΑΚΡΆΤΈΕΣΙ 


1. Τῆς Εὐβοίας ὁ Αἰδηψός, οὗ τὰ ϑερμὰ χω- 
ρίον ἐστὶν αὐτοφυὲς πολλὰ πρὸς ἡδονὰς ἔχον ἐλευ- 
ϑερίους καὶ κατεσκευασμένον οἰκήσεσι καὶ διαίταις, 
κοινὸν οἰκητήριον ἀποδέδεικται τῆς ᾿Ελλάδος᾽ πολ- 
λῶν δὲ καὶ πτηνῶν καὶ χερσαίων ἁλισκομένων, οὐχ 
ἧττον ἡ ϑάλαττα παρέχει τὴν ἀγορὰν εὐτράπεζον. 
ἐν τόποις καϑαροῖς καὶ ἀγχιβαϑέσι γενναῖον ἰχϑὺν 
καὶ πολὺν ἐχτρέφουσα. μάλιστα δ᾽ ἀνϑεῖ τὸ χω- 
ρίον ἀκμάξοντος ἔαρος" πολλοὶ γὰρ ἀφικνοῦνται τὴν 
ὥραν αὐτόϑι καὶ συνουσίας ποιοῦνται μετ᾽ ἀλλή- 
λων ἐν ἀφϑόνοις πᾶσι. καὶ πλείστας περὶ λόγους 
ὑπὸ σχολῆς διατριβὰς ἔχουσι. Καλλιστράτου δὲ τοῦ 
σοφιστοῦ παρόντος. ἔργον ἦν ἀλλαχόϑι δειπνεῖν" 
ἄμαχος γὰρ ἡ φιλοφροσύνη, χαὶ τὸ πάντας εἰς 
ταὐτὸ συνάγειν ἐπιεικῶς τοὺς χαρίεντας ἥδιστον 
παρεῖχε᾽ πολλάκις μὲν γὰρ ἐμιμεῖτο τῶν παλαιῶν 
τὸν Κίμωνα, πολλοὺς καὶ παντοδαποὺς ἑστιῶν 
ἡδέως᾽ ἀεὶ δ᾽ ὡς ἔπος εἰπεῖν τὸν Κελεόν. ὃν 
πρῶτον ἱστοροῦσιν εὐδοκίμων καὶ ἀγαϑῶν ἀνδρῶν 

5 Ἐ; γάληψος 6 αὐτοφυῶς Μδαγν!ρὶαβ ΡΥΟΌΌΙ ΠΟΥ 


8 ἡβητήριον Χ τροῖθ αὖ νἱᾶ, 14 τη8}}11 αὐτόσε 19::Ὁ: 
τὸ αὐτὸ 22 δὲ] οὔ. τηθὶ 


“λνῦ 
ὁἁλ ϑ“..» “Ὁ... 


» 


0 


ΤΙΒΕΝ ΤΥ. 101 


κατασκευάσαντα σύνοδον καϑημερινὴν ὀνομάσαι πρυ- 
τανξῖον. 
2, Ἐγίγνοντο δὴ λόγοι τοιαύτῃ συνουσίᾳ πρέ- Ἐὶ 
ποντὲς ἑκάστοτε. καί ποτε παρέσχον αἵ τράπεξαι; 
5 ποικιλώταται γενόμεναι, ξήτησιν ὑπὲρ ὄψων. πότε- 
ρον τὰ ἐκ γῆς ἢ τὰ ἐκ ϑαλάττης ἐπιτηδειότερα" 
καὶ τῶν ἄλλων σχεδὸν ἁπάντων ὑμνούντων τὰ ἔκ 
γῆς πολλὰ καὶ παντοδαπὰ καὶ δυσεξαρίϑμητα τοῖς 
γένεσι καὶ ταῖς διαφοραῖς, τὸν Σύμμαχον ὁ Πολυ- 
1ὸ κράτης προσαγορεύσας “σὺ δ᾽ εἶπεν ᾿ἀμφίαλον ὧν 
ξῶῷον καὶ τοσαύταις ἐντεϑραμμένος ϑαλάτταις. αἵ 
τὴν ἱερὰν πέριξ ὑμῶν ἑλίττουσι Νικόπολιν, οὐκ 
ἀμύνεις τῷ Ποσειδῶνι: βούλομαί γε νὴ 4 ὃ 
Σύμμαχος εἶπε, καὶ σὲ παραλαμβάνω καὶ παρακαλῶ, 
τὸ τὰ ἥδιστα τῆς ᾿Ζ4χαϊκῆς καρπούμενον ϑαλάττης." 
οὐκοῦν ἔφη “πρῶτον᾽ ὃ Πολυχράτης “ἴωμεν ἐπὶ 
τὴν συνήϑειαν. ὡς γὰρ πολλῶν ὄντων ποιητῶν 
ἕνα τὸν χράτιστον ἐξαιρέτως ποιητὴν καλοῦμεν, 
οὕτω πολλῶν ὄντων ὄψων ἐκνενίκηκεν ὁ ἰχϑὺς 
80 μόνος ἢ μάλιστά γ᾽ ὄψον καλεῖσθαι διὰ τὸ πολὺ 
πάντων ἀρετῇ κρατεῖν. καὶ γὰρ ὀψοφάγους καὶ φι- 
λόψους λέγομεν οὐχὶ τοὺς βοείοις χαίροντας. ὥσ- 6068 
περ Ἡρακλῆς ὅς 'τοῖς κρέασι χλωρὰ σῦκ᾽ ἐπήσϑιεν᾽, 
οὐδὲ τὸν φιλόσυχον οἷος ἦν Πλάτων, οὐ φιλόβο- 


12 πέριξ] περὶ τοὶ. παρ᾽ ὑμῖν οἴη. Χ 2420 μόνος Αὐδμε- 
πδΘῸ5 Ὁ. 2106: μόνον γὲ] τὲ τηθὶ 21 φιλόψους] ὅλο- 
ψύχους ΤΗ6] 28 τοῖς βοείοις κρέασι Νεαθοκίαβ (Ρ. 602) 6οχ 
Αἴῆθῆβθο ἐπήσϑιεν Χ οχ θοᾶθῃι: ἔχων ἤσϑιεν 24 φιλό- 
συκον] φιλόσοφον τηοῖὶ οὐ] οὐδ᾽ αὖ τὸν δῃ ἢ 

ῬΙπίατοιὶ Μογα] δ. ὙΟ]. 1Υ͂. 1 


102 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


τρυν οἷος ᾿Δρκεσίλαος᾽ ἀλλὰ τοὺς περὶ τὴν ἰχϑυο- 
πωλίαν ἀναδιδόντας ἑκάστοτε καὶ τοῦ κώδωνος ὀξέως 
ἀκούοντας. καὶ ὁ 4“ημοσϑένης τὸν Φιλοχράτην φησὶν 
ἐκ τοῦ προδοτικοῦ χρυσίου 'πόρνας καὶ ἰχϑῦς ἀγο- 
ράξειν᾽, ἐπ’ ὀψοφαγίᾳ καὶ ἀσελγείᾳ τὸν ἄνδρα λοι- ὅ 
δορῶν. ὁ δὲ Κτησιφῶν οὐ κακῶς, ὀψοφάγου τινὸς 
ἐν τῇ βουλῇ βοῶντος δαγήσεσϑαι. ἱμηδαμῶς᾽ εἶπεν 
ὦ ἄνϑρωπε ποιήσῃς ἡμᾶς ἰχϑυοβρώτους. ὁ δὲ τὸ 
στιχίδιον τοῦτο ποιήσας 
Β “πρὸς χαππάριον ξῇς δυνάμενος πρὸς ἀνθίαν᾽ τιὸ 


τί ποτὲ βούλεται; τί δ᾽ οἵ πολλοὶ βούλονται, πρὸς 
ϑεῶν. ὅταν ἡδέως γενέσϑαι παρακαλοῦντες ἀλλή- 
λους λέγωσι σήμερον ἀκτάσωμεν; οὐχὶ τὸ παρ᾽ 
ἀκτῇ δεῖπνον ἥδιστον ἀποφαίνουσιν ὥσπερ ἔστιν; 
οὐ διὰ τὰ κύματα καὶ τὰς ψηφῖδας (τέ γάρ; ἐπ᾽ τ 
ἀκτῆς τις λέχυϑον ὀψᾶται χαὶ κάππαριν:) ἀλλ᾽ ὡς 
ἰχϑύος ἀφϑόνου καὶ νεαροῦ τὴν παράλιον τράπε- 
ξαν εὐποροῦσαν. καὶ μέντοι καὶ πιπράσκεται παρὰ 
λόγον ἁπάντων τιμιώτατον τὸ ϑαλάττιον ὄψον" ὃ 
γοῦν Κάτων οὐχ ὑπερβολικῶς ἀλλ᾽ ἀληϑῶς πρὸς 
τὴν τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν τῆς πόλεως δημηγορῶν 
Ο εἶπεν. ὅτι πλείονος πιπράσκεται ἐν Ῥώμῃ ἰχϑὺς ἢ 
βοῦς. κεράμιόν τε γὰρ πωλοῦσι τιμῆς. ὅσην οὐκ 
ἂν ἑκατόμβη βούπρῳρος ἄλφοι κατακοπεῖσα. καίτοι 


τ 


0 


2 ἀναδιδόντας] ἀλύοντας ΟοροίαβΒ. Οἵ, ἩδβγοΒ: ἄν - 
δινος περίπατος οὗ ἀναδινέω περιπατῶ. Βα Ίοοο ἄναστρε- 
φομένους παροὺ Αὐμοηδθαβ. ϑ5'6α οἵ. πθοργϑθοῦμι ξεφυτρώνω 

κώδωνος] κόνωνος τιοῖὶ 8 “4ημοσϑένης) 19, 280 [10 οἵ 
ΚοΟΚ. 8 Ρ. 490 1 οὐ διὰ] οὐ μὰ 4 διὰ 1Ὁ. τέγάρ, εἰ ἐπ᾿ ὃ 


ΤΙΒΕΗ ΤΥ. 102 


φαρμάκων δυνάμεως ὃ ἰατρικώτατος ἄριστος κρι-. 


τὴς καὶ μελῶν ἀρετῆς ὃ φιλομουσότατος. οὐκοῦν 
καὶ ἀρετῆς ὄψων ὃ φιλοψότατος. οὐ γὰρ Πυϑα- 
γόρᾳ γε τούτων οὐδὲ Ξενοκράτει διαιτητῇ χρηστέον. 
᾿Αἀνταγόρᾳ δὲ τῷ ποιητῇ καὶ Φιλοξένῳ τῷ ἘΕρύξιδος 
καὶ τῷ ζωγράφῳ ᾿ἀνδροκύδει. ὅν φασι τὴν Σχύλλαν 
ξωγραφοῦντα τοὺς περὶ αὐτὴν ἰχϑῦς ἐμπαϑέστατα 
καὶ ξζωτικώτατα δι᾽ ὀψοφαγίαν ἐξεργάσασϑαι. ᾽άντα- 
γόρᾳ δ᾽ ὁ βασιλεὺς ᾿ἀντίγονος ἐν τῷ στρατοπέδῳ 
ιὸ λοπάδα γόγγρων ἕψοντι περιεξζωσμένῳ παραστὰς 
ἄρά γ᾽ εἶπε τὸν Ὅμηρον οἴει τὰς τοῦ ᾿Ζγαμέμνο- 
νος πράξεις ἀναγράφειν γόγγρους ἕψοντα;᾽ κἀκεῖνος 
οὐ φαύλως “σὺ δ᾽ οἴει᾽ ἔφησε τὸν ᾿4γαμέμνονα τὰς 
πράξεις ἐχείνας ἐργάσασϑαι πολυπραγμονοῦντα, τί 
ι6 ἐν τῷ στρατοπέδῳ γόγγρον ἕψει; ταῦτ᾽ εἶπεν 
Πολυχράτης “ἔγωγε συμβάλλομαι καὶ ὑμῖν καὶ νὴ 
Δία τοῖς ἰχϑυοπώλαις ἀπὸ τῶν μαρτύρων καὶ τῆς 
συνηϑείας." 

ὃ. “Ἐγὼ δ᾽᾽ ὃ Σύμμαχος ἔφη 'τῷ πράγματι μετὰ 
σπουδῆς πρόσειμι καὶ διαλεκτικώτερον. εἰ γὰρ ὕψον 
ἐστὶ τὸ τὴν τροφὴν ἐφηδῦνον, ἄριστον ἂν ὄψον εἴη 
τὸ μάλιστα τὴν ὄρεξιν ἐπὶ τῷ σίτῳ κατασχεῖν δυνά- 
μενον. ὥσπερ οὖν οἱ προσαγορευϑέντες ᾿Ελπιστικοὶ 
φιλόσοφοι συνεχτικώτατον εἶναι τοῦ βίου τὸ ἐλπί- 
85 ζευν ἀποφαίνονται τῷ ἀπούσης ἐλπίδος οὐδ᾽ ἡδυ- 


σι 


ε 
- 
ο 


2 


. 


6 Ἐ: ἀνδροκχύδῃ 12 ἂν γράφειν ᾿. Ῥοίϊυ5 ἂν ἀναγρά- 
φεν 18.3: ἕψες 16 ἔγωγε Μ: ἐγὼ δ ἰρ. καὶ ὑμῖν 
Μϑανιρτυβ 20 ἀποφαίνονται Χ: ἄποφαι 4 να 8 Καὶ 
τῷ ἀπούσης Χ: τῶ πάσης οὐδ᾽ Ἦ: οὐχ 

11." 


ὨὈ 


ΕΗ 


104 ΟΟΛΔΕΝΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝΜ 


νούσης οὐκ ἀνεκτὸν εἶναι τὸν βίον, οὕτω καὶ τῆς 
ἐπὶ τὴν τροφὴν ὀρέξεως συνεχτικὸν ϑετέον, οὗ μὴ 
παρόντος ἄχαρις γίγνεται τροφὴ πᾶσα καὶ δυσπρόσ- 
οἰστος. τῶν μὲν οὖν ἐκ γῆς τοιοῦτον οὐδὲν εὑρή- 
σεις. τῶν δὲ ϑαλαττίων τὸν ἅλα πρῶτον, οὗ χωρὶς 
οὐδὲν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἐστὶν ἐδώδιμον: ἀλλὰ καὶ 
τὸν ἄρτον οὗτος ἐμμιγνύμενος συνηδύνει" διὸ καὶ 
Δήμητρος σύνναος ὃ Ποσειδῶν, καὶ τῶν ἄλλων 
ὄψων οἱ ἅλες ἥδιστον ὄψον εἰσίν. οἵ γοῦν ἥρωες 
εὐτελοῦς καὶ λιτῆς ἐθάδες ὥσπερ ἀσκηταὶ διαίτης 
ὄντες καὶ τῆς τροφῆς πᾶσαν ἡδονὴν ἐπίϑετον καὶ 
περίεργον ἀφελόντες, ὡς μηδ᾽ ἰχϑύσι χρῆσϑαι παρὰ 
τὸν Ελλήσποντον στρατοπεδεύοντες, οὐχ ὑπέμενον τὰ 
κρέα χωρὶς ἁλῶν προσφέρεσϑαι. μαρτυροῦντες ὅτι 
τοῦτο τῶν ὕψων μόνον ἀπαραίτητόν ἐστιν. ὡς γὰρ 
τὰ χρώματα τοῦ φωτός, οὕτως οἱ χυμοὶ τοῦ ἁλὸς 


609 δέονται πρὸς τὸ κινῆσαι τὴν αἴσϑησιν" εἰ δὲ μή, 


βαρεῖς τῇ γεύσει προσπίπτουσι καὶ ναυτιώδεις. “νέ- 
κυες γὰρ κοπρίων ἐκβλητότεροι᾽ καϑ' Ἡράκλειτον, 
κρέας δὲ πᾶν νεκρόν ἐστι καὶ νεχροῦ μέρος" ἡ δὲ 
τῶν ἁλῶν δύναμις, ὥσπερ ψυχὴ παραγενομένη. χά- 
οιν αὐτῷ καὶ ἡδονὴν προστίϑησι. διὸ καὶ προ- 
λαμβάνουσι τῆς ἄλλης τροφῆς τὰ δριμέα καὶ τὰ 


1 οὐκ ἀνεντὸν ἢ: 4--ὃ γὰ 8. Πὶ νεῆτον 8 παρόντος 
παντὸς 61] οἵ. ΤΌΘ: δυσπρο 1---ὦ γὰ πα]]ὸ 18. Ἐὶ 
9 ἤδιστον Ἐν: ἥδιον οἵ. ῬΟ]]. 6, 11. Ηδβγοῖ. ῬΠούϊαΒ 8. νυ. 
ἡδυντῆρες 10 τοῦ φωτός ΒΘηΒΘΙοΥΒ: 6 Νὰ 9 ΚΕ τοῦ 
ἁλὸς ἰάᾶθηι: 8ὃ--4 γὰ 1" 17 κινῆσαι ΤΟθῦαβ: 4 γὰ 
{{ 15 εἰ δὲ μή] ἐμὴ τηθὶ 19 Ἡράκλειτον] Βγνγαΐθυ. 
Ὁ. 8ῦ 


1ὅ 


σι 


ι 


[-Ὁ] 


1 


ϑι 


20 


Π͵ΙΒΕΒᾺΒ ΤΥ. 10 


ἁλμυρά, καὶ ὅλως ὅσα μάλιστα τῶν ἁλῶν μετέσχηκε" 
γίγνεται γὰρ φίλτρα ταῦτα τῇ ὀρέξει πρὸς τἄλλα 
ὄψα, καὶ δελεασϑεῖσα διὰ τούτων ἐπ᾽ ἐκεῖνα πρόσ- 
εισι νεαλὴς καὶ πρόϑυμος᾽ ἐὰν δ᾽ ἀπ᾽ ἐχείνων ἄρ- 
ξηται; ταχέως ἀπαγορεύει. οὐ μόνον τοίνυν πρὸς 
τὴν τροφὴν ἀλλὰ καὶ πρὸς ποτὸν ὄψον εἰσὶν οἵ Β 
ἅλες. τὸ μὲν γὰρ Ὁμηρικὸν ἐκεῖνο ᾿κρόμυον ποτῷ 
ὄὕψον᾽ ναύταις καὶ κωπηλάταις μᾶλλον ἢ βασιλεῦσιν 
ἐπιτήδειον ἦν᾽ τὰ δ᾽ ὑφαλμυρίξζοντα μετρίως τῶν 
σιτίων δι᾽ εὐστομίαν πᾶν μὲν οἴνου γένος ἡδὺ τῇ 
γεύσει καὶ λεῖον ἐπάγει. πᾶν δ᾽ ὕδωρ προσφιλὲς 
παρέχεσϑαι ἄλκιμον: ἀηδίας δὲ καὶ δυσχερείας, ἣν 
ἐμποιεῖ τὸ κρόμμυον, οὐδ᾽ ὀλίγον μετέσχηκεν" ἀλλὰ 
καὶ διαφορεῖ τὴν ἄλλην τροφὴν καὶ παραδίδωσιν 
εὐπειϑῆ καὶ μαλακωτέραν τῇ πέψει. εὔχαριν μὲν 
χάριν ὄψου δύναμιν δὲ φαρμάκου τῷ σώματι τῶν 
ἁλῶν προσφερομένων. καὶ μὴν τά γ᾽ ἄλλα ϑαλάτ- 
της ὕψα πρὸς τῷ ἡδίστῳ καὶ τὸ ἀβλαβέστατον ἔχει" 
κρεώδη μὲν γάρ ἐστιν οὐ βαρύνει δ᾽ ὁμοίως, ἀλλὰ 
καταπέττεται καὶ διαφορεῖται ῥδᾳδίως. μαρτυρήσει 
δ᾽ οὑτοσὶ Ζήνων καὶ νὴ 4ία Κράτων, οἱ τοὺς ἀσϑε- 
νοῦντας πρὸ τῶν ἄλλων ἁπάντων ἐπὶ τὸν ἰχϑὺν 
ἄγουσιν ὧς κουφότατον ὄψων. καὶ λόγον ἔχει τὴν 
ϑάλατταν ὑγιεινὰ καὶ διαπεπονημένα τοῖς σώμασιν 


Ὁ, Ἐ-: τὰ ἄλλα 6 τὸ ποτὸν 7 Ὁμηρικὸν] 4 680 
12 παρέχεσϑαι ἄλκιμον] ἰοιύ. παρέχει καὶ ἄλυπον οἵ, Ῥ. 141 
ἄλυπα καὶ προσφιλῆ παρέχειν. ΑἸῖῶ ΘΧΘΙΉΡ]ῶ τἱά. ἴῃ ὅγιη- 
ῬΟ]185 1ὅ πέψει Τυαυτπθῦμϑ: ὄψει 10 γάριν ἕ: γὰρ οὗ 
Ῥ. 0888 11 ἁλῶν Ταχποθαβ: ἄλλων 


100 ΩΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌῸΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝ 


ἐχτρέφειν, εἴ γε καὶ ἡμῖν ἀέρα λεπτότητι καὶ καϑα- 
΄ τὸ τ ὁ 9 
ρότητι πρόσφορον ἀναδίδωσιν. 
- ἢ 2 2 
4. “Ὀρϑῶς᾽ ἔφη “λέγεις᾽ ὁ “αμπρίας. “ἀλλ᾽ ἔτι 
- ΄ 7 ς υ Ἷ ν᾿ Χ [4 
τῷ λόγῳ προσφιλοσοφήσωμεν. ὁ γὰρ ἐμὸς πάππος 
2 , ἿᾺ 
εἰώϑει λέγειν ἑκάστοτε τοὺς ᾿Ιουδαίους ἐπισκώπτων, 
ὅτι τὸ δικαιότατον χρέας οὐκ ἐσθίουσιν ἡμεῖς δὲ 
φήσομεν δικαιότατον ὄψον εἶναι τὸ ἐκ ϑαλάττηρ᾽ 
τα ας Ν ι Ν Ν - μ᾿ "ἷ]Ἱ Ά 
πρὸς μὲν γὰρ ταυτὶ τὰ χερσαῖα κἂν ἄλλο μηδὲν 
ἡμῖν ἢ δίκαιον, ἀλλὰ τρέφεταί γε τοῖς αὐτοῖς καὶ 
λαμβάνει τὸν αὐτὸν ἀέρα, καὶ λουτρὰ καὶ ποτὸν 
2 -" Ὰ ἢ 2] ε τ' ᾿ ῇ 2 
αὐτοῖς ἅπερ ἡμῖν ἔστιν' ἡ καὶ σφάττοντες ἐδυσω- 


10 


ποῦντο φωνὴν ἀφιέντα γοερὰν καὶ τὰ πλεῖστα πε- 


ποιημένοι συνήϑη καὶ σύντροφα ταῖς διαίταιρ. τὸ 
δὲ τῶν ἐναλίων γένος ἔκφυλον ὅλως καὶ ἄποικον 
ἡμῶν, ὥσπερ ἐν ἄλλῳ τινὶ κόσμῳ γεγονότων καὶ 
Ἑ ξώντων., οὔτ᾽ ὄψις οὔτε φωνή τις οὔϑ᾽ ὑπουργία 
παραιτεῖται τῆς προσφορᾶς. οὐδὲν γὰρ ἄν τις ἔχοι 
χρήσασϑαι ζῶσιν, ἃ μηδ᾽ ὅλως ζῇ παρ᾽ ἡμῖν" οὐδὲ 
δεῖ τινος ἐπ᾽ αὐτὰ στοργῆς. ἀλλ᾽ ὥσπερ “ἫἯιδης αὐ- 
τοῖς ἐστιν οὗτος ὁ παρ᾽ ἡμῖν τόπος᾽ ἐλθόντα γὰρ 
εἰς αὐτὸν εὐθέως τέϑνηκεν.ἢ 


8 γὰρ : γε 9 γε] τε ἢ 11 ἔστιν ἣ καὶ : 
ἐστὶ νίκαν 11 τῆς προσφορᾶς ΑΠΟΒΥΤΗΙΙΘ: τῆς προσ ὃ--8 
γὰ ἂς ἄν τις ἔχοι ὃ: αὐτοῖς ἔχοι 18 ζῶσιν ἃ ὃ: 
ζῶον ὃ 19 οχ, ΤΌΣΒΘΡαΒ: ἀΐδης 


1ὅ 


20 


γμακιυ-- 


ὅ 


10 


μ᾿ 
ὧι 


20 


ΤΙΒΕΗΝ 1Υ. 101 


ΠΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ Ε. 


Πότερον οἱ Ιουδαῖοι σεβόμενοι τὴν ὗν ἢ δυσχεραίνοντες 
ἀπέχονται τῶν κρεῶν. 


ΤΓΡΟΣΙΣΠΙΖ ΘΟ  ΦΕΡΡΥΟΘΟΝΘΊΣ: 
ΚΑΔΛΜΙΣΤΡΑΤΟΣ,, ΠΟΛΜΥΚΡΑΤΗΣΙ,, ΛΑΜΠΡΙΩΣ. 


1. Ἐπεὶ δὲ ταῦτ᾽ ἐρρήϑη. βουλομένων τινῶν 
ἀντικατατείνειν, τὸν ἕτερον λόγον ἐκκρούων ὁ Καλ- 
λίστρατος ἔφη “πῶς ὑμῖν δοκεῖ λελέχϑαν τὸ πρὸς 
τοὺς Ιουδαίους, ὅτι τὸ δικαιότατον κρέας οὐκ ἐσϑί- Ἐ 
ουσιν; Ῥὑπερφυῶς᾽ ἔφη ὁ Πολυχράτης. “ἐγὼ δὲ καὶ 
προσδιαπορῶ. πότερον οἱ ἄνδρες τιμῇ τινι τῶν ὑῶν 
ἢ μυσαττόμενοι τὸ ζῷον ἀπέχονται τῆς βρώσεως 
αὐτοῦ τὰ γὰρ παρ᾽ ἐκείνοις λεγόμενα μύϑοις ἔοι- 
κεν. εἰ μή τινας ἄρα λόγους σπουδαίους ἔχοντες 
οὐκ ἐχφέρουσιν.᾽ 

2), “Ἐγὼ μὲν τοίνυν᾽ εἶπεν ὃ Καλλίστρατος 
“οἶμαί τινα τιμὴν τὸ ξῷον ἔχειν παρὰ τοῖς ἀνδρά- 
σιν εἰ δὲ δύσμορφον ἡ ὗς καὶ ϑολερόν. ἀλλ᾽’ οὐ 610 
κανϑάρου καὶ γυπὸς καὶ κροχοδείλου καὶ αἰλούρου 
τὴν ὄψιν ἀτοπώτερον ἢ τὴν φύσιν ἀμουσότερον᾽ 
οἷς ὡς ἁγιωτάτοις ἱερεῖς Αἰγυπτίων ἄλλοις ἄλλοι 
προσφέρονται. τὴν δ᾽ ὗν ἀπὸ χρηστῆς αἰτίας τι- 

18 ἀλλ᾽ οὐ Τυτπορυβ: 8---ὃ γὰ 8 Εὶ 19 γυπὸς ὟΥ: 


γρυ ὅ Νὰ 8 Ε΄. γρύλλου Τυγπθθιβ, 564 οἵ, ν. 10908: κάν- 


ἅὅσαροι καὶ γῦπες καὶ κροκοδείλου ΒΕΒΙΠΘΘηΒ15: ἐχχροκο- 
δείλου αἰλούρου Θεάθηι: ὅ Νὰ 8 αὶ υσρου 20 ἀτοπωτάτην 
τη 6] ἀμουσότερον)] μυσαρώτερον Η]ΥΒΟΒΙΡΊΒ 21 ἄλλοις 
ΒΆΒΙ]ΘΘΗΒ15 22. ΒΟΙΙΡΒΙῚ οὑτὰ Νίϑανιρίο: ἀποχρηστῆσαι καὶ 
τιμᾶσϑαι οἵ. ϑγτηὈ. 


108 ΟΟΛΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΗΌΝ 


τ" λέγουσι: πρώτη γὰρ σχίσασα τῷ προύχοντι 
τῆς ὀρυχῆς, ὥς φασι, τὴν γῆν ἴχνος ἀρόσεως ἔϑηκε 
καὶ τὸ τῆς ὕνεως ὑφηγήσατο ἔργον ὅϑεν καὶ τοὔ- 
νομα γενέσϑαι τῷ ἐργαλείῳ λέγουσιν ἀπὸ τῆς ὑός. 
οὗ δὲ τὰ μαλϑακὰ καὶ κοῖλα τῆς χώρας Δἰγύπτιοι ὁ 
Β ὕπο θὰ - οὐδ᾽ ἀρότρου δέονται τὸ παρ πὰ ἀλλ᾽ 
ὅταν ὃ Νεῖλος ἀπορρεῖ) καταβρέξας τὰς ἀρούραφρ. 
ἐπακολουϑοῦντες τὰς ὗς κατέβαλον" αἵ δὲ χρησά- 
μεναν πάτῳ καὶ ὀρυχῇ ταχὺ τὴν γῆν ἔστρεψαν ἔκ 
βάϑους καὶ τὸν σπόρον ἀπέχρυψαν. οὐ δεῖ δὲ ϑαυ- τὸ 
μάξειν, εἰ διὰ τοῦτο τινὲς ὗς οὐκ ἐσϑίουσιν, ἑτέρων 
ξῴων μείζονας ἐπ᾽ αἰτίαις γλίσχραις, ἐνίων δὲ καὶ 
πάνυ γελοίαις, τιμὰς ἐχόντων παρὰ τοῖς βαρβάροις. 
τὴν μὲν γὰρ μυγαλῆν ἐκτεϑειάσϑαν λέγουσιν ὑπ’ 
Αἰγυπτίων τυφλὴν οὖσαν, ὅτι τὸ σκότος τοῦ φωτὸς τ 
ἡγοῦντο πρεσβύτερον᾽ τίκτεσϑαν δ᾽ αὐτὴν ἐκ μυῶν 
πέμπτῃ γενεᾷ νουμηνίας οὔσης" ἔτι δὲ μειοῦσϑαι 
Ο τὸ ἧπαρ ἐν τοῖς ἀφανισμοῖς τῆς σελήνης. τὸν δὲ 
λέοντα τῷ ἡλίῳ συνοικειοῦσιν, ὅτι τῶν γαμψωνύ- 
χῶν τετραπόδων βλέποντα τίκτει μόνοφ᾽ κοιμᾶται 30 
δ᾽ ἀκαρὲς χρόνου καὶ ὑπολάμπει τὰ ὄμματα καϑεύ- 
δοντος᾽ χρῆναι δὲ κατὰ χασμάτων λεοντείων ἐξιᾶσι 
κρουνούς, ὅτι Νεῖλος ἐπάγει νέον ὕδωρ ταῖς Αἰγυπ- 
τίων ἀρούραις, ἡλίου τὸν λέοντα παροδεύοντος. τὴν 
᾿ ἰβίν φασιν ἐκκολαφϑεῖσαν εὐϑὺς ἕλκειν δύο 56 


2 τῆς ὀρυχῆς] τοῦ ῥύγχους ἢ 8 ἐπακολουϑοῦντες] 


οὐᾶ. καὶ σπείροντες [)ΟΘΠΠΘΥΒ εἰσέβαλον ἩϊΒΟΒΙΡΊαΒ 
ΟΠ: Ια. τ 5010 ἊΣ ἬΝ ὙνΡΝ 140. 2) γἵὰ 14 μυ- 
γάλην γν6] μεγάλην ΤηΘ] 22 οι. Εἰχ. ΤΌΣΩΘΌΙ: 


κρῆναι δὲ καὶ τὐό τι ει ἀλαοι τῶν 


ὅ 


10 


1ὅ 


20 


ΤΙΒΕΝ ΤΥ. 1609 


δραχμάς, ὅσον ἄρτι παιδίου γεγονότος καρδίαν" ποιεῖ 
δὲ τῇ τῶν ποδῶν ἀποτάσει πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς 
τὸ ῥύγχος ἰσόπλευρον τρίγωνον. καὶ τί ἄν τις 
«Αἰγυπτίους αἰτιῷτο τῆς τοσαύτης ἀλογίας, ὅπου καὶ 
τοὺς Πυϑαγορικοὺς ἱστοροῦσι καὶ ἀλεχτρυόνα λευ- 
κὸν σέβεσθαι καὶ τῶν ϑαλαττίων μάλιστα τρίγλης 
καὶ ἀκαλήφης ἀπέχεσθαι, τοὺς δ᾽ ἀπὸ Ζωροάστρου 
μάγους τιμᾶν μὲν ἐν τοῖς μάλιστα τὸν χερσαῖον 
ἐχῖνον, ἐχϑαίρειν δὲ τοὺς ἐνύδρους μῦς καὶ τὸν 
ἀποκτείνοντα πλείστους ϑεοφιλῆ καὶ μακάριον νο- 
μέξειν; οἶμαι δὲ καὶ τοὺς ᾿Ιουδαίους, εἴπερ ἐβδελύτ- 
τοντο τὴν ὗν, ἀποχτείνειν ἄν, ὥσπερ οἱ μάγοι τοὺς 
μῦς ἀποκτείνουσι" νῦν δ᾽ ὁμοίως τῷ φαγεῖν τὸ ἀνε- 
λεῖν ἀπόρρητόν ἐστιν αὐτοῖς. καὶ ἴσως ἔχει λόγον, 
ὡς τὸν ὄνον ἀναφήναντα πηγὴν αὐτοῖς ὕδατος τι- 
μῶσιν, οὕτω καὶ τὴν ὗν σέβεσϑαι σπόρου καὶ ἀρό- 
του διδάσκαλον γενομένην" εἰ μή, νὴ 4έα, καὶ τοῦ 
λαγωοῦ φήσει τις ἀπέχεσϑαι τοὺς ἄνδρας. ὡς μυ- 
σαρὸν καὶ ἀκάϑαρτον δυσχεραίνοντας τὸ ξῷον.᾽ 

ὃ. "Οὐ δῆτ᾽᾽ ἔφη ὃ Δαμπρίας ὑπολαβών “ἀλλὰ 
τοῦ μὲν λαγωοῦ φείδονται διὰ τὴν πρὸς τὸν μέ- 
νον ὑπ᾽ αὐτῶν μυ ἕστα ϑηρίον ἐμφερέστατον. 


ς 


ὁ γὰρ λαγὼς μεγέϑους ἔοικε καὶ πάχους ἐνδεὴς 


, 2 πόνων τηρὶ ἄλλους τάοτη 16 ὄνον ΒεΒΙ]ΘΘΗΒΙ5: 
ὄνον δὲ 11 εἰ μὴ Χ 18 6. ἢ: φησί 20 οὐ δῆτα ἔφη 
1Ιάθϑιη: ουδ 60---.ὃΞὁΞ᾿ γὰ 21 φείδονται ΠοΘΏμΘῖ5: 2--8Ὁὃ γὰ 
68 διὰ τὴν πρὸς --- ἐμφερέστατον] διὰ τὴν πρὸς τὸν 
ὄνον τιμώμενον ὑπ᾽ αὐτῶν μάλιστα ϑηρίων ἐμφέρειαν 
ΕὙΔΉΚΙΙΒ οὐλδο. Ὁ α 5 Π 28 πάχους ἐνδεὴς ὄνος 
ΠοΟΘΏποσι5: τάχους ἐν δεινοῖς 


"9) 


Η 


πη ΦΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΤΌΝΜ 


ὄνος εἶναι" καὶ γὰρ ἡ χρόα καὶ τὰ ὦτα καὶ τῶν 
ΕΒ ὀμμάτων ἡ λιπαρότης καὶ τὸ λαμυρὸν ἔοικε ϑαυ- 
μασίως᾽ ὥστε μηδὲν οὕτω μηδὲ μικρὸν μεγάλῳ τὴν 
μορφὴν ὅμοιον γεγονέναι. εἰ μὴ νὴ 4ία. καὶ πρὸς 
τὰς ὁμοιότητας αἰγυπτιάζοντες τὴν ὠκύτητα τοῦ ὅ 
ζῴου ϑεῖον ἡγοῦνται καὶ τὴν ἀκρίβειαν τῶν αἰσϑη- 
τηρίων᾽ ὅ τε γὰρ ὀφθαλμὸς ἄτρυτός ἐστιν αὐτῶν, 
ὥστε καὶ καϑεύδειν ἀναπεπταμένοις τοῖς ὄμμασιν" 
ὀξυηκοΐᾳ δὲ δοκεῖ διαφέρειν, ἣν 4ἰγύπτιοι ϑαυμά- 
σαντες ἐν τοῖς ἱεροῖς γράμμασιν ἀκοὴν σημαίνουσιν τὸ 
οὖς λαγωοῦ γράφοντες. τὸ δ᾽ ὕειον χρέας οἵ ἄν- 
δρες ἀφοσιοῦσϑαι δοκοῦσιν, ὅτι μάλιστα ὃ ὃ οἱ βάρ- 
βαροι τὰς ἐπιλευκίας καὶ λέπρας δυσχεραίνουσι, καὶ 
τῇ προσβολῇ τὰ τοιαῦτα καταβόσκεσϑαιν πάϑη τοὺς 
671 ἀνθρώπους οἴονται. πᾶσαν δ᾽ ὗν ὑπὸ τὴν γαστέρα τι 
λέπρας ἀνάπλεων καὶ ψωρικῶν ἐξανϑημάτων δρῶ- 
μὲν" ἃ δή, καχεξίας τινὸς ἐγγενομένης τῷ σώματι 
καὶ φϑορᾶς, ἐπιτρέχειν δοκεῖ τοῖς σώμασιν. οὐ μὴν 
ἀλλὰ καὶ τὸ ϑολερὸν περὶ τὴν δίαιταν τοῦ ϑρέμ- 
ματος ἔχει τινὰ πονηρίαν᾽ οὐδὲν γὰρ ἄλλο βορβόρῳ 30 
χαῖρον οὕτω καὶ τόποις ῥυπαροῖς καὶ ἀκαϑάρτοις 
ὁρῶμεν, ἔξω λόγου τιϑέμενον τὰ τὴν γένεσιν καὶ 


2 οι, Ἐ: ἁλμυρὸν 8. μηδὲ] 46]. ΠΟΘΆΠΘΥΊΙΒ 
γί ἄτρυτος] ἄγρυπνος ἘΠ ΚρηΪτι5 αὐτῷ ἢ 11 οὗς λὰα- 
γωοῦ ἰάθη: τοὺς λαγωοὺς 12 δοκοῦσιν 53: 8--.. νὰ 15:Ὲ}] 
κουσιν 16,6... 8 γὰ τ ἢν ϑαρΡροῦ οἵ Δσιανοὶ βάρβαροι 
ΘοΘῆηοσ5. Μα]η πάντων 18 ἐπιλευχίας} ἐπε: ὅ--- Νὰ 
λευκίας. ὥδοα οχῦ. πα]}1ὼ οϑὺ 180. ῬΓΟΡίΘυ ῬΤΟΧΊ ΙΔ. ΠΠΔΥ ΟΊ ΘΆ 
(2 --- 8 -Ε ὃ --- 4) 1ὅ πᾶσαν] ἐς ὁ ὧν Τη0] 10 ἐξανϑη- 
σάντων 1 117 6ῃϊ. ἢ: ἐκγενομένης 22 τὰ Ἰᾶριῃη: μετὰ 


ΤΙΈΒΈΒΙΗΝ ΤΥ. 7} 


τὴν φύσιν ἐν αὐτοῖς ἔχοντα τούτοις. λέγουσι δὲ 
καὶ τὰ ὄμματα τῶν ὑῶν οὕτως ἐγκεκλάσϑαι καὶ 
κατεσπάσϑαι ταῖς ὕψεσιν. ὥστε μηδενὸς ἀντιλαμβά- 
νεσϑαι μηδέποτε τῶν ἄνω μηδὲ προσορᾶν τὸν οὐρα- 
νόν, ἂν μὴ φερομένων ὑπτίων ἀναστροφήν τινὰ Β 
παρὰ φύσιν αἱ κόραι λάβωσι. διὸ καὶ μάλιστα 
κραυγῇ χρώμενον τὸ ξῷον ἡσυχάζειν, ὅταν οὕτω 
φέρηται, καὶ σιωπᾶν κατατεϑαμβημένον ἀηϑίᾳ τὰ 
οὐράνια καὶ κρείττονι φόβῳ τοῦ βοᾶν συνεχόμενον. 
10 δἦ δὲ δεῖ χαὶ τὰ μυϑικὰ προσλαβεῖν, λέγεται μὲν 
ὁ ἤάδωνις ὑπὸ τοῦ συὸς διαφϑαρῆναι" τὸν δ᾽ ΄άδω- 
νιν οὐχ ἕτερον ἀλλὰ Διόνυσον εἶναι νομίξουσι. καὶ 
πολλὰ τῶν τελουμένων ἑκατέρῳ περὶ τὰς ἑορτὰς βε- 
βαιοῖ τὸν λόγον. οἵ δὲ παιδικὰ τοῦ Διονύσου γεγονέ- 
15 ναι" καὶ Φανοκλῆς, ἐρωτικὸς ἀνήρ. ὥδέπου πεποίηκεν Ο 


σι 


εἰδὼς ϑεῖον ᾿ἄδωνιν ὀρειφοίτης Ζηιόνυσος 
ἥρπασεν, ἠγαϑέην Κύπρον ἐποιχόμενος.᾽ 


ΠΡΟΒΜΊΜΗΜΩΑ͂ ες. 
Τίς ὃ παρ᾽ Ἰουδαίοις ϑεός. 


20 ἹΚΡΟΣΘΩΜΑ ΦΘΥῪ ΔΙ ΘΙΕΟΈ. 
ΣΥΜΜΑΆΑΧΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑ͂Σ, ΜΟΙΡΑΓΈΝΗΣ. 
1. Θαυμάσας δὲ τὸ ἐπιρρηϑὲν ὁ Σύμμαχος “ἄρ᾽ 
. ἔφη “σὺ τὸν πατριώτην ϑεόν, ὦ “αμπρία “εὔιον, 


ῷ ἐγκεκλᾶσϑαι τοὶ 12 ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ἡ" 1ὅ ου 1---ὦ 
γὰ δήπου (ΥᾺ) γνϑ] οὐ δήπου τι ϊΪ 1ὅ Φανοκλῆς) οἵ. 5΄οὉ. 
ΕἸον. θ64,14 [16 εἶδος Επηρθυῖαβ 117 Κύπρον Ατηγοίυβ: κύ- 
πριν 564 οἵ Ηοχι. Εὶ 880 19 ΤΊδα]π5 απϑθϑύϊομὶβ ΥἹ 1 Π1618 
Ῥγδθέθυσηῖθβα 22 ἐπιρρηϑὲν ὃ: ἐπιδηϑὲν 28 οὗ Ρ. 8890 


1 7 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΌΜ 


ὀρσιγύναικα, μαινομέναις ἀνθϑέοντα τιμαῖσι ΖΙιόνυ- 
σον ἐγγράφεις καὶ ὑποποιεῖς τοῖς Ἑβραίων ἀπορ- 
ρήτοις: ἢ τῷ ὄντι λόγος ἔστι τις ὁ τοῦτον ἐκείνῳ 
τὸν αὐτὸν ἀποφαίνων; ὃ δὲ Μοιραγένης ὑπολαβών 
“ἔα τοῦτον᾽ εἶπεν" “ἐγὼ γὰρ ᾿4ϑηναῖος ὧν ἀποκρί- 
νομαΐί σοι καὶ λέγω μηδέν᾽ ἄλλον εἶναι" καὶ τὰ μὲν 
πολλὰ τῶν εἰς τοῦτο τεχμηρίων μόνοις ἐστὶ ῥητὰ 
καὶ διδακτὰ τοῖς μυουμένοις παρ᾽ ἡμῖν εἰς τὴν 
τριετηρικὴν παντέλειαν᾽ ἃ δὲ λόγῳ διελθεῖν οὐ κε- 
κώλυται πρὸς φίλους ἄνδρας, ἄλλως τε καὶ παρ᾽ 
οἶνον ἐπὶ τοῖς τοῦ ϑεοῦ δώροις, ἂν οὗτοι χελεύωσι., 
λέγειν ἕτοιμος.ἢ 

2, Πάντων οὖν κελευόντων καὶ δεομένων 'πρῶ- 
τον μέν᾽ ἔφη “τῆς μεγίστης καὶ τελειοτάτης ἑορτῆς 
παρ᾽ αὐτοῖς ὃ καιρός ἐστι καὶ ὁ τρόπος Ζιοονύσῳ 
προσήκων. τὴν γὰρ λεγομένην νηστείαν ἄγοντες 
ἀκμάξοντι τρυγητῷ τραπέζας τὲ προτίϑενται παντο- 
δαπῆς ὀπώρας ὑπὸ σκηναῖς καὶ καλιάσιν ἔκ κλημά- 
τῶν μάλιστα καὶ κιττοῦ διαπεπλεγμέναις" καὶ τὴν 
προτέραν τῆς ἑορτῆς σκηνὴν ὀνομάζουσιν. ὀλίγαις 
δ᾽ ὕστερον ἡμέραις ἄλλην ἑορτήν, οὐκ ἂν δι᾽ αἰνιγ- 
μάτων ἀλλ᾽ ἄντικρυς Βάκχου καλουμένην. τελοῦ- 
σιν. ἔστι δὲ καὶ κραδηφορία τις ἑορτὴ καὶ ϑυρσο- 
φορία παρ᾽ αὐτοῖς. ἐν ἧ ϑύρσους ἔχοντες εἰς τὸ 


ἱερὸν εἰσίασιν. εἰσελθόντες δέ, ὅ τι δρῶσιν. οὐκ 


ἴσμεν" εἰκὸς δὲ βακχείαν εἶναι τὰ ποιούμενα" καὶ 


16 ἄγοντες Μϑάν!ρίιβ 18 καλιάσιν ϑοο]ῖρουαβ: κα- 
-“ μα ᾿ 
ϑιᾶσιν 21 ἂν] αὖ ἢ 22 θη. ἢ: καλουμένου ΘΠ. 
ΤΌΣΗ ΘΡι5: κρατηροφορία 2ὅ εἰσιᾶσυν τηθὶ 


10 


15 


μι 
Φ' 


ΤΙΒΒῚ ΤΥ. 8) 


γὰρ σάλπιγξι μικραῖς, ὥσπερ ᾿᾽Ζργεῖοι τοῖς Ζιονυ- 
σίοις. ἀνακαλούμενοι τὸν ϑεὸν χρῶνται" καὶ κιϑαρί- 
ἕξοντες ἕτεροι προΐασιν, οὺς αὐτοὶ Δευίτας προῦσ- 
ονομάξουσιν. εἴτε παρὰ τὸν Μύσιον εἴτε μᾶλλον 
5 παρὰ τὸν Εὔιον τῆς ἐπικλήσεως γεγενημένης. οἶμαι 
δὲ καὶ τὴν τῶν σαββάτων ἑορτὴν μὴ παντάπασιν 
ἀπροσδιόνυσον εἶναι. Σάβους γὰρ καὶ νῦν ἔτι πολ- 
λοὶ τοὺς Βάχχους καλοῦσι καὶ ταύτην ἀφιᾶσι τὴν 
φωνήν ὅταν ὀργιάξωσι τῷ ϑεῷ" βεβαίωσιν δ᾽ ἔστι 
10 δήπου καὶ παρὰ Ζημοσϑένους λαβεῖν καὶ παρὰ Με- 
νάνδρου. καὶ οὐκ ἀπὸ τρόπου τις ἂν φαίη τοὔνομα 
πεποιῆσϑαι πρός τινα σόβησιν, ἣ κατέχει τοὺς βακ- 
χεύοντας. αὐτοὶ δὲ τῷ λόγῳ μαρτυροῦσιν, ὅταν 672 
σάββατον τιμῶσι, μάλιστα μὲν πίνειν καὶ οἰνοῦσϑαι 
ιῦ παρακαλοῦντες ἀλλήλους" ὅταν δὲ κωλύῃ τι μεῖξον, 
ἀπογεύεσϑαί γε πάντως ἀκράτου νομίξοντες. καὶ 
ταῦτα μὲν εἰκότα φαίη τις ἂν εἶναι" κατὰ κράτος 
δὲ τοὺς ἐναντίους πρῶτον μὲν ὁ ἀρχιερεὺς ἐλέγχει, 
μιτροφόρος τὲ προϊὼν ἐν ταῖς ἑορταῖς καὶ νεβρίδα 
50) χρυσόπαστον ἐνημμένος, χιτῶνα δὲ ποδήρη φορῶν 
καὶ κοθόρνους κώδωνες δὲ πολλοὶ κατακρέμανται 
τῆς ἐσθῆτος. ὑποχομποῦντες ἐν τῷ βαδίζειν, ὡς 
καὶ παρ᾽ ἡμῖν. ψόφοις δὲ χρῶνται περὶ τὰ νυκτέ- Β 
λια, καὶ χαλκοχρότους τὰς τοῦ ϑεοῦ τιϑήνας προσ- 


8 οι. ἢ: προσιᾶσιν 1 ὔτιτηο!] 9 βεβαίωσιν δ᾽ ὅ:1ο γὰ 
ΘΈ σιν 10 Ζημοσϑένους] 18,200 ενανδρου] ΚΟΟΙ͂. 8 ». 260 
11 τρόπου ὃ: 4---ὃ ὰ 8 αὶ που τοὔνομα --- σόβησιν Ταυῦ- 
πΘΡυ5: τοῦ ἅμα πεποιῆσϑαι πρὸς τὴν ἀσέβησιν 14 σαβ- 
βατον] τὸν Σάββάσιον ἢ. ΜαΊτπι Σαβάξιον ν6}] Σ'άβον 
18 δὲ τοὺς ἐναντίους Μεάνίσίαβ: ἐν αὐτοῖς 28 νυκχτέλια 
Τυγμθριβ: νῦν τέλεια 24 θη. Νϑανοιαβ: χαλκοκροδυστὰς 


114 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΝΜ 


αγορεύουσι" καὶ ὁ δεικνύμενος ἐν τοῖς ἐναντίοις 
τοῦ νεὼ ϑύρσος ἐντετυπωμένος καὶ τύμπανα" ταῦτα 
γὰρ οὐδενὶ δήπουθεν ἄλλῳ ϑεῶν ἢ Ζ4ιονύσῳ προσ- 
ήκει. ἔτι τοίνυν μέλι μὲν οὐ προσφέρουσι ταῖς ἵε- 
ρουργίαις. ὅτι δοχεῖ φϑείρειν τὸν οἶνον κεραννύ- 
μενον. καὶ τοῦτ᾽ ἦν σπονδὴ καὶ μέϑυ, πρὶν ἄμπε- 
λον φανῆναι. καὶ μέχρι νῦν τῶν τε βαρβάρων οἵ 
(νὴ ποιοῦντες οἶνον μελίτειον πίνουσιν, ὑποφαρμάσ- 
σοντὲες τὴν γλυκύτητα οἰνώδεσι ῥίζαις καὶ αὐστη- 
ραῖς᾽ Ἥλληνες τε νηφάλια ταὐτὰ καὶ μελίσπονδα 
Ο ϑύουσιν. ὡς ἀντίϑετον φύσιν μάλιστα τοῦ μέλιτος 
πρὸς τὸν οἶνον ἔχοντος. ὅτι δὲ τοῦτο νομίζουσι. 
κἀκεῖνο σημεῖον οὐ μικρόν ἔστι. τὸ πολλῶν τιμω- 
ριῶν οὐσῶν παρ᾽ αὐτοῖς μίαν εἶναι μάλιστα δια- 
βεβλημένην. τὴν οἴνου τοὺς κολαζομένους ἀπείργου- 
σαν. ὅσον ἂν τάξῃ χρόνον ὁ κύριος τῆς κολάσεως" 
τοὺς δ᾽ οὕτω κολα Ἔ ἢ 


“είπει τὰ λοιπὰ τοῦ τετάρτου. 


1 καὶ] κᾷϑ'᾽ ἢὉ 42. νεὼ ϑύρσος ὃ: νεωϑύρσοις 8 ϑεῶν 
ἃ; ϑεῶ οδπ. Μ: προσήκειν 4 μὲν] 6]. 10 ταυτὰ 
Τασμθθαβ: ταῦτα 18 λείπει τὰ λοιπὰ τοῦ τετάρτου] ΘΟΙΤΠῚ 
Ἰοοο βραύϊυμι νϑοιῦτα 12 ἴθγ6 σϑύϑασμπι νὰ 2 ῬδρΊηδυιμ Εἰ 


1ὅ 


ΤΙΒΕᾺΝ ΤΥ. 11ῦ 


ΠΡΟΒΖΗΜΩάΑ ΖΖ. 


Διὰ τί τὰς ὁμωνύμους τοῖς πλάνησιν ἡμέρας οὐ κατὰ 
Α 2 , ὔ 9 3.9 »} -" - 
τὴν ἐκείνων τάξιν ἀλλ᾽ ἐνηλλαγμένως ἀρυϑμοῦσιν 


ἐν ᾧ καὶ περὶ ἡλίου τάξεως. 


ὅ ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ Η. 


Α ’ - 4 [ά ν ΄ 
Διὰ τί τῶν δακτύλων μάλιστα τῷ παραμέσῳ σφρα- 
γῖδας φοροῦσιν. 


ΠΡΟΒΠΊΗΜΩΑ͂ Θ. 


Εἰ δεῖ ϑεῶν εἰκόνας ἐν ταῖς σφραγῖσιν ἢ σοφῶν 


10 ἀνδρῶν φορεῖν. 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ !. 


Διὰ τί τὸ μέσον τῆς ϑοίδακος αἵ γυναῖκες οὐ τρώγουσιν. 


1 ΠΡΟΒΛΗΪΑ Ζ. -- -- -- --- αἷ γυναῖκες οὐ τρώγου- 
σιν} Ὦδιθο ΟἸηΠΙ 6Χ ἢπῖτ5 Π1ὈΥΤῚ ᾿π6106 844. ΘῈΘΌΠΘΙΙΙΒ 
8 ἐνηλλαγμένους τηθ] 


 ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩ͂Ν ΠΡΟΒΛΔΛΗΜΑΤΩΝ 


ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΠΕΜΠΤΟΝ. 


'ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ. 


1. Περὶ τῶν τῆς ψυχῆς καὶ σώματος ἡδονῶν, 
ὦ Σόσσιε Σενεκίων, ἣν σὺ νῦν ἔχεις γνώμην, ἐμοὶ 
γοῦν ἄδηλόν ἐστιν. 


᾿ἐπειὴ μάλα πολλὰ μεταξὺ 
οὔρεά τε σκιόεντα ϑάλασσά τε ἠχήεσσα" 


Ἑ πάλαι γε μὴν ἐδόκεις μὴ πάνυ τι συμφέρεσϑαι 
μηδ᾽ ἐπαινεῖν τοὺς οὐδὲν ἴδιον τῇ ψυχῇ τερπνὸν 
οὐδὲ χαρτὸν οὐδ᾽ αἱρετὸν ὅλως ἀλλ᾽ ἀτέχνως τῷ 
σώματι παραζῶσαν αὐτὴν οἰομένους τοῖς ἐχείνου 
συνεπιμειδιᾶν πάϑεσι καὶ πάλιν αὖ συνεπισκυϑρω- 
πάζξειν. ὥσπερ ἐκμαγεῖον ἢ κάτοπτρον εἰκόνας καὶ 
εἴδωλα τῶν ἐν σαρκὶ γιγνομένων αἰσϑήσεων ἀνα- 
δεχομένην. ἄλλοις τὲ γὰρ πολλοῖς ἁλίσκεται ψεύ- 
δους τὸ ἀφιλόκαλον τοῦ δόγματος, ἔν τὲ τοῖς πότοις 
οἱ ἀστεῖοι καὶ χαρίεντες εὐθὺς μετὰ τὸ δεῖπνον 


4 τοῦ σώματος 6 γοῦν] μὲν α΄ ΦἔἧΦΉομ.. Α͂ 166 
11 ὅλως] «αἀᾷ. ὑπάρχειν γ6] εἶναι ΤΣΠΘΡΟΙΒ 10 ψεύδους 
ΝΜ: ψεῦδος 


1188} Υ. Ε͵Ὶ 


ἐπὶ τοὺς λόγους ὥσπερ δευτέρας τραπέξας φερό- Εὶ 
μενοι καὶ διὰ λόγων εὐφραίνοντες ἀλλήλους, ὧν 
σώματι μέτεστιν οὐδὲν ἢ βραχὺ παντάπασιν. ἴδιόν 
τι τοῦτο τῇ ψυχῇ ταμιεῖον εὐπαϑειῶν ἀποκεῖσθαι 
ὅ μαρτυροῦσι, καὶ ταύτας ἡδονὰς μόνας εἶναι τῆς 
ψυχῆς. ἐχείνας δ᾽ ἀλλοτρίας. προσαναχρωννυμένας 
τῷ σώματι. ὥσπερ οὖν αἱ τὰ βρέφη ψωμίξουσαι 
τροφοὶ μιχρὰ μετέχουσι τῆς ἡδονῆς" ὅταν δ᾽ ἐκεῖνα 
κορέσωσι καὶ κοιμίσωσι παυσάμενα κλαυϑμυρισμῶν, 
10 τηνικαῦτα καϑ' ἑαυτὰς γιγνόμεναι τὰ πρόσφορα σι- 
τία καὶ ποτὰ λαμβάνουσι καὶ ἀπολαύουσιν᾽ οὕτως 018 
ἡ ψυχὴ τῶν περὶ πόσιν καὶ βρῶσιν ἡδονῶν μετέχει. 
ταῖς τοῦ σώματος ὀρέξεσι δίκην τίτϑης ὑπηρετοῦσα 
καὶ χαριζομένη δεομένῳ καὶ πραὔνουσα τὰς ἐπιϑυ- 
ιό μίας᾽ ὅταν δ᾽ ἐκεῖνο μετρίως ἔχῃ καὶ ἡσυχάσῃ, 
πραγμάτων ἀπαλλαγεῖσα καὶ λατρείας ἤδη τὸ λοι- 
πὸν ἐπὶ τὰς αὑτῆς ἡδονὰς τρέπεται, λόγοις εὐω- 
χουμένη καὶ μαϑήμασι καὶ ἱστορίαις καὶ τῷ ξητεῖν 
τι ἀκούειν τῶν περιττῶν. καὶ τί ἄν τις λέγοι περὶ 
20 τούτων. ὁρῶν ὅτι καὶ οἵ φορτικοὶ καὶ ἀφιλόλογοι 
μετὰ τὸ δεῖπνον ἐφ᾽ ἡδονὰς ἑτέρας τοῦ σώματος 
ἀπωτάτω τὴν διάνοιαν ἀπαίρουσιν. αἰνίγματα καὶ 
γρίφους καὶ ϑέσεις ὀνομάτων ἐν ἀριϑμοῖς ὑποσύμ- Β 
βολα προβάλλοντες; ἐκ τούτου δὲ καὶ μίμοις καὶ 
36 ἠἡϑολόγοις καὶ Μενάνδρῳ καὶ τοῖς [Μένανδρον ὑπο- 
κρινομένοις τὰ συμπόσια χώραν ἔδωκεν, οὐδεμίαν 


ὅ ταύτας Ὗ: τὰς 9 ΤΣΠΘΟΙΒ: κορεσϑῶσι 15 τίτ- 
ἅγης Ἔ: τιτϑῆς 17 αὐτῆς ταρὶ 19 τι] τι ἢ Μεανι!ρίαξβ. 
Μαϊτη τὶ καὶ 328 ἐναρίϑμοις 181] ἀπὸ συμβολῆς Ὁ 

ῬΙυαΐξατομὶ Μοτσδ]ῖα. ὙΟΙ. ἸΥ͂.Ψ 12 


118 ΟΥΛΒΕΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ. ῬΡΗΕΟΟΕΜΝΙΙΜ. 


ἀλγηδόνα τοῦ σώματος ὑπεξαιρουμένοις οὐδὲ ποι- 
οὔσι λείαν ἐν σαρκὶ καὶ προσηνῆ κίνησιν, ἀλλ᾽ 
ὅτε τὸ φύσει φιλοϑέαμον ἐν ἑκάστῳ καὶ φιλόσο- 
φον τῆς ψυχῆς ἰδίαν χάριν ξητεῖ καὶ τέρψιν, 
ὅταν τῆς περὶ τὸ σῶμα ϑεραπείας καὶ ἀσχολίας ὅ 
ἀπαλλαγῶμεν. 


1. ο΄. Τυσμθῦαβ: ὄμματος 8 Αποηγτσητβ: φιλό- 
᾿εσμον 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ Α. 


- ΄ ᾿ 
Διὰ τί τῶν μιμουμένων τοὺς ὀργιζομένους καὶ λυπου- 
΄ ς ’ 2 ’ὔ ϑκς τῶν κ -Ὕ 2 - ’ὔ 
μένους ἥδέως ἀκούομεν, αὐτῶν δὲ τῶν ἐν τοῖς πάϑεσιν 
ὄντων ἀηδῶς. 


δ ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ ΖΙΑΖΟΓΟΥ͂. 
ΠΛΟΥΤΆΡΧΟΣΙ, ΒΟΗΘΟΣ. 


1. Περὶ ὧν ἐγένοντο λόγοι καὶ σοῦ παρόντος 
ἐν ᾿ϑήναις ἡμῖν. ὅτε Στράτων ὃ κωμῳδὸς εὐημέ- 
ρησὲν (ἦν γὰρ αὐτοῦ πολὺς λόγος). ἑστιωμένων 
ς -" Ἃ 7Ζ ὭΣ, Ἄ ’, 

ιο ἡμῶν παρὰ Βοήϑῳ τῷ ᾿Επικουρείω᾽ συνεδείπνουν 
δ᾽ οὐκ ὀλίγοι τῶν ἀπὸ τῆς αἱρέσεως. εἶθ᾽ οἵονεὶ 
φιλολόγοις περιέστησεν ἡ τῆς κωμῳδίας μνήμη τὸν 
λόγον εἰς ζήτησιν αἰτίας, δι᾽ ἣν ὀργιζομένων ἢ λυ- 
πουμένων ἢ δεδιότων φωνὰς ἀκούοντες ἀχϑόμεϑα 

ιό καὶ δυσχολαίνομεν., οἵ δ᾽ ὑποχρινόμενοι ταῦτα τὰ 
πάϑη καὶ μιμούμενοι τὰς φωνὰς αὐτῶν καὶ τὰς 
διαϑέσεις εὐφραίνουσιν ἡμᾶς. ἐκείνων μὲν οὖν 
ἁπάντων σχεδὸν εἷς ἦν λόγος" ἔφασαν γάρ. ἐπειδὴ 
κρείττων ὃ μιμούμενός ἐστι τοῦ πάσχοντος ἀληϑῶς 

80. χαὶ τῷ μὴ πεπονθέναι διαφέρει. συνιέντας ἡμᾶς 
τούτου τέρπεσϑαι καὶ χαίρειν. 


1 περὶ ὧν] πομημ}]ὰ Θχοϊαῖθβθ ραΐαῦ ἢ. Εογύ. ΟΟΥΥ. 
πρῴην 11 τῶν ἀπὸ διαιρέσεως ΤΩΘ] οἵονεὶ} γηϑ] τὰ 


ἷον ἐν͵ 21 τούτου] τοῦ τηθὶ 


[- 


12:5 


180 ΟΥΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΝΑΙΙΌΜ 


2, ᾿Εγὼ δέ, καίπερ ἐν ἀλλοτρίῳ χορῷ πόδα τι- 
ϑείς, εἶπον ὅτι φύσει λογικοὶ καὶ φιλότεχνοι γεγο- 
νότες πρὸς τὸ λογικῶς καὶ τεχνικῶς πραττόμενον 
Ἑ οἰκείως διακείμεϑα καὶ ϑαυμάξομεν, ἂν ἐπιτυγχά- 
νηται. καϑάπερ γὰρ ἡ μέλιττα τῷ φιλόγλυκυς εἶναι 
πᾶσαν ὕλην, ἧ τι μελιτῶδες ἐγκέκραται. περιέπειν 
καὶ διώκει οὕτως ὁ ἄνϑρωπος, γεγονὼς φιλότεχνος 
καὶ φιλόκαλος, πᾶν ἀποτέλεσμα καὶ πρᾶγμα νοῦ καὶ 
λόγου μετέχον ἀσπάξεσϑαι καὶ ἀγαπᾶν πέφυκεν. εἶ 
γοῦν παιδίῳ μικρῷ προϑείη τις ὁμοῦ μικρὸν μὲν 
ἄρτον, ὁμοῦ δὲ πεπλασμένον ἔκ τῶν αὐτῶν ἀλεύ- 
ρῶν κυνίδιον ἢ βοΐδιον, ἐπὶ τοῦτ᾽ ἂν ἴδοις φερό- 
μενον" καὶ ὁμοίως εἴ τις ἀργύριον ἄσημον, ἕτερος 
Ε δὲ ξῴώδιον ἀργυροῦν ἢ ἔκπωμα παρασταίη διδούς, 
τοῦτ᾽ ἂν λάβοι μᾶλλον, ᾧ τὸ τεχνικὸν καὶ λογικὸν 
ἐνορᾷ καταμεμιγμένον. ὅϑεν καὶ τῶν λόγων τοῖς 
ἠνιγμένοις χαίρουσι μᾶλλον οἵ τηλικοῦτοι καὶ τῶν 
παιδιῶν ταῖς περιπλοκήν τινα καὶ δυσκολίαν ἐχού- 
δαις" ἕλκει γὰρ ὡς οἰκεῖον ἀδιδάκτως τὴν φύσιν τὸ 
γλαφυρὸν καὶ πανοῦργον. ἐπεὶ τοίνυν ὁ μὲν ἀλη- 
ϑῶς ὀργιζόμενος ἢ λυπούμενος ἔν τισι κοινοῖς πά- 
ϑεσι καὶ κινήμασιν δρᾶται. τῇ δὲ μιμήσει πανουρ- 


674 γία τις ἐμφαίνεται καὶ πιϑανότης ἄνπερ ἐπιτυγχά- 


νηται. τούτοις μὲν ἥδεσθαι πεφύκαμεν ἐκείνοις δ᾽ 

ἀχϑόμεϑα. καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ϑεαμάτων ὅμοια πε- 

πόνϑαμεν" ἀνθρώπους μὲν γὰρ ἀποϑνήσκοντας καὶ 
6 ἣ τι Χ: ἦ τινι 10 μικρῷ] 46]. ὙὟ. Νοι ορὰβ 


Ἰᾷοτη: προσϑ ξίη μιπρὸν] 46]. Ἀὶ 11 αὐτῶν Ὦ 
18 εἴ τις ΤΟΣΠΘΟυΒ 22 κινήμασιν) ϑεαϊτηδδίαδβ: μιμήμασιν 


10 


25 


«βγη, το ττας τὰς 


ΤΙΒΕΕ Υ. 181 


νοσοῦντας ἀνιαρῶς δρῶμεν: τὸν δὲ γεγραμμένον 
Φιλοκτήτην καὶ τὴν πεπλασμένην ἸΙοκάστην, ἧς φα- 
σιν εἰς τὸ πρόσωπον ἀργύρου τι συμμῖξαι τὸν τεχ- 
νίτην, ὅπως ἐκλείποντος ἀνθρώπου καὶ μαραινομέ- 
δνου λάβῃ περιφάνειαν ὃ χαλκός. ἡδόμεϑα καὶ 
ϑαυμάξομεν. ἱτοῦτο δ᾽ εἶπον ᾿ἄνδρες ᾿Επικούρειοι. 
καὶ τεχμήριόν ἐστι μέγα τοῖς Κυρηναϊκοῖς πρὸς 
ὑμᾶς τοῦ μὴ περὶ τὴν ὄψιν εἶναι μηδὲ περὶ τὴν 
ἀκοὴν ἀλλὰ περὶ τὴν διάνοιαν ἡμῶν τὸ ἡδόμενον 
10 ἐπὶ τοῖς ἀκούσμασι καὶ ϑεάμασιν. ἀλεκτορὶς γὰρ Β 
βοῶσα συνεχῶς καὶ κορώνη λυπηρὸν ἄκουσμα καὶ 
ἀηδές ἐστιν. ὃ δὲ μιμούμενος ἀλεκτορίδα βοῶσαν 
καὶ κορώνην εὐφραίνει. καὶ φϑισικοὺς μὲν ὁρῶν- 
, οἰ 7 Χ ἃ Ἁ 
τες δυσχεραίνομεν. ἀνδριάντας δὲ καὶ γραφὰς φϑι- 
ιό συκῶν ἡδέως ϑεώμεϑα τῷ τὴν διάνοιαν ὑπὸ τῶν 
μιμημάτων ἄγεσθαι κατὰ τὸ οἰκεῖον. ἐπεὶ τί πά- 
ὄχοντες ἢ τίνος ἔξωϑεν γενομένου πάϑους τὴν 
τ ᾿ ’ Φ 2 Φ 
ὗν τὴν Παρμένοντος οὕτως ἐθαύμασαν, ὥστε παρ- 
, ’ ’, Ἁ - ’ 
οιἰμιώδη γενέσϑαι; καίτοι φασὶ τοῦ Παρμένοντος 
90 εὐδοχιμοῦντος ἐπὶ τῇ μιμήσει, ξηλοῦντας ἑτέρους 
ἊΨ , ’ὔ Ἁ - 9 
ἀντεπιδείκνυσθϑαι" προκατειλημμένων δὲ τῶν ἀν- Ο 
ϑρώπων καὶ λεγόντων “εὖ μὲν ἀλλ᾽ οὐδὲν πρὸς τὴν 
Παρμένοντος ν᾽, ἕνα λαβόντα δελφάκιον ὑπὸ μά- 
λης προελϑεῖν: ἐπεὶ δὲ καὶ τῆς ἀληϑινῆς φωνῆς 
ὁ5 ἀκούοντες ὑπεφϑέγγοντο ἱτί οὖν αὕτη πρὸς τὴν 
Παρμένοντος ὑν᾽; ἀφεῖναι τὸ δελφάκιον εἰς τὸ μέ- 
4 Ἔ: ἐλλίποντος 9 τὸ] τὸν τὸ Ϊ]  ἠἠἡδόμενον] δεόμε- 


γον ἸἸάθυη 16 κατὰ ὟΥ : καὶ κατὰ 18 ὗν τὴν ὃ 
2 αὐτῇ τηθὶ 26 οι. ΒΘ. ]ΘΘΏΒΙ15: συναφεῖναι 


182 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ 


ὅον, ἐξελέγχοντα τῆς κρίσεως τὸ πρὸς δόξαν οὐ 
πρὸς ἀλήϑειαν. ᾧ μάλιστα δῆλόν ἐστιν, ὅτι ταὐτὸ 
τῆς αἰσϑήδεως πάϑος οὐχ ὁμοίως διατίϑησι τὴν 
ψυχήν, ὅταν μὴ προσῇ δόξα τοῦ λογικῶς ἢ φιλοτέ- 
ψῶς περαίνεσϑαι τὸ γενόμενον.ἢ 5 


Ὧ- ΠΡΟΒΖΊΗΜΩΑ Β. 
Ὅτι παλαιὸν ἦν ἀγώνισμα τὸ τῆς ποιητικῆς. 


ΠΡΟΣ ΤΘΥΖΙΖΟΘΙΒΘΉΣ 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΠΕΤΡΑΙΟΣ. 


1. Εν Πυϑέοις ἐγίγνοντο λόγοι περὶ τῶν ἐπι- τὸ 
ϑέτων ἀγωνισμάτων. ὡς ἀναιρετέα. παραδεξάμενοι 
γὰρ ἐπὶ τρισὶ τοῖς καϑεστῶσιν ἐξ ἀρχῆς. αὐλητῇ 
Πυϑικῷ καὶ κιϑαριστῇ καὶ κιϑαρῳδῷ. τὸν τραγῳ- 
δόν, ὥσπερ πύλης ἀνοιχϑείσης οὐκ ἀντέσχον ἀϑρό- 

Ἐὶ οὐς συνεπιτιϑεμένοις καὶ συνεισιοῦσι παντοδαποῖς 15 
ἀκροάμασιν᾽ ὑφ᾽ ὧν ποικιλίαν μὲν ἔσχεν οὐκ ἀηδῆ 
καὶ πανηγυρισμὸν ὃ ἀγών. τὸ δ᾽ αὐστηρὸν καὶ μου- 
σικὸν οὐ διεφύλαξεν, ἀλλὰ καὶ πράγματα τοῖς κρέ- 
νουσι παρέσχε καὶ πολλὰς ὡς εἰκὸς ἡττωμένων πολ- 
λῶν ἀπεχϑείας. οὐχ ἥκιστα δὲ τὸ τῶν λογογράφων 
καὶ ποιητῶν ἔϑνος ὥοντο δεῖν ἀποσκευάσασθαι τοῦ 
ἀγῶνος. οὐχ ὑπὸ μισολογίας. ἀλλὰ πολὺ πάντων 
τῶν ἀγωνιστῶν γνωριμωτάτους ὄντας ἐδυσωποῦντο 


τῷ 


0 


2 ᾧ] ὃ τὸ ἰῦ. Ἔ: τὸ αὐτὸ ὅ τη8]1ηϊ τὸ γιγνόμενον 
11 ἀναιρετέων ὃ 


᾿»ε." 


ΒΝ Υ. 182 


τούτους καὶ ἤχϑοντο. πάντας ἡγούμενοι χαρίεντας, 
οὐ πάντων δὲ νικᾶν δυναμένων. ἡμεῖς οὖν ἐν τῷ 
συνεδρίῳ παρεμυϑούμεϑα τοὺς τὰ καϑεστῶτα κινεῖν 
βουλομένους καὶ τῷ ἀγῶνι καϑάπερ ὀργάνῳ πολυ- 
5 χορδίαν καὶ πολυφωνίαν ἐπικαλοῦντας. καὶ παρὰ 
τὸ δεῖπνον. ἑστιῶντος ἡμᾶς Πετραίου τοῦ ἀγωνο- 
ϑέτου, πάλιν ὁμοίων λόγων προσπεσόντων. ἠμωύνο- 
μὲν τῇ μουσικῇ" τήν τὲ ποιητικὴν ἀπεφαίνομεν οὐκ 
ὄψιμον οὐδὲ νεαρὰν ἐπὶ τοὺς ἱεροὺς ἀγῶνας ἀφιγ- 
1ὸ μένην. ἀλλὰ πρόπαλαι στεφάνων ἐπινικίων τυγχά- 
νουσαν. ἐνίοις μὲν οὖν ἐπίδοξος ἥμην ξἕωλα παρα- 


-ἅἍγήσειν πράγματα, τὰς Οἰολύκου τοῦ Θετταλοῦ ταφὰς 01 


καὶ τὰς ᾿Δμφιδάμαντος τοῦ Χαλκιδέως ἐν αἷς Ὅμη- 
ρον καὶ Ἡσίοδον ἱστοροῦσιν ἔπεσι διαγωνίσασϑαι. 
τ χαταβαλὼν δὲ ταῦτα τῷ διατεϑρυλῆσϑαι πάνϑ᾽ ὑπὸ 
τῶν γραμματικῶν, καὶ τοὺς ἐπὶ ταῖς Πατρόκλου τα- 
φαῖς ἀναγιγνωσκομένους ὑπό τινῶν οὐχ Ἥμονας᾽ 
ἀλλά 'δήμονας᾽, ὡς δὴ καὶ λόγων ἄϑλα τοῦ ΄4χιλ- 
λέως προϑέντος. ἀφείς, εἶπον ὅτι καὶ Πελίαν ϑάπτων 
20 Ἄκαστος ὃ υἱὸς ἀγῶνα ποιήματος παράσχοι καὶ Σ'ί- 
βυλλα νικήσειεν. ἐπιφυομένων δὲ πολλῶν καὶ τὸν 
βεβαιωτὴν ὡς ἀπίστου καὶ παραλόγου τῆς ἱστορίας 
ἀπαιτούντων. ἐπιτυχῶς ἀναμνησϑεὶς ἀπέφαινον ᾽4κέ- 
σανδρον ἐν τῷ περὶ Διβύης ταῦϑ' ἱστοροῦντα. “καὶ 
85 τοῦτο μέν᾽ ἔφην τὸ ἀνάγνωσμα τῶν οὐχ ἕν μέσῳ 


ὃ τὰ ἢ 1 Τυσηθῦυβ: ὁμοίως 8 Ὗ᾽: ἀποφαίνομεν 
11 οὐχ ἥμονας ὟὟἠ εχ Ποη. ΦΨ' 886: οὐχημονας (Υἀ) 
18 ἄϑλα ὃ: ἄδιλ 20 ποιημάτων Ἠργνοτάθηυθβ 22 καὶ] 
ΟΤΏ, ΒΘ] 28 ᾿Δκέσανδρον] ΜΆΘ]16ν. 4 ρΡ. 288 


Ἴἢ 


184 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΟΝΜ 


ἐστί: τοῖς δὲ Πολέμωνος τοῦ ᾿“ϑηναίου περὶ τῶν 
ἐν Δελφοῖς ϑησαυρῶν οἶμαι ὅτι πολλοῖς ὑμῶν ἐν- 
τυγχάνειν ἐπιμελές ἔστι. καὶ χρή: πολυμαϑοῦς καὶ 
οὐ νυστάξοντος ἐν τοῖς Ἑλληνικοῖς πράγμασιν ἀν- 
δρός" ἐκεῖ τοίνυν εὑρήσετε γεγραμμένον, ὡς ἐν τῷ 
Σικυωνίῳ ϑησαυρῷ χρυσοῦν ἀνέκειτο βιβλίον ᾽4ρι- 
στομάχης ἀνάϑημα τῆς ᾿Ερυϑραίας ἐπικῷ ποιήματι 
δὶς Ἴσϑμια νενικηκυίας. οὐ μὴν οὐδὲ τὴν Ὀλυμπίαν᾽ 
ἔφην “ἄξιόν ἐστιν ὥσπερ εἱμαρμένην ἀμετάστατον 
καὶ ἀμετάϑετον ἐν τοῖς ἀϑλήμασιν ἐκπεπλῆχϑαι. 
τὰ μὲν γὰρ Πύϑια τῶν μουσικῶν ἔσχε τρεῖς ἢ τέτ- 


». 


0 


ταρας- ἐπεισοδίους ἀγῶνας, ὃ δὲ γυμνικὸς ἀπ᾽ ἀρ-. 


χῆς ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον οὕτω κατέστη, τοῖς δ᾽ Ὀλυμ- 
πίοις πάντα προσϑήκη πλὴν τοῦ δρόμου γέγονε" 
πολλὰ δὲ καὶ ϑέντες ἔπειτ᾽ ἀνεῖλον, ὥσπερ τὸν τῆς 
κάλπης ἀγῶνα καὶ τὸν τῆς ἀπήνης" ἀνῃρέϑη δὲ καὶ 
παισὶ πεντάϑλοις στέφανος τεϑείς᾽ καὶ ὅλως πολλὰ 
περὶ τὴν πανήγυριν νενεωτέρισται. δέδια δ᾽ εἰπεῖν 
ὅτε πάλαν καὶ μονομαχίας ἀγὼν περὶ Πῖσαν ἤγετο 


Ὁ μέχρι φόνου καὶ σφαγῆς τῶν ἡττωμένων καὶ ὑπο- 9 


πιπτόντων, μή μὲ πάλιν ἀπαιτῆτε τῆς ἱστορίας βε- 
βαιωτήν, κἂν διαφύγῃ τὴν μνήμην ἐν οἴνῳ τοὔνομα, 
καταγέλαστος γένωμαι. 


1 ἐστί] [ουῦ. ὑγϑθβρομ. δηΐθ τῶν Πολέμωνος] ΜπΕ]]6υ. 
8. Ὁ. 128 2. ὅτι] ἀ6]. νἱάᾶ. 6 Σικυωνίων ῬΥΘΊ]ογτιϑ 
1 αὐΐθ ποιήματι 1δ6. ἃ 110. ἀαὺ Νὰ 8 Ῥ 564 π0}] 6556 νυἱᾶ, 
ΟΌΠῚ ῬΥῸ επικώ αποα ρῥτϑοροηὺ Νὰ Ῥ ἔπουιῦ αὖ νἱᾶ ἐπίκων 
ποιήματι δὶς ἕ: ποιηματίαις οἵ. ΝΌΘΙ]Ον, 8 Ῥ. 1283. 11 γὰρ 
Μ: γε 18 νενετεωρισται: νετεώρισται: ἐνεωτέρισται ταθὶ 
εἰπεῖν ᾿ : εἶπεν 21 Χ: ἀπατᾶτε 22 Ἔ; τὸ ὄνομα 


Θ 
[-- 


ἀὐϑέλι.. 


Π͵ΒΒΕΒ Υ. 18 


ΡΡΟΒΜ 


Τίς αἰτία δι’ ἣν ἡ πίτυς ἱερὰ Ποσειδῶνος ἐνομίσϑη καὶ 
Διονύσου" καὶ ὅτι τὸ πρῶτον ἐστεφάνουν τῇ πίτυι τοὺς 
᾿σϑμια νικῶντας, ἔπειτα σελίνῳ, νυνὶ δὲ πάλιν τῇ πέτυι. 


ῦ ΤΡΡΟΣΣ 5. ΤΟΎΣ ΦΙΤ ΟΤΘΥΣ 
ΛΟΥΚΑΝΙΟΣ, ΠΡΑΞΙΤΈΛΗΣ. 


1. Ἡ πίτυς ἐξητεῖτο καϑ'᾽ ὃν λόγον ἐν ᾿Ισϑμίοις Ε 
στέμμα γέγονε" καὶ γὰρ ἦν τὸ δεῖπνον ἐν Κορίνϑῳ, 
᾿Ισϑμίων ἀγομένων ἕἑστιῶντος ἡμᾶς Δουχανίου τοῦ 

10 ἀρχιεξρέως. Πραξιτέλης μὲν οὖν ὃ περιηγητὴς τὸ 
υϑῶδες ἐπῆρεν, ὡς λεγόμενον εὑρεϑῆναι τὸ σῶμα 
τοῦ ΜΜελικέρτου πίτυι προσβεβρασμένον ὑπὸ τῆς 
ϑαλάττης" καὶ γὰρ οὐ πρόσω Μεγάρων εἶναι τόπον, 
ὅς ᾿Καλῆς δρόμος᾽ ἐπονομάξεται, δι᾽ οὗ φάναι Με- 
γαρεῖς τὴν ᾿Ινὼ τὸ παιδίον ἔχουσαν δραμεῖν ἐπὶ 
τὴν ϑάλασσαν. κοινῶς δ᾽ ὑπὸ πολλῶν λεγόμενον 
ὡς ἴδιόν ἐστι στέμμα Ποσειδῶνος ἡ πίτυς. “ουκα- 
νίου δὲ προστιϑέντος ὅτι καὶ τῷ Ζιονύσῳ χαϑω- 
σιωμένον τὸ φυτὸν οὐκ ἀπὸ τρόπου ταῖς περὶ τὸν 
20 Μελικέρτην συνῳκείωται τιμαῖς, αὐτὸ τοῦτο ξήτη- 
σιν παρεῖχεν, ᾧτινι λόγῳ Ποσειδῶνι καὶ Ζ᾽ιονύσῳ 
τὴν πίτυν οἵ παλαιοὶ χαϑωσίωσαν. ἐδόκει δ᾽ ἡμῖν 
μηδὲν εἶναι παράλογον᾽ ἀμφότεροι γὰρ οἵ ϑεοὶ τῆς 
ὑγρᾶς καὶ γονίμου κύριοι δοχοῦσιν ἀρχῆς εἶναι" 


οι 


1 


1 ἰσϑμοῖς ταθὶ 9 ἡμᾶς Τυτπθθιβ: ἡμῖν 16. δοτῖ-: 
Χ; λεγομένων 25 δ᾽ ἡμῖν ἕ: δέ μιν 


186 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΌΜ 


Ν “-- , : , ΄ Χ , 
καὶ Ποσειδῶνί γε φυταλμίῳ “]Ιονύσῳ δὲ δενδρίτῃ 
πάντες ὡς ἔπος εἰπεῖν Ἥλληνες ϑύουσιν. οὐ μὴν 
ἀλλὰ κατ᾽ ἰδίαν τῷ Ποσειδῶνι φαίη τις ἂν τὴν πί- 


ὁτότυν προσήκειν, οὐχ ὡς ᾿Ζπολλόδωρος οἴεται παρά- 


λιον φυτὸν οὖσαν οὐδ᾽ ὅτι φιλήνεμός ἐστιν ὥσπερ 
ἡ ϑάλασσα (καὶ γὰρ τοῦτο τινὲς λέγουσιν). ἀλλὰ 
διὰ τὰς ναυπηγίας μάλιστα. χαὶ γὰρ αὕτη καὶ τὰ 
ἀδελφὰ δένδρα, πεῦκαι καὶ στρόβιλοι, τῶν τε ξύλων 
παρέχει τὰ πλοϊμώτατα, πίττης τὲ καὶ ῥητίνης ἀλοι- 
φήν. ἧς ἄνευ τῶν συμπαγέντων ὄφελος οὐδὲν ἐν 
τῇ ϑαλάττῃ. τῷ δὲ Διονύσῳ τὴν πίτυν ἀνιέρω- 
σαν. ὡς ἐφηδύνουσαν τὸν οἶνον. τὰ γὰρ πιτυώδη 
χωρία λέγουσιν ἡδύοινον τὴν ἄμπελον φέρειν. καὶ 
τὴν ϑερμότητα τῆς γῆς Θεόφραστος αἰτιᾶται" κα- 
Β ϑόλου γὰρ ἐν ἀργιλώδεσι τόποις φύεσϑαι τὴν πίέ- 
τυν᾽ εἶναι δὲ τὴν ἄργιλον ϑερμήν, διὸ καὶ συνεκ- 
πέττειν τὸν οἶνον, ὥσπερ καὶ τὸ ὕδωρ ἐλαφρότατον 
καὶ ἥδιστον ἣ ἄργιλος ἀναδίδωσιν. ἔτι δὲ καὶ κατα- 
μιγνυμένη πρὸς σῖτον ἐπίμετρον ποιεῖ δαψιλές, 
ἁδρύνουσα καὶ διογκοῦσα τῇ ϑερμότητι τὸν πυρόν. 
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῆς πίτυος αὐτῆς εἰχὸς ἀπολαύειν 
τὴν ἄμπελον, ἐχούσης ἐπιτηδειότητα πολλὴν πρὸς 
σωτηρίαν οἴνου καὶ διαμονήν" τῇ τὲ γὰρ πίττῃ πάν- 
τες ἐξαλείφουσι τὰ ἀγγεῖα. καὶ τῆς ῥητίνης ὑπο- 
μιγνύουσι πολλοὶ τῷ οἴνῳ καϑάπερ Εὐβοεῖς τῶν 
“Ελλαδικῶν καὶ τῶν ᾿ἸΙταλικῶν οἱ περὶ τὸν Πάδον 

4 ᾿“πολλόδωρος)] οἴη. ΜΈΘ]]6ν. 1 Ῥ. 428 1 αὕτη ἣ: 


αὐτὴ 18 ἡδύοινον ΤΌΣΠΘΡαΒ: ἡδὺ οἶνον 10 συνεκπέ- 
στειν τηθὶ 


ΠΙΒΕΡ Υ. 181 


οἰκοῦντες" ἐκ δὲ τῆς περὶ Βίενναν Γαλατίας ὃ πισ- 
σίτης οἶνος κατακομίζεται, διαφερόντως τιμώμενος 
ὑπὸ Ῥωμαίων. οὐ γὰρ μόνον εὐωδίαν τινὰ τὰ τοιυ- 
αῦτα προσδίδωσιν, ἀλλὰ καὶ τὸν οἶνον εὔποτον 

ὅ παρίστησι ταχέως ἐξαιροῦντα τῇ ϑερμότητι τοῦ οἵ- 
νου τὸ νεαρὸν καὶ ὑδατῶδες. 

2. Ὡς δὲ ταῦτ᾽ ἐρρήϑη, τῶν ῥητόρων ὁ μάλιστα 
δοχῶν ἀναγνώσμασιν ἐντυγχάνειν ἐλευϑερίοις “ὦ 
πρὸς ϑεῶν᾽ εἶπεν, “οὐ γὰρ ἐχϑὲς ἡ πίτυς ἐνταῦϑα 

10 χαὺ πρῴην στέμμα γέγονε τῶν ᾿Ισϑμίων. πρότερον 
ὃξ τοῖς σελίνοις ἐστέφοντο; καὶ τοῦτ᾽ ἔστι μὲν ἐν 
τῇ κωμωδίᾳ φιλαργύρου τινὸς ἀκοῦσαι λέγοντος 

τὰ δ᾽ ἼἼσϑμι᾽ ἀποδοίμην ἂν ἡδέως ὅσου " 
ὁ τῶν σελίνων στέφανός ἔστιν ὥνιος.᾽ἢ 


ι ἱστορεῖ δὲ καὶ Τίμαιος ὃ συγγραφεύς. ὅτι Κορίν- 
ϑιοι ὁπηνίκα μαχούμενοι πρὸς Καρχηδονίους ἐβά- 
διξον ὑπὲρ τῆς Σικελίας. ἐνέβαλόν τινες οὐ σέλινα 
κομίζοντες" οἰωνισαμένων δὲ τῶν πολλῶν τὸ σύμ- 
βολον ὡς οὐ χρηστόν. ὅτι δοχεῖ τὸ σέλινον ἐπική- 

40 δειον εἶναι, καὶ τοὺς ἐπισφαλῶς νοσοῦντας δεῖσϑαι 
τοῦ σελίνου φαμένων. ὃ Τιμολέων ἐθάρρυνεν αὐ- 
τοὺς καὶ ἀνεμίμνησχε τῶν ἸΙσϑμοὶ σελίνων, οἷς 


2 Ὁ 


ἀναστέφουσι Κορίνϑιοι τοὺς νικῶντας. ἔτι τοίνυν 


4 εὔποτον Ὗ : ἐμποιεῖν) [0. ἐξαιροῦντα Μϑεανϊρίαβ: 
ἐξαιρῶν 8 ᾿Ελευϑέριος ἢ 11 δὲ τοῖς] αὐτοῖς ταθὶ 
43 ΘΕ" ΚΟΟΙ 8. Ρ. 488 16 Τίμαιος] οἵη. Μυθ]1]6Υ. 
( ν. 198 βαα.) 117 τινες οὐ] τινες ὄνοι Ἀν. ἡμίονοι διὰ 
μέσου! οἵ, γι. ΤΊΠ1Ο]. ὁ. 236 19 ἐπικήδειον ΤΘΌΠΟΘΤΙΙΒ: 
ἀνεπιτήδειον 20 καὶ τοὺς] καὶ τὸ 161 21 φαμένων 
Ἔ; φαμὲν ὡς 22 ᾿Ισϑμοῖ ΤΟτπθραβ: ἐσθϑμοῖς 


188 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝ 


ἡ ᾿Αντιγόνου ναυαρχὶς ἀναφύσασα περὶ πρύμναν 
Ἑ αὐτομάτως σέλινον Ἰσϑμία ἐπωνομάσϑη. καὶ τοῦτο 
δὴ τὸ σκολιὸν ἐπίγραμμα δῆλον κεραμέα νομίέξει 
διαβεβυσμένην σελίνῳ: σύγκειται δ᾽ οὕτω 

᾿χϑὼν ἡ παλὰς γῆ, πυρὶ κατῃϑαλωμένη 

κεύϑει κελαινὸν αἷμα Διονύσου ϑεοῦ, 

ἔχουσα κλῶνας ᾿Ισϑμικοὺς ἀνὰ στόμα.᾽ 
ἢ ταῦϑ'᾽ εἶπεν “οὐκ ἀνεγνώκαϑ' ὑμεῖς οἵ τὴν πί- 
τυν ὡς οὐκ ἐπείσακτον οὐδὲ νέον ἀλλὰ πάτριον καὶ 
παλαιὸν δὴ στέμμα τῶν ᾿Ισϑμίων σεμνύνοντες: ἐκί- 
νησεν οὖν τοὺς νέους ὡς ἂν πολυμαϑὴς ἀνὴρ καὶ 
πολυγράμματος. 

8. Ὁ μέντοι Μουκάνιος εἰς ἐμὲ βλέψας ἅμα καὶ 

Β μειδιῶν “ὦ Πόσειδον᾽ ἔφη “τοῦ πλήϑους τῶν γραμ- 
μάτων" ἕτεροι δ᾽ ἡμῶν τῆς ἀμαϑίας ὡς ἔοικε καὶ 
τῆς ἀνηκοΐας ἀπέλαυον ἀναπείϑοντες τοὐναντίον. 
ὡς ἡ μὲν πίτυς ἦν στέμμα τῶν ἀγώνων πάτριον, 
ἐκ δὲ Νεμέας κατὰ ζῆλον ὁ τοῦ δελίνου στέφανος 
ξένος ὧν ἐπεισῆλϑε δι’ Ἣρακλξα,. καὶ κρατήσας 
ἠμαύρωσεν ἐκεῖνον ὡς ἱερὸν ἐπιτήδειον" εἶτα μέν- 


8 ΒΟΙΊΡΒΟΙΩ. οὐτὰῇ ΜϑανρῚο δηλοῖ κεραμεᾶν ἀμύστιδα 
βεβυσμένην σελίνῳ. Ασουδεύναβ ἀμύστιδα (ρτο ἄμυστιν) ποι 
οϑῦ 8165 ἃ το Ρ]αΐδγοηθο, οὗ οχ. ὁ. “ευκομάντιδα 
ῬΡ. Τ66α ὅ χϑὼν ἡ παλὰς γῆ] ἡ κωλιὰς γῆ Μδαν!ριαβ. 
Μοιηογαπᾶς οϑὺ οὐϊδιη νϑῦιϑ αὖ νἱὰ. οουγθοῦϊο γϑὼν ἡ πε- 
λασγὴ ὁ ϑοοῦ οοὔᾶᾷ. 8 .ἦ Τυσπορυβ: ἢ (ἧ ΡΒ) ἀνε- 
γνώκατε ὑμεῖς οἵ ΜεανρταδΒ: ἀνέγνω κατευμαί σον 10 δὴ 


στέμμα τῶν Βτγᾶμπυβ: δὲ στεμμάτων 11 οὖν τοὺς νέους 
Ι4ο: οὐ νέους 14 Ἐ; ὦ Ποσειδῶν 10 οι. ΤΌΣΠΘΙΒ 
(ΡΒ): ἀπέλαβον 18 στέφανος ὃ 20 ὡς ἱερὸν ἐπιτήδειον 


ὡς ἱεροῖς ἀνεπιτήδειον ᾿ν. καί (ΞΞ ὡς) περ ὧν ἐπικήδειος 


ὧι 


Τ1ΒΕΗ Υ͂. 189 


του χρόνῳ πάλιν ἀναχτησαμένη τὸ πάτριον γέρας 


ἡ πίτυς ἀνθεῖ τῇ τιμῇ. ἐγὼ γοῦν ἀνεπειϑόμην καὶ 617 


προσεῖχον, ὥστε καὶ τῶν μαρτυρίων ἐχμαϑεῖν πολλὰ 
καὶ μνημονεύειν, Εὐφορίωνα μὲν οὕτω πὼς περὶ 
5 Μελικέρτου λέγοντα 
ἑκλαίοντες δέ τε κοῦρον ἐπ αἰλίσι πιτύεσσι 
κάτϑεσαν, ὁκκότε δὴ στεφάνων ἄϑλοις φορέονται. 
οὐ γάρ πω τρηχεῖα λαβὴ κατεμήσατο χειρῶν 
Μήνης παῖδα χάρωνα παρ᾽ ᾿4σωποῦ γενετείρῃ. 
10. ἐξότε πυχνὰ σέλινα κατὰ κροτάφων ἐβάλοντο" 


Καλλίμαχον δὲ μᾶλλον διασαφοῦντα᾽ λέγει δ᾽ ὃ 
Ἡρακλῆς αὐτῷ περὶ τοῦ σελίνου 
“καί μιν ᾿4λητιάδαι. πουλὺ γεγειότερον 
τοῦδε παρ᾽ ΔΑἰγαίωνι ϑεῷ τελέοντες ἀγῶνα, 
15 ϑήσουσιν νίκης σύμβολον ᾿Ισϑμιάδος. 
ζήλῳ τῶν Νεμέηϑε" πίτυν δ᾽ ἀποτιμήσουσιν, 
ἣ πρὶν ἀγωνιστὰς ἔστεφε τοὺς ᾿Εφύρῃ.᾽ 


ἔτι δ᾽ οἶμαι Προκλέους ἐντετυχηκέναι γραφῇ. περὶ 
τῶν ᾿Ισϑμίων ἱστοροῦντος. ὅτι τὸν πρῶτον ἀγῶνα 
90 ἔϑεσαν περὶ στεφάνου πιτυΐνου: ὕστερον δέ, τοῦ 
ἀγῶνος ἱεροῦ γενομένου. ἐκ τῆς Νεμεακῆς πανη- 
γύρεως μετήνεγκαν ἐνταῦϑα τὸν τοῦ σελίνου στέ- 


6 ἐπ᾽ αἰλίσι πιτύεσσι] ἐπ᾽ αἰγιαλῖσι. πίτυσσι ὃ. οἵ. Ραυβ. 


2 5 ὑπ’ αἰπεινῇσι πίτυσσιῦ ἴ ὁχκκόϑε Ἡ στεφά- 
γους ᾿τάοτη. ΤΑ] Τη στεφάνωμ᾽ 8 λαβὴ ΓΤ ΌΤΠΘΌΤΙΒ: λάβη 
ΤΩΘ καταμήσατο ΤΌΘΌΠΟΥΤΙΒ 9 Μήνης ἰᾶρτα: μίμης 
(μήμης ῬῚ 11 Καλλίμαχον) ἔν. 108 οα. ΘοΒΠΘΙΑ ΘΙ 

13 61. ΒΘπ]οῖα8: ἀλητίδαν 14. οτη. Βϑοβυηθϑηπαβ: πα- 


ρἀγεῶνι Ἐ.. παρ᾽ αἰγέωνι Ῥ 18 Τυτηθῦυβ: περικλέους 


190 φΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝ 


φανον. ὃ δὲ Προχλῆς οὗτος ἦν εἷς τῶν ἐν ᾽άκα- 
Ο δημείᾳ Ἐενοκράτει συσχολασάντων. 


ΠΡΟΒΖΊΗΜΩΑ͂ ΖΖ. 
Περὶ τοῦ “ζωρότερον δὲ κέραιε.᾽ἢ 


ΠΡΟΣΩΣΙΓΡΑ͂..- ΤΟΥ͂Σ ΔἸ... ΘΈΕΘΈΊΣ ὅ 


ΝΙΚΗΡΑΤΟΣ, ΣΩΣΊΙΚΛΗΣ, ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ, 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. ΓΓΕλοῖος ἐδόκει τισὶ τῶν συνδειπνούντων ὃ 
᾿Δχιλλεύς. ἀκρατότερον ἐγχεῖν τὸν Πάτροκλον κ8- 
λεύων. εἶτ᾽ αἰτίαν τοιαύτην ἐπιλέγων 10 

“οὗ γὰρ φίλτατοι ἄνδρες ἐμῷ ὑπέασι μελάϑρῳ. 
Νικήρατος μὲν οὖν ὁ ἑταῖρος ἡμῶν, ὁ Μακεδών, ἄν- 
τικρυς ἀπισχυρίξετο μὴ ἄκρατον ἀλλὰ ϑερμὸν εἰρῆ- 
σϑαι τό “ζωρόν᾽ ἀπὸ τοῦ ξωτικοῦ καὶ τῆς ξέσεως, ὃ 
δὴ καὶ λόγον ἔχειν, ἀνδρῶν ἑταίρων παρόντων, τι 
νέον ἐξ ὑπαρχῆς κεράννυσϑαι κρατῆρα καὶ γὰρ 
ἡμᾶς, ὅταν τοῖς ϑεοῖς ἀποσπένδειν μέλλωμεν, νεό- 

Ὁ κρατὰ ποιεῖν. Σωσικλῆς δ᾽ ὃ ποιητής, τοῦ ᾽Εμπε- 
δοκλέους ἐπιμνησϑεὶς εἰρηκότος ἐν τῇ καϑόλου μετα- 
βολῇ γίγνεσϑαι - 20 
ἱζωρά τε τὰ πρὶν ἄκρητα), 
μᾶλλον ἔφη τὸ εὔκρατον ἢ τὸ ἄκρατον ὑπὸ τἀνδρὸς 


1 Ἔ; ἀκαδημίᾳ 4 οὗ, Ηομῃ. 1 208 11 οἵ, Εΐρτο. 
Ι 201 18 οἵη. ᾿: ἐπισχυρίξεται 18 ᾿Εμπεδοκλέους] 
Μυ]]Δοη. 1 Ρ. ὁ νβ. 208 22 Ἔ; τοῦ ἀνδρὸς 


ευνεάφορα ὡ ερόνοδ ας 


ΠΙΒΕᾺΝ Υ. 191 


ξωρὸν λέγεσϑαι. καὶ μηδέν γε κωλύειν ἐπικελεύε- 
ὅϑαι τῷ Πατρόκλῳ τὸν ᾿4χιλλέα παρασκευάζειν εὔ- 
κρατον εἰς πόσιν τὸν οἶνον εἰ δ᾽ ἀντὶ τοῦ ξωροῦ 
ἱξωρότερον᾽ εἶπεν, ὥσπερ ᾿δεξιτερόν᾽ ἀντὶ τοῦ δεξιοῦ 

5 καί ᾿ϑηλύτερον᾽ ἀντὶ τοῦ ϑήλεος. οὐκ ἄτοπον εἶναι" 
χρῆσϑαι γὰρ ἐπιεικῶς ἀντὶ τῶν ἁπλῶν τοῖς συγκρι- 
τικοῖς. ᾿Δντίπατρος δ᾽ ὁ ἑταῖρος ἔφη τοὺς μὲν ἐνι- 
αὐτοὺς ἀρχαϊκῶς “ὥρους᾽ λέγεσϑαι. τὸ δὲ ξαὰ μέγε- Ἑ 
ϑος εἰωϑέναι σημαίνειν: ὅϑεν τὸν πολυετῆ καὶ 

1. παλαιὸν οἶνον ὑπὸ τοῦ ᾿Ζχιλλέως ξωρὸν ὠνομάσϑαι. 

2. Ἐγὼ δ᾽ ἀνεμίμνησκον αὐτούς, ὅτι τῷ ᾿ζωρό- 

. τερον᾽ τὸ ϑερμὸν ἔνιοι σημαίνεσθαι λέγουσι τῷ δὲ 
ϑερμοτέρῳ τὸ τάχιον᾽ ὥσπερ ἡμεῖς ἐγχελευόμεϑα 
πολλάκις τοῖς διακονοῦσι ϑερμότερον ἅπτεσϑαι τῆς 

15 διακονίας. ἀλλὰ μειρακιώδη τὴν φιλοτιμίαν αὐτῶν 
ἀπέφαινον. δεδιότων ὁμολογεῖν ἀκρατότερον εἰρῆ- 
σϑαι τὸ ξωρότερον, ὡς ἐν ἀτόπῳ τινὶ τοῦ ᾿4χιλλέως Ε 
ἐσομένου" καϑάπερ ὁ ᾿Δμφιπολίτης Ζώιλος ὑπελάμ- 
βανεν. ἀγνοῶν ὅτι πρῶτον μὲν ὃ ᾿Ζχιλλεὺς τὸν Φοί- 

90 νικὰα καὶ τὸν Ὀδυσσέα πρεσβυτέρους ὄντας εἰδὼς 
οὐχ ὑδαρεῖ χαίροντας ἀλλ᾽ ἀκρατοτέρῳ καϑάπερ 
οἵ ἄλλοι γέροντες, ἐπιτεῖναι κελεύει τὴν κρᾶσιν. 
ἔπειτα Χείρωνος ὧν μαϑητὴς καὶ τῆς περὶ τὸ σῶμα 
διαίτης οὐκ ἄπειρος ἑλογίζετο δήπουϑεν. ὅτι τοῖς 

86 ἀργοῦσι καὶ σχολάζουσι παρὰ τὸ εἰωϑὸς σώμασιν 

ἀνειμένη καὶ μαλακωτέρα χρᾶσις ἁρμόξει. καὶ γὰρ 618 

τοῖς ἵπποις ἐμβάλλει μετὰ τῶν ἄλλων χορτασμάτων 


8 δὲ Τυχηθθτβ 9 εἰωϑέναι Ἄ: εἴωϑεν πολυετῆ] 
πολυτελῆ Υο6] 


192 ΟΥΑΒΘΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΝ 


3. ΨὮῃ 


τὸ σέλινον οὐκ ἀλόγως, ἀλλ᾽ ὅτι βλάπτονται μὲν οὗ 
σχολάξοντες ἀσυνήϑως ἵπποι τοὺς πόδας" ἔστι δὲ 
τούτου μάλιστ᾽ ἴαμα τὸ σέλινον. ἄλλοις γοῦν οὐκ 
ἂν εὕροις παραβαλλόμενον ἵπποις ἐν Ἰλιάδι σέλινον 
ἤ τινα τοιοῦτον χιλόν. ἀλλ᾽ ἰατρὸς ὧν ὃ ᾿Δ4χιλλεὺς 
τῶν ὃ’ ἵππων πρὸς τὸν καιρὸν οἰχείως ἐπεμέλετο 
καὶ τῷ σώματι τὴν ἐλαφροτάτην δίαιταν, ὡς ὑγιει- 
ψνοτάτην ἕν τῷ σχολάξειν, παρεδσκεύαξεν᾽ ἄνδρας δ᾽ 
ἐν μάχῃ καὶ ἀγῶνι δι’ ἡμέρας γεγενημένους οὐχ 
ὁμοίως ἀξιῶν διαιτᾶν τοῖς ἀργοῦσιν ἐπιτεῖναι τὴν 
κρᾶσιν ἐκέλευσε. καὶ μὴν οὐδὲ φύσει φαίνεται φί- 
λοινος ἀλλ᾽ ἀπηνὴς ὁ ᾿᾽Δ4χιλλεύς" 

οὐ γάρ τι γλυκύϑυμος ἀνὴρ ἦν οὐδ᾽ ἀγανόφρων, 

ἀλλὰ μάλ᾽ ἐμμεμαώς "ἢ 
καί που παρρησιαζόμενος ὑπὲρ αὑτοῦ 'πολλάς᾽ φη- 
σίν “ἀύπνους νύκτας ἰαῦσαι"᾽ βραχὺς δ᾽ ὕπνος οὐκ 
ἐξαρκεῖ τοῖς χρωμένοις ἀκράτῳ. λοιδορούμενος δὲ 
τῷ ᾿4γαμέμνονι πρῶτον αὐτόν “οἰνοβαρῆ᾽ προσειρη- 
κεν, ὡς μάλιστα τῶν νοσημάτων τὴν οἰνοφλυγίαν 
προβαλλόμενος. διὰ ταῦτα δὴ πάντα λόγον εἶχεν 
αὐτὸν ἐννοῆσαι, τῶν ἀνδρῶν ἐπιφανέντων, μή ποτε 
ἡ συνήϑης κρᾶσις αὐτῷ τοῦ οἴνου πρὸς ἐκείνους 
ἀνειμένη καὶ ἀνάρμοστός ἐστιν. 


6 ἕ: ἐπεμελεῖτο 15. ἩΤΩ 101 106 1 892 
18 4 22ὅ 


ὡϑ Ν, νὰ 


1 


[πὶ 


1ὅ 


20 


ΤΙΒΕΗ Υ. 19 


ΠΡΟΒΖΊΗΜΖΩΑ͂ }Ε. 


Περὶ τῶν πολλοὺς ἐπὶ δεῖπνον καλούντων. 


ἘΓΡΌΥΣ ΤΡ ΤΟΥ ΡΕΒΟΙΓΌΣΕ. 


ἹΓΜΟΥΤΆΑ͂ΡΧΟΣ, ΟΝΗΣΙΚΡΑΤΗΣ,, ΛΑΜΠΡΙΑ͂Σ Ὁ 
ΠΆΠΠΟΣ. 


1. Τὸ περὶ τὰς κατακλίσεις φαινόμενον ἄτοπον 
πλείονα λόγον παρέσχεν ἐν ταῖς ὑποδοχαῖς, ἃς ἔποι- 
εἴτο τῶν φίλων ἕκαστος ἑστιῶν ἡμᾶς ἥκοντας ἀπὸ 
τῆς ᾿4λεξανδρείας" ἐχαλοῦντο γὰρ ἀεὶ πολλοὶ τῶν 
ὁπωσοῦν προσήκειν δοκούντων. καὶ τὰ συμπόσια ϑο- 
ρυβώδεις εἶχε τὰς συμπεριφορὰς καὶ τὰς διαλύσεις Ὁ 
ταχείας. ἐπειδὴ δ᾽ Ὀνησικράτης ὁ ἰατρὸς οὐ πολ- 
λοὺς ἀλλὰ τοὺς σφόδρα συνήϑεις καὶ οἰχξιοτάτους 
παρέλαβεν ἐπὶ τὸ δεῖπνον. ἐφάνη μοι τὸ λεγόμενον 
ὑπὸ Πλάτωνος “αὐξομένην πόλιν οὐ πόλιν᾽ συμπο- 
σίῳ δεδόσϑαι. καὶ γὰρ συμποσίου μέγεϑος ἱκανόν 
ἐστιν. ἄχρι οὗ συμπόσιον ἐϑέλει μένειν. ἐὰν δ᾽ 
ὑπερβάλῃ διὰ πλῆϑος, ὡς μηκέτι προσήγορον ἑαυτῷ 
μηδὲ συμπαϑὲς εἶναι ταῖς φιλοφροσύναις μηδὲ γνώ- 
οιμον, οὐδὲ συμπόσιόν ἐστι. δεῖ γὰρ οὐχ ὥσπερ ἕν 
στρατοπέδῳ διαγγέλοις οὐδ᾽ ὥσπερ ἐν τριήρει χρῆ- Ε 
σϑαι κελευσταῖς" αὐτοὺς δὲ δι᾽ ἑαυτῶν ἐντυγχάνειν 
ἀλλήλοις. ὥσπερ χοροῦ τοῦ συμποσίου τὸν κρασπε- 
δίτην τῷ κορυφαίῳ συνήκοον ἔχοντος. 

18 ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ἢ 16 Πλάτωνος] Βδρ. ρΡ. 423. 423 Ὁ 

αὐξομένην πόλιν (80. εἶναι) Βοπβοίθσαβ: αὐξομένῃ πό- 


λει συμποσίῳ Ἰάθτη οὐπὶ ὟΥ: συμπύσια 10 δεδόσϑαι 
λελέχϑαινγ 11 συμπόσιον ἕν ΚΑΊ να ΒΒΘΥΤΙΒ 


ῬΙαΐδυοιὶ Μἴοταα. ὙΟ]. ΤΥ. 18 


194 ΟΟΛΕΝΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΟΜ 


2, ᾿Εμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος, εἰς μέσον ἤδη φϑεγ- 
ξάμενος ὁ πάππος ἡμῶν Δαμπρίας “ἄρ᾽ οὖν᾽ εἶπεν 
οὐ περὶ τὰ δεῖπνα μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τὰς κλή- 
δεις δεόμεϑα τῆς ἐγκρατείας; ἔστι γάρ τις οἶμαι 
καὶ φιλανϑρωπίας ἀκρασία, μηδένα παρερχομένης ὅ 
τῶν συμποτῶν ἀλλὰ πάντας ἑλκούσης ὡς ἐπὶ ϑέαν 
ἢ ἀκρόασιν. ἔμοιγ᾽ οὖν οὔτ᾽ ἄρτος οὔτ᾽ οἶνος ἐπι- 

Ε, λείπων τοῖς κεχλημένοις οὕτω δοκεῖ τὸν κεκληκότα 
ποιεῖν γελοῖον. ὡς χώρα χαὶ τόπος" ὧν καὶ μὴ κε- 
κλημένοις ἀλλ᾽ ἐπελθοῦσιν αὐτομάτως ἕένοις καὶ το 
ἀλλοτρίοις ἀεὶ παρεσκευασμένην ἀφϑονίαν ὑπάρχειν 
δεῖ. ἔτι δ᾽ ἄρτου μὲν καὶ οἴνου ἐπιλιπόντων. ἔστι 
χαὶ τοὺς οἰκέτας ὧς κλέπτοντας αἰτιᾶσθαι" τόπου 
δὲ πενία καὶ κατανάλωσις εἰς πλῆϑος ὀλιγωρία τίς 
ἐστι τοῦ καλοῦντος. εὐδοκιμεῖ δὲ ϑαυμαστῶς καὶ 15 
Ἡσίοδος εἰπών 


ἥτοι μὲν πρώτιστα χάος γένετ᾽ "᾽ 


χώραν γὰρ ἔδει καὶ τόπον προύὐποχεῖσϑαι τοῖς γε- 
619 νομένοις. οὐχ ὡς χϑὲς οὑμὸς υἱός᾽ ἔφη τὸ ᾿άναξα- 
γόρειον ἦν ὁμοῦ πάντα χρήματα᾽ τὸ σύνδειπνον 50 
ἐποίησεν. οὐ μὴν ἀλλὰ κἂν τόπος ὑπάρχῃ καὶ παρα- 
σχευή, τὸ πλῆϑος αὐτὸ φυλακτέον, ὡς ἄμικτον τὴν 
συνουσίαν ποιοῦν καὶ ἀπροσήγορον᾽ οἴνου γὰρ ἀνε- 
λεῖν ἧττόν ἐστι κακὸν ἢ λόγου κοινωνίαν ἐκ δείπνου. 
διὸ χαὶ Θεόφραστος ἄοινα συμπόσια παίξων ἐχάλει 55 
τὰ χουρεῖα διὰ τὴν λαλιὰν τῶν προσκαϑιζόντων. 


ῷ συνεῖπεν τι] 8. κλίσεις ᾿ἰϊάθγηῃ 12 ἐπιλειπόντων ὃ 
160 Ἡσίοδος ΤΏροσ, 116 


10 


18 


20 


Τ11ΒΕῈ Υ͂ἣ. 105 


λόγων δὲ κοινωνίαν ἀναιροῦσιν οἵ πολλοὺς εἰς 
ταὐτὸ συμφοροῦντες, μᾶλλον δ᾽ ὀλίγους ποιοῦσιν 
ἀλλήλοις συνεῖναι" καὶ κατὰ δύο γὰρ ἢ τρεῖς ἀπο- 
λαμβάνοντες ἐντυγχάνουσι καὶ προσδιαλέγονται, τοὺς 
δὲ πόρρω κατακειμένους οὐδ᾽ ἴσασιν οὐδὲ προσορῶ- 
σιν ἵππου δρόμον ἀπέχοντας 
“ἠμὲν ἐπ᾿ Αἴαντος κλισίας Τελαμωνιάδαο 
ἠδ᾽ ἐπ᾽ ᾿4χιλλῆος. 

ὅϑεν οὐκ ὀρϑῶς οἱ πλούσιοι νεανιεύονται κατασκευ- 
ἄξοντες οἴχους τριακονταχλίνους καὶ μείζους" ἀμίκ- 
τῶν γὰρ αὕτη καὶ ἀφίλων δείπνων ἣ παρασκευὴ 
καὶ πανηγυριάρχου μᾶλλον ἢ συμποσιάρχου δεομέ- 
νῶν. ἀλλ᾽ ἐκείνοις μὲν ταῦτα συγγνώμη ποιεῖν" 
ἄπλουτον γὰρ οἴονται τὸν πλοῦτον καὶ τυφλὸν ἀλη- 
ϑῶς καὶ ἀνέξοδον, ἂν μὴ μάρτυρας ἔχῃ, καϑάπερ 
τραγῳδία, ϑεατάς" ἡμῖν δ᾽ ἂν ἴαμα γένοιτο τοῦ 
πολλοὺς ὁμοῦ συνάγειν τὸ πολλάκις κατ᾽ ὀλίγους 
παραλαμβάνειν. οἵ γὰρ σπανίως καί δι᾿ “ρματος᾽ 
ὥς φασιν ἑστιῶντες ἀναγκάζονται τὸν ὁπωσοῦν ἐπι- 
τήδειον ἢ γνώριμον καταγράφειν" οἱ δὲ συνεχέστε- 
ρον χατὰ τρεῖς ἢ τέτταρας ἀναλαμβάνοντες, ὥσπερ 
πορϑμεῖα τὰ συμπόσια χοῦφά τε ποιοῦσι. ποιεῖ δέ 
τινα τοῦ πολλοῦ τῶν φίλων πλήϑους διάκρισιν καὶ 
ὁ τῆς αἰτίας διηνεκὴς ἐπιλογισμός᾽ ὡς γὰρ ἐπὶ τὰς 
χρείας οὐ πάντας ἀλλὰ τοὺς ἁρμόττοντας ἑἕχάστῃ 


ΕΟ τη. “Ὁ 1ὅ ἀνέξοδον ΗἩδυποτάοσπιβ: ἀδιέξοδον 
18 ἐκ διάρματος ὃ. 586 γΥΟΥΘΥΌΙαμ, 6586 υἱᾶ. οὗ Επβί, 
Ῥ. 266, 41 22 κοῦφά τε] κουφότερα Ἠδυποταθηα5 


19: 


196 ΘΟΟΛΔΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ 


παρακαλοῦμεν, βουλευόμενοι μὲν τοὺς φρονίμους 
δικαξζόμενοι δὲ τοὺς λέγοντας, ἀποδημοῦντες δὲ τοὺς 
ἐλαφροὺς μάλιστα τοῖς βιωτικοῖς καὶ σχολὴν ἄγον- 
τας᾽ οὕτως ἐν ταῖς ὑποδοχαῖς ἑκάστοτε τοὺς ἐπιτη- 
δείους παραληπτέον. ἐπιτήδειοι δὲ τῷ μὲν ἡγεμόνι 
δειπνίξζοντι συνδειπνεῖν οἵ τ᾽ ἄρχοντες, ἐὰν ὦσι φί- 
λοι, καὶ οἵ πρῶτοι τῆς πόλεως" ἐν δὲ γάμοις ἢ καὶ 
γενεϑλίοις οὗ κατὰ γένος προσήκοντες καὶ Ζ'ιὸς ὁμο- 
γνίου κοινωνοῦντες" ἐν δὲ ταῖς τοιαύταις ὑποδοχαῖς 
ἢ προπομπαῖς τοὺς ἐκείνων μάλιστα κεχαρισμένους 
εἰς ταὐτὸ συνακτέον. οὐδὲ γὰρ ϑεῷ ϑύοντες πᾶσι 
τοῖς ἄλλοις ϑεοῖς, μάλιστα καὶ συννάοις καὶ συμ- 
βώμοις, κατευχόμεϑα, ἀλλὰ τριῶν κρατήρων κιρνα- 
μένων, τοῖς μὲν ἀπὸ τοῦ πρώτου σπένδομεν τοῖς δ᾽ 
ἀπὸ τοῦ δευτέρου τοῖς δ᾽ ἀπὸ τοῦ τελευταίου" 
ἱφϑόνος γὰρ ἔξω ϑείου χοροῦ ἵσταται" ϑεῖος δέ 
που καὶ ὃ τῶν φίλων χορὸς εὐγνωμόνως διανεμό- 
μενος ἕν ταῖς συμπεριφοραῖς.᾽ 


4 ΒΆΒ1]ΘΘη5185: ἐπιτηδείως 10 τοὺς] ταῖς τοὶ ἐκείνῳ 
Τυγμθῦαβ. ἐκείνοις Ὁ 12 μάλιστα δὲ τοῖς (τ18]11) καὶ) 
συννάοις ἶν 18 τριῶν κρατήρων] οἵ. ῬοΟ]]ὰο. 6, 1ὅ 
14 τοῖς μὲν] τῷ “μὲν ἢ 10 φϑόνος --- ἵσταται] οχ Ρ]αὔ. 
Ῥμδραᾶν. Ρ. 2478 


“ΡΝ δὸς παν 


10 


20 


ΠΒΒᾺῚ Υ. ΤΕ 


ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ ς. 


᾽ ἜΒΕΝ -Ὁ 2 πὶ - ,ὔ » ’» 
Τίς αἰτία τῆς ἐν ἀρχῇ στενοχωρίας τῶν δειπνούντων 
5 ΩΣ  Ῥὴ 3 , 
εἰϑ' ὕστερον εὐρυχωρίας. 


ΤΠ ΡΘΣΘΠΙ  ΙΘ ΦΤΑΘΕΘΥ, 
ΛΑΜΠΡΙΑΣ Ο ΠΆΠΠΟΣ, 44μ0ΟΙ. 


1. Ῥηϑέντων δὲ τούτων. εὐθὺς ἐζξητεῖτο περὶ 
τῆς ἕν ἀρχῇ στενοχωρίας τῶν κατακειμένων εἶτ᾽ 
ἀνέσεως" οὗ τοὐναντίον εἰχὸς ἦν συμβαίνειν διὰ 
τὴν ἀπὸ τοῦ δείπνου πλήρωσιν. ἔνιοι μὲν οὖν ἡμῶν 
τὸ σχῆμα τῆς κατακλίσεως ἡτιῶντο᾽ πλατεῖς γὰρ ὡς 
ἐπίπαν κατακειμένους δειπνεῖν. ἅτε δὴ τὴν δεξιὰν 
προτείνοντας ἐπὶ τὰς τραπέξας᾽ δειπνήσαντας δ᾽ 
ἀναστρέφειν αὑτοὺς μᾶλλον ἐπὶ πλευράν. ὀξὺ τὸ 
δχῆμα ποιοῦντας τοῦ σώματος καὶ οὐκέϑ' ὡς εἰπεῖν 
κατ᾽ ἐπίπεδον, ἀλλὰ κατὰ γραμμὴν τῆς χώρας ἁπτο- 


μένους" ὥσπερ οὖν οἵ ἀστράγαλοι τόπον ἐλάττω 680 


κατέχουσιν ὀρϑοὶ πίπτοντες ἢ πρηνεῖς, οὕτως ἡμῶν 
ἕκαστον ἐν ἀρχῇ μὲν ἐπὶ στόμα προνεύειν ἀποβλέ- 
ποντὰ πρὸς τὴν τράπεζαν ὕστερον δὲ μετασχηματί- 
ἕξειν ἐπὶ βάϑος ἐκ πλάτους τὴν κατάκλισιν. οἵ δὲ 
πολλοὶ τὴν συνένδοσιν τῆς στρωμνῆς προυφέροντο᾽ 
ϑλιβομένην γὰρ ἐν τῇ κατακλίσει πλατύνεσϑαι καὶ 
διαχωρεῖν. ὥσπερ τῶν ὑποδημάτων τὰ τριβόμενα., 
κατὰ μικρὸν ἐνδιδόντα καὶ χαλῶντα τοῖς πόροις, 


9 ἀπὸ Μ: ἐπὶ 138 αὑτοὺς Νυϊοοθίαβ: αὐτοὺς 21 : 
προεφέροντο 24 οἵη. Ἠϊτγβομιρίαβ: ἐπιδιδόντα 


198 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


εὐρυχωρίαν τῷ ποδὶ καὶ ἀναστροφὴν παρέχει. ὃ δὲ 
πφεσβύτης ἅμα παίξων δύ᾽ ἔφη ταὐτὸ συμπόσιον 
Β ἀνομοίους ἔχειν ἐπιστάτας τε καὶ ἡγεμόνας, ἐν ἀρχῇ 


τ 


μὲν τὸν λιμὸν ᾧ τῶν τακτικῶν οὐδὲν μέτεστιν, 
ὕστερον δὲ τὸν Ζιόνυσον ὃν πάντες ἄριστον γεγο- 
νέναι στρατηγὸν ὁμολογοῦσιν. ὥσπερ οὖν ὃ ᾿ἔπα- 
μεινώνδας, εἴς τινα δυσχωρίαν τῶν στρατηγῶν ὑπ᾽ 
ἀπειρίας εἰσβαλλόντων τὴν φάλαγγα περιπίπτουσαν 
ἑαυτῇ καὶ ταρασσομένην ὑπολαβών, ἐξέλυσε καὶ κα- 
τέστησεν εἰς τάξιν: οὕτως ἡμᾶς ἐν ἀρχῇ συμπεφο- 
ρημένους ὑπὸ τοῦ λιμοῦ χυνηδὸν ἄρτι παραλαμβά- 
νῶν ὃ “υαῖος ϑεὸς καὶ Χορεῖος εἰς τάξιν ἱλαρὰν 
καὶ φιλάνϑρωπον καϑίστησιν. 


ΠΡΟΒΖΗΜΖΑ Ζ. 


Περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων. 


ΠΡΟΣΑΔΙ͂ΤΑ͂ ΤῸ Χ«Ψ15Ζ20Γ0Ύ. 


ΜΕΣΤΡΙΟΣ ΦΛΩΡΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΣΩΚΛΑΡΟΣ, 
ΠΑΤΡΟΚΛΕΩΣ, ΓΆΙΟΣ. 


0 1. Περὶ τῶν καταβασκαίνειν λεγομένων καὶ 
βάσκανον ἔχειν ὀφθαλμὸν ἐμπεσόντος λόγου παρὰ 
δεῖπνον, οὗ μὲν ἄλλοι παντάπασιν ἐξεφλαύριζον τὸ 
πρᾶγμα καὶ κατεγέλων ὃ δ᾽ ἑστιῶν ἡμᾶς Μέστριος 
Φλῶρος ἔφη τὰ μὲν γιγνόμενα τῇ φήμῃ ϑαυμαστῶς 


2. Ἔ; τὸ αὐτὸ 21 οἴ. ΤΌΣΠΘΟυΒ: ἐξεφλυάριξον 22 Ν]- 
ΘΟὈΪπΒ: μέτριος 


ΤΠΙΒΒΒ Υ. 199 


«.- 


βοηϑεῖν" τῷ δ᾽ αἰτίας ἀπορεῖν ἀπιστεῖσϑαι τὴν στο- 
οίαν οὐ δικαίως, ὕπου. μυρίων ἐμφανῆ τὴν οὐσίαν 
ἐχόντων. ὁ τῆς αἰτίας λόγος ἡμᾶς διαπέφευγεν᾽ 
ὅλως δ᾽ εἶπεν δ ξητῶν ἐν ἑκάστῳ τὸ εὔλογον ἔκ 


δ πάντων ἀναιρεῖ τὸ ϑαυμάσιον. ὅπου γὰρ ὁ τῆς "Ὁ 


αἰτίας ἐπιλείπει λόγος. ἐκεῖϑεν ἄρχεται τὸ ἀπορεῖν, 
τουτέστι τὸ φιλοσοφεῖν" ὥστε τρόπον τινὰ φιλοσο- 
φίαν ἀναιροῦσιν οἱ τοῖς ϑαυμασίοις ἀπιστοῦντες. 
" 9.5, Δ᾽ ϑεῶν Χ Α , , »" ΄ ἣ 
δεῖ ὃ τι τὸ μὲν διὰ τί γίγνεται τῷ λόγῳ μετιε- 
τοναι, τὸ δ᾽ ὅτι γίγνεται παρὰ τῆς ἱστορίας λαμβά- 
γειν. ἱστορεῖται δὲ πολλὰ τοιαῦτα γιγνώσκομεν 
γὰρ ἀνθρώπους τῷ καταβλέπειν τὰ παιδία μάλιστα 
βλάπτοντας. ὑγρότητι τῆς ἕξεως καὶ ἀσϑενείᾳ τρε- 
πομένης ὑπ᾽’ αὐτῶν καὶ κινουμένης ἐπὶ τὸ χεῖρον, 
ιό ἧττον δὲ τῶν στερεῶν καὶ πεπηγότων ἤδη τοῦτο 
πασχόντων. καίτοι τοὺς γε περὶ τὸν Πόντον οἰ- 
κοῦντας πάλαι Θιβεῖς προσαγορευομένους ἵστορεῖ 
Φύλαρχος οὐ παιδίοις μόνον ἀλλὰ καὶ τελείοις ὀλε- 
ϑρίους εἶναι" καὶ γὰρ τὸ βλέμμα καὶ τὴν ἀναπνοὴν 
ἢ ᾿ , ΒΡ Γ ᾿ 
90 καὶ τὴν διάλεκτον αὐτῶν παραδεχομένους τήκεσϑαι 
ΑΥ » “ὔ 7 Ε " Χ ΄ὕ ο 
καὶ νοσεῖν" ἤσϑοντο δ᾽ ὡς ἔοικε τὸ γιγνόμενον οἱ 
μιγάδες. οἰκέτας ἐκεῖϑεν ὠνίους ἐξάγοντες. ἀλλὰ 
΄ » Χ » ὩΣ ΄ 3 ΄ ς δ 
τούτων τὸ μὲν ἴσως ἧττόν ἐστι ϑαυμαστόν" ἣ γὰρ 
ἐπαφὴ καὶ συνανάχρωσις ἔχει τινὰ φαινομένην πά- 
" χέσις ᾿ , ᾿ -» " 2 ἢ 
εὔ ϑους ἀρχήν καὶ καϑάπερ τὰ τῶν ἄλλων ὀρνεξῶν 


9 Αποηστηῦβ: μετεῖναν 17 Θιβεῖς ἨδΒγομῖαβ: Θηβεῖς 
οἵ, Ρ]1η. Η. Ν. 7, 2, 11 1Ἃἢ Ῥομΐο ΤὨΙΙοσαση ΟΘΠι5᾽ 18 Φύ- 
λαρχος] Μυθ]]ου. 1 ὑ. 884 22 οἵ μιγάδας οἰκέτας γὰ- 
16 518 


19 


200 ΟΟΛΔΈΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΤΌΝΜ 


πτερὰ τοῖς τοῦ ἀετοῦ συντεϑέντα διόλλυται ψηχό- 
Ἐ μενα καὶ ἀπανϑεῖ τῶν πτίλων μυδώντων. οὕτως 
οὐδὲν ἀπέχει χαὶ ἀνθρώπου ψαῦσιν τὴν μὲν ὠφέ- 
λιμον εἶναι τὴν δ᾽ ἀπηνῆ καὶ βλαβεράν" τὸ δὲ καὶ 
προσβλεφϑέντας ἀδικεῖσϑαι συμβαίνει μὲν ὥσπερ 5 
εἴρηκα, τῷ δὲ τὴν αἰτίαν ἔχειν δυσϑήρατον ἀπι- 
στεῖται.ἢ 
2, “Καὶ μήν᾽ ἔφην ἐγώ τρόπον τινὰ τῆς αἰτίας 
αὐτὸς ἴχνος τι καὶ τρίβον ἀνεύρηκας, ἐπὶ τὰς ἀπορ- 
ροὰς τῶν σωμάτων ἀφικόμενος" καὶ γὰρ ἡ ὀσμὴ τὸ 
καὶ ἡ φωνὴ καὶ τὸ ῥεῦμα τῆς ἀναπνοῆς ἀποφοραί 
τινές εἰσι τῶν ξῴων καὶ μέρη κινοῦντα τὰς αἰσϑή- 
681 σεις. ὅταν ὑπ᾿ αὐτῶν προσπεσόντων πάϑωσι. πολὺ 
δὲ μᾶλλον εἰκός ἐστι τῶν ξῴων ἀποφέρεσϑαι τὰ 
τοιαῦτα διὰ τὴν ϑερμότητα καὶ τὴν κίνησιν, οἵἷονξί τὸ 
τινα σφυγμὸν καὶ κλόνον ἔχοντος τοῦ πνεύματος, 
ὑφ᾽ οὗ τὸ σῶμα χρουόμενον ἐνδελεχῶς ἐχπέμπει 
τινὰς ἀπορροάς. μάλιστα δὲ τοῦτο γίγνεσθαι διὰ 
τῶν ὀφθαλμῶν εἰκός ἐστι πολυκίνητος γὰρ ἡ ὄψις 
οὖσα μετὰ πνεύματος αὐγὴν ἀφιέντος πυρώδη ϑαυ- 90 
μαστήν τινα διασπείρει δύναμιν, ὥστε πολλὰ καὶ 
πάσχειν καὶ ποιεῖν δι᾿ αὐτῆς τὸν ἄνϑρωπον. ἧδο- 
ναῖς τε γὰρ συμμέτροις καὶ ἀηδίαις ὑπὸ τῶν ὁρα- β 
Β τῶν τρεπόμενος συνέχεται" καὶ τῶν ἐρωτικῶν, ἃ δὴ β 
μέγιστα καὶ σφοδρότατα παϑήματα τῆς ψυχῆς ἐστιν, 50 


1 ψηχόμενα ΘοΘΒποταβ: ψυχόμενα 9 αὐτὸς Χ: αὐτοῖς 
9. 18 ἢ: ἀπορροίας 18 προπεσόντων Τηθὶ 20 αὐγὴν 
Τυτηοριβ: αὐτὴν 28 συμμέτροις) οὐ μετρίοις Μ, ΜαΙϊτη 
οὐ μετρίαις γὙ6] ἀσυμμέτροις 


εὐ 
᾿ ᾿ 


οι 


10 


ΠΙΒΕᾺΝ Υ. 201 


ἀρχὴν ἡ ὄψις ἐνδίδωσιν. ὥστε δεῖν καὶ λείβεσϑαι 
τὸν ἐρωτικόν, ὅταν ἐμβλέπῃ τοῖς καλοῖς, οἷον ξλκό- 
μενον εἰς αὐτούς. διὸ καὶ ϑαυμάσειεν ἄν τις οἶμαι 
μάλιστα τῶν πάσχειν μὲν καὶ κακοῦσϑαν τὸν ἄν- 
ϑρωπον διὰ τῆς ὄψεως οἰομένων. οὐκέτι δὲ δρᾶν 
καὶ βλάπτειν. αἵ γὰρ ἀντιβλέψεις τῶν ἐν ὥρᾳ καὶ 
τὸ διὰ τῶν ὀμμάτων ἐκπίπτον. εἴτ᾽ ἄρα φῶς εἴτε 
δε: ὧἂὮ ι ὦ 3 7 Ἁ 9 , 3 
ῥεῦμα. τοὺς ἐρῶντας ἐχτήκει καὶ ἀπόλλυσι μεϑ' 
δ - »} 7 ’ [4] 9 Ἁ 

ἡδονῆς ἀλγηδόνε μεμιγμένης. ἣν αὐτοὶ γλυκύπικρον 
ὀνομάζουσιν: οὔτε γὰρ ἁπτομένοις οὔτ᾽ ἀκούουσιν 
οὕτω τιτρώσκεσϑαι συμβαίνει καὶ πάσχειν, ὡς προσ- 

ἡ ’ὔ Ἂ ,ὔ 
βλεπομένοις καὶ προσβλέπουσι. τοιαύτη γὰρ γίγνε- 
ται διάδοσις καὶ ἀνάφλεξις ἀπὸ τῆς ὄψεως, ὥστε 
παντελῶς ἀπειράτους ἔρωτος ἡγεῖσθαι τοὺς τὸν Μη- 
δικὸν νάφϑαν ϑαυμάξοντας ἐκ διαστήματος ὑπὸ τοῦ 
᾿ 
πυρὸς ἀναφλεγόμενον᾽ αἵ γὰρ τῶν καλῶν ὄψεις, κἂν 
πάνυ πόρρωϑεν ἀντιβλέπωσι, πῦρ ἐν ταῖς τῶν ἐρω- 
τικῶν ψυχαῖς ἀνάπτουσι. καὶ μὴν τό γε τῶν ἰκτε- 
ρικῶν βοήϑημα πολλάκις ἱστοροῦμεν᾽ ἐμβλέποντες 
γὰρ τῷ χαραδριῷ ϑεραπεύονται" τοιαύτην ἔοικε τὸ 
ξῷον φύσιν καὶ κρᾶσιν ἔχειν. ὥσϑ᾽ ἕλκειν καὶ δέ- 
χεσϑαι τὸ πάϑος ἐκπίπτον, ὥσπερ ῥεῦμα. διὰ τῆς 
ὄψεως: ὅϑεν οὐ προσβλέπουσιν οἱ χαραδριοὶ τοὺς 
τὸν ἴκτερον ἔχοντας οὐδὲ καρτεροῦσιν, ἀλλ᾽ ἀπο- 
’ ν᾽ Ν “ ΄, 2 
στρεφονταν καὺ τὰ Ὀμματὰ συγκλείσαντες ἔχουσιν" 


2. ἑλκόμενον ὟΥ : ἐρχόμενον. Ναπι ἐγχεόμενον ὃ 8 ἐκ- 
τήκει ῬΕ6105: ἐντήχεν 17 Ἰᾷρτη: ἀντιβλέψωσι 22 ἔκλιπτον 
(ἔκλειπτον ἘΠ) τηθὶ. Νατα ἔκλειπτον δῸ ἐκλείβων 94: 
χαράδριοι 


202 ΟΟΛΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝΜ 


οὐ φϑονοῦντες, ὡς ἔνιοι νομίζουσι, τῆς ἀπ᾿ αὐτῶν 
ἰάσεως ἀλλ᾽ ὥσπερ ὑπὸ πληγῆς τιτρωσκόμενοι. τῶν 
᾿ ἄλλων νοσημάτων μάλιστα καὶ τάχιστα τὰς ὀφϑαλ- 
μίας ἀναλαμβάνουσιν οἵ συνόντες" οὕτω δύναμιν 
ἔχει ὀξεῖαν ἡ ὕψις ἐνδοῦναι καὶ προσβαλεῖν ἑτέρῳ 
πάϑους ἀρχήν. 

8, "Καὶ μάλ᾽ ἔφη ᾿λέγεις ὀρθῶς ὁ Πατροκλέας 
ἐπί γε τῶν σωματικῶν" τὰ δὲ τῆς ψυχῆς, ὧν ἐστι 
καὶ τὸ βασκαίνειν. τίνα τρόπον καὶ πῶς διὰ τῆς 
ὄψεως τὴν βλάβην εἰς τοὺς ὁρωμένους διαδέδωσιν; 
“οὐκ οἶσϑ᾽᾽ ἔφην ὅτι πάσχουσ᾽ ἣ ψυχὴ τὸ σῶμα συν- 
διατίϑησιν; ἐπίνοιαι γὰρ ἀφροδισίων ἐγείρουσιν αἰ- 
δοῖα, καὶ ϑυμοὶ κυνῶν ἐν ταῖς πρὸς τὰ ϑηρία γιγνο- 
μέναις ἁμίλλαις ἀποσβεννύουσι τὰς ὁράσεις πολλάκις 
καὶ τυφλοῦσι" λῦπαι δὲ καὶ φιλαργυρίαι καὶ ξηλο- 
τυπίαι τὰ χρώματα τρέπουσι καὶ χαταξαίνουσι τὰς 
ἕξειο ὧν οὐδενὸς ὃ φϑόνος ἧττον ἐνδύεσθαι τῇ 
ψυχῇ πεφυκὼς ἀναπίμπλησι καὶ τὸ σῶμα πονηρίας, 
ἣν οἵ ξωγράφοι καλῶς ἐπιχειροῦσιν ἀπομιμεῖσϑαι 
τὸ τοῦ φϑόνου πρόσωπον ὑπογράφοντες. ὅταν οὖν 
οὕτως ὑπὸ τοῦ φϑονεῖν διατεϑέντες ἀπερείδωσι τὰς 
ὄψεις, αἱ δ᾽ ἔγγιστα τεταγμέναι τῆς ψυχῆς σπάσα- 
σαι τὴν κακίαν ὥσπερ πεφαρμαγμένα βέλη προῦδ- 
πίπτωσιν. οὐδὲν οἶμαι συμβαίνει παράλογον οὐδ᾽ 
ἄπιστον. εἰ κινοῦσι τοὺς προσορωμένους" καὶ γὰρ 
τὰ δήγματα τῶν κυνῶν χαλεπώτερα γίγνεται μετ᾽ 

8 τὰ δὲ Τυτηθραβ: τάδε 21 ΟΟἿἿ. Χ: διατιϑέντες 


22 Μ: σπάσωσι 28 ΤΌΣΘΡθυΒ: προπίπτωσιν 2 εἰ κι- 
ψοῦσι ΝΜ: ἐχείνους ὃ 


τ0 


20 


2ῦ 


ΠΙΒΒᾺ Υ. 208 


ὀργῆς δακνόντων᾽ καὶ τὰ σπέρματα τῶν ἀνθρώπων 
μᾶλλον ἅπτεσϑαί φασιν. ὅταν ἐρῶντες πλησιάξωσι᾽" 
καὶ ὅλως τὰ πάϑη τὰ τῆς ψυχῆς ἐπιρρώννυσι καὶ 
ποιεῖ σφοδροτέρας τὰς τοῦ σώματος δυνάμεις. διὸ 
5 χαὶ τὸ τῶν λεγομένων προβασκανίων γένος οἴονται 
πρὸς τὸν φϑόνον ὠφελεῖν, ἑλκομένης διὰ τὴν ἀτο- 6082 
πίαν τῆς ὄψεως, ὥσϑ᾽ ἧττον ἐπερείδειν τοῖς πάσχου- 
σιν. αὗταί σοι εἶπον ᾿ὦ Φλῶρε, συμβολαὶ τῆς εὐω- 
χίας ἀπηριϑμήσθϑωσαν.᾽ 
1... 4. Καὶ ὁ Σώκλαρος “ἄν γ᾽ ἔφη 'πρότερον ἡμεῖς 
αὐτὰ δοκιμάσωμεν ἔστι γὰρ ὅ τι τοῦ λόγου κατα- 
φαίνεται κίβδηλον. εἰ γὰρ ἃ λέγουσι πολλοὶ περὶ 
τῶν βασκαινομένων ὡς ἀληϑῆ τίϑεμεν, οὐκ ἀγνοεῖς 
δήπουθεν ὅτι καὶ φίλους καὶ οἰκείους. ἔνιοι δὲ καὶ 
τ πατέρας ἔχειν ὀφθαλμὸν βάσκανον ὑπολαμβάνουσιν. 
ὥστε μὴ δεικνύναι τὰς γυναῖκας αὐτοῖς τὰ παιδία 
μηδὲ πολὺν ἐᾶν χρόνον ὑπὸ τῶν τοιούτων κατα- 
βλέπεσϑαι: πῶς οὖν ἔτι δόξει φϑόνου τὸ πάϑος 
εἶναι; τί δ᾽, ὦ πρὸς τοῦ Διός, ἐρεῖς περὶ τῶν ἕαυ- Β 
99. τοὺς καταβασκαίνειν λεγομένων; καὶ γὰρ τοῦτ᾽ ἀκή- 
κοας᾽ εἰ δὲ μή, πάντως ταῦτ᾽ ἀνέγνωκας 
ἱκαλαὶ μέν ποτ᾽ ἔσαν. καλαί, φόβαι Εὐτελίδαο᾽ 
ἀλλ᾽ αὑτὸν βάσκαινεν ἰδὼν ὀλοφώιος ἀνὴρ 
δίνῃ ἐν ποταμῷ᾽ τὸν δ᾽ αὐτίκα νοῦσος ἀεικής...ἢ 
οὅ ὃ γὰρ Εὐτελίδας λέγεται, καλὸς ἑαυτῷ φανεὶς καὶ 
παϑών τι πρὸς τὴν ὕψιν, ἐκ τούτου νοσῆσαι καὶ 
11 αὐτὰς ἢ 22 καλαὶ φόβαι Ἐπαρογῖαβ: καὶ φόβαι 


28 αὑτὸν Χ: αὐτὸν 24 1άθῃη: δινήεντι ποταμῷῪ: ἀεικής] 
Ραυποία δαα. ΤΘΌΠΘΙ5 20 παϑόντι Τη61 


( 


204 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


τὴν εὐεξίαν μετὰ τῆς ὥρας ἀποβαλεῖν. ἀλλ᾽ ὅρα 
πῶς ἔχεις εὑρησιλογίας πρὸς τὰς τοιαύτας ἀτοπίας. 

ὅ. “Ἄλλως μέν᾽ ἔφην “οὐ μάλ᾽ ἱχανῶς" πίνων 
δ᾽ ὡς ὁρᾷς ἐκ τῆς τηλικαύτης κύλικος, οὐκ ἀτόλ- 
μῶς" λέγω δ᾽ ὅτι τὰ μὲν πάϑη πάντα, ταῖς ψυχαῖς 
ἐμμείναντα πολὺν χρόνον. ἕξεις ἐνεργάξεται πονη- 
οάς" αὗται δ᾽, ὅταν ἰσχὺν φύσεως λάβωσιν, ὑπὸ 
τῆς τυχούσης κινούμεναν προφάσεως. πολλάκις καὶ 
ἄκοντας ἐπὶ τὰ οἰκεῖα καὶ συνήϑη καταφέρουσι πάϑη. 
σκόπει δὲ τοὺς δειλοὺς ὅτε καὶ τὰ σῴξοντα φοβοῦν- 
ται, καὶ τοὺς ὀργίλους ὅτι καὶ τοῖς φιλτάτοις δυσ- 
κολαίνουσι, καὶ τοὺς ἐρωτικοὺς καὶ ἀκολάστους ὅτι 
τελευτῶντες οὐδὲ τῶν ἁγιωτάτων ἀπέχεσϑαι δύναν- 
ται σωμάτων. ἡ γὰρ συνήϑεια δεινὴ πρὸς τὸ οὐκεῖον 
ἐξάγειν τὴν διάϑεσιν. καὶ τὸν ἀκροσφαλῶς ἔχοντα 
πᾶσι προσπταίειν ἀνάγκη τοῖς ὑποπίπτουσιν' ὥστ᾽ 
οὐχ ἄξιον ϑαυμάξειν τοὺς τὴν φϑονητικὴν καὶ 
βασχαντικὴν ἀπειργασμένους ἐν ἑαυτοῖς ἕξιν, εἰ καὶ 
πρὸς τὰ οἰκεῖα κατὰ τὴν τοῦ πάϑους ἰδιότητα κι- 
νοῦνται" κινούμενοι δ᾽ οὕτως ὃ πεφύχασιν οὐχ ὃ 
βούλονται ποιοῦσιν. ὡς γὰρ ἡ σφαῖρα κινεῖσϑαι 
σφαιρικῶς καὶ κυλινδρικῶς ὃ κύλινδρος ἀναγκάζξε- 
τεὶι κατὰ τὴν τοῦ σχήματος διαφοράν, οὕτω τὸν 
οὕτω φϑονερὸν ἡ διάϑεσις φϑονητικῶς πρὸς ἅπαντα 
κινεῖ. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ καταβλέπειν εἰκός ἐστιν 
αὐτοὺς τὰ οἰκεῖα καὶ ποϑούμενα μᾶλλον" διὸ καὶ 


2 ἔ; εὐρεσιλογίας 8 ἔφην Μυϊοορῖαβ: ἔφη οὐ Ὗ: 
καὶ ὅ δὲ ὅτι ἸΙάθηι: διότι ΘΟ Ὁ οὐ δῇ 28 ὃ: οὕτως 
24 οὕτω Ἃ6]. ἢ 


20 


ΤΠΙΒΕΒ Υ. 200 


βλάπτουσι μᾶλλον. ὁ δὲ βέλτιστος Εὐτελίδας καὶ 
ὅσοι λέγονται καταβασκαίνειν ἑαυτοὺς οὐκ ἀλόγως 
μον δοκοῦσι τοῦτο πάσχειν. σφαλερὸν γὰρ ἡ ἐπ᾽ 
2 " χω. 9 οἷ Α ς ᾿ς Ἁ , 4 
ἄκρον εὐεξία᾽ κατὰ τὸν Ἱπποκράτην, καὶ τὰ σώματα 
ὅ προελϑόντα μέχρι τῆς ἄχρας ἀκμῆς οὐχ ἕστηκεν. 
ἀλλὰ ῥέπει, καὶ ταλαντεύεται πρὸς τοὐναντίον" ὅταν 
οὖν ἐπίδοσιν ἀϑρόαν λάβωσι καὶ βέλτιον ἢ προσ- 
ἑδόκων ἔχοντας ἑαυτοὺς ἐπιβλέπωσιν, ὥστε ϑαυμά- Ἐ 
ξειν καὶ κατασχοπεῖν τὸ σῶμα τῆς μεταβολῆς, ἐγγύς 
10 εἰσι καταφερόμενοι ταῖς ἕξεσι πρὸς τὸ χεῖρον. ἕαυ- 
τοὺς καταβασκαίνειν. τοῦτο δὲ γίγνεται μᾶλλον 
ἀπὸ τῶν πρὸς ὕδασιν ἤ τισιν ἄλλοις ἐσόπτροις 
ὑφισταμένων ῥευμάτων ἀναπνεῖ γὰρ ἐπ᾽ αὐτοὺς 
᾿ οὐ Φ 3 ω σεν , 3 νι 
τοὺς ὁρῶντας. ὥσϑ' οἷς ἑτερους ἔβλαπτον. αὐτοὺς 
τι κακοῦσϑαι. τοῦτο δ᾽ ἴσως καὶ περὶ τὰ παιδία γιγνό- 
ῇ Ἃ: Ἁ 3, ἐὰλ -- 3 
μενον καταψεύδεται πολλάκις τὴν αἰτίαν τῶν ἐνο- 
ρώντων.ἢ 
0. ᾿Εμοῦ δὲ παυσαμένου, Γάιος ὃ Φλώρου γαμ- 
βρός 'τῶν δὲ Ζημοκρίτου᾽ ἔφη “εἰδώλων, ὥσπερ 
20 Αἰγιέων ἢ Μεγαρέων. ἀριϑμὸς οὐδεὶς οὐδὲ λόγος" 
ἅ φησιν ἐκεῖνος ἐξιέναι τοὺς φϑονοῦντας, οὔτ᾽ αἰ- 688 
σϑήσεως ἄμοιρα παντάπασιν οὔϑ᾽ δρμῆς, ἀνάπλεά 
τε τῆς ἀπὸ τῶν προϊεμένων μοχϑηρίας καὶ βασκα- 
νίας᾽ μὲεϑ’ ἧς ἐμπλασσόμενα καὶ παραμένοντα καὶ 
56 συνοικοῦντα τοῖς βασκαινομένοις ἐπιταράττειν καὶ 
1 καὶ Μ: ὃ καὶ 4 Ἱπποκράτην] ΑΡΒοΥ. 8, 1 1 καὶ 
γυϊοοθῖαβ 10 καταφερόμενοι Ἔ: καὶ φερόμενοι 11 γροΥρ8 
τοῦτο δὲ γίνεται ----- αὐτοὺς κακοῦσϑαι ἰγαπβροπῖῦ ροβῦ 


μεγαλοπρεπῶς (Ρ. 200, 8) ἘΠ. αταῖαβ 19 Ζημοκρίτου] Μυ]- 
86. 1 ρ. 8ὅ8. 889 ὥσπερ Αἰγιέων] Μυθ]16γ. 2 τ. ὅ1 


2006 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΌΜ 


κακοῦν αὐτῶν τό τε σῶμα καὶ τὴν διάνοιαν; οὕτω 
γὰρ οἶμαί πως τὸν ἄνδρα τῇ δόξῃ, τῇ δὲ λέξει δαι- 
μονίως λέγειν καὶ μεγαλοπρεπῶς. “πάνυ μὲν οὖν᾽ 
ἔφην “ἀλλὰ ϑαυμάξω, πῶς ἔλαϑον ὑμᾶς οὐδὲν ἄλλο 
τῶν ευμάτων τούτων ἢ τὸ ἔμψυχον ἀφελὼν καὶ 
προαιρετικόν' ἵνα μή μὲ δόξητε πόρρω νυχτῶν ὑμῖν 
ἐπάγοντα φάσματα καὶ εἴδωλα πεπνυμένα καὶ φρο- 
νοῦντα μορμολύττεσϑανι καὶ διαταράττειν. ξωϑὲν 
οὖν, ἐὰν δοκῇ, περὶ τούτων σκεψώμεϑα.᾽ 


ΠΡΟΒΊΗΜΖΑ͂ Η. 
Διὰ τέ τὴν μηλέαν ᾿ἀγλαόκαρπον᾽ ὃ ποιητὴς εἶπεν, Ἔμ- 
πεδοκλῆς δ᾽ “ὑπέρφλοια᾽ τὰ μῆλα. 
ΤΡΟΣΦΣΙ ΠΟ ΞΖ ΤΩ ΦΟΘΣΣ 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΤΡΥΦΩΝ, ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΙ͂, ΛΑΜΠΡΙΑΣ 
ΟΠ ΖΡΙΝΟΘΙΣ: 
1. Ἑστιωμένων ἡμῶν ποτ᾽ ἐν Χαιρωνείᾳ καὶ 
παρατεϑείσης παντοδαπῆς ὀπώρας, ἐπῆλϑέ τινι τῶν 
κατακειμένων ἀναφϑέγξασϑαι τὸν στίχον ἐκεῖνον 


᾿συκέαι τε γλυκεραὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι᾽ 


καί “ἐλαῖαι τηλεϑόωσαι᾽. ξήτησις οὖν ἦν. διὰ τί: 


τὰς μηλέας ὁ ποιητής ᾿ἀγλαοκάρπους᾽ ἐξαιρέτως προσ- 
εἴπεν. καὶ Τρύφων μὲν ὃ ἰατρὸς ἔλεγε κατὰ τὴν 
6 νυκτῶν Ἡογποτάοπαβ: νυκτῶν οὐσῶν 12. 1ῃ Ἰθῃ- 


τηϑΐθ ρτῸ ὑπέρφλοια ἀαηῦ ὑπερφυᾶ τηθὶ 19 συκέαι Ηο- 
ΤῊΘΙῚΒ ἡ 116: συκαῖ 


τ0 


1ὅ 


ΒΕ} Υ. 201 


πρὸς τὸ δένδρον εἰρῆσϑαι σύγκρισιν, ὅτι μικρὸν 
ὃν κομιδῇ καὶ τὴν ὄψιν εὐτελὲς καλὸν καὶ μέγαν 
ἐκφέρει τὸν καρπόν. ἄλλος δέ τις ἔφη τὸ καλὸν 
ἐκ πάντων συντεθὲν μόνῳ τούτῳ τῶν ἀκροδρύων 
ὅ ὁρᾶν ὑπάρχον" καὶ γὰρ τὴν ψαῦσιν ἔχει καϑάριον, 
ὥστε μὴ μολύνειν ἀλλ᾽ εὐωδίας ἀναπιμπλάναι τὸν 
ἁπτόμενον, καὶ τὴν γεῦσιν ἡδεῖαν, ὀσφραίνεσϑαί τε 
καὶ ἰδεῖν ἐπιτερπέστατόν ἐστι" διὸ καὶ πάσας ὁμοῦ 
τι τὰς αἰσϑήσεις προσαγόμενον εἰκότως ἐπαινεῖσθαι. 
10 2, Ταῦτα μὲν οὖν ἔφαμεν ἡμεῖς μετρίως λέγε- Ὁ 
ϑαι" τοῦ δ᾽ ᾿Εμπεδοκλέους εἰρηκότος 
“οὕνεκεν ὀψέγονοί τε σίδανι καὶ ὑπέρφλοια μῆλα. 


τὸ μὲν τῶν σιδῶν ἐπίϑετον νοεῖν. ὅτι, τοῦ φϑινο- 
πώρου λήγοντος ἤδη καὶ τῶν καυμάτων μαραινο- 
ι6 μένων. ἐχπέττουσι τὸν καρπόν: ἀσϑενῆ γὰρ αὐτῶν 
᾿ ς ΄ Α ΄, 5: 2 ὦῳ “» 
τὴν ὑγρότητα καὶ γλίδσχραν οὖσαν οὐκ ἐᾷ λαβεῖν 
σύστασιν ὃ ἥλιος, ἂν μὴ μεταβάλλειν ὁ ἀὴρ ἐπὶ τὸ 
ψυχρότερον ἄρχηται᾽ διὸ καὶ μόνον τοῦτό φησι Θεό- 
Ἁ ’ 3 - »-» [έ 3 ’ 
φραστος τὸ δένδρον ἐν τῇ σκιᾷ βέλτιον ἐχπέττειν 
80) τὸν καρπὸν καὶ τάχιον. τὰ δὲ μῆλα καϑ’ ἥντινα 
διάνοιαν ὃ σοφός 'ὑπέρφλοια᾽ προσειρήκοι, διαπο- 
ρεῖν, καὶ μάλιστα τἀνδρὸς οὐ καλλιγραφίας ἕνεκα Ἐ 
τοῖς εὐπροσωποτάτοις τῶν ἐπιϑέτων,. ὥσπερ ἀνϑη- 
ροῖς χρώμασι, τὰ πράγματα γανοῦν εἰωθότος. ἀλλ᾽ 
86 ἕκαστον οὐσίας τινὸς ἢ δυνάμεως δήλωμα ποιοῦν- 


4 συντεθέντων «αὐὖ συντεϑέντα οοἀά. δ᾽ καϑάριον Ἐ: 
καϑάπερ ἴον 12 ὑπέρφλοα Καιβίοπαβ. νἱᾶ, ΜΆΘΟΙ. 1 
8 ν. 987 18 ἐπίϑετον] δα. ῥάδιον ἔφην (πια]τη ἔφην 
ῥδάδιον ἢ  ὀ 21 δεῖ διαπορεῖν ἢἡ 2422 ὃ: τοῦ ἀνδρὸς 


208 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


τος. οἷον ᾿ἀμφιβρότην χϑόνα᾽ τὸ τῇ ψυχῇ περικεί- 
μενον σῶμα, καί νεφεληγερέτην᾽ τὸν ἀέρα καὶ 
ἱπολυαίματον᾽ τὸ ἧπαρ. 

8. Εἰπόντος οὖν ἐμοῦ ταῦτα, γραμματικοί τινὲς 

Ἐ' ἔφασαν “ὑπέρφλοια᾽ λελέχϑαι τὰ μῆλα διὰ τὴν ἀκμήν" 5 

τὸ γὰρ ἄγαν ἀκμάξειν καὶ τεϑηλέναν ᾿φλοίειν᾽ ὑπὸ 
τῶν ποιητῶν λέγεσϑαι. καὶ τὸν ᾿ἀντέμαχον οὕτω πῶς 
ἱφλοέουσαν ὀπώραις᾽ εἰρηκέναι τὴν τῶν Καδμείων 
πόλιν" ὁμοίως τὸν ΄άρατον ἐπὶ τοῦ Σειρίου λέγοντα 


“καὶ τὰ μὲν ἔρρωσεν. τῶν δὲ φλόον ὥλεσε πάνταΐἷ. τὸ 


τὴν χλωρότητα χαὶ τὸ ἄνθος τῶν καρπῶν ᾿ἱφλόον᾽ 
΄ 5 τ Χ Ν “- τ “ ’ 
προσαγορεύειν εἶναν δὲ καὶ τῶν Ελλήνων τινάς, 
οἱ Φλοίῳ Διονύσῳ ϑύουσιν. ἐπεὶ τοίνυν μάλιστα 
τῶν καρπῶν ἡ χλωρότης καὶ τὸ τεϑηλέναι τῷ μήλῳ 
παραμένει, “ὑπέρφλοιον᾽ αὐτὸ τὸν φιλόσοφον προῦ- τ 
684 αγορεῦσαι. “αμπρίας δ᾽ ὃ πάππος ἡμῶν ἔφη τὴν 
ἵὑπέρ᾽ φωνὴν οὐ μόνον τἄγαν καὶ τὸ σφοδρὸν δη- 
λοῦν. ἀλλὰ καὶ τὸ ἔξωϑεν καὶ τὸ ἄνωϑεν" οὕτω 
γάρ “ὑπέρϑυρον᾽ καί ᾿ὑπερῷον᾽ καλεῖν ἡμᾶς, τὸν δὲ 
ποιητὴν καί ἱχκρέ᾽ ὑπέρτερα᾽ τὰ ἔξω τοῦ ἱερείου, 50 
ὥσπερ “ἔγκατα᾽ τὰ ἐντός. “ὅρα τοίνυν᾽ ἔφη 'μὴ πρὸς 
τοῦτο μᾶλλον ὃ ᾿Εμπεδοκλῆς πεποίηκε τὸ ἐπέίϑετον, 
ὅτι, τῶν ἄλλων καρπῶν τὸ ἔξωϑεν ὑπὸ τοῦ φλοιοῦ 
1 τῇ ψυχῇ Τυσπθῦιδ: τὴν ψυχὴν 1. 8 πολυαΐματον] 
νἱὰ, Μυ]ΠΔΟΙ. 1 Ρ. 9 σβ. 800 οὖ δᾶποί. Ρ. 12 συβ. 41 
7 ᾿ἀντίμαχον] οἵ. ΚΙΏΚΕ6]. ΕῪ. Ρ. 287 10 ἔρωσε τη] τῶν 
δὲ δε!τηδβῖαθ οχ Αταύ. ῬΏδθη. νϑ. 886: τὸν δὲ 12 Βδ61- 
Ἰθθηβῖβ: προσαγορεύων 11 ἢ: τὸ ἄγαν 20 Ηομῃ. γ θὅ 


ΡΒ Β511Ώ 21 ἔγκατα] Ηομ. Δ 110. Ρ 04 ῬδΒΒ1Π) 28 τὸ 
ἔξωϑεν] 1. 6. κατὰ τὸ ἔξωϑεν 


ΤΠΙΒΒᾺΕ Υ. 209 


περιεχομένων καὶ τὰ καλούμενα λεπύχανα καὶ κε- 
λύφη καὶ ὑμένας καὶ λοβοὺς ἐπιπολῆς ἐχόντων, ὃ 

- [ ᾿ 2 ΄ 2 ῇ Ἁ Ἁ 
τοῦ μήλου φλοιὸς ἐντός ἔστι κολλώδης χιτὼν καὶ 


λιπαρός, ᾧ προσίσχεται τὸ σπέρμα᾽ τὸ δ᾽ ἐδώδιμον. 


δ ἔξωϑεν αὐτῷ περικείμενον, εἰχότως Ῥὑπέρφλοιον᾽ 


10 


1ὅ 


20 


ὠνόμασται. 


ΠΡΟΒΊΗΜΩΑ͂ Θ. 


Τίς ἡ αἰτία, δι’ ἣν ἣ συκῆ δριμύτατον οὖσα δένδρον 
γλυκύτατον παρέχει τὸν καρπόν. 


ἘΠΡΘΕΣ ΣΤ ΤΟΎΣ ΙΒ ΟἿ: 
ΛΑΜΠΡΙΑ͂Σ Ο ΠΆΠΠΟΣ, 44101. 


1. Μετὰ δὲ ταῦτα περὶ τῶν σύκων διηπορήϑη. 
τί δήποτε πίων καὶ γλυκὺς οὕτω καρπὸς ἀπὸ δέν- 
δρου φύεται πικροτάτου" τῆς γὰρ συκῆς καὶ τὸ φύλ- 
λον διὰ τὴν τραχύτητα ϑρῖον ὠνόμασται. καὶ τὸ 
ξύλον ὀπῶδές ἐστιν, ὥστε καόμενον μὲν ἐκδιδόναι 
δριμύτατον καπνὸν κατακαυϑὲν δὲ τὴν ἐκ τῆς τέ- 
φρας κονίαν ῥυπτικωτάτην παρέχειν ὑπὸ δριμύτη- 
τος. ὃ δ᾽ ἐστὶ ϑαυμασιώτατον, ἀνθϑούντων ἁπάντων 
ὅσα βεβλάστηκε καὶ καρπογονεῖ, μόνον ἀνανϑές ἐστι 
τὸ τῆς συκῆς φυτόν εἰ δ᾽. ὥς φασιν, οὐ κεραυ- 
νοῦται, καὶ τοῦτ᾽ ἄν τις ἀναϑείη τῇ πικρότητι καὶ 
ἀαχεξίᾳ τοῦ στελέχους᾽ τῶν γὰρ τοιούτων οὐ δὸ- 
κοῦσιν ἐπιϑιγγάνειν οὗ κεραυνοί, καϑάπερ οὐδὲ τῆς 

0 Τασηθοθυβ: ὠνομάσϑαι 17 τάθῃ): κατακαυϑεῖσαν 
20 Ἔ; ἄνανϑες 

ῬΙαίατομί Μοσδα. ΥὙΙ. ΤΥ͂. 14 


ΣῈ Ὁ} ΟΟΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜ 


φώκης τοῦ δέρματος οὐδὲ τῆς ὑαίνης. ὑπολαβὼν 
οὖν ὃ πρεσβύτης ἔφη, ὅσον ἂν ἐνῇ τῷ φυτῷ γλυ- 
Ἵ 4 ΄ 
κύτητος. ἅπαν τοῦτο συνθλιβόμενον εἰς τὸν καρπὸν 
εἰκότως δριμὺ ποιεῖν χαὶ ἄκρατον τὸ λειπόμενον 
ὥσπερ γὰρ τὸ ἧπαρ, εἰς ἕνα τόπον τοῦ χολώδους 
ἀποκχριϑέντος. αὐτὸ γίγνεται γλυκύτατον" οὕτω τὴν 
συκῆν εἰς τὸ σῦκον ἅπαν τὸ λιπαρὸν καὶ νόστιμον 
ἀφιεῖσαν αὐτὴν ἄμοιρον εἶναι γλυκύτητος. “ἐπεί, 
ὅτι γε μετέχει τινὸς εὐχυμίας τὸ ξύλον. ἐκεῖνο 
ἔφη 'ποιοῦμαι σημεῖον, ὃ λέγουσιν οἵ κηπουροί" λέ- 
γουσι δὲ τοῦ πηγάνου τὸ φυόμενον ὑπ᾽ αὐτῇ καὶ 


παραφυτευόμενον ἥδιον εἶναι καὶ τῷ χυμῷ μα- 


λακώτερον, ὡς ἂν ἀπολαῦον τινὸς γλυκύτητος. ἧ 
κατασβέννυται τἄγαν βαρὺ καὶ κατάκορον, εἰ μὴ 
νὴ 4ία τοὐναντίον ἡ συκῆ περισπῶσα τὴν τροφὴν 
ἐξαιρεῖ τὸ τῆς δριμύτητος. 


ῶ ὅσον ἂν ἐνῇ ὃ οὗ, ». 920: πᾶν ὅσον ἔνεστι τῇ τροφῇ 
δριμύ. ῬΒ61105 46 οὔηη. ἀοοίν. ο. 152: πᾶν εἴ τι δριμὺ καὶ 


δύσοδμον ἐν τούτοις ἢ 4 Τυσηθθυβ: ποιεῖ [10 γαυϊοο- 
ὈΙὰ5: ἔφην 18 ἂν ἀπολαῦον ἰάροιη: ἀναπαῦον ἧ 1,6ο- 
πΐοαβ (Ἐ): ἣ 14 Ἔ; τὸ ἄγαν 160 ΘυθΌποταβ: ἐξαίέρει 
τὸ] τι Μ 


10 


ΤΙΈΒΗΕ Υ. 211 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ 1. 


Τίνες οἱ περὶ ἅλα καὶ κύαμον" ἐν ᾧ καὶ διὰ τί τὸν ἅλα 


' 


ἐς ὭΣ ἃ οὶ 3, 
ϑεῖον΄ ὁ ποιητὴς εἶπεν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ͂ 
5 ΦΛΩΡΟΣ, ΑΠΟΛΛΟΦΑΝΗΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΙΛΙΝΟΣ. 


1. Ἐξήτει Φλῶρος. ἑστιωμένων ἡμῶν παρ᾽ αὐτῷ, 
τίνες ἂν εἶεν ᾿οἷ περὶ ἅλα καὶ κύαμον᾽ ἐν τῇ παροι- 
μίᾳ λεγόμενοι. καὶ τοῦτο μὲν ἐκ προχείρου διέλυ- 
λυσεν ᾿Ζ4πολλοφάνης ὃ γραμματικός" “οἵ γὰρ οὕτω 

10 συνήϑεις᾽ ἔφη 'τῶν φίλων, ὥστε καὶ πρὸς ἅλα δει- 
πνεῖν καὶ κύαμον, ὑπὸ τῆς παροιμίας προβόάλλονται.; 
τὴν δὲ τῶν ἁλῶν τιμὴν ἀφ᾽ ὅτου γένοιτο διηπο- 
ροῦμεν, Ὁμήρου μὲν ἄντικρυς λέγοντος 

ἑπάσσε δ᾽ ἁλὸς ϑείοιο" 

ιὸ Πλάτωνος δέ τῶν ἁλῶν σῶμα κατὰ νόμον ἀνϑρώ- 
πῶν ϑεοφιλέστατον᾽ εἶναι φάσχοντος᾽ ἐπέτεινξ δὲ 
τὴν ἀπορίαν τὸ τοὺς Αἰγυπτίους ἱερέας ἁγνεύοντας 
ἀπέχεσθαι τὸ πάμπαν ἁλῶν, ὥστε καὶ τὸν ἄρτον 
ἄναλον προσφέρεσθαι. πῶς γάρ, εἰ ϑεοφιλὲς καὶ 

90 ϑεῖον. ἀφωσιώσαντο: 

2, Φλῶρος μὲν οὖν ἐᾶν ἐκέλευσε τοὺς Αἰγυπτίους, 
Ἑλληνιστὶ δ᾽ αὐτοὺς εἰπεῖν τι πρὸς τὸ ὑποκείμενον. θ8ὅ 

2. 11 κύαμον γυ]οοῦίαβ: κύμινον οἵ, Ῥ». 0688 18 Ὁμή- 
ρου] 1 214 16 Πλάτωνος) τη. Ρ. 606, Ὁ] ρῖὸ κατὰ 
λόγον (---Ξ καταλον)ὴ 80 ρβθυῖτη κατ΄ ἀνθρώπων (ΞΞ κατανων) 
οὐ ἀδιπάθ νόμον τῶν] τὸ τῶν Μ 16 ϑεοφιλὲς Ρ]αἴο 
γϑοῦταϑ 11 ἁγνεύοντας ὟὟὟ : ἁγνοὺς ὄντας νἱᾶ. ϑ'γτ0. 

20 οι. ἢ: ἀφωσίωσαν 
14 


Β 


Ω 


ΠΣ ΟΥΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝ 


ἐγὼ δ᾽ ἔφην οὐδὲ τοὺς Αἰγυπτίους μάχεσθαι τοῖς 
Ἕλλησιν: αἵ γὰρ ἁγνεῖαι καὶ παιδοποιίαν καὶ γέ- 
λωτα καὶ οἶνον καὶ πολλὰ τῶν ἄλλως ἀξίων σπου- 
δῆς ἀφαιροῦσι" τοὺς δ᾽ ἅλας τάχα μὲν ὡς ἐπὶ συν- 
ουσίαν ἄγοντας ὑπὸ ϑερμότητος. ὡς ἔνιοι λέγουσι. 
φυλάττονται καϑαρεύοντες" εἰκὸς δὲ καὶ ὡς ὄψον 
ἥδιστον παραιτεῖσϑαι. κινδυνεύουσι γὰρ οἱ ἅλες 
τῶν ἄλλων ὄψων ὄψον εἶναι καὶ ἥδυσμα διὸ καὶ 
ἑχάριτας᾽ ἔνιοι προσαγορεύουσιν αὐτούς. ὅτι τῆς 
τροφῆς τὸ ἀναγκαῖον ἡδὺ ποιοῦσιν. 

ὃ. ἦρ᾽ οὖν᾽ ὃ Φλῶρος ἔφη “διὰ τοῦτο ϑεῖον 
εἰρῆσϑαι τὸν ἅλα φῶμεν; “ἔστι μὲν δή᾽ εἶπον “οὐδὲ 
τοῦτ᾽ ἐλάχιστον. οὗ γὰρ ἄνϑρωποι τὰ κοινὰ καὶ 
διήκοντα ταῖς χρείαις ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐκϑειάξουσιν,., 
ὡς τὸ ὕδωρ. τὸ φῶς, τὰς ὥρας" τὴν δὲ γῆν οὐ μό- 
νον ϑεῖον, ἀλλὰ καὶ ϑεὸν ὑπολαμβάνουσιν" ὧν οὐ- 
δενὸς λείπεται χρείᾳ τὸ τῶν ἁλῶν. ϑρίγκωμα τῆς 
τροφῆς γιγνόμενον εἰς τὸ σῶμα καὶ παρέχον εὐαρ- 
μοστίαν αὐτῇ πρὸς τὴν ὕρεξιν. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ 
σκόπει, μὴ κἀκεῖνο ϑεῖον αὐτῷ συμβέβηκεν, ὅτι τῶν 
σωμάτων τὰ νεχρὰ διατηροῦν ἄσηπτα καὶ μόνιμα 
πολὺν χρόνον ἀντιτάττεται τῷ ϑανάτῳ καὶ οὐκ ἐᾷ 
παντελῶς ἐξολέσϑαι καὶ ἀφανισϑῆναι τὸ ϑνητόν᾽" 
ἀλλ’ ὥσπερ ἡ ψυχή, ϑειότατον οὖσα τῶν ἡμετέρων. 
τὰ ζῷα συνέχει καὶ ῥεῖν οὐκ ἐᾷ τὸν ὄγκον, οὕτως 
ἡ τῶν ἁλῶν φύσις τὰ νεκρὰ παραλαμβάνουσα καὶ 
μιμουμένη τὸ τῆς ψυχῆς ἔργον ἀντιλαμβάνεται φε- 


12 δὴ εἶπον Χ: δεῖπνον 


10 


1ὅ 


οι 


10 


20 


2ὅ 


Τ͵ΠΒΕᾺΗΝ Υ. 218 


ρομένων ἐπὶ τὴν φϑορὰν καὶ κρατεῖ καὶ ἵστησιν, 
ς , ἐφ Χ ,ὕ Χ “ὕ " 
ἁρμονίαν παρέχουσα καὶ φιλίαν πρὸς ἄλληλα τοῖς 
Χ Ν -" - , ᾿ Ὁ , 
μέρεσι. διὸ καὶ τῶν Στωικῶν ἔνιοι τὴν ὑν σάρκα 
Ν , ; ““ - Ο ς »-»" 
νεκρὰν γεγονέναι λέγουσι, τῆς ψυχῆς. ὥσπερ ἁλῶν, 
παρεσπαρμένης ὑπὲρ τοῦ διαμένειν. ὁρᾷς δ᾽ ὅτι 
καὶ τὸ χκεραύνιον πῦρ ἱερὸν ἡγούμεθα καὶ ϑεῖον, 
ὅτι τὰ σώματα τῶν διοβλήτων ἄσηπτα πρὸς πολὺν 
ἀντέχοντα χρόνον ὁρῶμεν. τί οὖν ϑαυμαστόν. εἰ 
καὶ τὸν ἅλα. τὴν αὐτὴν ἔχοντα τῷ ϑείῳ δύναμιν 
πυρί, ϑεῖον ὑπέλαβον οἱ παλαιοί; 

4. Σιωπήσαντος δ᾽ ἐμοῦ, Φιλῖνος ὑπολαβών “τὸ 
δὲ γόνιμον οὐ δοκεῖ σοι ἔφη ᾿ϑεῖον εἶναι, εἴπερ 
ἄρχει ὁ ϑεὸς πάντων; ὁμολογήσαντος δ᾽ ἐμοῦ “καὶ 
ι ν ἔ ὍΠΗΩΝ χ1 2 δλί » ᾽ 6 6 
μήν ἔφη ἱτὸν ἅλα οὐκ ὀλίγον πρὸς γένεσιν συνερ- 
γεῖν οἴονται. καϑάπερ αὐτὸς ἐμνήσϑης τῶν ΔΑἰἶγυ- 
πτίων᾽ οἱ γοῦν τὰς κύνας φιλοτροφοῦντες. ὅταν 
ἀργότεραι πρὸς συνουσίαν ὦσιν. ἄλλοις τε βρώμα- 
σιν ἁλμυροῖς καὶ ταριχευτοῖς κρέασι κινοῦσι καὶ 
παροξύνουσι τὸ σπερματικὸν αὐτῶν ἡσυχάξον. τὰ δ᾽ 
ἁληγὰ πλοῖα πλῆϑος ἐκφύει μυῶν ἄπλετον, ὡς μὲν 
ἔνιοι. λέγουσι. τῶν ϑηλειῶν καὶ δίχα συνουσίας 
κυουσῶν. ὅταν τὸν ἅλα λείχωσιν" εἰκὸς δὲ μᾶλλον 
ἐμποιεῖν τὴν ἁλμυρίδα τοῖς μορίοις ὀδαξησμοὺς καὶ 

- Ἁ, -» Ἃ Ἁ Ἁ Ἁ 
συνεξορμᾶν τὰ ξῷα πρὸς τοὺς συνδυασμούς. διὰ 
τοῦτο δ᾽ ἴσως καὶ κάλλος γυναικὸς τὸ μήτ᾽ ἀργὸν 
Ἵ 41. »} , 9 δι ’ , ᾿ 
ἦτ ἀπίϑανον, ἀλλὰ μεμιγμένον χάριτι καὶ κινη- 

8 σάρκα νεκρὰν ΠΟΘΠΠΘΙΙΒ 60]], Ῥ. 6098: σάρκα Ἀρέα 


11. 18 δ᾽ ἐμοῦ Ἐ: δέ μου 18 ἀρχὴ ὁ ϑεὸς Ν 1ὅ ἐπὶ 
τῶν Αἰγυπτίων Ἔ 28 6. ὟὟ : ὀδαξισμοὺς 


214 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΥΑΙΤΌΝ Τ1ΒΒῈ Υ. 


Β' τικόν, ἁλμυρὸν καὶ δριμὺ καλοῦσιν. οἶμαι δὲ καὶ : 
τὴν ᾿ἀφροδίτην ἁλιγενῆ τοὺς ποιητὰς προσαγορεύειν ΐ 
καὶ μῦϑον ἐπ’ αὐτῇ πεπλασμένον ἐξενεγκεῖν. ὡς ; 
ἀπὸ ϑαλάττης ἐχούσης τὴν γένεσιν. εἰς τὸ τῶν 
ἁλῶν γόνιμον αἰνιττομένους. καὶ γὰρ αὐτὸν τὸν ὅ 
Ποσειδῶνα καὶ ὅλως τοὺς πελαγικοὺς ϑεοὺς πολυ- 
τέχνους καὶ πολυγόνους ἀποφαίνουσιν. αὐτῶν δὲ 
τῶν ζῴων οὐδὲν ἂν χερσαῖον ἢ πτηνὸν εἰπεῖν ἔχοις 
οὕτω γόνιμον, ὡς πάντα τὰ ϑαλάττια᾽ πρὸς ὃ καὶ 
πεποίηκεν ὁ ᾿Εμπεδοκλῆς 10 


φῦλον ἄμουσον ἄγουσα πολυσπερέων καμασήνων. 


6 καὶ ὅλως ὟὟ : ἀλλὰ καὶ ὅλως 9 τὰ ἘΠΩΡΟΥΪ 8 
10 ᾿Εμπεδοκλῆς] ΜυΠ]ΔΟΗ. 1 Ρ. 7 στϑ. 266 11 χη. 161: 
μαμασηνῶν 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩ͂Ν ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 686 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΕΚΤΟΝ. 


ΠΡΟΟΙΜΙ͂ΟΝ. 


1. Τιμόϑεον τὸν Κόνωνος, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, 

Ὁ ὡς ἐκ τῶν πολυτελῶν καὶ στρατηγικῶν δείπνων ἀνα- 
λαβὼν ὁ Πλάτων ἐδείπνισεν ἐν ᾿ἀχαδημείᾳ μουσι- 
'χῶς καὶ ἀφελῶς 'ἱταῖς ἀφλεγμάντοις᾽ ὥς φησιν δΒ 

Ἴων “τραπέζαις αἷς ὕπνοι τε καϑαροὶ καὶ βραχυό- 
ψειροι φαντασίαι. τοῦ σώματος εὐδίαν καὶ γαλή- 
᾿ονὴν ἔχοντος. ἕπονται" μεϑ’ ἡμέραν ὁ Τιμόϑεος 
αἰσϑόμενος τῆς διαφορᾶς ἔφη τοὺς παρὰ Πλάτωνι 
᾿δειπνήσαντας καὶ τῇ ὑστεραίᾳ καλῶς γίγνεσϑαι. 
μέγα γὰρ ὡς ἀληϑῶς εὐημερίας ἐφόδιον εὐκρασία 
σώματος ἀβαπτίστου καὶ ἐλαφροῦ χαὶ παρεστῶτος 
ιὸ ἀνυπόπτως ἐπὶ πᾶσαν ἐνέργειαν. ἀλλ᾽ ἕτερον οὐκ 
ἔλαττον ὑπῆρχε τοῦτο τοῖς παρὰ Πλάτωνι δειπνή- 
σασιν. ἡ τῶν λαληϑέντων παρὰ πότον ἀναϑεώρησις" Ο 
αἱ μὲν γὰρ τῶν ποϑέντων ἢ βρωϑέντων ἡδοναὶ τὴν 
ἀνάμνησιν ἀνελεύϑερον ἔχουσι καὶ ἄλλως ἐξίτηλον. 

30 ὥσπερ ὀσμὴν ἕωλον ἢ κνῖσαν ἐναπολειπομένην᾽" προ- 


ὅ ΤαΣμϑρυβ: στρατιωτικῶν 6 ἕ: ἀκαδημῷς 8 Ἴων] 
Βευρκ. ὃ ῥ. 2ὅ7 μεϑ᾽ ἡμέραν ὅ: μεϑ' ἡμέραν οὖν Τποῖρὶν 
ΘΡΟΘΟΒΙ5 16 τοῦτο] τούτου ὟὟἯ. οἵ, Ρ. 890 18 τῶν 


ποϑέντων ἢ βρωϑέντων ΦοΘΒποΙαδ: τῶν ποϑούντων 
20 ΘαθΌπΠοτμβ: κνίσσαν 


10. ΩΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΔΌΜ ῬΒΕΟΟΒΜΙΌΜ. 


βλημάτων δὲ καὶ λόγων φιλοσόφων ὑποϑέσεις αὖ- 
τοὺς τοὺς μεμνημένους εὐφραίνουσιν, ἀεὶ πρόσφα- 
τοι παροῦσαι" καὶ τοὺς ἀπολειφϑέντας οὐχ ἧττον 
ἑστιᾶν παρέχουσι τοῖς αὐτοῖς ἀκούοντας καὶ μετα- 
λαμβάνοντας" ὅπου καὶ νῦν τῶν Σωκρατικῶν συμ- 
ποσίων μετουσία καὶ ἀπόλαυσίς ἔστι τοῖς φιλολόγοις, 
ὥσπερ αὐτοῖς ἐκείνοις τοῖς τότε δειπνοῦσι. καίτοι» 
εἰ τὰ σωματικὰ τὰς ἡδονὰς παρεῖχεν. ἔδει καὶ Ξε- 
νοφῶντα χαὶ Πλάτωνα μὴ τῶν λαληϑέντων ἀλλὰ 
τῶν παρατεϑέντων ἐν Καλλίου καὶ ᾿γάϑωνος ὄψων 
καὶ πεμμάτων καὶ τραγημάτων ἀπογραφὴν ἀπολι- 
πεῖν" νῦν δ᾽ ἐκεῖνα μὲν οὐδέποτε, καίπερ ὡς εἰκὸς 
ἐκ παρασκευῆς γενόμενα καὶ δαπάνης, λόγου τινὸς 
ἠξιώϑη" τὰ δὲ φιλοσοφηϑέντα μετὰ παιδιᾶς σπου- 
δάξοντες εἰς γραφὴν ἀπετίϑεντο, καὶ κατέλειπον 
παραδείγματα τοῦ μὴ μόνον συνεῖναι διὰ λόγων 
ἀλλήλοις παρὰ πότον ἀλλὰ καὶ μεμνῆσϑαι τῶν λα- 
ληϑέντων. 


4 ἑστιᾶν ὟὟΥ : εἰς αἰτίαν Οτᾶο νοΥθογατα 6886 νἱᾶ. παρέ- 
χουσι τοῖς αὐτοῖς (ἰ. 6. τοῖς παροῦσι) ἑστιᾶν οὐχ ἧττον τοὺς 
ἀπολειφϑέντας ἄκ. καὶ μεταλ. 18 Ἐ: γινόμενα 14 Ν: 
παιδείας 15 Ἔ; κατέλιπον 


Ἔ 


1 


2 


[--} 


φι 


[-- 


ΠΡΟΒΛΠΗΜΑΆΑ͂ 4. 


Τίς ἡ αἰτία, δ᾽ ἣν οἱ νηστεύοντες διψῶσι μᾶλλον ἢ 
σεινῶσιν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ ΖΙ14. ΧὩ2Ηὁ77"ἴ"ΟΎ. 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 44ΠΟΙ. 


1. Ἕχτον οὖν τοῦτό σοι πέμπω τῶν συμποσια- 
κῶν, ἐν ᾧ πρῶτόν ἐστι τὸ περὶ τοῦ διψῆν μᾶλλον 
ἢ πεινῆν τοὺς νηστεύοντας. ἄλογον γὰρ ἐφαίνετο 
διψῆν μᾶλλον ἢ πεινῆν τοὺς ἐκνηστεύσαντας" ἣ γὰρ 
ἔνδεια τῆς ξηρᾶς τροφῆς ἀναπλήρωσιν οἰκείαν ἐδό- Τ' 
κει καὶ κατὰ φύσιν ἐπιζητεῖν. ἔλεγον οὖν ἐγὼ τοῖς 

- Ο’ “-- 3 ς “" Ἃ ῇ μ}} ἤ » 
παροῦσιν, ὅτι τῶν ἐν ἡμῖν ἢ μόνον ἢ μάλιστα δεῖ- 
- ᾿ ΄ [γ4 2 ᾿ ’ 2 
ται τροφῆς τὸ ϑερμόν' ὥσπερ ἀμέλει βλέπομεν ἔξω 
μήτ᾽ ἀέρα μήϑ᾽ ὕδωρ μήτε γῆν ἐφιέμενα τοῦ τρέ- 
φεσϑαι μηδ᾽ ἀναλίσκοντα τὸ πλησιάζον, ἀλλὰ μόνον 
τὸ πῦρ. ἧ καὶ τὰ νέα βρωτικώτερα τῶν πρεσβυ- 
τέρων ὑπὸ ϑερμότητος᾽ καὶ τοὐναντίον οἵ γέροντες 
δου ,ὕ [ - 2 ᾿ Ἁ ᾽ 3 "-Ὁ- Ἁ 
ῥᾷστα νηστείαν φέρουσιν" ἀμβλὺ γὰρ ἐν αὐτοῖς καὶ 
μικρὸν ἤδη τὸ ϑερμόν ἐστιν, ὥσπερ ἐν τοῖς ἀναί- 
- , τὰ Ἃ ἃ - γ4 "Ὁ 
μοις τῶν ξῴώων. ἃ δὴ καὶ τροφῆς ἥκιστα προδσδεῖ- 
ται δι’ ἔνδειαν ϑερμότητος" αὐτόν 8᾽ ἕκαστον αὗ- 681 


» -Ὁ , Ἁ Ἁ ΡΝ -»Ὕ -ρ “ 
τοῦ γυμνάσια καὶ κραυγαὶ καὶ ὅσα τῷ κινεῖν αὔξει 


11 χοὶς χυτὰ: ποτὰ; οἷ Ὁ. 662 ὁ: οἰκείῳ καὶ κατὰ 
φύσιν 0881: τοῦ κατὰ φύσιν καὶ οἰκείου οὖ ῬδΒΒΙΙῊ 
18 ῬΒ6]]1ὺ8 ὁ. 81: ἐξ ὧ 1 μηδ᾽ : μήτ 16 ἦ] ἢ τιοὶ 
21 αὑτοῦ Ἔ: αὐτοῦ (οῃίπηρ. οὐτὰ ἥδιον οὐ προϑυμότερον 


9218 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


τὸ ϑερμόν, ἥδιον φαγεῖν ποιεῖ καὶ προϑυμότερον᾽ 
τροφὴ δὲ τῷ ϑερμῷ., καϑάπερ νομίζω, ὃ πρῶτον 
κατὰ φύσιν, μάλιστα τὸ ὑγρόν ἐστιν, ὡς αἵ τε φλό- 
2 ΄ - 3 ᾿ -Μ Ἁ Χ [Ὰ 
γες αὐξανόμεναι τῷ ἐλαίῳ δηλοῦσι καὶ τὸ πάντων 
ξηρότατον εἶναι τέφραν" ἐκκέκαυται γὰρ τὸ νοτερόν, ὅ 
τὸ δὲ γεῶδες ἔρημον ἰκμάδος λέλειπται" καὶ ὁμοίως 
, Ἁ - Ἁ ῇ Χ -“» -»"Ὕ» 2 "» 
διίστησι καὶ διαιρεῖ τὰ σώματα τὸ πῦρ τῷ ἐξαιρεῖν 
τὴν κολλῶσαν ὑγρότητα καὶ συνδέουσαν. ὅταν οὖν 
Ἁ ᾽ “-- ῳ ἤ -“ 3 “Ὁ , 
νηστεύσωμεν. ἐκ τῶν ὑπολειμμάτων τῆς ἐν τῷ σώ- 
ματι τροφῆς ἀποσπᾶται βίᾳ τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ ϑερ- τὸ 
Β μοῦ τὸ πρῶτον. εἶτ᾽ ἐπ’ αὐτὴν βαδίξει τὴν σύμ- 
φυτὸν λιβάδα τῆς σαρκὸς ἡ πύρωσις διώχουσα τὸ 
λων ’ 5 Ψ 2 - ῇ 
νοτερόν᾽ γενομένης οὖν ὥσπερ ἐν πηλῷ ξηρότητος. 
ποτοῦ μᾶλλον τὸ σῶμα δεῖσθαι πέφυκεν. ἄχρι οὗ 
πιόντων ἀναρρωσϑὲν καὶ ἰσχῦσαν τὸ ϑερμὸν ἐμβρι- 18 
ϑοῦς τροφῆς ὕρεξιν ἐργάσηται. 


ΠΡΟΒΊΗΜΩΑ͂ Β. 


Πότερον ἔνδεια ποιεῖ τὸ πεινῆν καὶ διψῆν ἢ πόρων 
μετασχηματισμός. 


ΠΡΟΣΩΙΤΑ͂ ΤΟΥ Ζ2]1Ά42ΟΓΟΥ, 20 
ΦΙΛΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 


1. Δεχϑέντων δὲ τούτων, οἱ περὶ Φίλωνα ἰἴα- 
τροὶ τὴν πρώτην ϑέσιν ἐκίνουν ἐνδείᾳ γὰρ οὐ γί- 
ῶ ὃ πρῶτον] πρῶτον Μ ὅ τὴν τέφραν Η 6 καὶ 


ὅμως δὲ ἵστησι τη61 7 οι. Μεάν:ριαβ: ἐξαίρειν 12 τὸ 
νοτερὸν διώκουσα καὶ τὸ δίυγρον ῬΒ61118 


Τ͵ΒΒΗ ΥὙἹ. 219 


γνεσϑαι τὸ δίψος. ἀλλὰ πόρων τινῶν μετασχημα- Ο 
τισμῷ. τοῦτο μὲν γὰρ οἵ νύκτωρ διψῶντες, ἂν 
ἐπικαταδάρϑωσι. παύονται τοῦ διψῆν μὴ πιόντες" 
τοῦτο δ᾽ οἵ πυρέττοντες, ἐνδόσεως γενομένης ἢ παν- 
5 τάπασι τοῦ πυρετοῦ λωφήσαντος. καὶ ἅμα τοῦ διψῆν 
ἀπαλλάττονται" πολλοῖς δὲ λουσαμένοις καὶ νὴ 4 
ἐμέσασιν ἑτέροις λήγει τὸ δίψος. ὧν ὑπ᾽ οὐδενὸς 
αὔξεται τὸ ὑγρόν, ἀλλὰ μόνον οἵ πόροι παρέχουσι. 
πάσχοντές τι τῷ μετασχηματίξεσϑαι, τάξιν ἑτέραν 
10 καὶ διάϑεσιν. ἐκδηλότερον δὲ τοῦτο γίγνεται περὶ 
τὴν πεῖναν" ἐνδεεῖς γὰρ ἅμα πολλοὶ γίγνονται καὶ 
ἀνόρεχτοι τῶν νοσούντων" ἐνίοις δ᾽ ἐμπιπλαμένοις Ὁ 
οὐδὲ ὃν αἱ ὀρέξεις χαλῶσιν, ἀλλὰ καὶ κατατδίνουσι 
καὶ παραμένουσιν. ἤδη δὲ πολλοὶ τῶν ἀποσίτων 
ι15 ἐλαίαν ἁλμάδα λαμβάνοντες ἢ κάππαριν γευσάμε- 
νον ταχέως ἀνέλαβον καὶ παρεστήσαντο τὴν ὄρεξιν. 
ᾧ καὶ μάλιστα δῆλόν ἐστιν, ὅτι πάϑει τινὶ πόρων 
οὐχ ὑπ᾽ ἐνδείας ἐγγίγνεται τὸ πεινῆν ἡμῖν" τὰ γὰρ 
τοιαῦτα βρώματα τὴν μὲν ἔνδειαν ἑἐλαττοῖ προστι- 
0 ϑεμένης τροφῆς. τὸ δὲ πεινῆν ποιοῦσιν" οὕτως αἵ 
τῶν ἐφάλμων βοωμάτων εὐστομίαι καὶ δριμύτητες 
ἐπιστρέφουσαι καὶ πυκνοῦσαι τὸν στόμαχον ἢ πάλιν 
ἀνοίγουσαι καὶ χαλῶσαι δεχτικήν τινα τροφῆς εὐαρ- 
μοστίαν περιειργάσαντο περὶ αὐτόν, ἣν ὄρεξιν κα- 
26 λοῦμεν. 


1 τινῶν] τινὶ ᾿)ΟΘΠΠΘΓᾺΒ 8 ΘυθΌμουιΒ: ἐπικαταδαρ- 
ἅὅῶσι ὅ καὶ ἅμα] τηϑὶτη ἅμα καὶ 8 παρέχουσι πά- 
σχοντες Ηυϊζίθπαβ: παρασχόντες 19 ἐλάττω Χ 20 τὸ 
δὲ πεινῆν ΤΣΠΘΌυΒ ποιεῖ ἰάᾶθ πὶ 22 ἐπιστύφουσαι Τὰπ18 


2290) ΟΥΛΈΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


Ἐ 2. Ἐδόκει δή μοι ταῦτα πιϑανῶς μὲν ἐπικεχει- 
ρῆσϑαι, πρὸς δὲ τὸ μέγιστον ἐναντιοῦσϑαι τῆς φύ- 
σεως τἕλος, ἐφ᾽ ὃ πᾶν ἄγει ξῷον ὄρεξις, ἀναπλήρωσιν 
τοῦ ἐνδεοῦς ποϑοῦσα καὶ τὸ ἐκλεῖπον ἀεὶ τοῦ οἱ- 

, , ζ ἀν τὶ Χ ἊΣ , ΓΑ Χ 
κείου διώκουσα ἱτὸ γὰρ ᾧ διαφέρει μάλιστα τὸ ὅ 
ξῷον τοῦ ἀψύχου. τοῦτο μὴ φάναι πρὸς σωτηρίαν 
καὶ διαμονὴν ὑπάρχειν ἡμῖν, ὥσπερ ὄμμα τῶν οἱ- 

, -»" ῇ δ ῇ 2 ’ 9 ,. 
κείων τῷ σώματι καὶ δεόντων ἐγγεγενημένον, ἀλλὰ 
πάϑος εἶναι καὶ τροπήν τινα πόρων οἴεσϑαι μεγέ- 
ϑεσι καὶ μικρότησι συμβαίνουσαν, εἰς οὐδέν᾽ ἦν τὸ 

Ε λόγον ἁπλῶς τιϑεμένων τὴν φύσιν. ἔπειτα ῥιγοῦν 
2 ΄ ΄ 3 ’, Χ “--- Ψ Ἁ - 
ἐνδείᾳ ϑερμότητος οἰκείας τὸ σῶμα, μηκέτι δὲ διψῆν 
μηδὲ πεινῆν ὑγρότητος ἐνδείᾳ τῆς κατὰ φύσιν καὶ 
τροφῆς, ἄλογόν ἐστι" τούτου δ᾽ ἀλογώτερον, εἰ κε- 
νώσεως μὲν ἐφίεται διὰ πλήρωσιν ἡ φύσις, πληρώ- τ 
σεως δ᾽ οὐ διὰ κένωσιν, ἀλλ᾽ ἑτέρου τινὸς πάϑους 
ἐγγενομένου. καὶ μὴν αἵ γὲ τοιαῦται περὶ τὰ ξῷα 
χρεῖαι καὶ ἀναπληρώσεις οὐδέν τι τῶν περὶ τὰς 
γεωργίας γιγνομένων διαφέρουσι" πολλὰ γὰρ ὅμοια 
πάσχει καὶ βοηϑεῖται᾽ πρὸς μὲν γὰρ τὰς ξηρότητας 

688 ἀρδείαις ποτιζόμενα, καὶ ψυχόμενα μετρίως. ὅταν 

, δ - 2 Ἄς ΄ , ᾿ 
φλέγηται" ῥιγοῦντα δ᾽ αὐτὰ ϑάλπειν πειρώμεϑα καὶ 


τ 


0 


1 οιη. Μανι:ρίαβ: ἐγκεχειρῆσϑαι 4 καὶ τὸ] αὐτὸ τηθδὶ 
ἐλλεῖπον Ἐπηρουῖαβ 16 οὐ τὰ 1 ὄμμα τῶν ἢ: ὀμμάτων 
Ο, ». 7880: καϑάπερ φωτὶ τῆς περὶ αὐτὰ τυφλότητος, Ὁ] 
σοηθύνιιβ οϑῦ ΟὈΙἹ οὐ τ8 8 καὶ δεόντων Μϑαάνϊ!ρίαβ: καὶ 
δέη τῶν θη. Ποθῇποιιβ: ἐγγεγενημένων 11 ῥιγοῦν μὲν 
ἨἩἸΒΟΒΙΡΊ 8 12 δὲ Χ 18 τῆς Μ: ῇ 19 ὕμοια] δᾶαά, 
τοῖς ζῴοις τὰ φυτὰ Ἰάθχη 20 γὰρ] 4ἀ6]. ϑα] τη 518 
21 ποτίζομεν καὶ ψύχομεν ΜδανΊρΊιΒ 22 αὐτὰ] αὖ Ἡ. 
Μδ]τη αὖ ταῦτα 


10 


20 


ΠΙΒΕΗ ΥἹ. 221 


σκέπειν πόλλ᾽ ἄττα περιβάλλοντες" καὶ ὅσα μὴ παρ᾽ 
ἡμᾶς ἐστιν, εὐχόμεϑα τὸν ϑεὸν διδόναι, δρόσους 
μαλακὰς καὶ εἰλήσεις ἐν πνεύμασι μετρίοις, ὡς ἀεὶ 
τοῦ ἀπολείποντος ἀναπλήρωσιν ἡ φύσις ἔχοι. δια- 
τηροῦσα τὴν κρᾶσιν. οὕτω γὰρ οἶμαι καὶ τροφὴν 
ὠνομάσϑαι τὸ τηροῦν τὴν φύσιν" τηρεῖται δὲ τοῖς 
μὲν φυτοῖς ἀναισϑήτως ἐκ τοῦ περιέχοντος. ὥς φη- 
σιν ᾿Εμπεδοκλῆς, ὑδρευομένοις τὸ πρόσφορον᾽ ἡμᾶς 
δ᾽ ἡ ὕρεξις ξητεῖν διδάσκει καὶ διώκειν τὸ ἐκλεῖ- 
πον τῆς κράσεως. οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τῶν εἰρημένων 
ἕκαστον ἴδωμεν ὡς οὐκ ἀληϑές ἐστι. τὰ μὲν γὰρ 
εὐστομίαν ἔχοντα καὶ δριμύτητα τάχα μὲν οὐκ ὕρε- 
ξιν, ἀλλὰ δηγμὸν ἐμποιεῖ τοῖς δεκτικοῖς μέρεσι τῆς 
τροφῆς. οἷον κνησμοὶ κατὰ ϑίξιν ἐνίων ἀμυσσόν- 


ὅτων εἰ δὲ καὶ τοῦτο τὸ πάϑος ὀρεκτικόν ἐστιν. 


εἰκός ἐστιν ὑπὸ τῶν τοιούτων βρωμάτων λεπτυνό- 
μενα διακρίνεσϑαι τὰ προὐπόντα, καὶ ποιεῖν μὲν 
ἔνδειαν. οὐ μεταρρυϑμιξομένων δὲ τῶν πόρων ἀλλὰ 
9 μεταρρθυυμιςομ 9 

κενουμένων καὶ καϑαιρομένων᾽ τὰ γὰρ ὀξέα καὶ 
δοιμέα καὶ ἁλμυρὰ ϑρούπτοντα τὴν ὕλην διαφορεῖ 
οι 

καὶ σκίδνησιν. ὥστε νεαρὰν ποιεῖν τὴν ὄρεξιν ἐκ- 
ϑλιβομένων τῶν ἑώλων καὶ χϑιξῶν. τῶν δὲ λουο- 

μ 

μένων οὐ μετασχηματιξόμενοι παύουσιν οἵ πόροι τὸ 
δίψος, ἀλλ᾽ ἰκμάδα διὰ τῆς σαρκὸς ἀναλαμβάνοντες 


1 πόλλ᾽ ἄττα 5οΥῖρϑὶ οὔσῃ ΠΟΘΏμθτο: πολλοστὰ παρ᾽ 
ἡμῖν ἢ 8 ἐν) σὺν ἰἴἰάθπι: μετρίως 10. τηϑ] τη ὡς 
ἂν ἀεὶ --- ἔχγ 8.Ρ»ΓἠΕμπεδοκλῆς] οτα. ΜΆΠΔΟμ. 14 κνησ- 
μὸν ΕἸΩΡΘΥΙᾺΒ 10. Μ: κατάϑιξιν 17 ΘοΘΒμθτι5: πρέ- 
ποντὰ 18 δὲ τῶν Μ: τῶν 20 διαφέρει Τη6] 21 ΒΕ: 
εἰσϑλιβομένων 24 διὰ τῆς ΘοΟΘΠΠΘΥΒ: τῆς 


5.22 ΟΥΔΕΞΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝΜ 


καὶ ἀναπιμπλάμενοι νοτερᾶς ἀτμίδος. οἵ δ᾽ ἔμετοι 
τἀλλότριον ἐκβάλλοντες ἀπόλαυσιν τῇ φύσει τοῦ 
οἰκείου παρέσχον. οὐ γὰρ ἁπλῶς τοῦ ὑγροῦ τὸ 
δίψος, ἀλλὰ τοῦ κατὰ φύσιν καὶ οἰκείου" διό, κἂν 
πολὺ παρῇ τὸ ἀλλόφυλον, ἐνδεὴς ὁ ἄνϑρωπός ἐστιν" 
ἐνίσταται γὰρ τοῖς κατὰ φύσιν ὑγροῖς, ὧν ἡ ὄρξξίές 
ἐστι. καὶ οὐ δίδωσιν ἀνάμιξιν οὐδὲ κατάκρασιν, 
ἄχρι ἂν ἐκστῇ καὶ ἀποχωρήσῃ᾽" τότε δ᾽ οἱ πόροι τὸ 
σύμφυλον ἀναλαμβάνουσιν. οἵ δὲ πυρετοὶ τὸ ὑγρὸν 
εἰς βάϑος ἀπωϑοῦσι: καὶ τῶν μέσων φλεγομένων, 
ἐκεῖ πᾶν ἀποχεχώρηκε καὶ χρατεῖται πεπιεσμένον" 
ὅϑεν ἐμεῖν τὲ πολλοὺς ἅμα συμβαίνει. πυκνότητι 
τῶν ἐντὸς ἀναϑλιβόντων τὰ ὑγρά, καὶ διψῆν δι᾽ 
ἔνδειαν καὶ ξηρότητα τοῦ λοιποῦ σώματος. ὅταν 
οὖν ἄνεσις γένηται καὶ τὸ ϑερμὸν ἐκ τῶν μέσων 
ἀπίῃ, σκιδνάμενον αὖϑις ὑπονοστεῖ καὶ διιόν., ὡς 
πέφυκε, πάντῃ τὸ νοτερὸν ἅμα τοῖς τὲ μέσοις δαᾳ- 
στώνην παρέδχε, καὶ τὴν σάρκα λείαν καὶ ἁπαλὴν 
ἀντὶ τραχείας καὶ αὐχμώδους γενομένην ἐμάλαξε, 
πολλάκις δὲ καὶ ἱδρῶτας ἐπήγαγεν᾽ ὅϑεν ἡ ποιοῦσα 
διψῆν ἔνδεια λήγει καὶ παύεται, τῆς ὑγρότητος ἀπὸ 
τοῦ βαρυνομένου καὶ δυσαναβλυτοῦντος ἐπὶ τὸν δεό- 
ὠξνον καὶ ποϑοῦντα μεϑισταμένης τόπον. ὡς γὰρ 
ἐν κήπῳ. φρέατος ἄφϑονον ὕδωρ ἔχοντος. εἰ μή 
τις ἐπαντλοῖ καὶ ἄρδοι τὰ φυτά, διψῆν καὶ ἀτρο- 


2 ΤΟ Θ 8 ἕ: τὸ ἀλλότριον 8 ἁπλῶς τοῦ Μ: ἀπλήστου 


6 ᾿; ἐφώσταταν 18 δέψαν τηθὶ 10 Βαβι ]θθηβὶβ: ὑπο- 
νοστεῖν ΤΟΣ ΘΌαΒ: ἴδιον 17 τὸ νοτερὸν ΒΑΒΙ]ΘΘΗΒΙΒ: 
τὸν ἕτερον 22. οι. ὈθαΘΌποΥιθ: δυσαναβλαστοῦντος 


2ῦ τὰ φυτὰ Χ (ΕΒ): αὐτὰ 


1. 


20 


νΡ" 


10 


1ὅ 


20 


ΤΙΒΕῈ Υ͂Ι. 220 


φεῖν ἀναγκαῖόν ἐστιν" οὕτως ἐν σώματι, τῶν ὑγρῶν 
εἰς ἕνα κατασπωμένων τόπον. οὐ ϑαυμαστὸν ἐἔν- 
Ἂ Ν Ν Ν ΄ , “3 
δειαν εἶναι περὶ τὰ λοιπὰ καὶ ξηρότητα. μέχρι οὗ 
,ὔ 2 ᾿ ν , ’ Ν 7 . 
πάλιν ἐπιρροὴ καὶ διάχυσις γένηται᾽ καϑάπερ καὶ 
ἐπὶ τῶν πυρεττόντων, ὅταν ἀνεϑῶσι. συμβαίνει καὶ 
- 3 Ἑ - - κ Ἁ ῇ Ξ 
τῶν ἐγκαταδαρϑανόντων τῷ διψῆν" καὶ γὰρ τούτοις 
ὁ ὕπνος ἐκ μέσων ἐπανάγων τὰ ὑγρὰ καὶ διανέμων 
πάντῃ τοῖς μέρεσιν ὁμαλισμὸν ἐμποιεῖ καὶ ἀναπλή- 
ρῶσιν. ὁ γὰρ δὴ λεγόμενος τῶν πόρων μεταδχημα- 
τισμὸς οὗτος, ᾧ τὸ πεινῆν ἢ τὸ διψῆν ἐγγένηται, 
ποῖός τίς ἐστιν; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ ὁρῶ περὶ πόρους 
διαφορὰς ἄλλας κατὰ πάϑος ἢ τὸ συμπίπτειν καὶ 
Χ , Ἁ , ἃ ,»ὕἸ »" 
τὸ διίστασϑαι" καὶ συμπίπτοντες μὲν οὔτε ποτὸν 
οὔτε τροφὴν δέχεσϑαι δύνανται. διιστάμενοι δὲ κε- 
νότητα καὶ χώραν ποιοῦσιν. ἔνδειαν οὖσαν τοῦ κατὰ 


φύσιν καὶ οἰχείου. καὶ γὰρ αἷ στύψεις, ὦ βέλτιστε, 


τῶν βαπτομένων᾽ ἔφην 'τόπων ἔχουσι τὸ ΠΡΠ καὶ 689 


πε ττῦν. ᾧ τῶν περισσῶν τ ῦ καὶ ἀπο- 


“ 


τηκομένων, οὗ πόροι ΤῸ μαλ τον καὶ στέγην 
δεξάμενοι τὴν βαφὴν ὑπ᾽ ἐνδείας καὶ κενότητος.ἢ 


10 ἐγγεγένηται 11 περὶ πόρους ὃ: περὶ πόρου ἢ πό- 
ρῶν 12 ἄλλας ΠορίμοταβΒ: ἀλλὰ πάϑος ὃ: πλῆϑος οἵ. 
Ῥ. 0816 11 τόπων) πόκων τὸ] τοὺ 19 Δ]: στέρ- 
γουσι 


224 ΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΝ 


ΠΡΟΒΊΗΜΩΑ͂ Γ΄. 


Διὰ τί πεινῶντες μέν. ἐὰν πίωσι, παύονται διψῶντες 
δέ, ἐὰν φάγωσιν. ἐπιτείνονται. 


ΤΙΡΟΣΘΤ4. ἘΘΥ ΧΦ 1 Ζ.5930ΠΘ.. 
Ο ἘΣΤΙΑΤΩΡ, ΠΛΟΥΤΆΑΡΧΟΣ, 441401. 


Ῥηϑέντων δὲ τούτων. ὁ ἑστιῶν ἡμᾶς καὶ 

ταῦτ᾽ ἔφη μετρίως λέγεσϑαν καὶ πρὸς τὴν ἄλλην 
Β ἀπορίαν. τὰς τῶν πόρων κενώδεις καὶ ἀναπληρώ- 
σεις. ἐν τῷ παραυτίκα ἢ ἢ τοῖς δὲ διψῶσι τοὐναν- 
τίον, ἐὰν ἐμφάγωσιν, ἐπιτείνειν συμβαίνει τὸ δίψος. 
τοῦτο δὲ τὸ πάϑος οἵ τοὺς πόρους διαφόρους ὑπο- 
τιϑέμενον ῥᾷστα καὶ πιϑανώτατά μοι δοχοῦσιν. εἰ 
καὶ μὴ τἄλλα μόνοι πιϑανῶς, αἰτιολογεῖν. πᾶσι γὰρ 
ὄντων πόρων, ἄλλος πόρος ἄλλας συμμετρίας ἔχει" 
ὧν οἵ μὲν εὐρύτερον τὴν ξηρὰν ἅμα καὶ τὴν ὑγρὰν 
τροφὴν ἀναλαμβάνουσιν, οἱ δ᾽ ἰσχνότεροι τὸ “μὲν 
ποτὸν παραδέχονται. ποιεῖ δὲ τὴν μὲν δίψαν ἡ τού- 
τῶν κένωσις. ἡ δ᾽ ἐκείνων τὴν πεῖναν. ὅϑεν, ἐὰν 


2. ἴῃ Ἰϑιητηδίθ ΟοΥΎ. τοῖς διψῶσι δὲ, ἐὰν φάγ. τὸ δίψος 


ἐπιτείνεται θυ θη 85 {τὴν ΝΝ 8 ἀναπληράσεις] 
8.4 α. ποιεῖν, διὰ τί τοῖς μὲν πεινῶσιν ἐὰν πίωσιν, παύεται 
ἡ πεῖνα ἐν τῷ παραυτίκα κξὲ Μδάνισιιβ 9 Ἶδο. 3--8 
110. αἀάᾷτϊᾶϊ οχ γὰ τοὐναντίον ΕἸηρουΐαθ: ἐναντίον 

11 δὲ] δὴ Ὁ. διαφόρους 5'͵ 10. Τυσπθῦυβ: ἐπιτιϑέμενοι 
18 τἄλλα ἕ: πολλὰ 1 ΠῈ ΤΕ, ὧν ῬΘΌΠΘΙΙΒ: ἐχόντων 

10 οἵ δὲ στενώτεροι ᾿ τὸ μὲν ποτὸν] μόνον τὸ ποτὸν ὟΥ. 
Βογύ. τὸ ποτὸν μόνον οὐχὶ δὲ καὶ τὸ σιτίον 17 παραδέ- 


χονται) 64. τὸ δὲ σιτίον οὐ παραδέχονται Μαανῖρτιβ 
18 ἐὰν ἐμφάγωσιν, οἵ μὲν διψῶντες οὐ βοηϑοῦνται ῬοΘμπο- 
ΓΒ; τη] 11 οὗ μὲν διψῶντες ἐὰν φάγωσιν οὐ βοηϑοῦνται 


10 


ΤΙΒΕ ΥἹ. Ὁ 


μὲν φάγωσιν οἵ διψῶντες. οἵ μὲν οὐ βοηϑοῦνται, 
τῶν πόρων διὰ λεπτότητα τὴν ξηρὰν τροφὴν μὴ 
δεχομένων, ἀλλ᾽ ἐπιδεῶν τοῦ οἰκείου διαμενόντων᾽ 
οἵ δὲ πεινῶντες ἐὰν πίνωσιν. ἐνδυόμενα τὰ ὑγρὰ 
ὅδ τοῖς μείζοσι πόροις καὶ ἀναπληροῦντα τὰς κενότη- 
τας αὐτῶν ἀνίησι τὸ σφοδρὸν ἄγαν τῆς πείνης. 

2. Ἐμοὶ δὲ τὸ μὲν συμβαῖνον ἀληϑὲς ἐφαίνετο. 
τῇ δ᾽ ὑποϑέδει τῆς αἰτίας οὐ προσεῖχον. ἱκαὶ γὰρ 
εἰ τοῖς πόροις τούτοις᾽ ἔφην, ᾿ὧν ἔνιοι περιέχονται 

10 καὶ ἀγαπῶσι, κατατρήσειέ τις τὴν σάρκα, πλαδαρὰν 
καὶ τρομώδη καὶ σαϑρὰν ποιήσει" τό γε μὴ ταὐτὰ 
τοῦ σώματος μόρια τὸ ποτὸν προσδέχεσϑαι καὶ τὸ 
σιτίον ἀλλ᾽ ὥσπερ ἠἡϑμοῖς καταρρεῖσϑαι καὶ ἀπο- 
κρίνεσϑαι, κομιδῇ πλασματῶδες καὶ ἀλλόκοτον. αὕτη 

τό γὰρ ἡ πρὺς τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις, ϑούπτουσα τὰ σιτία 
καὶ συνεργὰ λαμβάνουσα τὸ ϑερμὸν τὸ ἐντὸς καὶ 
τὸ πνεῦμα, πάντων ὀργάνων ἀκριβέστατα πάσαις 
τομαῖς καὶ διαιρέσεσι λεπτύνει τὴν τροφήν ὥστε 
πᾶν μόριον αὐτῆς παντὶ μορίῳ γίγνεσθαι φίλον 

80 καὶ οἰκεῖον. οὐκ ἐναρμόττον ὥσπερ ἀγγείοις καὶ 
τρήμασιν ἀλλ᾽ ἑνούμενον καὶ προσφυόμενον. ἄνευ 
ὃὲ τούτων οὐδὲ λέλυται τῆς ἀπορίας τὸ μέγιστον᾽ 
οἵ γὰρ ἐμφαγόντες. ἂν μὴ πίωσιν, οὐ μόνον οὐ 
λύουσιν ἀλλὰ καὶ προσεπιτείνουσι τὸ δίψος" πρὸς 

85 τοῦτο δ᾽ οὐδὲν εἴρηται. σχόπει δὲ καὶ τὰ παρ᾽ 
ἡμῶν᾽ ἔφην “εἰ φαινομένας ὑποϑέσεις λαμβάνομεν, 


4 πία σιν 11 ΒΑΒ1]6Θη515: ποιήσας Μα]τη ἂν ποιή- 
σειξ τό γε μὴ] ἴοτύ. τὸ δὲ (δυαΐ τό τε) μὴ Χ: ταῦτα 
20 ὥσπερ ἀστείοις τηθὶ 

ῬΙιπίατομὶ Μοσϑὶίθ. ΥΟΙ. ΤΥ. 1ὅ 


90 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ 


πρῶτον μὲν λαμβάνοντες τὸ ὑγρὸν ὑπὸ τοῦ ξηροῦ 
διαφϑείρεσϑαι δαπανώμενον, τῷ δ᾽ ὑγρῷ τὸ ξηρὸν 
βρεχόμενον καὶ μαλασσόμενον διαχύσεις ἴσχειν καὶ 
ἀναϑυμιάσεις" δεύτερον δὲ μὴ νομίζοντες ἔκϑλιψιν 
εἶναι παντάπασι μήτε τῆς ξηρᾶς τροφῆς τὴν πεῖναν 
(ἥτε τῆς ὑγρᾶς τὴν δίψαν. ἀλλὰ τοῦ μετρίου καὶ 
ἀρκοῦντος ἔνδειαν" οἷς γὰρ ὅλως ἂν ἐλλίπῃ ϑάτε- 
Ε ρον, οὔτε πεινῶσιν οὔτε διψῶσιν ἀλλ᾽ εὐθὺς ἀπο- 
ϑνήσκουσιν. ὑποκειμένων δὲ τούτων. οὐ χαλεπὸν 
ἤδη τὴν αἰτίαν συνιδεῖν. ἧ μὲν γὰρ δέψα τοῖς φα- 
γοῦσιν ἐπιτείνεται. τῶν σιτίων τῇ ξηρότητι. εἴ τι 
διεσπαρμένον ὑγρὸν καὶ ἀπολειπόμενον ἀσϑενὲς καὶ 
ὀλίγον ἐν τῷ σώματι, συλλεγόντων καὶ προσεξικμα- 
ξόντων᾽ ὥσπερ ἔξω γῆν ὁρῶμεν καὶ κόνιν καὶ ἄμμον 
τὰ μιγνύμενα τῶν ὑγρῶν ἀναλαμβάνουσαν εἰς ἕαυ- 
τὴν καὶ ἀφανίξουσαν. τὴν δὲ πεῖναν αὖ πάλιν ἀναγ- 
καίως τὸ ποτὸν ἀνέησιν" ἡ γὰρ ὑγρότης τὰ ὑπόντα 
σιτία περισκελῆ καὶ γλίσχρα βρέξασα καὶ διαχέαδσα, 
690 χυμῶν ἐγγενομένων καὶ ἀτμῶν. ἀναφέρει τούτους 
εἰς τὸ σῶμα καὶ προστίϑησι τοῖς δεομένοις. ὅϑεν 
οὐ κακῶς ὄχημα τῆς τροφῆς τὸ ὑγρὸν ὁ ᾿Ερασίστρα- 
τος προσεῖπε τὰ γὰρ ὑπὸ ξηρότητος ἢ πάϑους ἀργὰ 
καὶ βαρέα μιγνύμενον ἀναπέμπει καὶ συνεξαίρει. 
πολλοὶ δὲ καὶ μὴ πιόντες ἀλλὰ λουσάμενοι μόνον 
ἑπαύσαντο συντόνως σφόδρα πεινῶντες" ἐνδυομένη 
γὰρ ἔξωϑεν ἡ ὑγρότης εὐχυμότερα ποιεῖ καὶ τροφι- 
1 ἀπὸ τοῦ τηοὶ 5 τὴν Ἡ 10 τὴν ΒΕΒΙ]ΠΘΘΠΒἰ8: 


μὲν 11 εὔσι, ἢ 14 ἄμμον ἕ: μᾶλλον 22 πάϑους] 
πλήϑους ἢ 2ὅ συντόμως ἄρῃ 


μ- 


0 


20 


Όϑ 


ὅ 


μ 


ὃ 


10 


1ὅ 


20 


Τ͵ΒΕΗ ΥἹ. 921 


μώτερα τῷ ἐγχαλᾶσϑαι τὰ ἐντός, ὥστε τῆς πείνης 
τὸ σφόδρα πικρὸν καὶ ϑηριῶδες ἐνδιδόναι καὶ παρ- 
ηγορεῖσϑαι. διὸ καὶ πολὺν ζῶσιν ἔνιοι τῶν ἀπο- 
καρτερούντων χρόνον. ἂν ὕδωρ μόνον λαμβάνωσιν, 
» ἊΝ ἘΠ » 2 - " , Ἁ , 
ἄχρι ἂν οὗ πᾶν ἐξικμασϑῇ τὸ τρέφειν καὶ προστί- 
ϑεσϑαι τῷ σώματι δυνάμενον.᾽ 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ Ζ΄. 


3 -»" 
Διὰ τίν᾽ αἰτίαν τὸ φρεατιαῖον ὕδωρ ἀρυσϑέν. ἐὰν ἐν 


2 » »"Ὗ᾿ - , ΞΕΨ, ’ ϑ 
αὐτῷ τῷ τοῦ φρέατος ἀξρι νυκχτερεύσῃ. ψυχρότερον 
γίγνεται. 


προσ ας, ΘΟ Υ ἀ  “ Θ ΓῺ 4. 
ΞΈΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 4440]. 


1, Ψυχροπότῃ ξένῳ τρυφῶντι παρεσκεύασαν οἵ 
ϑεράποντες τοῦ ἔκ φρέατος ὕδωρ ψυχρότερον" ἀρυ- 
σάμενοι γὰρ ἀγγείῳ καὶ κρεμάσαντες τὸ ἀγγεῖον ἐν 

- Υ "Ὁ - Ν Ἐ ἣν “ 3 
τῷ φρέατι τῆς πηγῆς μὴ ἁπτόμενον εἴασαν ἐπινυ- 
-Ὁ Χ ἣ "»" 3 , - 
κτερεῦσαι, καὶ πρὸς τὸ δεῖπνον ἑἔχομίξετο τοῦ προσ- 
ὔ ΄ 9 3. Ὁ , ΄ 2 
φάτου ψυχρότερον. ἦν δ᾽ ὁ ξένος φιλόλογος ἐπι- 
τω Χ ηΡς 2 »- 3 »-»Ὃἢ᾽᾿ 2 ’ 
εικῶς. καὶ τοῦτ᾽ ἔφη λαβεῖν ἐκ τῶν ᾿Δριστοτέλους 
μετὰ λόγου κείμενον" εἶναι δὲ τοιόνδε τὸν λόγον. 
πᾶν ὕδωρ προϑερμανϑὲν ψύχεται μᾶλλον, ὥσπερ 


1 χαλᾶσϑαι ῬΒ6]|1π|8 ὅ οὗ] οὐ γη8Ὲ1]Ϊ 8.1π Ἰθυησηδὺθ 
φρεατιαῖον 5ΟΥΡ51 Ῥ1Ὸ φρεατέδιον 14 τοῦ ἐκ ᾿: ἐκ τοῦ 
16 πηγῆς ΤΙΘΟΠΙου85: γῆς μὴ ἁπτόμενον ᾶάθτη: μαλαττό- 


μένον Υ6] μαλαπτόμενον ὑπᾶθ τηϑ]ῖτα μὴ μάλ᾽ ἁπτόμενον 
19 ᾿Δριστοτέλους] ΕὙΔΡΊ. 216 
10: 


228 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


τὸ τοῖς βασιλεῦσι παρασκευαζόμενον. ὅταν γὰρ 
ἑψηϑῇ μέχρι ξέσεως. περισωρεύουσι τῷ ἀγγείῳ 
χιόνα πολλὴν καὶ γίγνεται ψυχρότερον. ὥσπερ ἀμέ- 
λει καὶ τὰ ἡμέτερα σώματα λουσαμένων περιψύχε- 
ται μᾶλλον᾽ ἡ γὰρ ὑπὸ τῆς ϑερμότητος ἄνεσις πο- 
λύπορον τὸ σῶμα καὶ μανὸν ἀπειργασμένη πολὺν 
δέχεται τὸν ἔξωϑεν ἀέρα καὶ βιαιοτέραν ποιεῖ τὴν 
μεταβολήν" ὅταν οὖν ὑποπλασϑῇ ὑπὸ τῆς πηγῆς τὸ 
ὕδωρ, ἐν τῷ ἀέρι. προϑερμανϑέν, περιψύχεται τα- 
χέως. 

2, Τὸν μὲν οὖν ξένον ἐπῃνέσαμεν ὡς ἀνδρι- 
κῶς καταμνημονεύσαντα᾽ περὶ δὲ τοῦ λόγου διηπο- 
ροῦμεν. ὁ γὰρ ἀήρ, ἐν ᾧ κρέμαται τὸ ἀγγεῖον, εἰ 
μὲν ψυχρός ἐστι, πῶς ϑερμαίνει τὸ ὕδωρ; εἰ δὲ 
ϑερμός, πῶς περιψύχει πάλιν; ἄλογον γὰρ ὑπὸ ταὐ- 
τοῦ ταὐτὸ πάσχειν τἀναντία, μηδεμιᾶς διαφορᾶς γε- 
νομένης. σιωπῶντος δ᾽ αὐτοῦ καὶ διαποροῦντος, οὐ- 
δὲν ἔφην δεῖν περὶ τοῦ ἀέρος διαπορεῖν. ἣ γὰρ 
αἴσϑησις λέγει ὅτι ψυχρός ἐστι, καὶ μάλιστα τῶν 
ἐν βάϑει φρεάτων" ὥστ᾽ ἀμήχανον ὑπ᾽ ἀέρος ψυχροῦ 
᾿ ϑερμαίνεσϑαι τὸ ὕδωρ᾽ ἀλλὰ μᾶλλον ὁ ψυχρὸς οὗ- 
τος ἀὴρ τὴν μὲν πηγὴν διὰ πλῆϑος οὐ δύναται 
μεταβάλλειν" ἂν δέ τις ἀφαιρῇ κατ᾽ ὀλίγον, μᾶλλον 
κρατῶν περιψύξει. 

6 τὰ σώματα καὶ τπηρὶ 8 ὑποπλασϑῇ ὑπὸ τῆς πηγῆς] 
ἔουῦὺ. ἀποσπασϑῇ τῆς πηγῆς οἷ, ν»-. 9498 πηγῆς} πληγῆς 
Π6] 9 ἐν τῷ ἀέρι, προϑερμανϑέν κξ] νἱᾶ. Ῥ. 9496 
12 καταμνημονεύσαντα 'ὺ: καὶ μνημονεύσαντα 16: χοῦ 


αὐτοῦ τὸ αὐτὸ 10 ἕ; τὰ ἐναντία 18 ἔφην ΤυγπθΡυβ: 
4 » ε κ᾿ ᾽ -" Ἵ 
ἔφη 19 τῶν] ὁ τῶν ἢ 24 ἐρατῶν ΥῊ6Ὶ 


10 


αι ς.- 


ΤΙΒΕᾺΝ ΥἹ. 9.29 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ Ε΄. 


Διὰ τίν᾽ αἰτίαν οἱ χάλικες καὶ αἵ μολιβδίδες ἐμβαλλό- 
[ἐ ᾿ Ο’ - 
μεναν ψυχρότερον τὸ ὕδωρ ποιοῦσιν. 


ΒΟΌΣ ΠΑ: τ ΜΔ ΟΡΟΎῪ 
Ρ ΞΈΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΑΛΜΟΙ͂. 


1, “᾿4λλὰ μὴν περὶ τῶν χαλίκων᾽ ἔφην ἢ τῶν Κ 
ἀκμόνων. οἣς ἐμβάλλοντες εἰς τὸ ὕδωρ ψύχειν αὐτὸ 
καὶ στομοῦν δοχοῦσιν, εἰρημένον ᾿Ζριστοτέλει μνη- 
μονεύεις.᾽ “αὐτὸ τοῦτ᾽ ἔφη μόνον ἐν προβλήμασιν 

1 εἴρηχε τὸ γιγνόμενον" εἰς δὲ τὴν αἰτίαν ἐπιχειρή- 
σομὲν ἡμεῖς" ἔστι γὰρ μάλιστα δυσϑεώρητος.᾽ πάνυ 

Χ 1.5). Ὁ, ς Ν 7 σ. γ(Α. 2 ᾿ ἤ 

μὲν οὐὖν᾽ ἔφην ἱχαὶ ϑαυμάσαιμ᾽ ἂν, εἰ μὴ διαφύγοι 
ὁ λόγος ἡμᾶς" ὅρα δ᾽ ὅμως. πρῶτον οὐ δοκεῖ δοι 
περιψύχεσϑαι μὲν ὑπὸ τοῦ ἀέρος τὸ ὕδωρ ἐξω- 

ιό ϑὲν ἐμπίπτοντος, ὃ δ᾽ ἀὴρ μᾶλλον ἰσχύειν πρὸς τοὺς 691 
λέϑους καὶ τοὺς ἄκμονας ἀπερειδόμενος; οὐ γὰρ 
ἐῶσιν αὐτόν. ὥσπερ τὰ χαλκᾷ καὶ τὰ κεραμεᾶ τῶν 
ἀγγείων. διεκπίπτειν, ἀλλὰ τῇ πυκνότητι στέγοντες 
ἀνακλῶσιν εἰς τὸ ὕδωρ ἀπ᾽ αὐτῶν. ὥστε δι᾽ ὅλου 

20 καὶ ἰσχυρὰν γίγνεσθαι τὴν περίψυξιν. διὸ καὶ χει- 
μῶνος οἵ ποταμοὶ ψυχρότεροι γίγνονται τῆς ϑαλάτ- 

6 ἢ] ἡ πι6ὶ ἢ τῶν ἀκονῶν ὃ 8 ᾿Δριστοτέλει] 
Ετδρυη. 218 10 ἐπιχειρήσωμεν ὃ 11 μάλιστα] ἐν τοῖς 
μάλιστα ῬΒ6]18 12 ἔφην ΒΑΒΙ]ΘΘΗΒ15: ἔφη 18 ὅρα δὲ 
ὅμως ὟΥ : ὁρᾶτε ὅλως οὖν οὐ 14 Ἦ-: προψύχεσϑαι 
16 Αποηγτηιβ: ἐκπίπτοντος ἰὉ. Ἦ : ἰσχύει 106 τοὺς ἄκμο- 
νας] τὰς μολιβδίδας ῬΒ61105. τὰς ἀκόνας ὃ 11 Ἔ: χαάλκξα 


μκεράμξα 261 19 ἀνακλῶσιν ᾿).͵ΟΘΏΠοΙτιΒ οχ ῬΒ61|10: ἀνα- 
λοῦσιν 20 καὶ] ρΥυὰβ οπι. Ῥβ6115 γένεσϑαι Ἰά6η1: γενέσϑαι 


280 ΟΥΛΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΝΜ 


της᾽ ἰσχύει γὰρ ἐν αὐτοῖς ὁ ψυχρὸς ἀὴρ ἀνακλώ- 
μενος, ἐν δὲ τῇ ϑαλάττῃ διὰ βάϑος ἐκλύεται πρὸς 
μηδὲν ἀντερείδων.: κατ᾽ ἄλλον δὲ τρόπον εἰκός ἐστι 
τὰ λεπτότερα τῶν ὑδάτων περιψύχεσϑαι μᾶλλον 
ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ" κρατεῖται γὰρ δι᾿ ἀσϑένειαν. αἱ ὑ 
δ᾽ ἀκόναι καὶ οἵ χάλικες λεπτύνουσι τὸ ὕδωρ, ὅ τι 
ϑολερὸν καὶ γεῶδες ἀναμέμικται, τοῦτο συνάγοντες 
καὶ κατασπῶντες ἀπ᾽ αὐτοῦ, ὥστε λεπτότερον καὶ 
ἀσθενέστερον τὸ ὕδωρ γενόμενον μᾶλλον ὑπὸ περι- 
ψύξεως κρατεῖσϑαι. καὶ μὴν ὅ τε μόλιβδος τῶν το 
φύσει ψυχρῶν ἐστιν, ὅς γε τριβόμενος ὕξει τὸ ψυ- 
χτικώτατον τῶν ϑανασίμων φαρμάκων ἑἕξανίησι ψι- 
ψύϑιον᾽ οἵ τὲ χάλικες τῇ πυκνότητι τὸ ψυχρὸν διὰ 
βάϑους ποιοῦσι" πᾶς μὲν γὰρ λέϑος κατεψυγμένης 
καὶ πεπιλημένης ὑπὸ κρύους γῆς πάγος ἐστί, μᾶλ- τὸ 
λον δ᾽ ὃ μᾶλλον πεπυχνωμένος" ὥστ᾽ οὐκ ἄτοπον, 
δἰ τὴν ψυχρότητα τοῦ ὕδατος ἀντερείδων συνεπι- 
τδϑίνει καὶ ὁ λίϑος καὶ ὃ μόλιβδος. 


ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ ς-. 
Διὰ τίν᾽ αἰτίαν ἀχύροις καὶ ἱματίοις τὴν χιόνα διαφυ- 30 
λάττουσι. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ Ζ]Ά4.Ζ2ΟΓΟΥ. 
ΞΈΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ. 
1. Μικρὸν οὖν ὁ ξένος διαλιπών “οἵ ἐρῶντες 
ἔφη μάλιστα μὲν αὐτοῖς τοῖς παιδικοῖς, εἰ δὲ μή, 30 


1 ΤοΘμπθσιιβ ὃχ Ῥ561|10; ἀναλώμενος 4 μᾶλλον Βδβ1- 
ἸΘΘΏΒ15: μᾶλλον ἢ 18. Ἐ; φιμίϑιον 10. τῇ Ῥβ6]]τ8 


σι 


10 


1τῦ 


20 


ΤΙΒΕᾺΝ ΥἹ. 251 


περὶ αὐτῶν ἐπιϑυμοῦσι διαλέγεσϑαι" τοῦτο πέπονθα 
περὶ τῆς χιόνος. ἐπεὶ γὰρ οὐ πάρεστιν οὐδ᾽ ἔχο- 
μὲν, ἐπιϑυμοίην ἂν μαϑεῖν τίς αἰτία, δι᾽ ἣν ὑπὸ 
τῶν ϑερμοτάτων φυλάσσεται. καὶ γὰρ ἀχύροις σπαρ- 
γανοῦντες αὐτήν καὶ περιστέλλοντες ἱματίοις ἀγνά- 
πτοις ἐπὶ πολὺν χρόνον ἄπταιστον διατηροῦσι. ϑαυ- 
μαστὸν οὖν, εἰ συνεκτικὰ τὰ ϑερμότατα τῶν ψυχρο- 
τάτων ἐστί." 

2. 'Κομιδῇ γ᾽ ἔφην “εἴπερ ἀληϑές ἐστιν᾽ οὐκ 
ἔχει δ᾽ οὕτως, ἀλλ᾽ αὑτοὺς παραλογιξόμεϑα, ϑερμὸν 
εὐϑὺς εἶναι τὸ ϑεορμαῖνον ὑπολαμβάνοντες" καὶ ταῦϑ' 
ὁρῶντες ὅτι ταὐτὸν ἱμάτιον ἐν χειμῶνι ϑερμαίνειν 
ἐν δ᾽ ἡλίῳ ψύχειν γέγονεν. ὥσπερ ἡ τραγικὴ τρο- 
φὸς ἐκείνη τὰ τῆς Νιόβης τέκνα τιϑηνεῖται 

᾿λεπτοσπαϑήτων χλανιδίων ἐρειπίοις 
ϑάλπουσα καὶ ψύχουσα. 


Γερμανοὶ μὲν οὖν κρύους πρόβλημα ποιοῦνται τὴν 
ἐσθῆτα μόνον, Αἰϑίοπες δὲ ϑάλπους μόνον, ἡμεῖς Ε 
δ᾽ ἀμφοῖν. ὥστε τί μᾶλλον. εἰ ϑάλπει, ϑερμὴν 
ἥπερ ψυχρὰν ἀπὸ τοῦ περιψύχειν λεκτέον; εἰ δὲ δεῖ 
τῇ αἰσϑήσει τεχμαίρεσϑαι. μᾶλλον ἂν ψυχρὰ γένοιτο" 
καὶ γὰρ ὁ χιτὼν ψυχρὸς ἡμῖν προσπίπτει τὸ πρῶ- 
τον ἐνδυσαμένοις καὶ τὰ στρώματα κατακλινεῖσιν᾽" 


1 τοῦτο ΒΕΒΙ]ΘΘΉΒ15: τούτοις οοαᾶ. τούτοις ταὐτὸ ὨοΘῃ- 


Ὁ Π νοι 3 Γ, μ᾽ ΓΞ 2 ,ὔ 
ΠΘΙΒ. τοῦτ ἐγὼν 8 ἐπιϑυμοίην ἂν ὃ: ἐπιϑυμίαν 
10 αὐτοὺς Τη61 11 εὐθὺ άθ τὸ ϑερμαῖνον ΒΘΒΙ]66η- 
Βῖ5: τὸ ϑερμαίνει Με γ᾽ ὃ ϑερμαίνει 18 γέγονεν 


ῬαθΌποστιβ: λέγομεν 106 Νδιοκ. ρΡ. 889 ΘΙ. ὃ: λεπτὸσ 
πάϑη τῶν 20 ἢ περίψυχρον Πϑ)ΟΘΠ ΘΙ 8 


292 ΟΥΛΑΈΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ 


εἶτα μέντοι συναλεαίνει τῆς ἀφ’ ἡμῶν πιμπλάμενα 
ϑερμασίας. καὶ ἅμα μὲν περιστέλλοντα καὶ κατέ- 
χοντα τὸ ϑερμόν, ἅμα δ᾽ ἀπείργοντα τὸ χρύος καὶ 
τὸν ἔξωϑεν ἀέρα τοῦ σώματος. οἵ μὲν οὖν πυρέτ- 
τοντὲες ἢ καυματιξόμενοι συνεχῶς ἀλλάττουσι τὰ 
ἱμάτια τῷ ψυχρὸν εἶναι τὸ ἐπιβαλλόμενον. ἂν δ᾽ 
ἐπιβληϑῇ. παραχρῆμα γίγνεται ϑερμὸν ὑπὸ τοῦ σώ- 
ματος. ὥσπερ οὖν ἡμᾶς ϑερμαινόμενον ϑερμαίένεν 
ϑοίμάτιον, οὕτω τὴν χιόνα ψυχόμενον ἀντιπεριψύ- 
χει" ψύχεται δ᾽ ὑπ᾽ αὐτῆς ἀφιείδης πνεῦμα λεπτόν" 
τοῦτο γὰρ συνέχει τὴν πῆξιν αὐτῆς ἐγκατακεχλει- 
μένον" ἀπελθόντος δὲ τοῦ πνεύματος, ὕδωρ οὖσα 
ῥεῖ καὶ διατήκεται, καὶ ἀπανϑεῖ τὸ λευκὸν ὅπερ ἡ 
τοῦ πνεύματος πρὸς τὸ ὑγρὸν ἀνάμιξις ἀφρώδης 
γενομένη παρεῖχεν᾽ ἅμα τ᾽ οὖν τὸ ψυχρὸν ἐγκατέ- 


099 χεται περιστεγόμενον τῷ ἱματίῳ, καὶ ὃ ἔξωϑεν ἀὴρ 


ἀπειργόμενος οὐ τέμνει τὸν πάγον οὐδ᾽ ἀνίησιν. 
ἀγνάπτοις δὲ τούτοις πρὸς τοῦτο διὰ τὴν τραχύ- 
τητὰ καὶ ξηρότητα τῆς κροκύδος οὐκ ἐώσης ἐπιπε- 
σεῖν βαρὺ ϑοίμάτιον οὐδὲ συνϑλῖψαι τὴν χαυνό- 
τητὰ τῆς χιόνος" ὥσπερ καὶ τὸ ἄχυρον διὰ κουφό- 
τηταὰ μαλακῶς περιπίπτον οὐ ϑρύπτει τὸν πάγον, 
ἄλλως δὲ πυκνόν ἐστι καὶ στεγανόν. ὥστε καὶ τὴν 
ϑερμότητα τοῦ ἀέρος ἀπείργειν χαὶ τὴν ψυχρότητα 


1 ἀφ᾽ ῬβΒ6|108: ὑφ᾽ ἐμπιπλάμενα Ἰάθτῃ 4 ἔξωϑεν 


ΒΘΗΒΘΙΟσαΒ: ἔξω ὅ συχνῶς Τ)ΟΘΉΠΘΥΊΙΒ 6 τῷ] τὸ τιθὶ 
9,.20 ἕ: τὸ ἱμάτιον 10 ῬΒ6]108: ἀφείσης 11] 1άθϑῃῃ: ἐγκα- 
ταχείμενον 18 τούτοις] δα. χρῶνται ὟὟΥ. Βονΐ, δαᾶ, πε- 


ριστέλλουσι 28 ὥστε] ὥσπερ Υγ᾽ρὶ τὴν ΤιΘΟΙΪΟΙΒ 


20 


10 


1 


σι 


20 


ΤΙΒΕᾺΒ ΥἹ. 299 


κωλύειν ἀπιέναι τῆς χιόνος. ὅτι δ᾽ ἡ τοῦ πνεύμα- 
τος διάκρισις ἐμποιεῖ τὴν τῆξιν. ἐμφανές ἐστι τῇ 
αἰσϑήσει" τηκομένη γὰρ ἣ χιὼν πνεῦμα ποιεῖ. 


ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ζ΄. 
Εἰ δεῖ τὸν οἶνον ἐνδιηϑεῖν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ ΖΙΑΛΠΟΓΟΥ͂. 
ΝΙΓΡΟΣ, ΑΡΙΣΤΊΩΝ. 


1. Νίγρος ὃ πολίτης ἡμῶν ἀπὸ σχολῆς ἀφῖκτο 
συγγεγονὼς ἐνδόξῳ φιλοσόφῳ χρόνον οὐ πολύν. 
ἀλλ᾽ ἐν ὅσῳ τὰ τἀνδρὸς οὐ καταλαμβάνοντες ἀνε- 
πίμπλαντο τῶν ἐπαχϑῶν ἀπ᾽ αὐτοῦ μιμούμενοι τὸ 
ἐπιτιμητικὸν καὶ ἐλέγχοντες ἐπὶ παντὶ πράγματι 
τοὺς συνόντας. ἕστιῶντος οὖν ἡμᾶς ᾿Δριστίωνος, 
τήν τ᾽ ἄλλην χορηγίαν ὡς πολυτελῆ καὶ περίεργον 
ἐμέμφετο καὶ τὸν οἶνον οὐκ ἔφη δεῖν ἐγχεῖσϑαι 
διηϑημένον, ἀλλ᾽, ὥσπερ Ἡσίοδος ἐχέλευσεν. ἀπὸ 
τοῦ πίϑου πίνεσϑαι τὴν σύμφυτον ἔχοντα ῥώμην 
καὶ δύναμιν. “ἣ δὲ τοιαύτη κάϑαρσις αὐτοῦ πρῶ- 
τον μὲν ἐχτέμνει τὰ νεῦρα καὶ τὴν ϑερμότητα κατα- 
σβέννυσιν" ἐξανϑεῖ γὰρ καὶ ἀποπνεῖ διερωμένου πολ- 
λάκις" ἔπειτα περιεργίαν καὶ καλλωπισμὸν ἐμφαίνει 


5. ἐδ, 


8 Χ: νίέκρος ἡμῶν] ἴον. δα. μετ΄ ἄλλων ἀαὺ μετὰ 
τῶν ἑἕταίρων 10 Ἐ: τοῦ ἀνδρς οι. Ἐν: καταλαμβά- 
γοντος 11 ΒΒ] θηβΙ5: μιμουμένου 12 οϑαάρθιη: λέγον- 
τος Ὑ6] ψέγοντος 18 Χ: ἀρίστωνος 1 ΤΌΤΠΘΡαΒ: ἐλέγ- 
χεσϑαι 16 Ποθῆμθιιβ: ἠϑημένον Ἡσίοδος] οἷ. ΟὉ 868 
20 1ᾶρι: διεωρωμένου 


1 


284 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ 


καὶ τρυφὴν εἰς τὸ ἡδὺ καταναλίσκουσα τὸ χρήσιμον. 
ὥσπερ γὰρ τὸ τοὺς ἀλεχτρυόνας ἐκτεμεῖν καὶ τοὺς 
οέρους, ἁπαλὴν αὐτῶν παρὰ φύσιν τὴν σάρκα ποι- 
χ ᾿ 
-Ἢ δὴ 7 τ Φ ῇ 2 Ἁ 9 “ 
οὔντας καὶ ϑήλειαν, οὐχ ὑγιαινόντων ἐστὶν ἀνϑρώ- 
πὼῶν ἀλλὰ διεφρϑαρμένων ὑπὸ λιχνείαφς᾽ οὕτως. εἰ 
δεῖ μεταφορᾷ χρησάμενον λέγειν, ἐξευνουχίζουσι τὸν 
ἄκρατον καὶ ἀποθϑηλύνουσιν οὗ διηϑοῦντες, οὔτε φο- 
ρεῖν ὑπ᾽ ἀσϑενείας οὔτε πίνειν τὸν μέτριον δυνά- 
ενον διὰ τὴν ἀκρασίαν" ἀλλὰ σόφισμα τοῦτ᾽ ἐστὶν 
“ ἔ 
αὐτοῖς καὶ μηχάνημα πολυποσίας" ἐξαιροῦσι δὲ τοῦ 
οἴνου τὸ ἐμβριϑές, τὸ λεῖον ἀπολιπόντες. ὥσπερ οὗ 
τοῖς ἀκρατῶς ἔχουσι πρὸς ψυχροποσίαν ἀρρώστοις 
ἀφεψημένον διδόντες" ὅ τι γὰρ στόμωμα τοῦ οἴνου 
Ἁ ἐᾷ 3 ᾽,ὔ ως ἘΣ 3 - ,ὔ ᾽ “ 
καὶ κράτος ἐστί, τοῦτ᾽ ἐν τῷ διυλίζειν ἐξαιροῦσι 
Ἁ ΟἹ , ; Ἂ 7 ς Χ 
καὶ ἀποχρίνουσι. μέγα δὲ τεχμήριον ἡ διαφϑορὰ 
καὶ τὸ μὴ διαμένειν, ἀλλ᾽ ἐξίστασϑαι καὶ μαραίνε- 
4 3 »" χὰ} ’, - ΎχιΞ . 
σϑαι. καϑάπερ ἀπὸ ῥίζης κοπέντα τῆς τρυγός" οἵ 
δὲ παλαιοὶ καὶ τρύγα τὸν οἶνον ἄντικρυς ἐχάλουν,. 
ὥσπερ ψυχὴν καὶ κεφαλὴν τὸν ἄνθρωπον εἰώϑαμεν 


Ψ Χ “- ἤ ν , Ν - ’ 
ἀπὸ τῶν κυριωτάτων ὑποκορίζεσϑαι, καὶ τρυγᾶν λξἕέ- . 


γομὲν τοὺς δρεπομένους τὴν ἀμπελίνην ὀπώραν, καὶ 
διατρύγιόν᾽ που Ὅμηρος εἴρηκεν, αὐτὸν δὲ τὸν οἷ- 
νον ᾿αἴϑοπα᾽ καί ᾿ἐρυϑρόν᾽ εἴωϑε καλεῖν" οὐχ ὡς ᾽4ρι- 


2 ἐκτέμνειν 6 λέγειν] ἔχειν τηθὶ. ἐλέγχειν ΤΌΣΠΘ- 
Ὀπ5 ἴ. Τιροπίουβ: ἐξονυχίζουσ, 1 φορεῖν] φρονεῖν τηθὶ. 
εαα, τὸν ἄκρατον ᾿ὰ 8 τὸν] τι] τὴ αὐτὸν οὐπὴ ΠΟΘΠΏΘΤΟ 
10. 14 ΤαθΌηοσιβ: ἐξαίρουσι 11 τὸ λεῖον] τέλειον ταϑὶ 
12 οη. ὟΥ : ἀκράτως 16 δὲ] ογη. 161 ἡ διαφϑορὰ 
καὶ] τη] οὐτη ἢ νὴ Ζία φϑορᾶς 18 τὸν νέον οἷνον 
ΠΟΘ 61 8 21 χαὶ] ἣν καὶ 1ᾶθ61) 22 Ὅμηρος] ω 842 


10 


Ὁ 
ς 


1 


1 


2 


2 


δ ρέδην, ἀπὸ τῆς ὄψεως αὐτῆς πρῶτον. σὺ δ᾽ ἀξιοῖς Ἐ 


0 


") 


0 


γῷι 


ΤΠΙΒΕΗΒ ὙἹἱ. 290 


στίων ἡμῖν ὠχριῶντα καὶ χλωρὸν ὑπὸ τῆς πολλῆς 
4 ’ὔ 9 
καϑαρσεὼς παρέχεται. 
2. Καὶ ὃ ᾿Δριστίων γελάσας “οὐκ ὠχριῶντ᾽᾽ εἶ- 
πεν “ὦ τᾶν, οὐδ᾽ ἄναιμον, ἀλλὰ μειλίχιον καὶ ἧμε- 


“Ὁ “ 4 Ψ' 2 "Ὁ Ἁ 
τοῦ νυχτερινοῦ καὶ μελαναιγίδος ἐμφορεῖσϑαι. καὶ 
ψέγεις τὴν κάϑαρσιν ὥσπερ. χολημεσίαν δι’ ἧς τὸ 

νι Χ »" 9 " Ἁ “-- 2 Α 
βαρὺ καὶ μεϑυστικὸν ἀφιεὶς καὶ νοσῶδες ἐλαφρὸς 
καὶ ἄνευ ὀργῆς ἀναμίγνυται ἡμῖν, οἷον Ὅμηρός φησι 
πίνειν τοὺς ἥρωας αἴϑοπα γὰρ οὐ καλεῖ τὸν ξοφε- 
ρόν. ἀλλὰ τὸν διαυγῆ καὶ λαμπρόν" οὐ γὰρ ἂν ὃ 
λέγων ᾿εὐήνορα᾽ καί “νώροπα᾽ χαλκόν “αἴϑοπα᾽ προσ- 


2. 394 


ηγόρευεν. ὥσπερ οὖν ὁ σοφὸς ᾿ἀνάχαρσις ἄλλ᾽ ἄττα 


τῶν Ἑλλήνων μεμφόμενος ἐπήνει τῶν ἀνϑρακέων 698 


ὅτι τὸν χαπνὸν ἔξω καταλιπόντες οἴκαδε πῦρ κομί- 
ξουσιν᾽ οὕτως ἡμᾶς ἐφ᾽ ἑτέροις ἂν ψέγοιτε μᾶλλον 
οὗ σοφοὶ ὑμεῖς. εἰ δὲ τοῦ οἴνου τὸ ταρακχτικὸν καὶ 
ὀχλῶδες ἐξωϑούμενοι καὶ ἀποσκεδάσαντες, αὐτὸν δ᾽ 
εὐφραίνοντες οὐ καλλωπίσαντες οὐδ᾽ ὥσπερ σιδή- 
ρου στόμωμα καὶ ἀκμὴν ἀποκόψαντες, ἀλλὰ μᾶλλον 
ὥσπερ ἰὸν ἢ ῥύπον ἀποκαϑήραντες προσφερόμεϑα, 
τί πλημμελοῦμεν; ὅτι νὴ 4ία πλέον ἰσχύει μὴ διη- 
ϑούμενος. καὶ γὰρ ἄνθρωπος, ὦ φίλε, φρενετίξζων 
καὶ μαινόμενος" ἀλλ᾽ ὅταν ἐλλεβόρῳ χρησάμενος ἢ 
διαίτῃ καταστῇ. τὸ μὲν σφοδρὸν ἐχεῖνο καὶ σύν- 


4 Ἐἢ: ἀναίμονα 1 δι᾽ ἧς Ν: εἰς 8 ἄφιει τηθὶ 
12 λέγων] φλέγων οοἀᾶ, 14 τῶν ἀνθρακέων ἘἈ-: τὴν ἀν- 
ἁρακιὰν 19 εὐφραίνοντες] φαιδρύναντες ΝὟὟ. ἐφηδύναν- 
τεςῦ γιά. ϑ'γιμῦ. 21 ὃ; ἀποκαϑάραντες 


Β 


980 ΟΥΛΔΈΕΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


τονον οἴχεται καὶ γέγονεν ἐξίτηλον. ἡ δ᾽ ἀληϑινὴ 
δύναμις καὶ σωφροσύνη παραγίγνεται τῷ σώματι" 
οὕτω δὴ καὶ ἡ κάϑαρσις τοῦ οἴνου τὸ πληκχτικὸν 
ἀφαιροῦσα καὶ μανικόν, εἰς πραεῖαν ἕξιν καὶ ὑγιαί- 
νουσαν καϑίστησι. περιεργίαν δ᾽ οἶμαι πάμπολυ δια- 5 
φέρειν καϑαριότητος᾽ καὶ γὰρ αἵ γυναῖκες φυκού- 
μενα καὶ μυριξζόμεναι καὶ χρυσὸν φοροῦσαι καὶ 
πορφύραν περίεργοι δοκοῦσι" λουτρὸν δὲ καὶ ἄλειμμα 
καὶ κόμης ϑρύψιν οὐδεὶς αἰτιᾶται. χαριέντως δὲ 
τὴν διαφορὰν ὃ ποιητὴς ἐπιδείκνυσιν ἐπὶ τῆς κοσ- τὸ 
μουμένης Ἥρας 
Ο “ἀμβροσίῃ μὲν πρῶτον ἀπὸ χροὸς ἀϑανάτοιο 


,μ. 


λύματα πάντα κάϑηρεν, ἀλείψατο δὲ λίπ᾽ ἐλαίῳ “ 
4 


μέχρι τούτων ἐπιμέλεια καὶ καϑαριότης ἐστίν: ὅταν 
δὲ τὰς χρυσᾶς περόνας ἀναλαμβάνῃ καὶ τὰ διηκρι- 15 
βωμένα τέχνῃ ἐλλόβια καὶ τελευτῶσα τῆς περὶ τὸν 
κεστὸν ἅπτηται γοητείας. περιεργία τὸ χρῆμα καὶ 
λαμυρία μὴ πρέπουσα γαμετῇ γέγονεν. οὐκοῦν καὶ ἐ. 
τὸν οἶνον οἱ μὲν ἀλόαις χρωτίζοντες ἢ κινναμώμοις β 
καὶ κρόκοις ἐφηδύνοντες ὥσπερ γυναῖχα καλλωπί- 30 
ξουσιν εἰς τὰ συμπόσια καὶ προαγωγεύουσιν᾽" οἱ δ᾽ 
ἀφαιροῦντες τὸ ῥυπαρὸν καὶ ἄχρηστον ἐξ αὐτοῦ 9ε- 
ραπεύουσι καὶ καϑαίρουσιν. ἐπεὶ πάντ᾽ ἂν εἴποις 
ταῦτα περιεργίαν, ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ οἴκου" τί γὰρ 
Ὁ οὕτω κεκονίαται; τί δ᾽ ἀνέῳγε τοῦ περιέχοντος 56 
ὅϑεν ἂν μάλιστα πνεῦμα λαμβάνοι καϑαρὸν καὶ 


6 ἢ: καϑαρότητος 9 ῥύψιν ΤΟΘΠ ΠΟΘΙ 12 ρου. 
ΜΞ 1τὸ ἀϑανάτοιο)] ἵμερόεντος ἩοχΊΘΙτι8 18 Ιἄσδτη: κα- 
ὅῆρεν 14 καϑαριότητος γαοὶ 


σι 


1 


Φῷ 


20 


ΤΠΙΒΕΒΗ ΥἹ. 251 


- Ὰ 3 ῇ ν΄ 2 ΙΑ, Ἁ , , 
τοῦ φωτὸς ἀπολαύοι περιιόντος ἐπὶ τὰς δύσεις; τί 
δὲ τῶν ἐχπωμάτων ἕκαστον ἐχτέτριπται καὶ διέσμη- 
κται πανταχόϑεν ὥστε λάμπειν καὶ περιστίλβειν; ἢ 
τὸ μὲν ἔχπωμ᾽ ἔδει μὴ ῥύπου μηδὲ μοχϑηρίας ὀδω- 
δὸς εἶναι, τὸ δ᾽ ἐξ αὐτοῦ πινόμενον εὐρῶτος ἢ κη- 
λίδων ἀναπεπλῆσϑαι; καὶ τί δεῖ τἄλλα λέγειν; ἡ 
γὰρ αὐτοῦ τοῦ πυροῦ διαπόνησις εἰς τὸν ἄρτον 
οὐδὲν ἕτερον ἢ κάϑαρσις οὖσα. ϑέασαι μεϑ’ ὅσης 
γίγνεται πραγματείας" οὐ γὰρ μόνον ὑποδκαφισμοὶ 
καὶ διαττήσεις καὶ ἀποκρίσεις καὶ διακρίσεις εἰσὶ 

- , Χ - ψ , 2 2 ς - 2 
τῶν σιτίων καὶ τῶν ἀλλοτρίων. ἀλλ΄ ἡ τρῖψις ἐκ- 
ϑλίβουσα τοῦ φυράματος τὸ τραχὺ καὶ ἡ πέψις ἐξικ- 
μάξουσα τὸ ὑγρὸν χκαϑαίρουσι καὶ συστέλλουσι τὴν 
ἰν ᾽ ἜΧΟΝ Χ διδιν Α , 9: "7 3 " 
ὕλην εἰς αὐτὸ τὸ ἐδώδιμον. τί οὖν ἄτοπον, εἰ καὶ 


2) 


-Ὕ Χ -- ς ΄, μ᾿ Ω͂ ὧν 
ὅ τοῦ οἴνου τὸ τρυγῶδες ὡς κρίμνον ἢ σχύβαλον ἡ 


διήϑησις ἐξαιρεῖ. μήτε δαπάνης τινὸς τῇ καϑάρσει 
ιἦτ᾽ ἀσχολίας πολλῆς προσούσης; 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ Η΄. 
Τίς αἰτία βουλίμου. 


ΠΡΟΣ ΕΙΖ. ἘΘῚ ΕΑ ΖΟΞΘΎ, 
ΤΠ ΛΔΟΥΤΆΡΧΟΣ, ΣΦΚΛΑ͂ΡΟΣ, ΚΛΕΟΜΈΝΗΣ, 4440 1. 


1. Θυσία τις ἔστι πάτριος, ἣν ὁ μὲν ἄρχων ἐπὶ 
τῆς κοινῆς ἑστίας δρᾷ τῶν δ᾽ ἄλλων ἕκαστος ἐπ᾽ 
1 περιόντος τὴ 1 6 τἄλλα ἕ: τὰ ἄλλλ 1 ΒΕΒΙ]ΘΘΗΒΙΒ: 
διαπνόησις 10 διαττήσεις ΒΟΥΙΡΒΙῚ ἃ διαττᾶν τηοπθηΐο 5: 


διαιτήσεις δ: ἀποκλρούσεις 11 ΤΌΣΠΘΌυΒ: ἀλεκτρέων 
18 καὶ καϑαίρουσι καὶ Υη61 106 θυθΌμθυαβ: ἐξαίρει 


10 


298 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΙΌΝΜ 


οἴκου" καλεῖται δέ ᾿ἱβουλίμου ἐξέλασις" καὶ τῶν οὐκε- 
τῶν ἕνα τύπτοντες ἀγνίναις ῥάβδοις διὰ ϑυρῶν ἐξ- 
ελαύνουσιν. ἐπιλέγοντες “ἔξω βούλιμον ἔσω δὲ πλοῦ- 
69έτον καὶ ὑγίειαν. ἄρχοντος οὖν ἐμοῦ, πλείονες 
ἐκοινώνουν τῆς ϑυσίας᾽ κἄϑ᾽ ὡς ἐποιήσαμεν τὰ ὅ 
νενομισμένα καὶ πάλιν κατεχλίνημεν, ἐξητεῖτο πρῶ- 
τον ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος ἔπειτα τῆς φωνῆς, 
ἣν ἐπιλέγουσι τῷ διωκομένῳ, μάλιστα δ᾽ ὑπὲρ τοῦ 
πάϑους καὶ τῶν κατ᾽ αὐτὸ γιγνομένων. τὸ μὲν 
οὖν βούλιμον λιμὸν ἐδόκει μέγαν ἢ δημόσιον ἀπο- 10 
σημαίνειν. καὶ μάλιστα παρ᾽ ἡμῖν τοῖς Δἰολεῦσιν 
ἀντὶ τοῦ β τῷ π χρωμένοις" οὐ γὰρ βούλιμον, ἀλλὰ 
πούλιμον, οἷον πολὺν ὄντα λιμόν, ὀνομάξομεν. ἐδό- 
τὸν ν ν 7 [4 ὯΝ Ξ » Ὰ 7, 
κει δ᾽ ἡ βούβρωστις ἕτερον εἰναι" τὸ δὲ τεχμήριον 
ἐλαμβάνομεν ἐκ τῶν Μητροδώρου ᾿Ιωνικῶν᾽ ἱστορεῖ τ 
Β γάρ. ὅτι Σμυρναῖοι τὸ παλαιὸν Αἰολεῖς ὄντες ϑύ- 
ουσι Βουβροώστει ταῦρον μέλανα. καὶ χκατακόψαντες 
᾿} Γ ς - 2 ἃ Χ -" Χ “ ς 
αὐτόδορον ὁλοκαυτοῦσιν. ἐπεὶ δὲ πᾶς μὲν ἔοικεν ὁ 
λιμὸς νόσῳ, μάλιστα δ᾽ ὁ βούλιμος., ἐπιγίγνεσϑαι, 
παϑόντος παρὰ φύσιν τοῦ σώματος. εἰκότως ἀντι- 90 
Υ ς Χ " » Χ - δ Χ ΄ 
τάττουσιν ὡς μὲν ἐνδείᾳ τὸν πλοῦτον ὡς δὲ νόσῳ 
Χ ς , ς Ν » 2 ᾿ Χ 3. ἃ 
τὴν ὑγίειαν. ὡς δὲ ναυτιᾶν ὠνομάσϑη μὲν ἐπὶ 
τῶν ἐν νηὶ καὶ κατὰ πλοῦν τὸν στόμαχον ἔκλυο- 
μένων. ἔϑει δ᾽ ἴσχυκεν ἤδη καὶ κατὰ τῶν ὁπωσοῦν 


8 ἔξω μὲν βούλιμον, ἔσω δὲ πλουϑυγίειαν Οομούπδ αὖ 
μδχϑιηθίου θχθαΐ. οἵ. Βούρκ. 8 ρ. 681 10 βούλιμον) λιμὸν 
ΤῊΘΙ λιμὸν ἩθΥνΘ 6118 18 πολὺν ὄντα λιμὸν ΒΟΥΙΡΒΙ 
οὐτη ἢ: πολύνον πάλιν 14 βούβρωστις) οἵ. Ηομι. ἃ ὅ82 

οὖὐχ ἕτερον Μϑδαγν!ρῖιβ 16 ΜΙἊητροδώρου] Μυθ]]ον. 8 
Ῥ. 500 Ἐπ »ἱὦ 


εν 


10 


1ὅ 


20 


ΤΙΒΒᾺ ΥἹ. ᾿- 299 


τοῦτο πασχόντων ὄνομα τοῦ πάϑους εἶναι" οὕτως 
ἄρα καὶ τὸ βουλιμιᾶν ἐκεῖϑεν ἀρξάμενον ἐνταῦϑα 
διέτεινε. ταῦτα μὲν οὖν ἔρανον κοινὸν ἐκ πάντων 
συνεπλήρουν λόγων. 

2. Ἐπειδὴ δ᾽’ ἡπτόμεϑα τῆς αἰτίας τοῦ πάϑους, 
πρῶτον μὲν ἠπορήϑη τὸ μάλιστα βουλιμιᾶν τοὺς 
διὰ χιόνος πολλῆς βαδίζοντας, ὥσπερ καὶ Βροῦτος 
ἐκ Ζυρραχίου πρὸς ᾿4πολλωνίαν ἰὼν ἐκινδύνευσεν 
ὑπὸ τοῦ πάϑους" ἦν δὲ νιφετὸς πολὺς χαὶ τῶν τὰ 
σιτία κομιζόντων οὐδεὶς ἐξηκολούϑει᾽ λιποϑυμοῦν- 
τος οὖν αὐτοῦ καὶ ἀπολιπόντος. ἠναγκάσθησαν οἵ 
στρατιῶται προσδραμόντες τοῖς τείχεσιν ἄρτον αἱ- 
τῆσαι παρὰ τῶν τειχοφυλάκων πολεμίων" καὶ λα- 
βόντες εὐθὺς ἀνεκτήσαντο τὸν Βροῦτον: διὸ καὶ 
φιλανθρώπως ἐχρήσατο πᾶσι κύριος τῆς πόλεως γε- 
νόμενος. πάσχουσι δὲ τοῦτο χαὶ ἵπποι χαὶ ὄνοι. 
καὶ μάλισϑ᾽ ὅταν ἰσχάδας ἢ μῆλα κομίξωσιν. ὃ δὲ 
ϑαυμασιώτατόν ἔστιν. οὐκ ἀνθρώπους μόνον ἀλλὰ 
χαὶ κτήνη μάλιστα πάντων ἐδωδίμων ἀναρρώννυ- 
σιν ἄρτος" ὥστε. κἂν ἐλάχιστον ἐμφάγωσιν, ἰῶνται 
χαὶ βαδίζουσι. 

4 Μ: συνεπλήρυ Τυπθῦιβ: λέγων ὄὅ ἐπειδὴ δ᾽ 
ΒΘηΒΘΙοσαΒ: ἐπεὶ δὲ δὴ 6 τὸ αἴτιον τοῦ μάλιστα ἢ 
8 ἐὼν ΜϑδανΙρῖιβ 10 ὃ: λειποϑυμοῦντος 11 ρῖὸ ἀπο- 
λιπόντος ἀεαὺ μηδενὸς ἔχοντος --- μηδὲν ἐδώδιμον Ν1ῦ. Βταυΐ. 
ο. 26 12 τοῖς τείχεσι τῶν πολεμίων ἄρτ. αἶτ. παρὰ τῶν 
τειχοφυλάκων Τ) ΟΘΠΠΘΙῈΒ 16 ὄνοι] ἡμίονοι ῬΒ611 85 
11 ὅταν ἰάθη: ὅταν ἢ ἢ] καὶ Ἰᾶθ᾽ιη 20 ἐμωφάγωσιν] ἐὰν 
φάγωσιν τ ϊΪ ἐῶνται]) εὐϑὺς ἵστανται ῬΒ611ὰ5. Εοτύ. ἐῶνται 
οὐΐατη δϑὺ οχ ἱστῶνται (ργτο ἵστανται οἵ. Ῥγαοίεύ. Ρ. ΠΧ ΧΧΤΌ. 


6 τὸ θεᾶθμι χρη. Εἰχρϑά. 4, ὅ, 9 ἀἰϊχί: ἐπειδὴ δέ τι ἐμφά- 
γοιεν, ἀνίσταντο καὶ ἐπορεύοντο 


240 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΤΌΜ 


5. Γενομένης δὲ σιωπῆς. ἐγὼ συννοῶν ὅτι τὰ 
τῶν πρεσβυτέρων ἐπιχειρήματα τοὺς μὲν ἀργοὺς καὶ 
ἀφυεῖς οἷον ἀναπαύει καὶ ἀναπίμπλησι, τοῖς δὲ φι- 
λοτίμοις καὶ φιλολόγοις ἀρχὴν ἐνδίδωσιν οἰκείαν 
καὶ τόλμαν ἐπὶ τὸ ξητεῖν καὶ ἀνιχνεύειν τὴν ἀλή- 
Ἐ ϑειαν, ἐμνήσϑην τῶν ᾿Ζριστοτελικῶν ἐν οἷς λέγεται, 
ὅτι. πολλῆς περιψύξεως γενομένης ἔξωϑεν., ἐκϑερ- 
μαίνεται σφόδρα τὰ ἐντὸς καὶ πολὺ σύντηγμα ποιεῖ" 
τοῦτο δ᾽. ἐὰν μὲν ἐπὶ τὰ σκέλη ῥυῆ, κόπους ἀπερ- 
γάξεται καὶ βαρύτητας. ἐὰν δ᾽ ἐπὶ τὰς τῆς κινή- 
σεως καὶ τῆς ἀναπνοῆς ἀρχάς, ἀψυχίαν ἢ καὶ ἀσϑέ- 
ψνειαν. ὅπερ οὖν εἰκός. τοῦ λόγου λεχϑέντος, 
ἐπεραίνετο, τῶν μὲν ἐπιφυομένων τῷ δόγματι τῶν 
δ᾽ ὑπερδικούντων. 

4. Σώκλαρος δὲ τὴν ἀρχὴν ἔφη τοῦ λόγου κάλ- 
λιόστα κεῖσϑαι" περιψύχεσϑαι γὰρ ἱκανῶς καὶ πυκ- 
νοῦσϑαι τὰ σώματα τῶν βαδιξόντων διὰ χιόνος" 
τὸ δὲ σύντηγμα τὴν ϑερμότητα ποιεῖν καὶ τοῦτο 
καταλαμβάνειν τὰς ἀρχὰς τῆς ἀναπνοῆς αἰτηματῶ- 
δὲς εἶναι" μᾶλλον οὖν δοχεῖν αὐτῷ τὴν ϑερμότητα 
συστελλομένην καὶ πλεονάξζουσαν ἐντὸς ἀναλίσκειν 
τὴν τροφήν, εἶτ᾽, ἐπιλειπούσης καὶ αὐτῆς, ὥσπερ 
πῦρ ἀπομαραίνεσϑαι᾽ διὸ πεινῶσι σφόδρα καὶ βραχὺ 
παντελῶς ἐμφαγόντες εὐϑὺς ἀναλάμπουσι" γίγνεται 


6 ᾿Δριστοτελικῶν) οἵ. Ῥ». 884, 188 11 ἢ καὶ] ἢ δυὺ 
καὶ αὶ 16 ἱκανῶς] ἰσχυρῶς Ῥ5611058 22 καὶ] Ομ. ῬΒ61108 
28 τὸ πῦρ 1άθη πεινῶσι] δᾶ. οἵ τοῦτο παϑόντες 
ῬΒ6]1ὰ5; ἔογύεββθ Ῥ]αὐδγο μα βουιρϑοσαῦ πειν[ ΟΝ οὲ ἂν 
τοῦτο πάϑ) 2 0] 


"- 


[9] 


ῦ 


Ὁ 


Π͵ΒΒΒ ΥἹ. 241 


γὰρ ὥσπερ ὑπέκκαυμα τῆς ϑερμότητος τὸ πῤοῦὄφε- 
ρόμενον. 
ὅ. Κλεομένης δ᾽ ὃ ἰατρὸς ἄλλως ἔφη τῷ ὀνό- 
ματι τὸν λιμὸν συντετάχϑαι δίχα τοῦ πράγματος, 
ὅ ὥσπερ τῷ καταπίνειν τὸ πίνειν καὶ τῷ ἀνακύπτειν 69 
τὸ χύπτειν᾽ οὐ γὰρ εἶναι λιμόν, ὥσπερ δοκεῖ, τὴν 
βουλιμίαν, ἀλλὰ πάϑος ἐν τῷ στομάχῳ διὰ συνδρο- 
μὴν ϑερμοῦ λιποψυχίαν ποιοῦν. ὥσπερ οὖν τὰ 
ὀσφραντὰ πρὸς τὰς λιποϑυμίας βοηϑεῖν. καὶ τὸν 
10 ἄρτον ἀναλαμβάνειν τοὺς βουλιμιῶντας, οὐχ ὅτι 
τροφῆς ἐνδεεῖς εἰσι (μικρὸν γοῦν παντάπασι λαβόν- 
τες ἀναζωπυροῦσιν), ἀλλ᾽ ὅτι τὸ πνεῦμα καὶ τὴν 
δύναμιν ἀνακαλεῖται καταφερομένην. ὅτι δ᾽ ἔστι 
λιποϑυμία καὶ οὐ πεῖνα, μηνύει τὸ τῶν ὑποξυγίων᾽ 
15 ἥ τε γὰρ τῶν ἰσχάδων ἀποφορὰ καὶ ἡ τῶν μήλων 
ἔνδειαν μὲν οὐ ποιεῖ, καρδιωγμὸν δέ τινα μᾶλλον Β 
καὶ νὴ Ζ{᾽ εἴλιγγον. 
6. Ἡμῖν δὲ καὶ ταῦτα μετρίως ἐδόκει λέγεσϑαι. 
χαὶ ἀπὸ τῆς ἐναντίας ἀρχῆς δυνατὸν εἶναι, μὴ πύ- 
80 χνῶσιν ἀλλ᾽ ἀραίωσιν ὑποϑεμένοις, διασῷσαι τὸ πι- 
ϑανόν" τὸ γὰρ ἀπορρέον πνεῦμα τῆς χιόνος ἐστὶ 
1 Ταμπῖτ5: ὑπέχλυμα ὅ τῷ ΒΑΒΙΘΘΗΒ15: τὸ ϑαὺ τοι 
καὶ τῷ --- τὸ ΤΌτΠΘΌυΒ: καὶ τὸ --- τῷ οὗ ΞγὉ. 7 τῷ 


ῬΒ56115 8 ϑερμοῦ ἰάθιη: λιμοῦ λιποψυχίαν ἧ: λειποψυχίαν 
- λιποϑυμίας " Β1ο οὖ ᾿ηΐτα: λειποϑυμίας 10 ἄρτον 'τ- 


πθΡαΒ: αὐτὸν τοὺς ΒΕΒΙ]ΘΘΗΒ185: καὶ τοὺς 11 λαβόντες 
Ὗ: ἀναλαβόντες Ῥτορύθυ ἀναξωπυροῦσιν 1ὅ γὰρ θαθΡηε- 
ΤῸΒ 11 νὴ Ζι᾿ εἴλιγγον ΒΟΙΤΡΒΙ αὕτη Ἐ: “διειλιγμόν δε 


5080]. Αὐῖβύ. ΑΟἤδΥ. γ8. ὅ81: ὅταν δὲ περὶ τὴν καρδίαν 
στρόφος γένηται, ἐπακολουϑεῖ σκότος, καὶ τοῦτο τὸ πάϑος 
καλοῦσιν ἴλιγγον κέ. οἵ. οὐϊατη γ5. 1218. Οοὕθγαμῃ εἰλιγμός 
οὕτη δἴλιγγος οὐϊδυη 8101 οοπδιηαιίατγ. 19 καὶ ἢ 


ῬΙαΐδτοηὶ Μοσϑ]α. ΥὍΟΪ. ΤΥ. 10 


Ὁ: 


942 ΘΟΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


μὲν οἷον ἀϑὴρ τοῦ πάγου καὶ ψῆγμα λεπτομερέστα- 
τον. ἔχει δέ τι τομὸν καὶ διαιρετικὸν οὐ σαρχὸς 
μόνον ἀλλὰ καὶ ἀργυρῶν καὶ χαλκῶν ἀγγείων" δρῶ- 
μδν γὰρ ταῦτα μὴ στέγοντα τὴν χιόνα πνεομένη 
γὰρ ἀναλίδκεται καὶ τὴν ἐχτὸς ἐπιφάνειαν τοῦ ἀγ- 
γείου νοτίδος ἀναπίμπλησι λεπτῆς καὶ κρυσταλλοει- 
δοῦς, ἣν ἀπολείπει τὸ πνεῦμα διὰ τῶν πόρων ἀδή- 
λως ἀπερχόμενον᾽ τοῦτο δὴ τοῖς βαδίζουσι διὰ χιόνος 
ὀξὺ καὶ φλογοειδὲς προσπίπτον ἐπικάειν δοκεῖ τὰ 
ἄκρα τῷ τέμνειν καὶ παρελϑεῖν τῇ σαρκί, καϑάπερ 
πῦρ᾽ ὅϑεν ἀραίωσις γίγνεται περὶ τὸ σῶμα πολλὴ 
καὶ ῥεῖ τὸ ϑερμὸν ἔξω διὰ τὴν ψυχρότητα τοῦ πνεύ- 
ματος, καὶ περὶ τὴν ἐπιφάνειαν σβεννύμενον ἱδρῶτα 
 δροσώδη διατμίξει καὶ λεπτόν, ὥστε τήχεσϑαι καὶ 
ἀναλίσκεσϑαι τὴν δύναμιν. ἐὰν μὲν οὖν ἡσυχάξῃ 
τις. οὐ πολλὴ τοῦ σώματος ἀπέρχεται ϑερμότης" 
ὅταν δὲ τὴν μὲν τροφὴν τοῦ σώματος ἡ κίνησις εἰς 
τὸ ϑερμὸν ὀξέως μεταβάλλῃ τὸ δὲ ϑερμὸν ἔξω φέ- 
θηται, διακρινομένης τῆς σαρκός. ἀϑρόαν ἀνάγκη 
τῆς δυνάμεως ἐπίλειψιν γενέσϑαι. ὅτι δὲ τὸ ἐκ- 
ψύχεσϑαι οὐ πήγνυσι μόνον ἀλλὰ καὶ τήκει τὰ σώ- 
ματα, δῆλόν ἐστιν. ἐν μὲν γὰρ τοῖς μεγάλοιξ χει- 
μῶσιν ἀκόναν μολίβδου διατηκόμεναι τό τε τῆς 
ἐφιδρώσεως καὶ τὸ πολλοῖς μὴ πεινῶσι συμπίπτειν 


1 ἀϑὴο Ὗ: αἰϑὴρ 10 παρελϑεῖν] 50γ. νἱᾶ. παρει- 
σϑεῖν οἵ. γιῦ. Βγαῦ. ὁ. 2ὅ αὍϊ ργὸ ποὺ γϑῦῦο οϑὺ διαδύεσθαι 
11 πῦρ' ὅϑεν ἢ: πυρωϑὲν (τὸ πῦρ᾽ ὅϑεν ΑΠΟΙΥΤΙΗ 18) 

12 διὰ Απομγτηαβ: καὶ 18 καὶ ὟΝ 16 τὴν ὟὟ : καὶ τὴν 
98 οἵ, Αὐἱϑῦὺ. ΕὟ. 919 τό τε Ὗ: τότε 24 ἐφιδρώσεως 
Τ,., Ῥιμπάοτῆιβ οχ γι. Βγαῦ. ο. 28: ἀφιδρώσεως 


μα. 


ὅ 


Τ1ΒἘῈῈ} ΥἹ. 245 


τὴν βουλιμίασιν ἀραίωσιν χατηγορεῖ μᾶλλον καὶ 
δ κῃ κλὶ Ψ - , 9 - Ἁ 
ῥύσιν ἢ πύκνωσιν τοῦ σώματος. ἀραιοῦνται δὲ χει- 
- ’ Φ " - ΄ Ε Χ 

μῶνος μὲν, ὥσπερ εἴρηται, τῇ λεπτότητι, ἄλλως δὲ 
τοῦ χόπου χαὶ τῆς κινήσεως ἀποξυνούσης τὴν ἐν 

ὃ τῷ σώματι ϑερμότητα᾽ λεπτὴ γὰρ γενομένη καὶ κο- 
πιῶσα ῥεῖ πολλὴ καὶ διασπείρεται διὰ τοῦ σώματος. 
τὰ δὲ μῆλα καὶ τὰς ἰσχάδας εἰκὸς ἀποπνεῖν τι τοι- Ἐ 
οὔτον, ὥστε τῶν ὑποζυγίων τὸ ϑερμὸν ἀπολεπτύ- 
νειν καὶ καταχκερματίξειν: ἄλλα γὰρ ἄλλοις ὥσπερ 
τὶ ᾿ Ἁ 7 ’ὔ 

10 ἀναλαμβάνειν καὶ καταλύεσθαι πέφυκεν. 


ΠΡΟΒΖΜΗΜΩΑ Θ΄. 


Διὰ τί ὃ ποιητὴς ἐπὶ μὲν τῶν ἄλλων ὑγρῶν τοῖς ἰδίοις 
2 , - » } 27 φ Α -“ 
ἐπιϑέτοις χρῆται, μόνον δὲ τοὔλαιον ὑγρὸν καλεῖ. 


ΤΓΡΟΣΙΓΕ ΤΟΥΣ ΦΙΕΑΨΘΕΟΘΩΣ 
1 ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, 44Μ4ΜΟΙ. 


1. Ἠπορήϑη ποτὲ καὶ διὰ τί πολλῶν ὑγρῶν ὄν- 
τῶν τὰ μὲν ἄλλα τοῖς ἰδίοις ἐπιϑέτοις ὁ ποιητὴς 
εἰώϑει κοσμεῖν, τὸ γάλα τε λευκὸν καὶ τὸ μέλι χλω- 
ρὸν χαὶ τὸν οἶνον ἐρυϑρὸν καλῶν, τὸ δ᾽ ἔλαιον 

0 ἀπὸ χοινοῦ τοῦ πᾶσι συμβεβηκότος μόνον ἐπιεικῶς 
ὑγρὸν προσαγορεύει. εἰς τοῦτ᾽ ἐλέχϑη., ὅτι ὡς γλυ- 
κύτατόν ἐστι τὸ δι᾽ ὅλου γλυκύ, καὶ λευκότατον τὸ 
δι᾿ ὅλου λευκόν δι᾿ ὅλου δὲ τοιοῦτόν ἐστιν, ᾧ μη- 


1 ἀραίωσιν 4 ΒαΑΒΊΠΘΘΗ515: τῆς ἐν τῷ σώματι ϑερ- 
μότητος 13. ΒΙῖο οὗ πῖτ: τὸ ἔλαιον 20 ἀπὸ Ἀ᾿;: ὑπὸ 
κοινοῦ τοῦ] τοῦ κοινοῦ" 21 ὡς Ἐ: καὶ 
Ὸ: 


244 ΟΟΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΤΌΝΜ 


δὲν ἐμμέμικται τῆς ἐναντίας φύσεως" οὕτω δὴ καὶ 
τὸ ὑγρὸν μάλιστα ῥητέον, οὗ μηδὲν μέρος ξηρόν 
ἐστι" τοῦτο δὲ τῷ ἐλαίῳ συμβέβηκε. 

ὃ, Πρῶτον μὲν ἡ λειότης αὐτοῦ τὴν ὁμαλότητα 


696 τῶν μορίων ἐπιδείκνυται" δι᾽ ὅλου γὰρ αὑτῷ συμ- 


παϑεῖ πρὸς τὴν ψαῦσιν. ἔπειτα τῇ ὄψει παρέχει 
καϑαρώτατον ἐνοπτρίσασϑαι" τραχὺ γὰρ οὐδέν ἐστιν 
ὥστε διασπᾶν τὴν ἀνταύγειαν. ἀλλ᾽ ἀπὸ παντὸς μέ- 
ρους δι᾽ ὑγρότητα καὶ σμικρότατον ἀνακλᾷ τὸ φῶς 
ἐπὶ τὴν ὄψιν. ὥσπερ αὖ τοὐναντίον, τὸ γάλα τῶν 
ὑγρῶν μόνον οὐκ ἐσοπτρίζει, πολλῆς ἀναμεμιγμένης 
αὐτῷ γεώδους συστάσεως. ἔτι δὲ κινούμενον, ἥκιστα 
ψοφεῖ τῶν ὑγρῶν" ὑγρὸν γάρ ἐστι δι’ ὅλου" τῶν 
δ᾽ ἄλλων ἐν τῷ ῥεῖν καὶ φέρεσϑαι τὰ σκληρὰ καὶ 
Β γεώδη μέρη προσκρούσεις λαμβάνοντα καὶ πληγὰς 
ψοφεῖ διὰ τραχύτητα. καὶ μὴν μόνον ἀκράτητον 
διαμένει καὶ ἄμικτον" ἔστι γὰρ πυκνότατον᾽ οὐ γὰρ 
ἔχει μεταξὺ τῶν ξηρῶν καὶ γεωδῶν ἐν αὐτῷ μερῶν 
κενώματα καὶ πόρους, οἷς δέξεται τὸ παρεμπίπτον᾽ 
ἀλλὰ δι᾽ ὁμοιότητα τῶν μερῶν εὐάρμοστόν ἔστι καὶ 
συνεχές᾽ ὅταν δ᾽ ἀφρίξῃ τοὔλαιον. οὐ δέχεται τὸ 
πνεῦμα διὰ λεπτότητα καὶ συνέχειαν. τοῦτο δ᾽ αἵ- 
τιον καὶ τοῦ τρέφεσϑαι τὸ πῦρ ὑπ᾽ αὐτοῦ" τρέφε- 
ται μὲν γὰρ οὐδενὶ πλὴν ὑγρῷ, καὶ τοῦτο μόνον 
καυστόν ἐστιν' ἐκ γοῦν τῶν ξύλων ὃ μὲν ἀὴρ 
1 δὴ Ἀ: δὲ 4 μὲν] μὲν γὰρ 6 ψαῦσιν Χ: ψύξιν 
9 χἂν σμικρότατον ἢ Ὁ 11 ΒαΒ1]6Θηβ15: ἐσοπτρίζειν 
12 συστάσεως] οΟΥὴ. τη6] 18 τῶν δ᾽ Τυαυσποῦθυδ: τῶν 


1ὅ Ἰάθιη: μέτρα 16 1Ιᾶθῃι: βραχύτητα 20 ἀλλὰ 1άθῃι: 
ἅμα ὁμαλότητα ὟΥ 10. 5: ἀνάρμοστον 


“ὦ μι ον ζων," ἀϑῆ 


αὐγὰ Δ λυ ο, χὰ ἐὼν "Δ. 


ΤΠΙΒΒΕ ΥἹ. 245 


ἄπεισι καπνὸς γενόμενος. τὸ δὲ γεῶδες ἐκτεφρω- 
ϑὲν ὑπολείπεται" μόνον δ᾽ ὑπὸ τοῦ πυρὸς τὸ νοτε- 
ρὸν ἀναλοῦται᾽ τούτῳ γὰρ τρέφεσϑαν πέφυκεν. 
ὕδωρ μὲν οὖν χαὶ οἶνος καὶ τὰ λοιπά, πολλοῦ 
5 μετέχοντα τοῦ ϑολεροῦ καὶ γεώδους, ἐμπίπτοντα 
τὴν φλόγα διασπᾷ καὶ τῇ τραχύτητι καὶ τῷ βάρει 
ϑλίβει καὶ κατασβέννυσι" τὸ δ᾽ ἔλαιον, ὅτι μάλιστα 
εἰλικρινῶς ὑγρόν ἐστι, διὰ λεπτότητα μεταβάλλει 
καὶ κρατούμενον ἐχπυροῦται. 
ι.᾽ 8. Μέγιστον δ᾽ αὐτοῦ τῆς ὑγρότητος τεχμήριον 
ἡ ἐπὶ πλεῖστον ἐξ ὀλιγίστου διανομὴ καὶ χύσις" 
οὔτε γὰρ μέλιτος οὔϑ᾽ ὕδατος οὔτ᾽ ἄλλου τινὸς 
ὑγροῦ βραχὺς οὕτως ὀπὸς ἐπίδοσιν λαμβάνει τοι- 
αύτην, ἀλλ’ εὐθὺς ἐπιλείπων καταναλίσκεται διὰ 
16 ξηρότητα. τὸ δ᾽ ἔλαιον, ὅλκιμον πανταχῆ καὶ μαλα- 
κόν., ἄγεται περὶ τὸ σῶμα χριομένοις καὶ συνεπιρ- 
ρεῖ πορρωτάτω δι᾽ ὑγρότητα τῶν μερῶν μηκυνομέ- 
νῶν, ὥστε καὶ παραμένειν δυσεξίτηλον. ὕδατι μὲν 
γὰρ βρεχϑὲν ἱμάτιον ἀποξηραίνεται ῥᾳδίως, ἐλαίου 
90 δὲ κηλῖδας οὐ τῆς τυχούσης ἐστὶ πραγματείας ἐκ- 
καϑῆραι" μάλιστα γὰρ ἐνδύεται τῷ μάλιστα λεπτὸν 
καὶ ὑγρὸν εἶναι. καὶ γὰρ οἶνον κεκραμένον δυσχε- 
ρέστερον ἐξαιροῦσι τῶν ἱματίων, ὡς ᾿Δριστοτέλης 
φησίν, ὅτι λεπτότερός ἐστι καὶ μᾶλλον ἐνδύεται 
95 τοῖρ πόροιο. 
11 ἡ Μ 18 ὀπὸς] ὄγκος 18 τοσαύτην 14 ἐπι- 
λείπων καταναλίσκεται ἧ: ἐπὶ πλεῖστον καὶ ἀναλίσκεται 
1ὅ μαλακὸν ὃν αὶ 18 μὲν γὰρ ἢ: μέν γε 20 Τιθοηῖοαε: 


γραμματείας 1. ἔ: ἐκκαϑᾶραι 28 ΠαθΌποιαβ: ἐξαίρουσι 
᾿ἀριστοτέλης] Ὁ. 814, ϑὺα 24 Μ: λεπτότερον 


240 ΘΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


ὙΕΤΕ,, προ ἢ ΨΩ. ΘΟ 


Ε ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ͂[7[11. 


Τίς αἰτία, δι’ ἣν ψαϑυρὰ γίγνεται ταχὺ τὰ ἐκ συκῆς 
κρεμαννύμενα τῶν ἱερείων. 


ΤΡΘΣΚΣΙΓΑ ΤΘΥΤΑΙΓΗΙΟΚΟΎΥ. 
ΑΡΙΣΤΙΩΝ, ΠΛΟΥΤΑΆΡΧΟΣ, 4440]. ὅ 


1. Ὁ ᾿Ζριστέωνος εὐημέρει παρὰ τοῖς δειπνοῦσι, 
μάγειρος, ὡς τὰ τ᾽ ἄλλα χαριέντως ὀψοποιήσας καὶ 
τὸν ἄρτι τῷ Ἡρακλεῖ τεϑυμένον ἀλεκτρυόνα παρα- 
ϑεὶς ἁπαλὸν ὥσπερ χϑιξόν, νεαρὸν ὄντα καὶ πρόσ- 
φατον. εἰπόντος οὖν τοῦ ᾿“ριστίωνος, ὅτι τοῦτο 10 
γίγνεται ταχέως, εἰ σφαγεὶς εὐθὺς ἀπὸ τῆς συκῆς 

Ε' χρεμασϑείη. τὴν αἰτίαν ἐζητοῦμεν. ὅτι μὲν δὴ 
πνεῦμα τῆς συχῆς ἄπεισιν ἰσχυρὸν καὶ σφοδρόν, 
ἥ τ’ ὄψις ἐκμαρτυρεῖ καὶ τὸ περὶ τῶν ταύρων λε- 
γόμενον. ὡς ἄρα συκῇ προσδεϑεὶς ὃ χαλεπώτατος, 18 
ἡσυχίαν ἄγει καὶ ψαύσεως ἀνέχεται, καὶ ὅλως ἀφί- 
ησι τὸν ϑυμὸν ὥσπερ ἀπομαραινόμενον. τὴν δὲ 
πλείστην αἰτίαν καὶ δύναμιν ἡ δριμύτης εἶχε" τὸ 
γὰρ φυτὸν ἁπάντων ὀπωδέστατον, ὥστε καὶ τὸ σῦ- 
κον αὐτὸ καὶ τὸ ξύλον καὶ τὸ ϑρῖον ἀναπεπλῆσϑαι᾽" 30 

697 διὸ καόμενόν τε τῷ καπνῷ δάκνει μάλιστα καὶ 
κατακαυϑέντος ἡ τέφρα δυπτικωτάτην παρέχει κόνιν" 
ταῦτα δὲ πάντα ϑερμότητος. καὶ τὴν πῆξιν ἐμ- 

6 εὐημερεῖὶ Τ16] 8 ἄρτι ΘΟΘΒΠΘτ5: ὅτι 14 ὄψις] 
ὄσφρησις 16 ὁ] καὶ ὁ οοΒμοσαβ 60]]. Ῥ]Ιη. 28, 180 
17 ἁπομαραινόμενος ΘΘΌΠΘΥυβ 20 ϑρῖον Κα] ὑνγαββουαβ: 


ἔργον 22 κονίαν Χ 2428 ϑερμότητος)] δριμύτητος ἢ 
Το ΘΠ ΘΥτ8 καὶ τὴν] ἢ τὴν ὁ 


πεν Ἄλεος»... “ 


10 


1ὅ 


ΤΠΙΒΕΙ ΥἹ. 241 


ποιεῖν τῷ γάλακτι τὸν ὀπὸν οἴονταί τινες, οὐ σκα- 
ληνίᾳ σχημάτων περιπλέκοντα καὶ κολλῶντα τὰ μέρη 
τοῦ γάλαχτος. ἐκϑλιβομένων ἐπιπολῆς τῶν λείων 
καὶ περιφερῶν, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ ϑερμότητος ἐχτήκοντα 
τοῦ ὑγροῦ τὸ ἀσύστατον καὶ ὑδατῶδες. τεκμήριον 
δὲ χαὶ τὸ ἄχρηστον γλυκὺ εἶναι τὸν ὀπόν, ἀλλὰ 
πωμάτων φαυλότατον" οὐ γὰρ τὸ λεῖον ὑπὸ τῶν 
σχαληνῶν. ἀλλὰ τὸ ψυχρὸν ἔστη καὶ ἄπεπτον ὑπὸ 
τῆς ϑερμότητος. καὶ πρὸς τοῦτο συνεργοῦσιν οἱ Β 
ἅλες" ϑερμοὶ γάρ εἰσι πρὸς δὲ τὴν λεγομένην πε- 
ριπλοκὴν καὶ σύνδεσιν ἀντιπράττουσι διάλυσιν᾽ δια- 
λύειν γὰρ μάλιστα πεφύκασι. ϑερμὸν οὖν πνεῦμα 
καὶ δριμὺ καὶ τμητικὸν ἀφίησιν ἡ συκῆ" καὶ τοῦτο 
ϑρύπτει καὶ πεπαίνει τὴν σάρκα τοῦ ὕρνιϑος. ταὐτὸ 
ὃὲ πάσχει καὶ πυρῶν ἐντεϑεὶς σιρῷ καὶ νίτρῳ συν- 
ἡμμένος, ὑπὸ ϑερμότητος. ὅτι δ᾽ ὁ πυρὸς ἔχει τι 
ϑερμόν. τεκμαίρονται τοῖς ἀμφορεῦσιν, ὧν ἐντιϑε- 
μένων εἰς σιρὸν ἐξαναλίσκεται ταχέως ὁ οἶνος. 


1 οὐ] οὐ μόνον αὰ Ὁ. ΒΑΒ1]6Θη515: σκαλληνί 4 Τυτ- 
πθρα8: περιφέρων ὅ καὶ] 66]. ὙΥ Βου, νἱᾶ, τεκμήριον 
δὲ καὶ τὸ οὐ χρηστὸν εἶναι γλυκὺ τὸν ὀπὸν 8 .: σκαλλή- 
γῶν Ῥοβὺ πᾶπο σοοθῖὴ αὐϑθάδτη ᾿ἱπίθσοι1ββθ ραϊαῦ ΘοΘΒπθ- 
ΤᾺΒ ἔστη καὶ] ἔστηκεν Ἡ 14 οθμηοταβ: τὸ αὐτὸ 
16 ἸΙάϑι: σωρῷ 18 σιρὸν ΠΟΘΏΠΘΙῸΒ σῖτον Ὁ. ἐξίστα- 
ται ἢ 


" 


Ὀ 


10 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΟΝ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΩΝ 
ΒΙΒΑΙΟΝ ἙΒΔΌΜΟΝ. 


ΠΡΟΟΊΜΙΟΝ. 


1. Χαρίεντος ἀνδρός, ὦ Σόσσιε Σενεκίων. καὶ 
φιλανϑρώπου λόγον ἔχουσι Ῥωμαῖοι διὰ στόματος, 
ὅστις ἦν ὁ εἰπών, ἐπεὶ μόνος ἐδείπνησε. “βεβρω- 
κέναι, μὴ δεδειπνηκένανι σήμερον" ὡς τοῦ δείπνου 
κοινωνίαν καὶ φιλοφροσύνην ἐφηδύνουσαν ἀεὶ πο- 
ϑοῦντος. Εὔηνος μὲν γὰρ ἔλεγε τὸ πῦρ ἥδιστον 
εἶναι ἡδυσμάτων. καὶ τὸν ἅλα ᾿ϑεῖον᾽ Ὅμηρος οἱ δὲ 
πολλοί ᾿'χάριτας᾽ καλοῦσιν, ὅτι ἐπὶ τὰ πλεῖστα μιγνύ- 
μενος εὐάρμοστα τῇ γεύσει καὶ προσφιλῆ ποιεῖ καὶ 
κεχαρισμένα" δείπνου δὲ καὶ τραπέζης ϑειότατον 
ὡς ἀληϑῶς ἥδυσμα φίλος ἐστὶ παρὼν καὶ συνήϑης 
καὶ γνώριμος οὐ τῷ συνεσϑίειν καὶ συμπίνειν, ἀλλ᾽ 
ὅτι λόγου μεταλαμβάνει καὶ μεταδίδωσιν, ἄν γε δὴ 
χρήσιμον ἐνῇ τι καὶ πιϑανὸν καὶ οἰκεῖον τοῖς λεὲ- 
γομένοις᾽ ἐπεὶ τούς γε πολλοὺς αἱ παρ᾽ οἶνον ἀδο- 
λεσχίαι ληροῦντας ἐμβάλλουσι πρὸς τὰ πάϑη καὶ 
προσδιαστρέφουσιν. ὅϑεν ἄξιόν ἐστι μηδὲν ἧττον 
λόγους ἢ φίλους δεδοκιμασμένους παραλαμβάνειν 
ἐπὶ τὰ δεῖπνα. τοὐναντίον ἢ “ακεδαιμόνιον φρο- 

9 Εὔηνος] ΒοΙρκ. ὃ. ρ. 511 10 ἡδυσμάτων εἶναι ΠοΘἘ- 


ὨΘΙῸΒ. οἷ, Ὁ. 10100 Ὅμηρος] 1 214 11 ὅτι ἐπὶ] ὅτι 
19 πρὸς τὰ αἴσχιστα πάϑη Ἦ. πρὸς τὴν μέϑην 


»᾿ 


0 


τῷ 
φΦ 


ΠΙΒΕΒΕ ὙΠ. 249 


νοῦντας καὶ λέγοντας" ἐκεῖνοι μὲν γάρ, ὅταν νέον 
ἢ ξένον εἰς τὸ φιδίτιον παραλάβωσι. τὰς ϑυρίδας 
δείξαντες ταύτῃ φασίν “οὐκ ἐξέρχεται λόγος" ἡμεῖς 
δ᾽ ἑαυτοὺς χρῆσϑαι λόγοις συνεϑίξομεν. ὧν πᾶσίν 

Ὁ ἐστι καὶ πρὸς πάντας ἐξαγωγή. διὰ τὰς ὑποϑέδσεις 
μηδὲν ἀκόλαστον μηδὲ βλάσφημον μηδὲ χκακόηϑες 
ἐχούσας μηδ᾽ ἀνελεύϑερον. ἔξεστι δὲ κρίνειν τοῖς 
παραδείγμασιν, ὧν τὴν ἑβδόμην δεκάδα τουτὶ περι- 
ἔχει τὸ βιβλίον. 


1 ὅταν ἔξ: ὅτε 2 ΒΑΒΙΘ6ΘΗ5158: φιλέστιον 4 Αποηγ- 
τηῦβ: συνεϑιζομένων 1 Βαβηθθηβιβ: ἔχουσα 


Ε ΠΡΟΒΜΗΜΑΆΑ Ἅἅ΄. 
Πρὸς τοὺς ἐγχαλοῦντας Πλάτωνι τὸ ποτὸν εἰπόντι διὰ 
τοῦ πνεύμονος ἐξιέναι. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ! 414 ΖΔΟΓΟΎ. 
ΝΙΚΙΑΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΠΡΩΤΟΓΈΝΗΣ, ΦΛΩΡΟΣ. 5 
- 1. Εἰσῆλϑέ τινι τῶν συμποτῶν ὥρᾳ ϑέρους 
τουτὶ τὸ πρόχειρον ἅπασιν ἀναφϑέγξασϑαι 


ἱτέγγε πλεύμονας οἴνῳ" τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται" 


098 καὶ Νικίας ὃ Νικοπολίτης ἰατρός “οὐδέν᾽ ἔφη 'ϑαυ- 
΄ 9 " 9 Ἁ 2 “Ὁ 2 ῇ ει 
μαστόν. εἰ ποιητικὸς ἀνὴρ ““λκαῖος ἡγνόηδσεν ὃ καὶ τὸ 
Πλάτων ὃ φιλόσοφος. καίτοι τὸν μὲν ᾿Δ4λκαῖον 
ἁμωσγέπως εὐπορήσειν βοηϑείας, ἀπολαύειν ἐκμά- 
δος τὸν πλεύμονα, γειτνιῶντα τῷ στομάχῳ, καὶ διὰ 
τοῦτο τέγγεσϑαι πιϑανόν ἐστιν. ὃ δὲ φιλόσοφος 
οὑτωσὶ σαφῶς᾽ ἔφη Ῥγράψας διεξιέναι τὰ ποτὰ διὰ ι5 
τοῦ πλεύμονος οὐδὲ τοῖς προϑυμοτάτοις ἀμύνειν 
ἐπιχείρησιν ὑπὲρ αὑτοῦ πιϑανὴν ἀπολέλοιπε. τὸ 
Β γὰρ ἀγνόημα μέγα. πρῶτον μέν, ὅτι τῆς ὑγρᾶς 
τροφῆς πρὸς τὴν ξηρὰν ἀναγκαίαν ἐχούσης τὴν ἀνά- 
μἱξυν, εἰκός ἔστι ταὐτὸν ἀμφοτέραις ἀγγεῖον ὑπο- 
-» Χ 7 9 ἃ ῇ ΄, 2 ᾿ 
κεῖσϑαν τὸν στόμαχον είς τὴν κατὼ κοιλίαν ἐκδι- 


Ὁ 


τε 


8 ΒΕΟΙΡῚς, 8 Ῥ. 1608 11 Πλάτων οἵ Παῖα, Ῥ. 708. 918 


10. καέτοι τὸ μὲν ᾿Δλκαίου --- εὐπορήσειεν ἂν (τη ] τη εὐπορή- 
σει ἂν) --- ἀπολαύειν γὰρ ἰκμάδος Μδαν]ρταΒ τὸν] τὸ 
ΤΊΘΙ 12 ἢ: ἄλλως γὲ πως 18 ποτὰ ΤΟσΠΘΡαΒ: πολλὰ 


ΠΙΒΕΗΝ ὙΠ. 201 


δόντα μαλακὸν καὶ διάβροχον τὸ σιτίον" ἔπειτα, 
τοῦ πλεύμονος λείου καὶ πυκνοῦ παντάπασι γεγο- 
νότος, πῶς τὸ σὺν κυκεῶνι πινόμενον ἄλφιτον διέξ- 
εισι καὶ οὐκ ἐνίσχεται; τουτὶ γὰρ ᾿Ερασίστρατος ὀὁρ- 
ϑῶς πρὸς αὐτὸν ἠπόρησε. καὶ μὴν ἐπί γε τῶν 
πλείστων τοῦ σώματος μορίων τὸ οὗ ἕνεκα τῷ λόγῳ 
μετιών, καὶ πρὸς ἣν ἕκαστον ἣ φύσις χρείαν πε- 
ποίηκε βουλόμενος. ὥσπερ καὶ προσήκει τῷ φιλο- 
σόφῳ. φρονεῖν. οὐκ εὖ παρίησι τὸ τῆς ἐπιγλωττί- 
δος ἔργον. ἐπὶ τοὐύτῷῳ τεταγμένον. ὕπως ἐν τῆ 
Β γὺν; ι ἢ 1 
καταπόσει τῆς τροφῆς τὴν ἀρτηρίαν πιέξουσα κω- 
λύῃ παρεμπεσεῖν ὁτιοῦν εἰς τὸν πλεύμονα᾽ δεινὰς 
γὰρ ὑπὸ βηχὺς ἴσχει τραχύτητας καὶ χαράξεις, ὅταν 
παρολίσϑῃ, φερομένου τοῦ πνεύματος" ἡ δὲ μέταυ- 
λος αὕτη κλίσιν ἐπ᾿ ἀμφότερα λαμβάνουσα, φϑεγγο- 
μένων μέν. ἐπιπίπτει τῷ στομάχῳ᾽ σιτουμένων δὲ 
Ἁ » “- 3 ’, Ἁ - ͵ 
καὶ πινόντων, τῇ ἀρτηρίᾳ, καϑαρὸν τῷ πνεύματι 
τὸν δρόμον φυλάττουσα καὶ τὴν ἀναπνοήν. ἔτι 
τοίνυν᾽ ἔφη καὶ τοὺς ἀτρέμα πίνοντας ἴσμεν τὰς Ὁ 
’, ἰν ’ , - Ρ 3 ’ 
κοιλίας ὑγροτεραὰς ἴσχοντας τῶν ἄϑρουν ἐφελκομε- 
Ἀ [ ΄ Ξ 3 "Ὁ Χ 3 Ἁ 3 [4 ἰν Ἁ ἘΦΡ 
νῶν τὸ ὑγρόν: ὠϑεῖ γὰρ εὐθὺς εἰς κύστιν ὑπὸ δύ- 
μὴης διεξιόν: ἐκείνως δὲ μᾶλλον ἐνδιατρίβει τοῖς 
σιτίοις καὶ μαλάσσει, ὥστ᾽ ἀναμίγνυσϑαι καὶ παρα- 
μένειν. οὐκ ἂν δὲ ταῦτα συνέβαινε διαχρινομένων 
εὐθὺς ἐν τῇ καταπόσει τῶν ὑγρῶν ἀλλ᾽ οὐ συμ- 


1 φύσις] κρίσις τηθὶ 9 εὖ παρίησι] εὐπάριστον (εὐπά- 
θιτον) τηθὶ 10 τεταγμένης ἢ 14 ΘΠ θταΒ: παρολι- 
σϑῇ 1ὅ Ἐ;: αὐτὴ 19 ἴσμεν Μ: ἴσμεν ὅτι 21 ὠϑεῖ]} 
ϑεῖ Μαάνϊρὶαβ 99 ἐχείνως ὟὟΥ : ἐκεῖνο οὔ οὐ ᾿ἰάθτῃ 


252 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΜ 


πλεκομένων ἡμῶν ἅμα καὶ συμπαραπεμπόντων τὸ 
σιτίον, οἷον ὀχήματι τῷ ὑγφῷ χρώμενον, ὡς ἔλεγεν 
᾿ρασίστρατος.᾽ 

2, Τοιαῦτα τοῦ Νικίου διεξιόντος. ὃ γραμματι- 
κὸς Πρωτογένης ἔφη συνεωρακέναι πρῶτον Ὅμηρον. 
ὅτι τῆς μὲν τροφῆς ὁ στόμαχος ἀγγεῖόν ἐστι, τοῦ 


ὃὲ πνεύματος ὃ βρόγχος, ὃν ἀσφάραγον ἐκάλουν οἵ 


παλαιοί" διὸ καὶ τοὺς μεγαλοφώνους ᾿ἐρισφαράγους᾽ 
ἐπονομάξειν εἰώϑασιν' εἰπὼν οὖν ὅτι τοῦ Ἕκτορος 
ὁ ᾿ζ“χιλλεὺς ἤλασε 

“λευκανίην, ἵνα τε ψυχῆς ὥκιστος ὄλεϑροο᾽ 

οὐδ᾽ ἄρ᾽ ἀπ᾽ ἀσφάραγον μελίη τάμε χαλκοβάρεια, 

ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν. 


ς Χ »} ἤ 32 - Ρ 3 ᾿ 
ὡς τὸν ἀσφάραγον ὄντα φωνῆς ἴδιον ὀχετὸν καὶ 
πνεύματος, τὴν δὲ λευκανίην Ἔ Ἔ ἐσέϑηκα. 
, 53 ἀϑ - ΄ -“ Φ “-- 
ὃ. Γενομένης οὖν ἐπὶ τῷ λόγῳ σιωπῆς. ὁ Φλῶ- 
5 6. ὦ ς ΄ - , 2 7 
ρος εἶπεν “οὕτως ὑφησόμεϑα τοῦ Π]λάτωνος ἐρήμην 
3 , Ἂ τἀ 5 6 »" 3» “ 3 τ ς 
ὀφλισκάνοντος; “οὐχ ἡμεῖς γ᾽ ἔφην ἐγώ" ἱπροησό- 
Ἁ ΟΥ -“ [4 Α » σή ει 
μξεϑα γὰρ ἅμα τῷ Πλάτωνι καὶ τὸν Ὅμηρον. ὃς 
τοσοῦτον ἀποδεῖ τοῦ τὸ ὑγρὸν ἀπελαύνειν καὶ ἀπο- 
στρέφειν τῆς ἀρτηρίας. ὥστε καὶ τὸ σιτίον ὁμοῦ 
συνεχβαλεῖν ἐνταῦϑα. 


5 ἔφη Τυγηθῦτιβ τ τοτν 9 εἶπεν Ὗ 11. ουι. 
ΧΙ ΒΡ5. 828. 8980. 15:]φ συ τη Πα ΕΠ] τ ΒΡ ἰοὺ ὟΝ τίω: τὴν δὲ 
λευκανίην τροφῆς ἀγγεῖον λέγει ἐν τούτοις “νῦν δὴ καὶ σί- 
του πασάμην καὶ αἴϑοπα οἶνον λευκανίην ἐσέϑηπα᾽ 
δοα ἴη Ηοιη. ᾧ 642 ορβύ: λαυκανίης καϑέηκα, ΒΌΡΡΙ θυ οΥῖμ,: 
τὴν δὲ λευκανίην [λέγει πόρον τροφῆς ὡς ἐν τούτοις “νῦν δὴ 
καὶ σίτου --- λευκανίης] καϑέηκα᾽ ὕπαρ. ΒΙΡΏΔΥΙ ᾿ἸΔουηϑ 
11 εἴἶϑ᾽ οὕτως ἢ 20 ἀποδεῖ ἕ;: ἀποδέει 


10 


τ 
ς 


Π͵ΒΕΝ ὙΠ. 259 


ἱφάρυγος (γάρ φησιν) ἐξέσσυτο οἶνος, 
ψωμοί τ᾽ ἀνδρόμεοι" 
χωρὶς εἰ μὴ τὸν Κύκλωπα φήδει τις ὥσπερ ὀφϑαλ- 
μὸν σχεῖν ἕνα καὶ πόρον τροφῆς καὶ φωνῆς τὸν 
αὐτόν ἢ τὸν φάρυγγα φήσει στόμαχον εἰρῆσϑαι 
καὶ μὴ βρόγχον, ὥσπερ ὑπὸ πάντων καὶ πάλαι καὶ 
νῦν ὠνόμασται. ταῦτα δ᾽ οὐκ ἀπορίᾳ μαρτύρων, 
ἀλλ᾽ ὑπὸ τῆς ἀληϑείας ἐπηγαγόμην" ἐπεὶ μάρτυρές 
γε τῷ Πλάτωνι πολλοί τε κἀγαϑοὶ πάρεισιν. Εὖὔ- 699 
το πολὶν μὲν γάρ. εἰ βούλει, πάρες ἐν Κόλαξιν εἰ- 
πόντα 
ἱπίνειν γὰρ ὃ Πρωταγόρας ἐκέλευσ᾽. ἵνα 
πρὸ τοῦ κυνὸς τὸν πλεύμον᾽ ἔχκλυστον φορῇ" 
πάρες δὲ καὶ τὸν κομψὸν ᾿Ερατοσϑένην λέγοντα 
τὸ ἱχαὶ βαϑὺν ἀκρήτῳ πνεύμονα τεγγόμενος " 
Εὐριπίδης δὲ σαφῶς δήπου λέγων 
“οἶνος περάσας πλευμόνων διαρροάς᾽ 


δῆλός ἐστιν ᾿Ερασιστράτου βλέπων τι ὀξύτερον" εἶδε 
γὰρ ὅτι σήραγγας ὃ πλεύμων ἔχει καὶ πόροις κατα- 
90 τέτρηται. δι᾿ ὧν τὸ ὑγρὸν διίησιν. οὐ γὰρ τὸ πνεῦμα 
πόρων ἐδεῖτο πρὸς τὴν ἐξαγωγήν. ἀλλ᾽ ἕνεχα τῶν 
ὑγρῶν χαὶ τῶν τοῖς ὑγροῖς συμπαρολισϑανόντων 
γέγονεν ἠθμοειδὴς καὶ πολύπορος. καὶ οὐδὲν ἧττον, 
ἸΠΈΓΟΤὴ 919 φάρυγγος τηθ] 4 σχεῖν Ἐ: ἔχει 
12 ΚΟΟΙ. 1 Ρ. 297 ὁ] αὐτὸν ατούίϊυβ 1Ὀ. ἐκέλευσ᾽ 5ΒΟΥΙΡΒῚ 
Εχ ἐκέλευσεν Νὰ 18 τοῦ ΤΟ Όα5 (οἵ. Αἰἴμθη. ρ. 35 ἔ 


ΜΔΟΙΌΡ. 1, 1δὅ, 292): τὸν 10. ἔκκλυστον ἢ: ἔκλυρον 
16 Εὐριπίδης] Νιοκ. Ρ. 617 28 ἡϑυμοειδὴς ΤηΘΙ 


254 ΘΟΛΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΙΨΑΠΙΙΌΝ 


Β ὦ μακάριε, τῷ πλεύμονι προσῆκόν ἐστιν ἢ τῷ στο- 
μάχῳ συνεκδιδόναι τὸ ἄλφιτον καὶ τὸ χρίμνον᾽ οὐδὲ 
γὰρ ὃ στόμαχος ἡμῶν λεῖος, ὥς τινὲς, οὐδ᾽ ὀλισϑη- 
ρός, ἀλλ᾽ ἔχει τραχύτητας, αἷς εἰκός ἐστι τὰ λεπτὰ 
καὶ μικρὰ περιπίπτοντα καὶ προσισχόμενα διαφεύ- 5 
γεν τὴν κατάποσιν. ἀλλ᾽ οὔτε τοῦτο λέγειν οὔτ᾽ 
ἐκεῖνο καλῶς ἔχον ἐστέν᾽ ἡ γὰρ φύσις οὐκ ἐφικτὸν 
ἔχει τῷ λόγῳ τὸ περὶ τὰς ἐνεργείας εὐμήχανον" οὐδ᾽ 
ἔστι τῶν ὀργάνων αὐτῆς τὴν ἀκρίβειαν οἷς χρῆται 
(λέγω δὲ τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ϑερμὸν) ἀξίως διελϑεῖν. τὸ 
ἔτι δὴ τῶν μαρτύρων τῷ Πλάτωνι προσκαλοῦμαι 

Ο Φιλιστίωνά τὸ τὸν “οκρόν, εὖ μάλα παλαιὸν ἄνδρα 
καὶ λαμπρὸν ἀπὸ τῆς τέχνης ὑμῶν γενόμενον. καὶ 
Ἱπποκράτη καὶ Ζιώξιππον τὸν Ἱπποκράτειον᾽ οὗτοι 
γὰρ οὐχ ἑτέραν ὃδόν, ἀλλ᾽ ἣν Πλάτων. ὑφηγοῦν- 15 
ται τοῦ πώματος. ἥ γε μὴν πολυτίμητος ἐπιγλωτ- 
τὶς οὐκ ἔλαϑε τὸν Ζ]΄ώξιππον, ἀλλὰ περὶ ταύτην 
φησὶ τὸ ὑγρὸν ἐν τῇ καταπόσει διακρινόμενον εἰς 
τὴν ἀρτηρίαν ἐπιρρεῖν, τὸ δὲ σιτίον εἰς τὸν στόμα- 
χον ἐπικυλινδεῖσϑαι" καὶ τῇ μὲν ἀρτηρίᾳ τῶν ἐδῶω- 90 
δίμων μηδὲν παρεμπίπτειν, τὸν δὲ στόμαχον ἅμα 
τῇ ξηρᾷ τροφῇ καὶ τῆς ὑγρᾶς ἀναμιγνύμενόν τι 

Ὁ μέρος ὑποδέχεσϑαι. πιϑανὸν γάρ ἐστι τὴν μὲν ἐπι- 
γλωττίδα τῆς ἀρτηρίας προκχεῖσϑαι διάφραγμα καὶ 
ταμιεῖον, ὅπως ἀτρέμα καὶ κατ᾽ ὀλίγον διηϑῆται. τὸ : 
ποτόν, ἀλλὰ μὴ ταχὺ μηδ᾽ ἄϑρουν ἐπιρραχτὸν ἀπο- 
βιάζηται τὸ πνεῦμα καὶ διαταράττῃ. διὸ τοῖς ὄρνι- 


σι 


8 ὥς τινὲς οἴονται ὃ 10 ἢ: στόματος 28 μὲν ΜΝ: 
μὲν γὰρ 20 Ἦ;: ἐπιρραγχτὸν 


ΤΙΒΕΝ ὙΠ. 955 


σιν οὐ γέγονεν ἐπιγλωσσὶς οὐδ᾽ ἔστιν' οὐδὲ γὰρ 
σπῶντες οὐδὲ λάπτοντες. ἀλλὰ κάπτοντες καὶ κατ᾽ 
ὀλίγον διιέντες τὸ ποτὸν ἡσυχῆ τὴν ἀρτηρίαν διαί- 
νουσι καὶ τέγγουσι. μαρτύρων μὲν οὖν ἅλις. ὁ δὲ 
δ λόγος τῷ Πλάτωνι πρῶτον ἐκ τῆς αἰσϑήσεως ἔχει 
τὴν πίστιν. τῆς γὰρ ἀρτηρίας τρωϑείσης, οὐ κατα- 
πίνεται τὸ ὑγρόν. ἀλλ᾽ ὥσπερ ὀχετοῦ διακοπέντος, 
ἐκπίπτον ἔξω καὶ ἀποκρουνίξον δρᾶται, καίπερ ὑγι- 
οὖς καὶ ἀκεραίου τοῦ στομάχου μένοντος. ἔπειτα Ἐ' 
10. πάντες ἴσμεν, ὅτι τοῖς περιπλευμονικοῖς πάϑεσι δί- 
ψος ἕπεται περιφλεγέστατον ὑπὸ ξηρότητος ἢ ϑερ- 
μότητος. ἤ τινος ἄλλης αἰτίας ἅμα τῇ φλεγμονῇ 
τὴν ὄρεξιν ἐμποιούσης᾽ ὃ δὲ τούτου μεῖξόν ἐστι 
τεκμήριον, ὕσοις πλεύμων οὐκ ἐμπέφυκε τῶν ξῴώων 
ι ἢ σφόδρα μικρὸς ἐμπέφυκε, ταῦτ᾽ οὐ δεῖται ποτοῦ 
τὸ παράπαν οὐδ᾽ ὀρέγεται, διὰ τὸ τῶν μορίων ἕκά- 
στῷ σύμφυτον ὑπάρχειν τὴν πρὸς τοὔργον ἐπιϑυ- " 
μίαν" οἷς δ᾽ οὐκ ἔστι θοιω: μηδὲ χρείαν παρεῖναι 
μηδὲ προϑυμίαν τῆς δι᾿ αὐτῶν ἐνεργείας. ὅλως δὲ 
0 δόξει μάτην ἡ κύστις γεγονέναι τοῖς ἔχουσιν" εἰ 
γὰρ ὃ στόμαχος ἅμα τῷ σιτίῳ τὸ ποτὸν ἀναλαμβά- 
νει καὶ τῇ κοιλίᾳ παραδίδωσιν, οὐδὲν ἰδίου πόρου 
δεῖται τὸ περίττωμα τῆς ὑγρᾶς τροφῆς, ἀλλ᾽ εἷς 
ἀρκεῖ χαὶ κοινὸς ὥσπερ εὐδιαῖος ἀμφοτέροις εἰς 
οὅ ταὐτὸ διὰ ταὐτοῦ συνεισχομιξομένοις" νῦν δὲ χωρὶς 
μὲν ἡ κύστις γέγονε, χωρὶς δὲ τὸ ἔντερον" ὅτι τὸ 
9. χαὶ Κὶ 8... Ἐς διέντες 9 ἔπειτα ἕ: ἐπεὶ 


11 τοὔργον Ῥοθμποταβ: τὸ ὑγρὸν 18 οἷς δ᾽] ὥστε Ὗ 
19 προϑυμίαν] ἐπιϑυμίανὸ 120 Βορῃπθοχιβ: εἰσκομιξομένοις 


2006 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΌΝ 


μὲν ἐκ τοῦ πλεύμονος βαδίξει, τὸ δ᾽ ἐκ τοῦ στο- 
μάχου. διακρινόμενον εὐθὺς περὶ τὴν κατάποδιν. 

100 ὅϑεν οὐδ᾽ ἐπιφαίνεται τῷ ὑγρῷ τοῦ ξηροῦ πεέριτ- 
τώματος οὐδέν, οὔτε χρόᾳ προσεοικὸς οὔτ᾽ ὀσμῇ 
τὸ παράπαν καίτοι φύσιν εἶχεν ἀναμιγνύμενον ἐν 5 
τῇ κοιλίᾳ καὶ ἀναδευόμενον ἀναπίμπλασϑαι τῶν 
ἐκείνου ποιοτήτων καὶ μὴ καϑαρὸν οὕτως ἀπηϑεῖ- 
'σϑαι καὶ ἄχραντον. ἀλλ᾽ οὐδὲ λίϑος ἐν κοιλίᾳ πώποτε 
συνέστη" καίτοι λόγον εἶχε μηδὲν ἧττον ἢ ἐν κύστει 
συνίστασϑαι καὶ πήγνυσθαι τὸ ὑγρόν. εἴπερ εἰς τὸ 
κοιλίαν ἐχώρει διὰ στομάχου πᾶν τὸ πινόμενον. 
ἀλλ᾽ ἔοικεν ὁ μὲν στόμαχος ἐκ τῆς ἀρτηρίας εὐθὺς 

Β ἕλκων τοῦ παροδεύοντος ὑγροῦ τὸ ἱκανὸν χαὶ τὸ 
μέτριον ἀποχρῆσϑαι πρὸς μάλαξιν καὶ χύλωσιν τῆς 
τροφῆς. διὸ μηδὲν ὑγροῦ περίττωμα ποιεῖν" ὁ δὲ τὸ 
πλεύμων ὡσπερεὶ τὸ πνεῦμα καὶ τὸ ὑγρὸν ἐξ αὐτοῦ 
διανέμων τοῖς δεομένοις τὸ λοιπὸν ἐχκρίνειν εἰς 
τὴν κύστιν. εἰκότα γὰρ μακρῷ ταῦτα μᾶλλον ἐκεί- 
νῶν. τὸ δ᾽ ἀληϑὲς ἴσως ἄληπτον ἔν γε τούτοις, 
καὶ οὐκ ἔδει πρὸς φιλόσοφον δόξῃ τε καὶ δυνάμει 530 
πρῶτον οὕτως ἀπαυϑαδίσασϑαι περὶ πράγματος ἀδή- 
λου καὶ τοσαύτην ἀντιλογίαν ἔχοντος. 


τ Τιϑοῃΐϊοιβ: ἀπηϑῆσϑαι 10 ὥσπερ αὶ 2422 ἕ: αἰτιο- 
λογίαν 


ΠΙΒΒΝ ὙΠ. 201 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ Β΄. Ο 


Τίς ὁ παρὰ τῷ Πλάτωνι κχκερασβόλος. καὶ διὰ τί τῶν 
σπερμάτων ἀτεράμονα γίγνεται τὰ προσπίπτοντα τοῖς 


κέρασι τῶν βοῶν. 


ΤΙΡΟΣΦΠΖ, Θ᾽ ΦΕΑΟΤΡΘΥ, 


ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΠΑΤΡΟΚΛΕΑΣ, ΕΥ̓ΘΎΔΗΜΟΣ, 
ΦΛΩΡΟΣ. 


σι 


1. Ἔν ταῖς Πλατωνικαῖς συναναγνώσεσιν ὃ λε- 
γόμενος 'κερασβόλος᾽ καί ᾿ἀτεράμων᾽ ζήτησιν ἀεὶ πα- 
10 ρεῖχεν, οὐχ ὅστις εἴη" δῆλον γὰρ ἦν, ὅτι τῶν σπερ- 
μάτων τὰ προσπίπτοντα τοῖς τῶν βοῶν κέρασιν 
ἀτεράμονα τὸν χαρπὸν ἐχφύειν νομίζοντες. οὕτω 
τὸν αὐϑάδη χαὶ σχληρὸν ἄνθρωπον ἔκ μεταφορᾶς 
κερασβόλον καὶ ἀτεράμονα προσηγόρευον" ἀλλὰ περὶ 
αὐτῆς διηπορεῖτο τῆς αἰτίας. καϑ'᾽ ἣν τοῦτο πάσχει 
τὰ προσπίπτοντα τοῖς κέρασι τῶν βοῶν σπέρματα. 
καὶ πολλάκις ἀπειπάμεϑα τοῖς φίλοις. οὐχ ἥκιστα Ὁ 
Θεοφράστου δεδιττόμενοι τὸν λόγον, ἐν οἷς πολλὰ 
συναγήοχε καὶ ἱστόρηχε τῶν τὴν αἰτίαν ἀνεύρετον 
90 ἡμῖν ἐχόντων" οἷός ἐστιν ὃ τῶν ἀλεκτορίδων ὅταν 
τέκωσι περικαρφισμός. ἥ τὲ καταπίνουσα φώκη τὴν 
πιτύαν ἁλισχομένη. καὶ τὸ κατορυσδόμενον ὑπὸ τῶν 
ἐλάφων κέρας" καὶ τὸ ἠρύγγιον. ὃ μιᾶς αἰγὸς εἰς 
τὸ στόμα λαβούσης. ἅπαν ἐφίσταται τὸ αἰπόλιον᾽ 


μ᾿ 
σι 


8 Πλατωνικαῖς}] αἀθ Τιοσο, Ρ, 8ὅ8α ἀναγνώσεσιν ἢ 
18 Ἐτηρουῖαβ: δὲ αἰνιττομένου 19 ΘυθΌποταΒ: ἱστόρησεν 
21 καταπτύουσα [)ΟΘΠΏΘΥΤΙΒ 22 Μ: πίτυν ἀναλισκομένη 
28 Χ: ἠρύγκιον 

ῬΙπέδτοηΣ Μοσδ!α. ΥΙ. ΙΥ͂. 17 


208 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΌΜ 


ἐν τούτοις γὰρ καὶ τὰ κερασβόλα τῶν σπερμάτων 

προτίϑεται, πρᾶγμα πίστιν ἔχον ὅτι γίγνεται. τὴν 

δ᾽ αἰτίαν ἔχον ἄπορον ἢ παγχάλεπον. ἀλλ᾽ ἔν γε 

Ζελφοῖς παρὰ δεῖπνον ἐπέϑεντό τινες ἡμῖν τῶν 

ἑταίρων, ὡς οὐ μόνον ὄ 
Β γαστρὸς ἀπὸ πλείης βουλὴν καὶ μῆτιν ἀμείνω" 


γιγνομένην ἀλλὰ καὶ τὰς ξητήσεις πολὺ προϑυμο- 
τέρας καὶ ϑρασυτέρας τὰς ἀποφάνσεις τοῦ οἴνου ποι- 
οὔντος. ἀξιοῦντες εἰπεῖν τι περὶ τοῦ προβλήματος. 
2, Εἶχον μὲν οὖν ἀρνούμενος οὐ φαύλους συν- τὸ 
ηγόρους. Εὐθύδημον τὸν συνιερέα καὶ Πατροκλέα 
τὸν γαμβρόν, οὐκ ὀλίγα τοιαῦτα τῶν ἀπὸ γεωργίας 
Ἐ χαὶ κυνηγίας προφέροντας᾽ οἷον ἐδόκει τὸ περὶ τὴν 
χάλαξαν εἶναι τὴν ὑπὸ χαλαξζοφυλάκων αἵματι σπά- 
λακος ἢ ϑακίοις γυναικείοις ἀποτρεπομένην᾽ καὶ τὸ τ 
τῶν ἀγρίων ἐρινεῶν., ἃ ταῖς ἡμέροις περιαπτόμενα 
συκαῖς ἀπορρεῖν οὐκ ἐᾷ τὸν καρπὸν ἀλλὰ συνέχξι 
καὶ συνεκπεπαίνει" καὶ τὸ τὰς ἐλάφους ἁλμυρὸν 
ἀφιέναι, τοὺς δὲ σῦς γλυκὺ τὸ δάκρυον ἁλισκομέ- 
νους. ᾿ἀλλ᾽ ἐὰν ταῦτ᾽᾽ ἔφη ᾿ξητῇς᾽ ὁ Εὐϑύδημος. 50 
αὐτίκα δεήσει ὅδε καὶ περὶ τοῦ σελίνου καὶ περὶ 
τοῦ κυμίνου διδόναι λόγον, ὧν τὸ μὲν ἐν τῷ βλα- 
στάνειν καταπατοῦντες καὶ συντρίβοντες οἴονται βέλ- 
ΤΟΙ τιον αὐξάνεσϑαι. τὸ δ᾽ ἂν καταρώμενοι σπείρωσδι 


καὶ λοιδοροῦντες. ΠῚ 
2 προτίϑεται)] 80. ὁ Θεόφραστος 6. οὗ, ΟΠ. 6. 

ϑοΠη, Ρ. 7388 ἄπο ϑοῃηθιάθσιιβ τηδ]6 8 Τιρομῖοαβ: ἄἅπο- 

φάσεις 11 τηϑ]τη Πατροκλέαν ἃ πομγῖη. Πατρολχλέας 


1ὅ ἀποτρεπομένη τηθὶ 24 ἂν ΘΌΘΡΌΠΘΙῸΒ 


Π͵ΡΒΕ ὙΠ. 2090 


ὃ. ᾿Επεὶ δὲ τοῦτο μὲν ὁ Φλῶρος ᾧετο παιδιὰν 
εἶναι καὶ φλύαρον, ἐχείνων δ᾽ οὐκ ἄν τινα τῆς 
αἰτίας ὡς ἀλήπτου προέσϑαι τὴν ζήτησιν. “ἐξεύ- 
ρηκα᾽ ἔφην φάρμακον, ᾧ πρὸς τὸν λόγον ἐφ᾽ ἡμᾶς 

5 προσάξεις τουτονί, ἐὰν καὶ σὺ διαλύσῃς ἔνια τῶν 
ἐχκειμένων. δοκεῖ δή μοι ἣ ψυχρότης τὸ ἀτέραμον 
ἐμποιεῖν. τοῖς τὲ πυροῖς καὶ τοῖς χέδροψι. πιέξουσα 
καὶ πηγνύουσα τὴν ἕξιν ἄχρι σκληρότητος: ἡ δὲ 
ϑερμότης εὐδιάλυτον καὶ μαλακόν. ὅϑεν οὐκ ὀρ- 

10 ϑῶς οἱ λέγοντες 

“ἔτος φέρει οὔτις ἄρουρα 


τὰ καϑ'᾿ Ὁμήρου λέγουσι" τὰ γὰρ ἔνϑερμα φύδει 
χωρία, κρᾶσιν εὐμενῆ τοῦ ἀέρος ἐνδιδόντος. ἐκφέ- 
ρει μαλακωτέρους τοὺς καρπούς. ὅσα τοίνυν ἐκ 
ιὸ τῆς χειρὸς εὐθὺς εἰς τὴν γῆν ἀφιέμενα ἐμπίπτει 
τῶν σπερμάτων, ἐνδυόμενα καὶ λοχευόμενα τῇ κρύ- 
ψει μᾶλλον ἀπολαύει τῆς ἐν τῇ γῇ ϑερμότητος καὶ 
ὑγρότητος. τὰ δὲ προσχρούοντα τοῖς κέρασι τῶν 
βοῶν οὐ τυγχάνει τῆς ᾿“ἀρίστης᾽ καϑ' ἩΗσίοδον “εὐϑη- 
20 μοσύνης΄. ἀλλὰ σφαλλόμενα καὶ παρολισϑάνοντα ῥι- 
᾿ »" Ὕ ; ’ Ο’ 
πτομένοις μᾶλλον ἢ σπειρομένοις προσέοικεν᾽ οϑὲν 
ἢ φϑείρουσιν αὐτὰ παντάπασιν αἵ ψυχρότητες. ἢ 
δύστηχτα καὶ ἄχυμα καὶ ξυλώδη τοῖς χιτῶσι γυμ- 
2 οὖκ ἂν] οὐ δεῖν ΕὙΔΏΚΘ, 56α οὗ, ΠοΟΌΘοΚ. Ῥαγογρ. δὰ 
ΡΒ ΟΗ. Ὁ. 78 8 ᾿-: ἄληπτον 10. ἐξεύρηκας ὙΥ 
4 ἐφ᾽ ἡμᾶς] ἡμᾶς ΝΥ. εὖ ἡμᾶς" ὅ τουτονί, ἐὰν Ἰάθηι: 
τοῦτον ἵνα 1 πυροῖς] ῥύποις τηθὶ 11 ῬΥΟΥΘΥΌΙΌΠΙ 
γ᾽ 6886 οἵ. ομ. ε 857 12 τὰ καϑ' Ὅμηρον ΤΟΤΗΘΌυΒ 
15. 6πι. θα ΌπουαΒ 6χ ἀφιεμένα νὰ 19 Ησίοδον] ΟὉ 4τ| 
εὐθυμοσύνης τη] 
11 


200 ΘΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΔΙΖΌΜ 


Ο νοῖς ἐπισκήπτουσαι ποιοῦσιν. ὁρᾷς γὰρ ὅτι καὶ 
τῶν λίϑων τὰ ἔγγαια καὶ ξῳόφυτα μέρη μαλαχώ- 
τερα τῶν ἐπιπολῆς ἡ ἀλέα φυλάττει" διὸ καὶ κατο- 
ρύττουσιν οὗ τεχνῖται τοὺς ἐργασίμους λίϑους. ὥσπερ 
ἐχπεπαινομένους ὑπὸ τῆς ϑερμότητος᾽ οἱἵἨ δ᾽ ὕπαι- ὁ 
ρον καὶ γυμνοὶ διὰ ψῦχος ἀντίτυποι καὶ δυσμετά- 
βλητοι καὶ ἀτεράμονες ἀπαντῶσι τοῖς ἔργοις. τοὺς 
ὃξ καρπούς. κἂν ἐπὶ τῆς ἅλω διαμείνωσι πλείω 
χρόνον ὑπαίϑριοι καὶ γυμνοί, μᾶλλον ἀτεράμονας 
γίγνεσϑαι λέγουσι τῶν εὐθὺς αἰρομένων. ἐνιαχοῦ τὸ 
δὲ χαὶ πνεῦμα λικμωμένοις ἐπιγιγνόμενον ἀτεράμο- 
νας ποιεῖ διὰ τὸ ψῦχος. ὥσπερ ἐν Φιλίπποις τῆς 
"Μακεδονίας ἱστοροῦσι" τοῖς δ᾽ ἀποκειμένοις βοηϑεῖ 

Ὁ τὸ ἄχυρον. οὐ δεῖ δὲ ϑαυμάξειν ἀκούοντας τῶν 
γεωργῶν, ὅτι καὶ δυεῖν αὐλάκων παραλλήλων ἡ μὲν 15 
ἀτεράμονας, ἡ δὲ τεράμονας ἐχφέρει τοὺς καρπούς" 
καὶ ὃ μέγιστόν ἐστι. τοῦ κυάμου τῶν λοβῶν οἵ μὲν 
τοίους οἱ δὲ τοίους. δηλονότι τοῖς μὲν ἧττον τοῖς 
ὃὲ μᾶλλον ἢ πνεύματος ψυχροῦ προσπεσόντος ἢ 


ὕδατος. 90 
2 ἔγγεια Ἡ ὅ ὑπαίϑοιοι 7 ἀτεράμονες ἢ: ἀτε- 

ράμνοις 72:81 18 ἡ δὲ τεράμονας Ὁ 17 τοὺς κυάμους ὟὟ 

19 προσπεσόντος ὨΟΘΠΠΟΥαΒ: πεσόντος ἢ] Ῥοβύθυαϑ ΟἹ. 


ΤΉ61 (860 Ὠεροὺ ΡῚ 


τὺ 


20 


25 


ΓΙΒΕᾺΝ ΥἹΙ. 201 


ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ͂ Γ΄. 


Διὰ τί τοῦ μὲν οἴνου τὸ μέσον, τοῦ δ᾽ ἐλαίου τὸ ἐπάνω, 


τοῦ δὲ μέλιτος τὸ κατώτατον γίγνεται βέλτιον. 


ἘΓΡΟΣΙΤΙ,. ΤΘῊΣ ΖΒ ΘΕΘΊΣ: 
ΑΛΕΞΙΩ͂Ν, ΠΛΟΥΤΆΑΡΧΟΣ,, 44ΛΟΙ. 


1. ᾿“λεξίων ὃ πενϑερὸς κατεγέλα τοῦ Ἡσιόδου 
παραινοῦντος “ἀρχομένου πίϑου καὶ λήγοντος ἐμ- 
φορεῖσϑαι. μεσσόϑι δὲ φείδεσθαι. ὅπου τὸ χρηστό- 
τατον οἰνάριον ἔστι. τίς γάρ᾽ ἔφη “οὐκ οἶδεν, ὅτι 

- ᾿ "ὔ Ἁ , ’ ͵ - ᾿] 
τοῦ μὲν οἴνου τὸ μέδον γίγνεται βέλτιστον, τοῦ ὃ 
ἐλαίου τὸ ἀνωτάτω. τὸ δὲ κατωτάτω τοῦ μέλιτος: 
Φ 2 ὦ Φ ’ Χχ 3 ’ 53 Ἁ ’ 

ὁ δ᾽ ἐᾶν ἐκέλευε τὸν ἐν μέσῳ οἶνον καὶ περιμένειν, 
ἄχρι ἂν μεταβάλῃ πρὸς τὸ χεῖρον, ἀποδεοῦς τοῦ 
πίϑου γενομένου. ῥηϑέντων δὲ τούτων. χαίρειν 


Ὁ ἐάσαντες τὸν Ἡσίοδον ἐπὶ τὸ ξητεῖν τὴν αἰτίαν 


τῆς διαφορᾶς ὥρμησαν. 

2, Ὁ μὲν οὖν τοῦ μέλιτος λόγος οὐ πάνυ πολλὰ 
πράγματα παρέσχεν ἡμῖν. πάντων ὡς ἔπος εἰπεῖν 
ἐπισταμένων. ὅτι τὸ κουφότατον ὑπὸ μανότητος κου- 
φότατόν ἐστι. τὸ δὲ πυκνὸν καὶ συνεχὲς διὰ βάρος 
ὑφίσταται τῷ λοιπῷ κἂν περιτρέψῃς τὸ ἀγγεῖον. 
αὖϑις ὀλίγῳ χρόνῳ τὴν προσήκουσαν ἑκάτερον ἀπο- 
λαμβάνει χώραν, τοῦ μὲν κάτω φερομένου τοῦ δ᾽ 
ἐπιπολάξοντος. οὐ μὴν οὐδ᾽ ὁ οἶνος ἀπελείφϑη πι- 
ϑανῶν ἐπιχειρημάτων" πρῶτον μὲν γὰρ ἡ δύναμις 


6 Ἡσιόδου] ΟὉ 868 12 οἶνον] 46], ΘοΘΏπΘστι8 
15 Ἐ: τῆς αἰτίας τὴν διαφορὰν 


202 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


αὐτοῦ, ϑερμότης οὖσα, πρὸς τὸ μέσον εὐλόγως δο- 
κεῖ συνῆχϑαι μάλιστα, καὶ τοῦτο διατηρεῖν βέλτι- 
στον᾽ ἔπειτα τὸ μὲν κάτω διὰ τὴν τρύγα φαῦλον 
εἶναι, τὸ δ᾽ ἐξ ἐπιπολῆς τοῦ ἀέρος φϑείρεσϑαι πλη- 
1093 σιάξοντος. ὅτι γὰρ ἐξίστησιν ὃ ἀὴρ τῆς ποιότητος 5 
τὸν οἶνον ἴσμεν ἐπισφαλέστατον ὄντα διὸ καὶ κα- 
τορύττουσι τοὺς πίϑους καὶ σκεπάζουσιν, ὕπως ὅτι 
μικρότατος ἀὴρ αὐτῶν ἐπιψαύῃ. τὸ δὲ μέγιστον, 
οὐ φϑείρει πλῆρες ἀγγεῖον οὕτω ῥαδίως οἶνον ὡς 
ἀποδεὲς γενόμενον. πολὺς γὰρ εἰς τὸ κενούμενον τ0 
ἐπεισρέων ὁ ἀὴρ ἐξίστησι μᾶλλον" ἐν δὲ τοῖς μεστοῖς 
ὁ οἶνος αὐτὸς ὑφ᾽ αὑτοῦ συνέχεται, πολὺ τοῦ φϑεί- 
οοντος ἔξωϑεν μὴ παραδεχόμενος. 
ὃ. Τὸ δ᾽ ἔλαιον οὐ φαύλην διατριβὴν παρέσχεν. 
ς Ἃ , ᾽ Χχ , - 2 Ψ , 
ὁ μὲν γάρ τις ἔφη τὸ κάτω τοῦ ἐλαίου γίγνεσϑαι ιτ5 
χεῖρον, ὑπὸ τῆς ἀμόργης ἀναϑολούμενον, οὐ τὸ ἄνω 
Β βέλτιον ὃν ἀλλὰ δοχοῦν. ὅτι πορρωτάτω τοῦ βλά- 
΄ ᾿ “ἷ 2 -»" Χ ΄ 9. Ὧν 
πτοντός ἐστιν. ἄλλος ἠτιᾶτο τὴν πυκνότητα, δι’ ἣν 
Ξ ῇ Σ 2 , - ὔ᾽ - 2 κ 
ἀμικτότατόν ἐστι καὶ τῶν ἄλλων ὑγρῶν οὐδὲν εἰς 
αὑτὸ δέχεται, πλὴν βίᾳ καὶ ὑπὸ πληγῆς ἀνακοπτό- 30 
μενον ὅϑεν οὐδὲ τῷ ἀέρι δίδωσιν ἀνάμιξιν, ἀλλ᾽ 
ἀποστατεῖ διὰ λεπτότητα τῶν μορίων καὶ συν ἔχειαν, 
ὥσϑ᾽ ἧττον ὑπ᾽ αὐτοῦ τρέπεσϑαι μὴ κρατοῦντος. 
2 ῇ Ν δὴ - ς -“ Χ ΄ 
ἐδόκει δὲ πρὸς τοῦτον ὑπεναντιοῦσϑαι τὸν λόγον 
᾿Αριστοτέλης, τετηρηκώς, ὥς φησιν, εὐωδέστερόν τὲ 95 
γιγνόμενον καὶ βέλτιον ὅλως τὸ ἐν τοῖς ἀποκενου- 


6 ΗΠ: ἐπισφ. ἴσμεν ἐπισφαλέστερον τιηθὶ 10 ὑπὸ ἕ: 
ἃ. ἰς “᾿ κε ως 3, ΡΞ - Ω ᾽ , 
ἀπὸ 4 Οὗ 22 ἀποστατεῖν ΥᾺΘ] “οὕ “Ἀριστοτέλης 
Εταρτα. 324 20 ὟΥ: ἀποκειμένοις 


σι 


ν 


φ 


Π͵ΒΕΗΝ ὙΠ]. 205 


μένοις ἀγγείοις ἔλαιον. εἶτα τῷ ἀέρι τὴν αἰτίαν 
τῆς βελτιώσεως ἀνατίϑησι' πλείων γάρ ἐστι καὶ 
κρατεῖ μᾶλλον εἰς ἀποδεὲς κατερχόμενος τὸ ἀγγεῖον. 
4, “Μήποτ᾽ οὖν᾽ ἔφην ἐγώ “καὶ τοὔλαιον ὃ ἀὴρ 
ὠφελεῖ καὶ βλάπτει τὸν οἷνον ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυ- 
, “ ἃ Χ 3 , 3 ’, 3» 55 4 
νάμεως. οἴνῳ μὲν ζερ ἣν τ ὁ, ἑλαίῳ ὃ ὀθημφο. 
ρον ΜΝ νμυσιὰ, ἣν ἑκατέρου προσπίπτων ὁ ἀὴρ ἀφαι- 
ρεῖ" τὸ γὰρ ψυχόμενον νεαρὸν διαμένει. τὸ δ᾽ οὐκ 
ἔχον διαπνοὴν ὑπὸ συνεχείας ταχὺ παλαιοῦται καὶ 
ἀπογηράσχει" λελέχϑαι πιϑανῶς. ὅτι τοῖς ἐπιπολῆς 
πλησιάξων ὃ ἀὴρ νεαροποιεῖ. διὸ τοῦ μὲν οἴνου τὸ 
ἄνω φαυλότατον τοῦ δ᾽ ἐλαίου βέλτιστον. ἡ γὰρ 
ΨΞ -" Ν Ἁ ΕΘΝ - Χ Χ , 
παλαίωσις τῷ μὲν τὴν ἀρίστην τῷ δὲ τὴν κακίστην 
ἐμποιεῖ διάϑεσιν. 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ Ζ΄. 


Διὰ τί τοῖς πάλαι Ῥωμαίοις ἔϑος ἦν μήτε τράπεζαν αἰρο- 
μένην περιορᾶν κενὴν μήτε λύχνον σβεννύμενον. 


ἘΓΡΟΣΑΣΙΑ͂. ΤΟΎ ΖΙΕΖΌΤΟΥ, 
ΦΛΩΡΟΣ, ΕΥ̓ΣΤΡΟΦΟΣ, ΚΑΙΣΈΡΝΙΟΣ, ΛΕΥΚΙΟΣ. 


1. Φιλάρχαιος ὧν ὃ Φλῶρος οὐκ εἴα κενὴν ἀπαί- 
Ἁ ’ 9 3 ΕΝ -- 3 ’ ϑ»ς ψΆ ν ἩΕΕΙ͂Ρ “ 
ρειν τὴν τράπεξαν. ἀλλ᾽ ἀεὶ τῶν ἐδωδίμων ἐπ᾽ αὐτῇ 
5. Τὰ: κατερχόμενον 4 τοὔλαιον : τὸ ἔλαιον ὅ ἀπὸ 
ΤΊΘ1 Ἷ ΤαΣΠΘΌυΒ: ἦν 8 διαμένει) διαφέρει Τη61 
10 λελέχϑαι) καὶ λέλεκται ὙὟ. καὶ γὰρ δοκεῖ (γ6} ἐδόκει 
ΟΤΩ Ἐ) λελέχϑαι3 τοῖς] τοὺς τηρεῖ. τοὺς τόπους τοὺς 
10 μὴ τράπεξαν Τα] 20 φιλάρχαιος ὧν Μ: φίλαρχος 
21 αἰεὶ Τα 6] 


0 


204 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ 


ὑπέλειπε. καὶ οὐ τοῦτο μόνον᾽ ἔφη “οἶδα τὸν πα- 
τέρα καὶ τὸν πάππον εὖ μάλα παραφυλάττοντας, 
ἀλλὰ μηδὲ λύχνον ἐῶντας ἀποσβεννύναι" καὶ γὰρ 
τοῦτο τοὺς παλαιοὺς Ρωμαίους ἐξευλαβεῖσϑαι" τοὺς 
δὲ νῦν εὐθὺς ἀποσβεννύναν μετὰ τὸ δεῖπνον, ὅπως 
μὴ μάτην τοὔλαιον ἀναλίσκωσι. παρὼν οὖν Εὖὔ- 

τ τ, ᾿ς εν ἥν] “, ᾿Ρ ΣΡ ὁ ’ ᾿ -" μ᾿} 
ὄτροφος ᾿4ϑηναῖος “εἶτ΄ ἕφη τί πλέον αὐτοῖς. ἂν 

Α χ ΤΩ Ὁ [ὠ ΄ . 3 ῇ 

μὴ τὸ Π|ολυχάρμου τοῦ ἡμετέρου σοφὸν ἐχμαϑῶσιν, 
ὃς πολὺν ἔφη σκεπτόμενος χρόνον, ὕπως οὐ κλέ- 


ΒΕ ψουόσι τοὔλαιον οἱ παῖδες. ἐξευρεῖν μόλις᾽ εὐϑὺς 


γὰρ ἀποπληροῦν τοὺς λύχνους ἀποσβεσϑέντας, εἶτ᾽ 
3 - ἊΣ ἰν , ζλ 2 7 7 ὃ ΄ 
ἐπισκοπεῖν τῇ ὑστεραίᾳ πάλιν, εἰ πλήρεις διαμέ- 
νουσι. γελάσας δ᾽ ὃ Φλῶρος “οὐκοῦν᾽ εἶπεν "ἐπεὶ 
τοῦτο τὸ πρόβλημα λέλυται, σκεψώμεϑα τὸν λόγον, 
ᾧ τοὺς παλαιοὺς εἰκός ἐστι καὶ περὶ τοὺς λύχνους 
καὶ περὶ τὰς τραπέξας οὕτως εὐλαβεῖς γεγονέναι.ἢ 

2, Πρότερον οὖν ἐζητεῖτο περὶ τῶν λύχνων" καὶ 
ὁ μὲν γαμβρὸς αὐτοῦ Καισέρνιος ὥετο τῇ πρὸς τὸ 
ἄσβεστον καὶ ἱερὸν πῦρ συγγενείᾳ παντὸς φϑορὰν 
πυρὸς ἀφοσιώσασϑαι τοὺς πρεσβυτέρους" δύο γὰρ 
εἶναι φϑοράς. ὥσπερ ἀνθρώπου, τὴν μὲν βίαιον 
σβεννυμένου. τὴν δ᾽ ὥσπερ κατὰ φύσιν ἀπομαραι- 

τ -" ᾿ ΩΣ δ “ Χ " ’ 3 , 
νομένου: τῷ μὲν οὖν ἱερῷ πρὸς ἀμφοτέρας ἀρή- 

ἄν ἃ ’ Ἀ ῇ ΜᾺ , δ᾽ ΡΩ 

γειν, ἀεὶ τρέφοντας καὶ φυλάττοντας᾽ τὸ δ᾽ ἄλλο 
δι’ αὑτοῦ περιορᾶν μαραινόμενον αὐτοὺς μηδὲ βιά- 
ζεσϑα: μηδὲ φϑονεῖν, ὥσπερ ϑρέμματος ἀφαιρου- 
μένους τὸ ζῆν, ἵνα μὴ μάτην τρέφοιτο. 


ῷ εὖ Χ: οὗ 9. ὃ: κλέψωσι 12 πλῆρες τοοὶ 84 αἰεὶ 
11. Ωῦ αὐτοὺς μηδὲ] αὐτοὺς δὲ μὴ 


10 


20 


ΤΙΠΒῈΝ ὙΠ. 20 


8. Δεύκιος δ᾽ ὃ τοῦ Φλώρου υἱὸς τἄλλα μὲν 
ἔφη καλῶς λέγεσθαι, τὸ δ᾽ ἱερὸν πῦρ οὐκ ἄμεινον 
αἱρουμένους ἑτέρου πυρὸς οὐδὲ σεμνότερον οὕτω 
σέβεσϑαι καὶ περιέπειν" ἀλλ᾽’ ὥσπερ Αἰγυπτίων ἐνί- 108 

ὅους μὲν τὸ χυνῶν γένος ἅπαν σέβεσϑαι καὶ τιμᾶν. 
ἐνίους δὲ τῶν λύκων ἢ κροχοδείλων, ἕνα μέντοι τρέ- 
φειν τοὺς μὲν κύνα τοὺς δὲ χροχόδειλον τοὺς δὲ 
λύκον οὐ γὰρ οἷόν τ’ ἦν ἅπαντας" οὕτως ἐνταῦϑα 
τὴν περὶ ἐκεῖνο ϑεραπείαν καὶ φυλακὴν τὸ πῦρ 

ιὸ τῆς πρὸς ἅπαν εὐλαβείας εἶναι σύμβολον. “οὐδὲν 
γὰρ ἄλλο μᾶλλον ἐμψύχῳ προσέοικεν ἢ πῦρ, κινού- 
μενόν τε καὶ τρεφόμενον δι᾽ αὑτοῦ καὶ τῇ λαμπρό- 
τητι δηλοῦν, ὥσπερ ἡ ψυχή. καὶ σαφηνίζον ἅπαντα" 
μάλιστα δὲ ταῖς σβέσεσιν αὐτοῦ καὶ φϑοραῖς ἐμ- Β 

ιό φαένεται δύναμις οὐκ ἀμοιροῦσα ξωτικῆς ἀρχῆς" 
βοᾷ γὰρ καὶ φϑέγγεται καὶ ἀμύνεται, καϑάπερ ἔμι- 
ψυχον ἀποϑνῆσκον βίᾳ καὶ φονευόμενον᾽ εἰ μή τι 
σὺ λέγεις᾽ ἔφη πρὸς ἐμὲ βλέψας “βέλτιον. 

4. “Οὐδέν εἶπον ἐγώ 'τῶν εἰρημένων αἰτιῶμαι" 

8) προσϑείην δ᾽ ἄν. ὅτι καὶ φιλανθρωπίας διδασκα- 
λία τὸ ἔϑος ἐστίν: οὔτε γὰρ τροφὴν ἀφανίξειν ὅσιον 
αὐτοὺς ἄδην ἔχοντας. οὔτε νάματος ἐμφορηϑέντας 
πηγὴν ἀποτυφλοῦν καὶ ἀποκρύπτειν, οὔτε πλοῦ δη- 
μεῖα καὶ ὁδοῦ διαφϑείρειν χρησαμένους, ἀλλ᾽ ἐᾶν 

5 χαὶ ἀπολείπειν τὰ χρήσιμα τοῖς δεησομένοις μεϑ᾽ 
ἡμᾶς. ὅϑεν οὐδὲ φῶς λύχνου μὴ δεομένους ἀπολ- 


9 ’ -- Ιω , ς , 
2 οὐ κάμινον ΤΗΒῚ ὃ αἱρουμένους] ἡγουμένους ΝΥ 
4 ἐνίους μὲν) ἐνίοις τηθὶ 6 τὸ λύκων ὟΥ ἢ] οἵη. τηθ1 
9 ἐκεῖνα τη 1Ϊ 12 αὐτοῦ ᾿ᾶθρηὰ 16 φϑέγγεται] φϑεέρε- 


ται τιρὶ 117 εἰ ΤΌΣΠΘΡΙ 


οβἕ ΟΥΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΜ 


Ο λύναι διὰ μικρολογίαν καλόν, ἀλλὰ τηρεῖν καὶ ἀπο- 
λείπειν, εἴ τις ἔλϑοι δεόμενος παρόντος ἔτι καὶ λάμ- 
ποντος καὶ γὰρ ὄψιν. εἰ δυνατὸν ἦν. καὶ ἀκοὴν 
χρῆσαι καλῶς εἶχεν ἑτέρῳ, καὶ νὴ 4ία τὴν φρόνη- 
σιν καὶ τὴν ἀνδρείαν, μέλλοντας αὐτοὺς χαϑεύδειν ὅ 
καὶ ἡσυχάξειν. ὅρα δέ, εἰ καὶ μελέτης ἕνεκα τοῦ 
εὐχαρίστου τὰς τοιαύτας ἐφιέντες ὑπερβολὰς οὐκ 
ἀτόπως οἵ παλαιοὶ καὶ δρῦς ἐσέβοντο καρποφύρους, 
καὶ συκῆν τινα προσηγόρευσαν ἱερὰν ᾿4ϑηναῖοι καὶ 
μορίαν ἐκκόπτειν ἀπαγορεύουσι" ταῦτα γὰρ οὐ ποιεῖ τ0 

Ὁ πρὸς δεισιδαιμονίαν ἐπιφόρους, ὡς ἔνιοί φασιν, ἀλλὰ 
προσεϑίξει τὸ εὐχάριστον ἡμῶν καὶ κοινωνικὸν ἐν 
τοῖς ἀναισϑήτοις καὶ ἀψύχοις πρὸς ἀλλήλους. ὅϑεν 
ὀρϑῶς μὲν ἩΗσίοδος οὐδ᾽ 

“ἀπὸ χυτροπόδων ἀνεπιρρέκτων᾽ 16 


ἐᾷ παρατίϑεσθαι σῖτον ἢ ὄψον, ἀλλ᾽ ἀπαρχὰς τῷ 
πυρὶ καὶ γέρα τῆς διακονίας ἀποδιδόντας εὖ δὲ 
Ρωμαῖοι χρησάμενοι τοῖς λύχνοις. ἣν ἔδοσαν οὐκ 
ἀφῃροῦντο τροφήν, ἀλλὰ χρῆσϑαι ξῶντας εἴων καὶ 
λάμποντας.ἢ 90 
Ὁ. ᾿Εμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος. ὁ Εὔστροφος “ἄρ᾽ 
οὖν᾽ ἔφη ἱτοῦτο χαὶ τῷ περὶ τῆς τραπέζης λόγῳ 
πάροδον οἰκείαν δίδωσιν, οἰομένῳ δεῖν ἀεί τι κατα- 

Ἑ λιπεῖν οἰκέταις ἀπὸ δείπνου καὶ παισὶν οἰκετῶν; 
χαίρουσι γὰρ οὐχ οὕτω λαμβάνοντες ὡς μεταλαμ- 96 
βάνοντες. διὸ καὶ τοὺς Περσῶν βασιλεῖς φασὶν οὐ 

ΟὟ: τῷ εὐχαρίστῳ 10 ἢ: μοραίαν προσαγορεύουσιν τοὶ 


14 Ησίοδος] Ο]) 148 17 δὲ ὃ: τε 18 ῥωμαίοις τηοὶ 19 ξῶν- 
τας εἴων ΒΟΥΪΌ51 οὐ ἢ: ζῶν 28 ΠΕ: οἰομένων καταλείπειν Ὁ 


ΤΙ1ΒΕᾺῈ ΥΠ. ΟΘἿ 


μόνον φίλοις καὶ ἡγεμόσι καὶ σωματοφύλαξιν ἀπο- 
πέμπειν ἀεὶ μερίδας. ἀλλὰ καὶ τὸ τῶν δούλων καὶ 
τὸ τῶν κυνῶν ἀεὶ δεῖπνον ἐπὶ τῆς ἐκείνων προτί- 
ϑεῦϑαι τραπέξης. ὡς ἀνυστὸν ἦν, πάντας οἷς 
5 ἐχρῶντο ποιουμένων ὁμοτραπέξζους καὶ ὁμεστίους. 
ἡμεροῦνται γὰρ τῇ τῆς τροφῆς μεταδόσει καὶ τὰ 
σχυϑροωπότατα τῶν ϑηρίων." 
6. ᾿Εγὼ δὲ γελάσας "ἐκεῖνον δ᾽᾽ εἶπον 
τὸν ἐκ τῆς παροιμίας ᾿ἀποκείμενον ἰχϑύν᾽ διὰ τί οὐχ ἢ 
10 ἕλχομὲεν εἰς μέσον μετὰ τῆς Πυϑαγορικῆς χοίνικος, 
ἐφ᾽ ἧς ἀπηγόρευε καϑῆσϑαι., διδάσκων ἡμᾶς ἀεί τι 
τοῦ παρόντος εἰς τὸ μέλλον ὑπολείπειν καὶ τῆς αὖὔ- 
οίον ἕν τῇ σήμερον μνημονεύειν; ἡμῖν μὲν οὖν τοῖς 
Βοιωτοῖς τό “λεῖπέ τι καὶ Μήδοις᾽ διὰ στόματός 
ιό ἐστιν, ἐξ οὗ Μῆδοι τήν τε Φωκίδα καὶ τὰ ἔσχατα 
τῆς Βοιωτίας ἄγοντες καὶ φέροντες ἐπέτρεχον᾽ ἀεὶ 
δὲ καὶ πανταχοῦ δεῖ πρόχειρον εἶναι τό ᾿λεῖπέ τι 
καὶ ξένοις ἐπελθοῦσιν. ὡς ἔγωγε καὶ τοῦ ᾿4χιλ- 
λέως κενὴν ἀεὶ καὶ λιμώδη καταλαμβανομένην αἰ- 
30 τιῶμαι τὴν τράπεζαν" τῶν τὲ γὰρ περὶ τὸν 4ἴαντα 108 
καὶ τὸν Ὀδυσσέα πρέσβεων ἀφικομένων, οὐδὲν ἔχων 
ἕτοιμον ἀναγκάξεται μαγειρεύειν ἐξ ὑπαρχῆς καὶ 
ὀψοποιεῖν᾽ τόν τὲ Πρίαμον φιλοφρονεῖσϑαι βουλό- 
ὠξνος πάλιν “ἀναΐξας ὄιν ἄργυφον᾽ σφάττει καὶ 


δ 


“ὦ ἑταῖρε, 


4 ἂν οἰστὸν τι ϊΪ ὄ ἢ: ὁμοεστίους 9. διὰ τί] οπι. 
τηθὶ 9 οἵ Τιρυΐβοη 2 ρΡ. 402 10 ἑλκόμενον Πάθπι. 
Ἐπδγαΐπο οὐχ ἕλκομεν οὖν ἀο]οίο διὰ τί 11 ΒΑΒΙ]ΘΘΗΒΙΒ: 
διδάσκοντος αὐοα ἰδηθη δα Πυϑαγόρου (ὁχΣ Πυϑαγορικῆς) 
ΤΘΥΘΥΡῚ ροὐθϑὺ 12 Ἔ; ὑπολιπεῖν 20 Αἴαντα] οὗ. Ποιὰ. 
1 206 28 Πρίαμον] οἵ. Ηοχι. 22). 621 


08 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


διαιρεῖ καὶ ὀπτᾷ, πολὺ μέρος περὶ ταῦτ᾽ ἀναλίσκων 
“ ΄ ς 2 τ Ο’ Ἶ ’ 
τῆς νυχτός. ὁ δ᾽ Εὔμαιος. ἅτε δὴ ϑρέωμα γεγο- 
νὼς σοφοῦ σοφόν, οὐ πράγματ᾽ εἶχε, τοῦ Τηλεμά- 
χου ἐπιφανέντος, ἀλλ᾽ εὐθὺς ἑστιᾷ καϑίσαντα, πί- 
νακας κρεῶν παρατιϑείς 
᾿ὀπταλέων, ἅ δὰ τῇ προτέρῃ κατέλειπον ἔδοντες. 


εἰ δὲ τοῦτο δόξει μικρόν. ἐκεῖνό γ᾽ οὐ μικρόν, τὸ 
συστέλλειν καὶ ἀνέχειν τὴν ὄρεξιν ἔτι παρούσης τῆς 
ἀπολαύσεως. ἧττον γὰρ ἐπιϑυμοῦσι τῶν ἀπόντων 
οἵ ἐθισϑέντες ἀπέχεσϑαν τῶν παρόντων. 

1. Ὑπολαβὼν δ᾽ ὁ Μεύκιος ἔφη τῆς μάμμης 
ἀκηκοὼς μνημονεύειν, ὡς ἱερὸν μὲν ἡ τράπεξα, δεῖ 
δὲ τῶν ἱερῶν μηδὲν εἶναι κενόν. “ἐμοὶ δ᾽᾽ εἶπεν 
ἐδόκει καὶ μίμημα τῆς γῆς ἡ τράπεξ᾽ εἶναι" πρὸς 
γὰρ τῷ τρέφειν ἡμᾶς καὶ στρογγύλη καὶ μόνιμός 
ΕΣ Ἁ »-ὭΨ υ Ὁ τ5 ,ὔ τ ἐν ἡ» ὍἼΦ »" Ψ' 
ἔστι καὶ καλῶς ὑπ΄ ἐνίων “εἑστία΄ καλεῖται. καϑάπερ 
γὰρ τὴν γῆν ἀεί τι χρήσιμον ἔχειν καὶ φέρειν ἡμῖν 
3 - Ο 3 ἣ ᾿ ΙΑ 9: »"» 
ἀξιοῦμεν, οὕτως οὐδὲ τὴν τράπεζαν οἰόμεϑα δεῖν 
κενὴν ὁρᾶν καὶ ἀνερμάτιστον ἀπολειπομένην. 


1 δέρει Μ 60 ἤομι. π ὅ0 117 αἰεὶ τα 61 


10 


ΤΙΒΕᾺΒ ΥἹἱ]. 209 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ Ε΄. 


Ὅτι δεῖ μάλιστα τὰς διὰ κακομουσίας ἡδονὰς φυλάτ- 
τεσϑαι, καὶ πῶς φυλακτέον. 


ἩΓΡΟΣΟΣΙΓΖ ΤΟΥ ΖΕ ΘΙΟΎΥ. 
ὅ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑ͂ΤΟΣ, ΔΑΜΠΡΙΑΣ. 


1. Ἐν Πυϑίοις Καλλίστρατος. τῶν ᾿Ζμφικτυό- 
νῶν ὧν ἐπιμελητής, αὐλῳδόν τινα πολίτην καὶ φί- 
λον ὑστερήσαντα τῆς ἀπογραφῆς τοῦ μὲν ἀγῶνος 
εἷρξε κατὰ τὸν νόμον: ἑστιῶν δ᾽ ἡμᾶς παρήγαγεν 

τὸ εἰς τὸ συμπόσιον ἐσϑῆτι καὶ στεφάνοις. ὥσπερ ἐν 
ἀγῶνι, μετὰ τοῦ χοροῦ κεκοσμημένον ἐχπρεπῶς. καὶ 
νὴ Ζία κομψὸν ἣν ἀκρόαμα τὸ πρῶτον᾽ ἔπειτα δια- 
σείσας καὶ διακωδωνίσας τὸ συμπόσιον. ὡς ἠσϑά- 
γνετο τοὺς πολλοὺς ἐγκεκλικότας καὶ παρέχοντας ὑφ᾽ 
τ ἡδονῆς ὅ τι βούλοιτο χρῆσϑαι. καὶ καταυλεῖν καὶ 
ἀκολασταίνειν, ἀποκαλυψάμενος παντάπασιν, ἐπεδεί- 
ξατο τὴν μουσικὴν παντὸς οἴνου μᾶλλον μεϑύσκου- 
σαν τοὺς ὅπως ἔτυχε καὶ ἀνέδην αὐτῆς ἐμφορου- 
μἱένους᾽ οὐδὲ γὰρ κατακειμένοις ἔτι βοᾶν ἐξήρκει 
0 καὶ κροτεῖν, ἀλλὰ τελευτῶντες ἀνεπήδων οἱ πολλοί, 


σ 


καὶ συνεκινοῦντο κινήσεις ἀνελευϑέρους, πρεπούσας Ἐ 


δὲ τοῖς χρούμασιν ἐκείνοις καὶ τοῖς μέλεσιν. ἐπεὶ 
δ᾽ ἐπαύσαντο καὶ κατάστασιν αὖϑις ὥσπερ ἐκ μα- 
νίας ὁ πότος ἐλάμβανεν, ἐβούλετο μὲν ὁ “αμπρίας 
90 εἰπεῖν τι καὶ παρρησιάσασϑαι πρὸς τοὺς νέους" ὀρ- 


Ἰ ὧν Ὗ 


210 ΟΥΛΑΕΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΝ 


ρωδοῦντι δ᾽ ὅμως αὐτῷ μὴ λίαν ἀηδὴς γένηται καὶ 
λυπηρός. οὕτως ὃ Καλλίστρατος ὥσπερ ἐνδόσιμον 
παρέσχε τοιαῦτά τινα διαλεχϑείς" 

2, “Ακρασίας μέν᾽ ἔφη “καὶ αὐτὸς ἀπολύω τὸ 
φιλήκοον καὶ φιλοϑέαμον᾽ οὐ μὴν ᾿Δριστοξένῳ γὲ ὅ 
συμφέρομαι παντάπασι. ταύταις μόναις φάσκοντι 

Ρ ταῖς ἡδοναῖς τό ᾿καλῶς᾽ ἐπιλέγεσϑαι. καὶ γὰρ ὄψα 
χαλὰ καὶ μύρα καλοῦσι καὶ καλῶς γεγονέναι λέγουσι 
δειπνήσαντες ἡδέως καὶ πολυτελῶς. δοχεῖ δέ μοι 
μηδ᾽ ᾿Δριστοτέλης αἰτίᾳ δικαίᾳ τὰς περὶ ϑέαν καὶ τὸ 
ἀκρόασιν εὐπαϑείας ἀπολύειν ἀκρασίας. ὡς μόνας 
ἀνθρωπικὰς οὔσας" ταῖς δ᾽ ἄλλαις καὶ τὰ ϑηρία 
φύσιν ἔχοντα χρῆσϑαι καὶ κοινωνεῖν. δρῶμεν γὰρ 
ὅτι χαὶ μουσικῇ πολλὰ κηλεῖται τῶν ἀλόγων, ὥσπερ 
ἔλαφοι σύριγξιν, ἵπποις δὲ μιγνυμέναις ἐπαυλεῖται τ 
νόμος, ὃν ἱππόϑορον ὀνομάξουσιν: ὁ δὲ Πίνδαρός 
φησι κεκινῆσθαι πρὸς ὠδήν 


ἁλίου δελφῖνος ὑπόκρισιν" 
70 τὸν μὲν ἀκύμονος ἐν πόντου πελάγει 
αὐλῶν ἐκίνησ᾽ ἐρατὸν μέλος. 20 
ὀρχούμενον δὲ τοὺς σκῶπας αἱροῦσι, χαίροντας τῇ 
ὄψει καὶ μιμητικῶς ἅμα δεῦρο κἀκεῖσε τοὺς ὥμους 
συνδιαφέροντας. οὐδὲν οὖν δρῶ τὰς τοιαύτας ἧδο- 


2 ΤΌΠΟ. οὗτος ὅ φιλοϑεάμον ταρὶ 10 ζριστο- 
τέλης] 1117, 820 5αᾳ. ρᾶβϑϑη 18 φύσιν Μ: φασὶν [ἸὉ. 
Ἐς χρᾶσϑαι 16 μιγνυμέναις] δα. οἷον ὑμέναιος 6χ ΟἸΘ61). 
Ὁ. 192 Ῥοίύ. ρούϊι5 δαάδηάα δυϑηὺ ροϑβῦ. νόμος ὑπαυλεῖ- 
ται Οοθοΐυβ 16 Πίνδαρος] ΒοΙρΡΊ.. 1 γ. 468 21 σκῶπας 
Ἀ: ὦπας αἴρουσι ταθὶ 10. θη. Μ: χαίροντες --- συν- 
διαφέροντες 


ΠΠΒΕΝ ὙΠ. 211 


νὰς ἴδιον ἐχούσας, ἢ ὅτι μόναι τῆς ψυχῆς εἰσιν. 
αἱ δ᾽ ἄλλαι τοῦ σώματος καὶ περὶ τὸ σῶμα κατα- 
λήγουσι μέλος δὲ καὶ δυϑμὸς καὶ ὄρχησις καὶ ὠδὴ 
παραμειψάμεναι τὴν αἴσϑησιν, ἐν τῷ χαίροντι τῆς 
5 ψυχῆς ἀπερείδονται τὸ ἐπιτερπὲς καὶ γαργαλίζον. 
ὅϑεν οὐδεμία τῶν τοιούτων ἡδονῶν ἀπόκρυφός 
ἐστιν οὐδὲ σκότους δεομένη καὶ τῶν τοίχων περι-᾿ 
ϑεόντων. ὡς οὗ Κυρηναϊκχοὶ λέγουσιν: ἀλλὰ καὶ 
στάδια ταύταις καὶ ϑέατρα ποιεῖται" καὶ τὸ μετὰ 
1. πολλῶν ϑεάσασϑαΐξ τι καὶ ἀκοῦσαι ἐπιτερπέστερόν 
ἔστι καὶ σεμνότερον. οὐκ ἀκρασίας δήπου καὶ ἡἧδυ- 
παϑείας ἀλλ᾽ ἐλευϑερίου διατριβῆς καὶ ἀστείας 
μάρτυρας ἡμῶν ὅτι πλείστους λαμβανόντων. 
ὃ. Ταῦτα τοῦ Καλλιστράτου εἰπόντος. ὁ Δαμ- 
ιὸ πρίας ὁρῶν ἔτι μᾶλλον ἐκείνους τοὺς τῶν ἀχροαμά- 
τῶν χορηγοὺς ϑρασυνομένους οὐ τοῦτ᾽ ἔφη τὸ 
αἴτιον, ὦ παῖ “έοντος,. ἀλλά μοι δοκοῦσιν οὐχ ὁρ- 
ϑῶς οἱ παλαιοὶ παῖδα “ήϑης τὸν Διόνυσον (ἔδει 
γὰρ πατέρα) προσαγορεύειν: ὑφ᾽ οὗ χαὶ σὺ νῦν 
0 ἀμνημονεῖν ἔοικας, ὅτι τῶν περὶ τὰς ἡδονὰς ἁμαρ- 
τανομένων τὰ μὲν ἀκρασία τὰ δ᾽ ἄγνοια ποιεῖ καὶ 
παρόρασις. ὅπου μὲν γὰρ ἡ βλάβη πρόδηλός ἐστι. 
ταῦτ᾽ ἀκρασίᾳ καταβιαξόμενοι τὸν λογισμὸν ἐξαμαρ- 
τάνουσιν: ὅσα δ᾽ οὐκ εὐθὺς οὐδὲ παραχρῆμα τῆς 
ο5 ἀκολασίας τὸν μισϑὸν ἐπιτέϑησι, ταῦϑ' ὑπ᾽ ἀγνοίας 
τοῦ βλάπτοντος αἱροῦνται καὶ πράττουσι. διὸ τοὺς 
μὲν περὶ ἐδωδὰς καὶ ἀφροδίσια καὶ πότους ἀστο- 


1 ἢ Μεανιρὶαβ 8 οὗ Κυρηναϊκοὶ ΘοΘμποῖιβ: αἵ γυ- 
ναῖπκες 12. Ἔ; ἐλευϑέρου νἱῆ. ϑ'γηηῦ. 14 ΝΜ: ἐπιόντος 


212 ΟΥΛΔΕΣΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


χοῦντας, οἷς νόσοι τε πολλαὶ καὶ χρημάτων ὄλεϑροι 
συνακολουϑοῦσι καὶ τὸ κακῶς ἀκούειν, ἀκρατεῖς 
προσαγορεύομεν: ὡς Θεοδέχτην ἐκεῖνον εἰπόντα 
“χαῖρε φίλον φῶς᾽ ὀφϑαλμιῶντα, τῆς ἐρωμένης 
ἐπιφανείσης" ἢ τὸν ᾿4βδηρίτην ᾿ἀνάξαρχον. 
ὅς ῥὰ καὶ εἰδώς, 
ὡς φάσαν. ἄϑλιος ἔσκε" φύσις δέ μιν ἔμπαλιν ἦγεν 
ἡδονοπλήξ. τῇ πλεῖστοι ὑποτρείουσι σοφιστῶν. 


ὅσαι δὲ τῶν ἡδονῶν τοὺς περὶ γαστέρα καὶ αἰδοῖα 
χαὶ γεῦσιν καὶ ὄσφρησιν ἀντιτεταγμένους αὐταῖς καὶ 
ὅπως οὐχ ἁλώσονται προσέχοντας. ἐχπεριοδεύουσαι 

᾿ ἈΠ 97 Ν ΝΣ ρου “ 9 ’ 
σερὶ τὰ ὄμματα καὶ τὰ ὦτα λανθάνουσιν ἑνωκισμε- 
ναι καὶ λοχῶσαι. τούτους ἐκείνων οὐδὲν ἧττον ἐμ- 
παϑεῖς ὄντας καὶ ἀκολάστους ἀκρατεῖς ὁμοίως οὐ 
καλοῦμεν" οὐ γὰρ εἰδότες ἀλλὰ δι᾽ ἀπειρίαν ὑπο- 
φέρονται, καὶ νομίξουσι τῶν ἡδονῶν εἶναι κρείτ- 
τονες, ἂν ἐν ϑεάτροις ἄσιτοι καὶ ἄποτοι διημερεύ- 
σωσιν: ὥσπερ εἰ τῶν κεραμίων μέγα φρονοίη τὸ 
μὴ ἀπὸ τῆς γαστρὸς αἰρόμενον ἢ τοῦ πυϑμένος, ἐκ 
δὲ τῶν ὥτων ῥαδίως μεταφερόμενον. ὅϑεν ᾿Ζρχε- 
σίλαος οὐδὲν ἔφη διαφέρειν τοῖς ὕπισϑεν εἶναι κί- 
ναιδοὸν ἢ τοῖς ἔμπροσϑεν. δεῖ δὲ καὶ τὴν ἐν ὄμμασι 
καὶ τὴν ἐν ὠσὶ γαργαλίξουσαν μαλακίαν καὶ ἡἧδυ- 

ὅ ἢ] οἵχλ. 281 6 οὗ Μυ]80ῃ. 1 Ρ. 81] 7 ἄϑλιοο] 1λέ- 
λιος 61] ἦγεν] ἧκεν ἸᾶθιᾳθΒ 8 τῇ] ἣν Ρ. 4466 ὡὑποτρο- 
μέουσι Νιοῖιαθ 10 καὶ ὅπως Μδαν!ρίαβ: ὅπως 11 1ᾶθιη: 
καὶ προσέχοντας ἴθ. Απομγτηῖβ: ἐκπεριοδεῦσαι 18 ἘΚ: 
τοὺς 14 καὶ] 46]. Μδάνιρίιϑβ: ἀκρατεῖς ᾿': καὶ ἀκρατεῖς 


ὕμως ὟὟ 19 μὴ ἀπὸ ἢ ῶ8 τὴν ἐν ὠσὶ) τὴν ἕνωσιν 
ταϑὶ (τοῦθ αὖ νἱά, Ρὴ. ἐν ὠσὶ ΤθοΘΏ που οχ ΟἸ] θη, 1. 1. 


Ἴ 
᾿ 


20 


ΠΒΕἘ ΥἹΙ. 2:18 


πάϑειαν φοβεῖσθαι, καὶ μήτε πόλιν ἀνάλωτον νομί- 
ἕξειν τὴν τὰς ἄλλας πύλας βαλανάγραις καὶ μοχλοῖς 
καὶ καταρράχταις ὀχυρὰς ἔχουσαν. ἂν διὰ μιᾶς οἵ 
πολέμιοι παρελθόντες ἔνδον εἰσίν: μήϑ᾽ ἑαυτὸν 
5 ἀήττητον ὑφ᾽ ἡδονῆς. εἰ μὴ κατὰ τὸ ᾿Ζφροδίέσιον 
ἀλλὰ κατὰ τὸ [Μουσεῖον ἑάλωκεν ἢ τὸ ϑέατρον᾽ 
ὁμοίως γὰρ ἐγκέχλικε καὶ παρέδωκε ταῖς ἡδοναῖς 
ἄγειν καὶ φέρειν τὴν ψυχήν. αἱ δὲ παντὸς ὀψο- 
ποιοῦ χαὶ μυρεψοῦ χαὶ δριμύτερα καὶ ποικιλώτερα 
το φάρμακα τῶν μελῶν καὶ τῶν δυϑμῶν καταχεόμεναι 
τούτοις ἄγουσιν ἡμᾶς καὶ διαφϑείρουσιν, αὑτῶν 
τρόπον τινὰ καταμαρτυροῦντας. 
τῶνδε γὰρ οὔτε τι μεμπτὸν 


οὔτ᾽ ὧν μεταλλάττον (ὡς Πίνδαρος ἔφη) τ00 
1 τῶν ἐπὶ ταῖς τραπέξαις, ὅσσ᾽ ἀγλαὰ χϑὼν 


πόντου τε ῥιπαὶ φέροισιν,᾽ 
ἄρτι παρακειμένων. ἀλλ᾽ οὔτ᾽ ὄψον οὐδὲν οὔτε 
σιτίον οὔϑ᾽ ὁ βέλτιστος οὑτοσὶ πινόμενος οἶνος 
᾿ ὔ ἰν 3 ς - ᾽ ΑΥ̓͂ ΡΒ. Ἁ 3 7, 
ἐξήγαγεν ὑφ᾽ ἡδονῆς φωνήν, οἵων ἄρτι τὰ αὐλή- 
80. ματα καὶ τὰ χρούματα τὴν οἰκίαν. εἰ μὴ καὶ τὴν 
πόλιν ἅπασαν, ἐμπέπληκε ϑορύβων καὶ κρότων καὶ 
ἀλαλαγμῶν. διὸ δεῖ μάλιστα ταύτας εὐλαβεῖσϑαι 
᾿ ς ΟΣ , τὰ ΄ 7 ᾽ ὥ ᾿ 7 
τὰς ἡδονάς" ἰσχυρόταται γάρ εἰσιν, ἅτε δὴ μή, κα- 
ϑάπερ αἵ περὶ γεῦσιν καὶ ἁφὴν καὶ ὄσφρησιν. εἰς 
85 τὸ ἄλογον καὶ φυσικὸν ἀποτελευτῶσαι τῆς ψυχῆς. 
8 Β-: καταράχταις 10. ΒΕΒΙ]ΘΘη515: ἐχούσης ΜΝ: 
ἐκκέχλικε 8 αἵ (. αὖ) δὴ ὟὟ 18 ΒΕΙρΊς, 1 ρΡ. 454 
14 Ταθρηθῖυβ: οὐ τῶν μεταλλάττων 1ὅ τραπέζαισιν 
Βουσκίαβ 10. Βοροκῃῖϊαβ: ὡς ἀγλαόχϑων 10 Ἰάθυυ: φέ- 
φουσιν 19 οἵων] οἷον οοαα. 
ῬΙπέδτοηὶ Μοσυϑ]α. Ὑ]. ΤΥ. 18 


Ὁ74 ΘΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ 


Β ἀλλὰ τοῦ κρίνοντος ἁπτόμεναι καὶ τοῦ φρονοῦντος" 
ἔπειτα ταῖς μὲν ἄλλαις ἡδυπαϑείαις κἂν ὁ λογισμὸς 
ἐλλίπῃ διαμαχόμενος. ἀλλὰ τῶν παϑῶν ἔνια πολ- 
λάκις ἐμποδών ἐστι" καὶ γὰρ ἐν ἰχϑύων ἀγορᾷ μι- 
κρολογία καϑαιρεῖ δάχτυλον ὀψοφάγου καὶ πολυτε- ὅ 
λοῦς ἑταίρας ἀπέστρεψε φιλαργυρία φιλογυνίαν᾽" 
ὥσπερ ἀμέλει παρὰ τῷ Μενάνδρῳ τῶν συμποτῶν 
ἕκαστος ἐπιβουλευόμενος ὑπὸ τοῦ πορνοβοσκοῦ 6ο- 
βαράν τινα παιδίσκην ἐπάγοντος αὐτοῖς 

᾿κύψας καϑ'’ ἑαυτὸν τῶν τραγημάτων ἔφλα“ τὸ 


χαλεπὸν γὰρ ὁ δανεισμὸς τῆς ἀκρασίας κόλασμα καὶ 

Οτὸ λῦσαι βαλλάντιον οὐ πάνυ ῥάδιον᾽ ταύταις δὲ 
ταῖς ἐλευϑερίαις λεγομέναις περὶ ὦτα καὶ ὄμματα 
φιλομούσοις καὶ φιλαύλοις μουδομανίαις προῖκα καὶ 
ἀμισϑὶ τῶν ἡδονῶν πάρεστι πολλαχόϑεν ἀρύτεσϑαι ιτ5 
καὶ ἀπολαύειν, ἐν ἀγῶσιν, ἐν ϑεάτροις, ἐν συμπο- 
σίοις. ἑτέρων χορηγούντων᾽ ὅϑεν ἕτοιμον τὸ δια- 
φϑαρῆναι τοῖς μὴ βοηϑοῦντα καὶ παιδαγωγοῦντα 
τὸν λογισμὸν ἔχουσι. 

4. Γενομένης οὖν σιωπῆς “τί οὖν᾽ ἔφη ᾿ποι- 30 
οὔντα τὸν λογισμὸν ἢ τί λέγοντα βοηϑεῖν ἀξιοῦμεν; 
οὐ γὰρ ἀμφωτίδας γε περιϑήσει τὰς ᾿Ξενοχράτους 
ἡμῖν οὐδ’ ἀναστήσει μεταξὺ δειπνοῦντας. ἐὰν αἰόσ- 
ϑώμεϑα λύραν ἁρμοξομένην ἢ κινούμενον αὐλόν.ἢ 

Ὁ “οὐ γὰρ οὖν᾽ εἶπεν ὁ “αμπρίας᾽ ἀλλ᾽ ὁσάκις ἂν εἰς 3 

δ ϑεαϊτηδβῖιβ: καϑαέρει 1 τῶν ᾿-: παρὰ τῶν 

10 ΚοοΙς. 8 Ῥ. 188 αὑτὸν Ρ». 188 Ὁ 18 γη8}1π ταῖς ἐλευ-- 


Δερίοις νἱᾶ. ὙΠ. περὶ Μ 16 πάρεστι Μ: γάρ ἐστι 
20 ἔφη ὁ Καλλίστρατος Ατηγούαβ 


10 


18 


ΠΙΒΒΗ νη. 210 


τὰς Σειρῆνας ἐμπέσωμεν, ἐπικαλεῖσϑαι δεῖ τὰς Μού- 
σας καὶ καταφεύγειν εἰς τὸν Ἑλικῶνα τὸν τῶν πα- 
λαιῶν. ἐρῶντι μὲν γὰρ πολυτελοῦς οὐκ ἔστι τὴν 
Πηνελόπην προσαγαγεῖν οὐδὲ συνοικίσαι τὴν Πάν- 
ϑειαν᾽ ἡδόμενον δὲ μίμοις καὶ μέλεσι καὶ ὠδαῖς 
κακοτέχνοις καὶ κακοξήλοις ἔξεστι μετάγειν ἐπὶ τὸν 
Εὐριπίδην καὶ τὸν Πίνδαρον καὶ τὸν Μένανδρον. 
ἱποτίμω λόγῳ ἁλμυρὰν ἀκοήν᾽ ὥς φησιν ὁ Πλάτων 
“ἀποκλυξόμενον. ὥσπερ γὰρ οἱ μάγοι τοὺς δαιμο- 
νιξομένους κελεύουσι τὰ Ἐφέσια γράμματα πρὸς Ε 
αὑτοὺς καταλέγειν χαὶ ὀνομάξειν. οὕτως ἡμεῖς ἐν 
τοῖς τοιούτοις τερετίσμασι καὶ δκιρτήμασι 

ἱμανίαις τ᾽ ἀλαλαῖς τ᾽ ὀρινόμενοι 

ῥιψαύχενι σὺν κλόνῳ᾽ 


τῶν ἱερῶν καὶ σεμνῶν ἐκείνων γραμμάτων ἀναμι- 
μὠνησκόμενοι καὶ παραβάλλοντες ὠδὰς καὶ ποιήματα 
καὶ λόγους κοινοὺς οὐκ ἐχπλαγησόμεϑα παντάπασιν 
ὑπὸ τούτου. οὐδὲ πλαγίους παραδώσομεν ἑαυτοὺς 
ὥσπερ ὑπὸ ῥεύματος λείου φέρεσϑαι. 


1 Σειρῆνας Ὗ : εἰρημένας 4 Ἔ: συνοικῆσαι 11 ἢ: 
αὐτοὺς 18 ΒοΙρΡῚ.. 1. Ῥ. 460 17 κοινοὺς Ἔ: κενοὺς νἱᾶ. 
τη. 18 τούτου] τοῦ κρότου Μϑεαν!]ΡρῚα5 


18 


210 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΠΙΌΝ 


101 ΠΡΟΒΛΠΗΜΩΑ͂ Ζ᾿ς΄. 


. Περὶ τῶν λεγομένων σκιῶν, καὶ εἰ δεῖ βαδίζειν καλού- 
μένον πρὸς ἑτέρους ὑφ᾽ ἑτέρων ἐπὶ δεῖπνον. καὶ πότε, 
καὶ παρὰ τίνας. 


ΠΡΟΣΩΙΠ4 ΤΟΊ; 414 ΔΟΓΟῪ. ὔ 
ΠΛΟΥΤΑΆΡΧΟΣ, ΦΛΩΡΟΣ, ΚΑΙΣΈΡΝΙΟΣ. 


1. Τὺν Μενέλαον Ὅμηρος πεποίηκεν αὐτόματον 
ἵν - Ἁ 3 - ας Δ , ΄, 
ἑστιῶντι τοὺς ἀριστεῖς τῷ ᾿Ζγαμέμνονι παραγιγνό- 
μενον" 

“ἤδεε γὰρ κατὰ ϑυμὸν ἀδελφεὸν ὡς ἐπονεῖτο" 10 


καὶ τὴν ἄγνοιαν οὐ περιεῖδεν αὐτοῦ καταφανῆ γε- 
νομένην οὐδ᾽ ἤλεγξε τῷ μὴ ἐλϑεῖν ὥσπερ οἵ φιλο- 
μεμφεῖς καὶ δύσκολον ταῖς τοιαύταις τῶν φίλων 
παροράσεσι καὶ ἀγνοίαις ἐπιτίϑενται. τῷ ἀμελεῖσϑαι 
μᾶλλον ἢ τῷ τιμᾶσϑαι χαίροντες, ὕπως ἐγκαλεῖν 
ἔχωσιν. τὸ δὲ τῶν ἐπικλήτων ἔϑος, οὺς νῦν σκιὰς 
καλοῦσιν, οὐ κεκλημένους αὐτοὺς ἀλλ᾽ ὑπὸ τῶν 
κεκλημένων ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἀγομένους. ἐξητεῖτο πό- 
ϑὲν ἔσχε τὴν ἀρχήν᾽ ἐδόκει δ᾽ ἀπὸ Σωκράτους, 
᾿Δριστόδημον ἀναπείσαντος οὐ κεκλημένον εἰς ᾽4γά- 50 
Βϑῶνος ἰέναι σὺν αὐτῷ, καὶ παϑόντα τι γελοῖον" 
ἔλαϑε γὰρ κατὰ τὴν ὁδὸν ὑπολειφϑεὶς ὁ Σωκράτης, 
ὁ δὲ προεισῆλϑεν, ἀτεχνῶς σκιὰ προβαδίξζουσα σώ- 
ματος ἐξόπισϑεν τὸ φῶς ἔχοντος. ὕστερον μέντοι 


μ᾿ 


ὅ 


10 ομῃ. Β 409 19 Σωκράτους] οἵ ῬΙ]αῦ. Ξγιμρ. 
Ῥ. 1746 56. 94 Ἔ; ἐξόπισϑε 


ΤΠΙΒΕΗ ὙΠ. ὑ 1 


περὶ τὰς τῶν ξένων ὑποδοχάς. μάλιστα τῶν ἡγεμο- 
νικῶν, ἀναγκαῖον ἐγίγνετο τοῖς ἀγνοοῦσι τοὺς ἕπο- 
μένους καὶ τιμωμένους ἐπὶ τῷ ξένῳ ποιεῖσθαι τὴν 
κλῆσιν. ἀριϑμὸν δ᾽ ὁρίζειν, ὕπως μὴ πάϑωσιν ὃ 

ὅ παϑεῖν συνέπεσε τῷ δεχομένῳ τὸν βασιλέα Φίλιπ- 
πον ἐπὶ τῆς χώρας᾽ ἧχε γὰρ ἄγων πολλούς, τὸ δὲ 
δεῖπνον οὐ πολλοῖς ἦν παρεσκευασμένον" ἰδὼν οὖν 
ϑορυβούμενον τὸν ξένον περιέπεμπε πρὸς τοὺς φί- 
λους ἀτρέμα, χώραν πλακοῦντι καταλιπεῖν κελεύων" 

10 οὗ δὲ προσδοκῶντες ὑπεφείδοντο τῶν παρακειμένων 
καὶ πᾶσιν οὕτως ἐξήρκεσε τὸ δεῖπνον. 

2. ᾿Εμοῦ δὲ ταῦτα πρὸς τοὺς παρόντας ἀδολε- 
σχοῦντος., ἔδοξε Φλώρῳ καὶ σπουδάσαι τι περὶ τῶν 
σκιῶν λεγομένων. διαπορήσαντας εἰ προσήκει τοῖς 

ιό καλουμένοις οὕτω βαδίζειν καὶ συνακολουϑεῖν. ὁ μὲν 
οὖν γαμβρὸς αὐτοῦ Καισέρνιος ὅλως ἀπεδοκίμαξε τὸ 
πρᾶγμα. μάλιστα μὲν γὰρ τῷ Ἡσιόδῳ πειϑομένους 
ἔφη χρῆναι 
τὸν φιλέοντ᾽ ἐπὶ δαῖτα καλεῖν" 


90 δὐ δὲ μή, γνωρίμους αὐτῶν καὶ ἐπιτηδείους παρα- 
καλεῖν ἐπὶ κοινωνίαν σπονδῆῇς καὶ τραπέξης καὶ 
2 2 ’ ᾿ Ἁ ῇ ἰ- μ᾿ 
λόγων ἕν οἴνῳ γιγνομενὼῶν καὶ φιλοφροσύνης. “νῦν 
δ᾽ ὥσπερ᾽ εἶπεν “οὗ τὰ πλοῖα ναυλοῦντες, ὅ τι ἂν 
φέρῃ τις, ἐμβάλλεσθϑαι παρέχουσιν, οὕτως ἡμεῖς τὰ 
"5. συμπόσια παραδόντες ἑτέροις πληροῦν ἀφίεμεν ἐκ 
τῶν προστυχόντων., ἄν τε χαρίεντες ὦσιν, ἄν τὲ 


10 Καισέννιος ἢ 17 Ησιόδῳ] ΟὉ 842 34 περι- 
ἔχουσιν τηρὶ 


218 ΟΟΛΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΌΜ 


φαῦλοι. ϑαυμάσαιμι δ᾽ ἄν, εἰ χαρίεις ἀνὴρ ἐπί- 
κλητος ἀφίκοιτο, μᾶλλον δ᾽ ἄκλητος, ὅν γε πολλά- 
κις οὐδὲ γιγνώσκει τὸ παράπαν ὁ δειπνίζων᾽ εἰ δὲ 
γιγνώσκων καὶ χρώμενος οὐ κέκληκεν, ἔτι γε μᾶλλον 
αἰσχύνη βαδίξειν πρὸς τοῦτον, ὥσπερ ἐξελέγχοντα 5 
μετέχειν τῶν ἐκείνου, τρόπον τινὰ βία καὶ ἄκοντος. 
ἔτι καὶ προτερεῖν ἢ ἀπολείπεσθαι τοῦ κεκληκότος 
Ἑ πρὸς ἕτερον ἔχει τινὰ δυσωπίαν., καὶ οὐκ ἀστεῖόν 

ἐστι μαρτύρων δεόμενον πρὸς τοὺς ὑποδεχομένους 
βαδίζειν, ὡς οὐ κλητὸς ἀλλὰ σκιὰ τοῦ δεῖνος ἐπὶ τὸ 
τὸ δεῖπνον ἥκει" καὶ πάλιν τὸ παρέπεσϑαι καὶ 
παραφυλάττειν ἄλειμμα καὶ λουτρὸν ἑτέρου καὶ 
ὥραν βραδύνοντος ἢ ταχύνοντος ἀνελεύϑερον εὖ 
μάλα καὶ Γναϑώνειον. εἰ δὴ Γνάϑων γέγονε δὲει- 
νότατος ἄνθρωπος τἀλλότρια δειπνεῖν. εἴ γε μὴν τῦ 
οὐκ ἔστιν ὅτε μᾶλλον ἀνθρώποις ἐφιᾶσιν εἰπεῖν 

“ὦ γλῶσσα, μέτριον εἴ τι κομπάσαι ϑέλεις, 

ἔξειπε.᾽ 


καὶ παρρησία πλείστη μετὰ παιδιᾶς ἀναμέμικται τοῖς 
Ε' λεγομένοις ἐν οἴνῳ καὶ πραττομένοις᾽ ἐνταῦϑα δὴ 30 

πῶς ἄν τις ἑαυτὸν μεταχειρίσαιτο μὴ γνήσιος ὧν 

μηδ᾽ αὐτόκλητος. ἀλλὰ τρόπον τινὰ νόϑος καὶ πα- 

ρεγγεγραμμένος εἰς τὸ συμπόσιον; καὶ γὰρ τὸ χρῆ- 

σϑαι καὶ τὸ μὴ χρῆσϑαι παρρησίᾳ πρὸς τοὺς πα- 
ρόντας εὐσυχοφάντητον. οὐ μικρὸν δὲ κακὸν οὐδ᾽ 90 

7 ἔτι] ἔτι δὲ ᾿, 588 οὗ, »ν. 661 9 .δεομένων τη61 (Βθἃ 

γθοΐθ ΡῚ 10 ὡς οὐκ αὐτόκλητος ἢ 1 ἀνθρώπων αὶ εἴ 


γε] ἔτι γε Ἰάθιω, 568 ρυδοβύαῦ συϊσαίωῳ [16 Ὕ: ἐφίασιν αὖ 
ἐφίησιν 11 Κοοκ. 8 Ρ. 0612. ὦ Ὗ 18 Οογεοΐυβ: ἐξεῖπε 


ΠΙΒΕΕ ὙΠ. 219 


ἡ τῶν ὀνομάτων εὐχέρεια καὶ βωμολοχία τοῖς μὴ 
δυσχεραίνουσιν ἀλλ᾽ ὑπομένουσι σκιὰς καλεῖσϑαι 
καὶ ὑπακούειν' προσεϑίξει γὰρ εἰς τὰ ἔργα τῷ αἰ- 
σχρῷ τὸ ῥαδίως ὑπὸ τῶν ῥημάτων ἄγεσϑαι. διὸ 108 
5 καλῶν μὲν ἑταίρους ἔδωκά ποτε σκιάς" ἰσχυρὰ γὰρ 
ἡ τῆς πόλεως συνήϑεια καὶ δυσπαραίτητος" αὐτὸς 
δὲ χληϑεὶς ὑφ᾽ ἑτέρου πρὸς ἕτερον ἄχρι γε νῦν ἀν- 
τέχω μὴ ὑπακοῦσαι. 
ὃ. Γενομένης δὲ μετὰ τοὺς λόγους τούτους ἧσυ- 
10 χίας, ὁ Φλῶρος ἱτοῦτ᾽᾽ ἔφη τὸ δεύτερον ἔχει μᾶλ- 
λον ἀπορίαν᾽ τὸ δὲ καλεῖν οὕτως ἀναγκαῖόν ἐστιν 
ἐν ταῖς τῶν ξένων ὑποδοχαῖς,. ὥσπερ εἴρηται πρό- 
τερον᾽ οὔτε γὰρ ἄνευ φίλων ἐστὶ δὴ ἐπιεικὲς οὔτε 
γιγνώσκειν οὃς ἔχων ἥκει ῥάδιον. χἀγὼ πρὸς αὐ- 
τό τόν Ὅρα τοίνυν᾽ ἔφην ᾿μὴ οἵ καλεῖν οὕτω δεδωκό- 
τὲς τοῖς ἑστιῶσι καὶ τὸ πείϑεσϑαι τοῖς καλουμένοις 
καὶ βαδίξειν δεδώκασιν: οὔτε γὰρ διδόναι καλὸν Β 
οὔτ᾽ αἰτεῖν ὃ διδόναι μὴ καϑῆκεν, οὔϑ᾽ ὅλως παρα- 
καλεῖν ἃ μὴ δεῖ παρακαλεῖσϑαι μηδ᾽ ὁμολογεῖν μηδὲ 
30 πράττειν. τὰ μὲν οὖν πρὸς ἡγεμόνας ἢ ξένους οὐκ 
ἔχει κλῆσιν οὐδ᾽ αἵρεσιν, ἀλλὰ δεῖ δέχεσϑαι τοὺς 
μετ᾽ αὐτῶν παραγιγνομένους. ἄλλως δὲ φίλον ἔστι- 
ὥντα φιλικώτερον μέν ἔστι τὸ καλεῖν αὐτόν. ὡς 
οὐκ ἀγνοοῦντα τοὺς γνωρίμους αὐτοῦ καὶ συνήϑεις 
86 ἢ οἰκείους" μείζων γὰρ ἡ τιμὴ καὶ ἡ χάρις, ὡς μὴ 
᾿λανϑάνοντος. ὅτι τούτους ἀσπάξεται μάλιστα καὶ 
τούτοις ἥδιστα σύνεστι καὶ χαίρει τιμωμένοις ὁμοίως 


8 τῶν αἰσχρῶν ουτη ΕτηΡΘΥο 8η τὰ αἰσχρὰ 4 τὸ ῥᾳδίως 
τῶν ῥημάτων ἀνέχεσϑαι Ἐ 11 καλὸν] δαα. ὃ αἰτεῖν ἢ 


280 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


2 Α 


Ο καὶ παρακαλουμένοις. οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἔστιν ὅτε ποιη- 

τέον ἐπ᾿ αὐτῷ, καϑάπερ οἱ ϑεῷ ϑύοντες ἅμα συμ- 
Ζ 4 

βώμοις καὶ συννάοις κοινῶς συνεπεύχονται καὶ καϑ' 
ο Ἄππο αν τι , ἣ " ᾿ ““ 
ἕχαστον ἐκείνων μὴ ὀνομάξοντες᾽ οὔτε γὰρ ὄψον 
ΡΟΣ 5 2 μὰ ὧ ο: , ΄, ς 
οὔτ᾽ οἶνος οὔτε μύρον οὕτως ἡδέως διατίϑησιν, ὡς ὅ 
σύνδειπνος εὔνους καὶ προσηνής. ἀλλὰ τὸ μὲν ὄψοις 
καὶ πέμμασιν οἵοις ὃ μέλλων ἑστιᾶσϑαι μάλιστα χαί- 
οδι. καὶ περὶ οἴνων διαφορᾶς καὶ μύρων ἐρωτᾶν 
καὶ διαπυνϑάνεσϑαι, φορτικὸν κομιδῇ καὶ νεόπλου- 
τον ᾧ δὲ πολλοὶ φίλον καὶ οἰχεῖοι καὶ συνήϑεις τὸ 
5» Ὁ ΣΡν » 3 , ὩΣ ν᾿ Ὡ 
εἰσίν, αὐτὸν παρακαλεῖν ἐχείνων, οἷς ἂν ἥδιστα 

Ὦ συγγίγνοιτο καὶ μεϑ’ ὧν εὐφραίνεται παρόντων, 
μάλιστα τούτους ἄγειν οὐκ ἀηδὲς οὐδ᾽ ἄτοπον. 
οὔτε γὰρ τὸ συμπλεῖν οὔτε τὸ συνοικεῖν οὔτε τὸ 
συνδικάξειν. μεϑ᾽ ὧν οὐ βούλεταί τις, οὕτως ἀηδές, τ 
ὡς τὸ συνδειπνεῖν. καὶ τοὐναντίον ἧδύ᾽ κοινωνία 
γάρ ἐστι καὶ σπουδῆς καὶ παιδιᾶς καὶ λόγων καὶ 
πράξεων τὸ συμπόσιον. ὅϑεν οὐ τοὺς τυχόντας 
ἀλλὰ τοὺς προσφιλεῖς εἶναι δεῖ καὶ συνήϑεις ἀλλή- 
λοις. ὡς ἡδέως συνεσομένους. ὄψα μὲν γὰρ οἱ μά- 90 
γειροι δκευάζουσιν ἐκ χυμῶν διαφόρων. αὐστηρὰ 

ΒΕ καὶ λιπαρὰ καὶ γλυκέα καὶ δριμέα συγκεραννύντες" 
σύνδειπνον δὲ χρηστὸν οὐκ ἂν γένοιτο καὶ κεχα- 
ρισμένον ἀνθρώπων μὴ ὁμοφύλων μηδ᾽ ὁμοιοπα- 
ϑῶν εἰς ταὐτὸ συμφϑαρέντων. ἐπεὶ δέ, ὥσπερ οἷ Ὁ 


1 καλουμένοις Ἦ 2 καϑάπερ Μ: καὶ καϑάπερ. σὺν 
βωμοῖς καὶ σὺν ναοῖς τηθὶ ὅ ἡδέως ἢ: ἥδεσθαι 1 οἵ“- 
οις ἢ: οἷς 12 τη ]1τὺ συγγίγνηται οὐ εὐφραΐίνηται 
16 κοινωνίας ταρὶ 19 συνεῖναι ὟΥ 20 ὡς] τοὺς ἢ 


ἐπ 


10 


1ὅ 


35. 


ΤΙΒΒΕ ΥἹΙ. 281 


Περιπατητικοὶ λέγουσι. τὸ μὲν πρῶτον φύσει κι- 
νοῦν μὴ κινούμενον δ᾽ εἶναι. τὸ δ᾽ ἔσχατον κινού- 
δ Εἰς ἐν δὰ ᾿ ΠΕ ΤΣ ΝΠ ΘΝ 29 Ξ ι ᾿ 
μἱξνον μηδὲ ἕν δὲ χινοῦν᾽ μεταξὺ δ᾽ ἀμφοῖν τὸ καὶ 
κινοῦν ἕτερα καὶ κινούμενον ὑφ᾽ ἑτέρων" οὕτως 
ἔφην “ὃ λόγος, τριῶν ὄντων ὧν ὃ μὲν καλῶν μόνον 
ὁ δὲ χαλούμενος. ὁ δὲ καὶ καλῶν καὶ καλούμενός 
ἐστιν, εἴρηται μὲν περὶ τοῦ χαλοῦντος᾽ οὐ χεῖρον 
δ᾽ ἐστὶ καὶ περὶ τῶν ἄλλων᾽ ἔφην ᾿ἄἅ γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ 
Ι ᾿ 
διελθεῖν. ὃ μὲν οὖν καλούμενος ὑφ᾽ ἑτέρου καὶ 
καλῶν ἑτέρους πρῶτον. οἶμαι. τοῦ πλήϑους φείδε- 
σϑαι δίκαιός ἐστι. μὴ καϑάπερ ἐκ πολεμίας ὁμοῦ 
δν »" Ν ΕΥΖΩΝ 3 ΄ " δ’ 
πᾶσι τοῖς περὶ αὑτὸν ἐπισιτιζόμενος μηδ᾽, ὥσπερ 
οἵ χώρας καταλαμβάνοντες ἐν τῷ πεττεύειν, ἀεὶ τοῖς 
ἰδίοις φίλοις τοὺς τοῦ καλέσαντος ἐκκρούων καὶ ἀπο- 
κρούων ἅπαντας" ὥστε πάσχειν τοὺς δειπνίξοντας, 
κι 
3 "ς Ἁ -. ᾿ ’ 3 δα ΝᾺ 
ἐκφέροντες τὰ δεῖπνα, μὴ γευομένους αὐτοὺς μηδὲ 
τοὺς οἴκοι. πλὴν καπνοῦ καὶ ϑορύβου μετέχοντας. 
ἄλλως γὰρ ἡμῖν προσπαίξουσιν οἵ λέγοντες 
“Δελφοῖσι ϑύσας αὐτὸς ὀψωνεῖ κρέας" 


ἀληϑῶς δὲ τοῦτο συμβαίνει τοῖς ξένους ἀγνώμονας 
ἢ φίλους δεχομένοις μετὰ σκιῶν πολλῶν ὥσπερ “49- 
πυιῶν διαφοροῦντας τὰ δεῖπνα καὶ προνομξεύοντας. 
ἔπειτα δεῖ μὴ μεϑ᾽ ὧν ἔτυχε βαδίξειν πρὸς ἑτέρους 
ἐπὶ δεῖπνον, ἀλλὰ μάλιστα μὲν καλεῖν τοὺς τοῦ δει- 
πνίζοντος οἰκείους καὶ συνήϑεις. πρὸς αὐτὸν ἐκεῖ- 

ῷ δ᾽ εἶναι] δ᾽ εἰκὸς εἶναι ὅ ὧν ἢ 8 γ᾽ ἐμοὶ ἢ: 
γεΕ μὸν 11 ὁμοῦ] ὁμοῦ τιῦ 19 αὐτὸν ἔ: αὐτὸν 20 οἷ 
ἸΚοΟΙς, 8 ν. 49 22 ἁρπυίων Υαθὶ 


ἃ πάσχουσιν οἵ τῇ Ἑκάτῃ καὶ τοῖς ἀποτροπαίοις 109 


ο89 ΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝ 


νον ἁμιλλώμενον καὶ προκαταλαμβάνοντα ταῖς κλή- 
σεσιν᾽ εἰ δὲ μή. τῶν ἰδίων φίλων οὺς ἂν καὶ ἤϑε- 
λεν αὐτὸς ἑλέσϑαι ὁ δειπνίξζων, ἐπιεικὴς ὧν ἐπιεικεῖς, 
καὶ φιλόλογος φιλολόγους ὄντας, ἢ δυνατοὺς δυνά- 
μένος, πάλαι ξητῶν ἁμωσγέπως αὐτοῖς ἐν προσηγο- 
οίᾳ καὶ κοινωνίᾳ γενέσϑαι. τὸ γὰρ οὕτως ἔχοντι 
παραδοῦναι καὶ παρασχεῖν ὁμιλίας ἀρχὴν καὶ φιλο- 
φροσύνης εὔστοχον ἐπιεικῶς καὶ ἀστεῖον" ὁ δ᾽ ἀσυμ- 
φύλους καὶ ἀσυναρμόστους ἐπάγων, οἷον νηπτικῷ 
πολυπότας. καὶ λιτῷ περὶ δίαιταν ἀκολάστους καὶ 
πολυτελεῖς, ἢ νέῳ πάλιν ποτικῷ καὶ φιλοπαίγμονιυ 
πρεσβύτας σκυϑρωποὺς ἢ βαρὺ φϑεγγομένους ἐκ 
πώγωνος σοφιστάς. ἄκαιρός ἐστιν ἀηδίᾳ φιλοφρο- 
σύνην ἀμειβόμενος. δεῖ γὰρ οὐχ ἧττον ἡδὺν εἶναι 
τῷ δειπνίξοντι τὸν κεκλημένον ἢ τῷ κεκλημένῳ τὸν 
ὑποδεχόμενον" ἔσται δ᾽ ἡδύς, ἐὰν μὴ μόνον ἑαυτὸν 
ἀλλὰ καὶ τοὺς σὺν αὑτῷ καὶ δι᾽ αὑτὸν ἥκοντας ἐπι- 
δεξίους παρέχῃ καὶ προσηνεῖς. ὅ γὲ μὴν λοιπὸς ἔτι 
τῶν τριῶν οὗτος ὁ καλούμενος ὑφ᾽ ἑτέρου πρὸς 
ἕτερον. τὸ μὲν τῆς σκιᾶς ἀναινόμενος ὄνομα καὶ 
δυσχεραίνων, ἀληϑῶς σκιὰν δόξει φοβεῖσϑαι, δεῖται 
δὲ πλείστης εὐλαβείας. οὔτε γὰρ τοῖς τυχοῦσιν ἀκο- 
λουϑεῖν ἑτοίμως καλὸν οὔϑ᾽ ὅπως ἔτυχεν ἀλλὰ 
δεῖ σκοπεῖν πρῶτον τίς ὃ καλῶν ἐστιν. εἰ μὲν γὰρ 
οὐ σφόδρα συνήϑης. ἀλλ᾽ ἢ τῶν πλουσίων τις ἢ 
σατραπιχῶν, ὡς ἐπὶ σκηνῆς δορυφορήματος λαμπροῦ 

ὕ ξητῶν ὟὟ: καὶ ζητῶν 10 Χ: δίαιταν καὶ 17 Ἔ; 


αὐτῷ --- αὐτὸν 28 καλῶν τηθὶ ἀλλὰ] οἱ. 1161 
οὔ ἀλλ᾽ ἢ] ἀλλὰ μὴ τιθὶ 


»᾿ 


0 


20 


2ὅ 


ΤΙΒΕΗ ὙΠ]. 285 


δεόμενος ἢ πάνυ χαρίξεσϑαι τῇ κλήσει πεπεισμένος 
καὶ τιμᾶν, ἐπάγεται. παραιτητέος εὐϑύς. εἰ δὲ φί- 
λος καὶ συνήϑης, οὐκ εὐθὺς ὑπακουστέον᾽ ἀλλ᾽ ἐὰν 
δοχῇ δεῖσθαί τινος ἀναγκαίας ὁμιλίας καὶ κοινω- 
ὅ νίας καιρὸν ἄλλον οὐκ ἐχούσης. ἢ διὰ χρόνου πο- 
ϑὲν ἀφιγμένος ἢ μέλλων ἀπαίρειν φανερὸς ἧ δι᾽ 
εὔνοιαν ἐπιϑυμῶν καὶ ποϑῶν συμπεριενεχϑῆναι, 
καὶ μήτε πολλοὺς μήτ᾽ ἀλλοτρίους. ἀλλ᾽ αὑτὸν ἢ 
(μετ᾽ ὀλίγων ἑταίρων ἐπαγόμενος. ἢ μετὰ ταῦτα 
10 πάντα πραγματευόμενος ἀρχήν τινα συνηϑείας καὶ 
φιλίας δι᾽ αὑτοῦ γενέσϑαι τῷ καλουμένῳ πρὸς τὸν 
καλοῦντα χρηστὸν ὄντα καὶ φιλίας ἄξιον. ἐπεὶ τούς 
γε μοχϑηρούς, ὅσῳ μᾶλλον ἐπιλαμβάνονται καὶ συμ- 
πλέχονται,. καϑάπερ βάτους καὶ ἀπαρίνας ὑπερβα- 
ιὸ τέον ἐστί: κἂν ἐπιεικεῖς οἵ ἄγοντες ὧσι πρὸς ἐπι- 
εἰκῆ δὲ μὴ ἄγωσιν, οὐ δεῖ συνακολουϑεῖν οὐδ᾽ 
ὑπομένειν, ὥσπερ διὰ μέλιτος φάρμακον λαμβάνον- 
τας, μοχϑηρὸν διὰ χρηστοῦ φίλον. ἄτοπον δὲ καὶ 
τὸ πρὸς ἀγνῶτα κομιδῇ καὶ ἀσυνήϑη βαδίζειν, ἂν 
80 μή τις ἢ διαφέρων ἀρετῇ, καϑάπερ εἴρηται, καὶ 
τοῦτο φιλίας ποιησόμενος ἀρχὴν χαὶ ἀγαπήσων τὸ 
ῥαδίως καὶ ἀφελῶς ἀφικέσθαι σὺν ἑτέρῳ πρὸς αὐ- 
τόν. καὶ μὴν τῶν συνήϑων πρὸς τούτους μάλιστα 
βαδιστέον ὑφ᾽ ἑτέρου καλούμενον, οἷς ἐφίεται μεϑ' 
25 ἑτέρων καὶ αὐτοῖς βαδίζειν πρὸς ἡμᾶς. Φιλίππῳ 


2 καὶ Μ 6 ἢ Βεαβι]θομβίβ: ἢ 14 καὶ ἀπαρίνας 
ΒΟΥΡΒῚ οὑπὶ ἨθΙΌΒΟΥΟ: καὶ ἀναιρεῖν καὶ νἱά. 510. 
11 Μ: λαμβάνοντες 21 ἢ: ἀγάπης. ὧΛῤ͵ 24 1άθῃη: ὑφέε- 
ται 9ὅ Φιλίππῳ] οὗ. Χροη. ὅγιαρ. 1, 18 


284 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝΜ 


μὲν γὰρ ἐδόκει τῷ γελωτοποιῷ τὸ αὐτόκλητον ἐπὶ 
δεῖπνον ἐλϑεῖν γελοιότερον εἶναι τοῦ κεκλημένον" 
ἀγαϑοῖς δὲ καὶ φίλοις ἀνδράσι παρὰ φίλους καὶ 
ἀγαϑοὺς σεμνότερόν ἐστι καὶ ἥδιον, ἂν μὴ καλέ- 
σασι μηδὲ προσδοκῶσιν ἐν καιρῷ παραγίγνωνται ὅ 
μετὰ φίλων ἑτέρων, εὐφραίνοντες ἅμα τοὺς δεχο- 

710 μένους καὶ τιμῶντες τοὺς ἀγαγόντας. ἥκιστα δὲ πρὸς 
ἡγεμόνας ἢ πλουσίους ἢ δυνάστας μὴ καλουμένους 
ὑπ’ αὐτῶν ἀλλ᾽ ὑφ᾽ ἑτέρων πρέπει βαδίζειν, ἀναι- 
δείας καὶ ἀπειροκαλίας καὶ φιλοτιμίας ἀκαίρου δόξαν τὸ 
οὐκ ἄλογον φυλαττομένους. 


Β ΠΡΟΒΜΗΜΩΑ Ζ΄. 
Εἰ δεῖ παρὰ πότον αὐλητρίσι χρῆσϑαι. 


ἹΓΡΟΣΞΟΝΘΊ ΠΟΥ ΟΠ ΙΘΙΟἿΣ 
ΖΔΙΟΓΕΝΙΆΑΝΟΣ, ΣΟΦΙΣΤΗΣ, ΦΙΛΙΠΠΟΣ. 1ὅ 


1. Περὶ ἀκροαμάτων ἐν Χαιρωνείᾳ λόγοι παρὰ 
πότον ἐγένοντο Ζ]ιογενιανοῦ τοῦ Περγαμηνοῦ πα- 
ρόντος, καὶ πράγματ᾽ εἴχομεν ἀμυνόμενοι βαϑυπώ- 
γωνα σοφιστὴν ἀπὸ τῆς Στοᾶς. ὃς ἐπήγαγε τὸν 
Πλάτωνα κατηγοροῦντα τῶν αὐλητρίσι χρωμένων 30 
παρ᾽ οἶνον. ἀλλήλοις δὲ συγγίγνεσϑαι διὰ λόγου 
μὴ δυναμένων. καίτοι παρὼν ἀπὸ τῆς αὐτῆς παλαί- 

4 Βαβι] θηβι5: καλέσωσι, 6 τοὺς] καὶ τηρὶ 18 αὖ- 


λητρίδι νο1] αὐλιστρίσι τἰάθτα (86α τροΐρ ΒΡ) 20 Πλά- 
τωνα)] ὥγιαρ. ἢ. 1706 


ΤΠΒΕᾺΗ ΥἹΙ. 280 


ὄστρας Φίλιππος ὁ Προυσιεὺς ἐᾶν ἐκέλευσε τοὺς παρ᾽ 
᾿4γάϑωνι δαιτυμόνας ἐχείνους παντὸς αὐλοῦ καὶ 
πηχτίδων ἐπιτερπέστερα φϑεγγομένους" οὐ γὰρ αὐὖὐ- Ὁ 
λητρίδα, παρόντων ἐκείνων. ἐκπεσεῖν ϑαυμαστὸν ἦν, 
5 ἀλλ᾽ εἰ μὴ καὶ πότου καὶ σίτου λήϑη κατελάμβα- 
νὲεν ὕφ᾽ ἡδονῆς καὶ κηλήσεως τὸ συμπόσιον. καί- 
τοι Ξενορῶν οὐκ ἠσχύνϑη. Σωκχράτους καὶ ᾽άντι- 
σϑένους καὶ ἄλλων παρόντων τοιούτων. τὸν γελω- 
᾿ , , Φ, ) : ΄ 
τοποιὸν φέρῶν Φίλιππον. ὥσπερ Ὅμηρος τό κρόμυον 
10 ποτῷ ὄψον.᾽ ὑποδεῖξαι τοῖς ἀνδράσι. Πλάτων δὲ 
τόν τ᾽ ᾿Δριστοφάνους λόγον περὶ τοῦ ἔρωτος ὡς κω- 
μῳδίαν ἐμβέβληκεν εἰς τὸ Συμπόσιον. καὶ τελευ- 
τῶν ἔξωϑεν ἀναπετάσας τὴν αὔλειον ἐπάγει δρᾶμα 
τῶν ποικιλωτάτων, μεϑύοντα καὶ κώμῳ χρώμενον 
16 ἐστερανωμένον ᾿4λκιβιάδην. εἶθ᾽ οἱ πρὸς Σωκρά- 
την διαπληκτισμοὶ περὶ ᾿4γάϑωνος χαὶ Σωκράτους Ὁ 
2 Γ 5 ΄ 7 5. 7 3 3 - δ᾽ ᾿ 
ἐγκώμιον. ὦ φίλαι Χάριτες. ἀρὰ γ᾽ εἰπεῖν ὅσιόν 
ἐστιν, ὅτι, τοῦ ᾿Ζ“πόλλωνος ἥκοντος εἰς τὸ συμπό- 
σιον ἡρμοσμένην τὴν λύραν ἔχοντος. ἱκέτευσαν ἂν 
δ ΄ 3 τᾶ ι ΄ὕ δ ς ΄ 
90 οἱ παρόντες ἑἕπιδχεῖν τὸν ϑεόν. ἑξῶς ὁ λόγος συμ- 
περανϑῇ καὶ λάβῃ τέλος; “εἶτ᾽ ἐχεῖνοι μὲν οἵ ἄνδρες᾽ 
ΓΙ ς Ι 2 -»" [. ΙᾺ ᾽ 
ἔφη ἱτοσαύτην ἐν τῷ διαλέγεσθαι χάριν ἔχοντες. 
ὅμως ἐχρῶντο τοῖς ἐπεισοδίοις καὶ διεποίκιλλον τὰ 
΄ - Υ͂ ς " Χ , 
συμπόσια παιδιαῖς τοιαύταις᾽ ἡμεῖς δὲ μεμιγμένοι 
Ξ0 πολιτικοῖς καὶ ἀγοραίοις ἀνδράσι, πολλοῖς δ᾽. ὅταν 


9 Ὅμηρος] 4 629 κρόμμυον ΤΊΘΙ 10 ὑποδεῖξαι] 
ἐπιμῖξαι ἊΝ ΠῚ ᾿Δριστοφάνους] οἵ, ΡῬΙαὐ. ΚΣ ΤΩΡ. Ῥ. 1898 5α. 
18 αὔλιον ΤΗΘΙ 11 φίλε χάριτος τηθὶ εἰπεῖν Ἐν: εἶπεν 
19 ἂν Μ 


280 ΟΥΛΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝ 


οὕτω τύχωμεν. ἰδιώταις καὶ ὑπαγροικοτέροις ἐκβά- 
Ἑ λῶμὲεν τὴν τοιαύτην χάριν καὶ διατριβὴν ἔκ τῶν 
συμποσίων ἢ ἀπίωμεν, ὥσπερ τὰς Σειρῆνας ἐπιού- 
σας φεύγοντες; ἀλλὰ Κλειτόμαχος μὲν ὁ ἀϑλητὴς 
ἐξανιστάμενος καὶ ἀπιών, εἴ τις ἐμβάλοι λόγον ἐρῶω- ὅ 
τικόν. ἐθαυμάξετο᾽ φιλόσοφος δ᾽ ἀνὴρ αὐλὸν ἐκ 
συμποσίου φεύγων χαὶ ψαλτρίας ἁρμοξομένης ὑπο- 
δεῖσθαι βοῶν ταχὺ καὶ τὸν λυχνοῦχον ἅπτειν οὐ 
καταγέλαστός ἐστι, τὰς ἀβλαβεστάτας ἡδονάς, ὥσπερ 
οἵ κάνϑαροι τὰ μύρα, βδελυττόμενος; εἰ γὰρ ἄλλοτε, 
μάλιστα δήπου παρὰ πότον, προσπαιστέον ἐστὶ τού- 
τοις καὶ δοτέον εἰς ταῦτα τῷ ϑεῷ τὴν ψυχήν. ὡς 
τά γ᾽ ἄλλα φίλος ὧν Εὐριπίδης ἐμὲ γοῦν οὐ πέ- 
Ε πεικε. περὶ μουσικῆς νομοϑετῶν. ὡς ἐπὶ τὰ πένϑη 
καὶ τὰς βαρυφροσύνας μετακομιστέας οὔσης" ἐκεῖ 15 
μὲν γὰρ ὥσπερ ἰατρὸν ἐφιστάναι δεῖ νοσοῦσιν ἐσπου- 
δακότα καὶ νήφοντα τὸν λόγον, τὰς δὲ τοιαύτας 
ἡδονὰς τῷ Ζιονύσῳ καταμίξαντας ἐν παιδιᾶς μέρει 
τίϑεσϑαι. χάριεν γάρ τοι τὸ τοῦ “άκωνος, ὃ. 
᾿ϑήνησι καινῶν ἀγωνιξομένων τραγῳδῶν, ϑεώμξ- 3:5. 
νος τὰς παρασχευὰς τῶν χορηγῶν καὶ τὰς σπουδὰς 
τῶν διδασκάλων καὶ τὴν ἅμιλλαν οὐκ ἔφη σωφρο- 
νεῖν τὴν πόλιν μετὰ τοσαύτης σπουδῆς παίξουσαν- 
711 τῷ γὰρ ὄντι παίξοντα δεῖ παίξειν καὶ μήτε δαπά- 
νης πολλῆς μήτε τῶν πρὸς ἄλλα χρησίμων καιρῶν 5 
ὠνεῖσϑαι τὸ ῥαϑυμεῖν, ἀλλ᾽ ἐν πότῳ καὶ ἀνέδει 


Ἕ 
Εἰ 
᾿ 
ἵ 
Ἢ 
Σ 
ι 


"» 


0 


τ απ ψρει : τ μα, ΟΣ ὦ ρμμ μὴ 


᾿ ἐἐΦο νς, ἐσυο γι. 


6 Τυσμθῦυβ: ἐθαύμαξεν 1 ΝΜ: ὑποδεῖται 8. λυχνοῦ- 
χον] λύχνον Οοβοίτβ 10 βδελυττόμενοι ταρὶ 18 Εὐρι- 
πίδης] οἵ. Μ64. 200 Βα. Ποοῦτῃ ἱπαϊοωνιὺ ΝαυοκῖὰΒ 19 ὃς ἢ 


Ψ᾿-- 


ΤΠΙΒΕΗ ὙΠ. 281 


τῶν τοιούτων ἀπογεύεσθαι καὶ σκοπεῖν ἅμα τερπό- 
μξνον., εἴ τι χρήσιμον ἐξ αὐτῶν λαβεῖν ἔστιν." 


ΠΡΟΒΛΜΗΜΑ͂ Η΄. 
Τίσι μάλιστα χρηστέον ἀκροάμασι παρὰ δεῖπνον. 


ὅδ ΤΡΘΟΘΣΘΩΤΙΙΕ ΤΟΥ ΑἸ ΟΕΘΈ. 
Ζ4ΦΙ2ΙΟΓΈΝΙΑΝΟΣ, ΣΟΦΙΣΤΗΣ,, ΦΙΛΙΠΠΟΣ. 


1. ᾿Επεὶ δὲ ταῦτ᾽ ἐρρήϑη., βουλόμενον αὖϑις ἀν- 
τιλέγειν τὸν σοφιστὴν ἐγὼ διαχρουόμενος “ἐχεῖνο 
μᾶλλον᾽ ἔφην ᾿σχέψαιτ᾽ ἄν τις, ὦ 4ιογενιανέ, πολ- 

10 λῶν ἀκροαμάτων ὄντων ποῖον ἂν μάλιστα γένος εἰς 
πότον ἐναρμόσειε,. καὶ παρακαλῶμεν ἐπικρῖναι του- 
τονὶ τὸν σοφόν᾽ ἀπαϑὴς γὰρ ὧν πρὸς ἅπαντα καὶ 
ἀκήλητος οὐκ ἂν σφαλείη πρὸ τοῦ βελτίονος ἕλέ- 
σϑαι τὸ ἥδιον. ὡς οὖν ὅ τε 4ιογενιανὸς παρεκί- 

15 λὲν καὶ ἡμεῖς, οὐδὲν μελλήσας ἐκεῖνος ἔφη τἄλλα 
μὲν ἐπὶ τὴν ϑυμέλην καὶ τὴν ὀρχήστραν ἐξελαύνειν, 
εἰσάγειν δὲ τὸ νεωστὶ μὲν ἐν Ῥώμῃ παρεισηγμένον 
εἰς τὰ συμπόσια, μήπω δ᾽ ἀναλάμπον ἐν τοῖς πολ- 
λοῖς. ἴστε γάρ᾽ εἶπεν ὅτι τῶν Πλάτωνος διαλό- 

80 γῶν διηγηματικοί τινές εἰσιν οἵ δὲ δραματικοί" 
τούτων οὖν τῶν δραματικῶν τοὺς ἐλαφροτάτους 
ἐκδιδάσκονται παῖδες. ὥστ᾽ ἀπὸ στόματος λέγειν" 
πρόσεστι δ᾽ ὑπόκρισις πρέπουσα τῷ ἤϑει τῶν ὑπο- 


1 Τιϑοπίουβ: τερπόμενοι 1 ἢ: ἐρρέϑη 10 ὄντων ἢ 


3 
ερθὲ 
10. ποῖ ἂν τηθὶ 12 τὸ Μ 158 Ἡ: οὐδὲ 


Β 


1} 


288 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΝΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝ 


κειμένων προσώπων καὶ φωνῆς πλάσμα καὶ σχῆμα 
καὶ διαϑέσεις ἑπόμεναι τοῖς λεγομένοις. ταῦϑ'᾽ οἵ 
μὲν αὐστηροὶ καὶ χαρίεντες ἠγάπησαν ὑπερφυῶς, 
οἱ δ᾽ ἄνανδροι καὶ διατεϑρυμμένοι τὰ ὦτα δι᾽ ἀμου- 
σίαν καὶ ἀπειροκαλίαν, οὕς φησιν ᾿Αριστόξενος χο- 
λὴν ἐμεῖν, ὅταν ἑναρμονίου ἀχούσωσιν, ἐξέβαλον" 
καὶ οὐ ϑαυμάδσαιμ᾽ ἄν. εἰ τὸ πάμπαν ἐκβάλλουσιν" 
ἐπικρατεῖ γὰρ ἡ ϑηλύτης. 

2. Καὶ ὁ Φίλιππος δρῶν ὑποδυσχεραίνοντας 
ἐνίους ᾿φείδου᾽ εἶπεν ᾿ὦ τᾶν. καὶ παραβάλλου λοι- 
δορῶν ἡμᾶς ἡμεῖς γάρ ἐσμὲν οἵ πρῶτοι τοῦ πρά- 
γματος εἰσαγομένου δυσχεράναντες ἐν Ῥώμῃ καὶ 
καϑαψάμενοι τῶν ἀξιούντων Πλάτωνα διαγωγὴν ἐν 
οἴνῳ ποιεῖσθαι. καὶ τῶν Πλάτωνος διαλόγων ἐπὶ 
τραγήμασι καὶ μύροις ἀκούειν διαπίνοντας᾽" ὅτε, καὶ 
Σαπφοῦς ἀναλεγομένης καὶ τῶν ᾿ἀνακρέοντος, ἐγώ 
μοι δοκῶ καταϑέσϑαι τὸ ποτήριον αἰδούμενος. πολλὰ 
δ᾽ εἰπεῖν ἐπιόν μοι δέδια μὴ μετὰ σπουδῆς τινος 
οὐ παιδιᾶς διαλέγεσθαι πρός σὲ δόξω ὅϑεν. ὡς 
ὁρᾶς, ἱποτίμῳ λόγῳ ἁλμυρὰν ἀκοήν᾽ κατακλύσαι 
τῷ φίλῳ 4]ιοογενιανῷ μετὰ τῆς κύλικος δίδωμι. 

τὰ ἐριοου οὖν ὃ Διογενιανός “ἀλλὰ καὶ τού- 
τους ἔφη “νήφοντας ἀκούω λόγους" ὥσϑ᾽ ὁ οἶνος 
ἡμᾶς ἀδικεῖν οὐκ ἔοικεν οὐδὲ χρατεῖν. δέδια δὴ 


ὅ ᾿Δριστόξενος] ΜΘ]16υ. 2 ῥ. 288 6 κατακούσωσιν Ὁ 
ΟΡ ΡΤ) Ὸ ἐν ἐξέβαλλον 10 οἵ. Ανὐιβδίορῃ. Βιδῃ. 
180. 269 16 ὟΥ: διατείνοντας 10 1άθῃῃ: ἀναδεχομέ- 
νης 18 εἷπεν τη6] ἐπιὸν Οοπᾶοϑ:. ἐπιόντα 19 οὐ 
παιδιᾶς διαλέγεσθαι ἢ: οὐ παιδιᾶς λέγεσϑαι δόξη τηρὶ 
ποτίμῳ λόγῳ] οἵ. Ῥ]αύ. Ῥῃδδάϊ. Ρ. 248 ἃ 24 ἀδικεῖν 'αγ- 
ΠΘΡαΒ: εὐδοκιμεῖν ἀαὺ εὐδοκεῖν 


10 


20 


ΠΠΒΕΕ ὙΠ. 289 


μὴ καὶ αὐτὸς εὐθύνας ὑπόσχω᾽ καίτοι τὰ πολλὰ 
περικοπτέα τῶν ἀκροαμάτων ἐστί: πρώτην τραγῳ- 
δίαν, ὡς οὐ πάνυ τι συμποτιχὸν ἀλλὰ σεμνότερον 
βοῶσαν καὶ σκευωρουμένην πραγμάτων ὑποκχρίσεις 
ὁ πάϑος ἐχόντων καὶ οἶκτον. ἀποπέμπω δὲ τῆς ὁρ- 
χήσεως τὴν Πυλάδειον, ὀγκώδη καὶ παϑητικὴν καὶ 
πολυπρόσωπον οὖσαν" αἰδοῖ δὲ τῶν ἐγκωμίων ἐχεί- 
νῶν, ἃ Σωκράτης περὶ ὀρχήσεως διῆλθε, δέχομαι 
τὴν Βαϑύλλειον αὐτόϑεν πέζαν τοῦ κόρδακος ἅἁπτο- 
10 μένην, ᾿Ηχοῦς ἤ τινος Πανὸς ἢ Σατύρου σὺν Ἔρωτι 
κωμάξοντος ὑπόρχημά τι διατιϑεμένην. τῶν δὲ κω- 
μῳδιῶν ἡ μὲν ἀρχαία διὰ τὴν ἀνωμαλίαν ἀνάρμο- 
στος ἀνθρώποις πίνουσιν. ἥ τὲ γὰρ ἐν ταῖς λεγο- 
μέναις παραβάσεσιν αὐτῶν σπουδὴ καὶ παρρησία 
15 λίαν ἄκρατός ἐστι καὶ σύντονος. ἥ τε πρὸς τὰ σκώμ- 113 
ματα καὶ βωμολοχίας εὐχέρεια δεινῶς κατάκορος καὶ 
ἀναπεπταμένη καὶ γέμουσα δημάτων ἀκόσμων καὶ 
ἀκολάστων ὀνομάτων ἔτι δ᾽ ὥσπερ ἐν τοῖς ἡγεμο- 
νιχοῖς δείπνοις ἑκάστῳ παρέστηκε τῶν κατακειμέ- 
9.0 νῶν οἰνοχόος, οὕτω δεήσει γραμματικὸν ἕκάστῳ τὸ 
καϑ' ἕκαστον ἐξηγεῖσϑαι, τίς ὃ Δαισποδίας παρ᾽ 
Εὐπόλιδι καὶ ὃ Κινησίας παρὰ Πλάτωνι καὶ ὃ 
“Μάμπων παρὰ Κρατίνῳ. καὶ τῶν κωμῳδουμένων 
ἕχαστος᾽ ὥστε γραμματοδιδασκαλεῖον ἡμῖν γενέσϑαι 


ΕΠ πχοὶ γάρ τοι ἢ 2 περικοπτέον ὃ πρώτην τὴν 
Ηυϊξίθηυβ 8 Σωκράτης] οἵ. Χρῃ. ϑγιῃρ. 3, 16 11 ὑπόρ- 
χημά τι ἊΝ εχ Αἴπρη. Ρ. 206: ὑποργήματος διατιϑεμένην] 
ἀτυϑεμένην τη] 21 ΝΜ: λαισμοδίας οἵ, ΚοΟΚ. 1 ν». 284 
22 Κινησίας) οἵ. ΡΙαῦ. αοΥρ. ». 5016 28 Λάμπων] νἱάᾶ. 
δα. 5. ν. Αὔμθῃ. ρ. 8446 


ῬΙπίδτοηὶϊ Μοταὶα. ΥΟἹ. 1Υ͂. 19 


2900 ΘΟΛΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜ 


τὸ συμπόσιον ἢ κωφὰ καὶ ἄσημα τὰ σκώμματα 
Β διαφέρεσθαι. περὶ δὲ τῆς νέας κωμωδίας τί ἂν 
ἀντιλέγοι τιφς; οὕτω γὰρ ἐγκέχραται τοῖς συμπο- 
σίοις, ὡς μᾶλλον ἂν οἴνου χωρὶς ἢ Μενάνδρου 
διακυβερνῆσαι τὸν πότον. ἥ τε γὰρ λέξις ἡδεῖα ὁ 
καὶ πεξζὴ κατέσπαρται τῶν πραγμάτων. ὡς μήϑ' 
ὑπὸ νηφόντων κχαταφρονεῖσϑαι μήτ᾽ οἰνωμένους 
ἀνιᾶν" γνωμολογίαι τε χρησταὶ καὶ ἀφελεῖς ὑπορ- 
ρέουσαν καὶ τὰ σκληρότατα τῶν ἠϑῶν ὥσπερ ἐν 
πυρὶ τῷ οἴνῳ μαλάττουσι καὶ κάμπτουσι πρὸς τὸ το 
ἐπιεικέστερον᾽ ἥ τε τῆς σπουδῆς πρὸς τὴν παιδιὰν 
ἀνάκρασις ἐπ’ οὐδὲν ἂν πεποιῆσϑαι δόξειεν ἀλλ᾽ 
Ο ἢ πεπωκότων καὶ διακεχυμένων ἡδονὴν ὁμοῦ καὶ 
ὠφέλειαν. ἔχει δὲ καὶ τὰ ἐρωτικὰ παρ᾽ αὐτῷ και- 
ρὸν πεπωκόσιν ἀνθρώποις, καὶ ἀναπαυσομένοις μετὰ τ 
μικρὸν ἀπιοῦσι παρὰ τὰς ἑαυτῶν γυναῖκας" οὔτε 
παιδὸς ἔρως ἄρρενός ἐστιν ἐν τοσούτοις δράμασιν. 
αἴ τὲ φϑοραὶ τῶν παρϑένων εἰς γάμον ἐπιεικῶς 
καταστρέφουσι" τὰ δὲ πρὸς ἑταίρας. ἂν μὲν ὦσιν 
ἰταμαὶ καὶ ϑρασεῖαι, διακόπτεται σωφρονισμοῖς τισιν 90 
ἢ μετανοίαις τῶν νέων" ταῖς δὲ χρησταῖς καὶ ἀν- 
τερώδσαις ἢ πατήρ τις ἀνευρίσκεται γνήσιος, ἢ χρό- 
νος τις ἐπιμετρεῖται τῷ ἔρωτι, συμπεριφορὰν αἰδοῦς 
ἔχων φιλάνθρωπον. ταῦτα δ᾽ ἀνθρώποις ἄλλο μέν 
τι πράττουσιν ἴσως οὐδεμιᾶς σπουδῆς ἄξιά ἐστιν" 95 
2 ἂν Ἠουνογάθθαβ ἂν λέγοι τις Μεαγρυβ 8. συγ- 
κέκραται ΟοὈούαΒ ὅ διακυβερνήσαι ΤαΘΌΠΘΥΙΒ, 8111 Δ]1δ; 
5664 γ1}1] ορὰβ οὗ, Ρ. 645} Ἴ πο] ὠνωμένους ΟΟΥΤΊΡΘΥΘ 


11 οι. προ υϊαβ: ἐπιεικέστατον 12 ἄλλη τηθὶ 10 οὔτε 
γὰρ 20 ἐταμαὶ Ταγπθθιβ: ἱκαναὶ 


10 


». 
οι 


20 


2ὅ 


ΠΙΒΕᾺΕ ὙἹΙ. 201 


ἐν δὲ τῷ πίνειν οὐ ϑαυμάσαιμ᾽ ἄν, εἰ τὸ τερπνὸν Ὁ 
αὐτῶν καὶ γλαφυρὸν ἅμα καὶ πλάσιν τινὰ καὶ κατα- 
κόσμησιν ἐπιφέρει. συνεξομοιοῦσαν τὰ ἤϑη τοῖς 
᾽ ; Ἁ ἕ 5 
ἐπιεικεσι καὶ φιλανϑρώποις. 
4. Ὁ μὲν οὖν Ζιογενιανὸς ἢ παυσάμενος ἢ δια- 
λιπὼν ἐσιώπησεν" ἐπιφυομένου δ᾽ αὐτῷ τοῦ σοφισ- 
" ͵ Ἁ Ὁ ψ ᾽ ’ ΕΥ -"- 3 
τοῦ πάλιν καὶ ῥήσεις τινὰς οἰομένου δεῖν τῶν ᾽Ζ4ρι- 
στοφανείων περαίνειν, ὃ Φίλιππος ἐμὲ προσαγορεύσας 
“οὗτος μέν᾽ ἔφη ἱ'τὴν ἐπιϑυμίαν ἐμπέπληκε. τὸν 
ἥδιστον αὐτῷ Μένανδρον ἐπαινέσας, καὶ τῶν ἄλλων 
Ρ] Ἁ ", , " 7 Ἁ ᾿ “ὦ 
οὐδὲν ἔτι φροντίζειν ἔοικε. λείπεται δὲ πολλὰ τῶν 
ἀκροαμάτων ἡμῖν ἀνεξέταστα. περὶ ὧν ἂν ἡδέως 
ἀχκούσαιμί σου τὸν ὃὲ τῶν ξῳωδιογλύφων ἀγῶνα 
βοαβεύσομεν αὔριον. ἂν δοχῇ τῷ ξένῳ καὶ Ζ]ιογε- 
νιανῷ, νήφοντες. “οὐχοῦν᾽ ἔφην ἐγώ ᾿ωἵμοί τινες 
εἰσίν. ὧν τοὺς μὲν ὑποϑέσεις τοὺς δὲ παίγνια κα- 
“ 5 ς ΄ 3 2 Ω 5. ΄ὔ , 
λοῦσιν᾽ ἁρμόξειν δ΄ οὐδέτερον οἶμαι συμποσίῳ γέ- 
νος, τὰς μὲν ὑποϑέσείς διὰ τὰ μήκη τῶν δραμάτων 
Ἁ κ᾿ ᾽ὕ Ξ᾿ τ᾿ Ν , τὸ ,ὔ 
καὶ τὸ δυσχορήγητον᾽ τὰ δὲ παίγνια. πολλῆς γέ- 
μοντα βωμολοχίας καὶ σπερμολογίας. οὐδὲ τοῖς τὰ 
ὑποδήματα κομίζουσι παιδαρίοις. ἄν γε δὴ δεσπο- 
τῶν ἢ σωφρονούντων., ϑεάσασϑαι προσήκει. οἱ δὲ 
πολλοί, καὶ γυναικῶν συγκατακειμένων καὶ παίδων 
ἀνήβων. ἐπιδείκνυνται μιμήματα πραγμάτων καὶ λό- 
τι Ψ, ’ ’ Ἁ, ἢ 
γῶν, ἃ πάσης μέϑης ταραχωδέστερον τὰς ψυχὰς δια- 


δ ἩἨρουπούάομαβ: διαλείπων 10 παραινέσας τηρὶ 
16 ὧν] ὡς τηθὶ 11 Ἢ: ἁρμόξει 91 ἄν γε. δὴ 
ἅ γε δὴ οἷ. Ῥ»- 6976. 7188. ρδββίτω 22 ἢ) ἢ ντ8} 
ἣ ταθὶ 


10: 


202 ΟΥΛΔΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΌΝ 


τίϑησιν. ἀλλ᾽ ἥ γε κιϑάρα πάλαι που καὶ καϑ' 
Ὅμηρον ἔτι τοῖς χρόνοις γνωρίμη τῆς δαιτός ἔστι, 
καὶ μακρὰν οὕτω φιλίαν καὶ συνήϑειαν οὐ πρέπει 
διαλύειν, ἀλλὰ δεῖσϑαι τῶν κιϑαρῳδῶν μόνον, ὅπως 
τὸν πολὺν ϑρῆνον καὶ γόον ἐξαιρῶσι τῶν δῶν, 
εὔφημα καὶ πρέποντα ϑαλιάξουσιν ἀνθρώποις ἄδον- 
τες. τὸν δ᾽ αὐλὸν οὐδὲ βουλομένοις ἀπώσασϑαι τῆς 
τ τραπέξης ἔστιν. αἷ γὰρ σπονδαὶ ποϑοῦσιν αὐτὸν 
ἅμα τῷ στεφάνῳ καὶ συνεπιφϑέγγεται τῷ παιᾶνι τὸ 
ϑεῖον., εἶτ᾽ ἀπελίγανε καὶ διεξῆλϑε τῶν ὥτων κατα- 
χεόμενος φωνὴν ἡδεῖαν ἄχρι τῆς ψυχῆς ποιοῦσαν 
γαλήνην" ὥστ᾽, εἴ τι τῶν ἀσηρῶν καὶ πεφροντισμέ- 
νῶν ὃ ἄκρατος οὐκ ἐξέσεισεν οὐδὲ διέλυσε, τοῦτο 
τῇ χάριτι καὶ πραότητι τοῦ μέλους ὑποκατακλινό- 
μενον ἡσυχάζειν, ἄν γε δὴ καὶ αὐτὸς τὸ μέτριον 
διαφυλάττῃ μὴ παϑαινόμενος μηδ᾽ ἀνασοβῶν καὶ 
παρεξιστὰς βόμβυξι καὶ πολυχορδίαις τὴν διάνοιαν 
ὑγρὰν ὑπὸ τῆς μέϑης καὶ ἀκροσφαλῆῇ γεγενημένην. 
ὡς γὰρ τὰ ϑρέμματα λόγου μὲν οὐ συνίησι διά- 
νοιὰν ἔχοντος, σιγμοῖς δὲ καὶ ποππυσμοῖς ἀμελέσιν 
ἢ σύριγξι καὶ στρόμβοις ἐγείρουσι καὶ κατευνάξουσι 
πάλιν οἵ νέμοντες. οὕτως. ὅσον ἔνεστι τῇ ψυχῇ 
φορβαδικὸν καὶ ἀγελαῖον καὶ ἀξύνετον λόγου καὶ 
ἀνήχοον., μέλεσι καὶ ῥδυϑμοῖς ἐπιψάλλοντες καὶ κα- 


1. αὐὖ Ὠ1Π1] τησύθπαθσμη «ὡαΐξ βοϊατη πάλαι ἴῃ παλαιά 
οοΥτῖρ. οὗ, ». 11826: καὶ τοῖς χρόνοις δὲ σφόδρα παλαιός 
ἐστι ὅ ἕ: ἐξαίρωσι 12 ΘαθΡπθυιθ: ἀσήρων 18 τοῦτο 
᾿: τοῦτον 14 1ᾶθιη: ὑποκατακλειόμενον 11 βόμβυξι) 
τϑοῦύθ μαροὺ οἵ. Ῥο]]πο. 4, 88 20 ἐμμελέσιν Χ 922 πάλιν 
Ἡ: καὶ πάλιν 


μ᾿ 
ῷῶι 


ΤΙΒΕΉ ΥἹΙ. 203 


ταυλοῦντες εὖ τίϑενται καὶ καταπραὔνουσιν. οὐ 
μὴν ἀλλ᾽ εἰ δεῖ τό γ᾽ ἐμοὶ φαινόμενον εἰπεῖν, οὔτ᾽ 
ἂν αὐλοῦ ποτὲ καϑ᾽ αὑτὸν οὔτε λύρας μέλει χωρὶς 
λόγου καὶ ὠδῆς ἐπιτρέψαιμι τὸ συμπόσιον. ὥσπερ 

ἐϑ αν, λο βὴ , ἰν 7 5 - Ἁ δ 3 , 

ὅ ῥεύματι φέρειν ὑπολαμβάνοντι᾽" δεῖ γὰρ οὕτως ἐϑίξειν 
καὶ σπουδάξοντας καὶ παίζοντας. ὥστε καὶ τὰς ἧδο- 
νὰς ἐκ λόγου λαμβάνειν καὶ τὰς διατριβὰς ἐν λόγῳ 
ποιεῖσθαι" τὸ δὲ μέλος καὶ τὸν ῥυϑμὸν ὥσπερ ὄψον 
3. ἃ »Ἥ ΄ Α Ἁ 3 δ . ’ Ἁ 
ἐπὶ τῷ λόγῳ καὶ μὴ καϑ' αὑτὰ προσφέρεσϑαι μηδὲ 

10 λιχνεύειν. ὡς γὰρ ἡδονὴν ἐν οἴνῳ καὶ ὄψῳ τῇ χρεία 
τῆς τροφῆς συνεισιοῦσαν οὐδεὶς ἀπωϑεῖται, τὴν δ᾽ 
ἐπὶ τοῖς μύροις οὐκ ἀναγκαίαν καὶ περίεργον οὖσαν 
ὁ Σωκράτης ἐπὶ κόρρης ῥαπίξζων ἐξέβαλλεν" οὕτω 
ψαλτηρίου φωνῆς καὶ αὐλοῦ, καϑ' ἑαυτὴν τὰ ὦτα 

τό χοπτούσης, μὴ ὑπακούωμεν" ἂν δ᾽ ἕπηται μετὰ λόγου 
καὶ ὠδῆς ἑστιῶσα καὶ τέρπουσα τὸν ἐν ἡμῖν λόγον, 
εἰσάγωμεν. οἰόμενοι καὶ τὸν Μαρσύαν ἐκεῖνον ὑπὸ 
τοῦ ϑεοῦ κολασϑῆναι, ὅτι φορβειᾷ καὶ αὐλοῖς ἐπι- 
στομίσας ἑαυτὸν ἐτόλμησε ψιλῷ μέλει διαγωνίζξε- 

90 ὅϑαι πρὸς ὠδὴν καὶ κιϑάραν. μόνον᾽ ἔφην “σχο- 
πῶμεν. ὅπως συμπόταις διὰ λόγου καὶ φιλοσοφίας 
2 7, 3 , ’ ᾿ 2 , 
ἀλλήλους εὐφραίνειν δυναμένοις μηδὲν ἐπάξομεν 

-Ὁ ͵ 4, , - -"“ Ἃ 
τοιοῦτον ϑύραϑεν,. ὃ χώλυμα διαγωγῆς μᾶλλον ἢ 
διαγωγή τις ἔσται. οὐ γὰρ μόνον ὅσοι τὴν σωτη- 

95 ρίαν οἴχοι καὶ παρ᾽ αὑτῶν ἔχοντες 

2 δεῖ Χ γ᾽ ἐμοὶ Ἐ: γέ με 8 μέλει  : μέλος 
4 ἐπιτρέψαιμι Ἰάοτη: ἐπιτρέψαι 6 καὶ παίζοντας ὃ 
18 ἐξέβαλλεν] οἵ. Χρομ. ϑγιωρ. ο. 2 16 χοπτούση τηθὶ 


18 φορβαίαι γ6] φορβαία τι ϊΪ 19 Μ: μέρει 28 ϑύραϑεν 
Ὗ: οὐράϑεν 24 ἡ δ᾽ ἀγωγὴ ταθὶ 


294 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΠΌΝ 


,(ἄλλην ϑέλουσιν εἰσαγώγιμον λαβεῖν. 


ὡς Εὐριπίδης εἶπεν, ἀβέλτεροί εἰσιν, ἀλλὰ καὶ ὅσοι, 
πολλῆς ἐν αὐτοῖς εὐφροσύνης καὶ ϑυμηδίας παρού- 
σης. ἔξωϑεν ἐπάγειν τὰ τέρποντα φιλοτιμοῦνται. 

Ἑ καὶ γὰρ ἡ τοῦ μεγάλου βασιλέως μεγαλοφροσύνη ὅ 
πρὸς ᾿Δνταλκίδαν τὸν Μάκωνα δεινῶς ἀπειρόκαλος 
ἐφάνη καὶ ἀγροῖκος, ὁπηνίκα ῥόδων καὶ χρόκου με- 
μιγμένων στέφανον εἰς μύρον βάψας ἔπεμψεν αὐτῷ, 
τὸ σύμφυτον καὶ ἴδιον καλὸν ἀποσβέσας καὶ καϑυ- 
βοίσας τοῖς ἄνθεσιν. ὅμοιον οὖν ἔστι τό, συμπο- τὸ 
σίου χάριν ἔχοντος ἐν ἑαυτῷ καὶ μοῦσαν ἰδέαν, 

“» ᾿" Ἂ 2) » ΄ 
καταυλεῖν καὶ καταψάλλειν ἔξωϑεν., ἀφαιρούμενον 
-ὝἭ 9 ΄, » ᾽] "Ὁ εἰ - 9 , 
τῷ ἀλλοτρίῳ τὸ οἰκεῖον. μάλιστα γοῦν ἀχροαμά- 
τῶν ἂν εἴη καιρὸς ἐν συμποσίῳ κυμαίνοντι καὶ 
, » 2) ἋἊ ΄, 5 Φ’ 

Ἐ χορυσσομένῳ πρὸς ἔριν ἢ φιλονεικίαν᾽ ὥστε λοιδο- τ 
οίαν τινὰ κατασβέσαι καὶ ξητήσεως εἰς ἅμιλλαν 
ἀτερπῆ καὶ ἀγῶνα σοφιστικὸν ἐκφερομένης ἐπιλαμ- 
βάνεσϑαι. καὶ ἀγῶνας ἐκκλησιαστικοὺς καὶ ἀγοραί- 

:} » "7 4. 5. 2 "} - 9 ΄ ᾿ 
ους ἐπισχεῖν, ἄχρι ἂν αὖϑις ἐξ ἀρχῆς ἀϑόρυβον καὶ 
ἀνήνεμον γένηται τὸ συμπόσιον.᾽ 80 


1 Ναἧυοκ. ρ. 0618 Χ: ἐθέλουσιν 2 εἰσιν] 6]. ΠοΘῃ- 
ΠΘΥΊΙΒ 0 ἀντιαλκίδαν γῃθὶ 10 τοῖς ἀνϑοῦσι(ν) ταθὶ 
Το ἢ 1ὅ ϑιη. Αποηγτηιβ: Ἀρουσσομένῳ 18 ἀγῶνας 
ΗἩ: πρὸς ἀγῶνας 20. νήνεμον Χ 


ΠΠΒΕΕ ΥἹΙ. φ0 5 


ΠΡΟΒΊΗΜΩΑ Θ΄. 114 


Ὅτι βουλεύεσθαι παρὰ πότον οὐχ ἧττον ἦν Ἑλληνικὸν 
ἢ Περσικόν. 
ΡΟΣ ΤΟΣ ΦΖΕΞΕΖΘΕ ΒΘ, 
δ ΝΙΚΟΣΤΡΒΑΤΟΣ, ΤΙ ΔΖ ΙΕΚΤΙΑ͂Σ.: 


1. Περὶ ὧν ἔμελλον ἐκκλησιάξειν ᾿4ϑηναῖοι λό- 
γος ἦν παρὰ τὸ δεῖπνον. ἑστιῶντος ἡμᾶς Νικοστρά- 
του καί τινος εἰπόντος ὡς ᾿ Περσικὸν πρᾶγμα ποι- 


5 


οὔμεν. ὦ ἄνδρες, βουλευόμενοι παρ᾽ οἶνον" “τέ 


1ὼ μᾶλλον᾽ ἔφη ὁ Γλαυκίας ὑπολαβών “ἢ Ἑλληνικόν: 
Ἕλλην μὲν γὰρ ἦν ὃ εἰπών 
ἱγαστρὸς ἀπὸ πλείης βουλὴ καὶ μῆτις ἀμείνων" 


Ἕλληνες δὲ σὺν ᾿Ζγαμέμνονι Τροίαν ἐπολιόρκουν, 
οἷς φαγοῦσι καὶ πιοῦσιν 


ι δ γέρων πάμπρωτον ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν, Β 
ἐπ’ αὐτὸ τοῦτο τῆς κλήσεως καὶ τῶν ἀρίστων εἰδη- 
γητὴς τῷ βασιλεῖ γενόμενος, 

ἱδαίνυ δαῖτα γέρουσι. 
ἱπολλῶν᾽ γάρ τοι (φησίν) “ἀγρομένων τῷ πείδσεαι, 

30 ὅς κεν ἀρίστην βουλὴν βουλεύσῃ. 

διὸ καὶ τὰ πλείστῃ χρησάμενα τῆς Ἑλλάδος εὐνο- 
8 ὡς] Ἃ6]. Κ᾿ 10 ἢ Βεβ1]6θ 515 12. οἵ, ν». 1006 


16 ἤοιη. Η 8283 πάμπρωτος Ἰάθτῃ 16 καὶ] ἀ6]. ΚΒ 
18 Ηομ. 1 10 90 Ὁ. 1. 21 οη. ὟΥ : πλεῖστα 


200 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΙΌΜ 


μίᾳ γένη καὶ μάλιστα φιλοχωρήσαντα περὶ τοὺς ἀρ- 
χαίους ἐθισμοὺς ἐν οἴνῳ τὰς ἀρχὰς συνεῖχε. τὰ 
γὰρ παρὰ Κρησὶν ᾿ἀνδρεῖα καλούμενα, παρὰ δὲ 
Σπαρτιάταις Φιδίτια, βουλευτηρίων ἀπορρήτων καὶ 
συνεδοίων ἀριστοχρατικῶν τάξιν εἶχεν, ὥσπερ οἶμαι 
καὶ τὸ ἐνθάδε Πρυτανεῖον καὶ Θεσμοϑετεῖον᾽ οὐ 


πόρρω δὲ τούτων ὃ νυκτερινὸς σύλλογος παρὰ Πλά- 


τῶωνι τῶν ἀρίστων καὶ πολιτικωτάτων ἀνδρῶν ἐστιν, 
ἐρ᾽ ὃν ἀναπέμπεται τὰ μέγιστα καὶ πλείστης ἄξια 
΄, δ ἐν φ Ε - 
φροντίδος. οἱ δὲ τῷ Ἑρμῇ 
ς , , Ο᾽ , , 9 
πυμάτῳ σπένδοντες, ὅτε μνησαίατο κοίτου, 
ὧρ᾽ οὐκ εἰς ταὐτὸ συνάγουσι τῷ οἴνῳ τὸν λόγον; 
ὡς γοῦν παρόντι καὶ συνεπισκοποῦντι τῷ φρονιμω- 
τάτω ϑεῷ., πρῶτον ἀπαλλαττόμενοι προδεύχονται. 
οὗ δὲ πάμπαν ἀρχαῖοι ὡς οὐδὲ τοῦ Ἑρμοῦ δεόμε- 
νον τὸν Ζιόνυσον αὐτὸν Εὐβουλῆ καὶ τὴν νύκτα 
δι᾿ ἐκεῖνον ᾿εὐφρόνην᾽ προσεῖπον." 


ΠΡΟΒΜΗΜΩΑ͂ ]΄. 


Εἰ χαλῶς ἐποίουν βουλευόμενοι παρὰ πότον. 


ΠΡΟΣ ΘΊΤΩ ΤΟΥ  ΟΥΘΣ 
ΓΛΑΥΚΙ͂ΑΣ, ΝΙΚΟΣΤΡΑΤΟΣ. 

1. Ταῦτα τοῦ Γλαυκίου διεξελϑόντος, ἔδοξαν 
ἡμῖν ἐπιεικῶς οἵ ϑορυβώδεις ἐκεῖνοι κατακεκοιμέ- 
σϑαι λόγοι, καὶ ὅπως ἔτι μᾶλλον αὐτῶν ἀμνηστία 

4 Βα] θθηβῖβ: φιλίτια 6 ἢ: ϑεσμοϑέσιον 7 Πλά- 


τωνι] ἀ6 Τιϑρρ' ρ. θθ88 11 ομ. ἡ 188 12 ταὐτὸ ὃ: 
τὸ αὐτὸ 11 προσεῖπεν Τὴ 61 28 61. ὃ: κατακεκοιμῆσϑαι 


10 


"᾿ 


ὃ 


20 


ὡ χα 


Τ1ΒΕῊῈ, ΥΠ. 997 


γένοιτο, ζήτησιν ἑτέραν ἐπάγων Νικόστρατος ἔφη 
πρότερον οὐ πάνυ μέλειν αὐτῷ Περσικοῦ τοῦ πρά- 
γματος εἶναι δοκοῦντος. ἐπεὶ δὲ νῦν Ἑλληνικὸν 
εἶναι πεφώραται. δεῖσθαι λόγου βοηϑοῦντος αὐτῷ 
ὅ πρὸς τὴν αὐτόϑεν φαινομένην ἀτοπίαν. Ὃ τε γὰρ 
λογισμός. ὥσπερ ὀφϑαλμὸς ἐν ὑγρῷ σάλον ἔχοντι. 
δυσκίνητον ἡμῖν καὶ δύσεργόν ἐστι τά τε πάϑη Ε 
πανταχύόϑεν ὥσπερ ἑρπετὰ πρὸς ἥλιον σαλευόμενα 
πρὸς τὸν οἶνον καὶ ἀναδυόμενα τὴν γνώμην ἐπι- 
τ᾽ σφαλῆ ποιεῖ καὶ ἀκατάστατον. ὅϑεν ὥσπερ ἡ 
κλίνη τοῖς πίνουσι τῆς καϑέδρας ἀμείνων. ὅτι τὸ 
σῶμα κατέχει καὶ ἀπολύει κινήσεως ἁπάσης, οὕτως 
ἔχειν ἀτρέμα τὴν ψυχὴν ἄριστον" εἰ δὲ μή, δοτέον, 
ὥσπερ παισὶν ἀτρεμεῖν μὴ δυναμένοις. οὐ δόρυ καὶ 
ι ξίρος. ἀλλὰ πλαταγὴν καὶ σφαῖραν. ὥσπερ ὃ ϑεὸς 
τὸν νάρϑηκα τοῖς μεϑύουσιν ἐνεχείρισε κουφότατον 
βέλος καὶ μαλακώτατον ἀμυντήριον, ὅπως. ἐπεὶ τά- 
χιόστα παίουσιν. ἥκιστα βλάπτωσι" δεῖ γὰρ γελοῖα 
τὰ σφάλματα τοῖς μεϑύουσι ποιεῖν. οὐκ οἰχτρὰ καὶ 
20 τραγικὰ καὶ μεγάλας ἀποτεύξεις ἔχοντα. καὶ μήν, 
ὅπερ ἐστὶ μέγιστον ἐν ταῖς περὶ τῶν μεγίστων σκέ- 
ψεσι. τὸν ἐνδεᾶ νοῦ καὶ πραγμάτων ἄπειρον ἕπε- 
σϑαι τοῖς φρονοῦσι καὶ τῶν. ἐμπείρων ἀκούειν, 
ἀφαιρεῖται τοὺς μεϑύοντας ὁ οἶνος᾽ ὥστε καὶ τοῦὔ- τ1ὔ 
5 γνομὰ γενέσϑαι φησὶν ὃ Πλάτων ὅτι οἴεσϑαι νοῦν 
ἔχειν ποιεῖ᾽ τοὺς πίνοντας" οὔτε γὰρ ἐλλόγιμος οὔτε 
4 εἶναι] ὄν Βα 1 δυσκυβέρνητον ἰᾶθ᾽ιηΏ τά τὲ πάϑη 
Ἐς τὰ δ᾽ ἐπαχϑῆ (τὰ δὲ πάϑη ἢ) 12 Β;: ἀπολαύει 


22 τὸν Β: τὸν μὲν 20 Πλάτων] Οταίν]. Ρ. 4066 26 λ1ο- 
γισμὸς --- κάλλος --- πλοῦτος Τη61 


208 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΣΌΜ 


καλὸς οὔτε πλούσιος οὕτως οἴεται. καίπερ οἰόμε- 
νος, εἶναι τῶν πινόντων ἕκαστος, ὡς φρόνιμος" διὸ 
Ἁ ΄ Φ 5 ΄ 3 -» 2 ’, Ἁ 
καὶ πολύφωνος ὁ οἰνὸς ἔστι καὶ λαλιᾶς ἀκαίρου καὶ 
φρονήματος ἡγεμονικοῦ καταπίμπλησιν, ὡς οὐκ ἀκού- 
εἰν ἀλλ᾽ ἀκούεσϑαι μᾶλλον ἡμῖν καὶ ἄγειν οὐχ ἕπε- 
σϑαι προσῆκον. ἀλλὰ γάρ᾽ ἔφη “τὰ μὲν εἰς τοῦτο 
ῥαδίως ἄν τις συναγάγοι᾽ δῆλα γάρ ἐστι" τῶν δ᾽ 
ἐναντίων ἀκουστέον, εἴ τις ἢ νέος προσέστηκεν ἢ 
πρεσβύτερος.ἢ 
2, ᾿Ἐπιβούλως δὴ πάνυ καὶ σοφιστικῶς ὃ ἀδελ- 
φὸὺς ἡμῶν “οἴει γὰρ ἄν᾽ ἔφη “τινὰ τοὺς ἐνδεχομέ- 
΄ ς »- 7 -»Ἥ ΄ -" Χ Χ 
ψους λόγους εὑρεῖν ἐν τῷ παρόντι καιρῷ πρὸς τὸ 
πρόβλημα; τοῦ δὲ Νικοστράτου πάνυ φήσαντος οἴε- 
σϑαι, τοσούτων φιλολόγων καὶ πολιτικῶν παρόν- 
των, ὑπομειδιάσας ἐκεῖνος “εἶτ᾽ ᾽ ἔφη 'περὶ τούτων 
μὲν οἴει καὶ σεαυτὸν ἱχανῶς ἂν εἰπεῖν πρὸς ἡμᾶς, 
᾿ Ἁ Χ Ν Ἁ ω 2 
πρὺς δὲ πραγματικὴν καὶ πολιτικὴν σκέψιν ἀϑέτως 
“ Ν ᾿ 5 “ ὔ Ὧν ΟἿ ΄ 3 -" ΄ 
ἔχειν διὰ τὸν οἶνον; ἢ τοῦϑ᾽ ὅμοιόν ἐστι τῷ νομί- 
ξειν ὅτι ταῖς ὕψεσιν ὃ πίνων γὰρ ὃ εὖ μεταβλέ- 
πει. αὖϑις δὲ τοῖς ὠσὶ παρακούειν τῶν ἐντυγχα- 
νόντων καὶ διαλεγομένων, τῶν δ᾽ ἀδόντων καὶ 
3 ῇ 9 -"η 9 ῇ ς Ἁ 3 -“ -" 
αὐλούντων ἀκριβῶς ἀκούει; ὡς γὰρ ἐνταῦϑα μᾶλ- 
λον εἰχός ἐστι τῶν γλαφυρῶν τὰ χρειώδη τὴν αἴ- 
σϑησιν ἐπιστρέφειν. οὕτω καὶ τὴν διάνοιαν. οὐ 
ϑαυμάσαιμι δ᾽ ἄν, εἴ τι τῶν φιλοσόφων καὶ περιτ- 


8 προέστηκεν ὟὟὟ οὗ 8111 τη816, γἱᾶ. ϑγμΌ. 19 180. 
οαᾶ, ΘαΘΌμθυαβ. ΘΌΡΡΙΘΟ ὁ πίνων ΠΑΡ[ορῶν τὰ μεγάλα, 
τὰ μικρὰ ὑΠΕΡΊευ μεταβλέπει οἵ, ν». 611}: τὰ δὲ --- μεγάλα 
-- ὑπέρευ παρορῶντες 


10 


20 


σι 


10 


1ὅ 


20 


ΠΒΕῈΒΝ ὙΠ. 299 


τῶν ἐκφύγοι παρ᾽ οἶνον᾽ εἰς δὲ πραγματικὰς σκέ- 
ψεις ἀγομένην, πυχνοῦσϑαι καὶ συνίστασϑαι τῷ 
φρονεῖν εἰκός ἐστιν. ὥσπερ ὁ Φίλιππος ἐν Χαιρω- 
, Ἁ - 6 }Ὶ ;ὔ Ἁ “ 2 
νείᾳ πολλὰ ληρῶν ὑπὸ μέϑης καὶ καταγέλαστος ὦν, 
Ο »" »" 3 »Ὕ ἃ - Ἁ 2 » 
ἅμα τῷ προσπεσεῖν αὐτῷ περὶ σπονδῶν καὶ εἰρή- 
νης λόγον, ἔστησε τὸ πρόσωπον καὶ συνήγαγε τὰς 
ὀφρῦς. καὶ τὸ ῥεμβῶδες καὶ ἀκόλαστον ἐχσοβήσας 
Θ᾽ 7 , Ν , 2 » 
εὖ μάλα βεβουλευμένην καὶ νήφουσαν ἔδωκε τοῖς 
᾿4ϑηναίοις ἀπόχρισιν. καίτοι τὸ πίνειν τοῦ μεϑύ- 
’ὔ Ἁ Ἁ [4 ΟΥ »"Ὕ, 39. 
εὺν διαφέρει, καὶ τοὺς μεϑύοντας ὥστε ληρεῖν οἰό- 
μεϑὰ δεῖν ἀπιόντας καϑεύδειν᾽ οἴνῳ δὲ χρωμένους 
ἐπὶ πλέον καὶ διαπέίένοντας, ἄλλως νοῦν ἔχοντας ἄν- 
δρας. οὐχ ἄξιον δεδιέναι μὴ σφαλῶσι τῷ λογισμῷ 
Ἁ Ἁ 3 , 3 ͵ » - 9 ,“ 
καὶ τὴν ἐμπειρίαν ἀποβάλωσιν. ὁρῶντας ὀρχηστάς 
τε χαὶ κιϑαριστὰς οὐδέν τι χεῖρον ἐν συμποσίοις 
ἢ ϑεάτροις πράττοντας. ἡ γὰρ ἐμπειρία παροῦσα 
καὶ τὸ σῶμα ταῖς ἐνεργείαις ὀρϑούμενον παρέχει 
καὶ συγκινούμενον ἀσφαλῶς" πολλοῖς δ᾽ ἰταμότητα 
ϑάρσους συνεργὸν ὃ ἄκρατος, οὐ βδελυρὰν οὐδ᾽ 
ἄκρατον ἀλλ᾽ εὔχαριν καὶ πιϑανὴν, προστίϑησιν" 
ὥσπερ καὶ τὸν Αἰσχύλον ἱστοροῦσι τὰς τραγῳδίας 
ἐμπίνοντα ποιεῖν, καὶ οὐχ, ὡς Γοργίας εἶπεν, ἕν 
-" ν 7 τ ὦ (8 χ “ 9 5 ς ι 
τῶν δραμάτων αὐτοῦ “μεστὸν Ζρεος᾽ εἶναι, “τοὺς 
ἕπτ᾽ ἐπὶ Θήβας", ἀλλὰ πάντα Διονύσου. 'ϑεομαν- 


1 Τυσμθῦυβ: πάροινον 1 ἰάθη: ῥομβῶδες 14 ὁρῶν- 
τας ΤΙΘΟΠΙοαΒ 1 ἐν] ἢ 61] 19 οὐ ἢ: οὐδ  ὀ ὀ 2Σ40 ἄκρα- 
τον] ἄκαιρον ΗἸ ΒΟΠΙΡΊα8 22 ὡς Γοργίας] ὡς γοργῶς 
(ααὖῦ γαυριάσας αυὖὺ δι᾽ ὀργῆς) Ἡογνοτάθηιβ. Εοχὺ. ὥσπερ 
τις (80. ΑΥἸβύορ 8:68) 28 μεστὸν ἢ: μέγιστον οἵ, Ατ!δύ. 
πῆηπ  1091 Ἄρεος ἔ: ἄρεως γ6] ἀραιῶς 


ΠῚ 


10 


Ἐπ 


900 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝ 


τικός᾽ γὰρ ὧν κατὰ τὸν Πλάτωνα ἱτῆς ψυχῆς μετὰ 
τοῦ σώματος ὁ οἶνος εὔδρομον τὸ σῶμα ποιεῖ καὶ 
πόρους ῥήγνυσι φαντασιῶν ἐφελκομένων μετὰ τοῦ 
ϑαρρεῖν τὸν λόγον᾽ ἔνιοι γὰρ εὑρετικὴν φύσιν ἔχον- 
τες. ἐν δὲ τῷ νήφειν ἀτολμοτέραν καὶ πεπηγυῖαν, 
ὅταν εἰς τὸ πίνειν ἔλθωσιν. ὥσπερ ὁ λιβανωτός, 
ὑπὸ ϑερμότητος ἀναϑυμιῶνται. τὸν δὲ δὴ φόβον 
οὐδενὸς ἧττον ἐμποδὼν ὄντα βουλευομένοις ἐξελαύ- 
νει, χαὺὶ πολλὰ τῶν ἄλλων παϑῶν ἀφιλότιμα καὶ 
ἀγεννῇ κατασβέννυσι, καὶ τὸ κακόηϑες καὶ τὸ ὕπου- 
λον ὥσπερ τινὰς διπλόας ἀναπτύσσει τῆς ψυχῆς. 
καὶ παντὸς ἤϑους καὶ πάϑους ποιεῖ καταφάνειαν 
ἐν τοῖς λόγοις" ἔστι δὲ παρρησίας καὶ δι’ αὐτὴν 


716 ἀληϑείας γονιμώτατος. ἧς μὴ παρούσης, οὐδὲν ἐμ- 


πειρίας οὐδ᾽ ἀγχινοίας ὄφελος. ἀλλὰ πολλοὶ τῷ ἐπι- 
όντι χρώμενοι μᾶλλον κατορϑοῦσιν ἢ εἰ κρύπτου- 
2 7 ἣ ῇ Χ ᾿ 
σιν ἐπιβούλως καὶ πανούργως τὸ παριστάμενον. 
οὐδὲν οὖν δεῖ δεδιέναι κινοῦντα τὰ πάϑη τὸν 
οἶνον" κινεῖ γὰρ οὐ τὰ φαυλότατα, πλὴν ἐν τοῖς 
κακίστοις. ὧν οὐδέποτε νήφει τὸ βουλευόμενον" ἀλλ᾽ 
ὥσπερ τὰ κουρεῖα Θεόφραστος εἰώϑει καλεῖν ἄοινα 
συμπόσια διὰ τὴν λαλιάν, οὕτως ἄοινος ἀεὶ μέϑη 
ἢ ᾿ - τ 2 ᾿ ᾽ ἘΣ ἐ 

καὶ σκυϑρωπὴ ταῖς τῶν ἀπαιδεύτων ἐνοικεῖ ψυχαῖς, 
ἐπιταραττομένη ὑπ᾽ ὀργῆς τινος ἢ δυσμενείας ἢ φι- 
λονεικίας ἢ ἀνελευϑερίας" ὧν ὁ οἶνος ἀμβλύνων 
τὰ πολλὰ μᾶλλον ἢ παροξύνων οὐκ ἄφρονας οὐδ᾽ 

1 Πλάτωνα] ΤΊμπι. Ῥ». θ0 ἃ 14 ἀληϑείας --- --- ὄφελος] 


γοΥθα8 ἰδοῦ Κοοκ. ὃ. ρ. 414 10 ἐπιόντι ΛΙΗΟΠΥΓΙΗΙΒ: 
ἕποντι 10. εἰ ΠΟΘ ΘΒ 94 ἐπιταραττομέναις ὕ 


10 


20 


ἀν ων. οὐ δσδο 


».-- .. 


ΠΙΒΕᾺΒ ὙΠ. 9501 


ἠλιϑίους ἀλλ᾽ ἁπλοῦς ποιεῖ καὶ ἀπανούργους, οὐδὲ 
παρορατικοὺς τοῦ συμφέροντος ἀλλὰ τοῦ καλοῦ προ- 
αιρετιχκούς. οἵ δὲ τὴν πανουργίαν δεινότητα καὶ 
φρόνησιν ἡγούμενοι τὴν ψευδοδοξέαν καὶ ἀνελευ- 

5 ϑερίαν, εἰκότως ἀβελτέρους ἀποφαίνουσι τοὺς ἐν 
οἴνῳ λέγοντας ἀφελῶς καὶ ἀδόλως τὸ φαινόμενον. 
τοὐναντίον δ᾽ οἵ παλαιοὺ τὸν ϑεὸν ᾿Ελευϑερᾶ 
καὶ “Μύσιον ἐκάλουν καὶ μαντικῆς πολλὴν ἔχειν 
ἡγοῦντο μοῖραν, οὐ διά τὸ βαχχεύσιμον καὶ μανιῶ- 

10 δεο᾽ ὥσπερ Εὐριπίδης εἶπεν, ἀλλ᾽ ὅτι τὸ δουλοπρε- 
πὲς καὶ περιδεὲς καὶ ἄπιστον ἐξαιρῶν καὶ ἀπολύων 
τῆς ψυχῆς ἀληϑείᾳ καὶ παρρησίᾳ χρῆσϑαι πρὸς ἀλ- 
λήλους δέδωσιν.ἢ 


1 Ῥαθθηθυιβ: ἐλευϑέα 8.61. Μ: πολλῆς 9 καὶ] 
καὶ τὸν 10 Εὐριπίδης] Βδοοῆ, 298 11 ΘυθΌΠΘΥΗ5: 
ἐξαίρων 


σ 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩ͂Ν ΠΡΟΒΛΗΜΆΤΩΝ 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ΟΓΖΔΟΟΝ. 


ΠΡΟΟΊΜΙΟΝ. 


1. Οἱ φιλοσοφίαν, ὦ Σόσσιε Σενεκίων, ἐκ τῶν 
συμποσίων ἐκβάλλοντες οὐ ταὐτὸ ποιοῦσι τοῖς τὸ 
φῶς ἀναιροῦσιν, ἀλλὰ χεῖρον, ὅσῳ λύχνου μὲν ἀρ- 
ϑέντος οἱ μέτριοι καὶ σώφρονες οὐδὲν ἔσονται κα- 
κίους. τὸ αἰδεῖσθαι τοῦ βλέπειν ἀλλήλους μεῖξον 
ἔχοντες" ἀμαϑίας δὲ δὴ καὶ ἀμουσίας σὺν οἴνῳ πα- 
ρούσης. οὐδ᾽ ὁ τῆς ᾿4ϑηνᾶς χρυσοῦς λύχνος ἐκεῖνος 
εὔχαριν ἂν πότον καὶ κόσμιον παράδχοι. σιωπῶν- 
τας μὲν γὰρ ἐμπίπλασϑαι μετ᾽ ἀλλήλων κομιδῇ συῶ- 
δὲς καὶ ἴσως ἀδύνατον: ὁ δὲ λόγον μὲν ἀπολιπὼν 
ἐν συμποσίῳ. τὸ δὲ τεταγμένως χρῆσϑαι λόγῳ καὶ 
ὠφελίμως οὐ προσιέμενος, πολὺ γελοιότερός ἔστι 
τοῦ πίνειν μὲν οἰομένου δεῖν καὶ τρώγειν τοὺς δὲει- 
πνοῦντας. ἄκρατον δὲ τὸν οἶνον αὐτοῖς ἐγχέοντος 
καὶ τοὔψον ἀνήδυντον καὶ ἀκάϑαρτον παρατιϑέντος. 
οὔτε γὰρ ποτὸν οὐδὲν οὔτ᾽ ἐδεστὸν οὕτως ἀηδὲς 
καὶ βλαβερόν ἐστι μὴ ϑεραπευϑὲν ὃν προσήκει τρό- 
πον. ὡς λόγος ἀκαίρως καὶ ἀνοήτως ἐν συμποσίω 


18 ἀπολείπων 14 τεταγμένον τη] 16 δεῖν] ἀεὶ 
τη 6] 11 Ἡ-: ἐγχέοντες 19 ἔ: οὕτω 


20 


οι 


10 


1 


ΠΙΒΕΗ ὙΠ. 905 


περιφερόμενος. τὴν γοῦν μέϑην οἱ λοιδοροῦντες 
φιλόσοφοι λήρησιν πάροινον ἀποκαλοῦσι" τὸ δὲ λη- 
ρεῖν οὐδέν ἐστιν ἀλλ᾽ ἢ λόγῳ κενῷ χρῆσϑαι καὶ 
φλυαρώδει" λαλιᾶς δ᾽ ἀτάχτου καὶ φλυαρίας εἰς 
ἄκρατον ἐμπεσούσης, ὕβρις καὶ παροινία τέλος 
ἀμουσότατον καὶ ἀχαριστότατον. οὐ φαύλως οὖν 


καὶ παρ᾽ ἡμῖν ἐν τοῖς ᾿Δγριωνίοις τὸν Ζιόνυσον 111 


αἷ γυναῖκες ὡς ἀποδεδοακότα ζητοῦσιν" εἶτα παύ- 
ονται καὶ λέγουσιν, ὅτι πρὸς τὰς Μούσας κατα- 
πέφευγε καὶ χκέχρυπται παρ᾽ ἐχείναις᾽" μετ᾽ ὀλίγον 
δέ, τοῦ δείπνου τέλος ἔχοντος. αἰνίγματα καὶ γρί- 
φους ἀλλήλοις προβάλλουσι" τοῦ μυστηρίου διδά- 
ὄκοντος. ὅτι λόγῳ τε δεῖ χρῆσϑαι παρὰ πότον ϑεω- 
ρίαν τινὰ καὶ μοῦσαν ἔχοντι. καὶ λόγου τοιούτου 
τῇ μέϑῃ παρόντος, ἀποκρύπτεται τὸ ἄγριον καὶ μα- 
νικόν. ὑπὸ τῶν Μουσῶν εὐμενῶς κατεχόμενον. ἃ τοί- 
νυν ἐν τοῖς Πλάτωνος γενεϑλίοις πέρυσι καὶ ἀκοῦ- 
σαι καὶ εἰπεῖν συνέτυχεν ἡμῖν. πρῶτα τοῦτο περιέχει Β 
τὸ βιβλίον. ἔστι δὲ τῶν συμποσιακῶν ὄγδοον. 


{ Ηυϊζίζομαβ: ἀγρωνίοις 


ΠΡΟΒΠΜΠΗΜΑ Ἅ΄. 


Περὶ ἡμερῶν ἐν αἷς γεγόνασί τινες τῶν ἐπιφανῶν" ἐν 
τ ᾿ ν᾿ ΄ 2 - ΄ : 
ᾧ καὶ περὶ τῆς λεγομένης ἔκ ϑεῶν γενέσεως. 


ΠΡΟΣΕΣΕΙΧ ΤΟΥ ΖΦΙΑΖΟΕΟῈ 


ΖΔΙΟΓΈΝΙΑΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΛΩΡΟΣ, 
ΤΎΝΖΔΑΡΗΣ. 


1. Τῇ ἕχτῃ τοῦ Θαργηλιῶνος ἱσταμένου τὴν Σω- 
κράτους ἀγαγόντες γενέϑλιον, τῇ ἑβδόμῃ τὴν Πλά- 
τῶνος ἤγομεν. καὶ τοῦτο πρῶτον λόγους ἡμῖν πα- 
ρεῖχε τῇ συντυχίᾳ πρέποντας, ὧν κατῆρξε 4΄ιογενιανὸς 
ὁ Περγαμηνός. ἔφη γὰρ οὐ φαύλως εἰπεῖν Ἴωνα 
περὶ τῆς τύχης ὅτι πολλὰ τῆς σοφίας διαφέρουσα 
πλεῖστ᾽ αὐτῇ ὅμοια ποιεῖ τοῦτο μέντοι μουσικῶς 
ἔοικεν ἀπαυτοματίσαι τὸ μὴ μόνον οὕτω σύνεγγυς, 
ἀλλὰ καὶ πρότερον τῇ δόξῃ γεγονέναι τὸν πρεσβύ- 
τερον καὶ καϑηγητήν. ἐμοὶ δὲ πολλὰ λέγειν ἐπήει 
τοῖς παροῦσι τῶν εἰς ταὐτὸ καιροῦ συνδραμόντων" 
οἷον ἦν τὸ περὶ τῆς Εὐριπίδου γενέσεως καὶ τελευ- 
τῆς, γενομένου μὲν ἡμέρᾳ καϑ' ἣν οἵ Ἕλληνες ἐναυ- 
μάχουν ἐν Σαλαμῖνι πρὸς τὸν Μῆδον, ἀποθανόντος 
δὲ καϑ' ἣν ἐγεννήϑη 4ηονύσιος ὃ πρεσβύτερος τῶν 
ἐν Σικελίᾳ τυράννων᾽ ἅμα τῆς τύχης, ὡς Τίμαιος 


11 Ἴωνα] οἷ. ν»ν. ϑ816ἃ 18 αὐτῇ) ἀο᾽ονοῦῖη 16 δόξῃ] 
τάξι Μ 20 Μῆῆδον] δῆμον τὸ] 21 τῶν ἐν Σικ. τυ- 
ράννων] οΧραηρὶὺ Οορούυβ 22 Τίμαιος] Μύθ]]οΥ. 1 Ρ. 328 


μ᾿ 


0 


πε τε. - 


Θι 


1 


ς 


20 


το 
οι 


ΠΒΕᾺΒ ὙἹΠ. 90 


ἔφη, τὸν μιμητὴν ἐξαγούσης τῶν τραγικῶν παϑῶν 
καὶ τὸν ἀγωνιστὴν ἐπεισαγούσης. ἐμνήσθησαν δὲ 
καὶ τῆς ᾿4λεξάνδρου τοῦ βασιλέως τελευτῆς καὶ τῆς 
Διογένους τοῦ Κυνὸς ἡμέρα μιᾷ γενομένης. καὶ τὸν 
μὲν Ἄτταλον ἐν τοῖς ἑαυτοῦ γενεϑλίοις τὸν βασι- 
λέα τελευτῆσαι συνεφωνεῖτο᾽ Πομπήιον δὲ Μάγνον 
οὗ μὲν ἐν τοῖς γενεϑλίοις ἔφασαν, οἱ δὲ πρὸ μιᾶς 
ἡμέρας τῶν γενεϑλίων ἀποθανεῖν περὶ Αἴγυπτον. 
ἧκε δὲ καὶ Πίνδαρος ἐπὶ μνήμην ἐν Πυϑίοις γενό- 
μενος πολλῶν καὶ καλῶν ὕμνων τῷ ϑεῷ χορηγός. 

2, Ὁ δὲ Φλῶρος οὐδὲ Καρνεάδην ἀπαξιοῦν ἔφη 
μνήμης ἐν τοῖς Πλάτωνος γενεϑλίοις. ἄνδρα τῆς 
᾿ἀκαδημείας εὐχλεέστατον ὀργιαστήν᾽ ᾿Δ4πόλλωνος 
γὰρ ἀμφοτέρους ἑορτῇ γενέσϑαι. τὸν μὲν Θαργηλίοις 


ο΄ 4ϑήνησι, τὸν δὲ Κάρνεια Κυρηναίων ἀγόντων ἕβ- 


δόμῃ δ᾽ ἀμφοτέρας ἑορτάζουσι. “καὶ τὸν ϑεόν, ὡς 
ταύτῃ γενόμενον, ὑμεῖς᾽ εἶπεν “οὗ προφῆται καὶ ἕε- 
ρεῖς Ἑβδομαγένη καλεῖτε. διὸ τοὺς ᾿Ζπόλλωνι τὴν 
Πλάτωνος τέκνωσιν ἀνατιϑέντας οὐκ ἂν οἶμαι τινὰ 
φάναι καταισχύνειν τὸν ϑεόν, ἐπὶ μείζονα πάϑη καὶ 
νοσήματα τοῦτον ἡμῖν διὰ Σωχράτους ἰατρὸν ὥσπερ 
ἑτέρου Χείρωνος ἀπειργασμένον. ἅμα δὲ τῆς λε- 
γομένης ᾿Δρίστωνι τῷ Πλάτωνος πατρὶ γενέσϑαι 
καϑ' ὕπνον ὄψεως καὶ φωνῆς ἀπαγορευούσης μὴ 
συγγενέσϑαι τῇ γυναικὶ μηδ᾽ ἅψασϑαι δέκα μηνῶν 
ἐμνημόνευσεν. 


ἃ μία το] μίαι τηθὶ 18 οι. θαθΌποτιβ: ἀχαδημίας 
14 μὲν ἕ: μὲν γὰρ 16 κάρνια τὴ 1] 106 ἀμφοτέρας] δά. 
τὰς ἑορτὰς ΜδανΙΡΊαΒ 22 ἑτέρους τηρὶ 

ῬΙαΐατ ΙΗ Μοσδ]ΐα. ὙΟ]. ΤΥ. 20 


10 


06 ΘΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΠΌΝ 


5. Ὑπολαβὼν δὲ Τυνδάρης ὁ Δακεδαιμόνιος 
(ἄξιον μέν ἐστιν ἔφη περὶ Πλάτωνος ἄδειν καὶ 
᾽ λέγειν τό , 

“οὐδὲ ἐῴκει 
ἀνδρός γε ϑνητοῦ πάις ἔμμεναι ἀλλὰ ϑεοῖο" 
τοῦ γὰρ ϑείου δέδια μὴ δόξῃ τῷ ἀφϑάρτῳ μάχε- 
σϑαι τὸ γεννῶν οὐχ ἧττον ἢ τὸ γεννώμενον" μετα- 
βολὴ γάρ τις καὶ αὐτὴ καὶ πάϑος᾽ ὥς που καὶ 
᾿“λέξανδρος ὑπενόησεν., εἰπὼν μάλιστα ϑνητὸν καὶ 
Ἁ »} ΓΑ δ ᾿ς 3 “-“ ’, 
φϑαρτὸν ἑἐπιγιγνώσχειν ἑαυτὸν ἐν τῷ συγγίγνεσϑαι 
Ν ᾿ ΄ ς ς ᾿ Ν Ὡ 2 ΄ 
γυναικὶ καὶ καϑεύδειν. ὡς τὸν μὲν ὕπνον ἐνδόδει 
γιγνόμενον ὑπ᾽ ἀσϑενείας, γένεσιν δὲ πᾶσαν οἰκείου 
τινὸς εἰς ἕτερον ἔχστασιν καὶ φϑορὰν οὖσαν. ἀνα- 


118 ϑαρρῶ δὲ πάλιν αὐτοῦ Πλάτωνος ἀκούων πατέρα 


καὶ ποιητὴν τοῦ τε κόσμου καὶ τῶν ἄλλων γεννη- 
τῶν τὸν ἀγέννητον καὶ ἀΐδιον ϑεὸν ὀνομάξοντος, 
οὐ διὰ σπέρματος δήπου γενομένων. ἄλλῃ δὲ δυνά- 
μὲξι τοῦ ϑεοῦ τῇ ὕλῃ γόνιμον ἀρχήν, ὑφ᾽ ἧς ἔπαϑε 
καὶ μετέβαλεν. ἐντεκόντος. 

ἱλήϑουσι γάρ τοι κἀνέμων διέξοδοι 

θήλειαν. ὄρνιν, πλὴν ὅταν παρῇ τόκος.ἢ 


καὶ οὐδὲν οἴομαι δεινόν. εἰ μὴ πλησιάζων ὁ ϑεὺς 
ὥσπερ ἄνϑρωπος., ἀλλ᾽ ἑτέραις τισὶν ἁφαῖς δι’ ἕτέ- 


ῶ οὖκ ἔστιν ἢ 4 οι. ῷ, 9ὅ9 5 πάις Ἰᾶάρῃη: παῖς 
6 γὰρ] δὲ ὙΥ οὰπιὶ Ατηγοίο ἀφϑάρτῳ)] φϑαρτῷ τγπρὶ 
18 καὶ φϑορὰν ᾿᾿: καταφϑορὰν 14 Πλάτωνος) οἷ. ΤΊ. 
Ῥ. 418 1 γηϑ] τ γενητῶν τὸν ἀγένητον 11 ΤΌΣΠΘΡΙΒ: 
γενόμενον 20 Νἧυοκ. Ρ. 386 λήϑουσι 1,δδτὺ. Θιορ, 4, 86: 
πλήϑουσι 10. Θπι. ὃ: καὶ ἀνέμων 28 ἀνϑρώποις τηρὶ 


1ὅ 


ΠΙΒΕΝ ὙΠ. 901 


ρῶν καὶ ψαύσεσι τρέπει καὶ ὑποπίμπλησι ϑειοτέρας 
γονῆς τὸ ϑνητόν. 'κοὐκ ἐμὸς ὁ μῦϑος᾽ εἶπεν “ἀλλ᾽ 
“ἰγύπτιοι τόν τ᾽ Ἶάπιν οὕτω λοχεύεσϑαί φασιν ἐπ- 
αφῇ τῆς σελήνης" καὶ ὅλως ἄρρενι ϑεῷ πρὸς γυ- 

δ ναῖκα ϑνητὴν ἀπολείπουσιν ὁμιλίαν. ἀνάπαλιν δ᾽ 
οὐκ ἂν οἴονται ϑνητὸν ἄνδρα ϑηλείᾳ ϑεῷ τόκου 
καὶ κυήσεως ἀρχὴν παρασχεῖν διὰ τὸ τὰς οὐσίας 
τῶν ϑεῶν ἐν ἀέρι καὶ πνεύμασι καί τισι ϑερμότησι 
καὶ ὑγρότησι τίϑεσϑαι. 


10 ΠΡΟΒΛΗΜΑ͂ Β΄. 
Πῶς Πλάτων ἔλεγε τὸν ϑεὸν ἀεὶ γεωμετρεῖν. 


ΤΕΡΟΣΑΔΙΠΖ ΠΟΥ ΖΓ ΟΡΟΈ: 


4ΔΙ2ἋΟΓΕΝΙΆΑ͂ΝΟΣ, ΤΥΎΝΖΔΆΡΗΣ, ΦΛΩΡΟΣ, 
ΔΥΤΟΒΟΥ͂ΛΟΣ. 


3 -»" , 
τῦ 1, ᾿Εκ δὲ τούτου γενομένης σιωπῆς, πάλιν ὃ Ζιο- Ο 
γενιανὸς ἀρξάμενος ᾿βούλεσϑ᾽᾽ εἶπεν, "ἐπεὶ λόγοι περὶ 
ϑεῶν γεγόνασιν, ἐν τοῖς Πλάτωνος γενεϑλίοις αὖ- 
τὸν Πλάτωνα κοινωνὸν παραλάβωμεν. ἐπισχεψά- 
ἱξνον τίνα λαβὼν γνώμην ἀπεφήνατ᾽ ἀεὶ γεωμετρεῖν 
ο0 τὸν ϑεόν; εἴ γε δὴ ϑετέον εἶναι τὴν ἀπόφανσιν 
ταύτην Πλάτωνος. ἐμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος ὡς γέ- 
Ἁ 2 ᾽ Ἁ »" »-»- ᾿ ’ ͵ 

γραπται μὲν ἐν οὐδενὶ σαφῶς τῶν ἐκείνου βιβλίων. 

ὦ κοὺκ ἕ: καὶ οὐκ οἷ. Νδυοκ. Ρ. 611 ὅ ἀπολιποῦσιν 

τη6 1. Ορίθσγατη ἀπολείπειν ἢ. 1. αὐἀηυνίογ6 οϑὺ 10. Π18}}11 
τἀνάπαλιν ἷἴ οὐσίας Ιᾳππϊὰπ: θυσίας 20 ΤιθΘοηΐϊουβ: ἀπό- 


φασιν 22 βυβλίων τηθϑὶ 
20" 


᾿-. 


508 ΟΥΛΔΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΜΌΝΜ 


ἔχει δὲ πίστιν ἱκανὴν καὶ τοῦ Πλατωνικοῦ χαρακχτῆ- 


Ὁ ρός ἐστιν. εὐθὺς ὑπολαβὼν ὁ Τυνδάρης “οἴει γάρ᾽ 


εἶπεν, “ὦ Διογενιανέ, τῶν περιττῶν τι καὶ δυσϑεω- 
ρήτων αἰνίττεσϑαι τὸν λόγον. οὐχ ὅπερ αὐτὸς εἴ- 
θηκῖξ καὶ γέγραφε πολλάκις, ὑμνῶν γεωμετρίαν, ὡς 
ἀποσπῶσαν ἡμᾶς προσιδσχομένους τῇ αἰσϑήσει καὶ 
ἀποστρέφουσαν ἐπὶ τὴν νοητὴν καὶ ἀΐδιον φύσιν, 


, ἧς ϑέα τέλος ἐστὶ φιλοσοφίας οἷον ἐποπτεία τελε- 


τῆς; ὁ γὰρ ἡδονῆς καὶ ἀλγηδόνος ἧλος. ὃς πρὸς 
τὸ σῶμα τὴν ψυχὴν προσηλοῖ, μέγιστον κακὸν ἔχειν 
ἔοικε. τὸ τὰ αἰσϑητὰ ποιεῖν ἐναργέστερα τῶν νοη- 
τῶν, καὶ καταβιάξεσϑαι πάϑει μᾶλλον ἢ λόγῳ κρί- 
νειν τὴν διάνοιαν" ἐθιξομένη γὰρ ὑπὸ τοῦ σφόδρα 
πονεῖν καὶ ἥδεσθαι τῷ περὶ τὰ σώματα πλανητῷ 
καὶ μεταβλητῷ προσέχειν ὡς ὄντι τοῦ ἀληϑῶς ὄν- 
τος τυφλοῦται., καὶ τό ἱμυρίων᾽ ἀντάξιον “ὀμμάτων᾽ 
ὄργανον ψυχῆς καὶ φέγγος ἀπόλλυσιν, ᾧ μόνῳ ϑεα- 
τόν ἐστι τὸ ϑεῖον. πᾶσι μὲν οὖν τοῖς καλουμένοις 
ιαϑήμασιν, ὥσπερ ἀστραβέσι καὶ λείοις κατόπτροις, 
ἐμφαίνεται τῆς τῶν νοητῶν ἀληϑείας ἴχνη καὶ εἴ- 
δωλα᾽ μάλιστα δὲ γεωμετρία κατὰ τὸν Φίλωνα ἀρχὴ 
καὶ μητρόπολις οὖσα τῶν ἄλλων ἐπανάγει καὶ στρέ- 
φει τὴν διάνοιαν. οἷον ἐκκαϑαιρομένην καὶ ἀπολυο- 
μένην ἀτρέμα τῆς αἰσϑήσεως. διὸ καὶ Πλάτων αὐ- 
τὸς ἐμέμψατο τοὺς περὶ Εὔδοξον καὶ ᾿ἀρχύταν καὶ 
ΜΜέναιχμον εἰς ὀργανικὰς καὶ μηχανικὰς κατασκευὰς 
τὸν τοῦ στερεοῦ διπλασιασμὸν ἀπάγειν ἐπιχειροῦν- 


Θ Αμοθστη85: προισχομένους 9 ὃς] ὧτηοὶ 12 πάϑει Χ: καὶ 
πάϑει 10 6π1. ἡ ]οΟὈϊα5: ὀνομάτων νἱὰ. Ρ]αῦ. ΗΘ. Ρ. ὅ276 


1Ὁ 


0 


20 


10 


1ὅ 


30 


Π͵ΒΕΡΝ ὙΠ]. 909 


τας, ὥσπερ πειρωμένους δι᾽ ἀλόγου δύο μέσας ἀνά- 
λογον. ἧ παρείκοι, λαβεῖν: ἀπόλλυσϑαι γὰρ οὕτω 
καὶ διαφϑείρεσϑαι τὸ γεωμετρίας ἀγαϑὸν αὖϑις ἐπὶ 
τὰ αἰσϑητὰ παλινδρομούσης καὶ μὴ ὈΡΠΠΕ ΗΒ ἄνω 
μηδ᾽ [ὐράνομενης τῶν ἀιδίων καὶ ἐϑοβε ταν 
εἰκόνων. πρὸς αἷσπερ ὧν ὁ ϑεὸς ἀεὶ ϑεόος ἐστι. 

2, Μετὰ δὲ τὸν Τυνδάρην ὁ Φλῶρος. ἑταῖρος 


ὧν αὐτοῦ καὶ προσποιούμενος ἀεὶ μετὰ παιδιᾶς ἐρα- 119 


στὴς εἶναι καὶ φάσκων, ᾿ὥνησας᾽ ἔφη 'τὸν λόγον 
οὐ σεαυτοῦ ποιησάμενος ἀλλὰ κοινόν: ἐλέγξαν γὰρ 
ἔδωκας αὐτὸν ἀποδεικνύοντι μὴ ϑεοῖς οὖσαν ἀλλ᾽ 
ἡμῖν ἀναγκαίαν τὴν γεωμετρίαν" οὐ γάρ τί που καὶ 
ϑεὸς δεῖται μαϑήματος οἷον ὀργάνου στρέφοντος 
ἀπὸ τῶν γενητῶν καὶ περιάγοντος ἐπὶ τὰ ὄντα τὴν 
διάνοιαν" ἐν αὐτῷ γὰρ ἔστιν ἐκεῖνα καὶ σὺν αὐτῷ 


ς 


καὶ περὶ αὐτόν. ἀλλ᾽ ὅρα μή τι σοι προσῆκον ὃ 


“Πλάτων καὶ οἰκεῖον αἰνιττόμενος λέληϑεν. ἅτε δὴ 


τῷ Σωχράτει τὸν “Πυκοῦργον ἀναμιγνὺς οὐχ ἧττον 
ἢ τὸν Πυϑαγόραν, ὡς ᾧετο Ζ]ικαίαρχος. ὃ γὰρ 4υ- 
κοῦργος οἶσϑα δήπουϑεν ὅτι τὴν ἀριϑμητικὴν ἀνα- 
λογίαν, ὡς δημοκρατικὴν καὶ ὀχλικὴν οὖσαν, ἐξέβα- 
λὲν ἐκ τῆς “ακεδαίμονος" ἐπεισήγαγε δὲ τὴν γεω- 
μετρικήν, ὀλιγαρχίᾳ σώφρονι καὶ βασιλείᾳ νομίμῃ 
᾿ ν ἡ μὲν γὰρ ἀριϑμῷ τὸ ἴσον ἡ δὲ λόγῳ 


δ ὥσπερ πειρωμένους -- λαβεῖν] 46]. ΝΥ, 564 Ἠοϊνογάδ 
οοπύα τὺ Ὑιῦ. Μαγο. οθ.14 δι᾽ ἀλόγου ΞΟ ΤῊΝ διαλόγου 
αῦ διὰ λόγου ἀνὰ λόγον Μδανιρταβ 2 ἣ Ηδυνοταθ- 
Ὠὰ5: μὴ 6 αἷσπερ τν οἷσπερ 8 ὧν] ἦν ΤΊΘΙ ΤᾺ: 
ἀποδεικνύοντα 15 ἐκεῖνα ὐκαφχῦνν ἐκείνῳ 19 ὡς 
Οβδητι5 “ικαίαρχος] ΜΌΘΙ]οΥ. 2 Ρ. 248 28 νομίμω 


δ 


9510 ΟΥΛΔΈΕΈΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝ 


, 3 


τὸ κατ᾽ ἀξίαν ἀπονέμει" καὶ οὐ πάνϑ᾽ ὁμοῦ μίγνυ- 
σιν, ἀλλ᾽ ἔστι χρηστῶν χαὶ πονηρῶν εὔσημος ἐν 
αὐτῇ διάκρισις, οὐ ξυγοῖς οὐδὲ κλήροις ἀρετῆς δὲ 
καὶ κακίας διαφορᾷ τὸ οἰχεῖον ἀεὶ διαλαγχανόντων. 
ταύτην ὃ ϑεὸς ἐπάγει τὴν ἀναλογίαν τοῖς πράγμασι, 
δίκην καὶ νέμεσιν, ὦ φίλε Τυνδάρη, προσαγορευο- 


μένην καὶ διδάσκουσαν ἡμᾶς τὸ δίκαιον ἴσον, ἀλλὰ 


9 


μὴ τὸ ἴσον δεῖν ποιεῖσϑαι δίκαιον" ἣν γὰρ οἵ πολ- 
λοὶ διώκουσιν ἰσότητα, πασῶν ἀδικιῶν οὖσαν μεγί- 
στην, ὃ ϑεὸς ἐξαιρῶν. ὡς ἀνυστόν ἐστι. τὸ κατ᾽ 
ἀξίαν διαφυλάττει, γεωμετρικῶς τῷ κατὰ λόγον καὶ 
κατὰ νόμον ὁριζόμενος. 

ὃ. Ταῦϑ᾽ ἡμεῖς ἐπῃνοῦμεν. ὁ ὃδὲ Τυνδάρης 
φϑονεῖν ἔφασκε καὶ παρεχάλει τὸν “ὐτόβουλον 
ἅψασϑαι Φλώρου καὶ κολάσαι τὸν λόγον. ὁ δὲ 
τοῦτο μὲν ἀπεῖπεν. ἰδίαν δέ τινα δόξαν ἀντιπαρή- 
γαγεν. ἔφη γὰρ οὔτε τὴν γεωμετρίαν ἄλλου τινὸς 
ἢ τῶν περὶ τὰ πέρατα συμπτωμάτων καὶ παϑῶν 
εἶναι ϑεωρητικήν, οὔτε τὸν ϑεὸν ἑτέρῳ τινὶ τρόπῳ 
κοσμοποιεῖν ἢ περατοῦντα τὴν ὕλην ἄπειρον οὖσαν, 
οὐ μεγέϑει καὶ πλήϑει, διὰ δ᾽ ἀταξίαν καὶ πλημ- 
μέλειαν αὐτῆς τὸ ἀόριστον καὶ ἀπεράτωτον ἄπειρον 
εἰωϑότων καλεῖν τῶν παλαιῶν. καὶ γὰρ ἡ μορφὴ 
καὶ τὸ σχῆμα πέρας ἐστὶ τοῦ μεμορφωμένου καὶ 
ἐσχηματισμένου παντός. ὧν στερήσει καϑ᾽ αὑτὴν 


8 αὐτῇ Μ: αὐτῷ 4 διαφοραὶ ΠΟΙ 10. 6. θ΄. 60 η6- 
γὰθ: ἐξαίρων (ἐξαιρων γα) 11 καὶ τὸ κατὰ νόμον ὟὟ 
11 οὔτε τὴν Χ: οὐ τόπον γεωμετρεῖν 1281 22 ΕΤΩΡΘΙΪΒ: 
ἀἁπερατώτατον 24 μορφουμένου «αὖ μορφωμένου τηρὶ 


ψι 


10 


ΠΙΒΒᾺΕ ὙΠ]. 5.) δ)! 


ἄμορφος ἦν καὶ ἀσχημάτιστος" ἀριϑμῶν δὲ καὶ λό- 
3 ’ ω "ἢ Ἀ “Ὁ 

γῶν ἐγγενομένων. οἷον δεϑεῖσα καὶ περιληφϑεῖσα 
-»" 2 Ἅ - - 2 ’ Ἁ Ἷ "ἢ 
γραμμαῖς, ἐκ δὲ τῶν γραμμῶν ἐπιπέδοις καὶ βάϑε- Ἐ 

σιν. εἴδη τὰ πρῶτα καὶ διαφορὰς σωμάτων ὥσπερ 

’ ’ ᾿ 7 » Ἀ - Ο 

5 ϑεμελίων παρέδχε πρὸς γένεσιν ἀέρος καὶ γῆς ὕδα- 

τός τε καὶ πυρός. ὀχταέδρων γὰρ καὶ εἰκοσαέδρων. 

ἔτι δὲ πυραμίδων καὶ κύβων ἰσότητας ἐν πλευραῖς 

καὶ ὁμοιότητας ἐν γωνίαις καὶ ἁρμονίας ἀνασχεῖν 

ἐξ ὕλης ἀτάκτου καὶ πλανητῆς ἄνευ τοῦ περιορί- 

τὸ ἕοντος καὶ διαρϑροῦντος ἕχαστα γεωμετρικῶς ἄπο- 

οον ἦν καὶ ἀδύνατον. ὅϑεν, ἀπείρῳ πέρατος ἐγγε- 

νομένου. τὸ πᾶν ἡρμοσμένον καὶ κεχραμένον ἄριστα 

καὶ πεπερασμένον γέγονέ τε καὶ γίγνεται, τῆς μὲν 

Ω Ἂν τον , 3 Χ ΠΑ 3 - Ἁ 

ὕλης ἀεὶ βιαξομένης εἰς τὸ ἀόριστον ἀναδῦναι καὶ 

φευγούσης τὸ γεωμετρεῖσϑαι. τοῦ δὲ λόγου κατα- 
λαμβάνοντος αὐτὴν χαὶ περιγράφοντος καὶ διανέ- 

μοντος εἰς ἰδέας καὶ διαφοράς. ἐξ ὧν τὰ φυόμενα 

πάντα τὴν γένεσιν ἔσχε καὶ σύστασιν. 
4. Ἐπὶ τούτοις ῥδηϑεῖσιν ἠξίουν κἀμὲ συμβα- 
’ ᾿ ᾿" ΄ 3 " ϑλΝ Ἁ Ἁ Ν, 

0 λέσϑαι τι πρὸς τὸν λόγον αὐτοῖς. ἐγὼ δὲ τὰς μὲν 
ΕῚ ΄ ΄ ς 5» -- " 93 » 3 -»" 
εἰρημένας δόξας ὡς ἰϑαγενεῖς καὶ ἰδίας αὐτῶν 
ἐχείνων ἐπήνεσα καὶ τὸ εἰχὸς ἔφην ἔχειν ἱκανῶς" 
ὅπως δ᾽ εἶπον ἑαυτῶν μὴ καταφρονῆτε μηδ᾽ ἔξω 
βλέπητε παντάπασιν, ἀκούσατε τὸν μάλιστα παρὰ 


μ᾿ 
σι 


9 τοῖς χαϑηγηταῖς ἡμῶν εὐδοχιμοῦντα περὶ τούτου 
λόγον. ἔστι γὰρ ἕν τοῖς γεωμετρικωτάτοις ϑεωρή- 120 


ὃ βάϑεσιν ὃ: βαϑέσιν 11 ἐνγενομένου τη ϊΪ 18 πε- 
πρασμένον γ6] πεπεπρασμένον 1161 19 6. Μ: ἠξίου 
πσμεῦ: ἐ 


΄ 


: καὶ ἐμὲ 


512 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΙΥΑΙΜΌΜ 


μασι. μᾶλλον δὲ προβλήμασι. τὸ δυεῖν εἰδῶν δὸο- 
ϑέντων ἄλλο τρίτον παραβάλλειν τῷ μὲν ἴσον τῷ 
δ᾽ ὅμοιον᾽ ἐφ᾽ ᾧ καί φασιν ἐξευρεϑέντι ϑῦσαι τὸν 
Πυϑαγόραν. πολὺ γὰρ ἀμέλει γλαφυρώτερον τοῦτο 
καὶ μουσικώτερον ἐχείνου τοῦ ϑεωρήματος, ὃ τὴν 5 
ὑποτείνουσαν ἀπέδειξε ταῖς περὶ τὴν ὀρϑὴν ἴσον 
δυναμένην. “εὖ λέγεις᾽ εἶπεν ὁ Ζ'ιογενιανός “ἀλλὰ 
τί τοῦτο πρὸς τὸν λόγον; ᾿εἴσεσϑε ῥαδίως εἶπον 
Β.3 7 ς ν - 2 ΄ ’ τ 
ἀναμνήσαντες αὑτοὺς τῆς ἐν Τιμαίῳ διαιρέσεως, ἣ 
διεῖλε τριχῇ τὰ πρῶτα. ὑφ᾽ ὧν τὴν γένεσιν ὁ κόδ- τὸ 
Β μος ἔσχεν, ὧν τὸ μὲν ϑεὸν τῷ δικαιοτάτῳ τῶν ὀνο- 
μάτων τὸ δ᾽ ὕλην τὸ δ᾽ ἰδέαν καλοῦμεν. ἡ μὲν 
3, [γ -" ς , 9 ΄ ΄ὔ 2 ς 2 
οὖν ὕλη τῶν ὑποκειμένων ἀτακτότατόν ἔστιν, ἡ ὃ 
ἰδέα τῶν παραδειγμάτων κάλλιστον, ὁ δὲ ϑεὸς τῶν 
5. “ὕ 2 ΄ 2 : ’ ς 3 »" Δ 
αἰτίων ἄριστον. ἐβούλετ᾽ οὗν μηδὲν, ὡς ἀνυστὸν ιτὖ 
ἦν. ὑπολιπεῖν ὁριστὸν ἀόριστον, ἀλλὰ κοσμῆσαι 
λόγῳ καὶ μέτρῳ καὶ ἀριϑμῷ τὴν φύσιν" ἕν τι ποιῶν 
ἐκ πάντων ὁμοῦ τῶν ὑποκχειμένων, οἷον ἡ ἰδέα καὶ 
ὅσον ἡ ὕλη γενόμενον. διὸ τοῦτο πρόβλημα δοὺς 
αὑτῷ, δυεῖν ὄντων. τρίτον ἐποίησε καὶ ποιεῖ καὶ 590 
φυλάττει διὰ παντὸς τὸ ἴσον τῇ ὕλῃ καὶ ὅμοιον 
τῇ ἰδέᾳ τὸν κόσμον" ἀεὶ γὰρ ὧν διὰ τὴν σύμφυτον 
ἀνάγκην τοῦ σώματος ἐν γενέσει καὶ μετατροπῇ καὶ 
Ο πάϑεσι παντοδαποῖς ὑπὸ τοῦ πατρὺς καὶ δημιουρ- 
γοῦ βοηϑεῖταν τῷ λόγῳ πρὸς τὸ παράδειγμα τὴν 56 


πὰ. δι δ διΣ ν κὰρ. α ἴω. 


2 ἄλλο τρίτον] ἀλλότριον τΤηθὶ ὅ ὃ] ᾧ 8. εἴσε- 
σϑ'αι τη θὶ 9. αὐτοὺς Ἰ1ϊάΘτὴ ᾿ Τιμαίῳ] Ῥ. 486 866. 
10 ὧν Μ: οὗ 16 ὁριστὸν Ἢ: ὁριστὸν καὶ 18 ἡ Ῥυθ}- 
ΠΘΥΊΙΒ γενομένη ΤΩΘ] δοὺς αὑτῷ Μαεαγνίρίαβ: δοῦσα 
αὐτῷ 21 τὸ] 16}, Μὶ 


ΠΙΒΕΝ ὙΠ. , 515 


οὐσίαν ὁρίξοντος᾽ ἧ καὶ κάλλιον τοῦ συμμέτρου τὸ 
περίμετρον τῶν ὄντων. 


ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ Γ΄. 
Διὰ τί τῆς ἡμέρας ἠχωδεστέρα ἡ νύξ. 
5 ΠΡΟΣΘΠΟ, -ΤΟΥΛΑ  ΟΥΟΥ͂' 


ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΒΟΗΘΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΘΡΑΣΥΛΜΟΣ, 
ΑΡΙΣΤΟΖΔΉΜΟΣ. 


1. Θόρυβός τις, ἑστιωμένων ἡμῶν ᾿4ϑήνησι παρ᾽ 
᾿Δμμωνίῳ, τὴν οἰκίαν περιήχησεν., ἔξωϑεν ἐπιβοωμέ- 
ἐμ [)).Ὁ; θυηχηθὲν:. Ὑ 

Χ κως 3 , Ν ᾿ ’ δῶ τ 
᾿ονῶν τὸν στρατηγόν᾽ ἐστρατήγει δὲ τὸ τρίτον ὁ ᾿μ- Ὁ 
μώνιος. ἐπεὶ δὲ πέμψας τῶν περὶ αὑτόν τινας 
ἔπαυσε τὴν ταραχήν. καὶ παρέπεμψαν τοὺς ἀνθρώ- 
πους, ἐζητοῦμεν ἡμεῖς, διὰ τί τῶν ἔξωϑεν βοώντων 
΄ Δι... ΄ δ ᾿] 2 -ο 3 Χ 2 
συνεξαχούουσιν οἵ ἐντός, οἱ δ᾽ ἔξω τῶν ἐντὸς οὐχ 
ς ’, Ἁ 6: , 3: -»"Ὕ Ἁ ς ΦΛᾺ 
ιό ὁμοίως. καὶ ὁ ᾿“μμώνιος ἔφη τοῦτο μὲν ὑπ᾽ ᾽2ρι- 
στοτέλους λελύσϑαι" τὴν γὰρ φωνὴν τῶν ἔνδον ἔξω 
φερομένην εἰς ἀέρα πολὺν καὶ ἀναπεπταμένον εὐϑὺς 
ἐξαμαυροῦσϑαι καὶ διασπείρεσϑαι. τὴν δ᾽ ἔξωϑεν εἴσω 
κατιοῦσαν οὐδὲν τοιοῦτο πάσχειν ἀλλὰ συνέχεσϑαι Ἐ 
καὶ διαμένειν εὔσημον᾽ ἐχεῖνο δὲ μᾶλλον λόγου δεῖ- 
σϑαι. τὸ νυχτὸς ἠχωδεστέρας εἶναι τὰς φωνὰς καὶ 
πρὸς τῷ μεγέϑει τὴν τρανότητα χαϑαρῶς συνδια- 
φυλάττειν. “ἐμοὶ μὲν οὖν᾽ εἶπεν ᾿οὐ φαύλως ἡ πρό- 


2 


φ 


1 ἣ Αποηγυθδ: ἢ 11 αὑτὸν ἔ: αὐτὸν 16 ΄Ἄριστο- 
τέλους] Ῥ. 908, 18 Ὁ 


9514 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝ 


ψοια δοκεῖ μεμηχανῆσθϑαι τῇ ἀκοῇ σαφήνειαν. ὅτε 
τῆς ὄψεως οὐδὲν ἢ κομιδῇ τι μικρὸν ἔργον ἐστί. 
σκοτεινὸς γὰρ ὧν ὁ ἀὴρ κατ᾽ ᾿Εμπεδοκλέα 

“νυχτὸς ἐρημαίης ἀλαώπιδος. 


ὅσον τῶν ὀμμάτων ἀφαιρεῖται τοῦ προαισϑάνεσϑαι, 5 
διὰ τῶν ὥτων ἀποδίδωσιν. ἐπεὶ δὲ δεῖ καὶ τὰ δι᾽ 
ἀνάγκης φύσει περαινόμενα τῶν αἰτίων ἀνευρίσκειν, 
καὶ τοῦτο τοῦ φυσικοῦ ἴδιόν ἐστιν. ἡ περὶ τὰς ὑλι- 
κὰς καὶ ὀργανικὰς ἀρχὰς πραγματεία" τίς ἂν ἔφη 
ΕΒ πρῶτος ὑμῶν εὐπορήσειξ λόγου τὸ πιϑανὸν ἔχοντος: 10 
2, Ἡσυχίας δὲ γενομένης, Βόηϑος ἔφη νέος μὲν 
ὧν ἔτι καὶ σοφιστεύων ἀπὸ γεωμετρίας αἰτήμασι 
χρῆσϑαι καὶ λαμβάνειν ἀναποδείχτους ὑποϑέσεις, 
νυνὶ δὲ χρήσεσϑαί τισι τῶν προαποδεδειγμένων ὑπ᾽ 
᾿Επικούρου. φέρεται τὰ ὄντα ἐν τῷ μὴ ὄντι᾽ πολὺ ι5 
γὰρ κενὸν ἐνδιέσπαρται καὶ μέμικται ταῖς τοῦ ἀέρος 
ἀτόμοις" ὅταν μὲν οὖν ἧἦ διακεχυμένος καὶ πλάτος 
ἔχων καὶ περιδρομὴν ὑπὸ μανότητος. μικρὰ καὶ 
721 λεπτὰ τὰ μεταξὺ τῶν μορίων κενὰ λείπεται καὶ 
πολλὴν αἵ ἄτομοι κατεσπαρμέναι χώραν ἐπέχουσιν᾽ 30 
ὅταν δὲ συσταλῇ καὶ πίλησις εἰς ὀλίγον αὐτῶν γέ- 
νηται καὶ συμπέσωσιν ἀποβιασϑεῖσαι πρὸς ἀλλήλας, 


4 θη. Χ: ἀγλαώπιδος οὗ, ΜΌΘΟΝ, 1 Ῥ». 7 ν8. 252 

6. καὶ τῶν δι᾿ ἂν. φύσει περαινομένων τὰ αἴτια ἘΤΏΡΘΥΪᾺΒ 
8 τῆς φυσικῆς )οΘηηογΒ 11 βοηϑὸς 12:81 12 ἀπὸ] τοῖς 
ἀπὸ Μ 14 ΤΟσΠΘΡυΒ: χρήσασϑαι 16 ᾿Επικούρου] οἵ. 
ὕβαθμπου. Ρ. 322 18 μακρὰ καὶ πλατέα ὟΝ. Απΐο τὰ 1πἴογ- 
ΟἸ 1556 πολλὰ ΒυϑρΙοαῦαν [Πβϑπθυὰθ. ΜΊΠῚ νυϊραΐῳ Ὀθη6 δδἃ- 
Ῥογθ νἱᾶ, 20 ἰβϑηϑυὰ8: κατεσπαρμένην. ἴῃ Θαηαθη) ο0.- 
1Ἰθούα τι ΘΡῸ αποααθ πο ἀθυϑιη 


1 


1 


τὸ 
οΘι 


0 


τ 


ΠῚΒΒ8} ὙΠ]. 915 


πολλὴν εὐρυχωρίαν ἔξω καὶ διαστάσεις μεγάλας ποι- 
οὔσι᾽ τοῦτο δὲ γίγνεται νυκτὸς ὑπὸ ψυχρότητος" 
ἡ γὰρ ϑερμότης χαλᾷ καὶ διίστησι καὶ λύει τὰς 
πυχνώσεις᾽ διὸ πλείονα τόπον τὰ ξέοντα καὶ μα- 
λασσόμενα καὶ τηκόμενα τῶν σωμάτων ἐπιλαμβάνει" 
καὶ τοὐναντίον αὖ πάλιν τὰ πηγνύμενα καὶ ψυχό- 
μενα συγχωρεῖ πρὸς ἄλληλα καὶ συνάγεται καὶ ἀπο- 
λείπει κενότητας ἐν τοῖς περιέχουσιν ἀγγείοις καὶ 
τόπους. ἐξ ὧν ὑποχεχώρηκεν. ἡ δὲ φωνὴ προσ- 
φερομένη καὶ προστυγχάνουσα σώμασι πολλοῖς καὶ 
ἀϑρόοις ἢ τυφλοῦται παντάπασιν. ἢ διασπάσματα 
λαμβάνει μεγάλα καὶ πολλὰς ἀντικρούσεις καὶ δια- 
τριβάς" ἐν δὲ κενῷ καὶ σωμάτων ἐρήμῳ διαστήματι 
λεῖον δρόμον ἔχουσα καὶ συνεχῆ καὶ ἄπταιστον ἐξι- 
χνεῖται πρὸς τὴν ἀκοήν, ὑπὸ τάχους ἅμα τῷ λόγῳ 
διασῴώξουσα τὴν σαφήνειαν. δρᾷς γὰρ ὅτι καὶ τῶν 
ἀγγείων τὰ κενὰ πληττόμενα, μᾶλλον ὑπακούει ταῖς 
πληγαῖς καὶ τὸν ἦχον ἀποτείνει μακράν. πολλάκις 
δὲ καὶ κύκλῳ περιφερόμενον διαδίδωσι πολύ" τὸ δ᾽ 


υ ἐμπλησϑὲν ἢ στερεοῦ σώματος ἤ τινος ὑγροῦ παν- 


τάπασι γίγνεται κωφὸν καὶ ἄναυδον, ὁδὸν οὐκ ἐχού- 
σης οὐδὲ χώραν ἧ δίεισι τῆς φωνῆς. αὐτῶν δὲ τῶν 
σωμάτων χρυσὸς μὲν καὶ λίϑος ὑπὸ πληρότητος 
9 ὡν Ἁ »Ξ: "»" Ἁ ᾿ ’ κ 
ἰσχνόφωνα καὶ δυσηχῆ καὶ ταχὺ κατασβέννυσι τοὺς 
΄ 2 6 ἱπτῷ τὸ Ψ᾿ Χ ᾿ ͵ ς 
φϑόγγους ἐν αὑτοῖς εὔφωνος δὲ καὶ λάλος ὃ χαλ- 


1 δου, Ὗ : διασπάσεις 8 κενότητας ΒΕΒΙ]ΘΘηΒ15: καὶ 
κενότητας 9 τόπους ΠΟΘΏΠΘΙΙΒ 600]]. ]1η. 80: τόποις 
12 μεγάλα] οὗ, ν». 1218 11 ταῖς Τ͵οΘΠΠοΥτιΒ 6001]. Ρ. 995 ἢ 
19 πολύν Υ στὸ δ᾽ ὕδδθηρταβ: τὸ δ᾽ ἀγγεῖον οἵ. Ῥ. 1. 


910 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ 


κός. ἣ πολύκενος καὶ ὄγκον ἐλαφρὸς καὶ λεπτός. 
3 "- ’ 2 7ὕ ἤ 
οὐ πολλοῖς συντεϑλιμμενος ἐπαλλήλοις σώμασιν. 
ἀλλ᾽ ἄφϑονον ἔχων τὸ τῆς ἐπιεικοῦς καὶ ἀναφοῦς 
, “....., τι - ον», ὕ 3 
μεμιγμένον οὐσίας, ἣ ταῖς τ᾽ ἄλλαις κινήσεσιν εὐ- 
πορίαν δίδωσι τήν τὲ φωνὴν εὐμενῶς ὑπολαμβά- 
νουδα παραπέμπει, μέχρι ἂν ἁψάμενός τις ὥσπερ 
ἐν ὁδῷ καταλάβῃ καὶ τυφλώσῃ τὸ κενόν᾽ ἐνταῦϑα 
δ᾽ ἔστη καὶ ἀπεπαύσατο τοῦ πρόσω χωρεῖν διὰ τὴν 
ἀντίφραξιν. ταῦτ᾽ ἔφη “δοκεῖ μοι τὴν νύκτα ποιεῖν 
3 , ᾿ 2 Ὁ ἢ δ’ ΄ Ν ῇ 
ἠχώδη. τὴν δ᾽ ἡμέραν ἧττον ϑερμότητι καὶ διαχύ- 
ὅὲι τοῦ ἀέρος μικρὰ τὰ διαστήματα τῶν ἀτόμων 
ποιοῦσαν: μόνον᾽ ἔφη ᾿μηδεὶς ἐνιστάσϑω πρὸς τὰς 
πρώτας ὑποϑέσεις.᾽ 
8, Κἀγώ. τοῦ ᾿Δμμωνίου κελεύοντος εἰπεῖν τι 
πρὸς αὐτόν “αἱ μὲν πρῶταί σου τῶν ὑποϑέσεων᾽ 
ἔφην “ὦ φίλε Βόηϑε, περὶ πολὺ τὸ χενὸν ἔχουσαι 
μενέτωσαν᾽ τῇ δὲ φωνῇ τὸ κενὸν οὐκ ὀρϑῶς πρὸς 
σωτηρίαν καὶ κίνησιν ὑποτίϑεσϑε. σιωπῆς γὰρ 
οἰκεῖον καὶ ἡσυχίας τὸ ἀναφὲς καὶ ἀπαϑὲς καὶ 
ἄπληκτον, ἡ δὲ φωνὴ πληγὴ σώματος διηχοῦς, διη- 
χὲς δὲ τὸ συμπαϑὲς αὑτῷ καὶ συμφυὲς εὐκίνητον 
δὲ καὶ κοῦφον καὶ ὁμαλὸν καὶ ὑπήκοον τοῦ δι᾽ εὐ- 
1 καὶ τὸν ὄγκον [7056 67 8 ἀλλὰ φϑόνον «υὖὺ ἀλλὰ 
φϑόγγον τα ϊ ἐπιεικοῦς} ὈΘ6π6 παροὺ 0 ἀναψάμενος τηδὶ 
ἴ τυφλώσῃ] οἷ. Ῥ». 816 11π. 11 οὔ ρ. 9957 τὸ κενόν] ο]οββθιηδ 
ῬΡαύεαὺ ὕδθοηθυιβ, μαπα τθοΐθ 9 οῖη. Χ: ἀντίπραξιν 10 δια- 
χύσει --- μικρὰ ΒΟΥΙΡΒῚ οὑπὶ {Π5ΘΠ67Ὸ (οἵ, ». 7201): διαλύσει --- 
μακρὰ (ου1π5 ῬΥα5 ἃ ΟὈΠΙὐογϑύπτη δῦ τη να) 106 βοηϑὲ τηοὶ 
περὶ πολὺ] περίπολυ θὰ. Με] ὑπέρπολυ . 18 ὑποτίϑεσϑε) 
οἵ, τα. ἈὈῚ τη816 ἀο θη αιϊ ορυϊταουαχη οοαα. Ἰθούοπ θη ὑποτίέ- 


ἅεσϑαι 22 τοῦ] αὐτοῦ 50. τοῦ πλήττοντος σώματος Ἐν; 
᾿ Ιω "ὦ 
Τ Ὁ] ἑαυτοῦ 


το 


0 


Π͵ΒΒΗ ὙΠ]. 911 


’ ᾿" ᾿ τ] 2 4. ἈΘΙ Εχς 5. 
τονίαν καὶ συνέχειαν, οἱός ἐστι παρ᾽ ἡμῖν ὃ ἀήρ. 
Α Ἁ Ο Ἁ - Ἁ “-» ΒΩ 9 δ ἤ 
καὶ γὰρ ὕδωρ καὶ γῆ καὶ πῦρ ἄφωνα καϑ' ἑαυτά, 
’ Ἂ » 2 ῇ Ω᾽ Ἁ ͵ 
φϑέγγεται δὲ πνεύματος ἐμπεσόντος ἅπαντα καὶ ψό- 
φους καὶ πατάγους ἀναδίδωσι" χαλκῷ δὲ κενοῦ μὲν 
5 οὐδὲν μέτεστιν, ὁμαλῷ δὲ πνεύματι καὶ λείῳ κεκρα- 
μένος εὔπληκτός ἐστι καὶ ἠχώδης. εἰ δὲ δεῖ τῇ Κ 
ὄψει τεκμαίρεσϑαι. φαίνεται μᾶλλον ὃ σίδηρος ἔχων 
τι σαϑρὸν καὶ πολύκενον καὶ τενϑρηνῶδες" ἔστι δὲ 
᾿ χκαχόφωνος σφόδρα καὶ τῶν μεταλλικῶν κωφότατος. 
ιὸ οὐδὲν οὖν ἔδει τῇ νυχτὶ παρέχειν πράγματα συσ- 
πῶντας αὐτῆς τὸν ἀέρα καὶ συντείνοντας. ἑἕτέρωϑι 
δ᾽ αὖ χώρας καὶ κενότητας ἀπολείποντας. ὥσπερ 
ἐμποδὼν ὄντα τῇ φωνῇ τὸν ἀέρα χαὶ φϑείροντα 
᾿ 5» Ὁ 5 ππὶν ἌΠΟ ἃ ᾿ - Ν Ψ ΄, 
τὴν οὐσίαν. ἧς αὐτὸς οὐσία καὶ σῶμα καὶ δύναμίς 
3 , ΝΝ ῇ 2 7ὕ Ἁ » ΄ 
τῷ ἔστιν. ἄνευ δὲ τούτων ἔδει δή που τὰς ἀνωμάλους 
νύχτας. οἷον ὁμιχλώδεις καὶ δυσχειμέρους. ἠχωδε- 
στέρας εἶναι τῶν αἰϑρίων καὶ κεχραμένων ὁμαλῶς. 
διὰ τὸ δεῦρο μὲν συνωθϑεῖν τὰς ἀτόμους ἐκχεῖ δ᾽ 132 
ὅϑεν μεϑίστανται χώραν ἔρημον ἀπολείπειν σωμά- 
90 τῶν᾽ καὶ τὸ δὴ προχειρότατον, ἡμέραν ψυχρὰν ἠχω- 
δεστέραν εἶναι νυχτὸς ἀλεεινῆς καὶ ϑερινῆς᾽ ὧν 
οὐδέτερον ἀληϑές ἐστι. διὸ τὸν λόγον τοῦτον ἀπο- 
λελοιπὼς ἐπιβάλλω τὸν ᾿ἀναξαγόραν., ὑπὸ τοῦ ἡλίου 
λέγοντα κινεῖσϑαι τὸν ἀέρα κίνησιν τρομώδη καὶ 
παλμοὺς ἔχουσαν, ὡς δῆλόν ἐστι τοῖς διὰ τοῦ φω- 


τ 
οι 


4 κενοῦ μὲν ΒΕΆΒΙΠΘΘΏΒ15: κινουμένῳ μὲν 9. μετάλλων 
12. οιη. Βτηρουῖαβ: ἀπολιπόντας 14 σῶμα Ἐ, 00]]. Ρ. 122}: 
σχῆμα 19 Ἐπηροιῖυβ: ἀπολιπεῖν 22. ἐστι. διὸ] ἐστιν 
ὃ τηϑὶ 28 τὸν ἀναξαγόραν] οἵ. Αὐϊδίοῦ. ». 908, 108 


918 ΟΥΛΔΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΔΌΝ 


Ἁ Ψ 


τὸς ἀεὶ διάττουσι ψήγμασι μικροῖς καὶ ϑραύσμασιν, 
ἃ δή τινες τίλας καλοῦσιν" ταῦτ᾽ οὖν φησιν ὃ ἀνὴρ 


Β πρὸς τὴν ϑερμότητα σίξοντα καὶ ψοφοῦντα δι’ ἡμέ- 


ρας δυσηχόους τῷ ψόφῳ τὰς φωνὰς ποιεῖν, νυχτὸς 
δὲ φαίνεσϑαι τὸν σάλον αὐτῶν καὶ τὸν ἦχον. 

4. ᾿Εμοῦ δὲ ταῦτ᾽ εἰπόντος. ᾿Δμμώνιος ἔφη “γε- 
λοῖον μὲν ἴσως φανούμεϑα, καὶ ΖΙημόκριτον ἐλέγχειν 
οἰόμενοι καὶ ᾿ἀναξαγόραν ἐπανορϑοῦσϑανι ϑέλοντεο" 
οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἀφαιρετέον γε τῶν ᾿ἀναξαγόρου σωμά- 
τῶν τὸν σιγμόν᾽ οὔτε γὰρ πιϑανὸς οὔτ᾽ ἀναγκαῖος. 
ἀλλ᾽ ὃ τρόμος ἀρκεῖ τῶν σωμάτων καὶ ἡ κίνησις 
ἐν τῷ φωτὶ κλονουμένων τὰς φωνὰς διασπᾶν καὶ 
διαρρίπτειν πολλάκις. ὁ γὰρ ἀήρ. ὥσπερ εἴρηται, 
σῶμα τῆς φωνῆς κχαὶ οὐσίαν ἐμπαρέχων ἑαυτόν, 
ἐὰν μὲν ἢ σταϑερός, εὐθύπορα καὶ λεῖα καὶ συνεχῆ 
τὰ τῶν ψόφων μόρια καὶ κινήματα πόρρωϑεν δια- 
δίδωσι᾽ νηνεμία γὰρ ἠχῶδες καὶ γαλήνη, καὶ τοὐ- 
ναντίον, ὡς Σιμωνίδης φησίν. 

οὐδὲ γὰρ ἐννοσίφυλλος ἀήτα τότ᾽ ὧρτ᾽ ἀνέμων. 
ὥ τις κατεκώλυε κιδναμένα μελιαδέα γᾶρυν 
ἀραρεῖν ἀκοαῖσι βροτῶν." 


πολλάκις μὲν γὰρ οὐδὲ τὸ σχῆμα τῆς φωνῆς ὃ τοῦ 
ἀέρος σάλος ἔναρϑρον ἐᾷ πρὸς τὴν αἴσϑησιν ἐξι- 
κνεῖσϑαι καὶ διαμεμορφωμένον, ἀξὶ μέντοι τι τοῦ 


1. ὃ; ϑραύμασιν ὅδ φαίνεσϑαι] ἡσυχίαν ἔχειν Αὐἱδβίο- 
[6165. ὑφίεσϑαν ΘοΘηποιιβ. σβέννυσθαιν ὅπ μαραίνεσδαι 
18 Σιμωνίδης] ΒοΙρκ. 8. γ. 408 420 Ὗ: σκιδνάμενα νοὶ] 
σκιδναμένα Ἰἴογὶ, κιδναμέναν ϑομποία νη 22 μὲν) 
46]. ἢ 28 ἔναρϑρος τηθ] 24 αἰεὶ 1141 61) 


ῷι 


οι 


10 


“μ᾿ 
οι 


20 


ΠΠΒΕΝ ΥἹΠ. 919 


πλήϑους φέρει καὶ τοῦ μεγέϑους. ἡ μὲν οὖν νὺξ 

Ἄσιον πο σις Χ 5 «ΦΧ " ᾿ τ ἢ δ 2 
Αὐτὴ καϑ' ἑαυτὴν οὐδὲν ἔχει ΜΘΟΙΥΡΟΣ ἀέρος" ἡ ὃ 
ἡμέρα μέγας τὸν ἥλιον, ὥσπερ αὐτὸς ὃ ᾿“ναξαγόρας 
εἴρηκεν. 

ὅ. Ὑπολαβὼν δὲ Θράσυλλος ὁ ᾿“μμωνίου υἱός 
6....5᾽..9.5 Η δλλονΣ ζΖ 5 χ ΄ 5 - 
εἶτ΄ ἔφη τί παϑόντεο, ὦ πρὸς Ζίιός. εἶπας τῶι 
ϑεωρητὰ χινήματα τοῦ ἀέρος οἰόμεθα δεῖν αἰτᾶ- 
ὄϑαι. τὸν δ᾽ ἐμφανῆ σάλον καὶ σπαραγμὸν αὐτοῦ 
παρορῶμεν; ὃ γὰρ δὴ μέγας ἡγεμὼν ἐν οὐρανῷ 
Ζεὺς οὗτος οὐ λανθάνων οὐδ᾽ ἀτρέμα διακινῶν τὰ 
σμικρότατα τοῦ ἀέρος ἀλλ᾽ εὐθὺς ἐκφανεὶς ἀνίστησι 
καὶ κινεῖ πάντα πράγματα 

δεξιὰ σημαίνων, λαοὺς δ᾽ ἐπὶ ἔργον ἐγείρων" 


οἱ δ᾽ ἕπονται. καϑάπερ ἔκ παλιγγενεσίας “νέα ἐφ᾽ 
ἡμέρῃ φρονέοντες ὥς φησι Ζημόκριτος, οὔτ᾽ ἀφώ- 
νοις οὔτ᾽ ἀπράκτοις ἐνεργείαις" ἧ καὶ τὸν ὄρϑρον 
ὁ Ἴβυκος οὐ κακῶς ᾿ἱχλυτόν᾽ προσεῖπεν. ἐν ᾧ κλύ- 
εν καὶ ἤδη φϑέγγεσϑαι συμβέβηκε: τῆς δὲ νυχτὸς 
ἀκύμων τὰ πολλὰ καὶ ἄκλυτος ὧν ὁ ἀήρ. ἀναπαυο- 
μένων ἁπάντων, εἰκότως τὴν φωνὴν ἄϑραυστον ἀνα- 
πέμπει καὶ ἀκέραιον πρὸς ἡμᾶς. 

θ6. Παρὼν οὖν ᾿Δριστόδημος ὁ Κύπριος “ἀλλ᾽ 


1 φέρει} ἀφαιρεῖ γν6] φϑείρει ὟΥ 8 μέγα] μετὰ τηθὶ 
0 εἴπατε, τὰ ἀϑεώρητα (Τα Δ] τη τἀϑεώρητα) ΘΟ ΒΘ 5 
9: ΟΕ, Αὐἱδέοῦ, Ῥ: 999; 506 Ξπ- ἼἼΟ οὐδ᾽ ὁ: οὔὐνγ 19. δ1- 
θη αὖ να. ροθύδϑθ ῬυΊΟΥ ὙΘΥΒΊΙΒ Ἰθϑιῦαν Ῥ. 1199. οἵ, Ῥ. 1046 
Πργ τ Μ: Ρ. 435,61 14 ἐφ᾽ ἡμέρῃ ϑομοίίαβ: ἐφημέρη 
1 “ημόκριτος] ΔΙΆΠΙΔΟΗ. 1 Ὁ. 8δὅ κΞρα ποῦ ἰθβϑυϊ ] τ Οτη]- 
510 10 ἀταράκτοις 117 Ἴβυκος) ΒΕΙΡΈ. 8. Ρ. 388. 18 καὶ 
ἤδη] καὶ νὴ 4ία ἘτΏΡΘΙΥΙτΒ 99 ὁ ὟΝ: πρὸς ἡμᾶς ὃ 


Ὀ 


[0 


7 


520 ὉΟΑΒΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΝΑΙΠΌΜ 


ὅρα᾽ εἶπεν “ὦ Θράσυλλε, μὴ τοῦτο μὲν αἵ νυκτο- 
μαχίαι καὶ νυκτοπορίαι τῶν μεγάλων στρατοπέδων 
ἐλέγχουσιν, οὐδὲν ἧττον ἠχωδεστέρας ποιοῦσαι τὰς 
φωνάς, καίπερ ἐν ταραχῇ καὶ σάλῳ τοῦ ἀέρος ὄν- 
τος. ἔχει δέ τι καὶ τὸ παρ᾽ ἡμᾶς αἴτιον: αὐτοὶ 5 
γὰρ ὧν φϑεγγόμεϑα νύκτωρ τὰ πολλὰ ϑορυβώδη 

Ἐ καὶ μετὰ πάϑους ἐπείγοντος ἐγκελευόμεϑά τισιν ἢ 
διαπυνϑανόμενοι συντόνους ποιούμεθα τὰς γεγωνή- 
ὅεις. τὸ γάρ, ἐν ᾧ μάλιστα καιρῷ πεφύκαμεν ἧσυ- 
χίαν ἄγειν, ἐξανιστὰν ἡμᾶς ἐπὶ πράξεις καὶ λόγους 
οὐ μικρὸν οὐδ᾽ ἀτρεμαῖόν ἐστιν, ἀλλὰ μέγα καὶ με- 
γάλης τινὸς ἀνάγκῃ χρείας ἐπιταχυνόμενον, ὥστε 
καὶ τὰς φωνὰς φέρεσϑαι σφοδροτέρας.ἢ 


μ᾿ 


0 


128 ΠΡΟΒΠΜΗΜΩΑ 4. 

Διὰ τί τῶν ἱερῶν ἀγώνων ἄλλος ἄλλον ἔχει στέφανον, 18 
τὸν δὲ φοίνικα πάντες" ἐν ᾧ καὶ διὰ τί τοὺς μεγάλους 
φοινικοβαλάνους Νικολάους καλοῦσιν. 
ἹΓΡΟΣΦΣ ΓΖ ΤΠ ΘΣ ΙΖ ΘΝΘΎΥ. 

ΣΩΣΠΙΣ, ἩΡΏΔΗΣ, ΠΡΩΤΟΓΈΝΗΣ, ΠΡΑΞΙΤΈΜΗΣ,, 
ΚΑΦΙΣΟΣ.. 20 

1. ᾿Ισϑμίων ἀγομένων ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Σώ- 

ὄπιδος ἀγωνοθεσιῶν τὰς μὲν ἄλλας ἑστιάσεις διε- 

φύγομεν, ἑστιῶντος αὐτοῦ πολλοὺς μὲν ἅμα ξένους. 


8 ἐλέγχωσιν ὨυΘΌΠΘΥΒ. τηδ]6 1 ἐγκελευόμενοι ὙὟ 
10 61. Ῥπηρθυῖαβ: ἐξανιστᾶν 106 τη8]11 τὰς μεγάλας 


ΠΙΒΕΗΝ ὙΙΠ. 9521 


πάντας δὲ πολλάκις τοὺς πολίτας᾽ ἅπαξ δὲ τοὺς 
μάλιστα φίλους καὶ φιλολόγους οἴκοι δεχομένου, 
καὶ αὐτοὶ παρῆμεν. ἀπηρμένων δὲ τῶν πρώτων 
τραπεζῶν, ἧκέ τις Ἡρώδῃ τῷ ϑήτορι παρὰ γνωρί- 
ὅμου νενικηκότος ἐγκωμίῳ φοίνικα καὶ στέφανόν 
τινα τῶν πλεκτῶν κομίζων. ὁ δὲ ταῦτα μὲν δεξιω- 
σάμενος ἀπέπεμψε πάλιν, ἔφη δ᾽ ἀπορεῖν, τί δήποτε 
τῶν ἀγώνων στέφανον ἄλλος ἄλλον ἔχει, τὸν δὲ 
φοίνικα κοινῇ πάντες. “οὐ γὰρ ἐμὲ γοῦν᾽ ἔφη ᾿πεί- 
ὸ ϑουσιν οἱ τὴν ἰσότητα τῶν φύλλων. οἷον ἀντανι- 
σταμένων ἀεὶ καὶ συνεχτρεχόντων, ἀγῶνι καὶ ἁμίλλῃ 
παραπλήσιόν τι ποιεῖν φάσκοντες. αὐτήν τὲ τὴν 
ἱνίκην᾽ παρὰ τό 'μὴ εἶκον ὠνομάσϑαι" καὶ γὰρ ἄλλα 
πάμπολλα μονονοὺ μέτροις τισὶ καὶ σταϑμοῖς ἀκρι- 
ιὸ βῶς τὴν τροφὴν διανέμοντα τοῖς ἀντιζύγοις πετά- 
λοις ἰσότητα ϑαυμαστὴν καὶ τάξιν ἀποδίδωσιν" ἔτι 
δ᾽ ἀπιϑανώτεροι τούτων εἰσὶν οἱ τὸ κάλλος καὶ τὴν 
εὐφυΐαν ἀγαπῆσαι τοὺς παλαιούς, ὧς Ὅμηρον "ἔρνεϊ 
φοίνικος ἀπεικάσαντα τὴν ὥραν τῆς Φαιακίδος, 
80 ὑπονοοῦντες. οὐ γὰρ ἀγνοεῖτε δήπουθεν. ὅτι καὶ 
ῥόδοις καὶ λυχνίσιν, ἔνιοι δὲ καὶ μήλοις καὶ ῥοιαῖς 
ἔβαλλον ὡς καλοῖς γεραίροντες ἀεὶ τοὺς νικηφόρους. 
ἀλλ᾽ οὐδὲν οὕτως ἐπιφανῶς ἐχπρεπέστερον ἔχει τῶν 
ἄλλων ὃ φοίνιξ, ἅτε μηδὲ καρπὸν ἐν τῇ Ἑλλάδι φέ- 
ρῶν ἐδώδιμον ἀλλ᾽ ἀτελῆ καὶ ἄπεπτον. εἰ γάρ, 


τϑ 
οι 


8 καὶ αὐτοῖς παρ᾽ ἡμῖν γ.η61 9 Χ: ἔφην 14 στάϑμαις 
Ἐ. οἵ ὅσῃ. Ρ. 49 10 ἔτι δ᾽ ἀπιϑανώτεροι Τ) ΘΠ ΠΘΙῸΒ: 
ἐπεὶ πιϑανώτεροι 18 Ὅμηρον] ξ 168 21 λύχνισιν τΤη61 
10. τ] ῥόαις 22 ἀεὶ] δὴ ὟὟ 
ῬΙπίατοηϊ Μοταια. ὙΟ]. ΤΥ. οἵ 


899 ΟΥΑΒΘΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜ 


ὥσπερ ἐν Συρίᾳ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ, παρεῖχε τὴν βά- 
λανον, ὄψει τὲ ϑεαμάτων καὶ γλυκύτητι τραγημά- 
τῶν πάντων ἥδιστον, οὐκ ἂν ἦν ἕτερον αὐτῷ παρα-!ἝΤὁὉ 
βαλεῖν. ὃ γοῦν βασιλεύς, ὥς φασιν. ἀγαπήσας δια- 
φερόντως τὸν Περιπατητικὸν φιλόσοφον Νικόλαον. δ΄ 
γλυκὺν ὄντα τῷ ἤϑει ῥαδινὸν δὲ τῷ μήκει τοῦ σώ- 
ματος διάπλεων δὲ τὸ πρόσωπον ἐπιφοινίσσοντος 
ἐρυϑήματος. τὰς μεγίστας καὶ καλλίστας τῶν φοι- 
νικοβαλάνων Νικολάους ὠνόμαξε. καὶ μέχρι νῦν 
οὕτως ὀνομάξονται.᾽ 10 
2, Ταῦτ᾽ εἰπὼν ὃ Ἡρώδης οὐκ ἀτερπέστερον 
ἐμβάλλειν ἔδοξε τοῦ ζητουμένου τὸ περὶ τοῦ Νικο- 
Ε λάου. “διὸ καὶ μᾶλλον ἔφη ὁ Σῶσπις 'προϑυμη- 
τέον. ὡς ἕκαστος αὑτόν τις ἔπεισε, συνεισενεγκεῖν 
εἰς τὸ ζητούμενον. ἐγὼ δ᾽ εἰσφέρω πρῶτος. ὅτι τ: 
δεῖ τὴν τῶν νικηφόρων δόξαν ἄφϑιτον, ὡς ἀνυστόν 
ἐστι, καὶ ἀγήρων διαμένειν" ὁ δὲ φοίνιξ μακρόβιον 
μέν ἐστιν ἐν τοῖς μάλιστα τῶν φυτῶν. ὥς που καὶ 
τὰ Ὀρφικὰ ταῦτα μεμαρτύρηκε 
ἱξῶον δ᾽ ἴσον ἀκροκόμοισιν 30 
φοινίκων ἕρνεσσιν. 


μόνῳ δ᾽ αὐτῷ σχεδὸν ὑπάρχει τὸ κατὰ πολλῶν ὡς 
ἀληϑῶς λεγόμενον" τί δὲ τοῦτ᾽ ἐστί; τὸ ἐμπεδόφυλ- 


2 γλυκύτητα Υπθὶ 8 ΤαΘΌΠΘΙΙΒ: παραλαβεῖν 12 τὸ Μ 
18 ὁ Σῶσπις ΠΘΟΙΪΟαΒ 14 10. ὡς ἕκαστος. -- συνεισενεγ- 
κεῖν Ὗ: ὡς ἕκαστον αὐτῷ τις συνέπεισεν ἐνεγκεῖν (ἐγκεῖν 
γα) 11 ἕ: ἀγήρω 19 Ὀρφικὰ] ΜΠ ΔΟΙ. 1 Ῥ. 188 
20 ξῶν δ᾽ ἶσον φοινίκων ἔρνεσιν ἀκροκ. ΝΥ. ΑἸτύον ΜΏ]]ὰ- 
ΟΠ 5 22 ὡς ἀληϑῶς) οο]]οοαῦ ροϑὺ ὑπάρχει Ἠθυννοναθ- 
π|5:; Π1611π|5 αϊθδοὺ ροβῦ σχεδὸν 


Τ1ΒΕῈ) ΥΠΙ. 292 


λον εἶναι καὶ ἀείφυλλον" οὔτε γὰρ δάφνην οὔτ᾽ 
ἐλαίαν οὔτε μυρσίνην οὔτ᾽ ἄλλο τι τῶν μὴ φυλ- Ὁ 
»" ’,, ς -"-ο δ 3 ἣ 4 
λορροεῖν λεγομένων ὁρῶμεν ἀεὶ ταὐτὰ φύλλα δια- 
τηροῦν. ἀλλὰ τοῖς πρώτοις ἀπορρέουσιν ἑτέρων ἐπι- 
βλαστανόντων, ὥσπερ πόλεις, ἕκαστον ἀείξωον δια- 
μένειν καὶ ἀμείλικτον" ὁ δὲ φοίνιξ οὐδὲν ἀποβάλλων 
Ξ,. ἃ δ - - ΄ , 5» 7 2 εἶ 
ἀφ᾽ αὐτοῦ τῶν φυομένων. βεβαίως ἀείφυλλός ἔστι 
καὶ τοῦτο δὴ τὸ χράτος αὐτοῦ μάλιστα τῆς νίκης 
τῷ ἰσχυρῷ συνοικειοῦσι.᾽ 
ι.᾽. 9. Παυσαμένου δὲ τοῦ Σώσπιδος. Πρωτογένης 
ς ῇ 3 ΄ , ’ Χ 
ὁ γραμματικός. ὀνόματι καλέσας Πραξιτέλην τὸν 
2 ς Ο δὲ [4 μ᾿ 7 ς Ἁ σΕΥ "τ 794 
περιηγητήν “οὕτω δὴ τούτους᾽ ἔφη τοὺς ῥήτορας 12 
ἐάσομεν περαίνειν τὸ οἰκεῖον, ἐξ εἰκότων καὶ πιϑα- 
τ ᾽ ᾿Ξ ᾿ ἈΕ ΤᾺ τ 5. 5. ΥΩ ἃ , 5.Ωὶ “ι 
νῶν ἐπιχειροῦντας᾽ αὐτοὶ δ΄ ἀφ᾽ ἱστορίας οὐδὲν ἂν 
ιὸ ἔχοιμεν τῷ λόγῳ συμβάλλεσθαι; καίτοι δοκῶ μοι 
ἱνημονεύειν ἐν τοῖς ᾿Αττικοῖς ἀνεγνωκὼς ἔναγχος. 
ὅτε πρῶτος ἐν 4ήλῳ Θησεὺς ἀγῶνα ποιῶν ἀπέσπασε 
κλάδον τοῦ ἱεροῦ φοίνικος" ἧ καὶ σπάδιξ ὠνομάσϑη. 
4. Καὶ ὁ Πραξιτέλης “ταῦτ᾽ εἶπεν ᾿ἄδηλα,. καὶ 
580 τοῦ Θησέως αὐτοῦ πυνϑάνεσϑαι φήσουσιν. ᾧτινι 
λόγῳ φοίνικος, οὐ δάφνης οὐδ᾽ ἐλαίας, κλάδον ἀπέ- 
σπασεν ἀγωνοθετῶν. σκόπει δή. μή Πυϑικόν ἐστι 
τὸ νικητήριον, ὡς ᾿Δμφικτύονος᾽ κἀκεῖ πρῶτον ἐπὶ Β 
τιμῇ τοῦ ϑεοῦ δάφνῃ καὶ φοίνικι τοὺς νικῶντας 
55 ἐκόσμησαν, ἅτε δὴ καὶ τῷ ϑεῷ μὴ δάφνας μηδ᾽ 


οι 


ΓΒ. 


ὅ πόλις ἴὰ 10. οιη. Μϑανιριαβ: ἀεὶ ξῶον 0 ἀμεί- 
λιετον] ἀνέκλειπτον Τὺ 19 ἄδηλα Ὗ : ἀλλὰ 20 πυν- 
ϑάνεσθαι) δα. δεῖν ΝΥ. Μα]ίτη ροϑὺ φήσουσιν 28 ὡς οἱ 
᾿Δμφικχτύονες ἐκεῖ πρῶτον Μδαν!οιαβ. οαπὶ Απιγοίο ἸΡΣ: 
ἀμφικτυόνος 34 δάφνῃ καὶ] α6]. ἩΘΥ ΘΓ ΘΠ1Ἑ 

Θ1: 


924 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


ἐλαίας ἀλλὰ φοίνικας ἀνατιϑέντες, ὡς ἐν 4ήλῳ 
Νικίας χορηγήσας ᾿“ϑηναίων καὶ ἐν Ζελφοῖς ᾽4ϑη- 
ναῖοι καὶ Κύψελος πρότερον Κορίνϑιος᾽ ἐπεὶ καὶ 
φίλαϑλος ἄλλως καὶ φιλόνικος ἡμῖν ὃ ϑεός, αὐτὸς 
ἐν κιϑαρίσει καὶ ὠδῇ καὶ βολαῖς δίσκων, ὡς δ᾽ 
ἔνιοί φασι. καὶ πυγμῇ ἁμιλλώμενος" ἀνϑρώποις δὲ 
προσαμύνων ἀγωνιξομένοις, ὧς Ὅμηρος ἐμαρτύρησε, 
τὸν μὲν ᾿4χιλλέα λέγοντα ποιήσας 
“ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥπερ ἀρίστω, 

πὺξ μάλ᾽ ἀνασχομένω πεπληγέμεν" ᾧ δέ κ᾿ ᾿“πόλλων 
δώῃ καμμονίην ...... 


-- Ἁ - Ἄ “ Τὰ »-ο᾿Ὃ᾽ - 
τῶν δὲ τοξοτῶν τὸν μὲν εὐξάμενον τῷ ϑεῷ κατορ- 
ϑῶσαι καὶ λαβεῖν τὰ πρωτεῖα" τὸν δὲ γαῦρον ἀστο- 
χῆσαι τοῦ σχοποῦ. μὴ εὐξάμενον. χαὶ μὴν οὐδ᾽ 
᾿ϑηναίους εἰκός ἐστιν ᾿Ζπόλλωνι καϑιερῶσαι τὸ 

7 5 7 Ν 9 ͵ ᾿ς 9 Ν 2 φ΄ 
γυμνάσιον ἀλόγως καὶ αὐτομάτως ἀλλὰ παρ οὗ 
τὴν ὑγίειαν ἔχομεν ϑεοῦ, τοῦτον εὐεξίαν τὲ διδό- 
ναι καὶ ῥώμην ἐπὶ τοὺς ἀγῶνας ὥοντο. κούφων 
ὃὲ χαὶ βαρέων ἀγωνισμάτων ὄντων, πύχτῃ μὲν 
2 ΄ Δ ΄, Ν - Ἂν - 
“Τπόλλωνι Δελφούς. δρομαίῳ δὲ Κρῆτας ἱστοροῦσι 
΄, οἱ - 

ϑύειν καὶ “ακεδαιμονίους. σκύλων δὲ Πυϑοῖ καὶ 
ἀκροϑινίων καὶ τροπαίων ἀναϑέδσεις ἄρ᾽ οὐ συμ- 
μαρτυροῦσιν ὅτι τῆς εἰς τὸ νικᾶν καὶ κρατεῖν δυ- 

᾿ “" - Η͂ “» , 9 
νάμεως τῷ ϑεῷ τούτῳ πλεῖστον μέτεστιν; 

΄ 


» 


ὅ. Ἔτι δ᾽ αὐτοῦ λέγοντος, ὑπολαβὼν Κάφισος 


1 ἀνατιϑέντας τιὶ Α« ἄλλως καὶ] ἀλλ᾽ ὡς γαοὶ Ὑ: φι- 
λόνεικος 6θ διαμιλλώμενος 9. ᾧπερ ἀρίστῳ τοηϑρὶ. νἱᾶ. Ηοπ,. 
ΨΊῦθ 10 πυγμάλ᾽ ἀνασχομένῳ ἰάθθι 11 ρμαποίδ 4. Π.6Ὀ- 
ΠΘΙῸΒ 21 κύλων ᾿ᾶθ] 22 τρόπων ᾿ᾶθη ἄρα 1661 


τῷ 


ὅ 


ῦ 


10 


20 


ΠΙΒΕΝ ὙΠ]. 90 


ὁ Θέωνος υἱός “ἀλλὰ ταῦτά γ᾽ εἶπεν “οὐχ ἱστορίας 
οὐδὲ περιηγητικῶν ὕδωδε βιβλίων, ἀλλ᾽ ἐκ μέσων 
ἀνεσπασμένα τῶν Περιπατητικῶν τόπων εἰς τὸ πι- 
ϑανὸν ἐπικεχείρηται. καὶ προσέτι τραγικῶς μηχανὴν 
ἄραντες, ὦ φίλοι, δεδίττεσϑε τῷ ϑεῷ τοὺς ἀντιλέ- 
γοντας. ὁ μὲν οὖν ϑεός, ὥσπερ προσήκει. πᾶσιν 
ἴσος ἐστὶ μετ᾽ εὐμενείας. ἡμεῖς δ᾽ ἑπόμενοι Σώ- 
σπιδι (καλῶς γὰρ ὑφηγεῖται) πάλιν ἐχώμεθϑα τοῦ 
φοίνικος ἀμφιλαφεῖς τῷ λόγῳ λαβὰς διδόντος. Βα- 
βυλώνιοι μὲν γὰρ ὑμνοῦσι καὶ ἄδουσιν ὡς ἑξήκοντα 
καὶ τριαχόσια χρειῶν γένη παρέχον αὐτοῖς τὸ δέν- 
δρον᾽ ἡμῖν δὲ τοῖς Ἥλλησιν ἥκιστα μέν ἐστι χρειώ- 
δης, ἀϑλητικῆς δὲ φιλοσοφίας καὶ τὸ ἄκαρπον ἂν 
εἴη" κάλλιστος γὰρ ὧν καὶ μέγιστος ὑπ᾽ εὐταξίας οὐ 
ῇ Ἧ 2 3 ς -- 9 Ἁ Ἁ Ἁ γ4 

γόνιμός ἐστι παρ᾽ ἡμῖν. ἀλλὰ τὴν τροφὴν ὥσπερ 
ἀϑλητοῦ περὶ τὸ σῶμα τῆς εὐταξίας ἀναλισκούση ς- 
σμικρὸν αὐτῷ καὶ φαῦλον εἰς σπέρμα περίεστιν. 
ἴδιον δὲ παρὰ ταῦτα πάντα καὶ μηδενὶ συμβεβη- 
κὸς ἑτέρῳ τὸ μέλλον λέγεσθαι" φοίνικος γὰρ ξύλον 
ἂν ἄνωϑεν ἐπιϑεὶς βάρη πιέξῃς. οὐ κάτω ϑλιβόμε- 
νον ἐνδίδωσιν. ἀλλὰ χυρτοῦται πρὸς τοὐναντίον 
ὥσπερ ἀνθιστάμενον τῷ βιαξομένῳ. τοῦτο δὴ καὶ 

» Χ 2 ᾿ ὅπ τα ,ὔ 2 . χ » Χ 
περὶ τοὺς ἀϑλητικοὺς ἀγῶνας ἔστι τοὺς μὲν γὰρ 

ὃ οὐδὲ ἕ: οὔτε ὁδῶ δὲ τη61 ὅ ὦ φίλοι ῬαθΡπ6- 
γὰ5: ὀφείλετε ᾿: δεδίστεσϑαι 18 ἔ;: ἀϑλητικῆ δὲ φι- 
λοσοφία Ἰῖ0τ]. ἀϑλητικὴν δαΐθμηι φιλοσοφίαν ταῦ! ΟὨ ]Θ 1. 6586 
αὐ] θίδυθι Ὑ]Υ ΘΠ 1 ΠΊΟΤΘΠ] ΘΧ ἸΟΠΡῸ ἀ8ὰ ργοθϑίύσιῃ, αὰοὸ αὖ 
ΘΟΥΡῸΒ ἤγτηῖτβ τα αθυθηῦ ἔουύϊουθ νϑβϑοθυθηΐα βαριηῶ δα 8 
γοϊαρίφυιθυβ ὙθΏ ΘΒ 5686. ΔΌΒΟΌΠΘΥΘ Τὰ ουθηα, τϑοὐ ΒΒΙΤὴ 6 


τηοπθτῦ ΠΟΘΏμΘυΒ 14. 16 εὐταξίας] εὐεξίας ὟΥ. εὐαυξίας 
(ΔΌ εὐαυξής)» 


ΗΕ 


[ω] 
εΘ 
ὧτ 


590 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΝ 


ὑπ᾽ ἀσϑενείας καὶ μαλακίας εἴκοντας αὐτοῖς πιέ- ἷ 
ξουσι ππάμπτοντες, οἱ δ᾽ ἐρρωμένως ὑπομένοντες 
τὴν ἄσχησιν οὐ μόνον τοῖς σώμασιν ἀλλὰ καὶ τοῖς 
φρονήμασιν ἐπαίρονται καὶ αὐξοῦνται.᾽ 


“ὦ - πὰ νὰ νῶν, ὐδωδο ρορνμ" ..».. 


ΠΡΟΒΛΠΗΜΩΑ͂ Ε΄. δ 


’ ῷ 


Διὰ τί πρὸ ἡμέρας ἐκ τοῦ Νείλου οἱ πλέοντες 
ὑδρεύονται. 


1. Αἰτίαν τις ἐζήτησε, δι᾿ ἣν οἵ ναύκληροι τὰς 
ὑδρείας ἐκ τοῦ Νείλου νυχτὸς οὐχ ἡμέρας ποιοῦν- 
ται. καί τισι μὲν ἐδόκουν τὸν ἥλιον δεδιέναι, τῷ το 
σροϑερμαίνειν τὰ ὑγρὰ μᾶλλον εὔσηπτα ποιοῦντα" 
πᾶν γὰρ τὸ ϑερμανϑὲν καὶ χλιανϑὲν ἀεὶ πρὸς μετα- 
βολὴν ἑτοιμότερόν ἔστι καὶ προπέπονθϑεν ἀνέδει τῆς 
ποιότητος" ἡ δὲ ψυχρότης πιέξουσα συνέχειν δοκεῖ 
καὶ φυλάττειν ἕκαστον ἐν ᾧ πέφυκεν, οὐχ ἥκιστα ιὖ 
δὲ τὸ ὕδωρ᾽ ὕδατος γὰρ ἣ ψυχρότης δχετικόν ἐστι 
φύσει" δηλοῦσιν αἵ χιόνες. τὰ κρέα δύσσηπτα τη- 
ροῦσανι πολὺν χρόνον. ἡ δὲ ϑερμότης τά τ᾽ ἄλλα 
καὶ τὸ μέλι τῆς ἰδίας ποιότητος ἐξίστησι᾽ φϑείρε- 
ται γὰρ ἕψηϑέν" ἂν δ᾽ ὠμὸν διαμένῃ καὶ τοῖς ἄλ- 30 
λοις πρὸς τὸ μὴ φϑείρεσϑαι βοηϑεῖ. μεγίστην δὲ 
τῇ αἰτίᾳ πίστιν παρεῖχε τὰ λιμναῖα τῶν ὑδάτων" 
χειμῶνος γὰρ οὐδὲν διαφέροντα τῶν ἄλλων ποϑῆ- 

4 ὑψοῦνται Ἠουνοτάθησθβ; πιδ] τὴ ἀνυψοῦνται 56 οἵ, 


Ρ. 1790» 1 οὐχ ἥκιστα] ἥκιστα τοὶ. μήκισταϑ 11 τνηδ- 
"τὴ δηλοῦσι δ᾽ 20 δ᾽ ὠμὸν] δὲ μόνον τηθὶ 


ΤΙΒΕΗΝ ὙΠ]. 921 


ναι, τοῦ ϑέρους γίγνεται πονηρὰ καὶ νοσώδη" διὸ 
χειμῶνι μὲν τῆς νυκτὸς ἀναλογεῖν δοκούσης ϑέρει 
δὲ τῆς ἡμέρας. μᾶλλον οἴονται διαμένειν ἄτρεπτον 
καὶ ἀπαϑὲς τὸ ὕδωρ. ἂν νυκτὸς λαμβάνηται. τού- 
5 τοις ἐπιεικῶς οὖσι πιϑανοῖς, ἐπανέκυψε λόγος ὥσπερ 
ἀτέχνῳ πίστει ναυτικῇ βεβαιούμενος ἐμπειρίᾳ" νυκτὸς 
γὰρ ἔφασαν λαμβάνειν τὸ ὕδωρ. ἔτι τοῦ ποταμοῦ 
καϑεστῶτος καὶ ἡσυχάζοντος, ἡμέρας δέ, πολλῶν ἀν- 
ϑρώπων ὑδρευομένων καὶ πλεόντων. πολλῶν δὲ ϑη- 
τὸ ρίων διαφερομένων, ἀναταραττόμενον γίγνεσϑαι 
παχὺ καὶ γεῶδες" τὸ δὲ τοιοῦτον εὔσηπτον εἶναι" 
πάντα γὰρ τὰ μεμιγμένα τῶν ἀμίκτων ἐπισφαλέ- 
στερα πρὸς σῆψίν ἐστι" ποιεῖ γὰρ ἡ μῖξις μάχην, 
ἡ δὲ μάχη μεταβολήν. μεταβολὴ δέ τις ἡ σῆψις. 


ι6 διὸ τάς τὲ μίξεις τῶν χρωμάτων οἵ ξωγράφοι φϑο-- 


ρὰς ὀνομάξουσι καὶ τὸ βάψαι “μιῆναι᾽ κέκληκεν ὃ 
ποιητής. ἡ δὲ κοινὴ συνήϑεια τὸ ἄμικτον καὶ κα- 
ϑαρὸν ἄφϑαρτον καὶ ἀκήρατον. μάλιστα δὲ γῆ μι- 
χϑεῖσα πρὸς ὕδωρ ἐξίστησι καὶ φϑείρει τὸ πότιμον 
80 χαὶ οἰκεῖον᾽ ὅϑεν εὔσηπτα μᾶλλόν ἐστι τὰ στάσιμα 
καὶ κοῖλα, πολλῆς ἀναπιμπλάμενᾳ γῆς, τὰ δὲ ῥέοντα 
φεύγει καὶ διακρούεται τὴν προσφερομένην" καὶ 
καλῶς Ἡσίοδος ἐπῇήνεσε 
ἱχρήνης ἀενάου καὶ ἀπορρύτου, ἥ τ’ ἀϑόλωτος.᾽ 
25 ὑγιεινὸν γὰρ τὸ ἀδιάφϑορον ἀδιάφϑορον δὲ τὸ ἄμι- 
6 ἀτέχνῳ πίστει Υ: ἀτέχνως (ἀαΐ ἀτεχνῶς) πίστιν 
10. θι. Μεάανιρίαβ: ναυτικὴν --- ἐμπειρίαν 10 ΤΟΣΗΘΌΙΒ: 


διῆναι οἵ. ομ. “] 141 28 Ἡσίοδος] ΟἿ δ9ὅ 24 χρή- 
νης τ᾽ Ἰάθτη 


Ὀ 


928 ΟΟΛΑΕΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΜ 


κτον χαὶ καϑαρόν. οὐχ ἥκιστα δ᾽ αἵ τῆς γῆς δια- 
φοραὶ τῷ λόγῳ μαρτυροῦσι" τὰ γὰρ ὀρεινὴν διε- 
ξιόντα γῆν καὶ λιϑώδη στερρότερα τῶν ἑλείων καὶ 
πεδινῶν ἐστι πολλὴν γὰρ οὐκ ἀποσπᾷ γῆν. ὁ δὲ 
Νεῖλος ὑπὸ μαλϑακῆς χώρας περιεχόμενος, μᾶλλον 
δ᾽ ὥσπερ αἷμα σαρκὶ κεκραμένος. γλυκύτητος μὲν 
ἀπολαύει καὶ χυμῶν ἀναπίμπλαται δύναμιν ἐμβριϑῆ 
καὶ τρόφιμον ἐχόντων, συμμιγὴς δὲ φέρεται καὶ 8ο- 
λερός᾽ ἂν δ᾽ ἀναταράττηται, καὶ μᾶλλον: ἡἧ γὰρ κί- 
νησις ἀναμίγνυσι τῷ ὑγρῷ τὸ γεῶδες" ὅταν δ᾽ ἦρε- 
μήσῃ, κάτω ῥέπον διὰ βάρος ἄπεισιν. ὅϑεν ὑδρεύ- 
οντανι τῆς νυκτός. ἅμα καὶ τὸν ἥλιον προλαμβά- 
νοντες. ὑφ᾽ οὗ τὸ λεπτότατον καὶ κουφότατον ἀεὶ 
τῶν ὑγρῶν αἰρόμενον διαφϑείρεται. 


ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ ς΄. 


"..») 


Περὶ τῶν ὀψὲ παραγιγνομένων ἐπὶ τὸ δεῖπνον" ἐν 
καὶ πόϑεν ἀκράτισμα καὶ ἄριστον καὶ δεῖπνον 
ὠνομάσϑη. 


ΠΡΟΣΡΓΑ ΤΟΥΤΥΣΙΕΑΘΡΘΥ. 


ΟΙ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΥῪ ὙἹΟΙ͂, ΟἹ ΘΕΩΝΟΣ ὙΥἹΟΙ͂, ΘΕΩ͂Ν, 
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΣΩΚΛΑΡΟΣ. 


1. Τῶν υἱῶν μου τοὺς νεωτέρους ἐν ϑεάτρω 
προσδιατρίψαντας ἀκροάμασι καὶ βράδιον ἐπὶ τὸ 


3 


ὅ περιερχόμενος ΥἹ6] 11 κάτω Μ: καὶ τὸ 18 ὑφ 
φ 


[ὁ 


10 


20 


[Ὡ] 
ι 


Ὁ 


ΠΙΒΕΗ ὙΠ]. 929 


δεῖπνον ἐλϑόντας οἱ Θέωνος υἱοί ᾿κωλυσιδείπνους 136 
ΠῚ 


καί ᾿ξοφοδορπίδας᾽ καὶ τοιαῦτα μετὰ παιδιᾶς ἔσκω- 
πτον᾽ οἱ δ᾽ ἀμυνόμενοι πάλιν ἐχείνους ᾿τρεχεδείπ- 
νους ἀπεχάλουν. καί τις εἶπε τῶν πρεσβυτέρων 
τρεχέδειπνον εἶναι τὸν ὑστερίξοντα τοῦ δείπνου" 
ϑᾶττον γὰρ ἢ βάδην ἐπειγόμενον. ὅταν βραδύνῃ. 
φαίνεσϑαι. καὶ Γάλβα τοῦ παρὰ Καίσαρι γελωτο- 
ποιοῦ χάριεν ἀπεμνημόνευσεν" ἐκεῖνος γὰρ ᾿ἐπιϑυ- 
μοδείπνους᾽ ἐκάλει τοὺς ὀψὲ παραγιγνομένους ἐπὶ 
δεῖπνον᾽ ἀδσχολουμένους γὰρ αὐτοὺς ὕμως διὰ τὸ 
φιλόδειπνον οὐκ ἀπολέγεσϑαι τὰς κλήσεις. 

2. Ἐγὼ δ᾽ εἶπον, ὅτι καὶ Πολύχαρμος ἐν ᾽49ή- 
ναις δημαγωγῶν καὶ τοῦ βίου διδοὺς ἀπολογισμὸν 
ἐν ἐκκλησίᾳ ἱταῦτ᾽᾽ εἶπεν, “ἄνδρες ᾿4ϑηναῖοι, τἀμά" 


ὅ καὶ πρὸς τούτοις. οὐδέποτε κληϑεὶς ἐπὶ δεῖπνον 


ὕστατος ἀφικόμην. δημοτικὸν γὰρ εὖ μάλα δοκεῖ 
τὸ τοιοῦτο. καὶ τοὐναντίον οὗ ἄνϑρωποι τοὺς ὀψὲ 
παραγιγνομένους ἀναγκαξόμενοι περιμένειν, ὡς ἀη- 
δεῖς καὶ ὀλιγαρχικοὺς βαρύνονται. 

ὃ. Ὁ δὲ Σώκλαρος ὑπερδικῶν τῶν νεανίσκων 
"ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸν Πιττακόν᾽ ἔφη ᾿“ξοφοδορπέδαν ὁ ᾽42- 
καῖος ὡς ὀψὲ δειπνοῦντα λέγεται προσειπεῖν, ἀλλ᾽ 
ὡς ἀδόξοις τὰ πολλὰ καὶ φαύλοις ἡδόμενον συμπό- 
ταις τὸ μέντοι πρωίτερον δειπνεῖν ὄνειδος ἦν 


πάλαι. καὶ τὸ ἀχράτισμά φασιν οὕτω λέγεσϑαι διὰ 


τὴν ἀκρασίαν." 


1 κωλύουσι δείπνους τι ϊ 4210. ἕ: ξοφοδόρπιδας 1 καὶ 
Γάλβα τοῦ Μεανϊσίαβ: καὶ γὰρ βάτου (γ68] βάττου) 14 τἀμά 
ὙΥ: τἄλλα 418 ἀναγκάξομεν᾽ οἱ τι ῖϊ 21 ἄλκιος 1161 
24 πρωίτερον Ἐ᾽;: πρότερον 25 Ἐ-: φησὶν 


“--ΞΞἧ:-Ὁ-. 


990 ΘΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΝΜ 


4. Ὑπολαβὼν δ᾽ ὁ Θέων “ἥκιστ᾽ εἶπεν “εἰ δεῖ 
τοῖς τὸν ἀρχαῖον βίον διαμνημονεύουσι πιστεύειν. 
φασὶ γὰρ ἐκείνους. ἐργατικοὺς ἅμα καὶ σώφρονας 
ὄντας. ξἕωϑεν ἐσϑίειν ἄρτον ἕν ἀκράτῳ. καὶ μηδὲν 
ἄλλο διὸ τοῦτο μὲν ἀκράτισμα καλεῖν διὰ τὸν ἄκρα- 
τον, ὕψον δὲ τὸ παρασκευαζόμενον εἰς δεῖπνον αὖ- 
τοῖς" ὀψὲ γὰρ δειπνεῖν ἀπὸ τῶν πράξεων γενομέ- 
νους. ἔκ τούτου καὶ τὸ δεῖπνον καὶ τὸ ἄριστον, 
ἀφ᾽ ὅτου λάβοι τοὔνομα. ξήτησιν παρέσχε. καὶ τὸ 
μὲν ἄριστον ἐδόχει τῷ ἀκρατίσματι ταὐτὸν εἶναι, 
μαρτυρεῖ τῷ Ὁμήρῳ λέγοντι τοὺς περὶ τὸν Εὔμαιον 

“ἐντύνοντας ἄριστον ἅμ᾽ ἠοῖ φαινομένῃφι" 


καὶ πιϑανὸν ἐδόκει διὰ τὴν ἑωϑινὴν ὥραν ἄριστον 
ὠνομάσϑαι, καϑάπερ τὸ αὔριον. τὸ δὲ δεῖπνον. ὅτι 
τῶν πόνων διαναπαύει' πράξαντες γάρ τι δειπνοῦ- 
σιν ἢ μεταξὺ πράττοντες. ἔστι δὲ καὶ τοῦτο παρ᾽ 
Ὁμήρου λαβεῖν λέγοντος 

“ἦμος δὲ δρυτόμος περ ἀνὴρ ὡπλίσσατο δεῖπνον. 


εἰ μὴ νὴ 4έα τὸ ἄριστον αὐτόϑεν ἀπραγμόνως προσ- 
φερόμενον χαὶ ῥαδίως ἀπὸ τῶν τυχόντων. τὸ δὲ 
δεῖπνον ἤδη παρεσκευασμένον, ἐκεῖνο μὲν ῥᾷστον, 
τοῦτο δ᾽ ὥσπερ διαπεπονημένον ἐκάλεσαν. 

ὕ. Ὑβριστὴς δ᾽ ὧν καὶ φιλόγελως φύσει ὃ ἀδελ- 


1 εἰ δεῖ ΝΥ : ἔδει 11 μάρτυρι τῷ Ὁμ. χρωμένοις λέ- 
γοντι Ἡ. ΜΙΒΗῚ νυἱᾶ. οουὺν. μαρτυροῦσι (Δα. Ῥ]αγ.) ΡΓῸ μαρ- 


τυρεῖ οὗ, ρ». 1848 12. Ἡοτῆς τὸ, ἃ ἐντύνοντα γν68] ἐντεί- 
ψοντο Τ1Θ] 14 αὔριον] 50γ. νἱᾶ. δόρπον αποα οὖ σΟρΊ ΑἸ 
οὖ ἐθδηληυι8 φοϑρογ ἐϊγυ)ν Β᾽ρηιΠοαῦ, νᾶ. ὥγτ, 18 Ηομ. 


“4 86 21 μὲν] μὲν οἷον ὃ 


Π) 


10 


20 


ΠΒΒΗΝ ΨΙΠ. ἔ 991 


φὸς ἡμῶν “αμπρίας ἔφη μυρίῳ τὰ Ῥωμαϊκὰ δεί- 


ἕξειν οἰκειότερα τῶν Ἑλληνικῶν ὀνόματα. τοσαύτης Ἑ 


ἀδείας τῷ φλυαρεῖν δεδομένης. τὸ μὲν γὰρ δεῖπνον 
φασί ἱκοῖνα᾽ διὰ τὴν κοινωνίαν καλεῖσθαι" καϑ' ἑαυ- 
τοὺς γὰρ ἠρίστων ἐπιεικῶς οὗ πάλαι Ῥωμαῖοι συν- 
δειπνοῦντες τοῖς φίλοις. τὸ δ᾽ ἄριστον ἐκλήϑη 
“πράνδιον᾽ ἀπὸ τῆς ὥρας" ἔνδιον γὰρ τὸ δειλινόν, 
καὶ τὴν μετ᾽ ἄριστον ἀνάπαυσιν ἐνδιάζξειν. ἢ πρωι- 
νήν τινα σημαίνοντες ἐδωδὴν ἢ τροφήν. ἧ χρῶνται 
πρὶν ἐνδεεῖς γενέσϑαι. καὶ μὴν ἵν᾽ ἀφῶ τὰ στρώ- 
ματα ἔφη ἱτὸν οἶνον. τὸ μέλι, τοὔλαιον., τὸ γεύ- 


"Ὁ 


σασϑαι. τὸ προπιεῖν, ἕτερα πάμπολλα τοῖς αὐτοῖς 
ὀνόμασι καταφανῶς χρώμενα" τίς οὐκ ἂν εἴποι ἐπὶ 
κῶμον Ἑλληνικῶς ᾿κωμισσᾶτον᾽ λέγεσϑαι. καὶ τὸ κε- 
ράσαι “μισκῆραι᾽ καϑ' Ὅμηρον, 

ἡἣ δ᾽ αὖτ᾽ ἐν κρητῆρι μελίφρονα οἶνον ἔμισγε" 

“ - - 5 Ἁ Ἁ  Α 9 Ἁ “- 2 ’ 
καί ᾿μῆνσαν᾽ μὲν τὴν τράπεζαν ἀπὸ τῆς ἐν μέσῳ 
ϑέσεως, πᾶνεμ᾽ δὲ τὸν ἄρτον ὡς ἀνιέντα τὴν πεῖ- 
ναν᾿ τὸν δὲ στέφανον κορῶναν᾽ ἀπὸ τῆς οὐ ον 
ς σὴ Α ͵ -, ’ ’ὔ 
ὡς Ὅμηρος τὸ κράνος εἴκασέ που στεφάνῃ" τὸ δέϊ 
ἱκαῖρε᾽ δέρε, καί 'δεντῆς᾽ τοὺς ὀδόντας. καί λάβρα, 


8 τῷ] τοι Ὑ6] τὸ Τη6] 4 κοῖνα] κῆνα ν6] κῦνοα τη] 
δ σπανίως γ6]1 ὀλιγάκις συνδειπνοῦντες ἐν γ πράνδιον] ΟἸΉ. 
ΤΊΘΙ Ὠ181 απο πρανδὲ ἀφ γὰΡ 9 ἧ] ἢ οὶ 18 ἐπὶ βωμὸν 
Ἰάθτη ΆΓῸΣ κομέσατον γ6] πομίσαιτο γ6] κωμεσσάτον 
16 Ὅμηρον] κα 886 1[16 δ᾽ αὖτ᾽ ἐν] δὲ τρίτη 1Ιᾷθὴ ἔμισγε!] 
ἐκίρνα Ἰάθη 17 μῆνσαν)] μηνέα τη ϊ ἀπὸ ΒΞ 18 πᾶνεμ 
5: πᾶν 20 Ὅμηρος] Η 12 ΤΌΤΗΘΡΕΒ: στεφάνην 10. 
τὸ δὲ δέρειν καίδερε ὟΥ ; τηδ] τη τὸ δέρειν δὲ] καΐδερε ατ88 
σου θη θην οὔατα 60 αποα πουηῖηδ, ἀγαθοῦ αὐ] πα] τὴ γ6- 
ααἰνγηῦ βιοαὺ 1, αὐΐηει τοϑρασηῦ, οὗ, 11π. 4. 7. 1δὅ. 117 οδἰ. 
21 λαβρατάχια᾽ Ἦ τηθὶ 1. 6, λάβρα τὰ χ(ε)ίλη 


Β 


ϑ 


ὦ ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΝ 


τὰ χείλη ἀπὸ τοῦ λαμβάνειν τὴν βορὰν δι’ αὐτῶν: 
ἢ καὶ τούτων οὖν ἀκουστέον ἀγελαστὶ λεγομένων, 
ἢ μηδ᾽ ἐκείνοις εὐκόπως οὕτως διὰ τῶν ὀνομάτων 
ὥσπερ τριγχίων τὰ μὲν ἐκκόπτουσι μέρη τὰ δὲ κα- 
ϑαιροῦσι παραδύσεις διδῶμεν.᾽ 


ΠΡΟΒΔΊΗΜΩΑ Ζ΄. 


Περὶ συμβόλων Πυϑαγορικῶν, ἐν οἷς παρεκελεύοντο χε- 
λιδόνα οἰκίᾳ μὴ δέχεσϑαν καὶ τὰ στρώματα συνταράττειν 
εὐθὺς ἀναστάντας. 


ΠΡΟΣΏΡΑ. ΤΟ ΟΥ͂ΘΕΩΣ 
ΣΎΥΔΛΑΣ, ΛΕΥΚΙΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΦΙΔΙΝΟΣ. 
1. Σύλλας ὁ Καρχηδόνιος εἰς Ῥώμην ἀφικομένῳ 


μον διὰ χρόνου τὸ ὑποδεχτικόν, ὡς Ῥωμαῖοι κα- 
λοῦσι, καταγγείλας δεῖπνον ἄλλους τὲ τῶν ἑταίρων 


παρέλαβεν οὐ πολλοὺς καὶ ἱΜοδεράτου τινὰ τοῦ Πυ- ι 


ϑαγορικοῦ μαϑητήν. ὄνομα “εύκιον. ἀπὸ Τυρρη- 
νίας. οὗτος οὖν δρῶν Φιλῖνον τὸν ἡμέτερον ἐμψύ- 
χῶν ἀπεχόμενον. οἷον εἰκός, εἰς τοὺς Πυϑαγόρου 
λόγους προήχϑη" καὶ Τυρρηνὸν ἀπέφηνεν, οὐ πα- 


τρόϑεν, ὥσπερ ἕτεροί τινες, ἀλλ᾽ αὐτὸν ἐν Τυρρη- : 


νίαᾳ καὶ γεγονέναι καὶ τεϑράφϑαι καὶ πεπαιδεῦσϑαι 
τὸν Πυϑαγόραν᾽ ἰσχυριζόμενος οὐχ ἥκιστα τοῖς συμ- 


4 τριγχίων Ἔ: τρινχίων γ6] τριχίων Ἐ: καϑαιροῦσινοὶ 
καϑαιρουσιν ὕ παρεισδύσεις Ἰάθῃ 10. 1Ιάθιῃ: δέδομεν 
12 Συλάας γ6] Ουλάας ταρὶ 21 Ἔ;: τετράφϑαι 


ῃΌΟ 
φ 


ἀκ λκ ". αὐ 


Ἱ 


2 


σι 


0 


οι 


[- 


ῶι 


ΤΠΙΒΕΝ ΝΙΠ. 999 


βόλοις, οἷόν ἐστι καὶ τὸ συνταράττειν ἀναστάντας 
ἐξ εὐνῆς τὰ στρώματα καὶ χύτρας τύπον ἀρϑείσης 
ἐν σποδῷ μὴ ἀπολείπειν ἀλλὰ συγχεῖν, καὶ χελιδό- 
νας οἰκίᾳ μὴ δέχεσϑαι μηδὲ σάρον ὑπερβαίνειν μηδὲ 
γαμψώνυχον οἴκοι τρέφειν ταῦτα γὰρ ἔφη τῶν 
Πυϑαγορικῶν λεγόντων καὶ γραφόντων, μόνους 
ἔργῳ Τυρρηνοὺς ἐξευλαβεῖσϑαι καὶ φυλάττειν. 

ὡ΄, Δεχϑέντων δὲ τούτων ὑπὸ τοῦ “ευχίου, μά- 
λιστα τὸ τῶν χελιδόνων ἀτοπίαν ἔχειν ἐδόκει. ζῶον 
ἀσινὲς καὶ φιλάνθρωπον εἴργεσϑαι τοῖς γαμψωνύ- 
χοις ὁμοίως, ἀγριωτάτοις οὖσι καὶ φονικωτάτοις᾽ 
καὶ γὰρ ᾧ μόνῳ τινὲς τῶν παλαιῶν ᾧοντο λύειν 
τὸ σύμβολον, ὡς πρὸς τοὺς διαβόλους καὶ ψιϑύρους 
τῶν συνήϑων ἠνιγμένον, οὐδ᾽ αὐτὸς ὁ “εύκιος ἐδο- 
κίμαξεν. ψιϑυρισμοῦ μὲν γὰρ ἥκιστα χελιδόνι μέ- 
τεστι. λαλιᾶς δὲ καὶ πολυφωνίας οὐ μᾶλλον ἢ κίτ- 
ταις καὶ πέρδιξι καὶ ἀλεκτορίσιν. “ἄρ᾽ οὖν᾽ ὁ Σύλλας 
ἔφη “διὰ τὸν μῦϑον τὸν περὶ τὴν παιδοφονίαν ἀφο- 
σιοῦνται τὰς χελιδόνας. ἄπωϑεν ἡμᾶς πρὸς ἐκεῖνα 
τὰ πάϑη διαβάλλοντες. ἐξ ὧν τὸν Τηρέα καὶ τὰς 
γυναῖκας τὰ μὲν δρᾶσαι τὰ δὲ παϑεῖν ἄϑεσμα καὶ 
σχέτλια λέγουσι, καὶ μέχρι νῦν Ζαυλίδας ὀνομάξουσι 
τὰς ὄρνιϑας; Γοργίας δ᾽ ὃ σοφιστής. χελιδόνος ἀφεί- 
δης ἐπ’ αὐτὸν ἀπόπατον. ἀναβλέψας πρὸς αὐτήν 
οὐ χαλὰ ταῦτ᾽ εἶπεν “ὦ Φιλομήλα. ἢ καὶ τοῦτο 


8 Ἔ: ἀπολιπεῖν Αἅ οἵ, Αὐἱδύ. Εγαρ. 197 10 δὲ] 
ΟἿ. ΤΏ6] 11 ἄρα οὖν 1ἰάδτη 19 ἄπωθεν ἕ: ἄποϑεν 
21 τὰ μὲν Χ: τὰς μὲν 22 ΖΙαυλιάδας 28 Γοργίας] οἵ. 
Αὐἱϑέ, ρ. 1406, 16 Ὁ 


Ω 


10 


92: ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝ ΑΙΠΙΝΜ 


κενόν ἐστι; τὴν γὰρ ἀηδόνα, ταῖς αὐταῖς τραγῳδίαις 
ἔνοχον οὖσαν. οὐκ ἀπείργουσιν οὐδὲ ξενηλατοῦσιν᾽. 
ὃ. “Ἴσως ἔφην ἐγώ “καὶ ταῦτ᾽ ἔχει λόγον, ὦ 
Σύλλα. σκόπει δὲ μὴ πρῶτον μέν, ᾧ λόγῳ τὸ 
γαμψώνυχον οὐ προσίενται, τούτῳ καὶ ἡ χελιδὼν ὅ 
ἀδοξεῖ παρ᾽ αὐτοῖς᾽ σαρκοφάγος γάρ ἔστι καὶ μά- 
Ἐ λιότὰ τοὺς τέττιγας. ἱεροὺς καὶ μουσικοὺς ὄντας, 
ἀποχτίννυσι καὶ σιτεῖται" καὶ πρόσγειος αὐτῆς ἡ 
πτῆσίς ἐστι, τὰ μικρὰ καὶ λεπτὰ τῶν ξῴων ἀγρευ- β 
οὔσης. ὥς φησιν ᾿Δριστοτέλης᾽ ἔπειτα μόνη τῶν 
ὁψωροφίων ἀσύμβολος ἐνοικεῖ καὶ ἀτελὴς ἐνδιαιτᾶ- 
ται. καίτοι ὅ γε πελαργὸς οὔτε δπέπης μετέχων 
οὔτ᾽ ἀλέας οὔτ᾽ ἀδείας τινὸς ἢ βοηϑείας παρ᾽ ἡμῖν, 
ἐπίβαϑρόν τι γῆς δίδωσι" τὰ γὰρ ἐπίβουλα καὶ πο- 
λέμια τῶν ἀνθρώπων, φρύνους καὶ ὄφεις, ἀναιρεῖ τ 
περιιών᾽ ἡ δὲ πάντων τυχοῦσα τούτων, ὅταν ἐκ- 
728 ϑρέψῃ καὶ τελειώσῃ τοὺς νεοσσούς, ἄπεισιν ἀχά- 
οιστος γενομένη καὶ ἄπυστος. ὃ δὲ δεινότατόν ἐστι, 
μόνα τῶν συνοίκων μυῖα καὶ χελιδὼν οὐχ ἡμεροῦ- 
ται πρὸς ἄνϑρωπον οὐδ᾽ ἀνέχεται ψαῦσιν οὐδ᾽ ὃμι- 90 
λίαν οὐδὲ κοινωνίαν ἔργου τινὸς ἢ παιδιᾶς. ἡ μὲν 
ωυῖα φοβουμένη τῷ πάσχειν κακῶς καὶ διασοβεῖ- 
σϑαι πολλάκις, ἡ δὲ χελιδὼν τῷ φύσει μισάνϑρω- 
πος εἶναι καὶ δι’ ἀπιστίαν ἀτιϑάσευτος ἀεὶ καὶ 
ὕποπτος. εἴπερ οὖν δεῖ τὰ τοιαῦτα μὴ κατ᾽ εὐϑυω- 
οίαν, ἀλλ᾽ ἀνακλάσαντας ὥσπερ ἐμφάσεις ἑτέρων ἐν 
ἑτέροις θεωρεῖν, παράδειγμα τὰς χελιδόνας τοῦ ἀβε- 


σοβ νὰ δμνωςπινανινεκί. ἑοϑυ ὲ 


εἰν νΧΣ Σ".Ὰ. 


τῷ 
σι 


1 κενὸν Μ’ κοινόν 10 ᾿ἀριστοτέλης] Ἐτδρτη. 8ὅ8 
14 γῆς] στέγης Τὸ 


ΠΙΒΕΒ ὙΠ]. 990 


βαίου καὶ ἀχαρίστου ϑέμενος οὐκ ἐᾷ τοὺς ἕνεκα 
καιροῦ προσφερομένους καὶ ὑποδυομένους ποιεῖσϑαι 
συνήϑεις ἐπὶ πλέον. ἑστίας καὶ οἴκου καὶ τῶν ἁγιω- 
τάτων μεταδιδόντας.ἢ 
ὅ 4. Ταῦτ᾽ εἰπὼν ἐγώ μοι δοκῶ ποιῆσαι λόγων 
ἄδειαν" εὐθαρσῶς γὰρ ἤδη τοῖς ἄλλοις συμβόλοις 
προσῆγον. ἠϑικὰς ἐπιεικῶς ποιούμενοι τὰς λύσεις 
αὐτῶν. τῆς μὲν γὰρ χύτρας τὸν τύπον ἔφη Φιλῖ- 
νος ἀφανίζειν αὐτούς. διδάσκοντας ὅτι δεῖ μηδὲν 
10 ὀργῆς ἔνδηλον ἀπολείπειν ἴχνος, ἀλλ᾽ ὅταν ἀναξέ- 
σασα παύσηται καὶ καταστῇ, πᾶσαν ἐξαληλίφϑαι 
μνησικακίαν. ἡ δὲ τῶν στρωμάτων συντάραξις 
ἐνίοις μὲν ἐδόκει μηδὲν ἔχειν ἀποκεκρυμμένον, ἀλλ᾽ 
αὐτόϑεν φαίνεσθαι τὸ μὴ πρέπον. ἀνδοὶ συγκεκοι- 
τι μημένης γαμετῆς, χώραν ὁρᾶσϑαι καὶ τύπον ὥσπερ 
ἐκμαγεῖον ἀπολειπόμενον. ὁ δὲ Σύλλας μᾶλλον εἴ- 
καξε κοιμήσεως μεϑημερινῆς ἀποτροπὴν εἶναι τὸ 
σύμβολον. ἀναιρουμένης ἕωϑεν εὐθὺς τῆς πρὸς τὸν 
ὕπνον παραδκευῆς᾽ ὡς νυκτὸς ἀναπαύεσϑαι δεῖν. 
20. ἡμέρας δὲ πράττειν ἀναστάντας καὶ μὴ περιορᾶν 
οἷον ἴχνος πτώματος" οὐδὲν γὰρ ἀνδρὸς ὄφελος κα- 
ϑεύδοντος, ὥσπερ οὐδὲ τεϑνηκότος. τούτοις δὲ συμ- 
μαρτυρεῖν ἐδόκει καὶ τὸ παρεγγυᾶν τοὺς Πυϑαγο- 
ρικοὺς τοῖς ἑταίροις μηδενὸς ἀφαιρεῖν βάρος. συν- 
85 ἐπιτιϑέναι δὲ καὶ συνεπιφορτίξειν, ὡς μηδεμίαν 
σχολὴν μηδὲ ῥᾳστώνην ἀποδεχομένους. 


ὅ δοκῶ] ἐδόκουν δαῦ δοκεῖν, ἐποίησα ὟΥ ἴ ποιούμε- 
νος 2681] 10 ἔναυλον ὦ 10. ἕ: ἀπολιπεῖν 10. ΑΠΟΠΥΠΙΊῸΒ: 
ἀναξέσας 19 δεῖν] ἴῃ ὅτ}. σΟμθοθῦαμ δέον 21 πτώ- 
μἱατος ΟΘΏΠΘΥαΒ: σώματος 


19) 


990 ΟΥΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΜ 


ΠΡΟΒΜΗΜΑ͂ Η΄. 
Διὰ τί μάλιστα οἵ Πυϑαγορικοὶὺ ἐμψύχων τοὺς ἰχϑῦς 
“ταρῃτοῦντο. 


ΠΡΟΣΩΙΖ.. ΤΟΥ «ΤΑ ΖΟΓΘΊ, 


ἘΜΠΕΖΟΚΖΊΗΣ:;, ΣΊΔ4ΜΖΑ͂Σ,, ΔΕΎΚΙΘΣ., ΤΥΝΖΆΡΗΣ ὁ 
ΝΕΣΊΤΩΡ, 


1. ᾿Επεὶ δὲ τούτων λεγομένων ὃ “εύκιος οὔτε 
ψέγων οὔτ᾽ ἐπαινῶν, ἀλλ᾽ ἡσυχίαν ἄγων, σιγῇ δὲ 
Ἁ 2 ς . ς “-- 2ὕὔ 3 » , 
καὶ καϑ ἑξαυτὸν ὁρῶν ἤκουεν. ὀνομαστὶ καλεσας 
τὸν Σύλλαν ὁ ᾿Εμπεδοκλῆς ᾿Δεύκιος᾽ εἶπεν “ὁ ἑἕἑταῖϊ- τὸ 
2 Χ “ἷἤ - ’ [γε -“μ 
οος εἰ μὲν ἄχϑεται τοῖς λεγομένοις. ὥρα πεπαῦσϑαι 
καὶ ἡμᾶς" εἰ δὲ ταῦτα τῶν ὑπὸ τὴν ἐχεμυϑίαν ἐστί 
ἡμᾶς" εἰ δὲ ταῦ ν ὴν ἐχεμυϑί τίν, 
32 3 32 “ΑΝ -- »ΞΣ 5“ 85. 3 , 
ἀλλ΄ ἐχεῖνό γε δοκῶ μήτ ἄρρητον εἶναι μήτ΄ ἀνέ- 
Ἐ ξοιστον πρὸς ἑτέρους. ὅτι δὴ μάλιστα τῶν ἰχϑύων 
ἀπείχοντο καὶ γὰρ ἱστορεῖται τοῦτο περὶ τῶν πα- ιὖ 
λαιῶν Πυϑαγορικῶν᾽ καὶ τοῦ καϑ' ἡμᾶς ᾿4λεξικρά- 
ΚΣ δ “ 2 Χ 2 [ν 
τους ἑνέτυχον μαϑηταῖς. ἄλλα μὲν ἔστιν ὃτε με- 
τρίως προσφερομένοις καὶ νὴ Ζία ϑύουσιν, ἰχϑύος 
δὲ μὴ γεύσασϑαι τὸ παράπαν ὑπομένουσιν. ἣν δὲ 
Τυνδάρης ὃ “ακεδαιμόνιος αἰτίαν ὃ ἢ ἔλεγε δὲ τῆς 530 
ἐχεμυϑίας τοῦτο γέρας εἶναι, τοὺς ἰχϑῦς καλεῖν ἔλ- 
λοπας. οἷον ἰλλομένην τὴν ὕπα καὶ καϑειργομένην 
18 γε] τε 1η61 14 ὅτι] ὅτε 114 61} 11 ἀλλὰ 1τιάθη 
μετρίοις Ἰἰᾶ θη 20 180. Βισηδνῦ ΠΟΘ ΌηΘΥΒ. Εουῦ. Βὰρ- 
ῬΙθμάσμα ἣν δὲ 1. ὁ Λαλ. αἰτίαν [ἔλεγεν οὐκ ἀποδέχομαι] 
ἔλεγε δὲ οἵ, ὅσῃ}. 21 τοῦτο] 80. τὸ μὴ γεύεσθαι Οθίογδ 
ἕουῦ. βαπῦ 108. οουγροηᾶδ: τοὺς γὰρ ἐχϑῦς καλεῖν ἔλλοπας --- 
καὶ τὸν ὁμών. ἐμοὶ τὸν παυσάνεμον (Ποὺ οὑπὶ Ἠδυχου- 


-" 4 ς ᾿ δ νΝϑ ," "1 
ἀ6η0) πυϑ'. παραινεῖν τάδε ᾿ “Ιόγματα δὲ στὲγ΄ ἔσω φρενὸς 
ἔλλοπος οὔτι (μᾶθο οὕτὴ Υ) ἔλασσον᾽ ἔλλοπας] οἵη. πρὶ 


ΠΠΒΕΝ ΥὙΙΠ. ὅ91 


ἔχοντας" καὶ τὸν ὁμώνυμον ἐμοὶ τῷ παυσαμένῳ 
Πυϑαγορικῶς περαίνειν τά ᾿'δόγματα στέγουσαι φρε- 
νὸς ἀλλ᾽ ὅπερ ἐλάσσω". καὶ ὅλως ϑεῖον ἡγεῖσϑαι Ἐ 
τὴν σιωπὴν τοὺς ἄνδρας, ἅτε δὴ καὶ τῶν ϑεῶν ἔρ- 
5. γ}γοις καὶ πράγμασιν ἄνευ φωνῆς ἐπιδεικνυμένων ἃ 
βούλονται τοῖς ξυνετοῖς.᾽ 
2. Τοῦ δὲ “ευκίου πράως καὶ ἀφελῶς εἰπόντος, 
ὡς ὁ μὲν ἀληϑὴς ἴσως λόγος καὶ νῦν ἀπόϑετος καὶ 
ἀπόρρητος εἴη, τοῦ δὲ πιϑανοῦ καὶ εἰκότος οὐ φϑό- 
ἴονος ἀποπειρᾶσϑαι. πρῶτος Θέων ὃ γραμματικὸς 
εἶπεν, ὅτι Τυρρηνὸν μὲν ἀποδεῖξαι Πυϑαγόραν 
μέγ᾽ ἔργον εἴη καὶ οὐ ῥάδιον. Αἰγυπτίων δὲ τοῖς 129 
σοφοῖς συγγενέσϑαι πολὺν χρόνον ὁμολογεῖται ξη- 
λῶσαί τε πολλὰ καὶ δοκιμάσαι μάλιστα τῶν περὶ 
15 τὰς ἱερατικὰς ἁγιστείας. οἷόν ἐστι καὶ τὸ τῶν κυά- 
μῶν" οὔτε γὰρ σπείρειν οὔτε σιτεῖσϑαι χύαμον 
«“ἰγυπτίους, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὁρῶντας ἀνέχεσϑαί φησιν 
ὁ Ἡρόδοτος. ἰχϑύων δὲ χαὶ τοὺς ἱερεῖς ἴσμεν ἔτι 
νῦν ἀπεχομένους" ἁγνεύοντες δὲ καὶ τὸν ἅλα φεύ- 
20 γουσιν. ὡς μήτ᾽ ὄψον προσφέρεσϑαι μήτ᾽ ἄλλο τι 
ἁλσὶ θαλαττίοις μεμιγμένον. ἄλλοι μὲν οὖν ἄλλας 
αἰτίας φέρουσιν" ἔστι δ᾽ ἀληϑὴς μία, τὸ πρὸς τὴν Β 
ϑάλατταν ἔχϑος. ὡς ἀσύμφυλον ἡμῖν καὶ ἀλλότριον 
μᾶλλον δ᾽ ὅλως πολέμιον τῇ φύσει τοῦ ἀνθρώπου 
εὉ στοιχεῖον. οὐ γὰρ τρέφεσϑαι τοὺς ϑεοὺς ἀπ᾽ αὐτῆς. 
ὥσπερ οἱ Στωικοὶ τοὺς ἀστέρας ὑπολαμβάνουσιν, 


8 ϑεῖον Ατηγοίιδ: ϑεὸν 1 ἁγιστίας γη 81] 18 Ἡρό- 
δοτος} 2, 87 20 ἄλλο τι ΘΠ ΘΓ α5 21 ἁλοαὶ Ἠογστοι- 
ἄδθπαθ: ἅλεσι 


ῬΙπέδτοηὶ Μοτγϑΐα. ΥΟ]. ΤΥ. 99 


998 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΠΌΜ 


ἀλλὰ τοὐναντίον εἰς ταύτην ἀπόλλυσϑανι τὸν πατέρα 
καὶ σωτῆρα τῆς χώρας, ὃν Ὀσίριδος ἀπορροὴν ὀνο- 
μάξουσι. καὶ ϑρηνοῦντες τὸν ἐν τοῖρ. ἀριστεροῖς 
μέρεσι γεννώμενον ἐν δὲ τοῖς δεξιοῖς φϑειρόμενον,. 


αἰνίττονται τὴν τοῦ Νείλου τελευτὴν καὶ φϑορὰν. 


ἐν τῇ ϑαλάττῃ γιγνομένην. ὅϑεν οὔτε τὸ ὕδωρ πό- 
τιμον αὐτῆς, οὔϑ’ ὧν τρέφει τι καὶ γεννᾷ καϑα- 
ρὸν ἡγοῦνται καὶ οἰκεῖον. οἷς μήτε πνεύματος κου- 
ψοῦ μήτε συμφύλου νομῆς μέτεστιν, ἀλλ᾽ ὁ σῴζων 
πάντα τἄλλα καὶ τρέφων ἀήρ. ἐκείνοις ὀλέϑριός 
ἐστιν, ὧς παρὰ φύσιν καὶ χρείαν γεγονόσι καὶ ζῶ- 
σιν. οὐ δεῖ δὲ ϑαυμάξειν, εἰ τὰ ξῷα διὰ τὴν 9ά- 
λατταν ἀλλότρια καὶ οὐκ ἐπιτήδεια καταμίγνυσϑθαι 
εἰς αἷμα καὶ πνεῦμα νομίζουσιν αὑτῶν. οἵ γε μηδὲ 
τοὺς κυβερνήτας ἀξιοῦσι προσαγορεύειν ἀπαντῶν- 
τες, ὅτι τὸν βίον ἀπὸ ϑαλάττης ἔχουσι. 

ὃ. Ταῦτ᾽ ἐπαινέσας ὃ Σύλλας προσεῖπε περὶ τῶν 
Πυϑαγορικῶν., ὡς μάλιστα μὲν ἐγεύοντο τῶν ἵερο- 
ϑύτων ἀπαρξάμενοι τοῖς ϑεοῖς᾽ ἰχϑύων δὲ ϑύσιμος 
οὐδεὶς οὐδ᾽ ἱερεύσιμός ἐστιν. ἐγὼ δέ, παυσαμένων 
ἐχείνων, «Αἰγυπτίοις μὲν ἔφην ὑπὲρ τῆς ϑαλάττης 
πολλοὺς μαχεῖσϑαι καὶ φιλοσόφους καὶ ἰδιώτας. ἐκ- 
λογιζομένους ὅσοις ἀγαϑοῖς εὐπορώτερον καὶ ἡδίω 
τὸν βίον ἡμῶν πεποίηκεν. ἡ δὲ τῶν Πυϑαγορικῶν 
πρὸς τὸν ἰχϑῦν ἐχεχειρία διὰ τὸ μὴ σύμφυλον ἄτο- 
πος καὶ γελοία μᾶλλον δ᾽ ἀνήμερος ὅλως καὶ Κυ- 

4 δὲ Μ 7 τι] τε ἢ 14 εἰς] πρὸς ΠΟΘΠΠΘΥΙΒ 


17 ΟΟΥΥ, νἱᾶ, προσεπεῖπε 20 γελοία ἧ: γελοῖα Ὑ8] γε- 
λοῖαι 


μι 


0 


ὝΨ Ψ 


ὮΘ 


0 


τῷ 


μ᾿ 


Τ]ΒΕῊΗ ὙΠ]. 999 


κλώπειόν τι τοῖς ἄλλοις γέρας νέμουσα τῆς συγγε- 
νείας καὶ τῆς οἰκειότητος. ὀψοποιουμένοις καὶ 

ἀναλισχομένοις ὑπ’ αὐτῶν. καίτοι βόλον ἰχϑύων Ἐ 
πρίασϑαί ποτὲ φασὶ τὸν Πυϑαγόραν, εἶτ᾽ ἀφεῖναι 
5 κελεῦσαι τὴν σαγήνην. οὐχ ὡς ἀλλοφύλων καὶ πο- 
λεμίων ἀμελήσαντα τῶν ἰχϑύων ἀλλ᾽ ὡς ὑπὲρ φί- 
λῶν καὶ οἰκείων γεγονότων αἰχμαλώτων λύτρα κα- 
ταβαλόντα. “διὸ τοὐναντίον᾽ ἔφην Ὅὕὑπονοεῖν τῶν 
ἀνδρῶν ἡ ἐπιείκεια καὶ πραότης δίδωσι, μήποτ᾽ 
ιο ἄρα μελέτης ἕνεκεν τοῦ δικαίου καὶ συνηϑείας ἐφεί- 
δοντο μάλιστα τῶν ἐναλίων. ὡς τἄλλα μὲν αἰτίαν 
ἁμωσγέπως παρέχοντα τοῦ χαχῶς πάσχειν τάἀν- 

ϑρώπωῳ.,. τοὺς δ᾽ ἰχϑῦς οὐδὲν ἀδικοῦντας ἡμᾶς, οὐδ᾽ 
εὐ πάνυ πεφύκασι δυναμένους. πάρεστι δὲ τῶν τε 
ι6 λόγων καὶ τῶν ἱερῶν εἰκάξειν τοῖς παλαιοῖς, ὡς οὐ 
μόνον ἐδωδὴν ἀλλὰ καὶ φόνον ζῴου μὴ βλάπτον- 
τος ἔργον ἐναγὲς καὶ ἄϑεσμον ἐποιοῦντο πλήϑει 
δ᾽ ἐπιχεομένῳ καϑειργόμενοι, καὶ χρησμοῦ τινος, 
ὥς φασιν, ἐκ Ζιελφῶν ἐπικελευδσαμένου τοῖς καρ- 
0 ποῖς ἀρήγειν φϑειρομένοις, ἤρξαντο μὲν χαϑιερεύ- 
ξύν" ἔτι δ᾽ ὕμως ταραττόμενοι καὶ δειμαίνοντες "“ἔρ- 
δειν᾽ μὲν ἐκάλουν καί ῥέζειν. ὥς τι μέγα δρῶντες 
τὸ ϑύειν ἔωψυχον. ἄχρι δὲ νῦν παραφυλάττουσιν 
ἰσχυρῶς τὸ μὴ σφάττειν, πρὶν ἐπινεῦσαι κατασπεν- 
85 δόμενον. οὕτως εὐλαβεῖς πρὸς ἅπασαν ἀδικίαν ἧσαν. 

καίτοι. ἵνα τἄλλα ἐάσωμεν. εἰ μόνον ἀλεκτορίδων 190 
ἀπείχοντο πάντες ἢ δασυπόδων, οὐκ ἂν ἦν χρόνου 
8 Ὗ᾽: ἀναλισκομένης 1 καταβάλλοντα τοὶ 12 τὰν- 
ϑρώπῳ ἢ: τῷ ἀνθρώπῳ 20 ἀρήγει τ. 681 22 ῥαΐζειν 114 6}} 

ΟΣ 


Ἧ 
[ 


9540 ΟΥΛΈΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


βραχέος ὑπὸ πλήϑους οὔτε πόλιν οἰκεῖν οὔτε καρ- 
πῶν ὄνασϑαι" διὸ τῆς ἀνάγκης ἐπειγούδσης τὸ πρῶ- 
τον. ἤδη καὶ δι’ ἡδονὴν ἔργον ἐστὶ παῦσαι τὴν 
,ὔ Χ Χ - ΄, , ΦρΣ 2 3 
σαρκοφαγίαν. τὸ ὃδὲ τῶν ϑαλαττίων γένος οὔτ 
ἀέρα τὸν αὐτὸν οὔϑ᾽ ὕδωρ ἀναλίσκον ἡμῖν οὐδὲ ὁ 
καρποῖς προόιόν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ἑτέρῳ κόσμῳ περιξχό- 
4 4 
ἱξνον καὶ χρώμενον ὅροις ἐδίοις. οὺς ὑπερβαίνου- 
σιν αὐτοῖς ἐπίκειται δίκη ὃ ϑάνατος, οὔτε μικρὰν 
οὔτε μεγάλην τῇ γαστρὶ πρόφασιν κατ᾽ αὐτῶν δί- 
Β δωσιν᾽ ἀλλὰ παντὸς ἰχϑύος ἄγρα καὶ σαγηνεία λαι- τὸ 
μαργίας καὶ φιλοψέας περιφανῶς ἔργον ἐστίν. ἐπ᾽ 
οὐδενὶ δικαίῳ ταραττούδης τὰ πελάγη καὶ καταδυο- 
’ ᾽ » " Ψ, Ἁ ,ὔ 2 ὙΑ 
μένης εἰς τὸν βυϑόν. οὔτε γὰρ τρίγλαν ἔστι δή- 
ς » ψ 27 [4 ιν , 5 “΄ 
που “ληιβύότειραν᾽ οὔτε σκάρον τρυγηφάγον᾽ οὔτε κε- 
στρεῖς τινας ἢ λάβρακας ᾿σπερμολόγους᾽ προσειπεῖν, τὖ 
ς ᾿ “ - 3 , ὡ δ 5, Ὁ τ 
ὡς τὰ χερσαῖα κατηγοροῦντες ὀνομάξομεν" ἀλλ᾽ οὐδ 
ὅσα γαλῇ καὶ μυίᾳ κατοικιδίῳ μικρολόγως ἐγκαλοῦ- 
μὲν ἔχοι τις ἂν αἰτιάσασϑαι τὸν μέγιστον ἰχϑῦν. 
ὅϑεν ἀνείργοντες ἑαυτοὺς οὐ νόμῳ μόνῳ τῆς πρὸς 
ἄνϑρωπον ἀδικίας ἀλλὰ καὶ φύσει τῆς πρὸς ἅπαν 90 
Ἁ Ἂ Δ ἰπὐς - “᾿ 3 - - 
τὸ μὴ βλάπτον. ἥκιστα τῶν ὄψων ἐχρῶντο τοῖς 
Ο ἰχϑύσιν ἢ τὸ παράπαν οὐκ ἐχρῶντο καὶ γὰρ ἄνευ 
τῆς ἀδικίας ἀκρασίαν τινὰ καὶ λιχνείαν ἐμιφαίνειν 
ἔοικεν ἡ περὶ ταῦτα πραγματεία πολυτελὴς οὖσα 
καὶ περίεργος. ὅϑεν Ὅμηρος οὐ μόνον τοὺς Ἥλλη- 3 
νας ἰχϑύων ἀπεχομένους πεποίηκε παρὰ τὸν “Ελλήσ- 
2 : ἐπαγούσης, 868 ἴῃ ἘΠ α 1ἰδῦ. οὁΧ αἸΐω 1τὐΐοτῶ ἔδούδ 


οϑῦ 4 οὔτε ᾿θ: οὐ τὸν ὅ οὐδὲ ἔ: οὔτε 19. τη] 11 
᾿ς . Φ ᾿ ΝΜ 
μόνον 20 πρὸς ἅπαν τὸ ΒΕΒΙ]ΘΘΗΒΙ5: πρὸς ἅπαντα 


ΠΙΒΕΝ ΝΠΠ. 541 


ποντον στρατοπεδεύοντας, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἁβροβίοις Φαί- 
2. φλ » 9 ῇ - 3 ’ 5. 
αξιν οὐδὲ τοῖς ἀσώτοις μνηστῆρσιν, ἀμφοτέεροις οὐδὲ 
νησιώταις. ϑαλάττιον παρατέϑεικεν ὄψον" οἱ δ᾽ 
Ὀδυσσέως ἑταῖροι. τοσαύτην πλέοντες ϑάλατταν, 
5 οὐδαμοῦ καϑῆκαν ἄγκιστρον οὐδὲ πόρκον οὐδὲ δί- 
κτυον. ἀλφίτων παρόντων᾽ 
“ἀλλ᾽ ὅτε δὴ νηὸς ἐξέφϑιτο ἤια πάντα, 


μικρὸν ἔμπροσϑεν ἢ ταῖς τοῦ Ἡλίου βουσὶν ἐπιχει- 
" 3 9 -Ὁ 3 10 3 2) γ1λλ Ἁ δὺς ᾽ 2 
ρεῖν, ἰχϑῦς ἀγρεύοντες, οὐκ ὄψον ἀλλὰ τροφὴν ἀναγ- 
10 καίαν ἐποιοῦντο 


ἱγναμπτοῖς ἀγκίστροισιν" ἔτειρε δὲ γαστέρα λιμός 


ὑπὸ τῆς αὐτῆς ἀνάγκης ἰχϑύσι τε χρωμένων καὶ τὰς 
τοῦ Ἡλίου βοῦς κατεσϑιόντων. ὅϑεν οὐ παρ᾽ 4{- 
γυπτίοις μόνον οὐδὲ Σύροις. ἀλλὰ καὶ παρ᾽ Ἕλλησι 
γέγονεν ἁγνείας μέρος ἀποχὴ ἰχϑύων. μετὰ τοῦ διὲ- 
καίου καὶ τὸ περίεργον οἶμαι τῆς βρώσεως ἀποδιο- 
πομπουμένοις.᾽ 
4. Ὑπολαβὼν δ᾽ ὃ Νέστωρ ἱτῶν δ᾽ ἐμῶν᾽ ἔφη 
᾿πολιτῶν ὥσπερ Μεγαρέων οὐδεὶς λόγος᾽ καίτοι πολ- 
50 λάκις ἀκήκοας ἑμοῦ λέγοντος, ὅτι ἀεὶ οὗ τοῦ Ποσει- 
δῶνος ἱερεῖς, οὺς ἱερομνήμονας καλοῦμεν, ἰχϑῦς οὐκ 
ἐσθίουσιν. ὁ γὰρ ϑεὸς λέγεται φυτάλμιος. οἵ δ᾽ 


2 


ἀφ᾽ Ἥλληνος τοῦ παλαιοῦ καὶ πατρογενίῳ Ποσει- 


μ- 
σι 


1 οὐδ᾽] οὐδ᾽ αὐτοῖς τοῖς 9 Ἷ Ηοτ. μ΄ 829 1. τον 
μ 882 15 ἀποχῆ τη] 10 «μεγάρων ΤΊ]. οἱ ΤΉΘΟΟΥ. 14. 
49 οὖ ὅ9}ο!. 20 ἀεὶ οἵ] οἵ ἀεὶ ἢν. Ἐοτγῦ. οἵ ἐν Δ[ἐπτΊει 
οέρ 988 Ἐ. 28 πατρογενίῳ] πατρὶ γενεσίῳ ΠΟΘ ΒπΘΤΒ; 
Τη8} 11 προγενίῳ αὖ 510 Ἰάθτῃ δααθ προγενεῖ γ6] προγόνῳ 
(προ --- πατρο) οἵ, ΗΘΒΥΟΒΙ εὐγένιος: εὐγενής ὁμόγνιος 6Χ 
ὁμογένιος, συγγένειος (Ζεύς) 


ΕΗ 


942 ΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΌΜ 


δ δον... 


δῶνι ϑύουσιν, ἐκ τῆς ὑγρᾶς τὸν ἄνϑρωπον οὐσίας 
φῦναι δοξάζοντες. ὡς καὶ Σύροι" διὸ καὶ σέβονται 
χ 2 -Ὁ ς ς ᾿Ὶ [4 2 ’ 

τὸν ἰχϑῦν, ὡς ὁμογενῆ καὶ σύντροφον, ἐπιξεικέστε- 

3 ἐμ “Ὁ Ξ μι Ἁ 3 - 
ρον ᾿Δἀναξιμάνδρου φιλοσοφοῦντες" οὐ γὰρ ἐν τοῖς 
αὐτοῖς ἐκεῖνος ἰχϑῦς καὶ ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ ἐν ἰχϑύ- ὃ 
σιν ἐγγενέσθαι τὸ πρῶτον ἀνθρώπους ἀποφαίνεται, 

Β καὺ τραφέντας ὥσπερ οἱ γαλεοὶ καὶ γενομένους 
ἱχανοὺς ἑαυτοῖς βοηϑεῖν ἐκβῆναι τηνικαῦτα καὶ γῆς 
λαβέσϑαι. καϑάπερ οὖν τὸ πῦρ τὴν ὕλην, ἐξ ἧς ῤ 
ἀνήφϑη., μητέρα καὶ πατέρ᾽ οὖσαν, ἤσϑιεν, ὡς ὃ τὸ 
τὸν Κήυχος γάμον εἰς τὰ Ἡσιόδου παρεμβαλὼν εἴ- 
ρηκεν᾽ οὕτως ὁ ᾿δναξίμανδρος τῶν ἀνθρώπων πα- 
τέρα καὶ μητέρα κοινὸν ἀποφήνας τὸν ἰχϑῦν διέ- 
βαλε πρὸς τὴν βρῶσιν. 


191 ΠΡΟΒΜΗΜΑ͂ Θ΄. ιτῦ 


Εἰ δυνατόν ἐστι συστῆναι νοσήματα καινὰ καὶ δι᾽ ἃς 


αἰτίας. 
ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΎ 4]14ΔΟΓΟΎΥ. 
ΦΙΛΩΝ, ΔΙ2ἋἜΟΓΕΝΙΆΑΝΟΣ, ΠΛΟΥΤΆΑΡΧΟΣ. 


1. Φίλων ὁ ἰατρὸς διεβεβαιοῦτο τὴν καλουμέ- 90 
νην ἑλεφαντίασιν οὐ πρὸ πολλοῦ πάνυ χρόνου γνώ- 
ριμον γεγονέναι" μηδένα γὰρ τῶν παλαιῶν ἰατρῶν 

ῶ Τυσηθῦυβ: δόξαντες 4 ᾿δναξιμάνδρου] οἵ, ΜΠ ΔΟΗ. 

1. Ὁ. 388 δἄῃ. 18 1 γαλεοί] ΒΟΓΙΡΒῚ οὑπὶ ΕΠΏΡΘΥΙΟ; πα- 


λαιοί 11 Κήνπος γάμον] οἵ. ΚΙΏΪΘΙ, ν». 140 10. τὰ Βε- 
ΒΙΠΘΘΏΒΙΒ;: τὰς 


Π͵ΙΒΕΡΝ ὙΠ]. 94 


τοῦ πάϑους τούτου πεποιῆσϑαι λόγον, εἰς ἕτερα 
μικρὰ καὶ γλίσχρα καὶ δυσϑεώρητα τοῖς πολλοῖς ἐν- 
ταϑέντας. ἐγὼ δὲ καὶ μάρτυν αὐτῷ παρεῖχον ἐκ φι- 
λοσοφίας ᾿“ϑηνόδωρον. ἐν τῷ προτέρῳ τῶν ᾿Επιδη- 
5 μέων ἱστοροῦντα πρῶτον ἐν τοῖς κατ᾽ ᾿Δσκληπιάδην 
χρόνοις οὐ μόνον τὴν ἐλεφαντίασιν ἀλλὰ καὶ τὸν 
ὑδοοφόβαν ἐχφανῆ γενέσϑαι. ϑαυμάξοντες οὖν οἵ 
παρόντες. εἰ νέα πάϑη τότε πρῶτον ἔσχεν ἐν τῇ 
φύσει γένεσιν καὶ σύστασιν, οὐχ ἧττον ὥοντο ϑαυ- 
1 μάσιον εἶναι τὸ λαϑεῖν τηλικαῦτα συμπτώματα χρό- 
γον τοσοῦτον᾽ ἐρρύησαν δέ πὼς μᾶλλον οἵ πλείους 
ἐπὶ τὸ δεύτερον ὡς ἀνθρώπινον μᾶλλον" ἥκιστα τὴν 
φύσιν ἔν γε τούτοις φιλόκαινον εἶναι καὶ νέων πρα- 
γμάτων ὥσπερ ἔν πόλει τῷ σώματι δημιουργὸν 
18 ἀξιοῦντες. 

2, Ὁ δὲ ΖΔιογενιανὸς ἔφη καὶ τὰ τῆς ψυχῆς 
νοσήματα χαὶ πάϑη κοινήν τινα καὶ πάτριον δδὸν 
βαδίξειν. “καίτοι παντοδαπὸν μέν᾽ εἶπεν “ἣ μοχ- 
ϑηρία καὶ πολύτολμον, αὐτοκρατὲς δ᾽ ἣ ψυχὴ καὶ 

20 κύριον ὑφ᾽ αὑτῆς, εἰ βούλοιτο, μεταβάλλειν καὶ τρέ- 
πεῦϑαι ῥαδίως" ἔχει δέ τινα τάξιν τὸ ἄτακτον αὐ- 
τῆς καὶ τὰ μέτρα τηρεῖ τοῖς πάϑεσιν, ὥσπερ ἡ ϑά- 
λαττὰ ταῖς ὑπερεκχύσεσι, καὶ καινὸν οὐδὲν οὐδὲ 
τοῖς παλαιοῖς ἀνιστόρητον ἐξήνϑηκε κακίας εἶδος" 

85 ἀλλὰ πολλαὶ μὲν ἐπιϑυμιῶν διαφοραί, μυρία δὲ κι- 


1 τοῦτο Υη61 4 τηϑ]η ᾿Επιδημιῶν οὐτὰ ρζ. τὰ. γὰ 

9 σύστασιν ἢ: στάσιν (στᾶσιν Ἐὶ οτὔσμη αὖ γἱᾶ. 6Χ στασιν 
3 - δε - 4 , 

Ξε- σύστασιν 20 ὑφ᾽ αὑτῆς ἕ: ὑπ᾽ αὐτῆς ἢ βούλοιτο 


ἘΠῚ Ρ' 1099 


ὃ 


9544 ΦΟΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΜ 


νήματα φόβου καὶ σχήματα" τὰς δὲ λύπης καὶ ἧδο- 
νῆς μορφὰς ἔργον ἐστὶ μὴ ἀπειπεῖν ἐξαρυϑμούμενον᾽ 
οὐ μέν τι νῦν γε κἀχϑές, ἀλλ᾽ ἀεί ποτε 
ζῇ ταῦτα, κοὐδεὶς οἶδεν ἐξ ὅτου ᾽φάνη" 
πόϑεν γὲ δὴ σώματι νόσημα καινὸν ἢ πάϑος ὀψί- 
γονον, ἰδίαν μὲν ὥσπερ ἣ ψυχὴ κινήσεως ἀρχὴν οἵ- 
κοϑὲν οὐκ ἔχοντι, συνημμένῳ δὲ κοιναῖς πρὸς τὴν 
φύσιν αἰτίαις καὶ κεκραμένῳ κρᾶσιν, ἧς καὶ τὸ ἀό- 
ρίστον ἐντὸς ὅρων πλανᾶται, καϑάπερ πλοῖον ἐν 
περιδρόμῳ σαλεῦον; οὔτε γὰρ ἀναίτιος νόσου σύ- 
στασίς ἐστι. τὴν ἐκ μὴ Ὄὄντος παρανόμως ἐπεισά- 
γουσα γένεσιν καὶ δύναμιν τοῖς πράγμασιν" αἰτίαν 
τε καινὴν ἔργον ἐξευρεῖν, μὴ καινὸν ἀέρα καὶ ξένον 
ὕδωρ καὶ τροφὰς ἀγεύστους τοῖς πρότερον ἐξ ἕτέ- 
ρῶν τινῶν κόσμων ἢ μετακοσμίων ἀποφήναντι δεῦρο 
νῦν πρῶτον ἐπιρρεούσας. ἐκ τούτων γὰρ νοσοῦμεν 
οἷς καὶ ζῶμεν. ἴδια δὲ σπέρματα νόσων οὐκ ἔστιν" 
ἀλλ᾽ αἵ τούτων μοχϑηρίαι πρὸς ἡμᾶς καὶ αἵ ἡμῶν 
περὶ ταῦτα πλημμέλειαι τὴν φύσιν ἐπιταράττουσιν" 
αἱ ὃὲ ταραχαὶ διαφορὰς ἀιδίους ἔχουσι πολλάκις 
νέοις χρωμένας ὀνόμασι" τὰ γὰρ ὀνόματα τῆς συν- 
ηϑείας ἐστὶ τὰ δὲ πάϑη τῆς φύσεως" ὅϑεν ἐν ἀφω- 
ρισμένοις τούτοις ἐκεῖνα ποικιλλόμενα τὴν ἀπάτην 
πεποίηκεν. ὡς δὲ τοῖς τοῦ λόγου μορίοις καὶ ταῖς 
πρὸς ἄλληλα τούτων συντάξεσι καινὸν ἐγγενέσϑαι 


1. τὰ ἡ πξῆς 8 ὅορῃ. πέρ, 450 4 1ἄθιη: καὶ 
οὐδεὶς --- ἐξότου ἐφάνη ὕ κενὸν Τη61 8 ἄριστον 116} 
12 χαὶ] οὔ. 161; οοΥγν, νἱα, δύναμιν καὶ γένεσιν 18 καὶ 
αἵ Ἔ;: χαὶ 90 ἐδίους ὟὟ 29 ἐστί Ἔ: εἰσί 


10 


20 


25 


ΤΙΒΕΗΝ ὙἹΠ, 945 


βαρβαρισμὸν ἢ σολοικισμὸν ἐξαίφνης δυνατόν ἐστιν, 
οὕτως αἱ τοῦ σώματος χράσεις ὡρισμένας ἔχουσι 
τὰς ὀλισϑήσεις καὶ παραβάδεις, τρόπον τινὰ τῇ φύ- 
ὅὲει καὶ τῶν παρὰ φύσιν ἐμπεριεχομένων. ταύτῃ 
δ γὲ κομψοὶ καὶ οἵ μυϑογράφοι᾽ τὰ γὰρ παντάπασιν 
ἔκφυλα καὶ τεράστια τῶν ζῴων γενέσϑαι λέγουσιν 
ἐν τῇ γιγαντομαχίᾳ, τῆς σελήνης ἐχτρεπομένης καὶ 
τὰς ἀνατολὰς οὐχ ὅϑεν εἴωϑε ποιουμένης" οἵ δὲ 
καινὰ νοσήματα τὴν φύσιν ὥσπερ τέρατα γεννᾶν 
10 ἀξιοῦσι. μήτε πιϑανὴν μήτ᾽ ἀπέίϑανον αἰτίαν τῆς 182 
ἐξαλλαγῆς πλάσσοντες. ἀλλὰ τὸ ἄγαν καὶ τὸ μᾶλ- 
λον ἐνίων παϑῶν καινότητα καὶ διαφορὰν ἀποφαί- 
νοντεξο᾽ οὐκ ὀρϑῶς, ὦ μακάριε Φίλων" ἐπίτασις γὰρ 
καὶ αὔξησις μέγεϑος ἢ πλῆϑος προστίϑησι, τοῦ δὲ 
15. γένους οὐκ ἐχβιβάξει τὸ ὑποκείμενον: ὥσπερ οὐδὲ 
τὴν ἑλεφαντίασιν οἴομαι σφοδρότητα τῶν ψωρικῶν 
τινος τούτων οὖσαν οὐδὲ τὸν ὑδροφόβαν τῶν στο- 
μαχικῶν ἢ τῶν μελαγχολικῶν. καίτοι τοῦτό γὲ ϑαυ- 
μαστόν. εἰ μηδ᾽ Ὅμηρος ἀγνοῶν ἑλάνϑανεν ὑμᾶς" 
0. τὸν γάρ ᾿λυσσητῆρα κύνα᾽ δῆλός ἐστιν ἀπὸ τοῦ πά- Β 
ϑους τούτου προσαγορεύων. ἀφ᾽ οὗ καὶ ἄνϑρωποι 
λυσσᾶν λέγονται. 
ὃ. Ταῦτα τοῦ Ζ]ιογενιανοῦ διελθόντος, ὁ Φίλων 
αὐτός τε μέτρια διελέχϑη πρὸς τὸν λόγον αὐτοῦ. 
95 κἀμδ συνειπεῖν παρεχάλει τοῖς ἀρχαίοις ἰατροῖς, 


1 ἀδύνατον Μ 4 ἐμπειρία" ἐχομένων ταρὶ 10. καὶ 
ταύτῃ ὟΝ ὅ γε] τεῦ 6 Τυσμθοιβ: ἔμφυλα 9 καινὰ 
ΗΠ ΥβοΠΙρίαβ: καὶ τὰ 1ὅ οὐκ] οτὴ. τηθὶ 117 τούτων] πα- 


ϑῶν Ἐ 19 Ὅμηρος) Θ᾽ 299 ὁ κἀμὲ : καί μὲ 


ὅ40 ΘΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝ 


ς 2 ΄, “Ἂ 3 ’, - , 5 Ὁ 
ὡς ἀμελείας ἢ ἀγνοίας τῶν μεγίστων ὀφλισχάνου- 
σιν, εἴ γὲ μὴ ταῦτα τὰ πάϑη νεώτερα φαίνεται τῆς 
ἐκείνων ἡλικίας. πρῶτον οὖν ὃ Ζ]ιογενιανὸς οὐχ 
ὀρϑῶς ἀξιοῦν ἔδοξεν ἡμῖν τὰς ἐπιτάσεις καὶ ἀνέ- 
σεις μὴ ποιεῖν διαφορὰς μηδὲ τοῦ γένους ἐχβιβά- 
ξευν" οὕτω γὰρ οὔτ᾽ ὕξος ὀξίνου φήσομεν διαφέρειν 
οὔτε πικρότητα στρυφνότητος οὔτε πυρῶν αἴραν 
οὔτε μίνϑον ἡδυόσμων. καίτοι περιφανῶς ἐχκστά- 
ῸΣ Ν ,ὕ 5.5. ἣν δ Χ 

σεις αὗται καὶ μεταβολαὶ ποιοτήτων εἰσίν. αἵ μὲν 
3 ’ ’ [πὶ 2 3 4 , 
ἀνέσεις μαραινομένων αἵ δ᾽ ἐπιτάδσεις σφοδρυνομέ- 
νῶων᾿ ἢ μηδὲ φλόγα πνεύματος λεπτοῦ μηδὲ φλογὸς 
αὐγὴν μηδὲ πάχνην δρόσου μηδὲ χάλαξαν ὄμβρου 
διαφέρειν λέγωμεν, ἀλλ᾽ ἐπιτάδεις εἶναι ταῦτα πάντα 

᾿ ΄ ὯΣ Χ Ὶ ΄ Ἁ » 
καὶ σφοδρότητας" ὥρα δὲ καὶ τυφλότητα μηδὲν ἀμ- 
βλυωπίας φάναι διαφέρειν μηδὲ ναυτίας χολέραν, 
ἀλλὰ τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον παραλλάττειν. καίτοι 

- Χ ΄ Ρ Ἷ. 2 δι Ἄ, 3 νς ’ 
ταῦτα πρὸς λόγον οὐδέν ἐστιν ἂν γὰρ αὐτὴν λέ- 
γῶσι δεξάμενοι τὴν ἐπίτασιν καὶ τὴν σφοδρότητα 
νῦν γεγονέναι, πρῶτον, ἐν ποσῷ γιγνομένης τῆς και- 
νότητος οὐκ ἐν ποιῶ, μένει τὸ παράδοξον ὁμοίως" 
ἔπειτα τοῦ Σοφοκλέους ἐπὶ τῶν, ὅτι μὴ πρότερον 
ἦν. ἀπιστουμένων. εἰ γέγονε νῦν, οὐ φαύλως εἰ- 
πόντος 

ἅπαντα τἀγένητα πρῶτον ἦλϑ᾽ ἅπαξ. 
δοκεῖ καὶ λόγον ἔχειν τὸ μὴ δρόμῳ, καϑάπερ ὕσπλη- 
ῶ μὴ ΤσπθΡυβ: δὴ 10 τῷ] τὸ τη] 11 ἐστιν" ἂν] 

ἐστιᾶν ἸΙάοθρτῃη λέγουσι ᾿ἰάθρῃθ 19 ἐν τῷ πόσῳ Ἰϊάθτηη 
10. ΒΩ Β1]6Θη515: κενότητος 24 Ναδιοῖκίαβ (Ρ. 818): τὰ γένη 


τοῦ ἦλϑ᾽ Ὑα]οϊκοπαυῖαβ: ἦλϑεν φῦ δοκεῖ Ὗ : ἐδόκει 
τὸ] τοῦ πιοὶ δρόμῳ Ἀ-: δρόμου 


μι 


9 


ἸόΣ «.4 


ΤΠΙΒΕΕΒ ὙΠ]. 941 


γος μιᾶς πεσούσης. ἐχδραμεῖν τὰ πάϑη πρὸς τὴν 
γένεσιν, ἄλλων δ᾽ ἄλλοις ἀεὶ κατόπιν ἐπιγιγνομέ- 
νῶν, ἕχαστον ἐν χρόνῳ τινὶ λαβεῖν τὴν πρώτην 
γένεσιν. εἰκάσαι δ᾽ ἄν τις᾽ ἔφην ἐγώ ἱτὰ μὲν ἀπ᾽ Ἐ 
5 ἐνδείας ὅσα τε καῦμα προσπίπτον ἢ ψῦχος ἐμποιεῖ, 
ταῦτα πρῶτον τοῖς σώμασι παραγενέσθαι" πλησμο- 
νὰς δὲ καὶ ϑρύψεις καὶ ἡδυπαϑείας ὕστερον ἐπελ- 
ϑεῖν μετ’ ἀργίας καὶ σχολῆς δι’ ἀφϑονίαν τῶν 
ἀναγκαίων πολὺ περίττωμα ποιούσας καὶ πονηρόν, 
10 ἐν ᾧ ποικίλα νοσημάτων εἴδη παντοδαπάς τε τού- 
τῶν ἐπιπλοκὰς πρὸς ἀλλήλας καὶ μίξεις ἀεί τι νεω- 
τερίζειν. τὸ μὲν γὰρ κατὰ φύσιν τέτακται καὶ διώ- 
ρισται, τάξις γὰρ ἢ τάξεως ἔργον ἡ φύσις" ἡ δ᾽ 
ἀταξία καϑάπερ ἡ Πινδαρικὴ ψάμμος ἀριϑμὸν περι- 
ιῦ πέφευγε. καὶ τὸ παρὰ τὴν φύσιν εὐθὺς ἀόριστον Ε 
καὶ ἄπειρόν ἐστιν. ἀληϑεύειν μὲν γὰρ ἁπλῶς ψεύ- 
δεσϑαι δ᾽ ἀπειραχῶς παρέχει τὰ πράγματα" καὶ ῥυϑ- 
μοὶ καὶ ἁρμονίαι λόγους ἔχουσιν' ἃ δὲ πλημμελοῦ- 
σιν ἄνϑρωποι περὶ λύραν καὶ ὠδὴν καὶ ὄρχησιν, 
80 οὐκ ἄν τις περιλάβοι. καίτοι καὶ Φρύνιχος ὃ τῶν 
τραγῳδιῶν ποιητὴς περὶ αὑτοῦ φησιν ὅτι 
“σχήματα δ᾽ ὄρχησις τόσα μοι πόρεν, ὅσσ᾽ ἐνὶ πόντῳ 
κύματα ποιεῖται χείματι νὺξ ὀλοή.᾽ 
καὶ Χρύσιππος τὰς ἐκ δέκα μόνων ἀξιωμάτων συμ- 
56 πλοκὰς πλήϑει φησὶν ἑκατὸν μυριάδας ὑπερβάλλειν. 
ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἤλεγξεν Ἵππαρχος. ἀποδείξας ὅτι 


1 ἐκδρομὴν τοὶ 2. ὟὟ: ἐπιγινόμενον 14 Πινδαρικὴ 
ψάμμος] ἴοτῦ. τοβριοιθαν Βουρς. 8 Ρ. 119 22 ΒΘΙΡΚ. 8 Ρ. 661 


948 ΘΟΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΙΌΝ 


τὸ μὲν καταφατικὸν περιέχει συμπεπλεγμένων μυ- 
οιάδας δέκα καὶ πρὸς ταύταις χίλια τεσσαράκοντα 
188 ἐννέχ᾽ τὸ δ᾽ ἀποφατικὸν αὐτοῦ μυριάδας τριάκοντα 
μίαν καὶ πρὸς ταύταις ἐνακόσια πεντήκοντα δύο. 
Ξενοχράτης δὲ τὸν τῶν συλλαβῶν ἀριϑμόν. ὃν τὰ ὅ 
στοιχεῖα μιγνύμενα πρὸς ἄλληλα παρέχει, μυριάδων 
ἀπέφηνεν εἰχοσάκις καὶ μυριάκις μυρίων. τί δὴ 
ϑαυμαστόν ἐστιν εἰ, τοσαύτας μὲν ἐν ἑαυτῷ τοῦ 
σώματος δυνάμεις ἔχοντος. τοσαύτας δὲ διὰ σίτων 
καὶ ποτῶν ἐπεισαγομένου ποιότητας ἑκάστοτε, χρῶ- 10 
μένου δὲ κινήσεσι καὶ μεταβολαῖς μήτε καιρὸν ἕνα 
μήτε τάξιν ἀεὶ μίαν ἐχούσαις, αἷ πρὺς ἀλλήλας συμ- 
Β πλοκαὶ τούτων ἁπάντων ἔστιν ὅτε καινὰ καὶ ἀσυ- 
νήϑη νοσήματα φέρουσιν, οἷον ὁ Θουκυδίδης ἕἵστο- 
οεῖ τὸν ᾿ἀϑήνησι λοιμὸν γενέσϑαι. τεκμαιρόμενος τὉ 
αὐτοῦ τὸ μὴ σύντροφον μάλιστα τῷ τὰ σαρκοφάγα 
μὴ γεύεσϑαι τῶν νεχρῶν; οἱ δὲ περὶ τὴν ᾿Ερυϑρὰν 
ϑάλασσαν νοσήσαντες. ὡς ᾿4γαϑαρχίδας ἱστόρηκεν, 
ἄλλοις τὲ συμπτώμασιν ἐχρήσαντο καινοῖς καὶ ἀνι- 
στορήτοις, καὶ δρακόντια μικρὰ τὰς κνήμας διεσϑέ- 
οντὰ καὶ τοὺς βραχίονας ἐξέκυψεν, ἁψαμένων δ᾽ 
αὖϑις ἀνεδύετο χαὶ φλεγμονὰς ἀκαρτερήτους ἐνει- 


[ Ν9] 


0 


λούμενα τοῖς μυώδεσι παρεῖχεν᾽ καὶ τοῦτο τὸ πά- 
Ο ϑὸς οὔτε πρότερον οἶδεν οὐδεὶς οὔϑ᾽ ὕστερον ἄλλοις 
ἀλλ᾽ ἐκείνοις γὲ μόνοις γενόμενον, ὡς ἕτερα πολλᾶ. 
καὶ γὰρ ἐν δυσουρίᾳ τις γενόμενος πολὺν χρόνον 


τ 


ῦ 


ὃ αὐτοῦ] αὖ ἢ 9 ἔχοντας τὶ 14 Θουκυδίδης] 
2, Ὁ 18 ᾿Δγαϑαρχίδας] οἵ. Μαθ]]ογ. ὃ ». 195 234 τηλ}]}1πὶ 
εἶδεν 2ῦ γε ΤΟΣΘΌῸΒ: τε 


ΤΠΙΒΕΒ, Ὑ1Π. 949 


ἐξέδωκε κριϑίνην καλάμην γόνατ᾽ ἔχουσαν. καὶ τὸν 
ἡμέτερον ξένον Ἔφηβον ᾿4ϑήνησιν ἴσμεν ἐκβάλλοντα 
μετὰ πολλοῦ σπέρματος ϑηρίδιον δασὺ καὶ πολλοῖς 
ποσὶ ταχὺ βαδίζον. τὴν δὲ Τίμωνος ἐν Κιλικία 
5 τηϑὴν ᾿Ζριστοτέλης ἱστόρηκε φωλεύειν τοῦ ἔτους 
ἑχάστου δύο μῆνας, μηδενὶ πλὴν μόνῳ τῷ ἀναπνεῖν, 
ὅτι ξῇ, διάδηλον οὖσαν. καὶ μὴν ἔν γε τοῖς Μενω- 
νείοις σημεῖον ἡπατικοῦ πάϑου: ἀναγέγραπται τὺ 
τοὺς κατοικιδίους μῦς ἐπιμελῶς παραφυλάττειν καὶ 
ιὸ διώχειν. ὃ νῦν οὐδαμοῦ γιγνόμενον ὁρᾶται. διὸ 
μὴ ϑαυμάξωμεν. ἂν γένηταί τι τῶν οὐ πρότερον 
ὄντων. μηδ᾽ εἴ τι τῶν πρότερον ὄντων ὕστερον ἐκ- 
λέλοιπεν᾽ αἰτία γὰρ ἡ τῶν σωμάτων φύσις. ἄλλην 
ἄλλοτε λαμβάνουσα χρᾶσιν. τὸ μὲν οὖν ἀέρα και- 
ιὸ νὸν ἐπεισάγειν ἢ ξένον ὕδωρ. εἰ μὴ βούλεται 4ιο- 
γενιανός. ἐάσωμεν" καίτοι τούς γὲ Ζημοκχριτείους 
ἴσμεν καὶ λέγοντας καὶ γράφοντας, ὅτι καὶ κόσμων 
ἐκτὸς φϑαρέντων καὶ σωμάτων ἀλλοφύλων ἐκ τῆς 
ἀπορροῆς ἐπιρρεόντων, ἐνταῦϑα πολλάκις ἀρχαὶ πα- 
0 ρεμπίπτουσι λοιμῶν καὶ παϑῶν οὐ συνήϑων. ἑάσω- 
μὲν δὲ χαὶ τὰς φϑορὰς τὰς κατὰ μέρος παρ᾽ ἡμῖν 
ὑπό τε σεισμῶν καὶ αὐχμῶν καὶ ὄμβρων, αἷς καὶ 
τὰ πνεύματα καὶ τὰ νάματα γηγενῆ φύσιν ἔχοντα 
συννοσεῖν ἀνάγκη καὶ συμμεταβάλλειν. ἀλλὰ περὶ 
ο᾽ τὰ σιτία καὶ τὰ ὄψα καὶ τὰς ἄλλας διαίτας τοῦ 
ὅ ᾿Δριστοτέλης) ΒΥαΡΤΩ. 48 { ῬροΙηθβῖαβ: μελωνεέοις 

οἵ. Αὐἱβϑίοῦ. Εγάρτη. 878 12 μηδ᾽ --- ὄντων ϑυρρίαονι Μ 
ΠΪΒῚ αὐοα ΡΥῸ ἂν 5ΟΥ051 εὖ 106 δημοκχρίτους 1261 17 ὅτι 


καὶ] ὅτι Ἡ 19 ἁπορροῆς ἢ: ἁπορίας 21 τὰς κατὰ Ὗ: 
κατὰ 


) 


᾿ 


950 ΟΟΑΒΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΌΝ 


σώματος ἐξαλλαγήν., ὅση γέγονεν, οὐ παραλειπτέον" 
πολλὰ γὰρ τῶν ἀγεύστων καὶ ἀβρώτων πρότερον 
ἥδιστα νῦν γέγονεν. ὥσπερ οἰνόμελι καὶ μήτρα" 
λέγουσι δὲ μηδ᾽ ἐγκέφαλον ἐσϑίειν τοὺς παλαιούφ" 
διὸ καὶ Ὅμηρον εἰπεῖν 


οι 


ἱτίω δέ μὲν ἐν καρὸς αἴσῃ. 
τὸν ἐγκέφαλον οὕτω. διὰ τὸ ῥίπτειν καὶ ἀποβάλ- 
Β' λειν μυσαττομένους, προσειπόντα᾽ σικύου δὲ πέπο- 
νος καὶ μήλου Μηδικοῦ καὶ πεπέρεως πολλοὺς ἴσμεν 
ἔτι τῶν πρεσβυτέρων γεύσασϑανι μὴ δυναμένους. τὸ 
ὑπό τε δὴ τούτων εἰκός ἔστι ξενοπαϑεῖν τὰ σώ- 
ματα καὶ παραλλάττειν ταῖς κράσεσιν ἡσυχῆ ποιό- 
τητὰ καὶ περίττωμα ποιούντων ἴδιον, τήν τὲ τάξιν 
αὖ τῶν ἐδεστῶν καὶ μετακόσμησιν οὐ μικρὰν ἔχειν 
διαφοράν. αἵ γὰρ καλούμεναι ψυχραὶ τράπεξαιν πρό- ιτῦ 
τερον, ὀστρέων. ἐχίνων, ὠμῶν λαχάνων, ὥσπερ ἐλα- 
φρῶν ὃ Πλάτων. ἀπ᾽ οὐρᾶς ἐπὶ στόμα μεταχϑεῖσαι 
784 τὴν πρώτην ἀντὶ τῆς ἐσχάτης τάξιν ἔχουσι. μέγα 
δὲ καὶ τὸ τῶν καλουμένων προπωμάτων" οὐδὲ γὰρ 
ὕδωρ οἱ παλαιοὶ πρὶν ἐντραγεῖν ἔπινον" οἱ δὲ νῦν 90 
ἄσιτοι προμεϑυσϑέντες ἅπτονται τῆς τροφῆς δια- 
βοόχῳ τῷ σώματι καὶ ξέοντι. λεπτὰ καὶ τομὰ καὶ 
ὀξέα προσφέροντες ὑπέκκαυμα τῆς ὀρέξεως, εἶϑ' οὔ- 


ὅ Ὅμηρον] 1 818 1 ἢ: οὔτως 18 τὸ ἕ: δὲ 14 αὖ Σ 
τῶν] αὐτῶν τοο 16 ἐχένων ΔπΟΙγτπιδΒ: ἔχεν ἐλαφρῶν ἢ 
ὁ Πλάτων] ἐλαφρῶν ὁπλιτῶν Τυτπεῦαβ. Εογῦ. ἐλαφρῶν [ὕπλων : 
ἢ φησιν) ὁ Πλάτων οἵ. ἀΘ ἴμ6σρ. Ῥ. 628 ἃ 17 μεταταχϑ εῖ- 
σαι ὨοΟΘΒΠΘΥΒ ῬΥΟΔΌΠ 19 ἢ: προπομάτων 38 σώ- 
ματι ΒΆΒΙΘΘΙΒΙ5: πόματι 


σι 


10 


1ὅ 


20 


2Ὁ 


ΠΙΒΕΒ ΝΠ]. 9501 


τῶς ἐμφορούμενοι τῶν ἄλλων. οὐδενὸς ὃὲ πρὸς 
μεταβολὴν καὶ τὸ ποιῆσαι νοσημάτων καινῶν γένε- 
σιν ἀσϑενέστερόν ἐστιν ἡ περὶ τὰ λουτρὰ τῆς σαρ- 
κὸς πολυπάϑεια καϑάπερ σιδήρου πυρὶ μαλασσομέ- 
νης καὶ ῥεούσης, εἶτα βαφὴν ὑπὸ ψυχροῦ καὶ στό- 
μῶσιυν ἀναδεχομένης" 

“ἔνϑα μὲν εἰς ᾿ἀχέροντα Πυριφλεγέϑων τε δέουσι" 


τοῦτο γὰρ ἄν τις εἰπεῖν μοι δοκεῖ τῶν ὀλίγον ἡμῶν Β 
ἔμπροσϑεν γεγονότων. βαλανείου θύρας ἀνοιχϑεί- 
σης. ἐκεῖνοι γὰρ οὕτως ἀνειμένοις ἐχρῶντο καὶ μαλα- 
κοῖς. ὥστ᾽ ᾿Δλέξανδρος μὲν ὃ βασιλεὺς ἐν τῷ λου- 
τρῶνι πυρέττων ἐχάϑευδεν" αἵ δὲ Γαλατῶν γυναῖς- 
κες εἰς τὰ βαλανεῖα πόλτου χύτρας εἰσφέρουσαι μετὰ 
τῶν παίδων ἤσϑιον ὁμοῦ λουόμεναι. νῦν δὲ λυτ- 
τῶσιν ἔοικε τὰ βαλανεῖα καὶ ὑλαχτοῦσι καὶ σπα- 
ράττουσιν᾽ ὁ δ᾽ ἑἕλκόμενος ἀὴρ ἕν αὐτοῖς. ὑγροῦ 
αἵγμα καὶ πυρὸς γεγονώς, οὐδὲν ἐᾷ τοῦ σώματος 
ἡσυχίαν ἄγειν. ἀλλὰ πᾶσαν ἄτομον κλονεῖ καὶ τα- 
ράσσει καὶ μεϑίστησιν ἐξ ἕδρας. ἄχρι οὗ κατασβέ- 
σωμὲν αὑτοὺς πεπυρωμένους καὶ ξέοντας. οὐδὲν 
οὖν ἔφην “ὦ 4Διογενιανέ, δεῖται ὃ λόγος αἰτιῶν 
ἐπεισοδίων ἔξωϑεν οὐδὲ μετακοσμίων. ἀλλ᾽ αὐτό- 
ϑὲν ἡ περὶ τὴν δίαιταν μεταβολὴ τὰ μὲν συγγεν- 
νᾶν τὰ δ᾽ ἀφανίζειν τῶν νοσημάτων οὐκ ἀδύνατός 


ἐστι. 
ἢ ΕΠΟΤΩ; ἡ 18 εἰς ᾿ἀχέροντα] εἰς ἀχέρων τε το] εἶσα- 
χέροντες Τηθ] 18 κύτρας 1166 1} 20 αὑτοὺς ὄ: αὐτοὺς 


28 ἢ: οὖν γεννᾶν 


ἜΣ ΟΥΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΝ 


ΠΡΟΒΜΛΗΜΩΑ͂ 1. 


Διὰ τί τοῖς φϑινοπωρινοῖς ἐνυπνίοις ἥκιστα πιστεύομεν. 


ΡΟΣ Π“. ΤΌΤ ΖΙ ΧΟΡΟΣ, 


ΦΛΩΡΟΣ, ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ, ΟἹ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΑΡΧΟῪ 
ὙΟΙ, ΦΑΒΩΡΙΝΟΣ. 


Ὁ. 1. Προβλήμασιν ᾿Ζριστοτέλους φυσικοῖς ἐντυγχά- 
νῶν Φλῶρος εἰς Θερμοπύλας κομισϑεῖσιν αὐτός τὲ 
πολλῶν ἀποριῶν, ὅπερ εἰώϑασι πάσχειν ἐπιεικῶς αἵ 
φιλόσοφοι φύσεις, ὑπεπίμπλατο καὶ τοῖς ἑταίροις 

,ὔ - 9 -Ὕ τ 2 ’ ; 
μετεδίδου. μαρτυρῶν αὐτῷ τῷ “Δριστοτέλει λέγοντι 
τὴν πολυμάϑειαν πολλὰς ἀποριῶν ἀρχὰς ποιεῖν. τὰ 
μὲν οὖν ἄλλα μεϑ' ἡμέραν οὐκ ἄχαριν ἡμῖν ἐν τοῖς 

΄ Χ ’ “Ξ Χ Χ ἷς Ν 
περιπάτοις διατριβὴν παρξσχε᾽ τὸ δὲ λεγόμενον περὶ 
τῶν ἐνυπνίων. ὡς ἔστιν ἀβέβαια καὶ ψευδῆ μάλιστα 
περὶ τοὺς φυλλοχόους μῆνας. οὐκ οἶδ᾽ ὅπως, ἕτέ- 
ροις λόγοις πραγματευσαμένου τοῦ Φαβωρίνου μετὰ 

Ἑ τὸ δεῖπνον. ἀνέκυψε. τοῖς μὲν οὖν σοῖς ἑταίροις 
ἐμοῖς δ᾽ υἱοῖς ἐδόκει λελυκέναι τὴν ἀπορίαν ᾽4ρι- 
στοτέλης" καὶ οὐδὲν ὥοντο δεῖν ζητεῖν οὐδὲ λέγειν 
ἀλλ᾽ ἢ τοὺς καρπούς, ὥσπερ ἐχεῖνος. αἰτιᾶσϑαι 

Ί 5 θποῦσλ ἢ 59 ᾿ 
νέοι γὰρ ὄντες ἔτι καὶ σφριγῶντες πολὺ πνεῦμα 
γεννῶσιν ἐν τῷ δώματι καὶ ταραχῶδες᾽ οὐ γὰρ 
τὸν οἶνον εἰκός ἐστι μόνον ξεῖν καὶ ἀγανακτεῖν, 


ὃ φϑινοπώροις τηθὶ 10 αὐτῷ) οὕτω ΤΟΘΠΠΘΙ 8 
11 ἀποριῶν Ἢ 16 ἑτέρους λόγουῦ [16 φαβορίνου νοὶ] 
φαβουρένου τὴοϊ 18 ΄ἀριστοτέλης] ΕὙαρΡΊΩ. 242 28 ξεῖν] 
ζῆν ταϑὶ. οἵ. Ῥιαύ, ἃ Τιορρ. Ρ. 1188. Ῥμδαθᾶν. ἢ. 3510 


ΤΠΙΒΕΕΝ ὙἹἼΠ. 909 


οὐδὲ τοὔλαιον ἂν ἢ νεουργὸν ἐν τοῖς λύχνοις ψό- 
φον ἐμποιεῖν, ἀποκυματιξούσης τὸ πνεῦμα τῆς 8ὲερ- 
μότητος" ἀλλὰ καὶ τὰ σιτία τὰ πρόσφατα καὶ τὴν 
ὀπώραν ἅπασαν δρῶμεν ἐντεταμένην καὶ οἰδοῦσαν, 
5 ἄχρι ἂν ἀποπνεύσῃ τὸ φυσῶδες καὶ ἄπεπτον. ὅτι 
δ᾽ ἐστὶ τῶν βρωμάτων ἔνια δυσόνειρα καὶ ταραχ- 
τικὰ τῶν καϑ᾽ ὕπνον ὄψεων. μαρτυρίοις ἐχρῶντο 
τοῖς τε κυάμοις καὶ τῇ κεφαλῇ τοῦ πολύποδος, ὧν 
ἀπέχεσθαι κελεύουσι τοὺς δεομένους τῆς διὰ τῶν 
10 ὀνείρων μαντικῆς. 

ὃ, Ὁ δὲ Φαβωρῖνος αὐτὸς τὰ μὲν ἄλλα δαιμο- 
νιώτατος ᾿Δριστοτέλους ἐραστής ἐστι καὶ τῷ Περι- 
πάτῳ νέμει μερίδα τοῦ πιϑανοῦ πλείστην᾽ τότε 
μέντοι λόγον τινὰ τοῦ Ζημοχρίτου παλαιὸν ὥσπερ 

16 ἐκ καπνοῦ καϑελὼν ἠμαυρωμένον οἷος ἦν ἐχκαϑαί- 
ρειν καὶ διαλαμπρύνειν᾽ ὑποθέμενος τοῦτο δὴ τούὐ- 188 
πιδήμιον, ὅ φησι 4ημόκριτος, “ἐγκαταβυσσοῦσϑαι 
τὰ εἴδωλα διὰ τῶν πόρων εἰς τὰ σώματα καὶ ποιεῖν 
τὰς κατὰ τὸν ὕπνον ὄψεις ἐπαναφερόμενα" φοιτᾶν 

90 δὲ ταῦτα πανταχόϑεν ἀπιόντα καὶ σκευῶν καὶ ἵμα- 
τίων καὶ φυτῶν μάλιστα δὲ ξῴων ὑπὸ σάλου πολ- 
λοῦ καὶ ϑερμότητος οὐ μόνον ἔχοντα μορφοειδεῖρ 
τοῦ σώματος ἐπβεμάγμενσο ὁμοιότητας (ὡς ᾿Επίκου- 
ρος οἴεται μέχρι τούτου Ζ)΄ημοχρίτῳ αὐυρεπώμενος, 

95 ἐνταῦϑα δὲ προλιπὼν τὸν λόγον), ἀλλὰ καὶ τῶν 
κατὰ ψυχὴν κινημάτων καὶ βουλευμάτων ἑκάστῳ 


1 ἢ Ὑ6] ἢ τηθὶ 4 ἕ; οἰδῶσαν 11 φαβουρῖνος τηθὶ 
ΕΥ̓ “ημόκριτος] οἵ, ΜΌΠΔΟΗ. 1 ρΡ. 858 αὰἱ μοῦ ὑθβυϊτηομϊαϊα 
Ομ Ιβιῦ 26 ἑκάστου 


ῬΙαξατομΐ Μοτσδὶα. ὙΟἹ. ΤΥ. 28 


Β 


854 ΟΥΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


καὶ ἠθῶν καὶ παϑῶν ἐμφάσεις ἀναλαμβάνοντα συν- 
ἐφέλκεσθαι, καὶ προσπίπτοντα μετὰ τούτων ὥσπερ 
ἔμψυχα φράξειν καὶ διαγγέλλειν τοῖς ὑποδεχομένοις 
τὰς τῶν μεϑιέντων αὐτὰ δόξας καὶ διαλογισμοὺς 
καὶ δρμάς, ὅταν ἐνάρϑρους καὶ ἀσυγχύτους φυλάτ- 
τοντὰ προσμίξῃ τὰς εἰκόνας. τοῦτο δὲ μάλιστα ποιεῖ 
δι᾿ ἀέρος λείου τῆς φορᾶς αὐτοῖς γιγνομένης ἀκωλύ- 
του χαὶ ταχείας. ὃ δὲ φϑινοπωρινός, ἐν ᾧ φυλλο- 
χοεῖ τὰ δένδρα, πολλὴν ἀνωμαλίαν ἔχων καὶ τρα- 
χύτητα, διαστρέφει καὶ παρατρέπει πολλαχῆ τὰ εἴ- 
δωλα καὶ τὸ ἐναργὲς αὐτῶν ἐξίτηλον καὶ ἀσϑενὲς 
ποιεῖ τῇ βραδυτῆτι τῆς πορείας ἁμαυρούμενον, 
ὥσπερ αὖ πάλιν πρὸς ὀργώντων καὶ διακαομένων 
ἐχϑρώσκοντα πολλὰ καὶ ταχὺ κομιζόμενα τὰς ἐμ- 
φάσεις νεαρὰς καὶ σημαντικὰς ἀποδίδωσιν. 

ὃ. Εἶτα διαβλέψας πρὸς τοὺς περὶ τὸν “ὐτό- 
βουλον καὶ μειδιάσας “ἀλλ᾽ δρῶ᾽ εἶπεν “ὑμᾶς οἵους 
τ᾽ ὄντας ἤδη σκιαμαχεῖν πρὸς τὰ εἴδωλα καὶ δόξῃ 
παλαιᾷ καϑάπερ γραφῇ προσφέροντας ἁφὴν οἴεσθαί 
τι ποιεῖν. καὶ ὃ “ὐτόβουλος παῦε ποικίλλων᾽ ἔφη 
ἱπρὸς ἡμᾶς" οὐ γὰρ ἀγνοοῦμεν, ὅτι τὴν ᾿Δριστοτέ- 
λους δόξαν εὐδοκιμῆσαι βουλόμενος ὥσπερ σκιὰν 
αὐτῇ τὴν Ζημοχρίτου παραβέβληκας. ἐπ᾽ ἐκείνην 
οὖν τρεψόμεϑα κἀκείνῃ μαχούμεϑα κατηγορούσῃ τῶν 
νέων καρπῶν καὶ τῆς φίλης ὀπώρας οὐ προσηκόν- 


8 οπι. ὟΥ : διαστέλλειν 8 φυλλοροεῖ Τα ΘΌΠΘΥαΒ. Θχ Εἰ 
19 ἀφὴν νοὶ ἀφῆν τηοῖ, βαφὴν 20 ποικίλων τυρὶ 
28 ἐπ᾽ Μεανιρὶυβ 24 κἀκείνη γ0] κἀκείνην Ταθὶ κα- 
τηγοροῦσι γ6] προσηγορούση 1161} 


φῶ ὧν ἐν δὰ δὲ, 


ΕΝ 
ψ 


ΤΠΙΒΕΗΝ ὙΠ]. 0 


τῶς. τὸ γὰρ ϑέρος αὐτοῖς μαρτυρεῖ καὶ τὸ μετό- ---“ 
πῶώρον, ὅτε μάλιστα χλωρὰν καὶ φλύουσαν, ὡς ᾽ἄν- 
τίμαχος ἔφη, τὴν ὀπώραν γεννωμένην ἄρτι προῦδ- 
φερόμενοι ἧττον ἀπατηλοῖς καὶ ψευδέσιν ἐνυπνίοις 
σύνεσμεν" οἱ δὲ φυλλοχόοι μῆνες ἤδη τῷ χειμῶνι 
παραδκηνοῦντες ἐν πέψει τὰ σιτία καὶ τὰ περιόντα 
τῶν ἀκροδρύων ἰσχνὰ καὶ ῥδυσὰ καὶ πᾶν ἀφεικότα 
τὸ πληχτικὸν ἐκεῖνο καὶ μανικὸν ἔχουσι. καὶ μὴν Ἐὶ 
οἴνου γε τὸν νέον οἵ πρωιαίτατα πίνοντες ᾿ᾶάνϑε- 
10 στηριῶνι πίνουσι μηνὶ μετὰ χειμῶνα καὶ τὴν ἡμέ- 
ραν ἐχείνην ἡμεῖς μὲν ᾿4γαϑοῦ Ζ.αίμονος, ᾿4ϑηναῖοι 
ὃὲξ Πιϑοίγια προσαγορεύουσι" γλεύκους δὲ ξέοντος 
ἀεὶ ἀφαιρεῖσϑαι καὶ τοὺς ἐργάτας δεδιότας ὁρῶμεν. 
ἀφέντες οὖν τὸ συκοφαντεῖν τὰ τῶν ϑεῶν δῶρα 
ιό μετίωμεν ἑτέραν ὁδόν. ἣν ὑφηγεῖται τοὔνομα τοῦ 
χρόνου χαὶ τῶν ὑπηνεμίων καὶ ψευδῶν ὀνείρων. 
φυλλοχόος γὰρ ὀνομάξεται διὰ ψυχρότητα καὶ ξη- 
ρότητα τηνικαῦτα τῶν φύλλων ἀπορρεόντων᾽ πλὴν 
εἴ τι ϑερμόν ἐστιν ἢ λιπαρὸν ὡς ἐλαῖαι καὶ δάφναι 
80 καὶ φοίνικες ἢ διερὸν ὡς μυρσίνη καὶ κιττός. τού- ᾿ 
τοις γὰρ ἡ κρᾶσις βοηϑεῖ τοῖς δ᾽ ἄλλοις οὔ οὐ 
γὰρ παραμένει τὸ ἐχέχολλον καὶ συνεκτικόν, ἢ πυκ- 
νουμένης ψυχρότητι τῆς ἰκμάδος ἢ ξηραινομένης δι᾽ 


οι 


᾿ 2 61. γ᾽ Κθηδυῖαβ: φλειοῦσαν Υγ6] φλοιοῦσαν οἵ, ΚΊΏΚΘΙ. 
ΒΥ. Ρ. 233 8 γενομένην ἢ ἧ 4 ἧττον Ἰάθηη: τοὺς καρποὺς 


ἧττον 8 πληχτικὸν ΒΟΥΙΡΒΙ οὑτὰ ΕΙΡΟΥΙΟ: πληκχτίζον οἵ. 
Ὁ 695» 9 γε Ι΄61: τε 12 ΤὌυλπθοθυΒ: πιϑοιγία 
Χ;: γλεύκου 18 ἀεὶ ἀφαιρεῖσθαι) ἐμφορεῖσϑαι ὟΥ ; τηϑ] τη 


ἄγαν (γ61 ἔτι) ἐμφορεῖσθαι οἷ. Ὑ10. ΟἸο. 6.19. 106 καὶ τῶν] 
τῶν 
ΡΣ 


856. ΟΥΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΤΌΝΜ ΠΙΒΕᾺΗ ὙἹΠ. 


ἔνδειαν ἢ δι’ ἀσϑένειαν. ἔστι μὲν οὖν καὶ φυ- 
τοῖς ὑγρότητι ἢ ϑερμότητι τεϑηλένανι καὶ αὐξάνε- 
σϑαι, μᾶλλον δὲ τοῖς ξῴοις᾽ καὶ τοὐναντίον ἡ ψυ- 
χρότης καὶ ἡ ξηρότης ὀλέϑριον. διυὸ χαρεεντθ 
Ὅμηρος εἴωϑε “διεροὺς βροτούς" ΑΡΔΕ ΙΝ καὶ τὸ πα ὕ 
χαίρειν “ἰαίνεσϑαι.᾽ ᾿διγεδανόν᾽ δὲ καί ᾿χρυερόν᾽ τὸ ) 
λυπηρὸν καὶ τὸ φοβερόν. ὁ δ᾽ ἀλίβας καὶ ὃ σκε- β 


186 λετὸς ἐπὶ τοῖς νεκροῖς λέγονται, λοιδορουμένης τῷ 
ὀνόματι τῆς ξηρότητος. ἔτι τὸ μὲν αἷμα κυριωτά- 
Ἐῆνν τῶν ἐν ἡμῖν ἔχον ὀδναίοιν ἅμα καὶ ϑερμόν ἐστι 
καὶ ὑρϑόν, τὸ δὲ γῆρας ἀμφοῖν ἐνδεές. ἔοικε δὲ 
τοῦ ἐνιαυτοῦ περιιόντος οἷον γῆρας εἶναι τὸ φϑι- ἱ 
νόπωρον᾽ οὔπω γὰρ ἥκει τὸ ὑγρόν, οὐκέτι δὲ τὸ : 


"μ 


0 


ϑερμὸν ἔρρωται᾽ δεῖγμα δὲ γεγονὸς ἀτεχνῶς ξηρό- 
τητος ἅμα καὶ ψυχρότητος ἐπισφαλῆ ποιεῖ τὰ σώ- τ 
ματα πρὸς τὰς νόσους. τοῖς δὴ σώμασι τὰς ψυχὰς 
συμπαϑεῖν ἀνάγκη. καὶ μάλιστα παχνουμένου τοῦ 
Β πνεύματος ἀμαυροῦσϑαιν τὸ μαντικόν, ὥσπερ κάτο- 
πτρον ὁμίχλης ἀναπιμπλάμενον. οὐδὲν οὖν τρανὸν 
3 2 " 3. φΦ. 2᾿ 2 "Ὁ , 
οὐδ᾽ ἔναρϑρον οὐδ᾽ εὔσημον ἐν ταῖς φαντασίαις 30 
ἀποδίδωσι. μέχρι οὗ παχὺ καὶ ἀλαμπὲς καὶ συν- 
’ 2  Ὲς Ὁ 
ἑσταλμένον ἕδστίν. 


2 ἢ] καὶ ΤΣΠΘΡαΒ οὐ Ἐπαβίαυμϊαβ δα Ηομ. ξ 201 
ὅ Ὅμηρος] ζ 201. 166. Τ' 82, Δ 211 8 λέγονται Ἐϊαδύμδ- 
{15 (1. 1.): γἕγονε 10. “τῷ ὀνόματι Ἰ)οΘη που (ὁΧχ Εα- 
βυδ 10): τὰ ὀνόματα οἔ. Ρ. 815 ἃ 9 κυριώτατον ταὶ Σ 
18 δὲ] δὴ ταθὶ 21 παχὺ Χ: τραχὺ 


ΣΥΜΠΟΣΙΑΚΩΝ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΩΝ 
ΒΙΒΑ͂ΙΟΝ ἘΝΑ͂ΤΟΝ. 


ΠΡΟΟΊΜΙΟΝ. 


1, Τὸ ἔνατον τῶν Συμποσιακῶν. ὦ Σόσσιε Σε- 
δ νεχίων. περιέχει λόγους τοὺς ᾿ϑήνησιν ἐν τοῖς 
"Μουσείοις γενομένους καὶ μάλιστα τὴν ἐννεάδα ταῖς 
“Μούσαις προσήκειν. ὃ δ᾽ ἀριϑμὸς ἂν ὑπερβάλλῃ 
τὴν συνήϑη δεκάδα τῶν ξητημάτων. οὐ ϑαυμαστέον᾽" 
ἔδει γὰρ πάντα ταῖς Μούσαις ἀποδοῦναι τὰ τῶν 
ιο Μουσῶν καὶ μηδὲν ἀφελεῖν ὥσπερ ἀφ᾽ ἱερῶν. πλεί- 
ονὰ καὶ καλλίονα τούτων ὀφείλοντας αὐταῖς. 
6 καὶ] τῷ καὶ ΤυσποθυΒ. ϑ'8α αὖ νἱᾶ. Ὀ6Π6 56 μβεθϑῦ καὶ 


αὖ δὰ αὐϑοβίϊοποιι ΧΙΥ τϑἔογθθαν 1. 6. καὶ ὅτι μάλιστα ἡ 
ἐννεὰς ταῖς Μ. προσήκει 


ῃ 


ΠΡΟΒΜΗΜΔΑ 7’. 
Περὶ στίχων εὐκαίρως ἀναπεφωνημένων καὶ ἀκαίρως. 


ΠΡΟΣΩΠ.Α͂ ΤΟΎ 4ΙΔ4ΖΟΓΟΥ͂. 


ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΠΛΟΥΎΤΑΡΧΟΣ, ἘΡΑΤΩΝ, 4144ΣΚΑΜΟΙ, 
ΣΥΝΉΘΕΙΣ ΠΟΛΛΜΟΙ ΤΟΥ ΑΜΜΩΝΙΟΥ. δ 


1. ᾿“μμώνιος ᾿4ϑήνησι στρατηγῶν ἀπόδειξιν ἔλα- 
βὲν ἐν τῷ 4ιογενείῳ τῶν γράμματα καὶ γεωμετρίαν 
καὶ τὰ δητορικὰ καὶ μουσικὴν μανθανόντων ἐφή- 
βων. καὶ τοὺς εὐδοκιμήσαντας τῶν διδασκάλων ἐπὶ 
δεῖπνον ἐκάλεσε. παρῆσαν δὲ καὶ τῶν ἄλλων φιλο- 
λόγων συχνοὶ καὶ πάντες ἐπιεικῶς οἵ συνήϑειο. ὃ β 
μὲν οὖν ᾿4χιλλεὺς μόνοις τῶν ἀγωνισαμένων τοῖς 
μονομαχήσασι δεῖπνον χατήγγειλξ. βουλόμενος ὥς 

Ἑ φασιν εἴ τις ἕν τοῖς ὅπλοις ὀργὴ πρὸς ἀλλήλους 
καὶ χαλεπότης γένοιτο, ταύτην ἀφεῖναι καὶ κατα- τὸ 
ϑέσϑαι τοὺς ἄνδρας ἑστιάσεως κοινῆς καὶ τραπέζης 
μετασχόντας" τῷ δ᾽ ᾿“μμωνίῳ συνέβαινε τοὐναντίον" 
ἀκμὴν γὰρ ἡ τῶν διδασκάλων ἅμιλλα καὶ φιλονει- 
κία σφοδροτέραν ἔλαβεν ἐν ταῖς κύλιξι γενομένων" 
ἤδη δὲ καὶ προτάσεις καὶ προκλήσεις ἦσαν ἄκριτοι 30 


"- 


0 ᾿ 


καὶ ἄτακτοι. 
ὃ, Διὸ πρῶτον μὲν ἐκέλευσεν ὦσαι τὸν Ἐρά- 


ἴ ἐν Μαεάν!σιαβ Ζιογενείῳ (80. γυμνασίῳ) Ἔ: διογε- 
νίῳ 12 ᾿Δχιλλεὺς] οἵ. Ηοχμι. Ψ' 810 18 φιλονικία ὃ 


ΤΙΒΕᾺΗ ΙΧ. 909 


᾿" Ἀ Ἔ ᾿ "; Ν Ἀ - - 
τωνὰ πρὸς τὴν λύραν ἄσαντος δὲ τὰ πρῶτα τῶν 


Ἔργων 


“οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην ἐρίδων γένος, 


ἐπήνεσεν ὡς τῷ καιρῷ πρεπόντως ἁρμοσάμενον᾽ 


ὅ ἔπειτα περὶ στίχων εὐκαιρίας ἐνέβαλε λόγον, ὡς μὴ 


10 


1ὅ 


20 


μόνον χάριν ἀλλὰ καὶ χρείαν ἔστιν ὅτε μεγάλην 
ἐχούσης. καὶ ὁ μὲν ῥαψωδὸς εὐϑὺς ἦν διὰ στόμα- 
τος πᾶσιν. ἐν τοῖς Πτολεμαίου γάμοις ἀγομένου 
τὴν ἀδελφὴν καὶ πρᾶγμα δρᾶν ἀλλόκοτον νομιξο- 
μένου καὶ ἄϑεσμον ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἐπῶν ἐκεί- 
νῶν 
ἱΖεὺς δ᾽ Ἥρην ἐκάλεσσε κασιγνήτην ἄλοχόν τε ἢ 

καὶ ὁ παρὰ Ζημητρίῳ τῷ βασιλεῖ ἀπρόϑυμος ὧν ἄδειν 
μετὰ τὸ δεῖπνον, ὥς τὲ προσέπεμψεν αὐτῷ τὸν υἱὸν 
ἔτι παιδάριον ὄντα, τὸν Φίλιππον, ἐπιβαλὼν εὐθὺς 

τὸν παῖδά μοι τόνδ᾽ ἀξίως Ἡρακλέους 

ἡμῶν τε ϑρέψαι "ἢ 


καὶ ᾿ἀνάξαρχος ὑπ᾽ ᾿4λεξάνδρου μήλοις βαλλόμενος 181 


παρὰ δεῖπνον. ἐπαναστὰς καὶ εἰπών 
᾿βεβλήσεταί τις ϑεῶν βροτησίᾳ χερί. 
πάντων δ᾽ ἄριστος Κορίνϑιος παῖς αἰχμάλωτος, ὅϑ᾽ 


8 Ἠροβιοά. 0 11 4 Ν: ἐπήνησά (δῦ ἐπήνεσά) πως 
τὸ καιρῷ προτρέποντος 8 ἀγομένου ἐν τοῖς {1π. γάμοις τη61 
9 νομιζομένου καὶ ἄϑεσμον ὃ: ὃ μὲν οὐκ ἐᾷ ϑεσμὸν ἀαὰτ 
Βο Ποὺ ν θχοϊἰββθῦ, ΠΡυδυ ΟΟΌ]α5. Δ οἱ ῬΥΙΟΥΘ δια ΔΙ ΘΓ ΌΣΩ 
ον ἈΘΙτουουῦ 12 Ἤοιι. 990 ἐκάλεσσε) προσέειπε Ἰᾷ 61 
18 ἀπρόϑυμος] 1Π ΞΕ ἀ ογδβυτα; μὴ πρόϑυμοςῦὉ ὧν Ὗ: ἦν 
14 ὥς τε] τιδ]1ῃ} ὡς δὲ 16 ΝΆΌΟΚ. Ῥ. 916 18 μελλόμε- 
ψὸς ΤΏ6] 19 ἐπαναστάντας 1 ΘΓ ΘΟ ΘΕ τ  ΘΥ 7:. 
Τιϑδνῦ. ῖορ. 9, 00 21 ἄριστα ἢ 69 ὃς ὅτε 5 


Ε 


900 ΟΥΛΔΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


ἡ πόλις ἀπώλετο καὶ Μόμμιος ἐκ τῶν ἐλευϑέρων 
τοὺς ἐπισταμένους γράμματα παῖδας εὐθυσκοπῶν 
ἐκέλευσε γράψαι στίχον, ἔγραψε 

τρὶς μάκαρες Ζαναοὶ καὶ τετράκις, οἱ τότ᾽ ὄλοντο" 


καὶ γὰρ παϑεῖν τι τὸν Μόμμιον φασὶ καὶ δακρῦ- 
σαι καὶ πάντας ἀφεῖναι ἐλευϑέρους τοὺς τῷ παιδὴ 
προσήκοντας. ἐμνήσθη τὲ καὶ τῆς Θεοδώρου τοῦ 
τραγῳδοῦ γυναικὸς οὐ προσδεξαμένης αὐτὸν ἐν τῷ 
συγκαϑεύδειν, ὑπογύου τοῦ ἀγῶνος Ὄντος" ἐπεὶ δὲ 
νικήσας εἰσῆλϑε πρὸς αὐτήν, ἀσπασαμένης καὶ εἰ- 
πούσης 
᾿Δ4γαμέμνονος παῖ, νῦν ἐκεῖν᾽ ἔξεστί σοι.᾽ 


8. Ἐκ δὲ τούτου πολλὰ καὶ τῶν ἀκαίρων ἑνίοις 
5 ΄ λ τ ς τ 27 δ᾽ δ Ψ Ἁ σ᾽ , 
ἐπήει λέγειν, ὡς οὐκ ἄχρηστον εἰδέναι καὶ φυλάτ- 

- ἕ ’ ΄ ᾿ ΔΑΝ - 

τεσϑαι" οἷἱον Πομπηίῳ Μάγνῳ φασὶν ἀπὸ τῆς με- 
γάλης ἐπανήκοντι στρατείας τὸν διδάσκαλον τῆς ϑυ- 
γατρὸς ἀπόδειξιν διδόντα, βιβλίου κομισϑέντος 
ἐνδοῦναι τῇ παιδὶ τοιαύτην ἀρχήν. 

ἥλυϑες ἐκ πολέμου: ὡς ὥφελες αὐτόϑ᾽ ὀλέσϑαι.᾽ 


Κασσίῳ δὲ “ογγίνῳ λόγου προσπεσόντος ἀδεῦσπό- 
Ἂ δΧ 3. ’ , . Χ " 
του, τὸν υἱὸν ἐπὶ ξένης τεϑνάναι, καὶ τἀληϑὲς ἔχον- 
3 Ὁ ᾿] ᾿ 5. φ 3 “- 1 δὴ ᾽ 
τος εἰπεῖν οὐδενὸς οὐδ᾽ ἀνελεῖν τὸ ὕποπτον, εἰσελ- 
ϑὼν συγκλητικὸς ἀνὴρ πρὸς αὐτὸν ἤδη πρεσβύτερος 

2 εὐθυσχοπῶν ὃ: εὐσυσκύπων ΜΙΠῚ εὐθυσκοπῶν ἰτδῃ8- 
Ῥοπθηᾶπμῃι νἱᾶ. απΐθ ἔγραψε οὗ, ϑγιηῦ. 4 Ἠοῃμι. ε 800 
6 ἐλευϑέρους)] 46]. ΘοΘΏποΥαβ, πὰπὰ ἐλευϑέρους ἀφεῖναι 
1 τε καὶ] δὲ καί τις ΜεαάανίρίαβΒ. ΝΙΠ1] ορὰβ τοῦ ἢ 


12 βορῃ. Ἐ]θοῦ. 2 10 ἢ: στρατιᾶς 21 τἀληϑὲς ἕ: τὸ 
ἀληϑὲς 22 οὐδενὸς 


ΤΙΒΕΒ ΙΧ. 9601 


“οὐ καταφρονήσεις᾽ ἔφη ᾿“ογγῖνε. λαλιᾶς ἀπίστου 
καὶ χκακοήϑους φήμης. ὥσπερ οὐκ εἰδὼς οὐδ᾽ ἀνε- 
γνωκὼς τό 

φήμη δ᾽ οὔ τις πάμπαν ἀπόλλυται; 


ς 3 2 ς ΦΡῚ ’, 3 ’ -» 
5 ὃ δ᾽ ἐν Ῥόδῳ στίχον αἰτήσαντι γραμματικῷ ποιου- 
, .-᾿ 2 -ὝἭ ᾿Α ’ 
μένῳ δεῖξιν ἐν τῷ ϑεάτρῳ προτείνας 
“ἔρρ᾽ ἐκ νήσου ϑᾶσσον, ἐλέγχιστε ξωόντων 


2 Ψ ν 


ἄδηλον εἴτε παίξων ἐφύβρισεν εἴτ᾽ ἄκων ἠστόχησε. 
ταῦτα μὲν οὖν παρηγόρησεν ἀστείως τὸν ϑόρυβον. 


10 ΠΡΟΒΠΗΜΩΑ͂ Β΄. 
Τίς αἰτία. δι’ ἣν τὸ ἄλφα προτέταχται τῶν στοιχείων. 


ΠΡΟΣΩΠ. ΤΟΎ Ζ4ΙΆ4ΖΟΓΟΥ͂. 
ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ἙΡΜΕΙ͂ΑΣ, ΠΡΩΤΟΓΈΝΗΣ.. 


1. Ἔϑους δ᾽ ὄντος ἐν τοῖς Μουσείοις κλήρους 
15 περιφέρεσϑαι καὶ τοὺς συλλαχόντας ἀλλήλοις προ- 
τείνειν φιλόλογα ξητήματα, φοβούμενος ὁ ᾿Ζζμμώ- 
νιος μὴ τῶν ὁμοτέχνων τινὲς ἀλλήλοις συλλάχωσι., 
προσέταξεν ἄνευ κλήρου γεωμέτρην γραμματικῷ 
προτεῖναι καὶ δητορικῷ μουσικόν, εἶτ᾽ ἔμπαλιν ἀνα- 
90 στρέφειν τὰς ἀνταποδύσεις. 
᾿ς Ὡ, Προύτεινεν οὖν Ἑρμείας ὃ γεωμέτρης Πρω- 


1 καταφρόνησις τηθὶ 2 οὐ δρᾶν ἐγνωκὼς 1ά6 πὶ 
4 Ἠρ65. ΟὉ τθ8 ἀπόλυται τηθὶ 6 δείξειν 116 γὴ 
Ὁ Ἑΐοτα. κα 712 21 ὝΤ: ὁ Ἑρμείας 


902 ΟΥΛΔΕΞΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΜΌΝΜ 


τογένει τῷ γραμματικῷ πρῶτος αἰτίαν εἰπεῖν, δι᾽ 
ἣν τὸ ἄλφα προτάττεταν τῶν γραμμάτων ἁπάντων" 
ὁ δὲ τὴν ἐν ταῖς σχολαῖς λεγομένην ἀπέδωκε" τὰ 
μὲν γὰρ φωνήεντα τῷ δικαιοτάτῳ λόγῳ πρωτεύειν 
τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώνων᾽" ἐν δὲ τούτοις τῶν μὲν ὅ 
μακρῶν Ὄὕντων τῶν δὲ βραχέων, τῶν δ᾽ ἀμφότερα 
καὶ διχρόνων λεγομένων, ταῦτ᾽ εἰκότως τῇ δυνάμει 

Ε' διαφέρειν. αὐτῶν δὲ τούτων πάλιν ἡγεμονικωτάτην 
ἔχειν τάξιν τὸ προτάττεσϑαινι τῶν ἄλλων δυεῖν ὑπο- 
τάττεσϑαι δὲ μηδετέρῳ πεφυκός, οἷόν ἐστι τὸ ἄλφα" 1 
τουτὶ γὰρ οὔτε τοῦ ἰῶτα δεύτερον οὔτε τοῦ υ τατ- 
τόμενον ἐθέλειν ὁμολογεῖν οὐδ᾽ ὁμοπαϑεῖν ὥστε 
συλλαβὴν μίαν ἐξ ἀμφοῖν γενέσθαι, ἀλλ᾽ ὥσπερ 
ἀγανακτοῦν καὶ ἀποπηδῶν ἰδίαν ἀρχὴν ζητεῖν ἀεί" 
ἐχείνων δὲ ὁποτέρου βούλει προταττόμενον ἀκο- τὸ 
λουϑοῦντι καὶ συμφωνοῦντι χρῆσϑαι καὶ συλλαβὰς 
ὀνομάτων ποιεῖν. ὥσπερ τοῦ “αὔριον᾽ καὶ τοῦ “αὖ- 
λεῖν᾽ καὶ τοῦ ᾿ 4ἴαντος᾽ καὶ τοῦ “αἰδεῖσϑαι᾽ καὶ μυ- 
ροίων ἄλλων. διὸ τοῖς τρισίν, ὥσπερ οἵ πένταϑλοι, 

188 περίεστι καὶ νικᾷ, τὰ μὲν πολλὰ τῷ φωνᾶεν εἶναι, 30 
τὰ δ᾽ αὖ φωνάεντα τῷ δίχρονον, ταῦτα δ᾽ αὐτὰ 
τῷ πεφυκέναι καϑηγεῖσϑαι δευτερεύειν δὲ μηδέ- 
ποτε μηδ᾽ ἀκολουϑεῖν. 

ὃ. Παυσαμένου δὲ τοῦ Πρωτογένους, καλέσας ᾿ 

ἐμὲ ὁ ᾿Δμμώνιος “οὐδέν᾽ ἔφη σὺ τῷ Κάδμῳ βοηϑεῖς 58 

ὁ Βοιώτιος. ὃν φασὶ τὸ ἄλφα πάντων προτάξαι διὰ 

τὸ Φοίνικας οὕτω καλεῖν τὸν βοῦν, ὃν οὐ δεύτερον 


, 
“᾿.ὐ  χ υ....» 


4 : πρωτεύειν. [1ὔ Απουγυτηιϑ: ὁπότερον 21 Τυτ- 
ὩΘΡαΒ: ἐν τῷ 21 βοῦν ὃν ὟΥ : βοῦν 


τὸ 


1 


20 


ΤΙΒΕΙ ΙΧ. 568 


οὐδὲ τρίτον, ὥσπερ Ἡσίοδος, ἀλλὰ πρῶτον τίϑεσϑαι 
τῶν ἀναγκαίων; “οὐδέν᾽ ἔφην ἐγώ" τῷ γὰρ ἐμῷ 
πάππῳ βοηϑεῖν, εἴ τι δύναμαι, δίκαιός εἰμι μᾶλλον 
ἢ τῷ τοῦ Διονύσου. “αμπρίας γὰρ ὁ ἐμὸς πάπ- 
πος ἔλεγε πρώτην φύδει φωνὴν τῶν ἐνάρϑρων ἐἔκχ- 
φέρεσθαι διὰ τῆς τοῦ ἄλφα δυνάμεως" τὸ γὰρ ἐν 
τῷ στόματι πνεῦμα ταῖς περὶ τὰ χείλη μάλιστα πλάτ- 
τεσϑαι κινήσεσιν, ὧν πρώτην ἀνοιγομένων τὴν ἄνω 
διάστασιν οὖσαν ἐξιέναι τοῦτον τὸν ἦχον, ἁπλοῦν 
ὄντα κομιδῇ καὶ μηδεμιᾶς δεόμενον πραγματείας, 
ἦτε τὴν γλῶτταν παρακαλοῦντα μήϑ'᾽ ὑπομένοντα, 
ἀλλὰ κατὰ χώραν ἀποκειμένης ἐχείνης ἐχπεμπόμενον᾽ 
ἣ καὶ τὰ νήπια ταύτην πρώτην ἀφιέναι φωνήν. ὦνο- Ο 
μάσϑαι δὲ καὶ τό “ἀΐειν᾽ ἐπὶ τῷ φωνῆς αἰσϑάνε- 
ὄϑαι καὶ πολλὰ τῶν ὁμοίων, ὥσπερ καὶ τό ᾿ἄδειν᾽ 
καὶ τό “αὐλεῖν καὶ τό “ἀλαλάξειν᾽. οἶμαι δὲ καὶ 
τό “αἴρειν καὶ τό “ἀνοίγειν οὐκ ἀπὸ τρόπου τῇ 
τῶν χειλῶν ἀνοίξει καὶ ἄρσει, καϑ' ἣν οὗτος ἐκπί- 
πτει τοῦ στόματος ὃ φϑόγγος, ὠνομάσϑαι. διὸ καὶ 
τὰ τῶν ἀφώνων γραμμάτων ὀνόματα πλὴν ἕνὸς 
ἅπαντα προσχρῆται τῷ ἄλφα καϑάπερ φωτὶ τῆς 
περὶ αὐτὰ τυφλότητος᾽" τοῦ δὲ πῖ μόνον ἄπεστιν ἡ 
δύναμις αὕτη" τὸ γὰρ φῖ καὶ τὸ χῦ τὸ μέν ἐστι 
πὶ τὸ δὲ κάππα δασυνόμενον. 


1 Ἡσίοδος] ΟὉ 405 11 μήτε -- μήϑ᾽ ἕ: μηδὲ -- - μηδ᾽ 
ὑπομένον τηθὶ 18 6ῃι. Βδβ:]θθηβῖβ: ὀνομάσαι 14 δὲ] 
ΟἸΏ. ΤΏ61 ἀΐευν ΤΟΣπΘΡαΒ: ἀεὶ εἶναι 


9504 ΟΟΛΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΝΜΝ 


ΠΡΟΒΜΗΜΔΑ Γ΄. 


Κατὰ ποίαν ἀναλογίαν ὃ τῶν φωνηέντων καὶ ἡμιφώνων 
ἀριϑμὸς συντέτακται. 
ΠΡΟΣΦΙΠΑ ΤΟΎ ΖΔΙΑΖΟΓΟΥ͂. 
ΕΡΜΕΙ͂ΑΣ, ΠΛΟΥΤΆΑΡΧΟΣ, ΖΩΠΥΡΙΩΝ. ϑ 


1. Πρὸς ταῦτα τοῦ Ἑρμείου φήσαντος ἀμφοτέ- 
Ὁ ρους ἀποδέχεσϑαι τοὺς λόγους “τί οὖν ἔφην “οὐ 
καὶ σὺ διῆλϑες ἡμῖν, εἴ τις ἔστι λόγος τοῦ ἀριϑμοῦ 
τῶν στοιχείων, ὥς γ᾽ ἐμοὶ δοκεῖ; τεκμήριον δὲ ποι- 
οὔμανι τὸ μὴ κατὰ τύχην τῶν ἀφώνων καὶ ἡμιφώ- τὸ 
νῶν πρός τ᾽ ἄλληλα καὶ πρὸς τὰ φωνήεντα γεγο- 
νέναιν τὸ πλῆϑος, ἀλλὰ κατὰ τὴν πρώτην ἀναλογίαν 
ἀριϑμητικὴν δὲ καλουμένην ὑφ᾽ ἡμῶν. ἐννέα γὰρ 
ὄντων καὶ ὀχτὼ καὶ ἕπτά, οὕτω τὸν μέσον ἀριϑ- 
μὸν ὑπερέχειν καὶ ὑπερέχεσϑαι συμβέβηκε" τῶν δ᾽ 
ἄκρων ὃ μέγιστος πρὸς τὸν ἐλάχιστον ἔχει λόγον, 
ὃν ὁ τῶν Μουσῶν πρὸς τὸν τοῦ ᾿Ζ“πόλλωνος" ἡ γὰρ 
ἐννεὰς δήπου ταῖς Μούσαις ἡ δ᾽ ἑβδομὰς τῷ Μου- 
Ἐ σηγέτῃ προσκεκλήρωται᾽ συντεϑέντα δ᾽ ἀλλήλοις δι- 
πλασιάξει τὸν μέσον εἰκότως. ἐπεὶ καὶ τὰ ἡμίφωνα 30 
τῆς ἀμφοῖν τρόπον τινὰ κοινωνεῖ δυνάμεως." 


ἡ 
“ἡ 
ΐ 
᾿ 
ἢ 
Ἷ 


μι 


ὕ 


εὐφετρ δ κβακυ ας ἀρὰν ὅν ῷγν, ϑοϑί,ι,.:...... 


2 κατὰ ποίαν -- συντέτακται) ΟὩ]. ΤΊ] 0 ταῦτα] 
γὰρ τὰ Ἰἰᾶθῃ 7 οὐ Τυσπθρυβ: αὖ 9 γ᾽ ἐμοὶ ἔ: γ8 μοι 

10. δοκεῖτε 16] 1 πρός τὲ πρὸς ἄλληλα καὶ τὰ 
(κατὰ Ε) φωνήεντα 7161 18 ὑφ᾽ ἈΠΟΙΣΙΏΠΒ: ἀφ᾽ 14 καὶ 
ἑπτὰ οὕτω Χ: οὔπω οοἄᾷ. ταὐτῷ 50. μέρει αταῆαβ 60]]. Ῥ]αῦ. 
ΤΊ). Ὁ. 8θ8 1ὅ συμβέβηκε" τῶν δ᾽ Χ: συμβεβηκότων δὲ 
17 ὃν ὃ 19 συντιϑέντα ταρὶ διπλασιάξειν Τα] 


δυνουδόδν..  ὦ......... 


Τ1ΒΕᾺ ΙΧ. 865 


2, Καὶ ὃ Ἑρμείας “Ἑρμῆς ἔφη “λέγεται ϑεῶν ἐν 
“Αἰγύπτῳ γράμματα πρῶτος εὑρεῖν" διὸ καὶ τὸ τῶν 
γραμμάτων Αἰγύπτιοι πρῶτον ἴβιν γράφουσιν. ὡς 
Ἑρμεῖ προσήκουσαν, οὐκ ὀρϑῶς κατά γε τὴν ἐμὴν 

5 δόξαν, ἀναύδῳ καὶ ἀφϑόγγῳ προεδρίαν ἐν γράμμα- 
σιν ἀποδόντες. Ἑρμεῖ δὲ μάλιστα τῶν ἀριϑμῶν ἡ 
τετρὰς ἀνάκειται" πολλοὶ δὲ καὶ τετράδι μηνὸς ἵστα- 
μένου γενέσϑαι τὸν ϑεὸν ἱστοροῦσι. τὰ δὲ δὴ πρῶτα 
καὶ Φοινίκεια διὰ Κάδμον ὀνομασϑέντα τετράκις 

10 ἣ τετρὰς γενομένη παρέσχε᾽ καὶ τῶν αὖϑις ἐφευρε- 
ϑέντων δὲ Παλαμήδης τε πρότερος τέτταρα καὶ Σι- 
μωνίδης αὖϑις ἄλλα τοσαῦτα προσέϑηκε. καὶ μὴν 
ὅτι πάντων ἀριϑμῶν πρῶτος τέλειος. ἡ μὲν τριὰς 
ὡς ἀρχὴν καὶ μέσον ἔχουσα καὶ τέλος. ἡ δ᾽ ἕξὰς 

ιὸ ὧς ἴδη τοῖς αὑτῆς μέρεσι γιγνομένη, δῆλόν ἐστι. 
τούτων τοίνυν ἡ μὲν ἕξὰς ὑπὸ τῆς τετράδος. ἡ δὲ 
τριὰς ὑπὸ τῆς ὀγδοάδος πολλαπλασιασϑεῖσα, πρώτου 
κύβου πρῶτος τέλειος, τὸ τῶν τεττάρων καὶ εἴκχοσι 
παρέσχηχξ πλῆϑος.ἢ 

ὃ. Ἔτι δ᾽ αὐτοῦ λέγοντος, ὃ γραμματιστὴς Ζω- 
πυρίων δῆλος ἦν καταγελῶν καὶ παρεφϑέγγετο" 
παυσαμένου δέ, οὐ κατέσχεν ἀλλὰ φλυαρίαν τὰ 
τοιαῦτα πολλὴν ἀπεκάλει" μηδενὶ γὰρ λόγῳ συν; 189 
τυχίᾳ δέ τινι καὶ τὸ πλῆϑος τῶν γραμμάτων γεγο- 

5 νέναι τοσοῦτον καὶ τὴν τάξιν οὕτως ἔχουσαν, ὥσπερ, 

1 καὶ ὃ ἙἭρμείας ὟὟ : καὶ ϑερμασίας 4. 6 τ18]11Π| 
Ἕρμῇ 8 δὲ] τε τη61Ϊ 18 ὅτι Μεάνϊριυβ: ὁ 1Ὀ. 1τη8]}11} 
πρῶτοι τέλειοι 14 μέσην τηθὶ 16 ἡ δὲ τριὰς ὑπὸ τῆς 


ὀγδοάδος ΜεανΙρΡῚ8 117 πρώτου κύβου (1. 6. ὑπὸ τοῦ πρ. 
κύβου) Ἔ: πρῶτον κύβον 19 παρεσχήκασιϑ 


566 ΟΥΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΝΜ 


ἔφη. καὶ τὸ τῆς Ἰλιάδος τὸν πρῶτον στίχον τῷ 
τῆς Ὀδυσσείας ἰσοσύλλαβον εἶναι καὶ πάλιν τῷ 
τελευταίῳ τὸν τελευταῖον ἐκ τύχης καὶ αὐτομάτως 
ἐπηκολουϑηκέναι. 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ Ζ΄. δ 
Ποτέραν χεῖρα τῆς ᾿Αφροδίτης ἔτρωσεν ὁ Διομήδης. 


ΠΡΟΣΏΠΩΙ ΤΟῚ ΦΙΑ ΘΠΙΓΟΣΕ. 
ΒΡΜΕΙΑ͂Σ, ΖΩΠΎΡΙΩΝ, ΜΆΞΙΜΟΣ. 


1, Μετὰ δὲ ταῦτα τὸν μὲν ᾿Ερμείαν. βουλόμε- 
νόν τι προβαλεῖν τῷ Ζωπυρίωνι, ἀπεκωλύσαμεν" τὸ 
Βὸ δὲ ῥήτωρ Μάξιμος ἄπωϑεν ἠρώτησεν αὐτὸν ἔκ 
τῶν Ὁμήρου. ποτέραν χεῖρα τρώδσειεν τῆς ᾿άΔφροδί- 
τῆς ὃ Διομήδης. ταχὺ δὲ τοῦ Ζωπυρίωνος ἀντερο- 
μένου ποτέρῳ σκέλει χωλὸς ἦν ὁ Φίλιππος. “οὐχ 
ὅμοιον᾽ εἶπεν ὃ Μάξιμος: “οὐδεμίαν γὰρ ὁ Ζίημο- ιτὖ 
σϑένης ἀπολογίαν περὶ τούτου δέδωκε᾽ σὺ δ᾽ ἂν 
ἀπορεῖν ὁμολογήδσῃς, ἕτεροι δείξουσιν ὅπου τὴν τε- 
τρωμένην χεῖρα φράξει τοῖς νοῦν ἔχουσιν ὁ ποιη- 
τής. ἔδοξεν οὖν ἡμῖν ὃ Ζωπυρίων διηπορῆσϑαι, 
Ο χαὶ τὸν Μάξιμον, ἐκείνου σιωπῶντος, ἠξιοῦμεν ἐπι- 30 
δεικνύναι. 
2, Πρῶτον οὖὐν᾽ ὃ Μάξιμος ἔφη 'τῶν ἐπῶν οὕ- 
τῶς ἐχόντων 
“ἔνϑ᾽ ἐπορεξάμενος μεγαϑύμου Τυδέος υἱὸς 
ἄκρην οὔτασε χεῖρα, μετάλμενος ὀξέν δουρί, οὕ 


1ὅ οὐδεμίαν) οὐδὲν τηρὶ 24 Ἤοπι. Εἰ 88 


ΤΙΒΒᾺΕ ΙΧ. 9601 


δῆλόν ἐστιν. ὅτι τὴν ἀριστερὰν πατάξαι βουλόμενο 
Ἶ ἢ 9 
οὐκ ἐδεῖτο μεταπηδήσεως, ἐπεὶ κατὰ τὴν ἀριστερὰν 
τὴν δεξιὰν εἶχεν ἐξ ἐναντίου προσφερόμενος" καὶ 
γὰρ εὔλογον ἣν τὴν ἐρρωμενεστέραν χεῖρα καὶ μᾶλλον 


δ τοῦ Αἰνείου φερομένου περιεχομένην ἐχεῖνόν τε τρῶ- 


10 


1Ὁ 


σαι καὶ τὴν τρωϑεῖσαν προέσϑαι τὸ σῶμα. δεύτε- 
ρον, εἰς τὸν οὐρανὸν αὐτῆς ἀνακομισϑείσης, καὶ τὴν 
᾿ϑηνᾶν ἀναγελάσαι λέγουσαν 
ἢ μάλα δή τινα Κύπρις ᾿4χαιιάδων ἀνιεῖσα 
Τρωσὶν ἅμα σπέσϑαι, τοὺς νῦν ἔχπαγλα φίλησε. 
τῶν τινα καρρέζουσα ᾿Δ4χαιιάδων βαϑυκόλπων, 
πρὸς χρυσῇ περόνῃ καταμύξατο χεῖρα ἀραιήν. 


οἶμαι δὲ καὶ σέ᾽ εἶπεν “ὦ βέλτιστε διδασκάλων, ὅταν 
τινὰ τῶν μαϑητῶν φιλοφρονούμενος καταψᾷς καὶ 
καταρρέξῃς, μὴ τῇ ἀριστερᾷ χειρὶ τοῦτο ποιεῖν ἀλλὰ 
τῇ δεξιᾷ. χαϑάπερ εἰκός ἐστι καὶ τὴν ᾿Δφροδίτην, 
τ 7 -" 5, ὧ ΑΝ. 
ἐπιδεξιωτάτην ϑεῶν οὖσαν, οὕτω φιλοφρονεῖσϑαι 
τὰς ἡρωίδας.᾽ 

1 ὅτι] οὐ τηρὶ ἀριστερὰν] οτη. τηθδὶ 2 μεταδήσεως 
Τη 61 6 δεύτερον δέ 8 ἀναγελάσαι θ᾽αθΘΌποταΒ: ἀναγε- 
λῶσαι 9 Ηοπ. Εἰ 432 ἀχαϊάδων νοὶ ἀχαΐδων τηθὶ 


11 βαϑυκόλπων] εὐπέπλων Ἠοϊηθγ 12 χατεμύξατο 1ἸάθΙη 
1ὅ οι. ὃ: καταρέξῃς τοῦτον ΥῊ6] 


868 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΣΌΝ 


ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ͂ Ε΄. 
Διὰ τί Πλάτων εἰκοστὴν ἔφη τὴν Αἴαντος ψυχὴν ἐπὶ 
τὸν χλῆρον ἐλϑεῖν. 


ΠΡΟΣΩΠΑ͂ ΤΟΥ Ζ4ΖΙΆΑ. ΟΓΟΥ. 
ΎΛΗ͂Σ, ΣΏΣΠΙΣ, ΑΜΜΩΝΙΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ. 


᾿ς 1, Ταῦτα τοὺς ἄλλους ἅπαντας ἡδίους ἐποίησε, 

μόνον δὲ τὸν γραμματικὸν Ὕλαν ὁ ῥήτωρ Σῶσπις 

ὁρῶν ἀποσιωπῶντα καὶ βαρυϑυμούμενον (οὐ πάνυ 

γὰρ εὐημέρησεν ἐν ταῖς ἐπιδείξεσιν) ἀνεφώνησεν 
“οἴη δ᾽ Αἴαντος ψυχὴ Τελαμωνιάδαο" 


τὰ λοιπὰ μεῖξον φϑεγγόμενος ἤδη πρὸς ἐκεῖνον 
ἐπέραινεν. 

"ἀλλ᾽ ἴϑι δεῦρο, ἄναξ, ἵν᾽ ἔπος καὶ μῦϑον ἀκούσῃς 
ς ΄ ͵ Χ ἢ Ν 2 , ΄ 9 
ἡμέτερον δάμασον δὲ μένος καὶ ἀτειρέα ϑυμόν" 


ἔτι δ᾽ ἀνώμαλος ὧν ὑπ᾽ ὀργῆς ὃ Ὕλας ἀπεκρίνατο 
ων πὸ Ἂ Χ “ 3" Α κ 
σκαιῶς: τὴν μὲν Αἴαντος ἔφη ψυχὴν εἰκοστὴν 
λαχοῦϑθαν ἐν “ἭἯιδου διαμείψασϑαι κατὰ τὸν Πλά- 
τῶνα φύσιν λέοντος᾽ αὐτῷ δὲ πολλάκις παρίστα- 
αι καὶ τὰ τοῦ κωμικοῦ γέροντος 
ζ" , “"- κ᾿} Ἁ ν᾿». 
ὄνον γενέσϑαι κρεῖττον, ἢ τοὺς χείρονας 
ὁρᾶν ἑαυτοῦ ξῶντας ἐπιφανέστερον. 


καὶ ὃ Σῶσπις γελάσας “ἀλλ᾽ ἕως μέλλομεν ἐνδύε- 


8 ἀποσιωπῶν Υτῃηθὶ 10 Ηομῃ. 1 ὕ48 11 μεῖξον Χ: 
μεῖξον ἢ 18 ἴθι] ἄγε Ἠοχμογὰβ Δ ὅ61 -. 14 ἀτειρέα] ἀγή- 
φορὰ ἰάθη 1 ἀνώμαλος ὧν ΠορηποηιΒ: ὁμολογῶν 17 λα- 
λοῦσαι γι 1]Ϊ Πλάτωνα] ΗθρΡ. Ῥ». 6200 20 οὗ ΚΟοοῖς 8 Ῥ. θά 
22 μέλλομεν] τἀ. νἱᾷ. εἶπεν 


" 
ὧι 


ΤΠΙΒΕΗΝ ΙΧ. 909 


σϑαι τὸ κανϑήλιον, εἴ τι κήδῃ Πλάτωνος, δίδαξον 140 
ἡμᾶς, ὧτινι λόγῳ τὴν τοῦ Τελαμωνίου ψυχὴν πε- 

Ὦ; ιν ΕΝ 7 , 3 Χ ον ᾿ 
ποίηκεν ἀπὸ κλήρου βαδίζουσαν δίκοστὴν ὃπι τὴν 
αἵρεσιν. ἀποσκορακίσαντος δὲ τοῦ Ὕλα (χλευάξεσθαι 

5. γὰρ ᾧετο δυσημερῶν). ὑπολαβὼν ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν 
τί οὖν; εἶπεν ᾿οὐ δευτερεῖα μὲν ὃ Αἴας κάλλους 

Ν ’ Ἁ 9 ΄ ΨᾳΌΝ , Β 3 9 ΄ 
καὶ μεγέϑους καὶ ἀνδρείας ἀεὶ φέρεται μετ΄ ἀμύ- 
μονα Πηλείωνα, τὰ δ᾽ εἴκοσι δευτέρα δεκάς. ἡ δὲ 
δεκὰς ἐν τοῖς ἀριϑμοῖς κράτιστος, ὡς ἐν τοῖς ᾽4χαι- 

1 οἷς ὁ ᾿Δχιλλεύς; γελασάντων δ᾽ ἡμῶν ταῦτα μέν᾽ Β 
ὁ ᾿Φμμώνιος εἶπεν “ὦ Δαμπρία, κείσϑω σοι πεπαιγ- 
μένα πρὸς Ὕλαν" ἡμῖν δὲ μὴ παίξων ἀλλ᾽ ἀπὸ 
σπουδῆς, ἐπεὶ τὸν λόγον ἑκὼν ἐξεδέξω, δίελθε περὶ 
τῆς αἰτίας. 

ι 2. Θορυβηϑεὶς οὖν ὃ “αμπρίας, εἶτα χρόνον οὐ 
πολὺν ἐπισχών. ἔφη πολλαχοῦ μὲν ἡμῖν τὸν Πλά- 
τῶνα προσπαίζειν διὰ τῶν ὀνομάτων" ὅπου δὲ μῦ- 
ϑόν τινα τῷ περὶ ψυχῆς λόγῳ μίγνυσι, χρῆσϑαι μά- 
λιστα τῷ νῷ. τοῦ τε γὰρ οὐρανοῦ τὴν νοητὴν φύσιν 

50. ἅρμα καλεῖν πτηνὸν διὰ τὴν ἐναρμόνιον τοῦ κόσ- 
μου περιφοράν, ἐνταῦϑα δὲ τὸν αὐτάγγελον τῶν ἐν 
“ἭἫιδου Πάμφυλον γένος ᾿Ζρμονίου πατρὸς Ἦρα δ᾽ 
αὐτὸν ὀνομάζειν. αἰνιττόμενον ὅτι γεννῶνται μὲν 
αἱ ψυχαὶ καϑ’ ἁρμονίαν καὶ συναρμόττονται τοῖς 

ὁ σώμασιν. ἀπαλλαγεῖσαι δὲ συμφέρονται πανταχόϑεν Ὁ 

1 εἴ τι] ἔτι γαοὸὶ 4 δὲ ἘΣ 1 οὗ Ἤοιη. 1 ὅδθ 19 τῷ 
νῷ] τῷ δῷ Μεάνιρίυβ 20 ἅρμα καλεῖν πτηνόν] νἱάᾶ. Ρ]αῦ. 
Ῥμδθᾶγν. Ὁ. 2400 διὰ τὴν : τὴν 21 δὲ] τεῦ 22 “44ρ- 
μενίου Ῥ]αῖο (ΒΡ. Ρ. 614 Ὁ) βοὰ ργϑθβίαῦ ρμονίυ ἬἮρα 
Ἰάθτα: ἤρα 2 συμφέρουσαι τη6] 

ῬΙπέδυοε Μοσα]α. ΤΟ. ΤΥ͂. 24 


8510 ΩΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


εἰς τὸν ἀέρα κἀκεῖϑεν αὖϑις ἐπὶ τὰς δευτέρας γε- 
νέσεις τρέπονται. τί δὴ κωλύει καὶ τό “εἰκοστόν᾽ 
εἰρῆσϑαι πρὸς τὸ μὴ ἀληϑὲς ἀλλ᾽ “εἰκός᾽ τοῦ λόγου 
καὶ πλαττόμενον, ἢ πρὸς τὸν κλῆρον ὡς “εἰκῆ καὶ 
κατὰ τύχην γιγνόμενον; ἀεὶ μὲν γὰρ ἅπτεται τῶν 
τριῶν αἰτιῶν. ἅτε δὴ πρῶτος ἢ μάλιστα συνιδών, 
ὅπη τὸ καϑ᾽ εἱμαρμένην τῷ κατὰ τύχην αὖϑίς τε 
τὸ ἐφ᾽ ἡμῖν ἑκατέρῳ καὶ συναμφοτέροις ἐπιμίγνυ- 
σϑαι καὶ συμπλέκεσϑαι πέφυκε. νῦν δὲ ϑαυμαστῶς. 
ἣν ἔχει δύναμιν ἐν τοῖς ἡμετέροις πράγμασιν ἕκα- 
στον. ὑποδεδήλωκε, τὴν μὲν αἵρεσιν τῶν βίων τῷ 
ἐφ᾽ ἡμῖν ἀποδιδούς" ἀρετὴ γὰρ ἀδέσποτον καὶ κα- 
κία' τὸ δ᾽ εὖ βιοῦν τοὺς ὀρϑῶς ἑλομένους καὶ τά- 
ναντία τοὺς κακῶς εἱμαρμένης ἀνάγκῃ συνάπτων. 
αἵ δὲ τῶν κλήρων ἀτάκτως διασπειρομένων ἐπιπτώ- 
σεις τὴν τύχην παρεισάγουσι καὶ τροφαῖς καὶ πολι- 
τείαις. ὧν ἕκαστοι λαγχάνουσι, πολλὰ τῶν ἡμετέρων 
προκαταλαμβάνουσαν. ὅρα δή. μὴ τῶν κατὰ τύχην 
αἰτίαν ξητεῖν ἄλογόν ἐστιν’ ἂν γὰρ ἔν τινι λόγῳ 


’, , ς - 3 , , εἶ 
φαίνηται γεγονὼς ὁ κλῆρος. οὐκέτι γίγνεται κατὰ 5 


τύχην οὐδ᾽ αὐτομάτως ἀλλ᾽’ ἔκ τινὸς εἱμαρμένης 
καὶ προνοίας.ἢ 

5. Ἔτι δὲ τοῦ “αμπρίου λέγοντος. ὃ γραμμα- 
τικὸς ἤδη Μάρκος ἐδόκει τι συλλογίξεσϑαι καὶ δια- 
ριϑμεῖν πρὸς αὑτόν ἔπειτα παυσαμένου, ἱτῶν Ὁμη- 
οικῶν᾽ ἔφη 'ψυχῶν ὅσας ἐν Νεκχυίᾳ κατωνόμακεν,. 


8 Τυσηθῦαβ: εἰκοστοῦ 4 κλῆρον ὟὟὙἡ : κνερὸὺν ὅ κπατα- 
ψυχὴν Ὑ6] κατὰ ψυχὴν τηθὶ 10 ἐν Μεαανιρὶυβ 11 τῶν 
βίων : τῷ βίῳ 18 Μ: προκαταλαμβάνουσιν 260 ἔφη 
ψυχῶν ἰάθη) ΄ 


ῷῶι 


15 


2ὅ 


ΤΙΒΕᾺ ΙΧ. 9.1 


ἡ μὲν ᾿Ελπήνορος οὔπω καταμεμιγμένη ταῖς ἐν “4:- 
δου διὰ τὸ μὴ τεϑάφϑαι τὸν νεχρὸν ὥσπερ ἕν με- 
ϑορίοις πλανᾶται" τὴν δὲ Τειρεσίου ταῖς ἄλλαις 
οὐκ ἄξιον δήπου συγκαταριϑμεῖν., 

ς 


5 ὦ καὶ τεϑνειῶτι νόον πόρε Περσεφόνεια 


΄ 


οἴῳ πεπνῦσϑαι᾽ 

καὶ διαλέγεσθαι καὶ ξυνιέναι τῶν ξώντων, πρὶν 
πιεῖν τοῦ αἵματος. ἂν οὖν ταύτας ὑπεξελόμενος, 
“αμπρία, τὰς ἄλλας διαριϑμῆῇς, αὐτὸ συμβαίνει. τὴν 
Αἴαντος εἰκοστὴν εἰς ὄψιν ἀφῖχϑαι τοῦ Ὀδυσσέως" 

Ν ν -Ὁ , Χ 111 7 - Ὁ “- 
καὶ πρὸς τοῦτο παίζειν τὸν Πλάτωνα τῇ Ὁμηρικῖ 
Νεκυίᾳ προσαναχρωννύμενον. 


ι΄ 
ἢ 
ὥ 


1 


φ 


ΠΡΟΒΑΗΜΩΑ ς΄. 


ς 


Τί αἰνίττεται ὁ περὶ τῆς ἥττης τοῦ Ποσειδῶνος μῦϑος" 
ι ἐν ὦ καί, διὰ τί τὴν δευτέραν ᾿4ϑηναῖοι τοῦ Βοηδρο- 
μιῶνος ἑξαιροῦσιν. 


ΠΡΟΣΩΠ.Α͂ ΤΟΎ! 414Μ“ΟΓΟΎ. 
ΜΕΝΕΦΎΛΟΣ, ΥΠ4Σ, ΛΑΜΠΡΙΑΣ. 


1. Θορυβησάντων δὲ πάντων, Μενέφυλος ὁ Περι- 141 
πατητικὸς προσαγορεύσας τὸν Ὕλαν ᾿ἱδρᾷς᾽ εἶπεν ᾿ὡὼς 
οὐκ ἦν τὸ ἐρώτημα χλευασμὸς οὐδ᾽ ὕβριφς' ἀλλ᾽ 
ἀφείς, ὦ μακάριε, τὸν δυστράπελον Αἴαντα καὶ δυδ- 
ὦώνυμον. ὥς φησι Σοφοχλῆς. γενοῦ μετὰ τοῦ Πο- 


τῷ 
ς 


1 ἐν ΤιΘο Ιου 9 αὐτὸ] οογγτυρύστα; αὖ (αὐ αὖϑις) 
ταὐτὸν 20 ὁρῷς Μ: ὁρᾶτε 28 Σοφοκλῆς) ἴῃ Αἴδο. γ8, 891 
94 


279 ΟΥΛΑΕΒΤΙΟΝΟΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΔΌΝ 


.-; 


σειδῶνος, ὃν αὐτὸς εἴωϑας ἱστορεῖν ἡμῖν ἡττώμενον 
πολλάκις, ἐνταῦϑα μὲν ὑπ᾽ ᾿4ϑηνᾶς ἐν ΖΙελφοῖς δ᾽ 
ὑπὸ τοῦ ᾿“πόλλωνος ἐν ἴάργει δ᾽ ὑπὸ τῆς Ἥρας 
ἐν Αἰγίνῃ δ᾽ ὑπὸ τοῦ Διὸς ἐν Νάξῳ δ᾽ ὑπὸ τοῦ 
Διονύσου. πρᾶον δὲ πανταχοῦ καὶ ἀμήνιτον ὄντα ὃ 
Β περὶ τὰς δυσημερίας᾽ ἐνταῦϑα γοῦν χαὶ νεὼ κοι- 
νωνεῖ μετὰ τῆς ᾿4ϑηνᾶς, ἐν ᾧ καὶ βωμός ἐστι 4ή- 
ϑης ἱδρυμένος. καὶ ὁ Ὕλας ὥσπερ ἡδίων γενόμε- 
νος “ἐκεῖνο δέ σε᾽ εἶπεν “ὦ Μενέφυλε, λέληϑεν, ὅτι 
καὶ τὴν δευτέραν τοῦ Βοηδρομιῶνος ἡμέραν ἔξαι- 
ροῦμεν οὐ πρὸς τὴν σελήνην, ἀλλ᾽ ὅτι ταύτῃ δο- 
κοῦσιν ἐρίσαι περὶ τῆς χώρας οἵ ϑεοί. ἱπάντα᾽ εἶ- 
πεν ὃ Παμπρίας ὅσῳ τοῦ Θρασυβούλου γέγονε Πο- 
σειδῶν πολιτικώτερος, εἰ μὴ κρατῶν ὡς ἐκεῖνος, ἀλλ᾽ 
ἡ: 4. 


μι 


ὃ 


1 


Ο ἡττώ 


ΠΡΟΒΜΗΜΩΑ Ζ΄. 
Τίς αἰτία τῆς εἰς τριάδα διαιρέσεως τῶν μελῶν. 


ΠΡΟΒΛΜΗΜΑ͂ Η΄. 


Τίνι διαφέρει τὰ ἐμμελῆ διαστήματα τῶν συμφώνων. 


6 νέω κοινώνει Ὑ6] νέω κοινὸν οἵ καὶ ἴ Λήϑης Μ: 
ἀληϑὴς 10 ἐξαιροῦμεν οὐ ΤγπΘΡΟαΒ: ἐξηρημένου 14 πρά- 
τῶν ΤΏΘ] 10 ἀλλ᾽ ἡττώ ἜἜ ὅρκοις} ἴὔῷ ΠΥ]; ἀθ Ἰδοῦ, 


νἱα. Ῥυδρίαῦ. ρ. Χ111: οἵ, γι. 


ΠΙΒΕᾺ ΙΧ. 91Ὁ 


ΠΡΟΒΊΠΗΜΩΑ Θ.. 
Τίς αἰτία συμφωνήσεως᾽ ἐν ᾧ καί, διὰ τί, τῶν συμφώ- 
νῶν ὑμοῦ κρουομένων. τοῦ βαρυτέρου γίγνεται τὸ μέλος. 


ΠΡΟΒΖΊΗΜΩΑ͂ Ι΄. 
5. Διὰ τί, τῶν ἐκλειπτικῶν περιόδων ἡλίου καὶ σελήνης 
ἰσαρίϑμων ὄντων, ἡ σελήνη φαΐνεται πλεονάκις ἐκλεί- 
πουσα τοῦ ἡλίου. 


ΠΡΟΒΛΗΜΩΑ͂ Ι΄4΄. 
Περὶ τοῦ μὴ τοὺς αὐτοὺς μένειν ἡμᾶς, ἀεὶ τῆς οὐσίας 
10 ῥεούσης. 


ΠΡΟΒΠΗΜΑ͂ 18΄’. 
Πότερόν ἐστι πιϑανώτερον τὸ ἀρτίους εἶναι τοὺς σύμ- 
παντας ἀστέρας ἢ περιττούο. 


ἘΠῚ ὄρχοις δ᾽ ἄνδρας ἐξαπατητέον. καὶ ὁ Γλαυκίας 
ὡς αν ὅ...ν5 2 ς Ἁ Ἢ Ἔ Υὰ - 

15 “ἐγὼ μέν᾽ ἔφη “κατὰ Πολυχράτους ἀκήκοα τοῦ τυ- 
ράννου λεγόμενον τὸν λόγον τοῦτον᾽ εἰκὸς δὲ καὶ 
καϑ' ἑτέρων λέγεσθαι" σὺ δὲ πρὸς τί τοῦτ᾽ ἐρωτᾷς; 
ὅτι νὴ 40 ὁ Σῶσπις ἔφη ἱτοὺς μὲν παῖδας ἀστρα- 


6 ὄντων] οοΥν. υἱὰ, οὐσῶν 


914 ΟΟΛΑΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΌΜ 


γάλοις ὁρῶ τοὺς δ᾽ ᾿“καδημαϊκοὺς λόγοις ἀρτιάξον- 
τας οὐδὲν γὰρ οἱ τοιοῦτοι στόμαχοι διαφέρουσι 
τῶν ἐρωτώντων. πότερον ἄρτια τῇ χειρὶ συνειληφό- 
τὲς ἢ περιττὰ συντείνουσιν.᾽ ἐπαναστὰς οὖν ὃ Πρω- 
τογένης καί μὲ καλέσας ἐξ ὀνόματος τί παϑόντες᾽ 
Ὦ εἶπε ἱτοὺς ῥήτορας τούτους τρυφᾶν ἐῶμεν, ἑτέρων 
καταγελῶντας. αὐτοὺς δὲ μηδὲν ἐρωτωμένους μηδὲ 
ὀυμβολὰς λόγων τιϑέντας; εἰ μὴ νὴ 4ία φήσουσι 
μηδὲν αὐτοῖς μετεῖναι τῆς ἐν οἴνῳ κοινωνίας, Ζ΄η- 
μοσϑένους ἐπαινέταις καὶ ξηλωταῖς οὖσιν. ἀνδρὸς ιτ0 
ἐν ἅπαντι τῷ βίῳ μηδέποτε πιόντος οἶνον. “οὐκ 
αἴτιον ἔφην ἐγώ ἱτοῦτο τούτων. ἀλλ᾽ ἡμεῖς οὐδὲν 
αὐτοὺς ἠρωτήκαμεν᾽ εἰ δὲ μή τι σὺ χρησιμώτερον 
ἔχεις, ἐγώ μοι δοκῶ προβαλεῖν αὐτοῖς ἐκ τῶν Ὁμή- 
ρου ῥητορικῶν ϑέσεων μίαν ἀντινομικήν.ἢ 1 


φι 


ΠΡΟΒΜΗΜΑ͂ 1Γ΄. 
Περὶ τοῦ ἐν τῇ τρίτῃ δαψφῳδίᾳ τῆς ᾿Ιλιάδος ἀντινομικοῦ 
ζητήματος. 
ΠΡΟΣΘΟΠΣΑΥ ΤΟΥ “ΙΑ ΘΙΘΙΣ: 

ΠΛΟΥΤΆΡΧΟΣ, ΠΡΩΤΟΓΈΝΗΣ, ΓΛΑΎΚΙΑΣ, ΣΩΣΙΠΙΣ,. 90 
Ἐ 41. Τίν᾽ ἔφη 'ταύτην; “ἐγώ σοι φράσω᾽ εἶπον 

ἅμα καὶ τούτοις προβάλλων᾽ διὸ τὸν νοῦν ἤδη 
προσεχέτωσαν. ὃ γὰρ ᾿4λέξανδρος ἐπὶ ῥητοῖς δήπου 
πεποίηται τὴν πρόκλησιν οὕτως" 


1 δρῶν τηθὶ λόγοις ἀρτιάξοντας ὟὟ : λόγους ἁρπάξον- 
τας 2 στόμαχοι) λογομάχοι Τ) ΘΠ ΠΟΘΙ 12 οὐδὲν) τιᾶ- 
11. οἱ οὐδὲν 


ΤΙΒΕᾺΕ ΙΣ, 81 


ἱαὐτὰρ ἔμ᾽ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον 
συμβάλετ᾽ ἀμφ᾽ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσϑαι. 
ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων τὲ γένηται, 
κτήμαϑ' ἑλὼν εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ᾽ ἀγέσϑω"᾽ 


πὸ τ! 


5 καὶ πάλιν ὁ Ἕκτωρ ἀναγορεύων καὶ τιϑεὶς εἰς μέ- 
δον πᾶσι τὴν πρόκλησιν αὐτοῦ μονονουχὶ τοῖς αὖ- Κὶ 
τοῖς ὀνόμασι κέχρηται" 

“ἄλλους μὲν κέλεται Τρῶας καὶ πάντας ᾿4χαιοὺς 
τεύχεα κάλ᾽ ἀποϑέσϑαι ἐπὶ χϑονὶ πουλυβοτείρῃ: 
ι᾽ αὐτὸν δ᾽ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηίφιλον Μενέλαον 
οἴους ἀμφ’ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσϑαι. 
τῷ δέ κε νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαϑ᾽ ἕποιτο.᾽ 
δεξαμένου δὲ τοῦ Μενελάου, ποιοῦνται τὰς συνϑή- 
κας ἐνόρχους. ἐξάρχει δ᾽ ᾿4γαμέμνων᾽ 

ιῖὸ εἰ μέν χεν Μενέλαον ᾿Δ4λέξανδρος καταπέφνῃ. 153 

αὐτὸς ἔπειϑ᾽ Ἑλένην ἀγέτω καὶ κτήματα πάντα. 

εἰ δέ κ᾿ ᾿Δλέξανδρον κτείνῃ ξανϑὸς Μενέλαος, 

κτήμαϑ᾽ ἑλὼν εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδ᾽ ἀγέσϑω. 
ἐπεὶ τοίνυν ἐνίκησε μὲν οὐκ ἀνεῖλε δ᾽ ὁ Μενέλαος, 

20 μεταλαβόντες ἑκάτεροι τὴν ἀξίωσιν ἰσχυρίζονται τοῖς 
τῶν πολεμίων. οἱ μὲν ὡς νενικημένου τοῦ Πάριδος 
ἀπαιτοῦντες, οἵ δ᾽ ὡς μὴ τεϑνηκότος οὐκ ἀποδιδόν- 
τες. πῶς οὖν᾽ ἔφην ἱτὴν δίκην ταύτην ἰϑύντατ᾽ ἂν 
εἴποι τις καὶ διαιτήδσειε τὴν ἀντινομίαν, οὐ φιλο- 

56 σόφων οὐδὲ γραμματικῶν, ἀλλὰ ῥητόρων ἔργον ἐστὶ 


1 Ηοτ. ΓΟ8 μέσω τη] 8Ηοιῃ. Π88 11 οἴους ἀμφ᾽ 
“Ελένῃ καὶ δα αἰὰ! οχ Ἠοηθῖο 12 οὗ Γ' 92 οὐ 98 16 ἐχέτω 
Ηομ. Γ' 382 18:0. Σ᾿ δύ ου τῶ 28 ἔφην Μ: ἔφη 

10. ἂν 24. εἴποι] διείποι Τ᾽ΟΘΏΠΘΙῈΒ τι ΝΜ 


910 ΘΟΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΜΌΜ 


Β φιλογραμματούντων ὥσπερ ὑμεῖς καὶ φιλοσοφούν- 
τῶν. 

2, Ὁ μὲν οὖν Σῶσπις ἔφη κυριώτερον εἶναι τὸν 
τοῦ προκεκλημένου λόγον. ὥσπερ νόμον “ἐκεῖνος 
γάρ, ἐφ᾽ οἷς διαγωνιοῦνται, κατήγγειλεν᾽ οἱ δὲ δε- 
ξάμενοι καὶ ὑπακούσαντες οὐκέτι κύριοι προστιϑέν- 
τες. ἡ δὲ πρόκλησις οὐ περὶ φόνου καὶ ϑανάτου 
γέγονεν, ἀλλὰ περὶ νίκης καὶ ἥττης" καὶ μάλα δι- 
καίως. ἔδει γὰρ τὴν γυναῖκα τοῦ κρείττονος εἶναι. 
κρείττων δ᾽ ὃ νικῶν, ἀποϑνήσκειν δὲ πολλάκις συμ- 
βαίνει κἀγαϑοῖς ὑπὸ κακῶν, ὡς ὕστερον ᾿Δχιλλεὺς 
ἀπέϑανεν τοξευϑεὶς ὑπὸ Πάριδος" καὶ οὐκ ἂν οἶμαι 
φαίημεν ᾿Δ4χιλλέως ἧτταν γεγονέναι τὸν ϑάνατον 
οὐδὲ νίκην ἀλλ᾽ ἄδικον εὐτυχίαν τοῦ βάλλοντος. 
ἀλλ ὸ Ἕκτωρ ἥττητο καὶ πρὶν ἀποϑνήσκειν, μὴ 
δεξάμενος ἀλλὰ δείσας καὶ φυγὼν ἐπερχομένου τοῦ 
᾿Αχιλλέως: ὃ γὰρ ἀπειπάμενος καὶ φυγὼν ἧτταν 
ἀπροφάσιστον ἥττηται καὶ συγκεχώρηκε κρείττονα 
τὸν ἀντίπαλον εἶναι. διὸ πρῶτον μὲν ἡ Ἶοις ἐξ- 
αγγέλλουσα τῇ Ἑλένῃ φησί 

ἱμακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σδεῖο᾽ 

τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις" 
ἔπειϑ᾽ ὁ Ζεὺς τῷ Μενελάῳ τῆς μάχης τὸ βραβεῖον 
ἀπέδωκεν εἰπών 

“νίκη μὲν δὴ φαίνετ᾽ ἀρηιφίλου Μενελάου. 


4 ἐκεῖνος Μ: ἐκείνοις ὅ 1΄θ1η: κατήγγειλαν 11. Ἐς 
καὶ ἀγαθοῖς 18 ΒΒ, θθηβ15: ἀχιλλεὺς ἧττον 19 διὸ] 
δεῖ τηοὶ 21 μακροῖς ἐγχείηισι (ἐγχείησι ἘΠ ταοὶ οἵ, Ηρ. 
Γ΄ 1868 28 τῇ μάχῃ ταοῖ 98 οἵ Ἡομι. 4 18 οὔτι Γ 4δ1 


σι 


0 


μ- 


"τὰ 
ζι 


᾿ς 


᾿ 
Ι 


10 


1ὅ 


20 


20 


ΤΙΒΕᾺ ΙΧ. 941 


γελοῖον γάρ, εἰ τὸν μὲν Ποδῆν ἐνίκησε πόρρωϑεν 
ἀκοντίσας μὴ προσδοχήσαντα μηδὲ φυλαξάμενον, τοῦ 
δ᾽ ἀπειπαμένου καὶ δραπετεύσαντος καὶ καταδύντος 
εἰς τοὺς κόλπους τῆς γυναικὸς ἐσχυλευμένου ξῶν- 
τος, οὐκ ἄξιος ἦν τὰ νικητήρια φέρεσϑαι, κατὰ τὴν 
αὐτοῦ πρόκλησιν ἐκείνου κρείττων φανεὶς καὶ περι- 
γενόμενος. 

ὃ. Ὑπολαβὼν δ᾽’ ὃ Γλαυκίας ἔφη πρῶτον μὲν 
ἔν τε δόγμασι καὶ νόμοις ἔν τε συνθήκαις καὶ ὁμο- 
λογίαις κυριώτερα τὰ δεύτερα νομίξεσϑαι καὶ βε- 
βαιότερα τῶν πρώτων᾽ “δεύτεραι δ᾽ ἦσαν αἵ δι’ ᾽4γα- 
μέμνονος ὁμολογίαι τέλος ἔχουσαι ϑάνατον, οὐχὶ 
ἧτταν τοῦ κρατηϑέντος. ἔπειτ᾽ ἐκείνη μὲν λόγοις. 
αὗται δὲ χαὶ μεϑ᾽ ὅρκων εἵποντο καὶ προσῆσαν 
ἀραὶ τοῖς παραβαίνουσιν, οὐχ ἕνὸς ἀνδρὸς ἀλλὰ 
πάντων ἀποδεχομένων καὶ συνομολογούντων" ὥστε 
ταῦτα γεγονέναι κυρίως ὁμολογίας, ἐκείνας δὲ μό- 
νας προκλήσεις. μαρτυρεῖ δ᾽ ὃ Πρίαμος, μετὰ τὰ 
ὅρκια τοῦ ἀγῶνος ἀπιών, καί, 

Ζεὺς μέν που τό γε οἷδε καὶ ἀϑάνατοι ϑεοὶ ἄλλοι. 
ὁπποτέρῳ ϑανάτοιο τέλος πεπρωμένον ἐστίν" 

ἤδει γὰρ ἐπὶ τούτοις τὰς ὁμολογίας γεγενημένας" 
διὸ χαὶ μετὰ μιχρὸν ὃ Ἕχτωρ φησίν 

ὄρχια μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν" 
ἀτελὴς γὰρ ἔμεινεν ὃ ἀγών, καὶ πέρας ἀναμφισβή- 
τητὸον οὐκ εἶχε μηδετέρου πεσόντος. ὅϑεν ἔμοιγε 


10 δεύτερα Τυσπθῦυβ: δὲ ὕστερα 11 ταύτας ὟΝ 
20 Ήοῃῃ. Γ 808 94. Τα 09 


ῃ 


1 


58 ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΙΌΜ 


δοκεῖ μηδ᾽ ἀντινομικὸν γεγονέναι τὸ ξήτημα. ταῖς 
δευτέραις ὁμολογίαις τῶν πρώτων ἐμπεριεχομένων᾽ 
ὁ γὰρ ἀποκτείνας νενίκηκεν, οὐ μὴν ὃ νικήσας ἔκ- 
Ὺ ᾽ : “» 3 [ὰ 3 32 
τεινὲν. συνελόντι δ᾽ εἰπεῖν, ᾿Ζγαμέμνων οὐκ ἔλυδε 
τὴν τοῦ Ἕχτορος πρόκλησιν ἀλλ᾽ ἐσαφήνισεν, οὐδὲ 
᾿ς »} Ἁ Ῥ Χ , ᾽ Ὁ 
μετεϑηκεν ἀλλὰ προσέϑηκε τὸ κυριώτατον. ἕν τῷ 
448 χτεῖναι τὸ νικῆσαι ϑέμενος᾽ αὕτη γάρ ἔστι νίκη 
παντελής. αἵ δ᾽ ἄλλαι προφάσεις καὶ ἀντιλογίας 
ἔχουσιν, ὡς ἡ παρὰ Μενελάου μήτε τρώσαντος 
7 ὩΣ Ω’ 5 ᾿ “- ᾿} "» 3 

μήτε διώξαντος. ὥσπερ οὖν ἕν ταῖς ἀληϑιναῖς ἀν- 
τινομίαις οἵ δικασταὶ τῷ μηδὲν ἀμφισβητήσιμον 
ἔχοντι προστίϑενται, τὸν ἀσαφέστερον ἐάσαντες" 
οὕτως ἐνταῦϑα τὴν ἀπροφάσιστον καὶ γνώριμον τέ- 
λος ἄγουσαν ὁμολογίαν βεβαιοτέραν χρὴ καὶ κυριώ- 
τέραν νομίζειν. ὃ δὲ μέγιστόν ἐστιν, αὐτὸς ὁ δο- 
κῶν κρατεῖν, οὐκ ἀποστὰς φυγόντος οὐδὲ παυσάμε- 

»} Χ Ζ Θ “- 3 3 Ω᾽ Ψ 

νος, ἀλλὰ πανταχόσε φοιτῶν ἀν᾽ ὄμιλον 

εἴ που ἐσαϑρήσειεν ᾿'“λέξανδρον ϑεοειδέα, 


Β μεμαρτύρηκεν ἄκυρον εἶναι καὶ ἀτελῆ νίκην, ἐκεί- 
νου διαπεφευγότος᾽ οὐδ᾽ ἠμνημόνει τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ 
διειρημένων, 

δὺς ’ 3 ς [ , Ν ΩΝ ’ 
ἡμέων δ᾽ ὁπποτέρῳ ϑάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται, 
τεϑναίη, ἄλλοι δὲ διακρινϑεῖτε τάχιστα. 


διὸ ξητεῖν μὲν ἀναγκαῖον ἦν αὐτῷ τὸν ᾿4λέξανδρον, 


1 μηδέν τι νομικόν γηρὶ 4 συνελόντι ΤΌΣΠΘΡαΒ: ἀλλ᾽ 
ἔχοντι ὁ τὸ] τὸν ᾿)81] 1 χτεῖναι) κλῖναι γὙ6] κλίναι Ἰᾶθτα 
18 τέλους ᾿ἰἰάθτη 11 ἀνόμιλον 1661} 18 οι. Τ' 460 
19 τὴν νίκην ΠΌΘΌΠΘΙ ΙΒ 20 οὐδ᾽ Ὗ : οὖν 21 61ὴ. 


Βοθμμθσιβ: εἰρημένων ΦΟΘΗΟτα ΚΠ Δ 0 


10 


1ὅ 


20 


ΓΠΙΒΕΒΕΝ ΙΧ. 919 


ὅπως ἀποκτείνας συντελέσῃ τὸ τοῦ ἀγῶνος ἔργον᾽ 
β μὴ χτείνας δὲ μηδὲ λαβὼν οὐ δικαίως ἀπήτει τὸ 
νικητήριον. οὐδὲ γὰρ ἐνίκησεν. εἰ δεῖ τεκμήρασϑαι 
τοῖς ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγομένοις, ἐγκαλοῦντος τῷ 41]ιὶ καὶ 
ὅ τὰς ἀποτεύξεις ὀδυρομένου" 
'Ζεῦ πάτερ. οὔ τις σεῖο ϑεῶν ὀλοώτερος ἄλλοο᾽ 
ἦ τ᾽ ἐφάμην τίσασϑαι ᾿4λέξανδρον κακότητος, 
νῦν δέ μοι ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ δέ μοι ἔγχος 
ἠίχϑη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδ᾽ ἔβαλόν μιν" 
ιὸ αὐτὸς γὰρ ὁμολογεῖ μηδὲν εἶναι τὸ διακόψαι τὸ 
ἀσπίδιον καὶ λαβεῖν ἀπορρυὲν τὸ κράνος, εἰ μὴ βά- 
λοι μηδ᾽ ἀποκτείνειε τὸν πολέμιον.᾽ 


ΠΡΟΒΛΜΗΜΑ͂ 14΄. 
Περὶ τοῦ ἀριϑμοῦ τῶν Μουσῶν ὅσα λέγεταν μὴ κοινῶς. 


15 ΠΡΟΣΑΔΠΑ ΤΟΎ 4ΙΑ4ΖΟΓΟΎ. 


ἩΡΏΔΗΣ, ΜΜΩΝΙΟΣ, ΛΑΜΠΡΙΑ͂Σ, ΤΡΥΦΩΝ,͵ 410- 
ΝΥΎΣΙΟΣ, ΜΕΝΕΦΎΛΟΣ, ΠΛΟΥΤΆΑΡΧΟΣ. 


1. Ἐκ τούτου σπονδὰς ἐποιησάμεϑα ταῖς Μού- 
σαις, καὶ τῷ Μμουσηγέτῃ ᾿Δ4πόλλωνι παιανίσαντες 
90 συνήσαμεν τῷ ᾿Εράτωνι πρὸς τὴν λύραν ἐκ τῶν 
, Ἡσιόδου τὰ περὶ τὴν τῶν Μουσῶν γένεσιν. μετὰ 
δὲ τὴν ὠδὴν Ἡρώδης ὁ ῥήτωρ “ἀκούετ᾽ ἔφη “ὑμεῖς 

ὅ ὀδυρομένους π1ὁ}1] 8 .χείρεσσ᾽ ἐάγη Ηομιθτὰβ Γ' 80ῦ 


18 Ῥγχγοθδ]ουηαίω. απΐθα οοπὐϊπαδίεο ἀιδιπηχιὺ ὟΥ 99 ἀκού- 
είν τηϑὶ 


Ὀ 


το 


80 ΟΥΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥΑΙΌΜ 


οὗ τὴν Καλλιόπην ἀποσπῶντες ἡμῶν. σὺν τοῖς βα- 
σιλεῦσιν αὐτὴν παρεῖναί φασιν, οὐκ ἀναλύουσι δή- 
που συλλογισμοὺς οὐδ᾽ ἐρωτῶσι μεταλλάττοντας. 
ἀλλὰ ταῦτα πράττουσιν ἃ δητόρων ἐστὶ καὶ πολι- 
τικῶν ἔργα. τῶν δ᾽ ἄλλων ἥ τε Κλειὼ τὸ ἐγκωμια- 
στικὸν προσάγεται" λέα᾽ γὰρ ἐκάλουν τοὺς ἐπαί- 
νους ἥ τε Πολύμνια τὸ ἱστορικόν" ἔστι γὰρ μνήμη 
πολλῶν" ἐνιαχοῦ δὲ καὶ πάσας, ὥσπερ ἐν λείῳ, τὰς 
Μούσας Μνείας καλεῖσθαι λέγουσιν. ἐγὼ δὲ μετα- 
ποιοῦμαί τι καὶ τῆς Εὐτέρπης" εἴπσο: ὥς θῆδὲ Χρύ- 
ΠΤ Πρ Ὁ: αὐτὴ τὸ περὶ τὰς ὁμιλίας ἐπιτερπὲς εἶ ἴληχε 
καὶ κεχαρισμένον. ὁμιλητικὸς γὰρ οὐδὲν ἧττον ἢ 
δικανικὸς ὃ ῥήτωρ καὶ συμβουλευτικός᾽" αἷ γὰρ ἕξεις 
ἔχουσι καὶ εὐμενείας καὶ συνηγορίας καὶ ἀπολογίας" 
πλείστῳ δὲ τῷ ἐπαινεῖν χρώμεϑα καὶ τῷ ψέγειν, ἐν 
τούτοις οὐ φαύλων οὐδὲ μικρῶν τυγχάνοντες. ἂν 
τεχνικῶς τοῦτο πράττωμεν" ἂν δ᾽ ἀπείρως καὶ ἀτε- 
χνῶς. ἀστοχοῦντεο" τὸ γάρ 


- 


ΟῚ 


“ὦ πόποι, ὡς ὅδε πᾶσι φίλος καὶ τίμιός ἐστιν 
ἀνϑρώποις᾽ 


2 φασιν) φησιν 86. “Ησίοδος Μαάνισιαβ. οἵ, ΤΠΘορ'. 80: 
ἡ γὰρ καὶ βασιλεῦσιν ἅμ᾽ αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ ἀναλύουσι) 
ἀναλογοῦσι τηθὶ 8 μεταλλάττοντας. ὟΥ: μεγάλα εἰπόντας 
8 πάσας] πλάσας τηθρὶ ἐν λείῳ] ἕν τέλειον ΠΟΘΉΠΘΙΙΒ. 
ΜΙΒΙ ἴῃ τηθηΐθμι νϑηϊῦ ἐν Ζίῳ, 1118. ἃ118, 56 2181] οογθαχα 
10 τῆς Εὐτέρπης] τῆς τερπῆς αι τῇ 1.6. 8 τερπὴς Υ ἃ) Τη61 
11 αὕτη Οαταῖῆιθ τὸ ΤΌΤΗΘΡαΒ: τὶ 6] τ. 12 ὁμιλητικὸς} 
ὁμιλητὴν" καὶ γι 61 18 αἵ γὰρ λέξεις ἔχουσι (πη 1τὰ ἔχουσί 
τι) καὶ συμβουλίας καὶ συνηγορίας ὟΥ 10 οὐ] ὧν ταηρὶ 
19 Ηοχη. αὶ 88 


σι 


»- 


0 


1 


2 


σι 


φφ 


οι 


φΦ 


ΤΠΒΕᾺ ΙΧ. 581 


Ἔα δὲ μᾶλλον, ὡς τὸ περὶ τὰς ὁμιλίας εὐάρμοστον 
ἔχουσι, πειϑὼ καὶ χάριν οἶμαι προσήκειν." 

2, Καὶ ὃ ᾿“μμώνιος “οὐκ ἄξιον᾽ ἔφη σοι νεμε- 
σᾶν, ὦ Ἡρώδη. καί ᾿'πλείῃ χειρὶ τῶν [Μουσῶν ἐπι- 

’ π Ἁ Ἁ Ἁ ’ Ἁ Ἁ - 

δραττομένω" κοινὰ γὰρ τὰ φίλων. καὶ διὰ τοῦτο 
πολλὰς ἐγέννησε Μούσας ὁ Ζεύς. ὅπως ἢ πᾶσιν 
δΐραν. γ᾽ » - 2 ΄ ν᾽ 2 ᾿ 
ἀρύσασϑαι τῶν καλῶν ἀφθόνως" οὔτε γὰρ κυνη- 
γίας πάντες οὔτε στρατείας οὔτε ναυτιλίας οὔτε 
βαναυσουργίας. παιδείας δὲ καὶ λόγου δεόμεϑα 
πάντεο 

ἑεὐρυεδοῦς ὅσοι καρπὸν αἰνύμεϑα χϑονός᾽" 


ὅϑεν ᾿“ϑηνᾶν μίαν καὶ ᾿ἄρτεμιν καὶ “Ἥφαιστον ἕνα, 


Μούσας δὲ πολλὰς ἐποίησεν. ὅτι δ᾽ ἐννέα καὶ οὐκ 144 


ἐλάττους οὐδὲ πλείους, ἄρ᾽ ἂν ἡμῖν φράσειας; οἶμαι 
δέ δε πεφροντικέναι φιλόμουσον οὕτω καὶ πολύ- 
μουσον ὄντα. τί δὲ τοῦτο σοφόν; εἶπεν ὃ Ἡρώδης" 
ἱπᾶσι γὰρ διὰ στόματός ἔστι καὶ πάσαις ὑμνούμενος 
ὁ τῆς ἐννεάδος ἀριϑμός. ὡς πρῶτος ἀπὸ πρώτου 
περισσοῦ τετράγωνος ὧν καὶ περισσάκις περισσός, 
ἅτε δὴ τὴν διανομὴν εἰς τρεῖς ἴσους λαμβάνων πε- 
ρισσούς. καὶ ὁ ᾿“μμώνιος ἐπιμειδιάσας “ἀνδρικῶς 
ταυτὶ διεμνημόνευσας" καὶ πρόσϑες αὐτοῖς ἔτι το- 
1 166. Ἰπάϊοενιῦ ὙΥ αὐδηὶ ἴρ8586 βρη] σϑυῦ]5 οὐ βασι- 
λεῦσι ῥήτορσι; τηδ]ῖτι: οὐδενὶ τῶν ἄλλων (αὖ οὐ βασιλεῦσι) 
δημηγόροΥΙΣ, (αυὺ πολιτι ΚΟΙΣ) τὸ περὶ] τῷ ἀέρι τηθὶ 
2 καὶ πειϑὼ ὟΥ 4 καὶ πλείῃ ὃ: καὶ πειξ αὖ καὶ παΐίξιν 
Οἵ. οτη. 2 889 ὅ κοινὰ κὲἕ]) νἱᾶ. Ρρ. 644 5 11 ΒοΙρκ. 8 
Ῥ. 888 γβ. 17 1. ἀννύμεϑα τη 1] 18 ὅτι δ᾽ ἐννέα] “ὁοη- 
Ὁ ΘΥ ΟἿ ῬΥΪΟΥΙ 5. δ ]σΟ Π15 ὙΘΥΌ15 ᾿οΙδατα πὺ ῬΥΟΌΪΘΙ,. 


ΧΙ 14 ἀρ᾽ ἂν: ἄα 18 Μ 2421 ργροϑὺ ἀνδρικῶς 
δαᾷ, νὰ. ἔφη 


[ἢ 


82 ΘΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΥ ΑΙΠΌΜ 


σοῦτον. τὸν ἀριϑμὸν ἐκ δυεῖν τῶν πρώτων κύβων 
συνηρμόσϑαι μονάδος καὶ ὀγδοάδος. καὶ καϑ᾽ ἕτέ- 
ραν αὖ πάλιν σύνϑεσιν ἐκ δυεῖν τριγώνων, τριάδος 
καὶ ἑξάδος, ὧν ἑκάτερος καὶ τέλειός ἐστιν. ἀλλὰ τί 
ταῦτα ταῖς Μούσαις μᾶλλον ἢ τοῖς ἄλλοις θεοῖο 
προσῆκεν, ὅτι Μούσας ἔχομεν ἐννέα, ΖΦήμητρας δὲ 
καὶ ᾿4ϑηνᾶς καὶ ᾿Δρτέμιδας οὐκ ἔχομεν; οὐ γὰρ 
δήπου καὶ σὲ πείϑει τὸ Μούσας γεγονέναι τοσαύ- 
τας, ὅτι τοὔνομα τῆς μητρὸς αὐτῶν ἐκ τοσούτων 
γραμμάτων ἐστίν. γελάσαντος δὲ τοῦ Ἡρώδου καὶ 
σιωπῆς γενομένης, προύτρεπεν ἡμᾶς ἐπιχειρεῖν ὃ 
᾿“μμώνιος. 

5. Εἶπεν οὖν ὁ ἀδελφός, ὅτι τρεῖς ἤδεσαν οἵ πα- 
λαιοὶ Μούσας" “καὶ τούτου λέγειν ἀπόδειξιν ὀψιμα- 
ϑές ἐστι καὶ ἄγροικον ἐν τοσούτοις καὶ τοιούτοις 
ἀνδράσιν. αἰτία δ᾽ οὐχ ὡς ἔνιοι λέγουσι τὰ μελῳ- 
δούμενα γένη. τὸ διάτονον καὶ τὸ χρωματικὸν καὶ 
τὸ ἐναρμόνιον᾽ οὐδ᾽ οἱ τὰ διαστήματα παρέχοντες 
ὅροι. νήτη καὶ μέση καὶ ὑπάτη" καίτοι Ζ᾽ελφοί γε 
τὰς Μούσας οὕτως ὠνόμαξον, οὐκ ὀρϑῶς ἑνὶ μαϑή- 
ματι, μᾶλλον δὲ μορέῳ μαϑήματος ἑνὸς τοῦ μουσι- 
χοῦ, τῷ γ᾽ ἁρμονικῷ, προστιϑέντες. ἁπάσας δ᾽ ὡς 
ἐγὼ νομίζω τὰς διὰ λόγου περαινομένας ἐπιστήμας 
καὶ τέχνας οἵ παλαιοὶ καταμαϑόντες ἐν τρισὶ γένε- 
σιν οὔσας. τῷ φιλοσόφῳ καὶ τῷ ῥητορικῷ καὶ τῷ 
μαϑηματικῷ, τριῶν ἐποιοῦντο δῶρα καὶ χάριτας 
ϑεῶν ὃς Μούσας ὠνόμαξον. ὕστερον δὲ καὶ καϑ' 


1 κύβων] δἀάϊάϊ ροϑῦὺ πρώφων 20 ἕνὶ Τιϑοηΐοιβ: ἐν 
22 Τυγπορυβ: τῷ γὰρ μονικῷ ὀἐ 21 ἃς ΒΕΒΙΘΘΗΒΙΒ: τὰς 


ὅ 


μ- 


",“ᾶ“΄Ἴα:εισΊοε κοὐκ δῶδλδὲε βΑὰν τασυ ἀμ τ ρς" 2. τα 


ΤΙΒΕᾺΝ 1Χ. 989 


Ἡσίοδον ἤδη μᾶλλον ἐκκαλυπτομένων τῶν δυνάμεων. 
διαιροῦντες εἰς μέρη καὶ εἴδη τρεῖς πάλιν ἑκάστην 
ἔχουσαν ἐν αὑτῇ διαφορὰς ἑώρων. ὧν ἐν μὲν τῷ 
μαϑηματικῷ τὸ περὶ μουσικήν ἐστι χαὶ τὸ περὶ 
ὅ ἀρυϑμητικὴν καὶ τὸ περὶ γεωμετρίαν, ἐν δὲ τῷ φι- 
λοδόφῳ τὸ λογικὸν καὶ τὸ ἠϑικὸν καὶ τὸ φυσικόν, 
ἐν δὲ τῷ ῥητορικῷ τὸ ἐγκωμιαστικὸν πρῶτον γεγο- 
νέἕναι λέγουσι, δεύτερον δὲ τὸ συμβουλευτικόν, ἔσχα- 
τον δὲ τὸ δικανικόν. ὧν μηδὲν ἄϑεον μηδ᾽ ἄμου- 
ιο δον εἶναι μηδ᾽ ἄμοιρον ἀρχῆς κρείττονος καὶ 
ἡγεμονίας ἀξιοῦντες, εἰχότως ἰσαρίϑμους τὰς Μού- 
σας οὐκ ἐποίησαν ἀλλ᾽ οὔσας ἀνεῦρον. ὥσπερ οὖν 
τὰ ἐννέα διαίρεσιν εἰς τρεῖς λαμβάνει τριάδας. ὧν 
ἑκάστη πάλιν εἰς μονάδας διαιρεῖται τοσαύτας" οὕ- 
ιότως ἕν μέν ἐστι καὶ κοινὸν ἣ τοῦ λόγου περὶ τὸ 
κύριον ὀρϑότης., νενέμηνται δὲ σύντρεις εἰς τῶν 
τριῶν γενῶν ἕκαστον᾽ εἶτα πάλιν αὖ μοναδικῶς ἕκά- 
στη μίαν περιέπει λαχοῦσα καὶ κοσμεῖ δύναμιν. οὐ 
γὰρ οἶμαι τοὺς ποιηματικοὺς καὶ τοὺς ἀστρολογικοὺς 
90 ἐγκαλεῖν ἡμῖν ὡς παραλείπουσι τὰς τέχνας αὐτῶν. 
εἰδότας οὐδὲν ἧττον ἡμῶν ἀστρολογίαν γεωμετρίᾳ 
ποιητικὴν δὲ μουσικῇ συννεμομένην." 
4. Ὡς δὲ ταῦτ᾽ ἐρρήϑη. τοῦ ἰατροῦ Τρύφωνος 
εἰπόντος τῇ δ᾽ ἡμετέρα τέχνῃ τί παϑὼν τὸ Μου- 


1 ἐκκαμπτομένων τῶν δυναμένων τηοῖ 8 ὧν ἡ τῷ! 
τὸ τῶ (Υγ6] τῶι) τὴ 81] 4 τὸ ρυϊι5 ΒΘ] 66η515: τὰ ὅ ἀρι- 
ϑμητικὴν) γραμματικὴν ταθῖ, πἰδὶ αὐοὰ γο ἴῃ ΥϑΒΌΤδ, 50Γ. 
τον Ὁ: νὰ περὶ] πέρας ταοϑὶ 16 εἰς Τ᾽ ΘΌΠΘΙΒ 
19 τηϑ]1]1ὴ τοὺς ποιητικοὺς 20 παραλειπούσας ἔν 15}} 

28 Ἔ: ἐρρέϑη 24 ἡμετέρᾳ] ἑτέραν διαὺ ἑτέρᾳ τηρὶ 


984 ΟΥΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝ 


σεῖον ἀποκέκλεικας᾽; ὑπολαβὼν ΖΙονύσιος ὁ Μελι- 
τεύς 'πολλούς᾽ ἔφη ᾿συμπαρακαλεῖς ἐπὶ τὴν κατη- 
γορίαν" καὶ γὰρ ἡμεῖς οἱ γεωργοὶ τὴν Θάλειαν οἱ- 
44ὅ κειούμεϑα, φυτῶν καὶ σπερμάτων εὐθαλούντων καὶ 
βλαστανόντων ἐπιμέλειαν αὐτῇ καὶ σωτηρίαν ἀπο- [ 
διδόντεο". “ἀλλ᾽ οὐ δίκαια᾽ ἔφην ἐγώ “ποιεῖτε καὶ 
γὰρ ὑμῖν ἔστι Ζ“ημήτηρ ἀνησιδώρα καὶ Διόνυσος 
δενδρέων νομὸν πολυγαϑὴς αὐξάνων, 
ἁγνὸν φέγγος ὀπώρας 
ὡς Πίνδαρός φησι καὶ τοὺς ἰατροὺς ᾿“δκληπιὸν τὸ 
ἔχοντας ἴσμεν ἡγεμόνα καὶ ᾿Ζπόλλωνι Παιᾶνι χρω- 
μένους πάντα. [Μουδσηγέτῃ μηδέν. πάντες γάρ “ἄν- 
ϑρῶώποι ϑεῶν χατέουσι᾽ καϑ' Ὅμηρον, οὐ πάντες δὲ 
Β πάντων. ἀλλ᾽ ἐκεῖνο ϑαυμάξω. πῶς ἔλαϑε Δαμ- 
πρίαν τὸ λεγόμενον ὑπὸ “Ζ]ελφῶν. λέγουσι γάρ οὐ τὉ 
φϑόγγων οὐδὲ χορδῶν ἐπωνύμους γεγονέναι τὰς 
"Μούσας παρ᾽ αὐτοῖς" ἀλλά, τοῦ κόσμου τριχῇ πάντα 
νενεμημένου. πρώτην μὲν εἶναι τὴν τῶν ἀπλανῶν 
μερίδα. δευτέραν δὲ τὴν τῶν πλανωμένων, ἐσχάτην 
δὲ τὴν τῶν ὑπὸ σελήνην. συνηρτῆσϑαι δὲ πάσας 
καὶ συντετάχϑαι κατὰ λόγους ἐναρμονίους, ὧν ἕχά- 
στης φύλακα Μοῦσαν εἶναι, τῆς μὲν πρώτης ὑπά- 
την τῆς δ᾽ ἐσχάτης νεάτην. μέσην δὲ τὴν μεταξὺ 
συνέχουσαν ἅμα καὶ συνεπιστρέφουσαν, ὡς ἀνυστόν 
ἐστι. τὰ ϑνητὰ τοῖς ϑεοῖς καὶ τὰ περίγεια τοῖς 


"»᾿ 


τΘ 


»ο 
Μ 


2 Μ: συμπαρακαλεῖ 8. νομὸν ΤαθΌπουαβ: νόμον οἵ. 
ΒρΙΡκ: Δ Ὁ. 488 12 μηδέν] ταλ]η δὲ μηδέν 18 χα- 
τέουσι] κατέχουσι τηοὶ οἵ. Ἡοτῃ, γ 48 10 φϑογγῶν τη] 
24 ἀνυστόν) ἂν ὕστερος ΤηΘ] 


1 


2 


ϑι 


ς. 


οι 


[-- 


ΤΠΙΒΕΒᾺΕ ΙΧ. δῦ 


οὐρανίοις" ὡς καὶ Πλάτων ἠνίξατο τοῖς τῶν Μοι- 
ρῶν ὀνόμασι τὴν μὲν ἴάτροπον τὴν δὲ Κλωθὼ 
τὴν δὲ 4“άχεσιν προδαγορεύσας᾽ ἐπεὶ ταῖς γε τῶν 
ὀχτὼ σφαιρῶν περιφοραῖς Σειρῆνας οὐ [Μούσας ἰσα- 
ρέϑμους ἐπέστησεν. 

ὕ. Ὑπολαβὼν δὲ Μενέφυλος ὁ Περιπατητικός 
ἱτὰ μὲν Ζελφῶν᾽ εἶπεν ᾿ἁμωσγέπως μετέχει πιϑα- 
νότητος᾽ ὃ δὲ Πλάτων ἄτοπος. ταῖς μὲν ἀιδίοις 
καὶ ϑείαις περιφοραῖς ἀντὶ τῶν Μουσῶν τὰς Σει- 
ρῆνας ἐνιδρύων, οὐ πάνυ φιλανϑρώπους οὐδὲ χρη- 
στὰς δαίμονας" τὰς δὲ Μούσας ἢ παραλείπων παν- 
τάπασιν ἢ τοῖς τῶν Μοιρῶν ὀνόμασι προσαγορεύων 
καὶ καλῶν ϑυγατέρας ᾿ἀνάγκης. ἄμουδον γὰρ ἡ 
᾿ἀνάγκη μουσικὸν δ᾽ ἡ Πειϑώ., καί ᾿Μούδαις φιλο- 
δαμοῦσα᾽ πολὺ μᾶλλον οἶμαι τῆς ᾿Εμπεδοχλέους Χά- 
ρίτος στυγέει δύστλητον ἀνάγκην᾽.ἢ 

6. Πάνυ μὲν οὖν᾽ δ᾽ Ζμμώνιος ἔφη 'τὴν ἐν ἡμῖν 
ἀκούσιον αἰτίαν καὶ ἀπροαίρετον. ἡ δ᾽ ἐν ϑεοῖς 
ἀνάγκη δύστλητος οὐκ ἔστ᾽ οἶμαι δ᾽ οὐδὲ δυσπει- 
ϑὴς οὐδὲ βιαία, πλὴν τοῖς κακοῖς. ὥς ἐστι νόμος 
ἐν πόλει τοῖς βελτίστοις τὸ βέλτιστον αὐτῆς, ἀπα- 
ράτρεπτον χαὶ ἀπαράβατον οὐ τῷ μὲν ἀδυνάτῳ 
τῷ δ᾽ ἀβουλήτῳ τῆς μεταβολῆς. αἵ γε μὲν δὴ 

1 Πλάτων] Βθρ. Ῥ. 6170 Ὡ τὴν δὲ Κλωϑὼ] 1ῃβοχὰϊ 
ρῬοϑὺ ἄτροπον ὅ Χ: ἐπέστησαν 1 (ονροίυβθ: ἄλλως γέ 
πῶς 9 ϑείαις ὃ: ϑείοις 14 ἴον. κἀν Μούσαις ἐμφιλο- 
δαμοῦσα ὟΝ. ἐμφ:ληδονοῦσα Μυ]ΊΔΟΗ. 1 ρΡ. 62 αὖ ῬΙαύαγΟὨΙ 
γοσδὈα]αγα 510 10 ᾿Εμπεδοκλέους] Μυ]ΊΔο. 1 νϑ8. 299 
19 ἔστ᾽ οἶμαι δ᾽ οὐδὲ ὃ ἔσομαι δὲ οἷ. ». 020 20 νόμος] 
μόνος ταθ]; 507. υἱᾶ. ὁ νόμος 241 αὐτῆς καὶ 2423 μὲν] 
Ἃ61], . 28 μεταβουλῆς τη 1 αἵ γε μὲν δὴ] ἄγομεν δὲ τηρὶ 

ῬΙπίδτομΣ Μοτδῖα. ὙΟ]. ΤΥ. Φῦ 


σ 


580 ΟΥΑΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΙΌΜ 


Ὁμήρου Σειρῆνες οὐ κατὰ λόγον ἡμᾶς τῷ μύϑῳ φο- 


βοῦσιν, ἀλλὰ κἀκεῖνος ὀρθῶς ἠνίττετο τὴν τῆς μουσι- 
κῆς αὐτῶν δύναμιν οὐκ ἀπάνϑρωπον οὐδ᾽ ὀλέϑριον 
οὖσαν ἀλλὰ ταῖς ἐντεῦϑεν ἀπιούσαις ἐκεῖ ψυχαῖς, 
ὡς ἔοικε, καὶ πλανωμέναις μετὰ τὴν τελευτὴν ἔρωτα 
πρὸς τὰ οὐράνια καὶ ϑεῖα λήϑην δὲ τῶν ϑνητῶν 


ἐμποιοῦσαν κατέχειν καὶ κατάδειν ϑελγομένας᾽ αἵ 


δ᾽ ὑπὸ χαρᾶς ἕπονται καὶ συμπεριπολοῦσιν. ἐνταῦϑα 
δὲ πρὸς ἡμᾶς ἀμυδρά τις οἷον ἠχὼ τῆς μουσικῆς 
ἐχείνης ἐξικνουμένη διὰ λόγων ἐκκαλεῖται καὶ ἀνα- 
μιμνήσκει τὰς ψυχὰς τῶν τότε' τὰ δ᾽ ὦτα τῶν μὲν 
πλείστων περιαλήλιπται καὶ καταπέπλασταιν δαρκί- 
νοις ἐμφράγμασι καὶ πάϑεσιν, οὐ κηρίνοις" ἣ δὲ 
δι’ εὐφυΐαν αἰσϑάνεταν καὶ μνημονεύει. καὶ τῶν 
ἐμμανεστάτων ἐρώτων οὐδὲν ἀποδεῖ τὸ πάϑος αὖ- 
τῆς, γλιχομένης καὶ ποϑούσης λῦσαί τε μὴ δυναμέ- 
νης ἑαυτὴν ἀπὸ τοῦ σώματος. οὐ μὴν ἔγωγε παντά- 
πασι συμφέρομαι τούτοις᾽ ἀλλά μοι δοκεῖ Πλάτων 
ὡς ἀτράκτους καὶ ἠλακάτας τοὺς ἄξονας, σφονδύ- 
λους δὲ τοὺς ἀστέρας. ἐξηλλαγμένως ἐνταῦϑα καὶ 
τὰς Μούσας Σειρῆνας ὀνομάξειν “εἰρούδας᾽ τὰ ϑεῖα 
καὶ λεγούσας ἐν “ἭΔιδου, καϑάπερ Σοφοκλέους Ὀδυόσ- 
σεὺς φησί ᾿Σειρῆνας εἰσαφικέσϑαι 


Ἱ Ὁμήρου] 8956: 8 ἠνίττετο! ἠνιᾶτο τὶ 1 Θ1,. 


ΤιΘοπίοαϑ: ἐμποιοῦσα κατέχει καὶ κατάδει 11 τὰ δ᾽ ὦτα 
τῶν ὟΥ μὲν πλείστων Ἰάθτα: μὲν πλεῖστον 18 καὶ πά- 
ϑεσι») τοῖς πάϑεσιν Ονδῆαβ κηρίνοις ὟΥ : κηρινοῖς 

ἣ ΒαΒΙ]ΘΘηβ15: οἵ ταῦ ἡ 14 δι᾽] ΟἸη.- 1161 καὶ τῶν] 
τη] 1τὴ τῶν υὖ ἃρΡΟάοΒ515 ἱποῖριαῦ 16 τε] δὲ Μ 21 δ8581:- 
ἸΘΘΏΒ18: ὀνομάξεις αὖ ὀνομάξει εἰρούσας ἣ : ἐρεούσας οἵ, 


Ῥ. 1029: αὗταν (80. ΚΙΤΘΠ68) δ᾽ ἀνιέμεναι τὰ ϑεῖα εἴρουσι 


ζι 


10 


20 


ΠΙΒΕΗΝ 1Χ, 981 


Φόρχου κόρας, ϑροοῦντε τοὺς “Διδου νόμους. 


Μοῦσαι δ᾽ εἰσὶν ὀχτὼ καὶ συμπεριπολοῦσι ταῖς ὀκτὼ 140 
σφαίραις, μία δὲ τὸν περὶ γῆν εἴληχε τόπον. αἵ 
μὲν οὖν ὀχτὼ περιόδοις ἐφεστῶσαι τὴν τῶν πλα- 
νωμένων ἄστρων πρὸς τὰ ἀπλανῆ καὶ πρὸς ἄλληλα 
συνέχουσι καὶ διασώξουσιν ἁρμονίαν: μία δὲ τὸν 
μεταξὺ γῆς καὶ σελήνης τόπον ἐπισκοποῦσα καὶ περι- 
πολοῦσα, τοῖς ϑνητοῖς, ὅσον αἰσϑάνεσϑαι καὶ δέχε- 
ὅϑαι πέφυκε, χαρίτων καὶ ῥυϑμοῦ καὶ ἁρμονίας ἐνδί- 
δωσι. διὰ λόγου καὶ ώδῆς πειϑὼ πολιτικῆς καὶ κοινω- 
νητικῆς συνεργὸν ἐπάγουσα παραμυϑουμένην καὶ κη- 
λοῦσαν ἡμῶν τὸ ταραχῶδες καὶ τὸ πλανώμενον ὥσπερ 
ἐξ ἀνοδίας ἀνακαλουμένην ἐπιεικῶς καὶ καϑιστᾶσαν. Β 
ὅσσα δὲ μὴ πεφίέληκε 
Ζεύς, ἀτύξονται βοὰν 
Πιερίδων ἀίοντα᾽ 
κατὰ Πίνδαρον. 
1. Τούτοις ἐπιφωνήσαντος τοῦ ᾿Δμμωνίου τὰ τοῦ 
Ξενοφάνους ὥσπερ εἰώϑει 
ἱταῦτα δεδοξάσϑαι μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι᾽ 


καὶ παρακαλοῦντος ἀποφαίνεσϑαι καὶ λέγειν τὸ δὸο- 
κοῦν ἕκαστον. ἐγὼ μικρὸν διασιωπήσας ἔφην ὅτι 
καὶ Πλάτων αὐτὸς ὥσπερ ἴχνεσι τοῖς ὀνόμασι τῶν 


ΠΝ ΘΟ. Ῥ. 915 Δροοῦντε ΤΟ Θοϊκῖα5: αὐθϑροῦντος 


4 εἰσὶν] ἔπεισιν Θταῆαβ 6011. ΡΙαύ. Εδρ. ρ. 6110 καὶ] αἱ 


ΠΟΘ ΠΘΙ ΙΒ 6. ἁρμονίαι ταθὶ 18 Μ: καϑιστᾶσα οἵ. 
Ρ. 10296 14. Ῥιπα. Ῥγίδς Ἐν Ὁ ὅσσα ἰάθη: ὅσα 

1ῖ6 βοᾶν τοὶ 16 ἀΐδοντα τι ϊ 19 Ξενοφάνους) ΜΆΠΔΟΗ. 1 
Ῥ. 108 ν8. 1ῦ 20 δεδόξασται ΚΚανβίθηϊαβ 

ὟΝ: 


[“] 


δ ΟΥΛΔΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝ 


ϑεῶν ἀνευρίσκειν οἴεται τὰς δυνάμεις' καὶ ἡμεῖς 
ὁμοίως μὲν τιϑῶμεν ἐν οὐρανῷ καὶ περὶ τὰ οὐρά- 
νια μίαν τῶν Μουσῶν. ἣ Οὐρανία φαίνεται" καὶ 
εἰκὸς ἐκεῖνα μὴ πολλῆς μηδὲ ποικίλης κυβερνήσεως 
Ο δεῖσϑαι, μίαν ἔχοντα καὶ ἁπλῆν αἴτιον φύσιν" ὅπου 
δὲ πολλαὶ πλημμέλειαι πολλαὶ δ᾽ ἀμετρίαι καὶ παρα- 
βάσεις. ἐνταῦϑα τὰς ὀκτὼ μετοικιστέον, ἄλλην ἄλλο 
κακίας καὶ ἀναρμοστίας εἶδος ἐπανορϑουμένας. ἐπεὶ 
δὲ τοῦ βίου τὸ μὲν σπουδῇ τὸ δὲ παιδιᾷ μέρος 
ἐστί. καὶ δεῖται τοῦ μουσικῶς καὶ μετρίως, τὸ μὲν 
σπουδάξον ἡμῶν ἥ τε Καλλιόπη καὶ ἡ Κλειὼ καὶ 
ἡ Θάλεια, τῆς περὶ ϑεοὺς ἐπιστήμης καὶ ϑέας ἦγε- 
μὼν οὖσα, δόξουσιν ἐπιστρέφειν καὶ συγκατορϑοῦν᾽ 
αἷ δὲ λοιπαὶ τὸ μεταβάλλον ἐφ᾽ ἡδονὴν καὶ παι- 
διὰν ὑπ᾽ ἀσϑενείας μὴ περιορᾶν ἀνιέμενον ἀκολά- 
Ὁ στῶς καὶ ϑηριωδῶς, ἀλλ᾽ ὀρχήσει καὶ ὠδῇ καὶ χο- 
οείᾳ ῥυϑμὸν ἐχούσῃ καὶ ἁρμονίᾳ καὶ λόγῳ κε- 
ραννύμενον εὐσχημόνως καὶ κοσμίως ἐκδέχεσϑαι 
καὶ παραπέμπειν. ἐγὼ μέντοι. τοῦ Πλάτωνος ἐν 
ἑχάστῳ δύο πράξεων ἀπολείποντος ἀρχάς, τὴν μὲν 
ἔμφυτον ἐπιϑυμίαν ἡδονῶν τὴν δ᾽ ἐπείσακτον δό- 
ξαν ἐφιεμένην τοῦ ἀρίστου. καὶ τὸ μὲν λόγον τὸ 
δὲ πάϑος ἔστιν ὅτε καλοῦντος, ἑτέρας δ᾽ αὖ πάλιν 
τούτων ἑδκατέρου διαφορὰς ἔχοντος, ἑκάστην ὁρῶ 
μεγάλης καὶ ϑείας ὧς ἀληϑῶς παιδαγωγίας δεομέ- 


δ αἰτίαν ΤΤΗΘΌυΒ. ἀΐδιον Μ 8 ἐπανορϑούμενος τηθὶ 
9 σπουδὴ ---παιδιὰ Μ, τηδίϊτη σπουδῆς --- παιδιᾶς 12 Θαλία 
ΤῊ 6] ἴο οὐ 1ηΐγα, 20 501. νἱᾶ. δυεῖν ἀπολείποντας ταρὶ 
28 ὅτε] οὔτε τηθὶ 24 Ὗ : διαφορὰν 


10 


20 


ΤΙΒΕΕ ΙΧ. 989 


νην. αὐτίκα τοῦ λόγου τὸ μέν ἐστι πολιτικὸν καὶ 


Ω 


βασιλικόν, ἐφ᾽ ᾧ τὴν Καλλιόπην τετάχϑαι φησὶν 
ὁ Ἡσίοδος" τὸ φιλότιμον δ᾽ ἡ Κλειὼ μάλιστα κυ- 
δαίνειν καὶ συνεπιγαυροῦν εἴληχεν" ἡ δὲ Πολύμνια 
τοῦ φιλομαϑοῦς ἐστι καὶ μνημονικοῦ τῆς ψυχῆς" 
διὸ καὶ Σικυώνιοι τῶν τριῶν Μουσῶν μίαν Πολυ- 
μάϑειαν καλοῦσιν. Εὐτέρπῃ δὲ πᾶς ἄν τις ἀποδοίη 
τὸ ϑεωρητικὸν τῆς περὶ φύσιν ἀληϑείας, οὔτε καϑα- 
ρωτέρας οὔτε καλλίους ἑτέρῳ γένει παραλιπὼν εὐ- 
παϑείας καὶ τέρψεις. τῆς δ᾽ ἐπιϑυμίας τὸ μὲν περὶ 
ἐδωδὴν καὶ πόσιν ἡ Θάλεια κοινωνητικὸν ποιεῖ καὶ 
συμποτικὸν ἐξ ἀπανθρώπου καὶ ϑηριώδους" διὸ τοὺς Εὶ 
φιλοφρόνως καὶ ἱλαρῶς συνόντας ἀλλήλοις ἐν οἴνῳ 
᾿ϑαλιάξειν᾽ λέγομεν, οὐ τοὺς ὑβρίζοντας καὶ παροι- 


ὅ νοῦντας᾽ ταῖς δὲ περὶ συνουσίαν σπουδαῖς ἡ ᾿Ερατὼ 


παροῦσα μετὰ πειϑοῦς λόγον ἐχούσης καὶ καιρὸν 
2 »-Ὁ Ἁ ’ Ά Ἁ - δ - 
ἐξαιρεῖ καὶ κατασβέννυσι τὸ μανικὸν τῆς ἡδονῆς 
καὶ οἰστρῶδες, εἰς φιλίαν καὶ πίστιν οὐχ ὕβριν οὐδ᾽ 
ἀκολασίαν τελευτώσης. οἵδε καὶ ὀφθαλμῶν ἡδονήν, 
Ω » - ἧς -" » - ΄ - 
εἶδος εἴτε τῷ λόγῳ μᾶλλον εἴτε τῷ πάϑει προσῆ- 
" " 2 
κον εἴτε κοινὸν ἀμφοῖν ἐστιν, αἵ λοιπαὶ δύο, Μελ- 


πομένη καὶ Τερψιχόρη. παραλαβοῦσαι κοσμοῦσιν" 141 


8 Ἡσίοδος] ΤΠΘοσ, 80 6 Σικυώνιος τ: Πουσῶν 
ΒΑ] ΘΘη515: οὐσῶν  εὐτερπῇ τΤηθὶ 12 Τιϑοπίουβ: ἀν- 
ϑρώπου 18 ὟΝ: συνιόντες αὖ συνιόντας 156 Καϊ](- 
ΥΔΒΒΟΙΒ: σπονδαῖς 10 πειϑοῦς ὟΝ: πειϑοῦς ὡς 
11 ΘυθΌποταβ: ἐξαέρει 10. Ὗ : μαλακὸν 18 οὐδ᾽] οἵ 
δὲ δὐυὐὺ οἵ δὲ Τ161 19 οἵδε] τελευταῖον τὸ δι᾿ ὥτων ὙΥ. 
τὸ δὲ δι’ ὥτων Ἐπηροτῖαβ, Εοτυὺ. εὖ δὲ [καὶ τὴν δι᾽ ὥτων 
εἰδέναι βούλει] καὶ ὀφϑαλμῶν οθὐΐ, ἡδονῆς Ὗ 


Β 


9590 ΦΟΛΕΒΤΙΟΝΌΝ ΟΟΝΥΙΨΑΙΠΌΝΜ 


ὥστε τὴν μὲν εὐφροσύνην μὴ κήλησιν ἕω τὸ δὲ 
μὴ γοητείαν ἀλλὰ τέρψιν. 


ΠΡΟΒΛΠΗΜΑ͂ 1Ε΄. 


Ὅτι τρία μέρη τῆς ὀρχήσεως, φορὰ καὶ σχῆμα καὶ 
δεῖξις καὶ τί ἕκαστον αὐτῶν, καὶ τίνα κοινὰ ποιητικῆς ὅ 


τ 


»} ΄“- 
καὶ ὀρχηστιγῆς. 


ΤΕΡΟΣΙΘ ΜΙ: ΤΟ ΖΚ ΘΕ ΘΟΕ 
ΔΜΜΩΝΙΟΣ, ΘΡΑΣΎΥΎΒΟΥΜΟΣ.. 


1. Εχκ τούτου πυραμοῦντος ἐπῆραν τουτ᾽ ἐσπᾶσι 
νικητήριον ὀρχήσεως" ἀπεδείχϑη δὲ κριτὴς μετὰ Με- 
νίσκου τοῦ παιδοτρίβου Παμπρίας ὃ ἀδελφός" ὠρ- 
χήσατο γὰρ πιϑανῶς τὴν πυρρίχην καὶ χειρονομῶν 
ἐν ταῖς παλαίστραις ἐδόκει διαφέρειν τῶν παίδων. 
ὀρχουμένων δὲ πολλῶν προϑυμότερον ἢ μουσικώ- 
τερον, δύο τοὺς εὐδοκίμους χαὶ βουλομένους ἀνα- τὖ 
σῴζειν τὴν ἐμμέλειαν ἠξίουν τινὲς ὀρχεῖσθαι φορὰν 
παρὰ φοράν. ἐπεξήτησεν οὖν ὃ Θρασύβουλος ᾽4μ- 
μωνίου τί βούλεται τοὔνομα τῆς φορᾶς, καὶ παρέδχε 
τῷ ᾿“μμωνίῳ περὶ τῶν μερῶν τῆς ὀρχήσεως πλείονα 
διελθεῖν. 90 

2, Ἔφη δὲ τρία εἶναι, τὴν φορὰν καὶ τὸ σχῆμα 
καὶ τὴν δεῖξιν. ἡ γὰρ ὄρχησις ἔκ τε κινήσεων καὶ 


μ᾿ 


0 


1 τὴν μὲν] τὸ μὲν ὃ 9. πυραμοῦντες ἐπήγοντο τοῖς 
παισὶ ὟΥ. Μαϊπη πυραμοῦντες ἐπήγοντ᾽ ὄντες παισὶ 12 χει- 
ρονόμον τηρὶ 117 τη} 1 παρ᾽ ᾿““μμωνίου 


1 


σι 


Θ 


οι 


20 


Π1ΒΕᾺ ΙΧ. ὌΧΙ 


σχέσεων συνέστηκεν. ὡς τὸ μέλος τῶν φϑόγγων καὶ 
τῶν διαστημάτων" ἐνταῦϑα δ᾽ αἷ μοναὶ πέρατα τῶν 
κινήσεών εἰσι. φορὰς μὲν οὖν τὰς κινήσεις ὀνομά- 
ξουσι, σχήματα δὲ σχέσεις καὶ διαϑέσεις, εἰς ἃς φε- 
ρόμεναι τελευτῶσιν αἱ κινήσεις, ὅταν ᾿Δπόλλωνος ἢ 
Πανὸς ἤ τινος Βάκχχης σχῆμα διαϑέντες ἐπὶ τοῦ 
σώματος γραφικῶς τοῖς εἴδεσιν ἐπιμένωσι. τὸ δὲ 
τρίτον. ἡ δεῖξις, οὐ μιμητικόν ἐστιν, ἀλλὰ δηλῶωτι- 
κὸν ἀληϑῶς τῶν ὑποκχειμένων᾽ ὡς γὰρ οἱ ποιηταὶ 
τοῖς κυρίοις ὀνόμασι δεικτικῶς χρῶνται, τὸν ᾿4χιλ- 
λέα καὶ τὸν Ὀδυσσέα καὶ τὴν γῆν καὶ τὸν οὐρανὸν 
ὀνομάζοντες. ὡς ὑπὸ τῶν πολλῶν λέγονται" πρὸς 
ὃὲ τὰς ἐμφάσεις καὶ τὰς μιμήσεις καὶ ὀνοματοποι- 
ίαις χρῶνται καὶ μεταφοραῖς, κελαρύξειν᾽ καί ἱκαχλά- 
ξειν᾽ τὰ κλώμενα τῶν ῥευμάτων λέγοντες, καὶ τὰ 
βέλη φέρεσθαι “λιλαιόμενα χροὺς ἄσαι,᾽ καὶ τὴν ἰσόρ- 
ροπον μάχην “ἴσας ὑσμίνη κεφαλὰς ἔχειν" πολλὰς 
δὲ χαὶ συνθέσεις τῶν ὀνομάτων κατὰ μέλη μιμητι- 
κῶς σχηματίζουσιν, ὡς Εὐριπίδης 

δ πετόμενος ἱερὸν ἀνὰ Ζιὸς αἰϑέρα γοργοφόνος.᾽ἢ 
καὶ περὶ τοῦ ἵππου Πίνδαρος 


Εν 


ὅτε παρ᾽ ᾿Δλφεῷ σύτο δέμας 
ἀκέντητον ἐν δρόμοισι παρέχων, 


“καὶ Ὅμηρος ἐπὶ τῆς ἱπποδρομίας 


ῶ πέρατα Τυΐπθρυβ: πέρα 14 οἵ. Ηοτῃ. ΛΜ 818. ὦ 201, 
ὑπ τ ε.929:.. 4 ὅ74. 0. 511: πΆ-. 72 καὶ τὴν ΜΝ: τὴν 
17 ὑσμίνη)] 46]. ατδῆαβ 20 Νδαοϊ, Ρ. 6018 10. 61. 
Ναπυοκίαβ: πετάμενος 21 Πίνδαρος] ΟἸσηαρ. 1,20 22 1ᾶθ1η: 
ἀλφειῷ 28 παρεχόμενον Τηθὶ 94 Ὅμηρος] Ψ δ08 


592 ΟΥΑΕΒΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΜΌΜ 


ἄρματα δ᾽ αὖ χαλκῷ ἠώς τς κασσιτέρῳ τὲ 

ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον "ἢ 
οὕτως ἐν ὀρχήσει τὸ μὲν σχῆμα μιμητικόν ἐστι μορ- 
φῆς καὶ ἰδέας, καὶ πάλιν ἣ φορὰ πάϑους τινὸς ἐμ- 
φαντικὸν ἢ πράξεως ἢ δυνάμεως" ταῖς δὲ δείξεσι 
κυρίως αὐτὰ δηλοῦσι τὰ πράγματα. τὴν γῆν. τὸν 
οὐρανόν. αὐτοὺς τοὺς πλησίον ὃ δὴ τάξει μέν τινι 
καὶ ἀριϑμῷ γιγνόμενον ἔοικε τοῖς ἐν ποιητικῇ κυ- 
οίοις ὀνόμασι μετά τινος κόσμου καὶ λειότητος ἐχ- 
φερομένοις, ὡς τὰ τοιαῦτα 10 


φι 


Β χαὶ Θέμιν αἰδοίην ἑλικοβλέφαρόν τ᾽ ᾿φφροδίέτην 
Ἥρην τὲ χρυσοστέφανον καλήν τὲ Ζιώνην "ἢ 
καί 
“Ἕλληνος δ᾽ ἐγένοντο Εμαθ οπ το, βασιλῆες, 
4Δῶρός τε Ξοῦϑός τε καὶ Αἴολος ἱππιοχάρμης" 15 


εἰ δὲ μή, τοῖς ἄγαν πεξοῖς καὶ κακομέτροις, ὡς τὰ 
τοιαῦτα 

“ἐγένοντο τοῦ μὲν Ἡρακλῆς τοῦ δ᾽ Ἴφικλος" 
καί 


Ν 


ἱτῆς δὲ πατὴρ καὶ ἀν καὶ παῖς βασιλεῖς. καὶ 
[ἀδελφοί, 
748 καὶ πρόγονοι" χκλῇζει δ᾽ Ελλὰς Ὀλυμπιάδα. 


[Ὁ 


Ὁ 


1 ἄρματα δὲ χρυσῷ ἨοτΊΘΙ 5 8 ΤΌΣπθΡραΒ: κυρίως 
11 Ηδ8. Τπθοσ. 16 19 Ἥβην Ἡροϑιοᾶθβυ 14 1ᾶ. ΕΎάρτα. 27 
ΒΦΒΙ]Θθηβῖ8: ἕλληνες Ὡεμιστοπόλον βασιλῆος Τούίζθϑ. 
φιλοπτολέμου βασιλῆος ΚΙΊΗΊΚΘ]1τι5. 6Χχ 5010]. νοῦ. δὰ Τσοορ νυ. 
15 “ἴολος ἔ: αἰόλος. 18 Ναυοῖὶς. Ρ. 915. 10. θῇ. 161} 
(αχΣ ὥὅομοὶ, ΑΒ 1]. ΞΞ 828): ἴφιτος οὗ γ. 2856: οὖ Εϊυᾶοο. 
101. (οἃ. ἘΊΦΟἢ.) ῬΡ. 886 19 καὶ Οο)θῦιβ 20 Ἐγι:- 
ϑυδιάτηδ, 4 ΟἸγιηριδθ ποῖ ἱπυθηὶ ἴῃ ΑἸ ΠΟ]ΟΡῚ 8 


ὕ 


1τ0 


τῦ 


20 


ΤΠΒΕἙΝ ΙΧ. 995 


τοιαῦτα γὰρ ἁμαρτάνεται καὶ περὶ τὴν ὄρχησιν ἐν 
ταῖς δείξεσιν, ἂν μὴ πιϑανότητα μηδὲ χάριν μετ᾽ 
εὐπρεπείας καὶ ἀφελείας ἔχωσι. καὶ ὅλως ἔφη με- 
ταϑήσειν τὸ Σιμωνίδειον ἀπὸ τῆς ξωγραφίας ἐπὶ 
τὴν ὄρχησιν. ποίησιν γὰρ εἶναν τὴν ὄρχησιν σιω- 
πῶσαν. καὶ φϑεγγομένην ὄρχησιν πάλιν τὴν ποίη- 
σιν ὅϑεν εἶπεν οὔτε γραφικῇ μετεῖναι ποιητικῆς 
οὔτε ποιητικῇ γραφικῆς, οὐδὲ χρῶνται τὸ παράπαν 
ἀλλήλαις. ὀρχηστικῇ δὲ καὶ ποιητικῇ κοινωνία πᾶσα 
καὶ μέϑεξις ἀλλήλων ἐστί, καὶ μάλιστα μιμούμεναι 
περὶ τὸ ὑπορχημάτων γένος ἐνεργὸν ἀμφότεραι τὴν 
διὰ τῶν σχημάτων καὶ τῶν ὀνομάτων μίμησιν ἀπο- 
τελοῦσι. δόξειε δ᾽ ἂν ὥσπερ ἐν γραφικῇ τὰ μὲν 
ποιήματα τοῖς χρώμασιν ἐοικέναι τὰ δ᾽ ὀρχήματα 
ταῖς γραμμαῖς, ὑφ᾽ ὧν ὁρίξεται τὰ εἴδη. δηλοῖ δ᾽ 
ὁ μάλιστα κατωρϑωκέναι δόξας ἐν ὑπορχήμασι καὶ 
γεγονέναι πιϑανώτατος ἑαυτοῦ τὸ δεῖσθαι τὴν ἕτέ- 
ραν τῆς ἑτέρας" τὸ γάρ 

᾿ἀπέλαστον ἵππον ἢ κύνα 

᾿“μυκλαίαν ἀγωνίῳ 

ἐλελιζόμενος ποδὶ μίμεο καμπύλον μέλος διώκων 


ἢ τό 

8 μεταϑήσειν Χ: μετάϑεσιν ὅ ποίησιν γὰρ εἶναι τὴν 
ὄρχησιν. πέρ θα τη. 6 πάλιν ὃ: δὲ πόλιν { ὅϑεν εἶπεν] 
ὅϑεν οὔτε εἰπεῖν ἔστι Ὑ. Μαϊπη ὅϑεν εἰπεῖν οὐκ ἔστιν 
10. οἴ. ὟΥ: γραφικὴν εἶναι ποιητικῆς οὔτε ποιητικὴν γρα- 
φῆς 9 ὀρχηστικὴ δὲ καὶ ποιητικὴ ΤΊΘ] 11 τὸ! τῶν τιάθηη. 
τὸ τῶν 14 τοῖς χρώμασιν ἐοικέναι τὰ δ᾽ ὀρχήματα Π)ο6Ἡ"- 
ἩΘΙΒ ὨΪΒ1 απο ΘΘῸ 70 ταῖς χρώσεσιν ΒΟΙΊΡΒΙ τοῖς χγρώμα- 
δὴ 1 ὀργίξεται. 161] [106 . δύξας ἐν Μ: δόξειεν 19 οἷ 
Βουρκ. ὃ ».400 πελασγὸν Μοϊποιῖαβ 30 ἀγωνέῳ ὟΝ : ἀγωνιῶν 


994 ΟΟΛΕΒΤΙΟΝΌΜ ΟΟΝΥΙΝΑΙΌΝΜ 


οἷος ἀνὰ Ζίώτιον ἀνθεμόεν πεδίον 

πέταται ϑάνατον κεροξσσᾳ τὲ 

εὑρέμεν ματεύων ἐλάφῳ 

τὰν δ᾽ ἐπ᾽ αὐχένι στρέφοισαν ἕτερον κάρα πάντ᾽ 
[ἐπ᾿ οἶμον δ 


Ο καὶ τὰ ἑξῆς μονονοὺ λειόϑεν τὴν ἐν ὀρχήσει διά- 
ϑεσιν τὰ ποιήματα καὶ παρακαλεῖν τὼ χεῖρε καὶ τὼ 
πόδε, μᾶλλον δ᾽ ὅλον ὥσπερ τισὶ μηρίνϑοις ἕλκειν 

Χ - “-᾽ , Νὴ 2 ’ ν΄, ΦΧ 
τὸ σῶμα τοῖς μέλεσι καὶ ἐντείνειν. τούτων δὲ λε- 

“ Ἁ 2 , ς ΄ 2 ’ 
γομένων καὶ ἀδομένων., ἡσυχίαν ἄγειν μὴ δυναμέ- τὸ 
νοις. αὐτὸς γοῦν ἑαυτὸν οὐχ αἰσχύνεται περὶ τὴν 
ὄρχησιν οὐχ ἧττον ἢ τὴν ποίησιν ἐγκωμιάξων, ὅταν 
δὲ γηρῶσαι νῦν 


ἐλαφρὸν ὄρχημ᾽ ἀοιδᾷ ποδῶν μιγνύμεν, 
Κρῆτά μιν καλέοισι τρόπον. 1 


ἀλλ᾽ οὐδὲν οὕτως τὸ νῦν ἀπολέλαυκε τῆς κακομου- 
σίας ὡς ἡ ὄρχησις. διὸ καὶ πέπονθεν ὃ φοβηϑεὶς 
Ἴβυκος ἐποίησε 


1 Βουρῖς. 10. ἀναδώτιον ταρὶ οἷος] δα. δὲ κύων 
ΒΟΥΡΈ ΙΒ 10. ὙΥ: ἀνϑεμόεντα παιδίον 2 1άθηη: κπεράσασα 
8 ματεύων δ ΘΟΒΘΙΠΘΥΙΠῈΒ: “μανύων Ἰ1ΌΥ]. κύων ὙΥ. εὑρέμεναι 
κύων ἩθΥτηΔΠ18 4 τὰν δ᾽ ἕλ᾽ αὐχένι ΒΟΒΠΘΙ ἀθυηαβ; 
τηϑ]] τὴ τὰν δ᾽ ξλ᾽ ἐπ᾽ αὐχένι 10. οι. ὟὟΥ: στρέφοιαν. 
ἕτερον] σφέτερον ΞΟΒηΘΙ ἀθσηθθ [Ὁ. 61]. 1άθιη: πάντα ἕτοι- 
μον 06 τὰ] τὰς τη 6] λειόϑεν) 166. γἱα. λέγει (85 λὲ) πο- 


ϑεῖν 12 ὅταν] ὅτ᾽ ἂν τηοῖὶ ὄπα δὲ γαρῦσαι σύν τ᾽ ἐλα- 
φρὸν ΒΟΒ Θ᾽ ἀθ  Ίη08. ὅταν λέγῃ Ῥῶσαι νῦν Β]Β81.8 
14 οἵη. ΒουρΊηα8: ὄρχημα οἶδα 10. μίγνυμεν οοἕᾷ, 
1ὅ οχτη. Οδβθαθοιαβ: πρῆτα μὲν 10. Θὰ. Ομ ΘΙ ἀθυΠ8: 


καλέουσι οἵ, Αἰπθη. Ρ. 1810 18 Ἴβυκος] ΒΟΙΡῚ,, 8 Ῥ. 24 


το 


Τ1Β8Ε} ΙΧ. 990 


δέδοικα μή τι πὰρ ϑεοῖς 
ἀμπλακὼν τιμὰν πρὸς ἀνθρώπων ἀμείψω.᾽ 


καὶ γὰρ αὕτη καὶ πάνδημόν τινὰ ποιητικὴν προσε- 
ταιριθδαμένη τῆς δ᾽ οὐρανίας ἐχπεσοῦσ᾽ ἐκείνης. 
τῶν μὲν ἐμπλήκτων καὶ ἀνοήτων κρατεῖ ϑεάτρων, 
ὥσπερ τύραννος ὑπήκοον ἑαυτῇ πεποιημένη μουσι- 
κὴν ὀλίγου δεῖν ἅπασαν, τὴν δὲ παρὰ τοῖς νοῦν 
ἔχουσι καὶ ϑείοις ἀνδράσιν ὡς ἀληϑῶς τιμὴν ἄἀπο- 
λώλεκε. 

Ταῦτα σχεδόν. ὦ Σόσσιε Σενεκίων., τελευταῖα 
τῶν ἐν τοῖς Μουσείοις τότε παρ᾽ ᾿Δμμωνίῳ τῷ 
ἀγαϑῷ φιλολογηϑέντοων. 


1 πὰρ Θαθθποιιβ: παρὰ Δϑεοὶς ΒοΥρκΙαΒ αὖ ϑοουϑῶ- 
ἀγα. 510 ὃ ἀμβλακὼν Ἰάθρτη οχ Ῥ]οὺ. ῬΒδθαᾶν. τ. 3420. 
ἁπλάκων ταθὶ 8 αὕτη καὶ] καὶ αὕτη ὟΥἧ. αὕτη ἘΤΏΡΘΙΙΤΒ 
ὅ ἐμπλήκτων ἧ: ἐκπληχτικῶν οἵ». 1892. 260 2 δεῖν": 
τινὰ 10, ἅπασαν ΝΥ : πᾶσι 8 ᾿ϑείοις] ἀστείοις ατδῆτ 
12 φιλολογοϑέτων Υγἱ81 


ΒΡΩΤΊΚΟΣ. 


- 1. ΦΜΑΑΟΥΙΑ͂ΝΟΣ. Ἐν Ἑλικῶνι φής, ὦ 40τό- 

Ῥ' βουλε, τοὺς περὺ Ἔρωτος λόγους γενέσϑαι, οὺς εἴτε 
γραψάμενος εἴτε καταμνημονεύσας τῷ πολλάκις ἐπ- 
ανερέσϑαι τὸν πατέρα νυνὶ μέλλεις ἡμῦν δεηθεῖσιν ὁ 
ἀπαγγέλλειν. 

ΑΥ̓ΤΟΒΟΥΖΟΣ. Ἔν ᾿Ελικῶνι παρὰ ταῖς Μού- 
σαις. ὦ Φλαουιανέ, τὰ ᾿Ερωτικὰ Θεσπιέων ἀγόντων" 
ἄγουσι γὰρ ἀγῶνα πενταἑετηρικόν, ὥσπερ καὶ ταῖς 
Μούσαις, καὶ τῷ Ἔρωτι φιλοτίμως πάνυ καὶ λαμ- τὸ 


πρῶς. 
ΦΑΔΟΥΙΑ͂ΝΟΣ. Οἶσϑ᾽ οὖν ὃ σοῦ μέλλομεν 
δεῖσϑαι πάντες οὗ πρὸς τὴν ἀκρόασιν ἥκοντες: 
119 ΑΥ̓ΤΟΒΟΥΖΟΣ. Οὔκ: ἀλλ᾽ εἴσομαι λεγόντων. 
ΦΊΔΟΥΙΑ͂ΝΟΣ. Ζφελε τοῦ λόγου τὸ νῦν ἔχον τ8 
ἐποποιῶν τε λειμῶνας καὶ σκιὰς καὶ ἅμα κιττοῦ τε 
καὶ σμιλάκων διαδρομὰς καὶ ὅσ᾽ ἄλλα τοιούτων τό- 
πῶὼν ἐπιλαβόμενοι γλίχονται τὸν Πλάτωνος ᾿Ιλισσὸν ἷ 
καὶ τὸν ἄγνον ἐκεῖνον καὶ τὴν ἠρέμα προσάντη πόαν 
πεφυκυῖαν προϑυμότερον ἢ κάλλιον ἐπιγράφεσϑαι. 30 ΐ 
ΑΥ̓ΤΟΒΟΥ͂ΖΟΣ. Τί δὲ δεῖται τοιούτων, ὦ ἄρι- 
στε Φλαουιανέ, προοιμίων ἡ διήγησις; εὐθὺς ἡ πρό- 


“ὐπρρράνς, χεναμο ομίνε κα ἐς δ ὑκν τρις πϑῖ κεν ας 


9 πεντετηρικόν Ὁ 12 ὃ σοῦ Χ: ὅσου 11 ἄλλα] ἴοτί. 
ἄλλα οἵ «αὖ ἄλλα τινὲς 18 Πλάτωνος] Ῥμδράν. Ὁ. 2804 


ΑΜΑΤΟΒΙ͂ΌΞ. 8591 


φασις. ἐξ ἧς ὡρμήϑησαν οἵ λόγοι, χορὸν αἰτεῖ τῷ 
πάϑει καὶ σκηνῆς δεῖται. τά τ᾽ ἄλλα δράματος οὐ- 
δὲν ἐλλείπει" μόνον εὐχώμεϑα τῇ μητρὶ τῶν Μου- 
σῶν ἵλεων παρεῖναι καὶ συνανασῴζειν τὸν μῦϑον. 
68. 22. Ὁ γὰρ πατήρ, ἐπεὶ πάλαι, πρὶν ἡμᾶς γενέ- 
σϑαι, τὴν μητέρα νεωστὶ κεχομισμένος ἐκ τῆς γενό- 
μένης τοῖς γονεῦσιν αὐτῶν διαφορᾶς καὶ στάσεως 
ἀφίκετο τῷ Ἔρωτι ϑύσων, ἐπὶ τὴν ἑορτὴν ἦγε τὴν 
μητέρα" καὶ γὰρ ἦν ἐκείνης ἣ εὐχὴ καὶ ϑυσία. τῶν 
10 δὲ φίλων οἴκοϑεν μὲν αὐτῷ παρῆσαν οἵ συνήϑεις. 
ἐν δὲ Θεσπιαῖς εὗρε Δαφναῖον τὸν ᾿Δρχιδάμου καὶ 
“ύσανδρον “υσάνδρας ἐρῶντα τῆς Σίμωνος καὶ 
μάλιστα τῶν μνωμένων αὐτὴν εὐημεροῦντα, καὶ 
Σώκλαρον ἐκ Τιϑόρας ἥχοντα τὸν ᾿Ζριστίωνος" ἦν 
10 δὲ καὶ Πρωτογένης ὁ Ταρσεὺς καὶ Ζεύξιππος ὁ 4α- 
κεδαιμόνιος. ξένοι᾽ Βοιωτῶν δ᾽ ὃ πατὴρ ἔφη τῶν 
γνωρίμων τοὺς πλείστους παρεῖναι. δύο μὲν οὖν 
ἢ τρεῖς ἡμέρας κατὰ πόλυν. ὡς ἔοικεν. ἡσυχῆ πὼς 
φιλοσοφοῦντες ἐν ταῖς παλαίστραις καὶ διὰ τῶν ϑεά- 
80 τρῶν ἀλλήλοις συνῆσαν᾽ ἔπειτα φεύγοντες ἀργαλέον 
ἀγῶνα κιϑαρῳδῶν, ἐντεύξεσι καὶ σπουδαῖς προει- 
λημμένον, ἀνέξευξαν οἱ πλείους ὥσπερ ἐκ πολεμίας 
εἰς τὸν “Ἑλικῶνα καὶ κατηυλίσαντο παρὰ ταῖς Μού- 
σαις. ἕωϑεν οὖν ἀφίκετο πρὸς αὐτοὺς ᾿ἀνϑεμίων 
55 χαὶ Πεισίας ἄνδρες ἔνδοξοι, Βάχχωνι δὲ τῷ καλῷ 


4 ἵλεων ἢ: ἵλεω 11 καὶ Λύσανδρον (564 ΠΟΙΊΘΗ Ρᾶ- 
ἐγ185 ἀθβιάθυαύαν) “υσάνδρας ΜδάνΙρίαδ: καὶ λύσανδρον οἵ, 
1558: το) ἢ 19 καὶ διὰ τῶν ϑεάτρων ἀλλήλοις συν- 
ἤσαν) τοοῖθ Βαθηῦ 24 ἀφίκοντο Μ' 


Ὠ 


- Ὁ 


" 


πὶ 
τὶ 


898 ΑΜΑΤΟΕΙΌΒ. 


λεγομένῳ προσήκοντες καὶ τρόπον τινὰ δι᾽ εὔνοιαν 
ἀμφότεροι τὴν ἐκείνου διαφερόμενοι πρὸς ἀλλήλους. 
ἦν γὰρ ἐν Θεσπιαῖς ᾿᾿Ισμηνοδώρα γυνὴ πλούτῳ καὶ 
γένεν λαμπρὰ καὶ νὴ Ζ4έα τὸν ἄλλον εὔτακτος βίον. 
ἐχήρευσε γὰρ οὐκ ὀλίγον χρόνον ἄνευ ψόγου. καί- 
περ οὖσα νέα καὶ ἱχανὴ τὸ εἶδος. τῷ δὲ Βάκχωνι 
φίλης ὄντι χαὶ συνήϑους γυναικὸς υἱῷ πράττουσα 
γάμον κόρης κατὰ γένος προσηκούσης ἐκ τοῦ συμ- 
παρεῖναι καὶ διαλέγεσϑαν πολλάκις ἔπαϑε πρὸς τὸ 
ὠξδιράκιον αὐτή, καὶ λόγους φιλανθρώπους ἀκού- 
ουσα καὶ λέγουσα περὶ αὐτοῦ καὶ πλῆϑος ὁρῶσα 
γενναίων ἐραστῶν εἰς τὸ ἐρᾶν προήχϑη καὶ διδξνο- 
εἴτο μηδὲν ποιεῖν ἀγεννές, ἀλλὰ γημαμένη φανε- 
ρῶς συγκαταζῆν τῷ Βάκχχωνι. παραδόξου δὲ τοῦ 
πράγματος αὐτοῦ φανέντος. ἥ γὲ μήτηρ ὑφεωρᾶτο 
τὸ βάρος τοῦ οἴκου καὶ τὸν ὄγκον ὡς οὐ κατὰ τὸν 
ἐραστήν" τινὲς δὲ καὶ συγκυνηγοὶ τῷ μὴ καϑ' ἣλι- 
κίαν τῆς ᾿Ισμηνοδώρας δεδιττόμενοι τὸν Βάκχχωνα 
καὶ σκώπτοντες ἐργωδέστερον. τῶν ἀπὸ σπουδῆς 
ἐνισταμένων ἦσαν ἀνταγωνισταὶ πρὸς τὸν γάμον. 
ἠδεῖτο γὰρ ἔφηβος ἔτ᾽ ὧν χήρα συνοικεῖν" οὐ μὴν 
ἀλλὰ τοὺς ἄλλους ἐάσας παρεχώρησε τῷ Πεισίᾳ καὶ 
τῷ ᾿Δἀνϑεμίωνι βουλεύσασϑαι τὸ συμφέρον, ὧν ὃ 
μὲν ἀνεψιὸς αὐτοῦ ἦν πρεσβύτερος, ὁ δὲ Πεισίας 
αὐστηρότατος τῶν ἐραστῶν διὸ καὶ πρὸς τὸν γά- 
μον ἀντέπραττε καὶ καϑήπτετο τοῦ ᾿ἀνϑεμίωνος ὡς 

ὅ ἢ: ἐχήρωσξε ,.9 ἔπαϑέ τι ὟΝ 1 αὐτοῦ] αὐτοῖς ᾿ὶ 


γ8 “ἢ: τὲ 94 ἣν αὐτοῦ ἃῃ ἀοϊοπάσμη αὐτοῦ 10. 
πρεσβύτατος ἢ 


οι 


μ᾿ 


ὅ 


2ὅ 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞΣ. 999 


προϊεμένου τῇ ᾿Ισμηνοδώρᾳ τὸ μειράχιον᾽ ὁ δ᾽ 
ἐκεῖνον οὐκ ὀρϑῶς ἔλεγε ποιεῖν, ἀλλὰ τἄλλα χρη- 
στὸν ὄντα μιμεῖσϑαι τοὺς φαύλους ἐραστὰς οἴκου 
καὶ γάμου καὶ πραγμάτων μεγάλων ἀποστεροῦντα 
δ τὸν φίλον. ὅπως ἄϑικτος αὐτῷ καὶ νεαρὸς ἀποδύ- 
οὐτὸ πλεῖστον χρόνον ἐν ταῖς παλαίστραις. 

8. Ἵν᾽ οὖν μὴ παροξύνοντες ἀλλήλους κατὰ μι- 1ὅ0 
κρὸν εἰς ὀργὴν προαγάγοιεν, ὥσπερ διαιτητὰς ἕλό- 
μξνον καὶ βραβευτὰς τὸν πατέρα καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ 

1ὸ παρεγένοντο᾽ καὶ τῶν ἄλλων φίλων οἷον ἐκ παρα- 
σκευῆς τῷ μὲν ὁ Ζαφναῖος παρῆν τῷ δ᾽ ὁ Πρω- 
τογένης᾽ ἀλλ᾽ οὗτος μὲν ἀνέδην ἔλεγε κακῶς τὴν 
Ἰσμηνοδώραν: ὃ δὲ ΖΙαφναῖος “ὦ Ἡράκλεις᾽ ἔφη 
τί οὐκ ἄν τις προσδοχήσειεν, εἰ καὶ Πρωτογένης 
ι Ἔρωτι πολεμήσων πάρεστιν ᾧ καὶ παιδιὰ πᾶσα καὶ 


΄ 
Δ ἋΣ 


σπουδὴ περὶ "Ερωτα καὶ δι᾽ Ἔρωτος, 
᾿λήϑη μὲν λόγων λήϑη δὲ πάτρας. Β 
οὐχ ὡς τῷ Δαΐῳ πέντε μόνον ἡμερῶν ἀπέχοντι τῆς 
πατρίδος; βραδὺς γὰρ ὁ ἐκείνου καὶ χερσαῖος ᾿Ἑρως, 
90) ὁ δὲ σὸς ἐκ Κιλικίας ᾿4ϑήναξε 
“λαιψηρὰ κυκλώσας πτερά 


διαπόντιος πέτεται. τοὺς καλοὺς ἐφορῶν καὶ συμ- 
πλανώμενος. ἀμέλει γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐγεγόνει τοιαύτη 
τις αἰτία τῷ Πρωτογένει τῆς ἀποδημίας. 


9 Ἔ; τὰ ἄλλα ὅ αὐτῷ Τιθοπίουβ: αὐτῶν 156 Ἀπ 
παιδείκα 16 καὶ δι᾽ Ἔρωτα ΟΘομΙΘΟΙ ἴῃ ὥγιαρ. 117 Νβποῖ. 
Ῥ. 682 μὲν] δὲ ΒΕ 18 Τοτὺ. ἡμερῶν ὁδὸν 19 Τυῖ- 
ὩΘΌαΒ: ἐκείνων 910 ΘΕ ΡΥ ον, 22 πέτεται Αἰποηδθιιβ 
Ῥ. 1068: πέταται 


400 ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 


- 4. Γενομένου δὲ γέλωτος, ὁ Πρωτογένης “ἐγὼ 
δέ σοι δοκῶ᾽ εἶπεν “Ἔρωτι νῦν πολεμεῖν, οὐχ ὑπὲρ 
Ἔρωτος διαμάχεσθαι πρὸς ἀκολασίαν καὶ ὕβριν αἱ- 
σχίστοις πράγμασι καὶ πάϑεσιν εἰς τὰ κάλλιστα καὶ 
σεμνότατα τῶν ὀνομάτων εἰδβιαξομένην; καὶ ὃ δ᾽ 
Ο Ζαφναῖος “αἴσχιστα δὲ καλεῖς᾽ ἔφη ᾿γάμον καὶ σύν- 
οδον ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ἧς οὐ γέγονεν οὐδ᾽ 
ἔστιν ἱερωτέρα κατάξευξις;᾽ ᾿ἀλλὰ ταῦτα μέν᾽ εἶπεν 
ὁ Πρωτογένης “ἀναγκαῖα πρὸς γένεσιν ὄντα σεμνύ- 
ψουσιν οὐ φαύλως οἵ νομοϑέταινι καὶ κατευλογοῦδι 
πρὸς τοὺς πολλούς" ἀληϑινοῦ δ᾽ Ἔρωτος οὐδ᾽ ὁτι- 
οὖὔῦν τῇ γυναικωνίτιδι μέτεστιν, οὐδ᾽ ἐρᾶν ὑμᾶς 
ἔγωγέ φημι τοὺς γυναιξὶ προσπεπονϑότας ἢ παρ- 
ϑένοις, ὥσπερ οὐδὲ μυῖαι γάλακτος οὐδὲ μέλιτται 
Ὦ χηρίων ἐρῶσιν, οὐδὲ σιτευταὶ καὶ μάγειροι φίλα ιὖ 
φρονοῦσι πιαίνοντες ὑπὸ σκότῳ μόσχους καὶ ὄρνι- 
ϑας. ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐπὶ σιτίον ἄγει καὶ ὄψον ἡ φύσις 
μετρίως καὶ ἱκανῶς τὴν ὄρεξιν, ἡ δ᾽ ὑπερβολὴ πά- 
ὃος ἐνεργασαμένη λαιμαργία τις ἢ φιλοψία καλεῖ- 
ται" οὕτως ἔνεστι τῇ φύσει τὸ δεῖσθαι τῆς ἀπ᾿ ἀλ- 0 
λήλων ἡδονῆς γυναῖχας καὶ ἄνδρας. τὴν δ᾽ ἐπὶ 
τοῦτο κινοῦσαν ὁρμὴν σφοδρότητι καὶ ῥώμῃ γενο- 
μένην πολλὴν καὶ δυσκάϑεχτον οὐ προσηκόντως 
Ἔρωτα καλοῦσιν. Ἔρως γὰρ εὐφυοῦς καὶ νέας ψυ- 
χῆς ἁψάμενος εἰς ἀρετὴν διὰ φιλίας τελευτᾷ ταῖς 90 
ὃΣ πρὸς γυναῖχας ἐπιϑυμίαις ταύταις, ἂν ἄριστα 


"»- 


0 


18 γυναιξί τι ἩθΥΘΥαΘΠ 8 14 Β: μυῖα ( 
φρονοῦσι ἧ: φιλοφρονοῦσι 19 Χ: φιλοψυχία 2 
Ἡ͵ βοᾶ οὗ, ῥ. 441ἃ 24 οἵ, Ῥ]αὖῦ, ὅγιωρ. ἢ. 2188 


ΑΜΑΤΟΆΙΌΞΝ. 401 


πέσωσιν, ἡδονὴν περίεστι καρποῦσϑαι καὶ ἀπόλαυ- Ε 
σιν ὥρας καὶ σώματος, ὡς ἐμαρτύρησεν ᾿᾽Ζ4ρίστιππος. 
τῷ κατηγοροῦντι “αΐδος πρὸς αὐτὸν ὡς οὐ φιλού- 
σης ἀποχρινάμενος. ὅτι καὶ τὸν οἶνον οἴεται καὶ 
5τὸν ἰχϑὺν μὴ φιλεῖν αὐτόν, ἀλλ᾽ ἡδέως ἑκατέρῳ 
χρῆται" τέλος γὰρ ἐπιϑυμίας ἡδονὴ καὶ ἀπόλαυσις. 
Ἔρως δὲ προσδοκίαν φιλίας ἀποβαλὼν οὐκ ἐθέλει 
παραμένειν οὐδὲ ϑεραπεύειν ἐφ᾽ ὥρᾳ τὸ λυποῦν 
καὶ ἀχμάξον, εἰ καρπὸν ἤϑους οἰχεῖον εἰς φιλίαν 
10 καὶ ἀρετὴν οὐχ ἀποδίδωσιν. ἀκούεις δέ τινος τρα- 
γικοῦ γαμέτου λέγοντος πρὸς τὴν γυναῖκα 
“μισεῖς; ἐγὼ δὲ ῥαδίως μισήσομαι. 
πρὸς κέρδος ἕλκων τὴν ἐμὴν ἀτιμίαν. 


τούτου γὰρ οὐδέν ἐστιν ἐρωτικώτερος ὃ μὴ διὰ κέρ- 
1 δὸς ἀλλ᾽ ἀφροδισίων ἕνεκα καὶ συνουσίας ὑπομέ- 
νῶν γυναῖκα μοχϑηρὰν καὶ ἄστοργον᾽ ὥσπερ Στρα- 
τολλεῖ τῷ ῥήτορι Φιλιππίδης ὁ κωμικὸς ἐπεγγελῶν 
ἐποίησεν 
᾿ἀποστρεφομένης τὴν κορυφὴν φιλεῖς μόλις. 


80 δὲ δ᾽ οὖν καὶ τοῦτο τὸ πάϑος δεῖ καλεῖν Ἔρωτα, 
ϑῆλυν καὶ νόϑον ὥσπερ εἰς Κυνόσαργες συντε- 
λοῦντα τὴν γυναικωνῖτιν. μᾶλλον δ᾽ ὥσπερ ἀετόν 


τινα λέγουσι γνήσιον καὶ ὀρεινόν, ὃν Ὅμηρος ᾿μέ- 151 


2 ᾿Δρίστιππος) οἵ. Μυ]ΔΟΗ. 2 ἡ. 408 ααἱ ποῦ ἰδβέϊτηο- 
ὭΪΟ ΟΠ15850 πηι] 8118 οΟπρ ϑϑὶῦ 8 λυποῦν] ἀνθοῦν Ἐ.. 
λοιπὸν ΥΥΙΠΟΚΟΙτηδηπβ. αὐχοῦν ὃ 19 Νὅυοῖ, ρΡ. 916 
14 ἐρωτικώτερον ΒΕ 10 60 Κὶ 85. Ῥ»ὲ 5810 21 ϑῆλυν 
δεῖ καλεῖν ἢ. Μα]η καλῶμεν Ἔρωτα ϑῆλυν 28 ὄρειον 
Ἡδθυνγουάθηθβ Ὅμηρος] Φ 202 


ῬΙπίδτοιΣ Μονδὶΐα. ὙΟΪ. ΤΥ͂. 20 


402 ΑΜΑΤΟΒΙΌΚ. 


λανα᾽ καί 'ϑηρευτήν᾽ προσεῖπεν" ἄλλα δὲ γένη νόϑων 
ἐστὶν ἰχϑῦς περὶ ἕλη καὶ ὄρνιϑας ἀργοὺς λαμβα- 
νόντων., ἀπορούμενοι δὲ πολλάκις ἀναφϑέγγονταί τι 
λιμῶδες καὶ ὀδυρτικόν: οὕτως εἷς Ἔρως ὃ γνήσιος 
ὁ παιδικός ἐστιν, οὐ ᾿πόϑῳ στίλβων᾽, ὡς ἔφη τὸν 
παρϑένιον ᾿ἀνακρέων, οὐδέ ᾿μύρων ἀνάπλεως καὶ 
γεγανωμένος". ἀλλὰ λιτὸν αὐτὸν ὄψει καὶ ἄϑρυπτον 
ἐν σχολαῖς φιλοσόφοις ἤ που περὶ γυμνάσια καὶ 
παλαίστρας περὶ ϑήραν νέων ὀξὺ μάλα καὶ γενναῖον 
ἐγκελευόμενον πρὸς ἀρετὴν τοῖς ἀξίοις ἐπιμελείας. 
τὸν δ᾽ ὑγρὸν τοῦτον χαὶ οἰχουρὸν ἐν κόλποις δια- 
τρίβοντα καὶ κλινιδίοις γυναικῶν ἀεὶ διώκοντα τὰ 
μαλϑακὰ καὶ ϑρυπτόμενον ἡδοναῖς ἀνάνδροις καὶ 
ἀφίλοις καὶ ἀνενθουσιάστοις καταβάλλειν ἄξιον, ὡς 
καὶ Σόλων κατέβαλε: δούλοις μὲν γὰρ ἐρᾶν ἀρρένων 
παίδων ἀπεῖπε καὶ ξηραλοιφεῖν, χρῆσϑαι δὲ συνουσίαις 
γυναικῶν οὐκ ἐκώλυσε" καλὸν γὰρ ἡ φιλία καὶ ἀστεῖον, 
ἡ δ᾽ ἡδονὴ κοινὸν κἀνελεύϑερον. ὅϑεν οὐ δούλων 
ἐρᾶν παίδων ἐλευϑέριόν ἐστιν οὐδ᾽ ἀστεῖον" οὐ συν- 
ουσίας γὰρ οὗτος ὃ ἔρως, καϑάπερ τῶν γυναικῶν. 

ὅ. Ἔτι δὲ πλείονα λέγειν προϑυμουμένου τοῦ 
Πρωτογένους, ἀντικρούσας ὁ ΖΙαφναῖος “εὖ γε νὴ 
Δ{᾽ ἔφη ἱτοῦ Σόλωνος ἐμνήσϑης καὶ χρηστέον αὐτῷ 
γνώμονι τοῦ ἐρωτικοῦ ἀνδρός, 

᾿ἔσϑ᾽ ἥβης ἐρατοῖσιν ἐπ᾿ ἄνϑεσι παιδοφιλήσῃ 

μηρῶν ἱμείρων καὶ γλυχεροῦ στόματος." 


ὁ ἀνακρέων] ΒοΙρκ. 8 Ρ. 268 18 Ἐ:- καὶ ἀνελεύϑερον 
10. δοῦλον Β 19 οὐ συνουσίας ἸιθΘοπϊοὰδ: οὐσία 
20 τῶν] ὁ τῶν Ὗ Φὅ ΒοΙρκ. 2 Ρ". ὅ0 ἔσϑ᾽] ὅς ϑ᾽ Άὶ 
20 ἱμείρων] οἵ. Β Εὶ 


1ὅ 


Θι 


ΑΜΑΤΌΒΙΌΞ. 408 


πρόσλαβε δὲ τῷ Σόλωνι καὶ τὸν Αἰσχύλον λέ- 
γοντὰ 

᾿σέβας δὲ μηρῶν ἁγνὸν οὐκ ἐπηδέσω. 

ὦ δυσχάριστε τῶν πυχνῶν φιλημάτων: 

ἕτεροι μὲν γὰρ καταγελῶσιν αὐτῶν. εἰ καϑάπερ ϑύ- 

Ἁ , 3 λ , }] ᾿ " ι : 
τας καὶ μάντεις εἰς τὰ μηρία καὶ τὴν ὀσφὺν ἀπο- 
βλέπειν τοὺς ἐραστὰς κελεύουσιν. ἐγὼ δὲ παμμέγε- 


ἅὲς τοῦτο ποιοῦμαν σημεῖον ὑπὲρ τῶν γυναικῶν" 


1 


ΦΘ 


σι 


1 


20 


εἰ γὰρ ἡ παρὰ φύσιν ὁμιλία πρὸς ἄρρενας οὐκ ἀν- 
αιρεῖ τὴν ἐρωτικὴν εὔνοιαν οὐδὲ βλάπτει. πολὺ 
9 ; 
ἄλλον εἰκός ἐστι τὸν γυναικῶν ἢ ἀνδρῶν ἔρωτα 
“ 7 Ἧ 
τῇ φύσει χρώμενον δἰς φιλίαν διὰ χάριτος ἐξικνεῖ- 
σϑαι. χάρις γὰρ οὖν, ὦ Πρωτόγενες., ἡ τοῦ ϑήλεος 
ὕπειξις τῷ ἄρρενι κέκληται πρὸς τῶν παλαιῶν ὡς 
καὶ Πίνδαρος ἔφη τὸν Ἥφαιστον ᾿“ἄνευ χαρίτων" 
᾽ “» ἰχ ’ - ν Χ ,΄ ἧ- ᾿ 
ἐκ τῆς Ἥρας γενέσϑαι" καὶ τὴν οὔπω γάμων ἔχου- 
σαν ὥραν ἡ Σαπφὼ προσαγορεύουσα φησίν. ὅτι 
᾿σμίκρα μοι πάις ἔμμεν ἐφαίνεο κἄχαρις᾽. 
ὁ δ᾽ Ἡρακλῆς ὑπό τινος ἐρωτᾶται, 
“βίᾳ δ᾽ ἔπραξας χάριτας ἢ πείσας κόρην᾽; 


ἡ δ᾽ ἀπὸ τῶν ἀρρένων ἀκόντων μὲν μετὰ βίας γενο- 
μένη καὶ λεηλασίας,. ἂν δ᾽ ἑχουσίως. σὺν μαλακίᾳ 


8 Νδιοκ. ρ. 44 ἁγνὸν] ϑοοοϑϑιὺ 6χ Αἰπεη. Ρ. 6028 
οὐκ ἐπῃδέσω Ἰάθτη: οὐ κατηδέσωω 4 πυκνῶν ἰάθη: πικρῶν 
11 τὸν Μ: τῶν ἢ] ἢ τὸν ΗοΥπογᾶθηπβ 16 Πίνδαρος] 
Ῥγίμ. 2, 45 18 θη]. Βουρκιιβ (8 Ὁ. 101): σμικρά μοι παῖ 
ἔμμεναι φαίνεαι 20 Νδβοκ. Ρ. 916 δ᾽ ἔπραξας Ἐν: δὲ 
πράξας 21 μὲν μετὰ Ἐ: μετὰ γενομένη 1άθτη: λεγο- 
μένη 

90: 


ΗΕ 


404 ΑΜΑΤΟΒΙΓΞ. 


καὶ ϑηλύτητι, ᾿βαίνεσϑαι᾽ κατὰ Πλάτωνα “νόμῳ τε- 
τράποδος καὶ παιδοσπορεῖσϑαι᾽ παρὰ φύσιν ἐνδιδόν- 
τῶν. ἄχαρις χάρις παντάπασι καὶ ἀσχήμων καὶ ἄνα- 
φρόδιτος. ὅϑεν. οἶμαι. καὶ ὃ Σόλων ἐκχεῖνα μὲν 
ἔγραψε νέος ὧν ἔτι καί σπέρματος πολλοῦ μεστός᾽ 5 
ὡς ὁ Πλάτων φησί" ταυτὶ δὲ πρεσβύτης γενόμενος 

“ἔργα δὲ Κυπρογενοῦς νῦν μοι φίλα καὶ Ζιονύδου 

᾿ς χαὶ ΜΜουσέων. ἃ τίϑησ᾽ ἀνδράσιν εὐφροσύνας" 


ὥσπερ ἐκ ξάλης καὶ χειμῶνος καὶ τῶν παιδικῶν ἐρώ- 
τῶν ἔν τινι γαλήνῃ τῇ περὶ γάμον καὶ φιλοσοφίαν το 
Β ϑέμενος τὸν βίον. εἰ μὲν οὖν τἀληϑὲς σκοποῦμεν, 
ὦ Πρωτόγενες, ἕν καὶ ταὐτόν ἐστι πρὸς παῖδας καὶ 
γυναῖκας πάϑος τὸ τῶν ᾿Ερώτων᾽ εἰ δὲ βούλοιο φι- 
λονεικῶν διαιρεῖν. οὐ μέτρι᾽ ἂν δόξειε ποιεῖν ὃ παι- 
δικὸς οὗτος, ἀλλ᾽ ὥσπερ ὀψὲ γεγονὼς καὶ παρ᾽ ὥραν τὉ 
τῷ βίῳ νόϑος καὶ δκότιος ἐξελαύνειν τὸν γνήσιον 
Ἔρωτα καὶ πρεσβύτερον. ἐχϑὲς γάρ, ὦ ἑταῖρε, καὶ 
πρῴην μετὰ τὰς ἀποδύδεις καὶ ἀπογυμνώσεις τῶν 
νέων παραδὺς εἰς τὰ γυμνάσια καὶ προδανατριβό- 
μενος ἡσυχῆ καὶ προσεμβαλών, εἶτα κατὰ μικρὸν ἐν 30 
ταῖς παλαίστραις πτεροφυήσας οὐκέτι καϑεκτός 
162 ἐστιν. ἀλλὰ λοιδορεῖ καὶ προπηλακίζει τὸν γαμή- 
λιον ἐκεῖνον καὶ συνεργὸν ἀϑανασίας τῷ ϑνητῷ 


1 Πλάτωνα] Ῥμαράγ. Ρ. 2606 8 χάρις δαᾶ. ὙΥΊΠΟΚΘΟΙ- 
τηϑη 5 564 «ηΐθ ἄχαρις 6 Πλάτων] ἀθ Τιορο. Ρ. 859 
ΟἹ ΒΡΙΡΕΙ Ὁ Ῥ. δῦ 8 τίϑησιν ΒῈὶ 9 καὶ τῶν παι- 
δικῶν] 1. 6. οὕτω καὶ ἐκ τῶν παιδικῶν οἵ, Ῥ]αῦ. ΠΡ. νΡ. 497 ἃ 
11 τἀληϑὲς ἔ: τὸ ἀληϑὲς 14 μέτρι᾽ ἂν ἢ: μέτρια 
16 οἴη. Μ: ἐξελαύνει 19 παραδοὺς ΒΕ 20 προσεγκα- 
λῶν ᾿ἰάθτα, αμὰθ ἔουῦ. προσαικάλλων 


ΑΜΑΤΌΒΙΟΞΚ. 405 


γένει. σβεννυμένην ἡμῶν τὴν φύσιν εὐθὺς ἐξανά- 
πτοντὰ διὰ τῶν γενέσεων. οὗτος δ᾽ ἀρνεῖται τὴν 
ἡδονήν" αἰσχύνεται γὰρ καὶ φοβεῖται. δεῖ δέ τινος 
εὐπρεπείας ἁπτομένῳ καλῶν καὶ ὡραίων" πρόφασις 
5 οὖν φιλία καὶ ἀρετή. κονίεται δὲ καὶ ψυχρολουτεῖ 
καὶ τὰς ὀφρῦς αἴρει καὶ φιλοσοφεῖν φησι καὶ σω- 
φρονεῖν ἔξω διὰ τὸν νόμον" εἶτα νύκτωρ καὶ καϑ' 
ἡσυχίαν 
ἱγλυκεῖ᾽ ὀπώρα φύλακος ἐκλελοιπότος.ἢ 


10 δὐ δ᾽, ὥς φησι Πρωτογένης, οὐκ ἔστιν ἀφροδισίων 
παιδικῶν κοινωνία, πῶς Ἔρως ἔστιν ᾿“φροδίτης μὴ 
παρούσης, ἣν εἴληχε θεραπεύειν ἐκ ϑεῶν καὶ περι- 
ἕπειν, τιμῆς τὲ μετέχειν καὶ δυνάμεως ὅσον ἐκείνη 
δίδωσιν; εἰ δ᾽ ἔστι τις Ἔρως χωρὶς ᾿Ζφροδίτης. ὥσ- 

ιό πὲρ μέϑη χωρὶς οἴνου πρὸς σύκινον πῶμα καὶ κρί- 
ϑινον, ἄκαρπον αὐτοῦ χαὶ ἀτελὲς τὸ ταρακτικόν 
ἐστι καὶ πλήσμιον καὶ ἁψίκορον. 

0. “εγομένων τούτων ὁ Πεισίας ἦν δῆλος ἀγα- 
ναχτῶν καὶ παροξυνόμενος ἐπὶ τὸν Ζαφναῖον᾽ μι- 

90 κρὸν δ᾽ αὐτοῦ καταλιπόντος “ὦ ἩΗράκλεις᾽ ἔφη τῆς 
εὐχερείας καὶ ϑρασύτητος" ἀνϑρώπους ὁμολογοῦν- 
τας ὥσπερ οἱ κύνες ἕκ τῶν μορίων συνηρτῆσϑαι 
πρὺς τὸ ϑῆλυ μεϑιστάναι καὶ μετοικίζειν τὸν ϑεὸν 
ἐκ γυμνασίων καὶ περιπάτων καὶ τῆς ἐν ἡλίῳ κα- 

ο5 ϑαρᾶς καὶ ἀναπεπταμένης διατριβῆς εἰς ματρυλεῖα 

1 εὐθὺς] αὖϑις ἢ 9 Ναυοῖς. Ρ. 916. Κοοκ. 8 Ρ. 614 
γλυκεῖα Ἰ1Ὸ 11 ἀκοινωνία ᾿ᾶθηι 1 προσίκυνον Β ΕἸ 


10. ὃ: πόμα 90 διαλιπόντος Ηρ ΘΥΓάΘ 5 922 τῶν 
θυΘΌΠΘΥτΒ 5) ΟἹ. ΚΟΡΕ. 9 ἢ. Τοῦ 


408 ΑΜΑΤΟΒΙΓΞ. 


καὶ κοπίδας καὶ φάρμακα καὶ μαγεύματα καϑειρ- 
γνύμενον ἀκολάστων γυναικῶν" ἐπεὶ ταῖς γε σώ- 
φροσιν οὔτ᾽ ἐρᾶν οὔτ᾽ ἐρᾶσϑανι δήπου προσῆκόν 
ἐστιν" ἐνταῦϑα μέντοι καὶ ὁ πατὴρ ἔφη τοῦ Πρω- 
τογένους ἐπιλαβέσϑαι καὶ εἰπεῖν 

“τόδ᾽ ἐξοπλίξει τοὔπος ᾽4ργεῖον λεών. 


καὶ νὴ Ζ4ία ΖΙαφναίῳ συνδίκους ἡμᾶς προστίϑησιν 
οὐ. μετριάξων ὃ Πεισίας, ἀλλὰ τοῖς γάμοις ἀνέρα- 
στον ἐπάγων καὶ ἄμοιρον ἐνθέου φιλίας κοινωνίαν, 
ἣν τῆς ἐρωτικῆς πειϑοῦς καὶ χάριτος ἀπολιπούσης 
μονονοὺ ξυγοῖς καὶ χαλινοῖς ὑπ’ αἰσχύνης καὶ φό- 
ἤ ΄ ’ ς - 9 εὐδης 
βου μάλα μόλις συνεχομένην ὁρῶμεν. καὶ ὁ Πει- 
σίας “ἐμοὶ μέν᾽ εἶπεν “ὀλίγον μέλει τοῦ λόγου" Ζαφ- 
ναῖον δ᾽ ὁρῶ ταὐτὸν πάσχοντα τῷ χαλκῷ" καὶ γὰρ 
ἐχεῖνος οὐχ οὕτως ὑπὸ τοῦ πυρός, ὡς ὑπὸ τοῦ 
πεπυρωμένου χαλκοῦ καὶ ῥέοντος, ἂν ἐπιχέῃ τις, 
ἀνατήκεται καὶ ῥεῖ συνεξυγραινόμενος" καὶ τοῦτον 
οὐκ ἐνοχλεῖ τὸ υσάνδρας κάλλος, ἀλλὰ συνδιακε- 
καυμένῳ καὶ γέμοντι πυρὸς ἤδη πολὺν χρόνον πλη- 
σιάξζων καὶ ἁπτόμενος ἀναπίμπλαται" καὶ δῆλός ἐστιν, 
3 Ἁ ᾿ ῇ Χ ς - ῇ 3 "] 
εἰ μὴ ταχὺ φύγοι πρὸς ἡμᾶς, συντακησόμενος. ἀλλ 
ὁρῶ᾽ εἶπε ἱγιγνόμενον ὅπερ ἂν μάλιστα σπουδάσειεν 
᾿ἀνϑεμίων. προσκρούοντα τοῖς δικασταῖς καὶ ἐμαυ- 
τόν, ὥστε παύομαι. καὶ ὁ ᾿Δνϑεμίων “ὥνησας᾽ εἶ- 
δ. ᾽ 9 9 2 2 -» , Ἁ Ἁ ἰῳ ΄ 
πεν ᾿ὡς ἔδει γ᾽ ἀπ᾽ ἀρχῆς λέγειν τι πρὸς τὴν ὑπό- 
ὅεσιν.ἢ 


6 Ναδιοκ. ρ. 910 14 δὲ] δὴ ΒΕ 18 συνδιακεκα- 
λυμμένῳ ἰάθη 19 ἤδη ΜΝ: ὃ χρόνον ὟὟ: χρόνον ὃ 
21 118}1πΔ ἂν μὴ ταχὺ φύγῃ 


τὺ 
΄“ι 


10 


1ὅ 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙ Ξ. 401 


. ᾿“έγω τοίνυν᾽ ὃ Πεισίας ἔφη 'ἱπροκηρύξας 
-“μ 3 7ὕ , - 
ἐμοῦ γ᾽ ἕνεκα πάσαις γυναιξὶν ἂν ἐραστήν, ὅτι τῆς 
γυναικὸς ὃ πλοῦτός ἐστι φυλακτέος τῷ νξεανίσχῳ, 
Α ’, Ἦν ΒΗ » Ξ ᾿ ᾽Α 
μὴ συμμίξαντες αὐτὸν ὄγκῳ καὶ βάρει τοσούτῳ λά- 
ϑωμὲν ὥσπερ ἐν χαλκῷ κασσίτερον ἀφανίσαντες. 
μέγα γὰρ ἂν ἐλαφρᾷ καὶ λιτῇ γυναικὶ μειρακίου 
συνελθόντος εἰς ταὐτὸν ἡ κρᾶσις οἴνου δώκην ἐπι- 
κρατήσῃ" ταύτην δ᾽ ὁρῶμεν ἄρχειν καὶ κρατεῖν δο- 
κοῦσαν" οὐ γὰρ ἂν ἀπορρίψασα δόξας καὶ γένη τη- 
λικαῦτα καὶ πλούτους ἐμνᾶτο μειράκιον ἔκ χλαμύδος, 
2 - ΄ ΝΟ’ [μ - 2 
ἔτι παιδαγωγεῖσϑαι δεόμενον. ὅϑεν οἵ νοῦν ἔχοντες 
αὐτοὶ προΐενται καὶ περικόπτουσιν ὥσπερ ὠκύπτερα 
τῶν γυναικῶν τὰ περιττὰ χρήματα. τρυφὰς ἐμποι- 
οὔντα καὶ χαυνότητας ἀβεβαίους καὶ κενάς, ὑφ᾽ ὧν 


ἐπαιρόμεναι πολλάκις ἀποπέτονται" κἂν μένωσι, ἵχρυ- 188 


σαῖς ὥσπερ ἐν Αἰϑιοπίᾳ “πέδαις δεδέσθαι βέλτιον 
ἢ πλούτῳ γυναικός." 

8. “Ἐκεῖνο δ᾽ οὐ λέγεις᾽ ὁ Πρωτογένης εἶπεν 
ὅτι κινδυνεύομεν ἀναστρέφειν ἀτόπως καὶ γελοίως 
τὸν Ἡσίοδον. ἂν ἐχείνου λέγοντος 


μήτε τριηκόντων ἐτέων μάλα πόλλ᾽ ἀπολείπων 


2. ἂν] αὐἱὰ Ἰαἰθαῦ ᾿πορυύπμαη. Επουῦ. αὐτὸν 4 θυ. Ηρυ- 
γοτάθημ5: λάϑοιμεν 8 δοκοῦσαν] ποθοῦσαν ἘΠΏΡΘΙΙΙΙ5. 
Μία α ἀσκοῦσαν 18 περιττὰ ϑε]νγηδϑιι5: περὶ τὰ 14 611. 
Χ: ἐκβεβαέους καὶ κενὰς ἸΔΟΟΌΒΙαΒ (6Χ ΟἸθιη. ΑἸθχ. 
Ῥ. 288 Ροῖ.): καὶ κελίους 15 μὲν ὦσι ΒΗ ἩΒΟ ΤΟΙΣ 
Ἡοτοᾶ. 8, 28 10 βελτίω ΒῈ 18 6η1. ΥΙΠΟΙΚΘΙ Δ 8: 
ἐκεῖνα λέγεις Χ: λέγει Ὁ. ὁ ἢ 20 λέγοντος Μεᾶ- 
γισίαβ: λόγος 21 τριηκόντων ὙΥΙΠΟΚΒΘΙΙηδημΒ 6χ Ηθ8. 
ΟἿ 694: τριήκοντ᾽ ὧν 


408 ΑΜΑΤΟΆΒΙΌΞ. 


μ(ἡτ᾽ ἐπιϑεὶς μάλα πολλά" γάμος δέ τοι ὥριος οὗτορ᾽ 
ἡ δὲ γυνὴ τέτορ᾽ ἡβώοι, πέμπτῳ δὲ γαμοῖτο" 


ἊΝ ς ν " ΄ Ε Ψ 
σχεδὸν ἡμεῖς ἔτεσι τοσούτοις γυναικὶ πρεσβυτερᾳ, 
καϑαπερεὶ φοίνικας ἢ σῦκχκ᾽ ἐρινεοῖς, ὄμφακα καὶ 
ἄωρον ἄνδρα περιάψωμεν. ἑρᾶται γὰρ αὐτοῦ νὴ 
Ζία καὶ κάεται" τίς οὖν ὁ κωλύων ἐστὶ κωμάξειν 
ἐπὶ ϑύρας., ἄδειν τὸ παρακλαυσίϑυρον, ἀναδεῖν τὰ 
εἰκόνια, παγκρατιάξειν πρὸς τοὺς ἀντεραστάς; ταῦτα 
γὰρ ἐρωτικά καὶ καϑείσϑω τὰς ὀφρῦς καὶ παυσά- 
σϑω τρυφῶσα, σχῆμα λαβοῦσα τῶν τοῦ πάϑους οἷὐ- 

,ὔ 3 2 3 ἿΑ Ἁ “-΄7ὦ , 
κείων. εἰ δ᾽ αἰσχύνεται καὶ σωφρονεῖ. κοσμίως 
οἴχον χαϑήσϑω περιμένουσα τοὺς μνωμένους καὶ 

᾽ ᾿Ξ Ν τὰ "- “ 
σπουδάζοντας. ἑρᾶν δὲ φάσκουσαν γυναῖκα φυγεῖν 
τις ἂν ἔχοι καὶ βδελυχϑείη,. μήτι γε λάβοι γάμου 
ποιησάμενος ἀρχὴν τὴν τοιαύτην ἀκρασίαν. 

9. Παυσαμένου δὲ τοῦ Πρωτογένους, ᾿δρᾷς᾽ εἷ- 
πεν ὃ πατήρ “ὦ ᾿ἀνϑεμίων. ὅτι πάλιν κοινὴν ποι- 

- Ἁ ς ῇ Ἁ Χ ῇ 3 " τ -»“Ὅ, 
οὔσι τὴν ὑπόϑεσιν καὶ τὸν λόγον ἀναγκαῖον ἡμῖν 
τοῖς οὐκ ἀρνουμένοις οὐδὲ φεύγουσι τοῦ περὶ γά- 

“ 5 ον σὰ: Ν Ν Ν »}5 5 
μον Ἔρωτος εἶναι χορευταῖς; “καὶ ναὶ μὰ ΖΙ(᾽ εἶ- 
πὲν ὃ ᾿ἀνϑεμίων" ᾿“ἄμυν᾽ οὖν διὰ πλειόνων νῦν 
αὐτὸς ἐρῶν ἔτι δὲ τῷ πλούτῳ βοήϑησον, ᾧ μάλιστα 


δεδίττεται Πεισίας ἡμᾶς. τί δ᾽ εἶπεν ὃ πατὴρ 


8 ἔτεσι ἢ: οὗτος 4 6.  : καϑάπερ οἴ ἰἴΌ. σῦκα 
ἐρινεοῖς ὄμφα ΚΑ ΒΌΡὈ]6ν1: σύκα 10 Εὶ 18 Β οἵ, ΒγὉ. 
9 καϑείσϑω τὰς Τυθρηοῦιβ: καϑὸ αἴσϑηται 10 σχῆμα 
Ἐπηροῦῖαβ: καὶ σχῆμα 12 κεκαϑήσϑω ΒΕ 19 φεύγουσι 
ἢ: φεύγειν 20 καὶ] τη] ναί 21 ἄμυν᾽ οὖν ἔ: ἀμύ- 
νει 22 αὐτὸς ἐρῶν᾽ ἔτι δὲ Ὗ : αὐτοὺς ἐρᾶν" εἰ δὲ 
1Ιᾶθιη : βοηϑήσων 


1ὅ 


20 


εξ 


10 


1ὅ 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 409 


“οὐχ ἂν ἔγκλημα γένοιτο γυναικός, εἰ δι᾽ ἔρωτα καὶ 
πλοῦτον ἀπορρίψομεν ᾿Ισμηνοδώραν; βαρεῖα γὰρ καὶ 
πλουσία" τί δ᾽ εἰ καλὴ καὶ νέα; τί δ᾽ εἰ γένει 60- 
βαρὰ καὶ ἔνδοξος; αἵ δὲ σώφρονες οὐδὲ αὐστηρὸν 
καὶ χκατεγνυπωμένον ἐπαχϑὲς ὃ ἢ χαὶ δυσκαρτέρη- 
τον ἔχουσι. καὶ ποινὰς καλοῦσιν αὐτὰς καὶ τοῖς ἀν- 
δράσιν ὀργιξομένας, ὅτι σωφρονοῦσιν; ἄρ᾽ οὖν χρά- 
τιότον ἐξ ἀγορᾶς γαμεῖν ᾿Αβρότονόν τινα Θρῇσσαν 
ἢ Βακχίδα ΜΜιλησίαν ἀνέγγυον ἐπαγομένην δι᾿ ὠνῆς 
καὶ καταχυσμάτων; ἀλλὰ καὶ ταύταις ἴσμεν οὐκ ὀλί- 
γους αἴσχιστα δουλεύσαντας. αὐλητρίδες δὲ Σάμιαι 
καὶ ὀρχηστρίδες. ᾿Ζ4ριστονίχα καὶ τύμπανον ἔχουσ᾽ 
Οἰνάνϑη καὶ ᾿4γαϑόκλεια διαδήμασι βασιλέων ἐπέ- 
βησαν. ἡ δὲ Σύρα Σεμίραμις οἰχότριβος μὲν ἦν 
βασιλικοῦ ϑεράπαινα παλλακευομένη Νίνου δὲ τοῦ 
μεγάλου βασιλέως ἐντυχόντος αὐτῇ καὶ στέρξαντος 
οὕτως ἐκράτησε καὶ κατεφρόνησεν, ὥστ᾽ ἀξιῶσαι καὶ 
μίαν ἡμέραν αὐτὴν περιιδεῖν ἐν τῷ ϑροόνῳ καϑεζο- 
μένην ἔχουσαν τὸ διάδημα καὶ χρηματίζουσαν. δόν- 
τος δ᾽ ἐχείνου καὶ κελεύσαντος πάντας ὑπηρετεῖν 
ὥσπερ αὐτῷ καὶ πείϑεσϑαι, μετρίως ἐχρῆτο τοῖς 
πρώτοις ἐπιτάγμασι, πειρωμένη τῶν δορυφόρων" 
ἐπεὶ δ᾽ ἑώρα μηδὲν ἀντιλέγοντας μηδ᾽ ὀκνοῦντας, 


ς ς 


ΡΟΝ καὶ] εἰ ἘταΡονΙα8 8 εἰ -- εἰ Προμῖουβ: ἢ τΞοῦ 

4 οὐδὲ αὐστηρὸν -- δυσκαρτέρητον] ἴονὺ. οὐ τὸ αὐστηρὸν σι- 
κρὸν καὶ κατεγνυπωμένον ἐπαχϑὲς δὲ τὸ σεμνὸν καὶ δυσχαρ- 
τέρητον ὅ 1Ὁ. 61. βομηθί6γ08: κατεγρυπωμένον 10. 186. 
6 88Β 6 ποινὰς ΒΑΒΙΘΘηβῖ5: πείνας καὶ] ἀεὶ Ἔτη- 
ῬΘΥΙΪᾺΒ 9. 61}. ὙΥΙΠΟΚΟΙπληπαΒ: ἔγγυον 10 καταχυσμά- 
τῶν ἴάθτη: κατεσυμμάτων 18 Ἰάϑυ: ἀγαϑοκλία 


410 ΑΜΑΤΟΕΙΙΞ. 


ἐχέλευσε συλλαβεῖν τὸν Νῖνον εἶτα δῆσαι, τέλος δ᾽ 
ἀποκχτεῖναι" πραχϑέντων δὲ πάντων. ἐβασίλευσε τῆς 
“σίας ἐπιφανῶς πολὺν χρόνον. ἡ δὲ Βελεστίχη. 
πρὸς Ζιός. οὐ βάρβαρον ἐξ ἀγορᾶς γύναιον, ἧς 
ἱερὰ καὶ ναοὺς ᾿4λεξανδρεῖς ἔχουσιν. ἐπιγράψαντος 
δι’ ἔρωτα τοῦ βασιλέως “᾿Φφροδίτης Βελεστίχης"; ἡ 
δὲ σύνναος μὲν ἐνταυϑοῖ καὶ συνίερος τοῦ Ἔρωτος, 
ἐν δὲ ΖΙελφοῖς κατάχρυσος ἑστῶσα μετὰ τῶν βασι- 
λέων καὶ βασιλειῶν, ποίᾳ προικὶ τῶν ἐραστῶν ἐκρά- 
τησεν; ἀλλ᾽ ὥσπερ ἐκεῖνοι δι’ ἀσϑένειαν ἑαυτῶν 
καὶ μαλακίαν ἔλαϑον ἑαυτοὺς γενόμενοι λεία γυ- 
“θά ναικῶν. οὕτω πάλιν ἄδοξοι καὶ πένητες ἕτεροι 
πλουσίαις γυναιξὴ καὶ λαμπραῖς συνελθόντες οὐ 
διεφϑάρησαν οὐδ᾽ ὑφῆκάν τι τοῦ φρονήματος, ἀλλὰ 
τιμώμενοι καὶ κρατοῦντες μετ᾽ εὐνοίας συγκατεβίω- 
σαν. ὃ δὲ συστέλλων τὴν γυναῖκα καὶ συνάγων εἰς 
μικρόν, ὥσπερ δακτύλιον δακτύλων ἰσχνὸς ὧν μὴ 
περιρρυῇ δεδιώς. ὅμοιός ἐστι τοῖς ἀποχείρουσι τὰς 
ἵππους εἶτα πρὸς ποταμὸν ἢ λίμνην ἄγουσι" χα- 
ϑορῶσαν γὰρ ἑκάστην τὴν εἰκόνα τῆς ὄψεως ἀκαλλῆ 
καὶ ἄμορφον, ἀφιέναι τὰ φρυάγματα λέγεται καὶ 
προσδέχεσϑαι τὰς τῶν ὄνων ἐπιβάσεις. πλοῦτον δὲ 
Β γυναικὸς αἱρεῖσθαι μὲν πρὸ ἀρετῆς ἢ γένους ἀφι- 
λότιμον κἀνελεύϑερον, ἀρετῇ δὲ καὶ γένει προσόντα 


8 ὙΥΙποΙκοἸπιρχαναδ: , βελεστίη ὁ Βελεστίχης Ἰάοτη: βε- 


λεστικῆς 8 δὲ Ἐ ἑστῶσα ὟὟΥ: δ᾽ ἑστῶσα 11 ἑαυτοὺς 
ὙΥΊΩΟΚ. ΤΟ00 οἷὰβ ἰδο. 6 ᾿ 8 Β, πἰβθὶ αποᾷ 1δΔο. ἄφὺ Β ρΡοϑὺ 
γενόμενοι 11 δακτύλιον δακτύλων Ἐς δακτύλων 10. 


Οογαθβ: ἴχνος ὧν οἵ. ὙΠ. Αὐΐαχ. ο. 1ὅ 20. οἵ, Νδῦοκ. 
Ῥ. 214. δ1ὅ 24 ἕ: χαὶ ἀνελεύϑερον 


μ᾿ 


Ε] 


10 


20 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΝ. 411 


φεύγειν ἀβέλτερον. ὃ μὲν γὰρ ᾿άντίγονος ὠχυρω- 
μένῳ τὴν Μουνιχίαν τῷ φρουροῦντι γράφων ἐκέ- 
λευὲ ποιεῖν μὴ μόνον τὸν κλοιὸν ἰσχυρὸν ἀλλὰ καὶ 
τὸν κύνα λεπτόν, ὅπως ὑφαιρῇ τὰς εὐπορίας τῶν 
᾿4ϑηναίων: ἀνδρὶ δὲ πλουσίας ἢ καλῆς οὐ προσή- 
κει μηδὲ τὴν γυναῖχα ποιεῖν ἄμορφον ἢ πενιχράν, 
ἀλλ᾽ ἑαυτὸν ἐγκρατείᾳ καὶ φρονήσει καὶ τῷ μηδὲν 
ἐχπεπλῆχϑαι τῶν περὶ ἐχείνην ἴσον παρέχειν καὶ 
ἀδούλωτον, ὥσπερ ἐπὶ ξυγοῦ ῥοπὴν τῷ ἤϑει προσ- 
τιϑέντα καὶ βάρος. ὑφ᾽ οὗ κρατεῖται κ,αὶ ἄγεται δι- 
καίως ἅμα καὶ συμφερόντως. καὶ μὴν ἡλικία γε 
πρὸς γάμον καὶ ὥρα τὸ τίκτειν ἔχουσα καὶ τὸ γεν- 
νᾶν εὐάρμοστός ἐστιν: ἀχμάξειν δὲ τὴν γυναῖκα 
πυνϑάνομαι, καὶ ἅμα τῷ Πεισίᾳ προσμειδιάσας “οὐ- 


5 δενὸς γάρ᾽ ἔφη 'τῶν᾽ ἀντεραστῶν πρεσβυτέρα οὐδ᾽ 


ἔχει πολιάς, ὥσπερ ἔνιοι τῶν Βάκχωνι προσανα- 
’ ᾿ 2 τ: ᾽ Φ 6 - 
χρωννυμένων. εἰ δ᾽ οὗτοι χαϑ ὥραν ὁμιλοῦσι. 
τί χωλύει κἀκείνην ἐπιμεληϑῆνανι τοῦ νεανίσκου 
βέλτιον ἡστινοσοῦν νέας; δύσμικτα γὰρ τὰ νέα καὶ 
’ὔ .Ὶ Ζ' 2 ᾿- »" Χ , 
δυσχέραστα καὶ μόλις ἕν χρόνῳ πολλῷ τὸ φρύαγμα 
- Χ ’, 
καὶ τὴν ὕβοιν ἀφίησιν, ἐν ἀρχῇ δὲ κυμαίνει καὶ 
ξυγομαχεῖ καὶ μᾶλλον ἂν Ἔρως ἐγγένηται, καὶ κα- 
ϑάπερ πνεῦμα κυβερνήτου μὴ παρόντος, ἑτάραξε Ὁ 
καὶ συνέχεε τὸν γάμον οὔτ᾽ ἄρχειν δυναμένων οὔτ᾽ 
» Ἂ 9 σὲ , Ἁ δ 
ἄρχεσϑαι βουλομένων. εἰ δ᾽ ἄρχει βρέφους μὲν ἡ 
τίτϑη καὶ παιδὸς ὁ διδάσκαλος ἐφήβου δὲ γυμνα- 
σίαρχος ἐραστὴς δὲ μειρακίου γενομένου δ᾽ ἐν ἣλι- 


2 Ἐ; μουνυχίαν 10 δικαίως ἅμα καὶ ἔ: καὶ ὡς ἅμα 
16 ἔνιαι τῶν Βάκχων ΒῈ 


419 ΑΜΑΤΌΟΒΙΌΞ. 


κίᾳ νόμος καὶ στρατηγὸς οὐδεὶς δ᾽ ἄναρχτος οὐδ᾽ 
3 ’ , Χ 3 3, “Ὁ μ᾿ 
αὐτοτελής, τί δεινὸν εἰ γυνὴ νοῦν ἔχουσα πρεσβυ- 
Ἷ 7 , ΄, »} ΄ 3 , Ἀ 
τέρα κυβερνήσει νέου βίον ἀνδρός. ὠφέλιμος μὲν 
οὖσα τῷ φρονεῖν μᾶλλον ἡδεῖα δὲ τῷ φιλεῖν καὶ 
4 ΄ 
᾿ 2 " 
προσηνής; τὸ δ΄ ὅλον᾽ ἔφη “καὶ τὸν Ἡρακλέα Βοι- 
ὠὡτοὺς ὄντας ἔδει σέβεσϑαν καὶ μὴ δυσχεραίνειν 
τῷ παρ᾽ ἡλικίαν τοῦ γάμου. γιγνώσκοντας ὅτι κἀ- 
“» Ἁ ν Ὁ -- ὁ 2 ἤ 
κεῖνος τὴν ἑξαυτοῦ γυναῖκα ΜΜεγάραν ᾿Ιολάῳ συν- 
Γ π ’ 3 “] Ν μ 3 
ὥκισεν ἑκκαιδεκαέτει τότ᾽ ὄντι τρία καὶ τριάκοντ 
ἔτη γεγενημένην. 

10. Τοιούτων λόγων. ὃ πατὴρ ἔφη. παρόντων 
αὐτοῖς. ἐλϑεῖν τῷ Πεισίᾳ ἑταῖρον ἐκ πόλεως ἵππῳ 
ϑέοντα, πρᾶγμα ϑαυμαστὸν ἀπαγγέλλοντα τετολμη- 
μένον. ἡἣ γὰρ Ἰσμηνοδώρα., ὡς ἔοικεν, αὐτὸν μὲν 
οὐκ ἀηδῶς ἔχειν οἰομένη τὸν Βάκχωνα πρὸς τὸν 

Τὰ 2 , Χ Ἁ 2 ’ ͵ ᾿ 
γάμον. αἰσχύνεσθαι δὲ τοὺς ἀποτρέποντας, ἔγνω μὴ 
προέσϑαι τὸ μειράκιον. τῶν οὖν φίλων τοὺς μά- 
λιστὰα τοῖς βίοις νξαροὺς καὶ συνερῶντας αὐτῇ καὶ 
τῶν γυναιχῶν τὰς συνήϑεις μεταπεμψαμένη καὶ 
συγκροτήσασα παρεφύλαττε τὴν ὥραν. ἣν ὁ Βάκχων 
ἔϑος εἰχὲεν ἀπιὼν εἰς παλαίστρας παρὰ τὴν οἰκίαν 
αὐτῆς παρεξιέναι κοσμίως. ὡς οὖν τότε προσῇει 
μετὰ δυεῖν ἢ τριῶν ἑταίρων ἀληλιμμένος. αὐτὴ μὲν 
ἐπὶ τὰς ϑύρας ἀπήντησεν ἡ ᾿Ισμηνοδώρα καὶ τῆς 
χλαμύδος ἔϑιγε μόνον, οἵ δὲ φίλοι καλὸν καλῶς ἐν 
τῇ χλαμύδι καὶ τῇ διβολίᾳ συναρπάσαντες εἰς τὴν 

» ’, 7 9 7 Ἁ Ἁ , 3 Ἁ 
οἰκίαν παρήνεγχαν ἀϑρόοι καὶ τὰς ϑύρας εὐϑὺς 


ἀστῷ  ἀαούδοῖ βεθ 4 1 20 συγκρατήσασα ΒῈ] 


10 


1ὅ 


20 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 418 


ἀπέκλεισαν. ἅμα δ᾽ αἱ μὲν γυναῖκες ἔνδον αὐτοῦ ΤὍδ 
τὸ χλαμύδιον ἀφαρπάδσασαι περιέβαλον ἱμάτιον νυμ- 
φικόν" οἰκέται δὲ περικύκλῳ δραμόντες ἀνέστεφον 
ἐλαίᾳ καὶ δάφνῃ τὰς ϑύρας οὐ μόνον τὰς τῆς ᾿Ισμη- 

δινοδώρας ἀλλὰ καὶ τὰς τοῦ Βάκχωνος᾽ ἡ δ᾽ αὐλη- 
τρὶς αὐλοῦσα διεξῆλθε τὸν στενωπόν. τῶν δὲ Θε- 
σπιέων καὶ τῶν ξένων οἵ μὲν ἐγέλων, οἱ δ᾽ ἠγανά- 
ἄτουν καὶ τοὺς γυμνασιάρχους παρώξυνον᾽ ἄρχουσι 
γὰρ ἰσχυρῶς τῶν ἐφήβων καὶ προσέχουσι ὸν νοῦν 

το σφόδρα τοῖς ὑπ᾽’ αὐτῶν πραττομένοις. ἦν δὲ λόγος Β 
οὐδεὶς τῶν ἀγωνιζομένων, ἀλλ᾽ ἀφέντες τὸ ϑέατρον 
ἐπὶ τῶν ϑυρῶν τῆς ᾿Ισμηνοδώρας ἐν λόγοις ἦσαν 
καὶ φιλονεικίαις πρὸς ἀλλήλους. 

11. Ὡς οὖν ὁ τοῦ Πεισίου φίλος ὥσπερ ἐν πο- 
τὸ λέμῳ προσελάσας τὸν ἵππον αὐτὸ τοῦτο τεταραγμέ- 
νος εἶπεν, ὅτι Βάκχων᾽ ἥρπακεν ᾿Ισμηνοδώρα. τὸν 
μὲν Ζεύξιππον ὃ πατὴρ ἔφη γελάσαι καὶ εἰπεῖν, ἅτε 
δὴ καὶ φιλευριπίδην ὄντα, 

ἱπλούτῳ χλιδῶσα ϑνητὰ δ᾽ ὦ γύναι φρονεῖς" 


20 τὸν δὲ Πεισίαν ἀναπηδήσαντα βοᾶν, “ὦ ϑεοί, τί πέ- 
2 - 9 , Χ Ἂ ς -- 2 
ρας ἔσται τῆς ἀνατρεπούσης τὴν πόλιν ἡμῶν ἐλευ- 
ϑερίας; ἤδη γὰρ εἰς ἀνομίαν τὰ πράγματα διὰ τῆς 
αὐτονομίας βαδίζει" καίτοι γελοῖον ἴσως ἀγανακτεῖν Ὁ 
περὶ νόμων καὶ δικαίων, ἣ γὰρ φύσις παρανομεῖ- 
28 τὰν γυναικοχρατουμένη. τί τοιοῦτον ἣ Ζ“ῆμνος: ἴω- 
μδν ἡμεῖς, ἴωμεν᾽ εἶπεν ὅπως καὶ τὸ γυμνάσιον 


8 περικύχλῳ Ἐ: περὶ κύκλῳ 19 Νδυοῖκ, ρ. 6178 
δ᾽ ὧὦ δὴ Χ φρόνει ΝΠΟΙΪΚΙσ5 28 βαδίζειν ΒΕ 


414 ΑΜΑΤΟΒΙΓΞΒ. 


ταῖς γυναιξὶ παραδῶμεν καὶ τὸ βουλευτήριον. εἰ 
παντόπασιν ἡ πόλις ἐκνενεύρισται.᾽ προάγοντος οὖν 
τοῦ Πεισίου, ὃ μὲν Πρωτογένης οὐκ ἀπελείπετο τὰ 
μὲν συναγαναχτῶν τὰ δὲ πραὔνων ἐκεῖνον᾽ ὁ δ᾽ 
᾿Ανϑεμίων “νεανικὸν μέν᾽ ἔφη ᾿τὸ τόλμημα καὶ 4ή- 
μνιον ὡς ἀληϑῶς, αὐτοὶ γάρ ἐσμεν, σφόδρ᾽ ἐρώσης 
γυναικός." καὶ ὁ Σώκλαρος ὑπομειδιῶν “οἴει γὰρ 
ἁρπαγήν᾽ ἔφη γεγονέναι καὶ βιασμόν. οὐκ ἀπολό- 
γημα καὶ στρατήγημα τοῦ νεανίσκου νοῦν ἔχοντος, 
ὅτι τὰς τῶν ἐραστῶν ἀγκάλας διαφυγὼν ἑἐξηυτομό- 
ληκεν εἰς χεῖρας καλῆς καὶ πλουσίας γυναικός: 
μὴ λέγε ταῦτ᾽ εἶπεν “ὦ Σώκλαρε, μηδ᾽ ὑπονόει 
ἐπὶ Βάκχωνος᾽ ὁ ᾿νϑεμίων" “καὶ γὰρ εἰ μὴ φύδει 
τὸν τρόπον ἁπλοῦς ἦν καὶ ἀφελής, ἐμέ γ᾽ οὐκ ἂν 
ἀπεχρύψατο., τῶν τ’ ἄλλων μεταδιδοὺς ἁπάντων, ἔν 
τὲ τούτοις ὁρῶν προϑυμότατον ὄντα τῆς ᾿Ιόμηνο- 
δώρας βοηϑόν: Ἔρωτι δέ “μάχεσϑαι χαλεπόν᾽ οὐ 
᾿ϑυμῷ᾽ καϑ'’ Ἡράκλειτον" “ὕὅ, τε γὰρ ἂν ϑελήσῃ, καὶ 
ψυχῆς ὠνεῖται᾽ καὶ χρημάτων καὶ δόξης. ἐπεὶ τί 
κοσμιώτερον ᾿Ισμηνοδώρας ἐν τῇ πόλει; πότε δ᾽ 
εἰσῆλθεν ἢ λόγος αἰσχρὸς ἢ πράξεως ὑπόνοια φαύ- 
λης ἔϑιγε τῆς οἰκίας; ἀλλ᾽ ἔοικε ϑεία τις ὄντως 
εἰληφέναι τὴν ἄνθρωπον ἐπίπνοια καὶ κρείττων ἀν- 
ϑοωπίνου λογισμοῦ. 

19. Καὶ ὃ Πεμπτίδης ἐπιγελάσας “ἀμέλει καὶ 
σώματός τις ἔφη ἱνόσος ἔστιν, ἣν ἱερὰν καλοῦσιν" 


6 6π|. ΝΜ: ἴσμεν 18 ἐπὶ) τηδ]ῖτη περὶ δαῦ τι περὶ 
14 γ᾽ οὐκ ἂν) γοῦν ΒΒ. γοῦν οὐκ ἂν ἢ 16 τ᾽ ἄλλων 


Χ; τελῶν 18 Ἡράκλειτον] Βγναῖθυ, Ὁ. 41 


20 


2ὅ 


ΔΜΑΤΟΒΙΌΞ. 418 


οὐδὲν οὖν ἄτοπον, εἰ καὶ ψυχῆς τὸ μανικώτατον 
πάϑος καὶ μέγιστον ἱερὸν καὶ ϑεῖον ἔνιοι προσαγο- 
ρεύουσιν. εἶϑ᾽ ὥσπερ ἐν Αἰγύπτῳ ποτὲ γείτονας 
ἑώρων δύο διαμφισβητοῦντας, ὄφεως προσερπύσαν- Εὶ 
ὅτος εἰς τὴν ὁδόν, ἀμφοτέρων μὲν ἀγαϑὸν δαίμονα 
καλούντων, ἑκατέρου δ᾽ ἔχειν ἀξιοῦντος ὡς ἴδιον" 
οὕτως δρῶν ὑμῶν ἄρτι τοὺς μὲν εἰς τὴν ἀνδρωνῖς- 
τιν ἕλκοντας τὸν Ἔρωτα τοὺς δ᾽ εἰς τὴν γυναικω- 
νῖτιν, ὑπερφυὲς καὶ ϑεῖον ἀγαϑόν, οὐκ ἐθαύμαζον, 
10 δἰ τηλικαύτην δύναμιν ἔδχε καὶ τιμὴν τὸ πάϑος, 
οἷς ἦν προσῆκον ἐξελαύνειν αὐτὸ πανταχόϑεν καὶ 
κολούειν. ὑπὸ τούτων αὐξανόμενον καὶ δεμνυνόμε- 
νον. ἄρτι μὲν. οὖν ἡσυχίαν ἦγον. ἐν γὰρ ἰδίοις 
μᾶλλον ἢ κοινοῖς ἑώρων τὴν ἀμφισβήτησιν οὖσαν" 
ιό νυνὴὲ δ᾽ ἀπηλλαγμένος Πεισίου, ἡδέως ἂν ὑμῶν Τὅθ 
ἀκούσαιμι πρὸς τί βλέψαντες ἀπεφήναντο τὸν Ἔρωτα 
ϑεὸν οὗ πρῶτοι τοῦτο λέξαντες.᾽ἢ 
18. Παυσαμένου δὲ τοῦ Πεμπτίδου καὶ τοῦ πα- 
τρὸς ἀρξαμένου τι περὶ τούτων λέγειν, ἕτερος ἧκεν 
80 ἐκ πόλεως. τὸν ᾿Αἀνϑεμίωνα μεταπεμπομένης τῆς 
ἸΙσμηνοδώρας" ἐπέτεινε γὰρ ἧ ταραχή, καὶ τῶν γυμ- 
νασιάρχων ἦν διαφορά, τοῦ μὲν οἰομένου δεῖν τὸν 
Βάκχωνα ἀπαιτεῖν τοῦ δὲ πολυπραγμονεῖν οὐκ ἐῶν- 
τος. ὁ μὲν οὖν ᾿ἀνϑεμίων ἀναστὰς ἐβάδιξεν" ὁ δὲ 
εὅ πατὴρ τὸν Πεμπτίδην ὀνομαστὶ προσαγορεύσας “με- 
γάλου μοι δοκεῖς ἅπτεσϑαι᾽ εἶπεν καὶ παραβόλου 
πράγματος, ὦ Πεμπτίδη, μᾶλλον δ᾽ ὅλως τὰ ἀκένητα Β 


21 Ἔ: γυμνασιαρχῶν 21 τἀπίνηταν 


416 ἈΑΜΑΤΌΒΙΌΞΒ, 


κινεῖν τῆς περὶ ϑεῶν δόξης ἣν ἔχομεν, περὶ ἕκάστου 
λόγον ἀπαιτῶν καὶ ἀπόδειξιν. ἀρκεῖ γὰρ ἡ πάτριος 
καὶ παλαιὰ πίστις. ἧς οὐκ ἔστιν εἰπεῖν οὐδ᾽ ἀνευ- 
ρεῖν τεχμήριον ἐναργέστερον 


“οὐδ᾽ εἰ δι᾿ ἄκρας τὸ σοφὸν εὕρηται φρενός. 


ἀλλ᾽ ἔδρα τις αὕτη καὶ βάσις ὑφεστῶσα κοινὴ πρὸς 
εὐσέβειαν, ἐὰν ἐφ᾽ ἕνὸς ταράττηται καὶ σαλεύηται 
τὸ βέβαιον αὐτῆς καὶ νενομισμένον. ἐπισφαλὴς γί- 
γνεται πᾶσι καὶ ὕποπτος. ἀκούεις δὲ δήπου τὸν 
Ο Εὐριπίδην, ὡς ἐθορυβήϑη ποιησάμενος ἀρχὴν τῆς 
Μελανίππης ἐκείνης, 


Ζεύς, ὅστις ὁ Ζεύς, οὐ γὰρ οἶδα πλὴν λόγῳ, 


μεταλαβὼν δὲ χορὸν ἄλλον (ἐθάρρει δ᾽ ὡς ἔοικε τῷ 
δράματι γεγραμμένῳ πανηγυρικῶς καὶ περιττῶς) 
ἤλλαξε τὸν στίχον ὡς νῦν γέγραπται 

Ζεύς, ὡς λέλεχται τῆς ἀληϑείας ὕπο. 


τί οὖν διαφέρει τὴν περὶ τοῦ Ζιὸς δόξαν ἢ τῆς 
2 -" μ}} -ΓΚ 2) 3 3 ,ὔ ἂν 4 ἊΨ , 
᾿4ϑηνᾶς ἢ τοῦ Ἔρωτος εἰς ἀμφέβολον τῷ “λόγῳ᾽ ϑέ- 
σϑαι ἢ καὶ ἄδηλον; οὐ γὰρ νῦν αἰτεῖ πρῶτον βω- 
μὸν ὃ Ἔρως καὶ ϑυσίαν οὐδ᾽ ἔπηλυς ἔκ τινος βαρ- 
βαρικῆς δεισιδαιμονίας. ὥσπερ άτται τινὲς καὶ 


ὅ ᾿πν. ΒαΘΟΙ. 208 δι᾿ ἄκρων --- φρενῶν Ἰάθιη 
15. Νδθοκ, Ὁ. 5610 ὕστις ὁ Ζεὺς Τλιοϊθη 8 (ον. ΤΥ, 41) 
18 δὲ χορὸν ΘδΌΡΡΙαΒ: δι᾿ ἐχϑρὸν 10. ὉΠ Ὸ 14 τῷ 
δράματι γεγραμμμένῳ πανηγυρικῶς καὶ περιττῶς] Ἰοοατη 
ΒΙ ΟΡ. ] Δ Θη ΝΈΟΙ τι5. ΟΥἸϑιῦ 10 Ναυοῖϊς. Ρ. 511 18 τῷ 
λόγῳ] ΚΘΒΌΤΟΙ ΠΣ δα λόγῳ γΘΙΒαΒ ΕΠΠΤΙΡΙΔΘΙ (11η. 19) 
19 ἢ καὶ ἄδηλον] 1, 6. ἢ καὶ εἰς ἄδηλον 


18 


το 


0 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 411 


“- 


᾿ἀδώνιοι λεγόμενοι. δι᾽ ἀνδρογύνων καὶ γυναικῶν Ὁ 
παραδύετανι κρύφα τιμὰς οὐ προσηχούσας καρπού- 
μενος. ὥστε παρεισγραφῆς δίκην φεύγειν καὶ νο- 
ϑείας τῆς ἐν ϑεοῖς. ἀλλ᾽ ὅταν ᾿Εμπεδοκλέους ἀκού- 
ὅ σῃς λέγοντος, ὦ ἑταῖρε. 
ἑκαὶ φιλότης ἐν τοῖσιν ἴση μῆκός τε πλάτος τε, 
τὴν σὺ νόῳ δέρχευ, μηδ᾽ ὄμμασιν ἧσο τεϑηπώς "ἢ 


ταῦτ᾽ οἴεσθαι χρὴ λέγεσϑαι περὶ Ἔρωτος" οὐ γάρ 
ἐστιν δρατὸς ἀλλὰ δοξαστὸς ἡμῖν ὃ ϑεὸς οὗτος ἐν 
10 τοῖς πάνυ παλαιοῖς. ὧν ἂν περὶ ἑκάστου τεκμήριον 
ἀπαιτῇς. παντὸς ἁπτόμενος ἱεροῦ καὶ παντὶ βωμῷ 
σοφιστικὴν ἐπάγων πεῖραν. οὐδὲν ἀσυχοφάντητον 
οὐδ᾽ ἀβασάνιστον ἀπολείψεις᾽ πόρρω γὰρ οὐκ ἄπειμι 
ἱτὴν δ᾽ ᾿Ζ“φροδίτην οὐχ ὁρᾷς ὅση ϑεός; Ε 
1 “ἥδ᾽ ἐστὶν ἡ σπείρουσα καὶ διδοῦσ᾽ ἔρον, 
οὗ πάντες ἐσμὲν οἱ κατὰ χϑόν᾽ ἔκγονοι. 


᾿ξείδωρον᾽ γὰρ αὐτὴν ᾿Εμπεδοκλῆς “εὔκαρπον δὲ 
Σοφοκλῆς ἐμμελῶς πάνυ καὶ πρεπόντως ὠνόμασαν. 
ἀλλ᾽ ὅμως τὸ μέγα τοῦτο καὶ ϑαυμαστὸν ᾿φφροδί- 
δοτῆς μὲν ἔργον Ἔρωτος δὲ πάρεργόν ἐστιν ᾽Ζφρο- 
δίτῃ συμπαρόντος" μὴ συμπαρόντος δὲ κομιδῇ τὸ 
γιγνόμενον ἄξηλον ἀπολείπεται καί ᾿ἄτιμον κἄφιλον᾽. 
ἀνέραστος γὰρ ὁμιλία καϑάπερ πεῖνα καὶ δίψα πλη- 
σμονὴν ἔχουσα πέρας εἰς οὐδὲν ἐξικνεῖται καλόν" 
1. δηγ. Βούσιιιβ: ἀδωναῖοι 2 κρύφα ΑἸάαϊηδ: καὶ 
κρύφα 4 ᾿Εμπεδοκλέους] ΜυΠΔΟΙ. 1 Ῥ. 8 νβ8. 81 Ἱ σὺ 
Χ; σὺν δέρκευ ΟἸομΘπ5 ΑἸοχ. (ρ. 608 Ροί(.): δέρκου 


14 Νειποῖ. Ρ. 648 16 πων. ΗΠΡΡ. 449. 480 18 Σοφο- 
χλῆς}] Νδθοκ. Ρ. 810 22 οὗ Αθβοῖῃ. Ομοθρῃ. 29ῦ 


Ῥιυίΐατοῖξ ΜοΥδΣδ. ὙΟ]. ΤΥ͂. Ὁ 


418 ἈΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 


ἀλλ᾽ ἡ ϑεὸς Ἔρωτι τὸν κόρον ἀφαιροῦσα τῆς ἡδο- 
νῆῇς φιλότητα ποιεῖ καὶ σύγκρασιν. διὸ Παρμενί- 
δης μὲν ἀποφαίνει τὸν Ἔρωτα τῶν ᾿Αφροδίτης ἔρ- 
γῶν πρεσβύτατον, ἐν τῇ κοσμογονίᾳ γράφων 
ἱπρώτιστον μὲν Ἔρωτα ϑεῶν μητίσατο πάντων." 
Ἡσίοδος δὲ φυσικώτερον ἐμοὶ δοκεῖ ποιεῖν Ἔρωτα 
πάντων προγενέστατον, ἵνα πάντα δι᾽ ἐκεῖνον με- 
τάσχῃ γενέσεως. ἂν οὖν τὸν Ἔρωτα τῶν νενομισ- 
μένων τιμῶν ἐκβάλλωμεν. οὐδ᾽ αἵ τῆς ᾿φροδίτης 


187 χατὰ χώραν μενοῦσιν. οὐδὲ γὰρ τοῦτ᾽ ἔστιν εἰπεῖν. 


ὅτι τῷ μὲν Ἔρωτι λοιδοροῦνταί τινες ἀπέχονται δ᾽ 
ἐκείνης. ἀλλ’ ἀπὸ μιᾶς σκηνῆς ἀκούομεν 

“Ἔρως γὰρ ἀργὸν κἀπὶ τοιούτοις ἔφυ" 
καὶ πάλιν 


ὦ παῖδες. ἥ τοι Κύπρις οὐ Κύπρις μόνον, 
ἀλλ᾽ ἔστι πολλῶν ὀνομάτων ἐπώνυμος. 
ἔστιν μὲν “ἯἼιδης, ἔστι δ᾽ ἄφϑιτος βία, 
ἔστιν δὲ λύσσα μανιάς" 


ὥσπερ οὐδὲ τῶν ἄλλων ϑεῶν σχεδὸν ἀλοιδόρητος 
3. ἘῸΝ 2 , Χ 3 ΄ 3 ’, Ιέ 
οὐδεὶς ἐκπέφευγε τὴν εὐλοιδόρητον ἀμαϑίαν. σκό- 
ἃ Χ " , 2 » -" ᾿ 

πὲει δὲ τὸν “ἦρην καϑάπερ ἕν πίνακι χαλκῷ τὴν 


2 Παρμενίδης] ΜΌ]ΔΟΙ. 1 Ὁ. 128 γ8. 182 6 Ἡσίοδος] 
ΤΏροσ. 120 τηδ]ΐη τὸν Ἔρωτα 9 οὐδ᾽ αἵ ἔ: οὐδὲ 
11 ἀπέχονται δ᾽ ϑομο]]θηβῖαβ: ἀλλὰ ἀπέχονται 18 Νϑαοϊς, 
Ῥ. 4δὅ κἀπὶ Χ: καὶ ἐπὶ 16 Νδυοκ. Ρ. 829 ἥ τοι 
Κύπρις ϑιίοναθραβ (68, 6): 9 Εὶ 11 Β 16 αἰτιώνυμος Β1ὰ 
18 μανιὰς ῬοΥβοΟη: μανίας 20 Μ: ἀλοιδόρητον 


" 


0 


ΑΜΑΤΟΕΙΌΞ. 419 


ἀντικειμένην ἐκ διαμέτρου τῷ Ἔρωτι χώραν ἔχοντα 
πηλίχκας εἴληχε τιμὰς ὑπ᾽ ἀνθρώπων καὶ πάλιν ὅσα 
κακῶς ἀκούει. 
ἱτυφλὸς γάρ. ὦ γυναῖχες, οὐδ᾽ ὁρῶν ᾽Ζρης 
δ οσυὺς προσώπῳ πάντα τυρβάζξει κακά. 


καί ᾿μιαιφόνον᾽ Ὅμηρος αὐτὸν καλεῖ καί “ἀλλοπρό- 
σαλλον. ὃ δὲ Χρύσιππος ἐξηγούμενος τοὔνομα τοῦ 
ϑεοῦ κατηγορίαν ποιεῖ καὶ διαβολήν ἀναιρεῖν γὰρ 
εἶναι τὸν 'άρην φησίν. ἀρχὰς διδοὺς τοῖς τὸ μαχη- 
τὸ τικὸν ἐν ἡμῖν καὶ διάφορον καὶ ϑυμοειδὲς ἴἥρην 
κεκλῆσθαι νομίζουσιν. ἕτεροι δ᾽ αὖ φήσουσι τὴν 
᾿“φροδίτην ἐπιϑυμίαν εἶναι καὶ τὸν Ἑρμῆν λόγον 
Ὺ 
καὶ τέχνας τὰς Μούσας καὶ φρόνησιν τὴν ᾿4ϑηνᾶν. 
ὁρᾷς δήπου τὸν ὑπολαμβάνοντα βυϑὸν ἡμᾶς ἀϑεό- 
ιότητος. ἂν εἰς πάϑη καὶ δυνάμεις καὶ ἀρετὰς δια- 
γράφωμεν ἕκαστον τῶν ϑεῶν;: 

14. ᾿Ὁρῶ᾽ εἶπεν ὁ Πεμπτίδης “ἀλλ᾽ οὔτε πάϑη 
τοὺς ϑεοὺς ποιεῖν ὅσιον οὔτ᾽ αὖ πάλιν τὰ πάϑη 
ϑεοὺς νομίζειν" καὶ ὃ πατήρ ἱτί οὖν ἔφη ᾿τὸν 
» Υ̓ 5 , μ᾿ » ς ὔ, 9 9 

90 ἄρην, ϑεὸν εἶναι νομίξεις ἢ πάϑος ἡμέτερον; ἀπο- 
κριναμένου δὲ τοῦ Πεμπτίδου ϑεὸν ἡγεῖσθαι τὸν 
άρην κοσμοῦντα τὸ ϑυμοειδὲς ἡμῶν καὶ ἀνδρῶδες, 
ἀνακραγὼν ὁ πατήρ ᾿εἶτ᾽᾽ ἔφη ἱτὸ μὲν παϑητικόν, 

1 οι. ἢ": ἔχον. 4 Νϑυοϊς. ρ. 8938 ὅ καλὰ Ἦ ργδο- 
θυ πϑοθϑϑιζύθιη 6 μιαιφόνον] ἤοιῃ. Εὶ 81. ὦ 402 ἀλλοπρό- 
σαλλον] ἰάθη 10. 881. 889 8 ἀναιρεῖν] ἔρυν ΟΟΒΙΘΟΘΙΌΤΩ 
ἴῃ ὅγιηρ. Ναμο τη8]}1πὶ ἀναέίρεσιν οὑτὰ ῬΘίθυβθηϊο οἵ, ΟἸθιη. 
ΑἸοχ. Ρ. 84 οὖ ὅ6 Ῥοὐύ. Ἠργϑοιῦ. ΑἸ]Θρου. θα. ΜΘΏ]ΟΥ ο. 81 
ὉΌῚ Ἄρης οδὺ ὁ πόλεμος παρὰ τὴν ἀρὴν ὠνομασμένος (οἴ 
οὐ ὁ. 09). 
: 218 


490 ΑΜΑΤΟΒΙΓΙΞΒ. 


ὦ Πεμπτίδη, καὶ πολεμικὸν καὶ ἀντίπαλον ϑεὸν ἔχει. 
τὸ δὲ φιλητικὸν καὶ κοινωνικὸν καὶ συνελευστικὸν 
ἄϑεόν ἐστι; καὶ κτείνοντας μὲν ἄρα καὶ κτεινομέ- 

τ ῇ ἰν ΑἹ 4 ’ 
νους ἀνθρώπους ὅπλα τε καὶ βέλη καὶ τειχομαχίας 
καὶ λεηλασίας ἔστι τις ἐφορῶν καὶ βραβεύων ϑεὸς 
᾿Ενυάλιος καὶ Στράτιος" πάϑους δὲ γάμου καὶ φι- 
λότητος εἰς ὁμοφροσύνην καὶ κοινωνίαν τελευτώ- 
σης οὐδεὶς ϑεῶν μάρτυς οὐδ᾽ ἐπίσκοπος οὐδ᾽ ἦγε- 

Ἁ αὶ Χ ς - ’ 9 ᾿Ὶ ,» οἷ 

μὼν ἢ συνεργὸς ἡμῖν γέγονεν; ἀλλὰ δορκάδας μὲν 
ϑηρεύουσι καὶ λαγωοὺς καὶ ἐλάφους ἀγρότερός τις 
συνεπιϑωύσσει καὶ συνεξορμᾷ ϑεός, εὔχονται δ᾽ 
᾿Δρισταίῳ δολοῦντες ὀρύγμασι καὶ βρόχοις λύκους 
καὶ ἄρκτους, 

δε "- ᾽ὔ 2 ᾿Ά γ᾿ 

ὃς πρῶτος ϑήρεσσιν ἔπηξε ποδάγρας" 


ὁ δ᾽ Ἡρακλῆς ἕτερον ϑεὸν παρακαλεῖ μέλλων ἐπὶ 
τὸν ὄρνιν αἴρεσϑαι τὸ τόξον. ὡς Αἰσχύλος φησίν, 
᾿ἀγρεὺς δ᾽ ᾿Ζπόλλων ὀρϑὸν ἰϑύνοι βέλος" 


ἀνδοὶ δὲ τὸ κάλλιστον ἐπιχειροῦντι ϑήραμα φιλίαν 
ἑλεῖν οὔτε ϑεὸς οὔτε δαίμων ἀπευϑύνει καὶ συνε- 
φάπτεται τῆς δρμῆς; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲ δρυὸς οὐδὲ 
μορίας οὐδ᾽ ἣν Ὅμηρος “ἡμερίδα᾽ σεμνύνων προσεῖ- 
πὲν ἀκαλλέστερον ἔρνος οὐδὲ φαυλότερον ἡγοῦμαι 
φυτὸν ἄνϑρωπον, ὦ φίλε ΖΙαφναῖε, βλαστήσεως δρ- 
μὴν ἔχοντα διαφαίνουσαν ὥραν καὶ κάλλος ἅμα σώ- 
ματος καὶ ψυχῆς. 


0 πειϑοῦς δὲ καὶ γάμου ἢ 12. οἵ, ΟΠ πηδοῖ. δᾶ, 
ΒΟΠποΙα, Ῥ. 186 11 Νδυοῖς. Ὁ. 67 εὐϑύνοι Ἰᾶθηα 
21 Ὅμηρος] ε 609 24 ὥραν ἴν: ὥρα 


σι 


τϑ 


ῦ 


1 


μ᾿ 
ὧι 


2 


σι 


0 


Θ 


ΑΜΑΤΟΆΒΙΌΚΣ. 421 


15. Καὶ ὃ Ζαφναῖος 'τίς δ᾽ ἄλλως εἶπεν “ὦ 
5 9 

πρὸς τῶν ϑεῶν; “οὗτοι νὴ 46 

τήρ “οἵ νομίζοντες ἀρότου καὶ σπόρου καὶ φυτείας Ἐ' 

ἐπιμέλειαν ϑεοῖς προσήκειν. ἢ γὰρ οὐ νύμφαι τι- 

Ν 3, "» ἿΑ ΡΞ, 

νὲς αὐτοῖς δρυάδες εἰσίν 


ἔφη ἱπάντες᾽ ὃ πα- 


“ἰσοδένδρου τέκμαρ αἰῶνος λαχοῖσαι" 

δενδρέων δὲ νομὸν Διόνυσος πολυγαϑὴς αὐξάνοι, 

ἁγνὸν φέγγος ὀπώραο᾽ 
κατὰ Πίνδαρον" μειρακίων δ᾽ ἄρα καὶ παίδων ἐν 
ὥρᾳ καὶ ἄνϑει πλαττομένων καὶ δυϑμιζομένων τρο- 
φαὶ καὶ αὐξήσεις οὐδενὶ ϑεῶν ἢ δαιμόνων προῦσ- 
ἤχκουσιν., οὐδ᾽ ἔστιν ᾧ μέλει φυόμενον ἄνϑρωπον 


εἰς ἀρετὴν ὀρϑὸν ἐλϑεῖν καὶ μὴ παρατραπῆναι μηδὲ τῦ8 


κλασϑῆναν τὸ γενναῖον ἐρημίᾳ κηδεμόνος ἢ κακίᾳ 
τῶν προστυγχανόντων; ἢ καὶ τὸ λέγειν ταῦτα δὲει- 
νόν ἔστι καὶ ἀχάριστον, ἀπολαύοντάς γὲ τοῦ ϑείου 
τοῦ φιλανθρώπου πανταχόσε νενεμημένου καὶ μη- 
δαμοῦ προλείποντος ἐν χρείαις. ὧν ἀναγκαιότερον 
ἔνιαι τὸ τέλος ἢ κάλλιον ἔχουσιν; ὥσπερ εὐθὺς ἡ 
περὶ τὴν γένεσιν ἡμῶν οὐκ εὐπρεπὴς οὖσα δι᾽ αἵ- 
ματος καὶ ὠδίνων, ὅμως ἔχει ϑεῖον ἐπίσκοπον Εἰ- 
λείϑυιαν καὶ “οχείαν: ἦν δέ που μὴ γενέσϑαι κρεῖτ- 
1 ἄλλως ὟΥ : ἄλλος 8 ἄρῃ: ἀρότρου 6 οἱ 17 υἱᾶ. 
ΒοΙΡΊς. 1 Ρ. 4388. Ρ. 451 ἰσοδένδρου ᾿ὺ: ἴσον δένδρου 
10. οι. Ηθγηῖαβ: λαχοῦσαι 1 νομὸν Βοθοκηϊαβ: τρόπον 
πολυγαϑὴς Διόνυσος ΒεοΥΡΚΙᾺΒ πολυγαϑὴς ὟὟΥ : πολύ τε 
φέγγος 10, διὰ. ὙΠΟ σηδηπαβ: αὐξάνει 8 Ιάθῃη: 
φέγγος ἁγνὸν 12 μέλλει ΒῈ 18 τηϑ]ῖτη μηδ᾽ ἐκκλα- 
σϑῆναι (οἴ. ». 162 ) ν6}] κατακλασϑῆναι (οἵ. ». 1601) 
16 γε ᾿-: τὲ 21 ϑεῖον] ϑεὰν Ἐν; τηδ]τη ϑεὸν 29. ἘΦ μὴ 
γίνεσθαι 


499 ΑΜΑΤΌΒΙΞΒ. 


τον ἢ γενέσϑαι κακόν, ἁμαρτάνοντα κηδεμόνος ἀγα- 
Β ϑοῦ καὶ φύλακος. οὐ μὴν οὐδὲ νοσοῦντος ἀνθρώπου 
ϑεὸς ἀποστατεῖ τὴν περὶ τοῦτο χρείαν καὶ δύναμιν 
εἰληχώς, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἀποθανόντος" ἔστι δέ τις ἐκεῖ 
κομιστὴρ ἐνθένδε καὶ ἀρωγὸς ἐν τέλει γενομένων 
κατευναστὴς καὶ ψυχοπομπός, ὥσπερ ὃ Ὕπνος, 

οὐ γάρ μὲ Νὺξ ἔτικτε δεσπότην λύρας, 

οὐ μάντιν οὐδ᾽ ἰατρόν, ἀλλὰ ϑνητὸν ἅμα 

ψυχαῖς." 
καὶ τὰ τοιαῦτα πολλὰς ἔχει δυσχερείας. ἐκείνου δ᾽ 
οὐκ ἔστιν εἰπεῖν ἔργον ἱερώτερον οὐδ᾽ ἅμιλλαν ἕτέ- 
οαν οὐδ᾽ ἀγῶνα ϑεῷ πρέπειν μᾶλλον ἐφορᾶν καὶ 
βοαβεύειν ἢ τὴν περὶ τοὺς καλοὺς καὶ ὡραίους ἐπι- 
μέλειαν τῶν ἐρώντων καὶ δίωξιν" οὐδὲν γάρ ἐστιν 
αἰσχρὸν οὐδ᾽ ἀναγκαῖον, ἀλλὰ πειϑὼ καὶ χάρις ἐν- 
διδοῦσα ἱπόνον ἡδύν᾽ ὡς ἀληϑῶς 'κάματόν τ᾽ εὐκά- 
ματον᾽ ὑφηγεῖται πρὸς ἀρετὴν καὶ φιλίαν, οὔτ᾽ ἄνευ 
ϑεοῦ τὸ προσῆκον τέλος λαμβάνουσαν, οὔτ᾽ ἄλλον 
ἔχουσαν ἡγεμόνα καὶ δεσπότην ϑεὸν ἀλλὰ τὸν Μου- 
σῶν καὶ Χαρίτων καὶ ᾿Αφροδίτης ἑταῖρον Ἔρωτα. 

ἱγλυκὺ γὰρ ϑέρος ἀνδρὸς ὑποσπείρων πραπίδων 
[πόϑῳ᾽ 


4 “ἔστιν δέ τις ᾽Εκεῖ κομιστὴρ κἀπαρωγὸς ἐν τέλει 
ὙΘΥΒΊ ΑΘΒΟΠΥ οἴδοιῦ αοα. Ἡθυϊη ΔΙ ὅ ἀγωγὸς ὟὟ 
ἐν] τῶν ἐν Ἰὰ 0 ὁ Ὕπνος Πευρίύϊαβ: οὗτος 8 ἀλλὰ 
ϑῳητὸν ἅμα] ἀλλ᾽ ἡγήτορα Μα]οκΚθοπανῖθ. ἀλλ᾽ ὀνήτορα 
Βουρκῖαβ; τηϑ]τη ἀλλ᾽ εὐνάτορα οἷ, Νάιυοκ. γΡ. 916 
10 καίτοι ταῦτα Ὗ 16 τ᾽ εὐκάματον Ῥογβοῃ οὗ, Ῥ. 4674. 
1910. Ἐπτ. Βδοομ. 66 19 ἀλλὰ] τηδ]ῖὰ ἀλλ᾽ ἣ 
21 πραπίδεσσι πόϑον (ααὖὺ πόϑων) ΒοιρΊηπ5 8 Ρ. 591 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ, 425 


κατὰ τὸν Μελανιππίδην, τὰ ἥδιστα μίγνυσι τοῖς 
καλλίστοις" ἢ πῶς᾽ ἔφη ἱλέγομεν, ὦ Ζεύξιππε;" 
10. Κἀκεῖνος “οὕτως᾽ ἔφη “νὴ Δία παντὸς μᾶλ- 
λον ἄτοπον γὰρ ἀμέλει τοὐναντίον. “ἐκεῖνο δ᾽ ὃ 
5 πατήρ “οὐκ ἄτοπον᾽ εἶπεν “εἰ τέσσαρα γένη τῆς φι- 
λίας ἐχούσης, ὥσπερ οἱ παλαιοὶ διώρισαν, τὸ φυσι- 
κὸν πρῶτον εἶτα τὸ συγγενικὸν ἐπὶ τούτῳ καὶ τρί- 
τον τὸ ἑταιρικὸν καὶ τελευταῖον τὸ ἐρωτικόν. ἔχει 
τούτων ἕκαστον ἐπιστάτην ϑεὸν ἢ φίλιον ἢ ξένιον 
10 ἢ ὁμόγνιον καὶ πατρῷον᾽ μόνον δὲ τὸ ἐρωτικὸν 
ὥσπερ δυσιεροῦν ἀνόσιον καὶ ἀδέσποτον ἀφεῖται, 
καὶ ταῦτα πλείστης ἐπιμελείας καὶ κυβερνήσεως δεό- 
μξνον; ᾿ἔχει καὶ ταῦτα᾽ ὁ Ζεύξιππος εἶπεν “οὐ μι- 
κρὰν ἀλογίαν. “ἀλλὰ μήν’ ὃ πατὴρ ἔφη “τά γε τοῦ 
ιὸ Πλάτωνος ἐπιλάβοιτ᾽ ἂν τοῦ λόγου καὶ παρεξιόν- 
τος. μανία γὰρ ἡ μὲν ἀπὸ σώματος ἐπὶ ψυχὴν ἀν- 
εἑσταλμένη δυσχρασίαις τισὶν ἢ συμμίξεσιν ἢ πνεύ- 
ματος βλαβεροῦ περιφερομένου τραχεῖα καὶ χαλεπὴ 
καὶ νοσώδης" ἑτέρα δ᾽ ἐστὶν οὐκ ἀϑείαστος οὐδ᾽ 
0 οἰκογενής, ἀλλ᾽ ἔπηλυς ἐπίπνοια καὶ παρατροπὴ τοῦ 
λογιζομένου καὶ φρονοῦντος ἀρχὴν χρείττονος δυ- 
νάμεως ἀρχὴν ἔχουσα καὶ κίνησιν, ἧς τὸ μὲν κοι- 
νὸν ἐνθουσιαστικὸν καλεῖται πάϑος᾽" ὡς γὰρ ἔμπνουν 


ἴ συγγενικὸν] ξενικὸν Βογίῃ. ΜΈΘΙ]]1οΥ οὐ Μϑανριαβ απ08 
ἰδτηθη Ἰρ81π5 Ῥ] αὔθ (6 ἤδο τὸ ὑθβϑυϊοηϊατη Ρ. 481  οὐν 
οἴ ασουιῦ τσ οϑὺ 11 οι. ἢ: ἄνοσον 18 οὐ μικρὰν 
ἀλογίαν ΘαΘΌποΥιΒ: οὐ μὴν ἀλλοτρίαν 14 γε Ὗ: τὲ 
16 οι. ὙΠΟ ΚΟ ηππ5: παρεξιόντα οἵ, Ρ]αῦ. ΠΡ. Ρ. 088 
11 ροκίθυϊαβ ἢ 46]. Κὶ 21 ἀρχὴν] αὖ ἀδ]οπάπη δῦ ΟΘΟΥΥ, 
ἀπό τινος γυἱᾶ. ϑ'υυ. 


424 ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 


τὸ πνεύματος πληρωϑὲν ἔμφρον δὲ τὸ φρονήσεως, 

οὕτως ὃ τοιοῦτος σάλος ψυχῆς ἐνθουσιασμὸς ὠνό- 

μασται μετοχῇ καὶ κοινωνίᾳ ϑειοτέρας δυνάμεως" 

ἐνθουσιασμοῦ δὲ τὸ μαντικὸν ἐξ ᾿Δ4πόλλωνος ἐπι- 

πνοίας καὶ κατοχῆς, τὸ δὲ βακχεῖον ἐκ Ζ]ιοονύσου, ὅ 
Ε ᾿χἀπὶ Κυρβάντεσι χορεύσατε᾽ 


φησὶ Σοφοκλῆς" τὰ γὰρ μητρῷα καὶ πανικὰ κοινω- 
νεῖ τοῖς βαχχικοῖς ὀργιασμοῖς. ἱτρίτη δ᾽ ἀπὸ Μου- 
σῶν λαβοῦσ᾽ ἁπαλὴν καὶ ἄβατον ψυχήν᾽ τὸ ποιη- 
τικὸν καὶ μουσικὸν ἐξώρμησε καὶ ἀνερρίπισεν. ἡ δ᾽ τὸ 
ἀρειμάνιος αὕτη λεγομένη καὶ πολεμικὴ παντὶ δῆ- 
λον ὅτῳ ϑεῶν ἀνίεται καὶ βακχεύεται 

“ἄχορον ἀκέϑαριν δακρυογόνον ΄Ζρη 

βοάν τ᾽ ἔνδημον ἐξοπλίζουσα.᾽ 


7ὅ9 λείπεται δὲ τῆς ἐξαλλαγῆς ἐν ἀνθρώπῳ καὶ παρα- τ 
τροπῆς οὐκ ἀμαυρὸν οὐδ᾽ ἡσυχαῖον. ὦ Ζαφναῖε, 
μόριον, ὑπὲρ οὗ βούλομαι τουτονὶ Πεμπτίδην ἐρέ- 
σϑαι ὃ ἢ 


“τίς καλλίκαρπον ϑύρσον ἀνασείει ϑεῶν, 


τὸν φιλητικὸν τοῦτον περὶ παῖδας ἀγαθοὺς καὶ σώ- 30 
φρονας γυναῖκας ἐνθουσιασμὸν πολὺ δριμύτατον 


2 σάλος] λάλος ΒΕ 6 Νάμοκ. Ρ. 818 8 τρίτη μη 
οχ ΡΙ]οὺ. Ῥηδοᾶγ, τ. 24δ8, 11 ἀριμάνιος ΒΗ αὐτὴ Ὑθ6 
αὔτη ΒῈ 12 ὅτῳ Ὗ: ὅτι τῶ ϑεῶν ἕ: ϑεῶ 18 ἄχο- 
ρον ΥΙΠΟΚΟΘΙΙη. ὁχ ἀθβοῆ. ϑῈΡΡὈ]. 681: ἄχαριν 10. ἀκέ- 
ἅγαριν --- ἐξοπλίζουσα Ῥογβοη οχ θοάθιῃ: ἀκύϑαριν ἀκ 8---4 ΒῈΪ 
γονον ἀρ 41 68Β τατε (τᾶτε Β) δῆμον ἐξοπλίζουσαν 18 180. 
9--- 88) 8--48Β 19 Ναπυοϊς. Ρ. 917 ΒΡ] υὺ ὙΝΙΠΟΪΚΟΙ.-. 
ΤΉ: τί 4---ὃ ΒῚῈΣ καρπὸν 


ὅ 


πο 


“μ᾿ 
σι 


20 


2ῦ 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 420 


ὄντα καὶ ϑερμότατον; ἢ γὰρ οὐχ ὁρᾷς, ὡς ὃ μὲν 

στρατιώτης τὰ ὅπλα ϑεὶς πέπαυται τῆς πολεμικῆς 
μανίας, 

ἱτοῦ μὲν ἔπειτα 

γηϑόσυνοι ϑεράποντες ἀπ᾿ ὥμων τεύχε᾽ ἕλοντο, 


καὶ κάϑηται τῶν ἄλλων ἀπόλεμος ϑεατής. ταυτὶ δὲ 
τὰ βακχικὰ καὶ κορυβαντικὰ σκιρτήματα τὸν ῥυϑμὸν 
μεταβάλλοντες ἐκ τροχαίου καὶ τὸ μέλος ἐκ Φρυγίου 
πραύνουσι καὶ καταπαύουσιν, ὡς δ᾽ αὕτως ἡ Πυ- 
ϑία τοῦ τρίποδος ἐκβᾶσαι καὶ τοῦ πνεύματος ἕν γα- 
λήνῃ καὶ ἡσυχίᾳ διατελεῖ; τὴν δ᾽ ἐρωτικὴν μανίαν 
τἀνθρώπου καϑαψαμένην ἀληϑῶς καὶ διακαύσασαν 
οὐ μοῦσά τις οὐκ ἐπωδὴ ϑελχτήριος οὐ τόπου 
μεταβολὴ καϑίστησιν᾽ ἀλλὰ καὶ παρόντες ἐρῶσι καὶ 
ἀπόντες ποϑοῦσι καὶ μεϑ᾽ ἡμέραν διώχουσι καὶ νύ- 
χτῶρ ϑυραυλοῦσι. καὶ νήφοντες καλοῦσι τοὺς κα- 
λοὺς καὶ πίνοντες ἄδουσι. καὶ οὐχ ὥς τις εἶπεν αἱ 
ποιητικαὶ φαντασίαι διὰ τὴν ἐνάργειαν ἐγρηγορό- 
τῶν ἐνύπνιά εἰσιν, ἀλλὰ μᾶλλον αἵ τῶν ἐρώντων, 
διαλεγομένων ὡς πρὸς παρόντας, ἀσπαζομένων, ἐγκα- 
λούντων. ἡ γὰρ ὄψις ἔοικε τὰς μὲν ἄλλας φαντα- 
σίας ἐφ᾽ ὑγροῖς ζωγραφεῖν, ταχὺ μαραινομένας καὶ 
ἀπολειπούσας τὴν διάνοιαν: αἵ δὲ τῶν ἐρωμένων 
εἰκόνες ὑπ᾽ αὐτῆς οἷον ἐν ἐγκαύμασι γραφόμεναι 
διὰ πυρὸς εἴδωλα ταῖς μνήμαις ἐναπολείπουσι κι- 
νούμενα καὶ ζῶντα καὶ φϑεγγόμενα καὶ παραμέ- 

4 οι. Η 121] 6. πολεμούντων τῶν ἄλλων βαρρ!οὺ Ἐν; 


τηϑ]τη τῶν ἄλλων πολεμούντων 12 Ἔ; τοῦ ἀνθρώπου 
18 ιοίονϊαβ: ἐνέργειαν οὗ, ΒοΙρ. 1 Ρ. 409 ἔν. 289 


420 ΔΑΜΑΤΌΟΒΙΝ. 


νοντὰ τὸν ἄλλον χρόνον. ὃ μὲν γὰρ Ῥωμαῖος Κά- 
τῶν ἔλεγε τὴν ψυχὴν τοῦ ἐρῶντος ἐνδιαιτᾶσϑαι τῇ 
τοῦ ἐρωμένου" ἢ ἢ χαὶ τὸ εἶδος καὶ τὸ ἦϑος καὶ ὃ 


Ὦ βίος καὶ αἵ πράξεις, ὑφ’ ὧν ἀγόμενος ταχὺ συναιρεῖ 


πολλὴν ὃὁδόν, ὥσπερ οἵ Κυνικοὶ λέγουσι ᾿σύντονον 
ὁμοῦ καὶ σύντομον εὑρηκέναι πορείαν ἐπ᾽ ἀρετήν" 
καὶ γὰρ ἐπὶ τὴν φιλίαν ὃ ὃ χαϑάπερ ἐπὶ κύματος 
τοῦ πάϑους ἅμα ϑεῷ φερομένη" λέγω δὴ κεφάλαιον, 
ὡς οὔτ᾽ ἀϑείαστον ὃ τῶν ἐρώντων ἐνϑουσιασμός 
ἐστιν οὔτ᾽ ἄλλον ἔχει ϑεὸν ἐπιστάτην καὶ ἡνίοχον 
ἢ τοῦτον, ᾧ νῦν ἑορτάζομεν καὶ ϑύομεν. ὅμως δ᾽ 
ἐπεὶ δυνάμει καὶ ὠφελείᾳ μάλιστα ϑεοῦ ὁ ὃ χαϑότι 
καὶ τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαϑῶν δύο ταῦτα, βασιλείαν 
καὶ ἀρετήν, ϑειότατα καὶ νομίξομεν καὶ ὀνομάξο- 
Ἐ μεν, ὥρα σκοπεῖν πρότερον, εἴ τινι ϑεῶν ὃ Ἔρως 
ὑφίεται δυνάμεως. καίτοι 
ἱμέγα μὲν σϑένος ἃ Κύπρις ἐχφέρεται νίκας 


ὥς φησι καὶ Σοφοχλῆς, μεγάλη δ᾽ ἡ τοῦ "Ζρεος 
ἰσχύς" καὶ τρόπον τινὰ τῶν ἄλλων ϑεῶν νενεμημέ- 
νην δίχα τὴν δύναμιν ἐν τούτοις ὁρῶμεν: ἡ μὲν 
γὰρ οἰχειωτικὴ πρὸς τὸ καλὸν ἡ δ᾽ ἀντιτακχτικὴ 


8 ὙὟ γρυδθϑυῃΐθ Ἰδοθπδ τη ΒΙΡΉΘΥΙ αὐ ΘΧΡΙΘμδ 
Ραΐο, ἤππο ἴῃ ΤΏ ὍΠ: τοῦ ἐρωμένου" [ἔμοιγε δὲ δοκοῦ- 
σιν ἐνεῖναι τῇ τοῦ ἐρῶντος ψυχῇ τοῦ ἐρωμένου] καὶ τὸ 
εἶδος κὲ ὅ ξουΐ. ὁδόν, καὶ ὥσπερ (αυῦ ὥσπερ δὰ ε- 
εὑρίσκεται πορείαν κὲ Ἵ ἰλ0. 18 ΒᾺ. Βουΐ. καὶ γὰρ ἐπὶ 
τὴν φιλίαν [ἡγεῖται καὶ ἀρετὴν ἡ ψυχὴ οἷ, ν». 7680] καϑά- 
περ πὲ 19 ἐπεὶ Μ: ἐπὶ 160. 9ΒΕ. Εονῦ. ϑεοὺς δια- 
κρίνομεν γ68] διορίζομεν 11 ϑορῃ. ΤΎΘΟΗ. 497 19 Ν: 
νενεμημένων 


10 


1ὅ 


σι 


10 


1ὅ 
-“- 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 421 


πρὸς τὸ αἰσχρὸν ἀρχῆϑεν ἐγγέγονε ταῖς ψυχαῖς, ὥς 
που καὶ Πλάτων ὃ ὃ τὰ εἴδη. σκοπῶμεν οὖν εὐϑύς, 
ὅτι τῆς ᾿“φροδίτης τοὔργον ἔρωτος ὥνιόν ἐστι δραχ- Εὶ 
μῆς, καὶ οὔτε πόνον οὐδεὶς οὔτε κίνδυνον ἀφροδὲ- 
σίων ἕνεκα μὴ ἐρῶν ὑπέμεινε. καὶ ὅπως ἐνταῦϑα 
μὴ Φρύνην ὀνομάξωμεν, ὦ ἕταῖρε, ἢ “4Ἔαΐς τις ἢ 
Γναϑαίνιον 
“ἐφέσπερον δαίουσα λαμπτῆρος σέλας 
ἐχκδεχομένη καὶ καλοῦσα παροδεύεται πολλάκις" 
“ἐλθὼν δ᾽ ἐξαπίνης ἄνεμος 

σὺν ἔρωτι πολλῷ καὶ πόϑῳ ταὐτὸ τοῦτο τῶν Ταν- 
τάλου λεγομένων ταλάντων καὶ τῆς αὐτοῦ ἀρχῆς 
ἀντάξιον ἐποίησεν. οὕτως ἀσϑενὴς χαὶ ἁψίκορός 
ἐστιν ἡ τῆς ᾿ἀφροδίτης χάρις, Ἔρωτος μὴ ἐπιπνεύ- 
σαντος. ἔτι δὲ μᾶλλον κἀκεῖϑεν ἂν συνίδοις" πολ- 
λοὶ γὰρ ἀφροδισίων ἑτέροις ἐκοινώνησαν, οὐ μόνον 
ἑταίρας ἀλλὰ καὶ γαμετὰς προαγωγεύοντες" ὥσπερ 
καὶ ὃ Ῥωμαῖος ἐκεῖνος. ὦ ἕταῖρε. Γάλβας εἱστία 


Μαικήναν ὡς ἔοικεν, εἶϑ' ὁρῶν διαπληκτιξόμενον 160 


ἀπὸ νευμάτων πρὸς τὸ γύναιον, ἀπέκλινεν ἡσυχῆ 
τὴν κεφαλὴν ὡς δὴ καϑεύδων" ἐν τούτῳ δὴ τῶν 
οἰκετῶν τινος προσρυέντος ἔξωϑεν τῇ τραπέξῃ καὶ 
τὸν οἶνον ὑφαιρουμένου, διαβλέψας κακόδαιμον" 
εἶπεν “οὐκ οἶσϑ'᾽ ὅτι μόνῳ Μαικήνᾳ καϑεύδω; τοῦτο 
ἸΑΥ̓ΔῈ ΥΘΡΌΙΒ διεῖ ἴλὲ τῆς ψυχῆς 5αρρ!οὺ ὙΥ ἡ 150. 15.})..}58 
8 ἕ: τὸ ἔργον ἄνευ ἔρωτος. ᾿. Μα]ίτη ἘΟΘΊΓΕΙΣΙ μὴ πα- 
ρόνΤΟῸ Σ αὖ οϑῦ Ρ. 1044 6 ἢ Μαΐς τις ἢ ἕ: λάϊε τι ση 

8 Νδῦοκ. Ῥ. 917 δέουσα ΒΕ 10 Ἠσπι. ῬΓΒΩ 


11 σὺν ἔρωτι πολλῷ] σὺν λαίλαπι πολλῇ αἰχιὺ ἨΟΙΊΘΥῸΒ 
14 ἐπινεύσαντος ΒῈ 18 6π|. ἢ: χάββας οἵ, ». 7208 


4928 ΑΜΑΤΟΌΒΙΌΞ, 


μὲν οὖν ἴσως οὐ δεινόν ἐστιν: ἦν γὰρ ὃ Γάλβας 
γελωτοποιός. ἐν δ᾽ άργει Νικόστρατος ἀντεπολι- 
τεύσατο πρὸς Φάυλλον: ἐπιδημήσαντος οὖν Φιλίπ- 
που τοῦ βασιλέως, ἐπίδοξος ἦν διὰ τῆς γυναικὸς ὃ 
Β Φάυλλος ἐκπρεποῦς οὔσης. εἰ συγγένοιτο τῷ Φι- 5 
λίππῳ, διαπράξασϑαί τινα δυναστείαν αὑτῷ καὶ 
ἀρχήν. αἰσϑομένων δὲ τῶν περὶ Νικόστρατον τοῦτο 
"καὶ παρὰ τὰς ϑύρας τῆς οἰκίας περιπατούντων. ὃ 
Φάυλλος ὑποδήσας τὴν γυναῖκα χρηπῖσι καὶ χλα- 
αὖὐδὰ περιϑεὶς καὶ καυσίαν Μακεδονικήν. ὡς ἕνα ιὸ 
τῶν βασιλικῶν νεανίσκων παρεισέπεμψε λαϑοῦσαν. 
ὧρ᾽ οὖν, ἐραστῶν τοσούτων γεγονότων καὶ ὄντων. 
οἶσϑ᾽ ἐπὶ ταῖς τοῦ Ζιὸς τιμαῖς προαγωγὸν ἐρωμέ- 
νου γενόμενον; ἐγὼ μὲν οὐκ οἶμαι" πόϑεν γάρ, ὅπου 
καὶ τοῖς τυράννοις ἀντιλέγων μὲν οὐδεὶς οὔτ᾽ ἀντι- ιὉ 
Ο πολιτξυόμενός ἐστιν, ἀντερῶντες δὲ πολλοὶ καὶ φι- 
λοτιμούμενον περὶ τῶν καλῶν καὶ ὡραίων; ἀκούετε 
γὰρ ὅτι καὶ ᾿Ζριστογείτων ὃ ᾿4ϑηναῖος καὶ ᾿ἀντιλέων 
ὁ ΜΜεταποντῖνος καὶ Μελάνιππος ὃ ᾿Ζ4χραγαντῖνος 
οὐ διεφέροντο τοῖς τυράννοις, πάντα τὰ πράγματα 30 
λυμαινομένους καὶ παροινοῦντας ὁρῶντες" ἐπεὶ δὲ 
τοὺς ἐρωμένους αὐτῶν ἐπείρων, ὥσπερ ἱεροῖς ἀσύ- 
λοις καὶ ἀϑίκτοις ἀμύνοντες ἠφείδησαν ἑαυτῶν. λέ- 
γεται καὶ ᾿4λέξανδρος ἐπιστεῖλαι Θεοδώρῳ Πρωτέου 
ἀδελφῷ 'ἱπέωψον μοι τὴν μουσουργὸν δέκα τάλαντα 36 
λαβών. εἰ μὴ ἐρᾷς αὐτῆς" ἕτέρου δὲ τῶν ἑταίρων 
1 οὐ] οἵὰ. ΒΕ 8 οῖη. ᾿ὸ μἴο οὐ ἱπέγω: φάδλον 


11 ἢ: ἀκούεται 18 ᾿Δντιλέων ὁ ὃ: ὃ ἀντιλων 84 καὶ] 
δὲ καὶ 


ΕΗ 


10 


18 


20 


ΑΜΑΤΌΒΙΌΞ, 429 


᾿Δντιπατρίδου μετὰ ψαλτρίας ἐπικωμάσαντος, ἡδέως 
διατεθεὶς πρὸς τὴν ἄνθρωπον ἐρέσϑαι τὸν ᾿᾽ἄντι- 
πατρίδην “οὐ δήπου σὺ τυγχάνεις ἐρῶν ταύτης; 
τοῦ δέ καὶ πάνυ᾽ φήσαντος, εἰπών “ἀπόλοιο τοίνυν 
κακὸς κακῶς ἀποσχέσϑαι καὶ μὴ ϑιγεῖν τῆς γυ- 
ναικός. 

11. “Σκόπει τοίνυν αὖϑις᾽ ἔφη τοῖς ἀρηίοις ἔρ- 
γοις ὅσον Ἔρως περίεστιν, οὐκ ἀργὸς ὥν, ὡς Εὐρι- 
πίδης ἔλεγεν, οὐδ᾽ ἀστράτευτος οὐδ᾽ 

“ἐν μαλακαῖσιν ἐννυχεύων παρειαῖς νεανίδων. 
ἀνὴρ γὰρ ὑποπλησϑεὶς Ἔρωτος οὐδὲν “Ζρεος δεῖται 
μαχόμενος πολεμίοις, ἀλλὰ τὸν αὑτοῦ ϑεὸν ἔχων 
συνόντα 

ἱπῦρ καὶ ϑάλασσαν καὶ πνοὰς τὰς αἰϑέρος 

περᾶν ἕτοιμος᾽ 


ὑπὲρ τοῦ φίλου οὗπερ ἂν κελεύῃ. τῶν μὲν γὰρ 
τοῦ Σοφοχλέους Νιοβιδῶν βαλλομένων καὶ ϑνη- 
σχόντων ἀνακαλεῖταί τις οὐδένα βοηϑὸν ἄλλον οὐδὲ 


μ}} 


σύμμαχον ἢ τὸν ἐραστήν, 

“ὦ ἜΞ ἀμφ᾽ ἐμοῦ στεῖλαι. 
Κλεόμαχον δὲ τὸν Φαρσάλιον ἴστε δήπουϑεν ἐξ ἧς 
αἰτίας ἐτελεύτησεν ἀγωνιξόμενος. “οὐχ ἡμεῖς γοῦν 
οὗ περὶ Πεμπτίδην ἔφασαν “ἀλλ᾽ ἡδέως ἂν πυϑοί- 


ὅ ϑίγειν ΒῚ 8 Εὐριπίδης] Νάυοκ. Ῥ. 4δ 10 ἐν- 
νυχεύων Οδπΐθιιβ ΟΣ ϑΌΡῃ. Απίρ. 184: 4Β 18Β ων 
14 Νϑβυοῖς. Ὁ. 9117 11 ἢ: νιοβέδων 20 Νδυοκ. ρ. 229 
186. 19 αὶ 9Β. Τροιΐανὶ π860: ὦ φίλτατ᾽ αἰτῶ σ᾽ ἀμφ᾽ ἐμοὶ 


9 5 


(απὸ ἀμφ᾽ ἔμ᾽ εὖ) στεῖλαι πέπλον 


450 ΑΜΑΤΟΒΙΌΞΚ. 


μεϑα. καὶ γὰρ ἄξιον’ ἔφη ὁ πατήρ’ “ἧκεν ἐπί- 
κουρος Χαλκιδεῦσι τοῦ Θεσσαλικοῦ, πολέμου πρὸς 
᾿Ερετριεῖς ἀκμάξοντος" καὶ τὸ μὲν πεζὸν ἐδόκει τοῖς 
Ε' Χαλκιδεῦσιν ἐρρῶσϑαι. τοὺς δ᾽ ἱππέας μέγ᾽ ἔργον 
ἦν ὥσασϑαι τῶν πολεμίων" παρεκάλουν δὴ τὸν Κλεό- 
μαχον ἄνδρα λαμπρὸν ὄντα τὴν ψυχὴν οἱ σύμμαχοι 
πρῶτον ἐμβάλλειν εἰς τοὺς ἱππέας. ὃ δ᾽ ἠρώτησε 
'παρόντα τὸν ἐρώμενον, εἰ μέλλοι ϑεᾶσϑαι τὸν ἀγῶνα" 
φήσαντος δὲ τοῦ νεανίσκου καὶ φιλοφρόνως αὐτὸν 
ἀσπασαμένου καὶ τὸ κράνος ἐπιϑέντος. ἐπιγαυρω- 
ϑεὶς ὃ Κλεόμαχος καὶ τοὺς ἀρίστους τῶν Θεσδα- 
λῶν συναγαγὼν περὶ αὑτὸν ἐξήλασε λαμπρῶς καὶ 
προσέπεσε τοῖς πολεμίοις, ὥστε συνταράξαι καὶ τρέ- 
ψασϑαι τὸ ἱππικόν. ἐκ δὲ τούτου καὶ τῶν ὁπλιτῶν 


101 φυγόντων. ἐνίκησαν κατὰ κράτος οἵ Χαλκιδεῖρ. τὸν 


μέντοι Κλεόμαχον ἀποθανεῖν συνέτυχε᾽ τάφον δ᾽ 
2 - 3 9 - .' 3.4.5 τ΄ [ 
αὐτοῦ δεικνύουσιν ἐν ἀγορᾷ Χαλκιδεῖς, ἐφ᾽ οὗ μέ- 
χρι νῦν ὁ μέγας ἐφέστηκε κίων" καὶ τὸ παιδεραστεῖν 
πρότερον ἐν ψόγῳ τιϑέμενοι τότε μᾶλλον ἑτέρων 
ἠγάπησαν καὶ ἐτίμησαν. ᾿Αριστοτέλης δὲ τὸν μὲν 
Κλεόμαχον ἄλλως ἀποϑανεῖν φησι. κρατήσαντα τῶν 
μοῶχ φηθι. 
᾿Ερετριέων τῇ μάχῃ" τὸν δ᾽ ὑπὸ τοῦ ἐρωμένου φι- 
ληϑέντα τῶν ἀπὸ Θράκης Χαλκιδέων γενέσϑαι, πεμ- 
φϑέντα τοῖς ἐν Εὐβοίᾳ Χαλκιδεῦσιν ἐπίκουρον" 
ὅϑεν ἄδεσθαν παρὰ τοῖς Χαλκιδεῦσιν 


2 μετὰ τοῦ Θεσσαλικπκοῦ Ο. Τὶ, Ηδυτηδπηῦβ. «Μαῖα τοῦ 
Θεσσαλ[ικοῦ καϑηγεμὼν ἵππ͵]ικοῦ, τοῦ πολέμου κξ 20 ΄Ἄρι- 
στοτέλης} ΕὙΔρΡΊ. 98 


2ὅ 


εν»... 


Ὁ 


10 


1 


2 


ὅ 


Θ 


ΑΜΑΤΌΒΙΌΞ. 451 


“ὦ παῖδες, οἱ χαρίτων τε καὶ πατέρων λάχετ᾽ ἐσϑλῶν, 
μὴ φϑονεῖθϑ᾽ ὥρας ἀγαϑοῖσιν ὁμιλίαν" 

σὺν γὰρ ἀνδρείᾳ καὶ ὃ λυσιμελὴς ᾿Ερως 

ἐνὶ Χαλκιδέων ϑάλλει πόλεσιν. 


2) 35 9» -Ὁ 2 - Ὁ ᾽ ᾽ ’ ’ 
ἄντων ἦν ὄνομα τῷ ἐραστῇ τῷ δ᾽ ἐρωμένῳ Φί- 


λιόστος. ὡς ἕν τοῖς Αἰτίοις Διονύσιος ὃ ποιητὴς 
ἱστόρησε. παρ᾽ ὑμῖν δ᾽, ὦ Πεμπτίδη, τοῖς Θηβαί- 
οὐἱς οὐ πανοπλίᾳ ὃ ἐραστὴς ἐδωρεῖτο τὸν ἐρώμενον 
ἐς ἄνδρας ἐγγραφόμενον; ἤλλαξε δὲ καὶ μετέϑηκε 
τάξιν τῶν ὁπλιτῶν ἐρωτικὸς ἀνὴρ Παμμένης, Ὅμη- 
ρον ἐπιμεμψάμενος ὡς ἀνέραστον. ὅτι κατὰ φῦλα 
καὶ φρήτρας συνελόχιξε τοὺς ᾿Ζχαιϊούς, οὐκ ἐρώμε- 
νον ἔταττε παρ᾽ ἐραστήν. ἵν᾽ οὕτω γένηται τό 


“ἀσπὶς δ᾽ ἀσπίδ᾽ ἔρειδε κόρυς δὲ κόρυν, 


ὡς μόνον ἀήττητον ὄντα τὸν Ἔρωτα τῶν στρατηγῶν. 
καὶ γὰρ φυλέτας καὶ οἰχείους καὶ νὴ 4 έα γονεῖς 
καὶ παῖδας ἐγκαταλείπουσιν᾽ ἐραστοῦ δὲ ϑὼ δὲ καὶ 
ἐρωμένου μέσος οὐδεὶς πώποτε διεξῆλθε πολέμιος 
οὐδὲ διεξήλασεν. ὕπου καὶ μηδὲν δεομένοις ἔπεισιν 
ἐπιδεικνύναι τὸ φιλοκίνδυνον κἀφιλόψυχον᾽ ὡς Θή- 


1 ΓΕ Βειρὶς. 8 ἢ. 618 ΟἿ] ὅσοι 1άθῃη λάχετ᾽ Μοϊ- 
ὩΘΚΙαΒ: ἐλάχετε 2 1άθτα: φϑονεῖτε 10. ὁμιλεῖν Βουρσκίαβ 
8 ἀνδρία ΒΕ 4 ἐνὶ ἕ: ἐπὶ 6 Αἰτίοις Χ: ἀντίοις 
ΖΙιονύσιος] οἵ. ϑυϊᾶδϑ 10. τη 8} }11 ἱστόρηχε 9 ἐς ἄν- 
δρας ΥΥΙΠΟΚΟ]τηδηπβ: ἀνδέτας 10 Ὅμηρον] Β 862 
14. υἱδίτηω τοῦδ Ὑουϑὰβ ΠΟΙΊΘΙΙΟΙ ἀνέρα δ᾽ ἀνὴρ (Ν 181) 
5116 118 Ἰαοηθῶ γϑ ΕΟ ΠΘ ΟἸΆΪ588, 8ΑΙΟΙ τιοπαῦ ὙΥΙΠΟΚΟΘΙτη. 
16 ὡς μόνον -- ὄντα τὸν ἔρωτα : μόνον - ὄντα οὗ, Ῥτδο- 
ἕαδ. ν᾿ ΙΧ 11 ϑὼ δὲ] σῶος 19 ἔπεισιν Χ 20 κἀ- 
φιλόψυχον ΒΟΥΡ51 οὑπὶ Θοᾶθῃῃ: καὶ φιλόψυχον 


4239 ἈΜΑΤΟΒΙΓΞ. 


ρῶν ὃ Θεσσαλὸς προσβαλὼν τὴν χεῖρα τῷ τοίχῳ 
τὴν εὐώνυμον καὶ σπασάμενος τὴν μάχαιραν ἀπέ- 
κοψε τὸν ἀντίχειρα προχαλούμενος τὸν ἀντεραστήν. 
ἕτερος δέ τις ἐν μάχῃ πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον. ὡς 
ἔμελλε παίσειν αὐτὸν ὃ πολέμιος, ἐδεήϑη. περιμεῖναι ὅ 
μικρόν. ὅπως μὴ ὃ ἐρώμενος ἴδῃ κατὰ νώτου τε- 
Ὁ τρωμένον. οὐ μόνον τοίνυν τὰ μαχιμώτατα τῶν 
ἐθνῶν ἐρωτικώτατα, Βοιωτοὶ χαὶ “ακεδαιμόνιοι 
καὶ Κρῆτες. ἀλλὰ καὶ τῶν παλαιῶν ὃ Μελέαγρος 
ὁ ᾿Δχιλλεὺς ὃ ᾿Δριστομένης ὁ Κίμων ὁ ᾿Επαμεινών- τὸ 
δας καὶ γὰρ οὗτος ἐρωμένους ἔσχεν ᾿4σώπιχον καὶ 
Καφισόδωρον, ὃς αὐτῷ συναπέϑανεν ἐν Μαντινείᾳ 
καὶ τέϑαπται πλησίον. τὸν δὲ μὼ ὃ ὃ φοβερώτατον 
γενόμενον τοῖς πολεμίοις καὶ δεινότατον ὃ πρῶτος 
ὑποστὰς καὶ πατάξας Εὔκναμος ᾿Ζ“μφιδσσεὺς ἡρωικὰς τ 
ἔσχε τιμὰς παρὰ Φωκεῦσιν. Ἡρακλέους δὲ τοὺς 
μὲν ἄλλους ἔρωτας ἔργον ἐστὶν εἰπεῖν διὰ πλῆϑος" 
Ἰόλαον δὲ νομίξοντες ἐρώμενον αὐτοῦ γεγονέναι 
Ἐ μέχρι νῦν σέβονται καὶ τιμῶσιν. ἔρωτος ὅρκους τὲ 
καὶ πίστεις ἐπὶ τοῦ τάφου παρὰ τῶν ἐρωμένων 90 
λαμβάνοντες. λέγεται δὲ καὶ τὴν ΄4λκηστιν ἑατρι- 
κὸς ὧν ἀπεγνωσμένην σῷσαι τῷ ᾿δμήτῳ χαριξόμε- 
νος. ἐρῶντι μὲν αὐτῷ τῆς γυναικός, ἐρωμένου δ᾽ 
αὐτοῦ γενομένου" καὶ γὰρ τὸν ᾿“πόλλωνα μυϑολο- 
γοῦσιν ἐραστὴν γενόμενον Ὁ ΝΕ 


6 ὅπως μὴ ὁ ἕ: ὁ θη. Χ: ἤδη ἴ τῶν νῦν ἐϑ- 
νῶν ᾿ 10 αὐαγίατη ὃ δα. 11 ἀσωπικὸν ΒΕ 
18 120. 8 αὶ 68. Ῥογχύ. τὸν δ᾽ ᾿ἀσώπιχον οἵ. Αἴπροῃ. Ρ. θ0ὅ8 
θυ. τ: φοβερώτερον 16 ὁ ᾿“μφισσεὺς ὃ 


ΑΜΑΤΌΟΒΙΌΞ. 495 


4... ᾽ - ’ ᾽ 3 ΄ 9 
διήτῳ παραϑητεῦσαι μέγαν εἰς ἐνιαυτόν. 


εὖ δέ πὼς ἐπὶ μνήμην ἦλϑεν ἡμῖν ἴάλκηστις. "ἄρεος 
γὰρ οὐ πάνυ μέτεστι γυναικί, ἡ δ᾽ ἐξ Ἔρωτος κα- 
τοχὴ προάγεταί τι τολμᾶν παρὰ φύσιν καὶ ἀποϑνή- 

5 ὅκειν. εἰ δέ πού τι καὶ μύϑων πρὸς πίστιν ὄφελός 
ἐστι, δηλοῖ τὰ περὶ ΄4λκηστιν καὶ Πρωτεσίλεων καὶ Β 
Εὐρυδίκην τὴν Ὀρφέως, ὅτι μόνῳ ϑεῶν ὃ “ἬἯιδης 
Ἔρωτι ποιεῖ τὸ προσταττόμενον᾽ καίτοι πρός γε τοὺς 
ἄλλους, ὥς φησι Σοφοκλῆς, ἅπαντας 

ιο οὔτε τοὐπιεικὲς οὔτε τὴν χάριν 

οἶδεν, μόνην δ᾽ ἔστερξε τὴν ἁπλῶς δίκην" 


αἰδεῖται δὲ τοὺς ἐρῶντας καὶ μόνοις τούτοις οὐκ 
ἔστιν ἀδάμαστος οὐδ᾽ ἀμείλιχος. ὅϑεν ἀγαϑὸν μέν, 
ὦ ἑταῖρε, τῆς ἐν ᾿Ελευσῖνι τελετῆς μετασχεῖν᾽ ἐγὼ 
ι δ᾽ ὁρῶ τοῖς Ἔρωτος ὀργιασταῖς καὶ μύσταις ἐν 
“Διδου βελτίονα μοῖραν οὖσαν. οὔτι τοῖς μύϑοις 163 
πειϑόμενος οὐ μὴν οὐδ᾽ ἀπιστῶν παντάπασιν: εὖ 
γὰρ δὴ λέγουσι, καὶ ϑείᾳ τινὶ τύχῃ ψαύουσι τά- 
ληϑοῦς οἱ λέγοντες ἐξ “ἬἯιδου τοῖς ἐρωτικοῖς ἄνο- 
20 δὸν εἰς φῶς ὑπάρχειν, ὅπη δὲ καὶ ὅπως ἀγνοοῦσιν. 
ὥσπερ ἀτραποῦ διαμαρτόντες ἣν πρῶτος ἀνθρώπων 
διὰ φιλοσοφίας Πλάτων. κατεῖδε. καίτοι λεπταί τι- 
νὲς ἀπορροαὶ καὶ ἀμυδραὶ τῆς ἀληϑείας ἔνεισι ταῖς 
Αἰγυπτίων ἐνδιεσπαρμέναι μυϑολογίαις, ἀλλ᾽ ἰχνη- 
Τ ὍΕ ὍἸδΗΙ; ΑΙδς. γν, 385. Ῥοιύ. 4 καὶ] καὶ δὴ καὶ 
ὅ δὲ που ἢ: δήπου 9 ἼΣις ἰπε Νδυοξ. Ῥ. 298 10 τοὐ- 
σιεικὲς ΟἸοΙηθη5 ΑἸθχ. (Ὁ. 494 Ῥοί.): τὸ ἐπιεικὲς ΦΧ: οἶδε 


11 δ᾽ ἔστερξε Ἀ1ΒΟΠ611ὰ5: δὲ στέρξαι 19 τοῦ ἀληϑοῦς οἵ Ἐ: 
τοῦ 98 1 Β ἋΖιδου] ἄλλου ΒῈ 28 ἧ: ἀπόρροιαι 


ῬΙαΐατομὶ Νοσϑ!α, ὙΟ]. ΤΥ. 8 


494 ΑΜΑΤΟΆΙΌΞ. 


λάτου δεινοῦ δέονται καὶ μεγάλα μικροῖς “ἑλεῦν δυ- 

Β ναμένου. διὸ ταῦτα μὲν ἐῶμεν, μετὰ δὲ τὴν ἰσχὺν 
τοῦ Ἔρωτος οὖσαν τοσαύτην ἤδη τὴν πρὸς ἀνϑρώ- 
πους. εὐμένειαν καὶ χάριν ἐπισκοπῶμεν. οὐκ εἰ πολλὰ 
τοῖς χρωμένοις ἀγαϑὰ περιποιεῖ (δῆλα γάρ ἔστι 
ταῦτά γε πᾶσιν) ἀλλ᾽ εἰ πλείονα καὶ μείζονα τοὺς 
ἐρῶντας αὐτοὺς ὀνίνησιν. ἐπεί, καίπερ ὧν ἐρωτι- 
κὸς ὁ Εὐριπίδης. τὸ σμικρότατον ἀπεϑαύμασεν 
εἰπών 


΄ι 


'ποιητὴν δ᾽ ἄρα τὸ 
Ἔρως διδάσκει. κἂν ἄμουσος ἧἦ τὸ πρίν. 


-" 
2 


συνετόν τὲ γὰρ ποιεῖ, κἂν ῥάϑυμος ἢ τὸ πρίν καὶ 
ἀνδρεῖον, ἧ λέλεκται. τὸν ἄτολμον, ὥσπερ οἵ τὰ 
ξύλα πυρακτοῦντες ἐκ μαλακῶν ἰσχυρὰ ποιοῦσι. 
Ο δωρητικὸς δὲ καὶ ἁπλοῦς καὶ μεγαλόφρων γίγνεται τ 
πᾶς ἐραστής, κἂν γλίσχρος ἢ πρότερον, τῆς μικρο- 
λογίας καὶ φιλαργυρίας δίκην σιδήρου διὰ πυρὸς 
ἀνιεμένης᾽ ὥστε χαίρειν τοῖς ἐρωμένοις διδόντας, 
ὡς παρ᾽ ἕτέρων οὐ χαίρουσιν αὐτοὶ λαμβάνοντες. 
ἴστε γὰρ δήπου, ὡς ᾿ἀνύτῳ τῷ ᾿ἀνϑεμίωνος, ἐρῶντι 30 
μὲν ᾿Αλκιβιάδου ξένους δ᾽ ἑστιῶντι φιλοτίμως καὶ 
λαμπρῶς, ἐπεκώμασεν ὁ ᾿Αλκιβιάδης καὶ λαβὼν ἀπὸ 
τῆς τραπέζης “εἰς ἥμισυ τῶν ἐχπωμάτων ἀπῆλϑεν. 
ἀχϑομένων δὲ τῶν ξένων καὶ λεγόντων ᾿ὑβριστι- 
κῶς σοι κέχρηται καὶ ὑπερηφάνως τὸ μειράκιον, 6 


4 ἐπισκοπῶ Β Ἐὶ 1 Διηγούίαβ: αὐτοῦ 9 εἰπὼν 
Α]ΟἸτο δ Υ]8: ἐπεὶ 10 Ναποϊς. Ρ. ὅ69 δ᾽ γ]οΚΘ δ Υ]ὰ8 
12 πρὶν] πρᾶγμα ΒῈ 20 τῷ Ὗ 


8 


10 


»" 
οι 


20 


ΑΜΛΑΤΌΟΒΙΌΚ. , 4δῦ 


᾽ 


φιλανθρώπως μὲν οὖν᾽ ὁ [δνυτος εἶπε᾽ 'πάντα γὰρ 
ἐξῆν αὐτῷ λαβεῖν. ὁ ὃ κἀμοὶ τοσαῦτα καταλέ- 
λοιπεν.᾽ 

18. Ἡσϑεὶς οὖν ὁ Ζεύξιππος “ὦ Ἡράκλεις εἶ- 
πὲν ᾿ὡς ὀλίγου διελύσατο πρὸς άνυτον τὴν ἀπὸ 
Σωκράτους καὶ φιλοσοφίας πατρικὴν ἔχϑραν., εἰ 
πρᾶος ἦν οὕτω περὶ ἔρωτα καὶ γενναῖος. “εἶεν᾽ 
εἶπεν ὁ πατήρ᾽ “ἐκ δὲ δυσκόλων καὶ σχυϑρωπῶν 
τοῖς συνοῦσιν οὐ ποιεῖ φιλανθρωποτέρους καὶ 
ἡδίους; 

᾿αἰϑομένου γὰρ πυρὸς γεραρώτερον οἶκον ἰδέσϑαι᾽ 


καὶ ἄνϑρωπον ὡς ἔοικε φαιδρότερον ὑπὸ τῆς ἐρω- 
τικῆς ϑερμότητος. ἀλλ᾽ οἱ πολλοὶ παράλογόν τι 
πεπόνϑασιν. ἂν μὲν ἐν οἰκίᾳ νύκτωρ σέλας ἴδωσι, 
ϑεῖον ἡγοῦνται καὶ ϑαυμάξουσι. ψυχὴν δὲ μικρὰν 
καὶ ταπεινὴν καὶ ἀγεννῆ δρῶντες ἐξαίφνης ὑπο- 
πιμπλαμένην φρονήματος, ἐλευϑερίας. φιλοτιμίας, 
χάριτος. ἀφειδίας. οὐκ ἀναγκάζονται λέγειν ὡς ὃ 
Τηλέμαχος 
“ἦ μάλα τις ϑεὸς ἔνδον. 


“ἐκεῖνο δ᾽ εἶπεν ὃ Ζαφναῖος πρὸς Χαρίτων οὐ δαι- 
μόνιον; ὅτε τῶν ἄλλων ὃ ἐρωτικὸς ὀλίγου δεῖν ἁπάν- 


ῷ ἐξῆν Ἔ: ἐνῆν οἵ, ὙΙῦ. ΑἸΟΙ͂Ρ. 6.18 9 εὖ] οὐ ὙΥΊΠΟΚΘΕΙ- 


ΤΊ ΒΜ Π118 11 γουθαβ οδὺ Ἠοτϊηουουβ. οἵ, γι. Ηοχοαοίθϑ, 
Ῥ. 10 64. Υ εβίθσισδθη. Οδγύαιη. οι. οὐ Ηδθβ. νϑ. 274 βᾶ. 
ἘΖΘΟΉ. οἶκον] αὖ ϑοοαδαῦναβ ἃ ποιξῖ ρϑπαθαῦ, απο4 


ὙΝΊΠΟΚ. νοϊαθγαῦ, γὰρ ρῬαγέϊοαϊα ἴῃ τὲ δα αὐϊάθιι ἴῃ δὲ 
ταυξαπᾶα οϑὺ οὗ ΒΡ ατη ἱπἰθυτοσθύ! 18 Ροϑὺ ϑερμότητος 
ἐγθη ΒΡ ΟΠ ΘΠ ὍΤη 20 Ἠοτη. τ 40 21 εἰπὲ ὦ ΖΔαφναῖε 
Ῥαὐζιριαβ 86 οουτῖρ, υἱᾶ, ὃ εἶπεν ὁ “Ιαφναῖος 


δὲ 


486 ΑΜΑΤΟΒΙΙΞ. 


τῶν περιφρονῶν, οὐ μόνον ἑταίρων καὶ οἰκείων, 
ἀλλὰ καὶ νόμων καὶ ἀρχόντων καὶ βασιλέων. φοβού- 
μενος ὃὲ μηδὲν μηδὲ ϑαυμάξων μηδὲ ϑεραπεύων, 
ἀλλὰ καὶ τόν “αἰχματὰν κεραυνόν᾽ οἷος ὧν ὑπομέ- 
νειν, ἅμα τῷ τὸν καλὸν ἰδεῖν 
᾿ἔπτηξ᾽ ἀλέχτωρ δοῦλον ὡς κλίνας πτερόν. 

καὶ τὸ ϑράσος ἐκκέχλασται καὶ κατακέκοπταί οὗ τὸ 
τῆς ψυχῆς γαῦρον. ἄξιον δὲ Σαπφοῦς παρὰ ταῖς 
“Μούσαις μνημονεῦσαι" τὸν μὲν γὰρ Ηφαίστου παῖδα 
Ῥωμαῖοι Κᾶκον ἱστοροῦσι πῦρ καὶ φλόγας ἀφιέναι 
διὰ τοῦ στόματος ἔξω ῥεούδας" αὕτη δ᾽ ἀληϑῶς 
μεμιγμένα πυρὶ φϑέγγεται καὶ διὰ τῶν μελῶν ἀνα- 
φέρει τὴν ἀπὸ τῆς καρδίας ϑερμότητα “Μούσαις 
εὐφώνοις ἰωμένη τὸν ἔρωτα᾽ κατὰ Φιλόξενον. ἀλλ᾽ 


1608 εἴ τι μὴ διὰ “ύσανδρον, ὦ ΖΦαφναῖε, τῶν παλαιῶν 


ἐκλέλησαι παιδικῶν, ἀνάμνησον ἡμᾶς, ἐν οἷς ἡ καλὴ 
Σαπφὼ λέγει τῆς ἐρωμένης ἐπιφανείσης τήν τε 
φωνὴν ἴδχεσϑαι καὶ φλέγεσϑαι τὸ σῶμα καὶ κατα- 
λαμβάνειν ὠχρότητα καὶ πλάνον αὐτὴν καὶ ἴλιγγον. 
λεχϑέντων οὖν ὑπὸ τοῦ ΖΙαφναίου τῶν μελῶν ἐκεί- 
νῶν, ᾿ὡς Ὁ ἘΞ’ ὑπολαβὼν ὃ πατήρ ταῦτ᾽ εἶπεν 


1 οἰκείων Ἔ: οἰκετῶν 4 Ῥιμᾶδν. Ῥγίῃ. 1, ὕὅ 6 Νδυοῖ. 
Ῥ. 124 8 σαφῶς ΒΕ 10 Κᾶκον Οοοὐ!πηραβθ: χακὸν 
.14 Φιλόξενον] ΒεοΙρκ. 8 Ῥ. 611 168 διὰ Μδανιρσὶιβ 
10 παιδικῶν Χ: παιδίν 18 φλέγεσϑαι Ἰάθηι: φϑέγγεσϑαι 
19 αὐτὴν] αὐτη 1 Ἐ 8--4 Β 21 146. 109 Εἰ 48 ΒΚ. Ἐογί. 
ΒΌΡΡΙ]ΘΠΑΙ βαμῦ σουβθ: “ὡς γὰρ εὔιδον βροχέως σε, φώνας | 
οὐδὲν ἔτ᾽ εἴκει" 1 ἀλλὰ καμ μὲν γλῶσσα ἔαγε λέπτον δ᾽ | αὔ- 
τιλα χρῷ πῦρ ὑπαδεδρόμακεν. ] γλωροτέρα δὲ ποίας | ἔμμι, 
τεϑνάκην δ᾽ ὀλίγω ᾿᾽πιδεύης | φαίνομαι αἱ 5011 γοΥϑὰβ οὗ 
Ἰδσαπδθ τηϑρ 11 οὖ δυραταθηῦο ῬΥΆΘΡΊΘΒΒΟ ὈΪᾶπθ ο0Π- 
γϑηϊαηῦ. γιὰ, Βουρῖς. 8 Ρ. 88 Βα. 


οι 


1ὅ 


20 


ϑ 


10 


ΑΜΑΤΟΆΒΙΌΚ, 491 
“ὦ πρὸς τοῦ Ζιός. οὐ ϑεοληψία καταφανής; οὗτος 
οὐ δαιμόνιος σάλος τῆς ψυχῆς; τί τοσοῦτον ἡ Πυ- 
ϑία πέπονθεν ἁψαμένη τοῦ τρίποδος; τίνα τῶν ἐν- 
ϑεαξζομένων οὕτως ὃ αὐλὸς καὶ τὰ μητρῷα καὶ τὸ 
τύμπανον ἐξίστησιν; ἡμῖν ταὐτὸ σῶμα πολλοὶ καὶ 
ταὐτὸ πε λλος ὁρῶσιν. εἴληπται δ᾽ εἷς ὃ ἐρωτικός" 
διὰ τίν᾽ αἰτίαν; οὐ γὰρ μανϑάνομέν γέ που τοῦ 
Μενάνδρου λέγοντος οὐδὲ συνίεμεν. 

ἱκαιρός ἔστιν ἡ νόσος 
ψυχῆς. ὁ πληγεὶς δ᾽ εἴσω δὴ τιτρώσκεται" 

ἀλλ᾽ ὃ ϑεὸς αἴτιος τοῦ μὲν καϑαψάμενος τὸν δ᾽ 
ἐάσας. ὃ τοίνυν ἐν ἀρχῇ καιρὸν εἶχε δηϑῆναι μᾶλ- 
λον, οὐδὲ νῦν ὅτι νῦν ἦλθεν ἐπὶ στόμα᾽ κατ᾿ 4ἰ- 
σχύλον. ἄρρητον ἐάσειν μοι δοκῶ" καὶ γάρ ἐστι 
παμμέγεϑες. ἴσως μὲν γάρ, ὦ ἕταϊῖρε, καὶ τῶν 
ἄλλων ἁπάντων. ὅσα μὴ δι’ αἰσϑήσεως ἡμῖν εἰς 
ἔννοιαν ἥκει, τὰ μὲν μύϑῳ τὰ δὲ νόμῳ τὰ δὲ λόγῳ 


ῶ οὐ Μ ὅ ἡμῖν] καὶ μὴν Ὗ δι 6 : τὸ αὐτὸ 

ἴ τίνα Ὗ: τὴν 8 τάθιη: σύνιμπεν Μενάνδρου] ΚΟοΟΙ. 
Ῥ- 105 10 εἴσω δὴ δ ΟθδΘα5 (68, 84): Ἰὰο. 6 1 Β. ὅσες 
γἹἱσπηῦ εἰσβολῇ Βοπέ]θίαβ. εἰς ὃ δεῖ Ὗ. εἷς ὁδὶ α. Ησοῖ- 
τη πηπ8. ἔνδοθεν ΤΟΥ 1115, αὖ 81105 οτητὑΐα. Αα Ἰοοσηι 
βθηθ ἀπτη τοῶχῖτηθ ϑαϊαγαῦ ῬΙαῦ. ῬΑΤΔΡΕΓΡΆΒΙΒ (Ια. ΦΎδρτα. 
Φῦ, 1): τοῦτο δ᾽ ,εὐστοχίας ἐστὶ καιροῦ τῷ παϑεῖν ἑτοίμῳ 
(8 ρὑϊπη6 ΥΥ: ἐμοί γε πως δυΐῦ ἐμοί πως) συνάπτοντος ἐν 
ἀχμῇ τὸ ποιεῖν πεφυκός. ὕὔπιαἋθ. ΟΟΙΥ. υἱά. εἰσόδῳ (86. τῆς 
νόσου) 1. Θ. ὨοΙλΟ διηδίου!αβ αἱ Ἰοΐαθ δϑβῦ, γυ]πὰ8. ἴλ6116 
ἀοοὶριῦ 60 αποα ἴῃ Θ᾽5 ΔΠΙΤΤΙΠΔ ΠΊΟΥΌΟ ΠΝ ρΡαϊθῦ, 60 
αποα ΦΠΙΤΉ.5. Θ᾽ὰ5 86] ὑθ] 1 ΔΙΠΟΤΊΒ (τὸ ποιεῖν πεφυκός) το- 
οἱρ᾽θπ στη Ῥαγαύαβ αἸβροβιξαβαθθ ϑβῦ (παϑεῖν ἕτοιμος). 5Ὶ 
τηθῦτη εἰσόδῳ ποῖ ο]δοθῦ, ἴῃ Ῥτοτηρύα οϑὺ Βϑιῃθθιαηασα εἰσ- 
βολῇ αὖ οοᾶθιη τηοᾶο αὰο, εἰσόδῳ Θχρποθύαν. Ορίύϊο ἀδίαν 
18 ὅτι Ναυοκῖαβ Φ. 105): ἐπὶ νῦν ὙΥΙμοΚοΙτηϑηησβ: νοῦν 
14 Μ: ἄριστον 11 ἥκει Χ: στήκει. Μϑ]τα ἐξήκει 


σ 


Ε: 


458 ΑΝΑΤΟΒΙΓΞ. 


πίστιν ἐξ ἀρχῆς ἔσχηκε' τῆς δ᾽ οὖν περὶ ϑεῶν δόξης 
καὶ παντάπασιν ἡγεμόνες καὶ διδάσκαλοι γεγόνασιν 
ἡμῖν οἵ τε ποιηταὶ καὶ οὗ νομοϑέται καὶ τρίτον οἵ 
φιλόσοφοι, τὸ μὲν εἶναι ϑεοὺς ὁμοίως τυϑέμενοιυ, 
πλήϑους δὲ πέρι καὶ τάξεως αὐτῶν οὐσίας τε καὶ 
δυνάμεως μεγάλα διαφερόμενον πρὸς ἀλλήλους. 
ἐκεῖνοι μὲν γὰρ οἱ τῶν φιλοσόφων 
“ἄνοσον καὶ ἀγήραοι 
πόνων τ᾽ ἄπειροι, βαρυβόαν 
πορϑμὸν πεφευγότες ᾿Δχέροντος" 


ὅϑεν οὐ προσίενται ποιητικὰς Ἔριδας οὐ Διτάς, 
οὐ Δεῖμον οὐδὲ Φόβον ἐθέλουσι ϑεοὺς εἶναν καὶ 
παῖδας ΄ἄρεος ὁμολογεῖν. μάχονται δὲ περὶ πολλῶν 
καὶ τοῖς νομοϑέταις, ὥσπερ Ξενοφάνης “4 ἰγυπτίους 
ἐκέλευσε τὸν Ὄσιριν, εἰ ϑνητὸν νομίζουσι, μὴ τιμᾶν 
ὡς ϑεόν, εἰ δὲ ϑεὸν ἡγοῦνται μὴ ϑρηνεῖν. αὖϑις 
ὃὲ ποιηταὶ καὶ νομοϑέται. φιλοσόφων ἰδέας τινὰς 
καὶ ἀριϑμοὺς μονάδας τε καὶ πνεύματα ϑεοὺς ποι- 
ουμένων. οὔτ᾽ ἀκούειν ὑπομένουσιν οὔτε συνιέναι 


δύνανται. πολλὴν δ᾽ ὅλως ἀνωμαλίαν ἔχουσιν αἱ 


δόξαι καὶ διαφοράν. ὥσπερ οὖν ἦσάν ποτε τρεῖς 
στάσεις ᾿ϑήνησι, Παράλων ᾿Επακρίων Πεδιέων,. 
χαλεπῶς ἔχουσαι καὶ διαφερόμεναι πρὸς ἀλλήλας" 
ἔπειτα δὲ πάντες ἐν ταὐτῷ γενόμενοι καὶ τὰς ψή- 


1 ἐξαρχῆς ΒΕ 2 καὶ] ἀ6]. Τὸ ργϑϑύθυ. πθοθϑϑιύαύθι 
4 μὲν Ἰὺ: μὲν οὖν 8 οὗ Βουρῖς, 1 Ῥ. 482 11 ὅϑεν οὐ 
ΒΑΒΙ]ΘΘηβῖθ: ὅϑεν Εογῦ, ἐδιηθη οὐ ΟἸηἶθβο βου. προΐενται 
οὖ αἰβθησιθηάαμι τοὺ Εριδας 12 κα "Β΄ 22 Χ: ἐπά- 
Ἄρων 24 ἔπειτα Μεάν!ρίαβ: ἐπεὶ 


10 


15 


- 


20 


ἈΜΑΤΟΙΙΙ͂Σ. 489 


φους λαβόντες ἤνεγκαν πάσας Σόλωνι. καὶ τοῦτον 
δ - ᾿ Ν' 9. Ν ’ 
εἵλοντο κοινῇ" διαλλαχτὴν καὶ ἄρχοντα καὶ νομοϑὲ- 
την, ὃς ἔδοξε τῆς ἀρετῆς ἔχειν ἀδηρίτως τὸ πρω- 
Ὁ Ὃ γε  - "Ὁ 7 [ ᾿ - 
τείον" Οὐτῶς ἂν τρξδὶς στασξις αὖ πέρι Ὡεῶν διχο- 
5 φρονοῦσαν καὶ ψῆφον ἄλλην ἄλλη φέρουσαι καὶ μὴ 
δεχόμεναι ῥαδίως τὸν ἐξ ἑτέρας περὶ ἑνὸς βεβαίως 
ὁμογνωμονοῦσι, καὶ κοινῇ τὸν Ἔρωτα συνεγγράφου- 
σιν εἰς ϑεοὺς ποιητῶν οἵ κράτιστοι καὶ νομοϑετῶν 
" ΄ 6.5 ΄ -»"  ο ἋΣ ’ “ὦ 
καὶ φιλοσόφων ᾿ἀϑρόᾳ φωνᾷ μέγ᾽ ἐπαινέοντες᾽ ὥσπερ 
10 ἔφη τὸν Πιττακόν ὃ ᾿᾽Δλκαῖος αἱρεῖσϑαι τοὺς Μῆυ- 
τιληναίους ἱτύραννον. ἡμῖν δὲ βασιλεὺς καὶ ἄρ- Ἐ 
χῶν καὶ ἁρμοστὴς ὁ Ἔρως ὑφ᾽ ᾿Ησιόδου καὶ Πλά- 
τῶνος καὶ Σόλωνος ἀπὸ τοῦ Ελικῶνος εἰς τὴν ᾽ά4κα- 
δήμειαν ἐστεφανωμένος κατάγεται καὶ κεκοσμημένος 
᾿ , -. , ’, Ἁ , 
τό εἰσελαύνει πολλαῖς συνωρίσι φιλίας καὶ κοινωνίας, 
οὐχ οἵαν Εὐριπίδης φησίν 
᾿ἀχαλκεύτοισιν ἐξεῦχϑαι πέδαις", 


ψυχρὰν οὗτός γὲ καὶ βαρεῖαν ἐν χρείᾳ περιβαλὼν 
ὑπ᾽ αἰσχύνης ἀνάγκην, ἀλλ᾽ ὑποπτέρου φερομένης 
ὅν. δ Ν 7 εἰ ΚΕ , ΄ ᾿ τ΄ 
90 ἑἕπὶ τὰ κάλλιστα ἐῶν ὄντων καὶ ϑειότατα, περὶ ὧν 
ἑτέροις εἴρηται βέλτιον.ἢ 
19. Εἰπόντος δὲ ταῦτα τοῦ πατρός, ὃ Σώκλα- 104 


9 τ: ἀϑρόαι φωναὶ απο διηθη ο]οββθιηδ 6586 ροὐθϑί 
γοοὶβ ἀόλλεες αὐϑηῖ Ῥοβὺ ἐπαινέοντες (ἐπαίνεντες ΔΉΓΥΘΗΒ) ἀαὺ 
Αὐιβύοῦ. ρ. 1285, 10. οὗ Βοισκ. 8 Ὁ» 162; δυὺ ἀόλλεες 5ὰ}- 
Ῥίοπᾶσμη οϑὺ, αὖ οἰ ἃ ϑρόᾳ φωνᾷ ΑἸοδΘῚ 5ἰπῦ νουρὰ ἃΡ 
Αγιϑύοξθθ οὐηϊθϑῷ. 65. ἀαθιὰ οϑῦ 10 ὃ; μιτυληναίους 
18 ὃ: ἀκαδημίαν 117 ᾿ὔϑι ΒΟΥῚΡ51 6Χχ Ὁ. 4828. δ88ϑω: ἀχαλ- 
κευ ὍἙᾺΠ; ἀχαλκεύτοις Β οἵ. Νάθοῖκ. Ρ. 549 19 Ὗ: ὑπὸ 
πτεροῦ 20 ἢ: ϑειότερα 


440 ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 


ρος ᾿ὁρᾷς᾽ εἶπεν “ὅτι δεύτερον ἤδη τοῖς αὐτοῖς πε- 
ριπεσών, οὐκ οἶδ᾽ ὅπως βίᾳ σαυτὸν ἀπάγεις καὶ 
ἀποστρέφεις. οὐ δικαίως χρεωκοπῶν. εἴ γε δεῖ τὸ 
φαινόμενον εἰπεῖν. ἱερὸν ὄντα τὸν λόγον; καὶ γὰρ 
ἄρτι τοῦ Πλάτωνος ἅμα καὶ τῶν Αἰγυπτίων ὥσπερ 
ἄκων ἁψάμενος παρῆλθες καὶ νῦν ταὐτὰ ποιεῖο. 
τὰ μὲν οὖν “ἀριζήλως εἰρημένα᾽ Πλάτωνι, μᾶλλον 
ὃξ ταῖς ϑεαῖς ταύταις διὰ Πλάτωνος, ὧγαϑέ μηδ᾽ 
ἂν κελεύωμεν εἴπῃς" ἧ δ᾽ ὑπῃνίξω τὸν Αἰγυπτίων 
ὖϑον εἰς ταὐτὰ τοῖς Πλατωνικοῖς συμφέρεσϑαι 
περὶ Ἔρωτος. οὐκ ἔστι σοι μὴ διακαλύψαι μηδὲ 
διαφῆναι πρὸς ἡμᾶς" ἀγαπήσομεν δέ, κἂν μικρὰ 
περὶ μεγάλων ἀκούσωμεν. δεομένων δὲ καὶ τῶν 
ἄλλων ἔφη ὁ πατὴρ ὡς Αἰγύπτιοι δύο μὲν Ἕλλησι 
παραπλησίως Ἔρωτας, τόν τὲ πάνδημον καὶ τὸν 
οὐράνιον. ἴσασι. τρίτον δὲ νομίζουσιν Ἔρωτα τὸν 
ἥλιον, ᾿ἀφροδίτην ὃ" ἔχουσι μάλα σεβάσμιον. “ἡμεῖς 
δὲ πολλὴν μὲν Ἔρωτος ὁμοιότητα πρὸς τὸν ἥλιον, 


2 61η, ὙΥΙΒΟΚΘΙτπδηπαβ: βίαις αὐτὸν Τὶ βίαις Β 10. Ἐ: 
ἀπάγει; καὶ ἀποστραφεὶξς 1’ οἷ. οι: μα 4838. 8 οἴ Ρ]αΐ. 
Ῥμερᾶν. ρ. 2884 10 ταὐτὸ ἢ 11 οὐκέτι ΒῈ). οὐκέτι 
ἔστι ΥΊΠΟΙς. 17 186. Ἰηβόται ἢ Ῥγδοθαηΐθ οὖ ΒΌΡΡΙ θη 
᾿ἀφροδίτην δ᾽ ἔχουσι σελήνην ϑεῶν μάλιστα σεβ. Μα]τη 
᾿ἀφροδίτην [δὲ τὴν γῆν] ἔχουσι κὲ οἵ. αἀποῦ. δὰ 11. 18 

ἔχουσι) ἄ ἄγουσι ΠΟΌΘοΚΙαΒ; φούαι Θὕϊατη λέγουσι, 568 οἵ. 
Ρ. ϑθ06ῳ Ἴσιδος σῶμα γῆν ἔχουσι καὶ νομίξουσι 18 τὸν 
ἥλιον οὐδεμίαν δ᾽ ᾿ἀφροδίτης πρὸς ὃ Ῥοβίαπδιη ἀοοίγπδτι 
Αδρν ΤΡ θοῦση 46. ΑΥΩΟΥΘ οὐ γθποῦθ ὈΓΘΥΘΥ ΘΧροϑαϊῷ, ΒΌΘΤΗ 
ΟΡ᾿ΏΙΟμΘμ. (σουθα οηΐτη ἡμεῖς δὲ πολλὴν μὲν Ἔρωτος κέ. 
Ὥ0η ϑαπὺ Αθρσυρῦ, ἀοοίνηδηι οομυτηὐ5 564 ϑιηθη δπΕ 8) 
ἀρ πδὸ ἀοοίγιηδ βα ᾽πηρὺ, τὰ τοῦ ΑΥΟΥΒ οατὰ 3016 ΤΠ ΔΘ ἼΝΕΤΏ 
γομουΐβ ἑαταθθ οὐαὶ Τοιτα ΠΌΠ ΒΤ 511} 1ὑπα] θυ 6556 γἱ- 
ἀραῦ, ΑἸέθγασα βἰ τ] 10] θ τὴ γ Ὁ] 15 γου 5 ἱπᾶθ ἃ πῦρ μὲν 


ὧν 


10 


μ᾿ 
ῶι 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 441 


οὐδεμίαν δ᾽ ᾿ἀφροδίτης πρὸς τὴν γῆν δρῶμεν οὖσαν᾽ 
πῦρ μὲν γὰρ οὐδέτερόν ἐστιν ὥσπερ οἴονταί τινες. 
αὐγὴ δὲ καὶ ϑερμότης γλυκεῖα καὶ γόνιμος. καὶ ἡ 
μὲν ἀπ᾽ ἐκείνου φερομένη σώματι παρέχει τροφὴν 
καὶ φῶς καὶ αὔξησιν, ἡ δ᾽ ἀπὸ τούτου ψυχαῖς. ὡς 
δ᾽ ἥλιος ἐκ νεφῶν χαὶ μεϑ’ ὁμίχλην ϑερμότερος. 
οὕτως Ἔρως μετ᾽ ὀργῆς καὶ ξηλοτυπίας ἐρωμένου 
διαλλαγέντος ἡδίων καὶ δοιμύτερος" ἔτι δ᾽ ὥσπερ 
ἥλιον ἅπτεσθαι καὶ σβέννυσθϑαι δοκοῦσιν ἔνιοι. 
ταὐτὰ καὶ περὶ Ἔρωτος ὡς ϑνητοῦ καὶ ἀβεβαίου 
διανοοῦνται. καὶ μὴν οὔτε σώματος ἀγύμναστος 
ἕξις ἥλιον. οὔτ᾽ Ἔρωτα δύναται φέρειν ἀλύπως 
τρόπος ἀπαιδεύτου ψυχῆς" ἐξίσταται δ᾽ ὁμοίως ἕχά- 
τερον καὶ νοσεῖ. τὴν τοῦ ϑεοῦ δύναμιν οὐ τὴν 
αὑτοῦ μεμφόμενον ἀσϑένειαν. πλὴν ἐχείνῃ γε δό- 
ἕειεν ἂν διαφέρειν, ἧ δείκνυσιν ἥλιος μὲν ἐπὶ γῆς 
τὰ καλὰ καὶ τὰ αἰσχρὰ τοῖς ὁρῶσιν: Ἔρως δὲ μό- 
νῶν τῶν καλῶν φέγγος ἐστὶ καὶ πρὸς ταῦτα μόνα 
τοὺς ἐρῶντας ἀναπείϑει βλέπειν καὶ στρέφεσϑαι. 
τῶν δ᾽ ἄλλων πάντων ὑπερορᾶν. γῆν δὲ κατ᾽ οὐ- 


γὰρ οὐδέτερόν ἐστιν ἀϑαὰθ δᾶ τῶν δ᾽ ἄλλων πάντων ὑπερ- 
ορᾶν (Ρ. 441 11η.. 20) οοπῆτντηδῦ: ΔΙ θρᾶτη Ὀτγουϊίον (γῆν δὲ κατ᾽ 
οὐδὲν ᾿ἀφροδίτην καλοῦντες ἅπτονταί τινος ὁμοιότητος) τοξαϊεΐ, 
τῶ αὖ ποη ΤΘυτᾶπι 56α Ροΐτι5 Ταπδ τη ὙΘΠΘΙῚΒ. ΒΙΤΏΊ]ΘΙΗΩ 6586 
οοπἰοπαδύ. πᾶ οΟ0]Ποῦ ἐοικέναι μὲν οὖν ᾿Αφροδίτῃ σελή-- 


νὴν ἥλιον δ᾽ ἔρωτι, τῶν ἄλλων ϑεῶν μᾶλλον εἰκός ἐστι 


(ρούϊαβ απδτὴ {1105 8]105 σοὺ Το υυϑτη ΘΧ ΠῸΠΊΘΥΟ ΘθΟΥΤΩ 
ῬΙΟΌΘΌ116 οϑὺ) οὗ ρ. 808 ἃ Ὁ] Τουγϑῖη 1515 ἀδβϑισηδὺ. 8746. 
5986 8 αὐγὴ Ν: αὖ 4 ΒΒ καὶ ἡ ἰάθη: ἡ 6 μετ΄ 
ὀμίχλην ΒῈ) 8 ἔτι] ὅτι ΕΠ 9 ἔνιοι] οἵ. ῬΙαύ. Τθρ. 
Ῥ. 498. Βυνγαῖθυ. Ρ. 18 ἘΡ: 20 Ἠθυνθγαθημβ: περιορᾶν 
10. γῆν δὲ κατ᾽ οὐδὲν εἰ Ως δ᾽ ΒΟΙΡ51: γῆν δὲ κατ᾽ οὐδὲν 


δ 


Ἐ 


449 ἈΜΑΤΟΒΙΌΞ. 


δέν, σελήνην δ᾽ ᾿Ζφροδίτην καλοῦντες ἅπτονταί τι- 
νος ὁμοιότητος" καὶ γὰρ ϑεία καὶ οὐρανία καὶ μί- 
ἕξεως χώρα τοῦ ἀϑανάτου πρὺς τὸ ϑνητόν, ἀδρα- 
νὴς δὲ καϑ' ἑαυτὴν καὶ σκοτώδης ἡλίου μὴ προσ- 
λάμποντος, ὥσπερ ᾿“φροδίτη μὴ παρόντος Ἔρωτοο. 
ἐοικέναι μὲν οὖν ᾿“φροδίτῃ σελήνην ἥλιον δὲ Ἔρωτι 
τῶν ἄλλων ϑεῶν μᾶλλον εἰκός ἐστιν, οὐ μὴν εἶναί 
γὲ παντάπασι τοὺς αὐτούς᾽ οὐ γὰρ ψυχῇ σῶμα ταὐ- 
τὸν ἀλλ᾽ ἕτερον, ὥσπερ ἥλιον μὲν ὁρατὸν Ἔρωτα 
ὃὲ νοητόν. εἰ δὲ μὴ δόξει πικρότερον λέγεσϑαι; 
καὶ τἀναντία φαίη τις ἂν ἥλιον Ἔρωτι ποιεῖν" ἀπο- 
στρέφει γὰρ ἀπὸ τῶν νοητῶν ἐπὶ τὰ αἰσϑητὰ τὴν 
διάνοιαν, χάριτι καὶ λαμπρότητι τῆς ὄψεως γοητεύ- 
ὧν καὶ ἀναπείϑων ἐν ἑαυτῷ καὶ περὶ αὑτὸν αἰτεῖς 
σϑαι τά τ᾽ ἄλλα καὶ τὴν ἀλήϑειαν, ἑτέρωϑι δὲ 
μη δέν" 
ἱδυσέρωτες δὴ φαινόμεϑ'᾽ ὄντες 
τοῦδ᾽. ὅ τι τοῦτο στίλβει κατὰ γῆν᾽ 
ὡς Εὐριπίδης φησί 
δι᾿ ἀπειροσύνην ἄλλου βιότου 


μᾶλλον ὃς λήϑην ὧν ὃ Ἔρως ἀνάμνησίς ἐστιν. 
ὥσπερ γὰρ εἰς φῶς πολὺ καὶ λαμπρὸν ἀνεγρομέ- 


1, 6. γῆν δὲ καλοῦντες ᾿ἀφροδ. κατ᾽ οὐδὲν ἅπτονταί τινος 
ὁμοιότητος, σελήνην δ᾽ ᾿Αφροδ. καλοῦντες ἅπτ. τινος ὁμοιό- 
τητος. οἷ, Ῥ. 1182} τούτοις δὲ κατ᾽ οὐδὲν τὸ Ὀρφικὸν ἔργον 
ἔοικεν 2 ϑεία Μ: οἷα 14 αἰτεῖσϑαι] κεῖσθαι ἍΥ. ἴδρῦ- 
σϑαι Ἠρογνογᾶθηυβ. ϑ'8α νυϊραΐα ἀρίθη αι ροίοϑὺ. οὗ, ρ. 7198 
17 αν, ΗἸΡΡ. 19. ἰόντες ΒῈ 18 τοῦδ᾽ ὅ τι τοῦτο στίλ- 
βει}] ϑουύαϊῃ ἰοὺ Ἰϑοῦης 18 11{0, ΒῈ 


20 


1 


2 


σι 


[π᾿ 


ῷι 


φ 


ΑΜΑΤΌΒΙΌΞΣ. 448 


νῶν ἐξοίχεται πάντα τῆς ψυχῆς τὰ καϑ' ὕπνους 
φανέντα καὶ διαπέφευγεν, οὕτω τῶν γενομένων ἐν- 
ταῦϑα καὶ μεταβαλόντων ἐχπλήττειν ἔοικε τὴν μνή- 
μὴν καὶ φαρμάττειν τὴν διάνοιαν ὁ ἥλιος, ὑφ᾽ ἧδο- 
νῆς καὶ ϑαύματος ἐκλανϑανομένων ἐκείνων. καίτοι 
τό γ᾽ ὕπαρ ὡς ἀληϑῶς ἐκεῖ καὶ περὶ ἐκεῖνα τῆς 
ψυχῆς ἐστι, δευρὶ δὲ ὃ ὁ τῶν ἐνυπνίων ἀσπάξεται 
καὶ τέϑηπε τὸ κάλλιστον καὶ ϑειότατον. 
“ἀμφὶ δέ οἱ δολόεντα φιλόφρονα χεῦεν ὄνειρα. 


πᾶν ἐνταῦϑα πειϑομένῃ τὸ καλὸν εἶναι καὶ τέμιον, 
δι Ἁ Υ͂ ’ Ἁ ’ ΒΡ 3 - 
ἂν μὴ τύχῃ ϑείου καὶ σώφρονος Ἔρωτος ἰατροῦ 
καὶ σωτῆρος καὶ ἡγεμόνος ὃς διὰ σωμάτων ἀφικό- 


ενος ἀγωγὸς ἐπὶ τὴν ἀλήϑειαν ἐξ “4ιδου καί “τὸ 165 
μ γὼγ Ἶ υ 


ἀληϑείας πεδίον", οὗ τὸ πολὺ καὶ καϑαρὸν καὶ ἀψευ- 
δὲς ἵδρυται κάλλος. ἀσπάσασϑαι καὶ συγγενέσϑαι 
διὰ χρόνου ποϑοῦντας ἐξαναφέρων καὶ ἀναπέμπων 
εὐμενὴς οἷον ἐν τελετῇ παρέστη μυσταγωγός. ἐν- 
ταῦϑα δὲ πάλιν πεμπομένων αὐτῇ μὲν οὐ πλησιά- 
ξει ψυχῇ καϑ' ἑαυτήν, ἀλλὰ διὰ σώματος. ὡς δὲ 
γεωμέτραι παισὶν οὔπω δυναμένοις ἐφ᾽ ἑαυτῶν τὰ 
νοητὰ μυηϑῆναι τῆς ἀσωμάτου καὶ ἀπαϑοῦς οὐσίας 
εἴδη πλάττοντες ἁπτὰ καὶ δρατὰ μιμήματα σφαιρῶν 


8 μεταβαλλόντων ΒἠῚ 7|]80. 9 ΒΕ Βογὺ. τὸ ὄναρ ἐν 
οὗ, ν». 945). Ῥ]αὺ. ῬΠδΘαΣ. Ρ. 3490 ἀσπάξεται] 50. ἡ 


νϑα 


ψυχὴ 9 οἵ. ν». 122α. Οδ]]1τη. θᾶ. βομπθιᾶ. Ρ. 786. χεῦεν]) 


850. ὃ ἥλιος 10 6ῃ1. πο Κοτηδηπαβ: πειϑομένη. ΤΠ ρΡΘῃ- 
ἄστη απ οἵ 12 καὶ ἡγεμόνος ὃς ΒΌΡΡΙΘΥΙ οὑτη ΑτἸηγοίο: 


9} 120 18 οὗ ΡΙαῦ. Ῥμαθᾶν. Ρ. 3480. 264} 18 δὲ 
ὙΥΙΠΟΚΟΙσηθηθμαΒ [Ὀ. θη. ΝΜ: αὐτὴ --- ψυχὴ πλησιάζει) 
50. Ἔρως 19 10. ἀλλὰ] ἀλλ᾽ ὴξ 


414 ΑΜΑΤΟΒΙΌΚ. 


Β καὶ κύβων καὶ δωδεκαέδρων προτείνουσιν᾽ οὕτως 
ἡμῖν ὃ οὐράνιος Ἔρως ἔσοπτρα καλῶν καλά, ϑνητὰ 
μέντοι ϑεῶν παϑητὰ καὶ νοητῶν αἰσϑητὰ μηχανώ- 
μενος ἔν τε σχήμασι καὶ χρώμασι καὶ εἴδεσι νέων 
ὥρᾳ στίλβοντα δείκνυσι καὶ κινεῖ τὴν μνήμην 
ἀτρέμα διὰ τούτων ἀναφλεγομένην τὸ πρῶτον. ὅϑεν 
διὰ σκαιότητος ἔνιοι φίλων καὶ οἰκείων; σβεννύναι 
πειρωμένων βίᾳ καὶ ἀλόγως τὸ πάϑος, οὐδὲν ἀπέ- 
λαυσαν αὐτοῦ χρηστὸν ἀλλ᾽ ἢ καπνοῦ καὶ ταραχῆς 
ἐνέπλησαν ἑαυτοὺς ἢ πρὸς ἡδονὰς σκοτίους καὶ πα- 
ρανόμους ῥυέντες ἀκλεῶς ἐμαράνϑησαν. ὅσοι δὲ σώ- 
φρονι λογισμῷ μετ᾽ αἰδοῦς οἷον ἀτεχνῶς πυρὸς 
ἀφεῖλον τὸ μανικόν. αὐγὴν δὲ καὶ φῶς ἀπέλιπον 
τῇ ψυχῇ μετὰ ϑερμότητος, οὐ σεισμόν, ὥς τις εἶπε, 
κινούσης ἐπὶ σπέρμα καὶ ὄλισϑον ἀτόμων ὑπὸ λειό- 
τητος χαὶ γαργαλισμοῦ ϑλιβομένων, διάχυσιν δὲ 
ϑαυμαστὴν καὶ γόνιμον ὥσπερ ἐν φυτῷ βλαστά- 
νοντί χαὶ τρεφομένῳ καὶ πόρους ἀνοίγουσαν εὐπει- 
ϑείας καὶ φιλοφροσύνης, οὐκ ἂν εἴη πολὺς χρόνος. 
ἐν ᾧ τό τε σῶμα τὸ τῶν ἐρωμένων παρελϑόντες 
ἔσω φέρονται καὶ ἅπτονται τοῦ ἤϑους, ἐκκαλούμε- 
νοι τὰς ὄψεις καϑορῶσι καὶ συγγίγνονται διὰ λόγων 
τὰ πολλὰ καὶ πράξεων ἀλλήλοις, ἂν περίκομμα τοῦ 


8 ΒΌΡΡΙομάθπμ νἱᾶ. ϑεῶν [καὶ ἀπαϑ'ὥν] παϑητὰ κέ. 
ὅ στίλβοντα] οἵ. Ῥ]αῦ. Ῥηδαάοι. Ρ. 1108 60 τοπρῶτον ΒῈ 
{ τοδὶ ὑπὸ σκαιότητος «αὖ διὰ σκαιότητα 10. σκότους ΒΕ 
11 ἀκλεῶς “Μ οὐ οοα. Ῥ’’ ὟΥ: ἀνλινῶς 14 τις] 50. Ἐρ1- 
Οοαχιι8. Τοῦ Οὐ. [ἸΒΘΠΘΙΊΙΒ 16 θη). Χ: διάλυσιν 
19. ἐἤη." υἱὸ 21 ἐκκαλούμενος ἸἰΌγ]. ΟοΥν. νἱᾶ, ἐγκλώμε- 
νοι τὲ οἵ. ὑ. 611: τὰ ὄμματα --- ἐγκεχλάσϑαι ῶ8 τὰ ὃ 


10 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΝ. 445 


καλοῦ καὶ εἴδωλον ἐν ταῖς διανοίαις ἔχωσιν. εἰ δὲ Ὁ 
μή, χαίρειν ἐῶσι καὶ τρέπονται πρὸς ἑτέρους ὥσπερ 
αἱ μέλιτται πολλὰ τῶν χλωρῶν καὶ ἀνθηρῶν μέλι 
δ᾽ οὐχ ἐχόντων ἀπολιπόντες" ὕπου δ᾽ ἂν ἔχωσιν 
ἴχνος τι τοῦ ϑείου καὶ ἀπορροὴν καὶ ὁμοιότητα σαί- 
νουσαν, ὑφ᾽ ἡδονῆς καὶ ϑαύματος ἐνθουσιῶντες καὶ 
περιθσπῶντες, εὐπαϑοῦσι τῇ μνήμῃ καὶ ἀναλάμπουσι 
πρὸς ἐκεῖνο τὸ ἐράσμιον ἀληϑῶς καὶ μακάριον καὶ 
φίλιον ἅπασι καὶ ἀγαπητόν. 

20. “Τὰ μὲν οὖν πολλὰ ποιηταὶ προσπαίζξοντες 
ἐοίκασι τῷ ϑεῷ γράφειν περὶ αὐτοῦ καὶ ἄδευιν ἐπι- 
κωμάξοντες, ὀλίγα δὲ εἴρηται μετὰ σπουδῆς αὐτοῖς, 
εἴτε κατὰ νοῦν καὶ λογισμὸν εἴτε σὺν ϑεῷ τῆς ἀλη- 
ϑείας ἁψαμένοις" ὧν ἕν ἐστι καὶ τὸ περὶ τῆς γενέ- 


ὅ σεως 


δεινότατον ϑέων 
τὸν γέννατ᾽ εὐπέδιλλος Ἶρις 
χρυσοκόμᾳ Ζεφύρῳ μίγεισα" 


εἰ μή τι καὶ ὑμᾶς ΄ ἀναπεπξίκασιν οὗ γραμματικοί, 
λέγοντες πρὸς τὸ ποικίλον τοῦ πάϑους καὶ τὸ ἀν- 
ϑηρὸν γεγονέναι τὴν εἰκασίαν. καὶ ὁ Ζαφναῖος 
ἱπρὸς τί γάρ᾽ ἔφη ᾿ἕτερον; “ἀκούετ᾽ εἶπεν ὃ πατήρ" 
οὕτω γὰρ βιάξεται τὸ φαινόμενον λέγειν. ἀνάκλα- 
σις δή που τὸ περὶ τὴν ἶρίν ἐστι τῆς ὄψεως πάϑος, 

1 ἔχωσιν] ἕλωσιν τγο] εὕρωσιν ὟΥ 4 τηϑίτη εὕρωσιν 
Ἷ περιέποντες Ἦ, 56α ἢ. 1. περισπᾶν Ἰάθτὴ οϑὺ 80 περιέλκειν 
οἰγοινηνηαγιια αἰέν αἾ)678 10. συμπαϑοῦσι ᾿ν, 56α οἵ ΡΙαΐ. 
Ῥμδαθάν. Ὁ. 34τὰ 16 ΒοΙΡῚ.. 8 ρ. 1582 10. οι. 1άθῃῃ: 


ϑειῶν 11 τὸν γέννατ᾽ Ἰάθια: γείνατο Ὁ. 6}. ΑΒ γθη- 
βῖαβ: εὐπέδιλος 18 Ῥούβοιῃ: μιχϑεῖσα 


446 ΑΜΑΤΟΒΙΓΞ. 


Ἐ ὅταν ἡσυχῆ νοτερῷ λείῳ δὲ καὶ μέτριον πάχος ἔχοντι 
προσπεσοῦσα νέφει τοῦ ἡλίου ψαύσῃ κατ᾽ ἀνάκλα- 
σιν, καὶ τὴν περὶ ἐχεῖνον αὐγὴν ὁρῶσα καὶ τὸ φῶς 
δόξαν ἡμῖν ἐνεργάσηται τοῦ φαντάσματος ὡς ἕν τῷ 
νέφει ὄντος. τοῦτο δὴ τὸ ἐρωτικὸν μηχάνημα καὶ 
σόφισμα περὶ τὰς εὐφυεῖς καὶ φιλοκάλους ψυχὰς 
ἀνάκλασιν ποιεῖ τῆς μνήμης ἀπὸ τῶν ἐνταῦϑα φαι- 
νομένων καὶ προσαγορευομένων καλῶν εἰς τὸ ϑεῖον 
καὶ ἐράσμιον καὶ μακάριον ὡς ἀληϑῶς ἐκεῖνο καὶ 
ϑαυμάσιον καλόν. ἀλλ᾽ οἱ πολλοὶ μὲν ἐν παισὶ 
καὶ γυναιξὶν ὥσπερ ἔν κατόπτροις εἴδωλον αὐτοῦ 


766 φανταξόμενον διώκοντες καὶ ψηλαφῶντες οὐδὲν ἧδο- 


νῆῇς μεμιγμένης λύπῃ δύνανται λαβεῖν βεβαιότερον" 
2 ε Ἐπ " ς --« 2 , » 5 » 
ἀλλ᾽ οὗτος ἔοικεν ὁ τοῦ ᾿Ιξίονος ἔλιγγος εἶναι καὶ 

, 2 , » 4 - , 
πλάνος. ἐν νέφεσι κενὸν ὥσπερ σκιαῖς ϑηρωμένου 
τὸ ποθούμενον: ὥσπερ οἵ παῖδες προϑυμούμενοι 
τὴν ἶριν ἑλεῖν τοῖν χεροῖν, ἑλκόμενοι πρὸς τὸ φαι- 
νόμενον. εὐφυοῦς δ᾽ ἐραστοῦ καὶ σώ ἄλλ 

͵ . εὐφυοῦς ἐραστοῦ καὶ σώφρονος ἄλλος 
τρόπος ἐκεῖ γὰρ ἀνακλᾶται πρὸς τὸ ϑεῖον καὶ νοη- 
τὸν καλόν᾽ ὁρατοῦ δὲ σώματος ἐντυχὼν κάλλει καὶ 
χρώμενος οἷον ὀργάνῳ τινὶ τῆς μνήμης ἀσπάζξεται 

Ἁ 3 - Ἁ Ἁ βὴ Χ μ -" 3 
καὶ ἀγαπᾷ, καὶ συνὼν καὶ γεγηϑῶὼς ἔτι μᾶλλον ἐἔκ- 
φλέγεται τὴν διάνοιαν: καὶ οὔτε μετὰ σωμάτων 
ὄντες ἐνταῦϑα τουτὶ τὸ φῶς ἐπιποϑοῦντες κάϑην- 
ται καὶ ϑαυμάξοντες" οὔτ᾽ ἐκεῖ γιγνόμενοι μετὰ τὴν 
τελευτήν, δεῦρο πάλιν στρεφόμενοι καὶ δραπετεύ- 


1 πάϑος ΒΕ ὅ ἐντὸς νέφους ὄντος ΠΟΘΠΠΘΙΙΙΒ 
14 ᾿Ιξίονος ὙΥΙΠΟΙΚΟΙΤη πμ5: πλείονος οἷ. ἡ. 7116 15. χη. 
ἢ: ϑηρωμένους 17 τοῖν Ὠορημοτιβ: ταῖν οἵ, Ῥ. 6088 ἃ 
294 ἔτι ποϑοῦντες 


10 


ΑΔΜΑΤΟΕΙΓΞ. 441 


3 ᾽ ΄ Ἀ , 

οντὲς ἐν ϑύραις νεογάμων χαὶ δωματίοις κυλιν- 
δοῦνται, δυσόνειρα φαντασμάτια φιληδόνων καὶ φι- 
λοσωμάτων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν οὐ δικαίως ἐρω- 
τικῶν προσαγορευομένων. ὃ γὰρ ὡς ἀληϑῶς ἐρω- 
ὅ τικὸς ἐκεῖ γενόμενος χαὶ τοῖς καλοῖς ὁμιλήσας, ἧ 
ϑέμις, ἐπτέρωται καὶ κατωργίασται καὶ διατελεῖ 
περὶ τὸν αὑτοῦ ϑεὸν ἄνω χορεύων καὶ συμπερι- 
πολῶν, ἄχρι οὗ πάλιν εἰς τοὺς Σελήνης καὶ ᾽άφρο- 
δίτης λειμῶνας ἐλϑὼν καὶ καταδαρϑὼν ἑτέρας ἄρ- 
τὸ χηται γενέσεως. ἀλλὰ ταῦτα μέν᾽ ἔφη “μείζονας 
ἔχει τῶν παρόντων λόγων ὑποϑέσεις. τῷ δ᾽ Ἔρωτι 
καὶ τοῦτο χαϑάπερ τοῖς ἄλλοις ϑεοῖς “ἔνεστιν᾽ ὡς 
Εὐριπίδης φησί “τιμωμένῳ χαίρειν ἀνθρώπων ὕπο᾽ 
καὶ τοὐναντίον" εὐμενέστατος γάρ ἐστι τοῖς δεχο- 

,ὔ 2 - . 0 5. Ἃ ᾿ Ἁ - τ 
τ μένοις ἐμμελῶς αὐτὸν βαρὺς δὲ τοῖς ἀπαυϑαδισα- 
“ Ὰ . ’ Ἁ 6 -- 2 ’, [φ »ιὔΡ» 
μένοις. οὔτε γὰρ ξένων καὶ ἱκετῶν ἀδικίας ὃ Ξέ- 

ΒΩ ’ 9 Ἁ ς Ά Ο , 

νιος οὔτε γονεῶν ἀρὰς ὁ [Γενέϑλιος οὕτω διώκει 
Ἁ ᾿ ’ ς 2 "- 3 --2 ᾿ ς 
καὶ μέτεισι ταχέως ὡς ἐρασταῖς ἀγνωμονηϑεῖσιν ὃ 
Ἔρως ὀξὺς ὑπακούει, τῶν ἀπαιδεύτων καὶ ὑπερη- 
50 φάνων χολαστής. τί γὰρ ἂν λέγοι τις Εὐξύνϑετον 
καὶ “ευκομάντιδα τὴν ἐν Κύπρῳ Παρακύπτουσαν 
ἔτι νῦν προσαγορευομένην; ἀλλὰ τὴν Γοργοῦς ἴσως 
ποινὴν οὐκ ἀκηκόατε τῆς Κρήσσης, παραπλήσια τῇ 
Παρακυπτούσῃ παϑούσης᾽ πλὴν ἐχείνη μὲν ἀπελι- 
ε5. ϑώϑη παρακύψασα τὸν ἐραστὴν ἰδεῖν ἐκκομιζόμενον" 


ΟΕ ΡῬΙαΙ ῬΠΒΘΟΌΠ: Ὁ. 81: ἃ 1 αὑτοῦ ὟὟ : αὐτὸν 


σ 


1}. 


18 Εὐριπίδης] ΗΊΡΡΟΙ. 1. 8 1ὅ ὙΙΠΟΚοΙτηθημπβ: ἀπαυ-- 


Ὡ ’ ς . Ξ 
ϑισαμένοις Β. ἀπαυϑαδιαξομένοις Β 18 ὡς ΒΑΒΙΘΘΗΒΙΒ: 
καὶ 20 Εὐξύνετον ἢ 


448 ΑΜΑΤΌΒΙΌΣ. 


τῆς δὲ Γοργοῦς ΄Ζσανδρός τις ἠράσϑη, νέος ἐπίιει- 
κὴς καὶ γένει λαμπρός. ἐκ δὲ λαμπρῶν εἰς ταπεινὰ 
πράγματα καὶ εὐτελῆ ἀφιγμένος, ὅμως αὑτὸν οὐ- 
δενὸς ἀπηξιοῦτο, ἀλλὰ τὴν Γοργώ, διὰ πλοῦτον ὡς 
ἔοικε περιμάχητον οὖσαν καὶ πολυμνήστευτον, ἤτει ὃ 

ἘἙ γυναῖκα συγγενὴς ὥν., πολλοὺς ἔχων καὶ ἀγαϑοὺς 
συνερῶντας αὐτῷ, πάνταδ δὲ τοὺς περὶ τὴν κόρην 
ἐπιτρόπους καὶ οἰκείους πεπεικὼς ὃ ὅν 

21. “Ἔτι τοίνυν ἃς λέγουσιν αἰτίας καὶ γενέ- 
σεις Πρωτος, ἴδιαν μὲν οὐδετέρου γένους εἰσὶ κοι- τὸ 
ναὶ δ᾽ ἀμφοτέρων" καὶ γὰρ εἴδωλα δήπουϑεν ἐν- 
δυόμενα τοῖς ἐρωτικοῖς καὶ διατρέχοντα κινεῖν καὶ 
γαργαλίζειν τὸν ὄγκον εἰς σπέρμα συνολισϑάνοντα 
τοῖς ἄλλοις σχηματισμοῖς οὐ δυνατὸν μὲν ἀπὸ παί- 
δων., ἀδύνατον δ᾽ ἀπὸ γυναικῶν; καὶ τὰς καλὰο ιτ6 
ταύτας καὶ ἱερὰς ἀναμνήσεις καλοῦμεν ἡμεῖς ἐπὶ 
τὸ ϑεῖον καὶ ἀληϑινὸν καὶ ὀλύμπιον ἐκεῖνο κάλλος, 

ΡΒ αἷς ψυχὴ πτεροῦται, τί ἂν κωλύοι γίγνεσϑαι μὲν 
ἀπὸ παίδων καὶ ἀπὸ νεανίσκων. γίγνεσϑαι δ᾽ ἀπὸ 
παρϑένων καὶ γυναικῶν, ὅταν ἦϑος ἁγνὸν καὶ κόδ- 90 
μιον ἐν ὥρα καὶ χάριτι μορφῆς διαφανὲς γένηται, 

᾿ καϑάπερ ὄρϑιον ὑπόδημα δείκνυσι ποδὸς εὐφυΐαν, 
ὡς ᾿Δρίστων ἔλεγεν ὅταν ἐν εἴδεσι καλοῖς καὶ κα- 


8 εὐτελῆ] Β; οἷβ Ἰοοὸ 180. 7 Εἰ. Ἐογύαββθ εὐτέλειαν 
δαῦ καὶ εὐτελῆ πράγματα 4 ἀπηξίου 5815 ογαῦ 
7 αὑτῷ 8 γῬοβὺ πεπεικὼς ΤηϑρΊ 8 ΠῚ] ἸΘΟΊΠΘ1 Θ586. ΟΙΏΠΘΒ 
οαϊδονθϑ τποπαθυαηῦ; θα ἴῃ ΠΙὈΥὶβ πᾺ]]Ὸ 180. 16 καὶ τὰς] 
ΟΟΥ̓Τ. νἱᾶ, καίτοι τὰς «αὖ κε τὰς 10 ἃς ἀνακαλοῦμεν 
18 ἂν κωλύοι Ἐ: 1- κωλύει ἘΠ. οὖν κωλύει Β 21 Ζογῖ, 
γένηται καί, καϑάπερ πὲ ταὺ ἔλεγεν" ἣ ὅταν κὲ 


σι 


10 


1 


20 


ΑΜΑΤΟΆΒΙΌΞ. 449 


δαροῖς σώμασιν ἴχνη λαμπρὰ καὶ κείμενα ψυχῆς 
ὀρϑὰ καὶ ἄϑρυπτα κατίδωσιν οἵ δεινοὶ τῶν τοιού- 
τῶν αἰσϑάνεσϑαι; οὐ γὰρ ὃ μὲν φιλήδονος ἐρωτη- 
ϑεὶς εἰ 

ΞΘ 


ἱπρὸς ϑῆλυ νεύει μᾶλλον ἢ ἐπὶ τἄρσενα᾽ 


ς 


καὶ ἀποχρινάμενος ΐ 


Ὅπου προσῇ τὸ κάλλος, ἀμφιδέξιος,ἢ 


ἔδοξεν οἰκείως ἀποκρίνασϑαι τῆς ἐπιϑυμίας" ὃ δὲ 
φιλόκαλος καὶ γενναῖος οὐ πρὸς τὸ καλὸν οὐδὲ τὴν 
εὐφυΐαν ἀλλὰ μορίων διαφορὰς ποιεῖται τοὺς ἔρω- 
τας. καὶ φίλιππος μὲν ἀνὴρ οὐδὲν ἧττον ἀσπάξε- 
ται τοῦ Ποδάργου τὴν εὐφυΐαν ἤ ᾿ 4ἴϑην τὴν ᾽2γα- 
μεμνονέην᾽" χαὶ ϑηρατιχὸς οὐ τοῖς ἄρρεσι χαίρει 
μόνον, ἀλλὰ καὶ Κρήσσας τρέφει καὶ “ακαίνας σκύ- 
λακας᾽ ὃ δὲ φιλόκαλος καὶ φιλάνθρωπος οὐχ ὁὃμα- 
λός ἐστιν οὐδ᾽ ὅμοιος ἀμφοτέροις τοῖς γένεσιν. ἀλλ᾽ 
ὥσπερ ἱματίων οἰόμενος εἶναι διαφορὰς ἐρώτων γυ- 
ναικῶν καὶ ἀνδρῶν. καίτοι τήν γ᾽ ὥραν ᾿ἄνϑος 
ἀρετῆς᾽ εἶναι λέγουσι. μὴ φάναι δ᾽ ἀνθεῖν τὸ ϑῆλυ 
μηδὲ ποιεῖν ἔμφασιν εὐφυΐας πρὸς ἀρετὴν ἄτοπόν 
ἐστι" καὶ γὰρ Αἰσχύλος ὀρϑῶς ἐποίησε 

“νέας γυναικὸς οὔ μὲ μὴ λάϑῃ φλέγων 

ὀφϑαλμός, ἥτις ἀνδρὸς ἢ γεγευμένη." 

1 καὶ κείμενα] κείμενα Μ. ἐκκείμενα Ὦ 2. ὀρϑῆς 
καὶ ἀϑρύπτου ᾿ 10. καὶ ϑρυπτὰ ΒΕ), ἀπᾶθ νἱᾶ. βου. κἄ- 
ϑουπτα ὅ. 1 Νυοῖ. ρ. 906 10. Ιᾶϑθιη: τὰ ἄρρενα 
10 ἀλλὰ] 1. 6. ἀλλὰ πρὸς 12 Ποδάργου] οἵ. οτη. Ψ' 29 


11 ἢ: ἐρώντων 19 λέγουσι] 50. ϑἴοϊοι, οἵ, Ὁῖοσ. Τιϑοχύ. 
ἢ, 66, 19 22 ΝΆΌΟΚ. Ρ. 18 


ῬΙαίατομὶ ΜοΣδΙΪθ. ὍΟ]. ΙΥ. 29 


450 ΑΜΑΤΟΒΙΌΣ. 


ἱπότερον οὖν ἰταμοῦ μὲν ἤϑους καὶ ἀκολάστου καὶ 
διεφρϑορότος σημεῖα τοῖς εἴδεσι τῶν γυναικῶν ἐπι- 
τρέχει. κοσμίου δὲ χαὶ σώφρονος οὐδὲν ἔπεστι τῇ 
μορφῇ φέγγος; ἢ πολλὰ μὲν ἔπεστι καὶ συνεπιφαί- 
νδται, κινεῖ δ᾽ οὐδὲν οὐδὲ προσκαλεῖται τὸν ἔρωτα; 
οὐδέτερον γὰρ εὔλογον οὐδ᾽ ἀληϑές. ἀλλὰ κοινῶς 
ὥσπερ δέδεικται τοῖς γένεσι πάντων ὑπαρχόντων, 
ὥσπερ κοινοῦ συστάντος τοῦ ἀγῶνος ὦ Ζίαφναῖε. 
πρὸς ἐκείνους μαχώμεϑα τοὺς λόγους, οὺὃς ὃ Ζεύ- 
ξιππος ἀρτίως διῆλϑεν, ἐπιϑυμίᾳ τὸν Ἔρωτα ταὐτὸ 
ποιῶν ἀκαταστάτῳ καὶ πρὸς τὸ ἀκόλαστον ἐχφε- 
ρούσῃ τὴν ψυχήν. οὐκ αὐτὸς οὕτω πεπεισμένος ἀκη- 
κοὼς δὲ πολλάκις ἀνδρῶν δυσκόλων καὶ ἀνεράστων" 
ὧν οἵ μὲν ἄϑλια γύναια προικιδίοις ἐφελκόμενα 
μετὰ χρημάτων εἰς οἰκονομίαν καὶ λογισμοὺς ἐμβάλ- 
λοντὲς ἀνελευϑέρους. ξυγομαχοῦντες δσημέραι διὰ 
Ὁ χειρὸς ἔχουσιν: οἵ δὲ παίδων δεόμενοι μᾶλλον ἢ 
γυναικῶν, ὥσπερ οἱ τέττιγες εἰς σκίλλαν ἤ τι του- 
οὔτο τὴν γονὴν ἀφιᾶσιν, οὕτω διὰ τάχους οἷς ἔτυχε 
σώμασιν ἐναπογεννήσαντες καὶ καρπὸν ἀράμενοι χαί- 
ρειν ἐῶσιν ἤδη τὸν γάμον, ἢ μένοντος οὐ φροντίέ- 
ἕξουσιν οὐδ᾽ ἀξιοῦσιν ἐρᾶν οὐδ᾽ ἐρᾶσϑαι. στέργεσϑαι 
δὲ καὶ στέργειν ἑνί μοι δοκεῖ γράμματι τοῦ στέγειν 
παραλλάττον εὐθὺς ἐμφαίνειν τὴν ὑπὸ χρόνου καὶ 
συνηϑείας ἀνάγκῃ μεμιγμένην εὔνοιαν. ᾧ δ᾽ ἂν 
Ἔρως ἐπιδκήψῃ τε καὶ ἐπιπνεύσῃ, πρῶτον μὲν ἐκ 

4ἢΝ 8 κοινοῦ] κα νοῦ Εὶ, κνοῦ Β τοῦ ἀγῶνος 


ἘΞ ΤΟΙ 8.8. οὗ». 768 9. 10. 61. Ατηγούαβ: μαχόμεθα 
14 ὧν Ν ἐφελκόμενοι Τὶ 20 τὸ ὃ δ᾽ ΒΕ. 98 


16 


20 


2ὅ. 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞΚ. 451 


τῆς Πλατωνικῆς πόλεως 'τὸ ἐμόν᾽ οὐχ ἕξει καί ἱτὸ Ε 
3 ϑχέοικ κα 5 ν ς Ξ ς ᾿ ν , Ω 2.ὰ 
οὐκ ἐμόν" οὐ γὰρ ἁπλῶς “κοινὰ τὰ φίλων᾽ οὐδὲ 
πάντων ἀλλ᾽ οἵ τοῖς σώμασιν ὁριζόμενοι τὰς ψυχὰς 
βίᾳ συνάγουσι καὶ συντήκουσ λό 
᾿ γ ἤκουσι. μήτε βουλόμενοι 
ὅ δύ᾽ εἶναι μήτε νομίζοντες. ἔπειτα σωφροσύνη πρὸς 
ἀλλήλους. ἧς μάλιστα δεῖται γάμος, ἡ μὲν ἔξωϑεν 
καὶ νόμων ὃ ὃ πλέον ἔχουσα τοῦ ἑκουσίου τὸ βε- 
βιασμένον ὑπ᾽ αἰσχύνης καὶ φόβων. 
᾿πολλῶν χαλινῶν ἔργον οἰάκων 8’ ἅμα, 


10 διὰ χειρός ἐστιν ἀεὶ τοῖς συνοῦσιν" Ἔρωτι δ᾽ ἐγκρα- 
τείας τοσοῦτον καὶ κόσμου καὶ πίστεως μέτεστιν. 
ὥστε. κἂν ἀκολάστου ποτὲ ϑίγῃ ψυχῆς. ἀπέστρεψε 
τῶν ἄλλων ἐραστῶν. ἐκκόψας δὲ τὸ ϑράσος καὶ κα- 
τακλάσας τὸ σοβαρὸν καὶ ἀνάγωγον, ἐμβαλὼν αἰδῶ 

ι6 καὶ σιωπὴν καὶ ἡσυχίαν καὶ σχῆμα περιϑεὶς κόσμιον. 
ἑνὸς ἐπήκοον ἐποίησεν. ἴστε δήπουθεν ἀκοῇ “αΐδα 
τὴν ἀοίδιμον ἐκείνην καὶ πολυήρατον, ὡς ἐπέφλεγε 
πόϑῳ τὴν Ἑλλάδα, μᾶλλον δὲ ταῖς δυσὶν ἦν περι- 
μάχητος ϑαλάσσαις" ἐπεὶ δ᾽ Ἔρως ἔϑιγεν αὐτῆς 


1 Πλατωνικῆς] ΒΘρ. Ρ. 402. οὐχ]) οτϊ. ΒῈ 2 οὐδὲ 
πάντων ὙΥΠΟΙΚΟ]τηθηπι5: 9--10 Εἰ 11 Β οὗ ν». 880: οὐχ 
ἁπλῶς οὐδὲ πάντες. 2326 ἁπλῶς --- καὶ πᾶσιν 8 οἱ 
Ατηγούμβ: ἢ 4 συνάγ 8 10. ουσι Ἐ. Ἐοτύ. συνάπτουσι. 
Θαοα οοπίροιϊῦ ΤΥθυῖαβ συναγείρουσι μὰ ο 46 τῷ αΙοῖ ποῖ ροΐθϑῦ. 
συνάπτειν οὐ συνάγειν β88}606 οοπξαπαπηιν οἷ, ἡ. ὅ1 Ὁ. 510. 
ΕἸοΥ. Θὅ, 8 συνάπτουσι τὰς ψυχὰς καὶ νόμῳ ΤΌΣΤΘΌΙΒ. 
160. 4 Ε ὅ Β. βυρρΙθηάσιῃ υἱᾶ. κάκ νόμων οὐ φύσει δαυῦ 
καὶ νόμῳ φύσει δ᾽ οὐ οἵ. ». 648. ». ὅτθ6: φύσει --- ὑπὸ 
τῶν νόμων (τἱᾷ. Αἀποί.). Ρ]αὐ. Ῥτού. Ρ». 8871. φύσει οὐ 
νόμῳ. Θοτρ. 4826 φύσει μὲν οὐκ ἔστι καλὰ νόμῳ δέ. Μοε- 
ὯΘχ. 3464. ῬΦΒΒΙΤΩ 9 Νδυοκ. Ρ. 81 ἔργων ΒΕ 
14 ἐμβάλλων τἰάθτῃ 

29 


402 ΑΜΑΤΟΕΙΌΞ. 


Ἱππολόχου τοῦ Θεσσαλοῦ. τόν ὥδατι χλωρῷ κα- 
ταλχλυξζόμενον προλιποῦσ᾽ ᾿“κροκόρινϑον᾽ καὶ ἀπο- 
δρᾶσα τῶν ἄλλων ἐραστῶν κρύφα ἢ ὁ μέγαν στρα- 
τρϑ τὸν ᾧχετο κοσμίως᾽ ἐκεῖ δ᾽ αὐτὴν αἱ γυναΐκες 
ὑπὸ φϑόνου χαὶ ζήλου διὰ τὸ κάλλος εἰς ἱερὸν ὅ 
᾿“φροδίτης προαγαγοῦσαν κατέλευσαν καὶ διέφϑει- 
Ο’ ζ Ε ᾿ - Χ δ ΄ .᾽ ΄ 
ραν ὅϑεν ὡς ἔοικεν ἔτι νῦν τὸ ἵερόν ““Ζφροδίτης 
ἀνδροφόνου᾽ καλοῦσιν. ἴσμεν δὴ καὶ ϑεραπαινίδια 
δεσποτῶν φεύγοντα συνουσίας καὶ βασιλίδων ὑπε- ᾿ 
ρορῶντας ἰδιώτας. ὅταν Ἔρωτα δεσπότην ἐν ψυχῇ 
7 Π Ἁ 2 ς ᾿» Ἁ - 
χτήσωνται. χαϑάπερ γὰρ ἐν Ρώμῃ φασὶ τοῦ κα- 
λουμένου δικτάτωρος ἀναγορευϑέντος ἀποτίϑεσϑαι 
Ν, "ὕ 9 Ν ᾿ ᾽ δ τ΄ Μ ν 
τὰς ἄλλας ἀρχὰς τοὺς ἔχοντας, οὕτως, οἷς ἂν Ερως 
κύριος ἐγγένηται, τῶν ἄλλων δεσποτῶν καὶ ἀρχόν- 
Β τῶν ἐλεύϑεροι καὶ ἄφετοι καϑάπερ ἱερόδουλοι δια- τὸ 
τελοῦσιν. ἡ δὲ γενναία γυνὴ πρὸς ἄνδρα νόμιμον 
συγχραϑεῖσα δι᾿ Ἔρωτος ἄρκτων ἂν ὑπομείνειε καὶ 
δρακόντων περιβολὰς μᾶλλον ἢ ψαῦσιν ἀνδρὸς ἀλλο- 
τρίου καὶ συγκατάκλισιν.ἢ 


μ᾿ 


0 


92, “᾿ἀφϑονίας δὲ παραδειγμάτων οὔσης πρός γ᾽ 5 
ὑμᾶς τοὺς ὁμοχόρους τοῦ ϑεοῦ καὶ ϑιασώτας. ὅμως 
τὸ περὶ Κάμμαν οὐκ ἄξιόν ἐστι τὴν Γαλατικὴν πα- 
ρελϑεῖν. ταύτης γὰρ ἐχπρεπεστάτης τὴν ὄψιν γενο- 
μένης. Σινάτῳ δὲ τῷ τετράρχῃ γαμηϑείσης. Σινό- 
οιξ ἐρασϑεὶς δυνατώτατος Γαλατῶν ἀπέκτεινε τὸν 50 

1. Ναυοκ. Ρ. 108 8 Ιδο. 18 Εὶ 20 Β. Ἐοχύ. πολὺν ὅμι- 
λὸν καὶ τῶν ἑταιρῶν τὸν ἀὰῦ Ὀγονυὶαβ καὶ τῶν ἑταιριδίων 
τὸν οἵ, ΑΥΠΘη. Ὀ. ὅ888 11 καλουμένου] καλοῦ ΒῈᾺῈ 
21 6. ϑομούϊναβ: ὁμοχώρους 22 Κάμμαν Χ οχ Ῥ. 8ὅ76: 


’ 
καμιμαν 


ων. - 


ι 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 409 


Σινᾶτον, ὡς οὔτε βιάσασϑαι δυνάμενος οὔτε πεῖσαι Ὁ 
τὴν ἄνθρωπον, ἐκείνου ζῶντος. ἦν δὲ τῇ Κάμμῃ 
καταφυγὴ καὶ παραμυϑία τοῦ πάϑους ἱερωσύνη πα- 
τρῷος ᾿Δρτέμιδος᾽ καὶ τὰ πολλὰ παρὰ τῇ ϑεῷ διέ- 
τριβεν, οὐδένα προσιεμένη, μνωμένων πολλῶν βασι- 
λέων καὶ δυναστῶν αὐτήν. τοῦ μέντοι Σινόριγος 
τολμήσαντος ἐντυχεῖν περὶ γάμου, τὴν πεῖραν οὐκ 
ἔφυγεν οὐδ᾽ ἐμέμψατο περὶ τῶν γεγονότων. ὡς δι᾽ 
εὔνοιαν αὐτῆς καὶ πόϑον οὐκ ἄλλῃ τινὶ μοχϑηρίᾳ 
προαχϑέντος τοῦ Σινόριγος. ἧκεν οὖν πιστεύσας 
ἐκεῖνος καὶ ἤτει τὸν γάμον: ἡ δ᾽ ἀπήντησε καὶ δε- 
ξιωσαμένη καὶ προσαγαγοῦσα τῷ βωμῷ τῆς ϑεᾶς 
ἔσπεισεν ἔκ φιάλης μελίκρατον, ὡς ἔοικε, πεφαρμα- Ὁ 
κωμένον᾽ εἶϑ᾽ ὅσον ἥμισυ μέρος αὐτὴ προεχπιοῦσα 
παρέδωκε τῷ Γαλάτῃ τὸ λοιπόν: ὡς δ᾽ εἶδεν ἐχπε- 
πωκότα. λαμπρὸν ἀνωλόλυξε καὶ φϑεγξαμένη τοῦὔ- 
νομα τοῦ τεϑνεῶτος ἱταύτην᾽ εἶπεν “ἐγὼ τὴν ἡμέ- 
ραν, ὦ φίλτατ᾽ ἄνερ, προσμένουσα σοῦ χωρὶς ἔξων 
ἀνιαρῶς" νῦν δὲ χόμισαί μὲ χαίρων" ἠμυνάμην γὰρ 
ὑπὲρ σοῦ τὸν κάκιστον ἀνθρώπων, δοὶ μὲν βίου 
τούτῳ δὲ ϑανάτου χοινωνὸς ἡδέως γενομένη. ὃ μὲν 
οὖν Σινόριξ ἐν φορείῳ κομιζόμενος μετὰ μικρὸν Εὶ 
ἐτελεύτησεν, ἣἧ δὲ Κάμμα τὴν ἡμέραν ἐπιβιώσασα 
καὶ τὴν νύχτα λέγεται μάλ᾽ εὐθαρσῶς καὶ ἱλαρῶς 
ἀποϑανεῖν.᾽ἢ 


28. Πολλῶν δὲ τοιούτων γεγονότων καὶ παρ᾽ 


1 Ἔ; σινάτον 2 καμίμη ΒΕ 18 τη] τὴ πεφαρμαγ- 
μένον αὖ οδὺ Ρ. 268 ἢ 28 καμίμα 


454 ΑΜΑΤΟΕΙΙΞΒ. 


ἡμῖν καὶ παρὰ τοῖς βαρβάροις, τίς ἂν ἀνάσχοιτο 

τῶν τὴν ᾿“φροδίτην λοιδορούντων, ὡς Ἔρωτι προδ- 

ϑεμένη καὶ παροῦσα κωλύει φιλίαν γενέσϑαι; τὴν 

μὲν οὖν πρὸς ἄρρεν ἄρρενος ὁμιλίαν, μᾶλλον δ᾽ 

ἀκρασίαν καὶ ἐπιπήδησιν. εἴποι τις ἂν ἐννοήσας ὁ 
ὥβρις τάδ᾽ οὐχὶ Κύπρις ἐξεργάζεται. 


διὸ τοὺς μὲν ἡδομένους τῷ πάδχειν εἰς τὸ χείρι- 

στον τιϑέμενοι γένος κακίας οὔτε πίστεως μοῖραν 
Ε' οὔτ᾽ αἰδοῦς οὔτε φιλίας νέμομεν. ἀλλ᾽ ὡς ἀληϑῶς 

κατὰ τὸν Σοφοκλέα 10 


ς , , Ρ ἈΝ 3 , 
ἰλὼν τοιούυτῶν οἱ μὲν ἕδστε ἕνοι 
φ 
χαίρουσιν, οἵ δ᾽ ἔχοντες εὔχονται φυγεῖν.ἢ 


᾿ 
: 
ὅσοι δὲ μὴ κακοὶ πεφυκότες ἐξηπατήϑησαν ἢ κατε- ᾿ 
βιάσϑησαν ἐνδοῦναι καὶ παρασχεῖν ἑαυτούς, οὐδένα Ν 
μᾶλλον ἀνθρώπων ἢ τοὺς διαϑέντας ὑφορώμενοι ι΄ 
καὶ μισοῦντες διατελοῦσι καὶ πικρῶς ἀμύνονται και- : 


ροῦ παραδόντος. ᾿4ρχέλαόν τε γὰρ ἀπέκτεινε Κρα- 
τέας ἐρώμενος γεγονώς. καὶ τὸν Φεραῖον ᾿4λέξαν- ᾿ 
ὃδρον Πυϑόλαος. Περίανδρος δ᾽ ὁ ᾿Δμβρακιωτῶν ᾿ 
τύραννος ἠρώτα τὸν ἐρώμενον εἰ μήπω κύει, κἀ- Ὁ 

109 χεῖνος παροξυνϑεὶς ἀπέκτεινεν αὐτόν. ἀλλὰ γυναιξί : 
γὲ γαμεταῖς ἀρχαὶ ταῦτα φιλίας, ὥσπερ ἱερῶν με- 


1 ἂν Ἔ 4 μὲν οὖν ΒΟΥΡΒ1 οὑμη Ὗ : μὲν. Ῥοβὺ μὲν 
Θηΐπι οὖν ἴδο!]θ οὖ ἄθθββθ οὖ διαᾶϊ ροίθεῦ οὗ ρ. 191 Ὁ. 
1288. ὁ. 2006. 8710. 1602α. 7686. 1710 6 Νδαοκ. Ρ. 917 

οὐχὶ Μρίποκιαβ: οὐχ ἡ 9 φιλίας ἀαμῦ ΒῈΣ πο φιλίαν 
10 κατὰ] καὶ ΒΕ 11 Νᾷυοκ. Ρ. 81Ι8 “ 12 καὶ χαίρου- Ἵ 
σιν ΒΕ 17 παραδόντος] παρασχόντος ὙὟῪ 5οᾷ οὗ Υ]Ιΐ. υ 
Οδ68. ὁ. 19 Κρατεύας ῈΒ1]ΘΘΗΒῚ5 20 128]}11 κύοι ᾽ 
21 ἀλλὰ] ἅμα ΒΕ 22 γὲ Β: τῷ 


σι 


10 


1 


φι 


20 


ΑΜΑΤΌΒΙΟΞ. 40 


γάλων κοινωνήματα. καὶ τὸ τῆς ἡδονῆς μικρόν. ἡ 
δ᾽ ἀπὸ ταύτης ἀναβλαστάνουσα καϑ'΄ ἡμέραν τιμὴ 
καὶ χάρις καὶ ἀγάπησις ἀλλήλων καὶ πίστις οὔτε Ζ1ελ- 
φοὺς ἐλέγχει ληροῦντας, ὅτι τὴν ᾿ἀφροδίτην ““Ζρμα 
καλοῦσιν, οὔϑ' Ὅμηρον ᾿φιλότητα᾽ τὴν τοιαύτην προῦσ- 
αγορεύοντα συνουσίαν" τόν τε Σόλωνα μαρτυρεῖ γε- 
γονέναι τῶν γαμικῶν ἐμπειρότατον νομοϑέτην. κε- 
λεύσαντα μὴ ἔλαττον ἢ τρὶς κατὰ μῆνα τῇ γαμετῇ 
πλησιάξειν, οὐχ ἡδονῆς ἕνεκα (πόϑεν:) ἀλλ᾽ ὥσπερ 
αἵ πόλεις διὰ χρόνου σπονδὰς ἀνανεοῦνταν πρὸς 
ἀλλήλας. οὕτως ἄρα βουλόμενον ἀνανεοῦσϑαι τὸν 
γάμον ἐκ τῶν ἑκάστοτε συλλεγομένων ὀχλημάτων 
ἐν τῇ τοιαύτῃ φιλοφροσύνη. ἀλλὰ πολλὰ φαῦλα 
καὶ μανικὰ τῶν γυναικείων ἐρώτων. τί δ᾽ οὐχὶ 
πλείονα τῶν παιδικῶν: 


“οἰκειότητος ἐμβλέπων ὠλίσϑανον᾽ 
ἀγένειος ἁπαλὸς καὶ νεανίας καλός. 
ἐμφύντ᾽ ἀποϑανεῖν κἀπιγράμματος τυχεῖν. 


ἀλλ᾽ ὥσπερ τοῦτο παιδομανία, οὕτως ἐκεῖνο γυναι- 
κομανία τὸ πάϑος, οὐδέτερον δ᾽ Ἔρως ἐστίν. ἄτο- 
πον οὖν τὸ γυναιξὶν ἀρετῆς φάναν μηδ᾽ ἄλλης με- 


4 “Δομα] οἵ. ἩΒΥΟΗ. 8. γ. οὖ Ὁ. 6190 11 Π: βουλό- 
μἱξνοι, 12 ὀχλημάτων ὃ: σχημάτων νἱᾶ. ϑ'γιμ}. 14 ΜΝ: 


. γυναικῶν οἵ, ». 1100 πο οἵ. ἸοοΙε 8. Ὁ: 451 οἰχκειό- 


τητος] 801. υἱᾶ. οἰκεῖον ἦϑος οἵ, ». 7606, ἄθ βϑηξθηία 
Ῥ θ806. 18 6. αοἄ. Ηθυπιδηηιβ: ἐνφύντα 10. 1ᾶθῃι: 
καὶ ἐπιγράμματος 19 οὕτως ἐκεῖνο γυναικομανία Θ9Ὸ 
ααα1α1, οὺν χουν ἔδο1]6 1πἰθ]] θοῦ 21 μηδ᾽ ἄλλης 
μετεῖναι μηδὲ φιλίας βαρρίονιῦ ἢ. Βαυϊάθιῃ Ῥγὸ μηδ᾽ ἄλλης 
ΒΟΥΊΡΒΘΥ μηδαμῇ 


Β 


456 ΑΜΑΤΟΈΠΙΞ. 


τεῖναι: τί δὲ δεῖ λέγειν περὶ σωφροσύνης καὶ 
συνέσεως αὐτῶν, ἔτι δὲ πίστεως καὶ δικαιοσύνης, 
ὅπου καὶ τὸ ἀνδρεῖον καὶ τὸ ϑαρραλέον καὶ τὸ με- 
Ο γαλόψυχον ἐν πολλαῖς ἐπιφανὲς γέγονε; τὸ δὲ πρὸς 
τἄλλα καλὴν τὴν φύσιν αὐτῶν, ἀλλὰ ψέγοντας εἰς 
μόνην φιλίαν ἀνάρμοστον ἀποφαίνειν, παντάπασι 
δεινόν. χαὶ γὰρ φιλότεκνονι καὶ φίλανδρον καὶ τὸ 
στερχτιχὸν ὅλως ἐν αὐταῖς, ὥσπερ εὐφυὴς χώρα καὶ 
δεκτικὴ φιλίας, οὔτε πειϑοῦς οὔτε χαρίτων ἄμοιρον 
ὑπόκειται. καϑάπερ δὲ λόγῳ ποίησις ἡδύσματα μέλη 
καὶ μέτρα καὶ δυϑμοὺς ἐφαρμόδσαδα καὶ τὸ παι- 


δεῦον αὐτοῦ κινητικώτερον ἐποίησε καὶ τὸ βλάπτον 


ἀφυλακχτότερον᾽ οὕτως ἡ φύσις γυναικὶ περιϑεῖσα 
Ὁ χάριν ὄψεως καὶ φωνῆς πιϑανότητα καὶ μορφῆς 
ἐπαγωγὸν εἶδος, τῇ μὲν ἀκολάστῳ πρὸς ἡδονὴν καὶ 
ἀπάτην τῇ δὲ σώφρονι πρὸς εὔνοιαν ἀνδρὸς καὶ 
φιλίαν μεγάλα συνήργησεν. ὃ μὲν οὖν Πλάτων 
τὸν Ξενοχράτη, τἄλλα γενναῖον ὄντα καὶ μέγαν 
αὐστηρότατον δὲ τῷ ἤϑει, παρεκάλει, ϑύειν ταῖς Χά- 
οισι. χρηστῇ δ᾽ ἄν τις γυναικὶ καὶ σώφρονι παραι- 
νέσειεΣ τῷ Ἔρωτι ϑύειν, ὅπως εὐμενὴς συνοιχουρῇ 
τῷ γάμῳ καὶ ἡδὺς ὁ“ γυναικείοις, καὶ μὴ πρὸς ἕτέ- 


1 τί δὲ δεῖ λέγειν περὶ ΥΙΠΟΚΟΘΙμηππα5: τέ δεῖ λέγειν: 
περὶ δὲ ΒῈ 4 ἐπιφανὲς] ἐπιφανείαις ΒῈῚ 10. ὅ: γέ- 
γονε δὲ πρὸς τὰ ἄλλα κατὰ ΒῈ οὗ ϑγιμῦ. Ῥ]αῦ. ΗΡΡ. τηδί. 
». 29ὅδο. Ἰθοηηοϑίῃ. 41, 82 τὴν σὴν φύσιν οὐ πρὸς ἡδονὴν 
- καλὴν ποιῆσαι ὅ ἀλλὰ Ἔ: ἀλλ᾽ ἢ . 10 ἡδύσματα] 
γυϑθαϊοαύατη οϑῦ; οἷν Ὁ. 8411 22 ἰᾶὰο. 26Β 81 Εἰ, Ἐσύ. 
ἵμερον καὶ πόϑον ἔργοις (συγγκαταμιγνὺς ἀαὖὺ προσομιλῇ χά- 
ριτας ἔργοις καταμιγνὺς οὗ Νῶυοϊκ. Ρ. 048 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 451 


ραν ἀπορρυεὶς ὁ ἀνὴρ ἀναγχάξηται τὰς ἐκ τῆς κω- 
, ’ , 
μῳδίας λέγειν φωνάς 
οἵαν ἀδικῶ γυναῖχ᾽ ὃ δυσδαίμων ἐγώ. 
Ὰ Ἁ 2ὃϑ»ὃ ϑρ»» 3 ’ -Ὁ ΦΧ “ -. ι , 
τὸ γὰρ ἑρᾶν ἕν γάμῳ τοῦ ἐρᾶσϑαν μεῖζον ἀγαϑόν Ἐ 
2 -7ὕ-ὦ ἤ -" 
5 ἔστι πολλῶν γὰρ ἁμαρτημάτων ἀπαλλάττει, μᾶλλον 
ὃὲ πάντων ὅσα διαφϑείρει καὶ λυμαίνεται τὸν γάμον. 
24. “Τὺ δ᾽ ἐμπαϑὲς ἐν ἀρχῇ καὶ δάκνον, ὦ μα- 
κάριξ Ζεύξιππε, μὴ φοβηϑῇς ὡς ἕλκος ἢ ὀδαξησμόν᾽ 
καίτοι καὶ μεϑ' ἕλκους ἴσως οὐδὲν ἢ δεινὸν ὥσπερ 
τὸ τὰ δένδρα συμφυῆ γενέσϑαι πρὸς γυναῖκα χρηστήν. 
[κ Χ Ἁ " 2 - Χ 2 εἰς 
ἕλκωσις δὲ καὶ κυήσεως ἀρχή; μῖξις γὰρ οὐκ ἔστι 
τῶν μὴ πρὸς ἄλληλα πεπονθότων. ταράττει δὲ καὶ 
μαϑήματα παῖδας ἀρχομένους καὶ φιλοσοφία νέους" 
9 2 ᾿΄ , 3. αν ,ὔ Χ ᾿ 2 
ἀλλ᾽ οὔτε τούτοις ἀεὶ παραμένει τὸ δηκτικὸν οὔτε Ε 
ιὸ τοῖς ἐρῶσιν, ἀλλ᾽ ὥσπερ ὑγρῶν πρὸς ἄλληλα συμ- 
πεσόντων ποιεῖν τινὰ δοκεῖ ζέσιν ἐν ἀρχῇ καὶ τά- 
ραξιν ὃ Ἔρως. εἶτα χρόνῳ καταστήσας καὶ καϑαι- 
ρεϑεὶς τὴν βεβαιοτάτην διάϑεσιν παρέσχεν. αὕτη 
γάρ ἐστιν ὡς ἀληϑῶς ἡ δι᾽ ὅλων λεγομένη κρᾶσις, 
8 - 2 , [ Ἁ “- ΒΡ ’ “-" 
20 ἡ τῶν ἐρώντων᾽ ἡ δὲ τῶν ἄλλως συμβιούντων ταῖς 
κατ᾽ ᾿Επίκουρον ἁφαῖς καὶ περιπλοκαῖς ἔοικε, συγ- 
κρούσεις λαμβάνουσα καὶ ἀποπηδήσεις. ἑνότητα δ᾽ 
οὐ ποιοῦσα τοιαύτην, οἵαν Ἔρως ποιεῖ γαμικῆς κοι- 
νωνίας ἐπιλαβόμενος. οὔτε γὰρ ἡδοναὶ μείζονες ἀπ᾽ 


8 ΚΟΟΚ. 8 Ρ. 4 Ὁ [1Ρ. γυναῖκα τη Ϊ 9 οὐδὲν ἦν Μ. 
Τῃ ὥστ. οομ]θοθύϑηη οὐδενὶ οὐ ἀθιηάθ συμφυεῖ, ππιπο Τ18]}11Π 
οὐδὲν ἂν εἴη 12 1ουὺ. τὶ πεπονϑότων 1ὅ ὁρῶσιν ΒΕ, 
18 αὐτὴ 1τᾶθηὰ 20 6. Ὁ: ἡ τῶν ἐρώτων ἡ δὲ τῶν ἄλλων 
21 ᾿Επέκουρον] οἵ. Ῥ. 11120. Τιοοῦμι οὔ. [Π5ΘΠΘΙῈΒ 


458 ΑΜΑΤΟΕΙΓΞ. 


110 ἄλλων οὔτε χρεῖαι συνεχέστεραι πρὸς ἄλλους οὔτε 
φιλίας τὸ καλὸν ἑτέρας ἔνδοξον οὕτω καὶ ξηλωτόν, ὡς 
ὅϑ᾽ ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον 

ἀνὴρ ἠδὲ γυνή" 
καὶ γὰρ ὁ νόμος βοηϑεῖ καὶ γεννήσεως κοινῆς καὶ ὅ 
τοὺς ϑεοὺς Ἔρωτος ἡ φύσις ἀποδείκνυσι δεομένους. 
οὕτω γάρ “ἐρᾶν μὲν ὄμβρου γαϊΐαν᾽ οἵ ποιηταὶ λέ- 
γουσι καὶ γῆς οὐρανόν, ἐρᾶν δ᾽ ἡλίου σελήνην οἵ 
φυσικοὶ καὶ συγγίγνεσθαι καὶ κυεῖσϑαι" καὶ γῆν δ᾽ 
ἀνθρώπων μητέρα καὶ ξῴων καὶ φυτῶν ἁπάντων τ0 
Β γένεσιν οὐκ ἀναγκαῖον ἀπολέσϑαι ποτὲ καὶ σβεσϑῆ- 
ναι παντάπασιν, ὅταν ὁ δεινὸς Ἔρως ἢ ἵμερος τοῦ 
ϑεοῦ τὴν ὕλην ἀπολίπῃ καὶ παύσηται ποϑοῦσα καὶ 
διώκουσα τὴν ἐχεῖϑεν ἀρχὴν καὶ κίνησιν; ἀλλ᾽ ἵνα 


μὴ μακρὰν ἀποπλανᾶσϑαι δοκῶμεν ἢ κομιδῇ φλυα- τ 
ρεῖν, οἶσϑα τοὺς παιδικοὺς ἔρωτας ὡς εἰς ἀβεβαιό- 
τηταὰ πολλὰ λέγουσι καὶ σκώπτουσι λέγοντες, ὥσπερ 
φὸν αὐτῶν τριχὶ διαιρεῖσθαι τὴν φιλίαν, αὐτοὺς. 
δὲ νομάδων δίκην ἐνεαρίζοντας τοῖς τεϑηλόσι καὶ 

ἀνϑηροῖς εἶϑ' ὡς ἐκ γῆς πολεμίας ἀναστρατοπεδεύειν᾽ 30 
ἔτι δὲ φορτικώτερον ὃ σοφιστὴς Βίων τὰς τῶν κα- 
Ο λῶν τρίχας “Φρμοδίους ἐχάλει καὶ ᾿Ζριστογείτονας, 
ὡς ἅμα καλῆς τυραννίδος ἀπαλλαττομένους ὑπ᾽ αὐὖὐ- 
Ἐθ. ΕΠο δι, εἴ 188 ῦὅ9᾽] ὅτε ΒῊ 7 ΝΆΘΟΚ, Ῥ. 648 
8 ἕ; ἐρᾶν δὲ ἥλιον σελήνης 11 γένεσιν) οἵ, οι. ΚΞ 201 
12 μέρος ΒῚ 14 κύησιν Ν 16 εἰς 17 100. τη} 11 
ψέγουσι 18 οι. Μ: τριχῆ αἱρεῖσϑαι οἵ, Ῥ]αῦ. 5γΏΡ. 
Ῥ. 1906 20 εἶθ᾽ ὡς ἐκ γῆς ἔ: εὐθὺς ἐκ τῆς οὗ, ν». 7088 


1496 21 ἔτι] ἐπεὶ ΒῈ 28 ὡς ἅμα καλῆς] δογ. γΡαΐο 
ὡς ἂν ἁπαλῆς νιᾶ, ϑ'γιμῦ. 


10 


1 


2 


Όι 


ςφ 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΞ. 459 


τῶν τοὺς ἐραστάς. ταῦτα μὲν οὐ δικαίως κατηγο- 
ρεῖται τῶν γνησίων ἐραστῶν" τὰ δ᾽ ὑπ᾽ Εὐριπίδου 
ῥηϑέντ᾽ ἐστὶ χομψά᾽ ἔφη γὰρ ᾿2“γάϑωνα τὸν καλὸν 
ἤδη γενειῶντα περιβάλλων καὶ κατασπαζόμενος, ὅτι 
τῶν καλῶν καὶ τὸ μετόπωρον ὃ " ἐχδέχεται μόνον ἢ ἢ 
οὐδὲν πολιῶσα ἀκμάξων καὶ ῥυτίσιν, ἀλλ᾽ ἄχοι τάφων 
καὶ μνημάτων παραμένει" καὶ συζυγίας ὀλίγας ἔστι 
παιδικῶν. μυρίας δὲ γυναικείων ἐρώτων καταριϑμή- 
σασϑαι., πάσης πίστεως κοινωνίαν πιστῶς ἅμα καὶ προ- 
ϑύμως συνδιαφερούσας" βούλομαι δ᾽ ἕν τι τῶν καϑ' 
ἡμᾶς ἐπὶ Καίσαρος Οὐεσπασιανοῦ γεγονότων διελϑεῖν. 

20. “Κιουίλιος γάρ, ὃ τὴν ἐν Γαλατίᾳ κινήσας 
ἀπόστασιν. ἄλλους τε πολλοὺς ὡς εἰκὸς ἔσχε κοινω- 
ψνοὺς καὶ Σαβῖνον ἄνδρα νέον οὐκ ἀγεννῆ, πλούτῳ 
δὲ καὶ δόξῃ ἀνθρώπων πάντων ἐπιφανέστατον. ἁψά- 
μενον δὲ πραγμάτων μεγάλων ἐσφάλησαν καὶ δίκην 
δώσειν προσδοκῶντες οἵ μὲν αὑτοὺς ἀνήρουν, οἱ δὲ 
φεύγοντες ἡλίσκοντο. τῷ δὲ Σαβίνῳ τὰ μὲν ἄλλα 
πράγματα ῥαδίως παρεῖχεν ἐχποδὼν γενέσϑαι καὶ 
καταφυγεῖν εἰς τοὺς βαρβάρους ἣν δὲ γυναῖκα πα- 
σῶν ἀρίστην ἠγμένος ἦν --- ἐκεῖ μὲν ᾿Εμπονὴν ἐκά- 

Ὁ ὑπ᾽) ὑπὲρ ΒᾺῈ ὅ 18ο. ἱπάϊοεν ΚΗ Ῥοβῦ μόνον 86. Θὲ ἴῃ 
Β 5010 18 110. ΟΒΆΡΡΙΘο τῶν καλῶν καὶ τὸ ΜΕΤΟΠΩΡΟΝ 


[καλόν. ἐγὼ δ᾽ ἂν φαίην ὅτι τῶν καλῶν καὶ σωφρόνων γυναι- 
κῶν ὃ ἔρως τὸ ΜΕΤΟΠΩΡΟΝῚ οὐκ ἐνδέχεται μόνον οὔτ᾽ ἐν 


᾿'πολιαῖς (αυὐ οὐδὲν γήρᾳ, οὐδὲν πολιαῖς) ἀπακμάξων καὶ ῥυ- 


τίσιν κὲ 06. οὐδὲν πολιαῖς ΒΔ] Θρη515. οὐδ᾽ ἐν πολιαῖς 881- 
ΤΉ 5115 12 Κιουίλιος (Οἴγ 1115) οι. ΜΙθανριαβ: Κἰιούλιος 
1ὅ τῶν ἄλλων πάντων ἊΝ ἜΘ δ 11η. 20 “πασῶν (δο. γυναικῶν) 
ἀρίστην 20 ἣν ἔ: ἦν 1 ἠγμένος ἦν ὅ: ἠγμένος, ἣν ἴδ, 
ομΐπι ΡΙαξ, οοπδίδπξον Ἰοαυτϊύαν νἱᾶ. τ. ᾿Εμπονὴν] ΕΡ- 
ΡῬοπίπδτη Τϑοϊξιβ. ᾿Εμπονίναν Ατηγοΐαβ. Σεμόνην ΘΔ Ἰγ 5115 


400 ΑΜΑΤΟΒΙΌΞΝ. 


λουν, “Ελληνιστὶ δ᾽ ἄν τις ΗἩρωΐίδα προσαγορεύδειεν" 
-- - οὔτ᾽ ἀπολιπεῖν δυνατὸς ἦν οὔτε μεϑ᾽ ἑαυτοῦ χο- 
μίξειν. ἔχων οὖν κατ᾽ ἀγρὸν ἀποϑήκας χρημάτων 
ὀρυχτὰς ὑπογείους, ἃς δύο μόνοι τῶν ἀπελευϑέρων 
συνήδεσαν., τοὺς μὲν ἄλλους ἀπήλλαξεν οἰκέτας, ὡς ὃ 
μέλλων φαρμάκοις ἀναιρεῖν ἑαυτόν, δύο δὲ πιστοὺς 
παραλαβὼν εἰς τὰ ὑπόγεια κατέβη: πρὸς δὲ τὴν 
Β γυναῖκα Μαρτιάλιον ἔπεμψεν ἀπελεύϑερον ἀπαγγε- 
λοῦντα τεϑνάναν μὲν ὑπὸ φαρμάκων, συμπεφλέχϑαι 
ὃὲ μετὰ τοῦ σώματος τὴν ἔπαυλιν: ἐβούλετο γὰρ τὸ 
τῷ πένϑει χρῆσϑαι τῆς γυναικὸς ἀληϑινῷ πρὸς 
πίστιν τῆς λεγομένης τελευτῆς. ὃ καὶ συνέβη" δί- 
ψασα γάρ. ὅπως ἔτυχε, τὸ σῶμα μετ᾽ οἴκτων καὶ β 
ὀλοφυρμῶν ἡμέρας τρεῖς καὶ νύκτας ἄσιτος διεκαρ- 
τέρησε. ταῦτα δ᾽ ὃ Σαβῖνος πυνϑανόμενος καὶ φο- τ 
βηϑείς. μὴ διαφϑείρῃ παντάπασιν ἑαυτήν, ἐκέλευσε 
φράσαι κρύφα τὸν Μαρτιάλιον πρὸς αὐτήν, ὅτι ξῇ 
καὶ χρύπτεται, δεῖται δ᾽ αὐτῆς ὀλίγον ἐμμεῖναι τῷ 
111 πένϑει. καὶ μηδὲ ὃ ὃ πιϑανὴν ἐν τῇ προσποιήδει 
γενέσϑαι. τὰ μὲν οὖν ἄλλα παρὰ τῆς γυναικὸς ἐνα- ὃ 
γωνίως συνετραγῳδεῖτο τῇ δόξῃ τοῦ πάϑους" ἐκεῖς- 
νον δ᾽ ἰδεῖν ποϑοῦσα νυχτὸς ὥχετο, καὶ πάλιν ἐπ- 
ανῆλϑεν. ἐκ δὲ τούτου λανθάνουσα τοὺς ἄλλους 
ὀλίγον ἀπέδει συζῆν ἐν “Ἥιδου τἀνδρὶ πλέον ἑξῆς 


ων 


2 οὔτε] ταύτην οὔτε «οὖὺ ἣν οὔτε οουγϊσαηὺ τη816 νἱᾶ. 
ϑγτη. 10. τ] ]]1τὴ ἀπολείπειν ὅ : συνήδεισαν 11 πένϑει 
χρῆσϑαι Μ: 18 ΒΕ 10. 1Ιἄθια: ἀληϑινῶς 18 οἴκτων 
ὙΥΙΠΟἸκΟΙ μη ϑηητι5 (00]]. Ρ. 1166): 6 Ε 8} 191δο. 19) 95. Β: 
ΒΡ ]θπάπμη οὐτη 1ὺ καὶ μηδὲν ὕλως παραλιπεῖν ὥστε «αὖ καὶ 
μηδὲν δράματος ἐλλείπειν ὥστε οἵ, γ. 149. 24 Ἔ: τῷ ἀνδρὶ 
πλέον ὙΥΪΏοἸκ.: πλὴν. Ἐονὺ, Ρ]αῦ. ἀϊχογαὺ πλεῖν ταουθ Αἰδῖοο 


ΑΜΑΤΟΒΙΌΝ. 461 
ν . δ ς 2 ΞῚ [ » "» 
ἑπτὰ μηνῶν ἕν οἱς κατασχευάσαδσα τὸν Σαβῖνον 
ἐσθῆτι καὶ κουρᾷ καὶ καταδέσει τῆς κεφαλῆς ἄγνω- 
στον εἰς Ρώμην ἐκόμισε μεϑ᾽ ἑαυτῆς τινῶν ἐλπίδων 
ἐνδεδομένων. πράξασα δ᾽ οὐδὲν αὖϑις ἐπανῆλϑε, 
ἃ εἶ Χ Ν 2 ΄ - [ς » - Ἁ ΄ 
5. καὶ τὰ μὲν πολλὰ ἐκείνῳ συνῆν ὑπὸ γῆς, διὰ χρό- 
νου δ᾽ εἰς πόλιν ἐφοίτα ταῖς φίλαις ὁρωμένη καὶ 
οἰκείαις γυναιξί. τὸ δὲ πάντων ἀπιστότατον, ἔλαϑε 
κύουσα λουομένη μετὰ τῶν γυναικῶν" τὸ γὰρ φάρ- 
μακον, ᾧ τὴν κόμην αἵ γυναῖχες ἐναλειφόμεναι ποι- 
ιοὸ οὔσε χρυσοειδῆ καὶ πυρράν. ἔχει λίπασμα σαρκο- 
᾿" μ᾿ χ ΄ Φ 3 τ 7 ὡς 
ποιὸν ἢ χαυνωτικὸν σαρκός. ὥσϑ' οἷον διάχυσίέν 
κ᾿} , 2 » 2 ῇ ΝΑ , 
τινα ἢ διόγχωσιν ἐμποιεῖν: ἀφϑόνῳ δὴ χρωμένη 
τούτῳ πρὸς τὰ λοιπὰ μέρη τοῦ σώματος, αἰρόμενον 
καὶ ἀναπιμπλάμενον ἀπέχρυπτε τὸν τῆς γαστρὸς 
2 ο 2. 22 δν ἊΣ ἐν “ἣ Αὐτὸ Χ 7ὕ 
18 ὄγκον. τὰς δ᾽ ὠδῖνας αὐτὴ καϑ' ἑαυτὴν διήνεγκεν, 
ὥσπερ ἐν φωλεῷ λέαινα καταδῦσα πρὸς τὸν ἄνδρα, 
καὶ τοὺς γενομένους ὑπεϑρέψατο σκύμνους ἄρρενας" 
δύο γὰρ ἔτεχε. τῶν δ᾽ υἱῶν ὁ μὲν ἐν Αἰγύπτῳ 
πεσὼν ἐτελεύτησεν, ὃ δ᾽ ἕτερος ἄρτι καὶ πρῴην 
90 γέγονεν ἐν ΖΙελφοῖς παρ᾽ ἡμῖν ὄνομα Σαβῖνος. ἀπο- 
΄ Χ 5 3 ν ἐπ “" Ξ :} ’ Ἁ ’ 
κτείνει μὲν οὖν αὐτὴν ὁ Καΐσαρ᾽ ἀποχτείνας δὲ δέ- 
, 3 9 , ΄ - [4 Χ 
δωσι δίκην. ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ τοῦ γένους παντὸς 
ἄρδην ἀναιρεθέντος. οὐδὲν γὰρ ἤνεγκεν ἣ τόϑ᾽ 
ς ’, Ζ 95 ΦΧ -»" 6. Α 
ἡγεμονία σκυϑρωπότερον οὐδὲ μᾶλλον ἑτέραν εἰκὸς 
ο5 ἣν χκαὶ ϑεοὺς καὶ δαίμονας ὄψιν ἀποστραφῆναι" 
καίτοι τὸν οἶχτον ἐξήρει τῶν θεωμένων τὸ ϑαρρα- 
8 ἐλπίδων δᾶ. ᾿ὶ 564 δοΐθ τινῶν 1 ἀπιστότατον] 


ἄπιστον τούτων ΒῈ 9 ἀναλειφόμεναι 1ᾶρη 1010. πυρὰν 
᾿Ἰάθτα 28 ἤνεγκε τότε ἡγεμονίαν σκυϑρωποτέραν 1ἰάθγη 


Ο 


469 ΑΜΑΤΟΒΙΓΞ. 


“- 


ε 


λέον αὐτῆς καὶ μεγαλήγορον, ᾧ καὶ μάλιστα παρώ- 
ξυνε τὸν Οὐεσπασιανόν. ὡς ἀπέγνω τῆς σωτηρίας 
πρὸς αὐτὸν ἀλλαγὴν κελεύουσα" βεβιωκέναι γὰρ ὑπὸ 
ζ. ΑἹ - δ ἽἋ Ἅ Ψ Ψ') 5 
σκότῳ καὶ κατὰ γῆς ἥδιον ἢ βασιλεύειν ἐκείνῳ. 
“- 2 ΒΩ 
20. ᾿Ενταῦϑα μὲν ὁ πατὴρ ἔφη τὸν περὶ Ἔρω- 

τος αὐτοῖς τελευτῆσαι λόγον. τῶν Θεσπιῶν ἐγγὺς 
οὖσιν: ὀφθῆναι δὲ προσιόντα ᾿ϑᾶττον ἢ βάδην᾽ πρὸς 

ΕΣ ας ἀρ ΤΥ; τὸ ΄ ΠΟ ΛΩΝ ΓΑΕ ΙΡᾺ ἐς οὐ τι 
αὐτοὺς ξνα τῶν Πεισίου ἑταίρων Ζιογενη" τοῦ δὲ 
Σωκλάρου πρὸς αὐτὸν ἔτι πόρρωϑεν εἰπόντος “οὐ 

΄ , 2 δὰ, ΄ 9 , “5 2 - ς 3 
πόλεμόν γ ὦ 4Δ]ιόγενες. ἁπαγγελλων΄. ἑἕκεῖνον “οὐκ 
εὐφημήσετε᾽ φάναι γάμων ὄντων καὶ προάξετε ϑᾶσ- 
σον. ὡς ὑμᾶς τῆς ϑυσίας περιμενούσης; πάντας 
μὲν οὖν ἡσϑῆναι, τὸν δὲ Ζεύξιππον ἐρέσϑαι. εἰ ἔτι 
χαλεπός ἐστι. Ἱπρῶτος μὲν οὖν᾽ ἔφη συνεχώρησε 
-« 2 ῇ » - ΘΣΕΝ Ν 
τῇ ᾿Ισμηνοδώρᾳ᾽ καὶ νῦν ἑκὼν στέφανον καὶ λευ- 
κὸν ἱμάτιον λαβὼν οἷός ἐστιν ἡγεῖσϑαι δι’ ἀγορᾶς 
πρὸς τὸν ϑεόν.᾽ “ἀλλ᾽ ἴωμεν, ναὶ μὰ Ζία᾽ τὸν πα- 
τέρα εἰπεῖν “ἴωμεν, ὕπως ἐπεγγελάσωμεν τἀνδρὶ 
καὶ τὸν ϑεὸν προσκυνήσωμεν" δῆλος γάρ ἐστι χαί- 
ρῶν καὶ παρὼν εὐμενὴς τοῖς πραττομένοις." 

᾿ς 2. οὐεσπεσιανὸν ΒῈῚ 8 πρὸς αὐλὸν ἀπάγειν Ἐχηρθ6- 
Τα8. προσαιτεῖν ἀλλαγὴν ΜϑατνΙρΊαΒ ἀλλαγὴν] ἀπάγειν 


ὑπὸ γῆν «αὖ ἀπάγειν ἢ 4 Β0Υ081 ἢ βασιλεύειν ἐκεένῳ 1. 68. 
, ΟΣ - 
τὸ βεβιωκέναι ὑπὸ σκότῳ ἦν ἥδιον αὐτῇ ἢ ἐκείνῳ τὸ βασι- 


λεύειν. ΤΑΌΥΙ ἀδμὺ ἢ βασιλεύων ἐκείνως (ἐκεῖνως Β 6 ὲε- 
σπιέων ΒῺ 9 οἵ Πραΐβοῃ. 23. Ῥ. 84 10 οἵ Ῥ]αὺ. Ξὅγιαρ. 
Ῥ. 2016 18 61. Υ : ἐρᾶσϑαι ἔτι Ἐ. ὁρᾶσϑαι ὅτι Β 

14 ἔφη (80. Ζιογένης) ΒΟΥΙΡΒῚ οὑπὶ ὙΥ: ἐν ἧ συνεχώρησε! 
80, Πεισίας 10 λαβών] οτι. Ἐ. Βογί. λαβὼν οἸαΐββο οοΥ- 
γροηάσι ἕκὼν ἴῃ ἔχων 18 ἕ: τῷ ἀνδρὲ 


10 


20 


«δ περὶ»; ἃ δε. 


ΠΡΤΤΙΚΞΑΙ ΔΙΗΤΞΉΗΣΕΙΣ, 


52. 
1, Ἐν “ἍἽλιάρτῳ τῆς Βοιωτίας κόρη τις γίνεται 
κάλλει διαπρέπουσα ὄνομα ᾿ΔΦριστόκλεια᾽ ϑυγάτηρ 
5 δ᾽ ἦν Θεοφάνους. ταύτην μνῶνται Στράτων Ὀρχο- 
μένιος καὶ Καλλισϑένης “Δλιάρτιος. πλουσιώτερος 
δ᾽ ἦν Στράτων καὶ μᾶλλόν τι τῆς παρϑένου ἡττη- 
μένος" ἐτύγχανε γὰρ ἰδὼν αὐτὴν ἐν “εβαδείᾳ λουο- 
μένην ἐπὶ τῇ κρήνῃ τῇ Ἑρκύνῃ᾽ ἔμελλε γὰρ τῷ Διὶ 
1ὸ τῷ βασιλεῖ κανηφορεῖν. ἀλλ᾽ ὃ Καλλισϑένης γεπλέον {13 
ἐφέρετο" ἦν γὰρ καὶ γένει προσήκων τῇ κόρῃ. ἀπο- 
ρῶν δὲ τῷ πράγματι ὃ Θεοφάνης, ἐδεδίει γὰρ τὸν 
Στράτωνα πλούτῳ τε καὶ γένει σχεδὸν ἁπάντων δια- 
φέροντα τῶν Βοιωτῶν, τὴν αἵρεσιν ἐβούλετο τῷ 
ι6 Τροφωνίῳ ἐπιτρέψαι" καὶ ὁ Στράτων, ἀνεπέπειστο 
γὰρ ὑπὸ τῶν τῆς παρϑένου οἰκετῶν, ὡς πρὸς αὖὐ- 
τὸν μᾶλλον ἐχείνη ῥέποι, ἠξίου ἐπ᾽ αὐτῇ ποιεῖσθαι 
τῇ γαμουμένῃ τὴν ἐκλογήν. ὡς δὲ τῆς παιδὸς ὃ 
Θεοφάνης ἐπυνθάνετο ἐν ὄψει πάντων, ἡ δὲ τὸν 
ο0 Καλλισϑένην προύκρινεν, εὐθὺς μὲν ὃ Στράτων Β 
δῆλος ἦν βαρέως φέρων τὴν ἀτιμίαν: ἡμέρας δὲ 
διαλιπὼν δύο προσῆλϑε τῷ Θεοφάνει καὶ τῷ Καλ- 


8. 611. Ὗ : ἀλιάρτῳ δὶ αποᾷ τα] Π1}811 Μίδυϊαβ 6χ ὕτ10. 
οῃοίανῦ 10 γε] τιῦ 


404 ΑΜΑΤΟΒΙΑΝ ΝΑΒΒΕΒΑΤΊΙΟΝΈΕΝ. 


λισϑέναι, ἀξιῶν τὴν φιλίαν αὐτῷ πρὸς αὐτοὺς δια- 
φυλάττεσϑαι. εἰ καὶ τοῦ γάμου ἐφϑονήϑη ὑπὸ δαι- 
μονίου τινός. οὗ δ᾽ ἐπήνουν τὰ λεγόμενα, ὥστε 
καὶ ἐπὶ τὴν ἑστίασιν τῶν γάμων παρεκάλουν αὐτόν. 
ὁ δὲ παρεσκευασμένος ἑταίρων Ὄχλον. καὶ πλῆϑος ὁ 
οὐκ ὀλίγον ϑεραπόντων. διεσπαρμένους παρὰ τού- 
τοις καὶ λανθάνοντας, ἕως ἡ κόρη κατὰ τὰ πάτρια 
ἐπὶ τὴν Κισσόεσσαν καλουμένην κρήνην κατῇει ταῖς 

Ο Νύμφαις τὰ προτέλεια ϑύσουσα., τότε δὴ συνδρα- 
μόντες πάντες οὗ λοχῶντες ἐχείνῳ συνελάμβανον το 
αὐτήν. καὶ ὃ Στράτων γ᾽ εἴχετο τῆς παρϑένου" 
ἀντελαμβάνετο δ᾽ ὡς εἰκὸς ὁ Καλλισϑένης ἐν μέρει 
καὶ οἵ σὺν αὐτῷ, ἕως ἔλαϑεν ἡ παῖς ἐν χερσὶ τῶν 
ἀνϑελκόντων διαφϑαρεῖσα. ὃ Καλλισϑένης μὲν οὖν 
παραχρῆμα ἀφανὴς ἐγένετο, εἶτε διαχρησάμενος ἑἕαυ- ιτ6. 
τὸν εἴτε φυγὰς ἀπελθὼν ἐκ τῆς Βοιωτίας" οὐκ εἶχε 
δ᾽ οὖν τις εἰπεῖν ὅ, τι καὶ πεπόνϑοι. ὃ δὲ Στρά- 
τῶν φανερῶς ἐπικατέσφαξεν ἑαυτὸν τῇ παρϑένῳ. 


8. 


" 1. Φίδων τις τῶν Πελοποννησίων ἐπιτιϑέμενος 590 
ἀρχῇ, τὴν ᾿Ζ4ργείων πόλιν, τὴν πατρίδα τὴν ἑαυτοῦ, 
ἡγεμονεύειν τῶν λοιπῶν βουλόμενος. πρῶτον ἐπε- 
βούλευσε Κορινϑίοις᾽ πέμψας γὰρ ἤτει παρ᾽ αὐτῶν 
νεανίας χιλίους τοὺς ἀκμῇ διαφέροντας καὶ ἀνδρείᾳ" 
οἱ δὲ πέμπουσι τοὺς χιλίους, στρατηγὸν αὐτῶν ἀπο- 90 

ὅ ὁ δὲ] δἀᾶ, ἧκε  οχ ΒΕ. θὰ αὐυοᾶ οδβὺ ἴπ τηδυρίηθ 


004, Ἐ ἧκε 6Χ ΤΘΡΊΟΠΘ παρεσκευασμένος φαΥ οἱ ταδὶ ρθγ- 
ὑϊηθαῦ πᾺ110 βῖρηο δρραγοὺ 20 τῶν] τῇ ὟὟ 


ΑΜΑΤΟΒΙΑΕ ΝΑΒΕΗΑΤΙΟΝΈΕΡ. 4θῦ 


δείξαντες Ζ΄έξανδρον. ἐν νῷ δ᾽ ἔχων ὃ Φίδων ἐπι- 
ϑέσϑαι τούτοις, ἵν’ ἔχοι Κόρινϑον ἀτονωτέραν καὶ 
τῇ πόλει χρήσαιτο, προτείχισμα γὰρ τοῦτο ἐπικαι- 
ρότατον ἔσεσϑαι τῆς ὅλης Πελοποννήσου, τὴν πρᾶ- 
5 ἕξιν ἀνέϑετο τῶν ἑταίρων τισίν. ἦν δὲ καὶ “Ἵβρων Ἐ 
ἐν αὐτοῖς" οὗτος δὲ ξένος ὧν τοῦ Ζ᾽εξάνδρου ἔφρα- 
σεν αὐτῷ τὴν ἐπιβουλήν. καὶ οὕτως οἵ μὲν Φλιά- 
σιοι πρὸ τῆς ἐπιϑέσεως εἰς τὴν Κόρινϑον ἐσώϑη- 
σαν, Φίδων δ᾽ ἀνευρεῖν ἐπειρᾶτο τὸν προδόντα καὶ 
10 ἐπιμελῶς ἐζήτει. δείσας δ᾽ ὁ “ἽΖβρων φεύγει εἰς 
Κόρινϑον, ἀναλαβὼν τὴν γυναῖκα καὶ τοὺς οἰκέτας, 
ἐν Μελίσσῳ, κώμῃ τινὶ τῆς Κορινϑίων χώρας" ἔνϑα 
καὶ παῖδα γεννήσας Μέλισσον προσηγόρευσεν, ἀπὸ 
τοῦ τόπου ϑέμενος τοὔνομα αὐτῷ. τούτου δὴ τοῦ 
τι Μελίσσου υἷὸς ᾿Δκταίων γίνεται, κάλλιστος καὶ σω- 
φρονέστατος τῶν ὁμηλίκων. οὗ πλεῖστοι μὲν ἐγέ- 
ψοντοὸ ἐρασταί, διαφερόντως δ᾽ ᾿Δρχίας, γένους μὲν 
ὧν τοῦ τῶν Ἡρακλειδῶν. πλούτῳ δὲ χαὶ τῇ ἄλλῃ 
δυνάμει λαμπρότατος Κορινϑίων. ἐπεὶ δὲ πείϑειν Ε 
0 οὐκ ἠδύνατο τὸν παῖδα, ἔγνω βιάσασϑαι καὶ συν- 
αἀρπάσαι τὸ μειράκιον: ἐπεκώμασεν οὖν ἐπὶ τὴν οἷ- 
κίαν τοῦ Μελίσσου, πλῆϑος ἐπαγόμενος καὶ φίλων 
καὶ οἰκετῶν, καὶ ἀπάγειν τὸν παῖδα ἐπειρᾶτο. ἀντι- 
ποιουμένου δὲ τοῦ πατρὸς καὶ τῶν φίλων, ἐπεκδρα- 
25 μόντων δὲ καὶ τῶν γειτόνων καὶ ἀνθελκόντων, ἀν- 
ϑελκόμενος ὁ ᾿Δκταίων διεφϑάρη" καὶ οἵ μὲν οὕτως 118 
ἀπεχώρουν. Μέλισσος δὲ τὸν νεκρὸν τοῦ παιδὺς 


ὅ 6π|. ΥὟΥ Πῖο οὖ ἰηΐγα: ἄβρων { Φλιάσιοι] χίλιοι Μ' 
6χ Ατηγοῖο 20 Τιϑοπίοιβ: συναρπάσας 21 οὖν Χ 


ῬΙαΐατομὶ Μουδία. ὙΟ]. ΤΥ. 30 


4606 ΑΜΑΤΟΒΙΑΙ ΝΑΒΒΕΒΑΤΙΟΝΕ. 


εἰς τὴν ἀγορὰν τῶν Κορινϑίων παρακομίσας ἐπε- 
δείκνυε, δίκην ἀπαιτῶν παρὰ τῶν ταῦτα πραξάν- 
των᾽ οἱ δὲ πλέον οὐδὲν ἢ τὸν ἄνδρα ἠλέουν. ἄπρα- 
κτος δ᾽ ἀναχωρήσας παρεφύλασσε τὴν πανήγυριν 
τῶν ᾿Ισϑμίων, ἀναβάς τ᾽ ἐπὶ τὸν τοῦ Ποσειδῶνος 
νεὼν κατεβόα τῶν Βαχχιαδῶν καὶ τὴν τοῦ πατρὸς 
“ἍὝβρωνος εὐεργεσίαν ὑπεμίμνησκε, τούς τε ϑεοὺς 
ἐπικαλεσάμενος ῥίπτει ἑαυτὸν κατὰ τῶν πετρῶν. 
ὑξτ᾿ οὐ πολὺ δ᾽ αὐχμὸς καὶ λοιμὸς κατελάμβανε 
τὴν πόλιν. καὶ τῶν Κορινϑίων περὶ ἀπαλλαγῆς 
χρωμένων, ὃ ϑεὸς ἀνεῖλε μῆνιν εἶναι Ποσειδῶνος 
οὐκ ἀνήδσοντος, ἕως ἂν τὸν ᾿Αχταίωνος ϑάνατον με- 
τέλϑοιεν. ταῦτα πυϑόμενος ᾿4ρχίας, αὐτὸς γὰρ ϑεω- 
ρὸς ἦν, εἰς μὲν τὴν Κόρινϑον ἕκὼν οὐκ ἐπανῆλϑε, 
πλεύσας δ᾽ εἰς τὴν Σικελίαν Συρακούσας ἔκτισε. 
πατὴρ δὲ γενόμενος ἐνταῦϑα ϑυγατέρων δυεῖν, Ὀρ- 
τυγίας τὲ καὶ Σιυυρακούσης, ὑπὸ τοῦ Τηλέφου δολο- 
φονεῖται,. ὃς ἐγεγόνει μὲν αὐτοῦ παιδικά. νεὼς δ᾽ 
ἀφηγούμενος συνέπλευσεν εἰς Σικελίαν. 


Τ' 

2 Ἁ ;ὔ ’ ΒΩ ῇ - 

1, ᾿Δνὴρ πένης Σκέδασος τοὔνομα κατῴκει Δεῦ- 
κτρα᾿ ἔστι δὲ κώμιον τῆς τῶν Θεσπιέων χώρας. 
τούτῳ ϑυγατέρες γίνονται δύο" ἐκαλοῦντο δ᾽ ἹἹππὼ 
καὶ Μιλητία, ἤ, ὥς τινες, Θεανὼ καὶ Εὐξίππη. ἦν 
ὃὲ χρηστὸς ὁ Σκχέδασος καὶ τοῖς ξένοις ἐπιτήδειος, 
καίπερ οὐ πολλὰ κεχτημένος. ἀφικομένους οὖν πρὸς 
αὐτὸν δύο Σπαρτιάτας νεανίας ὑπεδέξατο προϑύ- 
μῶς" οἱ ὃὲ τῶν παρϑένων ἡττώμενοι διεκωλύοντο 


10 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΑΒ ΝΑΒΕΒΑΤΙΟΝΕΞΒ, 4θ1 


πρὸς τὴν τόλμαν ὑπὸ τῆς τοῦ Σκεδάσου χρηστότη- 
τος. τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ Πυϑώδε ἀπήεσαν' αὕτη γὰρ 
αὐτοῖς προύκειτο ἡ ὁδός" καὶ τῷ ϑεῷ χρησάμενοι 
περὶ ὧν ἐδέοντο, πάλιν ἐπανήεσαν οἴκαδε, καὶ χω- 
δ ροῦντες διὰ τῆς Βοιωτίας ἐπέστησαν πάλιν τῇ τοῦ 
Σκεδάσου οἰκίᾳ. ὁ δ᾽ ἐτύγχανεν οὐκ ἐπιδημῶν τοῖς Ὁ 
“εύκτροις, ἀλλ᾽ αἵ ϑυγατέρες αὐτοῦ ὑπὸ τῆς συνή- 
ϑους ἀγωγῆς τοὺς ξένους ὑπεδέξαντο. οἱ δὲ καταλα- 
βόντες ἐρήμους τὰς κόρας βιάξονται" δρῶντες δ᾽ αὐτὰς 
τὼ καϑ' ὑπερβολὴν τῇ ὕβρει χαλεπαινούδας ἀπέκτειναν, 
καὶ ἐμβαλόντες ἔς τι φρέαρ ἀπηλλάγησαν. ἐπανελ- 
ϑὼν δ᾽ ὁ Σκέδασος τὰς μὲν κόρας οὐχ ἑώρα. πάντα 
δὲ τὰ καταλειφϑέντα εὑρίσκει σῷα καὶ τῷ πράγματι 
ἠπόρει, ἕως τῆς κυνὸς κνυζωμένης καὶ πολλάκις μὲν 
ιὸ προστρεχούδης πρὸς αὐτὸν ἀπὸ δ᾽ αὐτοῦ εἰς τὸ 
φρέαρ ἐπανιούσης., εἴκασεν ὅπερ ἦν, καὶ τῶν ϑυ- 
γατέρων τὰ νεχρὰ οὕτως ἀνιμήσατο. πυϑόμενος δὲ 
παρὰ τῶν γειτόνων, ὅτι ἴδοιεν τῇ χϑὲς ἡμέρᾳ τοὺς Ε 
καὶ πρώην καταχϑέντας ἐπ᾽ αὐτοὺς “ακεδαιμονίους 
80 εἰσιόντας. συνεβάλετο τὴν πρᾶξιν ἐκείνων. ὅτι καὶ 
πρῴην συνεχῶς ἐπήνουν τὰς κόρας, μακαρίξοντες 
τοὺς γαμήσοντας. ἀπήει εἰς “ακεδαίμονα, τοῖς ἐφό- 
ροίς ἐντευξόμενος᾽ γενόμενος δ᾽ ἐν τῇ ᾿4ργολικῇ. 
νυχτὸς καταλαμβανούσδσης. εἰς πανδοκεῖόν τι κατήχϑη" 
85 χατὰ τὸ αὐτὸ δὲ καὶ πρεσβύτης τις ἕτερος τὸ γένος 
ἐξ ΦΘρεοῦ πόλεως τῆς “Ἑστιαιάτιδος" οὗ στενάξαντος Ε 
καὶ κατὰ “ακεδαιμονίων ἀρὰς ποιουμένου ἀκούσας 
19 ἐπ’ αὐτοὺς] παρ᾽ αὐτὸν Ηεουνογάθηιβ; τη] τη ἐπ᾽ 
αὐτὸν 22 ἀπήει] δα. οὖἦν ὸ 471 κατὰ ὃ 
805 


408 ΑΜΑΤΟΒΙΑΒΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΝ. 


ὁ Σκέδασος ἐπυνθάνετο τί κακὸν ὑπὸ “ακεδαιμο- 
νίων πεπονθὼς εἴη. ὁ δὲ διηγεῖτο, ὡς ὑπήκοος μέν 
ἐστι τῆς Σπάρτης, πεμφϑεὶς δ᾽ εἰς Ἰϑὡρεὸν ᾿᾽Δριστό- 
δημος ἁρμοστὴς παρὰ “ακεδαιμονίων ὠμότητα καὶ 
παρανομίαν ἐπιδείξαιτο πολλήν. “ἐρασϑεὶς γάρ᾽ ἔφη 
“τοῦ ἐμοῦ παιδός, ἐπειδὴ πείϑειν ἀδύνατος ἦν, ἐπ- 
ἐχείρει βιάσασϑαι καὶ ἀπάγειν αὐτὸν τῆς παλαί- 
στρας᾽ κωλύοντος δὲ τοῦ παιδοτρέβου καὶ νεανί- 
ὅχων πολλῶν ἐκβοηϑούντων, παραχρῆμα ὃ ᾿Δριστό- 
δημος ἀπεχώρησε᾽ τῇ δ᾽ ὑστεραίᾳ πληρώσας τριήρη 
συνήρπασε τὸ μειράκιον, καὶ ἐξ Δρεοῦ διαπλεύσας 
εἰς τὴν περαίαν ἐπεχείρει ὑβρίσαι, οὐ συγχωροῦντα 


714 δ᾽ αὐτὸν ἀπέσφαξεν. ἐπανελθὼν δ᾽ εἰς τὴν ϑρεὸν 
φ Ί 0 


εὐωχεῖτο. “ἐγὼ δ᾽᾽ ἔφη 'τὸ πραχϑὲν πυϑόμενος καὶ 
τὸ σῶμα κηδεύσας παρεγενόμην εἰς τὴν Σπάρτην 
καὶ τοῖς ἐφόροις ἐνετύγχανον: οὗ δὲ λόγον οὐκ 
ἐποιοῦντο. Σκέδασος δὲ ταῦτα ἀκούων ἀϑύμως διέ- 
κξιτο,. ὑπολαμβάνων ὅτι οὐδ᾽ αὐτοῦ λόγον τινὰ 
ποιήσονται οἱ Σπαρτιᾶται" ἐν μέρει τε τὴν οἰκείαν 
διηγήσατο συμφορὰν τῷ ξένῳ ὁ δὲ παρεκάλει αὖ- 
τὸν μηδ᾽ ἐντυχεῖν τοῖς ἐφόροις, ἀλλ᾽ ὑποστρέψαντα 
εἰς τὴν Βοιωτίαν κτίσαι τῶν ϑυγατέρων τὸν τάφον. 
οὐκ ἐπείϑετο δ᾽ ὅμως ὃ Σκέδασος. ἀλλ᾽ εἰς τὴν 
Β Σπάρτην ἀφικόμενος τοῖς ἐφόροις ἐντυγχάνει" ὧν 
μηδὲν προσεχόντων, ἐπὶ τοὺς βασιλέας ἵεται καὶ ἀπὸ 
τούτων ἕχάστῳ τῶν δημοτῶν προσιὼν ὠδύρετο. 
μηδὲν δὲ πλέον ἀνύων ἔϑει διὰ μέσης τῆς πόλεως, 


Ἢ 
14 ἔφη Ἔ: ἔφϑην (ἔφην Ὅτ.) 11 δὲ] δὴν οὔ ἴε- 
ται ὟΝ: ἴεται 


- 


ὅ 


ΑΜΑΤΟΒΙΑΒ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΙ͂, 409 


ἀνατείνων πρὸς ἥλιον τὼ χεῖρε, αὖϑις δὲ τὴν γῆν 
τύπτων ἀνεκαλεῖτο τὰς ᾿Ερινύας καὶ τέλος αὑτὸν 
τοῦ ζῆν μετέστησεν. ὑστέρῳ γὲ μὴν χρόνῳ δίκας 
ἔδοσαν οἵ “ακεδαιμόνιοι" ἐπειδὴ γὰρ τῶν “Ελλήνων 
5 ἁπάντων ἦρχον καὶ τὰς πόλεις φρουραῖς κατειλή- 
φεσαν, ᾿Επαμεινώνδας ὃ Θηβαῖος πρῶτον μὲν τὴν 
παρ᾽ αὑτῷ φρουρὰν ἀπέσφαξε “ακεδαιμονίων" τῶν 


δ᾽ ἐπὶ τούτῳ πόλεμον ἐξενεγκάντων, ἀπήντων οἵ 


Θηβαῖοι ἐπὶ τὰ ΔΜεῦχτρα. αἰσιούμενον τὸ χωρίον, 
10 ὅτε χαὶ πρότερον ἐνταῦϑα ἠλευϑερώϑησαν, ὅτε ᾽4μ- 
φιχτύων ὑπὸ Σϑενέλου φυγὰς ἐλαϑεὶς εἰς τὴν Θη- 
βαίων ἀφίκετο πόλιν καὶ Χαλκιδεῦσιν ὑποφόρους 
λαβὼν ἔπαυσε τὸν δασμόν, Χαλκώδοντα τὸν βασι- 
λέα τῶν Εὐβοέων ἀποκτείνας. συνέβη δὲ “ακεδαι- 
ι μονέων ἧτταν παντελῆ γενέσϑαι περὶ αὐτὸ τὸ μνῆμα 
τῶν Σκχεδάσου ϑυγατέρων. φασὶ δὲ πρὸ τῆς μά- 
χης Πελοπίδᾳ, ἑνὶ τῶν στρατηγῶν τοῦ ϑηβαϊχοῦ 
στρατεύματος. ἐπὶ σημείοις τισὶν οὐ καλοῖς κρινο- 
μένοις ϑορυβουμένῳ Σκέδασον ἐπιστῆναι κατὰ τοὺς 
90 ὕπνους. ϑαρρεῖν κελεύοντα᾽ παραγίνεσϑαι γὰρ εἰς 
“εῦκτρα “ακεδαιμονίους, αὐτῷ τὲ καὶ ταῖς ϑυγα- 
τράσι δώσοντας δίκας" πρὸ μιᾶς δ᾽ ἡμέρας ἢ συμ- 
βαλεῖν τοῖς “ακεδαιμονίοις. πῶλον ἐκέλευεν ἵππου 
λευκὸν ἕτοιμον παρὰ τῷ τάφῳ τῶν παρϑένων σφα- 
9ο5 γιάσασϑαι. τὸν δὲ Πελοπίδαν, ἔτι τῶν Δακεδαιμο- 
1 αὑτῷ ἕ: αὐτῷ τῶν] Υυῦγο ΟΟΙ]ΟΥΘ ρῥἱούαμι ἴῃ τηϑΥρ. 

ἘΣ πὸ Ῥουύπουθ ποῖ δα “ακεδαιμονίων νἱᾶ, Τὴ οοὐθυῖβ ἀθϑβδὺ 
10 ᾿Φμφιτρύων ᾿ϊοαγάπΒ 001]. Ῥασῦβ. 9, 19, 8 11 ὃ: πελο- 


“«ἰδῃ (πελοπίδι τὰ. τυ. Ὅτ. 1. 6. πελοπίδαι) 18 καλοῖς 
Βυγδπαβ: καλῶς 28 ἵππον τηθὶ 


σ 


Ι" 


410 ΑΜΑΤΟΒΙΑΒΕ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΞ. 


νίων στρατευομένων ἐν Τεγέᾳ, εἰς “εῦκτρα πέμψαι 
τοὺς ἐξετάσοντας περὶ τοῦ τάφου τούτου, καὶ πυ- 
ϑόμενον παρὰ τῶν ἐγχωρίων ϑαρροῦντα τὴν στρα- 
τιὰν ἐξαγαγεῖν καὶ νικῆσαι. 


ΖΊ: 

1. Φῶχος Βοιώτιος μὲν ἦν τῷ γένει, ἦν γὰρ 
ἐκ Γλίσαντος, πατὴρ δὲ Καλλιρρόης κάλλει τε καὶ 
σωφροσύνῃ διαφερούσης. ταύτην ἐμνηστεύοντο νξα- 

, 4 ῇ 2 ϑιν Ὁ ἢ Ν »- 
νίαι τριάκοντα εὐδοκιμώτατοι ἐν Βοιωτίᾳ ὁ δὲ Φῶ- 
κος ἄλλας ἐξ ἄλλων ἀναβολὰς τῶν γάμων ἐποιεῖτο, 
φοβούμενος μὴ βιασϑείη, τέλος δὲ λιπαρούντων 
ἐκείνων, ἠξίου ἐπὶ τῷ Πυϑίῳ ποιήδσασϑαι τὴν αἵ- 
ρεσιν. οἱ δὲ πρὸς τὸν λόγον ἐχαλέπηναν καὶ δρμή- 
σαντες ἀπέκτειναν τὸν Φῶκον' ἐν δὲ τῷ ϑορύβῳ 
᾿Ξ ΄ “-- [κι δὰ - “ Ξ 2 ’ 2 
ἡ κόρη φυγοῦσα ἵετο διὰ τῆς χώρας" ἐδίωκον ὃ 
αὐτὴν οἵ νεανίαι. ἡ δ᾽ ἐντυχοῦσα γεωργοῖς ἅλω 
συντιϑεῖσι σωτηρίας ἔτυχε παρ᾽ αὐτῶν" ἀπέκρυψαν 
γὰρ αὐτὴν οἵ γεωργοὶ ἐν τῷ σίτῳ. καὶ οὕτω παρῇ- 
ἕαν μὲν οἱ διώκοντες" ἡ δὲ διασωϑεῖσα ἐφύλαξε τὴν 
τῶν Παμβοιωτίων ἑορτήν. καὶ τότε εἰς Κορώνειαν 
3 - δ , , πὴ δὴ -“" -- - 3 
ἐλθοῦσα ἱκέτις καϑεζεται ἐπὶ τῷ βωμῷ τῆς ᾿Ιτωνίας 
᾿ϑηνᾶς καὶ τῶν μνηστήρων τὴν παρανομίαν διη- 

" Ὁ ΚΩΣ “ Ν ,ἷ , 
γεῖτο, τό τὲ ἑκάστου ὄνομα καὶ τὴν πατρίδα σημαί- 
ψουσα. ἠλέουν οὖν οἵ Βοιωτοὶ τὴν παῖδα καὶ τοῖς 
νεανίαις ἠγανάκτουν: οἵ δὲ ταῦτα πυϑόμενοι εἰς 


4 ἐξάγειν τηρὶ 7 οι. Χ: κχλείσαντος. Π|ὰυὸ ἀποῖ 
αὐοᾶ Ῥᾶυ]ο ροβϑῦ Ἰοσιίαν ἴῃ ὌΥΡ. ἐγγίσαντι Ῥγὸ ἐν κλείσαντι 
ΟΘὑΘΙ ΟΣ 1661. Ὑν: ΓΕΤα 


1ὅ 


20 


ΑΜΑΤΟΒΙΑΕ ΝΑΒΒΕΑΤΙΟΝΕΝ. 411 


Ὀρχομενὸν καταφεύγουσιν. οὐ δεξαμένων δ᾽ αὐτοὺς 
τῶν Ὀρχομενίων πρὸς Ἱππότας εἰσώρμησαν: κώμη τῖῦ 
δ᾽ ἦν παρὰ τῷ Ἑλικῶνι κειμένη μεταξὺ Θίσβης καὶ 
Κορωνείας" οἱ δ᾽ ὑποδέχονται αὐτούς. εἶτα πέμ- 
ὅπουσι Θηβαῖοι ἐξαιτοῦντες τοὺς Φώχου φονεῖς" 
τῶν δ᾽ οὐ διδόντων, ἐστράτευσαν μὲν μετὰ τῶν ἄλ- 
λῶν Βοιωτῶν, στρατηγοῦντος Φοίδου, ὃς τότε τὴν 
ἀρχὴν τῶν Θηβαίων διεῖπε' πολιορκήσαντες ὃὲ τὴν 
κώμην ὀχυρὰν οὖσαν. δίψει δὲ τῶν ἔνδον κρατη- 
ι0 ϑέντων, τοὺς μὲν φονεῖς ληφϑέντας κατέλευσαν, 
τοὺς δ᾽ ἐν τῇ κώμῃ ἐξηνδραποδίσαντο" κατασκάψαν- 
τες δὲ τὰ τείχη καὶ τὰς οἰκίας διένειμαν τὴν χώραν Β 
Θισβεῦσί τε καὶ Κορωνεῦσι. φασὶ δὲ νυχτός. πρὸ 
τῆς ἁλώσεως τῶν ἹἹπποτῶν. φωνὴν ἐκ τοῦ ἙἙλικῶ- 
τόνος πολλάκις ἀκουσϑῆναι λέγοντός τινος πάρειμι" 
τοὺς δὲ μνηστῆρας τοὺς τριάκοντα τόδε τὸ φώνημα 
γνωρίξειν, ὅτι Φώκου εἴη. ἧ δ᾽ ἡμέρᾳ κατελεύσϑη- 
σαν. τὸ ἐν Γλίσαντι μνῆμα τοῦ γέροντος κρόκῳ 
φασὶ ῥδεῦσαι" Φοίδῳ δέ, τῷ Θηβαίων ἄρχοντι καὶ 
90 στρατηγῷ, ἐκ τῆς μάχης ἐπανιόντι ἀγγελϑῆναι ϑυ- 
γατέρα γεγενημένην, ἣν αἰσιούμενον προσαγορεῦσαι 
Νικοστράτην. 
Ε. 


1, ᾿ἄλκιππος τὸ μὲν γένος “ακεδαιμόνιος ἦν᾽ 
9.5 γήμας δὲ ΖΙαμοκρίταν πατὴρ ϑυγατέρων γίνεται δύο" Ο 


10 κατέκαυσαν τηθδὶ 18 ὃ: Θηβεῦσι (Θέσβοισι 
τὰ. ὉΓ. αὖ νἱᾶ, ὍτὈ.) 18 ἐν Γλίσαντι Ἐ: ἐγγίσαντι 
91 ἣν ὟὟ 


Ε 


412 ΑΜΑΤΌΒΙΑΒΝ ΝΑΒΒΑΤΙΟΝΕΝ. 


συμβουλεύων τε τῇ πόλει κράτιστά τε καὶ πράττων 
ὅτου δέοιντο “ακεδαιμόνιοι, ἐφϑονήϑη ὑπὸ τῶν ἀν- 
τιπολιτευομένων.. οἵ. τοὺς ἐφόρους ψευδέσι λόγοις 
παραγαγόντες. ὡς τοῦ ᾿4“λκίππου βουλομένου τοὺς 
νόμους καταλῦσαι. φυγῇ περιέβαλον τὸν ἄνδρα. 
καὶ ὃ μὲν ὑπεξῆλθε τῆς Σπάρτης, ΖΙαμοκρίταν δὲ 
τὴν γυναῖχα μετὰ τῶν ϑυγατέρων βουλομένην ἕπε- 
σϑαι τἀνδοὶ ἐκώλυον. ἀλλὰ καὶ τὴν οὐσίαν αὐτοῦ 
ἐδήμευσαν. ἵνα μὴ εὐπορῶσι προικὸς αἵ παρϑένοι. 
ἐπεὶ δὲ καὶ ὃς ἐμνηστεύοντό τινὲς τὰς παῖδας διὰ 
τὴν τοῦ πατρὸς ἀρετήν, ἐχώλυσαν οἱ ἐχϑροὶ διὰ 
ψηφίσματος μνηστεύεσϑαί τινας τὰς κόρας, λέγον- 
τες ὡς ἡ μήτηρ αὐτῶν ΖΙαμοχρίτα πολλάκις εὔξατο 
τὰς ϑυγατέρας ταχέως γεννῆσαν παῖδας τιμωροὺς 
τῷ πατρὶ γενησομένους. πανταχόϑεν δ᾽ ἡ Ζ4αμο- 
κρίτα περιελαυνομένη ἐτήρησέ τινα πάνδημον ἕορ- 
τήν, ἐν ἧ γυναῖκες ἅμα παρϑένοις καὶ οἰκείοις καὶ 
νηπίοις ἑώρταξον, αἷ δὲ τῶν ἐν τέλει καϑ' ἑαυτὰς 
ἐν ἀνδρῶνι μεγάλῳ διεπαννύχιξον" ξίφος τε ὑποξω- 
δσαμένη καὶ τὰς χόρας λαβοῦσα νυκτὸς ἦλϑεν εἰς 
τὸ ἱερὸν καιρὸν παραφυλάξασα, ἐν ᾧ πᾶσαι τὸ μυ- 
στήριον ἐπετέλουν ἐν τῷ ἀνδρῶνι" καὶ κεκλεισμέ- 
νῶν τῶν εἰσόδων. ξύλα ταῖς ϑύραις πολλὰ προσ- 
νήσασα (ταῦτα δ᾽ ἦν εἰς τὴν τῆς ἑορτῆς ϑυσίαν 
ὑπ᾽ ἐκείνων παρεσκευασμένα), πῦρ ἐνῆκε. συνϑεόν- 
τῶν δὲ τῶν ἀνδρῶν ἐπὶ τὴν βοήϑειαν, ἡ Ζαμοκρίτα 
τὰς ϑυγατέρας ἀπέσφαξε καὶ ἐπ’ ἐκείναις ἑαυτήν. 


1 χράτιστά τε] τη8}1η| τὰ κράτιστα 


“-- σύ; 


-κ 


ΑΜΑΤΟΒΙΑΒΕ ΝΑΒΕΒΑΤΊΟΝΈΕΒ, 41 


οὐκ ἔχοντες δ᾽ οἱ “ακεδαιμόνιοι. ὅπη τὸν ϑυμὸν 

ἀπερείσωνται. ἐκτὸς ὅρων ἔρριψαν τῆς τε Ζαμο- 

κρίτας καὶ τῶν ϑυγατέρων τὰ σώματα. ἐφ᾽ ᾧ μη- 

νίσαντος τοῦ ϑεοῦ τὸν μέγαν ἱστοροῦσι “ακεδαιμο- 
δ νίοις σεισμὸν ἐπιγενέσϑαι. 


2 ἀπερείσωνται ἕ: ἀπερείσονται 


ΑΌΘΕΝΘΌΑ ΒΤ ΟΟΒΒΙΘΒΈΝΌΑ 


Ιῃ Αὐἀποίαν. δὰ Ὁ. 10, 8 δα. τηδ]τη ὠνομάσϑαι 

Ῥ. 14, 9 «αὖ στέρξει τοῖς εὐτελεστάτοις Ῥ. 21, 14 ῬΙΒΕ- 
ἔθυθημ δ τῊ1Π1 νυἱᾶ. ὙΥ οιπθπαοδίο᾽ῦ. Ηδθο νουῦα 6χ ἢ. 1]. ἴῃ 
Αἀπούενϊομ. Ῥ6 1 Θυγόσθτη 1Π1οΐϑι απ. ΟΥδῆπβ 46]. οἴνῳ οὐ ἐξυ- 
βρίζωσι Ῥ. 29, 117 τηϑ] τὴ τ΄ ἀνὴρ οἷ, Ρ». 40, 19 Ῥ. 80, 16 
τὸν οἰκέτην οὐ ὃ Ῥ. 40, ὅ ἀνθῶν οοἀά. Ῥ. 51, 19 τηϑ]11ὴ 
ὃ τύπος Ῥ. 120, 8 οἴἶκο!Ν φροβὺ γιγνόμενΟ! ἰτδπβρο- 
ΒΘ . 12, 1 ὃν ἀθ]ουθῖη [0.11 5βοῖ. τὸ γλεῦκος 

Ῥ. 129, 18 συνεξέλυσε οοουρεγῦ ΥΥ Ῥ. 180, 18 οὗ Αὐπῃθῃ. 
Ῥ. 420 ἃ., Ἐπιδύοθη. Ρ. 624, 4ὖ Ῥ. 148, 14 Ῥγὸ τάθην 501. 
ΜδανιρῖαΒ Ρ. 189, 8 καταμήσατο (ἃ καταμᾶσϑαι) οὐ Μήνης 
ΟΟΙΥ. ΜοΙηΘΚίτΒ Ῥ. 281, 8 ἴοτῦ. οὐ πάρεστιν, ἔχομεν 
ἐπιϑυμίαν μαϑεῖν κξ . 282, 11 τηδ]τη ἐγκατακεκλει(})- 
μένον Ῥ. 261, 18 βου. ὅταν τι παρολίσϑῃ ΡῬ. 254: 9 
δα. βΒορα ὥς τινες, ΟΥἾβ50 οἴονται δαὺ φασι, 586 }06 οσουντὶς 
δρυὰ 8108 οὗ, Θχ, ρου. ῥ. 778 9. 8850. 8868. 887. 841 Ὁ. 
8486. 8446, 846}.ο Ρ. 210, 1ὅ γροϑὺ ὑμέναιος δᾶ. 
ΤΟΘΉΠΘΙΤΙΒ Ῥ. 212, 4 4θ Ῥγόουθύθιο οὗ Οὐὰ8ὶ «παϊοοία 
Ῥ. 14 υἱ Ὠϊὸ Ἰοοὰβ ΟΥ̓ ϑϑι8 οϑὺ Ῥ. 822, 22 γτηδ]ῖτη ὡς 
ἀληϑὲξῤξ ». 812, 6 884. γιοὶ Ῥ.- 401;. 8. ὍΟΥΡ: νἱ Τὺ 
λιπῶν φὐαιηιν εἰ Πογταννην αηιαβίνην οἵ, Ρ». 402, ὅ. 444, ὅ. 
458, 19 Ρ. 402, 1 γοῦρῶ ἄλλα δὲ γένη -- ὀδυρτικόν 
βιιβρθούδ, τ1}1 νἱάθηΐ Ῥ. 4ὅ9, 1 οὐ] οὖν οὐ Ῥ. 401, 
21 κατὰ οὐοουραγῦ Ἠ]ΥΒΟΠΙο 5 ; 


γφῶε: δ - τχα σι ᾿ 
ἐς δι Ε Ὁ 3; γ τῖατδ τὸ τυ τΣ πόαν τυ σον, 
Ὁ γαάος οὐδέν νος τὶ ὑψΨῚ " [-- ν Σ - κ᾿ τὰς - τος 2 .Α. ἐντο μὲ; 
τυ καφαοται τ γαῦ-Φ.-- - τὐτθαέ ν- νὸς κά ᾿ τ τν τ αι Ε - 


ως πο σον ξ 


ρον Ἦν Ὥς νώρ ρρὰς 


4768 δος 


δα. ς΄ ς΄ - τ τὸ τα 


Ἀπ πον ἘΠ θη, 


- οἱ Τογοηΐο 


ἘΠῚ ΜΟΡΆ πα Ρῇ, Βορδυδλδ, 3, Ὁ τ  π τ 


ΠΊΕ, 


ΠΟ ΝΟΤ 
ΒΕΜΟΝΕ 
ΤΗΕ 
ΟΑΒΡ 
ΕΒΟΜ 
ΤΗΙ5 
ΡΟΟΚΕΤ 


Ασομ Τἰδγαγν Οατγά Ροοκοί 
ὕπάος Ραῖ, "'᾿Ἔϑεξ. [πάᾶοσχ Εἰ16᾽ 
Μᾶς ὃν Π͵ΒΕΛΕΥ ΒΌΒΚΕΑῦ !|
Internet Archive Audio

Featured

Top

Images

Featured

Top

Software

Featured

Top

Books

Featured

Top

Video

Featured

Top

Mobile Apps

Browser Extensions

Archive-It Subscription

Save Page Now

Full text of "Moralia;"

See other formats
